Pages |
[526] |
καὶ
ὁ
Αἰακός
ἑκάτερος
τούτων
|
ῥάβδον |
ἔχων
δικάζει
ὁ
δὲ
Μίνως |
[523] |
τῆς
Ἀσίας,
Μίνω
τε
καὶ
|
Ῥαδάμανθυν, |
~(ἕνα
δὲ
ἐκ
τῆς
Εὐρώπης, |
[524] |
ἐκ
τῆς
Ἀσίας
(παρὰ
τὸν
|
Ῥαδάμανθυν, |
~ὁ
Ῥαδάμανθυς
ἐκείνους
ἐπιστήσας
θεᾶται |
[526] |
~ὅπερ
οὖν
ἔλεγον,
ἐπειδὰν
ὁ
|
Ῥαδάμανθυς |
ἐκεῖνος
τοιοῦτόν
τινα
λάβῃ,
ἄλλο |
[524] |
Ἀσίας
(παρὰ
τὸν
Ῥαδάμανθυν,
~ὁ
|
Ῥαδάμανθυς |
ἐκείνους
ἐπιστήσας
θεᾶται
ἑκάστου
τὴν |
[524] |
τοὺς
μὲν
~ἐκ
τῆς
Ἀσίας
|
Ῥαδάμανθυς |
κρινεῖ,
τοὺς
δὲ
ἐκ
τῆς |
[481] |
οἱ
ἄλλοι,
οὐκ
ἂν
ἦν
|
ῥᾴδιον |
~(ἐνδείξασθαι
τῷ
ἑτέρῳ
τὸ
ἑαυτοῦ |
[464] |
τὰ
σώματα,
οὓς
οὐκ
ἂν
|
ῥᾳδίως |
αἴσθοιτό
τις
ὅτι
οὐκ
εὖ |
[448] |
ἐτῶν.
~(Χαιρεφῶν)
ἦ
που
ἄρα
|
ῥᾳδίως |
ἀποκρινῇ,
ὦ
Γοργία.
~(Γοργίας)
πάρεστι |
[457] |
~αὐτοῖς
τὸ
τοιόνδε,
ὅτι
οὐ
|
ῥᾳδίως |
δύνανται
περὶ
ὧν
ἂν
ἐπιχειρήσωσιν |
[522] |
~τελευτῴην
ἔγωγε,
εὖ
οἶδα
ὅτι
|
ῥᾳδίως |
ἴδοις
ἄν
με
φέροντα
(τὸν |
[517] |
τῶν
αὐτῶν
εἰκόνων
~λέγω,
ἵνα
|
ῥᾷον |
καταμάθῃς.
τούτων
γὰρ
ποριστικὸν
εἶναι |
[459] |
τῶν
εἰδότων.
~(Γοργίας)
~οὐκοῦν
πολλὴ
|
ῥᾳστώνη, |
ὦ
Σώκρατες,
γίγνεται,
μὴ
μαθόντα |
[489] |
ὀνόματα
θηρεύων,
καὶ
(ἐάν
τις
|
ῥήματι |
ἁμάρτῃ,
ἕρμαιον
~τοῦτο
ποιούμενος;
ἐμὲ |
[490] |
δοκεῖς
βούλεσθαι
λέγειν
καὶ
οὐ
|
ῥήματι |
θηρεύω
εἰ
ὁ
~εἷς
τῶν |
[450] |
ῥητορικὴν
καλεῖν,
οὐχ
ὅτι
τῷ
|
~ῥήματι |
οὕτως
εἶπες,
ὅτι
ἡ
διὰ |
[506] |
αὐτῷ
τὴν
τοῦ
Ἀμφίονος
ἀπέδωκα
|
ῥῆσιν |
ἀντὶ
τῆς
τοῦ
Ζήθου·
ἐπειδὴ |
[449] |
τῆς
ῥητορικῆς,
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
|
ῥήτορα |
ἄρα
χρή
σε
καλεῖν;
~(Γοργίας) |
[449] |
καὶ
ποιῆσαι
ἂν
καὶ
~ἄλλον
|
ῥήτορα· |
ἡ
ῥητορικὴ
περὶ
τί
τῶν |
[479] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
τυράννους
καὶ
|
~ῥήτορας |
καὶ
δυνάστας;
~(Πῶλος)
ἔοικε.
