Pages
[525]	καὶ ἀνθρώπων οὗτοι οἳ ἂν	ἰάσιμα	~ἁμαρτήματα ἁμάρτωσιν· ὅμως δὲ δι'
[526]	ἀπέπεμψεν εἰς Τάρταρον, ἐπισημηνάμενος, ἐάντε	ἰάσιμος	ἐάντε ἀνίατος ~δοκῇ εἶναι· ὁ
[447]	ὦ Σώκρατες· ἐγὼ γὰρ καὶ	ἰάσομαι.	φίλος γάρ μοι (Γοργίας) ὥστ'
[478]	ναί. ~(Σωκράτης) ἆρ' οὖν τὸ	ἰατρεύεσθαι	ἡδύ ἐστιν, καὶ χαίρουσιν οἱ
[479]	σῶμα ἁμαρτημάτων τοῖς ἰατροῖς μηδὲ	ἰατρεύεσθαι,	φοβούμενος ὡσπερανεὶ ~παῖς τὸ κάεσθαι
[478]	ἡδύ ἐστιν, καὶ χαίρουσιν οἱ	ἰατρευόμενοι;	~(Πῶλος) οὐκ ἔμοιγε δοκεῖ. ~(Σωκράτης)
[478]	τοῦ κακοῦ, ἢ ὁ μὴ	ἰατρευόμενος,	ἔχων δέ; ~(Πῶλος) φαίνεταί μοι
[478]	περὶ σῶμα εὐδαιμονέστατος ἄνθρωπος εἴη,	ἰατρευόμενος,	ἢ ~μηδὲ κάμνων ἀρχήν; ~(Πῶλος)
[478]	σώματι εἴτ' ἐν ψυχῇ, ὁ	~ἰατρευόμενος	καὶ ἀπαλλαττόμενος τοῦ κακοῦ, ἢ
[478]	~(Πῶλος) φαίνεταί μοι ὁ μὴ	ἰατρευόμενος.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν τὸ δίκην διδόναι
[460]	ναί. ~(Σωκράτης) ~καὶ ὁ τὰ	ἰατρικὰ	ἰατρικός; καὶ τἆλλα οὕτω κατὰ
[465]	ἥ τε ὀψοποιικὴ καὶ ἡ	~ἰατρική,	ἀλλ' αὐτὸ τὸ σῶμα ἔκρινε
[450]	~(Γοργίας) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~καὶ ἡ	ἰατρικὴ	ἄρα, ὡς ἔοικεν, περὶ λόγους
[478]	που καὶ δικαιοτέρους ποιεῖ καὶ	ἰατρικὴ	γίγνεται πονηρίας ἡ δίκη. ~(Πῶλος)
[478]	~χρηματιστικὴ μὲν ἄρα πενίας ἀπαλλάττει,	(ἰατρικὴ	δὲ νόσου, δίκη δὲ ~ἀκολασίας
[501]	ἔχει τούτων ἑκάστου δοῦναι, ἡ	~ἰατρική·	ἡ δ' ἑτέρα τῆς ἡδονῆς,
[517]	ἁπάσας τέχνη γυμναστική τε καὶ	ἰατρική,	ἣ δὴ τῷ ὄντι γε
[501]	εἶναι ἀλλ' ~ἐμπειρία, ~(ἡ δ'	ἰατρική,	λέγων ὅτι ἡ μὲν τούτου
[450]	οὖν, (ἣν νυνδὴ ἐλέγομεν, ἡ	ἰατρικὴ	περὶ τῶν καμνόντων ~ποιεῖ δυνατοὺς
[477]	~(Σωκράτης) τίς δὲ νόσου; οὐκ	ἰατρική;	~(Πῶλος) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~τίς δὲ
[464]	οὖσαι, ~ἑκάτεραι τούτων, ἥ τε	ἰατρικὴ	τῇ γυμναστικῇ καὶ ἡ δικαιοσύνη
[464]	τὴν νομοθετικήν, ἀντίστροφον δὲ τῇ	ἰατρικῇ	~τὴν δικαιοσύνην. (ἐπικοινωνοῦσι μὲν δὴ
[465]	~ὑποσχεῖν λόγον. ~(τῇ μὲν οὖν	ἰατρικῇ,	ὥσπερ λέγω, ἡ ὀψοποιικὴ κολακεία
[464]	εἶναι. ὑπὸ μὲν οὖν τὴν	ἰατρικὴν	ἡ ~ὀψοποιικὴ ὑποδέδυκεν, καὶ προσποιεῖται
[518]	τέχνας, τὴν δὲ γυμναστικὴν καὶ	~ἰατρικὴν	κατὰ τὸ δίκαιον δεσποίνας εἶναι
[500]	δὲ περὶ τὸ ἀγαθὸν τὴν	ἰατρικὴν	~τέχνην. καὶ πρὸς Φιλίου, ὦ
[464]	τὴν μὲν γυμναστικήν, τὴν δὲ	ἰατρικήν·	τῆς δὲ ~πολιτικῆς ἀντὶ μὲν
[465]	καὶ ὅτι ὃ ὀψοποιικὴ πρὸς	~ἰατρικήν,	τοῦτο ῥητορικὴ πρὸς δικαιοσύνην. ὅπερ
[478]	~(Πῶλος) τίνων λέγεις; ~(Σωκράτης) χρηματιστικῆς,	ἰατρικῆς,	δίκης. ~(Πῶλος) πολὺ διαφέρει, ὦ
