Livre, Chap.
[1, 70]	τὸ πράσσειν τι ὑπὲρ αὐτῆς.	καὶ	ἃ μὲν ἂν ἐπινοήσαντες μὴ
[1, 138]	πλεῖστον τοῦ γενησομένου ἄριστος εἰκαστής·	καὶ	ἃ μὲν μετὰ χεῖρας ἔχοι,
[1, 40]	τι δρῶντας δεχόμενοι τιμωρήσετε, φανεῖται	καὶ	ἃ τῶν ὑμετέρων οὐκ ἐλάσσω
[1, 139]	Λακεδαίμονος, Ῥαμφίου τε καὶ Μελησίππου	καὶ	Ἀγησάνδρου, καὶ λεγόντων ἄλλο μὲν
[1, 117]	τεσσαράκοντα μὲν αἱ μετὰ Θουκυδίδου	καὶ	Ἅγνωνος καὶ Φορμίωνος νῆες, εἴκοσι
[1, 62]	πρὸς Ὀλύνθου ἐν τῷ ἰσθμῷ,	καὶ	ἀγορὰν ἔξω τῆς πόλεως ἐπεποίηντο.
[1, 127]	γὰρ δυνατώτατος τῶν καθ' ἑαυτὸν	καὶ	ἄγων τὴν πολιτείαν ἠναντιοῦτο πάντα
[1, 67]	ὅτι σπονδάς τε λελυκότες εἶεν	καὶ	ἀδικοῖεν τὴν Πελοπόννησον. Αἰγινῆταί τε
[1, 121]	ἔργῳ ἐλλείπομεν. ~Ἡμεῖς δὲ νῦν	καὶ	ἀδικούμενοι τὸν πόλεμον ἐγείρομεν καὶ
[1, 18]	ὁμαιχμία, ἔπειτα διενεχθέντες οἱ Λακεδαιμόνιοι	καὶ	Ἀθηναῖοι ἐπολέμησαν μετὰ τῶν ξυμμάχων
[1, 14]	τῇ Ἑλλάδι κατέστη. Αἰγινῆται γὰρ	καὶ	Ἀθηναῖοι, καὶ εἴ τινες ἄλλοι,
[1, 114]	οὐκέτι προελθόντες ἀπεχώρησαν ἐπ' οἴκου.	καὶ	Ἀθηναῖοι πάλιν ἐς Εὔβοιαν διαβάντες
[1, 94]	νεῶν ἀπὸ Πελοποννήσου· ξυνέπλεον δὲ	καὶ	Ἀθηναῖοι τριάκοντα ναυσὶ καὶ τῶν
[1, 136]	Κερκυραίων ἔχειν αὐτὸν ὥστε Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀθηναίοις ἀπεχθέσθαι, διακομίζεται ὑπ' αὐτῶν
[1, 126]	μαντεῖον οὐκ ἐδήλου (ἔστι γὰρ	καὶ	Ἀθηναίοις Διάσια ἃ καλεῖται Διὸς
[1, 137]	οὐ πολλῷ τοῖς τε Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀθηναίοις ἐλθοῦσι καὶ πολλὰ εἰποῦσιν
[1, 112]	ἐτῶν τριῶν σπονδαὶ γίγνονται Πελοποννησίοις	καὶ	Ἀθηναίοις πεντέτεις. καὶ Ἑλληνικοῦ μὲν
[1, 102]	ταύτης τῆς στρατείας πρῶτον Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀθηναίοις φανερὰ ἐγένετο. οἱ γὰρ
[1, 102]	πόλεμος, ἄλλους τε ἐπεκαλέσαντο ξυμμάχους	καὶ	Ἀθηναίους· οἱ δ' ἦλθον Κίμωνος
[1, 49]	ὥστε ἐπιχειρῆσαι ἀλλήλοις τοὺς Κορινθίους	καὶ	Ἀθηναίους. ~Τῆς δὲ τροπῆς γενομένης
[1, 1]	ξυνέγραψε τὸν πόλεμον τῶν Πελοποννησίων	καὶ	Ἀθηναίων, ὡς ἐπολέμησαν πρὸς ἀλλήλους,
[1, 122]	ἔτι δυνατώτεροι, ὥστε εἰ μὴ	καὶ	ἁθρόοι καὶ κατὰ ἔθνη καὶ
[1, 48]	κέρας αἱ Μεγαρίδες νῆες εἶχον	καὶ	αἱ Ἀμπρακιώτιδες, κατὰ δὲ τὸ
[1, 47]	τῶν νήσων αᾔ καλοῦνται Σύβοτα·	καὶ	αἱ Ἀττικαὶ δέκα παρῆσαν. ἐπὶ
[1, 112]	νικήσαντες ἀμφότερα ἀπεχώρησαν ἐπ' οἴκου	καὶ	αἱ ἐξ Αἰγύπτου νῆες πάλιν
[1, 29]	οὐδὲν εἰρηναῖον παρὰ τῶν Κορινθίων	καὶ	αἱ νῆες αὐτοῖς ἐπεπλήρωντο οὖσαι
[1, 55]	περιγίγνεται τῷ πολέμῳ τῶν Κορινθίων,	καὶ	αἱ νῆες τῶν Ἀθηναίων ἀνεχώρησαν
[1, 96]	ταμιεῖόν τε Δῆλος ἦν αὐτοῖς,	καὶ	αἱ ξύνοδοι ἐς τὸ ἱερὸν
[1, 50]	ἐγένετο, μὴ νικηθῶσιν οἱ Κερκυραῖοι	καὶ	αἱ σφέτεραι δέκα νῆες ὀλίγαι
[1, 139]	Ἀθηναίους Ποτειδαίας τε ἀπανίστασθαι ἐκέλευον	καὶ	Αἴγιναν αὐτόνομον ἀφιέναι, καὶ μάλιστά
[1, 140]	Ποτειδαίας τε γὰρ ἀπανίστασθαι κελεύουσι	καὶ	Αἴγιναν αὐτόνομον ἀφιέναι καὶ τὸ
[1, 105]	γίγνεται ἐπ' Αἰγίνῃ μεγάλη Ἀθηναίων	καὶ	Αἰγινητῶν, καὶ οἱ ξύμμαχοι ἑκατέροις
[1, 130]	τῆς Θρᾴκης πορευόμενον αὐτὸν Μῆδοι	καὶ	Αἰγύπτιοι ἐδορυφόρουν, τράπεζάν τε Περσικὴν
[1, 104]	Περσῶν καὶ Μήδων οἱ καταφυγόντες	καὶ	Αἰγυπτίων οἱ μὴ ξυναποστάντες. ~Ἀθηναίοις
[1, 18]	ὅμως ἐκ παλαιτάτου καὶ ηὐνομήθη	καὶ	αἰεὶ ἀτυράννευτος ἦν· ἔτη γάρ
[1, 101]	καὶ τῶν περιοίκων Θουριᾶταί τε	καὶ	Αἰθαιῆς ἐς Ἰθώμην ἀπέστησαν. πλεῖστοι
[1, 47]	ἑκατὸν ναῦς, ὧν ἦρχε Μικιάδης	καὶ	Αἰσιμίδης καὶ Εὐρύβατος, ἐστρατοπεδεύσαντο ἐν
[1, 82]	μὲν μήπω κινεῖν, πέμπειν δὲ	καὶ	αἰτιᾶσθαι μήτε πόλεμον ἄγαν δηλοῦντας
[1, 5]	περί τε Λοκροὺς τοὺς Ὀζόλας	καὶ	Αἰτωλοὺς καὶ Ἀκαρνᾶνας καὶ τὴν
[1, 5]	Λοκροὺς τοὺς Ὀζόλας καὶ Αἰτωλοὺς	καὶ	Ἀκαρνᾶνας καὶ τὴν ταύτῃ ἤπειρον.
