Livre, Chap. |
[1, 70] |
τὸ
πράσσειν
τι
ὑπὲρ
αὐτῆς.
|
καὶ |
ἃ
μὲν
ἂν
ἐπινοήσαντες
μὴ |
[1, 138] |
πλεῖστον
τοῦ
γενησομένου
ἄριστος
εἰκαστής·
|
καὶ |
ἃ
μὲν
μετὰ
χεῖρας
ἔχοι, |
[1, 40] |
τι
δρῶντας
δεχόμενοι
τιμωρήσετε,
φανεῖται
|
καὶ |
ἃ
τῶν
ὑμετέρων
οὐκ
ἐλάσσω |
[1, 139] |
Λακεδαίμονος,
Ῥαμφίου
τε
καὶ
Μελησίππου
|
καὶ |
Ἀγησάνδρου,
καὶ
λεγόντων
ἄλλο
μὲν |
[1, 117] |
τεσσαράκοντα
μὲν
αἱ
μετὰ
Θουκυδίδου
|
καὶ |
Ἅγνωνος
καὶ
Φορμίωνος
νῆες,
εἴκοσι |
[1, 62] |
πρὸς
Ὀλύνθου
ἐν
τῷ
ἰσθμῷ,
|
καὶ |
ἀγορὰν
ἔξω
τῆς
πόλεως
ἐπεποίηντο. |
[1, 127] |
γὰρ
δυνατώτατος
τῶν
καθ'
ἑαυτὸν
|
καὶ |
ἄγων
τὴν
πολιτείαν
ἠναντιοῦτο
πάντα |
[1, 67] |
ὅτι
σπονδάς
τε
λελυκότες
εἶεν
|
καὶ |
ἀδικοῖεν
τὴν
Πελοπόννησον.
Αἰγινῆταί
τε |
[1, 121] |
ἔργῳ
ἐλλείπομεν.
~Ἡμεῖς
δὲ
νῦν
|
καὶ |
ἀδικούμενοι
τὸν
πόλεμον
ἐγείρομεν
καὶ |
[1, 18] |
ὁμαιχμία,
ἔπειτα
διενεχθέντες
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
|
καὶ |
Ἀθηναῖοι
ἐπολέμησαν
μετὰ
τῶν
ξυμμάχων |
[1, 14] |
τῇ
Ἑλλάδι
κατέστη.
Αἰγινῆται
γὰρ
|
καὶ |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
εἴ
τινες
ἄλλοι, |
[1, 114] |
οὐκέτι
προελθόντες
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου.
|
καὶ |
Ἀθηναῖοι
πάλιν
ἐς
Εὔβοιαν
διαβάντες |
[1, 94] |
νεῶν
ἀπὸ
Πελοποννήσου·
ξυνέπλεον
δὲ
|
καὶ |
Ἀθηναῖοι
τριάκοντα
ναυσὶ
καὶ
τῶν |
[1, 136] |
Κερκυραίων
ἔχειν
αὐτὸν
ὥστε
Λακεδαιμονίοις
|
καὶ |
Ἀθηναίοις
ἀπεχθέσθαι,
διακομίζεται
ὑπ'
αὐτῶν |
[1, 126] |
μαντεῖον
οὐκ
ἐδήλου
(ἔστι
γὰρ
|
καὶ |
Ἀθηναίοις
Διάσια
ἃ
καλεῖται
Διὸς |
[1, 137] |
οὐ
πολλῷ
τοῖς
τε
Λακεδαιμονίοις
|
καὶ |
Ἀθηναίοις
ἐλθοῦσι
καὶ
πολλὰ
εἰποῦσιν |
[1, 112] |
ἐτῶν
τριῶν
σπονδαὶ
γίγνονται
Πελοποννησίοις
|
καὶ |
Ἀθηναίοις
πεντέτεις.
καὶ
Ἑλληνικοῦ
μὲν |
[1, 102] |
ταύτης
τῆς
στρατείας
πρῶτον
Λακεδαιμονίοις
|
καὶ |
Ἀθηναίοις
φανερὰ
ἐγένετο.
οἱ
γὰρ |
[1, 102] |
πόλεμος,
ἄλλους
τε
ἐπεκαλέσαντο
ξυμμάχους
|
καὶ |
Ἀθηναίους·
οἱ
δ'
ἦλθον
Κίμωνος |
[1, 49] |
ὥστε
ἐπιχειρῆσαι
ἀλλήλοις
τοὺς
Κορινθίους
|
καὶ |
Ἀθηναίους.
~Τῆς
δὲ
τροπῆς
γενομένης |
[1, 1] |
ξυνέγραψε
τὸν
πόλεμον
τῶν
Πελοποννησίων
|
καὶ |
Ἀθηναίων,
ὡς
ἐπολέμησαν
πρὸς
ἀλλήλους, |
[1, 122] |
ἔτι
δυνατώτεροι,
ὥστε
εἰ
μὴ
|
καὶ |
ἁθρόοι
καὶ
κατὰ
ἔθνη
καὶ |
[1, 48] |
κέρας
αἱ
Μεγαρίδες
νῆες
εἶχον
|
καὶ |
αἱ
Ἀμπρακιώτιδες,
κατὰ
δὲ
τὸ |
[1, 47] |
τῶν
νήσων
αᾔ
καλοῦνται
Σύβοτα·
|
καὶ |
αἱ
Ἀττικαὶ
δέκα
παρῆσαν.
ἐπὶ |
[1, 112] |
νικήσαντες
ἀμφότερα
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου
|
καὶ |
αἱ
ἐξ
Αἰγύπτου
νῆες
πάλιν |
[1, 29] |
οὐδὲν
εἰρηναῖον
παρὰ
τῶν
Κορινθίων
|
καὶ |
αἱ
νῆες
αὐτοῖς
ἐπεπλήρωντο
οὖσαι |
[1, 55] |
περιγίγνεται
τῷ
πολέμῳ
τῶν
Κορινθίων,
|
καὶ |
αἱ
νῆες
τῶν
Ἀθηναίων
ἀνεχώρησαν |
[1, 96] |
ταμιεῖόν
τε
Δῆλος
ἦν
αὐτοῖς,
|
καὶ |
αἱ
ξύνοδοι
ἐς
τὸ
ἱερὸν |
[1, 50] |
ἐγένετο,
μὴ
νικηθῶσιν
οἱ
Κερκυραῖοι
|
καὶ |
αἱ
σφέτεραι
δέκα
νῆες
ὀλίγαι |
[1, 139] |
Ἀθηναίους
Ποτειδαίας
τε
ἀπανίστασθαι
ἐκέλευον
|
καὶ |
Αἴγιναν
αὐτόνομον
ἀφιέναι,
καὶ
μάλιστά |
[1, 140] |
Ποτειδαίας
τε
γὰρ
ἀπανίστασθαι
κελεύουσι
|
καὶ |
Αἴγιναν
αὐτόνομον
ἀφιέναι
καὶ
τὸ |
[1, 105] |
γίγνεται
ἐπ'
Αἰγίνῃ
μεγάλη
Ἀθηναίων
|
καὶ |
Αἰγινητῶν,
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἑκατέροις |
[1, 130] |
τῆς
Θρᾴκης
πορευόμενον
αὐτὸν
Μῆδοι
|
καὶ |
Αἰγύπτιοι
ἐδορυφόρουν,
τράπεζάν
τε
Περσικὴν |
[1, 104] |
Περσῶν
καὶ
Μήδων
οἱ
καταφυγόντες
|
καὶ |
Αἰγυπτίων
οἱ
μὴ
ξυναποστάντες.
~Ἀθηναίοις |
[1, 18] |
ὅμως
ἐκ
παλαιτάτου
καὶ
ηὐνομήθη
|
καὶ |
αἰεὶ
ἀτυράννευτος
ἦν·
ἔτη
γάρ |
[1, 101] |
καὶ
τῶν
περιοίκων
Θουριᾶταί
τε
|
καὶ |
Αἰθαιῆς
ἐς
Ἰθώμην
ἀπέστησαν.
πλεῖστοι |
[1, 47] |
ἑκατὸν
ναῦς,
ὧν
ἦρχε
Μικιάδης
|
καὶ |
Αἰσιμίδης
καὶ
Εὐρύβατος,
ἐστρατοπεδεύσαντο
ἐν |
[1, 82] |
μὲν
μήπω
κινεῖν,
πέμπειν
δὲ
|
καὶ |
αἰτιᾶσθαι
μήτε
πόλεμον
ἄγαν
δηλοῦντας |
[1, 5] |
περί
τε
Λοκροὺς
τοὺς
Ὀζόλας
|
καὶ |
Αἰτωλοὺς
καὶ
Ἀκαρνᾶνας
καὶ
τὴν |
[1, 5] |
Λοκροὺς
τοὺς
Ὀζόλας
καὶ
Αἰτωλοὺς
|
καὶ |
Ἀκαρνᾶνας
καὶ
τὴν
ταύτῃ
ἤπειρον. |
[1, 118] |
αὐτὸς
ἔφη
ξυλλήψεσθαι
καὶ
παρακαλούμενος
|
καὶ |
ἄκλητος.
~αὖθις
δὲ
τοὺς
ξυμμάχους |
[1, 49] |
καταστρωμάτων,
πολλοὺς
δὲ
τοξότας
τε
|
καὶ |
ἀκοντιστάς,
τῷ
παλαιῷ
τρόπῳ
ἀπειρότερον |
[1, 126] |
ἀπεχρήσαντο.
καὶ
ἀπὸ
τούτου
ἐναγεῖς
|
καὶ |
ἀλιτήριοι
τῆς
θεοῦ
ἐκεῖνοί
τε |
[1, 113] |
φευγόντων
ἐχόντων
Ὀρχομενὸν
καὶ
Ξαιρώνειαν
|
καὶ |
ἄλλ'
ἄττα
χωρία
τῆς
Βοιωτίας, |
[1, 20] |
πομπὴν
διακοσμοῦντι
ἀπέκτειναν.
πολλὰ
δὲ
|
καὶ |
ἄλλα
ἔτι
καὶ
νῦν
ὄντα |
[1, 144] |
ἕνεκα
οὐχ
ὑπακούσεσθε.
~Πολλὰ
δὲ
|
καὶ |
ἄλλα
ἔχω
ἐς
ἐλπίδα
τοῦ |
[1, 143] |
τε
ὧνπερ
ἐκείνοις
ἐμεμψάμην
ἀπηλλάχθαι
|
καὶ |
ἄλλα
οὐκ
ἀπὸ
τοῦ
ἴσου |
[1, 6] |
τοῦτο
δρῶσιν.
πολλὰ
δ'
ἂν
|
καὶ |
ἄλλα
τις
ἀποδείξειε
τὸ
παλαιὸν |
[1, 122] |
τούτοις
κακῶς
πάσχειν.
~ὑπάρχουσι
δὲ
|
καὶ |
ἄλλαι
ὁδοὶ
τοῦ
πολέμου
ἡμῖν, |
[1, 142] |
δὲ
ναυτικὸν
τέχνης
ἐστίν,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἄλλο
τι,
καὶ
οὐκ
ἐνδέχεται, |
[1, 140] |
τῆς
γνώμης.
οἷς
εἰ
ξυγχωρήσετε,
|
καὶ |
ἄλλο
τι
μεῖζον
εὐθὺς
ἐπιταχθήσεσθε |
[1, 77] |
καὶ
οὐδεὶς
σκοπεῖ
αὐτῶν
τοῖς
|
καὶ |
ἄλλοθί
που
ἀρχὴν
ἔχουσι
καὶ |
[1, 70] |
ἀδικησάντων.
~Καὶ
ἅμα,
εἴπερ
τινὲς
|
καὶ |
ἄλλοι,
ἄξιοι
νομίζομεν
εἶναι
τοῖς |
[1, 116] |
τῆς
Σάμου
πέντε
ναυσὶ
Στησαγόρας
|
καὶ |
ἄλλοι
ἐπὶ
τὰς
Φοινίσσας.
~ἐν |
[1, 74] |
πρότερον
τῷ
Μήδῳ
δείσαντες,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἄλλοι,
περὶ
τῇ
χώρᾳ,
ἢ |
[1, 67] |
ποιήσαντες
τὸν
εἰωθότα
λέγειν
ἐκέλευον.
|
καὶ |
ἄλλοι
τε
παριόντες
ἐγκλήματα
ἐποιοῦντο |
[1, 32] |
ὑπ'
αὐτοῖς,
ἀνάγκη
καὶ
ὑμῶν
|
καὶ |
ἄλλου
παντὸς
ἐπικουρίας
δεῖσθαι,
καὶ |
[1, 95] |
ἡγεμονίαν.
οἱ
δὲ
αἰσθόμενοι
ἀπῆλθον,
|
καὶ |
ἄλλους
οὐκέτι
ὕστερον
ἐξέπεμψαν
οἱ |
[1, 95] |
οὐκέτι
ἐκπέμπουσιν
ἄρχοντα,
Δόρκιν
δὲ
|
καὶ |
ἄλλους
τινὰς
μετ'
αὐτοῦ
στρατιὰν |
[1, 102] |
τὸ
τολμηρὸν
καὶ
τὴν
νεωτεροποιίαν,
|
καὶ |
ἀλλοφύλους
ἅμα
ἡγησάμενοι,
μή
τι, |
[1, 141] |
οἴεται
βλάψειν,
μέλειν
δέ
τινι
|
καὶ |
ἄλλῳ
ὑπὲρ
ἑαυτοῦ
τι
προϊδεῖν, |
[1, 15] |
προσσχόντες
αὐτοῖς
χρημάτων
τε
προσόδῳ
|
καὶ |
ἄλλων
ἀρχῇ·
ἐπιπλέοντες
γὰρ
τὰς |
[1, 99] |
τὰς
ἀνάγκας.
ἦσαν
δέ
πως
|
καὶ |
ἄλλως
οἱ
Ἀθηναῖοι
οὐκέτι
ὁμοίως |
[1, 27] |
ἄγγελοι
ὅτι
πολιορκοῦνται,
παρεσκευάζοντο
στρατείαν,
|
καὶ |
ἅμα
ἀποικίαν
ἐς
τὴν
Ἐπίδαμνον |
[1, 136] |
ὁμοίους
ἀπὸ
τοῦ
ἴσου
τιμωρεῖσθαι.
|
καὶ |
ἅμα
αὐτὸς
μὲν
ἐκείνῳ
χρείας |
[1, 73] |
τοῖς
ξυμμάχοις
πειθόμενοι
χεῖρον
βουλεύσησθε,
|
καὶ |
ἅμα
βουλόμενοι
περὶ
τοῦ
παντὸς |
[1, 9] |
τῶν
Μυκηναίων
φόβῳ
τῶν
Ἡρακλειδῶν
|
καὶ |
ἅμα
δυνατὸν
δοκοῦντα
εἶναι
καὶ |
[1, 84] |
παύσαισθε
διὰ
τὸ
ἀπαράσκευοι
ἐγχειρεῖν,
|
καὶ |
ἅμα
ἐλευθέραν
καὶ
εὐδοξοτάτην
πόλιν |
[1, 32] |
νῦν
ἄλλων
τοῦτο
δεησόμενοι
ἥκομεν,
|
καὶ |
ἅμα
ἐς
τὸν
παρόντα
πόλεμον |
[1, 48] |
ναυμαχίαν
ἀπὸ
τοῦ
Ξειμερίου
νυκτός,
|
καὶ |
ἅμα
ἕῳ
πλέοντες
καθορῶσι
τὰς |
[1, 110] |
τοῦ
ἕλους
οὐκ
ἐδύναντο
ἑλεῖν,
|
καὶ |
ἅμα
μαχιμώτατοί
εἰσι
τῶν
Αἰγυπτίων |
[1, 32] |
τῇ
οἰκείᾳ
μόνον
δυνάμει
περιγενέσθαι,
|
καὶ |
ἅμα
μέγας
ὁ
κίνδυνος
εἰ |
[1, 36] |
ἰσχύοντας
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀδεέστερον
ἐσόμενον,
|
καὶ |
ἅμα
οὐ
περὶ
τῆς
Κερκύρας |
[1, 67] |
ἡσύχαζον,
ἀνδρῶν
τε
σφίσιν
ἐνόντων
|
καὶ |
ἅμα
περὶ
τῷ
χωρίῳ
δεδιότες· |
[1, 124] |
ἀνάγκην
ἀφῖχθαι,
ὦ
ἄνδρες
ξύμμαχοι,
|
καὶ |
ἅμα
τάδε
ἄριστα
λέγεσθαι,
ψηφίσασθε |
[1, 72] |
εἴη,
ἀλλ'
ἐν
πλέονι
σκεπτέον.
|
καὶ |
ἅμα
τὴν
σφετέραν
πόλιν
ἐβούλοντο |
[1, 14] |
Ἀθηναίους
Θεμιστοκλῆς
ἔπεισεν
Αἰγινήταις
πολεμοῦντας,
|
καὶ |
ἅμα
τοῦ
βαρβάρου
προσδοκίμου
ὄντος, |
[1, 2] |
στάσεις
ἐνεποίουν
ἐξ
ὧν
ἐφθείροντο,
|
καὶ |
ἅμα
ὑπὸ
ἀλλοφύλων
μᾶλλον
ἐπεβουλεύοντο. |
[1, 143] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
ὑπηρεσίαν
πλείους
|
καὶ |
ἀμείνους
ἢ
ἅπασα
ἡ
ἄλλη |
[1, 3] |
πρὸ
τῶν
Τρωικῶν
δι'
ἀσθένειαν
|
καὶ |
ἀμειξίαν
ἀλλήλων
ἁθρόοι
ἔπραξαν.
ἀλλὰ |
[1, 27] |
Τροιζήνιοι
δύο,
Λευκάδιοι
δὲ
δέκα
|
καὶ |
Ἀμπρακιῶται
ὀκτώ.
Θηβαίους
δὲ
χρήματα |
[1, 26] |
τε
τὸν
βουλόμενον
ἰέναι
κελεύοντες
|
καὶ |
Ἀμπρακιωτῶν
καὶ
Λευκαδίων
καὶ
ἑαυτῶν |
[1, 40] |
γάρ,
εἰ
ἴτε
μετ'
αὐτῶν,
|
καὶ |
ἀμύνεσθαι
μὴ
ἄνευ
ὑμῶν
τούτους. |
[1, 76] |
ὑμᾶς
λυπηροὺς
γενομένους
τοῖς
ξυμμάχοις
|
καὶ |
ἀναγκασθέντας
ἂν
ἢ
ἄρχειν
ἐγκρατῶς |
[1, 46] |
Ἀμπρακιωτῶν
δὲ
ἑπτὰ
καὶ
εἴκοσι
|
καὶ |
Ἀνακτορίων
μία,
αὐτῶν
δὲ
Κορινθίων |
[1, 104] |
ξυμμάχων)
ἦλθον
ἀπολιπόντες
τὴν
Κύπρον,
|
καὶ |
ἀναπλεύσαντες
ἀπὸ
θαλάσσης
ἐς
τὸν |
[1, 18] |
Μήδων
διανοηθέντες
ἐκλιπεῖν
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
ἀνασκευασάμενοι
ἐς
τὰς
ναῦς
ἐσβάντες |
[1, 51] |
ἦρχε
Γλαύκων
τε
ὁ
Λεάγρου
|
καὶ |
Ἀνδοκίδης
ὁ
Λεωγόρου
διὰ
τῶν |
[1, 74] |
παρεσχόμεθα,
ἀριθμόν
τε
νεῶν
πλεῖστον
|
καὶ |
ἄνδρα
στρατηγὸν
ξυνετώτατον
καὶ
προθυμίαν |
[1, 113] |
Τολμαίου
στρατηγοῦντος.
καὶ
Ξαιρώνειαν
ἑλόντες
|
καὶ |
ἀνδραποδίσαντες
ἀπεχώρουν
φυλακὴν
καταστήσαντες.
πορευομένοις |
[1, 139] |
τῆς
ἱερᾶς
καὶ
τῆς
ἀορίστου
|
καὶ |
ἀνδραπόδων
ὑποδοχὴν
τῶν
ἀφισταμένων.
τέλος |
[1, 54] |
ναυάγια
πλεῖστα
καὶ
νεκροὺς
προσκομίσασθαι,
|
καὶ |
ἄνδρας
ἔχοντες
αἰχμαλώτους
οὐκ
ἐλάσσους |
[1, 66] |
τὴν
Ποτείδαιαν
ἑαυτῶν
οὖσαν
ἀποικίαν
|
καὶ |
ἄνδρας
Κορινθίων
τε
καὶ
Πελοποννησίων |
[1, 107] |
ἀσφαλέστατα
διαπορεύσονται.
τὸ
δέ
τι
|
καὶ |
ἄνδρες
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπῆγον
αὐτοὺς |
[1, 6] |
Ἀθηναῖοι
τόν
τε
σίδηρον
κατέθεντο
|
καὶ |
ἀνειμένῃ
τῇ
διαίτῃ
ἐς
τὸ |
[1, 54] |
ἐξενεχθέντα
ὑπό
τε
τοῦ
ῥοῦ
|
καὶ |
ἀνέμου,
ὃς
γενόμενος
τῆς
νυκτὸς |
[1, 139] |
πρώτης
πρεσβείας
τοιαῦτα
ἐπέταξάν
τε
|
καὶ |
ἀντεκελεύσθησαν
περὶ
τῶν
ἐναγῶν
τῆς |
[1, 69] |
ἐκεῖνον,
ἀλλ'
ἐγγὺς
ὄντας
περιορᾶτε,
|
καὶ |
ἀντὶ
τοῦ
ἐπελθεῖν
αὐτοὶ
ἀμύνεσθαι |
[1, 117] |
εἴκοσι
δὲ
αἱ
μετὰ
Τληπολέμου
|
καὶ |
Ἀντικλέους,
ἐκ
δὲ
Ξίου
καὶ |
[1, 80] |
ἥσσους
ἐσμέν·
εἰ
δὲ
μελετήσομεν
|
καὶ |
ἀντιπαρασκευασόμεθα,
χρόνος
ἐνέσται.
ἀλλὰ
τοῖς |
[1, 1] |
καὶ
ἐλπίσας
μέγαν
τε
ἔσεσθαι
|
καὶ |
ἀξιολογώτατον
τῶν
προγεγενημένων,
τεκμαιρόμενος
ὅτι |
[1, 133] |
τοῦ
ἱεροῦ
διδόντος
τῆς
ἀναστάσεως
|
καὶ |
ἀξιοῦντος
ὡς
τάχιστα
πορεύεσθαι
καὶ |
[1, 41] |
τοὺς
Ἑλλήνων
νόμους,
παραίνεσιν
δὲ
|
καὶ |
ἀξίωσιν
χάριτος
τοιάνδε,
ἣν
οὐκ |
[1, 70] |
μηδέποτε
οἴεσθαι
ἀπολυθήσεσθαι.
καὶ
μὴν
|
καὶ |
ἄοκνοι
πρὸς
ὑμᾶς
μελλητὰς
καὶ |
[1, 68] |
ἄλλους
ἤν
τι
λέγωμεν
καθίστησιν·
|
καὶ |
ἀπ'
αὐτοῦ
σωφροσύνην
μὲν
ἔχετε, |
[1, 23] |
τε
ἔστι
παρ'
οἷς
μεγάλοι
|
καὶ |
ἀπ'
αὐτῶν
καὶ
λιμοὶ
καὶ |
[1, 69] |
ὑμέτεραι
ἐλπίδες
ἤδη
τινάς
που
|
καὶ |
ἀπαρασκεύους
διὰ
τὸ
πιστεῦσαι
ἔφθειραν. |
[1, 3] |
μέντοι
πολλοῦ
γε
χρόνου
{ἐδύνατο}
|
καὶ |
ἅπασιν
ἐκνικῆσαι.
τεκμηριοῖ
δὲ
μάλιστα |
[1, 126] |
ἄλλοι
ὡς
ἐπιέζοντο
καί
τινες
|
καὶ |
ἀπέθνῃσκον
ὑπὸ
τοῦ
λιμοῦ,
καθίζουσιν |
[1, 99] |
αὐτοὶ
δέ,
ὁπότε
ἀποσταῖεν,
ἀπαράσκευοι
|
καὶ |
ἄπειροι
ἐς
τὸν
πόλεμον
καθίσταντο. |
[1, 97] |
αὐτονόμων
τὸ
πρῶτον
τῶν
ξυμμάχων
|
καὶ |
ἀπὸ
κοινῶν
ξυνόδων
βουλευόντων
τοσάδε |
[1, 35] |
τῆς
προκειμένης
τε
ξυμμαχίας
εἴρξουσι
|
καὶ |
ἀπὸ
τῆς
ἄλλοθέν
ποθεν
ὠφελίας, |
[1, 35] |
ὄντων
καὶ
ἐπιόντων
γενήσεσθε,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἀπὸ
τῆς
ὑμετέρας
ἀρχῆς
δύναμιν |
[1, 126] |
βωμοῖς
ἐν
τῇ
παρόδῳ
ἀπεχρήσαντο.
|
καὶ |
ἀπὸ
τούτου
ἐναγεῖς
καὶ
ἀλιτήριοι |
[1, 141] |
τῶν
ἰδίων
τε
ἅμα
ἀπόντες
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
αὑτῶν
δαπανῶντες
καὶ |
[1, 121] |
ὑπαρχούσης
τε
ἑκάστοις
οὐσίας
ἐξαρτυσόμεθα
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
ἐν
Δελφοῖς
καὶ |
[1, 116] |
καὶ
Λεσβίων
πέντε
καὶ
εἴκοσι,
|
καὶ |
ἀποβάντες
καὶ
κρατοῦντες
τῷ
πεζῷ |
[1, 111] |
Σικυῶνα
Περικλέους
τοῦ
Ξανθίππου
στρατηγοῦντος,
|
καὶ |
ἀποβάντες
Σικυωνίων
τοὺς
προσμείξαντας
μάχῃ |
[1, 12] |
καλουμένην
ᾤκισαν
(ἦν
δὲ
αὐτῶν
|
καὶ |
ἀποδασμὸς
πρότερον
ἐν
τῇ
γῇ |
[1, 70] |
καὶ
ἄοκνοι
πρὸς
ὑμᾶς
μελλητὰς
|
καὶ |
ἀποδημηταὶ
πρὸς
ἐνδημοτάτους·
οἴονται
γὰρ |
[1, 53] |
ἀνεβόησεν
εὐθὺς
λαβεῖν
τε
αὐτοὺς
|
καὶ |
ἀποκτεῖναι,
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι
τοιάδε |
[1, 134] |
θύρας
ἔνδον
ὄντα
τηρήσαντες
αὐτὸν
|
καὶ |
ἀπολαβόντες
ἔσω
ἀπῳκοδόμησαν,
προσκαθεζόμενοί
τε |
[1, 70] |
δι'
ὅλου
τοῦ
αἰῶνος
μοχθοῦσι,
|
καὶ |
ἀπολαύουσιν
ἐλάχιστα
τῶν
ὑπαρχόντων
διὰ |
[1, 11] |
προσκαθεζόμενοι
ἐν
ἐλάσσονί
τε
χρόνῳ
|
καὶ |
ἀπονώτερον
τὴν
Τροίαν
εἷλον.
ἀλλὰ |
[1, 82] |
αὐτήν,
ὁρᾶτε
ὅπως
μὴ
αἴσχιον
|
καὶ |
ἀπορώτερον
τῇ
Πελοποννήσῳ
πράξομεν.
ἐγκλήματα |
[1, 137] |
δὲ
ναύκληρος
ποιεῖ
τε
ταῦτα
|
καὶ |
ἀποσαλεύσας
ἡμέραν
καὶ
νύκτα
ὑπὲρ |
[1, 129] |
δὲ
ἥσθη
τε
τῇ
ἐπιστολῇ
|
καὶ |
ἀποστέλλει
Ἀρτάβαζον
τὸν
Φαρνάκου
ἐπὶ |
[1, 9] |
παραδόσει
εἴρηκεν
αὐτὸν
πολλῇσι
νήσοισι
|
καὶ |
Ἄργεϊ
παντὶ
ἀνάσσειν·
οὐκ
ἂν |
[1, 3] |
Δαναοὺς
δὲ
ἐν
τοῖς
ἔπεσι
|
καὶ |
Ἀργείους
καὶ
Ἀχαιοὺς
ἀνακαλεῖ.
οὐ |
[1, 107] |
ἐπ'
αὐτοὺς
οἱ
Ἀθηναῖοι
πανδημεὶ
|
καὶ |
Ἀργείων
χίλιοι
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[1, 129] |
ὧν
ἐμοὶ
ὑπισχνῇ,
μηδὲ
χρυσοῦ
|
καὶ |
ἀργύρου
δαπάνῃ
κεκωλύσθω
μηδὲ
στρατιᾶς |
[1, 129] |
καὶ
τὰ
σὰ
ὅπῃ
κάλλιστα
|
καὶ |
ἄριστα
ἕξει
ἀμφοτέροις.
~ταῦτα
λαβὼν |
[1, 91] |
ξυμπρέσβεις,
Ἁβρώνιχός
τε
ὁ
Λυσικλέους
|
καὶ |
Ἀριστείδης
ὁ
Λυσιμάχου,
ἀγγέλλοντες
ἔχειν |
[1, 20] |
πλῆθος
Ἵππαρχον
οἴονται
ὑφ'
Ἁρμοδίου
|
καὶ |
Ἀριστογείτονος
τύραννον
ὄντα
ἀποθανεῖν,
καὶ |
[1, 20] |
τῇ
ἡμέρᾳ
καὶ
παραχρῆμα
Ἁρμόδιος
|
καὶ |
Ἀριστογείτων
ἐκ
τῶν
ξυνειδότων
σφίσιν |
[1, 9] |
ναυσί
τε
πλείσταις
αὐτὸς
ἀφικόμενος
|
καὶ |
Ἀρκάσι
προσπαρασχών,
ὡς
Ὅμηρος
τοῦτο |
[1, 71] |
ἐτυγχάνετε
τούτου·
νῦν
δ'
ὅπερ
|
καὶ |
ἄρτι
ἐδηλώσαμεν,
ἀρχαιότροπα
ὑμῶν
τὰ |
[1, 96] |
πόλεων
χρήματα
πρὸς
τὸν
βάρβαρον
|
καὶ |
ἃς
ναῦς·
πρόσχημα
γὰρ
ἦν |
[1, 32] |
πέλας
γνώμῃ
ξυγκινδυνεύειν,
νῦν
ἀβουλία
|
καὶ |
ἀσθένεια
φαινομένη.
τὴν
μὲν
οὖν |
[1, 80] |
οἱ
πολλοὶ
πάθοιεν,
μήτε
ἀγαθὸν
|
καὶ |
ἀσφαλὲς
νομίσαντα.
εὕροιτε
δ'
ἂν |
[1, 2] |
ἄδηλον
ὂν
ὁπότε
τις
ἐπελθὼν
|
καὶ |
ἀτειχίστων
ἅμα
ὄντων
ἄλλος
ἀφαιρήσεται, |
[1, 112] |
ἐν
Δελφοῖς
ἱεροῦ
παρέδοσαν
Δελφοῖς·
|
καὶ |
αὖθις
ὕστερον
Ἀθηναῖοι
ἀποχωρησάντων
αὐτῶν |
[1, 11] |
τε
πρὸ
τούτων
ἀσθενῆ
ἦν
|
καὶ |
αὐτά
γε
δὴ
ταῦτα,
ὀνομαστότατα |
[1, 14] |
ναῦς
ποιήσασθαι
αἷσπερ
καὶ
ἐναυμάχησαν·
|
καὶ |
αὗται
οὔπω
εἶχον
διὰ
πάσης |
[1, 94] |
πλῆθος.
καὶ
ἐστράτευσαν
ἐς
Κύπρον
|
καὶ |
αὐτῆς
τὰ
πολλὰ
κατεστρέψαντο,
καὶ |
[1, 62] |
καὶ
οὐ
πολὺ
ὕστερον
ξυνέμισγον.
|
καὶ |
αὐτὸ
μὲν
τὸ
τοῦ
Ἀριστέως |
[1, 121] |
ἐπὶ
τῷ
τιμωρούμενοι
τοὺς
ἐχθροὺς
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἅμα
σῴζεσθαι
οὐκ
ἄρα |
[1, 71] |
μὴ
λυπεῖν
τε
τοὺς
ἄλλους
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἀμυνόμενοι
μὴ
βλάπτεσθαι
τὸ |
[1, 28] |
εἴων
ποιεῖν·
εἰ
δὲ
μή,
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἀναγκασθήσεσθαι
ἔφασαν,
ἐκείνων
βιαζομένων, |
[1, 51] |
νῆες
ἐκεῖναι
ἐπιπλέουσιν.
τότε
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἀνεχώρουν·
ξυνεσκόταζε
γὰρ
ἤδη, |
[1, 50] |
λοιπαὶ
μετὰ
τῶν
Ἀττικῶν
νεῶν
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἀντεπέπλεον,
δείσαντες
μὴ
ἐς |
[1, 85] |
πατέρες
τε
ἡμῖν
παρέδοσαν
μελέτας
|
καὶ |
αὐτοὶ
διὰ
παντὸς
ὠφελούμενοι
ἔχομεν |
[1, 118] |
τήν
τε
ἀρχὴν
ἐγκρατεστέραν
κατεστήσαντο
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἐπὶ
μέγα
ἐχώρησαν
δυνάμεως, |
[1, 31] |
δὲ
Κορίνθιοι
πυθόμενοι
ταῦτα
ἦλθον
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἐς
τὰς
Ἀθήνας
πρεσβευσόμενοι, |
[1, 72] |
οὖν
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
ἔφασαν
βούλεσθαι
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἐς
τὸ
πλῆθος
αὐτῶν |
[1, 120] |
ἂν
ἔτι
αἰτιασαίμεθα
ὡς
οὐ
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἐψηφισμένοι
τὸν
πόλεμόν
εἰσι |
[1, 90] |
μέλλον
ἦλθον
πρεσβείᾳ,
τὰ
μὲν
|
καὶ |
αὐτοὶ
ἥδιον
ἂν
ὁρῶντες
μήτ' |
[1, 62] |
παρασκευαζομένους
ὡς
ἐς
μάχην,
ἀντικαθίσταντο
|
καὶ |
αὐτοί,
καὶ
οὐ
πολὺ
ὕστερον |
[1, 37] |
ὡς
καὶ
ἡμεῖς
τε
ἀδικοῦμεν
|
καὶ |
αὐτοὶ
οὐκ
εἰκότως
πολεμοῦνται,
μνησθέντας |
[1, 124] |
τῶν
δὲ
διανοεῖσθαι,
παραστησώμεθα
ἐπελθόντες,
|
καὶ |
αὐτοί
τε
ἀκινδύνως
τὸ
λοιπὸν |
[1, 61] |
καὶ
Πύδναν
πολιορκοῦντας.
προσκαθεζόμενοι
δὲ
|
καὶ |
αὐτοὶ
τὴν
Πύδναν
ἐπολιόρκησαν
μέν, |
[1, 105] |
δώδεκα
μάλιστα
ἐλθόντες
ἀνθίστασαν
τροπαῖον
|
καὶ |
αὐτοὶ
ὡς
νικήσαντες.
καὶ
οἱ |
[1, 110] |
οὐκ
εἰδότες
τῶν
γεγονότων
οὐδέν·
|
καὶ |
αὐτοῖς
ἔκ
τε
γῆς
ἐπιπεσόντες |
[1, 109] |
Ἀθηναῖοι
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἐπέμενον,
|
καὶ |
αὐτοῖς
πολλαὶ
ἰδέαι
πολέμων
κατέστησαν. |
[1, 142] |
βλάπτοιεν
ἄν
τι
μέρος
καταδρομαῖς
|
καὶ |
αὐτομολίαις,
οὐ
μέντοι
ἱκανόν
γε |
[1, 74] |
ὅπερ
σαφέστατα
ἔσωσε
τὰ
πράγματα,
|
καὶ |
αὐτὸν
διὰ
τοῦτο
ὑμεῖς
ἐτιμήσατε |
[1, 134] |
ὄντα,
καὶ
ἐξαχθεὶς
ἀπέθανε
παραχρῆμα.
|
καὶ |
αὐτὸν
ἐμέλλησαν
μὲν
ἐς
τὸν |
[1, 132] |
αἷς
ὑπονοήσας
τι
τοιοῦτον
προσεπεστάλθαι
|
καὶ |
αὑτὸν
ηὗρεν
ἐγγεγραμμένον
κτείνειν.
~τότε |
[1, 144] |
πόλεις
ὅτι
αὐτονόμους
ἀφήσομεν,
εἰ
|
καὶ |
αὐτονόμους
ἔχοντες
ἐσπεισάμεθα,
καὶ
ὅταν |
[1, 104] |
τὰ
πλείω
ἀπὸ
βασιλέως
Ἀρταξέρξου,
|
καὶ |
αὐτὸς
ἄρχων
γενόμενος
Ἀθηναίους
ἐπηγάγετο. |
[1, 118] |
κατὰ
κράτος
πολεμοῦσι
νίκην
ἔσεσθαι,
|
καὶ |
αὐτὸς
ἔφη
ξυλλήψεσθαι
καὶ
παρακαλούμενος |
[1, 65] |
ἐπὶ
πλέον
ὁ
σῖτος
ἀντίσχῃ,
|
καὶ |
αὐτὸς
ἤθελε
τῶν
μενόντων
εἶναι· |
[1, 123] |
πόλεμον,
τοῦ
τε
θεοῦ
χρήσαντος
|
καὶ |
αὐτοῦ
ὑποσχομένου
ξυλλήψεσθαι
καὶ
τῆς |
[1, 86] |
καὶ
λόγοις
διακριτέα
μὴ
λόγῳ
|
καὶ |
αὐτοὺς
βλαπτομένους,
ἀλλὰ
τιμωρητέα
ἐν |
[1, 90] |
πανδημεὶ
τοὺς
ἐν
τῇ
πόλει
|
{καὶ |
αὐτοὺς
καὶ
γυναῖκας
καὶ
παῖδας} |
[1, 93] |
εἶναι,
λιμένας
ἔχον
τρεῖς
αὐτοφυεῖς,
|
καὶ |
αὐτοὺς
ναυτικοὺς
γεγενημένους
μέγα
προφέρειν |
[1, 103] |
αὐτοὶ
καὶ
παῖδες
καὶ
γυναῖκες,
|
καὶ |
αὐτοὺς
οἱ
Ἀθηναῖοι
δεξάμενοι
κατ' |
[1, 75] |
ἡμῖν
δὲ
προσελθόντων
τῶν
ξυμμάχων
|
καὶ |
αὐτῶν
δεηθέντων
ἡγεμόνας
καταστῆναι·
ἐξ |
[1, 60] |
τοῖς
Ποτειδεάταις
αἰεί
ποτε
ἐπιτήδειος.
|
καὶ |
ἀφικνοῦνται
τεσσαρακοστῇ
ἡμέρᾳ
ὕστερον
ἐπὶ |
[1, 61] |
παρεληλυθώς,
ἀπανίστανται
ἐκ
τῆς
Μακεδονίας,
|
καὶ |
ἀφικόμενοι
ἐς
Βέροιαν
κἀκεῖθεν
ἐπὶ |
[1, 90] |
Πελοπόννησον
πᾶσιν
ἔφασαν
ἀναχώρησίν
τε
|
καὶ |
ἀφορμὴν
ἱκανὴν
εἶναι.
