Pages |
[465] |
τῷ
σώματι
(ἐπεστάτει,
ἀλλ'
~αὐτὸ
|
αὑτῷ, |
καὶ
μὴ
ὑπὸ
ταύτης
κατεθεωρεῖτο |
[522] |
πράττω
τὸ
ὑμέτερον
δὴ
τοῦτο,
|
ὦ |
~ἄνδρες
δικασταί,
οὔτε
ἄλλο
οὐδέν· |
[452] |
σὺ
δὲ
δὴ
τίς
εἶ,
|
ὦ |
ἄνθρωπε,
καὶ
τί
τὸ
σὸν |
[526] |
ὁ
Λυσιμάχου·
οἱ
δὲ
πολλοί,
|
ὦ |
ἄριστε,
κακοὶ
γίγνονται
τῶν
δυναστῶν. |
[505] |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~περὶ
δὲ
ψυχήν,
|
ὦ |
ἄριστε,
οὐχ
ὁ
αὐτὸς
τρόπος; |
[479] |
~(Σωκράτης)
~σχεδὸν
γάρ
που
οὗτοι,
|
ὦ |
ἄριστε,
τὸ
αὐτὸ
διαπεπραγμένοι
εἰσὶν |
[515] |
ἴσως.
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἴσως
δή,
|
ὦ |
βέλτιστε,
ἀλλ'
ἀνάγκη
ἐκ
τῶν |
[515] |
~(Καλλίκλης)
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~νῦν
δέ,
|
ὦ |
βέλτιστε
ἀνδρῶν,
ἐπειδὴ
σὺ
μὲν |
[494] |
~χαίροντα
εὐδαιμόνως
ζῆν.
~(Σωκράτης)
~εὖγε,
|
ὦ |
βέλτιστε·
διατέλει
γὰρ
ὥσπερ
ἤρξω, |
[461] |
βούλωμαι;
~(Σωκράτης)
~δεινὰ
μεντἂν
πάθοις,
|
ὦ |
βέλτιστε,
εἰ
Ἀθήναζε
ἀφικόμενος,
οὗ |
[511] |
σοι
συμβουλεύων.
~(Σωκράτης)
~τί
δέ,
|
ὦ |
βέλτιστε;
ἦ
καὶ
ἡ
τοῦ |
[482] |
τῷ
βίῳ.
~καίτοι
ἔγωγε
οἶμαι,
|
ὦ |
βέλτιστε,
καὶ
τὴν
λύραν
μοι |
[491] |
μαλακίαν
τῆς
ψυχῆς.
~(Σωκράτης)
~ὁρᾷς,
|
ὦ |
βέλτιστε
Καλλίκλεις,
ὡς
οὐ
ταὐτὰ |
[494] |
~ἦ
γὰρ
ἐγὼ
ἄγω
ἐνταῦθα,
|
ὦ |
γενναῖε,
ἢ
ἐκεῖνος
ὃς
ἂν |
[473] |
εἶναι
ἐξελέγχειν;
~(Σωκράτης)
~μορμολύττῃ
αὖ,
|
ὦ |
γενναῖε
Πῶλε,
καὶ
οὐκ
ἐλέγχεις· |
[521] |
διακονήσοντα.
~(Σωκράτης)
~κολακεύσοντα
ἄρα
με,
|
ὦ |
γενναιότατε,
παρακαλεῖς.
~(Καλλίκλης)
~εἴ
σοι |
[458] |
ὅτι
βούλει.
~(Σωκράτης)
~ἄκουε
δή,
|
ὦ |
Γοργία,
ἃ
θαυμάζω
ἐν
τοῖς |
[449] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~νὴ
τὴν
Ἥραν,
|
ὦ |
Γοργία,
ἄγαμαί
γε
τὰς
ἀποκρίσεις, |
[447] |
~μανθάνω
καὶ
ἐρήσομαι.
εἰπέ
μοι,
|
ὦ |
Γοργία,
ἀληθῆ
λέγει
Καλλικλῆς
ὅδε |
[454] |
τὴν
πειθὼ
καὶ
περὶ
τούτων,
|
ὦ |
Γοργία·
~ἀλλ'
ἵνα
μὴ
θαυμάζῃς |
[451] |
Σώκρατες,
καὶ
ἄριστα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
|
ὦ |
Γοργία,
ἀμφισβητήσιμον
καὶ
τοῦτο
λέγεις |
[449] |
περὶ
λόγους.
~(Σωκράτης)
~ποίους
τούτους,
|
ὦ |
Γοργία;
ἆρα
οἳ
δηλοῦσι
τοὺς |
[449] |
καλεῖν
χρὴ
ἡμᾶς.
μᾶλλον
δέ,
|
ὦ |
Γοργία,
αὐτὸς
ἡμῖν
εἰπὲ
τίνα |
[448] |
ἦ
που
ἄρα
ῥᾳδίως
ἀποκρινῇ,
|
ὦ |
Γοργία.
~(Γοργίας)
πάρεστι
τούτου
πεῖραν, |
[453] |
~(Σωκράτης)
~νῦν
μοι
δοκεῖς
δηλῶσαι,
|
ὦ |
Γοργία,
ἐγγύτατα
τὴν
(ῥητορικὴν
ἥντινα |
[453] |
~κεφάλαιον
αὐτῆς.
~(Σωκράτης)
~ἄκουσον
δή,
|
ὦ |
Γοργία.
ἐγὼ
γὰρ
εὖ
ἴσθ' |
[463] |
αἰσχυνθῇς.
~(Σωκράτης)
~δοκεῖ
τοίνυν
μοι,
|
ὦ |
Γοργία,
εἶναί
τι
ἐπιτήδευμα
τεχνικὸν |
[454] |
~(Γοργίας)
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~ἀπόκριναι
δή,
|
ὦ |
Γοργία,
ἐπειδή
γε
καὶ
σοὶ |
[452] |
ἀποκρινάσθω
~(Γοργίας)
ἴθι
οὖν
νομίσας,
|
ὦ |
Γοργία,
ἐρωτᾶσθαι
καὶ
ὑπ'
ἐκείνων |
[455] |
ὑπ'
ἐκείνων
ἀνερωτᾶσθαι·
τί
ἡμῖν,
|
ὦ |
Γοργία,
ἔσται,
~ἐάν
σοι
συνῶμεν; |
[506] |
ἐπίλοιπα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μὲν
δή,
|
ὦ |
Γοργία,
καὶ
αὐτὸς
ἡδέως
μὲν |
[449] |
εἰπεῖν.
~(Σωκράτης)
~τούτου
μὴν
δεῖ,
|
ὦ |
Γοργία·
καί
μοι
ἐπίδειξιν
αὐτοῦ |
[459] |
ἢ
πῶς
τὰ
τοιαῦτα
ἔχει,
|
ὦ |
Γοργία;
~(καὶ
πρὸς
Διός,
ὥσπερ |
[457] |
οὐ
τὸν
διδάξαντα.
~(Σωκράτης)
~οἶμαι,
|
ὦ |
Γοργία,
καὶ
σὲ
ἔμπειρον
εἶναι |
[450] |
λόγοις,
τὴν
ἀριθμητικὴν
ἄρα
~ῥητορικήν,
|
ὦ |
Γοργία,
λέγεις;
ἀλλ'
οὐκ
οἶμαί |
[460] |
~καὶ
ἐν
τοῖς
πρώτοις
γε,
|
ὦ |
Γοργία,
λόγοις
ἐλέγετο
ὅτι
ἡ |
[463] |
ὅτι
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~εἰκότως
γε,
|
ὦ |
Γοργία·
οὐδὲν
γάρ
πω
σαφὲς |
[461] |
ποτὲ
ἔχει,
μὰ
τὸν
(κύνα,
|
ὦ |
~Γοργία,
οὐκ
ὀλίγης
συνουσίας
ἐστὶν |
[450] |
μὴν
καὶ
αἱ
ἄλλαι
τέχναι,
|
ὦ |
Γοργία,
οὕτως
(ἔχουσιν·
ἑκάστη
αὐτῶν |
[456] |
τούτων.
~(Σωκράτης)
~ταῦτα
καὶ
θαυμάζων,
|
ὦ |
Γοργία,
πάλαι
ἐρωτῶ
τίς
ποτε |
[455] |
τῶν
~δημιουργῶν.
~(Σωκράτης)
~λέγεται
ταῦτα,
|
ὦ |
Γοργία,
περὶ
Θεμιστοκλέους·
Περικλέους
δὲ |
[454] |
σε
ἔροιτο·
ἆρ'
ἔστιν
τις,
|
ὦ |
Γοργία,
~πίστις
ψευδὴς
καὶ
ἀληθής; |
[497] |
~ἀλλ'
ἀεὶ
τοιοῦτός
ἐστιν
(Σωκράτης)
|
ὦ |
Γοργία·
σμικρὰ
καὶ
ὀλίγου
ἄξια |
[455] |
δὲ
οὔ·
ἢ
πῶς
λέγεις,
|
ὦ |
~Γοργία,
τὰ
τοιαῦτα;
ἐπειδὴ
γὰρ |
[458] |
πράττειν.
~(Χαιρεφῶν)
~τοῦ
μὲν
θορύβου,
|
ὦ |
Γοργία
τε
καὶ
Σώκρατες,
αὐτοὶ |
[451] |
~(Σωκράτης)
~ἴθι
δὴ
καὶ
σύ,
|
ὦ |
Γοργία.
τυγχάνει
μὲν
γὰρ
δὴ |
[448] |
τῶν
τεχνῶν.
~(Σωκράτης)
~καλῶς
γε,
|
ὦ |
Γοργία,
φαίνεται
πῶλος
παρεσκευάσθαι
εἰς |
[449] |
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
ἐθελήσαις
ἄν,
|
ὦ |
Γοργία,
ὥσπερ
νῦν
διαλεγόμεθα,
διατελέσαι |
[489] |
οὖν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
ἐγὼ
μέν,
|
ὦ |
δαιμόνιε,
καὶ
αὐτὸς
πάλαι
τοπάζω |
[517] |
τούτων
ὅστις
(βούλει
εἴργασται.
~(Σωκράτης)
|
~ὦ |
δαιμόνιε,
οὐδ'
ἐγὼ
ψέγω
τούτους |
[513] |
~λυσιτελεῖ
καὶ
ἐμοί,
ὅπως
μή,
|
ὦ |
δαιμόνιε,
πεισόμεθα
ὅπερ
φασὶ
τὰς |
[469] |
εἶναι;
~(Σωκράτης)
~τὸν
ἀδίκως
γε,
|
ὦ |
ἑταῖρε,
ἀποκτείναντα,
καὶ
ἐλεινόν
γε |
[508] |
τοῦτο
διὰ
~ταῦτα
κόσμον
καλοῦσιν,
|
~ὦ |
ἑταῖρε,
οὐκ
ἀκοσμίαν
οὐδὲ
ἀκολασίαν. |
[473] |
δέ
γε
καὶ
σὲ
ποιῆσαι,
|
ὦ |
ἑταῖρε,
ταὐτὰ
ἐμοὶ
λέγειν·
φίλον |
[491] |
ἀρχομένων.
~(Σωκράτης)
~τί
δέ;
αὑτῶν,
|
ὦ |
ἑταῖρε,
τί;
ἦ
τι
ἄρχοντας |
[519] |
δοκεῖ
σοι
τοῦτο
ἄτοπον
εἶναι,
|
ὦ |
ἑταῖρε;
ὡς
ἀληθῶς
δημηγορεῖν
με |
[489] |
~ἐπειδὴ
οὐ
τοὺς
ἰσχυροτέρους;
καὶ
|
ὦ |
θαυμάσιε
πρᾳότερόν
με
προδίδασκε,
ἵνα |
[470] |
~(Πῶλος)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν,
|
ὦ |
θαυμάσιε,
(τὸ
μέγα
δύνασθαι)
πάλιν |
[512] |
καίπερ
σῴζοντα
ἡμᾶς,
~οὐδέ
γε,
|
ὦ |
θαυμάσιε,
τὸν
μηχανοποιόν,
ὃς
οὔτε |
[527] |
παρακαλεῖς·
ἔστι
γὰρ
οὐδενὸς
~ἄξιος
|
ὦ |
Καλλίκλεις.
|
[524] |
πορείας
τοῖς
ἀνθρώποις.
~ταῦτ'
ἔστιν,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ἃ
ἐγὼ
ἀκηκοὼς
πιστεύω |
[447] |
πρότερον
~ἐπεδείξατο.
~(Σωκράτης)
~τούτων
μέντοι,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
αἴτιος
(Χαιρεφῶν)
ὅδε,
ἐν |
[497] |
οἶδα
ὅτι
λέγεις.
~(Γοργίας)
~μηδαμῶς,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ἀλλ'
ἀποκρίνου
καὶ
ἡμῶν |
[447] |
ἐπιδείξεται
ὑμῖν.
~(Σωκράτης)
~εὖ
λέγεις,
|
ὦ |
Καλλίκλεις.
ἀλλ'
ἆρα
ἐθελήσειεν
ἂν |
[497] |
οὐ
σὴ
αὕτη
ἡ
τιμή,
|
ὦ |
Καλλίκλεις·
ἀλλ'
ὑπόσχες
~Σωκράτει
ἐξελέγξαι |
[482] |
θεόν,
~οὔ
σοι
ὁμολογήσει
Καλλικλῆς,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ἀλλὰ
διαφωνήσει
ἐν
ἅπαντι |
[490] |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
οὐ
μόνον
γε,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ἀλλὰ
καὶ
περὶ
τῶν |
[506] |
παραγενομένης;
~ἔμοιγε
δοκεῖ
ἀναγκαῖον
εἶναι,
|
ὦ |
Καλλίκλεις.
~ἀλλὰ
μὲν
δὴ
ἥ |
[512] |
εἶναι;
καίτοι
εἰ
βούλοιτο
λέγειν,
|
ὦ |
~Καλλίκλεις,
ἅπερ
ὑμεῖς,
σεμνύνων
(τὸ |
[514] |
~(Σωκράτης)
~εἰ
οὖν
παρεκαλοῦμεν
ἀλλήλους,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
δημοσίᾳ
πράξοντες
τῶν
~πολιτικῶν |
[521] |
χάριν
ὁμιλήσοντα;
τἀληθῆ
μοι
εἰπέ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις·
~δίκαιος
γὰρ
εἶ,
ὥσπερ |
[501] |
εἴτε
χεῖρον.
ἐμοὶ
~μὲν
γάρ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
δοκοῦσίν
τε
εἶναι,
καὶ |
[481] |
ἔοικεν,
ἢ
ἃ
δεῖ;
~(Σωκράτης)
|
~ὦ |
Καλλίκλεις,
εἰ
μή
τι
ἦν |
[525] |
ἢ
οἷς
ἐξῆν
ἀλλὰ
γάρ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
~ἐκ
τῶν
(δυναμένων
εἰσὶ |
[493] |
ἀπεικάσας.
τοὐναντίον
δὴ
οὗτος
σοί,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
~ἐνδείκνυται
ὡς
τῶν
ἐν |
[524] |
καὶ
περὶ
τὴν
ψυχὴν
εἶναι,
|
ὦ |
Καλλίκλεις·
ἔνδηλα
πάντα
ἐστὶν
ἐν |
[513] |
~(Σωκράτης)
~ὁ
δήμου
γὰρ
ἔρως,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ἐνὼν
ἐν
τῇ
ψυχῇ |
[492] |
ἄξια.
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἀγεννῶς
γε,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ἐπεξέρχῃ
τῷ
λόγῳ
παρρησιαζόμενος· |
[502] |
θεαταῖς.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
τὸ
τοιοῦτον,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ἔφαμεν
νυνδὴ
κολακείαν
εἶναι; |
[503] |
ἀκήκοας;
~(Σωκράτης)
~εἰ
ἔστιν
γε,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ἣν
πρότερον
σὺ
ἔλεγες |
[507] |
εἴη.
φασὶ
δ'
οἱ
σοφοί,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
~καὶ
οὐρανὸν
καὶ
(γῆν |
[526] |
~ἄγασθαι
τῶν
γιγνομένων·
χαλεπὸν
γάρ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
καὶ
πολλοῦ
ἐπαίνου
~ἄξιον |
[497] |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~οἶσθα,
ἀλλὰ
ἀκκίζῃ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις·
καὶ
πρόιθί
γε
ἔτι |
[509] |
ἆρα
ἄλλως
ἢ
οὕτως
ἔχει,
|
ὦ |
Καλλίκλεις;
~(Καλλίκλης)
οὐκ
ἄλλως.
~(Σωκράτης) |
[513] |
κεφαλή.
λέγομέν
τι
πρὸς
~ταῦτα,
|
ὦ |
Καλλίκλεις;
~(Καλλίκλης)
~οὐκ
οἶδ'
ὅντινά |
[499] |
ἀγαθὰ
εἶναι;
οὐ
ταῦτα
ἀνάγκη,
|
ὦ |
Καλλίκλεις;
~(Καλλίκλης)
~πάλαι
τοί
σου |
[500] |
ἰατρικὴν
~τέχνην.
καὶ
πρὸς
Φιλίου,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
μήτε
αὐτὸς
οἴου
δεῖν |
[522] |
ἐκεῖνό
γε
ἓν
αὐτῷ
ὑπάρχοι,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ὃ
σὺ
πολλάκις
ὡμολόγησας· |
[518] |
κακῶν
(ἐγκωμιάσουσιν.
καὶ
σὺ
νῦν,
|
ὦ |
~Καλλίκλεις,
ὁμοιότατον
τούτῳ
ἐργάζῃ·
ἐγκωμιάζεις |
[497] |
δοκεῖ
οὕτως.
~(Σωκράτης)
~εὐδαίμων
εἶ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ὅτι
τὰ
μεγάλα
μεμύησαι |
[513] |
ἐμοὶ
δοκεῖ,
οὐκ
~ὀρθῶς
βουλεύῃ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις·
οὐ
γὰρ
μιμητὴν
δεῖ |
[514] |
~ἄνδρα
μήτε
γυναῖκα,
πρὸς
Διός,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
οὐ
καταγέλαστον
ἂν
ἦν |
[486] |
χρυσῆν
ἔχων
ἐτύγχανον
τὴν
ψυχήν,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
οὐκ
ἂν
οἴει
με |
[506] |
τοῦ
Ζήθου·
ἐπειδὴ
δὲ
σύ,
|
ὦ |
~Καλλίκλεις,
οὐκ
ἐθέλεις
συνδιαπερᾶναι
τὸν |
[519] |
ὡς
ἀληθῶς
δημηγορεῖν
με
~ἠνάγκασας,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
οὐκ
ἐθέλων
ἀποκρίνεσθαι.
~(Καλλίκλης) |
[490] |
ὤν,
πάντων
~ἐλάχιστον
τῷ
βελτίστῳ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις;
οὐχ
οὕτως,
ὠγαθέ;
~(Καλλίκλης) |
[487] |
δὲ
καλλίστη
ἐστὶν
ἡ
σκέψις,
|
ὦ |
~Καλλίκλεις,
περὶ
τούτων
ὧν
σὺ |
[509] |
αὐτό
γέ
μοι
τοῦτο
ἀπεκρίνω,
|
~ὦ |
Καλλίκλεις,
πότερόν
σοι
δοκοῦμεν
ὀρθῶς |
[494] |
καὶ
ἀτεχνῶς
δημηγόρος.
~(Σωκράτης)
~τοιγάρτοι,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
Πῶλον
μὲν
καὶ
Γοργίαν |
[508] |
τὰ
συμβαίνοντα.
τὰ
πρόσθεν
~ἐκεῖνα,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
συμβαίνει
πάντα,
ἐφ'
οἷς |
[504] |
συγχωρῶ.
~(Σωκράτης)
~τί
γὰρ
ὄφελος,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
σώματί
γε
κάμνοντι
καὶ |
[495] |
~(Σωκράτης)
σὺ
δὲ
τῷ
ὄντι,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ταῦτα
ἰσχυρίζῃ;
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε. |
[487] |
σοι
ἐρῶ.
οἶδα
ὑμᾶς
ἐγώ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
τέτταρας
~ὄντας
κοινωνοὺς
γεγονότας |
[501] |
δοκεῖ
σοι
τοιαύτη
τις
εἶναι,
|
~ὦ |
Καλλίκλεις,
τὴν
ἡδονὴν
ἡμῶν
μόνον |
[494] |
ἔτι
τί
σε
ἐρωτῶ;
ὅρα,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
τί
~ἀποκρινῇ,
ἐάν
τίς |
[515] |
(ἐάν
τίς
σε
ταῦτα
ἐξετάζῃ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
τί
ἐρεῖς;
τίνα
~φήσεις |
[458] |
διαλέγεσθαι,
χαριεῖσθε.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
μήν,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
τό
γ'
ἐμὸν
οὐδὲν |
[508] |
καὶ
ἔτι
λέγεσθαι·
οὔ
φημι,
|
ὦ |
~Καλλίκλεις,
τὸ
τύπτεσθαι
ἐπὶ
κόρρης |
[507] |
ὅπου
δεῖ·
ὥστε
~πολλὴ
(ἀνάγκη,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
τὸν
σώφρονα,
ὥσπερ
διήλθομεν, |
[495] |
αὐτό
φημι
~εἶναι.
~(Σωκράτης)
~διαφθείρεις,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
τοὺς
πρώτους
λόγους,
καὶ |
[481] |
παίζει;
~(Χαιρεφῶν)
~ἐμοὶ
μὲν
δοκεῖ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ὑπερφυῶς
σπουδάζειν·
οὐδὲν
μέντοι |
[526] |
θεμιστεύοντα
νέκυσσιν.
~ἐγὼ
μὲν
οὖν,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ὑπό
τε
τούτων
τῶν |
[526] |
τινός,
~μάλιστα
μέν,
ἔγωγέ
φημι,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
φιλοσόφου
τὰ
αὑτοῦ
πράξαντος |
[489] |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~μὰ
τὸν
Ζῆθον,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ᾧ
σὺ
χρώμενος
πολλὰ |
[521] |
φαύλου.
~(Σωκράτης)
~ἀνόητος
ἄρα
εἰμί,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ὡς
ἀληθῶς,
εἰ
μὴ |
[499] |
~δὲ
χείρους.
~(Σωκράτης)
~ἰοῦ
ἰοῦ,
|
ὦ |
Καλλίκλεις,
ὡς
πανοῦργος
εἶ
καί |
[461] |
ἀγροικία
ἐστὶν
~τοὺς
λόγους.
~(Σωκράτης)
|
~ὦ |
κάλλιστε
Πῶλε,
ἀλλά
τοι
ἐξεπίτηδες |
[467] |
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~μὴ
κακηγόρει,
|
ὦ |
λῷστε
Πῶλε,
ἵνα
προσείπω
σε |
[520] |
τι
διαφέρειν
τούτους
ἐκείνων;
ταὐτόν,
|
ὦ |
μακάρι'
ἐστὶν
~σοφιστὴς
καὶ
ῥήτωρ, |
[495] |
ποιῶ
τοῦτο,
οὔτε
σύ.
ἀλλ'
|
ὦ |
μακάριε,
ἄθρει
~μὴ
οὐ
τοῦτο |
[469] |
κατὰ
τὴν
αὐτοῦ
δόξαν.
~(Σωκράτης)
|
~ὦ |
μακάριε,
ἐμοῦ
δὴ
λέγοντος
τῷ |
[512] |
τοῦ
σῴζειν
~ἕνεκα
πεποίηνται.
ἀλλ'
|
ὦ |
μακάριε,
ὅρα
μὴ
ἄλλο
τι |
[471] |
σοι
ὡς
ἐγὼ
λέγω.
~(Σωκράτης)
|
~ὦ |
μακάριε,
ῥητορικῶς
γάρ
με
ἐπιχειρεῖς |
[521] |
αὐτοῦ
~κατηγοροῖ
τις
λέγων
ὅτι
|
ὦ |
παῖδες,
πολλὰ
ὑμᾶς
καὶ
κακὰ |
[522] |
ὅτι
ταῦτα
πάντα
ἐγὼ
ἐποίουν,
|
ὦ |
παῖδες,
ὑγιεινῶς,
πόσον
τι
οἴει |
[493] |
ἐνδειξάμενος,
ἐάν
πως
οἷός
τε
|
ὦ, |
πεῖσαι
~μεταθέσθαι,
ἀντὶ
τοῦ
ἀπλήστως |
[473] |
Σώκρατες,
ἐξελέγξαι.
~(Σωκράτης)
~οὐ
δῆτα,
|
ὦ |
Πῶλε,
ἀλλ'
ἀδύνατον·
τὸ
γὰρ |
[463] |
ὅτι
ἐστίν.
οὐ
~γὰρ
δίκαιον,
|
ὦ |
Πῶλε·
ἀλλ'
εἴπερ
βούλει
πυθέσθαι, |
[479] |
εἰ
δὲ
ἡμεῖς
ἀληθῆ
~ὡμολογήκαμεν,
|
ὦ |
Πῶλε,
ἆρ'
αἰσθάνῃ
τὰ
συμβαίνοντα |
[473] |
διαφεύγων
καὶ
~τυραννεύσας.
τί
τοῦτο,
|
ὦ |
Πῶλε;
γελᾷς;
ἄλλο
αὖ
τοῦτο |
[466] |
σοι
πρὸς
~ἀμφότερα.
φημὶ
γάρ,
|
ὦ |
Πῶλε,
ἐγὼ
καὶ
τοὺς
ῥήτορας |
[471] |
~καὶ
κατ'
ἀρχὰς
τῶν
λόγων,
|
ὦ |
Πῶλε,
ἔγωγέ
σε
ἐπῄνεσα
ὅτι |
[480] |
χρήσιμος
οὐδὲν
ἡ
ῥητορικὴ
ἡμῖν,
|
ὦ |
Πῶλε,
εἰ
μὴ
~εἴ
τις |
[470] |
~(Σωκράτης)
~ἐγὼ
μὲν
τοίνυν
φημί,
|
ὦ |
Πῶλε,
εἴ
σοι
παρ'
ἐμοῦ |
[480] |
καὶ
ἀνίατον·
ἢ
πῶς
λέγομεν,
|
ὦ |
Πῶλε,
εἴπερ
τὰ
πρότερον
μένει |
[469] |
ἐγχειρίδιον
λέγοιμι
πρὸς
σὲ
ὅτι
|
ὦ |
Πῶλε,
ἐμοὶ
~δύναμίς
τις
καὶ |
[448] |
δή,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ὅτι,
|
ὦ |
Πῶλε,
ἐρομένου
(Χαιρεφῶν)
τος
τίνος |
[466] |
~νὴ
τὸν
κύνα,
ἀμφιγνοῶ
μέντοι,
|
ὦ |
Πῶλε,
ἐφ'
ἑκάστου
ὧν
λέγεις |
[468] |
γάρ;
ἀληθῆ
σοι
δοκῶ
~λέγειν,
|
ὦ |
Πῶλε,
ἢ
οὔ;
τί
οὐκ |
[481] |
ἐπὶ
τὰ
~τοιαῦτα
ἔμοιγε
δοκεῖ,
|
ὦ |
Πῶλε,
ἡ
ῥητορικὴ
χρήσιμος
εἶναι, |
[462] |
εἶναι
ἀνθρώποις;
~(Σωκράτης)
~τί
δέ,
|
ὦ |
Πῶλε;
ἤδη
πέπυσαι
παρ'
ἐμοῦ |
[461] |
τοῦτο
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~τὴν
μακρολογίαν,
|
ὦ |
Πῶλε,
ἢν
καθέρξῃς,
ᾗ
τὸ |
[469] |
~(Σωκράτης)
~ἧττον
ἢ
ὁ
ἀποκτεινύς,
|
ὦ |
Πῶλε,
καὶ
ἧττον
ἢ
ὁ |
[474] |
σε
ἠρώτων·
πότερον
δοκεῖ
σοι,
|
ὦ |
~Πῶλε,
κάκιον
εἶναι,
τὸ
ἀδικεῖν |
[472] |
δέ
γε
τὴν
ἐμὴν
δόξαν,
|
ὦ |
Πῶλε,
ὁ
ἀδικῶν
τε
καὶ |
[475] |
~(Πῶλος)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~ὁρᾷς
οὖν,
|
ὦ |
Πῶλε,
ὁ
ἔλεγχος
παρὰ
τὸν |
[448] |
ἄρτι
διελήλυθεν.
~(Χαιρεφῶν)
τί
δέ,
|
ὦ |
Πῶλε;
οἴει
σὺ
κάλλιον
ἂν |
[470] |
ἢ
ἄθλιος;
~(Σωκράτης)
~οὐκ
οἶδα,
|
ὦ |
Πῶλε·
οὐ
γάρ
πω
συγγέγονα |
[475] |
τοῦ
ἧττον;
μὴ
ὄκνει
~ἀποκρίνασθαι,
|
ὦ |
Πῶλε·
οὐδὲν
γὰρ
βλαβήσῃ·
ἀλλὰ |
[473] |
ἐπεὶ
ἐροῦ
τινα
τουτωνί.
~(Σωκράτης)
|
~ὦ |
Πῶλε,
οὐκ
εἰμὶ
τῶν
πολιτικῶν, |
[473] |
~(Σωκράτης)
ὡς
σύ
γε
οἴει,
|
ὦ |
Πῶλε.
~(Πῶλος)
ἀληθῆ
γε
οἰόμενος. |
[462] |
τίς
τέχνη
ὀψοποιία;
~(Σωκράτης)
οὐδεμία,
|
ὦ |
Πῶλε.
