Livre, Chap. |
[1, 32] |
μὴ
μετὰ
κακίας,
δόξης
δὲ
|
μᾶλλον |
ἁμαρτίᾳ
τῇ
πρότερον
ἀπραγμοσύνῃ
ἐναντία |
[1, 72] |
ἐξήγησιν
ὧν
ἄπειροι
ἦσαν,
νομίζοντες
|
μᾶλλον |
ἂν
αὐτοὺς
ἐκ
τῶν
λόγων |
[1, 82] |
τοὺς
λόγους
αὐτῇ
ὁμοῖα
ὑποσημαίνοντας
|
μᾶλλον |
ἂν
εἴκοιεν,
καὶ
γῆν
ἔτι |
[1, 13] |
ἡ
Ἑλλάς,
καὶ
τῆς
θαλάσσης
|
μᾶλλον |
ἀντείχοντο.
πρῶτοι
δὲ
Κορίνθιοι
λέγονται |
[1, 105] |
μὲν
Ἀθηναῖοι
(ἐκράτησαν
γὰρ
ὅμως
|
μᾶλλον) |
ἀπελθόντων
τῶν
Κορινθίων
τροπαῖον
ἔστησαν· |
[1, 84] |
ξὺν
κατηγορίᾳ
παροξύνῃ,
οὐδὲν
δὴ
|
μᾶλλον |
ἀχθεσθέντες
ἀνεπείσθημεν.
πολεμικοί
τε
καὶ |
[1, 124] |
ἐκ
πολέμου
μὲν
γὰρ
εἰρήνη
|
μᾶλλον |
βεβαιοῦται,
ἀφ'
ἡσυχίας
δὲ
μὴ |
[1, 123] |
πολεμεῖν
νομίζει
παραβεβάσθαι,
ἠδικημέναις
δὲ
|
μᾶλλον |
βοηθήσετε·
λύουσι
γὰρ
οὐχ
οἱ |
[1, 144] |
καὶ
κινδύνους
αὐθαιρέτους
μὴ
προστίθεσθαι·
|
μᾶλλον |
γὰρ
πεφόβημαι
τὰς
οἰκείας
ἡμῶν |
[1, 144] |
ἀνάγκη
πολεμεῖν,
ἢν
δὲ
ἑκούσιοι
|
μᾶλλον |
δεχώμεθα,
ἧσσον
ἐγκεισομένους
τοὺς
ἐναντίους |
[1, 5] |
φέροντος
δέ
τι
καὶ
δόξης
|
μᾶλλον· |
δηλοῦσι
δὲ
τῶν
τε
ἠπειρωτῶν |
[1, 52] |
ἐρήμῳ·
τοῦ
δὲ
οἴκαδε
πλοῦ
|
μᾶλλον |
διεσκόπουν
ὅπῃ
κομισθήσονται,
δεδιότες
μὴ |
[1, 51] |
τοῖς
δὲ
Κερκυραίοις
ἐπέπλεον
γὰρ
|
μᾶλλον |
ἐκ
τοῦ
ἀφανοῦς
οὐχ
ἑωρῶντο, |
[1, 73] |
στερισκώμεθα.
ῥηθήσεται
δὲ
οὐ
παραιτήσεως
|
μᾶλλον |
ἕνεκα
ἢ
μαρτυρίου
καὶ
δηλώσεως |
[1, 25] |
περὶ
τὰς
ναῦς
(ᾗ
καὶ
|
μᾶλλον |
ἐξηρτύοντο
τὸ
ναυτικὸν
καὶ
ἦσαν |
[1, 2] |
ἐφθείροντο,
καὶ
ἅμα
ὑπὸ
ἀλλοφύλων
|
μᾶλλον |
ἐπεβουλεύοντο.
τὴν
γοῦν
Ἀττικὴν
ἐκ |
[1, 69] |
τοῦ
ἐπελθεῖν
αὐτοὶ
ἀμύνεσθαι
βούλεσθε
|
μᾶλλον |
ἐπιόντας,
καὶ
ἐς
τύχας
πρὸς |
[1, 13] |
χωρίον.
ἐπειδή
τε
οἱ
Ἕλληνες
|
μᾶλλον |
ἔπλῳζον,
τὰς
ναῦς
κτησάμενοι
τὸ |
[1, 73] |
ξύνιστε,
εἰ
καὶ
δι'
ὄχλου
|
μᾶλλον |
ἔσται
αἰεὶ
προβαλλομένοις,
ἀνάγκη
λέγειν· |
[1, 138] |
καὶ
διαφερόντως
τι
ἐς
αὐτὸ
|
μᾶλλον |
ἑτέρου
ἄξιος
θαυμάσαι·
οἰκείᾳ
γὰρ |
[1, 85] |
καθ'
ἡσυχίαν.
ἔξεστι
δ'
ἡμῖν
|
μᾶλλον |
ἑτέρων
διὰ
ἰσχύν.