[1, 118]	αὐτὸς ἔφη ξυλλήψεσθαι καὶ παρακαλούμενος	καὶ	ἄκλητος. ~αὖθις δὲ τοὺς ξυμμάχους
[1, 49]	καταστρωμάτων, πολλοὺς δὲ τοξότας τε	καὶ	ἀκοντιστάς, τῷ παλαιῷ τρόπῳ ἀπειρότερον
[1, 126]	ἀπεχρήσαντο. καὶ ἀπὸ τούτου ἐναγεῖς	καὶ	ἀλιτήριοι τῆς θεοῦ ἐκεῖνοί τε
[1, 113]	φευγόντων ἐχόντων Ὀρχομενὸν καὶ Ξαιρώνειαν	καὶ	ἄλλ' ἄττα χωρία τῆς Βοιωτίας,
[1, 20]	πομπὴν διακοσμοῦντι ἀπέκτειναν. πολλὰ δὲ	καὶ	ἄλλα ἔτι καὶ νῦν ὄντα
[1, 144]	ἕνεκα οὐχ ὑπακούσεσθε. ~Πολλὰ δὲ	καὶ	ἄλλα ἔχω ἐς ἐλπίδα τοῦ
[1, 143]	τε ὧνπερ ἐκείνοις ἐμεμψάμην ἀπηλλάχθαι	καὶ	ἄλλα οὐκ ἀπὸ τοῦ ἴσου
[1, 6]	τοῦτο δρῶσιν. πολλὰ δ' ἂν	καὶ	ἄλλα τις ἀποδείξειε τὸ παλαιὸν
[1, 122]	τούτοις κακῶς πάσχειν. ~ὑπάρχουσι δὲ	καὶ	ἄλλαι ὁδοὶ τοῦ πολέμου ἡμῖν,
[1, 142]	δὲ ναυτικὸν τέχνης ἐστίν, ὥσπερ	καὶ	ἄλλο τι, καὶ οὐκ ἐνδέχεται,
[1, 140]	τῆς γνώμης. οἷς εἰ ξυγχωρήσετε,	καὶ	ἄλλο τι μεῖζον εὐθὺς ἐπιταχθήσεσθε
[1, 77]	καὶ οὐδεὶς σκοπεῖ αὐτῶν τοῖς	καὶ	ἄλλοθί που ἀρχὴν ἔχουσι καὶ
[1, 70]	ἀδικησάντων. ~Καὶ ἅμα, εἴπερ τινὲς	καὶ	ἄλλοι, ἄξιοι νομίζομεν εἶναι τοῖς
[1, 116]	τῆς Σάμου πέντε ναυσὶ Στησαγόρας	καὶ	ἄλλοι ἐπὶ τὰς Φοινίσσας. ~ἐν
[1, 74]	πρότερον τῷ Μήδῳ δείσαντες, ὥσπερ	καὶ	ἄλλοι, περὶ τῇ χώρᾳ, ἢ
[1, 67]	ποιήσαντες τὸν εἰωθότα λέγειν ἐκέλευον.	καὶ	ἄλλοι τε παριόντες ἐγκλήματα ἐποιοῦντο
[1, 32]	ὑπ' αὐτοῖς, ἀνάγκη καὶ ὑμῶν	καὶ	ἄλλου παντὸς ἐπικουρίας δεῖσθαι, καὶ
[1, 95]	ἡγεμονίαν. οἱ δὲ αἰσθόμενοι ἀπῆλθον,	καὶ	ἄλλους οὐκέτι ὕστερον ἐξέπεμψαν οἱ
[1, 95]	οὐκέτι ἐκπέμπουσιν ἄρχοντα, Δόρκιν δὲ	καὶ	ἄλλους τινὰς μετ' αὐτοῦ στρατιὰν
[1, 102]	τὸ τολμηρὸν καὶ τὴν νεωτεροποιίαν,	καὶ	ἀλλοφύλους ἅμα ἡγησάμενοι, μή τι,
[1, 141]	οἴεται βλάψειν, μέλειν δέ τινι	καὶ	ἄλλῳ ὑπὲρ ἑαυτοῦ τι προϊδεῖν,
[1, 15]	προσσχόντες αὐτοῖς χρημάτων τε προσόδῳ	καὶ	ἄλλων ἀρχῇ· ἐπιπλέοντες γὰρ τὰς
[1, 99]	τὰς ἀνάγκας. ἦσαν δέ πως	καὶ	ἄλλως οἱ Ἀθηναῖοι οὐκέτι ὁμοίως
[1, 27]	ἄγγελοι ὅτι πολιορκοῦνται, παρεσκευάζοντο στρατείαν,	καὶ	ἅμα ἀποικίαν ἐς τὴν Ἐπίδαμνον
[1, 136]	ὁμοίους ἀπὸ τοῦ ἴσου τιμωρεῖσθαι.	καὶ	ἅμα αὐτὸς μὲν ἐκείνῳ χρείας
[1, 73]	τοῖς ξυμμάχοις πειθόμενοι χεῖρον βουλεύσησθε,	καὶ	ἅμα βουλόμενοι περὶ τοῦ παντὸς
[1, 9]	τῶν Μυκηναίων φόβῳ τῶν Ἡρακλειδῶν	καὶ	ἅμα δυνατὸν δοκοῦντα εἶναι καὶ
[1, 84]	παύσαισθε διὰ τὸ ἀπαράσκευοι ἐγχειρεῖν,	καὶ	ἅμα ἐλευθέραν καὶ εὐδοξοτάτην πόλιν
[1, 32]	νῦν ἄλλων τοῦτο δεησόμενοι ἥκομεν,	καὶ	ἅμα ἐς τὸν παρόντα πόλεμον
[1, 48]	ναυμαχίαν ἀπὸ τοῦ Ξειμερίου νυκτός,	καὶ	ἅμα ἕῳ πλέοντες καθορῶσι τὰς
[1, 110]	τοῦ ἕλους οὐκ ἐδύναντο ἑλεῖν,	καὶ	ἅμα μαχιμώτατοί εἰσι τῶν Αἰγυπτίων
[1, 32]	τῇ οἰκείᾳ μόνον δυνάμει περιγενέσθαι,	καὶ	ἅμα μέγας ὁ κίνδυνος εἰ
[1, 36]	ἰσχύοντας τοὺς ἐχθροὺς ἀδεέστερον ἐσόμενον,	καὶ	ἅμα οὐ περὶ τῆς Κερκύρας
[1, 67]	ἡσύχαζον, ἀνδρῶν τε σφίσιν ἐνόντων	καὶ	ἅμα περὶ τῷ χωρίῳ δεδιότες·
[1, 124]	ἀνάγκην ἀφῖχθαι, ὦ ἄνδρες ξύμμαχοι,	καὶ	ἅμα τάδε ἄριστα λέγεσθαι, ψηφίσασθε
[1, 72]	εἴη, ἀλλ' ἐν πλέονι σκεπτέον.	καὶ	ἅμα τὴν σφετέραν πόλιν ἐβούλοντο
[1, 14]	Ἀθηναίους Θεμιστοκλῆς ἔπεισεν Αἰγινήταις πολεμοῦντας,	καὶ	ἅμα τοῦ βαρβάρου προσδοκίμου ὄντος,
[1, 2]	στάσεις ἐνεποίουν ἐξ ὧν ἐφθείροντο,	καὶ	ἅμα ὑπὸ ἀλλοφύλων μᾶλλον ἐπεβουλεύοντο.
[1, 143]	καὶ τὴν ἄλλην ὑπηρεσίαν πλείους	καὶ	ἀμείνους ἢ ἅπασα ἡ ἄλλη
[1, 3]	πρὸ τῶν Τρωικῶν δι' ἀσθένειαν	καὶ	ἀμειξίαν ἀλλήλων ἁθρόοι ἔπραξαν. ἀλλὰ
[1, 27]	Τροιζήνιοι δύο, Λευκάδιοι δὲ δέκα	καὶ	Ἀμπρακιῶται ὀκτώ. Θηβαίους δὲ χρήματα
[1, 26]	τε τὸν βουλόμενον ἰέναι κελεύοντες	καὶ	Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λευκαδίων καὶ ἑαυτῶν
[1, 40]	γάρ, εἰ ἴτε μετ' αὐτῶν,	καὶ	ἀμύνεσθαι μὴ ἄνευ ὑμῶν τούτους.
[1, 76]	ὑμᾶς λυπηροὺς γενομένους τοῖς ξυμμάχοις	καὶ	ἀναγκασθέντας ἂν ἢ ἄρχειν ἐγκρατῶς
[1, 46]	Ἀμπρακιωτῶν δὲ ἑπτὰ καὶ εἴκοσι	καὶ	Ἀνακτορίων μία, αὐτῶν δὲ Κορινθίων
[1, 104]	ξυμμάχων) ἦλθον ἀπολιπόντες τὴν Κύπρον,	καὶ	ἀναπλεύσαντες ἀπὸ θαλάσσης ἐς τὸν
[1, 18]	Μήδων διανοηθέντες ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν	καὶ	ἀνασκευασάμενοι ἐς τὰς ναῦς ἐσβάντες
[1, 51]	ἦρχε Γλαύκων τε ὁ Λεάγρου	καὶ	Ἀνδοκίδης ὁ Λεωγόρου διὰ τῶν
[1, 74]	παρεσχόμεθα, ἀριθμόν τε νεῶν πλεῖστον	καὶ	ἄνδρα στρατηγὸν ξυνετώτατον καὶ προθυμίαν
[1, 113]	Τολμαίου στρατηγοῦντος. καὶ Ξαιρώνειαν ἑλόντες	καὶ	ἀνδραποδίσαντες ἀπεχώρουν φυλακὴν καταστήσαντες. πορευομένοις
[1, 139]	τῆς ἱερᾶς καὶ τῆς ἀορίστου	καὶ	ἀνδραπόδων ὑποδοχὴν τῶν ἀφισταμένων. τέλος
[1, 54]	ναυάγια πλεῖστα καὶ νεκροὺς προσκομίσασθαι,	καὶ	ἄνδρας ἔχοντες αἰχμαλώτους οὐκ ἐλάσσους
[1, 66]	τὴν Ποτείδαιαν ἑαυτῶν οὖσαν ἀποικίαν	καὶ	ἄνδρας Κορινθίων τε καὶ Πελοποννησίων
[1, 107]	ἀσφαλέστατα διαπορεύσονται. τὸ δέ τι	καὶ	ἄνδρες τῶν Ἀθηναίων ἐπῆγον αὐτοὺς
[1, 6]	Ἀθηναῖοι τόν τε σίδηρον κατέθεντο	καὶ	ἀνειμένῃ τῇ διαίτῃ ἐς τὸ
[1, 54]	ἐξενεχθέντα ὑπό τε τοῦ ῥοῦ	καὶ	ἀνέμου, ὃς γενόμενος τῆς νυκτὸς
[1, 139]	πρώτης πρεσβείας τοιαῦτα ἐπέταξάν τε	καὶ	ἀντεκελεύσθησαν περὶ τῶν ἐναγῶν τῆς
[1, 69]	ἐκεῖνον, ἀλλ' ἐγγὺς ὄντας περιορᾶτε,	καὶ	ἀντὶ τοῦ ἐπελθεῖν αὐτοὶ ἀμύνεσθαι
[1, 117]	εἴκοσι δὲ αἱ μετὰ Τληπολέμου	καὶ	Ἀντικλέους, ἐκ δὲ Ξίου καὶ
[1, 80]	ἥσσους ἐσμέν· εἰ δὲ μελετήσομεν	καὶ	ἀντιπαρασκευασόμεθα, χρόνος ἐνέσται. ἀλλὰ τοῖς
[1, 1]	καὶ ἐλπίσας μέγαν τε ἔσεσθαι	καὶ	ἀξιολογώτατον τῶν προγεγενημένων, τεκμαιρόμενος ὅτι
[1, 133]	τοῦ ἱεροῦ διδόντος τῆς ἀναστάσεως	καὶ	ἀξιοῦντος ὡς τάχιστα πορεύεσθαι καὶ
[1, 41]	τοὺς Ἑλλήνων νόμους, παραίνεσιν δὲ	καὶ	ἀξίωσιν χάριτος τοιάνδε, ἣν οὐκ
[1, 70]	μηδέποτε οἴεσθαι ἀπολυθήσεσθαι. καὶ μὴν	καὶ	ἄοκνοι πρὸς ὑμᾶς μελλητὰς καὶ
[1, 68]	ἄλλους ἤν τι λέγωμεν καθίστησιν·	καὶ	ἀπ' αὐτοῦ σωφροσύνην μὲν ἔχετε,
[1, 23]	τε ἔστι παρ' οἷς μεγάλοι	καὶ	ἀπ' αὐτῶν καὶ λιμοὶ καὶ
[1, 69]	ὑμέτεραι ἐλπίδες ἤδη τινάς που	καὶ	ἀπαρασκεύους διὰ τὸ πιστεῦσαι ἔφθειραν.