~(Πῶλος)
ἀλλὰ
τί;
φάθι. |
[480] |
φῶμεν
οὕτως
ἢ
μὴ
φῶμεν,
|
ὦ |
Πῶλε;
~(Πῶλος)
~ἄτοπα
μέν,
ὦ |
[462] |
δή,
χάριτος
καὶ
ἡδονῆς
(ἀπεργασίας,
|
ὦ |
Πῶλε.
~(Πῶλος)
ταὐτὸν
ἄρ'
ἐστὶν |
[469] |
ἀμφοτέρως
ζηλωτόν
ἐστιν;
~(Σωκράτης)
εὐφήμει,
|
ὦ |
Πῶλε.
~(Πῶλος)
τί
δή;
~(Σωκράτης) |
[466] |
ἀλλ'
οὐ
μνημονεύεις
τηλικοῦτος
ὤν,
|
ὦ |
~Πῶλε;
τί
τάχα
δράσεις;
~(Πῶλος) |
[480] |
εἰ
οὖν
δὴ
ταῦτα
ἀληθῆ,
|
ὦ |
Πῶλε,
τίς
ἡ
μεγάλη
χρεία |
[479] |
καὶ
οἱ
τὴν
δίκην
φεύγοντες,
|
ὦ |
~Πῶλε,
τὸ
ἀλγεινὸν
αὐτοῦ
καθορᾶν, |
[470] |
~(Σωκράτης)
~ὥς
γε
ἐγὼ
λέγω,
|
ὦ |
Πῶλε·
τὸν
μὲν
γὰρ
καλὸν |
[465] |
αἰσχρόν
φημι
(εἶναι
τὸ
τοιοῦτον,
|
ὦ |
Πῶλε
τοῦτο
γὰρ
~πρὸς
σὲ |
[462] |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~οὐδεμία
ἔμοιγε
δοκεῖ,
|
ὦ |
Πῶλε,
ὥς
γε
πρὸς
σὲ |
[489] |
ταῦτα
εἶναι
νόμιμα;
~(Σωκράτης)
εἶεν,
|
ὦ |
σοφώτατε
Καλλίκλεις·
οὕτω
λέγεις;
~(Καλλίκλης) |
[495] |
ἢ
ἕτερον;
~(Καλλίκλης)
ἕτερον
δήπου,
|
ὦ |
σοφώτατε
σύ.
~(Σωκράτης)
ἦ
καὶ |
[505] |
~(Καλλίκλης)
οὐκ
οἶδ'
ἅττα
λέγεις,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἀλλ'
ἄλλον
τινὰ
ἐρώτα. |
[463] |
λέγω.
~(Γοργίας)
~μὰ
τὸν
Δία,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἀλλ'
ἐγὼ
οὐδὲ
αὐτὸς |
[470] |
~(Πῶλος)
~χαλεπόν
γέ
σε
ἐλέγξαι,
|
ὦ |
Σώκρατες·
ἀλλ'
οὐχὶ
κἂν
παῖς |
[453] |
τῇ
ψυχῇ
~ποιεῖν;
~(Γοργίας)
~οὐδαμῶς,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἀλλά
μοι
δοκεῖς
ἱκανῶς |
[453] |
ἢ
οὔ;
~(Γοργίας)
~οὐ
δῆτα,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἀλλὰ
πάντων
μάλιστα
πείθει. |
[454] |
τι;
~(Γοργίας)
οἴομαι
μὲν
ἔγωγε,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἄλλο.
~(Σωκράτης)
~καλῶς
γὰρ |
[477] |
ἀμαθῆ;
~(Πῶλος)
οὐκ
ἔμοιγε
δοκεῖ,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἀπὸ
τούτων
γε.
~(Σωκράτης) |
[470] |
ὁρίζῃ.
~(Πῶλος)
~σὺ
μὲν
οὖν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἀπόκριναι
(ταὐτὸ)
τοῦτο.
~(Σωκράτης) |
[458] |
~(Γοργίας)
~αἰσχρὸν
δὴ
τὸ
λοιπόν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
γίγνεται
ἐμέ
γε
μὴ |
[459] |
εἰδότων.
~(Γοργίας)
~οὐκοῦν
πολλὴ
ῥᾳστώνη,
|
ὦ |
Σώκρατες,
γίγνεται,
μὴ
μαθόντα
τὰς |
[482] |
~εἶναι
καὶ
ἐναντία
λέγειν.
~(Καλλίκλης)
|
~ὦ |
Σώκρατες,
δοκεῖς
νεανιεύεσθαι
ἐν
τοῖς |
[505] |
λάβῃ.
~(Καλλίκλης)
~ὡς
βίαιος
εἶ,
|
ὦ |
Σώκρατες.
ἐὰν
δὲ
ἐμοὶ
πείθῃ, |
[452] |
πάνυ
καταφρονῶν
ἁπάντων·
(σκόπει
δῆτα,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἐάν
~σοι
πλούτου
φανῇ |
[460] |
~(Γοργίας)
~ἀλλ'
ἐγὼ
μὲν
οἶμαι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἐὰν
τύχῃ
μὴ
εἰδώς, |
[447] |
ἡμᾶς
~διατρῖψαι.
~(Χαιρεφῶν)
~οὐδὲν
πρᾶγμα,
|
ὦ |
Σώκρατες·
ἐγὼ
γὰρ
καὶ
ἰάσομαι. |
[449] |
σε
καλεῖν;
~(Γοργίας)
~ἀγαθόν
γε,
|
ὦ |
Σώκρατες,
εἰ
δὴ
ὅ
γε |
[463] |
οὐδενὸς
τῶν
καλῶν.
~(Γοργίας)
~τίνος,
|
ὦ |
Σώκρατες;
εἰπέ·
μηδὲν
ἐμὲ
αἰσχυνθῇς. |
[451] |
εἰ
φαίη,
περὶ
τί
εἰσιν,
|
ὦ |
Σώκρατες;
εἴποιμ'
ἂν
ὅτι
~περὶ |
[482] |
~εἰπεῖν.
σὺ
γὰρ
τῷ
ὄντι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
εἰς
τοιαῦτα
ἄγεις
φορτικὰ |
[480] |
ὦ
Πῶλε;
~(Πῶλος)
~ἄτοπα
μέν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἔμοιγε
δοκεῖ,
τοῖς
μέντοι |
[449] |
ἐρωτώμενον
ἀποκρίνεσθαι.
~(Γοργίας)
~εἰσὶ
μέν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἔνιαι
τῶν
ἀποκρίσεων
ἀναγκαῖαι |
[452] |
πρῶτον
μὲν
ὁ
~ἰατρὸς
ὅτι
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἐξαπατᾷ
σε
Γοργίας·
οὐ |
[473] |
ἔτι
τοῦτ'
ἐκείνου
χαλεπώτερόν
ἐστιν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἐξελέγξαι.
~(Σωκράτης)
~οὐ
δῆτα, |
[491] |
λέγω.
~(Καλλίκλης)
~πάνυ
γε
σφόδρα,
|
ὦ |
Σώκρατες.
ἐπεὶ
πῶς
ἂν
εὐδαίμων |
[462] |
ποιήσω
ταῦτα.
καί
μοι
ἀπόκριναι,
|
ὦ |
Σώκρατες·
ἐπειδὴ
(Γοργίας)
ἀπορεῖν
σοι |
[449] |
~βραχυτάτων.
~(Γοργίας)
~πάνυ
γὰρ
οἶμαι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἐπιεικῶς
τοῦτο
ποιεῖν.
~(Σωκράτης) |
[473] |
καὶ
ἀνθρώπων.
~(Πῶλος)
ἄτοπά
γε,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἐπιχειρεῖς
λέγειν.
~(Σωκράτης)
~πειράσομαι |
[511] |
τοὺς
λόγους
ἄνω
καὶ
κάτω,
|
ὦ |
Σώκρατες·
ἢ
οὐκ
~οἶσθα
ὅτι |
[478] |
ἰατρικῆς,
δίκης.
~(Πῶλος)
πολὺ
διαφέρει,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἡ
δίκη.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |
[475] |
καὶ
καλῶς
γε
νῦν
ὁρίζῃ,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἡδονῇ
τε
καὶ
ἀγαθῷ |
[492] |
ἑαυτῶν
~πόλει;
ἀλλὰ
τῇ
ἀληθείᾳ,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἣν
φῂς
σὺ
διώκειν, |
[486] |
~καίτοι
πῶς
σοφὸν
τοῦτό
ἐστιν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἥτις
εὐφυῆ
λαβοῦσα
τέχνη |
[499] |
~(Καλλίκλης)
~πάλαι
τοί
σου
ἀκροῶμαι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
καθομολογῶν,
ἐνθυμούμενος
ὅτι,
κἂν |
[451] |
τὰ
μέγιστα
τῶν
ἀνθρωπείων
πραγμάτων,
|
ὦ |
Σώκρατες,
καὶ
ἄριστα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ' |
[494] |
ζῆν.
~(Καλλίκλης)
ὡς
ἄτοπος
εἶ,
|
ὦ |
Σώκρατες,
καὶ
ἀτεχνῶς
δημηγόρος.
~(Σωκράτης) |
[452] |
~παιδοτρίβης
εἴποι
ὅτι
θαυμάζοιμί
τἄν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
καὶ
αὐτὸς
εἴ
σοι |
[458] |
~(Γοργίας)
~ἀλλὰ
φημὶ
μὲν
ἔγωγε,
|
ὦ |
Σώκρατες,
καὶ
αὐτὸς
τοιοῦτος
εἶναι |
[447] |
~οὐδὲν
οἷον
τὸ
αὐτὸν
ἐρωτᾶν,
|
ὦ |
Σώκρατες.
καὶ
γὰρ
αὐτῷ
ἓν |
[451] |
λέγειν.
~(Γοργίας)
ὀρθῶς
γὰρ
οἴει,
|
ὦ |
Σώκρατες,
καὶ
δικαίως
ὑπολαμβάνεις.
~(Σωκράτης) |
[522] |
πείσομαι.
~(Καλλίκλης)
~δοκεῖ
οὖν
σοι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
καλῶς
ἔχειν
ἄνθρωπος
ἐν |
[502] |
~(Καλλίκλης)
δῆλον
δὴ
τοῦτό
γε,
|
ὦ |
Σώκρατες,
Κινησίου
γε
πέρι.
~(Σωκράτης) |
[477] |
αἰσχίστη,
καὶ
κακίστη;
~(Πῶλος)
πῶς,
|
ὦ |
Σώκρατες,
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~ὡδί·
ἀεὶ |
[517] |
~ἀλλὰ
μέντοι
πολλοῦ
γε
δεῖ,
|
ὦ |
Σώκρατες,
μή
ποτέ
τις
τῶν |
[456] |
ᾖ
ὧν
νυνδὴ
σὺ
ἔλεγες,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ὁρᾷς
ὅτι
οἱ
ῥήτορές |
[473] |
μή;
~(Πῶλος)
~οὐκ
οἴει
ἐξεληλέγχθαι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ὅταν
τοιαῦτα
λέγῃς
ἃ |
[454] |
~τὸ
εἰδέναι;
~(Γοργίας)
δῆλον
δήπου,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ὅτι
ἐξ
ἧς
τὸ |
[470] |
οὐ
δῆτα.
~(Πῶλος)
~δῆλον
δή,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ὅτι
οὐδὲ
τὸν
μέγαν |
[502] |
~(Καλλίκλης)
~δῆλον
δὴ
τοῦτό
γε,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ὅτι
πρὸς
τὴν
(ἡδονὴν |
[456] |
~(Γοργίας)
~εἰ
πάντα
γε
εἰδείης,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ὅτι
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν |
[470] |
ἀλλ'
ἔλεγχε.
~(Πῶλος)
~ἀλλὰ
μήν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
οὐδέν
γέ
σε
δεῖ |
[489] |
οὐ
παύσεται
φλυαρῶν.
εἰπέ
μοι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
οὐκ
αἰσχύνῃ
~τηλικοῦτος
ὢν |
[468] |
βούλεται.
~(Πῶλος)
~ὡς
δὴ
σύ,
|
ὦ |
Σώκρατες,
οὐκ
ἂν
δέξαιο
ἐξεῖναί |
[485] |
πληγῶν
μοι
δοκεῖ
ἤδη
δεῖσθαι,
|
ὦ |
~Σώκρατες,
οὗτος
ὁ
ἀνήρ.
ὃ |
[461] |
ἱκανῶς
διασκέψασθαι.
~(Πῶλος)
~τί
δέ,
|
ὦ |
Σώκρατες;
οὕτω
καὶ
σὺ
περὶ |
[469] |
ἴσως
ἂν
εἴποις
ἰδὼν
ὅτι
|
ὦ |
Σώκρατες,
οὕτω
μὲν
πάντες
ἂν |
[447] |
~πολέμου
καὶ
μάχης
φασὶ
χρῆναι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
οὕτω
μεταλαγχάνειν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ' |
[510] |
ἀδικεῖν;
~(Καλλίκλης)
~ἔστω
σοι
τοῦτο,
|
ὦ |
Σώκρατες,
οὕτως,
ἵνα
διαπεράνῃς
τὸν |
[476] |
ἐστιν
ἢ
ποιεῖν;
~(Πῶλος)
ἀνάγκη,
|
ὦ |
Σώκρατες,
πάσχειν.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
ὑπό |
[513] |
μοι
τρόπον
δοκεῖς
εὖ
λέγειν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
πέπονθα
δὲ
τὸ
τῶν |
[521] |
κακῶς.
~(Καλλίκλης)
~ὥς
μοι
δοκεῖς,
|
ὦ |
Σώκρατες,
πιστεύειν
μηδ'
ἂν
ἓν |
[481] |
θεοὺς
ἀλλ'
ἐπιθυμῶ.
εἰπέ
μοι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
(πότερόν
σε
θῶμεν
νυνὶ |
[485] |
ἱκανὸν
μηδέποτε
φθέγξασθαι.
ἐγὼ
δέ,
|
ὦ |
~Σώκρατες,
πρὸς
σὲ
ἐπιεικῶς
ἔχω |
[455] |
~(Γοργίας)
~ἀλλ'
ἐγώ
σοι
πειράσομαι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
σαφῶς
ἀποκαλύψαι
τὴν
τῆς |
[504] |
τί
δὲ
οὐκ
αὐτὸς
λέγεις,
|
ὦ |
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
εἴ
σοι |
[515] |
δημοσιεύειν
ἐπιχειρεῖν;
~(Καλλίκλης)
φιλόνικος
εἶ,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
οὐ
φιλονικίᾳ |
[515] |
τὰ
ὦτα
κατεαγότων
ἀκούεις
ταῦτα,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
τάδε
οὐκέτι |
[475] |
~(Πῶλος)
ἀλλ'
οὐκ
ἂν
δεξαίμην,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
ἄλλος
δέ
τις |
[453] |
σέ.
~(Γοργίας)
τί
οὖν
δή,
|
ὦ |
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἐγὼ
ἐρῶ
νῦν. |
[486] |
πρὸς
τί
δὴ
τοῦτο
ἐρωτᾷς,
|
ὦ |
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἐγώ
σοι
ἐρῶ· |
[480] |
~(Πῶλος)
τί
γὰρ
δὴ
φῶμεν,
|
ὦ |
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἐπὶ
μὲν
ἄρα |
[450] |
~πάνυ
μὲν
οὖν
καλῶς
ὑπολαμβάνεις,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~ἕτεραι
δέ
γέ |
[451] |
~(Γοργίας)
ὀρθῶς
γε
λέγων
σύ,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~ἴθι
δὴ
καὶ |
[454] |
ὀρθῶς
γέ
μοι
δοκεῖς
ποιεῖν,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~ἴθι
δὴ
καὶ |
[489] |
~ἀποφοιτήσω
παρὰ
σοῦ.
~(Καλλίκλης)
εἰρωνεύῃ,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~μὰ
τὸν
Ζῆθον, |
[467] |
σχέτλιά
γε
λέγεις
καὶ
ὑπερφυῆ,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~μὴ
κακηγόρει,
ὦ |
[497] |
~(Καλλίκλης)
οὐκ
οἶδ'
ἅττα
σοφίζῃ,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~οἶσθα,
ἀλλὰ
ἀκκίζῃ, |
[448] |
ἢ
διαλέγεσθαι.
~(Πῶλος)
τί
δή,
|
ὦ |
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ὅτι,
ὦ
Πῶλε, |
[490] |
~(Καλλίκλης)
ὡς
ἀεὶ
ταὐτὰ
λέγεις,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
οὐ
μόνον
γε, |
[495] |
ἐρεῖς.
~(Καλλίκλης)
καὶ
γὰρ
σύ,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~οὐ
τοίνυν
ὀρθῶς |
[467] |
οὔτε
κακόν;
~(Πῶλος)
πολλὴ
ἀνάγκη,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
λέγεις
εἶναι |
[469] |
δικαίως
ἀποθνῄσκων.
~(Πῶλος)
πῶς
δῆτα,
|
ὦ |
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~οὕτως,
ὡς
μέγιστον |
[478] |
σώματα;
~(Πῶλος)
παρὰ
τοὺς
ἰατρούς,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
ποῖ
δὲ
τοὺς |
[449] |
ἐπιστήμονα
τέχνης.
~(Γοργίας)
τῆς
ῥητορικῆς,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
ῥήτορα
ἄρα
χρή |
[476] |
εἰπέ.
~(Πῶλος)
ἀλλά
μοι
δοκεῖ,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~σκόπει
δὴ
καὶ |
[495] |
~(Καλλίκλης)
ὡς
σύ
γε
οἴει,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
σὺ
δὲ
τῷ |
[448] |
οὐ
ποιεῖ.
~(Γοργίας)
τί
μάλιστα,
|
ὦ |
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~τὸ
ἐρωτώμενον
οὐ |
[493] |
μεταθήσῃ;
~(Καλλίκλης)
τοῦτ'
ἀληθέστερον
εἴρηκας,
|
ὦ |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~φέρε
δή,
ἄλλην |
[452] |
εἶναι
αὐτοῦ.
~(Γοργίας)
~ὅπερ
ἐστίν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
τῇ
ἀληθείᾳ
μέγιστον
ἀγαθὸν |
[456] |
τοιαύτη
τῆς
τέχνης·
~δεῖ
μέντοι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
τῇ
ῥητορικῇ
χρῆσθαι
ὥσπερ |
[454] |
~ταύτης
τοίνυν
τῆς
πειθοῦς
λέγω,
|
ὦ |
Σώκρατες,
τῆς
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις |
[451] |
ἔλεγον
περὶ
ἡστινοσοῦν
τῶν
~τεχνῶν·
|
ὦ |
Σώκρατες,
τίς
(ἐστιν
ἡ
ἀριθμητικὴ |
[485] |
ὢν
ἄνθρωπος
ἔτι
φιλοσοφῇ,
καταγέλαστον,
|
ὦ |
~Σώκρατες,
τὸ
χρῆμα
γίγνεται,
καὶ |
[494] |
οὐκ
αἰσχύνῃ
εἰς
τοιαῦτα
ἄγων,
|
ὦ |
Σώκρατες,
τοὺς
λόγους;
~(Σωκράτης)
~ἦ |
[475] |
ἢ
οἱ
ἀδικούμενοι;
~(Πῶλος)
οὐδαμῶς,
|
ὦ |
Σώκρατες,
τοῦτό
γε.
~(Σωκράτης)
οὐκ |
[494] |
οὐ
πείθω;
~(Καλλίκλης)
~οὐ
πείθεις,
|
ὦ |
Σώκρατες.
τῷ
μὲν
γὰρ
πληρωσαμένῳ |
[450] |
ᾖ
περὶ
λόγους;
~(Γοργίας)
~ὅτι,
|
ὦ |
Σώκρατες,
τῶν
μὲν
ἄλλων
τεχνῶν |
[452] |
γὰρ
οὔ,
φαίη
ἂν
ἴσως,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ὑγίεια;
~τί
δ'
ἐστὶν |
[484] |
~φιλοσοφίαν.
φιλοσοφία
γάρ
τοί
ἐστιν,
|
ὦ |
Σώκρατες,
χαρίεν,
ἄν
τις
αὐτοῦ |
[506] |
~ἀλλ'
ἐμοὶ
μὲν
οὐ
δοκεῖ,
|
ὦ |
Σώκρατες,
χρῆναί
πω
(ἀπιέναι,
ἀλλὰ |
[485] |
πρὸς
τὸν
ἀδελφόν,
ὅτι
ἀμελεῖς,
|
ὦ |
~Σώκρατες,
ὧν
δεῖ
σε
ἐπιμελεῖσθαι, |
[510] |
πολιτείας
ἑταῖρον
εἶναι.
~(Καλλίκλης)
~ὁρᾷς,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ὡς
ἐγὼ
ἕτοιμός
εἰμι |
[521] |
σοι
Μυσόν
γε
ἥδιον
καλεῖν,
|
ὦ |
Σώκρατες·
ὡς
εἰ
μὴ
ταῦτά |
[471] |
σὸν
λόγον;
~(Σωκράτης)
εἴπερ
γε,
|
ὦ |
φίλε,
ἄδικος.
~(Πῶλος)
~ἀλλὰ
μὲν |
[466] |
ἔγωγε
σὲ
ἐρωτῶ.
~(Σωκράτης)
~εἶεν,
|
ὦ |
φίλε·
ἔπειτα
δύο
ἅμα
με |
[482] |
παῦσον
~ταῦτα
λέγουσαν.
λέγει
γάρ,
|
ὦ |
φίλε
ἑταῖρε,
ἃ
νῦν
ἐμοῦ |
[479] |
~ἆρ'
οὖν
οὐ
περὶ
τούτου,
|
ὦ |
φίλε,
ἠμφεσβητήσαμεν,
σὺ
μὲν
τὸν |
[507] |
ἔχω
παρὰ
ταῦτα
ἄλλα
φάναι,
|
ὦ |
φίλε
~Καλλίκλεις·
σὺ
δ'
εἰ |
[465] |
~τοῦ
Ἀναξαγόρου
ἂν
πολὺ
ἦν,
|
ὦ |
φίλε
Πῶλε
σὺ
γὰρ
τούτων |
[486] |
ἄλλου
νεανικὸν
βούλευμα
βουλεύσαιο.
~καίτοι,
|
ὦ |
φίλε
Σώκρατες
καί
μοι
μηδὲν |
[497] |
~ὅτι
οὐ
τὰ
αὐτὰ
γίγνεται,
|
ὦ |
φίλε,
τἀγαθὰ
τοῖς
ἡδέσιν
οὐδὲ |
[513] |
μή
τι
σὺ
ἄλλο
λέγεις,
|
ὦ |
φίλη
κεφαλή.
λέγομέν
τι
πρὸς |
[448] |
Δία·
ἂν
δέ
γε
βούλῃ,
|
ὦ |
(Χαιρεφῶν)
ἐμοῦ.
(Γοργίας)
μὲν
γὰρ |
[447] |
εἰς
αὖθις.
~(Καλλίκλης)
~τί
δέ,
|
ὦ |
(Χαιρεφῶν)
ἐπιθυμεῖ
(Σωκράτης)
ἀκοῦσαι
Γοργίου; |
[447] |
ἀποκρινεῖσθαι.
~(Σωκράτης)
~ἦ
καλῶς
λέγεις.
|
ὦ |
(Χαιρεφῶν)
ἐροῦ
αὐτόν.
~(Χαιρεφῶν)
τί |
[448] |
τίς
σε
ἐρωτᾷ;
~(Γοργίας)
~ἀληθῆ,
|
ὦ |
(Χαιρεφῶν)
καὶ
γὰρ
νυνδὴ
αὐτὰ |
[458] |
πράττειν.
~(Καλλίκλης)
~νὴ
τοὺς
θεούς,
|
ὦ |
(Χαιρεφῶν)
καὶ
μὲν
δὴ
καὶ |
[448] |
Γοργία.
~(Γοργίας)
πάρεστι
τούτου
πεῖραν,
|
ὦ |
(Χαιρεφῶν)
λαμβάνειν.
~(Πῶλος)
~νὴ
Δία· |
[448] |
καλοῦντες
αὐτὸν
ὀρθῶς
~καλοῖμεν;
~(Πῶλος)
|
~ὦ |
(Χαιρεφῶν)
πολλαὶ
τέχναι
ἐν
ἀνθρώποις |
[481] |
ἐφάνη
οὖσα.
~(Καλλίκλης)
~εἰπέ
μοι,
|
ὦ |
(Χαιρεφῶν)
σπουδάζει
ταῦτα
(Σωκράτης)
ἢ |
[487] |
τοῦ
δέοντος·
πῶς
γὰρ
οὔ;
|
~ὥ |
γε
εἰς
τοσοῦτον
αἰσχύνης
ἐληλύθατον, |
[471] |
μὲν
δὴ
πῶς
οὐκ
ἄδικος;
|
ᾧ |
γε
προσῆκε
μὲν
τῆς
ἀρχῆς |
[501] |
μόνον
σῳζομένη
(τοῦ
εἰωθότος
γίγνεσθαι,
|
ᾧ |
δὴ
καὶ
~πορίζεται
τὰς
ἡδονάς. |
[493] |
τῆς
~δὲ
ψυχῆς
τοῦτο
ἐν
|
ᾧ |
ἐπιθυμίαι
εἰσὶ
τυγχάνει
ὂν
οἷον |
[502] |
ἡ
τῆς
τραγῳδίας
ποίησις,
ἐφ'
|
ᾧ |
ἐσπούδακεν;
~πότερόν
ἐστιν
αὐτῆς
τὸ |
[485] |
ὅταν
μὲν
γὰρ
~παιδίον
ἴδω,
|
ᾧ |
ἔτι
προσήκει
διαλέγεσθαι
οὕτω,
ψελλιζόμενον |
[451] |
ἀνθρώπων
τοῦτο
τὸ
~σκολιόν,
ἐν
|
ᾧ |
καταριθμοῦνται
ᾄδοντες
ὅτι
ὑγιαίνειν
μὲν |
[483] |
τὸ
ἀδικεῖσθαι,
ἀλλ'
ἀνδραπόδου
τινὸς
|
ᾧ |
~κρεῖττόν
ἐστιν
τεθνάναι
ἢ
ζῆν, |
[484] |
ἐνδείκνυσθαι
ἐν
τῷ
ᾄσματι
ἐν
|
ᾧ |
λέγει
ὅτι
~νόμος
ὁ
πάντων |
[471] |
τι
οὗτός
~ἐστιν
ὁ
λόγος,
|
ᾧ |
με
καὶ
ἂν
παῖς
ἐξελέγξειε, |
[496] |
(σκόπει.
νοσεῖ
~που
ἄνθρωπος
ὀφθαλμούς,
|
ᾧ |
ὄνομα
ὀφθαλμία;
~(Καλλίκλης)
πῶς
γὰρ |
[519] |
σχόντας
δὲ
δικαιοσύνην,
ἀδικεῖν
τούτῳ
|
ᾧ |
οὐκ
~ἔχουσιν;
οὐ
δοκεῖ
σοι |
[465] |
ὅτι
οὐκ
ἔχει
λόγον
οὐδένα
|
ᾧ |
προσφέρει
ἃ
προσφέρει
~ὁποῖ'
ἄττα |
[527] |
τοὺς
ἄλλους
~παρακαλῶμεν,
μὴ
ἐκείνῳ,
|
ᾧ |
σὺ
πιστεύων
ἐμὲ
παρακαλεῖς·
ἔστι |
[489] |
~μὰ
τὸν
Ζῆθον,
ὦ
Καλλίκλεις,
|
ᾧ |
σὺ
χρώμενος
πολλὰ
νυνδὴ
εἰρωνεύου |
[482] |
τε
~καὶ
διαφωνεῖν,
καὶ
χορὸν
|
ᾧ |
χορηγοίην,
(καὶ
πλείστους
ἀνθρώπους
μὴ |
[494] |
λόγους;
~(Σωκράτης)
~ἦ
γὰρ
ἐγὼ
|
ἄγω |
ἐνταῦθα,
ὦ
γενναῖε,
ἢ
ἐκεῖνος |
[494] |
τοὺς
λόγους;
~(Σωκράτης)
~ἦ
γὰρ
|
ἐγὼ |
ἄγω
ἐνταῦθα,
ὦ
γενναῖε,
ἢ |
[524] |
~ταῦτ'
ἔστιν,
ὦ
Καλλίκλεις,
ἃ
|
ἐγὼ |
ἀκηκοὼς
πιστεύω
(ἀληθῆ
εἶναι·
καὶ |
[461] |
ἡγοῖο
εἶναι
τὸ
ἐλέγχεσθαι
ὥσπερ
|
ἐγώ, |
ἄξιον
εἴη
~διαλέγεσθαι,
εἰ
δὲ |
[472] |
ἔστιν
δὲ
καὶ
ἄλλος,
ὃν
|
~ἐγὼ |
αὖ
οἶμαι.
παραβαλόντες
οὖν
παρ' |
[493] |
τι
~ἄτοπα,
δηλοῖ
μὴν
ὃ
|
ἐγὼ |
βούλομαί
σοι
ἐνδειξάμενος,
ἐάν
πως |
[474] |
διδόναι
ἔλεγχον
ἀποκρινόμενος
τὰ
~ἐρωτώμενα.
|
ἐγὼ |
γὰρ
δὴ
οἶμαι
καὶ
ἐμὲ |
[488] |
καὶ
~πρεσβύτερον
καὶ
νεώτερον
ὄντα.
|
ἐγὼ |
γὰρ
εἴ
τι
μὴ
ὀρθῶς |
[453] |
~(Σωκράτης)
~ἄκουσον
δή,
ὦ
Γοργία.
|
ἐγὼ |
γὰρ
εὖ
ἴσθ'
ὅτι,
ὡς |
[447] |
~(Χαιρεφῶν)
~οὐδὲν
πρᾶγμα,
ὦ
Σώκρατες·
|
ἐγὼ |
γὰρ
καὶ
ἰάσομαι.