καὶ
πρὸς |
[1, 95] |
Ἑλλήνων
τῶν
ἀφικνουμένων,
καὶ
τυραννίδος
|
μᾶλλον |
ἐφαίνετο
μίμησις
ἢ
στρατηγία.
ξυνέβη |
[1, 7] |
καὶ
ἤδη
πλωιμωτέρων
ὄντων,
περιουσίας
|
μᾶλλον |
ἔχουσαι
χρημάτων
ἐπ'
αὐτοῖς
τοῖς |
[1, 22] |
ἕξει.
κτῆμά
τε
ἐς
αἰεὶ
|
μᾶλλον |
ἢ
ἀγώνισμα
ἐς
τὸ
παραχρῆμα |
[1, 141] |
αἱ
δὲ
περιουσίαι
τοὺς
πολέμους
|
μᾶλλον |
ἢ
αἱ
βίαιοι
ἐσφοραὶ
ἀνέχουσιν. |
[1, 33] |
τὴν
ξυμμαχίαν,
καὶ
προεπιβουλεύειν
αὐτοῖς
|
μᾶλλον |
ἢ
ἀντεπιβουλεύειν.
~Ἢν
δὲ
λέγωσιν |
[1, 40] |
τὸν
νόμον
ἐφ'
ὑμῖν
αὐτοῖς
|
μᾶλλον |
ἢ
ἐφ'
ἡμῖν
θήσετε.
~Δικαιώματα |
[1, 50] |
τοὺς
ἀνθρώπους
ἐτράποντο
φονεύειν
διεκπλέοντες
|
μᾶλλον |
ἢ
ζωγρεῖν,
τούς
τε
αὑτῶν |
[1, 37] |
αὐτοὺς
δικαστὰς
ὧν
βλάπτουσί
τινα
|
μᾶλλον |
ἢ
κατὰ
ξυνθήκας
γίγνεσθαι,
διὰ |
[1, 140] |
διδόντων
δέχονται,
βούλονται
δὲ
πολέμῳ
|
μᾶλλον |
ἢ
λόγοις
τὰ
ἐγκλήματα
διαλύεσθαι, |
[1, 121] |
ὠνητὴ
γὰρ
ἡ
Ἀθηναίων
δύναμις
|
μᾶλλον |
ἢ
οἰκεία·
ἡ
δὲ
ἡμετέρα |
[1, 13] |
τῶν
χρημάτων
τὴν
κτῆσιν
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἢ
πρότερον
ποιουμένης
τὰ
πολλὰ |
[1, 69] |
ἡμᾶς
ἤδη
τοῖς
ἁμαρτήμασιν
αὐτῶν
|
μᾶλλον |
ἢ
τῇ
ἀφ'
ὑμῶν
τιμωρίᾳ |
[1, 34] |
περὶ
Ἐπιδάμνου
ἐς
κρίσιν
πολέμῳ
|
μᾶλλον |
ἢ
τῷ
ἴσῳ
ἐβουλήθησαν
τὰ |
[1, 42] |
διὰ
Μεγαρέας
ὑποψίας
σῶφρον
ὑφελεῖν
|
μᾶλλον |
(ἡ
γὰρ
τελευταία
χάρις
καιρὸν |
[1, 49] |
Ἀθηναῖοι
ὁρῶντες
τοὺς
Κερκυραίους
πιεζομένους
|
μᾶλλον |
ἤδη
ἀπροφασίστως
ἐπεκούρουν,
τὸ
μὲν |
[1, 8] |
καὶ
ἐν
τούτῳ
τῷ
τρόπῳ
|
μᾶλλον |
ἤδη
ὄντες
ὕστερον
χρόνῳ
ἐπὶ |
[1, 8] |
καὶ
οἱ
παρὰ
θάλασσαν
ἄνθρωποι
|
μᾶλλον |
ἤδη
τὴν
κτῆσιν
τῶν
χρημάτων |
[1, 130] |
τὴν
Πλαταιᾶσιν
ἡγεμονίαν,
πολλῷ
τότε
|
μᾶλλον |
ἦρτο
καὶ
οὐκέτι
ἐδύνατο
ἐν |
[1, 21] |
κρινόντων,
παυσαμένων
δὲ
τὰ
ἀρχαῖα
|
μᾶλλον |
θαυμαζόντων,
ἀπ'
αὐτῶν
τῶν
ἔργων |
[1, 4] |
ὅσον
ἐδύνατο,
τοῦ
τὰς
προσόδους
|
μᾶλλον |
ἰέναι
αὐτῷ.
~οἱ
γὰρ
Ἕλληνες |
[1, 120] |
αὐτούς·
τοὺς
δὲ
τὴν
μεσόγειαν
|
μᾶλλον |
καὶ
μὴ
ἐν
πόρῳ
κατῳκημένους |
[1, 3] |
ἑκάστους
μὲν
ἤδη
τῇ
ὁμιλίᾳ
|
μᾶλλον |
καλεῖσθαι
Ἕλληνας,
οὐ
μέντοι
πολλοῦ |
[1, 73] |
τί
δεῖ
λέγειν,
ὧν
ἀκοαὶ
|
μᾶλλον |
λόγων
μάρτυρες
ἢ
ὄψις
τῶν |
[1, 133] |
ἔφοροι
δείξαντος
αὐτοῦ
τὰ
γράμματα
|
μᾶλλον |
μὲν
ἐπίστευσαν,
αὐτήκοοι
δὲ
βουληθέντες |
[1, 81] |
γῆν
αὐτῶν
τέμωμεν.