~(Σωκράτης) |
[466] |
ὦ
Πῶλε,
ἐγὼ
καὶ
τοὺς
|
ῥήτορας |
καὶ
τοὺς
τυράννους
~δύνασθαι
μὲν |
[467] |
ἔγωγε.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἀποδείξεις
τοὺς
|
ῥήτορας |
νοῦν
ἔχοντας
καὶ
(τέχνην
τὴν |
[456] |
ὦ
Σώκρατες,
ὁρᾷς
ὅτι
οἱ
|
ῥήτορές |
~εἰσιν
οἱ
συμβουλεύοντες
καὶ
οἱ |
[517] |
νῦν
ὄντες,
ὥστε,
εἰ
οὗτοι
|
ῥήτορες |
ἦσαν,
οὔτε
τῇ
ἀληθινῇ
~ῥητορικῇ |
[465] |
καὶ
περὶ
ταὐτὰ
σοφισταὶ
καὶ
|
~ῥήτορες, |
καὶ
οὐκ
ἔχουσιν
ὅτι
χρήσονται |
[467] |
~(Σωκράτης)
~πῶς
ἂν
οὖν
οἱ
|
ῥήτορες |
μέγα
δύναιντο
ἢ
οἱ
τύραννοι |
[467] |
δέ
με
ἐάσεις
ἀνέλεγκτον,
οἱ
|
ῥήτορες |
οἱ
~ποιοῦντες
ἐν
ταῖς
πόλεσιν |
[466] |
ἔλεγες·
ἦ
οὐχὶ
ἀποκτεινύασιν
(οἱ
|
ῥήτορες |
οὓς
ἂν
~βούλωνται,
ὥσπερ
οἱ |
[466] |
ἐν
τῇ
πόλει
δύνασθαι
οἱ
|
ῥήτορες. |
~(Πῶλος)
~τί
δέ;
οὐχ,
ὥσπερ |
[466] |
πόλεσι
φαῦλοι
νομίζεσθαι
οἱ
ἀγαθοὶ
|
~ῥήτορες; |
~(Σωκράτης)
~ἐρώτημα
τοῦτ'
ἐρωτᾷς
ἢ |
[502] |
τὸ
βέλτιστον
ἀεὶ
λέγειν
οἱ
|
ῥήτορες, |
τούτου
~στοχαζόμενοι,
ὅπως
οἱ
πολῖται |
[502] |
δημηγορία
ἂν
εἴη·
ἢ
οὐ
|
ῥητορεύειν |
δοκοῦσί
σοι
οἱ
ποιηταὶ
ἐν |
[450] |
ποτε
τὰς
ἄλλας
τέχνας
οὐ
|
ῥητορικὰς |
καλεῖς,
οὔσας
περὶ
λόγους,
εἴπερ |
[460] |
ὡς
οὐδέποτ'
ἂν
εἴη
ἡ
|
ῥητορικὴ |
~ἄδικον
πρᾶγμα,
ὅ
γ'
ἀεὶ |
[460] |
καὶ
ἐὰν
ὁ
ῥήτωρ
τῇ
|
ῥητορικῇ |
ἀδίκως
χρῆται,
~μὴ
τῷ
διδάξαντι |
[455] |
ἧς
τὸ
πιστεύειν.
~(Σωκράτης)
~ἡ
|
ῥητορικὴ |
ἄρα,
ὡς
ἔοικεν,
πειθοῦς
(δημιουργός |
[459] |
ἔχει
ὁ
ῥήτωρ
καὶ
ἡ
|
ῥητορική· |
~αὐτὰ
μὲν
τὰ
πράγματα
οὐδὲν |
[502] |
ποιητική.