φίλος
γάρ |
[487] |
τε
καὶ
~εὔνοιαν
καὶ
παρρησίαν.
|
ἐγὼ |
γὰρ
πολλοῖς
ἐντυγχάνω
οἳ
ἐμὲ |
[474] |
οἷον
ἐγὼ
οἶμαι
δεῖν
εἶναι.
|
ἐγὼ |
γὰρ
ὧν
ἂν
λέγω
ἕνα |
[489] |
ἡ
~φύσις,
ἃ
δὴ
καὶ
|
ἐγὼ |
γνοὺς
κακουργῶ
ἐν
τοῖς
λόγοις, |
[517] |
καὶ
ἀγνοοῦντες
ἀλλήλων
ὅτι
~λέγομεν.
|
ἐγὼ |
γοῦν
σε
πολλάκις
οἶμαι
ὡμολογηκέναι |
[454] |
ὃ
δοκεῖ
~μὲν
δῆλον
(εἶναι,
|
ἐγὼ |
δ'
ἐπανερωτῶ
ὅπερ
γὰρ
λέγω, |
[497] |
μεγάλα
μεμύησαι
πρὶν
τὰ
σμικρά·
|
ἐγὼ |
δ'
οὐκ
~ᾤμην
θεμιτὸν
εἶναι. |
[472] |
~τῆς
οὐσίας
καὶ
τοῦ
ἀληθοῦς.
|
ἐγὼ |
δὲ
ἂν
μὴ
σὲ
αὐτὸν |
[463] |
εἰ
~οὐ
καλὸν
ἡγοῦμαι
εἶναι.
|
ἐγὼ |
δὲ
αὐτῷ
οὐκ
ἀποκρινοῦμαι
πρότερον |
[473] |
~(Πῶλος)
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
|
~ἐγὼ |
δέ
γε
αὐτοὺς
ἀθλιωτάτους
φημί, |
[474] |
διδόναι
δίκην
τοῦ
διδόναι.
~(Πῶλος)
|
~ἐγὼ |
δέ
γε
οὔτ'
ἐμὲ
οὔτ' |
[462] |
~με
διακωμῳδεῖν
τὸ
ἑαυτοῦ
ἐπιτήδευμα.
|
ἐγὼ |
δέ,
~εἰ
μὲν
τοῦτό
ἐστιν |
[523] |
ἡγήσῃ
μῦθον,
ὡς
ἐγὼ
οἶμαι,
|
ἐγὼ |
δὲ
~λόγον·
ὡς
ἀληθῆ
γὰρ |
[490] |
ποτὰ
καὶ
ἰατροὺς
καὶ
φλυαρίας·
|
(ἐγὼ |
δὲ
οὐ
ταῦτα
~λέγω.
~(Σωκράτης) |
[522] |
οὗτοι
εὐεργεσίας
καὶ
~ὠφελίας
νομίζουσιν,
|
ἐγὼ |
δὲ
οὔτε
τοὺς
πορίζοντας
ζηλῶ |
[491] |
ταὐτὰ
λέγειν,
καὶ
μέμφῃ
μοι·
|
ἐγὼ |
δὲ
σοῦ
τοὐναντίον,
ὅτι
~οὐδέποτε |
[465] |
αἰτίαν
ἑκάστου
μὴ
ἔχειν
εἰπεῖν.
|
ἐγὼ |
δὲ
~τέχνην
οὐ
καλῶ
ὃ |
[458] |
εἰ
δὲ
μή,
ἐῴην
ἄν.
|
~ἐγὼ |
δὲ
τίνων
εἰμί;
τῶν
ἡδέως |
[479] |
μέγιστα
ἀδικοῦντα
(δίκην
οὐδεμίαν
διδόντα,
|
ἐγὼ |
δὲ
~τοὐναντίον
οἰόμενος,
εἴτε
Ἀρχέλαος |
[472] |
διανοώμεθα;
~(Πῶλος)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
|
~ἐγὼ |
δέ
φημι
ἀδύνατον.
ἓν
μὲν |
[485] |
μέγα
καὶ
ἱκανὸν
μηδέποτε
φθέγξασθαι.
|
ἐγὼ |
δέ,
ὦ
~Σώκρατες,
πρὸς
σὲ |
[469] |
διεσχίσθαι,
διεσχισμένον
ἔσται
~οὕτω
(μέγα
|
ἐγὼ |
δύναμαι
ἐν
τῇδε
τῇ
πόλει, |
[461] |
ἐπανόρθου
δίκαιος
δ'
εἶ
~καὶ
|
ἐγὼ |
ἐθέλω
τῶν
ὡμολογημένων
εἴ
τί |
[495] |
~οὐ
τοίνυν
ὀρθῶς
ποιῶ
οὔτ'
|
ἐγώ, |
εἴπερ
ποιῶ
τοῦτο,
οὔτε
σύ. |
[521] |
τι
ἔχω,
ἵνα
μὴ
αὖ
|
~ἐγὼ |
εἴπω
ὅτι
ἀλλ'
ἀφελόμενος
οὐχ |
[521] |
βουλόμενος,
ἵνα
μὴ
αὖ
καὶ
|
ἐγὼ |
~εἴπω,
ὅτι
Πονηρός
γε
ὢν |
[526] |
καὶ
ἡ
κρίσις
ἣν
νυνδὴ
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
~ἀλλὰ
ἐλθὼν
παρὰ
τὸν |
[500] |
δή,
ἃ
καὶ
πρὸς
τούσδε
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
διομολόγησαί
μοι,
εἰ
ἄρα |
[492] |
ἀκολασίαν,
ὅπερ
ἐν
τοῖς
πρόσθεν
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
~δουλούμενοι
τοὺς
βελτίους
τὴν |
[474] |
τούτων
βελτίω
ἔλεγχον,
ὅπερ
νυνδὴ
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
ἐμοὶ
ἐν
τῷ
μέρει |
[468] |
οὐκ
ἔστιν.
~(Σωκράτης)
~ἀληθῆ
ἄρα
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
λέγων
ὅτι
ἔστιν
ἄνθρωπον |
[475] |
τὸν
λόγον.
~(Σωκράτης)
~ἀληθῆ
ἄρα
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
ὅτι
οὔτ'
ἂν
ἐγὼ |
[520] |
ἐγγύς
τι
καὶ
παραπλήσιον,
ὥσπερ
|
ἐγὼ |
ἔλεγον
πρὸς
~Πῶλον·
σὺ
δὲ |
[494] |
ἀλλὰ
τοῦτ'
ἔστιν,
ὃ
νυνδὴ
|
ἐγὼ |
ἔλεγον,
τὸ
ὥσπερ
λίθον
ζῆν, |
[469] |
τῷ
λόγῳ
ἐπιλαβοῦ.
(εἰ
γὰρ
|
ἐγὼ |
ἐν
ἀγορᾷ
~πληθούσῃ
λαβὼν
ὑπὸ |
[462] |
τέχνην
ἐν
τῷ
συγγράμματι
(ὃ
|
ἐγὼ |
ἔναγχος
~ἀνέγνων.
~(Πῶλος)
τί
τοῦτο |
[527] |
καὶ
ἰλιγγιάσεις
οὐδὲν
ἧττον
ἢ
|
ἐγὼ |
ἐνθάδε
σὺ
ἐκεῖ,
καί
σε |
[509] |
ὅπως
ἔχει,
ὅτι
μέντοι
ὧν
|
ἐγὼ |
ἐντετύχηκα,
~ὥσπερ
νῦν,
οὐδεὶς
οἷός |
[456] |
οὐ
δυναμένου
τοῦ
ἰατροῦ
πεῖσαι,
|
ἐγὼ |
ἔπεισα,
οὐκ
ἄλλῃ
τέχνῃ
ἢ |
[500] |
(οὖν
βέλτιστόν
~ἐστιν,
ὡς
ἄρτι
|
ἐγὼ |
ἐπεχείρησα,
διαιρεῖσθαι,
διελομένους
δὲ
καὶ |
[487] |
τὸν
Χολαργέα·
καί
ποτε
ὑμῶν
|
ἐγὼ |
~ἐπήκουσα
βουλευομένων
μέχρι
ὅποι
τὴν |
[522] |
~τὴν
ἀλήθειαν,
ὅτι
ταῦτα
πάντα
|
ἐγὼ |
ἐποίουν,
ὦ
παῖδες,
ὑγιεινῶς,
πόσον |
[452] |
ἡ
ἐμή”
εἰ
οὖν
αὐτὸν
|
ἐγὼ |
ἐροίμην·
σὺ
~δὲ
τίς
ὢν |
[453] |
οὖν
δή,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
|
~ἐγὼ |
ἐρῶ
νῦν.
ἐγὼ
τὴν
ἀπὸ |
[504] |
~ἀλλ'
εἴ
σοι
ἥδιόν
ἐστιν,
|
ἐγὼ |
ἐρῶ·
σὺ
δέ,
ἂν
μέν |
[518] |
ἐν
τῇ
πόλει,
καὶ
ἐπειδὰν
|
ἐγὼ |
ἐρωτῶ
οἵτινες,
δοκεῖς
μοι
~ὁμοιοτάτους |
[510] |
~(Καλλίκλης)
~ὁρᾷς,
ὦ
Σώκρατες,
ὡς
|
ἐγὼ |
ἕτοιμός
εἰμι
ἐπαινεῖν,
(ἄν
τι |
[523] |
εἶπεν
οὖν
ὁ
Ζεύς·
ἀλλ'
|
ἐγώ, |
ἔφη,
παύσω
τοῦτο
γιγνόμενον.
~νῦν |
[458] |
εἶ
τῶν
ἀνθρώπων
ὧνπερ
καὶ
|
ἐγώ, |
~ἡδέως
ἄν
σε
διερωτῴην·
εἰ |
[461] |
λόγοις.
καὶ
νῦν
εἴ
τι
|
ἐγὼ |
καὶ
~(Γοργίας)
ἐν
τοῖς
λόγοις |
[473] |
τοὺς
ἀδικοῦντας
ἀθλίους
ἔφην
εἶναι
|
ἐγώ, |
καὶ
ἐξηλέγχθην
ὑπὸ
σοῦ.
~(Πῶλος) |
[506] |
~αὐτό
ἐστιν;
οὐ
ταὐτόν,
ὡς
|
ἐγὼ |
καὶ
Καλλικλῆς
ὡμολογήσαμεν.
~πότερον
δὲ |
[515] |
ἀκούω,
ἀλλ'
οἶδα
σαφῶς
καὶ
|
ἐγὼ |
καὶ
σύ,
ὅτι
τὸ
μὲν |
[466] |
~ἀμφότερα.
φημὶ
γάρ,
ὦ
Πῶλε,
|
ἐγὼ |
καὶ
τοὺς
ῥήτορας
καὶ
τοὺς |
[463] |
ταύτης
μόριον
καὶ
~τὴν
ῥητορικὴν
|
ἐγὼ |
καλῶ
καὶ
τήν
γε
κομμωτικὴν |
[463] |
ποτε
οὗτος
ἡγεῖται
~ὃ
δ'
|
ἐγὼ |
καλῶ
τὴν
ῥητορικήν,
πράγματός
τινός |
[504] |
δέ,
ἂν
μέν
σοι
δοκῶ
|
ἐγὼ |
καλῶς
λέγειν,
φάθι,
~εἰ
δὲ |
[512] |
βέλτιον
εἰ
μὴ
ἔστιν
ὃ
|
ἐγὼ |
λέγω,
ἀλλ'
αὐτὸ
τοῦτ'
ἐστὶν |
[463] |
ἀποκρίνασθαι
ὡς
ἤδη
~εἰδότι
ἃ
|
ἐγὼ |
λέγω.
~(Γοργίας)
~μὰ
τὸν
Δία, |
[484] |
δέ
μοι
καὶ
~Πίνδαρος
ἅπερ
|
ἐγὼ |
λέγω
ἐνδείκνυσθαι
ἐν
τῷ
ᾄσματι |
[518] |
καὶ
ὁμολογεῖς
ὡς
εἰδὼς
ὅτι
|
~ἐγὼ |
λέγω·
ἥκεις
δὲ
ὀλίγον
ὕστερον |
[522] |
εἰπεῖν,
~ὅτι
δικαίως
(πάντα
ταῦτα
|
ἐγὼ |
λέγω,
καὶ
πράττω
τὸ
ὑμέτερον |
[508] |
πρόσθεν
λόγοις
οὕτω
φανέντα,
ὡς
|
ἐγὼ |
λέγω,
κατέχεται
καὶ
δέδεται,
~καὶ |
[471] |
ἐπεὶ
δοκεῖ
γέ
σοι
ὡς
|
ἐγὼ |
λέγω.
~(Σωκράτης)
~ὦ
μακάριε,
ῥητορικῶς |
[469] |
σοι
δοκεῖ
ἔχειν
περὶ
ὧν
|
ἐγὼ |
λέγω
τῶν
ἀνθρώπων;
~(Σωκράτης)
πῶς |
[470] |
εὐδαιμονία
ἐστίν;
~(Σωκράτης)
~ὥς
γε
|
ἐγὼ |
λέγω,
ὦ
Πῶλε·
τὸν
μὲν |
[510] |
τῶν
νέων,
τίνα
ἂν
τρόπον
|
ἐγὼ |
μέγα
~δυναίμην
καὶ
μηδείς
με |
[481] |
ἐρῶντε
δύο
ὄντε
δυοῖν
ἑκάτερος,
|
ἐγὼ |
~μὲν
Ἀλκιβιάδου
τε
τοῦ
Κλεινίου |
[503] |
τῷ
πρόσθεν
χρόνῳ
χείρους
~ὄντες;
|
ἐγὼ |
μὲν
γὰρ
οὐκ
οἶδα
τίς |
[455] |
καὶ
λέγομεν
περὶ
τῆς
(ῥητορικῆς·
|
ἐγὼ |
μὲν
γάρ
τοι
~οὐδ'
αὐτός |
[506] |
ἀποδέδοται
αὐτῶν·
ἆρα
ἔστιν
ταῦτα;
|
~ἐγὼ |
μὲν
γάρ
φημι.
~(τάξει
ἆρα |
[460] |
ἡ
δύναμίς
ἐστιν.
~(Γοργίας)
~ἀλλ'
|
ἐγὼ |
μὲν
οἶμαι,
ὦ
Σώκρατες,
ἐὰν |
[507] |
~ἡ
ἄρα
σώφρων
ψυχὴ
ἀγαθή.
|
ἐγὼ |
μὲν
οὐκ
ἔχω
παρὰ
ταῦτα |
[509] |
λέγων
μὴ
οὐ
καταγέλαστος
εἶναι.
|
ἐγὼ |
μὲν
~οὖν
αὖ
τίθημι
(ταῦτα |
[523] |
ἵνα
δικαία
ἡ
κρίσις
ᾖ.
|
~ἐγὼ |
μὲν
οὖν
ταῦτα
ἐγνωκὼς
πρότερος |
[507] |
ὁ
ἀκόλαστος,
ὃν
σὺ
ἐπῄνεις.
|
~ἐγὼ |
μὲν
οὖν
ταῦτα
οὕτω
τίθεμαι |
[526] |
~χρύσεον
σκῆπτρον
ἔχοντα,
θεμιστεύοντα
νέκυσσιν.
|
~ἐγὼ |
μὲν
οὖν,
ὦ
Καλλίκλεις,
ὑπό |
[470] |
Σώκρατες,
ἀπόκριναι
(ταὐτὸ)
τοῦτο.
~(Σωκράτης)
|
~ἐγὼ |
μὲν
τοίνυν
φημί,
ὦ
Πῶλε, |
[489] |
πάνυ
μὲν
οὖν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
|
ἐγὼ |
μέν,
ὦ
δαιμόνιε,
καὶ
αὐτὸς |
[509] |
τε
ἄλλως
λέγοντα
ἢ
ὡς
|
ἐγὼ |
νῦν
λέγω
καλῶς
λέγειν·
ἐπεὶ |
[522] |
γε.
~(Σωκράτης)
~τοιοῦτον
μέντοι
καὶ
|
ἐγὼ |
οἶδα
ὅτι
πάθος
πάθοιμι
ἂν |
[454] |
καὶ
ἀληθής;
φαίης
ἄν,
ὡς
|
ἐγὼ |
οἶμαι.
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~τί |
[474] |
~καὶ
πείρασαι
τοῦ
ἐλέγχου
οἷον
|
ἐγὼ |
οἶμαι
δεῖν
εἶναι.
ἐγὼ
γὰρ |
[523] |
σὺ
μὲν
ἡγήσῃ
μῦθον,
ὡς
|
ἐγὼ |
οἶμαι,
ἐγὼ
δὲ
~λόγον·
ὡς |
[514] |
ἢ
δοῦλος
ἢ
ἐλεύθερος;
~κἂν
|
ἐγὼ |
οἶμαι
περὶ
σοῦ
ἕτερα
τοιαῦτα |
[518] |
οὖν
ἠγανάκτεις,
εἴ
σοι
ἔλεγον
|
ἐγὼ |
~ὅτι
Ἄνθρωπε,
ἐπαί̈
εις
οὐδὲν |
[466] |
ὥς
γέ
φησιν
πῶλος.
~(Πῶλος)
|
ἐγὼ |
οὔ
φημι;
φημὶ
μὲν
οὖν |
[463] |
τὸν
Δία,
ὦ
Σώκρατες,
ἀλλ'
|
ἐγὼ |
οὐδὲ
αὐτὸς
συνίημι
ὅτι
λέγεις. |
[458] |
γάρ
τοι
σοῦ
~ὀρθῶς
λέγοντος
|
ἐγὼ |
οὐκ
ὀρθῶς
ὑπολαμβάνω.
ῥητορικὸν
φῂς |
[458] |
~καταφανὲς
γενέσθαι,
ἀλλὰ
πρὸς
σέ.
|
~(ἐγὼ |
οὖν,
εἰ
μὲν
καὶ
σὺ |
[475] |
ἐγὼ
ἔλεγον,
ὅτι
οὔτ'
ἂν
|
ἐγὼ |
οὔτ'
ἂν
σὺ
οὔτ'
ἄλλος |
[474] |
πολλοῦ
γε
δεῖ,
ἀλλ'
οὔτ'
|
ἐγὼ |
οὔτε
σὺ
οὔτ'
ἄλλος
οὐδείς. |
[508] |
λέγεται
ἢ
οὔ,
ὡς
ἄρα
|
ἐγὼ |
οὐχ
οἷός
τ'
εἰμὶ
βοηθῆσαι |
[461] |
~ἀποκρίνεσθαι,
οὐ
δεινὰ
ἂν
αὖ
|
ἐγὼ |
πάθοιμι,
~εἰ
μὴ
ἐξέσται
(μοι |
[463] |
εἶναι
τὴν
~ῥητορικήν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
|
ἐγὼ |
πειράσομαι
φράσαι
ὅ
γέ
μοι |
[522] |
~καὶ
διψῆν
ἀναγκάζων,
οὐχ
ὥσπερ
|
ἐγὼ |
πολλὰ
καὶ
ἡδέα
καὶ
παντοδαπὰ |
[473] |
σκόπει
δὲ
καὶ
σύ.
εἶπον
|
ἐγώ |
~που
ἐν
τοῖς
ἔμπροσθεν
τὸ |
[500] |
~(Σωκράτης)
~ἀναμνησθῶμεν
δὴ
ὧν
αὖ
|
ἐγὼ |
πρὸς
Πῶλον
καὶ
Γοργίαν
ἐτύγχανον |
[506] |
φαίνηται
~λέγων
ὁ
ἀμφισβητῶν
ἐμοί,
|
ἐγὼ |
πρῶτος
συγχωρήσομαι.
λέγω
μέντοι
ταῦτα, |
[469] |
τὸ
τυραννεῖν
γε
λέγεις
ὅπερ
|
ἐγώ. |
~(Πῶλος)
~ἀλλ'
ἔγωγε
τοῦτο
λέγω |
[476] |
καὶ
ὁμολογῶν
καὶ
μαρτυρῶν,
καὶ
|
ἐγὼ |
σὲ
~μόνον
ἐπιψηφίζων
τοὺς
ἄλλους |
[486] |
σοι
εἶναι
οὕτως
ἔχειν
ὡς
|
ἐγὼ |
σὲ
οἶμαι
ἔχειν
καὶ
τοὺς |
[472] |
βούλῃ
τῶν
ἐνθάδε
~ἐκλέξασθαι.
ἀλλ'
|
ἐγώ |
σοι
εἷς
ὢν
οὐχ
ὁμολογῶ· |
[486] |
~ἐγώ
σοι
ἐρῶ·
νῦν
οἶμαι
|
ἐγὼ |
σοὶ
ἐντετυχηκὼς
τοιούτῳ
ἑρμαίῳ
ἐντετυχηκέναι. |
[486] |
τοῦτο
ἐρωτᾷς,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
|
~ἐγώ |
σοι
ἐρῶ·
νῦν
οἶμαι
ἐγὼ |
[487] |
εἶ
εὔνους.
~(τίνι
τεκμηρίῳ
χρῶμαι;
|
ἐγώ |
σοι
ἐρῶ.
οἶδα
ὑμᾶς
ἐγώ, |
[472] |
δὲ
οὐδὲ
σοί,
ἐὰν
μὴ
|
ἐγώ |
σοι
~μαρτυρῶ
εἷς
ὢν
μόνος, |
[511] |
αὕτη
σοι
δοκεῖ
σμικρὰ
εἶναι,
|
ἐγώ |
σοι
~(μείζω
ταύτης
ἐρῶ,
τὴν |
[491] |
φύσιν
καλὸν
καὶ
δίκαιον,
ὃ
|
ἐγώ |
σοι
~νῦν
παρρησιαζόμενος
λέγω,
ὅτι |
[517] |
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
τοιαῦτα
καὶ
|
ἐγώ |
~σοι
ὁμολογῶ
δεινοτέρους
εἶναι
ἐκείνους |
[455] |
οὖν
~αὐτοῖς
ἀποκρίνεσθαι.
~(Γοργίας)
~ἀλλ'
|
ἐγώ |
σοι
πειράσομαι,
ὦ
Σώκρατες,
σαφῶς |
[500] |
~(Καλλίκλης)
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
|
ἐγώ |
σοι
σαφέστερον
ἐρῶ.
ἐπειδὴ
ὡμολογήκαμεν |
[488] |
καὶ
τὸ
ἰσχυρότερον;
~(Καλλίκλης)
ἀλλ'
|
ἐγώ |
σοι
σαφῶς
λέγω,
ὅτι
ταὐτόν |
[466] |
διηγήσεως.
~ἐὰν
μὲν
οὖν
καὶ
|
(ἐγὼ |
σοῦ
ἀποκρινομένου
μὴ
ἔχω
ὅτι |
[492] |
δὲ
οὐκ
ἐθέλουσιν.
δέομαι
οὖν
|
~ἐγώ |
σου
μηδενὶ
τρόπῳ
ἀνεῖναι,
ἵνα |
[491] |
σύ
τ'
ἐμοῦ
κατηγορεῖς
καὶ
|
ἐγὼ |
σοῦ;
σὺ
~μὲν
γὰρ
ἐμὲ |
[453] |
~ἡγῇ
εἶναι,
καὶ
εἴ
τι
|
ἐγὼ |
συνίημι,
λέγεις
ὅτι
πειθοῦς
δημιουργός |
[492] |
τὴν
ἀρετήν;
~(Καλλίκλης)
φημὶ
ταῦτα
|
ἐγώ. |
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρα
ὀρθῶς
λέγονται |
[482] |
ἀκούειν,
καὶ
μὴ
~θαύμαζε
ὅτι
|
ἐγὼ |
ταῦτα
λέγω,
ἀλλὰ
τὴν
φιλοσοφίαν, |
[509] |
αὐτὸς
~λόγος
ἐστιν
ἀεί,
ὅτι
|
ἐγὼ |
ταῦτα
οὐκ
οἶδα
ὅπως
ἔχει, |
[462] |
~ἐρωτῶν
τε
καὶ
ἐρωτώμενος,
ὥσπερ
|
ἐγώ |
τε
καὶ
(Γοργίας)
ἔλεγχέ
τε |
[509] |
ὁμολογεῖν
ἐν
τοῖς
~ἔμπροσθεν
λόγοις
|
ἐγώ |
τε
καὶ
πῶλος
ἢ
οὔ, |
[500] |
σοι
σαφέστερον
ἐρῶ.
ἐπειδὴ
ὡμολογήκαμεν
|
ἐγώ |
τε
καὶ
σὺ
εἶναι
μέν |
[517] |
ἐκπορίζειν.
πρᾶγμα
οὖν
γελοῖον
~ποιοῦμεν
|
ἐγώ |
τε
καὶ
σὺ
ἐν
τοῖς |
[481] |
πάθημα.
λέγω
δ'
ἐννοήσας
ὅτι
|
ἐγώ |
τε
καὶ
~σὺ
νῦν
τυγχάνομεν |
[514] |
ἰατροὶ
ὄντες,
ἐπεσκεψάμεθα
δήπου
ἂν
|
ἐγώ |
τε
~σὲ
καὶ
σὺ
ἐμέ, |
[453] |
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἐγὼ
ἐρῶ
νῦν.
|
ἐγὼ |
τὴν
ἀπὸ
τῆς
ῥητορικῆς
πειθώ, |
[450] |
διὰ
λόγων
~(ἐστίν.
διὰ
ταῦτ'
|
ἐγὼ |
τὴν
ῥητορικὴν
τέχνην
ἀξιῶ
εἶναι |
[452] |
ἐπιδεῖξαι
τῆς
αὑτοῦ
τέχνης
ἢ
|
ἐγὼ |
τῆς
ἐμῆς·
εἴποιμ'
ἂν
~αὖ |
[463] |
γάρ
(πω
πέπυσται
ὁποῖόν
φημι
|
ἐγὼ |
τῆς
κολακείας
μόριον
~εἶναι
τὴν |
[455] |
~μαθητής
σου
βουλόμενος
γενέσθαι,
ὡς
|
ἐγώ |
τινας
σχεδὸν
καὶ
συχνοὺς
~αἰσθάνομαι, |
[490] |
ἃ
λέγω.
τοῦτο
γὰρ
οἶμαι
|
ἐγὼ |
τὸ
δίκαιον
εἶναι
φύσει,
τὸ |
[463] |
τοῖς
ἀνθρώποις·
καλῶ
δὲ
~αὐτοῦ
|
(ἐγὼ |
τὸ
κεφάλαιον
κολακείαν.
ταύτης
μοι |
[454] |
τε
καὶ
ἄδικα.
~(Σωκράτης)
~καὶ
|
ἐγώ |
τοι
ὑπώπτευον
ταύτην
σε
λέγειν |
[460] |
ἦ
γάρ;
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
|
~ἐγὼ |
τοίνυν
σου
τότε
ταῦτα
λέγοντος |
[458] |
τοι,
πρὶν
καὶ
ὑμᾶς
ἐλθεῖν,
|
~ἐγὼ |
τοῖς
παροῦσι
πολλὰ
ἐπεδειξάμην,
καὶ |
[470] |
~ἀληθῆ
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~πολλὴν
ἄρα
|
ἐγὼ |
τῷ
παιδὶ
χάριν
ἕξω,
ἴσην |
[515] |
~ὡμολογήκαμεν
ἢ
οὔ;
ἀποκρίνου.
ὡμολογήκαμεν·
|
ἐγὼ |
ὑπὲρ
σοῦ
ἀποκρινοῦμαι.
εἰ
~τοίνυν |
[471] |
καὶ
ἂν
παῖς
ἐξελέγξειε,
καὶ
|
ἐγὼ |
ὑπὸ
σοῦ
νῦν,
ὡς
σὺ |
[477] |
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἆρα
ἥνπερ
|
ἐγὼ |
ὑπολαμβάνω
τὴν
ὠφελίαν;
βελτίων
τὴν |
[526] |
καὶ
τὸν
ἀγῶνα
τοῦτον,
~ὃν
|
ἐγώ |
φημι
ἀντὶ
πάντων
τῶν
ἐνθάδε |
[525] |
ἀφικνουμένοις
θεάματα
καὶ
νουθετήματα.
~(ὧν
|
ἐγώ |
φημι
ἕνα
καὶ
Ἀρχέλαον
ἔσεσθαι, |
[450] |
περὶ
λόγους,
ὀρθῶς
λέγων,
~ὡς
|
ἐγώ |
φημι.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
μανθάνω |
[465] |
καὶ
ὀψοποιικῶν.
ὃ
μὲν
οὖν
|
ἐγώ |
φημι
τὴν
ῥητορικὴν
εἶναι,
ἀκήκοας· |
[517] |
εἴργασται.
~(Σωκράτης)
~ὦ
δαιμόνιε,
οὐδ'
|
ἐγὼ |
ψέγω
τούτους
ὥς
γε
διακόνους |
[487] |
ἐγώ
σοι
ἐρῶ.
οἶδα
ὑμᾶς
|
ἐγώ, |
ὦ
Καλλίκλεις,
τέτταρας
~ὄντας
κοινωνοὺς |
[476] |
τὸ
μὴ
διδόναι,
ὡς
αὖ
|
ἐγὼ |
ᾤμην.
~σκοπώμεθα
δὲ
τῇδε·
τὸ |
[506] |
~δίειμι
(μὲν
οὖν
τῷ
λόγῳ
|
ἐγὼ |
ὡς
ἄν
μοι
δοκῇ
ἔχειν· |
[522] |
ἐστιν.
