Pages
[465]	τῷ σώματι (ἐπεστάτει, ἀλλ' ~αὐτὸ	αὑτῷ,	καὶ μὴ ὑπὸ ταύτης κατεθεωρεῖτο
[522]	πράττω τὸ ὑμέτερον δὴ τοῦτο,	ὦ	~ἄνδρες δικασταί, οὔτε ἄλλο οὐδέν·
[452]	σὺ δὲ δὴ τίς εἶ,	ὦ	ἄνθρωπε, καὶ τί τὸ σὸν
[526]	ὁ Λυσιμάχου· οἱ δὲ πολλοί,	ὦ	ἄριστε, κακοὶ γίγνονται τῶν δυναστῶν.
[505]	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~περὶ δὲ ψυχήν,	ὦ	ἄριστε, οὐχ ὁ αὐτὸς τρόπος;
[479]	~(Σωκράτης) ~σχεδὸν γάρ που οὗτοι,	ὦ	ἄριστε, τὸ αὐτὸ διαπεπραγμένοι εἰσὶν
[515]	ἴσως. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἴσως δή,	ὦ	βέλτιστε, ἀλλ' ἀνάγκη ἐκ τῶν
[515]	~(Καλλίκλης) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~νῦν δέ,	ὦ	βέλτιστε ἀνδρῶν, ἐπειδὴ σὺ μὲν
[494]	~χαίροντα εὐδαιμόνως ζῆν. ~(Σωκράτης) ~εὖγε,	ὦ	βέλτιστε· διατέλει γὰρ ὥσπερ ἤρξω,
[461]	βούλωμαι; ~(Σωκράτης) ~δεινὰ μεντἂν πάθοις,	ὦ	βέλτιστε, εἰ Ἀθήναζε ἀφικόμενος, οὗ
[511]	σοι συμβουλεύων. ~(Σωκράτης) ~τί δέ,	ὦ	βέλτιστε; ἦ καὶ ἡ τοῦ
[482]	τῷ βίῳ. ~καίτοι ἔγωγε οἶμαι,	ὦ	βέλτιστε, καὶ τὴν λύραν μοι
[491]	μαλακίαν τῆς ψυχῆς. ~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς,	ὦ	βέλτιστε Καλλίκλεις, ὡς οὐ ταὐτὰ
[494]	~ἦ γὰρ ἐγὼ ἄγω ἐνταῦθα,	ὦ	γενναῖε, ἢ ἐκεῖνος ὃς ἂν
[473]	εἶναι ἐξελέγχειν; ~(Σωκράτης) ~μορμολύττῃ αὖ,	ὦ	γενναῖε Πῶλε, καὶ οὐκ ἐλέγχεις·
[521]	διακονήσοντα. ~(Σωκράτης) ~κολακεύσοντα ἄρα με,	ὦ	γενναιότατε, παρακαλεῖς. ~(Καλλίκλης) ~εἴ σοι
[458]	ὅτι βούλει. ~(Σωκράτης) ~ἄκουε δή,	ὦ	Γοργία, ἃ θαυμάζω ἐν τοῖς
[449]	ναί. ~(Σωκράτης) ~νὴ τὴν Ἥραν,	ὦ	Γοργία, ἄγαμαί γε τὰς ἀποκρίσεις,
[447]	~μανθάνω καὶ ἐρήσομαι. εἰπέ μοι,	ὦ	Γοργία, ἀληθῆ λέγει Καλλικλῆς ὅδε
[454]	τὴν πειθὼ καὶ περὶ τούτων,	ὦ	Γοργία· ~ἀλλ' ἵνα μὴ θαυμάζῃς
[451]	Σώκρατες, καὶ ἄριστα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'	ὦ	Γοργία, ἀμφισβητήσιμον καὶ τοῦτο λέγεις
[449]	περὶ λόγους. ~(Σωκράτης) ~ποίους τούτους,	ὦ	Γοργία; ἆρα οἳ δηλοῦσι τοὺς
[449]	καλεῖν χρὴ ἡμᾶς. μᾶλλον δέ,	ὦ	Γοργία, αὐτὸς ἡμῖν εἰπὲ τίνα
[448]	ἦ που ἄρα ῥᾳδίως ἀποκρινῇ,	ὦ	Γοργία. ~(Γοργίας) πάρεστι τούτου πεῖραν,
[453]	~(Σωκράτης) ~νῦν μοι δοκεῖς δηλῶσαι,	ὦ	Γοργία, ἐγγύτατα τὴν (ῥητορικὴν ἥντινα
[453]	~κεφάλαιον αὐτῆς. ~(Σωκράτης) ~ἄκουσον δή,	ὦ	Γοργία. ἐγὼ γὰρ εὖ ἴσθ'
[463]	αἰσχυνθῇς. ~(Σωκράτης) ~δοκεῖ τοίνυν μοι,	ὦ	Γοργία, εἶναί τι ἐπιτήδευμα τεχνικὸν
[454]	~(Γοργίας) ἔμοιγε. ~(Σωκράτης) ~ἀπόκριναι δή,	ὦ	Γοργία, ἐπειδή γε καὶ σοὶ
[452]	ἀποκρινάσθω ~(Γοργίας) ἴθι οὖν νομίσας,	ὦ	Γοργία, ἐρωτᾶσθαι καὶ ὑπ' ἐκείνων
[455]	ὑπ' ἐκείνων ἀνερωτᾶσθαι· τί ἡμῖν,	ὦ	Γοργία, ἔσται, ~ἐάν σοι συνῶμεν;
[506]	ἐπίλοιπα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μὲν δή,	ὦ	Γοργία, καὶ αὐτὸς ἡδέως μὲν
[449]	εἰπεῖν. ~(Σωκράτης) ~τούτου μὴν δεῖ,	ὦ	Γοργία· καί μοι ἐπίδειξιν αὐτοῦ
[459]	ἢ πῶς τὰ τοιαῦτα ἔχει,	ὦ	Γοργία; ~(καὶ πρὸς Διός, ὥσπερ
[457]	οὐ τὸν διδάξαντα. ~(Σωκράτης) ~οἶμαι,	ὦ	Γοργία, καὶ σὲ ἔμπειρον εἶναι
[450]	λόγοις, τὴν ἀριθμητικὴν ἄρα ~ῥητορικήν,	ὦ	Γοργία, λέγεις; ἀλλ' οὐκ οἶμαί
[460]	~καὶ ἐν τοῖς πρώτοις γε,	ὦ	Γοργία, λόγοις ἐλέγετο ὅτι ἡ
[463]	ὅτι λέγεις. ~(Σωκράτης) ~εἰκότως γε,	ὦ	Γοργία· οὐδὲν γάρ πω σαφὲς
[461]	ποτὲ ἔχει, μὰ τὸν (κύνα,	ὦ	~Γοργία, οὐκ ὀλίγης συνουσίας ἐστὶν
[450]	μὴν καὶ αἱ ἄλλαι τέχναι,	ὦ	Γοργία, οὕτως (ἔχουσιν· ἑκάστη αὐτῶν
[456]	τούτων. ~(Σωκράτης) ~ταῦτα καὶ θαυμάζων,	ὦ	Γοργία, πάλαι ἐρωτῶ τίς ποτε
[455]	τῶν ~δημιουργῶν. ~(Σωκράτης) ~λέγεται ταῦτα,	ὦ	Γοργία, περὶ Θεμιστοκλέους· Περικλέους δὲ
[454]	σε ἔροιτο· ἆρ' ἔστιν τις,	ὦ	Γοργία, ~πίστις ψευδὴς καὶ ἀληθής;
[497]	~ἀλλ' ἀεὶ τοιοῦτός ἐστιν (Σωκράτης)	ὦ	Γοργία· σμικρὰ καὶ ὀλίγου ἄξια
[455]	δὲ οὔ· ἢ πῶς λέγεις,	ὦ	~Γοργία, τὰ τοιαῦτα; ἐπειδὴ γὰρ
[458]	πράττειν. ~(Χαιρεφῶν) ~τοῦ μὲν θορύβου,	ὦ	Γοργία τε καὶ Σώκρατες, αὐτοὶ
[451]	~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ καὶ σύ,	ὦ	Γοργία. τυγχάνει μὲν γὰρ δὴ
[448]	τῶν τεχνῶν. ~(Σωκράτης) ~καλῶς γε,	ὦ	Γοργία, φαίνεται πῶλος παρεσκευάσθαι εἰς
[449]	~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν ἐθελήσαις ἄν,	ὦ	Γοργία, ὥσπερ νῦν διαλεγόμεθα, διατελέσαι
[489]	οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' ἐγὼ μέν,	ὦ	δαιμόνιε, καὶ αὐτὸς πάλαι τοπάζω
[517]	τούτων ὅστις (βούλει εἴργασται. ~(Σωκράτης)	~ὦ	δαιμόνιε, οὐδ' ἐγὼ ψέγω τούτους
[513]	~λυσιτελεῖ καὶ ἐμοί, ὅπως μή,	ὦ	δαιμόνιε, πεισόμεθα ὅπερ φασὶ τὰς
[469]	εἶναι; ~(Σωκράτης) ~τὸν ἀδίκως γε,	ὦ	ἑταῖρε, ἀποκτείναντα, καὶ ἐλεινόν γε
[508]	τοῦτο διὰ ~ταῦτα κόσμον καλοῦσιν,	~ὦ	ἑταῖρε, οὐκ ἀκοσμίαν οὐδὲ ἀκολασίαν.
[473]	δέ γε καὶ σὲ ποιῆσαι,	ὦ	ἑταῖρε, ταὐτὰ ἐμοὶ λέγειν· φίλον
[491]	ἀρχομένων. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; αὑτῶν,	ὦ	ἑταῖρε, τί; ἦ τι ἄρχοντας
[519]	δοκεῖ σοι τοῦτο ἄτοπον εἶναι,	ὦ	ἑταῖρε; ὡς ἀληθῶς δημηγορεῖν με
[489]	~ἐπειδὴ οὐ τοὺς ἰσχυροτέρους; καὶ	ὦ	θαυμάσιε πρᾳότερόν με προδίδασκε, ἵνα
[470]	~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν,	ὦ	θαυμάσιε, (τὸ μέγα δύνασθαι) πάλιν
[512]	καίπερ σῴζοντα ἡμᾶς, ~οὐδέ γε,	ὦ	θαυμάσιε, τὸν μηχανοποιόν, ὃς οὔτε
[527]	παρακαλεῖς· ἔστι γὰρ οὐδενὸς ~ἄξιος	ὦ	Καλλίκλεις.