[520]	ὅσῳπερ ~νομοθετικὴ δικαστικῆς καὶ γυμναστικὴ	ἰατρικῆς·	μόνοις δ' ἔγωγε καὶ ᾤμην
[460]	~(Σωκράτης) ~καὶ ὁ τὰ ἰατρικὰ	ἰατρικός;	καὶ τἆλλα οὕτω κατὰ τὸν
[465]	αὐτῷ, ἀκρίτων ὄντων τῶν τε	ἰατρικῶν	καὶ ~ὑγιεινῶν καὶ ὀψοποιικῶν. ὃ
[504]	τὸ σῶμα, παιδοτρίβαι ~τε καὶ	ἰατροί,	κοσμοῦσί που τὸ σῶμα καὶ
[514]	δημοσιεύειν ~παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους ὡς ἱκανοὶ	ἰατροὶ	ὄντες, ἐπεσκεψάμεθα δήπου ἂν ἐγώ
[505]	πιεῖν, ὑγιαίνοντα μὲν ἐῶσιν οἱ	ἰατροὶ	ὡς τὰ πολλά, κάμνοντα δὲ
[479]	περὶ ~τὸ σῶμα ἁμαρτημάτων τοῖς	ἰατροῖς	μηδὲ ἰατρεύεσθαι, φοβούμενος ὡσπερανεὶ ~παῖς
[456]	ἰατρόν, οὐδαμοῦ (ἂν φανῆναι τὸν	ἰατρόν,	ἀλλ' αἱρεθῆναι ἂν τὸν ~εἰπεῖν
[448]	ἐκεῖνον; ~(Πῶλος) πάνυ γε. ~(Χαιρεφῶν)	ἰατρὸν	ἄρα φάσκοντες αὐτὸν εἶναι καλῶς
[452]	δυνάμει δοῦλον ~μὲν ἕξεις τὸν	ἰατρόν,	δοῦλον δὲ τὸν παιδοτρίβην· ὁ
[456]	βούλει ἐλθόντα ῥητορικὸν ἄνδρα καὶ	ἰατρόν,	~εἰ δέοι λόγῳ διαγωνίζεσθαι ἐν
[522]	ἐν τούτῳ τῷ κακῷ ἀποληφθέντα	ἰατρὸν	ἔχειν εἰπεῖν; ἢ εἰ εἴποι
[464]	παισὶ διαγωνίζεσθαι ὀψοποιόν τε καὶ	ἰατρόν,	ἢ ἐν ἀνδράσιν οὕτως ~ἀνοήτοις
[521]	ὅπως ὡς βέλτιστοι ἔσονται, ὡς	ἰατρόν,	ἢ ὡς ~διακονήσοντα καὶ πρὸς
[464]	ὀψοποιός, λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν τὸν	ἰατρόν.	~κολακείαν μὲν οὖν αὐτὸ καλῶ,
[456]	τινὶ συλλόγῳ ὁπότερον δεῖ ~αἱρεθῆναι	ἰατρόν,	οὐδαμοῦ (ἂν φανῆναι τὸν ἰατρόν,
[480]	τὸν δικαστὴν ὥσπερ παρὰ τὸν	ἰατρόν,	~(σπεύδοντα ὅπως μὴ ἐγχρονισθὲν τὸ
[521]	~κρινοῦμαι γὰρ ὡς ἐν παιδίοις	ἰατρὸς	ἂν κρίνοιτο κατηγοροῦντος ὀψοποιοῦ. ~σκόπει
[459]	ναί. ~(Σωκράτης) ~ὁ δὲ μὴ	ἰατρός	γε δήπου ἀνεπιστήμων ὧν ὁ
[459]	~(Γοργίας) πάνυ (γε. ~(Σωκράτης) οὐκ	ἰατρός	γε ὤν· ἦ γάρ; ~(Γοργίας)
[459]	γε δήπου ἀνεπιστήμων ὧν ὁ	ἰατρὸς	ἐπιστήμων. ~(Γοργίας) δῆλον ὅτι. ~(Σωκράτης)
[464]	χρηστῶν σιτίων καὶ ~(πονηρῶν, ὁ	ἰατρὸς	ἢ ὁ ὀψοποιός, λιμῷ ἂν
[452]	καὶ εἴποι πρῶτον μὲν ὁ	~ἰατρὸς	ὅτι ὦ Σώκρατες, ἐξαπατᾷ σε
[452]	ἐπῄνεσεν ὁ τὸ σκολιὸν ~ποιήσας,	ἰατρός	τε καὶ παιδοτρίβης καὶ χρηματιστής,
[464]	οὐκ εὖ ἔχουσιν, ἀλλ' ἢ	~ἰατρός	τε καὶ τῶν γυμναστικῶν τις.
[452]	λέγεις; εἴποι ἂν ἴσως ὅτι	ἰατρός.	τί οὖν λέγεις; ἦ τὸ
[490]	ἡμῶν ᾖ φρονιμώτερος περὶ ταῦτα,	ἰατρὸς	ὤν, ᾖ δέ, ~οἷον εἰκός,
[512]	ψόγος ~γίγνεται καὶ μηχανοποιοῦ καὶ	ἰατροῦ	καὶ τῶν ἄλλων τεχνῶν ὅσαι
[456]	τῷ ~ἰατρῷ, οὐ δυναμένου τοῦ	ἰατροῦ	πεῖσαι, ἐγὼ ἔπεισα, οὐκ ἄλλῃ
[459]	ἔν γε τοῖς εἰδόσι ~τοῦ	ἰατροῦ	πιθανώτερος ἔσται. ~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις.