εἰ
δὲ
βούλει,
σοὶ
|
~ἐγώ, |
ὡς
τοῦτο
οὕτως
ἔχει,
ἐθέλω |
[506] |
οὐδὲ
γάρ
~τοι
ἔγωγε
εἰδὼς
|
λέγω |
ἃ
λέγω,
ἀλλὰ
ζητῶ
κοινῇ |
[512] |
εἰ
μὴ
ἔστιν
ὃ
ἐγὼ
|
λέγω, |
ἀλλ'
αὐτὸ
τοῦτ'
ἐστὶν
ἀρετή, |
[506] |
~τοι
ἔγωγε
εἰδὼς
λέγω
ἃ
|
λέγω, |
ἀλλὰ
ζητῶ
κοινῇ
μεθ'
ὑμῶν, |
[464] |
ἡ
κολακευτικὴ
~αἰσθομένη
οὐ
γνοῦσα
|
λέγω |
ἀλλὰ
στοχασαμένη
τέτραχα
ἑαυτὴν
διανείμασα, |
[482] |
μὴ
~θαύμαζε
ὅτι
ἐγὼ
ταῦτα
|
λέγω, |
ἀλλὰ
τὴν
φιλοσοφίαν,
τὰ
ἐμὰ |
[491] |
πῶς
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~ἕνα
ἕκαστον
|
λέγω |
αὐτὸν
ἑαυτοῦ
ἄρχοντα·
ἢ
τοῦτο |
[466] |
τῷ
δυναμένῳ.
~(Πῶλος)
ἀλλὰ
μὴν
|
λέγω |
γε.
~(Σωκράτης)
~ἐλάχιστον
τοίνυν
μοι |
[463] |
ὡς
ἤδη
~εἰδότι
ἃ
ἐγὼ
|
λέγω. |
~(Γοργίας)
~μὰ
τὸν
Δία,
ὦ |
[481] |
τῷ
ἑτέρῳ
τὸ
ἑαυτοῦ
πάθημα.
|
λέγω |
δ'
ἐννοήσας
ὅτι
ἐγώ
τε |
[476] |
τοιοῦτον
οἷον
ποιεῖ
τὸ
ποιοῦν;
|
λέγω |
δὲ
~τὸ
τοιόνδε·
εἴ
τις |
[453] |
~μόνη
ἢ
καὶ
ἄλλαι
τέχναι;
|
λέγω |
δὲ
τὸ
τοιόνδε·
ὅστις
διδάσκει |
[507] |
δίδασκε.
~(Καλλίκλης)
λέγ'
ὠγαθέ.
~(Σωκράτης)
|
~λέγω |
δὴ
ὅτι,
εἰ
ἡ
σώφρων |
[465] |
ῥητορικὴ
πρὸς
δικαιοσύνην.
ὅπερ
μέντοι
|
λέγω, |
διέστηκε
μὲν
~οὕτω
φύσει,
ἅτε |
[464] |
ἐὰν
δύνωμαι,
σαφέστερον
ἐπιδείξω
ὃ
|
λέγω. |
δυοῖν
ὄντοιν
τοῖν
~πραγμάτοιν
δύο |
[493] |
~φέρε
δή,
ἄλλην
σοι
εἰκόνα
|
λέγω |
ἐκ
τοῦ
αὐτοῦ
γυμνασίου
τῇ |
[521] |
χάριν
~λέγων
τοὺς
λόγους
οὓς
|
λέγω |
ἑκάστοτε,
ἀλλὰ
πρὸς
τὸ
βέλτιστον, |
[521] |
κομψὰ
ταῦτα,
οὐχ
ἕξω
ὅτι
|
~λέγω |
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ.
ὁ
αὐτὸς |
[474] |
εἶναι.
ἐγὼ
γὰρ
ὧν
ἂν
|
λέγω |
ἕνα
μὲν
~παρασχέσθαι
μάρτυρα
ἐπίσταμαι, |
[484] |
μοι
καὶ
~Πίνδαρος
ἅπερ
ἐγὼ
|
λέγω |
ἐνδείκνυσθαι
ἐν
τῷ
ᾄσματι
ἐν |
[465] |
~(τῇ
μὲν
οὖν
ἰατρικῇ,
ὥσπερ
|
λέγω, |
ἡ
ὀψοποιικὴ
κολακεία
ὑπόκειται·
τῇ |
[458] |
ἐλεγχθέντων
εἴ
τι
μὴ
ἀληθὲς
|
λέγω, |
ἡδέως
δ'
ἂν
~ἐλεγξάντων
εἴ |
[518] |
ὁμολογεῖς
ὡς
εἰδὼς
ὅτι
~ἐγὼ
|
λέγω· |
ἥκεις
δὲ
ὀλίγον
ὕστερον
λέγων |
[517] |
σοι
διὰ
τῶν
αὐτῶν
εἰκόνων
|
~λέγω, |
ἵνα
ῥᾷον
καταμάθῃς.
τούτων
γὰρ |
[464] |
ἀληθῆ
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~τὸ
τοιοῦτον
|
λέγω |
καὶ
ἐν
σώματι
εἶναι
καὶ |
[518] |
μέν
μοι
δοκεῖς
μανθάνειν
ὅτι
|
λέγω, |
καὶ
ὁμολογεῖς
ὡς
εἰδὼς
ὅτι |
[522] |
~ὅτι
δικαίως
(πάντα
ταῦτα
ἐγὼ
|
λέγω, |
καὶ
πράττω
τὸ
ὑμέτερον
δὴ |
[489] |
ἀλλὰ
ναὶ
μὰ
Δία
τούτους
|
λέγω, |
καὶ
σφόδρα
γε.
~(Σωκράτης)
~πολλάκις |
[494] |
γε
καὶ
διψῶντα
πίνειν;
~(Καλλίκλης)
|
~λέγω, |
καὶ
τὰς
ἄλλας
ἐπιθυμίας
ἁπάσας |
[500] |
ἴσως
οὖν
οὔπω
οἶσθα
τί
|
λέγω. |
~(Καλλίκλης)
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ' |
[491] |
ἂν
γνοίη
ὅτι
οὐ
τοῦτο
|
λέγω. |
~(Καλλίκλης)
~πάνυ
γε
σφόδρα,
ὦ |
[509] |
λέγοντα
ἢ
ὡς
ἐγὼ
νῦν
|
λέγω |
καλῶς
λέγειν·
ἐπεὶ
ἔμοιγε
ὁ |
[508] |
λόγοις
οὕτω
φανέντα,
ὡς
ἐγὼ
|
λέγω, |
κατέχεται
καὶ
δέδεται,
~καὶ
(εἰ |
[472] |
μάρτυρας
παρασχέσθαι
ὡς
οὐκ
ἀληθῆ
|
λέγω· |
μαρτυρήσουσί
σοι,
~ἐὰν
μὲν
βούλῃ, |
[506] |
ἀμφισβητῶν
ἐμοί,
ἐγὼ
πρῶτος
συγχωρήσομαι.
|
λέγω |
μέντοι
ταῦτα,
εἰ
~δοκεῖ
χρῆναι |
[469] |
ἐγώ.
~(Πῶλος)
~ἀλλ'
ἔγωγε
τοῦτο
|
λέγω |
ὅπερ
ἄρτι,
ἐξεῖναι
ἐν
τῇ |
[455] |
αὐτός
πω
δύναμαι
κατανοῆσαι
ὅτι
|
λέγω. |
ὅταν
περὶ
ἰατρῶν
αἱρέσεως
ᾖ |
[491] |
ὃ
ἐγώ
σοι
~νῦν
παρρησιαζόμενος
|
λέγω, |
ὅτι
δεῖ
τὸν
ὀρθῶς
βιωσόμενον |
[448] |
νυνδὴ
αὐτὰ
ταῦτα
ἐπηγγελλόμην,
καὶ
|
λέγω |
ὅτι
~οὐδείς
μέ
πω
ἠρώτηκε |
[488] |
~(Καλλίκλης)
ἀλλ'
ἐγώ
σοι
σαφῶς
|
λέγω, |
ὅτι
ταὐτόν
ἐστιν.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |
[489] |
τὸ
βελτίους;
οὐ
~πάλαι
σοι
|
λέγω |
ὅτι
ταὐτόν
φημι
εἶναι
τὸ |
[465] |
Πῶλε
τοῦτο
γὰρ
~πρὸς
σὲ
|
λέγω |
ὅτι
τοῦ
ἡδέος
στοχάζεται
ἄνευ |
[453] |
σὲ
ἐρήσομαι,
ἀλλ'
οὐκ
αὐτὸς
|
λέγω; |
οὐ
σοῦ
~ἕνεκα
ἀλλὰ
τοῦ |
[491] |
κρείττους
οἵ
εἰσιν
οὐ
σκυτοτόμους
|
~λέγω |
οὐδὲ
μαγείρους,
ἀλλ'
(οἳ
ἂν |
[472] |
μάρτυρα
~παράσχωμαι
ὁμολογοῦντα
περὶ
ὧν
|
λέγω, |
οὐδὲν
οἶμαι
ἄξιον
λόγου
μοι |
[464] |
οὖσαν
δ'
οὔ;
οἷον
τοιόνδε
|
λέγω· |
πολλοὶ
δοκοῦσιν
εὖ
~ἔχειν
τὰ |
[509] |
δύναμιν
ἢ
βούλησιν;
ὧδε
~δὲ
|
λέγω· |
πότερον
ἐὰν
μὴ
βούληται
ἀδικεῖσθαι, |
[491] |
~(Καλλίκλης)
~ἀλλ'
ἔγωγε
καὶ
πάλαι
|
λέγω. |
πρῶτον
μὲν
τοὺς
κρείττους
οἵ |
[463] |
Γοργία·
οὐδὲν
γάρ
πω
σαφὲς
|
λέγω, |
πῶλος
δὲ
ὅδε
νέος
ἐστὶ |
[496] |
τὸ
μέντοι
πεινῶντα
ἐσθίειν
ἡδὺ
|
(λέγω. |
~(Σωκράτης)
μανθάνω·
ἀλλ'
οὖν
τό |
[488] |
ἔλεγον
καὶ
τότε
καὶ
νῦν
|
λέγω. |
~(Σωκράτης)
~πότερον
δὲ
τὸν
αὐτὸν |
[490] |
φλυαρίας·
(ἐγὼ
δὲ
οὐ
ταῦτα
|
~λέγω. |
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὐ
τὸν
φρονιμώτερον |
[471] |
δοκεῖ
γέ
σοι
ὡς
ἐγὼ
|
λέγω. |
~(Σωκράτης)
~ὦ
μακάριε,
ῥητορικῶς
γάρ |
[457] |
(ἀκροαταὶ
~γενέσθαι.
τοῦ
δὴ
ἕνεκα
|
λέγω |
ταῦτα;
ὅτι
νῦν
ἐμοὶ
δοκεῖς |
[464] |
δυοῖν
ὄντοιν
τοῖν
~πραγμάτοιν
δύο
|
λέγω |
τέχνας·
τὴν
μὲν
ἐπὶ
τῇ |
[464] |
τοῦ
σώματος
~θεραπείας
δύο
μόρια
|
λέγω, |
τὴν
μὲν
γυμναστικήν,
τὴν
δὲ |
[496] |
ἡδὺ
ἢ
ἀνιαρὸν
~εἶναι;
αὐτὸ
|
λέγω |
τὸ
πεινῆν.
~(Καλλίκλης)
ἀνιαρὸν
ἔγωγε· |
[521] |
εὖ
καὶ
γενναίως
εἰπέ.
~(Καλλίκλης)
|
λέγω |
τοίνυν
ὅτι
ὡς
διακονήσοντα.
~(Σωκράτης) |
[466] |
δοκῇ
αὐτοῖς;
~(Πῶλος)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
|
~λέγω |
τοίνυν
σοι
ὅτι
δύο
ταῦτ' |
[454] |
ἐγὼ
δ'
ἐπανερωτῶ
ὅπερ
γὰρ
|
λέγω, |
τοῦ
ἑξῆς
ἕνεκα
~περαίνεσθαι
τὸν |
[490] |
~(Καλλίκλης)
~ἀλλὰ
ταῦτ'
ἔστιν
ἃ
|
λέγω. |
τοῦτο
γὰρ
οἶμαι
ἐγὼ
τὸ |
[469] |
δοκεῖ
ἔχειν
περὶ
ὧν
ἐγὼ
|
λέγω |
τῶν
ἀνθρώπων;
~(Σωκράτης)
πῶς
γὰρ |
[447] |
σκυτοτόμος·
ἢ
οὐ
μανθάνεις
ὡς
|
λέγω; |
~(Χαιρεφῶν)
~μανθάνω
καὶ
ἐρήσομαι.
εἰπέ |
[470] |
ἐστίν;
~(Σωκράτης)
~ὥς
γε
ἐγὼ
|
λέγω, |
ὦ
Πῶλε·
τὸν
μὲν
γὰρ |
[454] |
~(Γοργίας)
~ταύτης
τοίνυν
τῆς
πειθοῦς
|
λέγω, |
ὦ
Σώκρατες,
τῆς
ἐν
τοῖς |
[517] |
~(Σωκράτης)
~ὦ
δαιμόνιε,
οὐδ'
ἐγὼ
|
ψέγω |
τούτους
ὥς
γε
διακόνους
εἶναι |
[515] |
περὶ
ἐκείνων
τῶν
ἀνδρῶν
ὧν
|
ὀλίγῳ |
πρότερον
ἔλεγες,
εἰ
ἔτι
σοι |
[460] |
γε.
~(Σωκράτης)
~μέμνησαι
οὖν
λέγων
|
ὀλίγῳ |
πρότερον
ὅτι
οὐ
δεῖ
τοῖς |
[455] |
γ'
ἂν
~δύναιτο
τοσοῦτον
ἐν
|
ὀλίγῳ |
χρόνῳ
διδάξαι
οὕτω
μεγάλα
πράγματα. |
[517] |
δὲ
διψῇ,
ποτά,
ἐὰν
δὲ
|
ῥιγῷ, |
ἱμάτια,
στρώματα,
ὑποδήματα,
ἄλλ'
~ὧν |
[456] |
ἄνδρα
καὶ
ἰατρόν,
~εἰ
δέοι
|
λόγῳ |
διαγωνίζεσθαι
ἐν
ἐκκλησίᾳ
ἢ
ἐν |
[506] |
αὐτό.
~δίειμι
(μὲν
οὖν
τῷ
|
λόγῳ |
ἐγὼ
ὡς
ἄν
μοι
δοκῇ |
[469] |
μακάριε,
ἐμοῦ
δὴ
λέγοντος
τῷ
|
λόγῳ |
ἐπιλαβοῦ.
(εἰ
γὰρ
ἐγὼ
ἐν |
[503] |
ἀλλ'
~ὅπερ
ἐν
τῷ
ὑστέρῳ
|
λόγῳ |
ἠναγκάσθημεν
ἡμεῖς
ὁμολογεῖν
ὅτι
αἳ |
[457] |
ζητοῦντας
τὸ
προκείμενον
ἐν
~τῷ
|
λόγῳ· |
καὶ
ἔνιοί
γε
τελευτῶντες
αἴσχιστα |
[451] |
ἐμοῦ
λέγοντος
ὅτι
καὶ
αὕτη
|
λόγῳ |
κυροῦται
τὰ
πάντα,
οἱ
~δὲ |
[524] |
ταὐτὰ
~ταῦτα
ἔνδηλα.
ἑνὶ
δὲ
|
λόγῳ, |
οἷος
εἶναι
παρεσκεύαστο
τὸ
σῶμα |
[492] |
γε,
ὦ
Καλλίκλεις,
ἐπεξέρχῃ
τῷ
|
λόγῳ |
παρρησιαζόμενος·
σαφῶς
γὰρ
~σὺ
νῦν |
[451] |
δὴ
ἡ
ῥητορικὴ
οὖσα
τῶν
|
λόγῳ |
τὰ
πάντα
~διαπραττομένων
τε
καὶ |
[451] |
ὅτι
καὶ
αὕτη
ἐστὶν
τῶν
|
λόγῳ |
τὸ
πᾶν
κυρουμένων·
καὶ
εἰ |
[512] |
τὰ
σαυτοῦ
ἐπαινεῖς,
τίνι
δικαίῳ
|
λόγῳ |
τοῦ
μηχανοποιοῦ
καταφρονεῖς
~καὶ
(τῶν |
[520] |
εἰς
σφᾶς,
ἢ
τῷ
αὐτῷ
|
λόγῳ |
τούτῳ
ἅμα
καὶ
~ἑαυτῶν
κατηγορεῖν |
[471] |
σὺ
οἴει,
~ἐξελήλεγμαι
τούτῳ
τῷ
|
λόγῳ, |
φάσκων
τὸν
ἀδικοῦντα
οὐκ
εὐδαίμονα |
[527] |
ἀπαιδευσίας
~ὥσπερ
οὖν
ἡγεμόνι
τῷ
|
λόγῳ |
χρησώμεθα
τῷ
νῦν
παραφανέντι,
ὃς |
[451] |
τῶν
τεχνῶν
τῶν
τὸ
πολὺ
|
λόγῳ |
χρωμένων,
τυγχάνουσιν
δὲ
~καὶ
ἄλλαι |
[495] |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~ἐπιχειρῶμεν
ἄρα
τῷ
|
λόγῳ |
ὡς
σοῦ
σπουδάζοντος;
~(Καλλίκλης)
πάνυ |
[475] |
γὰρ
βλαβήσῃ·
ἀλλὰ
γενναίως
τῷ
|
λόγῳ |
ὥσπερ
~ἰατρῷ
παρέχων
ἀποκρίνου,
καὶ |
[456] |
ἐκκλησίᾳ
ἢ
ἐν
ἄλλῳ
τινὶ
|
συλλόγῳ |
ὁπότερον
δεῖ
~αἱρεθῆναι
ἰατρόν,
οὐδαμοῦ |
[452] |
ἐκκλησίᾳ
ἐκκλησιαστὰς
καὶ
ἐν
ἄλλῳ
|
συλλόγῳ |
~παντί,
ὅστις
ἂν
πολιτικὸς
σύλλογος |
[493] |
οὐδ'
ἂν
ἄλλα
πολλὰ
τοιαῦτα
|
μυθολογῶ, |
οὐδέν
τι
μᾶλλον
μεταθήσῃ;
~(Καλλίκλης) |
[496] |
καὶ
ἐπιθυμίαν
~ἀνιαρὸν
εἶναι;
~(Καλλίκλης)
|
ὁμολογῶ, |
ἀλλὰ
μὴ
ἐρώτα.
~(Σωκράτης)
εἶεν· |
[517] |
πολλὰ
τοιαῦτα
καὶ
ἐγώ
~σοι
|
ὁμολογῶ |
δεινοτέρους
εἶναι
ἐκείνους
τούτων
ἐκπορίζειν. |
[472] |
ἐγώ
σοι
εἷς
ὢν
οὐχ
|
ὁμολογῶ· |
οὐ
γάρ
με
σὺ
ἀναγκάζεις, |
[467] |
πρόσθεν)
~(Σωκράτης)
καὶ
γὰρ
νῦν
|
ὁμολογῶ. |
~(Πῶλος)
οὐκ
οὖν
ποιοῦσιν
ἃ |
[496] |
ἀποκρίνου.
~(Καλλίκλης)
ἀλλ'
ὑπερφυῶς
ὡς
|
ὁμολογῶ. |
~(Σωκράτης)
~ἴθι
δὴ
ἐπὶ
τὰ |
[476] |
τὸ
πάσχον
πάσχειν.
~(Πῶλος)
ἀλλ'
|
ὁμολογῶ. |
~(Σωκράτης)
~τούτων
δὴ
ὁμολογουμένων,
τὸ |
[471] |
μὴν
οὐδέν
γέ
σοι
τούτων
|
ὁμολογῶ |
ὧν
σὺ
φῄς.
~(Πῶλος)
~οὐ |
[465] |
γυμναστικῆς
ἀμελεῖν.
ἵν'
οὖν
μὴ
|
μακρολογῶ, |
ἐθέλω
σοι
εἰπεῖν
ὥσπερ
οἱ |
[516] |
ἐν
ἡνιοχείᾳ
οὔτ'
~ἐν
ἄλλῳ
|
ἔργῳ |
οὐδενί·
ἢ
δοκεῖ
σοι;
~(Καλλίκλης) |
[489] |
ἃ
δὴ
καὶ
ἐγὼ
γνοὺς
|
κακουργῶ |
ἐν
τοῖς
λόγοις,
ἐὰν
μέν |
[480] |
φανερὸν
ἄγειν
τὸ
ἀδίκημα,
ἵνα
|
δῷ |
δίκην
καὶ
~ὑγιὴς
γένηται,
ἀναγκάζειν |
[481] |
(πράττοντα
καὶ
λέγοντα,
ὅπως
μὴ
|
δῷ |
δίκην
μηδὲ
ἔλθῃ
παρὰ
τὸν |
[481] |
ὅπως
ἂν
διαφύγῃ
καὶ
μὴ
|
δῷ |
δίκην
ὁ
ἐχθρός,
ἀλλ'
ἐάντε |
[485] |
(πράγματος·
ὅταν
δὲ
δὴ
πρεσβύτερον
|
ἴδω |
ἔτι
~φιλοσοφοῦντα
καὶ
μὴ
ἀπαλλαττόμενον, |
[485] |
παίζοντας.
ὅταν
μὲν
γὰρ
~παιδίον
|
ἴδω, |
ᾧ
ἔτι
προσήκει
διαλέγεσθαι
οὕτω, |
[472] |
ἀδικῶν,
ἧττον
δὲ
~ἄθλιος
ἐὰν
|
διδῷ |
δίκην
καὶ
τυγχάνῃ
δίκης
ὑπὸ |
[472] |
ἄθλιος,
~ἀθλιώτερος
μέντοι
ἐὰν
μὴ
|
διδῷ |
δίκην
μηδὲ
τυγχάνῃ
τιμωρίας
ἀδικῶν, |
[504] |
ἁπάσας,
καὶ
δῶρον
~ἐάν
τι
|
διδῷ, |
δώσει,
καὶ
ἐάν
τι
ἀφαιρῆται, |
[520] |
~ἐὰν
μή
τις
αὐτῷ
ἀργύριον
|
διδῷ. |
ἦ
γάρ;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[481] |
~χρυσίον
ᾖ>
ἡρπακὼς
πολύ,
μὴ
|
ἀποδιδῷ |
τοῦτο
ἀλλ'
ἔχων
ἀναλίσκῃ
καὶ |
[467] |
~ἀλλ'
ἐθέλω
ἀποκρίνεσθαι,
ἵνα
καὶ
|
εἰδῶ |
ὅτι
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὖν |
[499] |
ὅτι,
κἂν
~παίζων
τίς
σοι
|
ἐνδῷ |
ὁτιοῦν,
τούτου
ἅσμενος
ἔχῃ
ὥσπερ |
[524] |
τριόδῳ
~ἐξ
ἧς
φέρετον
τὼ
|
ὁδώ, |
ἡ
μὲν
εἰς
μακάρων
νήσους, |
[524] |
ἐν
τῷ
λειμῶνι,
ἐν
τῇ
|
τριόδῳ |
~ἐξ
ἧς
φέρετον
τὼ
ὁδώ, |
[474] |
λόγος
ᾖ,
τοὺς
δὲ
~πολλοὺς
|
ἐῶ |
χαίρειν,
καὶ
ἕνα
ἐπιψηφίζειν
ἐπίσταμαι, |
[476] |
σὲ
~μόνον
ἐπιψηφίζων
τοὺς
ἄλλους
|
ἐῶ |
χαίρειν.
καὶ
τοῦτο
μὲν
ἡμῖν |
[512] |
ἀλλὰ
ἐπιτρέψαντα
~περὶ
τούτων
τῷ
|
θεῷ |
καὶ
πιστεύσαντα
ταῖς
γυναιξὶν
ὅτι |
[507] |
ἂν
εἴη
ὁ
τοιοῦτος
οὔτε
|
θεῷ· |
κοινωνεῖν
γὰρ
ἀδύνατος,
ὅτῳ
δὲ |
[485] |
καὶ
πρὸς
τοὺς
~φιλοσοφοῦντας.
παρὰ
|
νέῳ |
μὲν
γὰρ
μειρακίῳ
ὁρῶν
φιλοσοφίαν |
[458] |
~ἄκουε
δή,
ὦ
Γοργία,
ἃ
|
θαυμάζω |
ἐν
τοῖς
λεγομένοις
ὑπὸ
σοῦ· |
[489] |
ὦ
δαιμόνιε,
καὶ
αὐτὸς
πάλαι
|
τοπάζω |
τοιοῦτόν
τί
σε
λέγειν
τὸ |
[526] |
τῶν
ἐνθάδε
ἀγώνων
εἶναι,
καὶ
|
ὀνειδίζω |
σοι
ὅτι
οὐχ
οἷός
~τ' |
[484] |
γνώσῃ
δέ,
ἂν
ἐπὶ
τὰ
|
μείζω |
ἔλθῃς
ἐάσας
ἤδη
~φιλοσοφίαν.
φιλοσοφία |
[511] |
δοκεῖ
σμικρὰ
εἶναι,
ἐγώ
σοι
|
~(μείζω |
ταύτης
ἐρῶ,
τὴν
κυβερνητικήν,
ἣ |
[499] |
γίγνεται
κακὸς
καὶ
ἀγαθὸς
τῷ
|
ἀγαθῷ |
ἢ
καὶ
μᾶλλον
~(ἀγαθὸς
ὁ |
[475] |
ὦ
Σώκρατες,
ἡδονῇ
τε
καὶ
|
ἀγαθῷ |
ὁριζόμενος
τὸ
~καλόν.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |
[459] |
αἰσχρὸν
ἢ
δίκαιον
ἢ
ἄδικον,
|
πειθὼ |
δὲ
περὶ
αὐτῶν
μεμηχανημένος
ὥστε |
[453] |
εὖ
ἴσθ'
ὅτι,
ὡς
(ἐμαυτὸν
|
πείθω, |
εἴπερ
τις
~ἄλλος
ἄλλῳ
διαλέγεται |
[453] |
ἐγὼ
τὴν
ἀπὸ
τῆς
ῥητορικῆς
|
πειθώ, |
ἥτις
ποτ'
ἐστὶν
ἣν
σὺ |
[454] |
ὑπώπτευον
ταύτην
σε
λέγειν
τὴν
|
πειθὼ |
καὶ
περὶ
τούτων,
ὦ
Γοργία· |
[494] |
ἀκολάστου
ἀμείνω
εἶναι,
ἢ
οὐ
|
πείθω; |
~(Καλλίκλης)
~οὐ
πείθεις,
ὦ
Σώκρατες. |
[454] |
~(Σωκράτης)
~ποτέραν
οὖν
ἡ
ῥητορικὴ
|
πειθὼ |
ποιεῖ
ἐν
δικαστηρίοις
τε
καὶ |
[453] |
ῥητορικῆς
εἰπέ·
πότερόν
σοι
δοκεῖ
|
πειθὼ |
ποιεῖν
ἡ
ῥητορικὴ
~μόνη
ἢ |
[453] |
καὶ
~περὶ
ὧντινων
πραγμάτων
ἐστὶν
|
πειθώ, |
σαφῶς
μὲν
εὖ
ἴσθ'
ὅτι |
[453] |
~σε
τίνα
ποτὲ
λέγεις
τὴν
|
πειθὼ |
τὴν
ἀπὸ
τῆς
(ῥητορικῆς
καὶ |
[493] |
ἔχοντα
βίον
ἑλέσθαι.
ἀλλὰ
πότερον
|
~(πείθω |
τί
σε
καὶ
μετατίθεσθαι
εὐδαιμονεστέρους |
[494] |
εἶναι
ἢ
τὸν
τοῦ
κοσμίου;
|
πείθω |
τί
σε
ταῦτα
λέγων
~συγχωρῆσαι |
[453] |
πλέον
τὴν
ῥητορικὴν
δύνασθαι
ἢ
|
πειθὼ |
τοῖς
ἀκούουσιν
ἐν
τῇ
ψυχῇ |
[514] |
λεγόμενον
δὴ
τοῦτο
ἐν
τῷ
|
πίθῳ |
τὴν
κεραμείαν
ἐπιχειρεῖν
μανθάνειν,
~καὶ |
[452] |
τί
ἐστιν
(τοῦτο
τὸ
ἀγαθόν;
|
ἀποκρινάσθω |
~(Γοργίας)
ἴθι
οὖν
νομίσας,
ὦ |
[447] |
εἰς
αὖθις,
ὥσπερ
σὺ
~λέγεις,
|
ποιησάσθω. |
~(Καλλίκλης)
~οὐδὲν
οἷον
τὸ
αὐτὸν |
[463] |
εἰ
οὖν
βούλεται
πῶλος
πυνθάνεσθαι,
|
~πυνθανέσθω· |
οὐ
γάρ
(πω
πέπυσται
ὁποῖόν |
[512] |
ὧν
τὰ
σαυτοῦ
ἐπαινεῖς,
τίνι
|
δικαίῳ |
λόγῳ
τοῦ
μηχανοποιοῦ
καταφρονεῖς
~καὶ |
[483] |
καὶ
πλέον
ἔχειν.
ἐπεὶ
~ποίῳ
|
δικαίῳ |
χρώμενος
Ξέρξης
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα |
[486] |
οἶμαι
ἐγὼ
σοὶ
ἐντετυχηκὼς
τοιούτῳ
|
ἑρμαίῳ |
ἐντετυχηκέναι.