[524]	πορείας τοῖς ἀνθρώποις. ~ταῦτ' ἔστιν,	ὦ	Καλλίκλεις, ἃ ἐγὼ ἀκηκοὼς πιστεύω
[447]	πρότερον ~ἐπεδείξατο. ~(Σωκράτης) ~τούτων μέντοι,	ὦ	Καλλίκλεις, αἴτιος (Χαιρεφῶν) ὅδε, ἐν
[497]	οἶδα ὅτι λέγεις. ~(Γοργίας) ~μηδαμῶς,	ὦ	Καλλίκλεις, ἀλλ' ἀποκρίνου καὶ ἡμῶν
[447]	ἐπιδείξεται ὑμῖν. ~(Σωκράτης) ~εὖ λέγεις,	ὦ	Καλλίκλεις. ἀλλ' ἆρα ἐθελήσειεν ἂν
[497]	οὐ σὴ αὕτη ἡ τιμή,	ὦ	Καλλίκλεις· ἀλλ' ὑπόσχες ~Σωκράτει ἐξελέγξαι
[482]	θεόν, ~οὔ σοι ὁμολογήσει Καλλικλῆς,	ὦ	Καλλίκλεις, ἀλλὰ διαφωνήσει ἐν ἅπαντι
[490]	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) οὐ μόνον γε,	ὦ	Καλλίκλεις, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν
[506]	παραγενομένης; ~ἔμοιγε δοκεῖ ἀναγκαῖον εἶναι,	ὦ	Καλλίκλεις. ~ἀλλὰ μὲν δὴ ἥ
[512]	εἶναι; καίτοι εἰ βούλοιτο λέγειν,	ὦ	~Καλλίκλεις, ἅπερ ὑμεῖς, σεμνύνων (τὸ
[514]	~(Σωκράτης) ~εἰ οὖν παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους,	ὦ	Καλλίκλεις, δημοσίᾳ πράξοντες τῶν ~πολιτικῶν
[521]	χάριν ὁμιλήσοντα; τἀληθῆ μοι εἰπέ,	ὦ	Καλλίκλεις· ~δίκαιος γὰρ εἶ, ὥσπερ
[501]	εἴτε χεῖρον. ἐμοὶ ~μὲν γάρ,	ὦ	Καλλίκλεις, δοκοῦσίν τε εἶναι, καὶ
[481]	ἔοικεν, ἢ ἃ δεῖ; ~(Σωκράτης)	~ὦ	Καλλίκλεις, εἰ μή τι ἦν
[525]	ἢ οἷς ἐξῆν ἀλλὰ γάρ,	ὦ	Καλλίκλεις, ~ἐκ τῶν (δυναμένων εἰσὶ
[493]	ἀπεικάσας. τοὐναντίον δὴ οὗτος σοί,	ὦ	Καλλίκλεις, ~ἐνδείκνυται ὡς τῶν ἐν
[524]	καὶ περὶ τὴν ψυχὴν εἶναι,	ὦ	Καλλίκλεις· ἔνδηλα πάντα ἐστὶν ἐν
[513]	~(Σωκράτης) ~ὁ δήμου γὰρ ἔρως,	ὦ	Καλλίκλεις, ἐνὼν ἐν τῇ ψυχῇ
[492]	ἄξια. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἀγεννῶς γε,	ὦ	Καλλίκλεις, ἐπεξέρχῃ τῷ λόγῳ παρρησιαζόμενος·
[502]	θεαταῖς. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν τὸ τοιοῦτον,	ὦ	Καλλίκλεις, ἔφαμεν νυνδὴ κολακείαν εἶναι;
[503]	ἀκήκοας; ~(Σωκράτης) ~εἰ ἔστιν γε,	ὦ	Καλλίκλεις, ἣν πρότερον σὺ ἔλεγες
[507]	εἴη. φασὶ δ' οἱ σοφοί,	ὦ	Καλλίκλεις, ~καὶ οὐρανὸν καὶ (γῆν
[526]	~ἄγασθαι τῶν γιγνομένων· χαλεπὸν γάρ,	ὦ	Καλλίκλεις, καὶ πολλοῦ ἐπαίνου ~ἄξιον
[497]	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οἶσθα, ἀλλὰ ἀκκίζῃ,	ὦ	Καλλίκλεις· καὶ πρόιθί γε ἔτι
[509]	ἆρα ἄλλως ἢ οὕτως ἔχει,	ὦ	Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης) οὐκ ἄλλως. ~(Σωκράτης)
[513]	κεφαλή. λέγομέν τι πρὸς ~ταῦτα,	ὦ	Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης) ~οὐκ οἶδ' ὅντινά
[499]	ἀγαθὰ εἶναι; οὐ ταῦτα ἀνάγκη,	ὦ	Καλλίκλεις; ~(Καλλίκλης) ~πάλαι τοί σου
[500]	ἰατρικὴν ~τέχνην. καὶ πρὸς Φιλίου,	ὦ	Καλλίκλεις, μήτε αὐτὸς οἴου δεῖν
[522]	ἐκεῖνό γε ἓν αὐτῷ ὑπάρχοι,	ὦ	Καλλίκλεις, ὃ σὺ πολλάκις ὡμολόγησας·
[518]	κακῶν (ἐγκωμιάσουσιν. καὶ σὺ νῦν,	ὦ	~Καλλίκλεις, ὁμοιότατον τούτῳ ἐργάζῃ· ἐγκωμιάζεις
[497]	δοκεῖ οὕτως. ~(Σωκράτης) ~εὐδαίμων εἶ,	ὦ	Καλλίκλεις, ὅτι τὰ μεγάλα μεμύησαι
[513]	ἐμοὶ δοκεῖ, οὐκ ~ὀρθῶς βουλεύῃ,	ὦ	Καλλίκλεις· οὐ γὰρ μιμητὴν δεῖ
[514]	~ἄνδρα μήτε γυναῖκα, πρὸς Διός,	ὦ	Καλλίκλεις, οὐ καταγέλαστον ἂν ἦν
[486]	χρυσῆν ἔχων ἐτύγχανον τὴν ψυχήν,	ὦ	Καλλίκλεις, οὐκ ἂν οἴει με
[506]	τοῦ Ζήθου· ἐπειδὴ δὲ σύ,	ὦ	~Καλλίκλεις, οὐκ ἐθέλεις συνδιαπερᾶναι τὸν
[519]	ὡς ἀληθῶς δημηγορεῖν με ~ἠνάγκασας,	ὦ	Καλλίκλεις, οὐκ ἐθέλων ἀποκρίνεσθαι. ~(Καλλίκλης)
[490]	ὤν, πάντων ~ἐλάχιστον τῷ βελτίστῳ,	ὦ	Καλλίκλεις; οὐχ οὕτως, ὠγαθέ; ~(Καλλίκλης)
[487]	δὲ καλλίστη ἐστὶν ἡ σκέψις,	ὦ	~Καλλίκλεις, περὶ τούτων ὧν σὺ
[509]	αὐτό γέ μοι τοῦτο ἀπεκρίνω,	~ὦ	Καλλίκλεις, πότερόν σοι δοκοῦμεν ὀρθῶς
[494]	καὶ ἀτεχνῶς δημηγόρος. ~(Σωκράτης) ~τοιγάρτοι,	ὦ	Καλλίκλεις, Πῶλον μὲν καὶ Γοργίαν
[508]	τὰ συμβαίνοντα. τὰ πρόσθεν ~ἐκεῖνα,	ὦ	Καλλίκλεις, συμβαίνει πάντα, ἐφ' οἷς
[504]	συγχωρῶ. ~(Σωκράτης) ~τί γὰρ ὄφελος,	ὦ	Καλλίκλεις, σώματί γε κάμνοντι καὶ
[495]	~(Σωκράτης) σὺ δὲ τῷ ὄντι,	ὦ	Καλλίκλεις, ταῦτα ἰσχυρίζῃ; ~(Καλλίκλης) ἔγωγε.