~(Καλλίκλης)
φαίνεται.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
|
ῥητορικὴ |
δημηγορία
ἂν
εἴη·
ἢ
οὐ |
[462] |
ἐμπειρία
ἄρα
σοι
δοκεῖ
ἡ
|
ῥητορικὴ |
εἶναι;
~(Σωκράτης)
ἔμοιγε,
εἰ
μή |
[462] |
ἀλλὰ
τί
σοι
δοκεῖ
ἡ
|
ῥητορικὴ |
εἶναι;
~(Σωκράτης)
~πρᾶγμα
ὃ
φῂς |
[462] |
~οὐκοῦν
καλόν
σοι
δοκεῖ
ἡ
|
ῥητορικὴ |
εἶναι,
χαρίζεσθαι
οἷόν
τε
εἶναι |
[508] |
ἐάν
τι
ἀδικῇ,
καὶ
~τῇ
|
ῥητορικῇ |
ἐπὶ
τοῦτο
χρηστέον·
καὶ
ἃ |
[460] |
καὶ
~οὐκ
ὀρθῶς
χρωμένῳ
τῇ
|
ῥητορικῇ; |
ἐρρήθη
ταῦτα
ἢ
οὔ;
~(Γοργίας) |
[449] |
πάντας
γε
τοὺς
λόγους
ἡ
|
ῥητορική |
ἐστιν.
~(Γοργίας)
οὐ
δῆτα.
~(Σωκράτης) |
[450] |
διὰ
λόγου
τὸ
κῦρος
ἔχουσα
|
ῥητορική |
ἐστιν,
καὶ
~ὑπολάβοι
ἄν
τις, |
[454] |
τῆς
περὶ
τί
πειθοῦς
ἡ
|
ῥητορική |
ἐστιν
τέχνη;
ἢ
οὐ
δοκεῖ |
[451] |
ἐν
λόγοις
τὸ
κῦρος
ἔχουσα
|
~ῥητορική |
ἐστιν.
ὥσπερ
ἂν
εἴ
τίς |
[517] |
ῥήτορες
ἦσαν,
οὔτε
τῇ
ἀληθινῇ
|
~ῥητορικῇ |
ἐχρῶντο
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐξέπεσον |
[480] |
ἀδικούσης
οὐ
χρήσιμος
οὐδὲν
ἡ
|
ῥητορικὴ |
ἡμῖν,
ὦ
Πῶλε,
εἰ
μὴ |
[463] |
~εἰ
μὲν
τοῦτό
ἐστιν
ἡ
|
ῥητορικὴ |
ἣν
Γοργίας
(ἐπιτηδεύει,
οὐκ
οἶδα |
[511] |
τῶν
ἐσχάτων
κινδύνων,
ὥσπερ
ἡ
|
ῥητορική. |
καὶ
~αὕτη
μὲν
προσεσταλμένη
ἐστὶν |
[461] |
ἀδύνατον
εἶναι
ἀδίκως
χρῆσθαι
τῇ
|
~ῥητορικῇ |
καὶ
ἐθέλειν
ἀδικεῖν.
ταῦτα
οὖν |
[453] |
ὅτι
πειθοῦς
δημιουργός
ἐστιν
ἡ
|
ῥητορική, |
~καὶ
ἡ
πραγματεία
αὐτῆς
ἅπασα |
[502] |
ἡ
πρὸς
τὸν
Ἀθηναίων
δῆμον
|
ῥητορικὴ |
(καὶ
τοὺς
ἄλλους
τοὺς
ἐν |
[461] |
ἔλεγες
~ὅτι
ὁ
ῥήτωρ
(τῇ
|
ῥητορικῇ |
κἂν
ἀδίκως
χρῷτο,
οὕτω
~θαυμάσας |
[463] |
μάθοις
ἀποκριναμένου;
ἔστιν
γὰρ
ἡ
|
ῥητορικὴ |
κατὰ
τὸν
ἐμὸν
λόγον
~πολιτικῆς |
[453] |
σοι
δοκεῖ
πειθὼ
ποιεῖν
ἡ
|
ῥητορικὴ |
~μόνη
ἢ
καὶ
ἄλλαι
τέχναι; |
[454] |
~(Γοργίας)
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκ
ἄρα
|
ῥητορικὴ |
μόνη
πειθοῦς
ἐστιν
δημιουργός.
