Pages
[526]	καὶ ὁ Αἰακός ἑκάτερος τούτων	ῥάβδον	ἔχων δικάζει ὁ δὲ Μίνως
[523]	τῆς Ἀσίας, Μίνω τε καὶ	Ῥαδάμανθυν,	~(ἕνα δὲ ἐκ τῆς Εὐρώπης,
[524]	ἐκ τῆς Ἀσίας (παρὰ τὸν	Ῥαδάμανθυν,	~ὁ Ῥαδάμανθυς ἐκείνους ἐπιστήσας θεᾶται
[526]	~ὅπερ οὖν ἔλεγον, ἐπειδὰν ὁ	Ῥαδάμανθυς	ἐκεῖνος τοιοῦτόν τινα λάβῃ, ἄλλο
[524]	Ἀσίας (παρὰ τὸν Ῥαδάμανθυν, ~ὁ	Ῥαδάμανθυς	ἐκείνους ἐπιστήσας θεᾶται ἑκάστου τὴν
[524]	τοὺς μὲν ~ἐκ τῆς Ἀσίας	Ῥαδάμανθυς	κρινεῖ, τοὺς δὲ ἐκ τῆς
[481]	οἱ ἄλλοι, οὐκ ἂν ἦν	ῥᾴδιον	~(ἐνδείξασθαι τῷ ἑτέρῳ τὸ ἑαυτοῦ
[464]	τὰ σώματα, οὓς οὐκ ἂν	ῥᾳδίως	αἴσθοιτό τις ὅτι οὐκ εὖ
[448]	ἐτῶν. ~(Χαιρεφῶν) ἦ που ἄρα	ῥᾳδίως	ἀποκρινῇ, ὦ Γοργία. ~(Γοργίας) πάρεστι
[457]	~αὐτοῖς τὸ τοιόνδε, ὅτι οὐ	ῥᾳδίως	δύνανται περὶ ὧν ἂν ἐπιχειρήσωσιν
[522]	~τελευτῴην ἔγωγε, εὖ οἶδα ὅτι	ῥᾳδίως	ἴδοις ἄν με φέροντα (τὸν
[517]	τῶν αὐτῶν εἰκόνων ~λέγω, ἵνα	ῥᾷον	καταμάθῃς. τούτων γὰρ ποριστικὸν εἶναι
[459]	τῶν εἰδότων. ~(Γοργίας) ~οὐκοῦν πολλὴ	ῥᾳστώνη,	ὦ Σώκρατες, γίγνεται, μὴ μαθόντα
[489]	ὀνόματα θηρεύων, καὶ (ἐάν τις	ῥήματι	ἁμάρτῃ, ἕρμαιον ~τοῦτο ποιούμενος; ἐμὲ
[490]	δοκεῖς βούλεσθαι λέγειν καὶ οὐ	ῥήματι	θηρεύω εἰ ὁ ~εἷς τῶν
[450]	ῥητορικὴν καλεῖν, οὐχ ὅτι τῷ	~ῥήματι	οὕτως εἶπες, ὅτι ἡ διὰ
[506]	αὐτῷ τὴν τοῦ Ἀμφίονος ἀπέδωκα	ῥῆσιν	ἀντὶ τῆς τοῦ Ζήθου· ἐπειδὴ
[449]	τῆς ῥητορικῆς, ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης)	ῥήτορα	ἄρα χρή σε καλεῖν; ~(Γοργίας)
[449]	καὶ ποιῆσαι ἂν καὶ ~ἄλλον	ῥήτορα·	ἡ ῥητορικὴ περὶ τί τῶν
[479]	καὶ τοὺς ἄλλους τυράννους καὶ	~ῥήτορας	καὶ δυνάστας; ~(Πῶλος) ἔοικε. ~(Σωκράτης)
[466]	ὦ Πῶλε, ἐγὼ καὶ τοὺς	ῥήτορας	καὶ τοὺς τυράννους ~δύνασθαι μὲν
[467]	ἔγωγε. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀποδείξεις τοὺς	ῥήτορας	νοῦν ἔχοντας καὶ (τέχνην τὴν
[456]	ὦ Σώκρατες, ὁρᾷς ὅτι οἱ	ῥήτορές	~εἰσιν οἱ συμβουλεύοντες καὶ οἱ