~(Καλλίκλης)
τί
δή;
~(Σωκράτης) |
[526] |
καὶ
οὐ
~πολυπραγμονήσαντος
ἐν
τῷ
|
βίῳ, |
ἠγάσθη
τε
καὶ
ἐς
μακάρων |
[482] |
ἀλλὰ
διαφωνήσει
ἐν
ἅπαντι
τῷ
|
βίῳ. |
~καίτοι
ἔγωγε
οἶμαι,
ὦ
βέλτιστε, |
[500] |
εἰ
ἔστιν
τούτω
διττὼ
τὼ
|
βίω, |
σκέψασθαι
τί
τε
διαφέρετον
ἀλλήλοιν |
[473] |
καὶ
ἄρχων
ἐν
τῇ
πόλει
|
~διαβιῷ |
ποιῶν
ὅτι
ἂν
βούληται,
ζηλωτὸς |
[503] |
διαμάχεσθαι
λέγοντα
τὰ
βέλτιστα,
εἴτε
|
ἡδίω |
~εἴτε
ἀηδέστερα
ἔσται
τοῖς
ἀκούουσιν. |
[496] |
γε.
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὖν
ἔτι
|
πλείω |
ἐρωτῶ,
ἢ
ὁμολογεῖς
ἅπασαν
ἔνδειαν |
[485] |
καλὸν
μετέχειν,
καὶ
οὐκ
αἰσχρὸν
|
μειρακίῳ |
ὄντι
φιλοσοφεῖν·
~ἐπειδὰν
δὲ
ἤδη |
[485] |
~φιλοσοφοῦντας.
παρὰ
νέῳ
μὲν
γὰρ
|
μειρακίῳ |
ὁρῶν
φιλοσοφίαν
ἄγαμαι,
καὶ
~πρέπειν |
[479] |
δίδωσι
~δίκην
ἀδικῶν,
τούτῳ
προσήκειν
|
ἀθλίῳ |
εἶναι
διαφερόντως
τῶν
ἄλλων
ἀνθρώπων, |
[453] |
~καὶ
ἐμὲ
εἶναι
τούτων
ἕνα·
|
ἀξιῶ |
δὲ
καὶ
σέ.
~(Γοργίας)
τί |
[450] |
ταῦτ'
ἐγὼ
τὴν
ῥητορικὴν
τέχνην
|
ἀξιῶ |
εἶναι
περὶ
λόγους,
ὀρθῶς
λέγων, |
[510] |
~παρασκευὴ
ἔσται
αὐτῷ
ἐπὶ
τὸ
|
οἵῳ |
τε
εἶναι
ὡς
πλεῖστα
ἀδικεῖν |
[510] |
σοφοὶ
λέγουσιν,
ὁ
ὅμοιος
τῷ
|
ὁμοίῳ. |
~οὐ
καὶ
σοί;
~(Καλλίκλης)
ἔμοιγε. |
[483] |
ἄρχειν
καὶ
πλέον
ἔχειν.
ἐπεὶ
|
~ποίῳ |
δικαίῳ
χρώμενος
Ξέρξης
ἐπὶ
τὴν |
[495] |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~οὐ
τοίνυν
ὀρθῶς
|
ποιῶ |
οὔτ'
ἐγώ,
εἴπερ
ποιῶ
τοῦτο, |
[495] |
ὀρθῶς
ποιῶ
οὔτ'
ἐγώ,
εἴπερ
|
ποιῶ |
τοῦτο,
οὔτε
σύ.
ἀλλ'
ὦ |
[507] |
~δικαιοσύνη
παρέσται
καὶ
σωφροσύνη
(τῷ
|
μακαρίῳ |
μέλλοντι
ἔσεσθαι,
οὕτω
~πράττειν,
οὐκ |
[487] |
καὶ
ἐμοὶ
εἶ
εὔνους.
~(τίνι
|
τεκμηρίῳ |
χρῶμαι;
ἐγώ
σοι
ἐρῶ.
οἶδα |
[452] |
εἶναι
τοῖς
λόγοις
καὶ
ἐν
|
δικαστηρίῳ |
δικαστὰς
καὶ
ἐν
~βουλευτηρίῳ
βουλευτὰς |
[521] |
ἕξω
ὅτι
~λέγω
ἐν
τῷ
|
δικαστηρίῳ. |
ὁ
αὐτὸς
δέ
μοι
ἥκει |
[452] |
ἐν
δικαστηρίῳ
δικαστὰς
καὶ
ἐν
|
~βουλευτηρίῳ |
βουλευτὰς
καὶ
ἐν
ἐκκλησίᾳ
ἐκκλησιαστὰς |
[525] |
ἐκεῖ
ἐν
Ἅιδου
ἐν
τῷ
|
~δεσμωτηρίῳ, |
τοῖς
ἀεὶ
τῶν
ἀδίκων
ἀφικνουμένοις |
[511] |
καὶ
τὴν
ναῦν
περιπατεῖ
ἐν
|
μετρίῳ |
~σχήματι·
λογίζεσθαι
γὰρ
οἶμαι
ἐπίσταται |
[513] |
λόγων
ἕκαστοι
χαίρουσι,
τῷ
~δὲ
|
ἀλλοτρίῳ |
ἄχθονται,
εἰ
μή
τι
σὺ |
[477] |
ὡς
μεγάλῃ
βλάβῃ
καὶ
κακῷ
|
θαυμασίῳ |
ὑπερβάλλουσα
~(τἆλλα
ἡ
τῆς
ψυχῆς |
[494] |
~πότερον
εἰ
τὴν
κεφαλὴν
μόνον
|
κνησιῷ |
ἢ
ἔτι
τί
σε
ἐρωτῶ; |
[521] |
μέντοι
εὖ
οἶδ'
ὅτι,
ἐάνπερ
|
εἰσίω |
εἰς
~δικαστήριον
περὶ
(τούτων
τινὸς |
[479] |
ἀλλὰ
~σαθρᾷ
καὶ
ἀδίκῳ
(καὶ
|
ἀνοσίῳ, |
ὅθεν
καὶ
πᾶν
ποιοῦσιν
ὥστε |
[472] |
~ἐφεξῆς
ἑστῶτές
εἰσιν
ἐν
τῷ
|
Διονυσίῳ, |
ἐὰν
δὲ
βούλῃ,
Ἀριστοκράτης
(ὁ |
[514] |
μὴ
ηὑρίσκομεν
δι'
ἡμᾶς
~μηδένα
|
(βελτίω |
γεγονότα
τὸ
σῶμα,
μήτε
τῶν |
[474] |
ἀλλ'
εἰ
μὴ
~ἔχεις
τούτων
|
βελτίω |
ἔλεγχον,
ὅπερ
νυνδὴ
ἐγὼ
ἔλεγον, |
[527] |
εἴ
πῃ
ζητοῦντες
~εἴχομεν
αὐτῶν
|
βελτίω |
καὶ
ἀληθέστερα
εὑρεῖν·
νῦν
δὲ |
[488] |
~(Σωκράτης)
~πότερον
δὲ
τὸν
αὐτὸν
|
βελτίω |
καλεῖς
σὺ
καὶ
κρείττω;
(οὐδὲ |
[490] |
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὐ
τὸν
φρονιμώτερον
|
βελτίω |
λέγεις;
φάθι
ἢ
μή.
~(Καλλίκλης) |
[488] |
βέλτιον
ταὐτὸν
ὄν,
ἢ
ἔστι
|
βελτίω |
μὲν
εἶναι,
ἥττω
δὲ
καὶ |
[490] |
τὸ
δίκαιον
εἶναι
φύσει,
τὸ
|
βελτίω |
~ὄντα
καὶ
φρονιμώτερον
καὶ
ἄρχειν |
[515] |
ἀλλήλους,
φέρε,
Καλλικλῆς
ἤδη
τινὰ
|
βελτίω |
πεποίηκεν
τῶν
~πολιτῶν;
ἔστιν
ὅστις |
[515] |
Καλλίκλεις,
τί
ἐρεῖς;
τίνα
~φήσεις
|
βελτίω |
πεποιηκέναι
ἄνθρωπον
τῇ
συνουσίᾳ
τῇ |
[490] |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
ἀλλ'
οὐ
τὸν
|
βελτίω |
πλέον
δεῖν
ἔχειν;
~(Καλλίκλης)
οὐ |
[503] |
αἳ
μὲν
τῶν
~ἐπιθυμιῶν
πληρούμεναι
|
βελτίω |
ποιοῦσι
τὸν
ἄνθρωπον,
(ταύτας
μὲν |
[488] |
τῶν
ἡττόνων
καὶ
ἄρχειν
τὸν
|
βελτίω |
τῶν
~χειρόνων
καὶ
πλέον
ἔχειν |
[475] |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
τὸ
αἰσχρὸν
τῷ
|
ἐναντίῳ, |
λύπῃ
τε
καὶ
κακῷ;
~(Πῶλος) |
[522] |
ἂν
οἴει
ἐν
τούτῳ
τῷ
|
κακῷ |
ἀποληφθέντα
ἰατρὸν
ἔχειν
εἰπεῖν;
ἢ |
[475] |
~ὑπερβάλλον
αἴσχιον
ἂν
εἴη
ἢ
|
κακῷ |
ἢ
ἀμφοτέροις;
οὐ
καὶ
τοῦτο |
[477] |
ἄρα
ὡς
μεγάλῃ
βλάβῃ
καὶ
|
κακῷ |
θαυμασίῳ
ὑπερβάλλουσα
~(τἆλλα
ἡ
τῆς |
[475] |
τῷ
ἐναντίῳ,
λύπῃ
τε
καὶ
|
κακῷ; |
~(Πῶλος)
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
~ὅταν
ἄρα |
[475] |
λείπεται.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
τῷ
|
κακῷ. |
~(Πῶλος)
ἔοικεν.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
κακῷ |
[475] |
αἴσχιον
ᾖ,
ἤτοι
λύπῃ
ἢ
|
κακῷ |
~ὑπερβάλλον
αἴσχιον
ἔσται·
ἢ
οὐκ |
[475] |
κακῷ.
~(Πῶλος)
ἔοικεν.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
κακῷ |
ὑπερβάλλον
τὸ
ἀδικεῖν
κάκιον
ἂν |
[479] |
ψυχῇ
συνοικεῖν,
ἀλλὰ
~σαθρᾷ
καὶ
|
ἀδίκῳ |
(καὶ
ἀνοσίῳ,
ὅθεν
καὶ
πᾶν |
[510] |
ὅμοιος
ἔσται
τῷ
ἄρχοντι
ὄντι
|
ἀδίκῳ |
~καὶ
παρὰ
τούτῳ
μέγα
δυνήσεται; |
[516] |
βούλει
σοι
ὁμολογήσω;
~(Σωκράτης)
εἰ
|
δοκῶ |
γε
σοι
ἀληθῆ
λέγειν.
~(Καλλίκλης) |
[453] |
λέγεται.
σκόπει
γὰρ
εἴ
σοι
|
δοκῶ |
δικαίως
ἀνερωτᾶν
σε·
ὥσπερ
ἂν |
[504] |
σὺ
δέ,
ἂν
μέν
σοι
|
δοκῶ |
ἐγὼ
καλῶς
λέγειν,
φάθι,
~εἰ |
[510] |
δὴ
καὶ
τόδε
ἐάν
σοι
|
δοκῶ |
εὖ
λέγειν.
φίλος
μοι
δοκεῖ |
[468] |
κακά.
ἦ
γάρ;
ἀληθῆ
σοι
|
δοκῶ |
~λέγειν,
ὦ
Πῶλε,
ἢ
οὔ; |
[506] |
ἀκούων
~ἐπιλαμβάνου,
ἐάν
τί
σοι
|
δοκῶ |
μὴ
(καλῶς
λέγειν.
καί
με |
[506] |
τῳ
ὑμῶν
μὴ
~τὰ
ὄντα
|
δοκῶ |
ὁμολογεῖν
ἐμαυτῷ,
χρὴ
ἀντιλαμβάνεσθαι
καὶ |
[521] |
σοι
εἴπω
δι'
ὅτι
ταῦτα
|
προσδοκῶ; |
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~οἶμαι |
[526] |
ὢν
καὶ
ζῆν
καὶ
ἐπειδὰν
|
ἀποθνῄσκω |
~(ἀποθνῄσκειν.
παρακαλῶ
δὲ
καὶ
τοὺς |
[463] |
φύσει
δεινῆς
προσομιλεῖν
τοῖς
ἀνθρώποις·
|
καλῶ |
δὲ
~αὐτοῦ
(ἐγὼ
τὸ
κεφάλαιον |
[463] |
ἔγωγε
τὰ
γὰρ
κακὰ
αἰσχρὰ
|
καλῶ |
ἐπειδὴ
δεῖ
σοι
ἀποκρίνασθαι
ὡς |
[464] |
ἰατρόν.
~κολακείαν
μὲν
οὖν
αὐτὸ
|
καλῶ, |
~καὶ
αἰσχρόν
φημι
(εἶναι
τὸ |
[463] |
μόριον
καὶ
~τὴν
ῥητορικὴν
ἐγὼ
|
καλῶ |
καὶ
τήν
γε
κομμωτικὴν
καὶ |
[465] |
εἰπεῖν.
ἐγὼ
δὲ
~τέχνην
οὐ
|
καλῶ |
ὃ
ἂν
ᾖ
ἄλογον
πρᾶγμα· |
[454] |
ἐπισκεψώμεθα.
καλεῖς
τι
μεμαθηκέναι;
~(Γοργίας)
|
καλῶ. |
~(Σωκράτης)
τί
δέ;
πεπιστευκέναι;
~(Γοργίας) |
[464] |
μὲν
ἐπὶ
τῇ
ψυχῇ
πολιτικὴν
|
καλῶ, |
τὴν
δὲ
ἐπὶ
~σώματι
μίαν |
[463] |
οὗτος
ἡγεῖται
~ὃ
δ'
ἐγὼ
|
καλῶ |
τὴν
ῥητορικήν,
πράγματός
τινός
ἐστι |
[526] |
ζῆν
καὶ
ἐπειδὰν
ἀποθνῄσκω
~(ἀποθνῄσκειν.
|
παρακαλῶ |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἄλλους
πάντας |
[526] |
~δύναμαι,
καὶ
δὴ
καὶ
σὲ
|
ἀντιπαρακαλῶ |
ἐπὶ
τοῦτον
τὸν
βίον
καὶ |
[467] |
μή,
αὐτὸς
ἀποκρίνου.
~(Πῶλος)
~ἀλλ'
|
ἐθέλω |
ἀποκρίνεσθαι,
ἵνα
καὶ
εἰδῶ
ὅτι |
[522] |
~ἐγώ,
ὡς
τοῦτο
οὕτως
ἔχει,
|
ἐθέλω |
λόγον
λέξαι.
~(Καλλίκλης)
ἀλλ'
ἐπείπερ |
[465] |
ἀμελεῖν.
ἵν'
οὖν
μὴ
μακρολογῶ,
|
ἐθέλω |
σοι
εἰπεῖν
ὥσπερ
οἱ
~γεωμέτραι |
[461] |
δίκαιος
δ'
εἶ
~καὶ
ἐγὼ
|
ἐθέλω |
τῶν
ὡμολογημένων
εἴ
τί
σοι |
[465] |
τούτων
δὲ
πέρι
εἰ
ἀμφισβητεῖς,
|
ἐθέλω |
~ὑποσχεῖν
λόγον.
~(τῇ
μὲν
οὖν |
[522] |
ἐγὼ
δὲ
οὔτε
τοὺς
πορίζοντας
|
ζηλῶ |
οὔτε
οἷς
πορίζεται·
ἐάν
~τέ |
[487] |
καὶ
Πῶλος,
σοφὼ
μὲν
καὶ
|
(φίλω |
ἐστὸν
ἐμώ,
~ἐνδεεστέρω
δὲ
παρρησίας |
[452] |
παιδοτρίβην·
ὁ
δὲ
χρηματιστὴς
οὗτος
|
ἄλλῳ |
~ἀναφανήσεται
χρηματιζόμενος
καὶ
οὐχ
αὑτῷ, |
[507] |
βίον
ζῶντα.
οὔτε
γὰρ
ἂν
|
ἄλλῳ |
ἀνθρώπῳ
~προσφιλὴς
ἂν
εἴη
ὁ |
[522] |
~βοήθειαν
ἀδύνατον
ὄντα
ἐμαυτῷ
καὶ
|
ἄλλῳ |
βοηθεῖν,
αἰσχυνοίμην
ἂν
καὶ
ἐν |
[453] |
(ἐμαυτὸν
πείθω,
εἴπερ
τις
~ἄλλος
|
ἄλλῳ |
διαλέγεται
βουλόμενος
εἰδέναι
αὐτὸ
τοῦτο |
[516] |
οὔτ'
ἐν
ἡνιοχείᾳ
οὔτ'
~ἐν
|
ἄλλῳ |
ἔργῳ
οὐδενί·
ἢ
δοκεῖ
σοι; |
[452] |
ἢ
παρὰ
Γοργίᾳ
ἢ
παρ'
|
ἄλλῳ |
ὁτῳοῦν.
~φαῖμεν
ἂν
οὖν
πρὸς |
[483] |
ἐστιν
αὐτὸς
αὑτῷ
βοηθεῖν
μηδὲ
|
ἄλλῳ |
οὗ
ἂν
κήδηται.
ἀλλ'
οἶμαι |
[452] |
ἐν
ἐκκλησίᾳ
ἐκκλησιαστὰς
καὶ
ἐν
|
ἄλλῳ |
συλλόγῳ
~παντί,
ὅστις
ἂν
πολιτικὸς |
[456] |
διαγωνίζεσθαι
ἐν
ἐκκλησίᾳ
ἢ
ἐν
|
ἄλλῳ |
τινὶ
συλλόγῳ
ὁπότερον
δεῖ
~αἱρεθῆναι |
[505] |
τοῦτον
τὸν
λόγον,
ἢ
~καὶ
|
ἄλλῳ |
τῳ
διαλέξῃ.
~(Σωκράτης)
τίς
οὖν |
[523] |
γὰρ
ὄντα
σοι
λέξω
ἃ
|
μέλλω |
λέγειν.
ὥσπερ
γὰρ
Ὅμηρος
λέγει, |
[459] |
~οὐκοῦν
περὶ
πάντων
ὥστ'
ἐν
|
ὄχλῳ |
πιθανὸν
εἶναι,
οὐ
διδάσκοντα
ἀλλὰ |
[459] |
καὶ
γὰρ
ἔλεγον,
ἔν
γε
|
ὄχλῳ. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
τὸ
ἐν
ὄχλῳ |
[459] |
ὄχλῳ.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
τὸ
ἐν
|
ὄχλῳ |
τοῦτό
ἐστιν,
ἐν
τοῖς
μὴ |
[502] |
~ἢ
ὅτι
μέλλει
(χαριεῖσθαι
τῷ
|
ὄχλῳ |
τῶν
θεατῶν;
~(Καλλίκλης)
δῆλον
δὴ |
[499] |
εἰ
μνημονεύεις,
~ἐμοί
τε
καὶ
|
Πώλῳ. |
ἆρα
καὶ
σοὶ
συνδοκεῖ
οὕτω, |
[487] |
σοφὼ
μὲν
καὶ
(φίλω
ἐστὸν
|
ἐμώ, |
~ἐνδεεστέρω
δὲ
παρρησίας
καὶ
αἰσχυντηροτέρω |
[498] |
ἀλλ'
ἀρκεῖ
καὶ
τοῦτο.
ἐν
|
πολέμῳ |
δὲ
ἤδη
εἶδες
ἄνδρα
δειλόν; |
[513] |
ἀπεργάζεσθαι
εἰς
φιλίαν
τῷ
Ἀθηναίων
|
δήμῳ |
καὶ
~ναὶ
μὰ
Δία
τῷ |
[500] |
~πράττοντα,
λέγοντά
τε
ἐν
τῷ
|
δήμῳ |
καὶ
ῥητορικὴν
ἀσκοῦντα
καὶ
πολιτευόμενον |
[451] |
ἂν
ὥσπερ
οἱ
ἐν
τῷ
|
δήμῳ |
(συγγραφόμενοι,
ὅτι
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[513] |
σὲ
ὡς
ὁμοιότατον
γίγνεσθαι
τῷ
|
δήμῳ |
τῷ
Ἀθηναίων,
εἰ
~μέλλεις
τούτῳ |
[515] |
Περικλῆς
ἤρχετο
λέγειν
ἐν
τῷ
|
δήμῳ, |
χείρους
ἦσαν
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἢ |
[464] |
ὁ
ἰατρὸς
ἢ
ὁ
ὀψοποιός,
|
λιμῷ |
ἂν
ἀποθανεῖν
τὸν
ἰατρόν.
~κολακείαν |
[489] |
πολλοὶ
νομίζουσιν
οὕτως.
~(Σωκράτης)
~οὐ
|
νόμῳ |
ἄρα
μόνον
ἐστὶν
αἴσχιον
τὸ |
[483] |
ὅπερ
καὶ
κάκιον,
τὸ
ἀδικεῖσθαι,
|
νόμῳ |
δὲ
τὸ
ἀδικεῖν.
οὐδὲ
(γὰρ |
[482] |
φύσει
μὲν
οὐκ
ἔστιν
καλά,
|
νόμῳ |
δέ.
ὡς
τὰ
~πολλὰ
δὲ |
[483] |
φαυλότεροι
ὄντες.
διὰ
~ταῦτα
δὴ
|
νόμῳ |
μὲν
τοῦτο
ἄδικον
καὶ
αἰσχρὸν |
[474] |
~πάνυ
μὲν
οὖν·
καὶ
γὰρ
|
ἐπιθυμῶ |
εἰδέναι
ὅτι
ποτ'
ἐρεῖς.
~(Σωκράτης) |
[481] |
~(Καλλίκλης)
~νὴ
τοὺς
θεοὺς
ἀλλ'
|
ἐπιθυμῶ. |
εἰπέ
μοι,
ὦ
Σώκρατες,
(πότερόν |
[508] |
ἐμοὶ
τῷ
ἀδικουμένῳ.
ταῦτα
ἡμῖν
|
ἄνω |
~ἐκεῖ
ἐν
τοῖς
πρόσθεν
λόγοις |
[481] |
ἔχειν,
οὐ
δυναμένου
ἀντιλέγειν,
ἀλλ'
|
~ἄνω |
(καὶ
κάτω
μεταβαλλομένου·
ἔν
τε |
[511] |
ὅπῃ
στρέφεις
ἑκάστοτε
τοὺς
λόγους
|
ἄνω |
καὶ
κάτω,
ὦ
Σώκρατες·
ἢ |
[493] |
ὂν
οἷον
ἀναπείθεσθαι
καὶ
~μεταπίπτειν
|
ἄνω |
κάτω,
καὶ
τοῦτο
ἄρα
τις |
[458] |
~ὀρθῶς
λέγοντος
ἐγὼ
οὐκ
ὀρθῶς
|
ὑπολαμβάνω. |
ῥητορικὸν
φῂς
ποιεῖν
οἷός
τ' |
[477] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~ἆρα
ἥνπερ
ἐγὼ
|
ὑπολαμβάνω |
τὴν
ὠφελίαν;
βελτίων
τὴν
ψυχὴν |
[490] |
σιτίων
γε
οὐδὲ
ποτῶν.
~(Σωκράτης)
|
~μανθάνω, |
ἀλλ'
ἴσως
ἱματίων,
καὶ
δεῖ |
[496] |
πεινῶντα
ἐσθίειν
ἡδὺ
(λέγω.
~(Σωκράτης)
|
μανθάνω· |
ἀλλ'
οὖν
τό
γε
πεινῆν |
[447] |
οὐ
μανθάνεις
ὡς
λέγω;
~(Χαιρεφῶν)
|
~μανθάνω |
καὶ
ἐρήσομαι.
εἰπέ
μοι,
ὦ |
[450] |
ἐγώ
φημι.
~(Σωκράτης)
~ἆρ'
οὖν
|
μανθάνω |
οἵαν
αὐτὴν
βούλει
καλεῖν;
τάχα |
[474] |
αἴσχιον.
~(Πῶλος)
ἥκιστά
γε.
~(Σωκράτης)
|
~μανθάνω· |
οὐ
(ταὐτὸν
ἡγῇ
σύ,
ὡς |
[488] |
ἴσθι
τοῦτο
ὅτι
οὐχ
ἑκὼν
|
ἐξαμαρτάνω |
ἀλλ'
ἀμαθίᾳ
τῇ
ἐμῇ·
σὺ |
[487] |
καὶ
παρρησίαν.
ἐγὼ
γὰρ
πολλοῖς
|
ἐντυγχάνω |
οἳ
ἐμὲ
οὐχ
οἷοί
τέ |
[452] |
οὐχ
αὑτῷ,
ἀλλὰ
σοὶ
τῷ
|
δυναμένῳ |
λέγειν
καὶ
~πείθειν
τὰ
πλήθη. |
[466] |
λέγεις
ἀγαθόν
τι
εἶναι
τῷ
|
δυναμένῳ. |
~(Πῶλος)
ἀλλὰ
μὴν
λέγω
γε. |
[466] |
δύνασθαι
ἔφης
ἀγαθὸν
εἶναι
τῷ
|
δυναμένῳ. |
~(Πῶλος)
φημὶ
γὰρ
οὖν.
~(Σωκράτης) |
[494] |
ὦ
Σώκρατες.
τῷ
μὲν
γὰρ
|
πληρωσαμένῳ |
ἐκείνῳ
οὐκέτ'
ἔστιν
ἡδονὴ
~οὐδεμία, |
[458] |
τοιούτων
λόγων
καὶ
οὕτω
λεγομένων
|
ἀφεμένῳ |
προὐργιαίτερόν
τι
~γενέσθαι
ἄλλο
πράττειν. |
[511] |
μοχθηρῷ
ὄντι
τὴν
ψυχὴν
καὶ
|
~λελωβημένῳ |
διὰ
τὴν
μίμησιν
τοῦ
δεσπότου |
[493] |
τετρημένον
πίθον
ὕδωρ
ἑτέρῳ
τοιούτῳ
|
τετρημένῳ |
~κοσκίνῳ.
τὸ
δὲ
κόσκινον
ἄρα |
[504] |
σώματί
γε
κάμνοντι
καὶ
μοχθηρῶς
|
διακειμένῳ |
~σιτία
πολλὰ
διδόναι
καὶ
τὰ |
[448] |
~οὔκ,
εἰ
αὐτῷ
γε
σοὶ
|
βουλομένῳ |
ἐστὶν
ἀποκρίνεσθαι,
ἀλλὰ
πολὺ
ἂν |
[508] |
κινδύνων,
εἰμὶ
δὲ
~ἐπὶ
τῷ
|
βουλομένῳ |
ὥσπερ
οἱ
ἄτιμοι
τοῦ
ἐθέλοντος, |
[504] |
τάξεώς
τε
καὶ
τοῦ
κόσμου
|
γιγνομένῳ; |
~(Καλλίκλης)
Ὑγίειαν
καὶ
ἰσχὺν
ἴσως |
[504] |
αὖ
τῷ
ἐν
τῇ
ψυχῇ
|
ἐγγιγνομένῳ |
ἐκ
τῆς
τάξεως
καὶ
τοῦ |
[476] |
~(Σωκράτης)
~τοιοῦτον
ἄρα
πάθος
τῷ
|
τυπτομένῳ |
ἐστὶν
οἷον
ἂν
τὸ
τύπτον |
[508] |
αἴσχιον
εἶναι
ἢ
ἐμοὶ
τῷ
|
ἀδικουμένῳ. |
ταῦτα
ἡμῖν
ἄνω
~ἐκεῖ
ἐν |
[525] |
τιμωρίᾳ
ὄντι,
ὑπ'
ἄλλου
ὀρθῶς
|
τιμωρουμένῳ, |
ἢ
βελτίονι
~γίγνεσθαι
καὶ
ὀνίνασθαι |
[460] |
τῷ
ἀδικοῦντι
καὶ
~οὐκ
ὀρθῶς
|
χρωμένῳ |
τῇ
ῥητορικῇ;
ἐρρήθη
ταῦτα
ἢ |
[487] |
μου
ὥσπερ
σύ·
τὼ
δὲ
|
~ξένω |
τώδε,
Γοργίας
τε
καὶ
Πῶλος, |
[471] |
~ἐκθρέψας
καὶ
ἀποδοὺς
τὴν
ἀρχὴν
|
ἐκείνῳ, |
ἀλλ'
εἰς
φρέαρ
ἐμβαλὼν
καὶ |
[493] |
τὰ
μὲν
νάματα,
ὥσπερ
~καὶ
|
ἐκείνῳ, |
δυνατὰ
μὲν
πορίζεσθαι,
χαλεπὰ
δέ, |
[494] |
Σώκρατες.