δέδοικα
δὲ
|
μᾶλλον |
μὴ
καὶ
τοῖς
παισὶν
αὐτὸν |
[1, 142] |
τύχῃ,
ἐκ
παρέργου
μελετᾶσθαι,
ἀλλὰ
|
μᾶλλον |
μηδὲν
ἐκείνῳ
πάρεργον
ἄλλο
γίγνεσθαι. |
[1, 11] |
τῆς
τροφῆς
ἀπορίᾳ.
ᾗ
καὶ
|
μᾶλλον |
οἱ
Τρῶες
αὐτῶν
διεσπαρμένων
τὰ |
[1, 77] |
τε,
ὡς
ἔοικεν,
οἱ
ἄνθρωποι
|
μᾶλλον |
ὀργίζονται
ἢ
βιαζόμενοι·
τὸ
μὲν |
[1, 87] |
τὴν
γνώμην
ἐς
τὸ
πολεμεῖν
|
μᾶλλον |
ὁρμῆσαι
ἔλεξεν
ὅτῳ
μὲν
ὑμῶν, |
[1, 90] |
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἔξω
Πελοποννήσου
|
μᾶλλον |
ὅσοις
εἱστήκει
ξυγκαθελεῖν
μετὰ
σφῶν |
[1, 91] |
ἐκεῖνος
κελεύει
αὐτοὺς
μὴ
λόγοις
|
μᾶλλον |
παράγεσθαι
ἢ
πέμψαι
σφῶν
αὐτῶν |
[1, 132] |
δὴ
ἐν
τούτῳ
καθειστήκει,
πολλῷ
|
μᾶλλον |
παρόμοιον
πραχθῆναι
ἐφαίνετο
τῇ
παρούσῃ |
[1, 5] |
ὅσοι
νήσους
εἶχον,
ἐπειδὴ
ἤρξαντο
|
μᾶλλον |
περαιοῦσθαι
ναυσὶν
ἐπ'
ἀλλήλους,
ἐτράποντο |
[1, 21] |
αὐτῶν
ἐπὶ
τὸ
μεῖζον
κοσμοῦντες
|
μᾶλλον |
πιστεύων,
οὔτε
ὡς
λογογράφοι
ξυνέθεσαν |
[1, 86] |
διδασκέτω,
ἀλλὰ
τοὺς
μέλλοντας
ἀδικεῖν
|
μᾶλλον |
πρέπει
πολὺν
χρόνον
βουλεύεσθαι.
ψηφίζεσθε |
[1, 140] |
αὐτοῖς
ἀπὸ
τοῦ
ἴσου
ὑμῖν
|
μᾶλλον |
προσφέρεσθαι.
~αὐτόθεν
δὴ
διανοήθητε
ἢ |
[1, 10] |
οὐδὲ
τὰς
ὄψεις
τῶν
πόλεων
|
μᾶλλον |
σκοπεῖν
ἢ
τὰς
δυνάμεις,
νομίζειν |
[1, 81] |
τε
καὶ
εἰ
δόξομεν
ἄρξαι
|
μᾶλλον |
τῆς
διαφορᾶς.
μὴ
γὰρ
δὴ |
[1, 20] |
ἀληθείας,
καὶ
ἐπὶ
τὰ
ἑτοῖμα
|
μᾶλλον |
τρέπονται.
~ἐκ
δὲ
τῶν
εἰρημένων |
[1, 68] |
μάθησιν
ἐποιεῖσθε,
ἀλλὰ
τῶν
λεγόντων
|
μᾶλλον |
ὑπενοεῖτε
ὡς
ἕνεκα
τῶν
αὑτοῖς |
[1, 36] |
αὐτοῦ
ἰσχὺν
ἔχον
τοὺς
ἐναντίους
|
μᾶλλον |
φοβῆσον,
τὸ
δὲ
θαρσοῦν
μὴ |
[1, 7] |
ἐπὶ
πολὺ
ἀντίσχουσαν
ἀπὸ
θαλάσσης
|
μᾶλλον |
ᾠκίσθησαν,
αἵ
τε
ἐν
ταῖς |
[1, 15] |
στρατείας
ἐποιοῦντο,
κατ'
ἀλλήλους
δὲ
|
μᾶλλον |
ὡς
ἕκαστοι
οἱ
ἀστυγείτονες
ἐπολέμουν. |
[1, 28] |
βούλονται
ἑτέρους
τῶν
νῦν
ὄντων
|
μᾶλλον |
ὠφελίας
ἕνεκα.
οἱ
δὲ
Κορίνθιοι |