Livre, Chap. |
[1, 61] |
δὲ
καὶ
τοῖς
Ἀθηναίοις
εὐθὺς
|
ἡ |
ἀγγελία
τῶν
πόλεων
ὅτι
ἀφεστᾶσι, |
[1, 121] |
ξένους
αὐτῶν
ναυβάτας.
ὠνητὴ
γὰρ
|
ἡ |
Ἀθηναίων
δύναμις
μᾶλλον
ἢ
οἰκεία· |
[1, 46] |
Θεσπρωτίδα
καὶ
Κεστρίνην,
ὧν
ἐντὸς
|
ἡ |
ἄκρα
ἀνέχει
τὸ
Ξειμέριον.
οἱ |
[1, 80] |
καὶ
τοὺς
ἀστυγείτονας
παρόμοιος
ἡμῶν
|
ἡ |
ἀλκή,
καὶ
διὰ
ταχέων
οἷόν |
[1, 143] |
πλείους
καὶ
ἀμείνους
ἢ
ἅπασα
|
ἡ |
ἄλλη
Ἑλλάς.
καὶ
ἐπὶ
τῷ |
[1, 77] |
οὔτε
τούτοις
χρῆται
οὔθ'
οἷς
|
ἡ |
ἄλλη
Ἑλλὰς
νομίζει.
~Βουλεύεσθε
οὖν |
[1, 35] |
τῆς
ξυμμαχίας
διδομένης
οὐχ
ὁμοία
|
ἡ |
ἀλλοτρίωσις,
ἀλλὰ
μάλιστα
μέν,
εἰ |
[1, 51] |
τὴν
διάλυσιν
ἐποιήσαντο.
οὕτω
μὲν
|
ἡ |
ἀπαλλαγὴ
ἐγένετο
ἀλλήλων,
καὶ
ἡ |
[1, 137] |
ἐκείνῳ
δὲ
ἐν
ἐπικινδύνῳ
πάλιν
|
ἡ |
ἀποκομιδὴ
ἐγίγνετο.
καί
μοι
εὐεργεσία |
[1, 2] |
παρασκευῇ.
μάλιστα
δὲ
τῆς
γῆς
|
ἡ |
ἀρίστη
αἰεὶ
τὰς
μεταβολὰς
τῶν |
[1, 11] |
οὐχ
ἡ
ὀλιγανθρωπία
τοσοῦτον
ὅσον
|
ἡ |
ἀχρηματία.
τῆς
γὰρ
τροφῆς
ἀπορίᾳ |
[1, 71] |
μὲν
οὖν
τοῦδε
ὡρίσθω
ὑμῶν
|
ἡ |
βραδυτής·
νῦν
δὲ
τοῖς
τε |
[1, 18] |
ἐν
Σικελίᾳ
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
κατελύθησαν
|
(ἡ |
γὰρ
Λακεδαίμων
μετὰ
τὴν
κτίσιν |
[1, 42] |
Μεγαρέας
ὑποψίας
σῶφρον
ὑφελεῖν
μᾶλλον
|
(ἡ |
γὰρ
τελευταία
χάρις
καιρὸν
ἔχουσα, |
[1, 107] |
Πηγὰς
πορεύεσθαι.
δύσοδός
τε
γὰρ
|
ἡ |
Γερανεία
καὶ
ἐφρουρεῖτο
αἰεὶ
ὑπὸ |
[1, 62] |
αὑτοῦ
καταστήσας
ἄρχοντα.
ἦν
δὲ
|
ἡ |
γνώμη
τοῦ
Ἀριστέως
τὸ
μὲν |
[1, 129] |
τοὺς
λόγους
ποιησόμεθα.
~τοσαῦτα
μὲν
|
ἡ |
γραφὴ
ἐδήλου,
Ξέρξης
δὲ
ἥσθη |
[1, 137] |
Ξέρξου
νεωστὶ
βασιλεύοντα.