[459]	καὶ περὶ τοῦ ὑγιεινοῦ τοῦ	ἰατροῦ	πιθανώτερος ἔσται ὁ ~ῥήτωρ. ~(Γοργίας)
[459]	λέγεις. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν εἴπερ τοῦ	ἰατροῦ	πιθανώτερος ἔσται, τοῦ εἰδότος πιθανώτερος
[459]	ἔσται, ὅταν ὁ ῥήτωρ τοῦ	~ἰατροῦ	πιθανώτερος ᾖ. τοῦτο συμβαίνει ἢ
[490]	σιτία, λέγεις, καὶ ποτὰ καὶ	ἰατροὺς	καὶ φλυαρίας· (ἐγὼ δὲ οὐ
[491]	κναφέας καὶ μαγείρους λέγων καὶ	~ἰατροὺς	οὐδὲν παύῃ, ὡς περὶ τούτων
[457]	τούτου ἕνεκα δεῖ οὔτε τοὺς	ἰατροὺς	τὴν δόξαν ἀφαιρεῖσθαι ὅτι ~δύναιτο
[478]	τὰ σώματα; ~(Πῶλος) παρὰ τοὺς	ἰατρούς,	ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ποῖ δὲ
[456]	τεμεῖν ἢ καῦσαι παρασχεῖν τῷ	~ἰατρῷ,	οὐ δυναμένου τοῦ ἰατροῦ πεῖσαι,
[475]	ἀλλὰ γενναίως τῷ λόγῳ ὥσπερ	~ἰατρῷ	παρέχων ἀποκρίνου, καὶ ἢ (φάθι
[480]	ἀνδρείως ὥσπερ τέμνειν καὶ κάειν	ἰατρῷ,	τὸ ἀγαθὸν ~καὶ καλὸν διώκοντα,
[455]	κατανοῆσαι ὅτι λέγω. ὅταν περὶ	ἰατρῶν	αἱρέσεως ᾖ τῇ ~πόλει σύλλογος
[456]	ἀδελφοῦ καὶ μετὰ τῶν ἄλλων	ἰατρῶν	εἰσελθὼν παρά τινα τῶν ~καμνόντων
[467]	τὰ φάρμακα ~πίνοντες παρὰ τῶν	ἰατρῶν	πότερόν σοι δοκοῦσιν τοῦτο βούλεσθαι
[526]	ὥς φησιν Ὀδυσσεὺς ὁ ~Ὁμήρου	ἰδεῖν	αὐτὸν ~χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα, θεμιστεύοντα
[524]	καὶ τεθνεῶτος τὸ σῶμα ἔστιν	ἰδεῖν	ταῦτα ἔχον· ἢ ~κατεαγότα εἴ
[503]	ὃ ἐργάζεται. οἷον εἰ βούλει	ἰδεῖν	~τοὺς ζωγράφους, τοὺς οἰκοδόμους, τοὺς
[468]	ἢ μή, οὐδὲ ζηλοῖς ὅταν	ἴδῃς	τινὰ ἢ ἀποκτείναντα ὃν ἔδοξεν
[522]	~κακηγορεῖν λέγοντα πικροὺς λόγους ἢ	ἰδίᾳ	ἢ δημοσίᾳ, οὔτε τὸ ἀληθὲς
[514]	εἴ τι πώποτε οἰκοδόμημα ᾠκοδομήκαμεν	ἰδίᾳ	ἢ τῶν ~φίλων τινὶ ἢ
[527]	ἀγαθὸν ἀλλὰ τὸ εἶναι, καὶ	~ἰδίᾳ	καὶ δημοσίᾳ· ἐὰν δέ τις
[484]	τοῖς ~συμβολαίοις τοῖς ἀνθρώποις καὶ	ἰδίᾳ	καὶ δημοσίᾳ, καὶ τῶν ἡδονῶν
[469]	καὶ τὰ δημόσια καὶ τὰ	ἴδια·	~ἀλλ' οὐκ ἄρα τοῦτ' ἔστιν
[514]	ᾠκοδομημένα ἡμῖν, πολλὰ δὲ καὶ	ἴδια	ἡμῶν ἐπειδὴ τῶν διδασκάλων ~ἀπηλλάγημεν,
[484]	ἐπειδὰν οὖν ἔλθωσιν εἴς τινα	ἰδίαν	ἢ πολιτικὴν (πρᾶξιν, ~καταγέλαστοι γίγνονται,
[481]	τὸ αὐτό, ἀλλά τις ἡμῶν	ἴδιόν	τι ἔπασχεν πάθος ἢ οἱ
[502]	πολίταις ὡρμημένοι, καὶ ἕνεκα τοῦ	ἰδίου	τοῦ ~αὑτῶν ὀλιγωροῦντες τοῦ κοινοῦ,
[514]	ἀνοίας ἐλθεῖν ἀνθρώπους, ὥστε, πρὶν	ἰδιωτεύοντας	πολλὰ ~μὲν ὅπως ἐτύχομεν ποιῆσαι,
[515]	ἔστιν τι ἔργον σὸν ἔτι	ἰδιωτεύοντος,	πρὶν δημοσιεύειν ἐπιχειρεῖν; ~(Καλλίκλης) φιλόνικος
[507]	ἄλλος τις τῶν οἰκείων, ἢ	ἰδιώτης	ἢ πόλις, ἐπιθετέον δίκην καὶ
[525]	εἴ τις ἄλλος πονηρὸς ἦν	~ἰδιώτης,	οὐδεὶς πεποίηκεν μεγάλαις τιμωρίαις συνεχόμενον
[526]	βεβιωκυῖαν καὶ μετ' ἀληθείας, ἀνδρὸς	ἰδιώτου	ἢ ἄλλου τινός, ~μάλιστα μέν,
[522]	ἔγωγε, εὖ οἶδα ὅτι ῥᾳδίως	ἴδοις	ἄν με φέροντα (τὸν θάνατον.