[1, 3]	μέντοι πολλοῦ γε χρόνου {ἐδύνατο}	καὶ	ἅπασιν ἐκνικῆσαι. τεκμηριοῖ δὲ μάλιστα
[1, 126]	ἄλλοι ὡς ἐπιέζοντο καί τινες	καὶ	ἀπέθνῃσκον ὑπὸ τοῦ λιμοῦ, καθίζουσιν
[1, 99]	αὐτοὶ δέ, ὁπότε ἀποσταῖεν, ἀπαράσκευοι	καὶ	ἄπειροι ἐς τὸν πόλεμον καθίσταντο.
[1, 97]	αὐτονόμων τὸ πρῶτον τῶν ξυμμάχων	καὶ	ἀπὸ κοινῶν ξυνόδων βουλευόντων τοσάδε
[1, 35]	τῆς προκειμένης τε ξυμμαχίας εἴρξουσι	καὶ	ἀπὸ τῆς ἄλλοθέν ποθεν ὠφελίας,
[1, 35]	ὄντων καὶ ἐπιόντων γενήσεσθε, ἀλλὰ	καὶ	ἀπὸ τῆς ὑμετέρας ἀρχῆς δύναμιν
[1, 126]	βωμοῖς ἐν τῇ παρόδῳ ἀπεχρήσαντο.	καὶ	ἀπὸ τούτου ἐναγεῖς καὶ ἀλιτήριοι
[1, 141]	τῶν ἰδίων τε ἅμα ἀπόντες	καὶ	ἀπὸ τῶν αὑτῶν δαπανῶντες καὶ
[1, 121]	ὑπαρχούσης τε ἑκάστοις οὐσίας ἐξαρτυσόμεθα	καὶ	ἀπὸ τῶν ἐν Δελφοῖς καὶ
[1, 116]	καὶ Λεσβίων πέντε καὶ εἴκοσι,	καὶ	ἀποβάντες καὶ κρατοῦντες τῷ πεζῷ
[1, 111]	Σικυῶνα Περικλέους τοῦ Ξανθίππου στρατηγοῦντος,	καὶ	ἀποβάντες Σικυωνίων τοὺς προσμείξαντας μάχῃ
[1, 12]	καλουμένην ᾤκισαν (ἦν δὲ αὐτῶν	καὶ	ἀποδασμὸς πρότερον ἐν τῇ γῇ
[1, 70]	καὶ ἄοκνοι πρὸς ὑμᾶς μελλητὰς	καὶ	ἀποδημηταὶ πρὸς ἐνδημοτάτους· οἴονται γὰρ
[1, 53]	ἀνεβόησεν εὐθὺς λαβεῖν τε αὐτοὺς	καὶ	ἀποκτεῖναι, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τοιάδε
[1, 134]	θύρας ἔνδον ὄντα τηρήσαντες αὐτὸν	καὶ	ἀπολαβόντες ἔσω ἀπῳκοδόμησαν, προσκαθεζόμενοί τε
[1, 70]	δι' ὅλου τοῦ αἰῶνος μοχθοῦσι,	καὶ	ἀπολαύουσιν ἐλάχιστα τῶν ὑπαρχόντων διὰ
[1, 11]	προσκαθεζόμενοι ἐν ἐλάσσονί τε χρόνῳ	καὶ	ἀπονώτερον τὴν Τροίαν εἷλον. ἀλλὰ
[1, 82]	αὐτήν, ὁρᾶτε ὅπως μὴ αἴσχιον	καὶ	ἀπορώτερον τῇ Πελοποννήσῳ πράξομεν. ἐγκλήματα
[1, 137]	δὲ ναύκληρος ποιεῖ τε ταῦτα	καὶ	ἀποσαλεύσας ἡμέραν καὶ νύκτα ὑπὲρ
[1, 129]	δὲ ἥσθη τε τῇ ἐπιστολῇ	καὶ	ἀποστέλλει Ἀρτάβαζον τὸν Φαρνάκου ἐπὶ
[1, 9]	παραδόσει εἴρηκεν αὐτὸν πολλῇσι νήσοισι	καὶ	Ἄργεϊ παντὶ ἀνάσσειν· οὐκ ἂν
[1, 3]	Δαναοὺς δὲ ἐν τοῖς ἔπεσι	καὶ	Ἀργείους καὶ Ἀχαιοὺς ἀνακαλεῖ. οὐ
[1, 107]	ἐπ' αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι πανδημεὶ	καὶ	Ἀργείων χίλιοι καὶ τῶν ἄλλων
[1, 129]	ὧν ἐμοὶ ὑπισχνῇ, μηδὲ χρυσοῦ	καὶ	ἀργύρου δαπάνῃ κεκωλύσθω μηδὲ στρατιᾶς
[1, 129]	καὶ τὰ σὰ ὅπῃ κάλλιστα	καὶ	ἄριστα ἕξει ἀμφοτέροις. ~ταῦτα λαβὼν
[1, 91]	ξυμπρέσβεις, Ἁβρώνιχός τε ὁ Λυσικλέους	καὶ	Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου, ἀγγέλλοντες ἔχειν
[1, 20]	πλῆθος Ἵππαρχον οἴονται ὑφ' Ἁρμοδίου	καὶ	Ἀριστογείτονος τύραννον ὄντα ἀποθανεῖν, καὶ
[1, 20]	τῇ ἡμέρᾳ καὶ παραχρῆμα Ἁρμόδιος	καὶ	Ἀριστογείτων ἐκ τῶν ξυνειδότων σφίσιν
[1, 9]	ναυσί τε πλείσταις αὐτὸς ἀφικόμενος	καὶ	Ἀρκάσι προσπαρασχών, ὡς Ὅμηρος τοῦτο
[1, 71]	ἐτυγχάνετε τούτου· νῦν δ' ὅπερ	καὶ	ἄρτι ἐδηλώσαμεν, ἀρχαιότροπα ὑμῶν τὰ
[1, 96]	πόλεων χρήματα πρὸς τὸν βάρβαρον	καὶ	ἃς ναῦς· πρόσχημα γὰρ ἦν
[1, 32]	πέλας γνώμῃ ξυγκινδυνεύειν, νῦν ἀβουλία	καὶ	ἀσθένεια φαινομένη. τὴν μὲν οὖν
[1, 80]	οἱ πολλοὶ πάθοιεν, μήτε ἀγαθὸν	καὶ	ἀσφαλὲς νομίσαντα. εὕροιτε δ' ἂν
[1, 2]	ἄδηλον ὂν ὁπότε τις ἐπελθὼν	καὶ	ἀτειχίστων ἅμα ὄντων ἄλλος ἀφαιρήσεται,
[1, 112]	ἐν Δελφοῖς ἱεροῦ παρέδοσαν Δελφοῖς·	καὶ	αὖθις ὕστερον Ἀθηναῖοι ἀποχωρησάντων αὐτῶν
[1, 11]	τε πρὸ τούτων ἀσθενῆ ἦν	καὶ	αὐτά γε δὴ ταῦτα, ὀνομαστότατα
[1, 14]	ναῦς ποιήσασθαι αἷσπερ καὶ ἐναυμάχησαν·	καὶ	αὗται οὔπω εἶχον διὰ πάσης
[1, 94]	πλῆθος. καὶ ἐστράτευσαν ἐς Κύπρον	καὶ	αὐτῆς τὰ πολλὰ κατεστρέψαντο, καὶ
[1, 62]	καὶ οὐ πολὺ ὕστερον ξυνέμισγον.	καὶ	αὐτὸ μὲν τὸ τοῦ Ἀριστέως
[1, 121]	ἐπὶ τῷ τιμωρούμενοι τοὺς ἐχθροὺς	καὶ	αὐτοὶ ἅμα σῴζεσθαι οὐκ ἄρα
[1, 71]	μὴ λυπεῖν τε τοὺς ἄλλους	καὶ	αὐτοὶ ἀμυνόμενοι μὴ βλάπτεσθαι τὸ
[1, 28]	εἴων ποιεῖν· εἰ δὲ μή,	καὶ	αὐτοὶ ἀναγκασθήσεσθαι ἔφασαν, ἐκείνων βιαζομένων,
[1, 51]	νῆες ἐκεῖναι ἐπιπλέουσιν. τότε δὲ	καὶ	αὐτοὶ ἀνεχώρουν· ξυνεσκόταζε γὰρ ἤδη,
[1, 50]	λοιπαὶ μετὰ τῶν Ἀττικῶν νεῶν	καὶ	αὐτοὶ ἀντεπέπλεον, δείσαντες μὴ ἐς
[1, 85]	πατέρες τε ἡμῖν παρέδοσαν μελέτας	καὶ	αὐτοὶ διὰ παντὸς ὠφελούμενοι ἔχομεν
[1, 118]	τήν τε ἀρχὴν ἐγκρατεστέραν κατεστήσαντο	καὶ	αὐτοὶ ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν δυνάμεως,
[1, 31]	δὲ Κορίνθιοι πυθόμενοι ταῦτα ἦλθον	καὶ	αὐτοὶ ἐς τὰς Ἀθήνας πρεσβευσόμενοι,
[1, 72]	οὖν τοῖς Λακεδαιμονίοις ἔφασαν βούλεσθαι	καὶ	αὐτοὶ ἐς τὸ πλῆθος αὐτῶν
[1, 120]	ἂν ἔτι αἰτιασαίμεθα ὡς οὐ	καὶ	αὐτοὶ ἐψηφισμένοι τὸν πόλεμόν εἰσι
[1, 90]	μέλλον ἦλθον πρεσβείᾳ, τὰ μὲν	καὶ	αὐτοὶ ἥδιον ἂν ὁρῶντες μήτ'
[1, 62]	παρασκευαζομένους ὡς ἐς μάχην, ἀντικαθίσταντο	καὶ	αὐτοί, καὶ οὐ πολὺ ὕστερον
[1, 37]	ὡς καὶ ἡμεῖς τε ἀδικοῦμεν	καὶ	αὐτοὶ οὐκ εἰκότως πολεμοῦνται, μνησθέντας
[1, 124]	τῶν δὲ διανοεῖσθαι, παραστησώμεθα ἐπελθόντες,	καὶ	αὐτοί τε ἀκινδύνως τὸ λοιπὸν
[1, 61]	καὶ Πύδναν πολιορκοῦντας. προσκαθεζόμενοι δὲ	καὶ	αὐτοὶ τὴν Πύδναν ἐπολιόρκησαν μέν,
[1, 105]	δώδεκα μάλιστα ἐλθόντες ἀνθίστασαν τροπαῖον	καὶ	αὐτοὶ ὡς νικήσαντες. καὶ οἱ
[1, 110]	οὐκ εἰδότες τῶν γεγονότων οὐδέν·	καὶ	αὐτοῖς ἔκ τε γῆς ἐπιπεσόντες
[1, 109]	Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπέμενον,	καὶ	αὐτοῖς πολλαὶ ἰδέαι πολέμων κατέστησαν.