[517]	νῦν ὄντες, ὥστε, εἰ οὗτοι	ῥήτορες	ἦσαν, οὔτε τῇ ἀληθινῇ ~ῥητορικῇ
[465]	καὶ περὶ ταὐτὰ σοφισταὶ καὶ	~ῥήτορες,	καὶ οὐκ ἔχουσιν ὅτι χρήσονται
[467]	~(Σωκράτης) ~πῶς ἂν οὖν οἱ	ῥήτορες	μέγα δύναιντο ἢ οἱ τύραννοι
[467]	δέ με ἐάσεις ἀνέλεγκτον, οἱ	ῥήτορες	οἱ ~ποιοῦντες ἐν ταῖς πόλεσιν
[466]	ἔλεγες· ἦ οὐχὶ ἀποκτεινύασιν (οἱ	ῥήτορες	οὓς ἂν ~βούλωνται, ὥσπερ οἱ
[466]	ἐν τῇ πόλει δύνασθαι οἱ	ῥήτορες.	~(Πῶλος) ~τί δέ; οὐχ, ὥσπερ
[466]	πόλεσι φαῦλοι νομίζεσθαι οἱ ἀγαθοὶ	~ῥήτορες;	~(Σωκράτης) ~ἐρώτημα τοῦτ' ἐρωτᾷς ἢ
[502]	τὸ βέλτιστον ἀεὶ λέγειν οἱ	ῥήτορες,	τούτου ~στοχαζόμενοι, ὅπως οἱ πολῖται
[502]	δημηγορία ἂν εἴη· ἢ οὐ	ῥητορεύειν	δοκοῦσί σοι οἱ ποιηταὶ ἐν
[450]	ποτε τὰς ἄλλας τέχνας οὐ	ῥητορικὰς	καλεῖς, οὔσας περὶ λόγους, εἴπερ
[460]	ὡς οὐδέποτ' ἂν εἴη ἡ	ῥητορικὴ	~ἄδικον πρᾶγμα, ὅ γ' ἀεὶ
[460]	καὶ ἐὰν ὁ ῥήτωρ τῇ	ῥητορικῇ	ἀδίκως χρῆται, ~μὴ τῷ διδάξαντι
[455]	ἧς τὸ πιστεύειν. ~(Σωκράτης) ~ἡ	ῥητορικὴ	ἄρα, ὡς ἔοικεν, πειθοῦς (δημιουργός
[459]	ἔχει ὁ ῥήτωρ καὶ ἡ	ῥητορική·	~αὐτὰ μὲν τὰ πράγματα οὐδὲν
[502]	ποιητική. ~(Καλλίκλης) φαίνεται. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν	ῥητορικὴ	δημηγορία ἂν εἴη· ἢ οὐ
[462]	ἐμπειρία ἄρα σοι δοκεῖ ἡ	ῥητορικὴ	εἶναι; ~(Σωκράτης) ἔμοιγε, εἰ μή
[462]	ἀλλὰ τί σοι δοκεῖ ἡ	ῥητορικὴ	εἶναι; ~(Σωκράτης) ~πρᾶγμα ὃ φῂς
[462]	~οὐκοῦν καλόν σοι δοκεῖ ἡ	ῥητορικὴ	εἶναι, χαρίζεσθαι οἷόν τε εἶναι
[508]	ἐάν τι ἀδικῇ, καὶ ~τῇ	ῥητορικῇ	ἐπὶ τοῦτο χρηστέον· καὶ ἃ
[460]	καὶ ~οὐκ ὀρθῶς χρωμένῳ τῇ	ῥητορικῇ;	ἐρρήθη ταῦτα ἢ οὔ; ~(Γοργίας)
[449]	πάντας γε τοὺς λόγους ἡ	ῥητορική	ἐστιν. ~(Γοργίας) οὐ δῆτα. ~(Σωκράτης)
[450]	διὰ λόγου τὸ κῦρος ἔχουσα	ῥητορική	ἐστιν, καὶ ~ὑπολάβοι ἄν τις,
[454]	τῆς περὶ τί πειθοῦς ἡ	ῥητορική	ἐστιν τέχνη; ἢ οὐ δοκεῖ
[451]	ἐν λόγοις τὸ κῦρος ἔχουσα	~ῥητορική	ἐστιν. ὥσπερ ἂν εἴ τίς
[517]	ῥήτορες ἦσαν, οὔτε τῇ ἀληθινῇ	~ῥητορικῇ	ἐχρῶντο οὐ γὰρ ἂν ἐξέπεσον
