Pages |
[516] |
μὲν
~οὐκ
ἐκπίπτουσιν
ἐκ
τῶν
|
ζευγῶν, |
ἐπειδὰν
δὲ
θεραπεύσωσιν
τοὺς
ἵππους |
[453] |
δέ
γε
μηδεὶς
ἄλλος
ἢ
|
Ζεῦξις |
ἔγραφε,
καλῶς
ἄν
σοι
ἀπεκέκριτο; |
[453] |
ἐρωτῶν
τίς
ἐστιν
τῶν
ζωγράφων
|
Ζεῦξις, |
εἴ
μοι
εἶπες
ὅτι
ὁ |
[523] |
ἑκατέρωσε
~ἀνάξιοι.
εἶπεν
οὖν
ὁ
|
Ζεύς· |
ἀλλ'
ἐγώ,
ἔφη,
παύσω
τοῦτο |
[523] |
λέγει,
~διενείμαντο
τὴν
ἀρχὴν
ὁ
|
Ζεὺς |
καὶ
ὁ
Ποσειδῶν
καὶ
ὁ |
[478] |
~(Πῶλος)
ναί.
~(Σωκράτης)
κάκιστα
ἄρα
|
ζῇ |
ὁ
ἔχων
(ἀδικίαν)
καὶ
μὴ |
[489] |
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
~μὰ
τὸν
|
Ζῆθον, |
ὦ
Καλλίκλεις,
ᾧ
σὺ
χρώμενος |
[485] |
οὖν
πεπονθέναι
νῦν
ὅπερ
ὁ
|
~Ζῆθος |
πρὸς
τὸν
Ἀμφίονα
ὁ
Εὐριπίδου, |
[506] |
ἀπέδωκα
ῥῆσιν
ἀντὶ
τῆς
τοῦ
|
Ζήθου· |
ἐπειδὴ
δὲ
σύ,
ὦ
~Καλλίκλεις, |
[468] |
πόλει
~μᾶλλον
ἢ
μή,
οὐδὲ
|
ζηλοῖς |
ὅταν
ἴδῃς
τινὰ
ἢ
ἀποκτείναντα |
[469] |
οὐ
χρὴ
οὔτε
τοὺς
ἀζηλώτους
|
ζηλοῦν |
οὔτε
τοὺς
ἀθλίους,
ἀλλ'
ἐλεεῖν. |
[522] |
ἐγὼ
δὲ
οὔτε
τοὺς
πορίζοντας
|
ζηλῶ |
οὔτε
οἷς
πορίζεται·
ἐάν
~τέ |
[486] |
ἐξ
ὧν
κενοῖσιν
~ἐγκατοικήσεις
δόμοις·
|
ζηλῶν |
οὐκ
ἐλέγχοντας
ἄνδρας
τὰ
μικρὰ |
[469] |
~ὁπότερ'
ἂν
ποιῇ,
οὐκ
ἀμφοτέρως
|
ζηλωτόν |
ἐστιν;
~(Σωκράτης)
εὐφήμει,
ὦ
Πῶλε. |
[469] |
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἔμοιγε,
οὐδὲ
μέντοι
|
ζηλωτός. |
~(Πῶλος)
οὐκ
ἄρτι
ἄθλιον
ἔφησθα |
[473] |
~διαβιῷ
ποιῶν
ὅτι
ἂν
βούληται,
|
ζηλωτὸς |
ὢν
καὶ
εὐδαιμονιζόμενος
ὑπὸ
τῶν |
[480] |
δὲ
δεσμοῦ,
δεῖν,
ἐὰν
δὲ
|
ζημίας, |
~ἀποτίνοντα,
ἐὰν
δὲ
φυγῆς,
φεύγοντα, |
[490] |
οὐ
πλεονεκτητέον,
εἰ
μὴ
μέλλει
|
ζημιοῦσθαι, |
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
~πλέον,
τῶν |
[470] |
~ὅτι
ἀναγκαῖον
τὸν
οὕτω
πράττοντα
|
ζημιοῦσθαί |
ἐστιν.
~(Σωκράτης)
τὸ
δὲ
ζημιοῦσθαι |
[470] |
ζημιοῦσθαί
ἐστιν.