[1, 142]	βλάπτοιεν ἄν τι μέρος καταδρομαῖς	καὶ	αὐτομολίαις, οὐ μέντοι ἱκανόν γε
[1, 74]	ὅπερ σαφέστατα ἔσωσε τὰ πράγματα,	καὶ	αὐτὸν διὰ τοῦτο ὑμεῖς ἐτιμήσατε
[1, 134]	ὄντα, καὶ ἐξαχθεὶς ἀπέθανε παραχρῆμα.	καὶ	αὐτὸν ἐμέλλησαν μὲν ἐς τὸν
[1, 132]	αἷς ὑπονοήσας τι τοιοῦτον προσεπεστάλθαι	καὶ	αὑτὸν ηὗρεν ἐγγεγραμμένον κτείνειν. ~τότε
[1, 144]	πόλεις ὅτι αὐτονόμους ἀφήσομεν, εἰ	καὶ	αὐτονόμους ἔχοντες ἐσπεισάμεθα, καὶ ὅταν
[1, 104]	τὰ πλείω ἀπὸ βασιλέως Ἀρταξέρξου,	καὶ	αὐτὸς ἄρχων γενόμενος Ἀθηναίους ἐπηγάγετο.
[1, 118]	κατὰ κράτος πολεμοῦσι νίκην ἔσεσθαι,	καὶ	αὐτὸς ἔφη ξυλλήψεσθαι καὶ παρακαλούμενος
[1, 65]	ἐπὶ πλέον ὁ σῖτος ἀντίσχῃ,	καὶ	αὐτὸς ἤθελε τῶν μενόντων εἶναι·
[1, 123]	πόλεμον, τοῦ τε θεοῦ χρήσαντος	καὶ	αὐτοῦ ὑποσχομένου ξυλλήψεσθαι καὶ τῆς
[1, 86]	καὶ λόγοις διακριτέα μὴ λόγῳ	καὶ	αὐτοὺς βλαπτομένους, ἀλλὰ τιμωρητέα ἐν
[1, 90]	πανδημεὶ τοὺς ἐν τῇ πόλει	{καὶ	αὐτοὺς καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας}
[1, 93]	εἶναι, λιμένας ἔχον τρεῖς αὐτοφυεῖς,	καὶ	αὐτοὺς ναυτικοὺς γεγενημένους μέγα προφέρειν
[1, 103]	αὐτοὶ καὶ παῖδες καὶ γυναῖκες,	καὶ	αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι δεξάμενοι κατ'
[1, 75]	ἡμῖν δὲ προσελθόντων τῶν ξυμμάχων	καὶ	αὐτῶν δεηθέντων ἡγεμόνας καταστῆναι· ἐξ
[1, 60]	τοῖς Ποτειδεάταις αἰεί ποτε ἐπιτήδειος.	καὶ	ἀφικνοῦνται τεσσαρακοστῇ ἡμέρᾳ ὕστερον ἐπὶ
[1, 61]	παρεληλυθώς, ἀπανίστανται ἐκ τῆς Μακεδονίας,	καὶ	ἀφικόμενοι ἐς Βέροιαν κἀκεῖθεν ἐπὶ
[1, 90]	Πελοπόννησον πᾶσιν ἔφασαν ἀναχώρησίν τε	καὶ	ἀφορμὴν ἱκανὴν εἶναι. οἱ δ'
[1, 115]	Νίσαιαν καὶ Πηγὰς καὶ Τροιζῆνα	καὶ	Ἀχαΐαν· ταῦτα γὰρ εἶχον Ἀθηναῖοι
[1, 3]	ἐν τοῖς ἔπεσι καὶ Ἀργείους	καὶ	Ἀχαιοὺς ἀνακαλεῖ. οὐ μὴν οὐδὲ
[1, 82]	ἐπιβουλευόμεθα, μὴ Ἕλληνας μόνον, ἀλλὰ	καὶ	βαρβάρους προσλαβόντας διασωθῆναι) καὶ τὰ
[1, 82]	ξυμμάχων τε προσαγωγῇ καὶ Ἑλλήνων	καὶ	βαρβάρων, εἴ ποθέν τινα ἢ
[1, 109]	ἐκράτουν τῆς Αἰγύπτου οἱ Ἀθηναῖοι,	καὶ	βασιλεὺς πέμπει ἐς Λακεδαίμονα Μεγάβαζον
[1, 128]	ἀναχώρησιν (εἶχον δὲ Μῆδοι αὐτὸ	καὶ	βασιλέως προσήκοντές τινες καὶ ξυγγενεῖς
[1, 105]	καὶ ἐν Αἰγύπτῳ· ἢν δὲ	καὶ	βοηθῶσιν, ἀπ' Αἰγίνης ἀναστήσεσθαι αὐτούς.
[1, 2]	ἥ τε νῦν Θεσσαλία καλουμένη	καὶ	Βοιωτία Πελοποννήσου τε τὰ πολλὰ
[1, 57]	καὶ τοῖς ἐπὶ Θρᾴκης Ξαλκιδεῦσι	καὶ	Βοττιαίοις ξυναποστῆναι, νομίζων, εἰ ξύμμαχα
[1, 58]	καιρὸν τοῦτον ἀφίστανται μετὰ Ξαλκιδέων	καὶ	Βοττιαίων κοινῇ ξυνομόσαντες. καὶ Περδίκκας
[1, 65]	ἑξακοσίους καὶ χιλίους τὴν Ξαλκιδικὴν	καὶ	Βοττικὴν ἐδῄου καὶ ἔστιν ἃ
[1, 57]	ποιεῖσθαι. ὧν οἱ Ἀθηναῖοι αἰσθόμενοι	καὶ	βουλόμενοι προκαταλαμβάνειν τῶν πόλεων τὰς
[1, 115]	παρεσκευάζοντο στρατεύειν. ξυναπέστησαν δ' αὐτοῖς	καὶ	Βυζάντιοι. ~Ἀθηναῖοι δὲ ὡς ᾔσθοντο,
[1, 117]	κατὰ χρόνους ἀποδοῦναι. ξυνέβησαν δὲ	καὶ	Βυζάντιοι ὥσπερ καὶ πρότερον ὑπήκοοι
[1, 95]	Παυσανίαν ἀνακρινοῦντες ὧν πέρι ἐπυνθάνοντο·	καὶ	γὰρ ἀδικία πολλὴ κατηγορεῖτο αὐτοῦ
[1, 75]	καὶ διαφόρων ὄντων, ἀνέντας κινδυνεύειν·	καὶ	γὰρ ἂν αἱ ἀποστάσεις πρὸς
[1, 136]	αὐτῷ Ἀθηναίων δεομένῳ, φεύγοντα τιμωρεῖσθαι·	καὶ	γὰρ ἂν ὑπ' ἐκείνου πολλῷ
[1, 75]	μὴ οὕτως ἄγαν ἐπιφθόνως διακεῖσθαι;	καὶ	γὰρ αὐτὴν τήνδε ἐλάβομεν οὐ
[1, 141]	ὧν φιλεῖ μηδὲν ἐπιτελὲς γίγνεσθαι.	καὶ	γὰρ οἱ μὲν ὡς μάλιστα
[1, 73]	ἔσται αἰεὶ προβαλλομένοις, ἀνάγκη λέγειν·	καὶ	γὰρ ὅτε ἐδρῶμεν, ἐπ' ὠφελίᾳ
[1, 11]	καὶ ὄντες ἁθρόοι ἄνευ λῃστείας	καὶ	γεωργίας ξυνεχῶς τὸν πόλεμον διέφερον,
[1, 82]	ὁμοῖα ὑποσημαίνοντας μᾶλλον ἂν εἴκοιεν,	καὶ	γῆν ἔτι ἄτμητον ἔχοντες καὶ
[1, 143]	τήν τε ὀλόφυρσιν μὴ οἰκιῶν	καὶ	γῆς ποιεῖσθαι, ἀλλὰ τῶν σωμάτων·
[1, 128]	χαρίζεσθαι βουλόμενος ἀποπέμπει δορὶ ἑλών,	καὶ	γνώμην ποιοῦμαι, εἰ καὶ σοὶ
[1, 75]	καὶ προθυμίας ἕνεκα τῆς τότε	καὶ	γνώμης ξυνέσεως ἀρχῆς γε ἧς
[1, 90]	ἐν τῇ πόλει {καὶ αὐτοὺς	καὶ	γυναῖκας καὶ παῖδας} φειδομένους μήτε
[1, 89]	διεκομίζοντο εὐθὺς ὅθεν ὑπεξέθεντο παῖδας	καὶ	γυναῖκας καὶ τὴν περιοῦσαν κατασκευήν,
[1, 103]	ἐξῆλθον δὲ αὐτοὶ καὶ παῖδες	καὶ	γυναῖκες, καὶ αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι
[1, 33]	αὕτη πάρεστιν αὐτεπάγγελτος ἄνευ κινδύνων	καὶ	δαπάνης διδοῦσα ἑαυτήν, καὶ προσέτι
[1, 35]	παρ' ὁποτέρους ἂν ἀρέσκηται ἐλθεῖν.	καὶ	δεινὸν εἰ τοῖσδε μὲν ἀπό
[1, 102]	ἀποπεμπόμενοι, ἀλλά τινος ὑπόπτου γενομένου,	καὶ	δεινὸν ποιησάμενοι καὶ οὐκ ἀξιώσαντες
[1, 122]	χειρώσονται. καὶ τὴν ἧσσαν, εἰ	καὶ	δεινόν τῳ ἀκοῦσαι, ἴστω οὐκ
[1, 143]	ἂν ἐξελθόντας ἐκέλευον αὐτὰ δῃῶσαι	καὶ	δεῖξαι Πελοποννησίοις ὅτι τούτων γε
[1, 29]	παρὰ πολὺ καὶ ναῦς πέντε	καὶ	δέκα διέφθειραν τῶν Κορινθίων. τῇ
[1, 117]	ἑαυτοὺς ἐκράτησαν ἡμέρας περὶ τέσσαρας	καὶ	δέκα, καὶ ἐσεκομίσαντο καὶ ἐξεκομίσαντο