[485]	(πράγματος· ὅταν δὲ δὴ πρεσβύτερον	ἴδω	ἔτι ~φιλοσοφοῦντα καὶ μὴ ἀπαλλαττόμενον,
[485]	παίζοντας. ὅταν μὲν γὰρ ~παιδίον	ἴδω,	ᾧ ἔτι προσήκει διαλέγεσθαι οὕτω,
[503]	ἐὰν ζητῇς καλῶς, εὑρήσεις. ~(Σωκράτης)	~ἴδωμεν	δὴ οὑτωσὶ ἀτρέμα σκοπούμενοι εἴ
[455]	οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή,	ἴδωμεν	τί ποτε καὶ λέγομεν περὶ
[525]	αἰσχρότητος γέμουσαν τὴν ψυχὴν εἶδεν·	ἰδὼν	δὲ ἀτίμως ταύτην ἀπέπεμψεν ~εὐθὺ
[469]	~τὸ ἐγχειρίδιον, ἴσως ἂν εἴποις	ἰδὼν	ὅτι ὦ Σώκρατες, οὕτω μὲν
[480]	ὧν ἂν κήδηται, αὐτὸν ἑκόντα	ἰέναι	ἐκεῖσε ~ὅπου ὡς τάχιστα δώσει
[514]	διακειμένων, νοῦν ἐχόντων ἦν ἂν	ἰέναι	ἐπὶ τὰ δημόσια ~ἔργα· εἰ
[523]	~δεσμωτήριον, ὃ δὴ Τάρταρον καλοῦσιν,	ἰέναι.	~Τούτων δὲ δικασταὶ ἐπὶ Κρόνου
[514]	ἢ τειχῶν ἢ νεωρίων ἢ	ἱερῶν	ἐπὶ τὰ ~μέγιστα οἰκοδομήματα, πότερον
[500]	σύμφῃς; ~(Καλλίκλης) οὕτως φημί. ~(Σωκράτης)	~ἴθι	δή, ἃ καὶ πρὸς τούσδε
[496]	ἀλλ' ὑπερφυῶς ὡς ὁμολογῶ. ~(Σωκράτης)	~ἴθι	δὴ ἐπὶ τὰ ἔμπροσθεν ὡμολογημένα.
[453]	~(Γοργίας) πῶς γὰρ οὔ; ~(Σωκράτης)	~ἴθι	δὴ καὶ περὶ τῆς ῥητορικῆς
[451]	λέγων σύ, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης)	~ἴθι	δὴ καὶ σύ, ὦ Γοργία.
[454]	δοκεῖς ποιεῖν, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης)	~ἴθι	δὴ καὶ τόδε ἐπισκεψώμεθα. καλεῖς
[449]	τοῦτο ποιεῖν. ~(Σωκράτης) ~εὖ λέγεις.	ἴθι	δή μοι ἀπόκριναι οὕτως καὶ
[495]	~(Καλλίκλης) πάνυ γε σφόδρα. ~(Σωκράτης)	~ἴθι	δή μοι, ἐπειδὴ οὕτω δοκεῖ,
[489]	νυνδὴ εἰρωνεύου πρός με· ~ἀλλ'	ἴθι	εἰπέ, τίνας λέγεις τοὺς βελτίους
[451]	Σώκρατες, καὶ δικαίως ὑπολαμβάνεις. ~(Σωκράτης)	~ἴθι	νυν καὶ σὺ τὴν ἀπόκρισιν
[452]	(τοῦτο τὸ ἀγαθόν; ἀποκρινάσθω ~(Γοργίας)	ἴθι	οὖν νομίσας, ὦ Γοργία, ἐρωτᾶσθαι
[470]	ἐχθὲς καὶ πρώην γεγονότα ταῦτα	ἱκανά	σε ἐξελέγξαι ἐστὶν καὶ ἀποδεῖξαι
[484]	ἐὰν δέ γε οἶμαι φύσιν	~ἱκανὴν	γένηται ἔχων ἀνήρ, πάντα ταῦτα
[514]	ἐπιχειρήσαντες δημοσιεύειν ~παρεκαλοῦμεν ἀλλήλους ὡς	ἱκανοὶ	ἰατροὶ ὄντες, ἐπεσκεψάμεθα δήπου ἂν
[491]	μόνον φρόνιμοι, ἀλλὰ καὶ ἀνδρεῖοι,	~ἱκανοὶ	ὄντες ἃ ἂν νοήσωσιν ἐπιτελεῖν,
[492]	~(ταύταις δὲ ὡς μεγίσταις οὔσαις	ἱκανὸν	εἶναι ὑπηρετεῖν δι' ἀνδρείαν ~καὶ
[480]	φυλάττειν ὅπως ~μὴ ἀδικήσει, ὡς	ἱκανὸν	κακὸν ἕξοντα. οὐ γάρ; ~(Πῶλος)
[485]	ἐλεύθερον δὲ καὶ μέγα καὶ	ἱκανὸν	μηδέποτε φθέγξασθαι. ἐγὼ δέ, ὦ
[487]	~συμβουλεύοντος ἅπερ τοῖς σεαυτοῦ ἑταιροτάτοις,	ἱκανόν	μοι τεκμήριόν ἐστιν ὅτι ~ὡς
[509]	πότερον ἐὰν μὴ βούληται ἀδικεῖν,	ἱκανὸν	τοῦτ' ἐστίν οὐ γὰρ ~ἀδικήσει
[512]	μηχανοποιούς, ὡς οὐδὲν ~τἆλλά ἐστιν·	ἱκανὸς	γὰρ αὐτῷ ὁ λόγος. ἀλλὰ
[505]	δύο ἄνδρες ἔλεγον, εἷς ὢν	ἱκανὸς	~γένωμαι. ἀτὰρ κινδυνεύει ἀναγκαιότατον εἶναι
[489]	βεβαιώσωμαι ἤδη ~παρὰ σοῦ, ἅτε	ἱκανοῦ	ἀνδρὸς διαγνῶναι ὡμολογηκότος. ~(Καλλίκλης) ἀλλ'
[492]	εἶναι ἢ αὐτοὺς τῇ φύσει	ἱκανοὺς	ἐκπορίσασθαι ἀρχήν τινα ἢ τυραννίδα
[461]	οὐκ ὀλίγης συνουσίας ἐστὶν ὥστε	ἱκανῶς	διασκέψασθαι. ~(Πῶλος) ~τί δέ, ὦ
[486]	τὴν ψυχήν, εὖ εἴσεσθαι ὅτι	ἱκανῶς	ἔχω καὶ οὐδέν με δεῖ
[493]	κοσμίως καὶ ~τοῖς ἀεὶ παροῦσιν	ἱκανῶς	καὶ ἐξαρκούντως ἔχοντα βίον ἑλέσθαι.