[480]	ἀδικούσης οὐ χρήσιμος οὐδὲν ἡ	ῥητορικὴ	ἡμῖν, ὦ Πῶλε, εἰ μὴ
[463]	~εἰ μὲν τοῦτό ἐστιν ἡ	ῥητορικὴ	ἣν Γοργίας (ἐπιτηδεύει, οὐκ οἶδα
[511]	τῶν ἐσχάτων κινδύνων, ὥσπερ ἡ	ῥητορική.	καὶ ~αὕτη μὲν προσεσταλμένη ἐστὶν
[461]	ἀδύνατον εἶναι ἀδίκως χρῆσθαι τῇ	~ῥητορικῇ	καὶ ἐθέλειν ἀδικεῖν. ταῦτα οὖν
[453]	ὅτι πειθοῦς δημιουργός ἐστιν ἡ	ῥητορική,	~καὶ ἡ πραγματεία αὐτῆς ἅπασα
[502]	ἡ πρὸς τὸν Ἀθηναίων δῆμον	ῥητορικὴ	(καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ἐν
[461]	ἔλεγες ~ὅτι ὁ ῥήτωρ (τῇ	ῥητορικῇ	κἂν ἀδίκως χρῷτο, οὕτω ~θαυμάσας
[463]	μάθοις ἀποκριναμένου; ἔστιν γὰρ ἡ	ῥητορικὴ	κατὰ τὸν ἐμὸν λόγον ~πολιτικῆς
[453]	σοι δοκεῖ πειθὼ ποιεῖν ἡ	ῥητορικὴ	~μόνη ἢ καὶ ἄλλαι τέχναι;
[454]	~(Γοργίας) ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκ ἄρα	ῥητορικὴ	μόνη πειθοῦς ἐστιν δημιουργός. ~(Γοργίας)
[480]	καὶ ἐπὶ τοῦτο ~χρώμενον τῇ	ῥητορικῇ,	ὅπως ἂν καταδήλων τῶν ἀδικημάτων
[451]	τυγχάνει μὲν γὰρ δὴ ἡ	ῥητορικὴ	οὖσα τῶν λόγῳ τὰ πάντα
[527]	περὶ πολλούς, φευκτέον· καὶ τῇ	ῥητορικῇ	οὕτω ~χρηστέον ἐπὶ τὸ δίκαιον
[454]	γε. ~(Σωκράτης) ~ποτέραν οὖν ἡ	ῥητορικὴ	πειθὼ ποιεῖ ἐν δικαστηρίοις τε
[460]	Γοργία, λόγοις ἐλέγετο ὅτι ἡ	ῥητορικὴ	περὶ λόγους εἴη ~οὐ τοὺς
[449]	ἂν καὶ ~ἄλλον ῥήτορα· ἡ	ῥητορικὴ	περὶ τί τῶν ὄντων τυγχάνει
[465]	ὃ ὀψοποιικὴ πρὸς ~ἰατρικήν, τοῦτο	ῥητορικὴ	πρὸς δικαιοσύνην. ὅπερ μέντοι λέγω,
[466]	κολακεία δοκεῖ σοι εἶναι ἡ	ῥητορική;	~(Σωκράτης) ~κολακείας μὲν οὖν ἔγωγε
[462]	ταὐτὸν ἄρ' ἐστὶν ὀψοποιία καὶ	ῥητορική;	~(Σωκράτης) ~οὐδαμῶς γε, ἀλλὰ τῆς
[451]	ἣν ἠρόμην διαπέρανον. ἐπεὶ γὰρ	ῥητορικὴ	τυγχάνει ~μὲν οὖσα τούτων τις
[463]	γέ μοι φαίνεται εἶναι ἡ	ῥητορική·	~τυγχάνει ὂν τοῦτο, ~εἰ δὲ
[456]	οὐκ ἄλλῃ τέχνῃ ἢ τῇ	~ῥητορικῇ.	φημὶ δὲ καὶ εἰς πόλιν
[457]	δημιουργούς, ἀλλὰ δικαίως καὶ τῇ	~ῥητορικῇ	χρῆσθαι, ὥσπερ καὶ τῇ ἀγωνίᾳ.