[1, 87]	λελύσθαι, ἐγένετο ἐν τῷ τετάρτῳ	καὶ	δεκάτῳ ἔτει τῶν τριακοντουτίδων σπονδῶν
[1, 108]	μὲν ἐς τὴν Μεγαρίδα ἐλθόντες	καὶ	δενδροτομήσαντες πάλιν ἀπῆλθον ἐπ' οἴκου
[1, 76]	τριῶν> τῶν μεγίστων νικηθέντες, τιμῆς	καὶ	δέους καὶ ὠφελίας, οὐδ' αὖ
[1, 57]	ὅτι Φιλίππῳ τῷ ἑαυτοῦ ἀδελφῷ	καὶ	Δέρδᾳ κοινῇ πρὸς αὐτὸν ἐναντιουμένοις
[1, 39]	τὸ εὐπρεπὲς τῆς δίκης παρέσχοντο.	καὶ	δεῦρο ἥκουσιν οὐ τἀκεῖ μόνον
[1, 140]	μὲν τῶν διαφορῶν ἀλλήλοις διδόναι	καὶ	δέχεσθαι, ἔχειν δὲ ἑκατέρους ἃ
[1, 37]	ἐξῆν αὐτοῖς τὴν ἀρετὴν διδοῦσι	καὶ	δεχομένοις τὰ δίκαια δεικνύναι. ~ἀλλ'
[1, 93]	πόλιν ἐτείχισαν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ.	καὶ	δήλη ἡ οἰκοδομία ἔτι καὶ
[1, 38]	καὶ μάλιστα ὑπὸ ἀποίκων στεργόμεθα·	καὶ	δῆλον ὅτι, εἰ τοῖς πλέοσιν
[1, 134]	ἄλλου δὲ νεύματι ἀφανεῖ χρησαμένου	καὶ	δηλώσαντος εὐνοίᾳ πρὸς τὸ ἱερὸν
[1, 73]	παραιτήσεως μᾶλλον ἕνεκα ἢ μαρτυρίου	καὶ	δηλώσεως πρὸς οἵαν ὑμῖν πόλιν
[1, 80]	ἄριστα ἐξήρτυνται, πλούτῳ τε ἰδίῳ	καὶ	δημοσίῳ καὶ ναυσὶ καὶ ἵπποις
[1, 137]	φράζει τῷ ναυκλήρῳ ὅστις ἐστὶ	καὶ	δι' ἃ φεύγει, καὶ εἰ
[1, 18]	Λακεδαιμόνιοι τῇ αὐτῇ πολιτείᾳ χρῶνται,	καὶ	δι' αὐτὸ δυνάμενοι καὶ τὰ
[1, 142]	τῷ μὴ μελετῶντι ἀξυνετώτεροι ἔσονται	καὶ	δι' αὐτὸ καὶ ὀκνηρότεροι. τὸ
[1, 68]	τῶν αὑτοῖς ἰδίᾳ διαφόρων λέγουσιν·	καὶ	δι' αὐτὸ οὐ πρὶν πάσχειν,
[1, 2]	ἡγούμενοι ἐπικρατεῖν, οὐ χαλεπῶς ἀπανίσταντο,	καὶ	δι' αὐτὸ οὔτε μεγέθει πόλεων
[1, 73]	καὶ ὅσα αὐτοὶ ξύνιστε, εἰ	καὶ	δι' ὄχλου μᾶλλον ἔσται αἰεὶ
[1, 80]	ἀστυγείτονας παρόμοιος ἡμῶν ἡ ἀλκή,	καὶ	διὰ ταχέων οἷόν τε ἐφ'
[1, 127]	αὐτῷ πρὸς τὴν πόλιν ὡς	καὶ	διὰ τὴν ἐκείνου ξυμφορὰν τὸ
[1, 130]	ἐνδυόμενος ἐκ τοῦ Βυζαντίου ἐξῄει	καὶ	διὰ τῆς Θρᾴκης πορευόμενον αὐτὸν
[1, 93]	περίβολος πανταχῇ ἐξήχθη τῆς πόλεως,	καὶ	διὰ τοῦτο πάντα ὁμοίως κινοῦντες
[1, 109]	τῆς νήσου τὰ πολλὰ ἤπειρον,	καὶ	διαβὰς εἷλε τὴν νῆσον πεζῇ.
[1, 13]	δὲ μάλιστα καὶ ταύτῃ ἑξήκοντα	καὶ	διακόσιά ἐστι μέχρι τοῦ αὐτοῦ
[1, 55]	ἦσαν δοῦλοι ἀπέδοντο, πεντήκοντα δὲ	καὶ	διακοσίους δήσαντες ἐφύλασσον καὶ ἐν
[1, 10]	οὕτως ἐνδεεστέρα. πεποίηκε γὰρ χιλίων	καὶ	διακοσίων νεῶν τὰς μὲν Βοιωτῶν
[1, 106]	αὐτῶν μέρος οὐκ ὀλίγον προσβιασθὲν	καὶ	διαμαρτὸν τῆς ὁδοῦ ἐσέπεσεν ἔς
[1, 1]	τὸ μὲν εὐθύς, τὸ δὲ	καὶ	διανοούμενον. κίνησις γὰρ αὕτη μεγίστη
[1, 111]	ἐκράτησαν. καὶ εὐθὺς παραλαβόντες Ἀχαιοὺς	καὶ	διαπλεύσαντες πέραν τῆς Ἀκαρνανίας ἐς
[1, 141]	ἐστιν αὐτοῖς, ἔπειτα χρονίων πολέμων	καὶ	διαποντίων ἄπειροι διὰ τὸ βραχέως
[1, 38]	ἀπαρέσκοιμεν, οὐδ' ἐπιστρατεύομεν ἐκπρεπῶς μὴ	καὶ	διαφερόντως τι ἀδικούμενοι. καλὸν δ'
[1, 138]	βεβαιότατα δὴ φύσεως ἰσχὺν δηλώσας	καὶ	διαφερόντως τι ἐς αὐτὸ μᾶλλον
[1, 102]	γὰρ ἂν εἷλον τὸ χωρίον.	καὶ	διαφορὰ ἐκ ταύτης τῆς στρατείας
[1, 146]	ὕστερον ἐπρεσβεύοντο· ~αἰτίαι δὲ αὗται	καὶ	διαφοραὶ ἐγένοντο ἀμφοτέροις πρὸ τοῦ
[1, 39]	ἀξιοῦντες οὐ ξυμμαχεῖν, ἀλλὰ ξυναδικεῖν	καὶ	διαφόρους ὄντας ἡμῖν δέχεσθαι σφᾶς·
[1, 75]	οὐκέτι ὁμοίως φίλων, ἀλλ' ὑπόπτων	καὶ	διαφόρων ὄντων, ἀνέντας κινδυνεύειν· καὶ
[1, 97]	βουλευόντων τοσάδε ἐπῆλθον πολέμῳ τε	καὶ	διαχειρίσει πραγμάτων μεταξὺ τοῦδε τοῦ
[1, 6]	πυγμῆς καὶ πάλης ἆθλα τίθεται,	καὶ	διεζωμένοι τοῦτο δρῶσιν. πολλὰ δ'
[1, 49]	δὴ ἔργου πᾶς εἴχετο ἤδη	καὶ	διεκέκριτο οὐδὲν ἔτι, ἀλλὰ ξυνέπεσεν
[1, 100]	στρατηγοῦντος, καὶ εἷλον τριήρεις Φοινίκων	καὶ	διέφθειραν τὰς πάσας ἐς διακοσίας.
[1, 45]	αὐτῶν Λακεδαιμόνιός τε ὁ Κίμωνος	καὶ	Διότιμος ὁ Στρομβίχου καὶ Πρωτέας
[1, 44]	Ἀθηναῖοι δὲ ἀκούσαντες ἀμφοτέρων, γενομένης	καὶ	δὶς ἐκκλησίας, τῇ μὲν προτέρᾳ
[1, 136]	ἐς τὴν ἤπειρον τὴν καταντικρύ.	καὶ	διωκόμενος ὑπὸ τῶν προστεταγμένων κατὰ
[1, 85]	σωμάτων καὶ χρημάτων καὶ πόλεων	καὶ	δόξης βουλεύσωμεν, ἀλλὰ καθ' ἡσυχίαν.
[1, 5]	τοῦ ἔργου, φέροντος δέ τι	καὶ	δόξης μᾶλλον· δηλοῦσι δὲ τῶν
[1, 55]	Κέρκυραν ἀναχωρήσαντες προσποιήσειαν· ἐτύγχανον δὲ	καὶ	δυνάμει αὐτῶν οἱ πλείους πρῶτοι
[1, 15]	γῆν δὲ πόλεμος, ὅθεν τις	καὶ	δύναμις παρεγένετο, οὐδεὶς ξυνέστη· πάντες
[1, 84]	εὐδοξοτάτην πόλιν διὰ παντὸς νεμόμεθα.	καὶ	δύναται μάλιστα σωφροσύνη ἔμφρων τοῦτ'
[1, 126]	Ὀλυμπιονίκης τῶν πάλαι εὐγενής τε	καὶ	δυνατός, ἐγεγαμήκει δὲ θυγατέρα Θεαγένους
[1, 126]	τε τοῦ Διὸς μεγίστην εἶναι	καὶ	ἑαυτῷ τι προσήκειν Ὀλύμπια νενικηκότι.
[1, 26]	κελεύοντες καὶ Ἀμπρακιωτῶν καὶ Λευκαδίων	καὶ	ἑαυτῶν φρουρούς. ἐπορεύθησαν δὲ πεζῇ
[1, 19]	χρήματα τοῖς πᾶσι τάξαντες φέρειν.	καὶ	ἐγένετο αὐτοῖς ἐς τόνδε τὸν
[1, 15]	ξυνέστη· πάντες δὲ ἦσαν, ὅσοι	καὶ	ἐγένοντο, πρὸς ὁμόρους τοὺς σφετέρους
[1, 78]	βραχέων, καὶ μὴ ἀλλοτρίαις γνώμαις	καὶ	ἐγκλήμασι πεισθέντες οἰκεῖον πόνον πρόσθησθε.
