Livre, Chap. |
[1, 33] |
ἐν
τῷ
παντὶ
χρόνῳ
ὀλίγοις
|
δὴ |
ἅμα
πάντα
ξυνέβη,
καὶ
ὀλίγοι |
[1, 74] |
διὰ
τοῦτο
ὑμεῖς
ἐτιμήσατε
μάλιστα
|
δὴ |
ἄνδρα
ξένον
τῶν
ὡς
ὑμᾶς |
[1, 142] |
τῶν
Μηδικῶν
ἐξείργασθέ
πω·
πῶς
|
δὴ |
ἄνδρες
γεωργοὶ
καὶ
οὐ
θαλάσσιοι, |
[1, 132] |
βουλεῦσαί
τι
ἀνήκεστον,
πρίν
γε
|
δὴ |
αὐτοῖς,
ὡς
λέγεται,
ὁ
μέλλων |
[1, 122] |
πεφευγότες
αὐτὰ
ἐπὶ
τὴν
πλείστους
|
δὴ |
βλάψασαν
καταφρόνησιν
κεχωρήκατε,
ἣ
ἐκ |
[1, 141] |
ἴσου
ὑμῖν
μᾶλλον
προσφέρεσθαι.
~αὐτόθεν
|
δὴ |
διανοήθητε
ἢ
ὑπακούειν
πρίν
τι |
[1, 39] |
ἑλόντες
βίᾳ
ἔχουσιν.
~Καὶ
φασὶ
|
δὴ |
δίκῃ
πρότερον
ἐθελῆσαι
κρίνεσθαι,
ἥν |
[1, 81] |
μᾶλλον
τῆς
διαφορᾶς.
μὴ
γὰρ
|
δὴ |
ἐκείνῃ
γε
τῇ
ἐλπίδι
ἐπαιρώμεθα |
[1, 142] |
πόλιν
ἀντίπαλον
κατασκευάσασθαι,
ἦ
που
|
δὴ |
ἐν
πολεμίᾳ
τε
καὶ
οὐχ |
[1, 132] |
ἐδόκει
εἶναι,
καὶ
ἐπεί
γε
|
δὴ |
ἐν
τούτῳ
καθειστήκει,
πολλῷ
μᾶλλον |
[1, 49] |
καὶ
ἐνέκειντο
οἱ
Κορίνθιοι,
τότε
|
δὴ |
ἔργου
πᾶς
εἴχετο
ἤδη
καὶ |
[1, 118] |
καὶ
πολέμοις
οἰκείοις
ἐξειργόμενοι,
πρὶν
|
δὴ |
ἡ
δύναμις
τῶν
Ἀθηναίων
σαφῶς |
[1, 93] |
τὸ
κτήσασθαι
δύναμιν
(τῆς
γὰρ
|
δὴ |
θαλάσσης
πρῶτος
ἐτόλμησεν
εἰπεῖν
ὡς |
[1, 128] |
ἱκέτας
ἀπαγαγόντες
διέφθειραν,
δι'
ὃ
|
δὴ |
καὶ
σφίσιν
αὐτοῖς
νομίζουσι
τὸν |
[1, 58] |
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
ἐσβαλεῖν,
τότε
|
δὴ |
κατὰ
τὸν
καιρὸν
τοῦτον
ἀφίστανται |
[1, 84] |
ἄρα
ξὺν
κατηγορίᾳ
παροξύνῃ,
οὐδὲν
|
δὴ |
μᾶλλον
ἀχθεσθέντες
ἀνεπείσθημεν.
πολεμικοί
τε |
[1, 46] |
ἕνεκα
τὰς
σπονδάς.
~αἱ
μὲν
|
δὴ |
νῆες
ἀφικνοῦνται
ἐς
τὴν
Κέρκυραν, |
[1, 133] |
αὑτὸν
ηὗρεν
ἐγγεγραμμένον
κτείνειν.
~τότε
|
δὴ |
οἱ
ἔφοροι
δείξαντος
αὐτοῦ
τὰ |
[1, 131] |
ἀγαθῷ
τὴν
μονὴν
ποιούμενος,
οὕτω
|
δὴ |
οὐκέτι
ἐπέσχον,
ἀλλὰ
πέμψαντες
κήρυκα |
[1, 138] |
δυνάμει,
μελέτης
δὲ
βραχύτητι
κράτιστος
|
δὴ |
οὗτος
αὐτοσχεδιάζειν
τὰ
δέοντα
ἐγένετο. |
[1, 122] |
μαλακίας
ἢ
ἀμελείας.
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
πεφευγότες
αὐτὰ
ἐπὶ
τὴν
πλείστους |
[1, 8] |
ὄντες
καὶ
Φοίνικες·
οὗτοι
γὰρ
|
δὴ |
τὰς
πλείστας
τῶν
νήσων
ᾤκησαν. |
[1, 11] |
ἀσθενῆ
ἦν
καὶ
αὐτά
γε
|
δὴ |
ταῦτα,
ὀνομαστότατα
τῶν
πρὶν
γενόμενα, |
[1, 127] |
ἔτι
ἐν
τῇ
πόλει.
~τοῦτο
|
δὴ |
τὸ
ἄγος
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
ἐκέλευον |
[1, 53] |
χρήσασθε
ὡς
πολεμίοις.
οἱ
μὲν
|
δὴ |
τοιαῦτα
εἶπον·
τῶν
δὲ
Κερκυραίων |
[1, 1] |
διανοούμενον.
κίνησις
γὰρ
αὕτη
μεγίστη
|
δὴ |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐγένετο
καὶ
μέρει |
[1, 24] |
γένος
τῶν
ἀφ'
Ἡρακλέους,
κατὰ
|
δὴ |
τὸν
παλαιὸν
νόμον
ἐκ
τῆς |
[1, 50] |
πρὸς
Ἕλληνας
νεῶν
πλήθει
μεγίστη
|
δὴ |
τῶν
πρὸ
αὑτῆς
γεγένηται.
ἐπειδὴ |
[1, 91] |
Θεμιστοκλῆς
ἐπελθὼν
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
ἐνταῦθα
|
δὴ |
φανερῶς
εἶπεν
ὅτι
ἡ
μὲν |
[1, 138] |
Ἦν
γὰρ
ὁ
Θεμιστοκλῆς
βεβαιότατα
|
δὴ |
φύσεως
ἰσχὺν
δηλώσας
καὶ
διαφερόντως |