Livre, Chap. |
[1, 82] |
καὶ
μὴ
ἐς
ἀπόνοιαν
καταστήσαντας
|
αὐτοὺς |
ἀληπτοτέρους
ἔχειν.
εἰ
γὰρ
ἀπαράσκευοι |
[1, 44] |
τοσοῦτον,
ξυγκρούειν
δὲ
ὅτι
μάλιστα
|
αὐτοὺς |
ἀλλήλοις,
ἵνα
ἀσθενεστέροις
οὖσιν,
ἤν |
[1, 143] |
καὶ
εἰ
ᾤμην
πείσειν
ὑμᾶς,
|
αὐτοὺς |
ἂν
ἐξελθόντας
ἐκέλευον
αὐτὰ
δῃῶσαι |
[1, 102] |
ἐπὶ
τῷ
Μήδῳ
ξυμμαχίαν
πρὸς
|
αὐτοὺς |
Ἀργείοις
τοῖς
ἐκείνων
πολεμίοις
ξύμμαχοι |
[1, 33] |
ἢ
κακῶσαι
ἡμᾶς
ἢ
σφᾶς
|
αὐτοὺς |
βεβαιώσασθαι.
ἡμέτερον
δέ
γ'
αὖ |
[1, 86] |
λόγοις
διακριτέα
μὴ
λόγῳ
καὶ
|
αὐτοὺς |
βλαπτομένους,
ἀλλὰ
τιμωρητέα
ἐν
τάχει |
[1, 28] |
καλῶς
ἔχειν
τοὺς
μὲν
πολιορκεῖσθαι,
|
αὐτοὺς |
δὲ
δικάζεσθαι.
Κερκυραῖοι
δὲ
ἀντέλεγον, |
[1, 40] |
ὡς
δὲ
οὐκ
ἂν
δικαίως
|
αὐτοὺς |
δέχοισθε
μαθεῖν
χρή.
εἰ
γὰρ |
[1, 37] |
ἅμα
αὐτάρκη
θέσιν
κειμένη
παρέχει
|
αὐτοὺς |
δικαστὰς
ὧν
βλάπτουσί
τινα
μᾶλλον |
[1, 72] |
ἄπειροι
ἦσαν,
νομίζοντες
μᾶλλον
ἂν
|
αὐτοὺς |
ἐκ
τῶν
λόγων
πρὸς
τὸ |
[1, 3] |
τῇ
Φθιώτιδι
ἰσχυσάντων,
καὶ
ἐπαγομένων
|
αὐτοὺς |
ἐπ'
ὠφελίᾳ
ἐς
τὰς
ἄλλας |
[1, 102] |
πλήθει
οὐκ
ὀλίγῳ.
μάλιστα
δ'
|
αὐτοὺς |
ἐπεκαλέσαντο
ὅτι
τειχομαχεῖν
ἐδόκουν
δυνατοὶ |
[1, 70] |
φαίη
πεφυκέναι
ἐπὶ
τῷ
μήτε
|
αὐτοὺς |
ἔχειν
ἡσυχίαν
μήτε
τοὺς
ἄλλους |
[1, 44] |
μὲν
μὴ
ποιήσασθαι
ὥστε
τοὺς
|
αὐτοὺς |
ἐχθροὺς
καὶ
φίλους
νομίζειν
(εἰ |
[1, 95] |
τε
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους
ἠξίουν
|
αὐτοὺς |
ἡγεμόνας
σφῶν
γίγνεσθαι
κατὰ
τὸ |
[1, 53] |
ἐπήκουσεν
ἀνεβόησεν
εὐθὺς
λαβεῖν
τε
|
αὐτοὺς |
καὶ
ἀποκτεῖναι,
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι |
[1, 90] |
τοὺς
ἐν
τῇ
πόλει
{καὶ
|
αὐτοὺς |
καὶ
γυναῖκας
καὶ
παῖδας}
φειδομένους |
[1, 126] |
πανδημεὶ
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
καὶ
προσκαθεζόμενοι
ἐπολιόρκουν.
