Alphabétiquement     [«   »]
Δαρεῖός 1
Δαρείου 1
Δασκυλῖτιν 1
δὲ 584
δέ 34
δεδεγμένοι 1
δεδεμένοι 1
Fréquences     [«    »]
262 οἱ
393 τε
367 τῶν
584 δὲ
1428 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

δὲ


Livre, Chap.
[1, 126]   ἄγος ἐλαύνειν τῆς θεοῦ· τὸ  δὲ   ἄγος ἦν τοιόνδε. Κύλων ἦν
[1, 120]   εἰ μὴ ἀδικοῖντο, ἡσυχάζειν, ἀγαθῶν  δὲ   ἀδικουμένους ἐκ μὲν εἰρήνης πολεμεῖν,
[1, 126]   γιγνώσκειν ἐπεχείρησε τῷ ἔργῳ. οἱ  δὲ   Ἀθηναῖοι αἰσθόμενοι ἐβοήθησάν τε πανδημεὶ
[1, 106]   καὶ οὐκ ἦν ἔξοδος. οἱ  δὲ   Ἀθηναῖοι γνόντες κατὰ πρόσωπόν τε
[1, 95]   ἐπιτρέπειν, ἤν που βιάζηται. οἱ  δὲ   Ἀθηναῖοι ἐδέξαντό τε τοὺς λόγους
[1, 89]   τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου ξυμμάχους, οἱ  δὲ   Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ἀπὸ Ἰωνίας
[1, 145]   μὲν Περικλῆς τοιαῦτα εἶπεν, οἱ  δὲ   Ἀθηναῖοι νομίσαντες ἄριστα σφίσι παραινεῖν
[1, 49]   τῆς διώξεως οὐ παρουσῶν. οἱ  δὲ   Ἀθηναῖοι ὁρῶντες τοὺς Κερκυραίους πιεζομένους
[1, 139]   μηδὲ τῇ Ἀττικῇ ἀγορᾷ. οἱ  δὲ   Ἀθηναῖοι οὔτε τἆλλα ὑπήκουον οὔτε
[1, 105]   ἀπ' Αἰγίνης ἀναστήσεσθαι αὐτούς. οἱ  δὲ   Ἀθηναῖοι τὸ μὲν πρὸς Αἰγίνῃ
[1, 53]   τε αὐτοὺς καὶ ἀποκτεῖναι, οἱ  δὲ   Ἀθηναῖοι τοιάδε ἀπεκρίναντο. οὔτε ἄρχομεν
[1, 6]   ὁμοίων διαιτημάτων. Ἐν τοῖς πρῶτοι  δὲ   Ἀθηναῖοι τόν τε σίδηρον κατέθεντο
[1, 135]   ὡς ἀντὶ Παυσανίου ἀνέθεσαν. ~οἱ  δὲ   Ἀθηναῖοι, ὡς καὶ τοῦ θεοῦ
[1, 66]   ἐν αὐτῇ ὄντας ἐπολιόρκουν, τοῖς  δὲ   Ἀθηναίοις ἐς τοὺς Πελοποννησίους ὅτι
[1, 72]   μὲν οἱ Κορίνθιοι εἶπον. τῶν  δὲ   Ἀθηναίων ἔτυχε γὰρ πρεσβεία πρότερον
[1, 117]   Ἅγνωνος καὶ Φορμίωνος νῆες, εἴκοσι  δὲ   αἱ μετὰ Τληπολέμου καὶ Ἀντικλέους,
[1, 116]   ἦσαν αἱ εἴκοσι στρατιώτιδες (ἔτυχον  δὲ   αἱ πᾶσαι ἀπὸ Μιλήτου πλέουσαι)
[1, 95]   οἱ ξύμμαχοι τὴν ἡγεμονίαν. οἱ  δὲ   αἰσθόμενοι ἀπῆλθον, καὶ ἄλλους οὐκέτι
[1, 90]   οἱ δυνατοὶ τῶν Περσῶν. ~Λακεδαιμόνιοι  δὲ   αἰσθόμενοι τὸ μέλλον ἦλθον πρεσβείᾳ,
[1, 38]   εἶξαι τῇ ἡμετέρᾳ ὀργῇ, ἡμῖν  δὲ   αἰσχρὸν βιάσασθαι τὴν τούτων μετριότητα·
[1, 91]   θαυμάζειν ὡς οὔπω πάρεισιν. ~οἱ  δὲ   ἀκούοντες τῷ μὲν Θεμιστοκλεῖ ἐπείθοντο
[1, 44]   καὶ οἱ Κορίνθιοι εἶπον. Ἀθηναῖοι  δὲ   ἀκούσαντες ἀμφοτέρων, γενομένης καὶ δὶς
[1, 137]   ἂν τῆς ψυχῆς ἀποστερῆσαι. ~ὁ  δὲ   ἀκούσας ἀνίστησί τε αὐτὸν μετὰ
[1, 105]   καὶ Ἐπιδαυρίων ἐπικούρους διεβίβασαν, τὰ  δὲ   ἄκρα τῆς Γερανείας κατέλαβον καὶ
[1, 134]   μὴ τὰ πρασσόμενα διακωλύειν. ~ἀκούσαντες  δὲ   ἀκριβῶς τότε μὲν ἀπῆλθον οἱ
[1, 69]   δυνάμενος μὲν παῦσαι περιορῶν  δὲ   ἀληθέστερον αὐτὸ δρᾷ, εἴπερ καὶ
[1, 3]   ἐπίκλησις αὕτη, κατὰ ἔθνη  δὲ   ἄλλα τε καὶ τὸ Πελασγικὸν
[1, 112]   ἐν τοῖς ἕλεσι βασιλέως, αἱ  δὲ   ἄλλαι Κίτιον ἐπολιόρκουν. Κίμωνος δὲ
[1, 99]   ἄλλων ὡς ἑκάστῃ ξυνέβη. ~αἰτίαι  δὲ   ἄλλαι τε ἦσαν τῶν ἀποστάσεων
[1, 81]   τὴν γῆν δῃοῦν ἐπιφοιτῶντες. τοῖς  δὲ   ἄλλη γῆ ἐστὶ πολλὴ ἧς
[1, 48]   Κερκυραίων αἱ Ἀττικαὶ νῆες, τὸ  δὲ   ἄλλο αὐτοὶ ἐπεῖχον τρία τέλη
[1, 62]   ἐπεξῆλθον διώκοντες ἐπὶ πολύ· τὸ  δὲ   ἄλλο στρατόπεδον Ποτειδεατῶν καὶ Πελοποννησίων
[1, 16]   ἐς ξυμμαχίαν ἑκατέρων διέστη. ~ἐπεγένετο  δὲ   ἄλλοις τε ἄλλοθι κωλύματα μὴ
[1, 34]   πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν, ἀδικουμένη  δὲ   ἀλλοτριοῦται· οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ
[1, 91]   ἐπείθοντο διὰ φιλίαν αὐτοῦ, τῶν  δὲ   ἄλλων ἀφικνουμένων καὶ σαφῶς κατηγορούντων
[1, 84]   μετέχει, αἰσχύνης δὲ εὐψυχία, εὔβουλοι  δὲ   ἀμαθέστερον τῶν νόμων τῆς ὑπεροψίας
[1, 144]   πολέμου δὲ οὐκ ἄρξομεν, ἀρχομένους  δὲ   ἀμυνούμεθα. ταῦτα γὰρ δίκαια καὶ
[1, 100]   τότε καλουμένας Ἐννέα ὁδούς, νῦν  δὲ   Ἀμφίπολιν, τῶν μὲν Ἐννέα ὁδῶν
[1, 71]   ἀκίνητα νόμιμα ἄριστα, πρὸς πολλὰ  δὲ   ἀναγκαζομένοις ἰέναι πολλῆς καὶ τῆς
[1, 62]   εἴργωσι τοὺς ἐκεῖθεν ἐπιβοηθεῖν, αὐτοὶ  δὲ   ἀναστήσαντες τὸ στρατόπεδον ἐχώρουν ἐπὶ
[1, 115]   Σαμίων πεντήκοντα μὲν παῖδας, ἴσους  δὲ   ἄνδρας, καὶ κατέθεντο ἐς Λῆμνον,
[1, 80]   τε ἐφ' ἕκαστα ἐλθεῖν· πρὸς  δὲ   ἄνδρας οἲ γῆν τε ἑκὰς
[1, 118]   εἰ πολεμοῦσιν ἄμεινον ἔσται·  δὲ   ἀνεῖλεν αὐτοῖς, ὡς λέγεται, κατὰ
[1, 75]   ἀποστάσεις πρὸς ὑμᾶς ἐγίγνοντο. πᾶσι  δὲ   ἀνεπίφθονον τὰ ξυμφέροντα τῶν μεγίστων
[1, 40]   εἰ χρὴ αὐτοῖς ἀμύνειν, φανερῶς  δὲ   ἀντείπομεν τοὺς προσήκοντας ξυμμάχους αὐτόν
[1, 28]   πολιορκεῖσθαι, αὐτοὺς δὲ δικάζεσθαι. Κερκυραῖοι  δὲ   ἀντέλεγον, ἢν καὶ ἐκεῖνοι τοὺς
[1, 115]   αὐτοὶ τὴν γῆν ἔσχον. ~ἀναχωρήσαντες  δὲ   ἀπ' Εὐβοίας οὐ πολλῷ ὕστερον
[1, 74]   ἔτι σῶοι, οὐ παρεγένεσθε) ἡμεῖς  δὲ   ἀπό τε τῆς οὐκ οὔσης
[1, 35]   ἀπὸ τῶν ὑμετέρων ὑπηκόων, ἡμᾶς  δὲ   ἀπὸ τῆς προκειμένης τε ξυμμαχίας
[1, 138]   ἣν ὑπετίθει αὐτῷ δουλώσειν, μάλιστα  δὲ   ἀπὸ τοῦ πεῖραν διδοὺς ξυνετὸς
[1, 35]   ὅτι ἂν πεισθῆτε ὠφελίαν, μάλιστα  δὲ   ἀπὸ τοῦ προφανοῦς δεξαμένους βοηθεῖν.