[501]	πρῶτον σκόπει εἰ δοκεῖ σοι	ἱκανῶς	λέγεσθαι, καὶ ~εἶναί τινες καὶ
[488]	νουθετεῖν με, μὴ ἀποστῇς, ἀλλ'	ἱκανῶς	μοι ἔνδειξαι τί ἔστιν τοῦτο
[453]	ὦ Σώκρατες, ἀλλά μοι δοκεῖς	ἱκανῶς	ὁρίζεσθαι· ἔστιν γὰρ τοῦτο τὸ
[495]	οὐκ ἂν ἔτι μετ' ἐμοῦ	ἱκανῶς	~τὰ ὄντα ἐξετάζοις, εἴπερ παρὰ
[514]	πολλὰ δὲ κατορθῶσαι καὶ γυμνάσασθαι	ἱκανῶς	τὴν ~τέχνην, τὸ λεγόμενον δὴ
[487]	μοι, βεβασανισμένον τοῦτ' ἤδη ἔσται	ἱκανῶς	ὑπ' ἐμοῦ τε καὶ σοῦ,
[448]	δὲ τοῦτο, ἐὰν σοί γε	ἱκανῶς;	~(Χαιρεφῶν) οὐδέν· ἀλλ' ἐπειδὴ σὺ
[487]	γὰρ (ὅτι τὸν μέλλοντα βασανιεῖν	ἱκανῶς	ψυχῆς πέρι ~ὀρθῶς τε ζώσης
[487]	οὐκ ἔχουσιν· ~πεπαίδευσαί τε γὰρ	ἱκανῶς,	ὡς πολλοὶ ἂν φήσαιεν Ἀθηναίων,
[527]	σου ἐπιλαβόμενος ~ἄγῃ, χασμήσῃ καὶ	ἰλιγγιάσεις	οὐδὲν ἧττον ἢ ἐγὼ ἐνθάδε
[486]	ἔχοις ὅτι (χρήσαιο σαυτῷ, ἀλλ'	ἰλιγγιῴης	ἂν καὶ ~χασμῷο οὐκ ἔχων
[517]	διψῇ, ποτά, ἐὰν δὲ ῥιγῷ,	ἱμάτια,	στρώματα, ὑποδήματα, ἄλλ' ~ὧν ἔρχεται
[490]	καὶ δεῖ τὸν ὑφαντικώτατον μέγιστον	ἱμάτιον	ἔχειν ~καὶ πλεῖστα καὶ κάλλιστα
[449]	ἡ ὑφαντικὴ ~περὶ τὴν τῶν	ἱματίων	ἐργασίαν· ἦ γάρ; ~(Γοργίας) ναί.
[490]	ποτῶν. ~(Σωκράτης) ~μανθάνω, ἀλλ' ἴσως	ἱματίων,	καὶ δεῖ τὸν ὑφαντικώτατον μέγιστον
[490]	κάλλιστα ἀμπεχόμενον περιιέναι; ~(Καλλίκλης) ποίων	ἱματίων;	~(Σωκράτης) ~ἀλλ' εἰς ὑποδήματα δῆλον
[484]	τὸ πλεῖστον ἡμέρας τούτῳ μέρος,	~ἵν'	αὐτὸς αὑτοῦ τυγχάνει βέλτιστος ὤν"
[489]	φθόνει ~μοι ἀποκρίνασθαι τοῦτο, Καλλίκλεις,	ἵν'	ἐάν μοι ὁμολογήσῃς, βεβαιώσωμαι ἤδη
[474]	ἐρεῖς. ~(Σωκράτης) ~λέγε δή μοι,	ἵν'	εἰδῇς, ὥσπερ ἂν εἰ ἐξ
[465]	τοῦ ~διὰ τῆς γυμναστικῆς ἀμελεῖν.	ἵν'	οὖν μὴ μακρολογῶ, ἐθέλω σοι
[525]	ἢ παραδείγματι τοῖς ἄλλοις γίγνεσθαι,	ἵνα	ἄλλοι ~ὁρῶντες πάσχοντα ἃ ἂν
[516]	~ἐξωστράκισαν αὐτὸν οὗτοι οὓς ἐθεράπευεν,	ἵνα	αὐτοῦ δέκα ἐτῶν μὴ ἀκούσειαν
[495]	ὃ οὐκ ἔστιν ἀγαθόν; ~(Καλλίκλης)	~ἵνα	δή μοι μὴ ἀνομολογούμενος ᾖ
[510]	σοι τοῦτο, ὦ Σώκρατες, οὕτως,	ἵνα	διαπεράνῃς τὸν λόγον. ~(Σωκράτης) ~καὶ
[523]	γῆς πάντα ἐκεῖνον τὸν κόσμον,	ἵνα	δικαία ἡ κρίσις ᾖ. ~ἐγὼ
[480]	τὸ φανερὸν ἄγειν τὸ ἀδίκημα,	ἵνα	δῷ δίκην καὶ ~ὑγιὴς γένηται,
[497]	τὸ ἔμπροσθεν, (ὅτι ἔχων ~ληρεῖς)	ἵνα	εἰδῇς ὡς σοφὸς (ὤν με
[461]	ἐξεπίτηδες κτώμεθα ἑταίρους καὶ ὑεῖς,	ἵνα	ἐπειδὰν ~αὐτοὶ πρεσβύτεροι γενόμενοι σφαλλώμεθα,
[505]	ἀπόκριναι οὖν καὶ τὰ λοιπά,	~ἵνα	ἡμῖν ὁ λόγος κεφαλὴν λάβῃ.