χρόνου
δὲ |
[1, 25] |
αἱ
ἄλλαι
ἀποικίαι,
περιφρονοῦντες
δὲ
|
αὐτοὺς |
καὶ
χρημάτων
δυνάμει
ὄντες
κατ' |
[1, 61] |
ἀναγκαίαν
πρὸς
τὸν
Περδίκκαν,
ὡς
|
αὐτοὺς |
κατήπειγεν
ἡ
Ποτείδαια
καὶ
ὁ |
[1, 82] |
πολέμῳ.
~Οὐ
μὴν
οὐδὲ
ἀναισθήτως
|
αὐτοὺς |
κελεύω
τούς
τε
ξυμμάχους
ἡμῶν |
[1, 76] |
ἂν
ἢ
ἄρχειν
ἐγκρατῶς
ἢ
|
αὐτοὺς |
κινδυνεύειν.
οὕτως
οὐδ'
ἡμεῖς
θαυμαστὸν |
[1, 103] |
ἐς
ξυμμαχίαν
Λακεδαιμονίων
ἀποστάντες,
ὅτι
|
αὐτοὺς |
Κορίνθιοι
περὶ
γῆς
ὅρων
πολέμῳ |
[1, 107] |
καὶ
ἄνδρες
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπῆγον
|
αὐτοὺς |
κρύφα,
ἐλπίσαντες
δῆμόν
τε
καταπαύσειν |
[1, 107] |
ὑπὸ
Ἀθηναίων,
καὶ
τότε
ᾐσθάνοντο
|
αὐτοὺς |
μέλλοντας
καὶ
ταύτῃ
κωλύσειν.
ἔδοξε |
[1, 33] |
μὴ
τῷ
κοινῷ
ἔχθει
κατ'
|
αὐτοὺς |
μετ'
ἀλλήλων
στῶμεν
μηδὲ
δυοῖν |
[1, 91] |
ἀπιστῆσαι.
γνοὺς
δὲ
ἐκεῖνος
κελεύει
|
αὐτοὺς |
μὴ
λόγοις
μᾶλλον
παράγεσθαι
ἢ |
[1, 90] |
πόλεμον
τόλμαν
γενομένην.
ἠξίουν
τε
|
αὐτοὺς |
μὴ
τειχίζειν,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
[1, 139] |
γίγνεσθαι
πόλεμον,
ἐν
ᾧ
εἴρητο
|
αὐτοὺς |
μὴ
χρῆσθαι
τοῖς
λιμέσι
τοῖς |
[1, 54] |
ἦλθον,
ἀνελόμενοι
τὰ
κατὰ
σφᾶς
|
αὐτοὺς |
ναυάγια
καὶ
νεκρούς,
καὶ
ὅτι |
[1, 93] |
λιμένας
ἔχον
τρεῖς
αὐτοφυεῖς,
καὶ
|
αὐτοὺς |
ναυτικοὺς
γεγενημένους
μέγα
προφέρειν
ἐς |
[1, 77] |
γὰρ
τά
τε
καθ'
ὑμᾶς
|
αὐτοὺς |
νόμιμα
τοῖς
ἄλλοις
ἔχετε
καὶ |
[1, 70] |
ἀσχολίαν
ἐπίπονον·
ὥστε
εἴ
τις
|
αὐτοὺς |
ξυνελὼν
φαίη
πεφυκέναι
ἐπὶ
τῷ |
[1, 103] |
καὶ
παῖδες
καὶ
γυναῖκες,
καὶ
|
αὐτοὺς |
οἱ
Ἀθηναῖοι
δεξάμενοι
κατ'
ἔχθος |
[1, 107] |
τείχη
οἰκοδομούμενα.