[1, 128]   ἐφιέμενος τῆς Ἑλληνικῆς ἀρχῆς. εὐεργεσίαν  δὲ   ἀπὸ τοῦδε πρῶτον ἐς βασιλέα
[1, 112]   δὲ ἄλλαι Κίτιον ἐπολιόρκουν. Κίμωνος  δὲ   ἀποθανόντος καὶ λιμοῦ γενομένου ἀπεχώρησαν
[1, 107]   ἐγένοντο τετρακισχίλιοι καὶ μύριοι. νομίσαντες  δὲ   ἀπορεῖν ὅπῃ διέλθωσιν ἐπεστράτευσαν αὐτοῖς,
[1, 98]   χρόνῳ ξυνέβησαν καθ' ὁμολογίαν. Ναξίοις  δὲ   ἀποστᾶσι μετὰ ταῦτα ἐπολέμησαν καὶ
[1, 65]   θαλάσσης ναυσὶν ἅμα ἐφορμούσαις. ~Ἀριστεὺς  δὲ   ἀποτειχισθείσης αὐτῆς καὶ ἐλπίδα οὐδεμίαν
[1, 79]   πολεμητέα εἶναι ἐν τάχει· παρελθὼν  δὲ   Ἀρχίδαμος βασιλεὺς αὐτῶν, ἀνὴρ
[1, 74]   ἐλάσσους τῶν δύο μοιρῶν, Θεμιστοκλέα  δὲ   ἄρχοντα, ὃς αἰτιώτατος ἐν τῷ
[1, 137]   χρήμασι πεισθεὶς αὐτὸν ἄγει· τὴν  δὲ   ἀσφάλειαν εἶναι μηδένα ἐκβῆναι ἐκ
[1, 97]   αἰεὶ προστυγχάνοντας ἐν ἑκάστῳ. ἔγραψα  δὲ   αὐτὰ καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ
[1, 146]   καὶ οὐκέτι ὕστερον ἐπρεσβεύοντο· ~αἰτίαι  δὲ   αὗται καὶ διαφοραὶ ἐγένοντο ἀμφοτέροις
[1, 29]   δέκα διέφθειραν τῶν Κορινθίων. τῇ  δὲ   αὐτῇ ἡμέρᾳ αὐτοῖς ξυνέβη καὶ
[1, 55]   Ἀθηναίων ἀνεχώρησαν ἐξ αὐτῆς· αἰτία  δὲ   αὕτη πρώτη ἐγένετο τοῦ πολέμου
[1, 104]   καλεῖται Λευκὸν τεῖχος ἐπολέμουν· ἐνῆσαν  δὲ   αὐτόθι Περσῶν καὶ Μήδων οἱ
[1, 49]   καὶ οἱ Κερκυραῖοι ἐπεκράτουν·  δὲ   αὐτοὶ ἦσαν οἱ Κορίνθιοι, ἐπὶ
[1, 103]   Διὸς τοῦ Ἰθωμήτα ἀφιέναι. ἐξῆλθον  δὲ   αὐτοὶ καὶ παῖδες καὶ γυναῖκες,
[1, 116]   πλέουσαι) καὶ ἐνίκων Ἀθηναῖοι. ὕστερον  δὲ   αὐτοῖς ἐβοήθησαν ἐκ τῶν Ἀθηνῶν
[1, 125]   τὸ πλῆθος ἐψηφίσαντο πολεμεῖν. δεδογμένον  δὲ   αὐτοῖς εὐθὺς μὲν ἀδύνατα ἦν
[1, 45]   καὶ Πρωτέας Ἐπικλέους. προεῖπον  δὲ   αὐτοῖς μὴ ναυμαχεῖν Κορινθίοις, ἢν
[1, 9]   κατὰ τὸ οἰκεῖον Ἀτρεῖ (τυγχάνειν  δὲ   αὐτὸν φεύγοντα τὸν πατέρα διὰ
[1, 97]   ἐς τὸ ἱερὸν ἐγίγνοντο. ~ἡγούμενοι  δὲ   αὐτονόμων τὸ πρῶτον τῶν ξυμμάχων
[1, 128]   δημοσίᾳ μὲν οὐκέτι ἐξεπέμφθη, ἰδίᾳ  δὲ   αὐτὸς τριήρη λαβὼν Ἑρμιονίδα ἄνευ
[1, 23]   τοῦ πολέμου ἅμα ξυνεπέθετο. ἤρξαντο  δὲ   αὐτοῦ Ἀθηναῖοι καὶ Πελοποννήσιοι λύσαντες
[1, 95]   μέγιστα ἀπολύεται μὴ ἀδικεῖν· κατηγορεῖτο  δὲ   αὐτοῦ οὐχ ἥκιστα μηδισμὸς καὶ
[1, 25]   ὥσπερ αἱ ἄλλαι ἀποικίαι, περιφρονοῦντες  δὲ   αὐτοὺς καὶ χρημάτων δυνάμει ὄντες
[1, 126]   τὸν ἐν τῇ ἀκροπόλει. ἀναστήσαντες  δὲ   αὐτοὺς οἱ τῶν Ἀθηναίων ἐπιτετραμμένοι
[1, 109]   ἀπ' Αἰγύπτου ἀπαγάγοι Ἀθηναίους. ὡς  δὲ   αὐτῷ οὐ προυχώρει καὶ τὰ
[1, 60]   ὁπλίτας καὶ ψιλοὺς τετρακοσίους. ἐστρατήγει  δὲ   αὐτῶν Ἀριστεὺς Ἀδειμάντου, κατὰ
[1, 12]   Καδμηίδα γῆν καλουμένην ᾤκισαν (ἦν  δὲ   αὐτῶν καὶ ἀποδασμὸς πρότερον ἐν
[1, 45]   ναῦς αὐτοῖς ἀπέστειλαν βοηθούς· ἐστρατήγει  δὲ   αὐτῶν Λακεδαιμόνιός τε Κίμωνος
[1, 63]   ξυμμάχων ὀλίγῳ ἐλάσσους τριακοσίων, Ἀθηναίων  δὲ   αὐτῶν πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν καὶ
[1, 122]   πόλεμος ἐπὶ ῥητοῖς χωρεῖ, αὐτὸς  δὲ   ἀφ' αὑτοῦ τὰ πολλὰ τεχνᾶται
[1, 11]   ἤλπιζον αὐτόθεν πολεμοῦντα βιοτεύσειν, ἐπειδὴ  δὲ   ἀφικόμενοι μάχῃ ἐκράτησαν (δῆλον δέ·
[1, 129]   ὡς ἄριστα καὶ πιστότατα.  δὲ   ἀφικόμενος τά τε ἄλλα ἐποίησεν
[1, 139]   ἀνδραπόδων ὑποδοχὴν τῶν ἀφισταμένων. τέλος  δὲ   ἀφικομένων τῶν τελευταίων πρέσβεων ἐκ
[1, 95]   ἐν τῇδε τῇ ἡγεμονίᾳ. ~ἤδη  δὲ   βιαίου ὄντος αὐτοῦ οἵ τε
[1, 27]   μὲν μὴ ἐθέλει ξυμπλεῖν, μετέχειν  δὲ   βούλεται τῆς ἀποικίας, πεντήκοντα δραχμὰς
[1, 133]   γράμματα μᾶλλον μὲν ἐπίστευσαν, αὐτήκοοι  δὲ   βουληθέντες ἔτι γενέσθαι αὐτοῦ Παυσανίου
[1, 22]   μυθῶδες αὐτῶν ἀτερπέστερον φανεῖται· ὅσοι  δὲ   βουλήσονται τῶν τε γενομένων τὸ
[1, 131]   πόλεμον αὐτῷ Σπαρτιάτας προαγορεύειν.  δὲ   βουλόμενος ὡς ἥκιστα ὕποπτος εἶναι
[1, 138]   εἰπεῖν φύσεως μὲν δυνάμει, μελέτης  δὲ   βραχύτητι κράτιστος δὴ οὗτος αὐτοσχεδιάζειν
[1, 13]   ὕστερον τῶν Τρωικῶν ἐκτίσθη. ~Δυνατωτέρας  δὲ   γιγνομένης τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν
[1, 71]   μὲν παρασκευῇ δίκαια πράσσωσι, τῇ  δὲ   γνώμῃ, ἢν ἀδικῶνται, δῆλοι ὦσι
[1, 70]   ὑπὲρ τῆς πόλεως χρῶνται, τῇ  δὲ   γνώμῃ οἰκειοτάτῃ ἐς τὸ πράσσειν
[1, 27]   μίαν καὶ Τροιζήνιοι δύο, Λευκάδιοι  δὲ   δέκα καὶ Ἀμπρακιῶται ὀκτώ. Θηβαίους
[1, 33]   προτερῆσαι, τῶν μὲν διδόντων, ὑμῶν  δὲ   δεξαμένων τὴν ξυμμαχίαν, καὶ προεπιβουλεύειν
[1, 108]   διὰ Γερανείας καὶ Ἰσθμοῦ· Ἀθηναῖοι  δὲ   δευτέρᾳ καὶ ἑξηκοστῇ ἡμέρᾳ μετὰ
[1, 29]   τοὺς μὲν ἐπήλυδας ἀποδόσθαι, Κορινθίους  δὲ   δήσαντας ἔχειν ἕως ἂν ἄλλο
[1, 30]   οὓς ἔλαβον αἰχμαλώτους ἀπέκτειναν, Κορινθίους  δὲ   δήσαντες εἶχον. ὕστερον δέ, ἐπειδὴ
[1, 110]   ἐν τοῖς ἕλεσι βασιλέως· τοῦτον  δὲ   διὰ μέγεθός τε τοῦ ἕλους
[1, 63]   ἱππῆς ἀντιπαρετάξαντο ὡς κωλύσοντες· ἐπειδὴ  δὲ   διὰ τάχους νίκη τῶν
[1, 23]   κατ' αὐτὸν τὸν πόλεμον,  δὲ   διὰ τὸ στασιάζειν. τά τε
[1, 87]   ἐφ' ἅπερ ἦλθον χρηματίσαντες·  δὲ   διαγνώμη αὕτη τῆς ἐκκλησίας, τοῦ
[1, 112]   ἀλλ' ἀπεχώρησαν ἐπ' οἴκου. ~Ὕστερον  δὲ   διαλιπόντων ἐτῶν τριῶν σπονδαὶ γίγνονται
[1, 124]   τῶν μὲν ἤδη ἄρχειν, τῶν  δὲ   διανοεῖσθαι, παραστησώμεθα ἐπελθόντες, καὶ αὐτοί
[1, 78]   μηδὲ παραβαίνειν τοὺς ὅρκους, τὰ  δὲ   διάφορα δίκῃ λύεσθαι κατὰ τὴν
[1, 87]   ἐς τὰ ἐπὶ θάτερα. ἀναστάντες  δὲ   διέστησαν, καὶ πολλῷ πλείους ἐγένοντο
[1, 28]   ἔχειν τοὺς μὲν πολιορκεῖσθαι, αὐτοὺς  δὲ   δικάζεσθαι. Κερκυραῖοι δὲ ἀντέλεγον, ἢν
[1, 128]   ἄλλην Ἑλλάδα ὑποχείριον ποιῆσαι. δυνατὸς  δὲ   δοκῶ εἶναι ταῦτα πρᾶξαι μετὰ
[1, 46]   δὲ Ἠλείων μὲν δέκα, Μεγαρέων  δὲ   δώδεκα καὶ Λευκαδίων δέκα, Ἀμπρακιωτῶν
[1, 126]   αὐτοὺς καὶ προσκαθεζόμενοι ἐπολιόρκουν. χρόνου  δὲ   ἐγγιγνομένου οἱ Ἀθηναῖοι τρυχόμενοι τῇ
[1, 107]   ἄλλων ξυμμάχων ὡς ἕκαστοι· ξύμπαντες  δὲ   ἐγένοντο τετρακισχίλιοι καὶ μύριοι. νομίσαντες
[1, 51]   ἐφοβήθησαν μὴ πολέμιαι ὦσιν, ἔπειτα  δὲ   ἔγνωσαν· καὶ ὡρμίσαντο. ~Τῇ δὲ
[1, 125]   ἦν ἐπιχειρεῖν ἀπαρασκεύοις οὖσιν, ἐκπορίζεσθαι  δὲ   ἐδόκει ἑκάστοις πρόσφορα ἦν
[1, 11]   αἰεὶ ὑπολειπομένοις ἀντίπαλοι ὄντες. περιουσίαν  δὲ   εἰ ἦλθον ἔχοντες τροφῆς καὶ
[1, 36]   ἡμέτερον καὶ τὸ Κορινθίων· τούτων  δὲ   εἰ περιόψεσθε τὰ δύο ἐς
[1, 69]   ἀναίσθητον ὑμῶν ἧσσον θαρσοῦσι, γνόντες  δὲ   εἰδότας περιορᾶν ἰσχυρῶς ἐγκείσονται. ἡσυχάζετε
[1, 77]   ἐξῇ, δικάζεσθαι οὐδὲν προσδέονται. οἱ  δὲ   εἰθισμένοι πρὸς ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ
[1, 28]   Ἐπιδάμνῳ ἀπαγάγωσι, ποιήσειν ταῦτα· ἑτοῖμοι  δὲ   εἶναι καὶ ὥστε ἀμφοτέρους μένειν
[1, 84]   δεῖ νομίζειν ἄνθρωπον ἀνθρώπου, κράτιστον  δὲ   εἶναι ὅστις ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις
[1, 136]   τῷ παρόντι κακῶς πάσχειν, γενναῖον  δὲ   εἶναι τοὺς ὁμοίους ἀπὸ τοῦ
[1, 1]   μέρει τινὶ τῶν βαρβάρων, ὡς  δὲ   εἰπεῖν καὶ ἐπὶ πλεῖστον ἀνθρώπων.
[1, 142]   πλήθει τὴν ἀμαθίαν θρασύνοντες, πολλαῖς  δὲ   εἰργόμενοι ἡσυχάσουσι καὶ ἐν τῷ
[1, 64]   καὶ Καλλίας στρατηγός. ~τὸ  δὲ   ἐκ τοῦ ἰσθμοῦ {τεῖχος} εὐθὺς
[1, 140]   ἀλλήλοις διδόναι καὶ δέχεσθαι, ἔχειν  δὲ   ἑκατέρους ἔχομεν, οὔτε αὐτοὶ
[1, 91]   εἶχον ὅπως χρὴ ἀπιστῆσαι. γνοὺς  δὲ   ἐκεῖνος κελεύει αὐτοὺς μὴ λόγοις
[1, 72]   εἴ τι μὴ ἀποκωλύοι. οἱ  δὲ   ἐκέλευόν τε παριέναι, καὶ παρελθόντες
[1, 31]   τὸν πόλεμον βούλονται. καταστάσης  δὲ   ἐκκλησίας ἐς ἀντιλογίαν ἦλθον, καὶ
[1, 144]   χρὴ ὅτι ἀνάγκη πολεμεῖν, ἢν  δὲ   ἑκούσιοι μᾶλλον δεχώμεθα, ἧσσον ἐγκεισομένους
[1, 24]   δύναμις μεγάλη καὶ πολυάνθρωπος· στασιάσαντες  δὲ   ἐν ἀλλήλοις ἔτη πολλά, ὡς
[1, 137]   τῷ ἀσφαλεῖ μὲν ἐμοί, ἐκείνῳ  δὲ   ἐν ἐπικινδύνῳ πάλιν ἀποκομιδὴ
[1, 78]   ἤδη τῶν λόγων ἅπτονται. ἡμεῖς  δὲ   ἐν οὐδεμιᾷ πω τοιαύτῃ ἁμαρτίᾳ
[1, 35]   πεισθέντων ὑμῶν δεόμεθα. πολὺ  δὲ   ἐν πλέονι αἰτίᾳ ἡμεῖς μὴ
[1, 126]   τι προσήκειν Ὀλύμπια νενικηκότι. εἰ  δὲ   ἐν τῇ Ἀττικῇ ἄλλοθί
[1, 24]   γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν. οἱ  δὲ   ἐν τῇ πόλει ὄντες Ἐπιδάμνιοι
[1, 3]   καὶ πρῶτοι Ἕλληνες ἦσαν, Δαναοὺς  δὲ   ἐν τοῖς ἔπεσι καὶ Ἀργείους
[1, 120]   ἀσφαλείας μὲν δοξάζομεν, μετὰ δέους  δὲ   ἐν τῷ ἔργῳ ἐλλείπομεν. ~Ἡμεῖς
[1, 61]   δὲ τῶν ξυμμάχων πολλοῖς, ἱππεῦσι  δὲ   ἑξακοσίοις Μακεδόνων τοῖς μετὰ Φιλίππου
[1, 63]   Ὀλύνθου τοῖς Ποτειδεάταις βοηθοί (ἀπέχει  δὲ   ἑξήκοντα μάλιστα σταδίους καὶ ἔστι
[1, 114]   μὲν ἄλλην ὁμολογίᾳ κατεστήσαντο, Ἑστιαιᾶς  δὲ   ἐξοικίσαντες αὐτοὶ τὴν γῆν ἔσχον.