οἱ
δ' |
[1, 115] |
Νίσαιαν
καὶ
Πηγὰς
καὶ
Τροιζῆνα
|
καὶ |
Ἀχαΐαν·
ταῦτα
γὰρ
εἶχον
Ἀθηναῖοι |
[1, 3] |
ἐν
τοῖς
ἔπεσι
καὶ
Ἀργείους
|
καὶ |
Ἀχαιοὺς
ἀνακαλεῖ.
οὐ
μὴν
οὐδὲ |
[1, 82] |
ἐπιβουλευόμεθα,
μὴ
Ἕλληνας
μόνον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
βαρβάρους
προσλαβόντας
διασωθῆναι)
καὶ
τὰ |
[1, 82] |
ξυμμάχων
τε
προσαγωγῇ
καὶ
Ἑλλήνων
|
καὶ |
βαρβάρων,
εἴ
ποθέν
τινα
ἢ |
[1, 109] |
ἐκράτουν
τῆς
Αἰγύπτου
οἱ
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
βασιλεὺς
πέμπει
ἐς
Λακεδαίμονα
Μεγάβαζον |
[1, 128] |
ἀναχώρησιν
(εἶχον
δὲ
Μῆδοι
αὐτὸ
|
καὶ |
βασιλέως
προσήκοντές
τινες
καὶ
ξυγγενεῖς |
[1, 105] |
καὶ
ἐν
Αἰγύπτῳ·
ἢν
δὲ
|
καὶ |
βοηθῶσιν,
ἀπ'
Αἰγίνης
ἀναστήσεσθαι
αὐτούς. |
[1, 2] |
ἥ
τε
νῦν
Θεσσαλία
καλουμένη
|
καὶ |
Βοιωτία
Πελοποννήσου
τε
τὰ
πολλὰ |
[1, 57] |
καὶ
τοῖς
ἐπὶ
Θρᾴκης
Ξαλκιδεῦσι
|
καὶ |
Βοττιαίοις
ξυναποστῆναι,
νομίζων,
εἰ
ξύμμαχα |
[1, 58] |
καιρὸν
τοῦτον
ἀφίστανται
μετὰ
Ξαλκιδέων
|
καὶ |
Βοττιαίων
κοινῇ
ξυνομόσαντες.
καὶ
Περδίκκας |
[1, 65] |
ἑξακοσίους
καὶ
χιλίους
τὴν
Ξαλκιδικὴν
|
καὶ |
Βοττικὴν
ἐδῄου
καὶ
ἔστιν
ἃ |
[1, 57] |
ποιεῖσθαι.
ὧν
οἱ
Ἀθηναῖοι
αἰσθόμενοι
|
καὶ |
βουλόμενοι
προκαταλαμβάνειν
τῶν
πόλεων
τὰς |
[1, 115] |
παρεσκευάζοντο
στρατεύειν.
ξυναπέστησαν
δ'
αὐτοῖς
|
καὶ |
Βυζάντιοι.
~Ἀθηναῖοι
δὲ
ὡς
ᾔσθοντο, |
[1, 117] |
κατὰ
χρόνους
ἀποδοῦναι.
ξυνέβησαν
δὲ
|
καὶ |
Βυζάντιοι
ὥσπερ
καὶ
πρότερον
ὑπήκοοι |
[1, 95] |
Παυσανίαν
ἀνακρινοῦντες
ὧν
πέρι
ἐπυνθάνοντο·
|
καὶ |
γὰρ
ἀδικία
πολλὴ
κατηγορεῖτο
αὐτοῦ |
[1, 75] |
καὶ
διαφόρων
ὄντων,
ἀνέντας
κινδυνεύειν·
|
καὶ |
γὰρ
ἂν
αἱ
ἀποστάσεις
πρὸς |
[1, 136] |
αὐτῷ
Ἀθηναίων
δεομένῳ,
φεύγοντα
τιμωρεῖσθαι·
|
καὶ |
γὰρ
ἂν
ὑπ'
ἐκείνου
πολλῷ |
[1, 75] |
μὴ
οὕτως
ἄγαν
ἐπιφθόνως
διακεῖσθαι;
|
καὶ |
γὰρ
αὐτὴν
τήνδε
ἐλάβομεν
οὐ |
[1, 141] |
ὧν
φιλεῖ
μηδὲν
ἐπιτελὲς
γίγνεσθαι.
|
καὶ |
γὰρ
οἱ
μὲν
ὡς
μάλιστα |
[1, 73] |
ἔσται
αἰεὶ
προβαλλομένοις,
ἀνάγκη
λέγειν·
|
καὶ |
γὰρ
ὅτε
ἐδρῶμεν,
ἐπ'
ὠφελίᾳ |
[1, 11] |
καὶ
ὄντες
ἁθρόοι
ἄνευ
λῃστείας
|
καὶ |
γεωργίας
ξυνεχῶς
τὸν
πόλεμον
διέφερον, |
[1, 82] |
ὁμοῖα
ὑποσημαίνοντας
μᾶλλον
ἂν
εἴκοιεν,
|
καὶ |
γῆν
ἔτι
ἄτμητον
ἔχοντες
καὶ |
[1, 143] |
τήν
τε
ὀλόφυρσιν
μὴ
οἰκιῶν
|
καὶ |
γῆς
ποιεῖσθαι,
ἀλλὰ
τῶν
σωμάτων· |
[1, 128] |
χαρίζεσθαι
βουλόμενος
ἀποπέμπει
δορὶ
ἑλών,
|
καὶ |
γνώμην
ποιοῦμαι,
εἰ
καὶ
σοὶ |
[1, 75] |
καὶ
προθυμίας
ἕνεκα
τῆς
τότε
|
καὶ |
γνώμης
ξυνέσεως
ἀρχῆς
γε
ἧς |
[1, 90] |
ἐν
τῇ
πόλει
{καὶ
αὐτοὺς
|
καὶ |
γυναῖκας
καὶ
παῖδας}
φειδομένους
μήτε |
[1, 89] |
διεκομίζοντο
εὐθὺς
ὅθεν
ὑπεξέθεντο
παῖδας
|
καὶ |
γυναῖκας
καὶ
τὴν
περιοῦσαν
κατασκευήν, |
[1, 103] |
ἐξῆλθον
δὲ
αὐτοὶ
καὶ
παῖδες
|
καὶ |
γυναῖκες,
καὶ
αὐτοὺς
οἱ
Ἀθηναῖοι |
[1, 33] |
αὕτη
πάρεστιν
αὐτεπάγγελτος
ἄνευ
κινδύνων
|
καὶ |
δαπάνης
διδοῦσα
ἑαυτήν,
καὶ
προσέτι |
[1, 35] |
παρ'
ὁποτέρους
ἂν
ἀρέσκηται
ἐλθεῖν.
|
καὶ |
δεινὸν
εἰ
τοῖσδε
μὲν
ἀπό |
[1, 102] |
ἀποπεμπόμενοι,
ἀλλά
τινος
ὑπόπτου
γενομένου,
|
καὶ |
δεινὸν
ποιησάμενοι
καὶ
οὐκ
ἀξιώσαντες |
[1, 122] |
χειρώσονται.
καὶ
τὴν
ἧσσαν,
εἰ
|
καὶ |
δεινόν
τῳ
ἀκοῦσαι,
ἴστω
οὐκ |
[1, 143] |
ἂν
ἐξελθόντας
ἐκέλευον
αὐτὰ
δῃῶσαι
|
καὶ |
δεῖξαι
Πελοποννησίοις
ὅτι
τούτων
γε |
[1, 29] |
παρὰ
πολὺ
καὶ
ναῦς
πέντε
|
καὶ |
δέκα
διέφθειραν
τῶν
Κορινθίων.
τῇ |
[1, 117] |
ἑαυτοὺς
ἐκράτησαν
ἡμέρας
περὶ
τέσσαρας
|
καὶ |
δέκα,
καὶ
ἐσεκομίσαντο
καὶ
ἐξεκομίσαντο |
[1, 87] |
λελύσθαι,
ἐγένετο
ἐν
τῷ
τετάρτῳ
|
καὶ |
δεκάτῳ
ἔτει
τῶν
τριακοντουτίδων
σπονδῶν |
[1, 108] |
μὲν
ἐς
τὴν
Μεγαρίδα
ἐλθόντες
|
καὶ |
δενδροτομήσαντες
πάλιν
ἀπῆλθον
ἐπ'
οἴκου |
[1, 76] |
τριῶν>
τῶν
μεγίστων
νικηθέντες,
τιμῆς
|
καὶ |
δέους
καὶ
ὠφελίας,
οὐδ'
αὖ |
[1, 57] |
ὅτι
Φιλίππῳ
τῷ
ἑαυτοῦ
ἀδελφῷ
|
καὶ |
Δέρδᾳ
κοινῇ
πρὸς
αὐτὸν
ἐναντιουμένοις |
[1, 39] |
τὸ
εὐπρεπὲς
τῆς
δίκης
παρέσχοντο.
|
καὶ |
δεῦρο
ἥκουσιν
οὐ
τἀκεῖ
μόνον |
[1, 140] |
μὲν
τῶν
διαφορῶν
ἀλλήλοις
διδόναι
|
καὶ |
δέχεσθαι,
ἔχειν
δὲ
ἑκατέρους
ἃ |
[1, 37] |
ἐξῆν
αὐτοῖς
τὴν
ἀρετὴν
διδοῦσι
|
καὶ |
δεχομένοις
τὰ
δίκαια
δεικνύναι.
~ἀλλ' |
[1, 93] |
πόλιν
ἐτείχισαν
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ.
|
καὶ |
δήλη
ἡ
οἰκοδομία
ἔτι
καὶ |
[1, 38] |
καὶ
μάλιστα
ὑπὸ
ἀποίκων
στεργόμεθα·
|
καὶ |
δῆλον
ὅτι,
εἰ
τοῖς
πλέοσιν |
[1, 134] |
ἄλλου
δὲ
νεύματι
ἀφανεῖ
χρησαμένου
|
καὶ |
δηλώσαντος
εὐνοίᾳ
πρὸς
τὸ
ἱερὸν |
[1, 73] |
παραιτήσεως
μᾶλλον
ἕνεκα
ἢ
μαρτυρίου
|
καὶ |
δηλώσεως
πρὸς
οἵαν
ὑμῖν
πόλιν |
[1, 80] |
ἄριστα
ἐξήρτυνται,
πλούτῳ
τε
ἰδίῳ
|
καὶ |
δημοσίῳ
καὶ
ναυσὶ
καὶ
ἵπποις |
[1, 137] |
φράζει
τῷ
ναυκλήρῳ
ὅστις
ἐστὶ
|
καὶ |
δι'
ἃ
φεύγει,
καὶ
εἰ |
[1, 18] |
Λακεδαιμόνιοι
τῇ
αὐτῇ
πολιτείᾳ
χρῶνται,
|
καὶ |
δι'
αὐτὸ
δυνάμενοι
καὶ
τὰ |
[1, 142] |
τῷ
μὴ
μελετῶντι
ἀξυνετώτεροι
ἔσονται
|
καὶ |
δι'
αὐτὸ
καὶ
ὀκνηρότεροι.
τὸ |
[1, 68] |
τῶν
αὑτοῖς
ἰδίᾳ
διαφόρων
λέγουσιν·
|
καὶ |
δι'
αὐτὸ
οὐ
πρὶν
πάσχειν, |
[1, 2] |
ἡγούμενοι
ἐπικρατεῖν,
οὐ
χαλεπῶς
ἀπανίσταντο,
|
καὶ |
δι'
αὐτὸ
οὔτε
μεγέθει
πόλεων |
[1, 73] |
καὶ
ὅσα
αὐτοὶ
ξύνιστε,
εἰ
|
καὶ |
δι'
ὄχλου
μᾶλλον
ἔσται
αἰεὶ |
[1, 80] |
ἀστυγείτονας
παρόμοιος
ἡμῶν
ἡ
ἀλκή,
|
καὶ |
διὰ
ταχέων
οἷόν
τε
ἐφ' |
[1, 127] |
αὐτῷ
πρὸς
τὴν
πόλιν
ὡς
|
καὶ |
διὰ
τὴν
ἐκείνου
ξυμφορὰν
τὸ |
[1, 130] |
ἐνδυόμενος
ἐκ
τοῦ
Βυζαντίου
ἐξῄει
|
καὶ |
διὰ
τῆς
Θρᾴκης
πορευόμενον
αὐτὸν |
[1, 93] |
περίβολος
πανταχῇ
ἐξήχθη
τῆς
πόλεως,
|
καὶ |
διὰ
τοῦτο
πάντα
ὁμοίως
κινοῦντες |
[1, 109] |
τῆς
νήσου
τὰ
πολλὰ
ἤπειρον,
|
καὶ |
διαβὰς
εἷλε
τὴν
νῆσον
πεζῇ. |
[1, 13] |
δὲ
μάλιστα
καὶ
ταύτῃ
ἑξήκοντα
|
καὶ |
διακόσιά
ἐστι
μέχρι
τοῦ
αὐτοῦ |
[1, 55] |
ἦσαν
δοῦλοι
ἀπέδοντο,
πεντήκοντα
δὲ
|
καὶ |
διακοσίους
δήσαντες
ἐφύλασσον
καὶ
ἐν |
[1, 10] |
οὕτως
ἐνδεεστέρα.
πεποίηκε
γὰρ
χιλίων
|
καὶ |
διακοσίων
νεῶν
τὰς
μὲν
Βοιωτῶν |
[1, 106] |
αὐτῶν
μέρος
οὐκ
ὀλίγον
προσβιασθὲν
|
καὶ |
διαμαρτὸν
τῆς
ὁδοῦ
ἐσέπεσεν
ἔς |
[1, 1] |
τὸ
μὲν
εὐθύς,
τὸ
δὲ
|
καὶ |
διανοούμενον.
κίνησις
γὰρ
αὕτη
μεγίστη |
[1, 111] |
ἐκράτησαν.
καὶ
εὐθὺς
παραλαβόντες
Ἀχαιοὺς
|
καὶ |
διαπλεύσαντες
πέραν
τῆς
Ἀκαρνανίας
ἐς |
[1, 141] |
ἐστιν
αὐτοῖς,
ἔπειτα
χρονίων
πολέμων
|
καὶ |
διαποντίων
ἄπειροι
διὰ
τὸ
βραχέως |
[1, 38] |
ἀπαρέσκοιμεν,
οὐδ'
ἐπιστρατεύομεν
ἐκπρεπῶς
μὴ
|
καὶ |
διαφερόντως
τι
ἀδικούμενοι.
καλὸν
δ' |
[1, 138] |
βεβαιότατα
δὴ
φύσεως
ἰσχὺν
δηλώσας
|
καὶ |
διαφερόντως
τι
ἐς
αὐτὸ
μᾶλλον |
[1, 102] |
γὰρ
ἂν
εἷλον
τὸ
χωρίον.
|
καὶ |
διαφορὰ
ἐκ
ταύτης
τῆς
στρατείας |
[1, 146] |
ὕστερον
ἐπρεσβεύοντο·
~αἰτίαι
δὲ
αὗται
|
καὶ |
διαφοραὶ
ἐγένοντο
ἀμφοτέροις
πρὸ
τοῦ |
[1, 39] |
ἀξιοῦντες
οὐ
ξυμμαχεῖν,
ἀλλὰ
ξυναδικεῖν
|
καὶ |
διαφόρους
ὄντας
ἡμῖν
δέχεσθαι
σφᾶς· |
[1, 75] |
οὐκέτι
ὁμοίως
φίλων,
ἀλλ'
ὑπόπτων
|
καὶ |
διαφόρων
ὄντων,
ἀνέντας
κινδυνεύειν·
καὶ |
[1, 97] |
βουλευόντων
τοσάδε
ἐπῆλθον
πολέμῳ
τε
|
καὶ |
διαχειρίσει
πραγμάτων
μεταξὺ
τοῦδε
τοῦ |
[1, 6] |
πυγμῆς
καὶ
πάλης
ἆθλα
τίθεται,
|
καὶ |
διεζωμένοι
τοῦτο
δρῶσιν.
πολλὰ
δ' |
[1, 49] |
δὴ
ἔργου
πᾶς
εἴχετο
ἤδη
|
καὶ |
διεκέκριτο
οὐδὲν
ἔτι,
ἀλλὰ
ξυνέπεσεν |
[1, 100] |
στρατηγοῦντος,
καὶ
εἷλον
τριήρεις
Φοινίκων
|
καὶ |
διέφθειραν
τὰς
πάσας
ἐς
διακοσίας. |
[1, 45] |
αὐτῶν
Λακεδαιμόνιός
τε
ὁ
Κίμωνος
|
καὶ |
Διότιμος
ὁ
Στρομβίχου
καὶ
Πρωτέας |
[1, 44] |
Ἀθηναῖοι
δὲ
ἀκούσαντες
ἀμφοτέρων,
γενομένης
|
καὶ |
δὶς
ἐκκλησίας,
τῇ
μὲν
προτέρᾳ |
[1, 136] |
ἐς
τὴν
ἤπειρον
τὴν
καταντικρύ.
|
καὶ |
διωκόμενος
ὑπὸ
τῶν
προστεταγμένων
κατὰ |
[1, 85] |
σωμάτων
καὶ
χρημάτων
καὶ
πόλεων
|
καὶ |
δόξης
βουλεύσωμεν,
ἀλλὰ
καθ'
ἡσυχίαν. |
[1, 5] |
τοῦ
ἔργου,
φέροντος
δέ
τι
|
καὶ |
δόξης
μᾶλλον·
δηλοῦσι
δὲ
τῶν |
[1, 55] |
Κέρκυραν
ἀναχωρήσαντες
προσποιήσειαν·
ἐτύγχανον
δὲ
|
καὶ |
δυνάμει
αὐτῶν
οἱ
πλείους
πρῶτοι |
[1, 15] |
γῆν
δὲ
πόλεμος,
ὅθεν
τις
|
καὶ |
δύναμις
παρεγένετο,
οὐδεὶς
ξυνέστη·
πάντες |
[1, 84] |
εὐδοξοτάτην
πόλιν
διὰ
παντὸς
νεμόμεθα.
|
καὶ |
δύναται
μάλιστα
σωφροσύνη
ἔμφρων
τοῦτ' |
[1, 126] |
Ὀλυμπιονίκης
τῶν
πάλαι
εὐγενής
τε
|
καὶ |
δυνατός,
ἐγεγαμήκει
δὲ
θυγατέρα
Θεαγένους |
[1, 126] |
τε
τοῦ
Διὸς
μεγίστην
εἶναι
|
καὶ |
ἑαυτῷ
τι
προσήκειν
Ὀλύμπια
νενικηκότι. |
[1, 26] |
κελεύοντες
καὶ
Ἀμπρακιωτῶν
καὶ
Λευκαδίων
|
καὶ |
ἑαυτῶν
φρουρούς.
ἐπορεύθησαν
δὲ
πεζῇ |
[1, 19] |
χρήματα
τοῖς
πᾶσι
τάξαντες
φέρειν.
|
καὶ |
ἐγένετο
αὐτοῖς
ἐς
τόνδε
τὸν |
[1, 15] |
ξυνέστη·
πάντες
δὲ
ἦσαν,
ὅσοι
|
καὶ |
ἐγένοντο,
πρὸς
ὁμόρους
τοὺς
σφετέρους |
[1, 78] |
βραχέων,
καὶ
μὴ
ἀλλοτρίαις
γνώμαις
|
καὶ |
ἐγκλήμασι
πεισθέντες
οἰκεῖον
πόνον
πρόσθησθε. |
[1, 139] |
Ἀθηναῖοι
γνώμας
σφίσιν
αὐτοῖς
προυτίθεσαν,
|
καὶ |
ἐδόκει
ἅπαξ
περὶ
ἁπάντων
βουλευσαμένους |
[1, 95] |
δὲ
αὐτοῦ
οὐχ
ἥκιστα
μηδισμὸς
|
καὶ |
ἐδόκει
σαφέστατον
εἶναι.
καὶ
ἐκεῖνον |
[1, 51] |
ἐκ
τοῦ
ἀφανοῦς
οὐχ
ἑωρῶντο,
|
καὶ |
ἐθαύμαζον
τοὺς
Κορινθίους
πρύμναν
κρουομένους, |
[1, 81] |
καταλύεσθαι
ἔτι
καλόν,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
εἰ
δόξομεν
ἄρξαι
μᾶλλον
τῆς |
[1, 137] |
ἐστὶ
καὶ
δι'
ἃ
φεύγει,
|
καὶ |
εἰ
μὴ
σώσει
αὐτόν,
ἔφη |
[1, 76] |
τὸ
ὑμῖν
ὠφέλιμον
καταστησάμενοι
ἐξηγεῖσθε·
|
καὶ |
εἰ
τότε
ὑπομείναντες
διὰ
παντὸς |
[1, 143] |
ἀλλ'
οἱ
ἄνδρες
ταῦτα
κτῶνται.
|
καὶ |
εἰ
ᾤμην
πείσειν
ὑμᾶς,
αὐτοὺς |
[1, 14] |
κατέστη.
Αἰγινῆται
γὰρ
καὶ
Ἀθηναῖοι,
|
καὶ |
εἴ
τινες
ἄλλοι,
βραχέα
ἐκέκτηντο, |
[1, 67] |
Λακεδαιμόνιοι
προσπαρακαλέσαντες
τῶν
ξυμμάχων
τε
|
καὶ |
εἴ
τίς
τι
ἄλλο
ἔφη |
[1, 62] |
ἐπειδὴ
πρὸς
τῷ
ἰσθμῷ
ἐγένοντο
|
καὶ |
εἶδον
τοὺς
ἐναντίους
παρασκευαζομένους
ὡς |
[1, 46] |
Λευκαδίων
δέκα,
Ἀμπρακιωτῶν
δὲ
ἑπτὰ
|
καὶ |
εἴκοσι
καὶ
Ἀνακτορίων
μία,
αὐτῶν |
[1, 116] |
καὶ
Ξίων
καὶ
Λεσβίων
πέντε
|
καὶ |
εἴκοσι,
καὶ
ἀποβάντες
καὶ
κρατοῦντες |
[1, 26] |
ἐχαλέπαινον·
καὶ
πλεύσαντες
εὐθὺς
πέντε
|
καὶ |
εἴκοσι
ναυσὶ
καὶ
ὕστερον
ἑτέρῳ |
[1, 100] |
Ἀθηναῖοι
Κίμωνος
τοῦ
Μιλτιάδου
στρατηγοῦντος,
|
καὶ |
εἷλον
τριήρεις
Φοινίκων
καὶ
διέφθειραν |
[1, 116] |
ἐπολιόρκουν
τρισὶ
τείχεσι
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
ἐκ
θαλάσσης
ἅμα.
Περικλῆς
δὲ |
[1, 64] |
κράτος
ἡ
Ποτείδαια
ἀμφοτέρωθεν
ἐπολιορκεῖτο
|
καὶ |
ἐκ
θαλάσσης
ναυσὶν
ἅμα
ἐφορμούσαις. |
[1, 110] |
ἔκ
τε
γῆς
ἐπιπεσόντες
πεζοὶ
|
καὶ |
ἐκ
θαλάσσης
Φοινίκων
ναυτικὸν
διέφθειραν |
[1, 81] |
γῆ
ἐστὶ
πολλὴ
ἧς
ἄρχουσι,
|
καὶ |
ἐκ
θαλάσσης
ὧν
δέονται
ἐπάξονται. |
[1, 68] |
οὐχ
ἥκιστα
τοῖς
ἡμετέροις
ξυμμάχοις,
|
καὶ |
ἐκ
πολλοῦ
προπαρεσκευασμένους,
εἴ
ποτε |
[1, 35] |
πληροῦν
τὰς
ναῦς
καὶ
προσέτι
|
καὶ |
ἐκ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
καὶ |
[1, 109] |
καὶ
τοὺς
ξυμμάχους
μάχῃ
ἐκράτησε
|
καὶ |
ἐκ
τῆς
Μέμφιδος
ἐξήλασε
τοὺς |
[1, 116] |
ἐπ'
αὐτοὺς
πλέουσιν·
ᾤχετο
γὰρ
|
καὶ |
ἐκ
τῆς
Σάμου
πέντε
ναυσὶ |
[1, 39] |
ἥν
γε
οὐ
τὸν
προύχοντα
|
καὶ |
ἐκ
τοῦ
ἀσφαλοῦς
προκαλούμενον
λέγειν |
[1, 131] |
κελευσάντων
αὐτῶν
τοιαῦτα
ἐφαίνετο
ποιῶν,
|
καὶ |
ἐκ
τοῦ
Βυζαντίου
βίᾳ
ὑπ' |
[1, 76] |
εἴ
τι
μετριάζομεν·
ἡμῖν
δὲ
|
καὶ |
ἐκ
τοῦ
ἐπιεικοῦς
ἀδοξία
τὸ |
[1, 117] |
Περικλέους
πάλιν
ταῖς
ναυσὶ
κατεκλῄσθησαν.
|
καὶ |
ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
ὕστερον
προσεβοήθησαν |
[1, 122] |
καὶ
ἁθρόοι
καὶ
κατὰ
ἔθνη
|
καὶ |
ἕκαστον
ἄστυ
μιᾷ
γνώμῃ
ἀμυνούμεθα |
[1, 141] |
δὲ
πλέονι
τὰ
οἰκεῖα
πράσσουσι,
|
καὶ |
ἕκαστος
οὐ
παρὰ
τὴν
ἑαυτοῦ |
[1, 10] |
νεῶν
τὰς
μὲν
Βοιωτῶν
εἴκοσι
|
καὶ |
ἑκατὸν
ἀνδρῶν,
τὰς
δὲ
Φιλοκτήτου |
[1, 46] |
ἐπὶ
τὴν
Κέρκυραν
ναυσὶ
πεντήκοντα
|
καὶ |
ἑκατόν.
ἦσαν
δὲ
Ἠλείων
μὲν |
[1, 63] |
τριακοσίων,
Ἀθηναίων
δὲ
αὐτῶν
πεντήκοντα
|
καὶ |
ἑκατὸν
καὶ
Καλλίας
ὁ
στρατηγός. |
[1, 47] |
ᾔσθοντο
αὐτοὺς
προσπλέοντας,
πληρώσαντες
δέκα
|
καὶ |
ἑκατὸν
ναῦς,
ὧν
ἦρχε
Μικιάδης |
[1, 25] |
οὐκ
ἀδύνατοι·
τριήρεις
γὰρ
εἴκοσι
|
καὶ |
ἑκατὸν
ὑπῆρχον
αὐτοῖς
ὅτε
ἤρχοντο |
[1, 15] |
πρὸς
ὁμόρους
τοὺς
σφετέρους
ἑκάστοις,
|
καὶ |
ἐκδήμους
στρατείας
πολὺ
ἀπὸ
τῆς |
[1, 28] |
δικάζεσθαι.
Κερκυραῖοι
δὲ
ἀντέλεγον,
ἢν
|
καὶ |
ἐκεῖνοι
τοὺς
ἐν
Ἐπιδάμνῳ
ἀπαγάγωσι, |
[1, 83] |
ἐπελθεῖν
δοκείτω
εἶναι.
εἰσὶ
γὰρ
|
καὶ |
ἐκείνοις
οὐκ
ἐλάσσους
χρήματα
φέροντες |
[1, 95] |
μηδισμὸς
καὶ
ἐδόκει
σαφέστατον
εἶναι.
|
καὶ |
ἐκεῖνον
μὲν
οὐκέτι
ἐκπέμπουσιν
ἄρχοντα, |
[1, 132] |
ἢν
ψευσθῇ
τῆς
δόξης
ἢ
|
καὶ |
ἐκεῖνός
τι
μεταγράψαι
αἰτήσῃ,
μὴ |
[1, 55] |
ἀπάτῃ
(ἦν
δὲ
κοινὸν
Κερκυραίων
|
καὶ |
ἐκείνων)
καὶ
καταστήσαντες
ἐν
αὐτῷ |
[1, 138] |
ἐθαύμασέ
τε
αὐτοῦ
τὴν
διάνοιαν
|
καὶ |
ἐκέλευε
ποιεῖν
οὕτως.
ὁ
δ' |
[1, 138] |
τὸν
βίον·
λέγουσι
δέ
τινες
|
καὶ |
ἑκούσιον
φαρμάκῳ
ἀποθανεῖν
αὐτόν,
ἀδύνατον |
[1, 115] |
πρῶτον
μὲν
τῷ
δήμῳ
ἐπανέστησαν
|
καὶ |
ἐκράτησαν
τῶν
πλείστων,
ἔπειτα
τοὺς |
[1, 125] |
ὅσοι
παρῆσαν
ἑξῆς,
καὶ
μείζονι
|
καὶ |
ἐλάσσονι
πόλει·
καὶ
τὸ
πλῆθος |
[1, 10] |
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ,
τὰς
μεγίστας
|
καὶ |
ἐλαχίστας·
ἄλλων
γοῦν
μεγέθους
πέρι |
[1, 10] |
πρὸς
τὰς
μεγίστας
δ'
οὖν
|
καὶ |
ἐλαχίστας
ναῦς
τὸ
μέσον
σκοποῦντι |
[1, 141] |
δύναται
δούλωσιν
ἥ
τε
μεγίστη
|
καὶ |
ἐλαχίστη
δικαίωσις
ἀπὸ
τῶν
ὁμοίων |
[1, 66] |
ξυμμαχίδα
καὶ
φόρου
ὑποτελῆ
ἀπέστησαν,
|
καὶ |
ἐλθόντες
σφίσιν
ἀπὸ
τοῦ
προφανοῦς |
[1, 136] |
λαβὼν
καθέζεσθαι
ἐπὶ
τὴν
ἑστίαν.
|
καὶ |
ἐλθόντος
οὐ
πολὺ
ὕστερον
τοῦ |
[1, 119] |
ἐβούλοντο
ἐπαγαγεῖν
εἰ
χρὴ
πολεμεῖν.
|
καὶ |
ἐλθόντων
τῶν
πρέσβεων
ἀπὸ
τῆς |
[1, 112] |
γίγνονται
Πελοποννησίοις
καὶ
Ἀθηναίοις
πεντέτεις.
|
καὶ |
Ἑλληνικοῦ
μὲν
πολέμου
ἔσχον
οἱ |
[1, 96] |
ἔπαθον
δῃοῦντας
τὴν
βασιλέως
χώραν.
|
καὶ |
Ἑλληνοταμίαι
τότε
πρῶτον
Ἀθηναίοις
κατέστη |
[1, 82] |
αὐτῶν
ἐξαρτύεσθαι
ξυμμάχων
τε
προσαγωγῇ
|
καὶ |
Ἑλλήνων
καὶ
βαρβάρων,
εἴ
ποθέν |
[1, 89] |
Ἀθηναῖοι
καὶ
οἱ
ἀπὸ
Ἰωνίας
|
καὶ |
Ἑλλησπόντου
ξύμμαχοι
ἤδη
ἀφεστηκότες
ἀπὸ |
[1, 107] |
Βοιὸν
καὶ
Κυτίνιον
καὶ
Ἐρινεόν,
|
καὶ |
ἑλόντων
ἓν
τῶν
πολισμάτων
τούτων, |
[1, 65] |
ἐφορμούσαις.
~Ἀριστεὺς
δὲ
ἀποτειχισθείσης
αὐτῆς
|
καὶ |
ἐλπίδα
οὐδεμίαν
ἔχων
σωτηρίας,
ἢν |
[1, 70] |
μόνοι
γὰρ
ἔχουσί
τε
ὁμοίως
|
καὶ |
ἐλπίζουσιν
ἃ
ἂν
ἐπινοήσωσι
διὰ |
[1, 1] |
πρὸς
ἀλλήλους,
ἀρξάμενος
εὐθὺς
καθισταμένου
|
καὶ |
ἐλπίσας
μέγαν
τε
ἔσεσθαι
καὶ |
[1, 101] |
ὑπέσχοντο
μὲν
κρύφα
τῶν
Ἀθηναίων
|
καὶ |
ἔμελλον,
διεκωλύθησαν
δὲ
ὑπὸ
τοῦ |
[1, 121] |
ἐπικρατῆσαι,
πρῶτον
μὲν
πλήθει
προύχοντας
|
καὶ |
ἐμπειρίᾳ
πολεμικῇ,
ἔπειτα
ὁμοίως
πάντας |
[1, 18] |
ἀφισταμένοις
εὖ
παρεσκευάσαντο
τὰ
πολέμια
|
καὶ |
ἐμπειρότεροι
ἐγένοντο
μετὰ
κινδύνων
τὰς |
[1, 13] |
ναῦς
κτησάμενοι
τὸ
λῃστικὸν
καθῄρουν,
|
καὶ |
ἐμπόριον
παρέχοντες
ἀμφότερα
δυνατὴν
ἔσχον |
[1, 105] |
τε
Αἰγίνῃ
ἀπούσης
στρατιᾶς
πολλῆς
|
καὶ |
ἐν
Αἰγύπτῳ·
ἢν
δὲ
καὶ |
[1, 120] |
νέμοντας
τὰ
κοινὰ
προσκοπεῖν,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἐν
ἄλλοις
ἐκ
πάντων
προτιμῶνται. |
[1, 144] |
ἐναντίων
διανοίας.
ἀλλ'
ἐκεῖνα
μὲν
|
καὶ |
ἐν
ἄλλῳ
λόγῳ
ἅμα
τοῖς |
[1, 142] |
φοβηθῆναι.
τὴν
μὲν
γὰρ
χαλεπὸν
|
καὶ |
ἐν
εἰρήνῃ
πόλιν
ἀντίπαλον
κατασκευάσασθαι, |
[1, 55] |
δὲ
καὶ
διακοσίους
δήσαντες
ἐφύλασσον
|
καὶ |
ἐν
θεραπείᾳ
εἶχον
πολλῇ,
ὅπως |
[1, 41] |
μὲν
ἐπικράτησιν,
Σαμίων
δὲ
κόλασιν,
|
καὶ |
ἐν
καιροῖς
τοιούτοις
ἐγένετο
οἷς |
[1, 143] |
ἡμῖν
δ'
ἐστὶ
γῆ
πολλὴ
|
καὶ |
ἐν
νήσοις
καὶ
κατ'
ἤπειρον· |
[1, 7] |
αἵ
τε
ἐν
ταῖς
νήσοις
|
καὶ |
ἐν
ταῖς
ἠπείροις
(ἔφερον
γὰρ |
[1, 6] |
ἔτη
ἐπειδὴ
πέπαυται.
ἔτι
δὲ
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
βαρβάροις
ἔστιν
οἷς |
[1, 70] |
τολμηταὶ
καὶ
παρὰ
γνώμην
κινδυνευταὶ
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
δεινοῖς
εὐέλπιδες·
τὸ |
[1, 9] |
δεδήλωκεν,
εἴ
τῳ
ἱκανὸς
τεκμηριῶσαι.
|
καὶ |
ἐν
τοῦ
σκήπτρου
ἅμα
τῇ |
[1, 60] |
Δέρδου
ἀδελφῶν
ἄνωθεν
στρατιᾷ
ἐσβεβληκότων.
|
~καὶ |
ἐν
τούτῳ
οἱ
Κορίνθιοι,
τῆς |
[1, 8] |
προσεποιοῦντο
ὑπηκόους
τὰς
ἐλάσσους
πόλεις.
|
καὶ |
ἐν
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ
μᾶλλον |
[1, 140] |
αὐτῇ
ὀργῇ
ἀναπειθομένους
τε
πολεμεῖν
|
καὶ |
ἐν
τῷ
ἔργῳ
πράσσοντας,
πρὸς |
[1, 142] |
θρασύνοντες,
πολλαῖς
δὲ
εἰργόμενοι
ἡσυχάσουσι
|
καὶ |
ἐν
τῷ
μὴ
μελετῶντι
ἀξυνετώτεροι |
[1, 6] |
γυμνάζεσθαι
ἠλείψαντο·
τὸ
δὲ
πάλαι
|
καὶ |
ἐν
τῷ
Ὀλυμπικῷ
ἀγῶνι
διαζώματα |
[1, 132] |
γένους
τε
τοῦ
βασιλείου
ὄντα
|
καὶ |
ἐν
τῷ
παρόντι
τιμὴν
ἔχοντα |
[1, 95] |
οἱ
ἐξιόντες
χείρους
γίγνωνται,
ὅπερ
|
καὶ |
ἐν
τῷ
Παυσανίᾳ
ἐνεῖδον,
ἀπαλλαξείοντες |
[1, 14] |
ὄντος,
τὰς
ναῦς
ποιήσασθαι
αἷσπερ
|
καὶ |
ἐναυμάχησαν·
καὶ
αὗται
οὔπω
εἶχον |
[1, 139] |
ἀφιέναι,
καὶ
μάλιστά
γε
πάντων
|
καὶ |
ἐνδηλότατα
προύλεγον
τὸ
περὶ
Μεγαρέων |
[1, 49] |
δὲ
ἡ
τροπὴ
ἐγίγνετο
λαμπρῶς
|
καὶ |
ἐνέκειντο
οἱ
Κορίνθιοι,
τότε
δὴ |
[1, 29] |
ἐπολιόρκουν)
ἀνταναγαγόμενοι
καὶ
παραταξάμενοι
ἐναυμάχησαν·
|
καὶ |
ἐνίκησαν
οἱ
Κερκυραῖοι
παρὰ
πολὺ |
[1, 105] |
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἑκατέροις
παρῆσαν,
|
καὶ |
ἐνίκων
Ἀθηναῖοι
καὶ
ναῦς
ἑβδομήκοντα |
[1, 105] |
ἐναυμάχησαν
ἐπὶ
Κεκρυφαλείᾳ
Πελοποννησίων
ναυσί,
|
καὶ |
ἐνίκων
Ἀθηναῖοι.
