Livre, Chap. |
[1, 98] |
στρατηγοῦντος.
ἔπειτα
Σκῦρον
τὴν
ἐν
|
τῷ |
Αἰγαίῳ
νῆσον,
ἣν
ᾤκουν
Δόλοπες, |
[1, 11] |
καὶ
οὐχ
ἁθρόοι,
ἀλλὰ
μέρει
|
τῷ |
αἰεὶ
παρόντι
ἀντεῖχον,
πολιορκίᾳ
δ' |
[1, 47] |
ἐπὶ
δὲ
τῇ
Λευκίμμῃ
αὐτοῖς
|
τῷ |
ἀκρωτηρίῳ
ὁ
πεζὸς
ἦν
καὶ |
[1, 13] |
ἐποιήσατο
καὶ
Ῥήνειαν
ἑλὼν
ἀνέθηκε
|
τῷ |
Ἀπόλλωνι
τῷ
Δηλίῳ.
Φωκαῆς
τε |
[1, 137] |
ἔτι
πλείω
ἀγαθά,
ἐπειδὴ
ἐν
|
τῷ |
ἀσφαλεῖ
μὲν
ἐμοί,
ἐκείνῳ
δὲ |
[1, 42] |
τοὺς
ὁμοίους
ἐχυρωτέρα
δύναμις
ἢ
|
τῷ |
αὐτίκα
φανερῷ
ἐπαρθέντας
διὰ
κινδύνων |
[1, 141] |
ὑπὲρ
ἑαυτοῦ
τι
προϊδεῖν,
ὥστε
|
τῷ |
αὐτῷ
ὑπὸ
ἁπάντων
ἰδίᾳ
δοξάσματι |
[1, 138] |
τε
ἄμεινον
ἢ
χεῖρον
ἐν
|
τῷ |
ἀφανεῖ
ἔτι
προεώρα
μάλιστα.
καὶ |
[1, 73] |
γὰρ
Μαραθῶνί
τε
μόνοι
προκινδυνεῦσαι
|
τῷ |
βαρβάρῳ
καὶ
ὅτε
τὸ
ὕστερον |
[1, 102] |
δ'
Ἀθηναῖοι
ἔγνωσαν
οὐκ
ἐπὶ
|
τῷ |
βελτίονι
λόγῳ
ἀποπεμπόμενοι,
ἀλλά
τινος |
[1, 128] |
λόγῳ
ἐπὶ
τὸν
Ἑλληνικὸν
πόλεμον,
|
τῷ |
δὲ
ἔργῳ
τὰ
πρὸς
βασιλέα |
[1, 128] |
βασιλεῖ
κρύφα
τῶν
ἄλλων
ξυμμάχων,
|
τῷ |
δὲ
λόγῳ
ἀπέδρασαν
αὐτόν.
ἔπρασσε |
[1, 141] |
μορίῳ
σκοποῦσί
τι
τῶν
κοινῶν,
|
τῷ |
δὲ
πλέονι
τὰ
οἰκεῖα
πράσσουσι, |
[1, 50] |
ᾐσθημένοι
ὅτι
ἥσσηντο
οἱ
ἐπὶ
|
τῷ |
δεξιῷ
κέρᾳ,
ἀγνοοῦντες
ἔκτεινον.
πολλῶν |
[1, 13] |
Ῥήνειαν
ἑλὼν
ἀνέθηκε
τῷ
Ἀπόλλωνι
|
τῷ |
Δηλίῳ.
Φωκαῆς
τε
Μασσαλίαν
οἰκίζοντες |
[1, 115] |
τὴν
Σάμον,
καὶ
πρῶτον
μὲν
|
τῷ |
δήμῳ
ἐπανέστησαν
καὶ
ἐκράτησαν
τῶν |
[1, 76] |
μέχρι
οὗ
τὰ
ξυμφέροντα
λογιζόμενοι
|
τῷ |
δικαίῳ
λόγῳ
νῦν
χρῆσθε,
ὃν |
[1, 34] |
δὲ
ἀλλοτριοῦται·
οὐ
γὰρ
ἐπὶ
|
τῷ |
δοῦλοι,
ἀλλ'
ἐπὶ
τῷ
ὁμοῖοι |
[1, 57] |
ὤν.