[487]	σοι ἐρῶ. οἶδα ὑμᾶς ἐγώ,	ὦ	Καλλίκλεις, τέτταρας ~ὄντας κοινωνοὺς γεγονότας
[501]	δοκεῖ σοι τοιαύτη τις εἶναι,	~ὦ	Καλλίκλεις, τὴν ἡδονὴν ἡμῶν μόνον
[494]	ἔτι τί σε ἐρωτῶ; ὅρα,	ὦ	Καλλίκλεις, τί ~ἀποκρινῇ, ἐάν τίς
[515]	(ἐάν τίς σε ταῦτα ἐξετάζῃ,	ὦ	Καλλίκλεις, τί ἐρεῖς; τίνα ~φήσεις
[458]	διαλέγεσθαι, χαριεῖσθε. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ μήν,	ὦ	Καλλίκλεις, τό γ' ἐμὸν οὐδὲν
[508]	καὶ ἔτι λέγεσθαι· οὔ φημι,	ὦ	~Καλλίκλεις, τὸ τύπτεσθαι ἐπὶ κόρρης
[507]	ὅπου δεῖ· ὥστε ~πολλὴ (ἀνάγκη,	ὦ	Καλλίκλεις, τὸν σώφρονα, ὥσπερ διήλθομεν,
[495]	αὐτό φημι ~εἶναι. ~(Σωκράτης) ~διαφθείρεις,	ὦ	Καλλίκλεις, τοὺς πρώτους λόγους, καὶ
[481]	παίζει; ~(Χαιρεφῶν) ~ἐμοὶ μὲν δοκεῖ,	ὦ	Καλλίκλεις, ὑπερφυῶς σπουδάζειν· οὐδὲν μέντοι
[526]	θεμιστεύοντα νέκυσσιν. ~ἐγὼ μὲν οὖν,	ὦ	Καλλίκλεις, ὑπό τε τούτων τῶν
[526]	τινός, ~μάλιστα μέν, ἔγωγέ φημι,	ὦ	Καλλίκλεις, φιλοσόφου τὰ αὑτοῦ πράξαντος
[489]	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~μὰ τὸν Ζῆθον,	ὦ	Καλλίκλεις, ᾧ σὺ χρώμενος πολλὰ
[521]	φαύλου. ~(Σωκράτης) ~ἀνόητος ἄρα εἰμί,	ὦ	Καλλίκλεις, ὡς ἀληθῶς, εἰ μὴ
[499]	~δὲ χείρους. ~(Σωκράτης) ~ἰοῦ ἰοῦ,	ὦ	Καλλίκλεις, ὡς πανοῦργος εἶ καί
[461]	ἀγροικία ἐστὶν ~τοὺς λόγους. ~(Σωκράτης)	~ὦ	κάλλιστε Πῶλε, ἀλλά τοι ἐξεπίτηδες
[467]	ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~μὴ κακηγόρει,	ὦ	λῷστε Πῶλε, ἵνα προσείπω σε
[520]	τι διαφέρειν τούτους ἐκείνων; ταὐτόν,	ὦ	μακάρι' ἐστὶν ~σοφιστὴς καὶ ῥήτωρ,
[495]	ποιῶ τοῦτο, οὔτε σύ. ἀλλ'	ὦ	μακάριε, ἄθρει ~μὴ οὐ τοῦτο
[469]	κατὰ τὴν αὐτοῦ δόξαν. ~(Σωκράτης)	~ὦ	μακάριε, ἐμοῦ δὴ λέγοντος τῷ
[512]	τοῦ σῴζειν ~ἕνεκα πεποίηνται. ἀλλ'	ὦ	μακάριε, ὅρα μὴ ἄλλο τι
[471]	σοι ὡς ἐγὼ λέγω. ~(Σωκράτης)	~ὦ	μακάριε, ῥητορικῶς γάρ με ἐπιχειρεῖς
[521]	αὐτοῦ ~κατηγοροῖ τις λέγων ὅτι	ὦ	παῖδες, πολλὰ ὑμᾶς καὶ κακὰ
[522]	ὅτι ταῦτα πάντα ἐγὼ ἐποίουν,	ὦ	παῖδες, ὑγιεινῶς, πόσον τι οἴει
[493]	ἐνδειξάμενος, ἐάν πως οἷός τε	ὦ,	πεῖσαι ~μεταθέσθαι, ἀντὶ τοῦ ἀπλήστως
[473]	Σώκρατες, ἐξελέγξαι. ~(Σωκράτης) ~οὐ δῆτα,	ὦ	Πῶλε, ἀλλ' ἀδύνατον· τὸ γὰρ
[463]	ὅτι ἐστίν. οὐ ~γὰρ δίκαιον,	ὦ	Πῶλε· ἀλλ' εἴπερ βούλει πυθέσθαι,
[479]	εἰ δὲ ἡμεῖς ἀληθῆ ~ὡμολογήκαμεν,	ὦ	Πῶλε, ἆρ' αἰσθάνῃ τὰ συμβαίνοντα
[473]	διαφεύγων καὶ ~τυραννεύσας. τί τοῦτο,	ὦ	Πῶλε; γελᾷς; ἄλλο αὖ τοῦτο
[466]	σοι πρὸς ~ἀμφότερα. φημὶ γάρ,	ὦ	Πῶλε, ἐγὼ καὶ τοὺς ῥήτορας
[471]	~καὶ κατ' ἀρχὰς τῶν λόγων,	ὦ	Πῶλε, ἔγωγέ σε ἐπῄνεσα ὅτι
[480]	χρήσιμος οὐδὲν ἡ ῥητορικὴ ἡμῖν,	ὦ	Πῶλε, εἰ μὴ ~εἴ τις
[470]	~(Σωκράτης) ~ἐγὼ μὲν τοίνυν φημί,	ὦ	Πῶλε, εἴ σοι παρ' ἐμοῦ
[480]	καὶ ἀνίατον· ἢ πῶς λέγομεν,	ὦ	Πῶλε, εἴπερ τὰ πρότερον μένει
[469]	ἐγχειρίδιον λέγοιμι πρὸς σὲ ὅτι	ὦ	Πῶλε, ἐμοὶ ~δύναμίς τις καὶ
[448]	δή, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὅτι,	ὦ	Πῶλε, ἐρομένου (Χαιρεφῶν) τος τίνος
[466]	~νὴ τὸν κύνα, ἀμφιγνοῶ μέντοι,	ὦ	Πῶλε, ἐφ' ἑκάστου ὧν λέγεις
[468]	γάρ; ἀληθῆ σοι δοκῶ ~λέγειν,	ὦ	Πῶλε, ἢ οὔ; τί οὐκ
[481]	ἐπὶ τὰ ~τοιαῦτα ἔμοιγε δοκεῖ,	ὦ	Πῶλε, ἡ ῥητορικὴ χρήσιμος εἶναι,
[462]	εἶναι ἀνθρώποις; ~(Σωκράτης) ~τί δέ,	ὦ	Πῶλε; ἤδη πέπυσαι παρ' ἐμοῦ
[461]	τοῦτο λέγεις; ~(Σωκράτης) ~τὴν μακρολογίαν,	ὦ	Πῶλε, ἢν καθέρξῃς, ᾗ τὸ
[469]	~(Σωκράτης) ~ἧττον ἢ ὁ ἀποκτεινύς,	ὦ	Πῶλε, καὶ ἧττον ἢ ὁ
[474]	σε ἠρώτων· πότερον δοκεῖ σοι,	ὦ	~Πῶλε, κάκιον εἶναι, τὸ ἀδικεῖν
[472]	δέ γε τὴν ἐμὴν δόξαν,	ὦ	Πῶλε, ὁ ἀδικῶν τε καὶ
[475]	~(Πῶλος) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~ὁρᾷς οὖν,	ὦ	Πῶλε, ὁ ἔλεγχος παρὰ τὸν
[448]	ἄρτι διελήλυθεν. ~(Χαιρεφῶν) τί δέ,	ὦ	Πῶλε; οἴει σὺ κάλλιον ἂν
[470]	ἢ ἄθλιος; ~(Σωκράτης) ~οὐκ οἶδα,	ὦ	Πῶλε· οὐ γάρ πω συγγέγονα
[475]	τοῦ ἧττον; μὴ ὄκνει ~ἀποκρίνασθαι,	ὦ	Πῶλε· οὐδὲν γὰρ βλαβήσῃ· ἀλλὰ
[473]	ἐπεὶ ἐροῦ τινα τουτωνί. ~(Σωκράτης)	~ὦ	Πῶλε, οὐκ εἰμὶ τῶν πολιτικῶν,
[473]	~(Σωκράτης) ὡς σύ γε οἴει,	ὦ	Πῶλε. ~(Πῶλος) ἀληθῆ γε οἰόμενος.
[462]	τίς τέχνη ὀψοποιία; ~(Σωκράτης) οὐδεμία,	ὦ	Πῶλε. ~(Πῶλος) ἀλλὰ τί; φάθι.
[480]	φῶμεν οὕτως ἢ μὴ φῶμεν,	ὦ	Πῶλε; ~(Πῶλος) ~ἄτοπα μέν, ὦ
[462]	δή, χάριτος καὶ ἡδονῆς (ἀπεργασίας,	ὦ	Πῶλε. ~(Πῶλος) ταὐτὸν ἄρ' ἐστὶν
[469]	ἀμφοτέρως ζηλωτόν ἐστιν; ~(Σωκράτης) εὐφήμει,	ὦ	Πῶλε. ~(Πῶλος) τί δή; ~(Σωκράτης)
[466]	ἀλλ' οὐ μνημονεύεις τηλικοῦτος ὤν,	ὦ	~Πῶλε; τί τάχα δράσεις; ~(Πῶλος)
[480]	εἰ οὖν δὴ ταῦτα ἀληθῆ,	ὦ	Πῶλε, τίς ἡ μεγάλη χρεία
[479]	καὶ οἱ τὴν δίκην φεύγοντες,	ὦ	~Πῶλε, τὸ ἀλγεινὸν αὐτοῦ καθορᾶν,
[470]	~(Σωκράτης) ~ὥς γε ἐγὼ λέγω,	ὦ	Πῶλε· τὸν μὲν γὰρ καλὸν
[465]	αἰσχρόν φημι (εἶναι τὸ τοιοῦτον,	ὦ	Πῶλε τοῦτο γὰρ ~πρὸς σὲ
[462]	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐδεμία ἔμοιγε δοκεῖ,	ὦ	Πῶλε, ὥς γε πρὸς σὲ
[489]	ταῦτα εἶναι νόμιμα; ~(Σωκράτης) εἶεν,	ὦ	σοφώτατε Καλλίκλεις· οὕτω λέγεις; ~(Καλλίκλης)
[495]	ἢ ἕτερον; ~(Καλλίκλης) ἕτερον δήπου,	ὦ	σοφώτατε σύ. ~(Σωκράτης) ἦ καὶ
[505]	~(Καλλίκλης) οὐκ οἶδ' ἅττα λέγεις,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλ' ἄλλον τινὰ ἐρώτα.
[463]	λέγω. ~(Γοργίας) ~μὰ τὸν Δία,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλ' ἐγὼ οὐδὲ αὐτὸς
[470]	~(Πῶλος) ~χαλεπόν γέ σε ἐλέγξαι,	ὦ	Σώκρατες· ἀλλ' οὐχὶ κἂν παῖς
[453]	τῇ ψυχῇ ~ποιεῖν; ~(Γοργίας) ~οὐδαμῶς,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλά μοι δοκεῖς ἱκανῶς
[453]	ἢ οὔ; ~(Γοργίας) ~οὐ δῆτα,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλὰ πάντων μάλιστα πείθει.