ἐβοήθησαν
δὲ
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
οἱ
Ἀθηναῖοι
πανδημεὶ
καὶ
Ἀργείων |
[1, 26] |
αὐτῶν
ὑπήκουσαν,
ἀλλὰ
στρατεύουσιν
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
οἱ
Κερκυραῖοι
τεσσαράκοντα
ναυσὶ
μετὰ |
[1, 126] |
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει.
ἀναστήσαντες
δὲ
|
αὐτοὺς |
οἱ
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπιτετραμμένοι
τὴν |
[1, 79] |
μεταστησάμενοι
πάντας
ἐβουλεύοντο
κατὰ
σφᾶς
|
αὐτοὺς |
περὶ
τῶν
παρόντων.
καὶ
τῶν |
[1, 36] |
δεξάμενοι
δὲ
ἡμᾶς
ἕξετε
πρὸς
|
αὐτοὺς |
πλείοσι
ναυσὶ
ταῖς
ἡμετέραις
ἀγωνίζεσθαι. |
[1, 116] |
ἐσαγγελθέντων
ὅτι
Φοίνισσαι
νῆες
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
πλέουσιν·
ᾤχετο
γὰρ
καὶ
ἐκ |
[1, 68] |
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
τῆς
καθ'
ὑμᾶς
|
αὐτοὺς |
πολιτείας
καὶ
ὁμιλίας
ἀπιστοτέρους
ἐς |
[1, 90] |
εἰπόντας
ἀποκρινάμενοι
ὅτι
πέμψουσιν
ὡς
|
αὐτοὺς |
πρέσβεις
περὶ
ὧν
λέγουσιν
εὐθὺς |
[1, 47] |
~οἱ
δὲ
Κερκυραῖοι
ὡς
ᾔσθοντο
|
αὐτοὺς |
προσπλέοντας,
πληρώσαντες
δέκα
καὶ
ἑκατὸν |
[1, 143] |
μὴ
ἱκανῶν
ἡμῶν
ὄντων
ἐπ'
|
αὐτοὺς |
στρατεύειν)
τήν
τε
ὀλόφυρσιν
μὴ |
[1, 69] |
αἴτιοι,
τό
τε
πρῶτον
ἐάσαντες
|
αὐτοὺς |
τὴν
πόλιν
μετὰ
τὰ
Μηδικὰ |
[1, 36] |
εἶπον·
οἱ
δὲ
Κορίνθιοι
μετ'
|
αὐτοὺς |
τοιάδε.
~Ἀναγκαῖον
Κερκυραίων
τῶνδε
οὐ |
[1, 120] |
ὅπερ
καὶ
μὴ
ὀκνεῖν
δεῖ
|
αὐτοὺς |
τὸν
πόλεμον
ἀντ'
εἰρήνης
μεταλαμβάνειν. |
[1, 69] |
τὰ
πλείω
σφαλέντα,
καὶ
πρὸς
|
αὐτοὺς |
τοὺς
Ἀθηναίους
πολλὰ
ἡμᾶς
ἤδη |
[1, 49] |
οἱ
γὰρ
Κερκυραῖοι
εἴκοσι
ναυσὶν
|
αὐτοὺς |
τρεψάμενοι
καὶ
καταδιώξαντες
σποράδας
ἐς |
[1, 90] |
ἀναμένειν,
ἀσχολίας
δέ
τινος
οὔσης
|
αὐτοὺς |
ὑπολειφθῆναι,
προσδέχεσθαι
μέντοι
ἐν
τάχει |
[1, 87] |
βοὴν
ὁποτέρα
μείζων,
ἀλλὰ
βουλόμενος
|
αὐτοὺς |
φανερῶς
ἀποδεικνυμένους
τὴν
γνώμην
ἐς |
[1, 100] |
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
ὑπὸ
τοὺς
|
αὐτοὺς |
χρόνους
ὡς
οἰκιοῦντες
τὰς
τότε |