Livre, Chap. |
[1, 40] |
φανερῶς
δὲ
ἀντείπομεν
τοὺς
προσήκοντας
|
ξυμμάχους |
αὐτόν
τινα
κολάζειν.
εἰ
γὰρ |
[1, 43] |
Λακεδαίμονι
αὐτοὶ
προείπομεν,
τοὺς
σφετέρους
|
ξυμμάχους |
αὐτόν
τινα
κολάζειν,
νῦν
παρ' |
[1, 81] |
ἐπάξονται.
εἰ
δ'
αὖ
τοὺς
|
ξυμμάχους |
ἀφιστάναι
πειρασόμεθα,
δεήσει
καὶ
τούτοις |
[1, 31] |
αὐτοῖς
ἐλθοῦσιν
ὡς
τοὺς
Ἀθηναίους
|
ξυμμάχους |
γενέσθαι
καὶ
ὠφελίαν
τινὰ
πειρᾶσθαι |
[1, 43] |
ἐχθρός.
καὶ
Κερκυραίους
τούσδε
μήτε
|
ξυμμάχους |
δέχεσθε
βίᾳ
ἡμῶν
μήτε
ἀμύνετε |
[1, 77] |
ἐν
ταῖς
ξυμβολαίαις
πρὸς
τοὺς
|
ξυμμάχους |
δίκαις
καὶ
παρ'
ἡμῖν
αὐτοῖς |
[1, 44] |
ἢ
Ἀθήνας
ἢ
τοὺς
τούτων
|
ξυμμάχους. |
ἐδόκει
γὰρ
ὁ
πρὸς
Πελοποννησίους |
[1, 87] |
σπονδαὶ
λελύσθαι.
προσκαλέσαντές
τε
τοὺς
|
ξυμμάχους |
εἶπον
ὅτι
σφίσι
μὲν
δοκοῖεν |
[1, 35] |
σπονδὰς
δεχόμενοι
ἡμᾶς
μηδετέρων
ὄντας
|
ξυμμάχους· |
εἴρηται
γὰρ
ἐν
αὐταῖς,
τῶν |
[1, 30] |
θαλάσσης
καὶ
τοὺς
τῶν
Κορινθίων
|
ξυμμάχους |
ἐπιπλέοντες
ἔφθειρον,
μέχρι
οὗ
Κορίνθιοι |
[1, 19] |
οὐχ
ὑποτελεῖς
ἔχοντες
φόρου
τοὺς
|
ξυμμάχους |
ἡγοῦντο,
κατ'
ὀλιγαρχίαν
δὲ
σφίσιν |
[1, 82] |
ἀναισθήτως
αὐτοὺς
κελεύω
τούς
τε
|
ξυμμάχους |
ἡμῶν
ἐᾶν
βλάπτειν
καὶ
ἐπιβουλεύοντας |
[1, 86] |
καὶ
νῦν
ἐσμέν,
καὶ
τοὺς
|
ξυμμάχους, |
ἢν
σωφρονῶμεν,
οὐ
περιοψόμεθα
ἀδικουμένους |
[1, 102] |
ὁ
πόλεμος,
ἄλλους
τε
ἐπεκαλέσαντο
|
ξυμμάχους |
καὶ
Ἀθηναίους·
οἱ
δ'
ἦλθον |
[1, 67] |
εὐθὺς
ἐς
τὴν
Λακεδαίμονα
τοὺς
|
ξυμμάχους |
καὶ
κατεβόων
ἐλθόντες
τῶν
Ἀθηναίων |
[1, 62] |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἔξω
ἰσθμοῦ
|
ξυμμάχους |
καὶ
τὴν
παρὰ
Περδίκκου
διακοσίαν |
[1, 86] |
ὡς
οὐκ
ἀδικοῦσι
τοὺς
ἡμετέρους
|
ξυμμάχους |
καὶ
τὴν
Πελοπόννησον·
καίτοι
εἰ |
[1, 86] |
ἐᾶτε
μείζους
γίγνεσθαι
μήτε
τοὺς
|
ξυμμάχους |
καταπροδιδῶμεν,
ἀλλὰ
ξὺν
τοῖς
θεοῖς |
[1, 109] |
τούς
τε
Αἰγυπτίους
καὶ
τοὺς
|
ξυμμάχους |
μάχῃ
ἐκράτησε
καὶ
ἐκ
τῆς |
[1, 97] |
αὐτοῖς
καὶ
πρὸς
τοὺς
σφετέρους
|
ξυμμάχους |
νεωτερίζοντας
καὶ
Πελοποννησίων
τοὺς
αἰεὶ |
[1, 111] |
παραλαβόντες
Βοιωτοὺς
καὶ
Φωκέας
ὄντας
|
ξυμμάχους |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐστράτευσαν
τῆς
Θεσσαλίας |
[1, 89] |
οἴκου
ἔχων
τοὺς
ἀπὸ
Πελοποννήσου
|
ξυμμάχους, |
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι
καὶ
οἱ |
[1, 69] |
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ὑμετέρους
ἤδη
|
ξυμμάχους· |
οὐ
γὰρ
ὁ
δουλωσάμενος,
ἀλλ' |
[1, 119] |
καὶ
ἄκλητος.
~αὖθις
δὲ
τοὺς
|
ξυμμάχους |
παρακαλέσαντες
ψῆφον
ἐβούλοντο
ἐπαγαγεῖν
εἰ |
[1, 87] |
βούλεσθαι
δὲ
καὶ
τοὺς
πάντας
|
ξυμμάχους |
παρακαλέσαντες
ψῆφον
ἐπαγαγεῖν,
ὅπως
κοινῇ |
[1, 80] |
Ἑλληνικῷ
ἐστίν,
ἔτι
δὲ
καὶ
|
ξυμμάχους |
πολλοὺς
φόρου
ὑποτελεῖς
ἔχουσι,
πῶς |
[1, 56] |
ἄλλους
τοὺς
ἐπὶ
Θρᾴκης
ξυναποστήσωσι
|
ξυμμάχους. |
~ταῦτα
δὲ
περὶ
τοὺς
Ποτειδεάτας |
[1, 68] |
ἐν
τῷ
ἔργῳ
ἐσμέν,
τοὺς
|
ξυμμάχους |
τούσδε
παρεκαλέσατε,
ἐν
οἷς
προσήκει |
[1, 115] |
ἐποιήσαντο
πρὸς
Λακεδαιμονίους
καὶ
τοὺς
|
ξυμμάχους |
τριακοντούτεις,
ἀποδόντες
Νίσαιαν
καὶ
Πηγὰς |
[1, 95] |
καλεῖσθαί
τε
ἅμα
καὶ
τοὺς
|
ξυμμάχους |
τῷ
ἐκείνου
ἔχθει
παρ'
Ἀθηναίους |
[1, 56] |
Παλλήνης,
Κορινθίων
ἀποίκους,
ἑαυτῶν
δὲ
|
ξυμμάχους |
φόρου
ὑποτελεῖς,
ἐκέλευον
τὸ
ἐς |
[1, 91] |
πολίταις
καὶ
ἐς
τοὺς
πάντας
|
ξυμμάχους |
ὠφελιμώτερον
ἔσεσθαι·
οὐ
γὰρ
οἷόν |