[454]	τι; ~(Γοργίας) οἴομαι μὲν ἔγωγε,	ὦ	Σώκρατες, ἄλλο. ~(Σωκράτης) ~καλῶς γὰρ
[477]	ἀμαθῆ; ~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες, ἀπὸ τούτων γε. ~(Σωκράτης)
[470]	ὁρίζῃ. ~(Πῶλος) ~σὺ μὲν οὖν,	ὦ	Σώκρατες, ἀπόκριναι (ταὐτὸ) τοῦτο. ~(Σωκράτης)
[458]	~(Γοργίας) ~αἰσχρὸν δὴ τὸ λοιπόν,	ὦ	Σώκρατες, γίγνεται ἐμέ γε μὴ
[459]	εἰδότων. ~(Γοργίας) ~οὐκοῦν πολλὴ ῥᾳστώνη,	ὦ	Σώκρατες, γίγνεται, μὴ μαθόντα τὰς
[482]	~εἶναι καὶ ἐναντία λέγειν. ~(Καλλίκλης)	~ὦ	Σώκρατες, δοκεῖς νεανιεύεσθαι ἐν τοῖς
[505]	λάβῃ. ~(Καλλίκλης) ~ὡς βίαιος εἶ,	ὦ	Σώκρατες. ἐὰν δὲ ἐμοὶ πείθῃ,
[452]	πάνυ καταφρονῶν ἁπάντων· (σκόπει δῆτα,	ὦ	Σώκρατες, ἐάν ~σοι πλούτου φανῇ
[460]	~(Γοργίας) ~ἀλλ' ἐγὼ μὲν οἶμαι,	ὦ	Σώκρατες, ἐὰν τύχῃ μὴ εἰδώς,
[447]	ἡμᾶς ~διατρῖψαι. ~(Χαιρεφῶν) ~οὐδὲν πρᾶγμα,	ὦ	Σώκρατες· ἐγὼ γὰρ καὶ ἰάσομαι.
[449]	σε καλεῖν; ~(Γοργίας) ~ἀγαθόν γε,	ὦ	Σώκρατες, εἰ δὴ ὅ γε
[463]	οὐδενὸς τῶν καλῶν. ~(Γοργίας) ~τίνος,	ὦ	Σώκρατες; εἰπέ· μηδὲν ἐμὲ αἰσχυνθῇς.
[451]	εἰ φαίη, περὶ τί εἰσιν,	ὦ	Σώκρατες; εἴποιμ' ἂν ὅτι ~περὶ
[482]	~εἰπεῖν. σὺ γὰρ τῷ ὄντι,	ὦ	Σώκρατες, εἰς τοιαῦτα ἄγεις φορτικὰ
[480]	ὦ Πῶλε; ~(Πῶλος) ~ἄτοπα μέν,	ὦ	Σώκρατες, ἔμοιγε δοκεῖ, τοῖς μέντοι
[449]	ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι. ~(Γοργίας) ~εἰσὶ μέν,	ὦ	Σώκρατες, ἔνιαι τῶν ἀποκρίσεων ἀναγκαῖαι
[452]	πρῶτον μὲν ὁ ~ἰατρὸς ὅτι	ὦ	Σώκρατες, ἐξαπατᾷ σε Γοργίας· οὐ
[473]	ἔτι τοῦτ' ἐκείνου χαλεπώτερόν ἐστιν,	ὦ	Σώκρατες, ἐξελέγξαι. ~(Σωκράτης) ~οὐ δῆτα,
[491]	λέγω. ~(Καλλίκλης) ~πάνυ γε σφόδρα,	ὦ	Σώκρατες. ἐπεὶ πῶς ἂν εὐδαίμων
[462]	ποιήσω ταῦτα. καί μοι ἀπόκριναι,	ὦ	Σώκρατες· ἐπειδὴ (Γοργίας) ἀπορεῖν σοι
[449]	~βραχυτάτων. ~(Γοργίας) ~πάνυ γὰρ οἶμαι,	ὦ	Σώκρατες, ἐπιεικῶς τοῦτο ποιεῖν. ~(Σωκράτης)
[473]	καὶ ἀνθρώπων. ~(Πῶλος) ἄτοπά γε,	ὦ	Σώκρατες, ἐπιχειρεῖς λέγειν. ~(Σωκράτης) ~πειράσομαι
[511]	τοὺς λόγους ἄνω καὶ κάτω,	ὦ	Σώκρατες· ἢ οὐκ ~οἶσθα ὅτι
[478]	ἰατρικῆς, δίκης. ~(Πῶλος) πολὺ διαφέρει,	ὦ	Σώκρατες, ἡ δίκη. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[475]	καὶ καλῶς γε νῦν ὁρίζῃ,	ὦ	Σώκρατες, ἡδονῇ τε καὶ ἀγαθῷ
[492]	ἑαυτῶν ~πόλει; ἀλλὰ τῇ ἀληθείᾳ,	ὦ	Σώκρατες, ἣν φῂς σὺ διώκειν,
[486]	~καίτοι πῶς σοφὸν τοῦτό ἐστιν,	ὦ	Σώκρατες, ἥτις εὐφυῆ λαβοῦσα τέχνη
[499]	~(Καλλίκλης) ~πάλαι τοί σου ἀκροῶμαι,	ὦ	Σώκρατες, καθομολογῶν, ἐνθυμούμενος ὅτι, κἂν
[451]	τὰ μέγιστα τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων,	ὦ	Σώκρατες, καὶ ἄριστα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'
[494]	ζῆν. ~(Καλλίκλης) ὡς ἄτοπος εἶ,	ὦ	Σώκρατες, καὶ ἀτεχνῶς δημηγόρος. ~(Σωκράτης)
[452]	~παιδοτρίβης εἴποι ὅτι θαυμάζοιμί τἄν,	ὦ	Σώκρατες, καὶ αὐτὸς εἴ σοι
[458]	~(Γοργίας) ~ἀλλὰ φημὶ μὲν ἔγωγε,	ὦ	Σώκρατες, καὶ αὐτὸς τοιοῦτος εἶναι
[447]	~οὐδὲν οἷον τὸ αὐτὸν ἐρωτᾶν,	ὦ	Σώκρατες. καὶ γὰρ αὐτῷ ἓν
[451]	λέγειν. ~(Γοργίας) ὀρθῶς γὰρ οἴει,	ὦ	Σώκρατες, καὶ δικαίως ὑπολαμβάνεις. ~(Σωκράτης)
[522]	πείσομαι. ~(Καλλίκλης) ~δοκεῖ οὖν σοι,	ὦ	Σώκρατες, καλῶς ἔχειν ἄνθρωπος ἐν
[502]	~(Καλλίκλης) δῆλον δὴ τοῦτό γε,	ὦ	Σώκρατες, Κινησίου γε πέρι. ~(Σωκράτης)
[477]	αἰσχίστη, καὶ κακίστη; ~(Πῶλος) πῶς,	ὦ	Σώκρατες, λέγεις; ~(Σωκράτης) ~ὡδί· ἀεὶ
[517]	~ἀλλὰ μέντοι πολλοῦ γε δεῖ,	ὦ	Σώκρατες, μή ποτέ τις τῶν
[456]	ᾖ ὧν νυνδὴ σὺ ἔλεγες,	ὦ	Σώκρατες, ὁρᾷς ὅτι οἱ ῥήτορές
[473]	μή; ~(Πῶλος) ~οὐκ οἴει ἐξεληλέγχθαι,	ὦ	Σώκρατες, ὅταν τοιαῦτα λέγῃς ἃ
[454]	~τὸ εἰδέναι; ~(Γοργίας) δῆλον δήπου,	ὦ	Σώκρατες, ὅτι ἐξ ἧς τὸ
[470]	οὐ δῆτα. ~(Πῶλος) ~δῆλον δή,	ὦ	Σώκρατες, ὅτι οὐδὲ τὸν μέγαν
[502]	~(Καλλίκλης) ~δῆλον δὴ τοῦτό γε,	ὦ	Σώκρατες, ὅτι πρὸς τὴν (ἡδονὴν
[456]	~(Γοργίας) ~εἰ πάντα γε εἰδείης,	ὦ	Σώκρατες, ὅτι ὡς ἔπος εἰπεῖν
[470]	ἀλλ' ἔλεγχε. ~(Πῶλος) ~ἀλλὰ μήν,	ὦ	Σώκρατες, οὐδέν γέ σε δεῖ
[489]	οὐ παύσεται φλυαρῶν. εἰπέ μοι,	ὦ	Σώκρατες, οὐκ αἰσχύνῃ ~τηλικοῦτος ὢν
[468]	βούλεται. ~(Πῶλος) ~ὡς δὴ σύ,	ὦ	Σώκρατες, οὐκ ἂν δέξαιο ἐξεῖναί
[485]	πληγῶν μοι δοκεῖ ἤδη δεῖσθαι,	ὦ	~Σώκρατες, οὗτος ὁ ἀνήρ. ὃ
[461]	ἱκανῶς διασκέψασθαι. ~(Πῶλος) ~τί δέ,	ὦ	Σώκρατες; οὕτω καὶ σὺ περὶ
[469]	ἴσως ἂν εἴποις ἰδὼν ὅτι	ὦ	Σώκρατες, οὕτω μὲν πάντες ἂν
[447]	~πολέμου καὶ μάχης φασὶ χρῆναι,	ὦ	Σώκρατες, οὕτω μεταλαγχάνειν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'
[510]	ἀδικεῖν; ~(Καλλίκλης) ~ἔστω σοι τοῦτο,	ὦ	Σώκρατες, οὕτως, ἵνα διαπεράνῃς τὸν
[476]	ἐστιν ἢ ποιεῖν; ~(Πῶλος) ἀνάγκη,	ὦ	Σώκρατες, πάσχειν. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ὑπό
[513]	μοι τρόπον δοκεῖς εὖ λέγειν,	ὦ	Σώκρατες, πέπονθα δὲ τὸ τῶν
[521]	κακῶς. ~(Καλλίκλης) ~ὥς μοι δοκεῖς,	ὦ	Σώκρατες, πιστεύειν μηδ' ἂν ἓν
[481]	θεοὺς ἀλλ' ἐπιθυμῶ. εἰπέ μοι,	ὦ	Σώκρατες, (πότερόν σε θῶμεν νυνὶ
[485]	ἱκανὸν μηδέποτε φθέγξασθαι. ἐγὼ δέ,	ὦ	~Σώκρατες, πρὸς σὲ ἐπιεικῶς ἔχω
[455]	~(Γοργίας) ~ἀλλ' ἐγώ σοι πειράσομαι,	ὦ	Σώκρατες, σαφῶς ἀποκαλύψαι τὴν τῆς
[504]	τί δὲ οὐκ αὐτὸς λέγεις,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' εἴ σοι
[515]	δημοσιεύειν ἐπιχειρεῖν; ~(Καλλίκλης) φιλόνικος εἶ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ' οὐ φιλονικίᾳ
[515]	τὰ ὦτα κατεαγότων ἀκούεις ταῦτα,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἀλλὰ τάδε οὐκέτι
[475]	~(Πῶλος) ἀλλ' οὐκ ἂν δεξαίμην,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ἄλλος δέ τις
[453]	σέ. ~(Γοργίας) τί οὖν δή,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ ἐρῶ νῦν.