ἐδήλου
δὲ
|
ἡ |
γραφὴ
ὅτι
Θεμιστοκλῆς
ἥκω
παρὰ |
[1, 87] |
ὕστερον
ἐφ'
ἅπερ
ἦλθον
χρηματίσαντες·
|
ἡ |
δὲ
διαγνώμη
αὕτη
τῆς
ἐκκλησίας, |
[1, 77] |
Μήδου
δεινότερα
τούτων
πάσχοντες
ἠνείχοντο,
|
ἡ |
δὲ
ἡμετέρα
ἀρχὴ
χαλεπὴ
δοκεῖ |
[1, 121] |
Ἀθηναίων
δύναμις
μᾶλλον
ἢ
οἰκεία·
|
ἡ |
δὲ
ἡμετέρα
ἧσσον
ἂν
τοῦτο |
[1, 68] |
πρὸς
τὰ
ἐπὶ
Θρᾴκης
ἀποχρῆσθαι,
|
ἡ |
δὲ
ναυτικὸν
ἂν
μέγιστον
παρέσχε |
[1, 28] |
σπονδὰς
δὲ
ποιήσασθαι
ἕως
ἂν
|
ἡ |
δίκη
γένηται.
~Κορίνθιοι
δὲ
οὐδὲν |
[1, 32] |
δι'
αὐτὸ
καθέσταμεν.
καὶ
περιέστηκεν
|
ἡ |
δοκοῦσα
ἡμῶν
πρότερον
σωφροσύνη,
τὸ |
[1, 118] |
πολέμοις
οἰκείοις
ἐξειργόμενοι,
πρὶν
δὴ
|
ἡ |
δύναμις
τῶν
Ἀθηναίων
σαφῶς
ᾔρετο |
[1, 12] |
τε
ἐν
πολλῷ
χρόνῳ
ἡσυχάσασα
|
ἡ |
Ἑλλὰς
βεβαίως
καὶ
οὐκέτι
ἀνισταμένη |
[1, 3] |
οὐδὲν
φαίνεται
πρότερον
κοινῇ
ἐργασαμένη
|
ἡ |
Ἑλλάς·
δοκεῖ
δέ
μοι,
οὐδὲ |
[1, 17] |
πλεῖστον
ἐχώρησαν
δυνάμεως.
οὕτω
πανταχόθεν
|
ἡ |
Ἑλλὰς
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον
κατείχετο |
[1, 6] |
παλαιᾶς
λῃστείας
ἐμμεμένηκεν·
~πᾶσα
γὰρ
|
ἡ |
Ἑλλὰς
ἐσιδηροφόρει
διὰ
τὰς
ἀφάρκτους |
[1, 12] |
~ἐπεὶ
καὶ
μετὰ
τὰ
Τρωικὰ
|
ἡ |
Ἑλλὰς
ἔτι
μετανίστατό
τε
καὶ |
[1, 13] |
πατρικαὶ
βασιλεῖαι)
ναυτικά
τε
ἐξηρτύετο
|
ἡ |
Ἑλλάς,
καὶ
τῆς
θαλάσσης
μᾶλλον |
[1, 18] |
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον
καὶ
|
ἡ |
ἐν
Μαραθῶνι
μάχη
Μήδων
πρὸς |
[1, 100] |
~Ἐγένετο
δὲ
μετὰ
ταῦτα
καὶ
|
ἡ |
ἐπ'
Εὐρυμέδοντι
ποταμῷ
ἐν
Παμφυλίᾳ |
[1, 3] |
Δευκαλίωνος
καὶ
πάνυ
οὐδὲ
εἶναι
|
ἡ |
ἐπίκλησις
αὕτη,
κατὰ
ἔθνη
δὲ |
[1, 142] |
οὐ
μενετοί.