~(Γοργίας) |
[480] |
καὶ
ἐπὶ
τοῦτο
~χρώμενον
τῇ
|
ῥητορικῇ, |
ὅπως
ἂν
καταδήλων
τῶν
ἀδικημάτων |
[451] |
τυγχάνει
μὲν
γὰρ
δὴ
ἡ
|
ῥητορικὴ |
οὖσα
τῶν
λόγῳ
τὰ
πάντα |
[527] |
περὶ
πολλούς,
φευκτέον·
καὶ
τῇ
|
ῥητορικῇ |
οὕτω
~χρηστέον
ἐπὶ
τὸ
δίκαιον |
[454] |
γε.
~(Σωκράτης)
~ποτέραν
οὖν
ἡ
|
ῥητορικὴ |
πειθὼ
ποιεῖ
ἐν
δικαστηρίοις
τε |
[460] |
Γοργία,
λόγοις
ἐλέγετο
ὅτι
ἡ
|
ῥητορικὴ |
περὶ
λόγους
εἴη
~οὐ
τοὺς |
[449] |
ἂν
καὶ
~ἄλλον
ῥήτορα·
ἡ
|
ῥητορικὴ |
περὶ
τί
τῶν
ὄντων
τυγχάνει |
[465] |
ὃ
ὀψοποιικὴ
πρὸς
~ἰατρικήν,
τοῦτο
|
ῥητορικὴ |
πρὸς
δικαιοσύνην.
ὅπερ
μέντοι
λέγω, |
[466] |
κολακεία
δοκεῖ
σοι
εἶναι
ἡ
|
ῥητορική; |
~(Σωκράτης)
~κολακείας
μὲν
οὖν
ἔγωγε |
[462] |
ταὐτὸν
ἄρ'
ἐστὶν
ὀψοποιία
καὶ
|
ῥητορική; |
~(Σωκράτης)
~οὐδαμῶς
γε,
ἀλλὰ
τῆς |
[451] |
ἣν
ἠρόμην
διαπέρανον.
ἐπεὶ
γὰρ
|
ῥητορικὴ |
τυγχάνει
~μὲν
οὖσα
τούτων
τις |
[463] |
γέ
μοι
φαίνεται
εἶναι
ἡ
|
ῥητορική· |
~τυγχάνει
ὂν
τοῦτο,
~εἰ
δὲ |
[456] |
οὐκ
ἄλλῃ
τέχνῃ
ἢ
τῇ
|
~ῥητορικῇ. |
φημὶ
δὲ
καὶ
εἰς
πόλιν |
[457] |
δημιουργούς,
ἀλλὰ
δικαίως
καὶ
τῇ
|
~ῥητορικῇ |
χρῆσθαι,
ὥσπερ
καὶ
τῇ
ἀγωνίᾳ. |
[456] |
~δεῖ
μέντοι,
ὦ
Σώκρατες,
τῇ
|
ῥητορικῇ |
χρῆσθαι
ὥσπερ
τῇ
ἄλλῃ
πάσῃ |
[481] |
ἔμοιγε
δοκεῖ,
ὦ
Πῶλε,
ἡ
|
ῥητορικὴ |
χρήσιμος
εἶναι,
ἐπεὶ
τῷ
γε |
[451] |
οἱ
λόγοι
εἰσὶν
οἷς
ἡ
|
~ῥητορικὴ |
χρῆται;
~(Γοργίας)
τὰ
μέγιστα
τῶν |
[463] |
τῆς
κολακείας
μόριον
~εἶναι
τὴν
|
ῥητορικήν, |
ἀλλ'
αὐτὸν
λέληθα
οὔπω
ἀποκεκριμένος, |
[467] |
νοῦν
ἔχοντας
καὶ
(τέχνην
τὴν
|
ῥητορικὴν |
~ἀλλὰ
μὴ
κολακείαν,
ἐμὲ
ἐξελέγξας; |
[500] |
τε
ἐν
τῷ
δήμῳ
καὶ
|
ῥητορικὴν |
ἀσκοῦντα
καὶ
πολιτευόμενον
~τοῦτον
τὸν |
[482] |
ἐπιστάμενος
τὰ
δίκαια
ὁ
τὴν
|
ῥητορικὴν |
(βουλόμενος
μαθεῖν,
εἰ
~διδάξοι
αὐτὸν |
[450] |
τινά
μοι
~δοκεῖς
λέγειν
τὴν
|
ῥητορικήν. |
~(Γοργίας)
ἀληθῆ
λέγεις.