[486]	πρὸς τί δὴ τοῦτο ἐρωτᾷς,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἐγώ σοι ἐρῶ·
[480]	~(Πῶλος) τί γὰρ δὴ φῶμεν,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἐπὶ μὲν ἄρα
[450]	~πάνυ μὲν οὖν καλῶς ὑπολαμβάνεις,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἕτεραι δέ γέ
[451]	~(Γοργίας) ὀρθῶς γε λέγων σύ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ καὶ
[454]	ὀρθῶς γέ μοι δοκεῖς ποιεῖν,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~ἴθι δὴ καὶ
[489]	~ἀποφοιτήσω παρὰ σοῦ. ~(Καλλίκλης) εἰρωνεύῃ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~μὰ τὸν Ζῆθον,
[467]	σχέτλιά γε λέγεις καὶ ὑπερφυῆ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~μὴ κακηγόρει, ὦ
[497]	~(Καλλίκλης) οὐκ οἶδ' ἅττα σοφίζῃ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οἶσθα, ἀλλὰ ἀκκίζῃ,
[448]	ἢ διαλέγεσθαι. ~(Πῶλος) τί δή,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ὅτι, ὦ Πῶλε,
[490]	~(Καλλίκλης) ὡς ἀεὶ ταὐτὰ λέγεις,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) οὐ μόνον γε,
[495]	ἐρεῖς. ~(Καλλίκλης) καὶ γὰρ σύ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐ τοίνυν ὀρθῶς
[467]	οὔτε κακόν; ~(Πῶλος) πολλὴ ἀνάγκη,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν λέγεις εἶναι
[469]	δικαίως ἀποθνῄσκων. ~(Πῶλος) πῶς δῆτα,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~οὕτως, ὡς μέγιστον
[478]	σώματα; ~(Πῶλος) παρὰ τοὺς ἰατρούς,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ποῖ δὲ τοὺς
[449]	ἐπιστήμονα τέχνης. ~(Γοργίας) τῆς ῥητορικῆς,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ῥήτορα ἄρα χρή
[476]	εἰπέ. ~(Πῶλος) ἀλλά μοι δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~σκόπει δὴ καὶ
[495]	~(Καλλίκλης) ὡς σύ γε οἴει,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) σὺ δὲ τῷ
[448]	οὐ ποιεῖ. ~(Γοργίας) τί μάλιστα,	ὦ	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~τὸ ἐρωτώμενον οὐ
[493]	μεταθήσῃ; ~(Καλλίκλης) τοῦτ' ἀληθέστερον εἴρηκας,	ὦ	Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή, ἄλλην
[452]	εἶναι αὐτοῦ. ~(Γοργίας) ~ὅπερ ἐστίν,	ὦ	Σώκρατες, τῇ ἀληθείᾳ μέγιστον ἀγαθὸν
[456]	τοιαύτη τῆς τέχνης· ~δεῖ μέντοι,	ὦ	Σώκρατες, τῇ ῥητορικῇ χρῆσθαι ὥσπερ
[454]	~ταύτης τοίνυν τῆς πειθοῦς λέγω,	ὦ	Σώκρατες, τῆς ἐν τοῖς δικαστηρίοις
[451]	ἔλεγον περὶ ἡστινοσοῦν τῶν ~τεχνῶν·	ὦ	Σώκρατες, τίς (ἐστιν ἡ ἀριθμητικὴ
[485]	ὢν ἄνθρωπος ἔτι φιλοσοφῇ, καταγέλαστον,	ὦ	~Σώκρατες, τὸ χρῆμα γίγνεται, καὶ
[494]	οὐκ αἰσχύνῃ εἰς τοιαῦτα ἄγων,	ὦ	Σώκρατες, τοὺς λόγους; ~(Σωκράτης) ~ἦ
[475]	ἢ οἱ ἀδικούμενοι; ~(Πῶλος) οὐδαμῶς,	ὦ	Σώκρατες, τοῦτό γε. ~(Σωκράτης) οὐκ
[494]	οὐ πείθω; ~(Καλλίκλης) ~οὐ πείθεις,	ὦ	Σώκρατες. τῷ μὲν γὰρ πληρωσαμένῳ
[450]	ᾖ περὶ λόγους; ~(Γοργίας) ~ὅτι,	ὦ	Σώκρατες, τῶν μὲν ἄλλων τεχνῶν
[452]	γὰρ οὔ, φαίη ἂν ἴσως,	ὦ	Σώκρατες, ὑγίεια; ~τί δ' ἐστὶν
[484]	~φιλοσοφίαν. φιλοσοφία γάρ τοί ἐστιν,	ὦ	Σώκρατες, χαρίεν, ἄν τις αὐτοῦ
[506]	~ἀλλ' ἐμοὶ μὲν οὐ δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες, χρῆναί πω (ἀπιέναι, ἀλλὰ
[485]	πρὸς τὸν ἀδελφόν, ὅτι ἀμελεῖς,	ὦ	~Σώκρατες, ὧν δεῖ σε ἐπιμελεῖσθαι,
[510]	πολιτείας ἑταῖρον εἶναι. ~(Καλλίκλης) ~ὁρᾷς,	ὦ	Σώκρατες, ὡς ἐγὼ ἕτοιμός εἰμι
[521]	σοι Μυσόν γε ἥδιον καλεῖν,	ὦ	Σώκρατες· ὡς εἰ μὴ ταῦτά
[471]	σὸν λόγον; ~(Σωκράτης) εἴπερ γε,	ὦ	φίλε, ἄδικος. ~(Πῶλος) ~ἀλλὰ μὲν
[466]	ἔγωγε σὲ ἐρωτῶ. ~(Σωκράτης) ~εἶεν,	ὦ	φίλε· ἔπειτα δύο ἅμα με
[482]	παῦσον ~ταῦτα λέγουσαν. λέγει γάρ,	ὦ	φίλε ἑταῖρε, ἃ νῦν ἐμοῦ
[479]	~ἆρ' οὖν οὐ περὶ τούτου,	ὦ	φίλε, ἠμφεσβητήσαμεν, σὺ μὲν τὸν
[507]	ἔχω παρὰ ταῦτα ἄλλα φάναι,	ὦ	φίλε ~Καλλίκλεις· σὺ δ' εἰ
[465]	~τοῦ Ἀναξαγόρου ἂν πολὺ ἦν,	ὦ	φίλε Πῶλε σὺ γὰρ τούτων
[486]	ἄλλου νεανικὸν βούλευμα βουλεύσαιο. ~καίτοι,	ὦ	φίλε Σώκρατες καί μοι μηδὲν
[497]	~ὅτι οὐ τὰ αὐτὰ γίγνεται,	ὦ	φίλε, τἀγαθὰ τοῖς ἡδέσιν οὐδὲ
[513]	μή τι σὺ ἄλλο λέγεις,	ὦ	φίλη κεφαλή. λέγομέν τι πρὸς
[448]	Δία· ἂν δέ γε βούλῃ,	ὦ	(Χαιρεφῶν) ἐμοῦ. (Γοργίας) μὲν γὰρ
[447]	εἰς αὖθις. ~(Καλλίκλης) ~τί δέ,	ὦ	(Χαιρεφῶν) ἐπιθυμεῖ (Σωκράτης) ἀκοῦσαι Γοργίου;
[447]	ἀποκρινεῖσθαι. ~(Σωκράτης) ~ἦ καλῶς λέγεις.	ὦ	(Χαιρεφῶν) ἐροῦ αὐτόν. ~(Χαιρεφῶν) τί
[448]	τίς σε ἐρωτᾷ; ~(Γοργίας) ~ἀληθῆ,	ὦ	(Χαιρεφῶν) καὶ γὰρ νυνδὴ αὐτὰ
[458]	πράττειν. ~(Καλλίκλης) ~νὴ τοὺς θεούς,	ὦ	(Χαιρεφῶν) καὶ μὲν δὴ καὶ
[448]	Γοργία. ~(Γοργίας) πάρεστι τούτου πεῖραν,	ὦ	(Χαιρεφῶν) λαμβάνειν. ~(Πῶλος) ~νὴ Δία·
[448]	καλοῦντες αὐτὸν ὀρθῶς ~καλοῖμεν; ~(Πῶλος)	~ὦ	(Χαιρεφῶν) πολλαὶ τέχναι ἐν ἀνθρώποις
[481]	ἐφάνη οὖσα. ~(Καλλίκλης) ~εἰπέ μοι,	ὦ	(Χαιρεφῶν) σπουδάζει ταῦτα (Σωκράτης) ἢ
[487]	τοῦ δέοντος· πῶς γὰρ οὔ;	~ὥ	γε εἰς τοσοῦτον αἰσχύνης ἐληλύθατον,
[471]	μὲν δὴ πῶς οὐκ ἄδικος;	ᾧ	γε προσῆκε μὲν τῆς ἀρχῆς
[501]	μόνον σῳζομένη (τοῦ εἰωθότος γίγνεσθαι,	ᾧ	δὴ καὶ ~πορίζεται τὰς ἡδονάς.