πολέμου
δὲ
καταστάντος |
[1, 116] |
αἱ
πᾶσαι
ἀπὸ
Μιλήτου
πλέουσαι)
|
καὶ |
ἐνίκων
Ἀθηναῖοι.
ὕστερον
δὲ
αὐτοῖς |
[1, 105] |
Κορινθίους
καὶ
Ἐπιδαυρίους
μάχη
ἐγένετο,
|
καὶ |
ἐνίκων
Κορίνθιοι.
καὶ
ὕστερον
Ἀθηναῖοι |
[1, 100] |
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
πρὸς
Μήδους,
|
καὶ |
ἐνίκων
τῇ
αὐτῇ
ἡμέρᾳ
ἀμφότερα |
[1, 105] |
πρὸς
Κορινθίους
διεκρίθησαν
ἀπ'
ἀλλήλων,
|
καὶ |
ἐνόμισαν
αὐτοὶ
ἑκάτεροι
οὐκ
ἔλασσον |
[1, 93] |
ἦν,
ἀλλὰ
ξυνῳκοδομημένοι
μεγάλοι
λίθοι
|
καὶ |
ἐντομῇ
ἐγγώνιοι,
σιδήρῳ
πρὸς
ἀλλήλους |
[1, 137] |
τε
Ἀθηνῶν
παρὰ
τῶν
φίλων
|
καὶ |
ἐξ
Ἄργους
ἃ
ὑπεξέκειτο)
καὶ |
[1, 115] |
κατεβόων
τῶν
Σαμίων.
ξυνεπελάβοντο
δὲ
|
καὶ |
ἐξ
αὐτῆς
τῆς
Σάμου
ἄνδρες |
[1, 64] |
ὃς
ἀφικόμενος
ἐς
τὴν
Παλλήνην
|
καὶ |
ἐξ
Ἀφύτιος
ὁρμώμενος
προσήγαγε
τῇ |
[1, 109] |
καὶ
ἐπολιόρκει
ἐν
αὐτῇ
ἐνιαυτὸν
|
καὶ |
ἓξ
μῆνας,
μέχρι
οὗ
ξηράνας |
[1, 134] |
τοῦ
ἱεροῦ
ἔτι
ἔμπνουν
ὄντα,
|
καὶ |
ἐξαχθεὶς
ἀπέθανε
παραχρῆμα.
καὶ
αὐτὸν |
[1, 117] |
τέσσαρας
καὶ
δέκα,
καὶ
ἐσεκομίσαντο
|
καὶ |
ἐξεκομίσαντο
ἃ
ἐβούλοντο.
ἐλθόντος
δὲ |
[1, 94] |
ὕστερον
ἐς
Βυζάντιον
Μήδων
ἐχόντων,
|
καὶ |
ἐξεπολιόρκησαν
ἐν
τῇδε
τῇ
ἡγεμονίᾳ. |
[1, 138] |
ἃ
μὲν
μετὰ
χεῖρας
ἔχοι,
|
καὶ |
ἐξηγήσασθαι
οἷός
τε,
ὧν
δ' |
[1, 112] |
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
Κίμωνος
στρατηγοῦντος.
|
καὶ |
ἑξήκοντα
μὲν
νῆες
ἐς
Αἴγυπτον |
[1, 96] |
πρῶτος
φόρος
ταχθεὶς
τετρακόσια
τάλαντα
|
καὶ |
ἑξήκοντα.
ταμιεῖόν
τε
Δῆλος
ἦν |
[1, 108] |
καὶ
Ἰσθμοῦ·
Ἀθηναῖοι
δὲ
δευτέρᾳ
|
καὶ |
ἑξηκοστῇ
ἡμέρᾳ
μετὰ
τὴν
μάχην |
[1, 123] |
εἰ
ἄρα
πλούτῳ
τε
νῦν
|
καὶ |
ἐξουσίᾳ
ὀλίγον
προφέρετε
(οὐ
γὰρ |
[1, 38] |
τὴν
τούτων
μετριότητα·
ὕβρει
δὲ
|
καὶ |
ἐξουσίᾳ
πλούτου
πολλὰ
ἐς
ἡμᾶς |
[1, 3] |
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
Φθιώτιδι
ἰσχυσάντων,
|
καὶ |
ἐπαγομένων
αὐτοὺς
ἐπ'
ὠφελίᾳ
ἐς |
[1, 101] |
μάχῃ
καὶ
πολιορκούμενοι
Λακεδαιμονίους
ἐπεκαλοῦντο
|
καὶ |
ἐπαμύνειν
ἐκέλευον
ἐσβαλόντας
ἐς
τὴν |
[1, 132] |
τότε
ἀπὸ
τοῦ
τρίποδος
τοῦτο
|
καὶ |
ἐπέγραψαν
ὀνομαστὶ
τὰς
πόλεις
ὅσαι |
[1, 112] |
καὶ
Κυπρίοις
καὶ
Κίλιξιν
ἐναυμάχησαν
|
καὶ |
ἐπεζομάχησαν
ἅμα,
καὶ
νικήσαντες
ἀμφότερα |
[1, 132] |
ἀδίκημα
καὶ
τότ'
ἐδόκει
εἶναι,
|
καὶ |
ἐπεί
γε
δὴ
ἐν
τούτῳ |
[1, 54] |
δὲ
τριάκοντα
ναῦς
μάλιστα
διαφθείραντες,
|
καὶ |
ἐπειδὴ
Ἀθηναῖοι
ἦλθον,
ἀνελόμενοι
τὰ |
[1, 54] |
Κορίνθιοι
ἰδόντες
τὰς
Ἀττικὰς
ναῦς,
|
καὶ |
ἐπειδὴ
ἦλθον
οἱ
Ἀθηναῖοι,
οὐκ |
[1, 62] |
στρατόπεδον
ἐχώρουν
ἐπὶ
τὴν
Ποτείδαιαν.
|
καὶ |
ἐπειδὴ
πρὸς
τῷ
ἰσθμῷ
ἐγένοντο |
[1, 131] |
δι'
αὐτὰ
ταῦτα
ἀνεκάλεσαν
αὐτόν,
|
καὶ |
ἐπειδὴ
τῇ
Ἑρμιονίδι
νηὶ
τὸ |
[1, 49] |
μέχρι
τοῦ
στρατοπέδου
πλεύσαντες
αὐτῶν
|
καὶ |
ἐπεκβάντες
ἐνέπρησάν
τε
τὰς
σκηνὰς |
[1, 62] |
λογάδες
ἔτρεψαν
τὸ
καθ'
ἑαυτοὺς
|
καὶ |
ἐπεξῆλθον
διώκοντες
ἐπὶ
πολύ·
τὸ |
[1, 50] |
ἀποβαίνειν.
ἤδη
δὲ
ἦν
ὀψὲ
|
καὶ |
ἐπεπαιάνιστο
αὐτοῖς
ὡς
ἐς
ἐπίπλουν, |
[1, 141] |
δοκεῖ
εἶναι,
καὶ
ἐπὶ
μεγάλῃ
|
καὶ |
ἐπὶ
βραχείᾳ
ὁμοίως
προφάσει
μὴ |
[1, 141] |
ὥσπερ
ἔμοιγε
ἄμεινον
δοκεῖ
εἶναι,
|
καὶ |
ἐπὶ
μεγάλῃ
καὶ
ἐπὶ
βραχείᾳ |
[1, 1] |
τῶν
βαρβάρων,
ὡς
δὲ
εἰπεῖν
|
καὶ |
ἐπὶ
πλεῖστον
ἀνθρώπων.
τὰ
γὰρ |
[1, 50] |
πολλῶν
γὰρ
νεῶν
οὐσῶν
ἀμφοτέρων
|
καὶ |
ἐπὶ
πολὺ
τῆς
θαλάσσης
ἐπεχουσῶν, |
[1, 58] |
αἱ
νῆες
αἱ
ἐπὶ
Μακεδονίαν
|
καὶ |
ἐπὶ
σφᾶς
ὁμοίως
ἔπλεον,
καὶ |
[1, 48] |
τῶν
Κερκυραίων
ναῦς
μετεώρους
τε
|
καὶ |
ἐπὶ
σφᾶς
πλεούσας.
ὡς
δὲ |
[1, 20] |
πολλοῖς
ἡ
ζήτησις
τῆς
ἀληθείας,
|
καὶ |
ἐπὶ
τὰ
ἑτοῖμα
μᾶλλον
τρέπονται. |
[1, 37] |
καὶ
ἡμᾶς
περὶ
ἀμφοτέρων
οὕτω
|
καὶ |
ἐπὶ
τὸν
ἄλλον
λόγον
ἰέναι, |
[1, 143] |
ἢ
ἅπασα
ἡ
ἄλλη
Ἑλλάς.
|
καὶ |
ἐπὶ
τῷ
κινδύνῳ
οὐδεὶς
ἂν |
[1, 121] |
ἅμα
σῴζεσθαι
οὐκ
ἄρα
δαπανήσομεν
|
καὶ |
ἐπὶ
τῷ
μὴ
ὑπ'
ἐκείνων |
[1, 74] |
ἀπό
τε
οἰκουμένων
τῶν
πόλεων
|
καὶ |
ἐπὶ
τῷ
τὸ
λοιπὸν
νέμεσθαι, |
[1, 126] |
ἀπαγαγόντες
ἀπέκτειναν·
καθεζομένους
δέ
τινας
|
καὶ |
ἐπὶ
τῶν
σεμνῶν
θεῶν
τοῖς |
[1, 137] |
ὁλκάδος
τυχὼν
ἀναγομένης
ἐπ'
Ἰωνίας
|
καὶ |
ἐπιβὰς
καταφέρεται
χειμῶνι
ἐς
τὸ |
[1, 82] |
τε
ξυμμάχους
ἡμῶν
ἐᾶν
βλάπτειν
|
καὶ |
ἐπιβουλεύοντας
μὴ
καταφωρᾶν,
ἀλλὰ
ὅπλα |
[1, 70] |
δὲ
τὰ
ὑπάρχοντά
τε
σῴζειν
|
καὶ |
ἐπιγνῶναι
μηδὲν
καὶ
ἔργῳ
οὐδὲ |
[1, 38] |
ἐς
ἡμᾶς
ἄλλα
τε
ἡμαρτήκασι
|
καὶ |
Ἐπίδαμνον
ἡμετέραν
οὖσαν
κακουμένην
μὲν |
[1, 114] |
ἐπαγαγόμενοι
δὲ
Κορινθίους
καὶ
Σικυωνίους
|
καὶ |
Ἐπιδαυρίους
ἀπέστησαν
οἱ
Μεγαρῆς.
ὁ |
[1, 105] |
ἀποβᾶσιν
ἐς
Ἁλιᾶς
πρὸς
Κορινθίους
|
καὶ |
Ἐπιδαυρίους
μάχη
ἐγένετο,
καὶ
ἐνίκων |
[1, 27] |
ξυμπλεῖν,
καὶ
Παλῆς
Κεφαλλήνων
τέσσαρσιν.
|
καὶ |
Ἐπιδαυρίων
ἐδεήθησαν,
οἳ
παρέσχον
πέντε, |
[1, 105] |
Αἴγιναν
τριακοσίους
ὁπλίτας
πρότερον
Κορινθίων
|
καὶ |
Ἐπιδαυρίων
ἐπικούρους
διεβίβασαν,
τὰ
δὲ |
[1, 70] |
ἔσται.
οἱ
μέν
γε
νεωτεροποιοὶ
|
καὶ |
ἐπινοῆσαι
ὀξεῖς
καὶ
ἐπιτελέσαι
ἔργῳ |
[1, 35] |
οὐχ
ὅπως
κωλυταὶ
ἐχθρῶν
ὄντων
|
καὶ |
ἐπιόντων
γενήσεσθε,
ἀλλὰ
καὶ
ἀπὸ |
[1, 52] |
οὓς
ἐν
ταῖς
ναυσὶν
εἶχον,
|
καὶ |
ἐπισκευὴν
οὐκ
οὖσαν
τῶν
νεῶν |
[1, 69] |
ἤδη
καὶ
οὐ
μέλλοντες
ἐπέρχονται.
|
καὶ |
ἐπιστάμεθα
οἵᾳ
ὁδῷ
οἱ
Ἀθηναῖοι |
[1, 128] |
καὶ
τοὺς
αἰχμαλώτους.
ἔπεμψε
δὲ
|
καὶ |
ἐπιστολὴν
τὸν
Γόγγυλον
φέροντα
αὐτῷ· |
[1, 140] |
ἢ
λόγοις
τὰ
ἐγκλήματα
διαλύεσθαι,
|
καὶ |
ἐπιτάσσοντες
ἤδη
καὶ
οὐκέτι
αἰτιώμενοι |
[1, 122] |
οὖσα
τῶν
προσόδων
αἷς
ἰσχύουσι,
|
καὶ |
ἐπιτειχισμὸς
τῇ
χώρᾳ,
ἄλλα
τε |
[1, 70] |
γε
νεωτεροποιοὶ
καὶ
ἐπινοῆσαι
ὀξεῖς
|
καὶ |
ἐπιτελέσαι
ἔργῳ
ἃ
ἂν
γνῶσιν· |
[1, 9] |
δὲ
μητρὸς
ἀδελφοῦ
ὄντος
αὐτῷ,
|
καὶ |
ἐπιτρέψαντος
Εὐρυσθέως,
ὅτ'
ἐστράτευε,
Μυκήνας |
[1, 89] |
ὑπομείναντες
Σηστὸν
ἐπολιόρκουν
Μήδων
ἐχόντων,
|
καὶ |
ἐπιχειμάσαντες
εἷλον
αὐτὴν
ἐκλιπόντων
τῶν |
[1, 109] |
ἐς
Προσωπίτιδα
τὴν
νῆσον
κατέκλῃσε
|
καὶ |
ἐπολιόρκει
ἐν
αὐτῇ
ἐνιαυτὸν
καὶ |
[1, 105] |
αὐτῶν
ἐς
τὴν
γῆν
ἀπέβησαν
|
καὶ |
ἐπολιόρκουν,
Λεωκράτους
τοῦ
Στροίβου
στρατηγοῦντος. |
[1, 111] |
τῆς
Ἀκαρνανίας
ἐς
Οἰνιάδας
ἐστράτευσαν
|
καὶ |
ἐπολιόρκουν,
οὐ
μέντοι
εἷλόν
γε, |
[1, 120] |
γὰρ
οὐδεὶς
ὁμοῖα
τῇ
πίστει
|
καὶ |
ἔργῳ
ἐπεξέρχεται,
ἀλλὰ
μετ'
ἀσφαλείας |
[1, 70] |
τε
σῴζειν
καὶ
ἐπιγνῶναι
μηδὲν
|
καὶ |
ἔργῳ
οὐδὲ
τἀναγκαῖα
ἐξικέσθαι.
αὖθις |
[1, 15] |
πάλαι
ποτὲ
γενόμενον
πόλεμον
Ξαλκιδέων
|
καὶ |
Ἐρετριῶν
καὶ
τὸ
ἄλλο
Ἑλληνικὸν |
[1, 107] |
Λακεδαιμονίων
μητρόπολιν,
Βοιὸν
καὶ
Κυτίνιον
|
καὶ |
Ἐρινεόν,
καὶ
ἑλόντων
ἓν
τῶν |
[1, 133] |
καὶ
Παυσανίου
ὡς
αὐτὸν
ἐλθόντος
|
καὶ |
ἐρωτῶντος
τὴν
πρόφασιν
τῆς
ἱκετείας |
[1, 114] |
ὕστερον
Εὔβοια
ἀπέστη
ἀπὸ
Ἀθηναίων,
|
καὶ |
ἐς
αὐτὴν
διαβεβηκότος
ἤδη
Περικλέους |
[1, 12] |
τῇ
γῇ
ταύτῃ,
ἀφ'
ὧν
|
καὶ |
ἐς
Ἴλιον
ἐστράτευσαν)
Δωριῆς
τε |
[1, 2] |
πλήθει
ἀνθρώπων
τὴν
πόλιν,
ὥστε
|
καὶ |
ἐς
Ἰωνίαν
ὕστερον
ὡς
οὐχ |
[1, 22] |
τις
εὐνοίας
ἢ
μνήμης
ἔχοι.
|
καὶ |
ἐς
μὲν
ἀκρόασιν
ἴσως
τὸ |
[1, 131] |
ἀνεχώρει
τὸ
δεύτερον
ἐς
Σπάρτην.
|
καὶ |
ἐς
μὲν
τὴν
εἱρκτὴν
ἐσπίπτει |
[1, 134] |
ἦν
δ'
ἐγγὺς
τὸ
τέμενος.
|
καὶ |
ἐς
οἴκημα
οὐ
μέγα
ὃ |
[1, 6] |
ἔτι
οὕτω
νεμόμενα
τῶν
ποτὲ
|
καὶ |
ἐς
πάντας
ὁμοίων
διαιτημάτων.
Ἐν |
[1, 58] |
ἀνῳκίζοντό
τε
καθαιροῦντες
τὰς
πόλεις
|
καὶ |
ἐς
πόλεμον
παρεσκευάζοντο·
~αἱ
δὲ |
[1, 6] |
νῦν
τρόπον
πρῶτοι
Λακεδαιμόνιοι
ἐχρήσαντο
|
καὶ |
ἐς
τὰ
ἄλλα
πρὸς
τοὺς |
[1, 32] |
ἐς
τὴν
χρείαν
ἡμῖν
ἄλογον
|
καὶ |
ἐς
τὰ
ἡμέτερα
αὐτῶν
ἐν |
[1, 144] |
δυνάμει
τόν
τε
βάρβαρον
ἀπεώσαντο
|
καὶ |
ἐς
τάδε
προήγαγον
αὐτά.
ὧν |
[1, 36] |
τε
ἐνθένδε
πρὸς
τἀκεῖ
παραπέμψαι,
|
καὶ |
ἐς
τἆλλα
ξυμφορώτατόν
ἐστιν.
βραχυτάτῳ |
[1, 91] |
ὅτε
ἐδόκει
ἐκλιπεῖν
ἄμεινον
εἶναι
|
καὶ |
ἐς
τὰς
ναῦς
ἐσβῆναι,
ἄνευ |
[1, 135] |
μὲν
ἐν
Ἄργει,
ἐπιφοιτῶν
δὲ
|
καὶ |
ἐς
τὴν
ἄλλην
Πελοπόννησον)
πέμπουσι |
[1, 100] |
πλεύσαντες
οἱ
Ἀθηναῖοι
ναυμαχίᾳ
ἐκράτησαν
|
καὶ |
ἐς
τὴν
γῆν
ἀπέβησαν,
ἐπὶ |
[1, 90] |
ὅτι
αὐτὸς
τἀκεῖ
πράξοι
ᾤχετο.
|
καὶ |
ἐς
τὴν
Λακεδαίμονα
ἐλθὼν
οὐ |
[1, 58] |
πέρι
νεωτερίζειν
μηδέν,
ἐλθόντες
δὲ
|
καὶ |
ἐς
τὴν
Λακεδαίμονα
μετὰ
Κορινθίων, |
[1, 105] |
δὲ
ἄκρα
τῆς
Γερανείας
κατέλαβον
|
καὶ |
ἐς
τὴν
Μεγαρίδα
κατέβησαν
Κορίνθιοι |
[1, 64] |
ἔν
τε
τῷ
ἰσθμῷ
φρουρεῖν
|
καὶ |
ἐς
τὴν
Παλλήνην
διαβάντες
τειχίζειν, |
[1, 62] |
Πελοποννησίων
ἡσσᾶτο
ὑπὸ
τῶν
Ἀθηναίων
|
καὶ |
ἐς
τὸ
τεῖχος
κατέφυγεν.
~Ἐπαναχωρῶν |
[1, 17] |
προορώμενοι
ἔς
τε
τὸ
σῶμα
|
καὶ |
ἐς
τὸ
τὸν
ἴδιον
οἶκον |
[1, 6] |
μάλιστα
κατέστησαν.
ἐγυμνώθησάν
τε
πρῶτοι
|
καὶ |
ἐς
τὸ
φανερὸν
ἀποδύντες
λίπα |
[1, 6] |
κατέσχεν.
μετρίᾳ
δ'
αὖ
ἐσθῆτι
|
καὶ |
ἐς
τὸν
νῦν
τρόπον
πρῶτοι |
[1, 132] |
τῇ
παρούσῃ
διανοίᾳ.
ἐπυνθάνοντο
δὲ
|
καὶ |
ἐς
τοὺς
Εἵλωτας
πράσσειν
τι |
[1, 91] |
ἔχειν,
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς
πολίταις
|
καὶ |
ἐς
τοὺς
πάντας
ξυμμάχους
ὠφελιμώτερον |
[1, 69] |
αὐτοὶ
ἀμύνεσθαι
βούλεσθε
μᾶλλον
ἐπιόντας,
|
καὶ |
ἐς
τύχας
πρὸς
πολλῷ
δυνατωτέρους |
[1, 117] |
ἡμέρας
περὶ
τέσσαρας
καὶ
δέκα,
|
καὶ |
ἐσεκομίσαντο
καὶ
ἐξεκομίσαντο
ἃ
ἐβούλοντο. |
[1, 63] |
(ἀπέχει
δὲ
ἑξήκοντα
μάλιστα
σταδίους
|
καὶ |
ἔστι
καταφανέσ)
ὡς
ἡ
μάχη |
[1, 65] |
τὴν
Ξαλκιδικὴν
καὶ
Βοττικὴν
ἐδῄου
|
καὶ |
ἔστιν
ἃ
καὶ
πολίσματα
εἷλεν. |
[1, 83] |
οὐκ
ἐλάσσους
χρήματα
φέροντες
ξύμμαχοι,
|
καὶ |
ἔστιν
ὁ
πόλεμος
οὐχ
ὅπλων |
[1, 94] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ξυμμάχων
πλῆθος.
|
καὶ |
ἐστράτευσαν
ἐς
Κύπρον
καὶ
αὐτῆς |
[1, 61] |
προϊόντες
τριταῖοι
ἀφίκοντο
ἐς
Γίγωνον
|
καὶ |
ἐστρατοπεδεύσαντο.
~Ποτειδεᾶται
δὲ
καὶ
οἱ |
[1, 103] |
περὶ
γῆς
ὅρων
πολέμῳ
κατεῖχον·
|
καὶ |
ἔσχον
Ἀθηναῖοι
Μέγαρα
καὶ
Πηγάς, |
[1, 67] |
ἕκαστοι
καὶ
Μεγαρῆς,
δηλοῦντες
μὲν
|
καὶ |
ἕτερα
οὐκ
ὀλίγα
διάφορα,
μάλιστα |
[1, 120] |
ἀβουλοτέρων
τῶν
ἐναντίων
τυχόντα
κατωρθώθη,
|
καὶ |
ἔτι
πλείω
καλῶς
δοκοῦντα
βουλευθῆναι |
[1, 85] |
ξύμμαχοί
φασιν
ἀδικεῖσθαι,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
ἑτοίμων
ὄντων
αὐτῶν
δίκας
δοῦναι· |
[1, 113] |
Βοιωτῶν
καὶ
Λοκροὶ
μετ'
αὐτῶν
|
καὶ |
Εὐβοέων
φυγάδες
καὶ
ὅσοι
τῆς |
[1, 84] |
μᾶλλον
ἀχθεσθέντες
ἀνεπείσθημεν.
πολεμικοί
τε
|
καὶ |
εὔβουλοι
διὰ
τὸ
εὔκοσμον
γιγνόμεθα, |
[1, 84] |
ἀπαράσκευοι
ἐγχειρεῖν,
καὶ
ἅμα
ἐλευθέραν
|
καὶ |
εὐδοξοτάτην
πόλιν
διὰ
παντὸς
νεμόμεθα. |
[1, 111] |
Σικυωνίων
τοὺς
προσμείξαντας
μάχῃ
ἐκράτησαν.
|
καὶ |
εὐθὺς
παραλαβόντες
Ἀχαιοὺς
καὶ
διαπλεύσαντες |
[1, 47] |
ὧν
ἦρχε
Μικιάδης
καὶ
Αἰσιμίδης
|
καὶ |
Εὐρύβατος,
ἐστρατοπεδεύσαντο
ἐν
μιᾷ
τῶν |
[1, 136] |
ἐκδοίη
αὐτόν
(εἰπὼν
ὑφ'
ὧν
|
καὶ |
ἐφ'
ᾧ
διώκεται)
σωτηρίας
ἂν |
[1, 107] |
δύσοδός
τε
γὰρ
ἡ
Γερανεία
|
καὶ |
ἐφρουρεῖτο
αἰεὶ
ὑπὸ
Ἀθηναίων,
καὶ |
[1, 103] |
ἀπὸ
τῆς
πόλεως
ἐς
Νίσαιαν
|
καὶ |
ἐφρούρουν
αὐτοί.
καὶ
Κορινθίοις
μὲν |
[1, 137] |
μετὰ
τοῦ
ἑαυτοῦ
υἱέος,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἔχων
αὐτὸν
ἐκαθέζετο,
καὶ
μέγιστον |
[1, 135] |
δὲ
πεισθέντες
(ἔτυχε
γὰρ
ὠστρακισμένος
|
καὶ |
ἔχων
δίαιταν
μὲν
ἐν
Ἄργει, |
[1, 47] |
τῷ
ἀκρωτηρίῳ
ὁ
πεζὸς
ἦν
|
καὶ |
Ζακυνθίων
χίλιοι
ὁπλῖται
βεβοηθηκότες.
ἦσαν |
[1, 132] |
πολλὰς
παρεῖχε
τῇ
τε
παρανομίᾳ
|
καὶ |
ζηλώσει
τῶν
βαρβάρων
μὴ
ἴσος |
[1, 97] |
ἐκλιπὲς
τοῦτο
ἦν
τὸ
χωρίον
|
καὶ |
ἢ
τὰ
πρὸ
τῶν
Μηδικῶν |
[1, 18] |
Ἑλλάδος
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον
|
καὶ |
ἡ
ἐν
Μαραθῶνι
μάχη
Μήδων |
[1, 100] |
καθίσταντο.
~Ἐγένετο
δὲ
μετὰ
ταῦτα
|
καὶ |
ἡ
ἐπ'
Εὐρυμέδοντι
ποταμῷ
ἐν |
[1, 41] |
καὶ
ἡ
εὐεργεσία
αὕτη
τε
|
καὶ |
ἡ
ἐς
Σαμίους,
τὸ
δι' |
[1, 41] |
παρὰ
Κορινθίων
εἴκοσι
ναῦς
ἐλάβετε·
|
καὶ |
ἡ
εὐεργεσία
αὕτη
τε
καὶ |
[1, 51] |
μὲν
ἡ
ἀπαλλαγὴ
ἐγένετο
ἀλλήλων,
|
καὶ |
ἡ
ναυμαχία
ἐτελεύτα
ἐς
νύκτα. |
[1, 23] |
καὶ
ἀπ'
αὐτῶν
καὶ
λιμοὶ
|
καὶ |
ἡ
οὐχ
ἥκιστα
βλάψασα
καὶ |
[1, 16] |
ἐπὶ
μέγα
τῶν
πραγμάτων
Κῦρος
|
καὶ |
ἡ
Περσικὴ
βασιλεία
Κροῖσον
καθελοῦσα |
[1, 37] |
μάρτυρα
ἔχειν
οὔτε
παρακαλοῦντες
αἰσχύνεσθαι.
|
καὶ |
ἡ
πόλις
αὐτῶν
ἅμα
αὐτάρκη |
[1, 25] |
ὁ
δ'
αὐτοῖς
ἀνεῖλε
παραδοῦναι
|
καὶ |
ἡγεμόνας
ποιεῖσθαι.
ἐλθόντες
δὲ
οἱ |
[1, 75] |
τοῖς
πολλοῖς
ἀπηχθημένους,
καί
τινων
|
καὶ |
ἤδη
ἀποστάντων
κατεστραμμένων,
ὑμῶν
τε |
[1, 7] |
πόλεων
ὅσαι
μὲν
νεώτατα
ᾠκίσθησαν
|
καὶ |
ἤδη
πλωιμωτέρων
ὄντων,
περιουσίας
μᾶλλον |
[1, 91] |
σαφῶς
κατηγορούντων
ὅτι
τειχίζεταί
τε
|
καὶ |
ἤδη
ὕψος
λαμβάνει,
οὐκ
εἶχον |
[1, 91] |
αὐτοὶ
πάλιν
κομισθῶσιν
(ἤδη
γὰρ
|
καὶ |
ἧκον
αὐτῷ
οἱ
ξυμπρέσβεις,
Ἁβρώνιχός |
[1, 38] |
ἀδικούμενοι.
καλὸν
δ'
ἦν,
εἰ
|
καὶ |
ἡμαρτάνομεν,
τοῖσδε
μὲν
εἶξαι
τῇ |
[1, 74] |
ξυνεσώσαμεν
ὑμᾶς
τε
τὸ
μέρος
|
καὶ |
ἡμᾶς
αὐτούς.
εἰ
δὲ
προσεχωρήσαμεν |
[1, 120] |
αὐτοὶ
ἐψηφισμένοι
τὸν
πόλεμόν
εἰσι
|
καὶ |
ἡμᾶς
ἐς
τοῦτο
νῦν
ξυνήγαγον. |
[1, 37] |
οὐκ
εἰκότως
πολεμοῦνται,
μνησθέντας
πρῶτον
|
καὶ |
ἡμᾶς
περὶ
ἀμφοτέρων
οὕτω
καὶ |
[1, 71] |
καὶ
ξυγγενεῖς
τοῖς
ἐχθίστοις
προῆσθε
|
καὶ |
ἡμᾶς
τοὺς
ἄλλους
ἀθυμίᾳ
πρὸς |
[1, 32] |
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐφ'
ἡμᾶς
ὥρμηνται
|
καὶ |
ἡμεῖς
ἀδύνατοι
ὁρῶμεν
ὄντες
τῇ |
[1, 121] |
ἁλίσκονται·
εἰ
δ'
ἀντίσχοιεν,
μελετήσομεν
|
καὶ |
ἡμεῖς
ἐν
πλέονι
χρόνῳ
τὰ |
[1, 32] |
παρὰ
τοὺς
πέλας
ἐπικουρίας,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἡμεῖς
νῦν,
δεησομένους
ἀναδιδάξαι
πρῶτον, |
[1, 37] |
τὸν
λόγον
ποιησαμένων,
ἀλλ'
ὡς
|
καὶ |
ἡμεῖς
τε
ἀδικοῦμεν
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 82] |
προσληψόμεθα
(ἀνεπίφθονον
δέ,
ὅσοι
ὥσπερ
|
καὶ |
ἡμεῖς
ὑπ'
Ἀθηναίων
ἐπιβουλευόμεθα,
μὴ |
[1, 40] |
μόνον
ἐπίκουροι
ἂν
γένοισθε,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἡμῖν
ἀντὶ
ἐνσπόνδων
πολέμιοι·
ἀνάγκη |
[1, 35] |
ἐκ
τῆς
ὑμετέρας
μισθοφόρους
ἢ
|
καὶ |
ἡμῖν
πέμπειν
καθ'
ὅτι
ἂν |
[1, 124] |
πανταχόθεν
καλῶς
ὑπάρχον
ὑμῖν
πολεμεῖν
|
καὶ |
ἡμῶν
κοινῇ
τάδε
παραινούντων,
εἴπερ |
[1, 129] |
διαπέμψαι
καὶ
τὴν
σφραγῖδα
ἀποδεῖξαι,
|
καὶ |
ἤν
τι
αὐτῷ
Παυσανίας
παραγγέλλῃ |
[1, 84] |
δοκοῦν
ἡμῖν
οὐκ
ἐπαιρόμεθα
ἡδονῇ,
|
καὶ |
ἤν
τις
ἄρα
ξὺν
κατηγορίᾳ |
[1, 20] |
ἄνθρωποι
τὰς
ἀκοὰς
τῶν
προγεγενημένων,
|
καὶ |
ἢν
ἐπιχώρια
σφίσιν
ᾖ,
ὁμοίως |
[1, 82] |
καὶ
τὰ
αὑτῶν
ἅμα
ἐκποριζώμεθα.
|
καὶ |
ἢν
μὲν
ἐσακούωσί
τι
πρεσβευομένων |
[1, 143] |
γὰρ
αὖθις
οὐκ
ἐλάσσοσι
μαχούμεθα
|
καὶ |
ἢν
σφαλῶμεν,
τὰ
τῶν
ξυμμάχων, |
[1, 132] |
τοὺς
Εἵλωτας
πράσσειν
τι
αὐτόν,
|
καὶ |
ἦν
δὲ
οὕτως·
ἐλευθέρωσίν
τε |
[1, 98] |
Στρυμόνι
Μήδων
ἐχόντων
πολιορκίᾳ
εἷλον
|
καὶ |
ἠνδραπόδισαν,
Κίμωνος
τοῦ
Μιλτιάδου
στρατηγοῦντος. |
[1, 83] |
τὰ
ὅπλα
ὠφελεῖ,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
ἠπειρώταις
πρὸς
θαλασσίους.
πορισώμεθα
οὖν |
[1, 25] |
καὶ
μᾶλλον
ἐξηρτύοντο
τὸ
ναυτικὸν
|
καὶ |
ἦσαν
οὐκ
ἀδύνατοι·
τριήρεις
γὰρ |
[1, 77] |
καὶ
ἄλλοθί
που
ἀρχὴν
ἔχουσι
|
καὶ |
ἧσσον
ἡμῶν
πρὸς
τοὺς
ὑπηκόους |
[1, 71] |
τέχνης
αἰεὶ
τὰ
ἐπιγιγνόμενα
κρατεῖν·
|
καὶ |
ἡσυχαζούσῃ
μὲν
πόλει
τὰ
ἀκίνητα |
[1, 18] |
χρόνον
στασιάσασα
ὅμως
ἐκ
παλαιτάτου
|
καὶ |
ηὐνομήθη
καὶ
αἰεὶ
ἀτυράννευτος
ἦν· |
[1, 97] |
τὰ
Μηδικά·
τούτων
δὲ
ὅσπερ
|
καὶ |
ἥψατο
ἐν
τῇ
Ἀττικῇ
ξυγγραφῇ |
[1, 141] |
τῶν
αὑτῶν
δαπανῶντες
καὶ
προσέτι
|
καὶ |
θαλάσσης
εἰργόμενοι·
αἱ
δὲ
περιουσίαι |
[1, 90] |
προσδέχεσθαι
μέντοι
ἐν
τάχει
ἥξειν
|
καὶ |
θαυμάζειν
ὡς
οὔπω
πάρεισιν.
~οἱ |
[1, 138] |
μὲν
κατὰ
Παυσανίαν
τὸν
Λακεδαιμόνιον
|
καὶ |
Θεμιστοκλέα
τὸν
Ἀθηναῖον,
λαμπροτάτους
γενομένους |
[1, 20] |
τῶν
Πεισιστράτου
υἱέων,
Ἵππαρχος
δὲ
|
καὶ |
Θεσσαλὸς
ἀδελφοὶ
ἦσαν
αὐτοῦ,
ὑποτοπήσαντες |
[1, 107] |
δήμου
καταλύσεως
ὑποψίᾳ.
ἦλθον
δὲ
|
καὶ |
Θεσσαλῶν
ἱππῆς
τοῖς
Ἀθηναίοις
κατὰ |
[1, 114] |
Πελοποννήσιοι
τῆς
Ἀττικῆς
ἐς
Ἐλευσῖνα
|
καὶ |
Θριῶζε
ἐσβαλόντες
ἐδῄωσαν
Πλειστοάνακτος
τοῦ |
[1, 46] |
τὴν
ἐπωνυμίαν
ἔχει.
ῥεῖ
δὲ
|
καὶ |
Θύαμις
ποταμός,
ὁρίζων
τὴν
Θεσπρωτίδα |
[1, 91] |
τὴν
ἑαυτῶν
πόλιν
τεῖχος
ἔχειν,
|
καὶ |
ἰδίᾳ
τοῖς
πολίταις
καὶ
ἐς |
[1, 124] |
τὸ
ταὐτὰ
ξυμφέροντα
καὶ
πόλεσι
|
καὶ |
ἰδιώταις
εἶναι,
μὴ
μέλλετε
Ποτειδεάταις |
[1, 144] |
μεγίστων
κινδύνων
ὅτι
καὶ
πόλει
|
καὶ |
ἰδιώτῃ
μέγισται
τιμαὶ
περιγίγνονται.
οἱ |
[1, 82] |
ἐγκλήματα
μὲν
γὰρ
καὶ
πόλεων
|
καὶ |
ἰδιωτῶν
οἷόν
τε
καταλῦσαι·
πόλεμον |
[1, 121] |
καὶ
ἀδικούμενοι
τὸν
πόλεμον
ἐγείρομεν
|
καὶ |
ἱκανὰ
ἔχοντες
ἐγκλήματα,
καὶ
ὅταν |
[1, 86] |
χρήματά
ἐστι
πολλὰ
καὶ
νῆες
|
καὶ |
ἵπποι,
ἡμῖν
δὲ
ξύμμαχοι
ἀγαθοί, |
[1, 80] |
ἰδίῳ
καὶ
δημοσίῳ
καὶ
ναυσὶ
|
καὶ |
ἵπποις
καὶ
ὅπλοις
καὶ
ὄχλῳ |
[1, 29] |
πεζοῦ
Ἀρχέτιμός
τε
ὁ
Εὐρυτίμου
|
καὶ |
Ἰσαρχίδας
ὁ
Ἰσάρχου.