καὶ
μὴν
οὐδ'
|
ἡ |
ἐπιτείχισις
οὐδὲ
τὸ
ναυτικὸν
αὐτῶν |
[1, 41] |
ἡ
εὐεργεσία
αὕτη
τε
καὶ
|
ἡ |
ἐς
Σαμίους,
τὸ
δι'
ἡμᾶς |
[1, 78] |
ὑμῖν,
ἕως
ἔτι
αὐθαίρετος
ἀμφοτέροις
|
ἡ |
εὐβουλία,
σπονδὰς
μὴ
λύειν
μηδὲ |
[1, 41] |
Κορινθίων
εἴκοσι
ναῦς
ἐλάβετε·
καὶ
|
ἡ |
εὐεργεσία
αὕτη
τε
καὶ
ἡ |
[1, 20] |
πώποτε.
οὕτως
ἀταλαίπωρος
τοῖς
πολλοῖς
|
ἡ |
ζήτησις
τῆς
ἀληθείας,
καὶ
ἐπὶ |
[1, 120] |
ὡραίων
καὶ
πάλιν
ἀντίληψιν
ὧν
|
ἡ |
θάλασσα
τῇ
ἠπείρῳ
δίδωσι,
καὶ |
[1, 19] |
αὐτοῖς
ἐς
τόνδε
τὸν
πόλεμον
|
ἡ |
ἰδία
παρασκευὴ
μείζων
ἢ
ὡς |
[1, 118] |
εἶναι
πάσῃ
προθυμίᾳ
καὶ
καθαιρετέα
|
ἡ |
ἰσχύς,
ἢν
δύνωνται,
ἀραμένοις
τόνδε |
[1, 23] |
βλάψασα
καὶ
μέρος
τι
φθείρασα
|
ἡ |
λοιμώδης
νόσος·
ταῦτα
γὰρ
πάντα |
[1, 63] |
σταδίους
καὶ
ἔστι
καταφανέσ)
ὡς
|
ἡ |
μάχη
ἐγίγνετο
καὶ
τὰ
σημεῖα |
[1, 126] |
τῇ
Ἀττικῇ
ἢ
ἄλλοθί
που
|
ἡ |
μεγίστη
ἑορτὴ
εἴρητο,
οὔτε
ἐκεῖνος |
[1, 55] |
πλείους
πρῶτοι
ὄντες
τῆς
πόλεως.
|
ἡ |
μὲν
οὖν
Κέρκυρα
οὕτω
περιγίγνεται |
[1, 91] |
ἐνταῦθα
δὴ
φανερῶς
εἶπεν
ὅτι
|
ἡ |
μὲν
πόλις
σφῶν
τετείχισται
ἤδη |
[1, 49] |
πολὺς
θόρυβος
καὶ
ταραχώδης
ἦν
|
ἡ |
ναυμαχία,
ἐν
ᾗ
αἱ
Ἀττικαὶ |
[1, 51] |
ἡ
ἀπαλλαγὴ
ἐγένετο
ἀλλήλων,
καὶ
|
ἡ |
ναυμαχία
ἐτελεύτα
ἐς
νύκτα.
τοῖς |
[1, 49] |
ἀπειρότερον
ἔτι
παρεσκευασμένοι.
ἦν
τε
|
ἡ |
ναυμαχία
καρτερά,
τῇ
μὲν
τέχνῃ |
[1, 44] |
καὶ
Σικελίας
καλῶς
ἐφαίνετο
αὐτοῖς
|
ἡ |
νῆσος
ἐν
παράπλῳ
κεῖσθαι.
~Τοιαύτῃ |
[1, 63] |
κωλύσοντες·
ἐπειδὴ
δὲ
διὰ
τάχους
|
ἡ |
νίκη
τῶν
Ἀθηναίων
ἐγίγνετο
καὶ |
[1, 2] |
ἐς
τὰ
ἄλλα.