[1, 107]   τὰ μακρὰ τείχη οἰκοδομούμενα. ἐβοήθησαν  δὲ   ἐπ' αὐτοὺς οἱ Ἀθηναῖοι πανδημεὶ
[1, 33]   μὲν τοὺς πολλοὺς ἀρετήν, οἷς  δὲ   ἐπαμυνεῖτε χάριν, ὑμῖν δ' αὐτοῖς
[1, 26]   αὐτῶν κατὰ θάλασσαν περαιούμενοι. Κερκυραῖοι  δὲ   ἐπειδὴ ᾔσθοντο τούς τε οἰκήτορας
[1, 24]   αὐτῶν ἐξεδίωξε τοὺς δυνατούς, οἱ  δὲ   ἐπελθόντες μετὰ τῶν βαρβάρων ἐλῄζοντο
[1, 53]   βούλεσθε πλεῖν, οὐ κωλύομεν· εἰ  δὲ   ἐπὶ Κέρκυραν πλευσεῖσθε ἐς
[1, 139]   ἑαυτοὺς Ἑλλήνων, οὕτως ἐτελεύτησεν. ~Λακεδαιμόνιοι  δὲ   ἐπὶ μὲν τῆς πρώτης πρεσβείας
[1, 116]   τῶν Φοινισσῶν νεῶν οἰχόμεναι, αἱ  δὲ   ἐπὶ Ξίου καὶ Λέσβου περιαγγέλλουσαι
[1, 68]   τοὺς μὲν δεδουλωμένους ὁρᾶτε, τοῖς  δὲ   ἐπιβουλεύοντας αὐτούς, καὶ οὐχ ἥκιστα
[1, 26]   καὶ τοὺς οἰκήτορας ἀποπέμπειν. οἱ  δὲ   Ἐπιδάμνιοι οὐδὲν αὐτῶν ὑπήκουσαν, ἀλλὰ
[1, 126]   πόλεμον ἄρασθαι φανερῶς. ~ἐν τούτῳ  δὲ   ἐπρεσβεύοντο τῷ χρόνῳ πρὸς τοὺς
[1, 46]   δώδεκα καὶ Λευκαδίων δέκα, Ἀμπρακιωτῶν  δὲ   ἑπτὰ καὶ εἴκοσι καὶ Ἀνακτορίων
[1, 28]   τριάκοντα καὶ τρισχίλιοι ὁπλῖται. ~Ἐπειδὴ  δὲ   ἐπύθοντο οἱ Κερκυραῖοι τὴν παρασκευήν,
[1, 128]   ἐπὶ τὸν Ἑλληνικὸν πόλεμον, τῷ  δὲ   ἔργῳ τὰ πρὸς βασιλέα πράγματα
[1, 118]   καὶ τοὺς Ἀθηναίους ἀδικεῖν, πέμψαντες  δὲ   ἐς Δελφοὺς ἐπηρώτων τὸν θεὸν
[1, 95]   τῶν ἀπὸ Πελοποννήσου στρατιωτῶν. ἐλθὼν  δὲ   ἐς Λακεδαίμονα τῶν μὲν ἰδίᾳ
[1, 15]   ἕκαστοι οἱ ἀστυγείτονες ἐπολέμουν. μάλιστα  δὲ   ἐς τὸν πάλαι ποτὲ γενόμενον
[1, 18]   Μήδων πρὸς Ἀθηναίους ἐγένετο. δεκάτῳ  δὲ   ἔτει μετ' αὐτὴν αὖθις
[1, 115]   γὰρ εἶχον Ἀθηναῖοι Πελοποννησίων. Ἕκτῳ  δὲ   ἔτει Σαμίοις καὶ Μιλησίοις πόλεμος
[1, 84]   αἰδὼς σωφροσύνης πλεῖστον μετέχει, αἰσχύνης  δὲ   εὐψυχία, εὔβουλοι δὲ ἀμαθέστερον τῶν
[1, 69]   φίλων ἀνδρῶν ἐστὶν ἁμαρτανόντων, κατηγορία  δὲ   ἐχθρῶν ἀδικησάντων. ~Καὶ ἅμα, εἴπερ
[1, 122]   ἡμῖν αὐτοῖς βεβαιοῦμεν αὐτό, τύραννον  δὲ   ἐῶμεν ἐγκαθεστάναι πόλιν, τοὺς δ'
[1, 113]   μὲν διέφθειραν τῶν Ἀθηναίων, τοὺς  δὲ   ζῶντας ἔλαβον. καὶ τὴν Βοιωτίαν
[1, 62]   ἀνθ' αὑτοῦ καταστήσας ἄρχοντα. ἦν  δὲ   γνώμη τοῦ Ἀριστέως τὸ
[1, 137]   τὸν Ξέρξου νεωστὶ βασιλεύοντα. ἐδήλου  δὲ   γραφὴ ὅτι Θεμιστοκλῆς ἥκω
[1, 49]   ὥστε μὴ ἐμβάλλειν τινί· ἐπειδὴ  δὲ   τροπὴ ἐγίγνετο λαμπρῶς καὶ
[1, 21]   ἐπὶ τὸ μυθῶδες ἐκνενικηκότα, ηὑρῆσθαι  δὲ   ἡγησάμενος ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων σημείων
[1, 118]   πρότερον ὑπήκοοι εἶναι. ~Μετὰ ταῦτα  δὲ   ἤδη γίγνεται οὐ πολλοῖς ἔτεσιν
[1, 134]   μὲν ἀπῆλθον οἱ ἔφοροι, βεβαίως  δὲ   ἤδη εἰδότες ἐν τῇ πόλει
[1, 78]   χρῆν ὕστερον δρᾶν, κακοπαθοῦντες  δὲ   ἤδη τῶν λόγων ἅπτονται. ἡμεῖς
[1, 34]   τοῖς λειπομένοις εἶναι ἐκπέμπονται. ὡς  δὲ   ἠδίκουν σαφές ἐστιν· προκληθέντες γὰρ
[1, 46]   ναυσὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν. ἦσαν  δὲ   Ἠλείων μὲν δέκα, Μεγαρέων δὲ
[1, 121]   αὐτὸν ἐν καιρῷ. κατὰ πολλὰ  δὲ   ἡμᾶς εἰκὸς ἐπικρατῆσαι, πρῶτον μὲν
[1, 36]   καὶ Πελοποννησίοις ἅμα ναυμαχήσετε, δεξάμενοι  δὲ   ἡμᾶς ἕξετε πρὸς αὐτοὺς πλείοσι
[1, 77]   δεινότερα τούτων πάσχοντες ἠνείχοντο,  δὲ   ἡμετέρα ἀρχὴ χαλεπὴ δοκεῖ εἶναι,
[1, 121]   δύναμις μᾶλλον οἰκεία·  δὲ   ἡμετέρα ἧσσον ἂν τοῦτο πάθοι,
[1, 143]   καὶ παραπλήσια δοκεῖ εἶναι, τὰ  δὲ   ἡμέτερα τούτων τε ὧνπερ ἐκείνοις
[1, 38]   κακουμένην μὲν οὐ προσεποιοῦντο, ἐλθόντων  δὲ   ἡμῶν ἐπὶ τιμωρίᾳ ἑλόντες βίᾳ
[1, 50]   γῆν σφῶν πειρῶσιν ἀποβαίνειν. ἤδη  δὲ   ἦν ὀψὲ καὶ ἐπεπαιάνιστο αὐτοῖς
[1, 13]   τῶν προσόδων μειζόνων γιγνομένων (πρότερον  δὲ   ἦσαν ἐπὶ ῥητοῖς γέρασι πατρικαὶ
[1, 15]   δύναμις παρεγένετο, οὐδεὶς ξυνέστη· πάντες  δὲ   ἦσαν, ὅσοι καὶ ἐγένοντο, πρὸς
[1, 129]   μὲν γραφὴ ἐδήλου, Ξέρξης  δὲ   ἥσθη τε τῇ ἐπιστολῇ καὶ
[1, 22]   ἀκριβείᾳ περὶ ἑκάστου ἐπεξελθών. ἐπιπόνως  δὲ   ηὑρίσκετο, διότι οἱ παρόντες τοῖς
[1, 143]   γῆν καὶ οἰκίας ἀφεῖναι, τῆς  δὲ   θαλάσσης καὶ πόλεως φυλακὴν ἔχειν,
[1, 36]   τοὺς ἐναντίους μᾶλλον φοβῆσον, τὸ  δὲ   θαρσοῦν μὴ δεξαμένου ἀσθενὲς ὂν
[1, 136]   ἄγειν ὅπου ἂν περιτύχωσιν. ~ὁ  δὲ   Θεμιστοκλῆς προαισθόμενος φεύγει ἐκ Πελοποννήσου
[1, 134]   ἔδοξε πλησίον που κατορύξαι.  δὲ   θεὸς ἐν Δελφοῖς τόν
[1, 111]   ἐς Αἴγυπτον οὕτως ἐτελεύτησεν. ~Ἐκ  δὲ   Θεσσαλίας Ὀρέστης Ἐχεκρατίδου υἱὸς
[1, 126]   εὐγενής τε καὶ δυνατός, ἐγεγαμήκει  δὲ   θυγατέρα Θεαγένους Μεγαρέως ἀνδρός, ὃς
[1, 24]   τῶν βαρβάρων πόλεμον καταλῦσαι. ταῦτα  δὲ   ἱκέται καθεζόμενοι ἐς τὸ Ἥραιον
[1, 62]   οἱ ξύμμαχοι ᾕρηντο Ἀριστέα, τῆς  δὲ   ἵππου Περδίκκαν· ἀπέστη γὰρ εὐθὺς
[1, 43]   τῇ ὑμετέρᾳ ἡμᾶς βλάψαι. τὸ  δὲ   ἴσον ἀνταπόδοτε, γνόντες τοῦτον ἐκεῖνον
[1, 12]   τὴν νῦν μὲν Βοιωτίαν, πρότερον  δὲ   Καδμηίδα γῆν καλουμένην ᾤκισαν (ἦν
[1, 125]   καὶ μὴ εἶναι μέλλησιν. ὅμως  δὲ   καθισταμένοις ὧν ἔδει ἐνιαυτὸς μὲν
[1, 94]   εἴκοσι νεῶν ἀπὸ Πελοποννήσου· ξυνέπλεον  δὲ   καὶ Ἀθηναῖοι τριάκοντα ναυσὶ καὶ
[1, 82]   ὅπλα μὲν μήπω κινεῖν, πέμπειν  δὲ   καὶ αἰτιᾶσθαι μήτε πόλεμον ἄγαν
[1, 20]   Παναθηναϊκὴν πομπὴν διακοσμοῦντι ἀπέκτειναν. πολλὰ  δὲ   καὶ ἄλλα ἔτι καὶ νῦν
[1, 144]   γε ἕνεκα οὐχ ὑπακούσεσθε. ~Πολλὰ  δὲ   καὶ ἄλλα ἔχω ἐς ἐλπίδα
[1, 122]   αὐτοῖς τούτοις κακῶς πάσχειν. ~ὑπάρχουσι  δὲ   καὶ ἄλλαι ὁδοὶ τοῦ πολέμου
[1, 95]   μὲν οὐκέτι ἐκπέμπουσιν ἄρχοντα, Δόρκιν  δὲ   καὶ ἄλλους τινὰς μετ' αὐτοῦ
[1, 41]   κατὰ τοὺς Ἑλλήνων νόμους, παραίνεσιν  δὲ   καὶ ἀξίωσιν χάριτος τοιάνδε, ἣν
[1, 51]   ὅτι νῆες ἐκεῖναι ἐπιπλέουσιν. τότε  δὲ   καὶ αὐτοὶ ἀνεχώρουν· ξυνεσκόταζε γὰρ
[1, 61]   ᾑρηκότας καὶ Πύδναν πολιορκοῦντας. προσκαθεζόμενοι  δὲ   καὶ αὐτοὶ τὴν Πύδναν ἐπολιόρκησαν
[1, 105]   πολλῆς καὶ ἐν Αἰγύπτῳ· ἢν  δὲ   καὶ βοηθῶσιν, ἀπ' Αἰγίνης ἀναστήσεσθαι
[1, 117]   ταξάμενοι κατὰ χρόνους ἀποδοῦναι. ξυνέβησαν  δὲ   καὶ Βυζάντιοι ὥσπερ καὶ πρότερον
[1, 55]   οᾔ ἦσαν δοῦλοι ἀπέδοντο, πεντήκοντα  δὲ   καὶ διακοσίους δήσαντες ἐφύλασσον καὶ
[1, 1]   ἑκατέρους, τὸ μὲν εὐθύς, τὸ  δὲ   καὶ διανοούμενον. κίνησις γὰρ αὕτη
[1, 55]   τὴν Κέρκυραν ἀναχωρήσαντες προσποιήσειαν· ἐτύγχανον  δὲ   καὶ δυνάμει αὐτῶν οἱ πλείους
[1, 76]   μάλιστα εἴ τι μετριάζομεν· ἡμῖν  δὲ   καὶ ἐκ τοῦ ἐπιεικοῦς ἀδοξία
[1, 6]   πολλὰ ἔτη ἐπειδὴ πέπαυται. ἔτι  δὲ   καὶ ἐν τοῖς βαρβάροις ἔστιν
[1, 115]   ἐλθόντες κατεβόων τῶν Σαμίων. ξυνεπελάβοντο  δὲ   καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς Σάμου