[1, 139]	Ἀθηναῖοι γνώμας σφίσιν αὐτοῖς προυτίθεσαν,	καὶ	ἐδόκει ἅπαξ περὶ ἁπάντων βουλευσαμένους
[1, 95]	δὲ αὐτοῦ οὐχ ἥκιστα μηδισμὸς	καὶ	ἐδόκει σαφέστατον εἶναι. καὶ ἐκεῖνον
[1, 51]	ἐκ τοῦ ἀφανοῦς οὐχ ἑωρῶντο,	καὶ	ἐθαύμαζον τοὺς Κορινθίους πρύμναν κρουομένους,
[1, 81]	καταλύεσθαι ἔτι καλόν, ἄλλως τε	καὶ	εἰ δόξομεν ἄρξαι μᾶλλον τῆς
[1, 137]	ἐστὶ καὶ δι' ἃ φεύγει,	καὶ	εἰ μὴ σώσει αὐτόν, ἔφη
[1, 76]	τὸ ὑμῖν ὠφέλιμον καταστησάμενοι ἐξηγεῖσθε·	καὶ	εἰ τότε ὑπομείναντες διὰ παντὸς
[1, 143]	ἀλλ' οἱ ἄνδρες ταῦτα κτῶνται.	καὶ	εἰ ᾤμην πείσειν ὑμᾶς, αὐτοὺς
[1, 14]	κατέστη. Αἰγινῆται γὰρ καὶ Ἀθηναῖοι,	καὶ	εἴ τινες ἄλλοι, βραχέα ἐκέκτηντο,
[1, 67]	Λακεδαιμόνιοι προσπαρακαλέσαντες τῶν ξυμμάχων τε	καὶ	εἴ τίς τι ἄλλο ἔφη
[1, 62]	ἐπειδὴ πρὸς τῷ ἰσθμῷ ἐγένοντο	καὶ	εἶδον τοὺς ἐναντίους παρασκευαζομένους ὡς
[1, 46]	Λευκαδίων δέκα, Ἀμπρακιωτῶν δὲ ἑπτὰ	καὶ	εἴκοσι καὶ Ἀνακτορίων μία, αὐτῶν
[1, 116]	καὶ Ξίων καὶ Λεσβίων πέντε	καὶ	εἴκοσι, καὶ ἀποβάντες καὶ κρατοῦντες
[1, 26]	ἐχαλέπαινον· καὶ πλεύσαντες εὐθὺς πέντε	καὶ	εἴκοσι ναυσὶ καὶ ὕστερον ἑτέρῳ
[1, 100]	Ἀθηναῖοι Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδου στρατηγοῦντος,	καὶ	εἷλον τριήρεις Φοινίκων καὶ διέφθειραν
[1, 116]	ἐπολιόρκουν τρισὶ τείχεσι τὴν πόλιν	καὶ	ἐκ θαλάσσης ἅμα. Περικλῆς δὲ
[1, 64]	κράτος ἡ Ποτείδαια ἀμφοτέρωθεν ἐπολιορκεῖτο	καὶ	ἐκ θαλάσσης ναυσὶν ἅμα ἐφορμούσαις.
[1, 110]	ἔκ τε γῆς ἐπιπεσόντες πεζοὶ	καὶ	ἐκ θαλάσσης Φοινίκων ναυτικὸν διέφθειραν
[1, 81]	γῆ ἐστὶ πολλὴ ἧς ἄρχουσι,	καὶ	ἐκ θαλάσσης ὧν δέονται ἐπάξονται.
[1, 68]	οὐχ ἥκιστα τοῖς ἡμετέροις ξυμμάχοις,	καὶ	ἐκ πολλοῦ προπαρεσκευασμένους, εἴ ποτε
[1, 35]	πληροῦν τὰς ναῦς καὶ προσέτι	καὶ	ἐκ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος καὶ
[1, 109]	καὶ τοὺς ξυμμάχους μάχῃ ἐκράτησε	καὶ	ἐκ τῆς Μέμφιδος ἐξήλασε τοὺς
[1, 116]	ἐπ' αὐτοὺς πλέουσιν· ᾤχετο γὰρ	καὶ	ἐκ τῆς Σάμου πέντε ναυσὶ
[1, 39]	ἥν γε οὐ τὸν προύχοντα	καὶ	ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς προκαλούμενον λέγειν
[1, 131]	κελευσάντων αὐτῶν τοιαῦτα ἐφαίνετο ποιῶν,	καὶ	ἐκ τοῦ Βυζαντίου βίᾳ ὑπ'
[1, 76]	εἴ τι μετριάζομεν· ἡμῖν δὲ	καὶ	ἐκ τοῦ ἐπιεικοῦς ἀδοξία τὸ
[1, 117]	Περικλέους πάλιν ταῖς ναυσὶ κατεκλῄσθησαν.	καὶ	ἐκ τῶν Ἀθηνῶν ὕστερον προσεβοήθησαν
[1, 122]	καὶ ἁθρόοι καὶ κατὰ ἔθνη	καὶ	ἕκαστον ἄστυ μιᾷ γνώμῃ ἀμυνούμεθα
[1, 141]	δὲ πλέονι τὰ οἰκεῖα πράσσουσι,	καὶ	ἕκαστος οὐ παρὰ τὴν ἑαυτοῦ
[1, 10]	νεῶν τὰς μὲν Βοιωτῶν εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν ἀνδρῶν, τὰς δὲ Φιλοκτήτου
[1, 46]	ἐπὶ τὴν Κέρκυραν ναυσὶ πεντήκοντα	καὶ	ἑκατόν. ἦσαν δὲ Ἠλείων μὲν
[1, 63]	τριακοσίων, Ἀθηναίων δὲ αὐτῶν πεντήκοντα	καὶ	ἑκατὸν καὶ Καλλίας ὁ στρατηγός.
[1, 47]	ᾔσθοντο αὐτοὺς προσπλέοντας, πληρώσαντες δέκα	καὶ	ἑκατὸν ναῦς, ὧν ἦρχε Μικιάδης
[1, 25]	οὐκ ἀδύνατοι· τριήρεις γὰρ εἴκοσι	καὶ	ἑκατὸν ὑπῆρχον αὐτοῖς ὅτε ἤρχοντο
[1, 15]	πρὸς ὁμόρους τοὺς σφετέρους ἑκάστοις,	καὶ	ἐκδήμους στρατείας πολὺ ἀπὸ τῆς
[1, 28]	δικάζεσθαι. Κερκυραῖοι δὲ ἀντέλεγον, ἢν	καὶ	ἐκεῖνοι τοὺς ἐν Ἐπιδάμνῳ ἀπαγάγωσι,
[1, 83]	ἐπελθεῖν δοκείτω εἶναι. εἰσὶ γὰρ	καὶ	ἐκείνοις οὐκ ἐλάσσους χρήματα φέροντες
[1, 95]	μηδισμὸς καὶ ἐδόκει σαφέστατον εἶναι.	καὶ	ἐκεῖνον μὲν οὐκέτι ἐκπέμπουσιν ἄρχοντα,
[1, 132]	ἢν ψευσθῇ τῆς δόξης ἢ	καὶ	ἐκεῖνός τι μεταγράψαι αἰτήσῃ, μὴ
[1, 55]	ἀπάτῃ (ἦν δὲ κοινὸν Κερκυραίων	καὶ	ἐκείνων) καὶ καταστήσαντες ἐν αὐτῷ
[1, 138]	ἐθαύμασέ τε αὐτοῦ τὴν διάνοιαν	καὶ	ἐκέλευε ποιεῖν οὕτως. ὁ δ'
[1, 138]	τὸν βίον· λέγουσι δέ τινες	καὶ	ἑκούσιον φαρμάκῳ ἀποθανεῖν αὐτόν, ἀδύνατον
[1, 115]	πρῶτον μὲν τῷ δήμῳ ἐπανέστησαν	καὶ	ἐκράτησαν τῶν πλείστων, ἔπειτα τοὺς
[1, 125]	ὅσοι παρῆσαν ἑξῆς, καὶ μείζονι	καὶ	ἐλάσσονι πόλει· καὶ τὸ πλῆθος
[1, 10]	ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, τὰς μεγίστας	καὶ	ἐλαχίστας· ἄλλων γοῦν μεγέθους πέρι
[1, 10]	πρὸς τὰς μεγίστας δ' οὖν	καὶ	ἐλαχίστας ναῦς τὸ μέσον σκοποῦντι
[1, 141]	δύναται δούλωσιν ἥ τε μεγίστη	καὶ	ἐλαχίστη δικαίωσις ἀπὸ τῶν ὁμοίων
[1, 66]	ξυμμαχίδα καὶ φόρου ὑποτελῆ ἀπέστησαν,	καὶ	ἐλθόντες σφίσιν ἀπὸ τοῦ προφανοῦς
[1, 136]	λαβὼν καθέζεσθαι ἐπὶ τὴν ἑστίαν.	καὶ	ἐλθόντος οὐ πολὺ ὕστερον τοῦ
[1, 119]	ἐβούλοντο ἐπαγαγεῖν εἰ χρὴ πολεμεῖν.	καὶ	ἐλθόντων τῶν πρέσβεων ἀπὸ τῆς
[1, 112]	γίγνονται Πελοποννησίοις καὶ Ἀθηναίοις πεντέτεις.	καὶ	Ἑλληνικοῦ μὲν πολέμου ἔσχον οἱ
[1, 96]	ἔπαθον δῃοῦντας τὴν βασιλέως χώραν.	καὶ	Ἑλληνοταμίαι τότε πρῶτον Ἀθηναίοις κατέστη
[1, 82]	αὐτῶν ἐξαρτύεσθαι ξυμμάχων τε προσαγωγῇ	καὶ	Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων, εἴ ποθέν
[1, 89]	Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ἀπὸ Ἰωνίας	καὶ	Ἑλλησπόντου ξύμμαχοι ἤδη ἀφεστηκότες ἀπὸ
[1, 107]	Βοιὸν καὶ Κυτίνιον καὶ Ἐρινεόν,	καὶ	ἑλόντων ἓν τῶν πολισμάτων τούτων,
[1, 65]	ἐφορμούσαις. ~Ἀριστεὺς δὲ ἀποτειχισθείσης αὐτῆς	καὶ	ἐλπίδα οὐδεμίαν ἔχων σωτηρίας, ἢν
[1, 70]	μόνοι γὰρ ἔχουσί τε ὁμοίως	καὶ	ἐλπίζουσιν ἃ ἂν ἐπινοήσωσι διὰ
[1, 1]	πρὸς ἀλλήλους, ἀρξάμενος εὐθὺς καθισταμένου	καὶ	ἐλπίσας μέγαν τε ἔσεσθαι καὶ
[1, 101]	ὑπέσχοντο μὲν κρύφα τῶν Ἀθηναίων	καὶ	ἔμελλον, διεκωλύθησαν δὲ ὑπὸ τοῦ
[1, 121]	ἐπικρατῆσαι, πρῶτον μὲν πλήθει προύχοντας	καὶ	ἐμπειρίᾳ πολεμικῇ, ἔπειτα ὁμοίως πάντας
[1, 18]	ἀφισταμένοις εὖ παρεσκευάσαντο τὰ πολέμια	καὶ	ἐμπειρότεροι ἐγένοντο μετὰ κινδύνων τὰς
[1, 13]	ναῦς κτησάμενοι τὸ λῃστικὸν καθῄρουν,	καὶ	ἐμπόριον παρέχοντες ἀμφότερα δυνατὴν ἔσχον
[1, 105]	τε Αἰγίνῃ ἀπούσης στρατιᾶς πολλῆς	καὶ	ἐν Αἰγύπτῳ· ἢν δὲ καὶ
[1, 120]	νέμοντας τὰ κοινὰ προσκοπεῖν, ὥσπερ	καὶ	ἐν ἄλλοις ἐκ πάντων προτιμῶνται.