[456]	~δεῖ μέντοι, ὦ Σώκρατες, τῇ	ῥητορικῇ	χρῆσθαι ὥσπερ τῇ ἄλλῃ πάσῃ
[481]	ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Πῶλε, ἡ	ῥητορικὴ	χρήσιμος εἶναι, ἐπεὶ τῷ γε
[451]	οἱ λόγοι εἰσὶν οἷς ἡ	~ῥητορικὴ	χρῆται; ~(Γοργίας) τὰ μέγιστα τῶν
[463]	τῆς κολακείας μόριον ~εἶναι τὴν	ῥητορικήν,	ἀλλ' αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένος,
[467]	νοῦν ἔχοντας καὶ (τέχνην τὴν	ῥητορικὴν	~ἀλλὰ μὴ κολακείαν, ἐμὲ ἐξελέγξας;
[500]	τε ἐν τῷ δήμῳ καὶ	ῥητορικὴν	ἀσκοῦντα καὶ πολιτευόμενον ~τοῦτον τὸν
[482]	ἐπιστάμενος τὰ δίκαια ὁ τὴν	ῥητορικὴν	(βουλόμενος μαθεῖν, εἰ ~διδάξοι αὐτὸν
[450]	τινά μοι ~δοκεῖς λέγειν τὴν	ῥητορικήν.	~(Γοργίας) ἀληθῆ λέγεις. ~(Σωκράτης) ~ἀλλ'
[453]	τι ~λέγειν ἐπὶ πλέον τὴν	ῥητορικὴν	δύνασθαι ἢ πειθὼ τοῖς ἀκούουσιν
[459]	τε ἔσῃ αὐτὸν διδάξαι τὴν	ῥητορικήν,	ἐὰν μὴ προειδῇ περὶ τούτων
[463]	τριβή. ταύτης μόριον καὶ ~τὴν	ῥητορικὴν	ἐγὼ καλῶ καὶ τήν γε
[459]	σὲ τὸν μέλλοντα μαθήσεσθαι τὴν	~ῥητορικήν;	εἰ δὲ μή, σὺ ὁ
[465]	μὲν οὖν ἐγώ φημι τὴν	ῥητορικὴν	εἶναι, ἀκήκοας· ~ἀντίστροφον (ὀψοποιίας ἐν
[450]	περὶ ἃς οὐ φῂς τὴν	ῥητορικὴν	εἶναι· ἢ οὔ; ~(Γοργίας) ~πάνυ
[503]	πώποτε σὺ ταύτην εἶδες τὴν	~ῥητορικήν·	ἢ εἴ τινα ἔχεις τῶν
[453]	δηλῶσαι, ὦ Γοργία, ἐγγύτατα τὴν	(ῥητορικὴν	ἥντινα τέχνην ~ἡγῇ εἶναι, καὶ
[450]	γε οὐδεμίαν οἶμαί σε βούλεσθαι	ῥητορικὴν	καλεῖν, οὐχ ὅτι τῷ ~ῥήματι
[450]	οὔσας περὶ λόγους, εἴπερ ~ταύτην	ῥητορικὴν	καλεῖς, ἣ ἂν ᾖ περὶ
[450]	τὴν ἀριθμητικὴν οὔτε τὴν ~γεωμετρίαν	ῥητορικὴν	λέγειν. ~(Γοργίας) ὀρθῶς γὰρ οἴει,
[448]	ὧν εἴρηκεν ὅτι τὴν καλουμένην	ῥητορικὴν	μᾶλλον ~μεμελέτηκεν ἢ διαλέγεσθαι. ~(Πῶλος)
[471]	μοι δοκεῖς εὖ πρὸς τὴν	~ῥητορικὴν	πεπαιδεῦσθαι, τοῦ δὲ διαλέγεσθαι ἠμεληκέναι·