ἐπολεμώθη
δὲ
ὅτι
Φιλίππῳ
|
τῷ |
ἑαυτοῦ
ἀδελφῷ
καὶ
Δέρδᾳ
κοινῇ |
[1, 95] |
τε
ἅμα
καὶ
τοὺς
ξυμμάχους
|
τῷ |
ἐκείνου
ἔχθει
παρ'
Ἀθηναίους
μετατάξασθαι |
[1, 28] |
τούτους
κρατεῖν.
ἤθελον
δὲ
καὶ
|
τῷ |
ἐν
Δελφοῖς
μαντείῳ
ἐπιτρέψαι.
πόλεμον |
[1, 70] |
ἄν
τι
κτᾶσθαι,
ὑμεῖς
δὲ
|
τῷ |
ἐπελθεῖν
καὶ
τὰ
ἑτοῖμα
ἂν |
[1, 120] |
δοξάζομεν,
μετὰ
δέους
δὲ
ἐν
|
τῷ |
ἔργῳ
ἐλλείπομεν.
~Ἡμεῖς
δὲ
νῦν |
[1, 68] |
πρὶν
πάσχειν,
ἀλλ'
ἐπειδὴ
ἐν
|
τῷ |
ἔργῳ
ἐσμέν,
τοὺς
ξυμμάχους
τούσδε |
[1, 105] |
ἑκάτεροι
οὐκ
ἔλασσον
ἔχειν
ἐν
|
τῷ |
ἔργῳ.
καὶ
οἱ
μὲν
Ἀθηναῖοι |
[1, 126] |
δοκῶν
δὲ
ὀρθῶς
γιγνώσκειν
ἐπεχείρησε
|
τῷ |
ἔργῳ.
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι
αἰσθόμενοι |
[1, 107] |
τὸ
ξυμμαχικόν,
οἳ
μετέστησαν
ἐν
|
τῷ |
ἔργῳ
παρὰ
τοὺς
Λακεδαιμονίους.
~γενομένης |
[1, 140] |
ἀναπειθομένους
τε
πολεμεῖν
καὶ
ἐν
|
τῷ |
ἔργῳ
πράσσοντας,
πρὸς
δὲ
τὰς |
[1, 49] |
αὐτοὶ
ἦσαν
οἱ
Κορίνθιοι,
ἐπὶ
|
τῷ |
εὐωνύμῳ,
πολὺ
ἐνίκων,
τοῖς
Κερκυραίοις |
[1, 38] |
τούτων
ὑβρίζεσθαι
κατοικίσαι,
ἀλλ'
ἐπὶ
|
τῷ |
ἡγεμόνες
τε
εἶναι
καὶ
τὰ |
[1, 129] |
ἔσωσας
κείσεταί
σοι
εὐεργεσία
ἐν
|
τῷ |
ἡμετέρῳ
οἴκῳ
ἐς
αἰεὶ
ἀνάγραπτος, |
[1, 120] |
κατὰ
πόλεμον
εὐτυχίᾳ
ἐπαίρεσθαι
μήτε
|
τῷ |
ἡσύχῳ
τῆς
εἰρήνης
ἡδόμενον
ἀδικεῖσθαι. |
[1, 30] |
ἔφθειρον,
μέχρι
οὗ
Κορίνθιοι
περιιόντι
|
τῷ |
θέρει
πέμψαντες
ναῦς
καὶ
στρατιάν, |
[1, 126] |
φυλακήν,
ὡς
ἑώρων
ἀποθνῄσκοντας
ἐν
|
τῷ |
ἱερῷ,
ἐφ'
ᾧ
μηδὲν
κακὸν |
[1, 20] |
ξυλληφθῆναι
δράσαντές
τι
καὶ
κινδυνεῦσαι,
|
τῷ |
Ἱππάρχῳ
περιτυχόντες
περὶ
τὸ
Λεωκόρειον |
[1, 62] |
τὴν
Ποτείδαιαν.