ἐπειδὴ
δ' |
[1, 108] |
ἀπῆλθον
ἐπ'
οἴκου
διὰ
Γερανείας
|
καὶ |
Ἰσθμοῦ·
Ἀθηναῖοι
δὲ
δευτέρᾳ
καὶ |
[1, 23] |
ἐπὶ
πλεῖστον
ἅμα
μέρος
γῆς
|
καὶ |
ἰσχυρότατοι
οἱ
αὐτοὶ
ἐπέσχον,
ἡλίου |
[1, 82] |
δοκῇ,
πεφραγμένοι
ἴμεν
ἐπ'
αὐτούς.
|
καὶ |
ἴσως
ὁρῶντες
ἡμῶν
ἤδη
τήν |
[1, 12] |
καὶ
οὐκέτι
ἀνισταμένη
ἀποικίας
ἐξέπεμψε,
|
καὶ |
Ἴωνας
μὲν
Ἀθηναῖοι
καὶ
νησιωτῶν |
[1, 6] |
τῇ
κεφαλῇ
τριχῶν·
ἀφ'
οὗ
|
καὶ |
Ἰώνων
τοὺς
πρεσβυτέρους
κατὰ
τὸ |
[1, 16] |
τε
ἄλλοθι
κωλύματα
μὴ
αὐξηθῆναι,
|
καὶ |
Ἴωσι
προχωρησάντων
ἐπὶ
μέγα
τῶν |
[1, 13] |
ἔσχον
χρημάτων
προσόδῳ
τὴν
πόλιν.
|
καὶ |
Ἴωσιν
ὕστερον
πολὺ
γίγνεται
ναυτικὸν |
[1, 36] |
ἂν
κεφαλαίῳ,
τοῖς
τε
ξύμπασι
|
καὶ |
καθ'
ἕκαστον,
τῷδ'
ἂν
μὴ |
[1, 83] |
ἀμφότερα
τῆς
αἰτίας
ἕξομεν,
οὗτοι
|
καὶ |
καθ'
ἡσυχίαν
τι
αὐτῶν
προΐδωμεν. |
[1, 118] |
ἐπιχειρητέα
ἐδόκει
εἶναι
πάσῃ
προθυμίᾳ
|
καὶ |
καθαιρετέα
ἡ
ἰσχύς,
ἢν
δύνωνται, |
[1, 131] |
τοῦτο)
ἔπειτα
διαπραξάμενος
ὕστερον
ἐξῆλθε
|
καὶ |
καθίστησιν
ἑαυτὸν
ἐς
κρίσιν
τοῖς |
[1, 61] |
τεσσαράκοντα
ναῦς
πρὸς
τὰ
ἀφεστῶτα,
|
καὶ |
Καλλίαν
τὸν
Καλλιάδου
πέμπτον
αὐτὸν |
[1, 63] |
δὲ
αὐτῶν
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
|
καὶ |
Καλλίας
ὁ
στρατηγός.
~τὸ
δὲ |
[1, 29] |
μὲν
νεῶν
Ἀριστεὺς
ὁ
Πελλίχου
|
καὶ |
Καλλικράτης
ὁ
Καλλίου
καὶ
Τιμάνωρ |
[1, 13] |
ἐπὶ
Κύρου
Περσῶν
πρώτου
βασιλεύοντος
|
καὶ |
Καμβύσου
τοῦ
υἱέος
αὐτοῦ,
τῆς |
[1, 116] |
ᾤχετο
κατὰ
τάχος
ἐπὶ
Καύνου
|
καὶ |
Καρίας,
ἐσαγγελθέντων
ὅτι
Φοίνισσαι
νῆες |
[1, 5] |
εἰδέναι
οὐκ
ὀνειδιζόντων.
ἐλῄζοντο
δὲ
|
καὶ |
κατ'
ἤπειρον
ἀλλήλους.
καὶ
μέχρι |
[1, 143] |
γῆ
πολλὴ
καὶ
ἐν
νήσοις
|
καὶ |
κατ'
ἤπειρον·
μέγα
γὰρ
τὸ |
[1, 122] |
ὥστε
εἰ
μὴ
καὶ
ἁθρόοι
|
καὶ |
κατὰ
ἔθνη
καὶ
ἕκαστον
ἄστυ |
[1, 107] |
ἀποδοῦναι
τὴν
πόλιν
ἀπεχώρουν
πάλιν.
|
καὶ |
κατὰ
θάλασσαν
μὲν
αὐτούς,
διὰ |
[1, 24] |
τῇ
πόλει
κατά
τε
γῆν
|
καὶ |
κατὰ
θάλασσαν.
οἱ
δὲ
ἐν |
[1, 5] |
τροφῆς,
καὶ
προσπίπτοντες
πόλεσιν
ἀτειχίστοις
|
καὶ |
κατὰ
κώμας
οἰκουμέναις
ἥρπαζον
καὶ |
[1, 46] |
στρατηγοὶ
δὲ
τούτων
ἦσαν
μὲν
|
καὶ |
κατὰ
πόλεις
ἑκάστων,
Κορινθίων
δὲ |
[1, 119] |
καὶ
οἱ
Κορίνθιοι
δεηθέντες
μὲν
|
καὶ |
κατὰ
πόλεις
πρότερον
ἑκάστων
ἰδίᾳ |
[1, 122] |
ξύμπαντάς
τε
ἡμᾶς
Ἀθηναῖοι
ἱκανοὶ
|
καὶ |
κατὰ
πόλιν
ἔτι
δυνατώτεροι,
ὥστε |
[1, 25] |
πολὺ
προύχειν
ἔστιν
ὅτε
ἐπαιρόμενοι
|
καὶ |
κατὰ
τὴν
Φαιάκων
προενοίκησιν
τῆς |
[1, 58] |
τὰς
ἐπὶ
θαλάσσῃ
πόλεις
ἐκλιπόντας
|
καὶ |
καταβαλόντας
ἀνοικίσασθαι
ἐς
Ὄλυνθον
μίαν |
[1, 49] |
Κερκυραῖοι
εἴκοσι
ναυσὶν
αὐτοὺς
τρεψάμενοι
|
καὶ |
καταδιώξαντες
σποράδας
ἐς
τὴν
ἤπειρον |
[1, 59] |
ἀφικνοῦνται
ἐς
τὰ
ἐπὶ
Θρᾴκης,
|
καὶ |
καταλαμβάνουσι
τήν
τε
Ποτείδαιαν
καὶ |
[1, 10] |
οὔτε
ξυνοικισθείσης
πόλεως
οὔτε
ἱεροῖς
|
καὶ |
κατασκευαῖς
πολυτελέσι
χρησαμένης,
κατὰ
κώμας |
[1, 59] |
ὅπερ
καὶ
τὸ
πρῶτον
ἐξεπέμποντο,
|
καὶ |
καταστάντες
ἐπολέμουν
μετὰ
Φιλίππου
καὶ |
[1, 55] |
δὲ
κοινὸν
Κερκυραίων
καὶ
ἐκείνων)
|
καὶ |
καταστήσαντες
ἐν
αὐτῷ
Κορινθίους
οἰκήτορας |
[1, 67] |
ἐς
τὴν
Λακεδαίμονα
τοὺς
ξυμμάχους
|
καὶ |
κατεβόων
ἐλθόντες
τῶν
Ἀθηναίων
ὅτι |
[1, 115] |
μὲν
παῖδας,
ἴσους
δὲ
ἄνδρας,
|
καὶ |
κατέθεντο
ἐς
Λῆμνον,
καὶ
φρουρὰν |
[1, 130] |
ἐδορυφόρουν,
τράπεζάν
τε
Περσικὴν
παρετίθετο
|
καὶ |
κατέχειν
τὴν
διάνοιαν
οὐκ
ἐδύνατο, |
[1, 12] |
ἡ
Ἑλλὰς
ἔτι
μετανίστατό
τε
|
καὶ |
κατῳκίζετο,
ὥστε
μὴ
ἡσυχάσασαν
αὐξηθῆναι. |
[1, 64] |
τὸν
στρατὸν
κατὰ
βραχὺ
προϊὼν
|
καὶ |
κείρων
ἅμα
τὴν
γῆν,
ὡς |
[1, 129] |
Ἀρτάβαζον
τὸν
Φαρνάκου
ἐπὶ
θάλασσαν
|
καὶ |
κελεύει
αὐτὸν
τήν
τε
Δασκυλῖτιν |
[1, 146] |
εὐθὺς
ἀπὸ
τῶν
ἐν
Ἐπιδάμνῳ
|
καὶ |
Κερκύρᾳ·
ἐπεμείγνυντο
δὲ
ὅμως
ἐν |
[1, 14] |
τοῖς
τυράννοις
ἐς
πλῆθος
ἐγένοντο
|
καὶ |
Κερκυραίοις·
ταῦτα
γὰρ
τελευταῖα
πρὸ |
[1, 43] |
μάλιστα
καὶ
ὁ
ἀντιστὰς
ἐχθρός.
|
καὶ |
Κερκυραίους
τούσδε
μήτε
ξυμμάχους
δέχεσθε |
[1, 46] |
Θύαμις
ποταμός,
ὁρίζων
τὴν
Θεσπρωτίδα
|
καὶ |
Κεστρίνην,
ὧν
ἐντὸς
ἡ
ἄκρα |
[1, 112] |
ἐν
Κύπρῳ
Φοίνιξι
καὶ
Κυπρίοις
|
καὶ |
Κίλιξιν
ἐναυμάχησαν
καὶ
ἐπεζομάχησαν
ἅμα, |
[1, 20] |
δὲ
πρὶν
ξυλληφθῆναι
δράσαντές
τι
|
καὶ |
κινδυνεῦσαι,
τῷ
Ἱππάρχῳ
περιτυχόντες
περὶ |
[1, 144] |
τε
μὴ
ἐπικτᾶσθαι
ἅμα
πολεμοῦντες
|
καὶ |
κινδύνους
αὐθαιρέτους
μὴ
προστίθεσθαι·
μᾶλλον |
[1, 70] |
καὶ
ταῦτα
μετὰ
πόνων
πάντα
|
καὶ |
κινδύνων
δι'
ὅλου
τοῦ
αἰῶνος |
[1, 143] |
πάρεργον
ἄλλο
γίγνεσθαι.
~Εἴ
τε
|
καὶ |
κινήσαντες
τῶν
Ὀλυμπίασιν
ἢ
Δελφοῖς |
[1, 126] |
τοὺς
ἐναγεῖς
τούτους,
ἤλασε
δὲ
|
καὶ |
Κλεομένης
ὁ
Λακεδαιμόνιος
ὕστερον
μετὰ |
[1, 36] |
τὰ
δύο
ἐς
ταὐτὸν
ἐλθεῖν
|
καὶ |
Κορίνθιοι
ἡμᾶς
προκαταλήψονται,
Κερκυραίοις
τε |
[1, 103] |
ἐς
Νίσαιαν
καὶ
ἐφρούρουν
αὐτοί.
|
καὶ |
Κορινθίοις
μὲν
οὐχ
ἥκιστα
ἀπὸ |
[1, 24] |
τῆς
μητροπόλεως
κατακληθείς.
ξυνῴκισαν
δὲ
|
καὶ |
Κορινθίων
τινὲς
καὶ
τοῦ
ἄλλου |
[1, 56] |
ἀποστῶσιν
ὑπό
τε
Περδίκκου
πειθόμενοι
|
καὶ |
Κορινθίων,
τούς
τε
ἄλλους
τοὺς |
[1, 33] |
ξυμμαχίας
δεόμενοι
οἷς
ἐπικαλοῦνται
ἀσφάλειαν
|
καὶ |
κόσμον
οὐχ
ἧσσον
διδόντες
ἢ |
[1, 112] |
ὕστερον
Ἀθηναῖοι
ἀποχωρησάντων
αὐτῶν
στρατεύσαντες
|
καὶ |
κρατήσαντες
παρέδοσαν
Φωκεῦσιν.
~Καὶ
χρόνου |
[1, 112] |
τὸν
ἱερὸν
καλούμενον
πόλεμον
ἐστράτευσαν,
|
καὶ |
κρατήσαντες
τοῦ
ἐν
Δελφοῖς
ἱεροῦ |
[1, 85] |
τὸν
πόλεμον
ἅμα.
ταῦτα
γὰρ
|
καὶ |
κράτιστα
βουλεύσεσθε
καὶ
τοῖς
ἐναντίοις |
[1, 116] |
πέντε
καὶ
εἴκοσι,
καὶ
ἀποβάντες
|
καὶ |
κρατοῦντες
τῷ
πεζῷ
ἐπολιόρκουν
τρισὶ |
[1, 128] |
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
ἐν
Ἑλλησπόντῳ
|
καὶ |
κριθεὶς
ὑπ'
αὐτῶν
ἀπελύθη
μὴ |
[1, 30] |
Κορινθίων
ἀποικίαν
τῆς
γῆς
ἔτεμον
|
καὶ |
Κυλλήνην
τὸ
Ἠλείων
ἐπίνειον
ἐνέπρησαν, |
[1, 112] |
Σαλαμῖνος
τῆς
ἐν
Κύπρῳ
Φοίνιξι
|
καὶ |
Κυπρίοις
καὶ
Κίλιξιν
ἐναυμάχησαν
καὶ |
[1, 107] |
Δωριᾶς
τὴν
Λακεδαιμονίων
μητρόπολιν,
Βοιὸν
|
καὶ |
Κυτίνιον
καὶ
Ἐρινεόν,
καὶ
ἑλόντων |
[1, 108] |
καὶ
φόνος
ἐγένετο
ἀμφοτέρων
πολύς.
|
καὶ |
Λακεδαιμόνιοι
μὲν
ἐς
τὴν
Μεγαρίδα |
[1, 144] |
ἀγορᾷ
καὶ
λιμέσι
χρῆσθαι,
ἢν
|
καὶ |
Λακεδαιμόνιοι
ξενηλασίας
μὴ
ποιῶσι
μήτε |
[1, 18] |
πολλῷ
διεκρίθησαν
πρός
τε
Ἀθηναίους
|
καὶ |
Λακεδαιμονίους
οἵ
τε
ἀποστάντες
βασιλέως |
[1, 69] |
ὀλίγον
χωροῦσιν
ἐπὶ
τοὺς
πέλας.
|
καὶ |
λανθάνειν
μὲν
οἰόμενοι
διὰ
τὸ |
[1, 139] |
τε
καὶ
Μελησίππου
καὶ
Ἀγησάνδρου,
|
καὶ |
λεγόντων
ἄλλο
μὲν
οὐδὲν
ὧν |
[1, 19] |
τῷ
χρόνῳ
παραλαβόντες
πλὴν
Ξίων
|
καὶ |
Λεσβίων,
καὶ
χρήματα
τοῖς
πᾶσι |
[1, 116] |
Ἀθηνῶν
νῆες
τεσσαράκοντα
καὶ
Ξίων
|
καὶ |
Λεσβίων
πέντε
καὶ
εἴκοσι,
καὶ |
[1, 116] |
οἰχόμεναι,
αἱ
δὲ
ἐπὶ
Ξίου
|
καὶ |
Λέσβου
περιαγγέλλουσαι
βοηθεῖν)
τεσσαράκοντα
δὲ |
[1, 117] |
καὶ
Ἀντικλέους,
ἐκ
δὲ
Ξίου
|
καὶ |
Λέσβου
τριάκοντα.
καὶ
ναυμαχίαν
μέν |
[1, 46] |
μὲν
δέκα,
Μεγαρέων
δὲ
δώδεκα
|
καὶ |
Λευκαδίων
δέκα,
Ἀμπρακιωτῶν
δὲ
ἑπτὰ |
[1, 26] |
βουλόμενον
ἰέναι
κελεύοντες
καὶ
Ἀμπρακιωτῶν
|
καὶ |
Λευκαδίων
καὶ
ἑαυτῶν
φρουρούς.
ἐπορεύθησαν |
[1, 11] |
πρὸς
γεωργίαν
τῆς
Ξερσονήσου
τραπόμενοι
|
καὶ |
λῃστείαν
τῆς
τροφῆς
ἀπορίᾳ.
ᾗ |
[1, 93] |
πολλαί
τε
στῆλαι
ἀπὸ
σημάτων
|
καὶ |
λίθοι
εἰργασμένοι
ἐγκατελέγησαν.
μείζων
γὰρ |
[1, 144] |
Μεγαρέας
μὲν
ὅτι
ἐάσομεν
ἀγορᾷ
|
καὶ |
λιμέσι
χρῆσθαι,
ἢν
καὶ
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 23] |
οἷς
μεγάλοι
καὶ
ἀπ'
αὐτῶν
|
καὶ |
λιμοὶ
καὶ
ἡ
οὐχ
ἥκιστα |
[1, 112] |
Κίτιον
ἐπολιόρκουν.
Κίμωνος
δὲ
ἀποθανόντος
|
καὶ |
λιμοῦ
γενομένου
ἀπεχώρησαν
ἀπὸ
Κιτίου, |
[1, 99] |
τῶν
φόρων
καὶ
νεῶν
ἔκδειαι
|
καὶ |
λιποστράτιον
εἴ
τῳ
ἐγένετο·
οἱ |
[1, 86] |
τοῖς
Ἀθηναίοις
ἐστίν,
οὐδὲ
δίκαις
|
καὶ |
λόγοις
διακριτέα
μὴ
λόγῳ
καὶ |
[1, 122] |
φέρουσαν
ἢ
ἄντικρυς
δουλείαν·
ὃ
|
καὶ |
λόγῳ
ἐνδοιασθῆναι
αἰσχρὸν
τῇ
Πελοποννήσῳ |
[1, 113] |
ἐκ
τῆς
Ὀρχομενοῦ
φυγάδες
Βοιωτῶν
|
καὶ |
Λοκροὶ
μετ'
αὐτῶν
καὶ
Εὐβοέων |
[1, 108] |
καὶ
Ταναγραίων
τὸ
τεῖχος
περιεῖλον
|
καὶ |
Λοκρῶν
τῶν
Ὀπουντίων
ἑκατὸν
ἄνδρας |
[1, 99] |
οἱ
γὰρ
Ἀθηναῖοι
ἀκριβῶς
ἔπρασσον
|
καὶ |
λυπηροὶ
ἦσαν
οὐκ
εἰωθόσιν
οὐδὲ |
[1, 139] |
ἐκέλευον
καὶ
Αἴγιναν
αὐτόνομον
ἀφιέναι,
|
καὶ |
μάλιστά
γε
πάντων
καὶ
ἐνδηλότατα |
[1, 15] |
ἐπιπλέοντες
γὰρ
τὰς
νήσους
κατεστρέφοντο,
|
καὶ |
μάλιστα
ὅσοι
μὴ
διαρκῆ
εἶχον |
[1, 6] |
τοῖς
βαρβάροις
ἔστιν
οἷς
νῦν,
|
καὶ |
μάλιστα
τοῖς
Ἀσιανοῖς,
πυγμῆς
καὶ |
[1, 38] |
γοῦν
ἄλλαι
ἀποικίαι
τιμῶσιν
ἡμᾶς,
|
καὶ |
μάλιστα
ὑπὸ
ἀποίκων
στεργόμεθα·
καὶ |
[1, 25] |
τὰ
περὶ
τὰς
ναῦς
(ᾗ
|
καὶ |
μᾶλλον
ἐξηρτύοντο
τὸ
ναυτικὸν
καὶ |
[1, 11] |
λῃστείαν
τῆς
τροφῆς
ἀπορίᾳ.
ᾗ
|
καὶ |
μᾶλλον
οἱ
Τρῶες
αὐτῶν
διεσπαρμένων |
[1, 49] |
πλήθους
καὶ
ὄχλου
τῶν
νεῶν,
|
καὶ |
μᾶλλόν
τι
πιστεύοντες
τοῖς
ἐπὶ |
[1, 108] |
ἐστράτευσαν
ἐς
Βοιωτοὺς
Μυρωνίδου
στρατηγοῦντος,
|
καὶ |
μάχῃ
ἐν
Οἰνοφύτοις
τοὺς
Βοιωτοὺς |
[1, 113] |
ὅσοι
τῆς
αὐτῆς
γνώμης
ἦσαν,
|
καὶ |
μάχῃ
κρατήσαντες
τοὺς
μὲν
διέφθειραν |
[1, 105] |
ἐς
τὰ
Μέγαρα
Μυρωνίδου
στρατηγοῦντος.
|
καὶ |
μάχης
γενομένης
ἰσορρόπου
πρὸς
Κορινθίους |
[1, 10] |
ἐμνήσθη.
αὐτερέται
δὲ
ὅτι
ἦσαν
|
καὶ |
μάχιμοι
πάντες,
ἐν
ταῖς
Φιλοκτήτου |
[1, 18] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
δουλωσόμενος
ἦλθεν.
|
καὶ |
μεγάλου
κινδύνου
ἐπικρεμασθέντος
οἵ
τε |
[1, 70] |
πέλας
ψόγον
ἐπενεγκεῖν,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
μεγάλων
τῶν
διαφερόντων
καθεστώτων,
περὶ |
[1, 103] |
τῶν
Ὀζολῶν
ἐχόντων.
προσεχώρησαν
δὲ
|
καὶ |
Μεγαρῆς
Ἀθηναίοις
ἐς
ξυμμαχίαν
Λακεδαιμονίων |
[1, 67] |
παριόντες
ἐγκλήματα
ἐποιοῦντο
ὡς
ἕκαστοι
|
καὶ |
Μεγαρῆς,
δηλοῦντες
μὲν
καὶ
ἕτερα |
[1, 68] |
ἡμᾶς
οὐχ
ἥκιστα
εἰπεῖν,
ὅσῳ
|
καὶ |
μέγιστα
ἐγκλήματα
ἔχομεν
ὑπὸ
μὲν |
[1, 99] |
ἄλλαι
τε
ἦσαν
τῶν
ἀποστάσεων
|
καὶ |
μέγισται
αἱ
τῶν
φόρων
καὶ |
[1, 137] |
ὥσπερ
καὶ
ἔχων
αὐτὸν
ἐκαθέζετο,
|
καὶ |
μέγιστον
ἦν
ἱκέτευμα
τοῦτο,
καὶ |
[1, 35] |
ἀρχῇ
ὑπείπομεν,
τὰ
ξυμφέροντα
ἀποδείκνυμεν,
|
καὶ |
μέγιστον
ὅτι
οἵ
τε
αὐτοὶ |
[1, 125] |
ξυμμάχοις
ἅπασιν
ὅσοι
παρῆσαν
ἑξῆς,
|
καὶ |
μείζονι
καὶ
ἐλάσσονι
πόλει·
καὶ |
[1, 139] |
πρέσβεων
ἐκ
Λακεδαίμονος,
Ῥαμφίου
τε
|
καὶ |
Μελησίππου
καὶ
Ἀγησάνδρου,
καὶ
λεγόντων |
[1, 84] |
αὐτῶν
προΐδωμεν.
~καὶ
τὸ
βραδὺ
|
καὶ |
μέλλον,
ὃ
μέμφονται
μάλιστα
ἡμῶν, |
[1, 10] |
μάλιστα
ἐν
τέλει,
ἄλλως
τε
|
καὶ |
μέλλοντας
πέλαγος
περαιώσεσθαι
μετὰ
σκευῶν |
[1, 134] |
ἀπῳκοδόμησαν,
προσκαθεζόμενοί
τε
ἐξεπολιόρκησαν
λιμῷ.
|
καὶ |
μέλλοντος
αὐτοῦ
ἀποψύχειν
ὥσπερ
εἶχεν |
[1, 45] |
ἢν
μὴ
ἐπὶ
Κέρκυραν
πλέωσι
|
καὶ |
μέλλωσιν
ἀποβαίνειν
ἢ
ἐς
τῶν |
[1, 1] |
μεγίστη
δὴ
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐγένετο
|
καὶ |
μέρει
τινὶ
τῶν
βαρβάρων,
ὡς |
[1, 23] |
καὶ
ἡ
οὐχ
ἥκιστα
βλάψασα
|
καὶ |
μέρος
τι
φθείρασα
ἡ
λοιμώδης |
[1, 101] |
Μεσσηνίων
τότε
δουλωθέντων
ἀπόγονοι·
ᾗ
|
καὶ |
Μεσσήνιοι
ἐκλήθησαν
οἱ
πάντες.
πρὸς |
[1, 12] |
τοὺς
ποιητὰς
λόγου
κατεσχηκότος·
~ἐπεὶ
|
καὶ |
μετὰ
τὰ
Τρωικὰ
ἡ
Ἑλλὰς |
[1, 143] |
ξένων
τήν
τε
αὑτοῦ
φεύγειν
|
καὶ |
μετὰ
τῆς
ἥσσονος
ἅμα
ἐλπίδος |
[1, 89] |
εἷλον
αὐτὴν
ἐκλιπόντων
τῶν
βαρβάρων,
|
καὶ |
μετὰ
τοῦτο
ἀπέπλευσαν
ἐξ
Ἑλλησπόντου |
[1, 114] |
τὴν
στρατιὰν
ἐκ
τῆς
Εὐβοίας.
|
καὶ |
μετὰ
τοῦτο
οἱ
Πελοποννήσιοι
τῆς |
[1, 137] |
καὶ
ἐξ
Ἄργους
ἃ
ὑπεξέκειτο)
|
καὶ |
μετὰ
τῶν
κάτω
Περσῶν
τινὸς |
[1, 49] |
καταδιώξαντες
σποράδας
ἐς
τὴν
ἤπειρον
|
καὶ |
μέχρι
τοῦ
στρατοπέδου
πλεύσαντες
αὐτῶν |
[1, 7] |
ὄντες
οὐ
θαλάσσιοι
κάτω
ᾤκουν)
|
καὶ |
μέχρι
τοῦδε
ἔτι
ἀνῳκισμένοι
εἰσίν. |
[1, 5] |
δὲ
καὶ
κατ'
ἤπειρον
ἀλλήλους.
|
καὶ |
μέχρι
τοῦδε
πολλὰ
τῆς
Ἑλλάδος |
[1, 78] |
βραδέως
ὡς
οὐ
περὶ
βραχέων,
|
καὶ |
μὴ
ἀλλοτρίαις
γνώμαις
καὶ
ἐγκλήμασι |
[1, 91] |
κελεύων
ὡς
ἥκιστα
ἐπιφανῶς
κατασχεῖν
|
καὶ |
μὴ
ἀφεῖναι
πρὶν
ἂν
αὐτοὶ |
[1, 125] |
ἐδόκει
ἑκάστοις
ἃ
πρόσφορα
ἦν
|
καὶ |
μὴ
εἶναι
μέλλησιν.
ὅμως
δὲ |
[1, 120] |
τοὺς
δὲ
τὴν
μεσόγειαν
μᾶλλον
|
καὶ |
μὴ
ἐν
πόρῳ
κατῳκημένους
εἰδέναι |
[1, 39] |
ὅτε
ἀσφαλέστατοι
ἦσαν,
τότε
προσιέναι,
|
καὶ |
μὴ
ἐν
ᾧ
ἡμεῖς
μὲν |
[1, 82] |
φείδεσθαι
χρὴ
ὡς
ἐπὶ
πλεῖστον,
|
καὶ |
μὴ
ἐς
ἀπόνοιαν
καταστήσαντας
αὐτοὺς |
[1, 123] |
τῶν
πόνων
τὰς
ἀρετὰς
κτᾶσθαι)
|
καὶ |
μὴ
μεταβάλλειν
τὸ
ἔθος,
εἰ |
[1, 42] |
ἀξιούτω
τοῖς
ὁμοίοις
ἡμᾶς
ἀμύνεσθαι,
|
καὶ |
μὴ
νομίσῃ
δίκαια
μὲν
τάδε |
[1, 120] |
ἧσσον
νῦν
βουλεύεσθαι.
δι'
ὅπερ
|
καὶ |
μὴ
ὀκνεῖν
δεῖ
αὐτοὺς
τὸν |
[1, 74] |
ἐσβάντες
ἐς
τὰς
ναῦς
κινδυνεῦσαι
|
καὶ |
μὴ
ὀργισθῆναι
ὅτι
ἡμῖν
οὐ |
[1, 84] |
σωφρονέστερον
ἢ
ὥστε
αὐτῶν
ἀνηκουστεῖν,
|
καὶ |
μὴ
τὰ
ἀχρεῖα
ξυνετοὶ
ἄγαν |
[1, 133] |
καὶ
ἀξιοῦντος
ὡς
τάχιστα
πορεύεσθαι
|
καὶ |
μὴ
τὰ
πρασσόμενα
διακωλύειν.
~ἀκούσαντες |
[1, 43] |
ὑμῶν
τὸ
αὐτὸ
ἀξιοῦμεν
κομίζεσθαι,
|
καὶ |
μὴ
τῇ
ἡμετέρᾳ
ψήφῳ
ὠφεληθέντας |
[1, 83] |
θαλασσίους.
πορισώμεθα
οὖν
πρῶτον
αὐτήν,
|
καὶ |
μὴ
τοῖς
τῶν
ξυμμάχων
λόγοις |
[1, 69] |
ἀπαρασκεύους
διὰ
τὸ
πιστεῦσαι
ἔφθειραν.
|
καὶ |
μηδεὶς
ὑμῶν
ἐπ'
ἔχθρᾳ
τὸ |
[1, 103] |
ᾧ
ἐξίασιν
ἐκ
Πελοποννήσου
ὑπόσπονδοι
|
καὶ |
μηδέποτε
ἐπιβήσονται
αὐτῆς·
ἢν
δέ |
[1, 104] |
ἐπολέμουν·
ἐνῆσαν
δὲ
αὐτόθι
Περσῶν
|
καὶ |
Μήδων
οἱ
καταφυγόντες
καὶ
Αἰγυπτίων |
[1, 70] |
τε
δεινῶν
μηδέποτε
οἴεσθαι
ἀπολυθήσεσθαι.
|
καὶ |
μὴν
καὶ
ἄοκνοι
πρὸς
ὑμᾶς |
[1, 142] |
πολέμου
οἱ
καιροὶ
οὐ
μενετοί.
|
καὶ |
μὴν
οὐδ'
ἡ
ἐπιτείχισις
οὐδὲ |
[1, 70] |
ὑπαρχόντων
διὰ
τὸ
αἰεὶ
κτᾶσθαι
|
καὶ |
μήτε
ἑορτὴν
ἄλλο
τι
ἡγεῖσθαι |
[1, 120] |
παρασχὸν
ἐκ
πολέμου
πάλιν
ξυμβῆναι,
|
καὶ |
μήτε
τῇ
κατὰ
πόλεμον
εὐτυχίᾳ |
[1, 86] |
ἀξίως
τῆς
Σπάρτης
τὸν
πόλεμον,
|
καὶ |
μήτε
τοὺς
Ἀθηναίους
ἐᾶτε
μείζους |
[1, 115] |
Πελοποννησίων.
Ἕκτῳ
δὲ
ἔτει
Σαμίοις
|
καὶ |
Μιλησίοις
πόλεμος
ἐγένετο
περὶ
Πριήνης, |
[1, 25] |
ἀποικίαν
ἢ
Κερκυραίων,
ἅμα
δὲ
|
καὶ |
μίσει
τῶν
Κερκυραίων,
ὅτι
αὐτῶν |
[1, 93] |
σιδήρῳ
πρὸς
ἀλλήλους
τὰ
ἔξωθεν
|
καὶ |
μολύβδῳ
δεδεμένοι.
τὸ
δὲ
ὕψος |
[1, 69] |
τινά,
ἀλλὰ
τῇ
μελλήσει
ἀμυνόμενοι,
|
καὶ |
μόνοι
οὐκ
ἀρχομένην
τὴν
αὔξησιν |
[1, 107] |
ἕκαστοι·
ξύμπαντες
δὲ
ἐγένοντο
τετρακισχίλιοι
|
καὶ |
μύριοι.
νομίσαντες
δὲ
ἀπορεῖν
ὅπῃ |
[1, 54] |
τῇ
ναυμαχίᾳ
μέχρι
νυκτός,
ὥστε
|
καὶ |
ναυάγια
πλεῖστα
καὶ
νεκροὺς
προσκομίσασθαι, |
[1, 51] |
ὁ
Λεωγόρου
διὰ
τῶν
νεκρῶν
|
καὶ |
ναυαγίων
προσκομισθεῖσαι
κατέπλεον
ἐς
τὸ |
[1, 100] |
Εὐρυμέδοντι
ποταμῷ
ἐν
Παμφυλίᾳ
πεζομαχία
|
καὶ |
ναυμαχία
Ἀθηναίων
καὶ
τῶν
ξυμμάχων |
[1, 117] |
δὲ
Ξίου
καὶ
Λέσβου
τριάκοντα.
|
καὶ |
ναυμαχίαν
μέν
τινα
βραχεῖαν
ἐποιήσαντο |
[1, 117] |
τάς
τε
προφυλακίδας
ναῦς
διέφθειραν
|
καὶ |
ναυμαχοῦντες
τὰς
ἀνταναγομένας
ἐνίκησαν,
καὶ |
[1, 105] |
ἑκατέροις
παρῆσαν,
καὶ
ἐνίκων
Ἀθηναῖοι
|
καὶ |
ναῦς
ἑβδομήκοντα
λαβόντες
αὐτῶν
ἐς |
[1, 117] |
τε
καθελόντες
καὶ
ὁμήρους
δόντες
|
καὶ |
ναῦς
παραδόντες
καὶ
χρήματα
τὰ |
[1, 108] |
τοῖς
Ἀθηναίοις,
τείχη
τε
περιελόντες
|
καὶ |
ναῦς
παραδόντες
φόρον
τε
ταξάμενοι |
[1, 101] |
ὡμολόγησαν
Ἀθηναίοις
τεῖχός
τε
καθελόντες
|
καὶ |
ναῦς
παραδόντες,
χρήματά
τε
ὅσα |
[1, 29] |
ἐνίκησαν
οἱ
Κερκυραῖοι
παρὰ
πολὺ
|
καὶ |
ναῦς
πέντε
καὶ
δέκα
διέφθειραν |
[1, 80] |
πλούτῳ
τε
ἰδίῳ
καὶ
δημοσίῳ
|
καὶ |
ναυσὶ
καὶ
ἵπποις
καὶ
ὅπλοις |
[1, 89] |
ἀνεχώρησαν
ἐκ
τῆς
Εὐρώπης
νικηθέντες
|
καὶ |
ναυσὶ
καὶ
πεζῷ
ὑπὸ
Ἑλλήνων |
[1, 100] |
καὶ
τοῦ
μετάλλου
ἃ
ἐνέμοντο.
|
καὶ |
ναυσὶ
μὲν
ἐπὶ
Θάσον
πλεύσαντες |
[1, 35] |
ἀλλ'
ἱκανοὶ
τοὺς
μεταστάντας
βλάψαι·
|
καὶ |
ναυτικῆς
καὶ
οὐκ
ἠπειρώτιδος
τῆς |
[1, 9] |
ὢν
ἐκράτει,
εἰ
μή
τι
|
καὶ |
ναυτικὸν
εἶχεν.
εἰκάζειν
δὲ
χρὴ |
[1, 9] |
ἅ
μοι
δοκεῖ
Ἀγαμέμνων
παραλαβὼν
|
καὶ |
ναυτικῷ
{τε}
ἅμα
ἐπὶ
πλέον |
[1, 54] |
δὲ
Κερκυραῖοι
τά
τε
ναυάγια
|
καὶ |
νεκροὺς
ἀνείλοντο
τὰ
κατὰ
σφᾶς |
[1, 54] |
τὰ
κατὰ
σφᾶς
αὐτοὺς
ναυάγια
|
καὶ |
νεκρούς,
καὶ
ὅτι
αὐτοῖς
τῇ |
[1, 54] |
νυκτός,
ὥστε
καὶ
ναυάγια
πλεῖστα
|
καὶ |
νεκροὺς
προσκομίσασθαι,
καὶ
ἄνδρας
ἔχοντες |
[1, 132] |
γὰρ
τὸν
Λεωνίδου
ὄντα
βασιλέα
|
καὶ |
νέον
ἔτι
ἀνεψιὸς
ὢν
ἐπετρόπευεν) |
[1, 99] |
καὶ
μέγισται
αἱ
τῶν
φόρων
|
καὶ |
νεῶν
ἔκδειαι
καὶ
λιποστράτιον
εἴ |
[1, 42] |
ἕνεκα
τῆς
αὐτίκα.
~Ὧν
ἐνθυμηθέντες
|
καὶ |
νεώτερός
τις
παρὰ
πρεσβυτέρου
αὐτὰ |
[1, 86] |
μὲν
γὰρ
χρήματά
ἐστι
πολλὰ
|
καὶ |
νῆες
καὶ
ἵπποι,
ἡμῖν
δὲ |
[1, 12] |
ἐξέπεμψε,
καὶ
Ἴωνας
μὲν
Ἀθηναῖοι
|
καὶ |
νησιωτῶν
τοὺς
πολλοὺς
ᾤκισαν,
Ἰταλίας |
[1, 112] |
Κίλιξιν
ἐναυμάχησαν
καὶ
ἐπεζομάχησαν
ἅμα,
|
καὶ |
νικήσαντες
ἀμφότερα
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου |
[1, 70] |
τῶν
ἐχθρῶν
ἐπὶ
πλεῖστον
ἐξέρχονται
|
καὶ |
νικώμενοι
ἐπ'
ἐλάχιστον
ἀναπίπτουσιν.
ἔτι |
[1, 127] |
προσεχόμενον
αὐτῷ
κατὰ
τὴν
μητέρα
|
καὶ |
νομίζοντες
ἐκπεσόντος
αὐτοῦ
ῥᾷον
ἂν> |
[1, 137] |
τε
ταῦτα
καὶ
ἀποσαλεύσας
ἡμέραν
|
καὶ |
νύκτα
ὑπὲρ
τοῦ
στρατοπέδου
ὕστερον |
[1, 91] |
γνώμῃ
φανῆναι.
δοκεῖν
οὖν
σφίσι
|
καὶ |
νῦν
ἄμεινον
εἶναι
τὴν
ἑαυτῶν |
[1, 77] |
δι'
ὀλίγου
ἡγησάμενοι
ὑπεδείξατε,
ὁμοῖα
|
καὶ |
νῦν
γνώσεσθε.
ἄμεικτα
γὰρ
τά |
[1, 86] |
ἡμεῖς
δὲ
ὁμοῖοι
καὶ
τότε
|
καὶ |
νῦν
ἐσμέν,
καὶ
τοὺς
ξυμμάχους, |
[1, 93] |
καὶ
δήλη
ἡ
οἰκοδομία
ἔτι
|
καὶ |
νῦν
ἐστὶν
ὅτι
κατὰ
σπουδὴν |
[1, 137] |
τότε
δι'
αὑτὸν
οὐ
διάλυσιν)
|
καὶ |
νῦν
ἔχων
σε
μεγάλα
ἀγαθὰ |
[1, 134] |
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
μετενεγκεῖν
οὗπερ
ἀπέθανε
|
(καὶ |
νῦν
κεῖται
ἐν
τῷ
προτεμενίσματι, |
[1, 5] |
τῶν
τε
ἠπειρωτῶν
τινὲς
ἔτι
|
καὶ |
νῦν,
οἷς
κόσμος
καλῶς
τοῦτο |
[1, 140] |
τὰς
γνώμας
τρεπομένους.
ὁρῶ
δὲ
|
καὶ |
νῦν
ὁμοῖα
καὶ
παραπλήσια
ξυμβουλευτέα |
[1, 20] |
πολλὰ
δὲ
καὶ
ἄλλα
ἔτι
|
καὶ |
νῦν
ὄντα
καὶ
οὐ
χρόνῳ |
[1, 140] |
τε
δῆλοι
ἦσαν
ἐπιβουλεύοντες
ἡμῖν
|
καὶ |
νῦν
οὐχ
ἥκιστα.