~(Σωκράτης)
~ἀλλ' |
[453] |
τι
~λέγειν
ἐπὶ
πλέον
τὴν
|
ῥητορικὴν |
δύνασθαι
ἢ
πειθὼ
τοῖς
ἀκούουσιν |
[459] |
τε
ἔσῃ
αὐτὸν
διδάξαι
τὴν
|
ῥητορικήν, |
ἐὰν
μὴ
προειδῇ
περὶ
τούτων |
[463] |
τριβή.
ταύτης
μόριον
καὶ
~τὴν
|
ῥητορικὴν |
ἐγὼ
καλῶ
καὶ
τήν
γε |
[459] |
σὲ
τὸν
μέλλοντα
μαθήσεσθαι
τὴν
|
~ῥητορικήν; |
εἰ
δὲ
μή,
σὺ
ὁ |
[465] |
μὲν
οὖν
ἐγώ
φημι
τὴν
|
ῥητορικὴν |
εἶναι,
ἀκήκοας·
~ἀντίστροφον
(ὀψοποιίας
ἐν |
[450] |
περὶ
ἃς
οὐ
φῂς
τὴν
|
ῥητορικὴν |
εἶναι·
ἢ
οὔ;
~(Γοργίας)
~πάνυ |
[503] |
πώποτε
σὺ
ταύτην
εἶδες
τὴν
|
~ῥητορικήν· |
ἢ
εἴ
τινα
ἔχεις
τῶν |
[453] |
δηλῶσαι,
ὦ
Γοργία,
ἐγγύτατα
τὴν
|
(ῥητορικὴν |
ἥντινα
τέχνην
~ἡγῇ
εἶναι,
καὶ |
[450] |
γε
οὐδεμίαν
οἶμαί
σε
βούλεσθαι
|
ῥητορικὴν |
καλεῖν,
οὐχ
ὅτι
τῷ
~ῥήματι |
[450] |
οὔσας
περὶ
λόγους,
εἴπερ
~ταύτην
|
ῥητορικὴν |
καλεῖς,
ἣ
ἂν
ᾖ
περὶ |
[450] |
τὴν
ἀριθμητικὴν
οὔτε
τὴν
~γεωμετρίαν
|
ῥητορικὴν |
λέγειν.
~(Γοργίας)
ὀρθῶς
γὰρ
οἴει, |
[448] |
ὧν
εἴρηκεν
ὅτι
τὴν
καλουμένην
|
ῥητορικὴν |
μᾶλλον
~μεμελέτηκεν
ἢ
διαλέγεσθαι.
~(Πῶλος) |
[471] |
μοι
δοκεῖς
εὖ
πρὸς
τὴν
|
~ῥητορικὴν |
πεπαιδεῦσθαι,
τοῦ
δὲ
διαλέγεσθαι
ἠμεληκέναι· |
[463] |
~ὃ
δ'
ἐγὼ
καλῶ
τὴν
|
ῥητορικήν, |
πράγματός
τινός
ἐστι
μόριον
οὐδενὸς |
[463] |
εἴτε
~αἰσχρὸν
ἡγοῦμαι
εἶναι
τὴν
|
ῥητορικὴν |
πρὶν
ἂν
πρῶτον
ἀποκρίνωμαι
ὅτι |
[463] |
τῆς
~κολακείας
φημὶ
εἶναι
τὴν
|
ῥητορικήν. |
~(Πῶλος)
~ἐρωτῶ
δή,
καὶ
ἀπόκριναι |
[463] |
πολιτικῆς
μορίου
εἴδωλον
εἶναι
τὴν
|
~ῥητορικήν. |
~(Σωκράτης)
~ἀλλ'
ἐγὼ
πειράσομαι
φράσαι |
[450] |
~(ἐστίν.