[1, 144]	ἐναντίων διανοίας. ἀλλ' ἐκεῖνα μὲν	καὶ	ἐν ἄλλῳ λόγῳ ἅμα τοῖς
[1, 142]	φοβηθῆναι. τὴν μὲν γὰρ χαλεπὸν	καὶ	ἐν εἰρήνῃ πόλιν ἀντίπαλον κατασκευάσασθαι,
[1, 55]	δὲ καὶ διακοσίους δήσαντες ἐφύλασσον	καὶ	ἐν θεραπείᾳ εἶχον πολλῇ, ὅπως
[1, 41]	μὲν ἐπικράτησιν, Σαμίων δὲ κόλασιν,	καὶ	ἐν καιροῖς τοιούτοις ἐγένετο οἷς
[1, 143]	ἡμῖν δ' ἐστὶ γῆ πολλὴ	καὶ	ἐν νήσοις καὶ κατ' ἤπειρον·
[1, 7]	αἵ τε ἐν ταῖς νήσοις	καὶ	ἐν ταῖς ἠπείροις (ἔφερον γὰρ
[1, 6]	ἔτη ἐπειδὴ πέπαυται. ἔτι δὲ	καὶ	ἐν τοῖς βαρβάροις ἔστιν οἷς
[1, 70]	τολμηταὶ καὶ παρὰ γνώμην κινδυνευταὶ	καὶ	ἐν τοῖς δεινοῖς εὐέλπιδες· τὸ
[1, 9]	δεδήλωκεν, εἴ τῳ ἱκανὸς τεκμηριῶσαι.	καὶ	ἐν τοῦ σκήπτρου ἅμα τῇ
[1, 60]	Δέρδου ἀδελφῶν ἄνωθεν στρατιᾷ ἐσβεβληκότων.	~καὶ	ἐν τούτῳ οἱ Κορίνθιοι, τῆς
[1, 8]	προσεποιοῦντο ὑπηκόους τὰς ἐλάσσους πόλεις.	καὶ	ἐν τούτῳ τῷ τρόπῳ μᾶλλον
[1, 140]	αὐτῇ ὀργῇ ἀναπειθομένους τε πολεμεῖν	καὶ	ἐν τῷ ἔργῳ πράσσοντας, πρὸς
[1, 142]	θρασύνοντες, πολλαῖς δὲ εἰργόμενοι ἡσυχάσουσι	καὶ	ἐν τῷ μὴ μελετῶντι ἀξυνετώτεροι
[1, 6]	γυμνάζεσθαι ἠλείψαντο· τὸ δὲ πάλαι	καὶ	ἐν τῷ Ὀλυμπικῷ ἀγῶνι διαζώματα
[1, 132]	γένους τε τοῦ βασιλείου ὄντα	καὶ	ἐν τῷ παρόντι τιμὴν ἔχοντα
[1, 95]	οἱ ἐξιόντες χείρους γίγνωνται, ὅπερ	καὶ	ἐν τῷ Παυσανίᾳ ἐνεῖδον, ἀπαλλαξείοντες
[1, 14]	ὄντος, τὰς ναῦς ποιήσασθαι αἷσπερ	καὶ	ἐναυμάχησαν· καὶ αὗται οὔπω εἶχον
[1, 139]	ἀφιέναι, καὶ μάλιστά γε πάντων	καὶ	ἐνδηλότατα προύλεγον τὸ περὶ Μεγαρέων
[1, 49]	δὲ ἡ τροπὴ ἐγίγνετο λαμπρῶς	καὶ	ἐνέκειντο οἱ Κορίνθιοι, τότε δὴ
[1, 29]	ἐπολιόρκουν) ἀνταναγαγόμενοι καὶ παραταξάμενοι ἐναυμάχησαν·	καὶ	ἐνίκησαν οἱ Κερκυραῖοι παρὰ πολὺ
[1, 105]	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἑκατέροις παρῆσαν,	καὶ	ἐνίκων Ἀθηναῖοι καὶ ναῦς ἑβδομήκοντα
[1, 105]	ἐναυμάχησαν ἐπὶ Κεκρυφαλείᾳ Πελοποννησίων ναυσί,	καὶ	ἐνίκων Ἀθηναῖοι. πολέμου δὲ καταστάντος
[1, 116]	αἱ πᾶσαι ἀπὸ Μιλήτου πλέουσαι)	καὶ	ἐνίκων Ἀθηναῖοι. ὕστερον δὲ αὐτοῖς
[1, 105]	Κορινθίους καὶ Ἐπιδαυρίους μάχη ἐγένετο,	καὶ	ἐνίκων Κορίνθιοι. καὶ ὕστερον Ἀθηναῖοι
[1, 100]	καὶ τῶν ξυμμάχων πρὸς Μήδους,	καὶ	ἐνίκων τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἀμφότερα
[1, 105]	πρὸς Κορινθίους διεκρίθησαν ἀπ' ἀλλήλων,	καὶ	ἐνόμισαν αὐτοὶ ἑκάτεροι οὐκ ἔλασσον
[1, 93]	ἦν, ἀλλὰ ξυνῳκοδομημένοι μεγάλοι λίθοι	καὶ	ἐντομῇ ἐγγώνιοι, σιδήρῳ πρὸς ἀλλήλους
[1, 137]	τε Ἀθηνῶν παρὰ τῶν φίλων	καὶ	ἐξ Ἄργους ἃ ὑπεξέκειτο) καὶ
[1, 115]	κατεβόων τῶν Σαμίων. ξυνεπελάβοντο δὲ	καὶ	ἐξ αὐτῆς τῆς Σάμου ἄνδρες
[1, 64]	ὃς ἀφικόμενος ἐς τὴν Παλλήνην	καὶ	ἐξ Ἀφύτιος ὁρμώμενος προσήγαγε τῇ
[1, 109]	καὶ ἐπολιόρκει ἐν αὐτῇ ἐνιαυτὸν	καὶ	ἓξ μῆνας, μέχρι οὗ ξηράνας
[1, 134]	τοῦ ἱεροῦ ἔτι ἔμπνουν ὄντα,	καὶ	ἐξαχθεὶς ἀπέθανε παραχρῆμα. καὶ αὐτὸν
[1, 117]	τέσσαρας καὶ δέκα, καὶ ἐσεκομίσαντο	καὶ	ἐξεκομίσαντο ἃ ἐβούλοντο. ἐλθόντος δὲ
[1, 94]	ὕστερον ἐς Βυζάντιον Μήδων ἐχόντων,	καὶ	ἐξεπολιόρκησαν ἐν τῇδε τῇ ἡγεμονίᾳ.
[1, 138]	ἃ μὲν μετὰ χεῖρας ἔχοι,	καὶ	ἐξηγήσασθαι οἷός τε, ὧν δ'
[1, 112]	καὶ τῶν ξυμμάχων Κίμωνος στρατηγοῦντος.	καὶ	ἑξήκοντα μὲν νῆες ἐς Αἴγυπτον
[1, 96]	πρῶτος φόρος ταχθεὶς τετρακόσια τάλαντα	καὶ	ἑξήκοντα. ταμιεῖόν τε Δῆλος ἦν
[1, 108]	καὶ Ἰσθμοῦ· Ἀθηναῖοι δὲ δευτέρᾳ	καὶ	ἑξηκοστῇ ἡμέρᾳ μετὰ τὴν μάχην
[1, 123]	εἰ ἄρα πλούτῳ τε νῦν	καὶ	ἐξουσίᾳ ὀλίγον προφέρετε (οὐ γὰρ
[1, 38]	τὴν τούτων μετριότητα· ὕβρει δὲ	καὶ	ἐξουσίᾳ πλούτου πολλὰ ἐς ἡμᾶς
[1, 3]	αὐτοῦ ἐν τῇ Φθιώτιδι ἰσχυσάντων,	καὶ	ἐπαγομένων αὐτοὺς ἐπ' ὠφελίᾳ ἐς
[1, 101]	μάχῃ καὶ πολιορκούμενοι Λακεδαιμονίους ἐπεκαλοῦντο	καὶ	ἐπαμύνειν ἐκέλευον ἐσβαλόντας ἐς τὴν
[1, 132]	τότε ἀπὸ τοῦ τρίποδος τοῦτο	καὶ	ἐπέγραψαν ὀνομαστὶ τὰς πόλεις ὅσαι
[1, 112]	καὶ Κυπρίοις καὶ Κίλιξιν ἐναυμάχησαν	καὶ	ἐπεζομάχησαν ἅμα, καὶ νικήσαντες ἀμφότερα
[1, 132]	ἀδίκημα καὶ τότ' ἐδόκει εἶναι,	καὶ	ἐπεί γε δὴ ἐν τούτῳ
[1, 54]	δὲ τριάκοντα ναῦς μάλιστα διαφθείραντες,	καὶ	ἐπειδὴ Ἀθηναῖοι ἦλθον, ἀνελόμενοι τὰ
[1, 54]	Κορίνθιοι ἰδόντες τὰς Ἀττικὰς ναῦς,	καὶ	ἐπειδὴ ἦλθον οἱ Ἀθηναῖοι, οὐκ
[1, 62]	στρατόπεδον ἐχώρουν ἐπὶ τὴν Ποτείδαιαν.	καὶ	ἐπειδὴ πρὸς τῷ ἰσθμῷ ἐγένοντο
[1, 131]	δι' αὐτὰ ταῦτα ἀνεκάλεσαν αὐτόν,	καὶ	ἐπειδὴ τῇ Ἑρμιονίδι νηὶ τὸ
[1, 49]	μέχρι τοῦ στρατοπέδου πλεύσαντες αὐτῶν	καὶ	ἐπεκβάντες ἐνέπρησάν τε τὰς σκηνὰς
[1, 62]	λογάδες ἔτρεψαν τὸ καθ' ἑαυτοὺς	καὶ	ἐπεξῆλθον διώκοντες ἐπὶ πολύ· τὸ
[1, 50]	ἀποβαίνειν. ἤδη δὲ ἦν ὀψὲ	καὶ	ἐπεπαιάνιστο αὐτοῖς ὡς ἐς ἐπίπλουν,
[1, 141]	δοκεῖ εἶναι, καὶ ἐπὶ μεγάλῃ	καὶ	ἐπὶ βραχείᾳ ὁμοίως προφάσει μὴ
[1, 141]	ὥσπερ ἔμοιγε ἄμεινον δοκεῖ εἶναι,	καὶ	ἐπὶ μεγάλῃ καὶ ἐπὶ βραχείᾳ
[1, 1]	τῶν βαρβάρων, ὡς δὲ εἰπεῖν	καὶ	ἐπὶ πλεῖστον ἀνθρώπων. τὰ γὰρ
[1, 50]	πολλῶν γὰρ νεῶν οὐσῶν ἀμφοτέρων	καὶ	ἐπὶ πολὺ τῆς θαλάσσης ἐπεχουσῶν,
[1, 58]	αἱ νῆες αἱ ἐπὶ Μακεδονίαν	καὶ	ἐπὶ σφᾶς ὁμοίως ἔπλεον, καὶ
[1, 48]	τῶν Κερκυραίων ναῦς μετεώρους τε	καὶ	ἐπὶ σφᾶς πλεούσας. ὡς δὲ
[1, 20]	πολλοῖς ἡ ζήτησις τῆς ἀληθείας,	καὶ	ἐπὶ τὰ ἑτοῖμα μᾶλλον τρέπονται.