εἰρημένον
γὰρ |
[1, 38] |
ὄντες
ἀφεστᾶσί
τε
διὰ
παντὸς
|
καὶ |
νῦν
πολεμοῦσι,
λέγοντες
ὡς
οὐκ |
[1, 69] |
τὰ
παρ'
ὑμῶν
ἀξίως
προαπαντῆσαι,
|
καὶ |
νῦν
τοὺς
Ἀθηναίους
οὐχ
ἑκάς, |
[1, 143] |
νησιῶται,
τίνες
ἂν
ἀληπτότεροι
ἦσαν;
|
καὶ |
νῦν
χρὴ
ὅτι
ἐγγύτατα
τούτου |
[1, 113] |
ὄντα,
Τολμίδου
τοῦ
Τολμαίου
στρατηγοῦντος.
|
καὶ |
Ξαιρώνειαν
ἑλόντες
καὶ
ἀνδραποδίσαντες
ἀπεχώρουν |
[1, 113] |
Βοιωτῶν
τῶν
φευγόντων
ἐχόντων
Ὀρχομενὸν
|
καὶ |
Ξαιρώνειαν
καὶ
ἄλλ'
ἄττα
χωρία |
[1, 108] |
τὸ
νεώριον
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἐνέπρησαν
|
καὶ |
Ξαλκίδα
Κορινθίων
πόλιν
εἷλον
καὶ |
[1, 116] |
ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
νῆες
τεσσαράκοντα
|
καὶ |
Ξίων
καὶ
Λεσβίων
πέντε
καὶ |
[1, 26] |
Ἐπιδαμνίων
φυγάδες,
τάφους
τε
ἀποδεικνύντες
|
καὶ |
ξυγγένειαν,
ἣν
προϊσχόμενοι
ἐδέοντο
σφᾶς |
[1, 128] |
αὐτὸ
καὶ
βασιλέως
προσήκοντές
τινες
|
καὶ |
ξυγγενεῖς
οἳ
ἑάλωσαν
ἐν
αὐτῷ) |
[1, 71] |
ἵνα
μὴ
ἄνδρας
τε
φίλους
|
καὶ |
ξυγγενεῖς
τοῖς
ἐχθίστοις
προῆσθε
καὶ |
[1, 32] |
καὶ
ἄλλου
παντὸς
ἐπικουρίας
δεῖσθαι,
|
καὶ |
ξυγγνώμη
εἰ
μὴ
μετὰ
κακίας, |
[1, 102] |
ἅμα
ἀμφοτέροις
οἱ
αὐτοὶ
ὅρκοι
|
καὶ |
ξυμμαχία
κατέστη.
~Οἱ
δ'
ἐν |
[1, 61] |
μέν,
ἔπειτα
δὲ
ξύμβασιν
ποιησάμενοι
|
καὶ |
ξυμμαχίαν
ἀναγκαίαν
πρὸς
τὸν
Περδίκκαν, |
[1, 80] |
χωρίῳ
Ἑλληνικῷ
ἐστίν,
ἔτι
δὲ
|
καὶ |
ξυμμάχους
πολλοὺς
φόρου
ὑποτελεῖς
ἔχουσι, |
[1, 3] |
πόλεις
τε
ὅσοι
ἀλλήλων
ξυνίεσαν
|
καὶ |
ξύμπαντες
ὕστερον
κληθέντες
οὐδὲν
πρὸ |
[1, 32] |
ἀναδιδάξαι
πρῶτον,
μάλιστα
μὲν
ὡς
|
καὶ |
ξύμφορα
δέονται,
εἰ
δὲ
μή, |
[1, 84] |
αὐτὸ
εὐπραγίαις
τε
οὐκ
ἐξυβρίζομεν
|
καὶ |
ξυμφοραῖς
ἧσσον
ἑτέρων
εἴκομεν·
τῶν |
[1, 84] |
τῶν
νόμων
τῆς
ὑπεροψίας
παιδευόμενοι
|
καὶ |
ξὺν
χαλεπότητι
σωφρονέστερον
ἢ
ὥστε |
[1, 62] |
γὰρ
εὐθὺς
πάλιν
τῶν
Ἀθηναίων
|
καὶ |
ξυνεμάχει
τοῖς
Ποτειδεάταις,
Ἰόλαον
ἀνθ' |
[1, 79] |
Ἀρχίδαμος
ὁ
βασιλεὺς
αὐτῶν,
ἀνὴρ
|
καὶ |
ξυνετὸς
δοκῶν
εἶναι
καὶ
σώφρων, |
[1, 6] |
οὐκ
ἀσφαλεῖς
παρ'
ἀλλήλους
ἐφόδους,
|
καὶ |
ξυνήθη
τὴν
δίαιταν
μεθ'
ὅπλων |
[1, 119] |
τῶν
πρέσβεων
ἀπὸ
τῆς
ξυμμαχίας
|
καὶ |
ξυνόδου
γενομένης
οἵ
τε
ἄλλοι |
[1, 126] |
ἀπορίᾳ.
ὁ
μὲν
οὖν
Κύλων
|
καὶ |
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
ἐκδιδράσκουσιν·
οἱ |
[1, 43] |
ὅ
τε
ὑπουργῶν
φίλος
μάλιστα
|
καὶ |
ὁ
ἀντιστὰς
ἐχθρός.
καὶ
Κερκυραίους |
[1, 61] |
ὡς
αὐτοὺς
κατήπειγεν
ἡ
Ποτείδαια
|
καὶ |
ὁ
Ἀριστεὺς
παρεληλυθώς,
ἀπανίστανται
ἐκ |
[1, 137] |
στρατοπέδου
ὕστερον
ἀφικνεῖται
ἐς
Ἔφεσον.
|
καὶ |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἐκεῖνόν
τε
ἐθεράπευσε |
[1, 91] |
τοὺς
πρέσβεις,
ὥσπερ
ἐπεστάλη,
κατεῖχον,
|
καὶ |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἐπελθὼν
τοῖς
Λακεδαιμονίοις |
[1, 123] |
οὐ
λύσετε
πρότεροι,
ἅς
γε
|
καὶ |
ὁ
θεὸς
κελεύων
πολεμεῖν
νομίζει |
[1, 10] |
ὅσον
οἵ
τε
ποιηταὶ
εἰρήκασι
|
καὶ |
ὁ
λόγος
κατέχει.
Λακεδαιμονίων
γὰρ |
[1, 85] |
βουλεύσεσθε
καὶ
τοῖς
ἐναντίοις
φοβερώτατα.
|
καὶ |
ὁ
μὲν
Ἀρχίδαμος
τοιαῦτα
εἶπεν· |
[1, 136] |
ὄντα
αὐτῷ
οὐ
φίλον
καταλῦσαι.
|
καὶ |
ὁ
μὲν
οὐκ
ἔτυχεν
ἐπιδημῶν, |
[1, 90] |
τὸ
ἔργον,
ἀλλὰ
καθαιροῦντας
πάντα.
|
καὶ |
ὁ
μὲν
ταῦτα
διδάξας
καὶ |
[1, 21] |
σημείων
ὡς
παλαιὰ
εἶναι
ἀποχρώντως.
|
καὶ |
ὁ
πόλεμος
οὗτος,
καίπερ
τῶν |
[1, 87] |
Λακεδαιμόνιοι,
δοκοῦσι
λελύσθαι
αἱ
σπονδαὶ
|
καὶ |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἀδικεῖν,
ἀναστήτω
ἐς |
[1, 105] |
τροπαῖον
καὶ
αὐτοὶ
ὡς
νικήσαντες.
|
καὶ |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐκβοηθήσαντες
ἐκ
τῶν |
[1, 18] |
ξυμπολεμησάντων
Ἑλλήνων
ἡγήσαντο
δυνάμει
προύχοντες,
|
καὶ |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐπιόντων
τῶν
Μήδων |
[1, 126] |
ἀπ'
ἐκείνων.
ἤλασαν
μὲν
οὖν
|
καὶ |
οἱ
Ἀθηναῖοι
τοὺς
ἐναγεῖς
τούτους, |
[1, 128] |
ὥρμα
τοὺς
Ἀθηναίους.
~Ἀντεκέλευον
δὲ
|
καὶ |
οἱ
Ἀθηναῖοι
τοὺς
Λακεδαιμονίους
τὸ |
[1, 87] |
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου
διαπραξάμενοι
ταῦτα,
|
καὶ |
οἱ
Ἀθηναίων
πρέσβεις
ὕστερον
ἐφ' |
[1, 108] |
τὰ
μακρὰ
ἀπετέλεσαν.
ὡμολόγησαν
δὲ
|
καὶ |
οἱ
Αἰγινῆται
μετὰ
ταῦτα
τοῖς |
[1, 20] |
ὄντα
καὶ
οὐ
χρόνῳ
ἀμνηστούμενα
|
καὶ |
οἱ
ἄλλοι
Ἕλληνες
οὐκ
ὀρθῶς |
[1, 113] |
καὶ
οἱ
φεύγοντες
Βοιωτῶν
κατελθόντες
|
καὶ |
οἱ
ἄλλοι
πάντες
αὐτόνομοι
πάλιν |
[1, 89] |
Πελοποννήσου
ξυμμάχους,
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι
|
καὶ |
οἱ
ἀπὸ
Ἰωνίας
καὶ
Ἑλλησπόντου |
[1, 101] |
τοῦ
γενομένου
σεισμοῦ,
ἐν
ᾧ
|
καὶ |
οἱ
Εἵλωτες
αὐτοῖς
καὶ
τῶν |
[1, 18] |
δὲ
οἵ
τε
Ἀθηναίων
τύραννοι
|
καὶ |
οἱ
ἐκ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος |
[1, 89] |
ναυσὶ
καὶ
πεζῷ
ὑπὸ
Ἑλλήνων
|
καὶ |
οἱ
καταφυγόντες
αὐτῶν
ταῖς
ναυσὶν |
[1, 49] |
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἡσσῶντό
{τε}
|
καὶ |
οἱ
Κερκυραῖοι
ἐπεκράτουν·
ᾗ
δὲ |
[1, 30] |
σφίσι
φίλιαι
ἦσαν.
ἀντεστρατοπεδεύοντο
δὲ
|
καὶ |
οἱ
Κερκυραῖοι
ἐπὶ
τῇ
Λευκίμμῃ |
[1, 51] |
αὐτοὶ
ἀνεχώρουν·
ξυνεσκόταζε
γὰρ
ἤδη,
|
καὶ |
οἱ
Κορίνθιοι
ἀποτραπόμενοι
τὴν
διάλυσιν |
[1, 119] |
καὶ
τὸν
πόλεμον
ἀξιοῦντες
γίγνεσθαι,
|
καὶ |
οἱ
Κορίνθιοι
δεηθέντες
μὲν
καὶ |
[1, 44] |
βουλεύσεσθε
ὑμῖν
αὐτοῖς.
~Τοιαῦτα
δὲ
|
καὶ |
οἱ
Κορίνθιοι
εἶπον.
Ἀθηναῖοι
δὲ |
[1, 50] |
ἐπεπαιάνιστο
αὐτοῖς
ὡς
ἐς
ἐπίπλουν,
|
καὶ |
οἱ
Κορίνθιοι
ἐξαπίνης
πρύμναν
ἐκρούοντο |
[1, 63] |
μέν
τι
προῆλθον
ὡς
βοηθήσοντες,
|
καὶ |
οἱ
Μακεδόνες
ἱππῆς
ἀντιπαρετάξαντο
ὡς |
[1, 63] |
πάλιν
ἐπανεχώρουν
ἐς
τὸ
τεῖχος
|
καὶ |
οἱ
Μακεδόνες
παρὰ
τοὺς
Ἀθηναίους· |
[1, 105] |
ἔλασσον
ἔχειν
ἐν
τῷ
ἔργῳ.
|
καὶ |
οἱ
μὲν
Ἀθηναῖοι
(ἐκράτησαν
γὰρ |
[1, 58] |
ὁ
πρὸς
Ἀθηναίους
πόλεμος
ᾖ.
|
καὶ |
οἱ
μὲν
ἀνῳκίζοντό
τε
καθαιροῦντες |
[1, 87] |
τὸν
πόλεμον
ποιῶνται,
ἢν
δοκῇ.
|
καὶ |
οἱ
μὲν
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου |
[1, 145] |
ἐγκλημάτων
ἐπὶ
ἴσῃ
καὶ
ὁμοίᾳ.
|
καὶ |
οἱ
μὲν
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου |
[1, 31] |
δὲ
ἐκκλησίας
ἐς
ἀντιλογίαν
ἦλθον,
|
καὶ |
οἱ
μὲν
Κερκυραῖοι
ἔλεξαν
τοιάδε. |
[1, 19] |
μετὰ
κινδύνων
τὰς
μελέτας
ποιούμενοι.
|
~καὶ |
οἱ
μὲν
Λακεδαιμόνιοι
οὐχ
ὑποτελεῖς |
[1, 62] |
Γίγωνον
καὶ
ἐστρατοπεδεύσαντο.
~Ποτειδεᾶται
δὲ
|
καὶ |
οἱ
μετὰ
Ἀριστέως
Πελοποννήσιοι
προσδεχόμενοι |
[1, 115] |
Μιλησίοις
πόλεμος
ἐγένετο
περὶ
Πριήνης,
|
καὶ |
οἱ
Μιλήσιοι
ἐλασσούμενοι
τῷ
πολέμῳ |
[1, 105] |
πόλεως
ὑπολοίπων
οἵ
τε
πρεσβύτατοι
|
καὶ |
οἱ
νεώτατοι
ἀφικνοῦνται
ἐς
τὰ |
[1, 141] |
πρὸς
ἅπαντας
Ἕλληνας
δυνατοὶ
Πελοποννήσιοι
|
καὶ |
οἱ
ξύμμαχοι
ἀντισχεῖν,
πολεμεῖν
δὲ |
[1, 64] |
δεδιότες
μὴ
σφίσιν
οἱ
Ποτειδεᾶται
|
καὶ |
οἱ
ξύμμαχοι
γενομένοις
δίχα
ἐπίθωνται. |
[1, 105] |
Αἰγίνῃ
μεγάλη
Ἀθηναίων
καὶ
Αἰγινητῶν,
|
καὶ |
οἱ
ξύμμαχοι
ἑκατέροις
παρῆσαν,
καὶ |
[1, 109] |
δ'
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ
Ἀθηναῖοι
|
καὶ |
οἱ
ξύμμαχοι
ἐπέμενον,
καὶ
αὐτοῖς |
[1, 30] |
ὕστερον
δέ,
ἐπειδὴ
οἱ
Κορίνθιοι
|
καὶ |
οἱ
ξύμμαχοι
ἡσσημένοι
ταῖς
ναυσὶν |
[1, 49] |
ταύτῃ
μὲν
οὖν
οἱ
Κορίνθιοι
|
καὶ |
οἱ
ξύμμαχοι
ἡσσῶντό
{τε}
καὶ |
[1, 108] |
Τανάγρᾳ
τῆς
Βοιωτίας
ἐνίκων
Λακεδαιμόνιοι
|
καὶ |
οἱ
ξύμμαχοι,
καὶ
φόνος
ἐγένετο |
[1, 29] |
πλήρεις
αὐτοῖς
ἦσαν
αἱ
νῆες
|
καὶ |
οἱ
ξύμμαχοι
παρῆσαν,
προπέμψαντες
κήρυκα |
[1, 18] |
οἵ
τε
ἀποστάντες
βασιλέως
Ἕλληνες
|
καὶ |
οἱ
ξυμπολεμήσαντες.
δυνάμει
γὰρ
ταῦτα |
[1, 62] |
αὖ
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
στρατηγὸς
|
καὶ |
οἱ
ξυνάρχοντες
τοὺς
μὲν
Μακεδόνας |
[1, 5] |
οἷς
κόσμος
καλῶς
τοῦτο
δρᾶν,
|
καὶ |
οἱ
παλαιοὶ
τῶν
ποιητῶν
τὰς |
[1, 8] |
καὶ
τὰς
πολλὰς
αὐτῶν
κατῴκιζε)
|
καὶ |
οἱ
παρὰ
θάλασσαν
ἄνθρωποι
μᾶλλον |
[1, 27] |
καταθέντα
Κορινθίας
μένειν.
ἦσαν
δὲ
|
καὶ |
οἱ
πλέοντες
πολλοὶ
καὶ
οἱ |
[1, 6] |
διαίτῃ
ἐς
τὸ
τρυφερώτερον
μετέστησαν.
|
καὶ |
οἱ
πρεσβύτεροι
αὐτοῖς
τῶν
εὐδαιμόνων |
[1, 9] |
τὸν
στόλον
ἀγεῖραι.
λέγουσι
δὲ
|
καὶ |
οἱ
τὰ
σαφέστατα
Πελοποννησίων
μνήμῃ |
[1, 27] |
δὲ
καὶ
οἱ
πλέοντες
πολλοὶ
|
καὶ |
οἱ
τἀργύριον
καταβάλλοντες.
ἐδεήθησαν
δὲ |
[1, 141] |
ἐπ'
ἀλλήλους
ὑπὸ
πενίας
ἐπιφέρειν.
|
καὶ |
οἱ
τοιοῦτοι
οὔτε
ναῦς
πληροῦντες |
[1, 113] |
ἐφ'
ᾧ
τοὺς
ἄνδρας
κομιοῦνται.
|
καὶ |
οἱ
φεύγοντες
Βοιωτῶν
κατελθόντες
καὶ |
[1, 114] |
μέλλουσιν
ἐσβαλεῖν
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
|
καὶ |
οἱ
φρουροὶ
Ἀθηναίων
διεφθαρμένοι
εἰσὶν |
[1, 40] |
τε
μετὰ
προσηκόντων
ἐγκλημάτων
ἐρχόμεθα
|
καὶ |
οἵδε
βίαιοι
καὶ
πλεονέκται
εἰσὶ |
[1, 71] |
ἀντικαθεστηκυίας
πόλεως,
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
διαμέλλετε
|
καὶ |
οἴεσθε
τὴν
ἡσυχίαν
οὐ
τούτοις |
[1, 60] |
οὐσῶν,
δεδιότες
περὶ
τῷ
χωρίῳ
|
καὶ |
οἰκεῖον
τὸν
κίνδυνον
ἡγούμενοι
πέμπουσιν |
[1, 28] |
τοὺς
ἐν
Ἐπιδάμνῳ
φρουρούς
τε
|
καὶ |
οἰκήτορας
ἀπάγειν,
ὡς
οὐ
μετὸν |
[1, 23] |
αὐτῶν
ἀντιπολεμούντων
(εἰσὶ
δ'
αᾔ
|
καὶ |
οἰκήτορας
μετέβαλον
ἁλισκόμεναι)
οὔτε
φυγαὶ |
[1, 89] |
τε
γὰρ
περιβόλου
βραχέα
εἱστήκει
|
καὶ |
οἰκίαι
αἱ
μὲν
πολλαὶ
ἐπεπτώκεσαν, |
[1, 143] |
τούτου
διανοηθέντας
τὴν
μὲν
γῆν
|
καὶ |
οἰκίας
ἀφεῖναι,
τῆς
δὲ
θαλάσσης |
[1, 4] |
τῶν
Κυκλάδων
νήσων
ἦρξέ
τε
|
καὶ |
οἰκιστὴς
πρῶτος
τῶν
πλείστων
ἐγένετο, |
[1, 142] |
ἀξυνετώτεροι
ἔσονται
καὶ
δι'
αὐτὸ
|
καὶ |
ὀκνηρότεροι.
τὸ
δὲ
ναυτικὸν
τέχνης |
[1, 110] |
πράγματα
ἐφθάρη
ἓξ
ἔτη
πολεμήσαντα·
|
καὶ |
ὀλίγοι
ἀπὸ
πολλῶν
πορευόμενοι
διὰ |
[1, 33] |
ὀλίγοις
δὴ
ἅμα
πάντα
ξυνέβη,
|
καὶ |
ὀλίγοι
ξυμμαχίας
δεόμενοι
οἷς
ἐπικαλοῦνται |
[1, 18] |
κατὰ
γῆν,
οἱ
δὲ
ναυσίν.
|
καὶ |
ὀλίγον
μὲν
χρόνον
ξυνέμεινεν
ἡ |
[1, 18] |
ἔτη
γάρ
ἐστι
μάλιστα
τετρακόσια
|
καὶ |
ὀλίγῳ
πλείω
ἐς
τὴν
τελευτὴν |
[1, 121] |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
ἐν
Δελφοῖς
|
καὶ |
Ὀλυμπίᾳ
χρημάτων·
δάνεισμα
γὰρ
ποιησάμενοι |
[1, 117] |
προσεχώρησαν
ὁμολογίᾳ,
τεῖχός
τε
καθελόντες
|
καὶ |
ὁμήρους
δόντες
καὶ
ναῦς
παραδόντες |
[1, 56] |
τὸ
ἐς
Παλλήνην
τεῖχος
καθελεῖν
|
καὶ |
ὁμήρους
δοῦναι,
τούς
τε
ἐπιδημιουργοὺς |
[1, 115] |
Σάμον
ναυσὶ
τεσσαράκοντα
δημοκρατίαν
κατέστησαν,
|
καὶ |
ὁμήρους
ἔλαβον
τῶν
Σαμίων
πεντήκοντα |
[1, 68] |
τῆς
καθ'
ὑμᾶς
αὐτοὺς
πολιτείας
|
καὶ |
ὁμιλίας
ἀπιστοτέρους
ἐς
τοὺς
ἄλλους |
[1, 145] |
περὶ
τῶν
ἐγκλημάτων
ἐπὶ
ἴσῃ
|
καὶ |
ὁμοίᾳ.
καὶ
οἱ
μὲν
ἀπεχώρησαν |
[1, 27] |
Ἐπίδαμνον
ἐκήρυσσον
ἐπὶ
τῇ
ἴσῃ
|
καὶ |
ὁμοίᾳ
τὸν
βουλόμενον
ἰέναι·
εἰ |
[1, 11] |
δὲ
εἰ
ἦλθον
ἔχοντες
τροφῆς
|
καὶ |
ὄντες
ἁθρόοι
ἄνευ
λῃστείας
καὶ |
[1, 80] |
δημοσίῳ
καὶ
ναυσὶ
καὶ
ἵπποις
|
καὶ |
ὅπλοις
καὶ
ὄχλῳ
ὅσος
οὐκ |
[1, 90] |
ἀρχάς,
ἀλλὰ
διῆγε
καὶ
προυφασίζετο.
|
καὶ |
ὁπότε
τις
αὐτὸν
ἔροιτο
τῶν |
[1, 78] |
περιίστασθαι,
ὧν
ἴσον
τε
ἀπέχομεν
|
καὶ |
ὁποτέρως
ἔσται
ἐν
ἀδήλῳ
κινδυνεύεται. |
[1, 37] |
ἀλλ'
ὅπως
κατὰ
μόνας
ἀδικῶσι
|
καὶ |
ὅπως
ἐν
ᾧ
μὲν
ἂν |
[1, 65] |
βουλόμενος
τὰ
ἐπὶ
τούτοις
παρασκευάζειν
|
καὶ |
ὅπως
τὰ
ἔξωθεν
ἕξει
ὡς |
[1, 77] |
δυνάμει
τῇ
διὰ
τὴν
ἀρχὴν
|
καὶ |
ὁπωσοῦν
ἐλασσωθῶσιν,
οὐ
τοῦ
πλέονος |
[1, 91] |
ἄνευ
ἐκείνων
ἔφασαν
γνόντες
τολμῆσαι,
|
καὶ |
ὅσα
αὖ
μετ'
ἐκείνων
βουλεύεσθαι, |
[1, 73] |
τῶν
ἀκουσομένων;
τὰ
δὲ
Μηδικὰ
|
καὶ |
ὅσα
αὐτοὶ
ξύνιστε,
εἰ
καὶ |
[1, 16] |
ἡ
Περσικὴ
βασιλεία
Κροῖσον
καθελοῦσα
|
καὶ |
ὅσα
ἐντὸς
Ἅλυος
ποταμοῦ
πρὸς |
[1, 118] |
τε
Κερκυραϊκὰ
καὶ
τὰ
Ποτειδεατικὰ
|
καὶ |
ὅσα
πρόφασις
τοῦδε
τοῦ
πολέμου |
[1, 50] |
Κερκυραίοις.
οἱ
δὲ
ταῖς
πλωίμοις
|
καὶ |
ὅσαι
ἦσαν
λοιπαὶ
μετὰ
τῶν |
[1, 95] |
καὶ
οὐχ
ἥκιστα
οἱ
Ἴωνες
|
καὶ |
ὅσοι
ἀπὸ
βασιλέως
νεωστὶ
ἠλευθέρωντο· |
[1, 5] |
τε
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
παραθαλάσσιοι
|
καὶ |
ὅσοι
νήσους
εἶχον,
ἐπειδὴ
ἤρξαντο |
[1, 62] |
μὲν
τὸ
τοῦ
Ἀριστέως
κέρας
|
καὶ |
ὅσοι
περὶ
ἐκεῖνον
ἦσαν
Κορινθίων |
[1, 113] |
μετ'
αὐτῶν
καὶ
Εὐβοέων
φυγάδες
|
καὶ |
ὅσοι
τῆς
αὐτῆς
γνώμης
ἦσαν, |
[1, 11] |
τόν
τε
στρατὸν
ἐλάσσω
ἤγαγον
|
καὶ |
ὅσον
ἤλπιζον
αὐτόθεν
πολεμοῦντα
βιοτεύσειν, |
[1, 36] |
προνοῶν,
ὅταν
ἐς
τὸν
μέλλοντα
|
καὶ |
ὅσον
οὐ
παρόντα
πόλεμον
τὸ |
[1, 70] |
πρὸς
οἵους
ὑμῖν
Ἀθηναίους
ὄντας
|
καὶ |
ὅσον
ὑμῶν
καὶ
ὡς
πᾶν |
[1, 138] |
ἐνιαυτὸν
γίγνεται
παρ'
αὐτῷ
μέγας
|
καὶ |
ὅσος
οὐδείς
πω
Ἑλλήνων
διά |
[1, 40] |
ἄλλου
ἑαυτὸν
ἀποστερῶν
ἀσφαλείας
δεῖται
|
καὶ |
ὅστις
μὴ
τοῖς
δεξαμένοις,
εἰ |
[1, 9] |
πλῆθος
τεθεραπευκότα
τῶν
Μυκηναίων
τε
|
καὶ |
ὅσων
Εὐρυσθεὺς
ἦρχε
τὴν
βασιλείαν |
[1, 62] |
διακοσίαν
ἵππον
ἐν
Ὀλύνθῳ
μένειν,
|
καὶ |
ὅταν
Ἀθηναῖοι
ἐπὶ
σφᾶς
χωρῶσι, |
[1, 121] |
ἐγείρομεν
καὶ
ἱκανὰ
ἔχοντες
ἐγκλήματα,
|
καὶ |
ὅταν
ἀμυνώμεθα
Ἀθηναίους,
καταθησόμεθα
αὐτὸν |
[1, 144] |
εἰ
καὶ
αὐτονόμους
ἔχοντες
ἐσπεισάμεθα,
|
καὶ |
ὅταν
κἀκεῖνοι
ταῖς
ἑαυτῶν
ἀποδῶσι |
[1, 121] |
ἐν
πλέονι
χρόνῳ
τὰ
ναυτικά,
|
καὶ |
ὅταν
τὴν
ἐπιστήμην
ἐς
τὸ |
[1, 73] |
τε
μόνοι
προκινδυνεῦσαι
τῷ
βαρβάρῳ
|
καὶ |
ὅτε
τὸ
ὕστερον
ἦλθεν,
οὐχ |
[1, 54] |
σφᾶς
αὐτοὺς
ναυάγια
καὶ
νεκρούς,
|
καὶ |
ὅτι
αὐτοῖς
τῇ
τε
προτεραίᾳ |
[1, 122] |
οὐκ
ἐλάσσω
πταίει.
Ἐνθυμώμεθα
δὲ
|
καὶ |
ὅτι
εἰ
μὲν
ἡμῶν
ἦσαν |
[1, 132] |
που
ἐξεδεδιῄτητο
τῶν
καθεστώτων
νομίμων,
|
καὶ |
ὅτι
ἐπὶ
τὸν
τρίποδά
ποτε |
[1, 69] |
ἐπιστάμεθα
οἵᾳ
ὁδῷ
οἱ
Ἀθηναῖοι
|
καὶ |
ὅτι
κατ'
ὀλίγον
χωροῦσιν
ἐπὶ |
[1, 142] |
πω·
πῶς
δὴ
ἄνδρες
γεωργοὶ
|
καὶ |
οὐ
θαλάσσιοι,
καὶ
προσέτι
οὐδὲ |
[1, 69] |
βεβουλευμένοι
πρὸς
οὐ
διεγνωκότας
ἤδη
|
καὶ |
οὐ
μέλλοντες
ἐπέρχονται.
καὶ
ἐπιστάμεθα |
[1, 42] |
ἐπαρθέντας
αὐτῷ
φανερὰν
ἔχθραν
ἤδη
|
καὶ |
οὐ
μέλλουσαν
πρὸς
Κορινθίους
κτήσασθαι, |
[1, 93] |
γὰρ
θεμέλιοι
παντοίων
λίθων
ὑπόκεινται
|
καὶ |
οὐ
ξυνειργασμένων
ἔστιν
ᾗ,
ἀλλ' |
[1, 6] |
τὰ
αἰδοῖα
οἱ
ἀθληταὶ
ἠγωνίζοντο,
|
καὶ |
οὐ
πολλὰ
ἔτη
ἐπειδὴ
πέπαυται. |
[1, 62] |
ἐς
μάχην,
ἀντικαθίσταντο
καὶ
αὐτοί,
|
καὶ |
οὐ
πολὺ
ὕστερον
ξυνέμισγον.
καὶ |
[1, 36] |
ἢ
καὶ
τῶν
Ἀθηνῶν
βουλευόμενος,
|
καὶ |
οὐ
τὰ
κράτιστα
αὐταῖς
προνοῶν, |
[1, 9] |
δοκεῖ
τῶν
τότε
δυνάμει
προύχων
|
καὶ |
οὐ
τοσοῦτον
τοῖς
Τυνδάρεω
ὅρκοις |
[1, 20] |
ἄλλα
ἔτι
καὶ
νῦν
ὄντα
|
καὶ |
οὐ
χρόνῳ
ἀμνηστούμενα
καὶ
οἱ |
[1, 87] |
ὁ
δέ
(κρίνουσι
γὰρ
βοῇ
|
καὶ |
οὐ
ψήφῳ)
οὐκ
ἔφη
διαγιγνώσκειν |
[1, 69] |
μόλις
δὲ
νῦν
γε
ξυνήλθομεν
|
καὶ |
οὐδὲ
νῦν
ἐπὶ
φανεροῖς.
χρῆν |
[1, 77] |
ποιήσαντες
τὰς
κρίσεις
φιλοδικεῖν
δοκοῦμεν.
|
καὶ |
οὐδεὶς
σκοπεῖ
αὐτῶν
τοῖς
καὶ |
[1, 33] |
μὴ
οἴεται
ἔσεσθαι,
γνώμης
ἁμαρτάνει
|
καὶ |
οὐκ
αἰσθάνεται
τοὺς
Λακεδαιμονίους
φόβῳ |
[1, 136] |
Ἀδμήτου
δηλοῖ
τε
ὅς
ἐστι
|
καὶ |
οὐκ
ἀξιοῖ,
εἴ
τι
ἄρα |
[1, 42] |
ἀδικεῖν
ἐν
ἀφανεῖ
ἔτι
κεῖται,
|
καὶ |
οὐκ
ἄξιον
ἐπαρθέντας
αὐτῷ
φανερὰν |
[1, 102] |
ὑπόπτου
γενομένου,
καὶ
δεινὸν
ποιησάμενοι
|
καὶ |
οὐκ
ἀξιώσαντες
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
τοῦτο |
[1, 144] |
γοῦν
πατέρες
ἡμῶν
ὑποστάντες
Μήδους
|
καὶ |
οὐκ
ἀπὸ
τοσῶνδε
ὁρμώμενοι,
ἀλλὰ |
[1, 37] |
δέξασθαι·
τὸ
δ'
ἐπὶ
κακουργίᾳ
|
καὶ |
οὐκ
ἀρετῇ
ἐπετήδευσαν,
ξύμμαχόν
τε |
[1, 6] |
διὰ
τὰς
ἀφάρκτους
τε
οἰκήσεις
|
καὶ |
οὐκ
ἀσφαλεῖς
παρ'
ἀλλήλους
ἐφόδους, |
[1, 75] |
καὶ
τιμῆς,
ὕστερον
καὶ
ὠφελίας.
|
καὶ |
οὐκ
ἀσφαλὲς
ἔτι
ἐδόκει
εἶναι |
[1, 127] |
πολιτείαν
ἠναντιοῦτο
πάντα
τοῖς
Λακεδαιμονίοις,
|
καὶ |
οὐκ
εἴα
ὑπείκειν,
ἀλλ'
ἐς |
[1, 142] |
ἐστίν,
ὥσπερ
καὶ
ἄλλο
τι,
|
καὶ |
οὐκ
ἐνδέχεται,
ὅταν
τύχῃ,
ἐκ |
[1, 84] |
βουλευομένους
τοὺς
ἐναντίους
ἔργῳ
παρασκευαζόμεθα·
|
καὶ |
οὐκ
ἐξ
ἐκείνων
ὡς
ἁμαρτησομένων |
[1, 131] |
ἐσηγγέλλετο
αὐτοῖς
ἐς
τοὺς
βαρβάρους
|
καὶ |
οὐκ
ἐπ'
ἀγαθῷ
τὴν
μονὴν |
[1, 136] |
αὐτὸς
μὲν
ἐκείνῳ
χρείας
τινὸς
|
καὶ |
οὐκ
ἐς
τὸ
σῶμα
σῴζεσθαι |
[1, 35] |
ἕξομεν·
ἡμᾶς
μὲν
γὰρ
κινδυνεύοντας
|
καὶ |
οὐκ
ἐχθροὺς
ὄντας
ἀπώσεσθε,
τῶνδε |
[1, 106] |
ᾧ
ἔτυχεν
ὄρυγμα
μέγα
περιεῖργον
|
καὶ |
οὐκ
ἦν
ἔξοδος.
οἱ
δὲ |
[1, 35] |
τοὺς
μεταστάντας
βλάψαι·
καὶ
ναυτικῆς
|
καὶ |
οὐκ
ἠπειρώτιδος
τῆς
ξυμμαχίας
διδομένης |
[1, 20] |
καὶ
Ἀριστογείτονος
τύραννον
ὄντα
ἀποθανεῖν,
|
καὶ |
οὐκ
ἴσασιν
ὅτι
Ἱππίας
μὲν |
[1, 122] |
ἐν
μιᾷ
μονάρχους
ἀξιοῦμεν
καταλύειν.
|
καὶ |
οὐκ
ἴσμεν
ὅπως
τάδε
τριῶν |
[1, 140] |
ἐγκλήματα
διαλύεσθαι,
καὶ
ἐπιτάσσοντες
ἤδη
|
καὶ |
οὐκέτι
αἰτιώμενοι
πάρεισιν.
Ποτειδαίας
τε |
[1, 12] |
χρόνῳ
ἡσυχάσασα
ἡ
Ἑλλὰς
βεβαίως
|
καὶ |
οὐκέτι
ἀνισταμένη
ἀποικίας
ἐξέπεμψε,
καὶ |
[1, 130] |
ἡγεμονίαν,
πολλῷ
τότε
μᾶλλον
ἦρτο
|
καὶ |
οὐκέτι
ἐδύνατο
ἐν
τῷ
καθεστῶτι |
[1, 143] |
ἡμεῖς
ἐπὶ
τὴν
ἐκείνων
πλευσούμεθα,
|
καὶ |
οὐκέτι
ἐκ
τοῦ
ὁμοίου
ἔσται |
[1, 145] |
οἱ
μὲν
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου
|
καὶ |
οὐκέτι
ὕστερον
ἐπρεσβεύοντο·
~αἰτίαι
δὲ |
[1, 82] |
ἔχοντες
καὶ
περὶ
παρόντων
ἀγαθῶν
|
καὶ |
οὔπω
ἐφθαρμένων
βουλευόμενοι.
μὴ
γὰρ |
[1, 80] |
πολλῷ
πλέον
ἔτι
τούτου
ἐλλείπομεν
|
καὶ |
οὔτε
ἐν
κοινῷ
ἔχομεν
οὔτε |
[1, 141] |
αὐτουργοί
τε
γάρ
εἰσι
Πελοποννήσιοι
|
καὶ |
οὔτε
ἰδίᾳ
οὔτ'
ἐν
κοινῷ |
[1, 99] |
οὐκέτι
ὁμοίως
ἐν
ἡδονῇ
ἄρχοντες,
|
καὶ |
οὔτε
ξυνεστράτευον
ἀπὸ
τοῦ
ἴσου |
[1, 138] |
ἄξιος
θαυμάσαι·
οἰκείᾳ
γὰρ
ξυνέσει
|
καὶ |
οὔτε
προμαθὼν
ἐς
αὐτὴν
οὐδὲν |
[1, 21] |
μάλιστα
ἃ
διῆλθον
οὐχ
ἁμαρτάνοι,
|
καὶ |
οὔτε
ὡς
ποιηταὶ
ὑμνήκασι
περὶ |
[1, 35] |
ἡμῖν
ἦσαν,
ὅπερ
σαφεστάτη
πίστις,
|
καὶ |
οὗτοι
οὐκ
ἀσθενεῖς,
ἀλλ'
ἱκανοὶ |
[1, 10] |
ὄντα
κοσμῆσαι,
ὅμως
δὲ
φαίνεται
|
καὶ |
οὕτως
ἐνδεεστέρα.