[467]	ἀποκρίνου. ~(Πῶλος) ~ἀλλ' ἐθέλω ἀποκρίνεσθαι,	ἵνα	καὶ εἰδῶ ὅτι λέγεις. ~(Σωκράτης)
[505]	εἶναι (καταλείπειν, ἀλλ' ~ἐπιθέντας κεφαλήν,	ἵνα	μὴ ἄνευ κεφαλῆς περιίῃ. ἀπόκριναι
[489]	ὦ θαυμάσιε πρᾳότερόν με προδίδασκε,	ἵνα	μὴ ~ἀποφοιτήσω παρὰ σοῦ. ~(Καλλίκλης)
[521]	ὅτι ἀφαιρήσεται ἐάν τι ἔχω,	ἵνα	μὴ αὖ ~ἐγὼ εἴπω ὅτι
[521]	ὅτι ἀποκτενεῖ με ὁ βουλόμενος,	ἵνα	μὴ αὖ καὶ ἐγὼ ~εἴπω,
[483]	καὶ ~δυνατοὺς ὄντας πλέον ἔχειν,	ἵνα	μὴ αὐτῶν πλέον ἔχωσιν, λέγουσιν
[454]	ἐρωτῶ, οὐ σοῦ ἕνεκα ἀλλ'	ἵνα	μὴ ἐθιζώμεθα ὑπονοοῦντες ~προαρπάζειν ἀλλήλων
[521]	~(Σωκράτης) ~οἶμαι μετ' ὀλίγων Ἀθηναίων,	ἵνα	μὴ εἴπω μόνος, ἐπιχειρεῖν τῇ
[454]	περὶ τούτων, ὦ Γοργία· ~ἀλλ'	ἵνα	μὴ θαυμάζῃς ἐὰν καὶ ὀλίγον
[505]	σαυτὸν ἢ ~ἀποκρινόμενος σαυτῷ; ~(Σωκράτης)	~ἵνα	μοι τὸ τοῦ Ἐπιχάρμου γένηται,
[453]	σοῦ ~ἕνεκα ἀλλὰ τοῦ λόγου,	ἵνα	οὕτω προί̈ ῃ ὡς μάλιστ'
[497]	ἀλλ' ἀποκρίνου καὶ ἡμῶν ἕνεκα,	ἵνα	περανθῶσιν οἱ ~λόγοι. ~(Καλλίκλης) ~ἀλλ'
[467]	~μὴ κακηγόρει, ὦ λῷστε Πῶλε,	ἵνα	προσείπω σε (κατὰ σέ· ἀλλ'
[517]	διὰ τῶν αὐτῶν εἰκόνων ~λέγω,	ἵνα	ῥᾷον καταμάθῃς. τούτων γὰρ ποριστικὸν
[501]	~(Καλλίκλης) ~οὐκ ἔγωγε, ἀλλὰ συγχωρῶ,	ἵνα	σοι καὶ περανθῇ ὁ λόγος
[516]	ἢ οὔ; ~(Καλλίκλης) πάνυ γε,	ἵνα	σοι χαρίσωμαι. ~(Σωκράτης) ~καὶ τόδε
[492]	~ἐγώ σου μηδενὶ τρόπῳ ἀνεῖναι,	ἵνα	τῷ ὄντι κατάδηλον γένηται πῶς
[524]	ἐὰν ἀπορῆτόν τι τὼ ἑτέρω,	ἵνα	ὡς δικαιοτάτη ἡ ~κρίσις ᾖ
[523]	ἐπιμεληταὶ οἱ ἐκ μακάρων ~νήσων	ἰόντες	ἔλεγον πρὸς τὸν Δία ὅτι
[499]	ἡδονάς, τὰς ~δὲ χείρους. ~(Σωκράτης)	~ἰοῦ	ἰοῦ, ὦ Καλλίκλεις, ὡς πανοῦργος
[499]	τὰς ~δὲ χείρους. ~(Σωκράτης) ~ἰοῦ	ἰοῦ,	ὦ Καλλίκλεις, ὡς πανοῦργος εἶ
[516]	ζευγῶν, ἐπειδὰν δὲ θεραπεύσωσιν τοὺς	ἵππους	καὶ αὐτοὶ ~ἀμείνους γένωνται ἡνίοχοι,
[516]	~ὄνων γοῦν ἂν ἐπιμελητὴς καὶ	ἵππων	καὶ βοῶν τοιοῦτος ὢν κακὸς
[470]	ἐγὼ τῷ παιδὶ χάριν ἕξω,	ἴσην	δὲ καὶ σοί, ἐάν με
[453]	ἐστὶν πειθώ, σαφῶς μὲν εὖ	ἴσθ'	ὅτι οὐκ οἶδα, οὐ μὴν
[453]	ὦ Γοργία. ἐγὼ γὰρ εὖ	ἴσθ'	ὅτι, ὡς (ἐμαυτὸν πείθω, εἴπερ
[488]	τὸν βίον τὸν ~ἐμαυτοῦ, εὖ	ἴσθι	τοῦτο ὅτι οὐχ ἑκὼν ἐξαμαρτάνω
[517]	λόγοι ἦσαν, (ὅτι οὐδένα ἡμεῖς	ἴσμεν	~ἄνδρα ἀγαθὸν γεγονότα τὰ πολιτικὰ
[489]	ἢ οὔ, οἱ πολλοὶ τὸ	ἴσον	ἔχειν ~ἀλλ' οὐ τὸ πλέον
[489]	τοῦ (ἀδικεῖσθαι, οὐδὲ δίκαιον ~τὸ	ἴσον	ἔχειν, ἀλλὰ καὶ φύσει· ὥστε
[488]	σὺ ἔλεγες, ~δίκαιον εἶναι τὸ	ἴσον	ἔχειν ~καὶ αἴσχιον τὸ ἀδικεῖν
[483]	γὰρ οἶμαι αὐτοὶ ἂν τὸ	ἴσον	ἔχωσιν φαυλότεροι ὄντες. διὰ ~ταῦτα
[484]	γοητεύοντες καταδουλούμεθα (λέγοντες ~ὡς τὸ	ἴσον	χρὴ ἔχειν καὶ τοῦτό ἐστιν
[508]	ἀλλὰ λέληθέν σε ὅτι ἡ	ἰσότης	ἡ γεωμετρικὴ καὶ ἐν ~θεοῖς
[517]	ἄνδρας· οὗτοι δὲ ~ἀνεφάνησαν ἐξ	ἴσου	τοῖς νῦν ὄντες, ὥστε, εἰ
[450]	τέχναι, ὧν ἔνιαι σχεδόν τι	~ἴσους	τοὺς λόγους ἔχουσι ταῖς πράξεσιν,
[522]	τέμνων τε καὶ κάων, ~καὶ	(ἰσχναίνων	καὶ πνίγων ἀπορεῖν ποιεῖ, πικρότατα
[457]	~(οἱ δὲ μεταστρέψαντες χρῶνται τῇ	ἰσχύϊ	καὶ τῇ τέχνῃ οὐκ ὀρθῶς.