[1, 38]   βιάσασθαι τὴν τούτων μετριότητα· ὕβρει  δὲ   καὶ ἐξουσίᾳ πλούτου πολλὰ ἐς
[1, 128]   Βυζάντιον καὶ τοὺς αἰχμαλώτους. ἔπεμψε  δὲ   καὶ ἐπιστολὴν τὸν Γόγγυλον φέροντα
[1, 135]   δίαιταν μὲν ἐν Ἄργει, ἐπιφοιτῶν  δὲ   καὶ ἐς τὴν ἄλλην Πελοπόννησον)
[1, 58]   σφῶν πέρι νεωτερίζειν μηδέν, ἐλθόντες  δὲ   καὶ ἐς τὴν Λακεδαίμονα μετὰ
[1, 132]   ἐφαίνετο τῇ παρούσῃ διανοίᾳ. ἐπυνθάνοντο  δὲ   καὶ ἐς τοὺς Εἵλωτας πράσσειν
[1, 20]   ἦρχε τῶν Πεισιστράτου υἱέων, Ἵππαρχος  δὲ   καὶ Θεσσαλὸς ἀδελφοὶ ἦσαν αὐτοῦ,
[1, 107]   τοῦ δήμου καταλύσεως ὑποψίᾳ. ἦλθον  δὲ   καὶ Θεσσαλῶν ἱππῆς τοῖς Ἀθηναίοις
[1, 46]   καὶ τὴν ἐπωνυμίαν ἔχει. ῥεῖ  δὲ   καὶ Θύαμις ποταμός, ὁρίζων τὴν
[1, 5]   εἴη εἰδέναι οὐκ ὀνειδιζόντων. ἐλῄζοντο  δὲ   καὶ κατ' ἤπειρον ἀλλήλους. καὶ
[1, 126]   Ἀθηναῖοι τοὺς ἐναγεῖς τούτους, ἤλασε  δὲ   καὶ Κλεομένης Λακεδαιμόνιος ὕστερον
[1, 24]   ἐκ τῆς μητροπόλεως κατακληθείς. ξυνῴκισαν  δὲ   καὶ Κορινθίων τινὲς καὶ τοῦ
[1, 103]   Λοκρῶν τῶν Ὀζολῶν ἐχόντων. προσεχώρησαν  δὲ   καὶ Μεγαρῆς Ἀθηναίοις ἐς ξυμμαχίαν
[1, 25]   τὴν ἀποικίαν Κερκυραίων, ἅμα  δὲ   καὶ μίσει τῶν Κερκυραίων, ὅτι
[1, 140]   καὶ τὰς γνώμας τρεπομένους. ὁρῶ  δὲ   καὶ νῦν ὁμοῖα καὶ παραπλήσια
[1, 80]   γε χωρίῳ Ἑλληνικῷ ἐστίν, ἔτι  δὲ   καὶ ξυμμάχους πολλοὺς φόρου ὑποτελεῖς
[1, 128]   πόλεμον ὥρμα τοὺς Ἀθηναίους. ~Ἀντεκέλευον  δὲ   καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τοὺς Λακεδαιμονίους
[1, 108]   ἑαυτῶν τὰ μακρὰ ἀπετέλεσαν. ὡμολόγησαν  δὲ   καὶ οἱ Αἰγινῆται μετὰ ταῦτα
[1, 30]   ὅσαι σφίσι φίλιαι ἦσαν. ἀντεστρατοπεδεύοντο  δὲ   καὶ οἱ Κερκυραῖοι ἐπὶ τῇ
[1, 44]   ἄριστα βουλεύσεσθε ὑμῖν αὐτοῖς. ~Τοιαῦτα  δὲ   καὶ οἱ Κορίνθιοι εἶπον. Ἀθηναῖοι
[1, 62]   ἐς Γίγωνον καὶ ἐστρατοπεδεύσαντο. ~Ποτειδεᾶται  δὲ   καὶ οἱ μετὰ Ἀριστέως Πελοποννήσιοι
[1, 27]   δραχμὰς καταθέντα Κορινθίας μένειν. ἦσαν  δὲ   καὶ οἱ πλέοντες πολλοὶ καὶ
[1, 9]   ἄγων τὸν στόλον ἀγεῖραι. λέγουσι  δὲ   καὶ οἱ τὰ σαφέστατα Πελοποννησίων
[1, 122]   αὐτὸν οὐκ ἐλάσσω πταίει. Ἐνθυμώμεθα  δὲ   καὶ ὅτι εἰ μὲν ἡμῶν
[1, 25]   ἐς πόλεμον παρασκευῇ δυνατώτεροι, ναυτικῷ  δὲ   καὶ πολὺ προύχειν ἔστιν ὅτε
[1, 74]   τῶν ὡς ὑμᾶς ἐλθόντων· προθυμίαν  δὲ   καὶ πολὺ τολμηροτάτην ἐδείξαμεν, οἵ
[1, 92]   δῆθεν τῷ κοινῷ ἐπρεσβεύσαντο, ἅμα  δὲ   καὶ προσφιλεῖς ὄντες ἐν τῷ
[1, 13]   πρῶτον τῆς Ἑλλάδος ναυπηγηθῆναι. φαίνεται  δὲ   καὶ Σαμίοις Ἀμεινοκλῆς Κορίνθιος ναυπηγὸς
[1, 12]   νησιωτῶν τοὺς πολλοὺς ᾤκισαν, Ἰταλίας  δὲ   καὶ Σικελίας τὸ πλεῖστον Πελοποννήσιοι
[1, 14]   ταῦτα τῶν ναυτικῶν ἦν. φαίνεται  δὲ   καὶ ταῦτα πολλαῖς γενεαῖς ὕστερα
[1, 97]   χρόνοις οὐκ ἀκριβῶς ἐπεμνήσθη. ἅμα  δὲ   καὶ τῆς ἀρχῆς ἀπόδειξιν ἔχει
[1, 128]   σεισμὸν γενέσθαι ἐν Σπάρτῃ. ἐκέλευον  δὲ   καὶ τὸ τῆς Ξαλκιοίκου ἄγος
[1, 61]   Θρᾴκης Ποτείδαια ἀπέστη. ~Ἦλθε  δὲ   καὶ τοῖς Ἀθηναίοις εὐθὺς
[1, 47]   Ζακυνθίων χίλιοι ὁπλῖται βεβοηθηκότες. ἦσαν  δὲ   καὶ τοῖς Κορινθίοις ἐν τῇ
[1, 119]   τῇ Ποτειδαίᾳ μὴ προδιαφθαρῇ, παρόντες  δὲ   καὶ τότε καὶ τελευταῖοι ἐπελθόντες
[1, 95]   ἐν τῷ Παυσανίᾳ ἐνεῖδον, ἀπαλλαξείοντες  δὲ   καὶ τοῦ Μηδικοῦ πολέμου καὶ
[1, 93]   πάντα ὁμοίως κινοῦντες ἠπείγοντο. ἔπεισε  δὲ   καὶ τοῦ Πειραιῶς τὰ λοιπὰ
[1, 62]   τοὺς Ἀθηναίους, ἢν ἐπίωσι, Ξαλκιδέας  δὲ   καὶ τοὺς ἔξω ἰσθμοῦ ξυμμάχους
[1, 87]   δοκοῖεν ἀδικεῖν οἱ Ἀθηναῖοι, βούλεσθαι  δὲ   καὶ τοὺς πάντας ξυμμάχους παρακαλέσαντες
[1, 28]   τὴν ἀποικίαν, τούτους κρατεῖν. ἤθελον  δὲ   καὶ τῷ ἐν Δελφοῖς μαντείῳ
[1, 98]   παρὰ τὸ καθεστηκὸς ἐδουλώθη, ἔπειτα  δὲ   καὶ τῶν ἄλλων ὡς ἑκάστῃ
[1, 83]   ξυμμάχων λόγοις πρότερον ἐπαιρώμεθα, οἵπερ  δὲ   καὶ τῶν ἀποβαινόντων τὸ πλέον
[1, 27]   καὶ οἱ τἀργύριον καταβάλλοντες. ἐδεήθησαν  δὲ   καὶ τῶν Μεγαρέων ναυσὶ σφᾶς
[1, 3]   ἑαυτῶν τὴν ἐπωνυμίαν παρέχεσθαι, Ἕλληνος  δὲ   καὶ τῶν παίδων αὐτοῦ ἐν
[1, 145]   ξύμπαν, οὐδὲν κελευόμενοι ποιήσειν, δίκῃ  δὲ   κατὰ τὰς ξυνθήκας ἑτοῖμοι εἶναι
[1, 25]   περιορᾶν φθειρομένους, ἀλλ' ἐπαμῦναι. Κορίνθιοι  δὲ   κατά τε τὸ δίκαιον ὑπεδέξαντο
[1, 107]   τῆς στρατιᾶς ἐπ' οἴκου. ~Ἤρξαντο  δὲ   κατὰ τοὺς χρόνους τούτους καὶ
[1, 73]   ὧν πόλις ἔπεμψεν· αἰσθανόμενοι  δὲ   καταβοὴν οὐκ ὀλίγην οὖσαν ἡμῶν
[1, 69]   τὴν αὔξησιν τῶν ἐχθρῶν διπλασιουμένην  δὲ   καταλύοντες. καίτοι ἐλέγεσθε ἀσφαλεῖς εἶναι,
[1, 105]   ναυσί, καὶ ἐνίκων Ἀθηναῖοι. πολέμου  δὲ   καταστάντος πρὸς Αἰγινήτας Ἀθηναίοις μετὰ
[1, 50]   τῶν πρὸ αὑτῆς γεγένηται. ἐπειδὴ  δὲ   κατεδίωξαν τοὺς Κερκυραίους οἱ Κορίνθιοι
[1, 48]   καὶ ἐπὶ σφᾶς πλεούσας. ὡς  δὲ   κατεῖδον ἀλλήλους, ἀντιπαρετάσσοντο, ἐπὶ μὲν
[1, 48]   ἄλλοι ξύμμαχοι ὡς ἕκαστοι· εὐώνυμον  δὲ   κέρας αὐτοὶ οἱ Κορίνθιοι ταῖς
[1, 51]   πολλῷ ὕστερον ὤφθησαν. οἱ  δὲ   Κερκυραῖοι (ἦν γὰρ νύξ) ἐφοβήθησαν
[1, 54]   ἐν τῇ ἠπείρῳ Συβότοις· οἱ  δὲ   Κερκυραῖοι τά τε ναυάγια καὶ
[1, 24]   ἐς τὸ Ἥραιον ἐδέοντο. οἱ  δὲ   Κερκυραῖοι τὴν ἱκετείαν οὐκ ἐδέξαντο,
[1, 47]   τε καὶ στρατόπεδον ἐποιήσαντο. ~οἱ  δὲ   Κερκυραῖοι ὡς ᾔσθοντο αὐτοὺς προσπλέοντας,
[1, 51]   ἑώρων ἀλλὰ πλείους ὑπανεχώρουν. τοῖς  δὲ   Κερκυραίοις ἐπέπλεον γὰρ μᾶλλον ἐκ
[1, 51]   ναυμαχία ἐτελεύτα ἐς νύκτα. τοῖς  δὲ   Κερκυραίοις στρατοπεδευομένοις ἐπὶ τῇ Λευκίμμῃ
[1, 53]   μὲν δὴ τοιαῦτα εἶπον· τῶν  δὲ   Κερκυραίων τὸ μὲν στρατόπεδον ὅσον
[1, 39]   ἡμεῖς μὲν ἠδικήμεθα, οὗτοι  δὲ   κινδυνεύουσι, μηδ' ἐν ὑμεῖς
[1, 55]   Ἀμπρακικοῦ κόλπου, εἷλον ἀπάτῃ (ἦν  δὲ   κοινὸν Κερκυραίων καὶ ἐκείνων) καὶ
[1, 39]   αἰτίας τὸ ἴσον ἕξετε, πάλαι  δὲ   κοινώσαντας τὴν δύναμιν κοινὰ καὶ
[1, 41]   ὑμῖν Αἰγινητῶν μὲν ἐπικράτησιν, Σαμίων  δὲ   κόλασιν, καὶ ἐν καιροῖς τοιούτοις
[1, 131]   τὴν Σπάρτην οὐκ ἐπανεχώρει, ἐς  δὲ   Κολωνὰς τὰς Τρῳάδας ἱδρυθεὶς πράσσων
[1, 28]   ὄντων μᾶλλον ὠφελίας ἕνεκα. οἱ  δὲ   Κορίνθιοι ἀπεκρίναντο αὐτοῖς, ἢν τάς
[1, 55]   μὲν ἑκάτεροι νικᾶν ἠξίουν· οἱ  δὲ   Κορίνθιοι ἀποπλέοντες ἐπ' οἴκου Ἀνακτόριον,
[1, 46]   ἀφικνοῦνται ἐς τὴν Κέρκυραν, οἱ  δὲ   Κορίνθιοι, ἐπειδὴ αὐτοῖς παρεσκεύαστο, ἔπλεον
[1, 105]   τῶν Κορινθίων τροπαῖον ἔστησαν· οἱ  δὲ   Κορίνθιοι κακιζόμενοι ὑπὸ τῶν ἐν
[1, 13]   τῆς θαλάσσης μᾶλλον ἀντείχοντο. πρῶτοι  δὲ   Κορίνθιοι λέγονται ἐγγύτατα τοῦ νῦν
[1, 36]   μὲν οἱ Κερκυραῖοι εἶπον· οἱ  δὲ   Κορίνθιοι μετ' αὐτοὺς τοιάδε. ~Ἀναγκαῖον