[463]	~ὃ δ' ἐγὼ καλῶ τὴν	ῥητορικήν,	πράγματός τινός ἐστι μόριον οὐδενὸς
[463]	εἴτε ~αἰσχρὸν ἡγοῦμαι εἶναι τὴν	ῥητορικὴν	πρὶν ἂν πρῶτον ἀποκρίνωμαι ὅτι
[463]	τῆς ~κολακείας φημὶ εἶναι τὴν	ῥητορικήν.	~(Πῶλος) ~ἐρωτῶ δή, καὶ ἀπόκριναι
[463]	πολιτικῆς μορίου εἴδωλον εἶναι τὴν	~ῥητορικήν.	~(Σωκράτης) ~ἀλλ' ἐγὼ πειράσομαι φράσαι
[450]	~(ἐστίν. διὰ ταῦτ' ἐγὼ τὴν	ῥητορικὴν	τέχνην ἀξιῶ εἶναι περὶ λόγους,
[511]	σὺ κελεύεις ἐμὲ μελετᾶν τὴν	~ῥητορικὴν	τὴν ἐν τοῖς δικαστηρίοις διασῴζουσαν;
[502]	~(Σωκράτης) ~νῦν ἄρα ἡμεῖς ηὑρήκαμεν	ῥητορικήν	τινα πρὸς δῆμον τοιοῦτον οἷον
[520]	πάγκαλόν τι οἴει εἶναι, τὴν	ῥητορικήν,	τοῦ ~δὲ καταφρονεῖς. τῇ δὲ
[450]	τοῖς λόγοις, τὴν ἀριθμητικὴν ἄρα	~ῥητορικήν,	ὦ Γοργία, λέγεις; ἀλλ' οὐκ
[449]	βραχυλογωτέρου ἀκοῦσαι. ~(Σωκράτης) ~φέρε δή·	ῥητορικῆς	γὰρ φῂς ἐπιστήμων τέχνης (εἶναι
[456]	ποτε ἡ δύναμίς ἐστιν τῆς	~ῥητορικῆς.	δαιμονία γάρ τις ἔμοιγε καταφαίνεται
[480]	ἡ μεγάλη χρεία ἐστὶν τῆς	ῥητορικῆς;	δεῖ ~μὲν γὰρ δὴ ἐκ
[459]	δὲ μή, σὺ ὁ τῆς	ῥητορικῆς	διδάσκαλος τούτων μὲν οὐδὲν διδάξεις
[461]	οὕτω καὶ σὺ περὶ τῆς	ῥητορικῆς	δοξάζεις ὥσπερ νῦν λέγεις; ἢ
[455]	Σώκρατες, σαφῶς ἀποκαλύψαι τὴν τῆς	ῥητορικῆς	~δύναμιν ἅπασαν· αὐτὸς γὰρ καλῶς
[457]	δὴ λόγος καὶ περὶ τῆς	ῥητορικῆς.	~δυνατὸς μὲν γὰρ πρὸς ἅπαντάς
[455]	ποτε καὶ λέγομεν περὶ τῆς	(ῥητορικῆς·	ἐγὼ μὲν γάρ τοι ~οὐδ'
[453]	~ἴθι δὴ καὶ περὶ τῆς	ῥητορικῆς	εἰπέ· πότερόν σοι δοκεῖ πειθὼ
[460]	ὥσπερ ἄρτι εἶπες, ἀποκαλύψας τῆς	ῥητορικῆς	εἰπὲ τίς ~ποθ' ἡ δύναμίς
[522]	ἀγανακτοίην ἄν· εἰ δὲ κολακικῆς	ῥητορικῆς	ἐνδείᾳ ~τελευτῴην ἔγωγε, εὖ οἶδα
[453]	τὴν πειθὼ τὴν ἀπὸ τῆς	(ῥητορικῆς	καὶ περὶ τίνων αὐτὴν ~εἶναι.