[493]	τῆς ~δὲ ψυχῆς τοῦτο ἐν	ᾧ	ἐπιθυμίαι εἰσὶ τυγχάνει ὂν οἷον
[502]	ἡ τῆς τραγῳδίας ποίησις, ἐφ'	ᾧ	ἐσπούδακεν; ~πότερόν ἐστιν αὐτῆς τὸ
[485]	ὅταν μὲν γὰρ ~παιδίον ἴδω,	ᾧ	ἔτι προσήκει διαλέγεσθαι οὕτω, ψελλιζόμενον
[451]	ἀνθρώπων τοῦτο τὸ ~σκολιόν, ἐν	ᾧ	καταριθμοῦνται ᾄδοντες ὅτι ὑγιαίνειν μὲν
[483]	τὸ ἀδικεῖσθαι, ἀλλ' ἀνδραπόδου τινὸς	ᾧ	~κρεῖττόν ἐστιν τεθνάναι ἢ ζῆν,
[484]	ἐνδείκνυσθαι ἐν τῷ ᾄσματι ἐν	ᾧ	λέγει ὅτι ~νόμος ὁ πάντων
[471]	τι οὗτός ~ἐστιν ὁ λόγος,	ᾧ	με καὶ ἂν παῖς ἐξελέγξειε,
[496]	(σκόπει. νοσεῖ ~που ἄνθρωπος ὀφθαλμούς,	ᾧ	ὄνομα ὀφθαλμία; ~(Καλλίκλης) πῶς γὰρ
[519]	σχόντας δὲ δικαιοσύνην, ἀδικεῖν τούτῳ	ᾧ	οὐκ ~ἔχουσιν; οὐ δοκεῖ σοι
[465]	ὅτι οὐκ ἔχει λόγον οὐδένα	ᾧ	προσφέρει ἃ προσφέρει ~ὁποῖ' ἄττα
[527]	τοὺς ἄλλους ~παρακαλῶμεν, μὴ ἐκείνῳ,	ᾧ	σὺ πιστεύων ἐμὲ παρακαλεῖς· ἔστι
[489]	~μὰ τὸν Ζῆθον, ὦ Καλλίκλεις,	ᾧ	σὺ χρώμενος πολλὰ νυνδὴ εἰρωνεύου
[482]	τε ~καὶ διαφωνεῖν, καὶ χορὸν	ᾧ	χορηγοίην, (καὶ πλείστους ἀνθρώπους μὴ
[494]	λόγους; ~(Σωκράτης) ~ἦ γὰρ ἐγὼ	ἄγω	ἐνταῦθα, ὦ γενναῖε, ἢ ἐκεῖνος
[494]	τοὺς λόγους; ~(Σωκράτης) ~ἦ γὰρ	ἐγὼ	ἄγω ἐνταῦθα, ὦ γενναῖε, ἢ
[524]	~ταῦτ' ἔστιν, ὦ Καλλίκλεις, ἃ	ἐγὼ	ἀκηκοὼς πιστεύω (ἀληθῆ εἶναι· καὶ
[461]	ἡγοῖο εἶναι τὸ ἐλέγχεσθαι ὥσπερ	ἐγώ,	ἄξιον εἴη ~διαλέγεσθαι, εἰ δὲ
[472]	ἔστιν δὲ καὶ ἄλλος, ὃν	~ἐγὼ	αὖ οἶμαι. παραβαλόντες οὖν παρ'
[493]	τι ~ἄτοπα, δηλοῖ μὴν ὃ	ἐγὼ	βούλομαί σοι ἐνδειξάμενος, ἐάν πως
[474]	διδόναι ἔλεγχον ἀποκρινόμενος τὰ ~ἐρωτώμενα.	ἐγὼ	γὰρ δὴ οἶμαι καὶ ἐμὲ
[488]	καὶ ~πρεσβύτερον καὶ νεώτερον ὄντα.	ἐγὼ	γὰρ εἴ τι μὴ ὀρθῶς
[453]	~(Σωκράτης) ~ἄκουσον δή, ὦ Γοργία.	ἐγὼ	γὰρ εὖ ἴσθ' ὅτι, ὡς
[447]	~(Χαιρεφῶν) ~οὐδὲν πρᾶγμα, ὦ Σώκρατες·	ἐγὼ	γὰρ καὶ ἰάσομαι. φίλος γάρ
[487]	τε καὶ ~εὔνοιαν καὶ παρρησίαν.	ἐγὼ	γὰρ πολλοῖς ἐντυγχάνω οἳ ἐμὲ
[474]	οἷον ἐγὼ οἶμαι δεῖν εἶναι.	ἐγὼ	γὰρ ὧν ἂν λέγω ἕνα
[489]	ἡ ~φύσις, ἃ δὴ καὶ	ἐγὼ	γνοὺς κακουργῶ ἐν τοῖς λόγοις,
[517]	καὶ ἀγνοοῦντες ἀλλήλων ὅτι ~λέγομεν.	ἐγὼ	γοῦν σε πολλάκις οἶμαι ὡμολογηκέναι
[454]	ὃ δοκεῖ ~μὲν δῆλον (εἶναι,	ἐγὼ	δ' ἐπανερωτῶ ὅπερ γὰρ λέγω,
[497]	μεγάλα μεμύησαι πρὶν τὰ σμικρά·	ἐγὼ	δ' οὐκ ~ᾤμην θεμιτὸν εἶναι.
[472]	~τῆς οὐσίας καὶ τοῦ ἀληθοῦς.	ἐγὼ	δὲ ἂν μὴ σὲ αὐτὸν
[463]	εἰ ~οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι.	ἐγὼ	δὲ αὐτῷ οὐκ ἀποκρινοῦμαι πρότερον
[473]	~(Πῶλος) πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	δέ γε αὐτοὺς ἀθλιωτάτους φημί,
[474]	διδόναι δίκην τοῦ διδόναι. ~(Πῶλος)	~ἐγὼ	δέ γε οὔτ' ἐμὲ οὔτ'
[462]	~με διακωμῳδεῖν τὸ ἑαυτοῦ ἐπιτήδευμα.	ἐγὼ	δέ, ~εἰ μὲν τοῦτό ἐστιν
[523]	ἡγήσῃ μῦθον, ὡς ἐγὼ οἶμαι,	ἐγὼ	δὲ ~λόγον· ὡς ἀληθῆ γὰρ
[490]	ποτὰ καὶ ἰατροὺς καὶ φλυαρίας·	(ἐγὼ	δὲ οὐ ταῦτα ~λέγω. ~(Σωκράτης)
[522]	οὗτοι εὐεργεσίας καὶ ~ὠφελίας νομίζουσιν,	ἐγὼ	δὲ οὔτε τοὺς πορίζοντας ζηλῶ
[491]	ταὐτὰ λέγειν, καὶ μέμφῃ μοι·	ἐγὼ	δὲ σοῦ τοὐναντίον, ὅτι ~οὐδέποτε
[465]	αἰτίαν ἑκάστου μὴ ἔχειν εἰπεῖν.	ἐγὼ	δὲ ~τέχνην οὐ καλῶ ὃ
[458]	εἰ δὲ μή, ἐῴην ἄν.	~ἐγὼ	δὲ τίνων εἰμί; τῶν ἡδέως
[479]	μέγιστα ἀδικοῦντα (δίκην οὐδεμίαν διδόντα,	ἐγὼ	δὲ ~τοὐναντίον οἰόμενος, εἴτε Ἀρχέλαος
[472]	διανοώμεθα; ~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	δέ φημι ἀδύνατον. ἓν μὲν
[485]	μέγα καὶ ἱκανὸν μηδέποτε φθέγξασθαι.	ἐγὼ	δέ, ὦ ~Σώκρατες, πρὸς σὲ
[469]	διεσχίσθαι, διεσχισμένον ἔσται ~οὕτω (μέγα	ἐγὼ	δύναμαι ἐν τῇδε τῇ πόλει,
[461]	ἐπανόρθου δίκαιος δ' εἶ ~καὶ	ἐγὼ	ἐθέλω τῶν ὡμολογημένων εἴ τί
[495]	~οὐ τοίνυν ὀρθῶς ποιῶ οὔτ'	ἐγώ,	εἴπερ ποιῶ τοῦτο, οὔτε σύ.