[1, 31]   πειρᾶσθαι ἀπ' αὐτῶν εὑρίσκεσθαι. οἱ  δὲ   Κορίνθιοι πυθόμενοι ταῦτα ἦλθον καὶ
[1, 114]   ὅσοι ἐς Νίσαιαν ἀπέφυγον· ἐπαγαγόμενοι  δὲ   Κορινθίους καὶ Σικυωνίους καὶ Ἐπιδαυρίους
[1, 46]   εἴκοσι καὶ Ἀνακτορίων μία, αὐτῶν  δὲ   Κορινθίων ἐνενήκοντα· στρατηγοὶ δὲ τούτων
[1, 27]   τε κενὰς καὶ χρήματα. αὐτῶν  δὲ   Κορινθίων νῆες παρεσκευάζοντο τριάκοντα καὶ
[1, 98]   ἠνδραπόδισαν καὶ ᾤκισαν αὐτοί. πρὸς  δὲ   Κρυστίους αὐτοῖς ἄνευ τῶν ἄλλων
[1, 112]   πολέμου ἔσχον οἱ Ἀθηναῖοι, ἐς  δὲ   Κύπρον ἐστρατεύοντο ναυσὶ διακοσίαις αὑτῶν
[1, 45]   τῶν ἐκείνων τι χωρίων· οὕτω  δὲ   κωλύειν κατὰ δύναμιν. προεῖπον δὲ
[1, 116]   καὶ ἐκ θαλάσσης ἅμα. Περικλῆς  δὲ   λαβὼν ἑξήκοντα ναῦς ἀπὸ τῶν
[1, 118]   ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν δυνάμεως, οἱ  δὲ   Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι οὔτε ἐκώλυον εἰ
[1, 131]   ἥκιστα ξυμμαχία μετέστη. ~Οἱ  δὲ   Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι τό τε πρῶτον
[1, 92]   τάδε νομίζειν ὀρθῶς ἔχειν. ~οἱ  δὲ   Λακεδαιμόνιοι ἀκούσαντες ὀργὴν μὲν φανερὰν
[1, 125]   μὲν οἱ Κορίνθιοι εἶπον. ~Οἱ  δὲ   Λακεδαιμόνιοι ἐπειδὴ ἀφ' ἁπάντων ἤκουσαν
[1, 67]   αὐτόνομοι κατὰ τὰς σπονδάς. οἱ  δὲ   Λακεδαιμόνιοι προσπαρακαλέσαντες τῶν ξυμμάχων τε
[1, 34]   αὐτοῖς μᾶλλον ἀντεπιβουλεύειν. ~Ἢν  δὲ   λέγωσιν ὡς οὐ δίκαιον τοὺς
[1, 67]   ἕτερα οὐκ ὀλίγα διάφορα, μάλιστα  δὲ   λιμένων τε εἴργεσθαι τῶν ἐν
[1, 46]   Ξειμέριον τῆς Θεσπρωτίδος γῆς. ἔστι  δὲ   λιμήν, καὶ πόλις ὑπὲρ αὐτοῦ
[1, 73]   μὲν ἔργου μέρος μετέσχετε, τοῦ  δὲ   λόγου μὴ παντός, εἴ τι
[1, 57]   τῆς Ποτειδαίας ἕνεκα ἀποστάσεως· προσέφερε  δὲ   λόγους καὶ τοῖς ἐπὶ Θρᾴκης
[1, 128]   κρύφα τῶν ἄλλων ξυμμάχων, τῷ  δὲ   λόγῳ ἀπέδρασαν αὐτόν. ἔπρασσε δὲ
[1, 23]   μὲν γὰρ ἀληθεστάτην πρόφασιν, ἀφανεστάτην  δὲ   λόγῳ, τοὺς Ἀθηναίους ἡγοῦμαι μεγάλους
[1, 13]   γίγνεται Κορινθίων πρὸς Κερκυραίους· ἔτη  δὲ   μάλιστα καὶ ταύτῃ ἑξήκοντα καὶ
[1, 3]   {ἐδύνατο} καὶ ἅπασιν ἐκνικῆσαι. τεκμηριοῖ  δὲ   μάλιστα Ὅμηρος· πολλῷ γὰρ ὕστερον
[1, 32]   εἰ μὴ μετὰ κακίας, δόξης  δὲ   μᾶλλον ἁμαρτίᾳ τῇ πρότερον ἀπραγμοσύνῃ
[1, 123]   κελεύων πολεμεῖν νομίζει παραβεβάσθαι, ἠδικημέναις  δὲ   μᾶλλον βοηθήσετε· λύουσι γὰρ οὐχ
[1, 81]   τὴν γῆν αὐτῶν τέμωμεν. δέδοικα  δὲ   μᾶλλον μὴ καὶ τοῖς παισὶν
[1, 15]   κοινὰς στρατείας ἐποιοῦντο, κατ' ἀλλήλους  δὲ   μᾶλλον ὡς ἕκαστοι οἱ ἀστυγείτονες
[1, 108]   ἔργῳ παρὰ τοὺς Λακεδαιμονίους. ~γενομένης  δὲ   μάχης ἐν Τανάγρᾳ τῆς Βοιωτίας
[1, 95]   πρός τινα ἀδικημάτων ηὐθύνθη, τὰ  δὲ   μέγιστα ἀπολύεται μὴ ἀδικεῖν· κατηγορεῖτο
[1, 73]   ναῦς πολλὰς ἀλλήλοις ἐπιβοηθεῖν. τεκμήριον  δὲ   μέγιστον αὐτὸς ἐποίησεν· νικηθεὶς γὰρ
[1, 32]   κατὰ μόνας ἀπεωσάμεθα Κορινθίους· ἐπειδὴ  δὲ   μείζονι παρασκευῇ ἀπὸ Πελοποννήσου καὶ
[1, 80]   ναυσίν; ἀλλ' ἥσσους ἐσμέν· εἰ  δὲ   μελετήσομεν καὶ ἀντιπαρασκευασόμεθα, χρόνος ἐνέσται.
[1, 100]   ἐς τὸν πόλεμον καθίσταντο. ~Ἐγένετο  δὲ   μετὰ ταῦτα καὶ ἐπ'
[1, 112]   {αἱ} ἐλθοῦσαι μετ' αὐτῶν. Λακεδαιμόνιοι  δὲ   μετὰ ταῦτα τὸν ἱερὸν καλούμενον
[1, 32]   μὴ ὀργίζεσθαι ἢν ἀτυχῶσιν. Κερκυραῖοι  δὲ   μετὰ τῆς ξυμμαχίας τῆς αἰτήσεως
[1, 138]   τῶν ἐπιτηδευμάτων τῆς χώρας· ἀφικόμενος  δὲ   μετὰ τὸν ἐνιαυτὸν γίγνεται παρ'
[1, 126]   οἱ ἐννέα ἄρχοντες ἔπρασσον. οἱ  δὲ   μετὰ τοῦ Κύλωνος πολιορκούμενοι φλαύρως
[1, 36]   ξυμφέροντα μὲν δοκεῖ λέγεσθαι, φοβεῖται  δὲ   μὴ δι' αὐτὰ πειθόμενος τὰς
[1, 82]   πρεσβευομένων ἡμῶν, ταῦτα ἄριστα· ἢν  δὲ   μή, διελθόντων ἐτῶν δύο καὶ
[1, 87]   δείξας τι χωρίον αὐτοῖς, ὅτῳ  δὲ   μὴ δοκοῦσιν, ἐς τὰ ἐπὶ
[1, 78]   λύεσθαι κατὰ τὴν ξυνθήκην. εἰ  δὲ   μή, θεοὺς τοὺς ὁρκίους μάρτυρας
[1, 28]   δὲ οὐκ εἴων ποιεῖν· εἰ  δὲ   μή, καὶ αὐτοὶ ἀναγκασθήσεσθαι ἔφασαν,
[1, 35]   ἄλλον ἐᾶν κεκτῆσθαι ναῦς, εἰ  δὲ   μή, ὅστις ἐχυρώτατος, τοῦτον φίλον
[1, 32]   ὡς καὶ ξύμφορα δέονται, εἰ  δὲ   μή, ὅτι γε οὐκ ἐπιζήμια,
[1, 124]   εἰρήνη μᾶλλον βεβαιοῦται, ἀφ' ἡσυχίας  δὲ   μὴ πολεμῆσαι οὐχ ὁμοίως ἀκίνδυνον.
[1, 131]   τοῦ κήρυκος μὴ λείπεσθαι, εἰ  δὲ   μή, πόλεμον αὐτῷ Σπαρτιάτας προαγορεύειν.
[1, 141]   καὶ οἱ ξύμμαχοι ἀντισχεῖν, πολεμεῖν  δὲ   μὴ πρὸς ὁμοίαν ἀντιπαρασκευὴν ἀδύνατοι,
[1, 40]   μὲν ἐκποδὼν στῆναι ἀμφοτέροις, εἰ  δὲ   μή, τοὐναντίον ἐπὶ τούτους μεθ'
[1, 26]   τοὺς ξένους ἀπαθεῖς ἀπιέναι· εἰ  δὲ   μή, ὡς πολεμίοις χρήσεσθαι. ὡς
[1, 140]   Ἕλληνας προαγορεύουσιν αὐτονόμους ἀφιέναι. ὑμῶν  δὲ   μηδεὶς νομίσῃ περὶ βραχέος ἂν
[1, 73]   ὄψις τῶν ἀκουσομένων; τὰ  δὲ   Μηδικὰ καὶ ὅσα αὐτοὶ ξύνιστε,
[1, 135]   τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐλαύνειν αὐτό. Τοῦ  δὲ   μηδισμοῦ τοῦ Παυσανίου οἱ Λακεδαιμόνιοι
[1, 128]   τὴν ἐκ Κύπρου ἀναχώρησιν (εἶχον  δὲ   Μῆδοι αὐτὸ καὶ βασιλέως προσήκοντές
[1, 9]   Ἀττικῇ ὑπὸ Ἡρακλειδῶν ἀποθανόντος, Ἀτρέως  δὲ   μητρὸς ἀδελφοῦ ὄντος αὐτῷ, καὶ
[1, 27]   ἐδεήθησαν, οἳ παρέσχον πέντε, Ἑρμιονῆς  δὲ   μίαν καὶ Τροιζήνιοι δύο, Λευκάδιοι
[1, 137]   αὐτῷ χάριν ἀπομνήσεσθαι ἀξίαν.  δὲ   ναύκληρος ποιεῖ τε ταῦτα καὶ
[1, 27]   χρήματα ᾔτησαν καὶ Φλειασίους, Ἠλείους  δὲ   ναῦς τε κενὰς καὶ χρήματα.
[1, 19]   ἐπιτηδείως ὅπως πολιτεύσουσι θεραπεύοντες, Ἀθηναῖοι  δὲ   ναῦς τε τῶν πόλεων τῷ
[1, 116]   καὶ Λέσβου περιαγγέλλουσαι βοηθεῖν) τεσσαράκοντα  δὲ   ναυσὶ καὶ τέσσαρσι Περικλέους δεκάτου
[1, 105]   Αἰγυπτίων οἱ μὴ ξυναποστάντες. ~Ἀθηναίοις  δὲ   ναυσὶν ἀποβᾶσιν ἐς Ἁλιᾶς πρὸς
[1, 18]   οἱ μὲν κατὰ γῆν, οἱ  δὲ   ναυσίν. καὶ ὀλίγον μὲν χρόνον
[1, 68]   τὰ ἐπὶ Θρᾴκης ἀποχρῆσθαι,  δὲ   ναυτικὸν ἂν μέγιστον παρέσχε Πελοποννησίοις.
[1, 142]   δι' αὐτὸ καὶ ὀκνηρότεροι. τὸ  δὲ   ναυτικὸν τέχνης ἐστίν, ὥσπερ καὶ
[1, 134]   γνῶναι ἐφ' ἐχώρει, ἄλλου  δὲ   νεύματι ἀφανεῖ χρησαμένου καὶ δηλώσαντος
[1, 61]   μετὰ Φιλίππου καὶ Παυσανίου· ἅμα  δὲ   νῆες παρέπλεον ἑβδομήκοντα. κατ' ὀλίγον
[1, 101]   {αἱ Ἐννέα ὁδοὶ} κτιζόμενον. ~Θάσιοι  δὲ   νικηθέντες μάχῃ καὶ πολιορκούμενοι Λακεδαιμονίους
[1, 106]   τοῖς ἄλλοις ξυμβαλόντες ἐκράτησαν. ~οἱ  δὲ   νικώμενοι ὑπεχώρουν, καί τι αὐτῶν
[1, 69]   ἐλευθερῶν τὴν Ἑλλάδα φέρεται. μόλις  δὲ   νῦν γε ξυνήλθομεν καὶ οὐδὲ
[1, 121]   ἐν τῷ ἔργῳ ἐλλείπομεν. ~Ἡμεῖς  δὲ   νῦν καὶ ἀδικούμενοι τὸν πόλεμον
[1, 46]   καὶ κατὰ πόλεις ἑκάστων, Κορινθίων  δὲ   Ξενοκλείδης Εὐθυκλέους πέμπτος αὐτός.