τῷ
μὲν
γὰρ
πληρωσαμένῳ
|
ἐκείνῳ |
οὐκέτ'
ἔστιν
ἡδονὴ
~οὐδεμία,
ἀλλὰ |
[510] |
~ὅπως
ὅτι
μάλιστα
ὅμοιος
ἔσται
|
ἐκείνῳ. |
οὐχ
οὕτως;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[527] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
~παρακαλῶμεν,
μὴ
|
ἐκείνῳ, |
ᾧ
σὺ
πιστεύων
ἐμὲ
παρακαλεῖς· |
[494] |
τὸν
κόσμιον
βίον
τοῦ
ἀκολάστου
|
ἀμείνω |
εἶναι,
ἢ
οὐ
πείθω;
~(Καλλίκλης) |
[488] |
~χειρόνων
καὶ
πλέον
ἔχειν
τὸν
|
ἀμείνω |
τοῦ
φαυλοτέρου;
μή
τι
ἄλλο |
[483] |
~(αὐτό,
ὅτι
δίκαιόν
ἐστιν
τὸν
|
ἀμείνω |
τοῦ
χείρονος
πλέον
ἔχειν
καὶ |
[519] |
~ἔοικά
γε·
νῦν
γοῦν
συχνοὺς
|
τείνω |
τῶν
λόγων,
ἐπειδή
μοι
οὐκ |
[493] |
ψυχὴν
~εἶναι·
τὴν
δὲ
ψυχὴν
|
κοσκίνῳ |
ἀπῄκασεν
τὴν
τῶν
ἀνοήτων
ὡς |
[493] |
πίθον
ὕδωρ
ἑτέρῳ
τοιούτῳ
τετρημένῳ
|
~κοσκίνῳ. |
τὸ
δὲ
κόσκινον
ἄρα
λέγει, |
[524] |
δὲ
ἐκ
τῆς
Εὐρώπης
Αἰακός·
|
Μίνῳ |
δὲ
~πρεσβεῖα
δώσω
ἐπιδιακρίνειν,
ἐὰν |
[523] |
~δύο
μὲν
ἐκ
τῆς
Ἀσίας,
|
Μίνω |
τε
καὶ
Ῥαδάμανθυν,
~(ἕνα
δὲ |
[490] |
~ἁθρόοι,
καὶ
ἡμῖν
ᾖ
ἐν
|
κοινῷ |
πολλὰ
σιτία
καὶ
ποτά,
ὦμεν |
[449] |
αὐτῷ
καλῶς
(καὶ
διὰ
βραχέων
|
ἀπεκρίνω, |
καὶ
νῦν
οὕτως
εἰπὲ
τίς |
[448] |
ψέγοντος,
ἥτις
δέ
ἐστιν
οὐκ
|
~ἀπεκρίνω. |
~(Πῶλος)
οὐ
γὰρ
ἀπεκρινάμην
ὅτι |
[509] |
οὐκ
αὐτό
γέ
μοι
τοῦτο
|
ἀπεκρίνω, |
~ὦ
Καλλίκλεις,
πότερόν
σοι
δοκοῦμεν |
[462] |
ἀγροικότερον
ᾖ
τὸ
ἀληθὲς
εἰπεῖν·
|
ὀκνῶ |
γὰρ
Γοργίου
ἕνεκα
λέγειν,
μὴ |
[520] |
δεινὸν
αὐτῷ
μήποτε
~ἀδικηθῇ,
ἀλλὰ
|
μόνῳ |
ἀσφαλὲς
ταύτην
τὴν
εὐεργεσίαν
προέσθαι, |
[475] |
ὡμολογεῖτο
ἡμῖν
ἐν
τῷ
~ἔμπροσθεν
|
χρόνῳ |
αἴσχιον
εἶναι
τὸ
ἀδικεῖν
τοῦ |
[518] |
πλησμονὴ
~νόσον
φέρουσα
συχνῷ
ὕστερον
|
χρόνῳ, |
ἅτε
ἄνευ
τοῦ
ὑγιεινοῦ
γεγονυῖα, |
[455] |
ἂν
~δύναιτο
τοσοῦτον
ἐν
ὀλίγῳ
|
χρόνῳ |
διδάξαι
οὕτω
μεγάλα
πράγματα.
~(Γοργίας) |
[488] |
ὁμολογήσαντα,
ἐν
~δὲ
τῷ
ὑστέρῳ
|
χρόνῳ |
μὴ
ταὐτὰ
πράττοντα
ἅπερ
ὡμολόγησα, |
[517] |
λόγοις·
ἐν
παντὶ
γὰρ
τῷ
|
χρόνῳ |
ὃν
διαλεγόμεθα
~οὐδὲν
παυόμεθα
εἰς |
[503] |
ἤρξατο
δημηγορεῖν,
ἐν
τῷ
πρόσθεν
|
χρόνῳ |
χείρους
~ὄντες;
ἐγὼ
μὲν
γὰρ |
[518] |
ἡ
τότε
πλησμονὴ
~νόσον
φέρουσα
|
συχνῷ |
ὕστερον
χρόνῳ,
ἅτε
ἄνευ
τοῦ |
[522] |
~οὔτε
γὰρ
ἡδονὰς
ἃς
ἐκπεπόρικα
|
ἕξω |
αὐτοῖς
λέγειν,
ἃς
οὗτοι
εὐεργεσίας |
[522] |
ἢ
δημοσίᾳ,
οὔτε
τὸ
ἀληθὲς
|
ἕξω |
εἰπεῖν,
~ὅτι
δικαίως
(πάντα
ταῦτα |
[470] |
ἄρα
ἐγὼ
τῷ
παιδὶ
χάριν
|
ἕξω, |
ἴσην
δὲ
καὶ
σοί,
ἐάν |
[521] |
παραινεῖς,
τὰ
κομψὰ
ταῦτα,
οὐχ
|
ἕξω |
ὅτι
~λέγω
ἐν
τῷ
δικαστηρίῳ. |
[523] |
ὡς
ἀληθῆ
γὰρ
ὄντα
σοι
|
λέξω |
ἃ
μέλλω
λέγειν.
ὥσπερ
γὰρ |
[464] |
δή
σοι,
ἐὰν
δύνωμαι,
σαφέστερον
|
ἐπιδείξω |
ὃ
λέγω.
δυοῖν
ὄντοιν
τοῖν |
[494] |
ὦ
βέλτιστε·
διατέλει
γὰρ
ὥσπερ
|
ἤρξω, |
καὶ
ὅπως
μὴ
ἀπαισχυνῇ.
δεῖ |
[488] |
τῇ
ἐμῇ·
σὺ
οὖν,
ὥσπερ
|
~ἤρξω |
νουθετεῖν
με,
μὴ
ἀποστῇς,
ἀλλ' |
[521] |
Καλλίκλεις·
~δίκαιος
γὰρ
εἶ,
ὥσπερ
|
ἤρξω |
παρρησιάζεσθαι
πρὸς
ἐμέ,
διατελεῖν
ἃ |
[466] |
αὐτοῖς;
~(Σωκράτης)
~νὴ
τὸν
κύνα,
|
ἀμφιγνοῶ |
μέντοι,
ὦ
Πῶλε,
ἐφ'
ἑκάστου |
[487] |
ταῦτ'
ἤδη
ἐστὶν
~αὐτὰ
τἀληθῆ.
|
~ἐννοῶ |
γὰρ
(ὅτι
τὸν
μέλλοντα
βασανιεῖν |
[506] |
οὐ
δοκεῖ,
ὦ
Σώκρατες,
χρῆναί
|
πω |
(ἀπιέναι,
ἀλλὰ
διεξελθεῖν
~σε
τὸν |
[455] |
μὲν
γάρ
τοι
~οὐδ'
αὐτός
|
πω |
δύναμαι
κατανοῆσαι
ὅτι
λέγω.
ὅταν |
[448] |
καὶ
λέγω
ὅτι
~οὐδείς
μέ
|
πω |
ἠρώτηκε
καινὸν
οὐδὲν
πολλῶν
ἐτῶν. |
[463] |
πῶλος
πυνθάνεσθαι,
~πυνθανέσθω·
οὐ
γάρ
|
(πω |
πέπυσται
ὁποῖόν
φημι
ἐγὼ
τῆς |
[463] |
γε,
ὦ
Γοργία·
οὐδὲν
γάρ
|
πω |
σαφὲς
λέγω,
πῶλος
δὲ
ὅδε |
[451] |
καὶ
τοῦτο
λέγεις
(καὶ
οὐδέν
|
πω |
σαφές.
~οἴομαι
γάρ
σε
ἀκηκοέναι |
[470] |
οἶδα,
ὦ
Πῶλε·
οὐ
γάρ
|
πω |
συγγέγονα
τῷ
ἀνδρί.
~(Πῶλος)
~τί |
[521] |
ἄτοπον
εἰ
ἀποθάνοιμι.
βούλει
σοι
|
εἴπω |
δι'
ὅτι
ταῦτα
προσδοκῶ;
~(Καλλίκλης) |
[503] |
~(γεγονέναι)
οὐκ
ἔχω
ἔγωγε
πῶς
|
εἴπω. |
~(Καλλίκλης)
ἀλλ'
ἐὰν
ζητῇς
καλῶς, |
[521] |
μετ'
ὀλίγων
Ἀθηναίων,
ἵνα
μὴ
|
εἴπω |
μόνος,
ἐπιχειρεῖν
τῇ
ὡς
ἀληθῶς |
[521] |
ἔχω,
ἵνα
μὴ
αὖ
~ἐγὼ
|
εἴπω |
ὅτι
ἀλλ'
ἀφελόμενος
οὐχ
ἕξει |
[521] |
ἵνα
μὴ
αὖ
καὶ
ἐγὼ
|
~εἴπω, |
ὅτι
Πονηρός
γε
ὢν
ἀγαθὸν |
[467] |
κακηγόρει,
ὦ
λῷστε
Πῶλε,
ἵνα
|
προσείπω |
σε
(κατὰ
σέ·
ἀλλ'
εἰ |
[526] |
τούτων
τῶν
λόγων
πέπεισμαι,
~καὶ
|
σκοπῶ |
ὅπως
ἀποφανοῦμαι
τῷ
κριτῇ
ὡς |
[492] |
δέομαι
οὖν
~ἐγώ
σου
μηδενὶ
|
τρόπῳ |
ἀνεῖναι,
ἵνα
τῷ
ὄντι
κατάδηλον |
[469] |
κἂν
ἐμπρησθείη
οἰκία
τούτῳ
τῷ
|
τρόπῳ |
ἥντινά
σοι
δοκοῖ,
καὶ
τά |
[480] |
ἄλλον
ἀδικῇ
ὁ
ἐχθρός,
παντὶ
|
τρόπῳ |
παρασκευαστέον,
~καὶ
(πράττοντα
καὶ
λέγοντα, |
[463] |
τὴν
ῥητορικήν,
ἀλλ'
αὐτὸν
λέληθα
|
οὔπω |
ἀποκεκριμένος,
ὁ
δὲ
ἐπανερωτᾷ
εἰ |
[497] |
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
ἄνδρα
δὲ
|
οὔπω |
εἶδες
ἀνόητον
χαίροντα;
~(Καλλίκλης)
οἶμαι |
[500] |
~ὁπότερον
βιωτέον
αὐτοῖν.
ἴσως
οὖν
|
οὔπω |
οἶσθα
τί
λέγω.
~(Καλλίκλης)
οὐ |
[505] |
λυσιτελεῖ
μετὰ
μοχθηρίας
σώματος
ζῆν
|
ἀνθρώπῳ· |
ἀνάγκη
γὰρ
~οὕτω
καὶ
ζῆν |
[512] |
ἄμεινόν
ἐστιν
ζῆν
τῷ
μοχθηρῷ
|
~ἀνθρώπῳ· |
κακῶς
γὰρ
ἀνάγκη
ἐστὶν
ζῆν. |
[485] |
νυνδὴ
ἔλεγον,
ὑπάρχει
τούτῳ
τῷ
|
ἀνθρώπῳ, |
κἂν
~πάνυ
εὐφυὴς
ᾖ,
ἀνάνδρῳ |
[458] |
γὰρ
οἶμαι
~τοσοῦτον
κακὸν
εἶναι
|
ἀνθρώπῳ, |
ὅσον
δόξα
(ψευδὴς
περὶ
ὧν |
[507] |
ζῶντα.
οὔτε
γὰρ
ἂν
ἄλλῳ
|
ἀνθρώπῳ |
~προσφιλὴς
ἂν
εἴη
ὁ
τοιοῦτος |
[485] |
ἀνθρώπῳ,
κἂν
~πάνυ
εὐφυὴς
ᾖ,
|
ἀνάνδρῳ |
γενέσθαι
φεύγοντι
τὰ
μέσα
τῆς |
[500] |
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
ἐγώ
σοι
σαφέστερον
|
ἐρῶ. |
ἐπειδὴ
ὡμολογήκαμεν
ἐγώ
τε
καὶ |
[453] |
δή,
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἐγὼ
|
ἐρῶ |
νῦν.
ἐγὼ
τὴν
ἀπὸ
τῆς |
[486] |
ὦ
Σώκρατες;
~(Σωκράτης)
~ἐγώ
σοι
|
ἐρῶ· |
νῦν
οἶμαι
ἐγὼ
σοὶ
ἐντετυχηκὼς |
[487] |
~(τίνι
τεκμηρίῳ
χρῶμαι;
ἐγώ
σοι
|
ἐρῶ. |
οἶδα
ὑμᾶς
ἐγώ,
ὦ
Καλλίκλεις, |
[470] |
~ὄντα.
~(Σωκράτης)
~καὶ
ἀληθῆ
γε
|
ἐρῶ· |
οὐ
γὰρ
οἶδα
παιδείας
ὅπως |
[456] |
ἔχει.
(μέγα
δέ
σοι
τεκμήριον
|
ἐρῶ· |
πολλάκις
γὰρ
ἤδη
~ἔγωγε
μετὰ |
[504] |
εἴ
σοι
ἥδιόν
ἐστιν,
ἐγὼ
|
ἐρῶ· |
σὺ
δέ,
ἂν
μέν
σοι |
[486] |
μοι
μηδὲν
ἀχθεσθῇς·
εὐνοίᾳ
γὰρ
|
ἐρῶ |
~τῇ
σῇ
οὐκ
αἰσχρὸν
δοκεῖ |
[511] |
εἶναι,
ἐγώ
σοι
~(μείζω
ταύτης
|
ἐρῶ, |
τὴν
κυβερνητικήν,
ἣ
οὐ
μόνον |
[493] |
ἀκολάστου,
οἷον
~εἰ
δυοῖν
ἀνδροῖν
|
ἑκατέρῳ |
πίθοι
πολλοὶ
εἶεν
καὶ
τῷ |
[524] |
ἐπιδιακρίνειν,
ἐὰν
ἀπορῆτόν
τι
τὼ
|
ἑτέρω, |
ἵνα
ὡς
δικαιοτάτη
ἡ
~κρίσις |
[475] |
οὐ
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
τῷ
|
ἑτέρῳ |
λείπεται.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
τῷ |
[503] |
καὶ
προσαναγκάζει
τὸ
ἕτερον
τῷ
|
ἑτέρῳ |
πρέπον
τε
εἶναι
καὶ
ἁρμόττειν, |
[493] |
τούτων
ἡσυχίαν
ἔχοι·
τῷ
δ'
|
ἑτέρῳ |
τὰ
μὲν
νάματα,
ὥσπερ
~καὶ |
[481] |
ἂν
ἦν
ῥᾴδιον
~(ἐνδείξασθαι
τῷ
|
ἑτέρῳ |
τὸ
ἑαυτοῦ
πάθημα.
λέγω
δ' |
[493] |
εἰς
τὸν
τετρημένον
πίθον
ὕδωρ
|
ἑτέρῳ |
τοιούτῳ
τετρημένῳ
~κοσκίνῳ.
τὸ
δὲ |
[475] |
θάτερον
κάλλιον
ᾖ,
ἢ
τῷ
|
ἑτέρῳ |
τούτοιν
ἢ
ἀμφοτέροις
~ὑπερβάλλον
κάλλιόν |
[493] |
πολλοὶ
εἶεν
καὶ
τῷ
μὲν
|
(ἑτέρῳ |
ὑγιεῖς
καὶ
~πλήρεις,
ὁ
μὲν |
[484] |
ἐν
τῇ
ἡλικίᾳ·
ἐὰν
δὲ
|
περαιτέρω |
τοῦ
δέοντος
ἐνδιατρίψῃ,
διαφθορὰ
τῶν |
[487] |
ἐμώ,
~ἐνδεεστέρω
δὲ
παρρησίας
καὶ
|
αἰσχυντηροτέρω |
μᾶλλον
τοῦ
δέοντος·
πῶς
γὰρ |
[487] |
μὲν
καὶ
(φίλω
ἐστὸν
ἐμώ,
|
~ἐνδεεστέρω |
δὲ
παρρησίας
καὶ
αἰσχυντηροτέρω
μᾶλλον |
[503] |
τοῦτο,
ἀλλ'
~ὅπερ
ἐν
τῷ
|
ὑστέρῳ |
λόγῳ
ἠναγκάσθημεν
ἡμεῖς
ὁμολογεῖν
ὅτι |
[488] |
σοι
ὁμολογήσαντα,
ἐν
~δὲ
τῷ
|
ὑστέρῳ |
χρόνῳ
μὴ
ταὐτὰ
πράττοντα
ἅπερ |
[512] |
ἄρα
ἐν
τῷ
τοῦ
σώματος
|
~τιμιωτέρῳ, |
τῇ
ψυχῇ,
πολλὰ
νοσήματα
ἔχει |
[512] |
οὐκ
ἄμεινόν
ἐστιν
ζῆν
τῷ
|
μοχθηρῷ |
~ἀνθρώπῳ·
κακῶς
γὰρ
ἀνάγκη
ἐστὶν |
[511] |
τὸ
μέγιστον
αὐτῷ
κακὸν
ὑπάρξει
|
μοχθηρῷ |
ὄντι
τὴν
ψυχὴν
καὶ
~λελωβημένῳ |
[485] |
διαλέγεσθαι
οὕτω,
ψελλιζόμενον
καὶ
παῖζον,
|
χαίρω |
~τε
καὶ
χαρίεν
μοι
φαίνεται |
[451] |
δὲ
~καὶ
ἄλλαι
τοιαῦται
οὖσαι,
|
πειρῶ |
εἰπεῖν
ἡ
περὶ
τί
ἐν |
[504] |
τῆς
τάξεως
καὶ
τοῦ
κόσμου;
|
πειρῶ |
~εὑρεῖν
καὶ
εἰπεῖν
ὥσπερ
ἐκεῖ |
[455] |
περὶ
ὧν
νυνδὴ
Σωκράτης
ἔλεγεν;
|
πειρῶ |
οὖν
~αὐτοῖς
ἀποκρίνεσθαι.
~(Γοργίας)
~ἀλλ' |
[503] |
(ταύτας
μὲν
~ἀποτελεῖν,
αἳ
δὲ
|
χείρω, |
μή,
τοῦτο
δὲ
τέχνη
τις |
[519] |
ἔγωγε
~ἀνόητον
πρᾶγμα
καὶ
νῦν
|
ὁρῶ |
γιγνόμενον
καὶ
ἀκούω
τῶν
παλαιῶν |
[486] |
ἔχειν
καὶ
τοὺς
~ἄλλους
τοὺς
|
πόρρω |
ἀεὶ
φιλοσοφίας
ἐλαύνοντας;
νῦν
γὰρ |
[458] |
πολλὰ
ἐπεδειξάμην,
καὶ
νῦν
ἴσως
|
πόρρω |
ἀποτενοῦμεν,
~(ἢν
διαλεγώμεθα.
σκοπεῖν
οὖν |
[484] |
καὶ
πάνυ
εὐφυὴς
ᾖ
καὶ
|
πόρρω |
τῆς
ἡλικίας
φιλοσοφῇ,
ἀνάγκη
~πάντων |
[456] |
τεμεῖν
ἢ
καῦσαι
παρασχεῖν
τῷ
|
~ἰατρῷ, |
οὐ
δυναμένου
τοῦ
ἰατροῦ
πεῖσαι, |
[475] |
ἀλλὰ
γενναίως
τῷ
λόγῳ
ὥσπερ
|
~ἰατρῷ |
παρέχων
ἀποκρίνου,
καὶ
ἢ
(φάθι |
[480] |
ἀνδρείως
ὥσπερ
τέμνειν
καὶ
κάειν
|
ἰατρῷ, |
τὸ
ἀγαθὸν
~καὶ
καλὸν
διώκοντα, |
[472] |
σοί,
ἐὰν
μὴ
ἐγώ
σοι
|
~μαρτυρῶ |
εἷς
ὢν
μόνος,
τοὺς
δ' |
[466] |
ἀποκρίσει
εἴ
~τι
ἔχεις
χρῆσθαι,
|
χρῶ. |
~(Πῶλος)
~τί
οὖν
φῄς;
κολακεία |
[501] |
ἀντίφῃς;
~(Καλλίκλης)
~οὐκ
ἔγωγε,
ἀλλὰ
|
συγχωρῶ, |
ἵνα
σοι
καὶ
περανθῇ
ὁ |
[504] |
ἀπίῃ.
συγχωρεῖς
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
|
συγχωρῶ. |
~(Σωκράτης)
~τί
γὰρ
ὄφελος,
ὦ |
[455] |
~δύναμιν
ἅπασαν·
αὐτὸς
γὰρ
καλῶς
|
ὑφηγήσω. |
οἶσθα
γὰρ
δήπου
ὅτι
τὰ |
[516] |
ἂν
ἐβούλετο.
~(Καλλίκλης)
βούλει
σοι
|
ὁμολογήσω; |
~(Σωκράτης)
εἰ
δοκῶ
γε
σοι |
[449] |
δὲ
εἰς
αὖθις.
~(Γοργίας)
~ἀλλὰ
|
ποιήσω, |
καὶ
οὐδενὸς
φήσεις
βραχυλογωτέρου
ἀκοῦσαι. |
[462] |
ἐρώτα
ἢ
ἀποκρίνου.
~(Πῶλος)
~ἀλλὰ
|
ποιήσω |
ταῦτα.
καί
μοι
ἀπόκριναι,
ὦ |
[489] |
πρᾳότερόν
με
προδίδασκε,
ἵνα
μὴ
|
~ἀποφοιτήσω |
παρὰ
σοῦ.
~(Καλλίκλης)
εἰρωνεύῃ,
ὦ |
[495] |
ᾖ
ὁ
λόγος,
ἐὰν
ἕτερον
|
φήσω |
εἶναι,
τὸ
αὐτό
φημι
~εἶναι. |
[479] |
ὠφέλιμον
τυφλῶς
ἔχειν
καὶ
~ἀγνοεῖν
|
ὅσῳ |
ἀθλιώτερόν
ἐστι
μὴ
ὑγιοῦς
σώματος |
[523] |
ὁ
Ζεύς·
ἀλλ'
ἐγώ,
ἔφη,
|
παύσω |
τοῦτο
γιγνόμενον.
~νῦν
μὲν
γὰρ |
[485] |
~ὅταν
δὲ
σαφῶς
διαλεγομένου
παιδαρίου
|
ἀκούσω, |
πικρόν
τί
μοι
δοκεῖ
χρῆμα |
[524] |
Εὐρώπης
Αἰακός·
Μίνῳ
δὲ
~πρεσβεῖα
|
δώσω |
ἐπιδιακρίνειν,
ἐὰν
ἀπορῆτόν
τι
τὼ |
[499] |
ὁμοίως
γίγνεται
κακὸς
καὶ
ἀγαθὸς
|
τῷ |
ἀγαθῷ
ἢ
καὶ
μᾶλλον
~(ἀγαθὸς |
[483] |
νόμου.
~ὥσπερ
αὐτίκα
ἐν
τούτοις,
|
τῷ |
ἀδικεῖν
τε
καὶ
τῷ
ἀδικεῖσθαι, |
[483] |
τούτοις,
τῷ
ἀδικεῖν
τε
καὶ
|
τῷ |
ἀδικεῖσθαι,
Πώλου
τὸ
κατὰ
νόμον |
[508] |
καὶ
αἴσχιον
εἶναι
ἢ
ἐμοὶ
|
τῷ |
ἀδικουμένῳ.
ταῦτα
ἡμῖν
ἄνω
~ἐκεῖ |
[509] |
τῶν
κακῶν
~ἐστιν
ἡ
ἀδικία
|
τῷ |
ἀδικοῦντι
καὶ
ἔτι
τούτου
μεῖζον |
[508] |
καὶ
ἐμὲ
καὶ
~τὰ
ἐμὰ
|
τῷ |
ἀδικοῦντι
καὶ
κάκιον
καὶ
αἴσχιον |
[460] |
ἐξελαύνειν
ἐκ
τῆς
πόλεως,
ἀλλὰ
|
τῷ |
ἀδικοῦντι
καὶ
~οὐκ
ὀρθῶς
χρωμένῳ |
[513] |
τι
γνήσιον
ἀπεργάζεσθαι
εἰς
φιλίαν
|
τῷ |
Ἀθηναίων
δήμῳ
καὶ
~ναὶ
μὰ |
[513] |
ὡς
ὁμοιότατον
γίγνεσθαι
τῷ
δήμῳ
|
τῷ |
Ἀθηναίων,
εἰ
~μέλλεις
τούτῳ
προσφιλὴς |
[470] |
Πῶλε·
οὐ
γάρ
πω
συγγέγονα
|
τῷ |
ἀνδρί.
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
συγγενόμενος |
[485] |
γὰρ
νυνδὴ
ἔλεγον,
ὑπάρχει
τούτῳ
|
τῷ |
ἀνθρώπῳ,
κἂν
~πάνυ
εὐφυὴς
ᾖ, |
[510] |
πολλοῦ
δεῖ,
εἴπερ
ὅμοιος
ἔσται
|
τῷ |
ἄρχοντι
ὄντι
ἀδίκῳ
~καὶ
παρὰ |
[510] |
ἐπαινῶν,
ἐθέλῃ
ἄρχεσθαι
καὶ
ὑποκεῖσθαι
|
τῷ |
ἄρχοντι.
οὗτος
~μέγα
(ἐν
ταύτῃ |
[484] |
ἅπερ
ἐγὼ
λέγω
ἐνδείκνυσθαι
ἐν
|
τῷ |
ᾄσματι
ἐν
ᾧ
λέγει
ὅτι |
[465] |
ἂν
~πάντα
χρήματα
ἐφύρετο
ἐν
|
τῷ |
αὐτῷ,
ἀκρίτων
ὄντων
τῶν
τε |
[465] |
δ'
ἐγγὺς
ὄντων
φύρονται
ἐν
|
τῷ |
αὐτῷ
καὶ
περὶ
ταὐτὰ
σοφισταὶ |
[520] |
πονηρόν
ἐστιν
εἰς
σφᾶς,
ἢ
|
τῷ |
αὐτῷ
λόγῳ
τούτῳ
ἅμα
καὶ |
[490] |
αὖ
νῦν
λέγεις;
ἐὰν
ἐν
|
τῷ |
αὐτῷ
ὦμεν,
ὥσπερ
νῦν,
πολλοὶ |
[513] |
πολιτικὸς
εἶναι,
πολιτικὸν
καὶ
~ῥητορικόν·
|
τῷ |
αὑτῶν
γὰρ
(ἤθει
λεγομένων
τῶν |
[490] |
πάντων
ἀσθενέστατος
ὤν,
πάντων
~ἐλάχιστον
|
τῷ |
βελτίστῳ,
ὦ
Καλλίκλεις;
οὐχ
οὕτως, |
[526] |
πράξαντος
καὶ
οὐ
~πολυπραγμονήσαντος
ἐν
|
τῷ |
βίῳ,
ἠγάσθη
τε
καὶ
ἐς |
[482] |
Καλλίκλεις,
ἀλλὰ
διαφωνήσει
ἐν
ἅπαντι
|
τῷ |
βίῳ.
~καίτοι
ἔγωγε
οἶμαι,
ὦ |
[500] |
~ἀλλήλοις,
εἰ
ἔστιν
τούτω
διττὼ
|
τὼ |
βίω,
σκέψασθαι
τί
τε
διαφέρετον |
[508] |
μεγίστων
κινδύνων,
εἰμὶ
δὲ
~ἐπὶ
|
τῷ |
βουλομένῳ
ὥσπερ
οἱ
ἄτιμοι
τοῦ |
[481] |
ἡ
ῥητορικὴ
χρήσιμος
εἶναι,
ἐπεὶ
|
τῷ |
γε
μὴ
μέλλοντι
~ἀδικεῖν
οὐ |
[493] |
ἀλλ'
ἕνεκα
τούτων
ἡσυχίαν
ἔχοι·
|
τῷ |
δ'
ἑτέρῳ
τὰ
μὲν
νάματα, |
[464] |
τοῦ
μὲν
βελτίστου
οὐδὲν
φροντίζει,
|
τῷ |
δὲ
ἀεὶ
ἡδίστῳ
θηρεύεται
τὴν |
[513] |
λεγομένων
τῶν
λόγων
ἕκαστοι
χαίρουσι,
|
τῷ |
~δὲ
ἀλλοτρίῳ
ἄχθονται,
εἰ
μή |
[490] |
πάντα
ἐκεῖνον
δεῖ
νέμειν,
ἐν
|
τῷ |
δὲ
ἀναλίσκειν
τε
αὐτὰ
καὶ |
[487] |
μὴ
κήδεσθαί
μου
ὥσπερ
σύ·
|
τὼ |
δὲ
~ξένω
τώδε,
Γοργίας
τε |
[525] |
ἀνηρτημένους
ἐκεῖ
ἐν
Ἅιδου
ἐν
|
τῷ |
~δεσμωτηρίῳ,
τοῖς
ἀεὶ
τῶν
ἀδίκων |
[510] |
τοῖς
αὐτοῖς
χαίρειν
καὶ
ἄχθεσθαι
|
τῷ |
δεσπότῃ,
καὶ
παρασκευάζειν
~ὅπως
ὅτι |
[500] |
ταῦτα
~πράττοντα,
λέγοντά
τε
ἐν
|
τῷ |
δήμῳ
καὶ
ῥητορικὴν
ἀσκοῦντα
καὶ |
[451] |
εἴποιμ'
ἂν
ὥσπερ
οἱ
ἐν
|
τῷ |
δήμῳ
(συγγραφόμενοι,
ὅτι
τὰ
μὲν |
[513] |
δεῖ
σὲ
ὡς
ὁμοιότατον
γίγνεσθαι
|
τῷ |
δήμῳ
τῷ
Ἀθηναίων,
εἰ
~μέλλεις |
[515] |
ὅτε
Περικλῆς
ἤρχετο
λέγειν
ἐν
|
τῷ |
δήμῳ,
χείρους
ἦσαν
οἱ
Ἀθηναῖοι |
[505] |
τὸν
λόγον,
ἢ
~καὶ
ἄλλῳ
|
τῳ |
διαλέξῃ.