[521]	τι ἔχω, ἵνα μὴ αὖ	~ἐγὼ	εἴπω ὅτι ἀλλ' ἀφελόμενος οὐχ
[521]	βουλόμενος, ἵνα μὴ αὖ καὶ	ἐγὼ	~εἴπω, ὅτι Πονηρός γε ὢν
[526]	καὶ ἡ κρίσις ἣν νυνδὴ	ἐγὼ	ἔλεγον, ~ἀλλὰ ἐλθὼν παρὰ τὸν
[500]	δή, ἃ καὶ πρὸς τούσδε	ἐγὼ	ἔλεγον, διομολόγησαί μοι, εἰ ἄρα
[492]	ἀκολασίαν, ὅπερ ἐν τοῖς πρόσθεν	ἐγὼ	ἔλεγον, ~δουλούμενοι τοὺς βελτίους τὴν
[474]	τούτων βελτίω ἔλεγχον, ὅπερ νυνδὴ	ἐγὼ	ἔλεγον, ἐμοὶ ἐν τῷ μέρει
[468]	οὐκ ἔστιν. ~(Σωκράτης) ~ἀληθῆ ἄρα	ἐγὼ	ἔλεγον, λέγων ὅτι ἔστιν ἄνθρωπον
[475]	τὸν λόγον. ~(Σωκράτης) ~ἀληθῆ ἄρα	ἐγὼ	ἔλεγον, ὅτι οὔτ' ἂν ἐγὼ
[520]	ἐγγύς τι καὶ παραπλήσιον, ὥσπερ	ἐγὼ	ἔλεγον πρὸς ~Πῶλον· σὺ δὲ
[494]	ἀλλὰ τοῦτ' ἔστιν, ὃ νυνδὴ	ἐγὼ	ἔλεγον, τὸ ὥσπερ λίθον ζῆν,
[469]	τῷ λόγῳ ἐπιλαβοῦ. (εἰ γὰρ	ἐγὼ	ἐν ἀγορᾷ ~πληθούσῃ λαβὼν ὑπὸ
[462]	τέχνην ἐν τῷ συγγράμματι (ὃ	ἐγὼ	ἔναγχος ~ἀνέγνων. ~(Πῶλος) τί τοῦτο
[527]	καὶ ἰλιγγιάσεις οὐδὲν ἧττον ἢ	ἐγὼ	ἐνθάδε σὺ ἐκεῖ, καί σε
[509]	ὅπως ἔχει, ὅτι μέντοι ὧν	ἐγὼ	ἐντετύχηκα, ~ὥσπερ νῦν, οὐδεὶς οἷός
[456]	οὐ δυναμένου τοῦ ἰατροῦ πεῖσαι,	ἐγὼ	ἔπεισα, οὐκ ἄλλῃ τέχνῃ ἢ
[500]	(οὖν βέλτιστόν ~ἐστιν, ὡς ἄρτι	ἐγὼ	ἐπεχείρησα, διαιρεῖσθαι, διελομένους δὲ καὶ
[487]	τὸν Χολαργέα· καί ποτε ὑμῶν	ἐγὼ	~ἐπήκουσα βουλευομένων μέχρι ὅποι τὴν
[522]	~τὴν ἀλήθειαν, ὅτι ταῦτα πάντα	ἐγὼ	ἐποίουν, ὦ παῖδες, ὑγιεινῶς, πόσον
[452]	ἡ ἐμή” εἰ οὖν αὐτὸν	ἐγὼ	ἐροίμην· σὺ ~δὲ τίς ὢν
[453]	οὖν δή, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	ἐρῶ νῦν. ἐγὼ τὴν ἀπὸ
[504]	~ἀλλ' εἴ σοι ἥδιόν ἐστιν,	ἐγὼ	ἐρῶ· σὺ δέ, ἂν μέν
[518]	ἐν τῇ πόλει, καὶ ἐπειδὰν	ἐγὼ	ἐρωτῶ οἵτινες, δοκεῖς μοι ~ὁμοιοτάτους
[510]	~(Καλλίκλης) ~ὁρᾷς, ὦ Σώκρατες, ὡς	ἐγὼ	ἕτοιμός εἰμι ἐπαινεῖν, (ἄν τι
[523]	εἶπεν οὖν ὁ Ζεύς· ἀλλ'	ἐγώ,	ἔφη, παύσω τοῦτο γιγνόμενον. ~νῦν
[458]	εἶ τῶν ἀνθρώπων ὧνπερ καὶ	ἐγώ,	~ἡδέως ἄν σε διερωτῴην· εἰ
[461]	λόγοις. καὶ νῦν εἴ τι	ἐγὼ	καὶ ~(Γοργίας) ἐν τοῖς λόγοις
[473]	τοὺς ἀδικοῦντας ἀθλίους ἔφην εἶναι	ἐγώ,	καὶ ἐξηλέγχθην ὑπὸ σοῦ. ~(Πῶλος)
[506]	~αὐτό ἐστιν; οὐ ταὐτόν, ὡς	ἐγὼ	καὶ Καλλικλῆς ὡμολογήσαμεν. ~πότερον δὲ
[515]	ἀκούω, ἀλλ' οἶδα σαφῶς καὶ	ἐγὼ	καὶ σύ, ὅτι τὸ μὲν
[466]	~ἀμφότερα. φημὶ γάρ, ὦ Πῶλε,	ἐγὼ	καὶ τοὺς ῥήτορας καὶ τοὺς
[463]	ταύτης μόριον καὶ ~τὴν ῥητορικὴν	ἐγὼ	καλῶ καὶ τήν γε κομμωτικὴν
[463]	ποτε οὗτος ἡγεῖται ~ὃ δ'	ἐγὼ	καλῶ τὴν ῥητορικήν, πράγματός τινός
[504]	δέ, ἂν μέν σοι δοκῶ	ἐγὼ	καλῶς λέγειν, φάθι, ~εἰ δὲ
[512]	βέλτιον εἰ μὴ ἔστιν ὃ	ἐγὼ	λέγω, ἀλλ' αὐτὸ τοῦτ' ἐστὶν
[463]	ἀποκρίνασθαι ὡς ἤδη ~εἰδότι ἃ	ἐγὼ	λέγω. ~(Γοργίας) ~μὰ τὸν Δία,
[484]	δέ μοι καὶ ~Πίνδαρος ἅπερ	ἐγὼ	λέγω ἐνδείκνυσθαι ἐν τῷ ᾄσματι
[518]	καὶ ὁμολογεῖς ὡς εἰδὼς ὅτι	~ἐγὼ	λέγω· ἥκεις δὲ ὀλίγον ὕστερον
[522]	εἰπεῖν, ~ὅτι δικαίως (πάντα ταῦτα	ἐγὼ	λέγω, καὶ πράττω τὸ ὑμέτερον
[508]	πρόσθεν λόγοις οὕτω φανέντα, ὡς	ἐγὼ	λέγω, κατέχεται καὶ δέδεται, ~καὶ
[471]	ἐπεὶ δοκεῖ γέ σοι ὡς	ἐγὼ	λέγω. ~(Σωκράτης) ~ὦ μακάριε, ῥητορικῶς
[469]	σοι δοκεῖ ἔχειν περὶ ὧν	ἐγὼ	λέγω τῶν ἀνθρώπων; ~(Σωκράτης) πῶς
[470]	εὐδαιμονία ἐστίν; ~(Σωκράτης) ~ὥς γε	ἐγὼ	λέγω, ὦ Πῶλε· τὸν μὲν
[510]	τῶν νέων, τίνα ἂν τρόπον	ἐγὼ	μέγα ~δυναίμην καὶ μηδείς με
[481]	ἐρῶντε δύο ὄντε δυοῖν ἑκάτερος,	ἐγὼ	~μὲν Ἀλκιβιάδου τε τοῦ Κλεινίου
[503]	τῷ πρόσθεν χρόνῳ χείρους ~ὄντες;	ἐγὼ	μὲν γὰρ οὐκ οἶδα τίς
[455]	καὶ λέγομεν περὶ τῆς (ῥητορικῆς·	ἐγὼ	μὲν γάρ τοι ~οὐδ' αὐτός
[506]	ἀποδέδοται αὐτῶν· ἆρα ἔστιν ταῦτα;	~ἐγὼ	μὲν γάρ φημι. ~(τάξει ἆρα
[460]	ἡ δύναμίς ἐστιν. ~(Γοργίας) ~ἀλλ'	ἐγὼ	μὲν οἶμαι, ὦ Σώκρατες, ἐὰν
[507]	~ἡ ἄρα σώφρων ψυχὴ ἀγαθή.	ἐγὼ	μὲν οὐκ ἔχω παρὰ ταῦτα
[509]	λέγων μὴ οὐ καταγέλαστος εἶναι.	ἐγὼ	μὲν ~οὖν αὖ τίθημι (ταῦτα
[523]	ἵνα δικαία ἡ κρίσις ᾖ.	~ἐγὼ	μὲν οὖν ταῦτα ἐγνωκὼς πρότερος
[507]	ὁ ἀκόλαστος, ὃν σὺ ἐπῄνεις.	~ἐγὼ	μὲν οὖν ταῦτα οὕτω τίθεμαι
[526]	~χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα, θεμιστεύοντα νέκυσσιν.	~ἐγὼ	μὲν οὖν, ὦ Καλλίκλεις, ὑπό
[470]	Σώκρατες, ἀπόκριναι (ταὐτὸ) τοῦτο. ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	μὲν τοίνυν φημί, ὦ Πῶλε,
[489]	πάνυ μὲν οὖν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'	ἐγὼ	μέν, ὦ δαιμόνιε, καὶ αὐτὸς
[509]	τε ἄλλως λέγοντα ἢ ὡς	ἐγὼ	νῦν λέγω καλῶς λέγειν· ἐπεὶ
[522]	γε. ~(Σωκράτης) ~τοιοῦτον μέντοι καὶ	ἐγὼ	οἶδα ὅτι πάθος πάθοιμι ἂν
[454]	καὶ ἀληθής; φαίης ἄν, ὡς	ἐγὼ	οἶμαι. ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~τί
[474]	~καὶ πείρασαι τοῦ ἐλέγχου οἷον	ἐγὼ	οἶμαι δεῖν εἶναι. ἐγὼ γὰρ
[523]	σὺ μὲν ἡγήσῃ μῦθον, ὡς	ἐγὼ	οἶμαι, ἐγὼ δὲ ~λόγον· ὡς
[514]	ἢ δοῦλος ἢ ἐλεύθερος; ~κἂν	ἐγὼ	οἶμαι περὶ σοῦ ἕτερα τοιαῦτα
[518]	οὖν ἠγανάκτεις, εἴ σοι ἔλεγον	ἐγὼ	~ὅτι Ἄνθρωπε, ἐπαί̈ εις οὐδὲν
[466]	ὥς γέ φησιν πῶλος. ~(Πῶλος)	ἐγὼ	οὔ φημι; φημὶ μὲν οὖν
[463]	τὸν Δία, ὦ Σώκρατες, ἀλλ'	ἐγὼ	οὐδὲ αὐτὸς συνίημι ὅτι λέγεις.