διὰ
ταῦτ'
ἐγὼ
τὴν
|
ῥητορικὴν |
τέχνην
ἀξιῶ
εἶναι
περὶ
λόγους, |
[511] |
σὺ
κελεύεις
ἐμὲ
μελετᾶν
τὴν
|
~ῥητορικὴν |
τὴν
ἐν
τοῖς
δικαστηρίοις
διασῴζουσαν; |
[502] |
~(Σωκράτης)
~νῦν
ἄρα
ἡμεῖς
ηὑρήκαμεν
|
ῥητορικήν |
τινα
πρὸς
δῆμον
τοιοῦτον
οἷον |
[520] |
πάγκαλόν
τι
οἴει
εἶναι,
τὴν
|
ῥητορικήν, |
τοῦ
~δὲ
καταφρονεῖς.
τῇ
δὲ |
[450] |
τοῖς
λόγοις,
τὴν
ἀριθμητικὴν
ἄρα
|
~ῥητορικήν, |
ὦ
Γοργία,
λέγεις;
ἀλλ'
οὐκ |
[449] |
βραχυλογωτέρου
ἀκοῦσαι.
~(Σωκράτης)
~φέρε
δή·
|
ῥητορικῆς |
γὰρ
φῂς
ἐπιστήμων
τέχνης
(εἶναι |
[456] |
ποτε
ἡ
δύναμίς
ἐστιν
τῆς
|
~ῥητορικῆς. |
δαιμονία
γάρ
τις
ἔμοιγε
καταφαίνεται |
[480] |
ἡ
μεγάλη
χρεία
ἐστὶν
τῆς
|
ῥητορικῆς; |
δεῖ
~μὲν
γὰρ
δὴ
ἐκ |
[459] |
δὲ
μή,
σὺ
ὁ
τῆς
|
ῥητορικῆς |
διδάσκαλος
τούτων
μὲν
οὐδὲν
διδάξεις |
[461] |
οὕτω
καὶ
σὺ
περὶ
τῆς
|
ῥητορικῆς |
δοξάζεις
ὥσπερ
νῦν
λέγεις;
ἢ |
[455] |
Σώκρατες,
σαφῶς
ἀποκαλύψαι
τὴν
τῆς
|
ῥητορικῆς |
~δύναμιν
ἅπασαν·
αὐτὸς
γὰρ
καλῶς |
[457] |
δὴ
λόγος
καὶ
περὶ
τῆς
|
ῥητορικῆς. |
~δυνατὸς
μὲν
γὰρ
πρὸς
ἅπαντάς |
[455] |
ποτε
καὶ
λέγομεν
περὶ
τῆς
|
(ῥητορικῆς· |
ἐγὼ
μὲν
γάρ
τοι
~οὐδ' |
[453] |
~ἴθι
δὴ
καὶ
περὶ
τῆς
|
ῥητορικῆς |
εἰπέ·
πότερόν
σοι
δοκεῖ
πειθὼ |
[460] |
ὥσπερ
ἄρτι
εἶπες,
ἀποκαλύψας
τῆς
|
ῥητορικῆς |
εἰπὲ
τίς
~ποθ'
ἡ
δύναμίς |
[522] |
ἀγανακτοίην
ἄν·
εἰ
δὲ
κολακικῆς
|
ῥητορικῆς |
ἐνδείᾳ
~τελευτῴην
ἔγωγε,
εὖ
οἶδα |
[453] |
τὴν
πειθὼ
τὴν
ἀπὸ
τῆς
|
(ῥητορικῆς |
καὶ
περὶ
τίνων
αὐτὴν
~εἶναι. |
[520] |
δὲ
ἀληθείᾳ
κάλλιόν
ἐστιν
σοφιστικὴ
|
ῥητορικῆς |
ὅσῳπερ
~νομοθετικὴ
δικαστικῆς
καὶ
γυμναστικὴ |
[450] |
ἐστιν
ἡ
ἐπιστήμη,
τῆς
δὲ
|
ῥητορικῆς |
οὐδέν
ἐστιν
~τοιοῦτον
χειρούργημα,
ἀλλὰ |
[453] |
νῦν.