[1, 117]   μετὰ Τληπολέμου καὶ Ἀντικλέους, ἐκ  δὲ   Ξίου καὶ Λέσβου τριάκοντα. καὶ
[1, 61]   τὴν Πύδναν ἐπολιόρκησαν μέν, ἔπειτα  δὲ   ξύμβασιν ποιησάμενοι καὶ ξυμμαχίαν ἀναγκαίαν
[1, 37]   χρείαν μὴ ἀλογίστως ἀπώσησθε. Φασὶ  δὲ   ξυμμαχίαν διὰ τὸ σῶφρον οὐδενός
[1, 86]   καὶ νῆες καὶ ἵπποι, ἡμῖν  δὲ   ξύμμαχοι ἀγαθοί, οὓς οὐ παραδοτέα
[1, 56]   τῆς Παλλήνης, Κορινθίων ἀποίκους, ἑαυτῶν  δὲ   ξυμμάχους φόρου ὑποτελεῖς, ἐκέλευον τὸ
[1, 113]   ἑαυτῶν μὲν χιλίοις ὁπλίταις, τῶν  δὲ   ξυμμάχων ὡς ἑκάστοις ἐπὶ τὰ
[1, 118]   τοῦδε τοῦ πολέμου κατέστη. ταῦτα  δὲ   ξύμπαντα ὅσα ἔπραξαν οἱ Ἕλληνες
[1, 82]   ἰδιωτῶν οἷόν τε καταλῦσαι· πόλεμον  δὲ   ξύμπαντας ἀραμένους ἕνεκα τῶν ἰδίων,
[1, 63]   ἐς τὸ τεῖχος κατέφυγεν. ~Ἐπαναχωρῶν  δὲ   Ἀριστεὺς ἀπὸ τῆς διώξεως,
[1, 29]   καὶ τὰς ἄλλας ἐπισκευάσαντες. ὡς  δὲ   κῆρύξ τε ἀπήγγειλεν οὐδὲν
[1, 94]   μετὰ τὴν Μήδων ἀναχώρησιν. ~Παυσανίας  δὲ   Κλεομβρότου ἐκ Λακεδαίμονος στρατηγὸς
[1, 110]   τῶν Αἰγυπτίων οἱ ἕλειοι. Ἰνάρως  δὲ   Λιβύων βασιλεύς, ὃς τὰ
[1, 104]   πρῶτον ἐς Ἀθηναίους γενέσθαι. ~Ἰνάρως  δὲ   Ψαμμητίχου, Λίβυς, βασιλεὺς Λιβύων
[1, 79]   ταύτῃ ἂν ὑφηγῆσθε. ~Τοιαῦτα  δὲ   οἱ Ἀθηναῖοι εἶπον. ἐπειδὴ δὲ
[1, 96]   τῷ τότε παρόντι ἐπιτηδείους. ~Παραλαβόντες  δὲ   οἱ Ἀθηναῖοι τὴν ἡγεμονίαν τούτῳ
[1, 25]   παραδοῦναι καὶ ἡγεμόνας ποιεῖσθαι. ἐλθόντες  δὲ   οἱ Ἐπιδάμνιοι ἐς τὴν Κόρινθον
[1, 25]   ἐδέξαντο, ἀλλ' ἀπράκτους ἀπέπεμψαν. ~Γνόντες  δὲ   οἱ Ἐπιδάμνιοι οὐδεμίαν σφίσιν ἀπὸ
[1, 31]   Ἑλλάδος ἐρέτας, μισθῷ πείθοντες. πυνθανόμενοι  δὲ   οἱ Κερκυραῖοι τὴν παρασκευὴν αὐτῶν
[1, 95]   φαίνοιτο ἄριστα αὐτοῖς. ἐν τούτῳ  δὲ   οἱ Λακεδαιμόνιοι μετεπέμποντο Παυσανίαν ἀνακρινοῦντες
[1, 88]   ἐγένοντο μετὰ τὰ Εὐβοϊκά. ~ἐψηφίσαντο  δὲ   οἱ Λακεδαιμόνιοι τὰς σπονδὰς λελύσθαι
[1, 70]   ἔργῳ οὐδὲ τἀναγκαῖα ἐξικέσθαι. αὖθις  δὲ   οἱ μὲν καὶ παρὰ δύναμιν
[1, 117]   ἐπὶ τὰς Φοινίσσας. ~ἐν τούτῳ  δὲ   οἱ Σάμιοι ἐξαπιναίως ἔκπλουν ποιησάμενοι
[1, 59]   Ποτείδαιαν καὶ τἆλλα ἀφεστηκότα. νομίσαντες  δὲ   οἱ στρατηγοὶ ἀδύνατα εἶναι πρός
[1, 18]   πόλεις τε ἀτολμοτέρα εἶναι. ~Ἐπειδὴ  δὲ   οἵ τε Ἀθηναίων τύραννοι καὶ
[1, 52]   νεῶν ἐν χωρίῳ ἐρήμῳ· τοῦ  δὲ   οἴκαδε πλοῦ μᾶλλον διεσκόπουν ὅπῃ
[1, 138]   πεντήκοντα τάλαντα τοῦ ἐνιαυτοῦ, Λάμψακον  δὲ   οἶνον (ἐδόκει γὰρ πολυοινότατον τῶν
[1, 86]   ἀντ' ἀγαθῶν κακοὶ γεγένηνται. ἡμεῖς  δὲ   ὁμοῖοι καὶ τότε καὶ νῦν
[1, 146]   ἐν Ἐπιδάμνῳ καὶ Κερκύρᾳ· ἐπεμείγνυντο  δὲ   ὅμως ἐν αὐταῖς καὶ παρ'
[1, 117]   βραχεῖαν ἐποιήσαντο οἱ Σάμιοι, ἀδύνατοι  δὲ   ὄντες ἀντίσχειν ἐξεπολιορκήθησαν ἐνάτῳ μηνὶ
[1, 126]   ἀλλ' ἁγνὰ> θύματα ἐπιχώρια) δοκῶν  δὲ   ὀρθῶς γιγνώσκειν ἐπεχείρησε τῷ ἔργῳ.
[1, 120]   ἄλλοις ἐκ πάντων προτιμῶνται. ἡμῶν  δὲ   ὅσοι μὲν Ἀθηναίοις ἤδη ἐνηλλάγησαν
[1, 97]   αὐτὰ τὰ Μηδικά· τούτων  δὲ   ὅσπερ καὶ ἥψατο ἐν τῇ
[1, 138]   εἶναι) Μυοῦντα δὲ ὄψον. τὰ  δὲ   ὀστᾶ φασὶ κομισθῆναι αὐτοῦ οἱ
[1, 10]   νεῶν καταλόγῳ οὐκ ἐμνήσθη. αὐτερέται  δὲ   ὅτι ἦσαν καὶ μάχιμοι πάντες,
[1, 44]   Κορινθίοις ναυτικὸν ἔχουσαν τοσοῦτον, ξυγκρούειν  δὲ   ὅτι μάλιστα αὐτοὺς ἀλλήλοις, ἵνα
[1, 102]   μὲν ὑποψίαν οὐ δηλοῦντες, εἰπόντες  δὲ   ὅτι οὐδὲν προσδέονται αὐτῶν ἔτι.
[1, 57]   πρότερον καὶ φίλος ὤν. ἐπολεμώθη  δὲ   ὅτι Φιλίππῳ τῷ ἑαυτοῦ ἀδελφῷ
[1, 141]   τῶν κινδύνων κἂν περιγενέσθαι, τὸ  δὲ   οὐ βέβαιον μὴ οὐ προαναλώσειν,
[1, 73]   εἴ τι ὠφελεῖ, στερισκώμεθα. ῥηθήσεται  δὲ   οὐ παραιτήσεως μᾶλλον ἕνεκα
[1, 39]   λόγους πρὶν διαγωνίζεσθαι καθιστάντα. οὗτοι  δὲ   οὐ πρὶν πολιορκεῖν τὸ χωρίον,
[1, 124]   εἰ γνωσθησόμεθα ξυνελθόντες μέν, ἀμύνεσθαι  δὲ   οὐ τολμῶντες, μὴ πολὺ ὕστερον
[1, 146]   ἀλλήλους ἐφοίτων ἀκηρύκτως μέν, ἀνυπόπτως  δὲ   οὔ· σπονδῶν γὰρ ξύγχυσις τὰ
[1, 77]   τὸν νόμον φανερῶς ἐπλεονεκτοῦμεν. ἐκείνως  δὲ   οὐδ' ἂν αὐτοὶ ἀντέλεγον ὡς
[1, 38]   τῷ κακῶς πάσχειν ἐκπεμφθεῖεν. ἡμεῖς  δὲ   οὐδ' αὐτοί φαμεν ἐπὶ τῷ
[1, 122]   οἳ τὴν Ἑλλάδα ἠλευθέρωσαν, ἡμεῖς  δὲ   οὐδ' ἡμῖν αὐτοῖς βεβαιοῦμεν αὐτό,
[1, 40]   μέν γε ἔνσπονδοί ἐστε, Κερκυραίοις  δὲ   οὐδὲ δι' ἀνοκωχῆς πώποτ' ἐγένεσθε)
[1, 35]   λαμβάνων ἀσφαλέστατος ἂν διατελοίη. ~λύσετε  δὲ   οὐδὲ τὰς Λακεδαιμονίων σπονδὰς δεχόμενοι
[1, 64]   κείρων ἅμα τὴν γῆν, ὡς  δὲ   οὐδεὶς ἐπεξῄει ἐς μάχην, ἀπετείχισε
[1, 17]   μάλιστα τὰς πόλεις ᾤκουν, ἐπράχθη  δὲ   οὐδὲν ἀπ' αὐτῶν ἔργον ἀξιόλογον,
[1, 29]   ἂν δίκη γένηται. ~Κορίνθιοι  δὲ   οὐδὲν τούτων ὑπήκουον, ἀλλ' ἐπειδὴ
[1, 30]   ναυσί τε καὶ πεζῷ. ἐπέπλεον  δὲ   οὐδέτεροι ἀλλήλοις, ἀλλὰ τὸ θέρος
[1, 40]   καὶ πλεονέκται εἰσὶ δεδήλωται· ὡς  δὲ   οὐκ ἂν δικαίως αὐτοὺς δέχοισθε
[1, 9]   νήσων ἔξω τῶν περιοικίδων (αὗται  δὲ   οὐκ ἂν πολλαὶ εἶεν) ἠπειρώτης
[1, 144]   δοῦναι κατὰ τὰς ξυνθήκας, πολέμου  δὲ   οὐκ ἄρξομεν, ἀρχομένους δὲ ἀμυνούμεθα.
[1, 10]   πάντας πεποίηκε τοὺς προσκώπους. περίνεως  δὲ   οὐκ εἰκὸς πολλοὺς ξυμπλεῖν ἔξω
[1, 28]   ἐν Δελφοῖς μαντείῳ ἐπιτρέψαι. πόλεμον  δὲ   οὐκ εἴων ποιεῖν· εἰ δὲ
[1, 49]   μὲν παρεῖχον τοῖς ἐναντίοις, μάχης  δὲ   οὐκ ἦρχον δεδιότες οἱ στρατηγοὶ
[1, 118]   τῆς ξυμμαχίας αὐτῶν ἥπτοντο. τότε  δὲ   οὐκέτι ἀνασχετὸν ἐποιοῦντο, ἀλλ' ἐπιχειρητέα
[1, 10]   τῶν ἔξω ξυμμάχων πολλῶν· ὅμως  δὲ   οὔτε ξυνοικισθείσης πόλεως οὔτε ἱεροῖς
[1, 93]   ἀλλήλαις τοὺς λίθους ἐπῆγον. ἐντὸς  δὲ   οὔτε χάλιξ οὔτε πηλὸς ἦν,
[1, 132]   πράσσειν τι αὐτόν, καὶ ἦν  δὲ   οὕτως· ἐλευθέρωσίν τε γὰρ ὑπισχνεῖτο
[1, 67]   πρεσβευόμενοι, δεδιότες τοὺς Ἀθηναίους, κρύφα  δὲ   οὐχ ἥκιστα μετ' αὐτῶν ἐνῆγον
[1, 35]   οὐκ ἐχθροὺς ὄντας ἀπώσεσθε, τῶνδε  δὲ   οὐχ ὅπως κωλυταὶ ἐχθρῶν ὄντων
[1, 138]   πολυοινότατον τῶν τότε εἶναι) Μυοῦντα  δὲ   ὄψον. τὰ δὲ ὀστᾶ φασὶ
[1, 6]   μετὰ τοῦ γυμνάζεσθαι ἠλείψαντο· τὸ  δὲ   πάλαι καὶ ἐν τῷ Ὀλυμπικῷ
[1, 7]   τοὺς προσοίκους ἕκαστοι ἰσχύος· αἱ  δὲ   παλαιαὶ διὰ τὴν λῃστείαν ἐπὶ
[1, 110]   οἱ δὲ πλεῖστοι ἀπώλοντο. Αἴγυπτος  δὲ   πάλιν ὑπὸ βασιλέα ἐγένετο πλὴν
[1, 90]   ἐκ τοῦ ἀναγκαιοτάτου ὕψους· τειχίζειν  δὲ   πάντας πανδημεὶ τοὺς ἐν τῇ
[1, 46]   Ἐλαιάτιδι τῆς Θεσπρωτίδος Ἐφύρη. ἐξίησι  δὲ   παρ' αὐτὴν Ἀχερουσία λίμνη ἐς
[1, 126]   καταλαβεῖν τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν.  δὲ   παρά τε τοῦ Θεαγένους δύναμιν
[1, 120]   ἐκ μὲν εἰρήνης πολεμεῖν, εὖ  δὲ   παρασχὸν ἐκ πολέμου πάλιν ξυμβῆναι,
[1, 27]   κωλύοιντο ὑπὸ Κερκυραίων πλεῖν· οἱ  δὲ   παρεσκευάζοντο αὐτοῖς ὀκτὼ ναυσὶ ξυμπλεῖν,
[1, 48]   ποτε αὐτοῖς φίλοι εἰσίν. ~Ἐπειδὴ  δὲ   παρεσκεύαστο τοῖς Κορινθίοις, λαβόντες τριῶν
[1, 26]   Λευκαδίων καὶ ἑαυτῶν φρουρούς. ἐπορεύθησαν  δὲ   πεζῇ ἐς Ἀπολλωνίαν, Κορινθίων οὖσαν
[1, 29]   καὶ Τιμάνωρ Τιμάνθους, τοῦ  δὲ   πεζοῦ Ἀρχέτιμός τε Εὐρυτίμου
[1, 135]   τοῖς αὐτοῖς κολάζεσθαι αὐτόν. οἱ  δὲ   πεισθέντες (ἔτυχε γὰρ ὠστρακισμένος καὶ
[1, 58]   ἔχειν ὅπως μὴ ἀποστήσονται. ~Ποτειδεᾶται  δὲ   πέμψαντες μὲν καὶ παρ' Ἀθηναίους
[1, 72]   ὧν αἱ πόλεις ἐνεκάλουν, δηλῶσαι  δὲ   περὶ τοῦ παντὸς ὡς οὐ
[1, 57]   ἐπὶ Θρᾴκης ξυναποστήσωσι ξυμμάχους. ~ταῦτα  δὲ   περὶ τοὺς Ποτειδεάτας οἱ Ἀθηναῖοι
[1, 85]   μὲν περὶ τῆς Ποτειδαίας, πέμπετε  δὲ   περὶ ὧν οἱ ξύμμαχοί φασιν
[1, 15]   καὶ τὰ ὕστερον γενόμενα. ἰσχὺν  δὲ   περιεποιήσαντο ὅμως οὐκ ἐλαχίστην οἱ
[1, 89]   αἱ μὲν πολλαὶ ἐπεπτώκεσαν, ὀλίγαι  δὲ   περιῆσαν, ἐν αἷς αὐτοὶ ἐσκήνωσαν
[1, 127]   τοῖς θεοῖς πρῶτον τιμωροῦντες, εἰδότες  δὲ   Περικλέα τὸν Ξανθίππου προσεχόμενον αὐτῷ
[1, 117]   καὶ ἐξεκομίσαντο ἐβούλοντο. ἐλθόντος  δὲ   Περικλέους πάλιν ταῖς ναυσὶ κατεκλῄσθησαν.