[1, 37]	καὶ ἡμᾶς περὶ ἀμφοτέρων οὕτω	καὶ	ἐπὶ τὸν ἄλλον λόγον ἰέναι,
[1, 143]	ἢ ἅπασα ἡ ἄλλη Ἑλλάς.	καὶ	ἐπὶ τῷ κινδύνῳ οὐδεὶς ἂν
[1, 121]	ἅμα σῴζεσθαι οὐκ ἄρα δαπανήσομεν	καὶ	ἐπὶ τῷ μὴ ὑπ' ἐκείνων
[1, 74]	ἀπό τε οἰκουμένων τῶν πόλεων	καὶ	ἐπὶ τῷ τὸ λοιπὸν νέμεσθαι,
[1, 126]	ἀπαγαγόντες ἀπέκτειναν· καθεζομένους δέ τινας	καὶ	ἐπὶ τῶν σεμνῶν θεῶν τοῖς
[1, 137]	ὁλκάδος τυχὼν ἀναγομένης ἐπ' Ἰωνίας	καὶ	ἐπιβὰς καταφέρεται χειμῶνι ἐς τὸ
[1, 82]	τε ξυμμάχους ἡμῶν ἐᾶν βλάπτειν	καὶ	ἐπιβουλεύοντας μὴ καταφωρᾶν, ἀλλὰ ὅπλα
[1, 70]	δὲ τὰ ὑπάρχοντά τε σῴζειν	καὶ	ἐπιγνῶναι μηδὲν καὶ ἔργῳ οὐδὲ
[1, 38]	ἐς ἡμᾶς ἄλλα τε ἡμαρτήκασι	καὶ	Ἐπίδαμνον ἡμετέραν οὖσαν κακουμένην μὲν
[1, 114]	ἐπαγαγόμενοι δὲ Κορινθίους καὶ Σικυωνίους	καὶ	Ἐπιδαυρίους ἀπέστησαν οἱ Μεγαρῆς. ὁ
[1, 105]	ἀποβᾶσιν ἐς Ἁλιᾶς πρὸς Κορινθίους	καὶ	Ἐπιδαυρίους μάχη ἐγένετο, καὶ ἐνίκων
[1, 27]	ξυμπλεῖν, καὶ Παλῆς Κεφαλλήνων τέσσαρσιν.	καὶ	Ἐπιδαυρίων ἐδεήθησαν, οἳ παρέσχον πέντε,
[1, 105]	Αἴγιναν τριακοσίους ὁπλίτας πρότερον Κορινθίων	καὶ	Ἐπιδαυρίων ἐπικούρους διεβίβασαν, τὰ δὲ
[1, 70]	ἔσται. οἱ μέν γε νεωτεροποιοὶ	καὶ	ἐπινοῆσαι ὀξεῖς καὶ ἐπιτελέσαι ἔργῳ
[1, 35]	οὐχ ὅπως κωλυταὶ ἐχθρῶν ὄντων	καὶ	ἐπιόντων γενήσεσθε, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ
[1, 52]	οὓς ἐν ταῖς ναυσὶν εἶχον,	καὶ	ἐπισκευὴν οὐκ οὖσαν τῶν νεῶν
[1, 69]	ἤδη καὶ οὐ μέλλοντες ἐπέρχονται.	καὶ	ἐπιστάμεθα οἵᾳ ὁδῷ οἱ Ἀθηναῖοι
[1, 128]	καὶ τοὺς αἰχμαλώτους. ἔπεμψε δὲ	καὶ	ἐπιστολὴν τὸν Γόγγυλον φέροντα αὐτῷ·
[1, 140]	ἢ λόγοις τὰ ἐγκλήματα διαλύεσθαι,	καὶ	ἐπιτάσσοντες ἤδη καὶ οὐκέτι αἰτιώμενοι
[1, 122]	οὖσα τῶν προσόδων αἷς ἰσχύουσι,	καὶ	ἐπιτειχισμὸς τῇ χώρᾳ, ἄλλα τε
[1, 70]	γε νεωτεροποιοὶ καὶ ἐπινοῆσαι ὀξεῖς	καὶ	ἐπιτελέσαι ἔργῳ ἃ ἂν γνῶσιν·
[1, 9]	δὲ μητρὸς ἀδελφοῦ ὄντος αὐτῷ,	καὶ	ἐπιτρέψαντος Εὐρυσθέως, ὅτ' ἐστράτευε, Μυκήνας
[1, 89]	ὑπομείναντες Σηστὸν ἐπολιόρκουν Μήδων ἐχόντων,	καὶ	ἐπιχειμάσαντες εἷλον αὐτὴν ἐκλιπόντων τῶν
[1, 109]	ἐς Προσωπίτιδα τὴν νῆσον κατέκλῃσε	καὶ	ἐπολιόρκει ἐν αὐτῇ ἐνιαυτὸν καὶ
[1, 105]	αὐτῶν ἐς τὴν γῆν ἀπέβησαν	καὶ	ἐπολιόρκουν, Λεωκράτους τοῦ Στροίβου στρατηγοῦντος.
[1, 111]	τῆς Ἀκαρνανίας ἐς Οἰνιάδας ἐστράτευσαν	καὶ	ἐπολιόρκουν, οὐ μέντοι εἷλόν γε,
[1, 120]	γὰρ οὐδεὶς ὁμοῖα τῇ πίστει	καὶ	ἔργῳ ἐπεξέρχεται, ἀλλὰ μετ' ἀσφαλείας
[1, 70]	τε σῴζειν καὶ ἐπιγνῶναι μηδὲν	καὶ	ἔργῳ οὐδὲ τἀναγκαῖα ἐξικέσθαι. αὖθις
[1, 15]	πάλαι ποτὲ γενόμενον πόλεμον Ξαλκιδέων	καὶ	Ἐρετριῶν καὶ τὸ ἄλλο Ἑλληνικὸν
[1, 107]	Λακεδαιμονίων μητρόπολιν, Βοιὸν καὶ Κυτίνιον	καὶ	Ἐρινεόν, καὶ ἑλόντων ἓν τῶν
[1, 133]	καὶ Παυσανίου ὡς αὐτὸν ἐλθόντος	καὶ	ἐρωτῶντος τὴν πρόφασιν τῆς ἱκετείας
[1, 114]	ὕστερον Εὔβοια ἀπέστη ἀπὸ Ἀθηναίων,	καὶ	ἐς αὐτὴν διαβεβηκότος ἤδη Περικλέους
[1, 12]	τῇ γῇ ταύτῃ, ἀφ' ὧν	καὶ	ἐς Ἴλιον ἐστράτευσαν) Δωριῆς τε
[1, 2]	πλήθει ἀνθρώπων τὴν πόλιν, ὥστε	καὶ	ἐς Ἰωνίαν ὕστερον ὡς οὐχ
[1, 22]	τις εὐνοίας ἢ μνήμης ἔχοι.	καὶ	ἐς μὲν ἀκρόασιν ἴσως τὸ
[1, 131]	ἀνεχώρει τὸ δεύτερον ἐς Σπάρτην.	καὶ	ἐς μὲν τὴν εἱρκτὴν ἐσπίπτει
[1, 134]	ἦν δ' ἐγγὺς τὸ τέμενος.	καὶ	ἐς οἴκημα οὐ μέγα ὃ
[1, 6]	ἔτι οὕτω νεμόμενα τῶν ποτὲ	καὶ	ἐς πάντας ὁμοίων διαιτημάτων. Ἐν
[1, 58]	ἀνῳκίζοντό τε καθαιροῦντες τὰς πόλεις	καὶ	ἐς πόλεμον παρεσκευάζοντο· ~αἱ δὲ
[1, 6]	νῦν τρόπον πρῶτοι Λακεδαιμόνιοι ἐχρήσαντο	καὶ	ἐς τὰ ἄλλα πρὸς τοὺς
[1, 32]	ἐς τὴν χρείαν ἡμῖν ἄλογον	καὶ	ἐς τὰ ἡμέτερα αὐτῶν ἐν
[1, 144]	δυνάμει τόν τε βάρβαρον ἀπεώσαντο	καὶ	ἐς τάδε προήγαγον αὐτά. ὧν
[1, 36]	τε ἐνθένδε πρὸς τἀκεῖ παραπέμψαι,	καὶ	ἐς τἆλλα ξυμφορώτατόν ἐστιν. βραχυτάτῳ
[1, 91]	ὅτε ἐδόκει ἐκλιπεῖν ἄμεινον εἶναι	καὶ	ἐς τὰς ναῦς ἐσβῆναι, ἄνευ
[1, 135]	μὲν ἐν Ἄργει, ἐπιφοιτῶν δὲ	καὶ	ἐς τὴν ἄλλην Πελοπόννησον) πέμπουσι
[1, 100]