ἐγὼ
τὴν
ἀπὸ
τῆς
|
ῥητορικῆς |
πειθώ,
ἥτις
ποτ'
ἐστὶν
ἣν |
[449] |
ἀπόκριναι
οὕτως
καὶ
περὶ
τῆς
|
ῥητορικῆς, |
περὶ
τί
τῶν
ὄντων
~ἐστὶν |
[462] |
ἀπορεῖν
σοι
~δοκεῖ
περὶ
τῆς
|
ῥητορικῆς, |
σὺ
αὐτὴν
τίνα
φῂς
εἶναι; |
[457] |
τὸ
πρῶτον
ἔλεγες
περὶ
τῆς
|
ῥητορικῆς· |
φοβοῦμαι
οὖν
~διελέγχειν
σε,
μή |
[449] |
τίνος
ἐπιστήμονα
τέχνης.
~(Γοργίας)
τῆς
|
ῥητορικῆς, |
ὦ
Σώκρατες.
~(Σωκράτης)
ῥήτορα
ἄρα |
[455] |
οἱ
στρατηγικοὶ
τότε
συμβουλεύσουσιν,
οἱ
|
ῥητορικοὶ |
δὲ
οὔ·
ἢ
πῶς
λέγεις, |
[461] |
~αὐτὸς
ὅτι
αὖ
ὁμολογεῖται
τὸν
|
ῥητορικὸν |
ἀδύνατον
εἶναι
ἀδίκως
χρῆσθαι
τῇ |
[460] |
~(Γοργίας)
ἀνάγκη.
~(Σωκράτης)
~τὸν
δὲ
|
ῥητορικὸν |
ἀνάγκη
ἐκ
τοῦ
λόγου
δίκαιον |
[456] |
εἰς
πόλιν
ὅπῃ
βούλει
ἐλθόντα
|
ῥητορικὸν |
ἄνδρα
καὶ
ἰατρόν,
~εἰ
δέοι |
[461] |
ᾐσχύνθη
σοι
μὴ
προσομολογῆσαι
τὸν
|
ῥητορικὸν |
ἄνδρα
μὴ
οὐχὶ
~καὶ
τὰ |
[460] |
ναί.
~(Σωκράτης)
~οὐκοῦν
ἀνάγκη
τὸν
|
ῥητορικὸν |
δίκαιον
εἶναι,
τὸν
δὲ
δίκαιον |
[508] |
κάκιον·
~καὶ
τὸν
μέλλοντα
ὀρθῶς
|
ῥητορικὸν |
ἔσεσθαι
δίκαιον
ἄρα
δεῖ
εἶναι |
[460] |
δή·
καλῶς
γὰρ
λέγεις.
ἐάνπερ
|
ῥητορικὸν |
σύ
τινα
ποιήσῃς,
ἀνάγκη
αὐτὸν |
[513] |
ἐπιθυμεῖς
πολιτικὸς
εἶναι,
πολιτικὸν
καὶ
|
~ῥητορικόν· |
τῷ
αὑτῶν
γὰρ
(ἤθει
λεγομένων |
[458] |
λέγοντος
ἐγὼ
οὐκ
ὀρθῶς
ὑπολαμβάνω.
|
ῥητορικὸν |
φῂς
ποιεῖν
οἷός
τ'
εἶναι, |
[460] |
~(Σωκράτης)
~οὐδέποτε
ἄρα
βουλήσεται
ὁ
|
ῥητορικὸς |
ἀδικεῖν.
~(Γοργίας)
οὐ
φαίνεταί
γε. |
[457] |
τῇ
ἀγωνίᾳ.
ἐὰν
δὲ
οἶμαι
|
ῥητορικὸς |
γενόμενός
τις
~κᾆτα
ταύτῃ
τῇ |
[456] |
οὐκ
ἂν
πιθανώτερον
εἴποι
ὁ
|
ῥητορικὸς |
ἢ
ἄλλος
ὁστισοῦν
τῶν
~δημιουργῶν |
[456] |
πείσειεν
ἂν
αὑτὸν
ἑλέσθαι
ὁ
|
ῥητορικὸς |
μᾶλλον
ἢ
ἄλλος
ὁστισοῦν·
οὐ |
[455] |
ἄλλο
~τι
ἢ
τότε
ὁ
|
ῥητορικὸς |
οὐ
συμβουλεύσει;
δῆλον
γὰρ
ὅτι |
[460] |
ὁ
αὐτὸς
οὗτος
φαίνεται,
ὁ
|
ῥητορικός, |
οὐκ
ἄν
ποτε
ἀδικήσας.