[458]	γάρ τοι σοῦ ~ὀρθῶς λέγοντος	ἐγὼ	οὐκ ὀρθῶς ὑπολαμβάνω. ῥητορικὸν φῂς
[458]	~καταφανὲς γενέσθαι, ἀλλὰ πρὸς σέ.	~(ἐγὼ	οὖν, εἰ μὲν καὶ σὺ
[475]	ἐγὼ ἔλεγον, ὅτι οὔτ' ἂν	ἐγὼ	οὔτ' ἂν σὺ οὔτ' ἄλλος
[474]	πολλοῦ γε δεῖ, ἀλλ' οὔτ'	ἐγὼ	οὔτε σὺ οὔτ' ἄλλος οὐδείς.
[508]	λέγεται ἢ οὔ, ὡς ἄρα	ἐγὼ	οὐχ οἷός τ' εἰμὶ βοηθῆσαι
[461]	~ἀποκρίνεσθαι, οὐ δεινὰ ἂν αὖ	ἐγὼ	πάθοιμι, ~εἰ μὴ ἐξέσται (μοι
[463]	εἶναι τὴν ~ῥητορικήν. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'	ἐγὼ	πειράσομαι φράσαι ὅ γέ μοι
[522]	~καὶ διψῆν ἀναγκάζων, οὐχ ὥσπερ	ἐγὼ	πολλὰ καὶ ἡδέα καὶ παντοδαπὰ
[473]	σκόπει δὲ καὶ σύ. εἶπον	ἐγώ	~που ἐν τοῖς ἔμπροσθεν τὸ
[500]	~(Σωκράτης) ~ἀναμνησθῶμεν δὴ ὧν αὖ	ἐγὼ	πρὸς Πῶλον καὶ Γοργίαν ἐτύγχανον
[506]	φαίνηται ~λέγων ὁ ἀμφισβητῶν ἐμοί,	ἐγὼ	πρῶτος συγχωρήσομαι. λέγω μέντοι ταῦτα,
[469]	τὸ τυραννεῖν γε λέγεις ὅπερ	ἐγώ.	~(Πῶλος) ~ἀλλ' ἔγωγε τοῦτο λέγω
[476]	καὶ ὁμολογῶν καὶ μαρτυρῶν, καὶ	ἐγὼ	σὲ ~μόνον ἐπιψηφίζων τοὺς ἄλλους
[486]	σοι εἶναι οὕτως ἔχειν ὡς	ἐγὼ	σὲ οἶμαι ἔχειν καὶ τοὺς
[472]	βούλῃ τῶν ἐνθάδε ~ἐκλέξασθαι. ἀλλ'	ἐγώ	σοι εἷς ὢν οὐχ ὁμολογῶ·
[486]	~ἐγώ σοι ἐρῶ· νῦν οἶμαι	ἐγὼ	σοὶ ἐντετυχηκὼς τοιούτῳ ἑρμαίῳ ἐντετυχηκέναι.
[486]	τοῦτο ἐρωτᾷς, ὦ Σώκρατες; ~(Σωκράτης)	~ἐγώ	σοι ἐρῶ· νῦν οἶμαι ἐγὼ
[487]	εἶ εὔνους. ~(τίνι τεκμηρίῳ χρῶμαι;	ἐγώ	σοι ἐρῶ. οἶδα ὑμᾶς ἐγώ,
[472]	δὲ οὐδὲ σοί, ἐὰν μὴ	ἐγώ	σοι ~μαρτυρῶ εἷς ὢν μόνος,
[511]	αὕτη σοι δοκεῖ σμικρὰ εἶναι,	ἐγώ	σοι ~(μείζω ταύτης ἐρῶ, τὴν
[491]	φύσιν καλὸν καὶ δίκαιον, ὃ	ἐγώ	σοι ~νῦν παρρησιαζόμενος λέγω, ὅτι
[517]	καὶ ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα καὶ	ἐγώ	~σοι ὁμολογῶ δεινοτέρους εἶναι ἐκείνους
[455]	οὖν ~αὐτοῖς ἀποκρίνεσθαι. ~(Γοργίας) ~ἀλλ'	ἐγώ	σοι πειράσομαι, ὦ Σώκρατες, σαφῶς
[500]	~(Καλλίκλης) οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'	ἐγώ	σοι σαφέστερον ἐρῶ. ἐπειδὴ ὡμολογήκαμεν
[488]	καὶ τὸ ἰσχυρότερον; ~(Καλλίκλης) ἀλλ'	ἐγώ	σοι σαφῶς λέγω, ὅτι ταὐτόν
[466]	διηγήσεως. ~ἐὰν μὲν οὖν καὶ	(ἐγὼ	σοῦ ἀποκρινομένου μὴ ἔχω ὅτι
[492]	δὲ οὐκ ἐθέλουσιν. δέομαι οὖν	~ἐγώ	σου μηδενὶ τρόπῳ ἀνεῖναι, ἵνα
[491]	σύ τ' ἐμοῦ κατηγορεῖς καὶ	ἐγὼ	σοῦ; σὺ ~μὲν γὰρ ἐμὲ
[453]	~ἡγῇ εἶναι, καὶ εἴ τι	ἐγὼ	συνίημι, λέγεις ὅτι πειθοῦς δημιουργός
[492]	τὴν ἀρετήν; ~(Καλλίκλης) φημὶ ταῦτα	ἐγώ.	~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα ὀρθῶς λέγονται
[482]	ἀκούειν, καὶ μὴ ~θαύμαζε ὅτι	ἐγὼ	ταῦτα λέγω, ἀλλὰ τὴν φιλοσοφίαν,
[509]	αὐτὸς ~λόγος ἐστιν ἀεί, ὅτι	ἐγὼ	ταῦτα οὐκ οἶδα ὅπως ἔχει,
[462]	~ἐρωτῶν τε καὶ ἐρωτώμενος, ὥσπερ	ἐγώ	τε καὶ (Γοργίας) ἔλεγχέ τε
[509]	ὁμολογεῖν ἐν τοῖς ~ἔμπροσθεν λόγοις	ἐγώ	τε καὶ πῶλος ἢ οὔ,
[500]	σοι σαφέστερον ἐρῶ. ἐπειδὴ ὡμολογήκαμεν	ἐγώ	τε καὶ σὺ εἶναι μέν
[517]	ἐκπορίζειν. πρᾶγμα οὖν γελοῖον ~ποιοῦμεν	ἐγώ	τε καὶ σὺ ἐν τοῖς
[481]	πάθημα. λέγω δ' ἐννοήσας ὅτι	ἐγώ	τε καὶ ~σὺ νῦν τυγχάνομεν
[514]	ἰατροὶ ὄντες, ἐπεσκεψάμεθα δήπου ἂν	ἐγώ	τε ~σὲ καὶ σὺ ἐμέ,
[453]	Σώκρατες; ~(Σωκράτης) ~ἐγὼ ἐρῶ νῦν.	ἐγὼ	τὴν ἀπὸ τῆς ῥητορικῆς πειθώ,
[450]	διὰ λόγων ~(ἐστίν. διὰ ταῦτ'	ἐγὼ	τὴν ῥητορικὴν τέχνην ἀξιῶ εἶναι
[452]	ἐπιδεῖξαι τῆς αὑτοῦ τέχνης ἢ	ἐγὼ	τῆς ἐμῆς· εἴποιμ' ἂν ~αὖ
[463]	γάρ (πω πέπυσται ὁποῖόν φημι	ἐγὼ	τῆς κολακείας μόριον ~εἶναι τὴν
[455]	~μαθητής σου βουλόμενος γενέσθαι, ὡς	ἐγώ	τινας σχεδὸν καὶ συχνοὺς ~αἰσθάνομαι,
[490]	ἃ λέγω. τοῦτο γὰρ οἶμαι	ἐγὼ	τὸ δίκαιον εἶναι φύσει, τὸ
[463]	τοῖς ἀνθρώποις· καλῶ δὲ ~αὐτοῦ	(ἐγὼ	τὸ κεφάλαιον κολακείαν. ταύτης μοι
[454]	τε καὶ ἄδικα. ~(Σωκράτης) ~καὶ	ἐγώ	τοι ὑπώπτευον ταύτην σε λέγειν
[460]	ἦ γάρ; ~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης)	~ἐγὼ	τοίνυν σου τότε ταῦτα λέγοντος
[458]	τοι, πρὶν καὶ ὑμᾶς ἐλθεῖν,	~ἐγὼ	τοῖς παροῦσι πολλὰ ἐπεδειξάμην, καὶ
[470]	~ἀληθῆ λέγεις; ~(Σωκράτης) ~πολλὴν ἄρα	ἐγὼ	τῷ παιδὶ χάριν ἕξω, ἴσην
[515]	~ὡμολογήκαμεν ἢ οὔ; ἀποκρίνου. ὡμολογήκαμεν·	ἐγὼ	ὑπὲρ σοῦ ἀποκρινοῦμαι. εἰ ~τοίνυν
[471]	καὶ ἂν παῖς ἐξελέγξειε, καὶ	ἐγὼ	ὑπὸ σοῦ νῦν, ὡς σὺ
[477]	~(Πῶλος) ναί. ~(Σωκράτης) ~ἆρα ἥνπερ	ἐγὼ	ὑπολαμβάνω τὴν ὠφελίαν; βελτίων τὴν
[526]	καὶ τὸν ἀγῶνα τοῦτον, ~ὃν	ἐγώ	φημι ἀντὶ πάντων τῶν ἐνθάδε
[525]	ἀφικνουμένοις θεάματα καὶ νουθετήματα. ~(ὧν	ἐγώ	φημι ἕνα καὶ Ἀρχέλαον ἔσεσθαι,
[450]	περὶ λόγους, ὀρθῶς λέγων, ~ὡς	ἐγώ	φημι. ~(Σωκράτης) ~ἆρ' οὖν μανθάνω
[465]	καὶ ὀψοποιικῶν. ὃ μὲν οὖν	ἐγώ	φημι τὴν ῥητορικὴν εἶναι, ἀκήκοας·
[517]	εἴργασται. ~(Σωκράτης) ~ὦ δαιμόνιε, οὐδ'	ἐγὼ	ψέγω τούτους ὥς γε διακόνους
[487]	ἐγώ σοι ἐρῶ. οἶδα ὑμᾶς	ἐγώ,	ὦ Καλλίκλεις, τέτταρας ~ὄντ