~(Σωκράτης)
τὸ
δὲ
|
ζημιοῦσθαι |
οὐ
κακόν;
~(Πῶλος)
πάνυ
γε. |
[505] |
οἶμαι
λυσιτελεῖ
μετὰ
μοχθηρίας
σώματος
|
ζῆν |
ἀνθρώπῳ·
ἀνάγκη
γὰρ
~οὕτω
καὶ |
[512] |
~ἀνθρώπῳ·
κακῶς
γὰρ
ἀνάγκη
ἐστὶν
|
ζῆν. |
~διὰ
ταῦτα
οὐ
νόμος
ἐστὶ |
[486] |
τὴν
οὐσίαν,
ἀτεχνῶς
δὲ
ἄτιμον
|
ζῆν |
ἐν
τῇ
πόλει;
τὸν
δὲ |
[494] |
ἐν
τούτῳ
ἐστὶν
τὸ
~ἡδέως
|
ζῆν, |
ἐν
τῷ
ὡς
πλεῖστον
ἐπιρρεῖν. |
[494] |
ἐγὼ
ἔλεγον,
τὸ
ὥσπερ
λίθον
|
ζῆν, |
ἐπειδὰν
~(πληρώσῃ,
μήτε
χαίροντα
ἔτι |
[527] |
ὡς
δεῖ
ἄλλον
τινὰ
βίον
|
ζῆν |
ἢ
τοῦτον,
ὅσπερ
καὶ
ἐκεῖσε |
[526] |
ἂν
δύνωμαι
βέλτιστος
ὢν
καὶ
|
ζῆν |
καὶ
ἐπειδὰν
ἀποθνῄσκω
~(ἀποθνῄσκειν.
παρακαλῶ |
[492] |
ἐστι
κατθανεῖν,
~τὸ
κατθανεῖν
δὲ
|
ζῆν; |
~(καὶ
ἡμεῖς
τῷ
ὄντι
ἴσως |
[511] |
παρασκευάζεσθαι
~ἄνθρωπον,
ὡς
πλεῖστον
χρόνον
|
ζῆν, |
καὶ
μελετᾶν
τὰς
τέχνας
ταύτας |
[507] |
εἶναι
πρὸς
ὃν
βλέποντα
δεῖ
|
~ζῆν, |
καὶ
πάντα
εἰς
τοῦτο
τὰ |
[527] |
τὴν
ἄλλην
ἀρετὴν
~ἀσκοῦντας
καὶ
|
ζῆν |
καὶ
τεθνάναι.
τούτῳ
οὖν
ἑπώμεθα, |
[494] |
διατελοῦντα
τὸν
βίον
~εὐδαιμόνως
ἔστι
|
ζῆν. |
~(Καλλίκλης)
ὡς
ἄτοπος
εἶ,
ὦ |
[492] |
~τίς
δ'
οἶδεν,
εἰ
τὸ
|
ζῆν |
μέν
ἐστι
κατθανεῖν,
~τὸ
κατθανεῖν |
[505] |
ἀνθρώπῳ·
ἀνάγκη
γὰρ
~οὕτω
καὶ
|
ζῆν |
μοχθηρῶς.
ἢ
οὐχ
οὕτως;
~(Καλλίκλης) |
[512] |
μὴ
γὰρ
τοῦτο
μέν,
τὸ
|
ζῆν |
ὁποσονδὴ
(χρόνον,
~τόν
γε
ὡς |
[483] |
ᾧ
~κρεῖττόν
ἐστιν
τεθνάναι
ἢ
|
ζῆν, |
ὅστις
ἀδικούμενος
καὶ
προπηλακιζόμενος
μὴ |
[500] |
ἢ
τοῦτο,
ὅντινα
χρὴ
~τρόπον
|
ζῆν, |
πότερον
ἐπὶ
ὃν
σὺ
παρακαλεῖς |
[494] |
καὶ
δυνάμενον
πληροῦντα
~χαίροντα
εὐδαιμόνως
|
ζῆν. |
~(Σωκράτης)
~εὖγε,
ὦ
βέλτιστε·
διατέλει |
[512] |
οἶδεν
ὅτι
οὐκ
ἄμεινόν
ἐστιν
|
ζῆν |
τῷ
μοχθηρῷ
~ἀνθρώπῳ·
κακῶς
γὰρ |
[483] |
ἀδικεῖν,
τὸ
πλέον
τῶν
ἄλλων
|
~ζητεῖν |
ἔχειν·
ἀγαπῶσι
γὰρ
οἶμαι
αὐτοὶ |
[483] |
καὶ
αἰσχρὸν
λέγεται,
τὸ
πλέον
|
ζητεῖν |
ἔχειν
τῶν
~πολλῶν,
καὶ
ἀδικεῖν |
[503] |
πῶς
εἴπω.
~(Καλλίκλης)
ἀλλ'
ἐὰν
|
ζητῇς |
καλῶς,
εὑρήσεις.