[1, 114]   Ἐπιδαυρίους ἀπέστησαν οἱ Μεγαρῆς.  δὲ   Περικλῆς πάλιν κατὰ τάχος ἐκόμιζε
[1, 141]   προσέτι καὶ θαλάσσης εἰργόμενοι· αἱ  δὲ   περιουσίαι τοὺς πολέμους μᾶλλον
[1, 43]   κινδύνων τὸ πλέον ἔχειν. ~ἡμεῖς  δὲ   περιπεπτωκότες οἷς ἐν τῇ Λακεδαίμονι
[1, 63]   ὀλίγους μέν τινας ἀποβαλών, τοὺς  δὲ   πλείους σώσας. οἱ δ' ἀπὸ
[1, 110]   Λιβύης ἐς Κυρήνην ἐσώθησαν, οἱ  δὲ   πλεῖστοι ἀπώλοντο. Αἴγυπτος δὲ πάλιν
[1, 90]   ἄλλον μηδένα τεῖχος ἔχοντα, τὸ  δὲ   πλέον τῶν ξυμμάχων ἐξοτρυνόντων καὶ
[1, 68]   αὐτοῦ σωφροσύνην μὲν ἔχετε, ἀμαθίᾳ  δὲ   πλέονι πρὸς τὰ ἔξω πράγματα
[1, 141]   σκοποῦσί τι τῶν κοινῶν, τῷ  δὲ   πλέονι τὰ οἰκεῖα πράσσουσι, καὶ
[1, 106]   μέγα τοῦτο Κορινθίοις ἐγένετο. τὸ  δὲ   πλῆθος ἀπεχώρησεν αὐτοῖς τῆς στρατιᾶς
[1, 134]   ἑνὸς τῇ Ξαλκιοίκῳ ἀποδοῦναι. οἱ  δὲ   ποιησάμενοι χαλκοῦς ἀνδριάντας δύο ὡς
[1, 50]   τῆς Θεσπρωτίδος λιμὴν ἐρῆμος. τοῦτο  δὲ   ποιήσαντες αὖθις ἁθροισθέντες ἐπέπλεον τοῖς
[1, 28]   ἀμφοτέρους μένειν κατὰ χώραν, σπονδὰς  δὲ   ποιήσασθαι ἕως ἂν δίκη
[1, 144]   ταῖς σπονδαῖς οὔτε τόδε) τὰς  δὲ   πόλεις ὅτι αὐτονόμους ἀφήσομεν, εἰ
[1, 33]   διδόντες ληψόμενοι παραγίγνονται. τὸν  δὲ   πόλεμον, δι' ὅνπερ χρήσιμοι ἂν
[1, 15]   διαρκῆ εἶχον χώραν. κατὰ γῆν  δὲ   πόλεμος, ὅθεν τις καὶ δύναμις
[1, 142]   σχολῇ αὐτὰ ποριζόμενοι διαμέλλωσιν· τοῦ  δὲ   πολέμου οἱ καιροὶ οὐ μενετοί.
[1, 78]   πεισθέντες οἰκεῖον πόνον πρόσθησθε. τοῦ  δὲ   πολέμου τὸν παράλογον, ὅσος ἐστί,
[1, 18]   πόλεμον τὰ μὲν σπενδόμενοι, τὰ  δὲ   πολεμοῦντες ἀλλήλοις τοῖς
[1, 140]   οὔτε ἡμῶν διδόντων δέχονται, βούλονται  δὲ   πολέμῳ μᾶλλον λόγοις τὰ
[1, 7]   τῷ νῦν βαρβαρικῷ διαιτώμενον. ~Τῶν  δὲ   πόλεων ὅσαι μὲν νεώτατα ᾠκίσθησαν
[1, 111]   ἱππῆς τῶν Θεσσαλῶν εἶργον) τὴν  δὲ   πόλιν οὐχ εἷλον, οὐδ' ἄλλο
[1, 102]   τειχομαχεῖν ἐδόκουν δυνατοὶ εἶναι, τοῖς  δὲ   πολιορκίας μακρᾶς καθεστηκυίας τούτου ἐνδεᾶ
[1, 132]   ἔτι ἀνεψιὸς ὢν ἐπετρόπευεν) ὑποψίας  δὲ   πολλὰς παρεῖχε τῇ τε παρανομίᾳ
[1, 63]   ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν τοῖς Ποτειδεάταις· ἀπέθανον  δὲ   Ποτειδεατῶν μὲν καὶ τῶν ξυμμάχων
[1, 20]   μὲν ἀπέσχοντο ὡς προειδότος, βουλόμενοι  δὲ   πρὶν ξυλληφθῆναι δράσαντές τι καὶ
[1, 61]   νῆες παρέπλεον ἑβδομήκοντα. κατ' ὀλίγον  δὲ   προϊόντες τριταῖοι ἀφίκοντο ἐς Γίγωνον
[1, 90]   Θεμιστοκλῆς ἐς τὴν Λακεδαίμονα, ἄλλους  δὲ   πρὸς ἑαυτῷ ἑλομένους πρέσβεις μὴ
[1, 122]   διαφοραί, οἰστὸν ἂν ἦν· νῦν  δὲ   πρὸς ξύμπαντάς τε ἡμᾶς Ἀθηναῖοι
[1, 75]   τὰ ὑπόλοιπα τοῦ βαρβάρου, ἡμῖν  δὲ   προσελθόντων τῶν ξυμμάχων καὶ αὐτῶν
[1, 46]   Εὐθυκλέους πέμπτος αὐτός. ἐπειδὴ  δὲ   προσέμειξαν τῇ κατὰ Κέρκυραν ἠπείρῳ
[1, 74]   μέρος καὶ ἡμᾶς αὐτούς. εἰ  δὲ   προσεχωρήσαμεν πρότερον τῷ Μήδῳ δείσαντες,
[1, 23]   τὸ παραχρῆμα ἀκούειν ξύγκειται. ~Τῶν  δὲ   πρότερον ἔργων μέγιστον ἐπράχθη τὸ
[1, 140]   λόγον ξυμβῇ, εἰώθαμεν αἰτιᾶσθαι. Λακεδαιμόνιοι  δὲ   πρότερόν τε δῆλοι ἦσαν ἐπιβουλεύοντες
[1, 115]   καὶ φρουρὰν ἐγκαταλιπόντες ἀνεχώρησαν. τῶν  δὲ   Σαμίων ἦσαν γάρ τινες οἳ
[1, 140]   φόβῳ καὶ τοῦτο ὑπακούσαντες· ἀπισχυρισάμενοι  δὲ   σαφὲς ἂν καταστήσαιτε αὐτοῖς ἀπὸ
[1, 85]   μὲν Ἀρχίδαμος τοιαῦτα εἶπεν· παρελθὼν  δὲ   Σθενελαΐδας τελευταῖος, εἷς τῶν ἐφόρων
[1, 23]   πρότερον ἀκοῇ μὲν λεγόμενα, ἔργῳ  δὲ   σπανιώτερον βεβαιούμενα οὐκ ἄπιστα κατέστη,
[1, 100]   ἐς τὴν γῆν ἀπέβησαν, ἐπὶ  δὲ   Στρυμόνα πέμψαντες μυρίους οἰκήτορας αὑτῶν
[1, 19]   τοὺς ξυμμάχους ἡγοῦντο, κατ' ὀλιγαρχίαν  δὲ   σφίσιν αὐτοῖς μόνον ἐπιτηδείως ὅπως
[1, 21]   παρόντα αἰεὶ μέγιστον κρινόντων, παυσαμένων  δὲ   τὰ ἀρχαῖα μᾶλλον θαυμαζόντων, ἀπ'
[1, 126]   ἂν ἄριστα διαγιγνώσκωσιν· τότε  δὲ   τὰ πολλὰ τῶν πολιτικῶν οἱ
[1, 50]   στρατὸς τῶν βαρβάρων προσεβεβοηθήκει· ἔστι  δὲ   τὰ Σύβοτα τῆς Θεσπρωτίδος λιμὴν
[1, 10]   εἰ πόλις ἐρημωθείη, λειφθείη  δὲ   τά τε ἱερὰ καὶ τῆς
[1, 70]   ἔργῳ ἂν γνῶσιν· ὑμεῖς  δὲ   τὰ ὑπάρχοντά τε σῴζειν καὶ
[1, 128]   τὸν Γόγγυλον φέροντα αὐτῷ· ἐνεγέγραπτο  δὲ   τάδε ἐν αὐτῇ, ὡς ὕστερον
[1, 139]   οὐδὲν ὧν πρότερον εἰώθεσαν, αὐτὰ  δὲ   τάδε ὅτι Λακεδαιμόνιοι βούλονται τὴν
[1, 129]   καὶ τὴν ἐπιστολὴν διέπεμψεν· ἀντενεγέγραπτο  δὲ   τάδε· ὧδε λέγει βασιλεὺς Ξέρξης
[1, 50]   ἁθροισθέντες ἐπέπλεον τοῖς Κερκυραίοις. οἱ  δὲ   ταῖς πλωίμοις καὶ ὅσαι ἦσαν
[1, 52]   βουλόμενοι εἰδέναι εἰ ναυμαχήσουσιν. οἱ  δὲ   τὰς μὲν ναῦς ἄραντες ἀπὸ
[1, 140]   ἐν τῷ ἔργῳ πράσσοντας, πρὸς  δὲ   τὰς ξυμφορὰς καὶ τὰς γνώμας
[1, 84]   μεμφόμενοι ἀνομοίως ἔργῳ ἐπεξιέναι, νομίζειν  δὲ   τάς τε διανοίας τῶν πέλας
[1, 128]   δὲ λόγῳ ἀπέδρασαν αὐτόν. ἔπρασσε  δὲ   ταῦτα μετὰ Γογγύλου τοῦ Ἐρετριῶς,
[1, 114]   πάντες αὐτόνομοι πάλιν ἐγένοντο. ~Μετὰ  δὲ   ταῦτα οὐ πολλῷ ὕστερον Εὔβοια
[1, 111]   πάλιν Ὀρέστην ἔχοντες ἄπρακτοι. μετὰ  δὲ   ταῦτα οὐ πολλῷ ὕστερον χίλιοι
[1, 45]   δὲ κωλύειν κατὰ δύναμιν. προεῖπον  δὲ   ταῦτα τοῦ μὴ λύειν ἕνεκα
[1, 12]   Ἑλλάδος ἔστιν χωρία. πάντα  δὲ   ταῦτα ὕστερον τῶν Τρωικῶν ἐκτίσθη.