πεποίηκε
γὰρ
χιλίων |
[1, 64] |
τὸ
ἐκ
τῆς
Παλλήνης
{τεῖχος}
|
καὶ |
οὕτως
ἤδη
κατὰ
κράτος
ἡ |
[1, 11] |
μάχῃ
κρατοῦντες
εἷλον,
οἵ
γε
|
καὶ |
οὐχ
ἁθρόοι,
ἀλλὰ
μέρει
τῷ |
[1, 61] |
καὶ
πειράσαντες
πρῶτον
τοῦ
χωρίου
|
καὶ |
οὐχ
ἑλόντες
ἐπορεύοντο
κατὰ
γῆν |
[1, 33] |
χρείας,
πρῶτον
μὲν
ὅτι
ἀδικουμένοις
|
καὶ |
οὐχ
ἑτέρους
βλάπτουσι
τὴν
ἐπικουρίαν |
[1, 35] |
καὶ
ἐκ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
|
καὶ |
οὐχ
ἥκιστα
ἀπὸ
τῶν
ὑμετέρων |
[1, 95] |
οἵ
τε
ἄλλοι
Ἕλληνες
ἤχθοντο
|
καὶ |
οὐχ
ἥκιστα
οἱ
Ἴωνες
καὶ |
[1, 68] |
ὁρᾶτε,
τοῖς
δὲ
ἐπιβουλεύοντας
αὐτούς,
|
καὶ |
οὐχ
ἥκιστα
τοῖς
ἡμετέροις
ξυμμάχοις, |
[1, 74] |
νέμεσθαι,
ἐπειδὴ
ἐδείσατε
ὑπὲρ
ὑμῶν
|
καὶ |
οὐχ
ἡμῶν
τὸ
πλέον,
ἐβοηθήσατε |
[1, 142] |
που
δὴ
ἐν
πολεμίᾳ
τε
|
καὶ |
οὐχ
ἧσσον
ἐκείνοις
ἡμῶν
ἀντεπιτετειχισμένων· |
[1, 8] |
μέχρι
τοῦδε
ἔτι
ἀνῳκισμένοι
εἰσίν.
|
~καὶ |
οὐχ
ἧσσον
λῃσταὶ
ἦσαν
οἱ |
[1, 82] |
γῆν
αὐτῶν
ἢ
ὅμηρον
ἔχειν
|
καὶ |
οὐχ
ἧσσον
ὅσῳ
ἄμεινον
ἐξείργασται· |
[1, 141] |
ἐπιτελῶσι
πάντες
τε
ἰσόψηφοι
ὄντες
|
καὶ |
οὐχ
ὁμόφυλοι
τὸ
ἐφ'
ἑαυτὸν |
[1, 49] |
ἀπελύοντο
ὑπό
τε
τοῦ
πλήθους
|
καὶ |
ὄχλου
τῶν
νεῶν,
καὶ
μᾶλλόν |
[1, 80] |
ναυσὶ
καὶ
ἵπποις
καὶ
ὅπλοις
|
καὶ |
ὄχλῳ
ὅσος
οὐκ
ἐν
ἄλλῳ |
[1, 106] |
ψιλοὺς
κατέλευσαν
πάντας
τοὺς
ἐσελθόντας,
|
καὶ |
πάθος
μέγα
τοῦτο
Κορινθίοις
ἐγένετο. |
[1, 90] |
πόλει
{καὶ
αὐτοὺς
καὶ
γυναῖκας
|
καὶ |
παῖδας}
φειδομένους
μήτε
ἰδίου
μήτε |
[1, 103] |
Ἰθωμήτα
ἀφιέναι.
ἐξῆλθον
δὲ
αὐτοὶ
|
καὶ |
παῖδες
καὶ
γυναῖκες,
καὶ
αὐτοὺς |
[1, 6] |
καὶ
μάλιστα
τοῖς
Ἀσιανοῖς,
πυγμῆς
|
καὶ |
πάλης
ἆθλα
τίθεται,
καὶ
διεζωμένοι |
[1, 27] |
παρεσκευάζοντο
αὐτοῖς
ὀκτὼ
ναυσὶ
ξυμπλεῖν,
|
καὶ |
Παλῆς
Κεφαλλήνων
τέσσαρσιν.
καὶ
Ἐπιδαυρίων |
[1, 120] |
ἕξουσι
τὴν
κατακομιδὴν
τῶν
ὡραίων
|
καὶ |
πάλιν
ἀντίληψιν
ὧν
ἡ
θάλασσα |
[1, 86] |
βλαπτομένους,
ἀλλὰ
τιμωρητέα
ἐν
τάχει
|
καὶ |
παντὶ
σθένει.
καὶ
ὡς
ἡμᾶς |
[1, 3] |
μὲν
πρὸ
Ἕλληνος
τοῦ
Δευκαλίωνος
|
καὶ |
πάνυ
οὐδὲ
εἶναι
ἡ
ἐπίκλησις |
[1, 58] |
ἀποστήσονται.
~Ποτειδεᾶται
δὲ
πέμψαντες
μὲν
|
καὶ |
παρ'
Ἀθηναίους
πρέ
σβεις,
εἴ |
[1, 146] |
ἐπεμείγνυντο
δὲ
ὅμως
ἐν
αὐταῖς
|
καὶ |
παρ'
ἀλλήλους
ἐφοίτων
ἀκηρύκτως
μέν, |
[1, 77] |
ξυμβολαίαις
πρὸς
τοὺς
ξυμμάχους
δίκαις
|
καὶ |
παρ'
ἡμῖν
αὐτοῖς
ἐν
τοῖς |
[1, 70] |
μὲν
καὶ
παρὰ
δύναμιν
τολμηταὶ
|
καὶ |
παρὰ
γνώμην
κινδυνευταὶ
καὶ
ἐν |
[1, 70] |
ἐξικέσθαι.
αὖθις
δὲ
οἱ
μὲν
|
καὶ |
παρὰ
δύναμιν
τολμηταὶ
καὶ
παρὰ |
[1, 129] |
Μεγαβάτην
ἀπαλλάξαντα,
ὃς
πρότερον
ἦρχε,
|
καὶ |
παρὰ
Παυσανίαν
ἐς
Βυζάντιον
ἐπιστολὴν |
[1, 22] |
ἀλλ'
οἷς
τε
αὐτὸς
παρῆν
|
καὶ |
παρὰ
τῶν
ἄλλων
ὅσον
δυνατὸν |
[1, 2] |
ἄνθρωποι
ᾤκουν
οἱ
αὐτοὶ
αἰεί.
|
καὶ |
παράδειγμα
τόδε
τοῦ
λόγου
οὐκ |
[1, 118] |
ἔσεσθαι,
καὶ
αὐτὸς
ἔφη
ξυλλήψεσθαι
|
καὶ |
παρακαλούμενος
καὶ
ἄκλητος.
~αὖθις
δὲ |
[1, 111] |
φεύγων
ἔπεισεν
Ἀθηναίους
ἑαυτὸν
κατάγειν·
|
καὶ |
παραλαβόντες
Βοιωτοὺς
καὶ
Φωκέας
ὄντας |
[1, 65] |
λαθὼν
τὴν
φυλακὴν
τῶν
Ἀθηναίων.
|
καὶ |
παραμένων
ἐν
Ξαλκιδεῦσι
τά
τε |
[1, 143] |
τὰ
μὲν
Πελοποννησίων
ἔμοιγε
τοιαῦτα
|
καὶ |
παραπλήσια
δοκεῖ
εἶναι,
τὰ
δὲ |
[1, 140] |
ὁρῶ
δὲ
καὶ
νῦν
ὁμοῖα
|
καὶ |
παραπλήσια
ξυμβουλευτέα
μοι
ὄντα,
καὶ |
[1, 22] |
αὖθις
κατὰ
τὸ
ἀνθρώπινον
τοιούτων
|
καὶ |
παραπλησίων
ἔσεσθαι,
ὠφέλιμα
κρίνειν
αὐτὰ |
[1, 132] |
πρὸ
ἑαυτοῦ
ἀγγέλων
πάλιν
ἀφίκετο,
|
καὶ |
παρασημηνάμενος
σφραγῖδα,
ἵνα,
ἢν
ψευσθῇ |
[1, 105] |
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει
πρεσβυτέρων
|
καὶ |
παρασκευασάμενοι,
ἡμέραις
ὕστερον
δώδεκα
μάλιστα |
[1, 29] |
(τεσσαράκοντα
γὰρ
Ἐπίδαμνον
ἐπολιόρκουν)
ἀνταναγαγόμενοι
|
καὶ |
παραταξάμενοι
ἐναυμάχησαν·
καὶ
ἐνίκησαν
οἱ |
[1, 52] |
ναῦς
ἄραντες
ἀπὸ
τῆς
γῆς
|
καὶ |
παραταξάμενοι
μετεώρους
ἡσύχαζον,
ναυμαχίας
οὐ |
[1, 109] |
μέχρι
οὗ
ξηράνας
τὴν
διώρυχα
|
καὶ |
παρατρέψας
ἄλλῃ
τὸ
ὕδωρ
τάς |
[1, 20] |
δέ
τι
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
|
καὶ |
παραχρῆμα
Ἁρμόδιος
καὶ
Ἀριστογείτων
ἐκ |
[1, 72] |
οἱ
δὲ
ἐκέλευόν
τε
παριέναι,
|
καὶ |
παρελθόντες
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἔλεγον
τοιάδε. |
[1, 139] |
τὸ
ψήφισμα
εἰρήνης,
ἀλλὰ
καθελεῖν,
|
καὶ |
παρελθὼν
Περικλῆς
ὁ
Ξανθίππου,
ἀνὴρ |
[1, 31] |
τὸν
πρὸς
Κερκυραίους
πόλεμον
ἐναυπηγοῦντο
|
καὶ |
παρεσκευάζοντο
τὰ
κράτιστα
νεῶν
στόλον, |
[1, 63] |
δρόμῳ
βιάσασθαι
ἐς
τὴν
Ποτείδαιαν,
|
καὶ |
παρῆλθε
παρὰ
τὴν
χηλὴν
διὰ |
[1, 139] |
ἅπαξ
περὶ
ἁπάντων
βουλευσαμένους
ἀποκρίνασθαι.
|
καὶ |
παριόντες
ἄλλοι
τε
πολλοὶ
ἔλεγον |
[1, 95] |
σφῶν
γίγνεσθαι
κατὰ
τὸ
ξυγγενὲς
|
καὶ |
Παυσανίᾳ
μὴ
ἐπιτρέπειν,
ἤν
που |
[1, 61] |
ἑξακοσίοις
Μακεδόνων
τοῖς
μετὰ
Φιλίππου
|
καὶ |
Παυσανίου·
ἅμα
δὲ
νῆες
παρέπλεον |
[1, 133] |
{τε}
ἐφόρων
ἐντός
τινας
ἔκρυψε,
|
καὶ |
Παυσανίου
ὡς
αὐτὸν
ἐλθόντος
καὶ |
[1, 23] |
καὶ
τοῦτο
ὅμως
δυοῖν
ναυμαχίαιν
|
καὶ |
πεζομαχίαιν
ταχεῖαν
τὴν
κρίσιν
ἔσχεν. |
[1, 30] |
ἐπὶ
τῇ
Λευκίμμῃ
ναυσί
τε
|
καὶ |
πεζῷ.
ἐπέπλεον
δὲ
οὐδέτεροι
ἀλλήλοις, |
[1, 89] |
τῆς
Εὐρώπης
νικηθέντες
καὶ
ναυσὶ
|
καὶ |
πεζῷ
ὑπὸ
Ἑλλήνων
καὶ
οἱ |
[1, 70] |
πράξαντες.
ἢν
δ'
ἄρα
του
|
καὶ |
πείρᾳ
σφαλῶσιν,
ἀντελπίσαντες
ἄλλα
ἐπλήρωσαν |
[1, 53] |
ἄνευ
κηρυκείου
προσπέμψαι
τοῖς
Ἀθηναίοις
|
καὶ |
πεῖραν
ποιήσασθαι.
πέμψαντές
τε
ἔλεγον |
[1, 140] |
πᾶσαν
ὑμῶν
ἔχει
τὴν
βεβαίωσιν
|
καὶ |
πεῖραν
τῆς
γνώμης.
οἷς
εἰ |
[1, 61] |
ἐς
Βέροιαν
κἀκεῖθεν
ἐπὶ
Στρέψαν
|
καὶ |
πειράσαντες
πρῶτον
τοῦ
χωρίου
καὶ |
[1, 23] |
ξυνεπέθετο.
ἤρξαντο
δὲ
αὐτοῦ
Ἀθηναῖοι
|
καὶ |
Πελοποννήσιοι
λύσαντες
τὰς
τριακοντούτεις
σπονδὰς |
[1, 114] |
ἠγγέλθη
αὐτῷ
ὅτι
Μέγαρα
ἀφέστηκε
|
καὶ |
Πελοποννήσιοι
μέλλουσιν
ἐσβαλεῖν
ἐς
τὴν |
[1, 66] |
πολίσματα
εἷλεν.
~Τοῖς
δ'
Ἀθηναίοις
|
καὶ |
Πελοποννησίοις
αἰτίαι
μὲν
αὗται
προυγεγένηντο |
[1, 36] |
Κορίνθιοι
ἡμᾶς
προκαταλήψονται,
Κερκυραίοις
τε
|
καὶ |
Πελοποννησίοις
ἅμα
ναυμαχήσετε,
δεξάμενοι
δὲ |
[1, 56] |
τάδε
ξυνέβη
γενέσθαι
τοῖς
Ἀθηναίοις
|
καὶ |
Πελοποννησίοις
διάφορα
ἐς
τὸ
πολεμεῖν. |
[1, 143] |
θαλάσσης
καὶ
πόλεως
φυλακὴν
ἔχειν,
|
καὶ |
Πελοποννησίοις
ὑπὲρ
αὐτῶν
ὀργισθέντας
πολλῷ |
[1, 66] |
ἀποικίαν
καὶ
ἄνδρας
Κορινθίων
τε
|
καὶ |
Πελοποννησίων
ἐν
αὐτῇ
ὄντας
ἐπολιόρκουν, |
[1, 62] |
τὸ
δὲ
ἄλλο
στρατόπεδον
Ποτειδεατῶν
|
καὶ |
Πελοποννησίων
ἡσσᾶτο
ὑπὸ
τῶν
Ἀθηναίων |
[1, 97] |
πρὸς
τοὺς
σφετέρους
ξυμμάχους
νεωτερίζοντας
|
καὶ |
Πελοποννησίων
τοὺς
αἰεὶ
προστυγχάνοντας
ἐν |
[1, 108] |
ταξάμενοι
ἐς
τὸν
ἔπειτα
χρόνον.
|
καὶ |
Πελοπόννησον
περιέπλευσαν
Ἀθηναῖοι
Τολμίδου
τοῦ |
[1, 61] |
ἀγγελία
τῶν
πόλεων
ὅτι
ἀφεστᾶσι,
|
καὶ |
πέμπουσιν,
ὡς
ᾔσθοντο
καὶ
τοὺς |
[1, 25] |
ἀπόρῳ
εἴχοντο
θέσθαι
τὸ
παρόν,
|
καὶ |
πέμψαντες
ἐς
Δελφοὺς
τὸν
θεὸν |
[1, 29] |
προεροῦντα
Κερκυραίοις,
ἄραντες
ἑβδομήκοντα
ναυσὶ
|
καὶ |
πέντε
δισχιλίοις
τε
ὁπλίταις
ἔπλεον |
[1, 58] |
Ξαλκιδέων
καὶ
Βοττιαίων
κοινῇ
ξυνομόσαντες.
|
καὶ |
Περδίκκας
πείθει
Ξαλκιδέας
τὰς
ἐπὶ |
[1, 91] |
πιστῶς
ἀναγγελοῦσι
σκεψάμενοι.
ἀποστέλλουσιν
οὖν,
|
καὶ |
περὶ
αὐτῶν
ὁ
Θεμιστοκλῆς
τοῖς |
[1, 120] |
μέχρι
σφῶν
τὸ
δεινὸν
προελθεῖν,
|
καὶ |
περὶ
αὑτῶν
οὐχ
ἧσσον
νῦν |
[1, 82] |
καὶ
γῆν
ἔτι
ἄτμητον
ἔχοντες
|
καὶ |
περὶ
παρόντων
ἀγαθῶν
καὶ
οὔπω |
[1, 30] |
ξύμμαχοι
ἐπόνουν,
ἐστρατοπεδεύοντο
ἐπὶ
Ἀκτίῳ
|
καὶ |
περὶ
τὸ
Ξειμέριον
τῆς
Θεσπρωτίδος |
[1, 133] |
κἀκείνου
αὐτά
τε
ταῦτα
ξυνομολογοῦντος
|
καὶ |
περὶ
τοῦ
παρόντος
οὐκ
ἐῶντος |
[1, 32] |
Κορινθίων
ἐρῆμοι
δι'
αὐτὸ
καθέσταμεν.
|
καὶ |
περιέστηκεν
ἡ
δοκοῦσα
ἡμῶν
πρότερον |
[1, 2] |
τὰ
αὑτῶν
ἕκαστοι
ὅσον
ἀποζῆν
|
καὶ |
περιουσίαν
χρημάτων
οὐκ
ἔχοντες
οὐδὲ |
[1, 106] |
πρόσωπόν
τε
εἶργον
τοῖς
ὁπλίταις
|
καὶ |
περιστήσαντες
κύκλῳ
τοὺς
ψιλοὺς
κατέλευσαν |
[1, 103] |
κατεῖχον·
καὶ
ἔσχον
Ἀθηναῖοι
Μέγαρα
|
καὶ |
Πηγάς,
καὶ
τὰ
μακρὰ
τείχη |
[1, 115] |
τοὺς
ξυμμάχους
τριακοντούτεις,
ἀποδόντες
Νίσαιαν
|
καὶ |
Πηγὰς
καὶ
Τροιζῆνα
καὶ
Ἀχαΐαν· |
[1, 107] |
αὐτοῖς
ἐφαίνετο
Ἀθηναίων
ἐχόντων
Μέγαρα
|
καὶ |
Πηγὰς
πορεύεσθαι.
δύσοδός
τε
γὰρ |
[1, 115] |
ἐν
τῇ
πόλει
τοῖς
δυνατωτάτοις
|
καὶ |
Πισσούθνῃ
τῷ
Ὑστάσπου
ξυμμαχίαν,
ὃς |
[1, 131] |
βουλόμενος
ὡς
ἥκιστα
ὕποπτος
εἶναι
|
καὶ |
πιστεύων
χρήμασι
διαλύσειν
τὴν
διαβολὴν |
[1, 129] |
ἑαυτοῦ
πραγμάτων,
πράσσειν
ὡς
ἄριστα
|
καὶ |
πιστότατα.
ὁ
δὲ
ἀφικόμενος
τά |
[1, 132] |
Ἀργίλιος,
παιδικά
ποτε
ὢν
αὐτοῦ
|
καὶ |
πιστότατος
ἐκείνῳ,
μηνυτὴς
γίγνεται,
δείσας |
[1, 91] |
σφῶν
αὐτῶν
ἄνδρας
οἵτινες
χρηστοὶ
|
καὶ |
πιστῶς
ἀναγγελοῦσι
σκεψάμενοι.
ἀποστέλλουσιν
οὖν, |
[1, 40] |
ἐγκλημάτων
ἐρχόμεθα
καὶ
οἵδε
βίαιοι
|
καὶ |
πλεονέκται
εἰσὶ
δεδήλωται·
ὡς
δὲ |
[1, 30] |
ἐκεῖνα
τὰ
χωρία
οἱ
Κερκυραῖοι,
|
καὶ |
πλεύσαντες
ἐς
Λευκάδα
τὴν
Κορινθίων |
[1, 26] |
τε
ἀποικίαν
Κορινθίοις
δεδομένην,
ἐχαλέπαινον·
|
καὶ |
πλεύσαντες
εὐθὺς
πέντε
καὶ
εἴκοσι |
[1, 112] |
λιμοῦ
γενομένου
ἀπεχώρησαν
ἀπὸ
Κιτίου,
|
καὶ |
πλεύσαντες
ὑπὲρ
Σαλαμῖνος
τῆς
ἐν |
[1, 14] |
ὀλίγαις
χρώμενα,
πεντηκοντόροις
δ'
ἔτι
|
καὶ |
πλοίοις
μακροῖς
ἐξηρτυμένα
ὥσπερ
ἐκεῖνα. |
[1, 144] |
τε
τῶν
μεγίστων
κινδύνων
ὅτι
|
καὶ |
πόλει
καὶ
ἰδιώτῃ
μέγισται
τιμαὶ |
[1, 122] |
λόγῳ
ἐνδοιασθῆναι
αἰσχρὸν
τῇ
Πελοποννήσῳ
|
καὶ |
πόλεις
τοσάσδε
ὑπὸ
μιᾶς
κακοπαθεῖν. |
[1, 79] |
ἀδικεῖν
τε
τοὺς
Ἀθηναίους
ἤδη
|
καὶ |
πολεμητέα
εἶναι
ἐν
τάχει·
παρελθὼν |
[1, 88] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
τὰς
σπονδὰς
λελύσθαι
|
καὶ |
πολεμητέα
εἶναι
οὐ
τοσοῦτον
τῶν |
[1, 118] |
μὴ
ἀναγκάζωνται,
τὸ
δέ
τι
|
καὶ |
πολέμοις
οἰκείοις
ἐξειργόμενοι,
πρὶν
δὴ |
[1, 36] |
μετὰ
μεγίστων
καιρῶν
οἰκειοῦταί
τε
|
καὶ |
πολεμοῦται.
τῆς
τε
γὰρ
Ἰταλίας |
[1, 124] |
εἴπερ
βεβαιότατον
τὸ
ταὐτὰ
ξυμφέροντα
|
καὶ |
πόλεσι
καὶ
ἰδιώταις
εἶναι,
μὴ |
[1, 85] |
περὶ
πολλῶν
σωμάτων
καὶ
χρημάτων
|
καὶ |
πόλεων
καὶ
δόξης
βουλεύσωμεν,
ἀλλὰ |
[1, 82] |
Πελοποννήσῳ
πράξομεν.
ἐγκλήματα
μὲν
γὰρ
|
καὶ |
πόλεων
καὶ
ἰδιωτῶν
οἷόν
τε |
[1, 143] |
οἰκίας
ἀφεῖναι,
τῆς
δὲ
θαλάσσης
|
καὶ |
πόλεως
φυλακὴν
ἔχειν,
καὶ
Πελοποννησίοις |
[1, 98] |
δὲ
ἀποστᾶσι
μετὰ
ταῦτα
ἐπολέμησαν
|
καὶ |
πολιορκίᾳ
παρεστήσαντο,
πρώτη
τε
αὕτη |
[1, 101] |
κτιζόμενον.
~Θάσιοι
δὲ
νικηθέντες
μάχῃ
|
καὶ |
πολιορκούμενοι
Λακεδαιμονίους
ἐπεκαλοῦντο
καὶ
ἐπαμύνειν |
[1, 46] |
Θεσπρωτίδος
γῆς.
ἔστι
δὲ
λιμήν,
|
καὶ |
πόλις
ὑπὲρ
αὐτοῦ
κεῖται
ἀπὸ |
[1, 65] |
Βοττικὴν
ἐδῄου
καὶ
ἔστιν
ἃ
|
καὶ |
πολίσματα
εἷλεν.
~Τοῖς
δ'
Ἀθηναίοις |
[1, 2] |
δυνατώτατοι
ὡς
βέβαιον
ὂν
ἀνεχώρουν,
|
καὶ |
πολῖται
γιγνόμενοι
εὐθὺς
ἀπὸ
παλαιοῦ |
[1, 132] |
ἐλευθέρωσίν
τε
γὰρ
ὑπισχνεῖτο
αὐτοῖς
|
καὶ |
πολιτείαν,
ἢν
ξυνεπαναστῶσι
καὶ
τὸ |
[1, 137] |
τε
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀθηναίοις
ἐλθοῦσι
|
καὶ |
πολλὰ
εἰποῦσιν
οὐκ
ἐκδίδωσιν,
ἀλλ' |
[1, 93] |
ὠφελιμώτερον
ἐνόμιζε
τῆς
ἄνω
πόλεως,
|
καὶ |
πολλάκις
τοῖς
Ἀθηναίοις
παρῄνει,
ἢν |
[1, 87] |
ἐπὶ
θάτερα.
ἀναστάντες
δὲ
διέστησαν,
|
καὶ |
πολλῷ
πλείους
ἐγένοντο
οἷς
ἐδόκουν |
[1, 25] |
πόλεμον
παρασκευῇ
δυνατώτεροι,
ναυτικῷ
δὲ
|
καὶ |
πολὺ
προύχειν
ἔστιν
ὅτε
ἐπαιρόμενοι |
[1, 74] |
ὡς
ὑμᾶς
ἐλθόντων·
προθυμίαν
δὲ
|
καὶ |
πολὺ
τολμηροτάτην
ἐδείξαμεν,
οἵ
γε, |
[1, 24] |
ἡ
τῶν
Ἐπιδαμνίων
δύναμις
μεγάλη
|
καὶ |
πολυάνθρωπος·
στασιάσαντες
δὲ
ἐν
ἀλλήλοις |
[1, 13] |
Κύρῳ
πολεμοῦντες
ἐκράτησάν
τινα
χρόνον.
|
καὶ |
Πολυκράτης
Σάμου
τυραννῶν
ἐπὶ
Καμβύσου |
[1, 68] |
τε
ὑπολαβόντες
βίᾳ
ἡμῶν
εἶχον
|
καὶ |
Ποτείδαιαν
ἐπολιόρκουν,
ὧν
τὸ
μὲν |
[1, 71] |
νῦν
δὲ
τοῖς
τε
ἄλλοις
|
καὶ |
Ποτειδεάταις,
ὥσπερ
ὑπεδέξασθε,
βοηθήσατε
κατὰ |
[1, 139] |
χρόνον
πρῶτος
Ἀθηναίων,
λέγειν
τε
|
καὶ |
πράσσειν
δυνατώτατος,
παρῄνει
τοιάδε.
~Τῆς |
[1, 144] |
δὲ
ἀμυνούμεθα.
ταῦτα
γὰρ
δίκαια
|
καὶ |
πρέποντα
ἅμα
τῇδε
τῇ
πόλει |
[1, 18] |
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐπὶ
πολὺ
|
καὶ |
πρὶν
τυραννευθείσης
οἱ
πλεῖστοι
καὶ |
[1, 118] |
πλέον
τοῦ
χρόνου,
ὄντες
μὲν
|
καὶ |
πρὸ
τοῦ
μὴ
ταχεῖς
ἰέναι |
[1, 33] |
ὑμῶν
δὲ
δεξαμένων
τὴν
ξυμμαχίαν,
|
καὶ |
προεπιβουλεύειν
αὐτοῖς
μᾶλλον
ἢ
ἀντεπιβουλεύειν. |
[1, 74] |
πλεῖστον
καὶ
ἄνδρα
στρατηγὸν
ξυνετώτατον
|
καὶ |
προθυμίαν
ἀοκνοτάτην·
ναῦς
μέν
γε |
[1, 75] |
~Ἆρ'
ἄξιοί
ἐσμεν,
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
|
καὶ |
προθυμίας
ἕνεκα
τῆς
τότε
καὶ |
[1, 33] |
αὐτοῖς
καὶ
ὑμῖν
ἐχθροὺς
ὄντας
|
καὶ |
προκαταλαμβάνοντας
ἡμᾶς
νῦν
ἐς
τὴν |
[1, 134] |
ἱερὸν
τῆς
Ξαλκιοίκου
χωρῆσαι
δρόμῳ
|
καὶ |
προκαταφυγεῖν·
ἦν
δ'
ἐγγὺς
τὸ |
[1, 69] |
περὶ
αὑτῷ
τὰ
πλείω
σφαλέντα,
|
καὶ |
πρὸς
αὐτοὺς
τοὺς
Ἀθηναίους
πολλὰ |
[1, 102] |
τοῖς
ἐκείνων
πολεμίοις
ξύμμαχοι
ἐγένοντο,
|
καὶ |
πρὸς
Θεσσαλοὺς
ἅμα
ἀμφοτέροις
οἱ |
[1, 130] |
μηδένα
δύνασθαι
προσιέναι·
δι'
ὅπερ
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους
οὐχ
ἥκιστα |
[1, 85] |
ἡμῖν
μᾶλλον
ἑτέρων
διὰ
ἰσχύν.
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους
πέμπετε
μὲν |
[1, 97] |
πρός
τε
τὸν
βάρβαρον
αὐτοῖς
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
σφετέρους
ξυμμάχους
νεωτερίζοντας |
[1, 95] |
Ἀθηναῖοι
ἐδέξαντό
τε
τοὺς
λόγους
|
καὶ |
προσεῖχον
τὴν
γνώμην
ὡς
οὐ |
[1, 77] |
αὐτοὺς
νόμιμα
τοῖς
ἄλλοις
ἔχετε
|
καὶ |
προσέτι
εἷς
ἕκαστος
ἐξιὼν
οὔτε |
[1, 80] |
οἲ
γῆν
τε
ἑκὰς
ἔχουσι
|
καὶ |
προσέτι
θαλάσσης
ἐμπειρότατοί
εἰσι
καὶ |
[1, 35] |
ἐνσπόνδων
ἔσται
πληροῦν
τὰς
ναῦς
|
καὶ |
προσέτι
καὶ
ἐκ
τῆς
ἄλλης |
[1, 141] |
καὶ
ἀπὸ
τῶν
αὑτῶν
δαπανῶντες
|
καὶ |
προσέτι
καὶ
θαλάσσης
εἰργόμενοι·
αἱ |
[1, 142] |
ἄνδρες
γεωργοὶ
καὶ
οὐ
θαλάσσιοι,
|
καὶ |
προσέτι
οὐδὲ
μελετῆσαι
ἐασόμενοι
διὰ |
[1, 33] |
κινδύνων
καὶ
δαπάνης
διδοῦσα
ἑαυτήν,
|
καὶ |
προσέτι
φέρουσα
ἐς
μὲν
τοὺς |
[1, 117] |
ὄντες
ἀντίσχειν
ἐξεπολιορκήθησαν
ἐνάτῳ
μηνὶ
|
καὶ |
προσεχώρησαν
ὁμολογίᾳ,
τεῖχός
τε
καθελόντες |
[1, 126] |
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν
ἐπ'
αὐτοὺς
|
καὶ |
προσκαθεζόμενοι
ἐπολιόρκουν.
χρόνου
δὲ
ἐγγιγνομένου |
[1, 5] |
ἕνεκα
καὶ
τοῖς
ἀσθενέσι
τροφῆς,
|
καὶ |
προσπίπτοντες
πόλεσιν
ἀτειχίστοις
καὶ
κατὰ |
[1, 92] |
τῷ
κοινῷ
ἐπρεσβεύσαντο,
ἅμα
δὲ
|
καὶ |
προσφιλεῖς
ὄντες
ἐν
τῷ
τότε |
[1, 130] |
ὁ
Παυσανίας
τὰ
γράμματα,
ὢν
|
καὶ |
πρότερον
ἐν
μεγάλῳ
ἀξιώματι
ὑπὸ |
[1, 41] |
γὰρ
ἡγοῦνται
τὸν
ὑπουργοῦντα,
ἢν
|
καὶ |
πρότερον
ἐχθρὸς
ᾖ,
πολέμιόν
τε |
[1, 117] |
ξυνέβησαν
δὲ
καὶ
Βυζάντιοι
ὥσπερ
|
καὶ |
πρότερον
ὑπήκοοι
εἶναι.
~Μετὰ
ταῦτα |
[1, 90] |
πρὸς
τὰς
ἀρχάς,
ἀλλὰ
διῆγε
|
καὶ |
προυφασίζετο.
καὶ
ὁπότε
τις
αὐτὸν |
[1, 146] |
γὰρ
ξύγχυσις
τὰ
γιγνόμενα
ἦν
|
καὶ |
πρόφασις
τοῦ
πολεμεῖν.
|
[1, 45] |
Κίμωνος
καὶ
Διότιμος
ὁ
Στρομβίχου
|
καὶ |
Πρωτέας
ὁ
Ἐπικλέους.
προεῖπον
δὲ |
[1, 3] |
Ἀχιλλέως
ἐκ
τῆς
Φθιώτιδος,
οἵπερ
|
καὶ |
πρῶτοι
Ἕλληνες
ἦσαν,
Δαναοὺς
δὲ |
[1, 115] |
ὑπὸ
νύκτα
ἐς
τὴν
Σάμον,
|
καὶ |
πρῶτον
μὲν
τῷ
δήμῳ
ἐπανέστησαν |
[1, 61] |
προτέρους
χιλίους
Θέρμην
ἄρτι
ᾑρηκότας
|
καὶ |
Πύδναν
πολιορκοῦντας.
προσκαθεζόμενοι
δὲ
καὶ |
[1, 64] |
οἱ
ξύμμαχοι
γενομένοις
δίχα
ἐπίθωνται.
|
καὶ |
πυνθανόμενοι
οἱ
ἐν
τῇ
πόλει |
[1, 2] |
μεταναστάσεις
τε
οὖσαι
τὰ
πρότερα
|
καὶ |
ῥᾳδίως
ἕκαστοι
τὴν
ἑαυτῶν
ἀπολείποντες |
[1, 13] |
τε
τῶν
νήσων
ὑπηκόους
ἐποιήσατο
|
καὶ |
Ῥήνειαν
ἑλὼν
ἀνέθηκε
τῷ
Ἀπόλλωνι |
[1, 49] |
δ'
οὐκ
ἦσαν,
ἀλλὰ
θυμῷ
|
καὶ |
ῥώμῃ
τὸ
πλέον
ἐναυμάχουν
ἢ |
[1, 13] |
τῆς
Ἑλλάδος
ναυπηγηθῆναι.
φαίνεται
δὲ
|
καὶ |
Σαμίοις
Ἀμεινοκλῆς
Κορίνθιος
ναυπηγὸς
ναῦς |
[1, 74] |
ἀνεχώρησεν.
~τοιούτου
μέντοι
τούτου
ξυμβάντος,
|
καὶ |
σαφῶς
δηλωθέντος
ὅτι
ἐν
ταῖς |
[1, 91] |
αὐτοῦ,
τῶν
δὲ
ἄλλων
ἀφικνουμένων
|
καὶ |
σαφῶς
κατηγορούντων
ὅτι
τειχίζεταί
τε |
[1, 65] |
Ξαλκιδεῦσι
τά
τε
ἄλλα
ξυνεπολέμει
|
καὶ |
Σερμυλιῶν
λοχήσας
πρὸς
τῇ
πόλει |
[1, 44] |
ἅμα
δὲ
τῆς
τε
Ἰταλίας
|
καὶ |
Σικελίας
καλῶς
ἐφαίνετο
αὐτοῖς
ἡ |
[1, 36] |
πολεμοῦται.
τῆς
τε
γὰρ
Ἰταλίας
|
καὶ |
Σικελίας
καλῶς
παράπλου
κεῖται,
ὥστε |
[1, 12] |
τοὺς
πολλοὺς
ᾤκισαν,
Ἰταλίας
δὲ
|
καὶ |
Σικελίας
τὸ
πλεῖστον
Πελοποννήσιοι
τῆς |
[1, 108] |
καὶ
Ξαλκίδα
Κορινθίων
πόλιν
εἷλον
|
καὶ |
Σικυωνίους
ἐν
ἀποβάσει
τῆς
γῆς |
[1, 114] |
Νίσαιαν
ἀπέφυγον·
ἐπαγαγόμενοι
δὲ
Κορινθίους
|
καὶ |
Σικυωνίους
καὶ
Ἐπιδαυρίους
ἀπέστησαν
οἱ |
[1, 28] |
ἐλθόντες
ἐς
Κόρινθον
μετὰ
Λακεδαιμονίων
|
καὶ |
Σικυωνίων
πρέσβεων,
οὓς
παρέλαβον,
ἐκέλευον |
[1, 33] |
πλὴν
τοῦ
παρ'
ὑμῖν
πλεῖστον.
|
καὶ |
σκέψασθε·
τίς
εὐπραξία
σπανιωτέρα
ἢ |
[1, 133] |
ἀνθρώπου
ἐπὶ
Ταίναρον
ἱκέτου
οἰχομένου
|
καὶ |
σκηνησαμένου
διπλῆν
διαφράγματι
καλύβην,
ἐς |
[1, 131] |
ἀλλὰ
πέμψαντες
κήρυκα
οἱ
ἔφοροι
|
καὶ |
σκυτάλην
εἶπον
τοῦ
κήρυκος
μὴ |
[1, 128] |
ἑλών,
καὶ
γνώμην
ποιοῦμαι,
εἰ
|
καὶ |
σοὶ
δοκεῖ,
θυγατέρα
τε
τὴν |
[1, 53] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
πολέμου
ἄρχοντες
|
καὶ |
σπονδὰς
λύοντες·
ἡμῖν
γὰρ
πολεμίους |
[1, 12] |
Ἰλίου
χρονία
γενομένη
πολλὰ
ἐνεόχμωσε,
|
καὶ |
στάσεις
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
ὡς |
[1, 30] |
περιιόντι
τῷ
θέρει
πέμψαντες
ναῦς
|
καὶ |
στρατιάν,
ἐπεὶ
σφῶν
οἱ
ξύμμαχοι |
[1, 46] |
τῆς
ἠπείρου
ἐνταῦθα
ὁρμίζονταί
τε
|
καὶ |
στρατόπεδον
ἐποιήσαντο.
~οἱ
δὲ
Κερκυραῖοι |
[1, 140] |
κοινῇ
δόξασιν,
ἢν
ἄρα
τι
|
καὶ |
σφαλλώμεθα,
βοηθεῖν,
ἢ
μηδὲ
κατορθοῦντας |
[1, 52] |
ναῦς
ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
ἀκραιφνεῖς
|
καὶ |
σφίσι
πολλὰ
τὰ
ἄπορα
ξυμβεβηκότα, |
[1, 128] |
ἀπαγαγόντες
διέφθειραν,
δι'
ὃ
δὴ
|
καὶ |
σφίσιν
αὐτοῖς
νομίζουσι
τὸν
μέγαν |
[1, 95] |
τοὺς
Ἀθηναίους
νομίζοντες
ἱκανοὺς
ἐξηγεῖσθαι
|
καὶ |
σφίσιν
ἐν
τῷ
τότε
παρόντι |
[1, 79] |
ἀνὴρ
καὶ
ξυνετὸς
δοκῶν
εἶναι
|
καὶ |
σώφρων,
ἔλεξε
τοιάδε.
~Καὶ
αὐτὸς |
[1, 39] |
δὲ
κοινώσαντας
τὴν
δύναμιν
κοινὰ
|
καὶ |
τὰ
ἀποβαίνοντα
ἔχειν.
~Ὡς
μὲν |
[1, 43] |
ποιοῦντες
τὰ
προσήκοντά
τε
δράσετε
|
καὶ |
τὰ
ἄριστα
βουλεύσεσθε
ὑμῖν
αὐτοῖς. |
[1, 82] |
ἀλλὰ
καὶ
βαρβάρους
προσλαβόντας
διασωθῆναι)
|
καὶ |
τὰ
αὑτῶν
ἅμα
ἐκποριζώμεθα.