ἢ |
[459] |
καὶ
κακὸν
οὕτως
ἔχων
ὁ
|
ῥητορικὸς |
ὡς
περὶ
τὸ
ὑγιεινὸν
καὶ |
[455] |
ῥήτωρ
εἶναι
καὶ
ἄλλους
ποιεῖν
|
~ῥητορικούς, |
εὖ
ἔχει
τὰ
τῆς
σῆς |
[471] |
ἐγὼ
λέγω.
~(Σωκράτης)
~ὦ
μακάριε,
|
ῥητορικῶς |
γάρ
με
ἐπιχειρεῖς
ἐλέγχειν,
ὥσπερ |
[503] |
σοι
εἰπεῖν
τῶν
γε
νῦν
|
ῥητόρων |
οὐδένα.
~(Σωκράτης)
~τί
δέ;
τῶν |
[503] |
ἢ
εἴ
τινα
ἔχεις
τῶν
|
ῥητόρων |
τοιοῦτον
εἰπεῖν,
τί
οὐχὶ
καὶ |
[459] |
τοῦ
ἰατροῦ
πιθανώτερος
ἔσται
ὁ
|
~ῥήτωρ. |
~(Γοργίας)
καὶ
γὰρ
ἔλεγον,
ἔν |
[455] |
ἐπειδὴ
γὰρ
αὐτός
τε
φῂς
|
ῥήτωρ |
εἶναι
καὶ
ἄλλους
ποιεῖν
~ῥητορικούς, |
[504] |
~οὐκοῦν
πρὸς
ταῦτα
βλέπων
ὁ
|
ῥήτωρ |
ἐκεῖνος,
ὁ
τεχνικός
τε
καὶ |
[455] |
~(Σωκράτης)
~οὐδ'
ἄρα
διδασκαλικὸς
ὁ
|
ῥήτωρ |
ἐστὶν
δικαστηρίων
τε
καὶ
τῶν |
[520] |
ὦ
μακάρι'
ἐστὶν
~σοφιστὴς
καὶ
|
ῥήτωρ, |
ἢ
ἐγγύς
τι
καὶ
παραπλήσιον, |
[459] |
ἁπάσας
τέχνας
ὡσαύτως
ἔχει
ὁ
|
ῥήτωρ |
καὶ
ἡ
ῥητορική·
~αὐτὰ
μὲν |
[457] |
γὰρ
πρὸς
ἅπαντάς
ἐστιν
ὁ
|
ῥήτωρ |
καὶ
περὶ
παντὸς
λέγειν,
ὥστε |
[468] |
χρήματα,
εἴτε
τύραννος
ὢν
εἴτε
|
ῥήτωρ, |
οἰόμενος
ἄμεινον
εἶναι
αὐτῷ,
~τυγχάνει |
[460] |
δὲ
οὕτως
καὶ
ἐὰν
ὁ
|
ῥήτωρ |
τῇ
ῥητορικῇ
ἀδίκως
χρῆται,
~μὴ |
[461] |
ὀλίγον
ὕστερον
ἔλεγες
~ὅτι
ὁ
|
ῥήτωρ |
(τῇ
ῥητορικῇ
κἂν
ἀδίκως
χρῷτο, |
[459] |
εἰδόσι
πιθανώτερος
ἔσται,
ὅταν
ὁ
|
ῥήτωρ |
τοῦ
~ἰατροῦ
πιθανώτερος
ᾖ.
τοῦτο |
[459] |
ἐλαττοῦται
ἢ
μὴ
ἐλαττοῦται
ὁ
|
ῥήτωρ |
τῶν
ἄλλων
διὰ
τὸ
οὕτως |
[517] |
δὲ
διψῇ,
ποτά,
ἐὰν
δὲ
|
ῥιγῷ, |
ἱμάτια,
στρώματα,
ὑποδήματα,
ἄλλ'
~ὧν |
[502] |
τό
τε
μέλος
καὶ
τὸν
|
ῥυθμὸν |
καὶ
τὸ
~μέτρον,
ἄλλο
τι |