~(Σωκράτης)
~ἴδωμεν
δὴ |
[457] |
ἑαυτῶν
λέγειν,
φιλονικοῦντας
ἀλλ'
οὐ
|
ζητοῦντας |
τὸ
προκείμενον
ἐν
~τῷ
λόγῳ· |
[527] |
θαυμαστὸν
καταφρονεῖν
τούτων,
εἴ
πῃ
|
ζητοῦντες |
~εἴχομεν
αὐτῶν
βελτίω
καὶ
ἀληθέστερα |
[506] |
εἰδὼς
λέγω
ἃ
λέγω,
ἀλλὰ
|
ζητῶ |
κοινῇ
μεθ'
ὑμῶν,
ὥστε,
ἂν |
[453] |
εἰσὶ
ζωγράφοι
γράφοντες
ἄλλα
πολλὰ
|
ζῷα; |
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~εἰ
δέ |
[453] |
μοι
εἶπες
ὅτι
ὁ
τὰ
|
ζῷα |
~γράφων,
ἆρ'
οὐκ
ἂν
δικαίως |
[453] |
τοῦτο,
ὅτι
καὶ
ἄλλοι
εἰσὶ
|
ζωγράφοι |
γράφοντες
ἄλλα
πολλὰ
ζῷα;
~(Γοργίας) |
[448] |
ὀρθῶς
ἐκαλοῦμεν;
~(Πῶλος)
δῆλον
ὅτι
|
ζωγράφον. |
~(Χαιρεφῶν)
~νῦν
δ'
ἐπειδὴ
τίνος |
[454] |
ἄλλαι,
δικαίως
~ὥσπερ
περὶ
τοῦ
|
ζωγράφου |
μετὰ
τοῦτο
ἐπανεροίμεθ'
ἂν
τὸν |
[503] |
οἷον
εἰ
βούλει
ἰδεῖν
~τοὺς
|
ζωγράφους, |
τοὺς
οἰκοδόμους,
τοὺς
ναυπηγούς,
τοὺς |
[453] |
σε
ἐρωτῶν
τίς
ἐστιν
τῶν
|
ζωγράφων |
Ζεῦξις,
εἴ
μοι
εἶπες
ὅτι |
[524] |
οἷος
εἶναι
παρεσκεύαστο
τὸ
σῶμα
|
ζῶν, |
ἔνδηλα
ταῦτα
~καὶ
τελευτήσαντος
ἢ |
[524] |
ὑπὸ
μαστίγων
ἢ
~ἄλλων
τραυμάτων
|
ζῶν, |
καὶ
τεθνεῶτος
τὸ
σῶμα
ἔστιν |
[527] |
ἐνταῦθα,
οἷ
ἀφικόμενος
εὐδαιμονήσεις
καὶ
|
ζῶν |
καὶ
τελευτήσας,
ὡς
~ὁ
λόγος |
[507] |
~πληροῦν,
ἀνήνυτον
κακόν,
λῃστοῦ
βίον
|
ζῶντα. |
οὔτε
γὰρ
ἂν
ἄλλῳ
ἀνθρώπῳ |
[523] |
γάρ,
ἔφη,
οἱ
κρινόμενοι
~κρίνονται·
|
ζῶντες |
γὰρ
κρίνονται.
~Πολλοὶ
οὖν,
ἦ |
[523] |
τοῦ
Διὸς
τὴν
ἀρχὴν
ἔχοντος
|
ζῶντες |
~ἦσαν
ζώντων,
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ |
[524] |
του
ἦν
μέλη
ἢ
διεστραμμένα
|
ζῶντος, |
καὶ
(τεθνεῶτος
ταὐτὰ
~ταῦτα
ἔνδηλα. |
[524] |
φύσει
ἢ
τροφῇ
ἢ
ἀμφότερα
|
ζῶντος, |
τούτου
καὶ
~ἐπειδὰν
ἀποθάνῃ
ὁ |
[523] |
τὴν
ἀρχὴν
ἔχοντος
ζῶντες
~ἦσαν
|
ζώντων, |
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
δικάζοντες
ᾗ |
[483] |
ἔχει,
καὶ
ἐν
~τοῖς
ἄλλοις
|
ζῴοις |
καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
ἐν
ὅλαις |
[516] |
(κακὸς
~εἶναι
ἐπιμελητὴς
ὁστισοῦν
ὁτουοῦν
|
ζῴου, |
ὃς
ἂν
παραλαβὼν
ἡμερώτερα
~ἀποδείξῃ |
[506] |
σώματος
καὶ
ψυχῆς
αὖ
καὶ
|
~ζῴου |
παντός,
οὐ
τῷ
εἰκῇ
κάλλιστα |
[487] |
ἱκανῶς
ψυχῆς
πέρι
~ὀρθῶς
τε
|
ζώσης |
καὶ
μὴ
τρία
ἄρα
δεῖ |
[453] |
ἠρόμην
ὁ
τὰ
ποῖα
τῶν
|
ζῴων |
γράφων
καὶ
ποῦ;
~(Γοργίας)
πάνυ |
[516] |
καὶ
ὁ
ἄνθρωπος
ἓν
τῶν
|
~ζῴων |
ἐστὶν
ἢ
οὔ;
~(Καλλίκλης)
πῶς |