καὶ
ἐπειδὴ
πρὸς
|
τῷ |
ἰσθμῷ
ἐγένοντο
καὶ
εἶδον
τοὺς |
[1, 62] |
μεθ'
ἑαυτοῦ
στρατόπεδον
ἔχοντι
ἐν
|
τῷ |
ἰσθμῷ
ἐπιτηρεῖν
τοὺς
Ἀθηναίους,
ἢν |
[1, 62] |
Ἀθηναίους
ἐστρατοπεδεύοντο
πρὸς
Ὀλύνθου
ἐν
|
τῷ |
ἰσθμῷ,
καὶ
ἀγορὰν
ἔξω
τῆς |
[1, 56] |
Ἀθηναῖοι
Ποτειδεάτας,
οᾔ
οἰκοῦσιν
ἐπὶ
|
τῷ |
ἰσθμῷ
τῆς
Παλλήνης,
Κορινθίων
ἀποίκους, |
[1, 64] |
ἱκανοὶ
ἐνόμιζον
εἶναι
ἔν
τε
|
τῷ |
ἰσθμῷ
φρουρεῖν
καὶ
ἐς
τὴν |
[1, 34] |
ἐς
κρίσιν
πολέμῳ
μᾶλλον
ἢ
|
τῷ |
ἴσῳ
ἐβουλήθησαν
τὰ
ἐγκλήματα
μετελθεῖν. |
[1, 130] |
ἦρτο
καὶ
οὐκέτι
ἐδύνατο
ἐν
|
τῷ |
καθεστῶτι
τρόπῳ
βιοτεύειν,
ἀλλὰ
σκευάς |
[1, 38] |
πολεμοῦσι,
λέγοντες
ὡς
οὐκ
ἐπὶ
|
τῷ |
κακῶς
πάσχειν
ἐκπεμφθεῖεν.
ἡμεῖς
δὲ |
[1, 31] |
πρεσβευσόμενοι,
ὅπως
μὴ
σφίσι
πρὸς
|
τῷ |
Κερκυραίων
ναυτικῷ
καὶ
τὸ
αὐτῶν |
[1, 143] |
ἡ
ἄλλη
Ἑλλάς.
καὶ
ἐπὶ
|
τῷ |
κινδύνῳ
οὐδεὶς
ἂν
δέξαιτο
τῶν |
[1, 92] |
κωλύμῃ,
ἀλλὰ
γνώμης
παραινέσει
δῆθεν
|
τῷ |
κοινῷ
ἐπρεσβεύσαντο,
ἅμα
δὲ
καὶ |
[1, 33] |
τὴν
ὑμετέραν
ἐπιχείρησιν,
ἵνα
μὴ
|
τῷ |
κοινῷ
ἔχθει
κατ'
αὐτοὺς
μετ' |
[1, 77] |
ὡς
οὐ
χρεὼν
τὸν
ἥσσω
|
τῷ |
κρατοῦντι
ὑποχωρεῖν.
ἀδικούμενοί
τε,
ὡς |
[1, 126] |
χρόνον
ἐτυράννει
Μεγάρων.
χρωμένῳ
δὲ
|
τῷ |
Κύλωνι
ἐν
Δελφοῖς
ἀνεῖλεν
ὁ |
[1, 18] |
μετ'
αὐτὴν
αὖθις
ὁ
βάρβαρος
|
τῷ |
μεγάλῳ
στόλῳ
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα |
[1, 93] |
ἐτελέσθη
οὗ
διενοεῖτο.
ἐβούλετο
γὰρ
|
τῷ |
μεγέθει
καὶ
τῷ
πάχει
ἀφιστάναι |
[1, 91] |
οὔπω
πάρεισιν.