~φαίνεται
γὰρ
|
ἡ |
νῦν
Ἑλλὰς
καλουμένη
οὐ
πάλαι |
[1, 130] |
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους
οὐχ
ἥκιστα
|
ἡ |
ξυμμαχία
μετέστη.
~Οἱ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 40] |
τοῖς
ἐπὶ
βλάβῃ
ἑτέρων
ἰοῦσιν
|
ἡ |
ξυνθήκη
ἐστίν,
ἀλλ'
ὅστις
μὴ |
[1, 33] |
~Γενήσεται
δὲ
ὑμῖν
πειθομένοις
καλὴ
|
ἡ |
ξυντυχία
κατὰ
πολλὰ
τῆς
ἡμετέρας |
[1, 93] |
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ.
καὶ
δήλη
|
ἡ |
οἰκοδομία
ἔτι
καὶ
νῦν
ἐστὶν |
[1, 11] |
πεμπόμενοι.
~Αἴτιον
δ'
ἦν
οὐχ
|
ἡ |
ὀλιγανθρωπία
τοσοῦτον
ὅσον
ἡ
ἀχρηματία. |
[1, 18] |
καὶ
ὀλίγον
μὲν
χρόνον
ξυνέμεινεν
|
ἡ |
ὁμαιχμία,
ἔπειτα
διενεχθέντες
οἱ
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 23] |
ἀπ'
αὐτῶν
καὶ
λιμοὶ
καὶ
|
ἡ |
οὐχ
ἥκιστα
βλάψασα
καὶ
μέρος |
[1, 132] |
σημεῖον,
οὔτε
οἱ
ἐχθροὶ
οὔτε
|
ἡ |
πᾶσα
πόλις,
ὅτῳ
ἂν
πιστεύσαντες |
[1, 16] |
μέγα
τῶν
πραγμάτων
Κῦρος
καὶ
|
ἡ |
Περσικὴ
βασιλεία
Κροῖσον
καθελοῦσα
καὶ |
[1, 37] |
ἔχειν
οὔτε
παρακαλοῦντες
αἰσχύνεσθαι.
καὶ
|
ἡ |
πόλις
αὐτῶν
ἅμα
αὐτάρκη
θέσιν |
[1, 73] |
ξυμμάχοις
ἐγένετο,
ἀλλὰ
περὶ
ὧν
|
ἡ |
πόλις
ἔπεμψεν·
αἰσθανόμενοι
δὲ
καταβοὴν |
[1, 10] |
λόγος
κατέχει.
Λακεδαιμονίων
γὰρ
εἰ
|
ἡ |
πόλις
ἐρημωθείη,
λειφθείη
δὲ
τά |
[1, 64] |
καὶ
οὕτως
ἤδη
κατὰ
κράτος
|
ἡ |
Ποτείδαια
ἀμφοτέρωθεν
ἐπολιορκεῖτο
καὶ
ἐκ |
[1, 61] |
τὸν
Περδίκκαν,
ὡς
αὐτοὺς
κατήπειγεν
|
ἡ |
Ποτείδαια
καὶ
ὁ
Ἀριστεὺς
παρεληλυθώς, |
[1, 6] |
τὸ
ξυγγενὲς
ἐπὶ
πολὺ
αὕτη
|
ἡ |
σκευὴ
κατέσχεν.
μετρίᾳ
δ'
αὖ |
[1, 49] |
μὴ
ἐμβάλλειν
τινί·
ἐπειδὴ
δὲ
|
ἡ |
τροπὴ
ἐγίγνετο
λαμπρῶς
καὶ
ἐνέκειντο |
[1, 24] |
προελθόντος
δὲ
τοῦ
χρόνου
ἐγένετο
|
ἡ |
τῶν
Ἐπιδαμνίων
δύναμις
μεγάλη
καὶ |
[1, 96] |
οὕτω
γὰρ
ὠνομάσθη
τῶν
χρημάτων
|
ἡ |
φορά.
ἦν
δ'
ὁ
πρῶτος |