[499]	ποιοῦσαι ἐν τῷ σώματι, ἢ	ἰσχὺν	ἢ ~ἄλλην τινὰ ἀρετὴν τοῦ
[504]	κόσμου γιγνομένῳ; ~(Καλλίκλης) Ὑγίειαν καὶ	ἰσχὺν	ἴσως λέγεις. ~(Σωκράτης) ~ἔγωγε. τί
[496]	~(Καλλίκλης) φημί. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν καὶ	ἰσχὺν	καὶ ἀσθένειαν ὡσαύτως; ~(Καλλίκλης) ναί.
[495]	τῷ ὄντι, ὦ Καλλίκλεις, ταῦτα	ἰσχυρίζῃ;	~(Καλλίκλης) ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~ἐπιχειρῶμεν ἄρα
[489]	ἀξίων πλὴν ~ἴσως τῷ σώματι	ἰσχυρίσασθαι,	καὶ οὗτοι φῶσιν, αὐτὰ ταῦτα
[490]	ὦμεν δὲ παντοδαποί, οἱ μὲν	~ἰσχυροί,	οἱ δ' ἀσθενεῖς, εἷς δὲ
[488]	~ἔρχονται, ὅτι κρείττους εἰσὶν καὶ	ἰσχυρότεραι,	ὡς τὸ κρεῖττον καὶ τὸ
[489]	σοὺς δούλους βελτίους σοῦ, ὅτι	~ἰσχυρότεροί	εἰσιν ἢ σύ. ἀλλὰ πάλιν
[488]	ὡς τὸ κρεῖττον καὶ τὸ	ἰσχυρότερον	~καὶ βέλτιον ταὐτὸν ὄν, ἢ
[488]	καὶ τὸ βέλτιον καὶ τὸ	ἰσχυρότερον;	~(Καλλίκλης) ἀλλ' ἐγώ σοι σαφῶς
[490]	δέ, ~οἷον εἰκός, τῶν μὲν	ἰσχυρότερος,	τῶν δὲ ἀσθενέστερος, ἄλλο τι
[488]	καλεῖς καὶ ~δεῖ ἀκροᾶσθαι τοῦ	ἰσχυροτέρου	τοὺς ἀσθενεστέρους, οἷόν μοι δοκεῖς
[489]	τοὺς βελτίους, ~ἐπειδὴ οὐ τοὺς	ἰσχυροτέρους;	καὶ ὦ θαυμάσιε πρᾳότερόν με
[488]	τί ποτε λέγοις. πότερον τοὺς	ἰσχυροτέρους	κρείττους καλεῖς καὶ ~δεῖ ἀκροᾶσθαι
[491]	(βελτίους τε καὶ ~κρείττους τοὺς	ἰσχυροτέρους	ὡρίζου, αὖθις δὲ τοὺς φρονιμωτέρους,
[452]	μού ἐστιν καλούς τε καὶ	ἰσχυροὺς	ποιεῖν ~τοὺς ἀνθρώπους τὰ σώματα.
[455]	σχεδὸν καὶ συχνοὺς ~αἰσθάνομαι, οἳ	ἴσως	αἰσχύνοιντ' ἄν σε ἀνερέσθαι. ὑπ'
[465]	οἱ ~γεωμέτραι ἤδη γὰρ (ἂν	ἴσως	ἀκολουθήσαις ὅτι ὃ κομμωτικὴ πρὸς
[520]	οἷον ~ταχὺς γενόμενος διὰ παιδοτρίβην,	ἴσως	ἂν ἀποστερήσειε τὴν χάριν, εἰ
[469]	ἀπιστοῦντί σοι δείξαιμι ~τὸ ἐγχειρίδιον,	ἴσως	ἂν εἴποις ἰδὼν ὅτι ὦ
[518]	δὲ ὄψον, ὁ δὲ οἶνον.	ἴσως	ἂν οὖν ἠγανάκτεις, εἴ σοι
[455]	~νόμισον καὶ τὸ σὸν σπεύδειν·	ἴσως	γὰρ καὶ τυγχάνει τις τῶν
[458]	ἐν τοῖς λεγομένοις ὑπὸ σοῦ·	ἴσως	γάρ τοι σοῦ ~ὀρθῶς λέγοντος
[499]	τὸν ἀγαθὸν καὶ κακὸν ὁμοίως,	ἴσως	δὲ καὶ μᾶλλον τὸν ~κακόν;
[490]	καλὸν καὶ ἀγαθόν, τοῦτον δὴ	ἴσως	δεῖ πλεονεκτεῖν τῶν ~σπερμάτων καὶ
[515]	ἔλεγεν; ~(Καλλίκλης) ἴσως. ~(Σωκράτης) ~οὐκ	ἴσως	δή, ὦ βέλτιστε, ἀλλ' ἀνάγκη
[481]	λέγεις θαυμάζοι ~ὡς ἄτοπά ἐστιν,	ἴσως	εἴποις ἂν αὐτῷ, εἰ βούλοιο
[519]	~αἰτίους τῶν κακῶν· σοῦ δὲ	ἴσως	ἐπιλήψονται, ἐὰν μὴ εὐλαβῇ, καὶ
[471]	Μακεδόνων, ἀλλ' οὐκ εὐδαιμονέστατος, καὶ	ἴσως	ἔστιν ὅστις ~Ἀθηναίων ἀπὸ σοῦ