[520]	δὲ ἀληθείᾳ κάλλιόν ἐστιν σοφιστικὴ	ῥητορικῆς	ὅσῳπερ ~νομοθετικὴ δικαστικῆς καὶ γυμναστικὴ
[450]	ἐστιν ἡ ἐπιστήμη, τῆς δὲ	ῥητορικῆς	οὐδέν ἐστιν ~τοιοῦτον χειρούργημα, ἀλλὰ
[453]	νῦν. ἐγὼ τὴν ἀπὸ τῆς	ῥητορικῆς	πειθώ, ἥτις ποτ' ἐστὶν ἣν
[449]	ἀπόκριναι οὕτως καὶ περὶ τῆς	ῥητορικῆς,	περὶ τί τῶν ὄντων ~ἐστὶν
[462]	ἀπορεῖν σοι ~δοκεῖ περὶ τῆς	ῥητορικῆς,	σὺ αὐτὴν τίνα φῂς εἶναι;
[457]	τὸ πρῶτον ἔλεγες περὶ τῆς	ῥητορικῆς·	φοβοῦμαι οὖν ~διελέγχειν σε, μή
[449]	τίνος ἐπιστήμονα τέχνης. ~(Γοργίας) τῆς	ῥητορικῆς,	ὦ Σώκρατες. ~(Σωκράτης) ῥήτορα ἄρα
[455]	οἱ στρατηγικοὶ τότε συμβουλεύσουσιν, οἱ	ῥητορικοὶ	δὲ οὔ· ἢ πῶς λέγεις,
[461]	~αὐτὸς ὅτι αὖ ὁμολογεῖται τὸν	ῥητορικὸν	ἀδύνατον εἶναι ἀδίκως χρῆσθαι τῇ
[460]	~(Γοργίας) ἀνάγκη. ~(Σωκράτης) ~τὸν δὲ	ῥητορικὸν	ἀνάγκη ἐκ τοῦ λόγου δίκαιον
[456]	εἰς πόλιν ὅπῃ βούλει ἐλθόντα	ῥητορικὸν	ἄνδρα καὶ ἰατρόν, ~εἰ δέοι
[461]	ᾐσχύνθη σοι μὴ προσομολογῆσαι τὸν	ῥητορικὸν	ἄνδρα μὴ οὐχὶ ~καὶ τὰ
[460]	ναί. ~(Σωκράτης) ~οὐκοῦν ἀνάγκη τὸν	ῥητορικὸν	δίκαιον εἶναι, τὸν δὲ δίκαιον
[508]	κάκιον· ~καὶ τὸν μέλλοντα ὀρθῶς	ῥητορικὸν	ἔσεσθαι δίκαιον ἄρα δεῖ εἶναι
[460]	δή· καλῶς γὰρ λέγεις. ἐάνπερ	ῥητορικὸν	σύ τινα ποιήσῃς, ἀνάγκη αὐτὸν
[513]	ἐπιθυμεῖς πολιτικὸς εἶναι, πολιτικὸν καὶ	~ῥητορικόν·	τῷ αὑτῶν γὰρ (ἤθει λεγομένων
[458]	λέγοντος ἐγὼ οὐκ ὀρθῶς ὑπολαμβάνω.	ῥητορικὸν	φῂς ποιεῖν οἷός τ' εἶναι,
[460]	~(Σωκράτης) ~οὐδέποτε ἄρα βουλήσεται ὁ	ῥητορικὸς	ἀδικεῖν. ~(Γοργίας) οὐ φαίνεταί γε.