~οἱ
δὲ
ἀκούοντες
|
τῷ |
μὲν
Θεμιστοκλεῖ
ἐπείθοντο
διὰ
φιλίαν |
[1, 128] |
ἄνευ
Λακεδαιμονίων
ἀφικνεῖται
ἐς
Ἑλλήσποντον,
|
τῷ |
μὲν
λόγῳ
ἐπὶ
τὸν
Ἑλληνικὸν |
[1, 71] |
ὦσι
μὴ
ἐπιτρέψοντες,
ἀλλ'
ἐπὶ
|
τῷ |
μὴ
λυπεῖν
τε
τοὺς
ἄλλους |
[1, 142] |
δὲ
εἰργόμενοι
ἡσυχάσουσι
καὶ
ἐν
|
τῷ |
μὴ
μελετῶντι
ἀξυνετώτεροι
ἔσονται
καὶ |
[1, 121] |
οὐκ
ἄρα
δαπανήσομεν
καὶ
ἐπὶ
|
τῷ |
μὴ
ὑπ'
ἐκείνων
αὐτὰ
ἀφαιρεθέντες |
[1, 74] |
αὐτούς.
εἰ
δὲ
προσεχωρήσαμεν
πρότερον
|
τῷ |
Μήδῳ
δείσαντες,
ὥσπερ
καὶ
ἄλλοι, |
[1, 102] |
ἀνεχώρησαν,
ἀφέντες
τὴν
γενομένην
ἐπὶ
|
τῷ |
Μήδῳ
ξυμμαχίαν
πρὸς
αὐτοὺς
Ἀργείοις |
[1, 70] |
αὐτοὺς
ξυνελὼν
φαίη
πεφυκέναι
ἐπὶ
|
τῷ |
μήτε
αὐτοὺς
ἔχειν
ἡσυχίαν
μήτε |
[1, 137] |
ἐν
τῇ
νηί)
δείσας
φράζει
|
τῷ |
ναυκλήρῳ
ὅστις
ἐστὶ
καὶ
δι' |
[1, 6] |
ἀποδείξειε
τὸ
παλαιὸν
Ἑλληνικὸν
ὁμοιότροπα
|
τῷ |
νῦν
βαρβαρικῷ
διαιτώμενον.
~Τῶν
δὲ |
[1, 134] |
αὐτοῦ
ἀποψύχειν
ὥσπερ
εἶχεν
ἐν
|
τῷ |
οἰκήματι,
αἰσθόμενοι
ἐξάγουσιν
ἐκ
τοῦ |
[1, 6] |
τὸ
δὲ
πάλαι
καὶ
ἐν
|
τῷ |
Ὀλυμπικῷ
ἀγῶνι
διαζώματα
ἔχοντες
περὶ |
[1, 34] |
ἐπὶ
τῷ
δοῦλοι,
ἀλλ'
ἐπὶ
|
τῷ |
ὁμοῖοι
τοῖς
λειπομένοις
εἶναι
ἐκπέμπονται. |
[1, 10] |
πολυτελέσι
χρησαμένης,
κατὰ
κώμας
δὲ
|
τῷ |
παλαιῷ
τῆς
Ἑλλάδος
τρόπῳ
οἰκισθείσης, |
[1, 49] |
δὲ
τοξότας
τε
καὶ
ἀκοντιστάς,
|
τῷ |
παλαιῷ
τρόπῳ
ἀπειρότερον
ἔτι
παρεσκευασμένοι. |
[1, 10] |
τὰ
πλοῖα
κατάφαρκτα
ἔχοντας,
ἀλλὰ
|
τῷ |
παλαιῷ
τρόπῳ
λῃστικώτερον
παρεσκευασμένα.
πρὸς |
[1, 5] |
μέχρι
τοῦδε
πολλὰ
τῆς
Ἑλλάδος
|
τῷ |
παλαιῷ
τρόπῳ
νέμεται
περί
τε |
[1, 33] |
δ'
αὐτοῖς
ἰσχύν·
ἃ
ἐν
|
τῷ |
παντὶ
χρόνῳ
ὀλίγοις
δὴ
ἅμα |
[1, 32] |
ἐς
τὰ
ἡμέτερα
αὐτῶν
ἐν
|
τῷ |
παρόντι
ἀξύμφορον.
ξύμμαχοί
τε
γὰρ |
[1, 136] |
ὑπ'
ἐκείνου
πολλῷ
ἀσθενεστέρου
ἐν
|
τῷ |
παρόντι
κακῶς
πάσχειν,
γενναῖον
δὲ |
[1, 132] |
τοῦ
βασιλείου
ὄντα
καὶ
ἐν
|
τῷ |
παρόντι
τιμὴν
ἔχοντα
(Πλείσταρχον
γὰρ |
[1, 41] |
ὥστ'
ἐπιχρῆσθαι,
ἀντιδοθῆναι
ἡμῖν
ἐν
|
τῷ |
παρόντι
φαμὲν
χρῆναι.