~(Σωκράτης)
τίς
οὖν
ἄλλος |
[460] |
τῇ
ῥητορικῇ
ἀδίκως
χρῆται,
~μὴ
|
τῷ |
διδάξαντι
ἐγκαλεῖν
μηδ'
ἐξελαύνειν
ἐκ |
[456] |
ἐκεῖνοι
μὲν
γὰρ
παρέδοσαν
ἐπὶ
|
τῷ |
δικαίως
χρῆσθαι
~τούτοις
πρὸς
τοὺς |
[521] |
οὐχ
ἕξω
ὅτι
~λέγω
ἐν
|
τῷ |
δικαστηρίῳ.
ὁ
αὐτὸς
δέ
μοι |
[472] |
οἱ
~ἐφεξῆς
ἑστῶτές
εἰσιν
ἐν
|
τῷ |
Διονυσίῳ,
ἐὰν
δὲ
βούλῃ,
Ἀριστοκράτης |
[452] |
καὶ
οὐχ
αὑτῷ,
ἀλλὰ
σοὶ
|
τῷ |
δυναμένῳ
λέγειν
καὶ
~πείθειν
τὰ |
[466] |
γε
λέγεις
ἀγαθόν
τι
εἶναι
|
τῷ |
δυναμένῳ.
~(Πῶλος)
ἀλλὰ
μὴν
λέγω |
[466] |
μέγα
δύνασθαι
ἔφης
ἀγαθὸν
εἶναι
|
τῷ |
δυναμένῳ.
~(Πῶλος)
φημὶ
γὰρ
οὖν. |
[506] |
αὖ
καὶ
~ζῴου
παντός,
οὐ
|
τῷ |
εἰκῇ
κάλλιστα
παραγίγνεται,
ἀλλὰ
τάξει |
[504] |
ὄνομά
ἐστιν
ἐν
τῷ
σώματι
|
τῷ |
ἐκ
τῆς
τάξεώς
τε
καὶ |
[477] |
ἐστιν
ἐκ
τῶν
ὡμολογημένων
ἐν
|
τῷ |
ἔμπροσθεν.
~(Πῶλος)
μάλιστα.
~(Σωκράτης)
~αἴσχιστον |
[475] |
ὑπὸ
σοῦ
ὡμολογεῖτο
ἡμῖν
ἐν
|
τῷ |
~ἔμπροσθεν
χρόνῳ
αἴσχιον
εἶναι
τὸ |
[504] |
~(Σωκράτης)
~ἔγωγε.
τί
δὲ
αὖ
|
τῷ |
ἐν
τῇ
ψυχῇ
ἐγγιγνομένῳ
ἐκ |
[525] |
προσήκοντα
πάθη.
~(προσήκει
δὲ
παντὶ
|
τῷ |
ἐν
τιμωρίᾳ
ὄντι,
ὑπ'
ἄλλου |
[475] |
~καλόν.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
τὸ
αἰσχρὸν
|
τῷ |
ἐναντίῳ,
λύπῃ
τε
καὶ
κακῷ; |
[488] |
καὶ
τοὺς
νόμους
~τίθενται
ἐπὶ
|
τῷ |
ἑνί,
ὥσπερ
καὶ
σὺ
ἄρτι |
[499] |
σῶμα
ἃς
νυνδὴ
ἐλέγομεν
ἐν
|
τῷ |
ἐσθίειν
~καὶ
πίνειν
ἡδονάς,
ἦ |
[524] |
δώσω
ἐπιδιακρίνειν,
ἐὰν
ἀπορῆτόν
τι
|
τὼ |
ἑτέρω,
ἵνα
ὡς
δικαιοτάτη
ἡ |
[475] |
~(Πῶλος)
οὐ
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
|
τῷ |
ἑτέρῳ
λείπεται.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[503] |
τιθῇ,
καὶ
προσαναγκάζει
τὸ
ἕτερον
|
τῷ |
ἑτέρῳ
πρέπον
τε
εἶναι
καὶ |
[481] |
οὐκ
ἂν
ἦν
ῥᾴδιον
~(ἐνδείξασθαι
|
τῷ |
ἑτέρῳ
τὸ
ἑαυτοῦ
πάθημα.
λέγω |
[475] |
καλοῖν
θάτερον
κάλλιον
ᾖ,
ἢ
|
τῷ |
ἑτέρῳ
τούτοιν
ἢ
ἀμφοτέροις
~ὑπερβάλλον |
[512] |
φιλοψυχητέον,
ἀλλὰ
ἐπιτρέψαντα
~περὶ
τούτων
|
τῷ |
θεῷ
καὶ
πιστεύσαντα
ταῖς
γυναιξὶν |
[474] |
κατὰ
ἡδονήν
τινα,
ἐὰν
ἐν
|
τῷ |
θεωρεῖσθαι
χαίρειν
ποιῇ
~τοὺς
θεωροῦντας; |
[456] |
ἢ
τεμεῖν
ἢ
καῦσαι
παρασχεῖν
|
τῷ |
~ἰατρῷ,
οὐ
δυναμένου
τοῦ
ἰατροῦ |
[522] |
τί
ἂν
οἴει
ἐν
τούτῳ
|
τῷ |
κακῷ
ἀποληφθέντα
ἰατρὸν
ἔχειν
εἰπεῖν; |
[475] |
ἑτέρῳ
λείπεται.
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
|
τῷ |
κακῷ.
~(Πῶλος)
ἔοικεν.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |
[526] |
πέπεισμαι,
~καὶ
σκοπῶ
ὅπως
ἀποφανοῦμαι
|
τῷ |
κριτῇ
ὡς
ὑγιεστάτην
τὴν
ψυχήν· |
[524] |
οὖν
ἐπειδὰν
τελευτήσωσι,
δικάσουσιν
ἐν
|
τῷ |
λειμῶνι,
ἐν
τῇ
τριόδῳ
~ἐξ |
[506] |
γενέσθαι
αὐτό.
~δίειμι
(μὲν
οὖν
|
τῷ |
λόγῳ
ἐγὼ
ὡς
ἄν
μοι |
[469] |
~ὦ
μακάριε,
ἐμοῦ
δὴ
λέγοντος
|
τῷ |
λόγῳ
ἐπιλαβοῦ.
(εἰ
γὰρ
ἐγὼ |
[457] |
οὐ
ζητοῦντας
τὸ
προκείμενον
ἐν
|
~τῷ |
λόγῳ·
καὶ
ἔνιοί
γε
τελευτῶντες |
[492] |
ἀγεννῶς
γε,
ὦ
Καλλίκλεις,
ἐπεξέρχῃ
|
τῷ |
λόγῳ
παρρησιαζόμενος·
σαφῶς
γὰρ
~σὺ |
[471] |
ὡς
σὺ
οἴει,
~ἐξελήλεγμαι
τούτῳ
|
τῷ |
λόγῳ,
φάσκων
τὸν
ἀδικοῦντα
οὐκ |
[527] |
ἥκομεν
ἀπαιδευσίας
~ὥσπερ
οὖν
ἡγεμόνι
|
τῷ |
λόγῳ
χρησώμεθα
τῷ
νῦν
παραφανέντι, |
[495] |
~(Καλλίκλης)
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~ἐπιχειρῶμεν
ἄρα
|
τῷ |
λόγῳ
ὡς
σοῦ
σπουδάζοντος;
~(Καλλίκλης) |
[475] |
οὐδὲν
γὰρ
βλαβήσῃ·
ἀλλὰ
γενναίως
|
τῷ |
λόγῳ
ὥσπερ
~ἰατρῷ
παρέχων
ἀποκρίνου, |
[507] |
ὅπως
~δικαιοσύνη
παρέσται
καὶ
σωφροσύνη
|
(τῷ |
μακαρίῳ
μέλλοντι
ἔσεσθαι,
οὕτω
~πράττειν, |
[490] |
αὐτῷ,
ὅτι
βελτίων
ἐστίν,
ἢ
|
τῷ |
μὲν
~ἄρχειν
πάντα
ἐκεῖνον
δεῖ |
[494] |
~(Καλλίκλης)
~οὐ
πείθεις,
ὦ
Σώκρατες.
|
τῷ |
μὲν
γὰρ
πληρωσαμένῳ
ἐκείνῳ
οὐκέτ' |
[493] |
ἑκατέρῳ
πίθοι
πολλοὶ
εἶεν
καὶ
|
τῷ |
μὲν
(ἑτέρῳ
ὑγιεῖς
καὶ
~πλήρεις, |
[474] |
ὅρα
οὖν
εἰ
ἐθελήσεις
ἐν
|
τῷ |
μέρει
διδόναι
ἔλεγχον
ἀποκρινόμενος
τὰ |
[462] |
ἀναθέμενος
ὅτι
σοι
δοκεῖ,
ἐν
|
τῷ |
μέρει
~ἐρωτῶν
τε
καὶ
ἐρωτώμενος, |
[474] |
νυνδὴ
ἐγὼ
ἔλεγον,
ἐμοὶ
ἐν
|
τῷ |
μέρει
παράδος,
~καὶ
πείρασαι
τοῦ |
[517] |
ἄλλοις
θεραπευτὴν
εἶναι
σώματος,
παντὶ
|
τῷ |
μὴ
εἰδότι
ὅτι
~ἔστιν
τις |
[512] |
ὅτι
οὐκ
ἄμεινόν
ἐστιν
ζῆν
|
τῷ |
μοχθηρῷ
~ἀνθρώπῳ·
κακῶς
γὰρ
ἀνάγκη |
[527] |
οὖν
ἡγεμόνι
τῷ
λόγῳ
χρησώμεθα
|
τῷ |
νῦν
παραφανέντι,
ὃς
ἡμῖν
σημαίνει |
[524] |
τῇ
τριόδῳ
~ἐξ
ἧς
φέρετον
|
τὼ |
ὁδώ,
ἡ
μὲν
εἰς
μακάρων |
[510] |
καὶ
σοφοὶ
λέγουσιν,
ὁ
ὅμοιος
|
τῷ |
ὁμοίῳ.
~οὐ
καὶ
σοί;
~(Καλλίκλης) |
[493] |
Σικελός
~τις
ἢ
Ἰταλικός,
παράγων
|
τῷ |
ὀνόματι
διὰ
τὸ
πιθανόν
τε |
[517] |
τε
καὶ
ἰατρική,
ἣ
δὴ
|
τῷ |
ὄντι
γε
~ἐστὶν
σώματος
θεραπεία, |
[520] |
ταύτην
τὴν
εὐεργεσίαν
προέσθαι,
εἴπερ
|
τῷ |
ὄντι
~δύναιτό
τις
ἀγαθοὺς
ποιεῖν. |
[527] |
οὐδὲν
γὰρ
δεινὸν
πείσῃ,
ἐὰν
|
τῷ |
ὄντι
ᾖς
καλὸς
κἀγαθός,
~ἀσκῶν |
[493] |
κατθανεῖν
δὲ
ζῆν;
~(καὶ
ἡμεῖς
|
τῷ |
ὄντι
ἴσως
τέθναμεν·
ἤδη
γάρ |
[492] |
σου
μηδενὶ
τρόπῳ
ἀνεῖναι,
ἵνα
|
τῷ |
ὄντι
κατάδηλον
γένηται
πῶς
βιωτέον. |
[487] |
εἶ,
ὡς
καὶ
αὐτὸς
φῄς.
|
τῷ |
ὄντι
οὖν
ἡ
ἐμὴ
καὶ |
[495] |
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
σὺ
δὲ
|
τῷ |
ὄντι,
ὦ
Καλλίκλεις,
ταῦτα
ἰσχυρίζῃ; |
[482] |
ἃ
ἐνόει
~εἰπεῖν.
σὺ
γὰρ
|
τῷ |
ὄντι,
ὦ
Σώκρατες,
εἰς
τοιαῦτα |
[526] |
ἀνθρώπων,
τὴν
ἀλήθειαν
ἀσκῶν
πειράσομαι
|
~τῷ |
ὄντι
ὡς
ἂν
δύνωμαι
βέλτιστος |
[502] |
γίγνοιντο,
~ἢ
ὅτι
μέλλει
(χαριεῖσθαι
|
τῷ |
ὄχλῳ
τῶν
θεατῶν;
~(Καλλίκλης)
δῆλον |
[470] |
λέγεις;
~(Σωκράτης)
~πολλὴν
ἄρα
ἐγὼ
|
τῷ |
παιδὶ
χάριν
ἕξω,
ἴσην
δὲ |
[514] |
τὸ
λεγόμενον
δὴ
τοῦτο
ἐν
|
τῷ |
πίθῳ
τὴν
κεραμείαν
ἐπιχειρεῖν
μανθάνειν, |
[520] |
σοφισταῖς
οὐκ
ἐγχωρεῖν
μέμφεσθαι
τούτῳ
|
τῷ |
πράγματι
ὃ
~αὐτοὶ
παιδεύουσιν,
ὡς |
[523] |
μὲν
οὖν
καὶ
δὴ
εἴρηται
|
τῷ |
Προμηθεῖ
(ὅπως
ἂν
παύσῃ
~αὐτῶν. |
[503] |
ἐπειδὴ
ἐκεῖνος
ἤρξατο
δημηγορεῖν,
ἐν
|
τῷ |
πρόσθεν
χρόνῳ
χείρους
~ὄντες;
ἐγὼ |
[513] |
δήμῳ
καὶ
~ναὶ
μὰ
Δία
|
τῷ |
Πυριλάμπους
γε
πρός.
ὅστις
οὖν |
[450] |
βούλεσθαι
ῥητορικὴν
καλεῖν,
οὐχ
ὅτι
|
τῷ |
~ῥήματι
οὕτως
εἶπες,
ὅτι
ἡ |
[462] |
φῂς
σὺ
ποιῆσαι
τέχνην
ἐν
|
τῷ |
συγγράμματι
(ὃ
ἐγὼ
ἔναγχος
~ἀνέγνων. |
[464] |
καὶ
προσποιεῖται
τὰ
βέλτιστα
σιτία
|
τῷ |
σώματι
εἰδέναι,
~ὥστ'
εἰ
δέοι |
[465] |
ἄν,
εἰ
μὴ
ἡ
ψυχὴ
|
τῷ |
σώματι
(ἐπεστάτει,
ἀλλ'
~αὐτὸ
αὑτῷ, |
[499] |
αἱ
μὲν
ὑγίειαν
ποιοῦσαι
ἐν
|
τῷ |
σώματι,
ἢ
ἰσχὺν
ἢ
~ἄλλην |
[524] |
εἶχε
τῶν
πληγῶν
οὐλὰς
ἐν
|
τῷ |
σώματι
ἢ
ὑπὸ
μαστίγων
ἢ |
[489] |
ἀνθρώπων
μηδενὸς
ἀξίων
πλὴν
~ἴσως
|
τῷ |
σώματι
ἰσχυρίσασθαι,
καὶ
οὗτοι
φῶσιν, |
[504] |
~τί
οὖν
ὄνομά
ἐστιν
ἐν
|
τῷ |
σώματι
τῷ
ἐκ
τῆς
τάξεώς |
[507] |
ἂν
εἴη
ὁ
ἐναντίως
~ἔχων
|
τῷ |
σώφρονι,
ὁ
ἀκόλαστος,
ὃν
σὺ |
[510] |
ἐκεῖνος
μόνος
ἄξιος
λόγου
φίλος
|
τῷ |
τοιούτῳ,
ὃς
ἂν
ὁμοήθης
ὤν, |
[512] |
εἰ
δέ
τις
ἄρα
ἐν
|
τῷ |
τοῦ
σώματος
~τιμιωτέρῳ,
τῇ
ψυχῇ, |
[469] |
ἐπεὶ
κἂν
ἐμπρησθείη
οἰκία
τούτῳ
|
τῷ |
τρόπῳ
ἥντινά
σοι
δοκοῖ,
καὶ |
[476] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~τοιοῦτον
ἄρα
πάθος
|
τῷ |
τυπτομένῳ
ἐστὶν
οἷον
ἂν
τὸ |
[512] |
ὀνείδει
ἀποκαλέσαις
ἂν
μηχανοποιόν,
καὶ
|
~τῷ |
ὑεῖ
αὐτοῦ
οὔτ'
ἂν
δοῦναι |
[506] |
μοι
δοκῇ
ἔχειν·
ἐὰν
δέ
|
τῳ |
ὑμῶν
μὴ
~τὰ
ὄντα
δοκῶ |
[503] |
μὴ
τοῦτο,
ἀλλ'
~ὅπερ
ἐν
|
τῷ |
ὑστέρῳ
λόγῳ
ἠναγκάσθημεν
ἡμεῖς
ὁμολογεῖν |
[488] |
μέν
σοι
ὁμολογήσαντα,
ἐν
~δὲ
|
τῷ |
ὑστέρῳ
χρόνῳ
μὴ
ταὐτὰ
πράττοντα |
[517] |
τοῖς
λόγοις·
ἐν
παντὶ
γὰρ
|
τῷ |
χρόνῳ
ὃν
διαλεγόμεθα
~οὐδὲν
παυόμεθα |
[494] |
ἐστὶν
τὸ
~ἡδέως
ζῆν,
ἐν
|
τῷ |
ὡς
πλεῖστον
ἐπιρρεῖν.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν |
[493] |
οἷον
ἀναπείθεσθαι
καὶ
~μεταπίπτειν
ἄνω
|
κάτω, |
καὶ
τοῦτο
ἄρα
τις
μυθολογῶν |
[481] |
δυναμένου
ἀντιλέγειν,
ἀλλ'
~ἄνω
(καὶ
|
κάτω |
μεταβαλλομένου·
ἔν
τε
τῇ
ἐκκλησίᾳ, |
[511] |
ἑκάστοτε
τοὺς
λόγους
ἄνω
καὶ
|
κάτω, |
ὦ
Σώκρατες·
ἢ
οὐκ
~οἶσθα |
[476] |
καὶ
τοῦτο
μὲν
ἡμῖν
οὕτως
|
ἐχέτω· |
μετὰ
τοῦτο
~δὲ
περὶ
οὗ |
[506] |
εἰδὼς
λέγω
ἃ
λέγω,
ἀλλὰ
|
ζητῶ |
κοινῇ
μεθ'
ὑμῶν,
ὥστε,
ἂν |
[507] |
οὔτε
θεῷ·
κοινωνεῖν
γὰρ
ἀδύνατος,
|
ὅτῳ |
δὲ
μὴ
ἔνι
~κοινωνία,
φιλία |
[506] |
καὶ
ὀρθότητι
καὶ
~τέχνῃ,
ἥτις
|
ἑκάστῳ |
ἀποδέδοται
αὐτῶν·
ἆρα
ἔστιν
ταῦτα; |
[510] |
λέγειν.
φίλος
μοι
δοκεῖ
ἕκαστος
|
ἑκάστῳ |
εἶναι
~ὡς
οἷόν
τε
μάλιστα, |
[506] |
~κόσμος
τις
ἄρα
ἐγγενόμενος
ἐν
|
ἑκάστῳ |
ὁ
ἑκάστου
οἰκεῖος
ἀγαθὸν
παρέχει |
[452] |
ἄρχειν
ἐν
τῇ
αὑτοῦ
πόλει
|
~ἑκάστῳ. |
~(Σωκράτης)
τί
οὖν
δὴ
τοῦτο |
[516] |
γε
σοι
ἀληθῆ
λέγειν.
~(Καλλίκλης)
|
ἔστω |
δὴ
ταῦτα.
~(Σωκράτης)
οὐκοῦν
εἴπερ |
[513] |
~τυγχάνει
οὖσα·
ἦ
γάρ;
~(Καλλίκλης)
|
ἔστω, |
εἰ
βούλει,
σοὶ
οὕτως.
~(Σωκράτης) |
[510] |
τοὺς
ἀδικοῦντας
πάντας
ἀδικεῖν;
~(Καλλίκλης)
|
~ἔστω |
σοι
τοῦτο,
ὦ
Σώκρατες,
οὕτως, |
[505] |
καὶ
ἔλαττον;
ἔστι
ταῦτα;
~(Καλλίκλης)
|
ἔστω. |
~(Σωκράτης)
~οὐ
γὰρ
οἶμαι
λυσιτελεῖ |
[516] |
ἀδικωτέρους
τε
καὶ
χείρους;
~(Καλλίκλης)
|
ἔστω. |
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρ'
ἀγαθὸς
τὰ |
[504] |
σωφροσύνη.
φῂς
~ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
|
ἔστω. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
πρὸς
ταῦτα
βλέπων |
[504] |
τοῦτ'
~ἔχειν
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
|
ἔστω |
τοῦτο
οὕτω.
~(Σωκράτης)
~τάξεως
ἄρα |
[464] |
οὐδὲν
φροντίζει,
τῷ
δὲ
ἀεὶ
|
ἡδίστῳ |
θηρεύεται
τὴν
ἄνοιαν
~καὶ
ἐξαπατᾷ, |
[490] |
πλεονεκτεῖν
τῶν
~σπερμάτων
καὶ
ὡς
|
πλείστῳ |
σπέρματι
χρῆσθαι
εἰς
τὴν
αὑτοῦ |
[490] |
ἀσθενέστατος
ὤν,
πάντων
~ἐλάχιστον
τῷ
|
βελτίστῳ, |
ὦ
Καλλίκλεις;
οὐχ
οὕτως,
ὠγαθέ; |
[512] |
ὅτι
κυβερνήτου,
~οὔτε
ἄλλου
οὐδενὸς
|
ἐλάττω |
ἐνίοτε
δύναται
σῴζειν·
πόλεις
γὰρ |
[488] |
γὰρ
εἴ
τι
μὴ
ὀρθῶς
|
πράττω |
κατὰ
τὸν
βίον
τὸν
~ἐμαυτοῦ, |
[515] |
παρακαλεῖς
καὶ
ὀνειδίζεις
ὅτι
οὐ
|
πράττω, |
οὐκ
~ἐπισκεψόμεθα
ἀλλήλους,
φέρε,
Καλλικλῆς |
[522] |
(πάντα
ταῦτα
ἐγὼ
λέγω,
καὶ
|
πράττω |
τὸ
ὑμέτερον
δὴ
τοῦτο,
ὦ |
[488] |
ἢ
ἔστι
βελτίω
μὲν
εἶναι,
|
ἥττω |
δὲ
καὶ
ἀσθενέστερον,
καὶ
~κρείττω |
[500] |
ὁμολογήσαντας
~ἀλλήλοις,
εἰ
ἔστιν
τούτω
|
διττὼ |
τὼ
βίω,
σκέψασθαι
τί
τε |
[488] |
ἥττω
δὲ
καὶ
ἀσθενέστερον,
καὶ
|
~κρείττω |
μὲν
εἶναι,
μοχθηρότερον
δέ·
ἢ |
[488] |
αὐτὸν
βελτίω
καλεῖς
σὺ
καὶ
|
κρείττω; |
(οὐδὲ
γάρ
τοι
τότε
οἷός |
[488] |
κατὰ
~φύσιν;
ἄγειν
βίᾳ
τὸν
|
κρείττω |
τὰ
τῶν
ἡττόνων
καὶ
ἄρχειν |
[483] |
~οὕτω
τὸ
δίκαιον
κέκριται,
τὸν
|
κρείττω |
τοῦ
ἥττονος
ἄρχειν
καὶ
πλέον |
[465] |
~πάντα
χρήματα
ἐφύρετο
ἐν
τῷ
|
αὐτῷ, |
ἀκρίτων
ὄντων
τῶν
τε
ἰατρικῶν |
[471] |
ἀθλιώτατος
γενόμενος
καὶ
οὐ
μετεμέλησεν
|
αὐτῷ, |
ἀλλ'
ὀλίγον
~(ὕστερον
τὸν
ἀδελφόν, |
[520] |
φάναι
συμβουλεύειν,
~ἐὰν
μή
τις
|
αὐτῷ |
ἀργύριον
διδῷ.
ἦ
γάρ;
~(Καλλίκλης) |
[466] |
ποιῇ
ταῦτα
ἃ
ἂν
δοκῇ
|
αὐτῷ |
βέλτιστα
εἶναι,
νοῦν
μὴ
~ἔχων; |
[448] |
ἐροῦ
αὐτόν.
~(Σωκράτης)
~οὔκ,
εἰ
|
αὐτῷ |
γε
σοὶ
βουλομένῳ
ἐστὶν
ἀποκρίνεσθαι, |
[469] |
οὖν
ἀποκτείνυσιν
ὃν
ἂν
δόξῃ
|
αὐτῷ, |
δικαίως
ἀποκτεινύς,
ἄθλιος
δοκεῖ
σοι |
[525] |
ἀνίατον
οὐ
γὰρ
~οἶμαι
ἐξῆν
|
αὐτῷ· |
διὸ
καὶ
εὐδαιμονέστερος
ἦν
ἢ |
[481] |
ἄτοπά
ἐστιν,
ἴσως
εἴποις
ἂν
|
αὐτῷ, |
εἰ
βούλοιο
τἀληθῆ
λέγειν,
~ὅτι |
[447] |
ἐρωτᾶν,
ὦ
Σώκρατες.
καὶ
γὰρ
|
αὐτῷ |
ἓν
τοῦτ'
ἦν
τῆς
~ἐπιδείξεως· |
[510] |
τοὐναντίον
οὑτωσὶ
ἡ
~παρασκευὴ
ἔσται
|
αὐτῷ |
ἐπὶ
τὸ
οἵῳ
τε
εἶναι |
[468] |
τινὰ
ἢ
ἀποκτείναντα
ὃν
ἔδοξεν
|
αὐτῷ |
ἢ
~ἀφελόμενον
χρήματα
ἢ
δήσαντα. |
[469] |
δύνασθαι,
τὸ
ποιεῖν
ἃ
δοκεῖ
|
αὐτῷ· |
ἢ
δοκεῖ
σοι;
~(Πῶλος)
οὐ |
[468] |
οὗτος
δήπου
ποιεῖ
ἃ
δοκεῖ
|
αὐτῷ· |
ἦ
γάρ;
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης) |
[504] |
εἶναι
ὑγιεινόν,
ἐξ
οὗ
ἐν
|
αὐτῷ |
ἡ
ὑγίεια
γίγνεται
καὶ
ἡ |
[465] |
ἐγγὺς
ὄντων
φύρονται
ἐν
τῷ
|
αὐτῷ |
καὶ
περὶ
ταὐτὰ
σοφισταὶ
καὶ |
[511] |
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
τὸ
μέγιστον
|
αὐτῷ |
κακὸν
ὑπάρξει
μοχθηρῷ
ὄντι
τὴν |
[449] |
ἔμπροσθέν
σοι
ὑπετείνατο
Χαιρεφῶν
~καὶ
|
αὐτῷ |
καλῶς
(καὶ
διὰ
βραχέων
ἀπεκρίνω, |
[520] |
ἐστιν
εἰς
σφᾶς,
ἢ
τῷ
|
αὐτῷ |
λόγῳ
τούτῳ
ἅμα
καὶ
~ἑαυτῶν |
[458] |
λέγητε·
ἐμοὶ
δ'
οὖν
καὶ
|
αὐτῷ |
μὴ
γένοιτο
τοσαύτη
~ἀσχολία,
ὥστε |
[468] |
ποιοῦντα
ἐν
πόλει
ἃ
δοκεῖ
|
~αὐτῷ |
μὴ
μέγα
δύνασθαι
μηδὲ
ποιεῖν |
[520] |
ἀφαιρεῖ,
τὴν
ἀδικίαν,
οὐδὲν
δεινὸν
|
αὐτῷ |
μήποτε
~ἀδικηθῇ,
ἀλλὰ
μόνῳ
ἀσφαλὲς |
[520] |
ὁ
παιδοτρίβης
καὶ
μὴ
συνθέμενος
|
αὐτῷ |
μισθὸν
ὅτι
μάλιστα
ἅμα
μεταδιδοὺς |
[512] |
οὐδὲν
~τἆλλά
ἐστιν·
ἱκανὸς
γὰρ
|
αὐτῷ |
ὁ
λόγος.
ἀλλὰ
σὺ
οὐδὲν |
[520] |
ἀποστερήσειε
τὴν
χάριν,
εἰ
προοῖτο
|
~αὐτῷ |
ὁ
παιδοτρίβης
καὶ
μὴ
συνθέμενος |
[510] |
με
ἀδικοῖ;
αὕτη,
ὡς
ἔοικεν,
|
αὐτῷ |
ὁδός
ἐστιν,
εὐθὺς
ἐκ
νέου |
[490] |
τῶν
σιτίων
πλέον
ἡμῶν
ἑκτέον
|
αὐτῷ, |
ὅτι
βελτίων
ἐστίν,
ἢ
τῷ |
[453] |
καὶ
περὶ
τί,
ἀποκρινούμεθά
που
|
αὐτῷ |
~ὅτι
τῆς
διδασκαλικῆς
τῆς
περὶ |
[463] |
καλὸν
ἡγοῦμαι
εἶναι.
ἐγὼ
δὲ
|
αὐτῷ |
οὐκ
ἀποκρινοῦμαι
πρότερον
εἴτε
καλὸν |
[469] |
τῇ
πόλει,
ὃ
ἂν
δοκῇ
|
αὐτῷ, |
ποιεῖν
~τοῦτο,
καὶ
ἀποκτεινύντι
καὶ |
[503] |
ἀλλ'
ὅπως
ἂν
εἶδός
τι
|
αὐτῷ |
σχῇ
τοῦτο
ὃ
ἐργάζεται.