[457]	τῇ ἀγωνίᾳ. ἐὰν δὲ οἶμαι	ῥητορικὸς	γενόμενός τις ~κᾆτα ταύτῃ τῇ
[456]	οὐκ ἂν πιθανώτερον εἴποι ὁ	ῥητορικὸς	ἢ ἄλλος ὁστισοῦν τῶν ~δημιουργῶν
[456]	πείσειεν ἂν αὑτὸν ἑλέσθαι ὁ	ῥητορικὸς	μᾶλλον ἢ ἄλλος ὁστισοῦν· οὐ
[455]	ἄλλο ~τι ἢ τότε ὁ	ῥητορικὸς	οὐ συμβουλεύσει; δῆλον γὰρ ὅτι
[460]	ὁ αὐτὸς οὗτος φαίνεται, ὁ	ῥητορικός,	οὐκ ἄν ποτε ἀδικήσας. ἢ
[459]	καὶ κακὸν οὕτως ἔχων ὁ	ῥητορικὸς	ὡς περὶ τὸ ὑγιεινὸν καὶ
[455]	ῥήτωρ εἶναι καὶ ἄλλους ποιεῖν	~ῥητορικούς,	εὖ ἔχει τὰ τῆς σῆς
[471]	ἐγὼ λέγω. ~(Σωκράτης) ~ὦ μακάριε,	ῥητορικῶς	γάρ με ἐπιχειρεῖς ἐλέγχειν, ὥσπερ
[503]	σοι εἰπεῖν τῶν γε νῦν	ῥητόρων	οὐδένα. ~(Σωκράτης) ~τί δέ; τῶν
[503]	ἢ εἴ τινα ἔχεις τῶν	ῥητόρων	τοιοῦτον εἰπεῖν, τί οὐχὶ καὶ
[459]	τοῦ ἰατροῦ πιθανώτερος ἔσται ὁ	~ῥήτωρ.	~(Γοργίας) καὶ γὰρ ἔλεγον, ἔν
[455]	ἐπειδὴ γὰρ αὐτός τε φῂς	ῥήτωρ	εἶναι καὶ ἄλλους ποιεῖν ~ῥητορικούς,
[504]	~οὐκοῦν πρὸς ταῦτα βλέπων ὁ	ῥήτωρ	ἐκεῖνος, ὁ τεχνικός τε καὶ
[455]	~(Σωκράτης) ~οὐδ' ἄρα διδασκαλικὸς ὁ	ῥήτωρ	ἐστὶν δικαστηρίων τε καὶ τῶν
[520]	ὦ μακάρι' ἐστὶν ~σοφιστὴς καὶ	ῥήτωρ,	ἢ ἐγγύς τι καὶ παραπλήσιον,
[459]	ἁπάσας τέχνας ὡσαύτως ἔχει ὁ	ῥήτωρ	καὶ ἡ ῥητορική· ~αὐτὰ μὲν
[457]	γὰρ πρὸς ἅπαντάς ἐστιν ὁ	ῥήτωρ	καὶ περὶ παντὸς λέγειν, ὥστε
[468]	χρήματα, εἴτε τύραννος ὢν εἴτε	ῥήτωρ,	οἰόμενος ἄμεινον εἶναι αὐτῷ, ~τυγχάνει
[460]	δὲ οὕτως καὶ ἐὰν ὁ	ῥήτωρ	τῇ ῥητορικῇ ἀδίκως χρῆται, ~μὴ
[461]	ὀλίγον ὕστερον ἔλεγες ~ὅτι ὁ	ῥήτωρ	(τῇ ῥητορικῇ κἂν ἀδίκως χρῷτο,
[459]	εἰδόσι πιθανώτερος ἔσται, ὅταν ὁ	ῥήτωρ	τοῦ ~ἰατροῦ πιθανώτερος ᾖ. τοῦτο
[459]	ἐλαττοῦται ἢ μὴ ἐλαττοῦται ὁ	ῥήτωρ	τῶν ἄλλων διὰ τὸ οὕτως
[517]	δὲ διψῇ, ποτά, ἐὰν δὲ	ῥιγῷ,	ἱμάτια, στρώματα, ὑποδήματα, ἄλλ' ~ὧν
[502]	τό τε μέλος καὶ τὸν	ῥυθμὸν	καὶ τὸ ~μέτρον, ἄλλο τι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/11/2005