νεῶν
γὰρ |
[1, 95] |
χείρους
γίγνωνται,
ὅπερ
καὶ
ἐν
|
τῷ |
Παυσανίᾳ
ἐνεῖδον,
ἀπαλλαξείοντες
δὲ
καὶ |
[1, 93] |
ἐβούλετο
γὰρ
τῷ
μεγέθει
καὶ
|
τῷ |
πάχει
ἀφιστάναι
τὰς
τῶν
πολεμίων |
[1, 116] |
εἴκοσι,
καὶ
ἀποβάντες
καὶ
κρατοῦντες
|
τῷ |
πεζῷ
ἐπολιόρκουν
τρισὶ
τείχεσι
τὴν |
[1, 73] |
οὔσης
τῆς
δυνάμεως
κατὰ
τάχος
|
τῷ |
πλέονι
τοῦ
στρατοῦ
ἀνεχώρησεν.
~τοιούτου |
[1, 81] |
ὅτι
τοῖς
ὅπλοις
αὐτῶν
καὶ
|
τῷ |
πλήθει
ὑπερφέρομεν,
ὥστε
τὴν
γῆν |
[1, 8] |
καθαιρομένης
ὑπὸ
Ἀθηναίων
ἐν
τῷδε
|
τῷ |
πολέμῳ
καὶ
τῶν
θηκῶν
ἀναιρεθεισῶν |
[1, 81] |
δουλεῦσαι
μήτε
ὥσπερ
ἀπείρους
καταπλαγῆναι
|
τῷ |
πολέμῳ.
~Οὐ
μὴν
οὐδὲ
ἀναισθήτως |
[1, 22] |
δ'
ἔργα
τῶν
πραχθέντων
ἐν
|
τῷ |
πολέμῳ
οὐκ
ἐκ
τοῦ
παρατυχόντος |
[1, 115] |
Πριήνης,
καὶ
οἱ
Μιλήσιοι
ἐλασσούμενοι
|
τῷ |
πολέμῳ
παρ'
Ἀθηναίους
ἐλθόντες
κατεβόων |
[1, 55] |
μὲν
οὖν
Κέρκυρα
οὕτω
περιγίγνεται
|
τῷ |
πολέμῳ
τῶν
Κορινθίων,
καὶ
αἱ |
[1, 32] |
τε
γὰρ
οὐδενός
πω
ἐν
|
τῷ |
πρὸ
τοῦ
χρόνῳ
ἑκούσιοι
γενόμενοι |
[1, 134] |
ἀπέθανε
(καὶ
νῦν
κεῖται
ἐν
|
τῷ |
προτεμενίσματι,
ὃ
γραφῇ
στῆλαι
δηλοῦσι) |
[1, 74] |
δὲ
ἄρχοντα,
ὃς
αἰτιώτατος
ἐν
|
τῷ |
στενῷ
ναυμαχῆσαι
ἐγένετο,
ὅπερ
σαφέστατα |
[1, 55] |
οἴκου
Ἀνακτόριον,
ὅ
ἐστιν
ἐπὶ
|
τῷ |
στόματι
τοῦ
Ἀμπρακικοῦ
κόλπου,
εἷλον |
[1, 29] |
ἱερὸν
τοῦ
Ἀπόλλωνός
ἐστιν,
ἐπὶ
|
τῷ |
στόματι
τοῦ
Ἀμπρακικοῦ
κόλπου,
οἱ |
[1, 117] |
Σάμιοι
ἐξαπιναίως
ἔκπλουν
ποιησάμενοι
ἀφάρκτῳ
|
τῷ |
στρατοπέδῳ
ἐπιπεσόντες
τάς
τε
προφυλακίδας |
[1, 11] |
(δῆλον
δέ·
τὸ
γὰρ
ἔρυμα
|
τῷ |
στρατοπέδῳ
οὐκ
ἂν
ἐτειχίσαντο)
φαίνονται |
[1, 87] |
τὰς
σπονδὰς
λελύσθαι,
ἐγένετο
ἐν
|
τῷ |
τετάρτῳ
καὶ
δεκάτῳ
ἔτει
τῶν |
[1, 121] |
οὐκ
ἀπεροῦσιν,
ἡμεῖς
δ'
ἐπὶ
|
τῷ |
τιμωρούμενοι
τοὺς
ἐχθροὺς
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 74] |
οἰκουμένων
τῶν
πόλεων
καὶ
ἐπὶ
|
τῷ |
τὸ
λοιπὸν
νέμεσθαι,
ἐπειδὴ
ἐδείσατε |
[1, 92] |
δὲ
καὶ
προσφιλεῖς
ὄντες
ἐν
|
τῷ |
τότε
διὰ
τὴν
ἐς
τὸν |
[1, 95] |
ἱκανοὺς
ἐξηγεῖσθαι
καὶ
σφίσιν
ἐν
|
τῷ |
τότε
παρόντι
ἐπιτηδείους.