καὶ |
[1, 38] |
ἐπὶ
τῷ
ἡγεμόνες
τε
εἶναι
|
καὶ |
τὰ
εἰκότα
θαυμάζεσθαι.
αἱ
γοῦν |
[1, 129] |
ὅν
σοι
ἔπεμψα,
πρᾶσσε
θαρσῶν
|
καὶ |
τὰ
ἐμὰ
καὶ
τὰ
σὰ |
[1, 18] |
χρῶνται,
καὶ
δι'
αὐτὸ
δυνάμενοι
|
καὶ |
τὰ
ἐν
ταῖς
ἄλλαις
πόλεσι |
[1, 1] |
ἀνθρώπων.
τὰ
γὰρ
πρὸ
αὐτῶν
|
καὶ |
τὰ
ἔτι
παλαίτερα
σαφῶς
μὲν |
[1, 70] |
κτᾶσθαι,
ὑμεῖς
δὲ
τῷ
ἐπελθεῖν
|
καὶ |
τὰ
ἑτοῖμα
ἂν
βλάψαι.
κρατοῦντές |
[1, 82] |
μήθ'
ὡς
ἐπιτρέψομεν,
κἀν
τούτῳ
|
καὶ |
τὰ
ἡμέτερ'
αὐτῶν
ἐξαρτύεσθαι
ξυμμάχων |
[1, 91] |
τά
τε
σφίσιν
αὐτοῖς
ξύμφορα
|
καὶ |
τὰ
κοινά.
τήν
τε
γὰρ |
[1, 109] |
ἄλλως
ἀνηλοῦτο,
ὁ
μὲν
Μεγάβαζος
|
καὶ |
τὰ
λοιπὰ
τῶν
χρημάτων
πάλιν |
[1, 107] |
δὲ
κατὰ
τοὺς
χρόνους
τούτους
|
καὶ |
τὰ
μακρὰ
τείχη
Ἀθηναῖοι
ἐς |
[1, 107] |
κρύφα,
ἐλπίσαντες
δῆμόν
τε
καταπαύσειν
|
καὶ |
τὰ
μακρὰ
τείχη
οἰκοδομούμενα.
ἐβοήθησαν |
[1, 103] |
ἔσχον
Ἀθηναῖοι
Μέγαρα
καὶ
Πηγάς,
|
καὶ |
τὰ
μακρὰ
τείχη
ᾠκοδόμησαν
Μεγαρεῦσι |
[1, 59] |
Περδίκκαν
πολεμεῖν
τῇ
παρούσῃ
δυνάμει
|
καὶ |
τὰ
ξυναφεστῶτα
χωρία
τρέπονται
ἐπὶ |
[1, 74] |
δουλευόντων
ἠξιώσαμεν
ἐκλιπόντες
τὴν
πόλιν
|
καὶ |
τὰ
οἰκεῖα
διαφθείραντες
μηδ'
ὣς |
[1, 41] |
καὶ
τύχῃ
φίλος
ὤν,
ἐπεὶ
|
καὶ |
τὰ
οἰκεῖα
χεῖρον
τίθενται
φιλονικίας |
[1, 21] |
ἀκροάσει
ἢ
ἀληθέστερον,
ὄντα
ἀνεξέλεγκτα
|
καὶ |
τὰ
πολλὰ
ὑπὸ
χρόνου
αὐτῶν |
[1, 118] |
τὰ
προειρημένα,
τά
τε
Κερκυραϊκὰ
|
καὶ |
τὰ
Ποτειδεατικὰ
καὶ
ὅσα
πρόφασις |
[1, 129] |
πρᾶσσε
θαρσῶν
καὶ
τὰ
ἐμὰ
|
καὶ |
τὰ
σὰ
ὅπῃ
κάλλιστα
καὶ |
[1, 63] |
καταφανέσ)
ὡς
ἡ
μάχη
ἐγίγνετο
|
καὶ |
τὰ
σημεῖα
ἤρθη,
βραχὺ
μέν |
[1, 63] |
ἡ
νίκη
τῶν
Ἀθηναίων
ἐγίγνετο
|
καὶ |
τὰ
σημεῖα
κατεσπάσθη,
πάλιν
ἐπανεχώρουν |
[1, 89] |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἀνοικοδομεῖν
παρεσκευάζοντο
|
καὶ |
τὰ
τείχη·
τοῦ
τε
γὰρ |
[1, 58] |
καὶ
ἐπὶ
σφᾶς
ὁμοίως
ἔπλεον,
|
καὶ |
τὰ
τέλη
τῶν
Λακεδαιμονίων
ὑπέσχετο |
[1, 71] |
τῆς
ἐπιτεχνήσεως
δεῖ.
δι'
ὅπερ
|
καὶ |
τὰ
τῶν
Ἀθηναίων
ἀπὸ
τῆς |
[1, 144] |
οὐκ
ἀπὸ
τοσῶνδε
ὁρμώμενοι,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὰ
ὑπάρχοντα
ἐκλιπόντες,
γνώμῃ
τε |
[1, 15] |
τοιαῦτα
ἦν,
τά
τε
παλαιὰ
|
καὶ |
τὰ
ὕστερον
γενόμενα.
ἰσχὺν
δὲ |
[1, 109] |
ὡς
δὲ
αὐτῷ
οὐ
προυχώρει
|
καὶ |
τὰ
χρήματα
ἄλλως
ἀνηλοῦτο,
ὁ |
[1, 49] |
ἐνέπρησάν
τε
τὰς
σκηνὰς
ἐρήμους
|
καὶ |
τὰ
χρήματα
διήρπασαν.
ταύτῃ
μὲν |
[1, 91] |
ἀτειχίστους
ἔφη
χρῆναι
ξυμμαχεῖν
ἢ
|
καὶ |
τάδε
νομίζειν
ὀρθῶς
ἔχειν.
~οἱ |
[1, 56] |
ἐναυμάχουν.
~Μετὰ
ταῦτα
δ'
εὐθὺς
|
καὶ |
τάδε
ξυνέβη
γενέσθαι
τοῖς
Ἀθηναίοις |
[1, 43] |
ἡμῶν
μήτε
ἀμύνετε
αὐτοῖς
ἀδικοῦσιν.
|
καὶ |
τάδε
ποιοῦντες
τὰ
προσήκοντά
τε |
[1, 133] |
τά
τε
περὶ
αὐτοῦ
γραφέντα
|
καὶ |
τἆλλ'
ἀποφαίνοντος
καθ'
ἕκαστον,
ὡς |
[1, 59] |
καὶ
καταλαμβάνουσι
τήν
τε
Ποτείδαιαν
|
καὶ |
τἆλλα
ἀφεστηκότα.
νομίσαντες
δὲ
οἱ |
[1, 93] |
Ἀθηναῖοι
μὲν
οὖν
οὕτως
ἐτειχίσθησαν
|
καὶ |
τἆλλα
κατεσκευάζοντο
εὐθὺς
μετὰ
τὴν |
[1, 108] |
ἐκράτησαν
τῆς
Βοιωτίας
καὶ
Φωκίδος
|
καὶ |
Ταναγραίων
τὸ
τεῖχος
περιεῖλον
καὶ |
[1, 49] |
πανταχῇ
μὲν
οὖν
πολὺς
θόρυβος
|
καὶ |
ταραχώδης
ἦν
ἡ
ναυμαχία,
ἐν |
[1, 29] |
τὰς
παλαιὰς
ὥστε
πλωίμους
εἶναι
|
καὶ |
τὰς
ἄλλας
ἐπισκευάσαντες.
ὡς
δὲ |
[1, 140] |
πράσσοντας,
πρὸς
δὲ
τὰς
ξυμφορὰς
|
καὶ |
τὰς
γνώμας
τρεπομένους.
ὁρῶ
δὲ |
[1, 140] |
οὐχ
ἧσσον
ἀμαθῶς
χωρῆσαι
ἢ
|
καὶ |
τὰς
διανοίας
τοῦ
ἀνθρώπου·
δι' |
[1, 23] |
ἔλυσαν,
τὰς
αἰτίας
προύγραψα
πρῶτον
|
καὶ |
τὰς
διαφοράς,
τοῦ
μή
τινα |
[1, 16] |
Ἅλυος
ποταμοῦ
πρὸς
θάλασσαν
ἐπεστράτευσε
|
καὶ |
τὰς
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
πόλεις |
[1, 134] |
τε
οἰκήματος
τὸν
ὄροφον
ἀφεῖλον
|
καὶ |
τὰς
θύρας
ἔνδον
ὄντα
τηρήσαντες |
[1, 29] |
ἀπεροῦντα
μὴ
πλεῖν
ἐπὶ
σφᾶς
|
καὶ |
τὰς
ναῦς
ἅμα
ἐπλήρουν,
ζεύξαντές |
[1, 16] |
ὕστερον
τῷ
Φοινίκων
ναυτικῷ
κρατῶν
|
καὶ |
τὰς
νήσους.
~τύραννοί
τε
ὅσοι |
[1, 8] |
κακοῦργοι
ἀνέστησαν
ὑπ'
αὐτοῦ,
ὅτεπερ
|
καὶ |
τὰς
πολλὰς
αὐτῶν
κατῴκιζε)
καὶ |
[1, 84] |
διανοίας
τῶν
πέλας
παραπλησίους
εἶναι
|
καὶ |
τὰς
προσπιπτούσας
τύχας
οὐ
λόγῳ |
[1, 53] |
ἄλλοσε
εἴ
ποι
βουλόμεθα
πλεῖν
|
καὶ |
τὰς
σπονδὰς
λύετε,
ἡμᾶς
τούσδε |
[1, 70] |
ἐπιχείρησιν
ποιεῖσθαι
ὧν
ἂν
γνῶσιν.
|
καὶ |
ταῦτα
μετὰ
πόνων
πάντα
καὶ |
[1, 32] |
μετὰ
τῆς
ξυμμαχίας
τῆς
αἰτήσεως
|
καὶ |
ταῦτα
πιστεύοντες
ἐχυρὰ
ὑμῖν
παρέξεσθαι |
[1, 14] |
τῶν
ναυτικῶν
ἦν.
φαίνεται
δὲ
|
καὶ |
ταῦτα
πολλαῖς
γενεαῖς
ὕστερα
γενόμενα |
[1, 13] |
πρὸς
Κερκυραίους·
ἔτη
δὲ
μάλιστα
|
καὶ |
ταύτῃ
ἑξήκοντα
καὶ
διακόσιά
ἐστι |
[1, 107] |
καὶ
τότε
ᾐσθάνοντο
αὐτοὺς
μέλλοντας
|
καὶ |
ταύτῃ
κωλύσειν.
ἔδοξε
δ'
αὐτοῖς |
[1, 9] |
ναυτικὸν
εἶχεν.
εἰκάζειν
δὲ
χρὴ
|
καὶ |
ταύτῃ
τῇ
στρατείᾳ
οἷα
ἦν |
[1, 76] |
εἰ
ἀρχήν
τε
διδομένην
ἐδεξάμεθα
|
καὶ |
ταύτην
μὴ
ἀνεῖμεν
ὑπὸ
τριῶν> |
[1, 3] |
ἀμειξίαν
ἀλλήλων
ἁθρόοι
ἔπραξαν.
ἀλλὰ
|
καὶ |
ταύτην
τὴν
στρατείαν
θαλάσσῃ
ἤδη |
[1, 138] |
οἱ
προσήκοντες
οἴκαδε
κελεύσαντος
ἐκείνου
|
καὶ |
τεθῆναι
κρύφα
Ἀθηναίων
ἐν
τῇ |
[1, 8] |
ποιούμενοι
βεβαιότερον
ᾤκουν,
καί
τινες
|
καὶ |
τείχη
περιεβάλλοντο
ὡς
πλουσιώτεροι
ἑαυτῶν |
[1, 119] |
προδιαφθαρῇ,
παρόντες
δὲ
καὶ
τότε
|
καὶ |
τελευταῖοι
ἐπελθόντες
ἔλεγον
τοιάδε.
~Τοὺς |
[1, 18] |
καὶ
πρὶν
τυραννευθείσης
οἱ
πλεῖστοι
|
καὶ |
τελευταῖοι
πλὴν
τῶν
ἐν
Σικελίᾳ |
[1, 109] |
τῆς
Μέμφιδος
ἐξήλασε
τοὺς
Ἕλληνας
|
καὶ |
τέλος
ἐς
Προσωπίτιδα
τὴν
νῆσον |
[1, 61] |
Ἀριστέως
ἐπιπαριόντας,
δισχιλίους
ἑαυτῶν
ὁπλίτας
|
καὶ |
τεσσαράκοντα
ναῦς
πρὸς
τὰ
ἀφεστῶτα, |
[1, 116] |
περιαγγέλλουσαι
βοηθεῖν)
τεσσαράκοντα
δὲ
ναυσὶ
|
καὶ |
τέσσαρσι
Περικλέους
δεκάτου
αὐτοῦ
στρατηγοῦντος |
[1, 25] |
χρόνον
ὁμοῖα
τοῖς
Ἑλλήνων
πλουσιωτάτοις
|
καὶ |
τῇ
ἐς
πόλεμον
παρασκευῇ
δυνατώτεροι, |
[1, 130] |
πράξειν.
δυσπρόσοδόν
τε
αὑτὸν
παρεῖχε
|
καὶ |
τῇ
ὀργῇ
οὕτω
χαλεπῇ
ἐχρῆτο |
[1, 128] |
γῆμαι
καί
σοι
Σπάρτην
τε
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
Ἑλλάδα
ὑποχείριον
ποιῆσαι. |
[1, 143] |
ὅπερ
κράτιστον,
κυβερνήτας
ἔχομεν
πολίτας
|
καὶ |
τὴν
ἄλλην
ὑπηρεσίαν
πλείους
καὶ |
[1, 69] |
δὲ
ἀληθέστερον
αὐτὸ
δρᾷ,
εἴπερ
|
καὶ |
τὴν
ἀξίωσιν
τῆς
ἀρετῆς
ὡς |
[1, 93] |
ἐτόλμησεν
εἰπεῖν
ὡς
ἀνθεκτέα
ἐστί)
|
καὶ |
τὴν
ἀρχὴν
εὐθὺς
ξυγκατεσκεύαζεν.
καὶ |
[1, 9] |
Εὐρυσθέως,
ὅτ'
ἐστράτευε,
Μυκήνας
τε
|
καὶ |
τὴν
ἀρχὴν
κατὰ
τὸ
οἰκεῖον |
[1, 143] |
Πελοποννήσου
τε
μέρος
τι
τμηθῆναι
|
καὶ |
τὴν
Ἀττικὴν
ἅπασαν·
οἱ
μὲν |
[1, 113] |
Ἀθηναίων,
τοὺς
δὲ
ζῶντας
ἔλαβον.
|
καὶ |
τὴν
Βοιωτίαν
ἐξέλιπον
Ἀθηναῖοι
πᾶσαν, |
[1, 97] |
ἐν
ἑκάστῳ.
ἔγραψα
δὲ
αὐτὰ
|
καὶ |
τὴν
ἐκβολὴν
τοῦ
λόγου
ἐποιησάμην |
[1, 129] |
τε
ἄλλα
ἐποίησεν
ὥσπερ
εἴρητο
|
καὶ |
τὴν
ἐπιστολὴν
διέπεμψεν·
ἀντενεγέγραπτο
δὲ |
[1, 46] |
ἐσβάλλει
ἐς
αὐτήν,
ἀφ'
οὗ
|
καὶ |
τὴν
ἐπωνυμίαν
ἔχει.
ῥεῖ
δὲ |
[1, 90] |
πλῆθος,
ὃ
πρὶν
οὐχ
ὑπῆρχε,
|
καὶ |
τὴν
ἐς
τὸν
Μηδικὸν
πόλεμον |
[1, 122] |
γε
ὄντας
ἡμᾶς
ἀπόνως
χειρώσονται.
|
καὶ |
τὴν
ἧσσαν,
εἰ
καὶ
δεινόν |
[1, 124] |
μὴ
πολεμῆσαι
οὐχ
ὁμοίως
ἀκίνδυνον.
|
καὶ |
τὴν
καθεστηκυῖαν
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι |
[1, 44] |
πόλεμος
καὶ
ὣς
ἔσεσθαι
αὐτοῖς,
|
καὶ |
τὴν
Κέρκυραν
ἐβούλοντο
μὴ
προέσθαι |
[1, 114] |
διαβάντες
Περικλέους
στρατηγοῦντος
κατεστρέψαντο
πᾶσαν,
|
καὶ |
τὴν
μὲν
ἄλλην
ὁμολογίᾳ
κατεστήσαντο, |
[1, 102] |
δείσαντες
τῶν
Ἀθηναίων
τὸ
τολμηρὸν
|
καὶ |
τὴν
νεωτεροποιίαν,
καὶ
ἀλλοφύλους
ἅμα |
[1, 62] |
καὶ
τοὺς
ἔξω
ἰσθμοῦ
ξυμμάχους
|
καὶ |
τὴν
παρὰ
Περδίκκου
διακοσίαν
ἵππον |
[1, 86] |
οὐκ
ἀδικοῦσι
τοὺς
ἡμετέρους
ξυμμάχους
|
καὶ |
τὴν
Πελοπόννησον·
καίτοι
εἰ
πρὸς |
[1, 71] |
εὕροιμεν.
πρὸς
τάδε
βουλεύεσθε
εὖ
|
καὶ |
τὴν
Πελοπόννησον
πειρᾶσθε
μὴ
ἐλάσσω |
[1, 89] |
ὅθεν
ὑπεξέθεντο
παῖδας
καὶ
γυναῖκας
|
καὶ |
τὴν
περιοῦσαν
κατασκευήν,
καὶ
τὴν |
[1, 89] |
γυναῖκας
καὶ
τὴν
περιοῦσαν
κατασκευήν,
|
καὶ |
τὴν
πόλιν
ἀνοικοδομεῖν
παρεσκευάζοντο
καὶ |
[1, 129] |
ἀντεπετίθει
αὐτῷ
ὡς
τάχιστα
διαπέμψαι
|
καὶ |
τὴν
σφραγῖδα
ἀποδεῖξαι,
καὶ
ἤν |
[1, 5] |
Ὀζόλας
καὶ
Αἰτωλοὺς
καὶ
Ἀκαρνᾶνας
|
καὶ |
τὴν
ταύτῃ
ἤπειρον.
τό
τε |
[1, 140] |
διανοίας
τοῦ
ἀνθρώπου·
δι'
ὅπερ
|
καὶ |
τὴν
τύχην,
ὅσα
ἂν
παρὰ |
[1, 137] |
ἐκ
Σαλαμῖνος
προάγγελσιν
τῆς
ἀναχωρήσεως
|
καὶ |
τὴν
τῶν
γεφυρῶν,
ἣν
ψευδῶς |
[1, 37] |
ἡμῶν
τε
ἀξίωσιν
ἀσφαλέστερον
προειδῆτε
|
καὶ |
τὴν
τῶνδε
χρείαν
μὴ
ἀλογίστως |
[1, 32] |
οὐκ
ἐπιζήμια,
ἔπειτα
δὲ
ὡς
|
καὶ |
τὴν
χάριν
βέβαιον
ἕξουσιν·
εἰ |
[1, 123] |
χρήσαντος
καὶ
αὐτοῦ
ὑποσχομένου
ξυλλήψεσθαι
|
καὶ |
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἁπάσης
ξυναγωνιουμένης, |
[1, 31] |
ἔκ
τε
αὐτῆς
Πελοποννήσου
ἀγείροντες
|
καὶ |
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐρέτας,
μισθῷ |
[1, 32] |
δὲ
μείζονι
παρασκευῇ
ἀπὸ
Πελοποννήσου
|
καὶ |
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐφ'
ἡμᾶς |
[1, 110] |
ἀνεσταυρώθη.
ἐκ
δὲ
τῶν
Ἀθηνῶν
|
καὶ |
τῆς
ἄλλης
ξυμμαχίδος
πεντήκοντα
τριήρεις |
[1, 139] |
Μεγαρεῦσι
τῆς
γῆς
τῆς
ἱερᾶς
|
καὶ |
τῆς
ἀορίστου
καὶ
ἀνδραπόδων
ὑποδοχὴν |
[1, 97] |
οὐκ
ἀκριβῶς
ἐπεμνήσθη.
ἅμα
δὲ
|
καὶ |
τῆς
ἀρχῆς
ἀπόδειξιν
ἔχει
τῆς |
[1, 118] |
μεταξὺ
τῆς
τε
Ξέρξου
ἀναχωρήσεως
|
καὶ |
τῆς
ἀρχῆς
τοῦδε
τοῦ
πολέμου· |
[1, 67] |
τῶν
ἐν
τῇ
Ἀθηναίων
ἀρχῇ
|
καὶ |
τῆς
Ἀττικῆς
ἀγορᾶς
παρὰ
τὰς |
[1, 24] |
τινὸς
τῶν
προσοίκων
βαρβάρων
ἐφθάρησαν
|
καὶ |
τῆς
δυνάμεως
τῆς
πολλῆς
ἐστερήθησαν. |
[1, 71] |
πολλὰ
δὲ
ἀναγκαζομένοις
ἰέναι
πολλῆς
|
καὶ |
τῆς
ἐπιτεχνήσεως
δεῖ.
δι'
ὅπερ |
[1, 13] |
ναυτικά
τε
ἐξηρτύετο
ἡ
Ἑλλάς,
|
καὶ |
τῆς
θαλάσσης
μᾶλλον
ἀντείχοντο.
πρῶτοι |
[1, 117] |
καὶ
ναυμαχοῦντες
τὰς
ἀνταναγομένας
ἐνίκησαν,
|
καὶ |
τῆς
θαλάσσης
τῆς
καθ'
ἑαυτοὺς |
[1, 10] |
λειφθείη
δὲ
τά
τε
ἱερὰ
|
καὶ |
τῆς
κατασκευῆς
τὰ
ἐδάφη,
πολλὴν |
[1, 104] |
Νεῖλον
τοῦ
τε
ποταμοῦ
κρατοῦντες
|
καὶ |
τῆς
Μέμφιδος
τῶν
δύο
μερῶν |
[1, 111] |
ἐστράτευσαν
τῆς
Θεσσαλίας
ἐπὶ
Φάρσαλον.
|
καὶ |
τῆς
μὲν
γῆς
ἐκράτουν
ὅσα |
[1, 109] |
ναῦς
ἐπὶ
τοῦ
ξηροῦ
ἐποίησε
|
καὶ |
τῆς
νήσου
τὰ
πολλὰ
ἤπειρον, |
[1, 4] |
ὧν
ἀκοῇ
ἴσμεν
ναυτικὸν
ἐκτήσατο
|
καὶ |
τῆς
νῦν
Ἑλληνικῆς
θαλάσσης
ἐπὶ |
[1, 118] |
δύναμις
τῶν
Ἀθηναίων
σαφῶς
ᾔρετο
|
καὶ |
τῆς
ξυμμαχίας
αὐτῶν
ἥπτοντο.
τότε |
[1, 7] |
ἰσθμοὺς
ἀπελάμβανον
ἐμπορίας
τε
ἕνεκα
|
καὶ |
τῆς
πρὸς
τοὺς
προσοίκους
ἕκαστοι |
[1, 29] |
Πελλίχου
καὶ
Καλλικράτης
ὁ
Καλλίου
|
καὶ |
Τιμάνωρ
ὁ
Τιμάνθους,
τοῦ
δὲ |
[1, 75] |
μάλιστα
μὲν
ὑπὸ
δέους,
ἔπειτα
|
καὶ |
τιμῆς,
ὕστερον
καὶ
ὠφελίας.
καὶ |
[1, 25] |
Κορινθίοις
τὴν
πόλιν
ὡς
οἰκισταῖς
|
καὶ |
τιμωρίαν
τινὰ
πειρῷντ'
ἀπ'
αὐτῶν |
[1, 80] |
πρὸς
τούτους
ῥᾳδίως
πόλεμον
ἄρασθαι
|
καὶ |
τίνι
πιστεύσαντας
ἀπαρασκεύους
ἐπειχθῆναι;
πότερον |
[1, 15] |
γενόμενον
πόλεμον
Ξαλκιδέων
καὶ
Ἐρετριῶν
|
καὶ |
τὸ
ἄλλο
Ἑλληνικὸν
ἐς
ξυμμαχίαν |
[1, 1] |
αὐτὸν
ἀμφότεροι
παρασκευῇ
τῇ
πάσῃ
|
καὶ |
τὸ
ἄλλο
Ἑλληνικὸν
ὁρῶν
ξυνιστάμενον |
[1, 31] |
σφίσι
πρὸς
τῷ
Κερκυραίων
ναυτικῷ
|
καὶ |
τὸ
αὐτῶν
προσγενόμενον
ἐμπόδιον
γένηται |
[1, 84] |
καθ'
ἡσυχίαν
τι
αὐτῶν
προΐδωμεν.
|
~καὶ |
τὸ
βραδὺ
καὶ
μέλλον,
ὃ |
[1, 126] |
ἀνελόντες
ἐξέβαλον·
κατῆλθον
μέντοι
ὕστερον,
|
καὶ |
τὸ
γένος
αὐτῶν
ἔστιν
ἔτι |
[1, 126] |
τῆς
θεοῦ
ἐκεῖνοί
τε
ἐκαλοῦντο
|
καὶ |
τὸ
γένος
τὸ
ἀπ'
ἐκείνων. |
[1, 48] |
νεῶν
πλεούσαις
κατὰ
τοὺς
Ἀθηναίους
|
καὶ |
τὸ
δεξιὸν
τῶν
Κερκυραίων
εἶχον. |
[1, 107] |
θάλασσαν
οἰκοδομεῖν,
τό
τε
Φαληρόνδε
|
καὶ |
τὸ
ἐς
Πειραιᾶ.
καὶ
Φωκέων |
[1, 39] |
ἡγήσαντο
ἡμᾶς
οὐ
περιόψεσθαι,
τότε
|
καὶ |
τὸ
εὐπρεπὲς
τῆς
δίκης
παρέσχοντο. |
[1, 36] |
Ἕλλησι
ναυτικά,
τὸ
παρ'
ὑμῖν
|
καὶ |
τὸ
ἡμέτερον
καὶ
τὸ
Κορινθίων· |
[1, 36] |
παρ'
ὑμῖν
καὶ
τὸ
ἡμέτερον
|
καὶ |
τὸ
Κορινθίων·
τούτων
δὲ
εἰ |
[1, 56] |
δοῦναι,
τούς
τε
ἐπιδημιουργοὺς
ἐκπέμπειν
|
καὶ |
τὸ
λοιπὸν
μὴ
δέχεσθαι
οὓς |
[1, 101] |
ὅσα
ἔδει
ἀποδοῦναι
αὐτίκα
ταξάμενοι
|
καὶ |
τὸ
λοιπὸν
φέρειν,
τήν
τε |
[1, 140] |
κελεύουσι
καὶ
Αἴγιναν
αὐτόνομον
ἀφιέναι
|
καὶ |
τὸ
Μεγαρέων
ψήφισμα
καθαιρεῖν·
οἱ |
[1, 42] |
τις
ἐλάχιστα
ἁμαρτάνῃ
μάλιστα
ἕπεται,
|
καὶ |
τὸ
μέλλον
τοῦ
πολέμου
ᾧ |
[1, 101] |
λοιπὸν
φέρειν,
τήν
τε
ἤπειρον
|
καὶ |
τὸ
μέταλλον
ἀφέντες.
~Λακεδαιμόνιοι
δέ, |
[1, 108] |
Ἀθηναῖοι
Τολμίδου
τοῦ
Τολμαίου
στρατηγοῦντος,
|
καὶ |
τὸ
νεώριον
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἐνέπρησαν |
[1, 138] |
τῷ
ἀφανεῖ
ἔτι
προεώρα
μάλιστα.
|
καὶ |
τὸ
ξύμπαν
εἰπεῖν
φύσεως
μὲν |
[1, 145] |
καθ'
ἕκαστά
τε
ὡς
ἔφρασε
|
καὶ |
τὸ
ξύμπαν,
οὐδὲν
κελευόμενοι
ποιήσειν, |
[1, 126] |
ἐννέα
ἄρχουσι
τήν
τε
φυλακὴν
|
καὶ |
τὸ
πᾶν
αὐτοκράτορσι
διαθεῖναι
ᾗ |
[1, 132] |
αὐτοῖς
καὶ
πολιτείαν,
ἢν
ξυνεπαναστῶσι
|
καὶ |
τὸ
πᾶν
ξυγκατεργάσωνται.
ἀλλ'
οὐδ' |
[1, 3] |
κατὰ
ἔθνη
δὲ
ἄλλα
τε
|
καὶ |
τὸ
Πελασγικὸν
ἐπὶ
πλεῖστον
ἀφ' |
[1, 114] |
τοῦ
Παυσανίου
βασιλέως
Λακεδαιμονίων
ἡγουμένου,
|
καὶ |
τὸ
πλέον
οὐκέτι
προελθόντες
ἀπεχώρησαν |
[1, 125] |
καὶ
μείζονι
καὶ
ἐλάσσονι
πόλει·
|
καὶ |
τὸ
πλῆθος
ἐψηφίσαντο
πολεμεῖν.
δεδογμένον |
[1, 9] |
καὶ
ἅμα
δυνατὸν
δοκοῦντα
εἶναι
|
καὶ |
τὸ
πλῆθος
τεθεραπευκότα
τῶν
Μυκηναίων |
[1, 59] |
ἐπὶ
τὴν
Μακεδονίαν,
ἐφ'
ὅπερ
|
καὶ |
τὸ
πρῶτον
ἐξεπέμποντο,
καὶ
καταστάντες |
[1, 128] |
πρὸς
βασιλέα
πράγματα
πράσσειν,
ὥσπερ
|
καὶ |
τὸ
πρῶτον
ἐπεχείρησεν,
ἐφιέμενος
τῆς |
[1, 57] |
νεῶν
Ποτειδεατῶν
τε
ὁμήρους
λαβεῖν
|
καὶ |
τὸ
τεῖχος
καθελεῖν,
τῶν
τε |
[1, 128] |
γενέσθαι
ἐν
Σπάρτῃ.
ἐκέλευον
δὲ
|
καὶ |
τὸ
τῆς
Ξαλκιοίκου
ἄγος
ἐλαύνειν |
[1, 25] |
ἀποδεικνύντες
σφῶν
ἐκ
Κορίνθου
ὄντα
|
καὶ |
τὸ
χρηστήριον
δηλοῦντες,
ἐδέοντό
τε |
[1, 3] |
ἀποικίας
ἐξέπεμψαν.
~Δηλοῖ
δέ
μοι
|
καὶ |
τόδε
τῶν
παλαιῶν
ἀσθένειαν
οὐχ |
[1, 61] |
ἢ
Ποτείδαια
ἀπέστη.
~Ἦλθε
δὲ
|
καὶ |
τοῖς
Ἀθηναίοις
εὐθὺς
ἡ
ἀγγελία |
[1, 22] |
ἐμοί
τε
ὧν
αὐτὸς
ἤκουσα
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοθέν
ποθεν
ἐμοὶ
ἀπαγγέλλουσιν· |
[1, 80] |
καὶ
προσέτι
θαλάσσης
ἐμπειρότατοί
εἰσι
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασιν
ἄριστα
ἐξήρτυνται, |
[1, 44] |
ἤν
τι
δέῃ,
Κορινθίοις
τε
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
ναυτικὸν
ἔχουσιν
ἐς |
[1, 105] |
τε
τὸ
τροπαῖον
ἱστάντας
διαφθείρουσι
|
καὶ |
τοῖς
ἄλλοις
ξυμβαλόντες
ἐκράτησαν.
~οἱ |
[1, 5] |
κέρδους
τοῦ
σφετέρου
αὐτῶν
ἕνεκα
|
καὶ |
τοῖς
ἀσθενέσι
τροφῆς,
καὶ
προσπίπτοντες |
[1, 85] |
ταῦτα
γὰρ
καὶ
κράτιστα
βουλεύσεσθε
|
καὶ |
τοῖς
ἐναντίοις
φοβερώτατα.
καὶ
ὁ |
[1, 57] |
ἕνεκα
ἀποστάσεως·
προσέφερε
δὲ
λόγους
|
καὶ |
τοῖς
ἐπὶ
Θρᾴκης
Ξαλκιδεῦσι
καὶ |
[1, 144] |
τε
ἐχθροὺς
παντὶ
τρόπῳ
ἀμύνεσθαι
|
καὶ |
τοῖς
ἐπιγιγνομένοις
πειρᾶσθαι
αὐτὰ
μὴ |
[1, 47] |
χίλιοι
ὁπλῖται
βεβοηθηκότες.
ἦσαν
δὲ
|
καὶ |
τοῖς
Κορινθίοις
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ |
[1, 145] |
παραινεῖν
αὐτὸν
ἐψηφίσαντο
ἃ
ἐκέλευε,
|
καὶ |
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
ἀπεκρίναντο
τῇ
ἐκείνου |
[1, 129] |
ἡμετέρῳ
οἴκῳ
ἐς
αἰεὶ
ἀνάγραπτος,
|
καὶ |
τοῖς
λόγοις
τοῖς
ἀπὸ
σοῦ |
[1, 99] |
νεῶν
τὸ
ἱκνούμενον
ἀνάλωμα
φέρειν,
|
καὶ |
τοῖς
μὲν
Ἀθηναίοις
ηὔξετο
τὸ |
[1, 72] |
τοῖς
τε
πρεσβυτέροις
ὧν
ᾔδεσαν
|
καὶ |
τοῖς
νεωτέροις
ἐξήγησιν
ὧν
ἄπειροι |
[1, 81] |
τέμωμεν.
δέδοικα
δὲ
μᾶλλον
μὴ
|
καὶ |
τοῖς
παισὶν
αὐτὸν
ὑπολίπωμεν·
οὕτως |
[1, 13] |
χρήμασί
τε
δυνατοὶ
ἦσαν,
ὡς
|
καὶ |
τοῖς
παλαιοῖς
ποιηταῖς
δεδήλωται·
ἀφνειὸν |
[1, 97] |
Ἀττικῇ
ξυγγραφῇ
Ἑλλάνικος,
βραχέως
τε
|
καὶ |
τοῖς
χρόνοις
οὐκ
ἀκριβῶς
ἐπεμνήσθη. |
[1, 144] |
γνώμῃ
τε
πλέονι
ἢ
τύχῃ
|
καὶ |
τόλμῃ
μείζονι
ἢ
δυνάμει
τόν |
[1, 69] |
πολλῷ
δυνατωτέρους
ἀγωνιζόμενοι
καταστῆναι,
ἐπιστάμενοι
|
καὶ |
τὸν
βάρβαρον
αὐτὸν
περὶ
αὑτῷ |
[1, 118] |
οἱ
Ἕλληνες
πρός
τε
ἀλλήλους
|
καὶ |
τὸν
βάρβαρον
ἐγένετο
ἐν
ἔτεσι |
[1, 135] |
πέμψαντες
παρὰ
τοὺς
Ἀθηναίους
ξυνεπῃτιῶντο
|
καὶ |
τὸν
Θεμιστοκλέα,
ὡς
ηὕρισκον
ἐκ |
[1, 40] |
ὑμετέρων
οὐκ
ἐλάσσω
ἡμῖν
πρόσεισι,
|
καὶ |
τὸν
νόμον
ἐφ'
ὑμῖν
αὐτοῖς |
[1, 40] |
οὐδὲ
δι'
ἀνοκωχῆς
πώποτ'
ἐγένεσθε)
|
καὶ |
τὸν
νόμον
μὴ
καθιστάναι
ὥστε |
[1, 20] |
ψήφῳ
προστίθεσθαι
ἑκάτερον,
ἀλλὰ
δυοῖν,
|
καὶ |
τὸν
Πιτανάτην
λόχον
αὐτοῖς
εἶναι, |
[1, 5] |
καὶ
κατὰ
κώμας
οἰκουμέναις
ἥρπαζον
|
καὶ |
τὸν
πλεῖστον
τοῦ
βίου
ἐντεῦθεν |
[1, 119] |
κατηγοροῦντες
οἱ
πλείους
τῶν
Ἀθηναίων
|
καὶ |
τὸν
πόλεμον
ἀξιοῦντες
γίγνεσθαι,
καὶ |
[1, 125] |
πρὶν
ἐσβαλεῖν
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
|
καὶ |
τὸν
πόλεμον
ἄρασθαι
φανερῶς.
~ἐν |
[1, 24] |
τούς
τε
φεύγοντας
ξυναλλάξαι
σφίσι
|
καὶ |
τὸν
τῶν
βαρβάρων
πόλεμον
καταλῦσαι. |
[1, 31] |
πάντα
τὸν
μετὰ
τὴν
ναυμαχίαν
|
καὶ |
τὸν
ὕστερον
οἱ
Κορίνθιοι
ὀργῇ |
[1, 132] |
ἀνάθημα·
τοῦ
μέντοι
Παυσανίου
ἀδίκημα
|
καὶ |
τότ'
ἐδόκει
εἶναι,
καὶ
ἐπεί |
[1, 107] |
καὶ
ἐφρουρεῖτο
αἰεὶ
ὑπὸ
Ἀθηναίων,
|
καὶ |
τότε
ᾐσθάνοντο
αὐτοὺς
μέλλοντας
καὶ |
[1, 86] |
κακοὶ
γεγένηνται.
ἡμεῖς
δὲ
ὁμοῖοι
|
καὶ |
τότε
καὶ
νῦν
ἐσμέν,
καὶ |
[1, 119] |
Ποτειδαίᾳ
μὴ
προδιαφθαρῇ,
παρόντες
δὲ
|
καὶ |
τότε
καὶ
τελευταῖοι
ἐπελθόντες
ἔλεγον |
[1, 77] |
δέος
εἰλήφατε
μεταβάλοιτε,
εἴπερ
οἷα
|
καὶ |
τότε
πρὸς
τὸν
Μῆδον
δι' |
[1, 24] |
ξυνῴκισαν
δὲ
καὶ
Κορινθίων
τινὲς
|
καὶ |
τοῦ
ἄλλου
Δωρικοῦ
γένους.
προελθόντος |
[1, 14] |
ὀλίγον
τε
πρὸ
τῶν
Μηδικῶν
|
καὶ |
τοῦ
Δαρείου
θανάτου,
ὃς
μετὰ |
[1, 107] |
διέλθωσιν
ἐπεστράτευσαν
αὐτοῖς,
καί
τι
|
καὶ |
τοῦ
δήμου
καταλύσεως
ὑποψίᾳ.