οἷον |
[506] |
Καλλικλεῖ
τούτῳ
ἔτι
διελεγόμην,
~ἕως
|
αὐτῷ |
τὴν
τοῦ
Ἀμφίονος
ἀπέδωκα
ῥῆσιν |
[468] |
εἴτε
ῥήτωρ,
οἰόμενος
ἄμεινον
εἶναι
|
αὐτῷ, |
~τυγχάνει
δὲ
ὂν
κάκιον,
οὗτος |
[522] |
~(Σωκράτης)
~εἰ
ἐκεῖνό
γε
ἓν
|
αὐτῷ |
ὑπάρχοι,
ὦ
Καλλίκλεις,
ὃ
σὺ |
[490] |
νῦν
λέγεις;
ἐὰν
ἐν
τῷ
|
αὐτῷ |
ὦμεν,
ὥσπερ
νῦν,
πολλοὶ
~ἁθρόοι, |
[451] |
ἡ
ἀριθμητικὴ
τέχνη;
εἴποιμ'
ἂν
|
αὐτῷ, |
~ὥσπερ
σὺ
ἄρτι,
ὅτι
τῶν |
[452] |
ἄλλῳ
~ἀναφανήσεται
χρηματιζόμενος
καὶ
οὐχ
|
αὑτῷ, |
ἀλλὰ
σοὶ
τῷ
δυναμένῳ
λέγειν |
[483] |
μὴ
οἷός
~τέ
ἐστιν
αὐτὸς
|
αὑτῷ |
βοηθεῖν
μηδὲ
ἄλλῳ
οὗ
ἂν |
[486] |
φῶτα
~ἔθηκε
χείρονα,
μήτε
αὐτὸν
|
αὑτῷ |
δυνάμενον
βοηθεῖν
μηδ'
ἐκσῶσαι
ἐκ |
[482] |
τὴν
ὁμολογίαν
~ἀναγκασθῆναι
ἐναντία
αὐτὸν
|
αὑτῷ |
εἰπεῖν,
σὲ
δὲ
αὐτὸ
τοῦτο |
[487] |
αἰσχύνεσθαι
τολμᾷ
~ἑκάτερος
αὐτῶν
αὐτὸς
|
αὑτῷ |
ἐναντία
λέγειν
ἐναντίον
πολλῶν
ἀνθρώπων, |
[517] |
ἐστιν
ὄντα
τοιοῦτον
~δόξαι
καὶ
|
αὑτῷ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
θεραπευτὴν
εἶναι |
[522] |
πολλάκις
ὡμολόγησας·
εἰ
~βεβοηθηκὼς
εἴη
|
αὑτῷ, |
μήτε
περὶ
(ἀνθρώπους
μήτε
περὶ |
[509] |
~βοήθειαν
μὴ
δύνασθαι
βοηθεῖν
μήτε
|
αὑτῷ |
μήτε
τοῖς
αὑτοῦ
φίλοις
τε |
[452] |
γε
(Γοργίας)
ὅδε
τὴν
παρ'
|
αὑτῷ |
~τέχνην
μείζονος
ἀγαθοῦ
αἰτίαν
εἶναι |
[509] |
οὖν
ἂν
παρασκευασάμενος
ἄνθρωπος
~βοηθήσειεν
|
αὑτῷ, |
(ὥστε
ἀμφοτέρας
τὰς
ὠφελίας
ταύτας |
[522] |
οὕτως
διακείμενος
~καὶ
ἀδύνατος
ὢν
|
ἑαυτῷ |
βοηθεῖν;
~(Σωκράτης)
~εἰ
ἐκεῖνό
γε |
[491] |
καὶ
ἐπιθυμιῶν
(ἄρχοντα
τῶν
ἐν
|
ἑαυτῷ. |
~(Καλλίκλης)
ὡς
ἡδὺς
εἶ·
τοὺς |
[509] |
βοήθειαν
μὴ
δυνάμενος
ἄνθρωπος
βοηθεῖν
|
~ἑαυτῷ |
καταγέλαστος
ἂν
τῇ
ἀληθείᾳ
εἴη; |
[522] |
εἰργασμένος.
αὕτη
γὰρ
τῆς
βοηθείας
|
ἑαυτῷ |
πολλάκις
~ἡμῖν
ὡμολόγηται
κρατίστη
εἶναι. |
[482] |
μᾶλλον
ἢ
ἕνα
ὄντα
ἐμὲ
|
ἐμαυτῷ |
ἀσύμφωνον
~εἶναι
καὶ
ἐναντία
λέγειν. |
[522] |
ταύτην
τὴν
~βοήθειαν
ἀδύνατον
ὄντα
|
ἐμαυτῷ |
καὶ
ἄλλῳ
βοηθεῖν,
αἰσχυνοίμην
ἂν |
[508] |
οἷός
τ'
εἰμὶ
βοηθῆσαι
οὔτε
|
ἐμαυτῷ |
οὔτε
τῶν
~φίλων
οὐδενὶ
οὐδὲ |
[506] |
μὴ
~τὰ
ὄντα
δοκῶ
ὁμολογεῖν
|
ἐμαυτῷ, |
χρὴ
ἀντιλαμβάνεσθαι
καὶ
ἐλέγχειν.
οὐδὲ |
[486] |
οὐκ
ἂν
ἔχοις
ὅτι
(χρήσαιο
|
σαυτῷ, |
ἀλλ'
ἰλιγγιῴης
ἂν
καὶ
~χασμῷο |
[526] |
ὅτι
οὐχ
οἷός
~τ'
ἔσῃ
|
σαυτῷ |
βοηθῆσαι,
ὅταν
ἡ
δίκη
σοι |
[495] |
ἐξετάζοις,
εἴπερ
παρὰ
τὰ
δοκοῦντα
|
σαυτῷ |
ἐρεῖς.
~(Καλλίκλης)
καὶ
γὰρ
σύ, |
[505] |
λέγων
κατὰ
σαυτὸν
ἢ
~ἀποκρινόμενος
|
σαυτῷ; |
~(Σωκράτης)
~ἵνα
μοι
τὸ
τοῦ |
[472] |
τιμωρίας;
~(Πῶλος)
ἥκιστά
γε,
ἐπεὶ
|
οὕτω |
γ'
ἂν
ἀθλιώτατος
εἴη.
~(Σωκράτης) |
[505] |
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
φημί.
~(Σωκράτης)
|
οὕτω |
γάρ
που
αὐτῇ
ἄμεινον
τῇ |
[492] |
~(Καλλίκλης)
~οἱ
λίθοι
γὰρ
ἂν
|
οὕτω |
γε
καὶ
οἱ
νεκροὶ
εὐδαιμονέστατοι |
[469] |
δοκεῖ
σοι;
~(Πῶλος)
οὐ
δῆτα
|
οὕτω |
γε.
~(Σωκράτης)
ἔχεις
οὖν
εἰπεῖν |
[514] |
ἢ
πολλὰ
καὶ
μηδενὸς
ἄξια,
|
οὕτω |
δὴ
ἀνόητον
ἦν
δήπου
ἐπιχειρεῖν |
[508] |
ἐάντε,
τὸ
ἔσχατον,
ἀποκτεῖναι·
καὶ
|
οὕτω |
~διακεῖσθαι
πάντων
δὴ
αἴσχιστόν
ἐστιν, |
[457] |
καὶ
μαθόντες
καὶ
διδάξαντες
ἑαυτούς,
|
(οὕτω |
~διαλύεσθαι
τὰς
συνουσίας,
ἀλλ'
ἐὰν |
[495] |
~(Σωκράτης)
~ἴθι
δή
μοι,
ἐπειδὴ
|
οὕτω |
δοκεῖ,
διελοῦ
τάδε·
ἐπιστήμην
που |
[461] |
(τῇ
ῥητορικῇ
κἂν
ἀδίκως
χρῷτο,
|
οὕτω |
~θαυμάσας
καὶ
ἡγησάμενος
οὐ
συνᾴδειν |
[476] |
σφόδρα
γε
κάει
ἢ
ἀλγεινῶς,
|
οὕτω |
κάεσθαι
τὸ
καόμενον
ὡς
ἂν |
[505] |
σώματος
ζῆν
ἀνθρώπῳ·
ἀνάγκη
γὰρ
|
~οὕτω |
καὶ
ζῆν
μοχθηρῶς.
ἢ
οὐχ |
[509] |
ὡς
ἑκάστου
κακοῦ
μέγεθος
πέφυκεν,
|
οὕτω |
καὶ
κάλλος
τοῦ
δυνατὸν
εἶναι |
[507] |
προσήκοντα
πράττων;
~(ἀνάγκη
ταῦτ'
εἶναι
|
οὕτω. |
~καὶ
μὴν
περὶ
μὲν
ἀνθρώπους |
[467] |
γε.
~(Σωκράτης)
~ἄλλο
τι
οὖν
|
οὕτω |
καὶ
περὶ
πάντων;
ἐάν
τίς |
[461] |
~(Πῶλος)
~τί
δέ,
ὦ
Σώκρατες;
|
οὕτω |
καὶ
σὺ
περὶ
τῆς
ῥητορικῆς |
[474] |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
τἆλλα
πάντα
|
οὕτω |
καὶ
σχήματα
καὶ
χρώματα
ἢ |
[476] |
τύπτει
ἢ
ταχὺ
ὁ
(τύπτων,
|
οὕτω |
καὶ
τὸ
τυπτόμενον
τύπτεσθαι;
~(Πῶλος) |
[520] |
~δύναιτό
τις
ἀγαθοὺς
ποιεῖν.
οὐχ
|
οὕτω; |
~(Καλλίκλης)
φημί.
~(Σωκράτης)
~διὰ
ταῦτ' |
[460] |
τὰ
ἰατρικὰ
ἰατρικός;
καὶ
τἆλλα
|
οὕτω |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον,
ὁ |
[527] |
καλὸς
κἀγαθός,
~ἀσκῶν
ἀρετήν.
κἄπειτα
|
οὕτω |
κοινῇ
ἀσκήσαντες,
τότε
ἤδη,
ἐὰν |
[489] |
~(Σωκράτης)
εἶεν,
ὦ
σοφώτατε
Καλλίκλεις·
|
οὕτω |
λέγεις;
~(Καλλίκλης)
πάνυ
μὲν
οὖν. |
[458] |
~ἀσχολία,
ὥστε
τοιούτων
λόγων
καὶ
|
οὕτω |
λεγομένων
ἀφεμένῳ
προὐργιαίτερόν
τι
~γενέσθαι |
[469] |
κἂν
θοἰμάτιον
διεσχίσθαι,
διεσχισμένον
ἔσται
|
~οὕτω |
(μέγα
ἐγὼ
δύναμαι
ἐν
τῇδε |
[455] |
τοσοῦτον
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
διδάξαι
|
οὕτω |
μεγάλα
πράγματα.
~(Γοργίας)
οὐ
δῆτα. |
[514] |
ἡμῶν
ἐπειδὴ
τῶν
διδασκάλων
~ἀπηλλάγημεν,
|
οὕτω |
μὲν
διακειμένων,
νοῦν
ἐχόντων
ἦν |
[469] |
εἴποις
ἰδὼν
ὅτι
ὦ
Σώκρατες,
|
οὕτω |
μὲν
πάντες
ἂν
μέγα
~δύναιντο, |
[480] |
~ὁμολογήματα;
οὐκ
ἀνάγκη
ταῦτα
ἐκείνοις
|
οὕτω |
μὲν
συμφωνεῖν,
ἄλλως
δὲ
μή; |
[447] |
μάχης
φασὶ
χρῆναι,
ὦ
Σώκρατες,
|
οὕτω |
μεταλαγχάνειν.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
ἦ,
τὸ |
[514] |
~(Καλλίκλης)
πάνυ
γε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
οὕτω |
πάντα,
τά
τε
ἄλλα
κἂν |
[514] |
~ἀνόητόν
σοι
δοκεῖ
ἂν
εἶναι
|
οὕτω |
πράττειν;
~(Καλλίκλης)
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~νῦν |
[507] |
σωφροσύνη
(τῷ
μακαρίῳ
μέλλοντι
ἔσεσθαι,
|
οὕτω |
~πράττειν,
οὐκ
ἐπιθυμίας
ἐῶντα
ἀκολάστους |
[470] |
λέγε.
~(Πῶλος)
~ὅτι
ἀναγκαῖον
τὸν
|
οὕτω |
πράττοντα
ζημιοῦσθαί
ἐστιν.
~(Σωκράτης)
τὸ |
[453] |
~ἕνεκα
ἀλλὰ
τοῦ
λόγου,
ἵνα
|
οὕτω |
προί̈
ῃ
ὡς
μάλιστ'
ἂν |
[479] |
ἢ
οὐ
δοκεῖ
καὶ
σοὶ
|
οὕτω; |
~(Πῶλος)
ἔμοιγε.
~(Σωκράτης)
~ἀγνοῶν
γε, |
[466] |
πῶς
δύο;
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρτι
|
οὕτω |
πως
ἔλεγες·
ἦ
οὐχὶ
ἀποκτεινύασιν |
[484] |
~ἔργοισιν
Ἡρακλέος,
ἐπεὶ
ἀπριάτας
~λέγει
|
οὕτω |
πως
τὸ
γὰρ
ᾆσμα
οὐκ |
[456] |
τις
ἔμοιγε
καταφαίνεται
τὸ
μέγεθος
|
οὕτω |
σκοποῦντι.
~(Γοργίας)
~εἰ
πάντα
γε |
[469] |
ἀλλ'
ἐλεεῖν.
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
|
οὕτω |
σοι
δοκεῖ
ἔχειν
περὶ
ὧν |
[472] |
εὐδαίμονα
δέ.
ἄλλο
τι
ὡς
|
οὕτω |
σου
νομίζοντος
διανοώμεθα;
~(Πῶλος)
πάνυ |
[504] |
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
ἔστω
τοῦτο
|
οὕτω. |
~(Σωκράτης)
~τάξεως
ἄρα
καὶ
κόσμου |
[499] |
Πώλῳ.
ἆρα
καὶ
σοὶ
συνδοκεῖ
|
οὕτω, |
τέλος
εἶναι
ἁπασῶν
τῶν
πράξεων |
[507] |
ἐπῄνεις.
~ἐγὼ
μὲν
οὖν
ταῦτα
|
οὕτω |
τίθεμαι
καί
φημι
ταῦτα
ἀληθῆ |
[483] |
πόλεσι
καὶ
τοῖς
γένεσιν,
ὅτι
|
~οὕτω |
τὸ
δίκαιον
κέκριται,
τὸν
κρείττω |
[494] |
ἐκεῖνος
ὃς
ἂν
φῇ
ἀνέδην
|
οὕτω |
τοὺς
~χαίροντας,
ὅπως
ἂν
χαίρωσιν, |
[504] |
τὸ
σῶμα
καὶ
συντάττουσιν.
ὁμολογοῦμεν
|
οὕτω |
τοῦτ'
~ἔχειν
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης) |
[518] |
οὐδὲν
~περὶ
αὐτῶν,
οἵ,
ἂν
|
οὕτω |
τύχωσιν,
ἐμπλήσαντες
καὶ
παχύναντες
τὰ |
[508] |
~ἐκεῖ
ἐν
τοῖς
πρόσθεν
λόγοις
|
οὕτω |
φανέντα,
ὡς
ἐγὼ
λέγω,
κατέχεται |
[465] |
ὅπερ
μέντοι
λέγω,
διέστηκε
μὲν
|
~οὕτω |
φύσει,
ἅτε
δ'
ἐγγὺς
ὄντων |
[527] |
πολλούς,
φευκτέον·
καὶ
τῇ
ῥητορικῇ
|
οὕτω |
~χρηστέον
ἐπὶ
τὸ
δίκαιον
ἀεί, |
[485] |
ἴδω,
ᾧ
ἔτι
προσήκει
διαλέγεσθαι
|
οὕτω, |
ψελλιζόμενον
καὶ
παῖζον,
χαίρω
~τε |
[486] |
νῦν
οἶμαι
ἐγὼ
σοὶ
ἐντετυχηκὼς
|
τοιούτῳ |
ἑρμαίῳ
ἐντετυχηκέναι.
~(Καλλίκλης)
τί
δή; |
[510] |
μόνος
ἄξιος
λόγου
φίλος
τῷ
|
τοιούτῳ, |
ὃς
ἂν
ὁμοήθης
ὤν,
~ταὐτὰ |
[493] |
τὸν
τετρημένον
πίθον
ὕδωρ
ἑτέρῳ
|
τοιούτῳ |
τετρημένῳ
~κοσκίνῳ.
τὸ
δὲ
κόσκινον |
[508] |
ἀδικεῖν
τοῦ
ἀδικεῖσθαι
ὅσῳπερ
(αἴσχιον
|
τοσούτῳ |
κάκιον·
~καὶ
τὸν
μέλλοντα
ὀρθῶς |
[520] |
σφᾶς,
ἢ
τῷ
αὐτῷ
λόγῳ
|
τούτῳ |
ἅμα
καὶ
~ἑαυτῶν
κατηγορεῖν
ὅτι |
[512] |
πολλὰ
νοσήματα
ἔχει
καὶ
ἀνίατα,
|
τούτῳ |
δὲ
βιωτέον
ἐστὶν
~καὶ
τοῦτον |
[500] |
καὶ
ὁμολογήσαντας
~ἀλλήλοις,
εἰ
ἔστιν
|
τούτω |
διττὼ
τὼ
βίω,
σκέψασθαι
τί |
[515] |
ἀλλὰ
τόδε
μοι
εἰπὲ
ἐπὶ
|
τούτῳ, |
εἰ
λέγονται
Ἀθηναῖοι
διὰ
Περικλέα |
[510] |
ἂν
αὐτὸν
ὁ
τύραννος
καὶ
|
τούτῳ |
ἐξ
~ἅπαντος
(τοῦ
νοῦ
οὐκ |
[518] |
σὺ
νῦν,
ὦ
~Καλλίκλεις,
ὁμοιότατον
|
τούτῳ |
ἐργάζῃ·
ἐγκωμιάζεις
ἀνθρώπους,
οἳ
τούτους |
[494] |
ἔτι
μήτε
λυπούμενον.
ἀλλ'
ἐν
|
τούτῳ |
ἐστὶν
τὸ
~ἡδέως
ζῆν,
ἐν |
[506] |
αὐτὸς
ἡδέως
μὲν
ἂν
Καλλικλεῖ
|
τούτῳ |
ἔτι
διελεγόμην,
~ἕως
αὐτῷ
τὴν |
[470] |
δικαιοσύνης.
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
ἐν
|
τούτῳ |
ἡ
πᾶσα
εὐδαιμονία
ἐστίν;
~(Σωκράτης) |
[484] |
~αντιοπε
τέ
ἐστιν
ἕκαστος
ἐν
|
τούτῳ, |
καὶ
ἐπὶ
τοῦτ'
ἐπείγεται,
~νέμων |
[510] |
ἄρχοντι
ὄντι
ἀδίκῳ
~καὶ
παρὰ
|
τούτῳ |
μέγα
δυνήσεται;
ἀλλ'
οἶμαι
ἔγωγε, |
[484] |
ἐπείγεται,
~νέμων
τὸ
πλεῖστον
ἡμέρας
|
τούτῳ |
μέρος,
~ἵν'
αὐτὸς
αὑτοῦ
τυγχάνει |
[519] |
ἀγαθὸν
~φάσκοντα
πεποιηκέναι
τινὰ
μέμφεσθαι
|
τούτῳ |
ὅτι
ὑφ'
ἑαυτοῦ
ἀγαθὸς
γεγονώς |
[527] |
~ἀσκοῦντας
καὶ
ζῆν
καὶ
τεθνάναι.
|
τούτῳ |
οὖν
ἑπώμεθα,
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[479] |
ὁστισοῦν
μὴ
δίδωσι
~δίκην
ἀδικῶν,
|
τούτῳ |
προσήκειν
ἀθλίῳ
εἶναι
διαφερόντως
τῶν |
[513] |
δήμῳ
τῷ
Ἀθηναίων,
εἰ
~μέλλεις
|
τούτῳ |
προσφιλὴς
εἶναι
καὶ
μέγα
δύνασθαι |
[512] |
ἂν
~εἷς
ἐκφύγοι,
τὸ
ἐπὶ
|
τούτῳ |
σκεπτέον
τίν'
ἂν
τρόπον
τοῦτον |
[510] |
οὕτως;
~(Καλλίκλης)
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
τούτῳ |
τὸ
μὲν
μὴ
ἀδικεῖσθαι
καὶ |
[485] |
ὃ
γὰρ
νυνδὴ
ἔλεγον,
ὑπάρχει
|
τούτῳ |
τῷ
ἀνθρώπῳ,
κἂν
~πάνυ
εὐφυὴς |
[522] |
~ὑμᾶς·
τί
ἂν
οἴει
ἐν
|
τούτῳ |
τῷ
κακῷ
ἀποληφθέντα
ἰατρὸν
ἔχειν |
[471] |
νῦν,
ὡς
σὺ
οἴει,
~ἐξελήλεγμαι
|
τούτῳ |
τῷ
λόγῳ,
φάσκων
τὸν
ἀδικοῦντα |
[520] |
καὶ
σοφισταῖς
οὐκ
ἐγχωρεῖν
μέμφεσθαι
|
τούτῳ |
τῷ
πράγματι
ὃ
~αὐτοὶ
παιδεύουσιν, |
[469] |
~δύναιντο,
ἐπεὶ
κἂν
ἐμπρησθείη
οἰκία
|
τούτῳ |
τῷ
τρόπῳ
ἥντινά
σοι
δοκοῖ, |
[519] |
διδασκάλου,
σχόντας
δὲ
δικαιοσύνην,
ἀδικεῖν
|
τούτῳ |
ᾧ
οὐκ
~ἔχουσιν;
οὐ
δοκεῖ |
[515] |
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
οὐ
φιλονικίᾳ
γε
|
ἐρωτῶ, |
ἀλλ'
ὡς
ἀληθῶς
βουλόμενος
εἰδέναι |
[448] |
βούλει,
ἀποκρίνου.
~(Πῶλος)
Ἐρώτα.
~(Χαιρεφῶν)
|
~ἐρωτῶ |
δή.
εἰ
ἐτύγχανε
(Γοργίας)
ἐπιστήμων |
[463] |
φημὶ
εἶναι
τὴν
ῥητορικήν.
~(Πῶλος)
|
~ἐρωτῶ |
δή,
καὶ
ἀπόκριναι
ὁποῖον
μόριον. |
[462] |
μοι
δοκεῖ
τέχνη
εἶναι.
~(Πῶλος)
|
ἐρωτῶ |
δή,
τίς
τέχνη
ὀψοποιία;
~(Σωκράτης) |
[466] |
λόγου
τινὸς
ἀρχὴν
λέγεις;
~(Πῶλος)
|
ἐρωτῶ |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~οὐδὲ
νομίζεσθαι
ἔμοιγε |
[496] |
~(Σωκράτης)
~πότερον
οὖν
ἔτι
πλείω
|
ἐρωτῶ, |
ἢ
ὁμολογεῖς
ἅπασαν
ἔνδειαν
καὶ |
[518] |
τῇ
πόλει,
καὶ
ἐπειδὰν
ἐγὼ
|
ἐρωτῶ |
οἵτινες,
δοκεῖς
μοι
~ὁμοιοτάτους
προτείνεσθαι |
[494] |
κνησιῷ
ἢ
ἔτι
τί
σε
|
ἐρωτῶ; |
ὅρα,
ὦ
Καλλίκλεις,
τί
~ἀποκρινῇ, |
[454] |
ἑξῆς
ἕνεκα
~περαίνεσθαι
τὸν
λόγον
|
ἐρωτῶ, |
οὐ
σοῦ
ἕνεκα
ἀλλ'
ἵνα |
[475] |
ἢ
(φάθι
ἢ
μὴ
ἃ
|
ἐρωτῶ. |
~(Πῶλος)
ἀλλ'
οὐκ
ἂν
δεξαίμην, |
[466] |
ἐρωτᾷς.
~(Πῶλος)
ἀλλ'
ἔγωγε
σὲ
|
ἐρωτῶ. |
~(Σωκράτης)
~εἶεν,
ὦ
φίλε·
ἔπειτα |
[456] |
καὶ
θαυμάζων,
ὦ
Γοργία,
πάλαι
|
ἐρωτῶ |
τίς
ποτε
ἡ
δύναμίς
ἐστιν |
[489] |
σε
λέγειν
τὸ
~κρεῖττον,
καὶ
|
ἀνερωτῶ |
γλιχόμενος
σαφῶς
εἰδέναι
ὅτι
λέγεις. |
[454] |
~μὲν
δῆλον
(εἶναι,
ἐγὼ
δ'
|
ἐπανερωτῶ |
ὅπερ
γὰρ
λέγω,
τοῦ
ἑξῆς |
[485] |
πρὸς
σὲ
ἐπιεικῶς
ἔχω
φιλικῶς·
|
κινδυνεύω |
οὖν
πεπονθέναι
νῦν
ὅπερ
ὁ |
[490] |
βούλεσθαι
λέγειν
καὶ
οὐ
ῥήματι
|
θηρεύω |
εἰ
ὁ
~εἷς
τῶν
μυρίων |
[453] |
οὐκ
οἶδα,
οὐ
μὴν
~ἀλλ'
|
ὑποπτεύω |
γε
ἣν
οἶμαί
σε
λέγειν |
[524] |
ὦ
Καλλίκλεις,
ἃ
ἐγὼ
ἀκηκοὼς
|
πιστεύω |
(ἀληθῆ
εἶναι·
καὶ
ἐκ
~τούτων |
[515] |
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~ἀλλὰ
τάδε
οὐκέτι
|
ἀκούω, |
ἀλλ'
οἶδα
σαφῶς
καὶ
ἐγὼ |
[470] |
~(Σωκράτης)
~εἰ
δὲ
μή,
ἀλλ'
|
ἀκούω |
γε.
~(Πῶλος)
~εὐδαίμων
οὖν
σοι |
[515] |
ὑπ'
ἐκείνου.
ταυτὶ
γὰρ
ἔγωγε
|
ἀκούω, |
~Περικλέα
πεποιηκέναι
Ἀθηναίους
ἀργοὺς
καὶ |
[487] |
λήσετε
διαφθαρέντες.
ἐπειδὴ
οὖν
σου
|
ἀκούω |
ταὐτὰ
ἐμοὶ
~συμβουλεύοντος
ἅπερ
τοῖς |
[519] |
καὶ
νῦν
ὁρῶ
γιγνόμενον
καὶ
|
ἀκούω |
τῶν
παλαιῶν
ἀνδρῶν
πέρι.
~αἰσθάνομαι |
[487] |
τώδε,
Γοργίας
τε
καὶ
Πῶλος,
|
σοφὼ |
μὲν
καὶ
(φίλω
ἐστὸν
ἐμώ, |
[466] |
~καὶ
σὺ
λόγον,
ἐὰν
δὲ
|
ἔχω, |
ἔα
με
χρῆσθαι·
δίκαιον
γάρ. |
[503] |
ἄνδρα
τούτων
τινὰ
~(γεγονέναι)
οὐκ
|
ἔχω |
ἔγωγε
πῶς
εἴπω.
~(Καλλίκλης)
ἀλλ' |
[503] |
~(Καλλίκλης)
~ἀλλὰ
μὰ
Δία
οὐκ
|
ἔχω |
ἔγωγέ
σοι
εἰπεῖν
τῶν
γε |
[521] |
μηδ'
ὅτι
ἀφαιρήσεται
ἐάν
τι
|
ἔχω, |
ἵνα
μὴ
αὖ
~ἐγὼ
εἴπω |
[486] |
ψυχήν,
εὖ
εἴσεσθαι
ὅτι
ἱκανῶς
|
ἔχω |
καὶ
οὐδέν
με
δεῖ
ἄλλης |
[466] |
καὶ
(ἐγὼ
σοῦ
ἀποκρινομένου
μὴ
|
ἔχω |
ὅτι
χρήσωμαι,
ἀπότεινε
~καὶ
σὺ |
[507] |
ψυχὴ
ἀγαθή.
ἐγὼ
μὲν
οὐκ
|
ἔχω |
παρὰ
ταῦτα
ἄλλα
φάναι,
ὦ |
[464] |
μίαν
μὲν
οὕτως
ὀνομάσαι
οὐκ
|
ἔχω |
σοι,
μιᾶς
δὲ
οὔσης
τῆς |
[474] |
περὶ
σώματος
κάλλους;
~(Πῶλος)
οὐκ
|
ἔχω. |
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
καὶ
τἆλλα
πάντα |
[485] |
ὦ
~Σώκρατες,
πρὸς
σὲ
ἐπιεικῶς
|
ἔχω |
φιλικῶς·
κινδυνεύω
οὖν
πεπονθέναι
νῦν |
[485] |
ἄξιον.
ταὐτὸν
οὖν
ἔγωγε
τοῦτο
|
πάσχω |
καὶ
πρὸς
τοὺς
~φιλοσοφοῦντας.
παρὰ |
[485] |
χρῆμα
γίγνεται,
καὶ
ἔγωγε
(ὁμοιότατον
|
πάσχω |
πρὸς
τοὺς
~φιλοσοφοῦντας
ὥσπερ
πρὸς |
[522] |
οὐδέν·
ὥστε
ἴσως,
ὅτι
ἂν
|
τύχω, |
τοῦτο
πείσομαι.
~(Καλλίκλης)
~δοκεῖ
οὖν |