~Παραλαβόντες
δὲ |
[1, 96] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
τὴν
ἡγεμονίαν
τούτῳ
|
τῷ |
τρόπῳ
ἑκόντων
τῶν
ξυμμάχων
διὰ |
[1, 8] |
ἐλάσσους
πόλεις.
καὶ
ἐν
τούτῳ
|
τῷ |
τρόπῳ
μᾶλλον
ἤδη
ὄντες
ὕστερον |
[1, 93] |
ἀπῆλθον
ἐπ'
οἴκου
ἀνεπικλήτως.
~Τούτῳ
|
τῷ |
τρόπῳ
οἱ
Ἀθηναῖοι
τὴν
πόλιν |
[1, 8] |
σκευῇ
τῶν
ὅπλων
ξυντεθαμμένῃ
καὶ
|
τῷ |
τρόπῳ
ᾧ
νῦν
ἔτι
θάπτουσιν. |
[1, 132] |
τι
ποιεῖν
ἐς
αὐτόν,
χρώμενοι
|
τῷ |
τρόπῳ
ᾧπερ
εἰώθασιν
ἐς
σφᾶς |
[1, 33] |
οὐκ
αἰσθάνεται
τοὺς
Λακεδαιμονίους
φόβῳ
|
τῷ |
ὑμετέρῳ
πολεμησείοντας
καὶ
τοὺς
Κορινθίους |
[1, 38] |
δὲ
οὐδ'
αὐτοί
φαμεν
ἐπὶ
|
τῷ |
ὑπὸ
τούτων
ὑβρίζεσθαι
κατοικίσαι,
ἀλλ' |
[1, 115] |
πόλει
τοῖς
δυνατωτάτοις
καὶ
Πισσούθνῃ
|
τῷ |
Ὑστάσπου
ξυμμαχίαν,
ὃς
εἶχε
Σάρδεις |
[1, 16] |
πόλεις
ἐδούλωσε,
Δαρεῖός
τε
ὕστερον
|
τῷ |
Φοινίκων
ναυτικῷ
κρατῶν
καὶ
τὰς |
[1, 138] |
ποιεῖν
οὕτως.
ὁ
δ'
ἐν
|
τῷ |
χρόνῳ
ὃν
ἐπέσχε
τῆς
τε |
[1, 19] |
δὲ
ναῦς
τε
τῶν
πόλεων
|
τῷ |
χρόνῳ
παραλαβόντες
πλὴν
Ξίων
καὶ |
[1, 126] |
φανερῶς.
~ἐν
τούτῳ
δὲ
ἐπρεσβεύοντο
|
τῷ |
χρόνῳ
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους
ἐγκλήματα |
[1, 67] |
σφίσιν
ἐνόντων
καὶ
ἅμα
περὶ
|
τῷ |
χωρίῳ
δεδιότες·
παρεκάλουν
τε
εὐθὺς |
[1, 60] |
περὶ
Μακεδονίαν
οὐσῶν,
δεδιότες
περὶ
|
τῷ |
χωρίῳ
καὶ
οἰκεῖον
τὸν
κίνδυνον |