ἦλθον |
[1, 138] |
διά
τε
τὴν
προϋπάρχουσαν
ἀξίωσιν
|
καὶ |
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
ἐλπίδα,
ἣν
ὑπετίθει |
[1, 135] |
ἀνέθεσαν.
~οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι,
ὡς
|
καὶ |
τοῦ
θεοῦ
ἄγος
κρίναντος,
ἀντεπέταξαν |
[1, 100] |
ἐν
τῇ
ἀντιπέρας
Θρᾴκῃ
ἐμπορίων
|
καὶ |
τοῦ
μετάλλου
ἃ
ἐνέμοντο.
καὶ |
[1, 97] |
πραγμάτων
μεταξὺ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
|
καὶ |
τοῦ
Μηδικοῦ,
ἃ
ἐγένετο
πρός |
[1, 95] |
τῷ
Παυσανίᾳ
ἐνεῖδον,
ἀπαλλαξείοντες
δὲ
|
καὶ |
τοῦ
Μηδικοῦ
πολέμου
καὶ
τοὺς |
[1, 11] |
ἔργοις
ὑποδεέστερα
ὄντα
τῆς
φήμης
|
καὶ |
τοῦ
νῦν
περὶ
αὐτῶν
διὰ |
[1, 128] |
τοῦδε
πρῶτον
ἐς
βασιλέα
κατέθετο
|
καὶ |
τοῦ
παντὸς
πράγματος
ἀρχὴν
ἐποιήσατο· |
[1, 93] |
ὁμοίως
κινοῦντες
ἠπείγοντο.
ἔπεισε
δὲ
|
καὶ |
τοῦ
Πειραιῶς
τὰ
λοιπὰ
ὁ |
[1, 118] |
διέγνωστο
λελύσθαι
τε
τὰς
σπονδὰς
|
καὶ |
τοὺς
Ἀθηναίους
ἀδικεῖν,
πέμψαντες
δὲ |
[1, 95] |
δὲ
καὶ
τοῦ
Μηδικοῦ
πολέμου
|
καὶ |
τοὺς
Ἀθηναίους
νομίζοντες
ἱκανοὺς
ἐξηγεῖσθαι |
[1, 128] |
ᾧπερ
ἐπέτρεψε
τό
τε
Βυζάντιον
|
καὶ |
τοὺς
αἰχμαλώτους.
ἔπεμψε
δὲ
καὶ |
[1, 67] |
σπονδάς.
παρελθόντες
δὲ
τελευταῖοι
Κορίνθιοι
|
καὶ |
τοὺς
ἄλλους
ἐάσαντες
πρῶτον
παροξῦναι |
[1, 140] |
καὶ
παραπλήσια
ξυμβουλευτέα
μοι
ὄντα,
|
καὶ |
τοὺς
ἀναπειθομένους
ὑμῶν
δικαιῶ
τοῖς |
[1, 115] |
καὶ
τοὺς
φρουροὺς
τοὺς
Ἀθηναίων
|
καὶ |
τοὺς
ἄρχοντας
οἳ
ἦσαν
παρὰ |
[1, 80] |
ἐκλογίζοιτο.
πρὸς
μὲν
γὰρ
Πελοποννησίους
|
καὶ |
τοὺς
ἀστυγείτονας
παρόμοιος
ἡμῶν
ἡ |
[1, 28] |
αὐτοῖς,
ἢν
τάς
τε
ναῦς
|
καὶ |
τοὺς
βαρβάρους
ἀπὸ
Ἐπιδάμνου
ἀπαγάγωσι, |
[1, 4] |
τῶν
πλείστων
ἐγένετο,
Κᾶρας
ἐξελάσας
|
καὶ |
τοὺς
ἑαυτοῦ
παῖδας
ἡγεμόνας
ἐγκαταστήσας· |
[1, 140] |
οἱ
δὲ
τελευταῖοι
οἵδε
ἥκοντες
|
καὶ |
τοὺς
Ἕλληνας
προαγορεύουσιν
αὐτονόμους
ἀφιέναι. |
[1, 62] |
Ἀθηναίους,
ἢν
ἐπίωσι,
Ξαλκιδέας
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
ἔξω
ἰσθμοῦ
ξυμμάχους
καὶ |
[1, 26] |
μετὰ
τῶν
φυγάδων
ὡς
κατάξοντες,
|
καὶ |
τοὺς
Ἰλλυριοὺς
προσλαβόντες.
προσκαθεζόμενοι
δὲ |
[1, 7] |
αὐτοῖς
τοῖς
αἰγιαλοῖς
τείχεσιν
ἐκτίζοντο
|
καὶ |
τοὺς
ἰσθμοὺς
ἀπελάμβανον
ἐμπορίας
τε |
[1, 33] |
Λακεδαιμονίους
φόβῳ
τῷ
ὑμετέρῳ
πολεμησείοντας
|
καὶ |
τοὺς
Κορινθίους
δυναμένους
παρ'
αὐτοῖς |
[1, 57] |
πόλεμος
γένηται
αὐτοῖς
πρὸς
Πελοποννησίους,
|
καὶ |
τοὺς
Κορινθίους
προσεποιεῖτο
τῆς
Ποτειδαίας |
[1, 82] |
ἡμῶν
ἤδη
τήν
τε
παρασκευὴν
|
καὶ |
τοὺς
λόγους
αὐτῇ
ὁμοῖα
ὑποσημαίνοντας |
[1, 39] |
ἴσον
τά
τε
ἔργα
ὁμοίως
|
καὶ |
τοὺς
λόγους
πρὶν
διαγωνίζεσθαι
καθιστάντα. |
[1, 61] |
ἀφεστᾶσι,
καὶ
πέμπουσιν,
ὡς
ᾔσθοντο
|
καὶ |
τοὺς
μετ'
Ἀριστέως
ἐπιπαριόντας,
δισχιλίους |
[1, 50] |
τὴν
γῆν,
πρὸς
τὰ
ναυάγια
|
καὶ |
τοὺς
νεκροὺς
τοὺς
σφετέρους
ἐτράποντο, |
[1, 63] |
μάχην
τροπαῖον
ἔστησαν
οἱ
Ἀθηναῖοι
|
καὶ |
τοὺς
νεκροὺς
ὑποσπόνδους
ἀπέδοσαν
τοῖς |
[1, 124] |
τε
ἀκινδύνως
τὸ
λοιπὸν
οἰκῶμεν
|
καὶ |
τοὺς
νῦν
δεδουλωμένους
Ἕλληνας
ἐλευθερώσωμεν. |
[1, 26] |
προεῖπον
Ἐπιδαμνίων
τε
τὸν
βουλόμενον
|
καὶ |
τοὺς
ξένους
ἀπαθεῖς
ἀπιέναι·
εἰ |
[1, 86] |
καὶ
τότε
καὶ
νῦν
ἐσμέν,
|
καὶ |
τοὺς
ξυμμάχους,
ἢν
σωφρονῶμεν,
οὐ |
[1, 109] |
κατὰ
γῆν
τούς
τε
Αἰγυπτίους
|
καὶ |
τοὺς
ξυμμάχους
μάχῃ
ἐκράτησε
καὶ |
[1, 115] |
ὕστερον
σπονδὰς
ἐποιήσαντο
πρὸς
Λακεδαιμονίους
|
καὶ |
τοὺς
ξυμμάχους
τριακοντούτεις,
ἀποδόντες
Νίσαιαν |
[1, 95] |
τε
αὐτῷ
καλεῖσθαί
τε
ἅμα
|
καὶ |
τοὺς
ξυμμάχους
τῷ
ἐκείνου
ἔχθει |
[1, 26] |
τε
φρουροὺς
οὓς
Κορίνθιοι
ἔπεμψαν
|
καὶ |
τοὺς
οἰκήτορας
ἀποπέμπειν.
οἱ
δὲ |
[1, 87] |
ἀδικεῖν
οἱ
Ἀθηναῖοι,
βούλεσθαι
δὲ
|
καὶ |
τοὺς
πάντας
ξυμμάχους
παρακαλέσαντες
ψῆφον |
[1, 29] |
δὲ
αὐτῇ
ἡμέρᾳ
αὐτοῖς
ξυνέβη
|
καὶ |
τοὺς
τὴν
Ἐπίδαμνον
πολιορκοῦντας
παραστήσασθαι |
[1, 30] |
τὴν
ναυμαχίαν
ἐπεκράτουν
τῆς
θαλάσσης
|
καὶ |
τοὺς
τῶν
Κορινθίων
ξυμμάχους
ἐπιπλέοντες |
[1, 69] |
ὑπ'
ἐκείνων
δεδουλωμένους
ἐλευθερίας,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τοὺς
ὑμετέρους
ἤδη
ξυμμάχους·
οὐ |
[1, 126] |
τε
τοῦ
Θεαγένους
δύναμιν
λαβὼν
|
καὶ |
τοὺς
φίλους
ἀναπείσας,
ἐπειδὴ
ἐπῆλθεν |
[1, 115] |
ἐκ
Λήμνου
τοὺς
αὑτῶν
ἀπέστησαν,
|
καὶ |
τοὺς
φρουροὺς
τοὺς
Ἀθηναίων
καὶ |
[1, 107] |
ὁπλίταις
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
μυρίοις,
|
καὶ |
τοὺς
Φωκέας
ὁμολογίᾳ
ἀναγκάσαντες
ἀποδοῦναι |
[1, 23] |
ἔργων
μέγιστον
ἐπράχθη
τὸ
Μηδικόν,
|
καὶ |
τοῦτο
ὅμως
δυοῖν
ναυμαχίαιν
καὶ |
[1, 37] |
τοὺς
ἄλλους
ἀνάγκῃ
καταίροντας
δέχεσθαι.
|
καὶ |
τοῦτο
τὸ
εὐπρεπὲς
ἄσπονδον
οὐχ |
[1, 140] |
μεῖζον
εὐθὺς
ἐπιταχθήσεσθε
ὡς
φόβῳ
|
καὶ |
τοῦτο
ὑπακούσαντες·
ἀπισχυρισάμενοι
δὲ
σαφὲς |
[1, 81] |
τοὺς
ξυμμάχους
ἀφιστάναι
πειρασόμεθα,
δεήσει
|
καὶ |
τούτοις
ναυσὶ
βοηθεῖν
τὸ
πλέον |
[1, 14] |
εἴ
τινες
ἄλλοι,
βραχέα
ἐκέκτηντο,
|
καὶ |
τούτων
τὰ
πολλὰ
πεντηκοντόρους·
ὀψέ |
[1, 13] |
μεταχειρίσαι
τὰ
περὶ
τὰς
ναῦς,
|
καὶ |
τριήρεις
ἐν
Κορίνθῳ
πρῶτον
τῆς |
[1, 27] |
δὲ
Κορινθίων
νῆες
παρεσκευάζοντο
τριάκοντα
|
καὶ |
τρισχίλιοι
ὁπλῖται.
~Ἐπειδὴ
δὲ
ἐπύθοντο |
[1, 82] |
δὲ
μή,
διελθόντων
ἐτῶν
δύο
|
καὶ |
τριῶν
ἄμεινον
ἤδη,
ἢν
δοκῇ, |
[1, 115] |
τριακοντούτεις,
ἀποδόντες
Νίσαιαν
καὶ
Πηγὰς
|
καὶ |
Τροιζῆνα
καὶ
Ἀχαΐαν·
ταῦτα
γὰρ |
[1, 27] |
παρέσχον
πέντε,
Ἑρμιονῆς
δὲ
μίαν
|
καὶ |
Τροιζήνιοι
δύο,
Λευκάδιοι
δὲ
δέκα |
[1, 54] |
τῆς
νυκτὸς
διεσκέδασεν
αὐτὰ
πανταχῇ,
|
καὶ |
τροπαῖον
ἀντέστησαν
ἐν
τοῖς
ἐν |
[1, 54] |
πλοῦν
τὸν
ἐπ'
οἴκου
παρεσκευάζοντο
|
καὶ |
τροπαῖον
ἔστησαν
ἐν
τοῖς
ἐν |
[1, 95] |
ὑπὸ
τῶν
Ἑλλήνων
τῶν
ἀφικνουμένων,
|
καὶ |
τυραννίδος
μᾶλλον
ἐφαίνετο
μίμησις
ἢ |
[1, 41] |
πολέμιόν
τε
τὸν
ἀντιστάντα,
ἢν
|
καὶ |
τύχῃ
φίλος
ὤν,
ἐπεὶ
καὶ |
[1, 28] |
ἀποικίαν,
τούτους
κρατεῖν.
ἤθελον
δὲ
|
καὶ |
τῷ
ἐν
Δελφοῖς
μαντείῳ
ἐπιτρέψαι. |
[1, 93] |
διενοεῖτο.
ἐβούλετο
γὰρ
τῷ
μεγέθει
|
καὶ |
τῷ
πάχει
ἀφιστάναι
τὰς
τῶν |
[1, 81] |
θαρσοίη
ὅτι
τοῖς
ὅπλοις
αὐτῶν
|
καὶ |
τῷ
πλήθει
ὑπερφέρομεν,
ὥστε
τὴν |
[1, 8] |
τε
σκευῇ
τῶν
ὅπλων
ξυντεθαμμένῃ
|
καὶ |
τῷ
τρόπῳ
ᾧ
νῦν
ἔτι |
[1, 79] |
ἐγκλήματα
τὰ
ἐς
τοὺς
Ἀθηναίους
|
καὶ |
τῶν
Ἀθηναίων
ἃ
ἔλεξαν,
μεταστησάμενοι |
[1, 36] |
Κερκύρας
νῦν
τὸ
πλέον
ἢ
|
καὶ |
τῶν
Ἀθηνῶν
βουλευόμενος,
καὶ
οὐ |
[1, 18] |
μετὰ
τῶν
ξυμμάχων
πρὸς
ἀλλήλους·
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
εἴ
τινές |
[1, 62] |
περὶ
ἐκεῖνον
ἦσαν
Κορινθίων
τε
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
λογάδες
ἔτρεψαν
τὸ |
[1, 124] |
πολιορκουμένοις,
οὗ
πρότερον
ἦν
τοὐναντίον,
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
μετελθεῖν
τὴν
ἐλευθερίαν, |
[1, 94] |
δὲ
καὶ
Ἀθηναῖοι
τριάκοντα
ναυσὶ
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ξυμμάχων
πλῆθος.
καὶ |
[1, 107] |
Ἀθηναῖοι
πανδημεὶ
καὶ
Ἀργείων
χίλιοι
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ξυμμάχων
ὡς
ἕκαστοι· |
[1, 7] |
ἠπείροις
(ἔφερον
γὰρ
ἀλλήλους
τε
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ὅσοι
ὄντες
οὐ |
[1, 60] |
ἡγούμενοι
πέμπουσιν
ἑαυτῶν
τε
ἐθελοντὰς
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
Πελοποννησίων
μισθῷ
πείσαντες |
[1, 30] |
φυλακῆς
ἕνεκα
τῆς
τε
Λευκάδος
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
πόλεων
ὅσαι
σφίσι |
[1, 98] |
τὸ
καθεστηκὸς
ἐδουλώθη,
ἔπειτα
δὲ
|
καὶ |
τῶν
ἄλλων
ὡς
ἑκάστῃ
ξυνέβη. |
[1, 39] |
μεταλαβόντες
τῆς
ὠφελίας
νῦν
μεταδώσετε
|
καὶ |
τῶν
ἁμαρτημάτων
ἀπογενόμενοι
τῆς
ἀφ' |
[1, 129] |
ὧδε
λέγει
βασιλεὺς
Ξέρξης
Παυσανίᾳ.
|
καὶ |
τῶν
ἀνδρῶν
οὕς
μοι
πέραν |
[1, 83] |
λόγοις
πρότερον
ἐπαιρώμεθα,
οἵπερ
δὲ
|
καὶ |
τῶν
ἀποβαινόντων
τὸ
πλέον
ἐπ' |
[1, 60] |
οἱ
Κορίνθιοι,
τῆς
Ποτειδαίας
ἀφεστηκυίας
|
καὶ |
τῶν
Ἀττικῶν
νεῶν
περὶ
Μακεδονίαν |
[1, 93] |
ἐπιβουλάς,
ἀνθρώπων
τε
ἐνόμιζεν
ὀλίγων
|
καὶ |
τῶν
ἀχρειοτάτων
ἀρκέσειν
τὴν
φυλακήν, |
[1, 5] |
~οἱ
γὰρ
Ἕλληνες
τὸ
πάλαι
|
καὶ |
τῶν
βαρβάρων
οἵ
τε
ἐν |
[1, 59] |
καὶ
καταστάντες
ἐπολέμουν
μετὰ
Φιλίππου
|
καὶ |
τῶν
Δέρδου
ἀδελφῶν
ἄνωθεν
στρατιᾷ |
[1, 141] |
ἐπιτασσομένη.
Τὰ
δὲ
τοῦ
πολέμου
|
καὶ |
τῶν
ἑκατέροις
ὑπαρχόντων
ὡς
οὐκ |
[1, 13] |
θάλασσαν,
τῶν
τε
ἐντὸς
Πελοποννήσου
|
καὶ |
τῶν
ἔξω,
διὰ
τῆς
ἐκείνων |
[1, 10] |
νέμονται,
τῆς
τε
ξυμπάσης
ἡγοῦνται
|
καὶ |
τῶν
ἔξω
ξυμμάχων
πολλῶν·
ὅμως |
[1, 90] |
τε
αὐτοὺς
μὴ
τειχίζειν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τῶν
ἔξω
Πελοποννήσου
μᾶλλον
ὅσοις |
[1, 138] |
Περσίδος
γλώσσης
ὅσα
ἐδύνατο
κατενόησε
|
καὶ |
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
τῆς
χώρας·
ἀφικόμενος |
[1, 8] |
Ἀθηναίων
ἐν
τῷδε
τῷ
πολέμῳ
|
καὶ |
τῶν
θηκῶν
ἀναιρεθεισῶν
ὅσαι
ἦσαν |
[1, 55] |
Κορινθίους
οἰκήτορας
ἀνεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου,
|
καὶ |
τῶν
Κερκυραίων
ὀκτακοσίους
μὲν
οᾔ |
[1, 52] |
αἵ
τε
Ἀττικαὶ
τριάκοντα
νῆες
|
καὶ |
τῶν
Κερκυραίων
ὅσαι
πλώιμοι
ἦσαν |
[1, 45] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
τοὺς
Κερκυραίους
προσεδέξαντο,
|
καὶ |
τῶν
Κορινθίων
ἀπελθόντων
οὐ
πολὺ |
[1, 4] |
Ἑλληνικῆς
θαλάσσης
ἐπὶ
πλεῖστον
ἐκράτησε
|
καὶ |
τῶν
Κυκλάδων
νήσων
ἦρξέ
τε |
[1, 10] |
πολλοὺς
ξυμπλεῖν
ἔξω
τῶν
βασιλέων
|
καὶ |
τῶν
μάλιστα
ἐν
τέλει,
ἄλλως |
[1, 27] |
οἱ
τἀργύριον
καταβάλλοντες.
ἐδεήθησαν
δὲ
|
καὶ |
τῶν
Μεγαρέων
ναυσὶ
σφᾶς
ξυμπροπέμψαι, |
[1, 138] |
δι'
ἐλαχίστης
βουλῆς
κράτιστος
γνώμων
|
καὶ |
τῶν
μελλόντων
ἐπὶ
πλεῖστον
τοῦ |
[1, 22] |
τε
γενομένων
τὸ
σαφὲς
σκοπεῖν
|
καὶ |
τῶν
μελλόντων
ποτὲ
αὖθις
κατὰ |
[1, 79] |
σφᾶς
αὐτοὺς
περὶ
τῶν
παρόντων.
|
καὶ |
τῶν
μὲν
πλεόνων
ἐπὶ
τὸ |
[1, 143] |
ἡμῶν
ἀντιπάλων
ἐσβάντων
αὐτῶν
τε
|
καὶ |
τῶν
μετοίκων
δεινὸν
ἂν
ἦν· |
[1, 9] |
ὡς
οὐκέτι
ἀνεχώρησεν
Εὐρυσθεύς,
βουλομένων
|
καὶ |
τῶν
Μυκηναίων
φόβῳ
τῶν
Ἡρακλειδῶν |
[1, 120] |
ἡ
θάλασσα
τῇ
ἠπείρῳ
δίδωσι,
|
καὶ |
τῶν
νῦν
λεγομένων
μὴ
κακοὺς |
[1, 110] |
κατὰ
τὴν
μεγάλην
στρατείαν
Ἀθηναίων
|
καὶ |
τῶν
ξυμμάχων
ἐς
Αἴγυπτον
οὕτως |
[1, 104] |
στρατευόμενοι
ναυσὶ
διακοσίαις
αὑτῶν
τε
|
καὶ |
τῶν
ξυμμάχων)
ἦλθον
ἀπολιπόντες
τὴν |
[1, 112] |
ἐστρατεύοντο
ναυσὶ
διακοσίαις
αὑτῶν
τε
|
καὶ |
τῶν
ξυμμάχων
Κίμωνος
στρατηγοῦντος.
καὶ |
[1, 107] |
τε
πεντακοσίοις
καὶ
χιλίοις
ὁπλίταις
|
καὶ |
τῶν
ξυμμάχων
μυρίοις,
καὶ
τοὺς |
[1, 62] |
ξυνάρχοντες
τοὺς
μὲν
Μακεδόνας
ἱππέας
|
καὶ |
τῶν
ξυμμάχων
ὀλίγους
ἐπὶ
Ὀλύνθου |
[1, 63] |
Ποτειδεάταις·
ἀπέθανον
δὲ
Ποτειδεατῶν
μὲν
|
καὶ |
τῶν
ξυμμάχων
ὀλίγῳ
ἐλάσσους
τριακοσίων, |
[1, 100] |
Παμφυλίᾳ
πεζομαχία
καὶ
ναυμαχία
Ἀθηναίων
|
καὶ |
τῶν
ξυμμάχων
πρὸς
Μήδους,
καὶ |
[1, 100] |
Στρυμόνα
πέμψαντες
μυρίους
οἰκήτορας
αὑτῶν
|
καὶ |
τῶν
ξυμμάχων
ὑπὸ
τοὺς
αὐτοὺς |
[1, 3] |
τὴν
ἐπωνυμίαν
παρέχεσθαι,
Ἕλληνος
δὲ
|
καὶ |
τῶν
παίδων
αὐτοῦ
ἐν
τῇ |
[1, 122] |
πάσχειν
ἢ
διὰ
δειλίαν
ἀνέχεσθαι
|
καὶ |
τῶν
πατέρων
χείρους
φαίνεσθαι,
οἳ |
[1, 101] |
ᾧ
καὶ
οἱ
Εἵλωτες
αὐτοῖς
|
καὶ |
τῶν
περιοίκων
Θουριᾶταί
τε
καὶ |
[1, 9] |
ἦρχε
τὴν
βασιλείαν
Ἀτρέα
παραλαβεῖν,
|
καὶ |
τῶν
Περσειδῶν
τοὺς
Πελοπίδας
μείζους |
[1, 50] |
τοὺς
νεκροὺς
τοὺς
σφετέρους
ἐτράποντο,
|
καὶ |
τῶν
πλείστων
ἐκράτησαν
ὥστε
προσκομίσαι |
[1, 126] |
στασιαζόντων,
τούς
τε
ζῶντας
ἐλαύνοντες
|
καὶ |
τῶν
τεθνεώτων
τὰ
ὀστᾶ
ἀνελόντες |
[1, 3] |
Ὅμηρος·
πολλῷ
γὰρ
ὕστερον
ἔτι
|
καὶ |
τῶν
Τρωικῶν
γενόμενος
οὐδαμοῦ
τοὺς |
[1, 13] |
~Δυνατωτέρας
δὲ
γιγνομένης
τῆς
Ἑλλάδος
|
καὶ |
τῶν
χρημάτων
τὴν
κτῆσιν
ἔτι |
[1, 69] |
ναυτικὸν
ἂν
μέγιστον
παρέσχε
Πελοποννησίοις.
|
~καὶ |
τῶνδε
ὑμεῖς
αἴτιοι,
τό
τε |
[1, 126] |
πολιορκούμενοι
φλαύρως
εἶχον
σίτου
τε
|
καὶ |
ὕδατος
ἀπορίᾳ.
ὁ
μὲν
οὖν |
[1, 39] |
τἀκεῖ
μόνον
αὐτοὶ
ἁμαρτόντες,
ἀλλὰ
|
καὶ |
ὑμᾶς
νῦν
ἀξιοῦντες
οὐ
ξυμμαχεῖν, |
[1, 76] |
ἄξιοί
τε
ἅμα
νομίζοντες
εἶναι
|
καὶ |
ὑμῖν
δοκοῦντες
μέχρι
οὗ
τὰ |
[1, 34] |
ἴσῳ
ἐβουλήθησαν
τὰ
ἐγκλήματα
μετελθεῖν.
|
καὶ |
ὑμῖν
ἔστω
τι
τεκμήριον
ἃ |
[1, 33] |
τοὺς
Κορινθίους
δυναμένους
παρ'
αὐτοῖς
|
καὶ |
ὑμῖν
ἐχθροὺς
ὄντας
καὶ
προκαταλαμβάνοντας |
[1, 32] |
εἰ
ἐσόμεθα
ὑπ'
αὐτοῖς,
ἀνάγκη
|
καὶ |
ὑμῶν
καὶ
ἄλλου
παντὸς
ἐπικουρίας |
[1, 80] |
πολέμων
ἔμπειρός
εἰμι,
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
|
καὶ |
ὑμῶν
τοὺς
ἐν
τῇ
αὐτῇ |
[1, 90] |
καὶ
ὁ
μὲν
ταῦτα
διδάξας
|
καὶ |
ὑπειπὼν
τἆλλα
ὅτι
αὐτὸς
τἀκεῖ |
[1, 74] |
τῆς
οὐκ
οὔσης
ἔτι
ὁρμώμενοι
|
καὶ |
ὑπὲρ
τῆς
ἐν
βραχείᾳ
ἐλπίδι |
[1, 124] |
τε
ποιεῖσθαι
τιμωρίαν
οὖσι
Δωριεῦσι
|
καὶ |
ὑπὸ
Ἰώνων
πολιορκουμένοις,
οὗ
πρότερον |
[1, 72] |
ἐβούλοντο
σημῆναι
ὅση
εἴη
δύναμιν,
|
καὶ |
ὑπόμνησιν
ποιήσασθαι
τοῖς
τε
πρεσβυτέροις |
[1, 90] |
τοὺς
περιβόλους,
τὸ
μὲν
βουλόμενον
|
καὶ |
ὕποπτον
τῆς
γνώμης
οὐ
δηλοῦντες |
[1, 51] |
~ταύτας
οὖν
προϊδόντες
οἱ
Κορίνθιοι
|
καὶ |
ὑποτοπήσαντες
ἀπ'
Ἀθηνῶν
εἶναι
οὐχ |
[1, 105] |
μάχη
ἐγένετο,
καὶ
ἐνίκων
Κορίνθιοι.
|
καὶ |
ὕστερον
Ἀθηναῖοι
ἐναυμάχησαν
ἐπὶ
Κεκρυφαλείᾳ |
[1, 94] |
καὶ
αὐτῆς
τὰ
πολλὰ
κατεστρέψαντο,
|
καὶ |
ὕστερον
ἐς
Βυζάντιον
Μήδων
ἐχόντων, |
[1, 26] |
εὐθὺς
πέντε
καὶ
εἴκοσι
ναυσὶ
|
καὶ |
ὕστερον
ἑτέρῳ
στόλῳ
τούς
τε |
[1, 137] |
καὶ
μέγιστον
ἦν
ἱκέτευμα
τοῦτο,
|
καὶ |
ὕστερον
οὐ
πολλῷ
τοῖς
τε |
[1, 69] |
πόλιν
μετὰ
τὰ
Μηδικὰ
κρατῦναι
|
καὶ |
ὕστερον
τὰ
μακρὰ
στῆσαι
τείχη, |
[1, 9] |
χώρας
ἔπηλυν
ὄντα
ὅμως
σχεῖν,
|
καὶ |
ὕστερον
τοῖς
ἐκγόνοις
ἔτι
μείζω |
[1, 132] |
τοῖς
βουλομένοις
περὶ
αὐτῶν
ἐλέγχειν.
|
~καὶ |
φανερὸν
μὲν
εἶχον
οὐδὲν
οἱ |
[1, 57] |
Μακεδόνων
βασιλεὺς
ἐπεπολέμωτο
ξύμμαχος
πρότερον
|
καὶ |
φίλος
ὤν.
ἐπολεμώθη
δὲ
ὅτι |
[1, 44] |
ποιήσασθαι
ὥστε
τοὺς
αὐτοὺς
ἐχθροὺς
|
καὶ |
φίλους
νομίζειν
(εἰ
γὰρ
ἐπὶ |
[1, 27] |
ὀκτώ.
Θηβαίους
δὲ
χρήματα
ᾔτησαν
|
καὶ |
Φλειασίους,
Ἠλείους
δὲ
ναῦς
τε |
[1, 23] |
τοὺς
Ἀθηναίους
ἡγοῦμαι
μεγάλους
γιγνομένους
|
καὶ |
φόβον
παρέχοντας
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
ἀναγκάσαι |
[1, 90] |
δὲ
πλέον
τῶν
ξυμμάχων
ἐξοτρυνόντων
|
καὶ |
φοβουμένων
τοῦ
τε
ναυτικοῦ
αὐτῶν |
[1, 8] |
οἱ
νησιῶται,
Κᾶρές
τε
ὄντες
|
καὶ |
Φοίνικες·
οὗτοι
γὰρ
δὴ
τὰς |
[1, 108] |
ἐνίκων
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι,
|
καὶ |
φόνος
ἐγένετο
ἀμφοτέρων
πολύς.
καὶ |
[1, 23] |
ἁλισκόμεναι)
οὔτε
φυγαὶ
τοσαίδε
ἀνθρώπων
|
καὶ |
φόνος,
ὁ
μὲν
κατ'
αὐτὸν |
[1, 64] |
ἑξακοσίους
καὶ
χιλίους
ὁπλίτας
ἑαυτῶν
|
καὶ |
Φορμίωνα
τὸν
Ἀσωπίου
στρατηγόν·
ὃς |
[1, 117] |
αἱ
μετὰ
Θουκυδίδου
καὶ
Ἅγνωνος
|
καὶ |
Φορμίωνος
νῆες,
εἴκοσι
δὲ
αἱ |
[1, 66] |
ὅτι
ἑαυτῶν
τε
πόλιν
ξυμμαχίδα
|
καὶ |
φόρου
ὑποτελῆ
ἀπέστησαν,
καὶ
ἐλθόντες |
[1, 115] |
ἄνδρας,
καὶ
κατέθεντο
ἐς
Λῆμνον,
|
καὶ |
φρουρὰν
ἐγκαταλιπόντες
ἀνεχώρησαν.
τῶν
δὲ |
[1, 26] |
ἐπειδὴ
ᾔσθοντο
τούς
τε
οἰκήτορας
|
καὶ |
φρουροὺς
ἥκοντας
ἐς
τὴν
Ἐπίδαμνον |
[1, 111] |
ἑαυτὸν
κατάγειν·
καὶ
παραλαβόντες
Βοιωτοὺς
|
καὶ |
Φωκέας
ὄντας
ξυμμάχους
οἱ
Ἀθηναῖοι |
[1, 107] |
Φαληρόνδε
καὶ
τὸ
ἐς
Πειραιᾶ.
|
καὶ |
Φωκέων
στρατευσάντων
ἐς
Δωριᾶς
τὴν |
[1, 108] |
τε
χώρας
ἐκράτησαν
τῆς
Βοιωτίας
|
καὶ |
Φωκίδος
καὶ
Ταναγραίων
τὸ
τεῖχος |
[1, 63] |
διὰ
τῆς
θαλάσσης
βαλλόμενός
τε
|
καὶ |
χαλεπῶς,
ὀλίγους
μέν
τινας
ἀποβαλών, |
[1, 33] |
ὑμεῖς
ἂν
πρὸ
πολλῶν
χρημάτων
|
καὶ |
χάριτος
ἐτιμήσασθε
δύναμιν
ὑμῖν
προσγενέσθαι, |
[1, 107] |
τοῖς
Δωριεῦσιν
ἑαυτῶν
τε
πεντακοσίοις
|
καὶ |
χιλίοις
ὁπλίταις
καὶ
τῶν
ξυμμάχων |
[1, 64] |
οὖσαν,
χρόνῳ
ὕστερον
πέμπουσιν
ἑξακοσίους
|
καὶ |
χιλίους
ὁπλίτας
ἑαυτῶν
καὶ
Φορμίωνα |
[1, 57] |
(ἔτυχον
γὰρ
τριάκοντα
ναῦς
ἀποστέλλοντες
|
καὶ |
χιλίους
ὁπλίτας
ἐπὶ
τὴν
γῆν |
[1, 65] |
Φορμίων
μὲν
ἔχων
τοὺς
ἑξακοσίους
|
καὶ |
χιλίους
τὴν
Ξαλκιδικὴν
καὶ
Βοττικὴν |
[1, 60] |
ἄλλων
Πελοποννησίων
μισθῷ
πείσαντες
ἑξακοσίους
|
καὶ |
χιλίους
τοὺς
πάντας
ὁπλίτας
καὶ |
[1, 27] |
Ἠλείους
δὲ
ναῦς
τε
κενὰς
|
καὶ |
χρήματα.
αὐτῶν
δὲ
Κορινθίων
νῆες |
[1, 30] |
Ἠλείων
ἐπίνειον
ἐνέπρησαν,
ὅτι
ναῦς
|
καὶ |
χρήματα
παρέσχον
Κορινθίοις.
τοῦ
τε |
[1, 117] |
ὁμήρους
δόντες
καὶ
ναῦς
παραδόντες
|
καὶ |
χρήματα
τὰ
ἀναλωθέντα
ταξάμενοι
κατὰ |
[1, 19] |
παραλαβόντες
πλὴν
Ξίων
καὶ
Λεσβίων,
|
καὶ |
χρήματα
τοῖς
πᾶσι
τάξαντες
φέρειν. |
[1, 25] |
ἄλλαι
ἀποικίαι,
περιφρονοῦντες
δὲ
αὐτοὺς
|
καὶ |
χρημάτων
δυνάμει
ὄντες
κατ'
ἐκεῖνον |
[1, 85] |
μορίῳ
ἡμέρας
περὶ
πολλῶν
σωμάτων
|
καὶ |
χρημάτων
καὶ
πόλεων
καὶ
δόξης |
[1, 103] |
εἶναι
δοῦλον.
ἦν
δέ
τι
|
καὶ |
χρηστήριον
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
Πυθικὸν
πρὸ |
[1, 98] |
τῶν
ἄλλων
Εὐβοέων
πόλεμος
ἐγένετο,
|
καὶ |
χρόνῳ
ξυνέβησαν
καθ'
ὁμολογίαν.
Ναξίοις |
[1, 6] |
χιτῶνάς
τε
λινοῦς
ἐπαύσαντο
φοροῦντες
|
καὶ |
χρυσῶν
τεττίγων
ἐνέρσει
κρωβύλον
ἀναδούμενοι |
[1, 60] |
καὶ
χιλίους
τοὺς
πάντας
ὁπλίτας
|
καὶ |
ψιλοὺς
τετρακοσίους.
ἐστρατήγει
δὲ
αὐτῶν |
[1, 98] |
νῆσον,
ἣν
ᾤκουν
Δόλοπες,
ἠνδραπόδισαν
|
καὶ |
ᾤκισαν
αὐτοί.
πρὸς
δὲ
Κρυστίους |
[1, 93] |
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
εὐθὺς
ξυγκατεσκεύαζεν.
|
καὶ |
ᾠκοδόμησαν
τῇ
ἐκείνου
γνώμῃ
τὸ |
[1, 51] |
πολέμιαι
ὦσιν,
ἔπειτα
δὲ
ἔγνωσαν·
|
καὶ |
ὡρμίσαντο.
~Τῇ
δὲ
ὑστεραίᾳ
ἀναγαγόμεναι |
[1, 134] |
προτεμενίσματι,
ὃ
γραφῇ
στῆλαι
δηλοῦσι)
|
καὶ |
ὡς
ἄγος
αὐτοῖς
ὂν
τὸ |
[1, 86] |
ἐν
τάχει
καὶ
παντὶ
σθένει.
|
καὶ |
ὡς
ἡμᾶς
πρέπει
βουλεύεσθαι
ἀδικουμένους |
[1, 72] |
τῇ
Λακεδαίμονι
περὶ
ἄλλων
παροῦσα,
|
καὶ |
ὡς
ᾔσθοντο
τῶν
λόγων,
ἔδοξεν |
[1, 139] |
γνώμαις
καὶ
ὡς
χρὴ
πολεμεῖν
|
καὶ |
ὡς
μὴ
ἐμπόδιον
εἶναι
τὸ |
[1, 9] |
πατέρα
διὰ
τὸν
Ξρυσίππου
θάνατον)
|
καὶ |
ὡς
οὐκέτι
ἀνεχώρησεν
Εὐρυσθεύς,
βουλομένων |
[1, 70] |
Ἀθηναίους
ὄντας
καὶ
ὅσον
ὑμῶν
|
καὶ |
ὡς
πᾶν
διαφέροντας
ὁ
ἀγὼν |
[1, 139] |
ἐπ'
ἀμφότερα
γιγνόμενοι
ταῖς
γνώμαις
|
καὶ |
ὡς
χρὴ
πολεμεῖν
καὶ
ὡς |
[1, 44] |
γὰρ
ὁ
πρὸς
Πελοποννησίους
πόλεμος
|
καὶ |
ὣς
ἔσεσθαι
αὐτοῖς,
καὶ
τὴν |
[1, 28] |
ποιήσειν
ταῦτα·
ἑτοῖμοι
δὲ
εἶναι
|
καὶ |
ὥστε
ἀμφοτέρους
μένειν
κατὰ
χώραν, |
[1, 31] |
ὡς
τοὺς
Ἀθηναίους
ξυμμάχους
γενέσθαι
|
καὶ |
ὠφελίαν
τινὰ
πειρᾶσθαι
ἀπ'
αὐτῶν |
[1, 75] |
δέους,
ἔπειτα
καὶ
τιμῆς,
ὕστερον
|
καὶ |
ὠφελίας.
καὶ
οὐκ
ἀσφαλὲς
ἔτι |
[1, 76] |
μεγίστων
νικηθέντες,
τιμῆς
καὶ
δέους
|
καὶ |
ὠφελίας,
οὐδ'
αὖ
πρῶτοι
τοῦ |