[490]	οὐδὲ ποτῶν. ~(Σωκράτης) ~μανθάνω, ἀλλ'	ἴσως	ἱματίων, καὶ δεῖ τὸν ὑφαντικώτατον
[513]	ἀντιστατεῖ μοι· ἀλλ' ἐὰν ~πολλάκις	(ἴσως	καὶ) βέλτιον (ταὐτὰ ταῦτα διασκοπώμεθα,
[483]	τὸν τῆς ~φύσεως, οὐ μέντοι	ἴσως	κατὰ τοῦτον ὃν ἡμεῖς τιθέμεθα·
[504]	γιγνομένῳ; ~(Καλλίκλης) Ὑγίειαν καὶ ἰσχὺν	ἴσως	λέγεις. ~(Σωκράτης) ~ἔγωγε. τί δὲ
[490]	ταῦτα ~καὶ βέλτιστον. τὸν σκυτοτόμον	ἴσως	μέγιστα δεῖ ὑποδήματα καὶ πλεῖστα
[465]	ψυχῇ, ὡς ἐκεῖνο ἐν σώματι.	ἴσως	μὲν οὖν ~ἄτοπον πεποίηκα, ὅτι
[458]	τοιοῦτος εἶναι οἷον σὺ ὑφηγῇ·	ἴσως	~μέντοι χρῆν ἐννοεῖν καὶ τὸ
[521]	εἰσαχθεὶς εἰς δικαστήριον ὑπὸ πάνυ	ἴσως	μοχθηροῦ ~ἀνθρώπου καὶ φαύλου. ~(Σωκράτης)
[498]	~(Σωκράτης) ἆρα ὁμοίως; ~(Καλλίκλης) μᾶλλον	ἴσως	οἱ δειλοί. ~(Σωκράτης) ἀπιόντων δ'
[522]	τοιούτους δικαστάς; οὐ μέγα; ~(Καλλίκλης)	ἴσως·	οἴεσθαί γε χρή. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν
[522]	δικασταί, οὔτε ἄλλο οὐδέν· ὥστε	ἴσως,	ὅτι ἂν τύχω, τοῦτο πείσομαι.
[452]	ὢν ταῦτα λέγεις; εἴποι ἂν	ἴσως	ὅτι ἰατρός. τί οὖν λέγεις;
[500]	ποτ' ἐστὶν οὗτος ἐκείνου διαφέρων.	ἴσως	(οὖν βέλτιστόν ~ἐστιν, ὡς ἄρτι
[500]	ἀλλήλοιν καὶ ~ὁπότερον βιωτέον αὐτοῖν.	ἴσως	οὖν οὔπω οἶσθα τί λέγω.
[458]	παροῦσι πολλὰ ἐπεδειξάμην, καὶ νῦν	ἴσως	πόρρω ἀποτενοῦμεν, ~(ἢν διαλεγώμεθα. σκοπεῖν
[493]	ἄρα τις μυθολογῶν κομψὸς ἀνήρ,	ἴσως	Σικελός ~τις ἢ Ἰταλικός, παράγων
[480]	ἔμοιγε δοκεῖ, τοῖς μέντοι ἔμπροσθεν	ἴσως	σοι ~ὁμολογεῖται. ~(Σωκράτης) οὐκοῦν ἢ
[473]	~(Πῶλος) ἀληθῆ γε οἰόμενος. ~(Σωκράτης)	~ἴσως.	σὺ δέ γε εὐδαίμονας αὖ
[519]	αἰτίων ὄντων τῶν κακῶν ἀλλ'	ἴσως	συναιτίων. καίτοι ἔγωγε ~ἀνόητον πρᾶγμα
[515]	ὅτε ~τὰ τελευταῖα ἔλεγεν; ~(Καλλίκλης)	ἴσως.	~(Σωκράτης) ~οὐκ ἴσως δή, ὦ
[498]	δ' οὐ μᾶλλον χαίρουσιν; ~(Καλλίκλης)	ἴσως.	~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν λυποῦνται μὲν καὶ
[490]	εἰ μὴ τὰ τοιαῦτα λέγεις,	ἴσως	τὰ τοιάδε· οἷον γεωργικὸν ἄνδρα
[493]	ζῆν; ~(καὶ ἡμεῖς τῷ ὄντι	ἴσως	τέθναμεν· ἤδη γάρ του ἔγωγε
[461]	αὐτὸς διδάξειν, ἔπειτα ἐκ ταύτης	ἴσως	τῆς ὁμολογίας ἐναντίον τι ~συνέβη
[527]	ἐνθάδε σὺ ἐκεῖ, καί σε	ἴσως	~τυπτήσει τις καὶ ἐπὶ κόρρης
[489]	παντοδαπῶν ἀνθρώπων μηδενὸς ἀξίων πλὴν	~ἴσως	τῷ σώματι ἰσχυρίσασθαι, καὶ οὗτοι
[452]	πῶς γὰρ οὔ, φαίη ἂν	ἴσως,	ὦ Σώκρατες, ὑγίεια; ~τί δ'
[493]	ἀνήρ, ἴσως Σικελός ~τις ἢ	Ἰταλικός,	παράγων τῷ ὀνόματι διὰ τὸ
[524]	~αὖ εἴ τις ἦν καὶ	ἴχνη	εἶχε τῶν πληγῶν οὐλὰς ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005