[1, 1]   χρόνου πλῆθος ἀδύνατα ἦν, ἐκ  δὲ   τεκμηρίων ὧν ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντί
[1, 138]   αὐτοσχεδιάζειν τὰ δέοντα ἐγένετο. νοσήσας  δὲ   τελευτᾷ τὸν βίον· λέγουσι δέ
[1, 24]   δυνάμεως τῆς πολλῆς ἐστερήθησαν. τὰ  δὲ   τελευταῖα πρὸ τοῦδε τοῦ πολέμου
[1, 67]   ἀγορᾶς παρὰ τὰς σπονδάς. παρελθόντες  δὲ   τελευταῖοι Κορίνθιοι καὶ τοὺς ἄλλους
[1, 140]   τὸ Μεγαρέων ψήφισμα καθαιρεῖν· οἱ  δὲ   τελευταῖοι οἵδε ἥκοντες καὶ τοὺς
[1, 47]   αἱ Ἀττικαὶ δέκα παρῆσαν. ἐπὶ  δὲ   τῇ Λευκίμμῃ αὐτοῖς τῷ ἀκρωτηρίῳ
[1, 44]   Κορινθίων ἀπεδέξαντο τοὺς λόγους, ἐν  δὲ   τῇ ὑστεραίᾳ μετέγνωσαν Κερκυραίοις ξυμμαχίαν
[1, 63]   ἱππῆς δ' οὐδετέροις παρεγένοντο. μετὰ  δὲ   τὴν μάχην τροπαῖον ἔστησαν οἱ
[1, 120]   δέονται ὥστε φυλάξασθαι αὐτούς· τοὺς  δὲ   τὴν μεσόγειαν μᾶλλον καὶ μὴ
[1, 30]   ἂν ἄλλο τι δόξῃ. ~μετὰ  δὲ   τὴν ναυμαχίαν οἱ Κερκυραῖοι τροπαῖον
[1, 26]   καὶ τοὺς Ἰλλυριοὺς προσλαβόντες. προσκαθεζόμενοι  δὲ   τὴν πόλιν προεῖπον Ἐπιδαμνίων τε
[1, 10]   σκοπεῖν τὰς δυνάμεις, νομίζειν  δὲ   τὴν στρατείαν ἐκείνην μεγίστην μὲν
[1, 18]   ταῖς ἄλλαις πόλεσι καθίστασαν) μετὰ  δὲ   τὴν τῶν τυράννων κατάλυσιν ἐκ
[1, 107]   ναυσὶ περιπλεύσαντες ἔμελλον κωλύσειν· διὰ  δὲ   τῆς Γερανείας οὐκ ἀσφαλὲς αὐτοῖς
[1, 2]   οὔτε τῇ ἄλλῃ παρασκευῇ. μάλιστα  δὲ   τῆς γῆς ἀρίστη αἰεὶ
[1, 136]   μὲν οὐκ ἔτυχεν ἐπιδημῶν,  δὲ   τῆς γυναικὸς ἱκέτης γενόμενος διδάσκεται
[1, 142]   ἤπειρον ἐς τὰ ναυτικά. τὸ  δὲ   τῆς θαλάσσης ἐπιστήμονας γενέσθαι οὐ
[1, 46]   Ἀχερουσία λίμνη ἐς θάλασσαν· διὰ  δὲ   τῆς Θεσπρωτίδος Ἀχέρων ποταμὸς ῥέων
[1, 100]   ἐκράτησαν, ἃς εἶχον Ἠδωνοί, προελθόντες  δὲ   τῆς Θρᾴκης ἐς μεσόγειαν διεφθάρησαν
[1, 67]   ταῦτα οἱ Κορίνθιοι ἔπραξαν. ~πολιορκουμένης  δὲ   τῆς Ποτειδαίας οὐχ ἡσύχαζον, ἀνδρῶν
[1, 65]   ὅπῃ ὠφελία τις γενήσεται. μετὰ  δὲ   τῆς Ποτειδαίας τὴν ἀποτείχισιν Φορμίων
[1, 44]   ἔχουσιν ἐς πόλεμον καθιστῶνται. ἅμα  δὲ   τῆς τε Ἰταλίας καὶ Σικελίας
[1, 68]   ὡς οὐκ εἰδόσι προσέδει· νῦν  δὲ   τί δεῖ μακρηγορεῖν, ὧν τοὺς
[1, 32]   ὑμῖν παρέξεσθαι ἀπέστειλαν ἡμᾶς. τετύχηκε  δὲ   τὸ αὐτὸ ἐπιτήδευμα πρός τε
[1, 10]   οἰκισθείσης, φαίνοιτ' ἂν ὑποδεεστέρα) Ἀθηναίων  δὲ   τὸ αὐτὸ τοῦτο παθόντων διπλασίαν
[1, 49]   τὴν πρόρρησιν τῶν Ἀθηναίων. μάλιστα  δὲ   τὸ δεξιὸν κέρας τῶν Κορινθίων
[1, 89]   ὡς ἕκαστοι κατὰ πόλεις. Ἀθηναίων  δὲ   τὸ κοινόν, ἐπειδὴ αὐτοῖς οἱ
[1, 48]   οὕτω μὲν Κερκυραῖοι ἐτάξαντο, Κορινθίοις  δὲ   τὸ μὲν δεξιὸν κέρας αἱ
[1, 48]   εἶχον καὶ αἱ Ἀμπρακιώτιδες, κατὰ  δὲ   τὸ μέσον οἱ ἄλλοι ξύμμαχοι
[1, 134]   μὴ ὑπαίθριος ταλαιπωροίη, ἡσύχαζεν. οἱ  δὲ   τὸ παραυτίκα μὲν ὑστέρησαν τῇ
[1, 49]   μὲν τέχνῃ οὐχ ὁμοίως, πεζομαχίᾳ  δὲ   τὸ πλέον προσφερὴς οὖσα. ἐπειδὴ
[1, 143]   μετοίκων δεινὸν ἂν ἦν· νῦν  δὲ   τόδε τε ὑπάρχει, καί, ὅπερ
[1, 54]   νήσῳ Συβότοις ὡς νενικηκότες. γνώμῃ  δὲ   τοιᾷδε ἑκάτεροι τὴν νίκην προσεποιήσαντο·
[1, 128]   Ξαλκιοίκου ἄγος ἐλαύνειν αὐτούς· ἐγένετο  δὲ   τοιόνδε. ἐπειδὴ Παυσανίας Λακεδαιμόνιος
[1, 131]   πρῶτον ὑπὸ τῶν ἐφόρων (ἔξεστι  δὲ   τοῖς ἐφόροις τὸν βασιλέα δρᾶσαι
[1, 70]   νικώμενοι ἐπ' ἐλάχιστον ἀναπίπτουσιν. ἔτι  δὲ   τοῖς μὲν σώμασιν ἀλλοτριωτάτοις ὑπὲρ
[1, 71]   ὡρίσθω ὑμῶν βραδυτής· νῦν  δὲ   τοῖς τε ἄλλοις καὶ Ποτειδεάταις,
[1, 53]   οὔτε τὰς σπονδὰς λύομεν, Κερκυραίοις  δὲ   τοῖσδε ξυμμάχοις οὖσι βοηθοὶ ἤλθομεν.
[1, 85]   ὄντων αὐτῶν δίκας δοῦναι· ἐπὶ  δὲ   τὸν διδόντα οὐ πρότερον νόμιμον
[1, 109]   ἐς τὴν Ἀσίαν ἀνεκομίσθη, Μεγάβυζον  δὲ   τὸν Ζωπύρου πέμπει ἄνδρα Πέρσην
[1, 85]   ὡς ἐπ' ἀδικοῦντα ἰέναι. παρασκευάζεσθε  δὲ   τὸν πόλεμον ἅμα. ταῦτα γὰρ
[1, 49]   ἀμφότεροι ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων, πολλοὺς  δὲ   τοξότας τε καὶ ἀκοντιστάς, τῷ
[1, 90]   δηλοῦντες ἐς τοὺς Ἀθηναίους, ὡς  δὲ   τοῦ βαρβάρου, εἰ αὖθις ἐπέλθοι,
[1, 75]   δεηθέντων ἡγεμόνας καταστῆναι· ἐξ αὐτοῦ  δὲ   τοῦ ἔργου κατηναγκάσθημεν τὸ πρῶτον
[1, 8]   νῦν ἔτι θάπτουσιν. καταστάντος  δὲ   τοῦ Μίνω ναυτικοῦ πλωιμώτερα ἐγένετο
[1, 141]   δίκης τοῖς πέλας ἐπιτασσομένη. Τὰ  δὲ   τοῦ πολέμου καὶ τῶν ἑκατέροις
[1, 23]   ταχεῖαν τὴν κρίσιν ἔσχεν. τούτου  δὲ   τοῦ πολέμου μῆκός τε μέγα
[1, 24]   τοῦ ἄλλου Δωρικοῦ γένους. προελθόντος  δὲ   τοῦ χρόνου ἐγένετο τῶν
[1, 50]   τῶν νεῶν ἃς καταδύσειαν, πρὸς  δὲ   τοὺς ἀνθρώπους ἐτράποντο φονεύειν διεκπλέοντες
[1, 119]   καὶ παρακαλούμενος καὶ ἄκλητος. ~αὖθις  δὲ   τοὺς ξυμμάχους παρακαλέσαντες ψῆφον ἐβούλοντο
[1, 134]   μὲν ὑστέρησαν τῇ διώξει, μετὰ  δὲ   τοῦτο τοῦ τε οἰκήματος τὸν
[1, 144]   ἅμα τοῖς ἔργοις δηλωθήσεται· νῦν  δὲ   τούτοις ἀποκρινάμενοι ἀποπέμψωμεν, Μεγαρέας μὲν
[1, 46]   αὐτῶν δὲ Κορινθίων ἐνενήκοντα· στρατηγοὶ  δὲ   τούτων ἦσαν μὲν καὶ κατὰ
[1, 32]   τὴν χάριν βέβαιον ἕξουσιν· εἰ  δὲ   τούτων μηδὲν σαφὲς καταστήσουσι, μὴ
[1, 54]   περὶ ἑβδομήκοντα ἔστησαν τροπαῖον· Κερκυραῖοι  δὲ   τριάκοντα ναῦς μάλιστα διαφθείραντες, καὶ
[1, 59]   καὶ ἐς πόλεμον παρεσκευάζοντο· ~αἱ  δὲ   τριάκοντα νῆες τῶν Ἀθηναίων ἀφικνοῦνται
[1, 101]   Ἰθώμῃ πόλεμος καθειστήκει Λακεδαιμονίοις, Θάσιοι  δὲ   τρίτῳ ἔτει πολιορκούμενοι ὡμολόγησαν Ἀθηναίοις
[1, 50]   τοὺς Κορινθίους καὶ Ἀθηναίους. ~Τῆς  δὲ   τροπῆς γενομένης οἱ Κορίνθιοι τὰ
[1, 70]   ἀπουσίᾳ ἄν τι κτᾶσθαι, ὑμεῖς  δὲ   τῷ ἐπελθεῖν καὶ τὰ ἑτοῖμα
[1, 126]   τὸν χρόνον ἐτυράννει Μεγάρων. χρωμένῳ  δὲ   τῷ Κύλωνι ἐν Δελφοῖς ἀνεῖλεν
[1, 10]   κατασκευαῖς πολυτελέσι χρησαμένης, κατὰ κώμας  δὲ   τῷ παλαιῷ τῆς Ἑλλάδος τρόπῳ
[1, 110]   Αἰγύπτου, προδοσίᾳ ληφθεὶς ἀνεσταυρώθη. ἐκ  δὲ   τῶν Ἀθηνῶν καὶ τῆς ἄλλης
[1, 101]   Αἰθαιῆς ἐς Ἰθώμην ἀπέστησαν. πλεῖστοι  δὲ   τῶν Εἱλώτων ἐγένοντο οἱ τῶν
[1, 21]   τὰ ἑτοῖμα μᾶλλον τρέπονται. ~ἐκ  δὲ   τῶν εἰρημένων τεκμηρίων ὅμως τοιαῦτα
[1, 123]   τοῖς νῦν ξυμφέρει αἰτιᾶσθαι; περὶ  δὲ   τῶν ἔπειτα μελλόντων τοῖς παροῦσι
[1, 29]   Ἐπίδαμνον Κερκυραίοις ἐναντία πολεμήσοντες· ἐστρατήγει  δὲ   τῶν μὲν νεῶν Ἀριστεὺς
[1, 10]   γενέσθαι τῶν πρὸ αὑτῆς, λειπομένην  δὲ   τῶν νῦν, τῇ Ὁμήρου αὖ
[1, 61]   τρισχιλίοις μὲν ὁπλίταις ἑαυτῶν, χωρὶς  δὲ   τῶν ξυμμάχων πολλοῖς, ἱππεῦσι δὲ
[1, 5]   τι καὶ δόξης μᾶλλον· δηλοῦσι  δὲ   τῶν τε ἠπειρωτῶν τινὲς ἔτι
[1, 79]   δὲ οἱ Ἀθηναῖοι εἶπον. ἐπειδὴ  δὲ   τῶν τε ξυμμάχων ἤκουσαν οἱ
[1, 70]   ἐν τοῖς δεινοῖς εὐέλπιδες· τὸ  δὲ   ὑμέτερον τῆς τε δυνάμεως ἐνδεᾶ
[1, 33]   πρότερον ἀπραγμοσύνῃ ἐναντία τολμῶμεν. ~Γενήσεται  δὲ   ὑμῖν πειθομένοις καλὴ ξυντυχία
[1, 68]   ὑπὸ μὲν Ἀθηναίων ὑβριζόμενοι, ὑπὸ  δὲ   ὑμῶν ἀμελούμενοι. Καὶ εἰ μὲν
[1, 71]   βοηθοῦντες οἷς ἂν ξυνομόσωσιν. βουλομένων  δὲ   ὑμῶν προθύμων εἶναι μενοῦμεν· οὔτε
[1, 42]   μέλλουσαν πρὸς Κορινθίους κτήσασθαι, τῆς  δὲ   ὑπαρχούσης πρότερον διὰ Μεγαρέας ὑποψίας
[1, 101]   ἐσβαλόντας ἐς τὴν Ἀττικήν. οἱ  δὲ   ὑπέσχοντο μὲν κρύφα τῶν Ἀθηναίων
[1, 101]   τῶν Ἀθηναίων καὶ ἔμελλον, διεκωλύθησαν  δὲ   ὑπὸ τοῦ γενομένου σεισμοῦ, ἐν
[1, 52]   δὲ ἔγνωσαν· καὶ ὡρμίσαντο. ~Τῇ  δὲ   ὑστεραίᾳ ἀναγαγόμεναι αἵ τε Ἀττικαὶ
[1, 100]   τὰς πάσας ἐς διακοσίας. χρόνῳ  δὲ   ὕστερον ξυνέβη Θασίους αὐτῶν ἀποστῆναι,
[1, 93]   ἔξωθεν καὶ μολύβδῳ δεδεμένοι. τὸ  δὲ   ὕψος ἥμισυ μάλιστα ἐτελέσθη οὗ
[1, 10]   μὲν ποιητὴν ὄντα κοσμῆσαι, ὅμως  δὲ   φαίνεται καὶ οὕτως ἐνδεεστέρα. πεποίηκε
[1, 37]   ἀληπτότεροι ἦσαν τοῖς πέλας, τόσῳ  δὲ   φανερωτέραν ἐξῆν αὐτοῖς τὴν ἀρετὴν
[1, 136]   Κέρκυραν, ὢν αὐτῶν εὐεργέτης. δεδιέναι  δὲ   φασκόντων Κερκυραίων ἔχειν αὐτὸν ὥστε
[1, 10]   εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ἀνδρῶν, τὰς  δὲ   Φιλοκτήτου πεντήκοντα, δηλῶν, ὡς ἐμοὶ
[1, 139]   τῶν ἐναγῶν τῆς ἐλάσεως· ὕστερον  δὲ   φοιτῶντες παρ' Ἀθηναίους Ποτειδαίας τε
[1, 9]   τι καὶ ναυτικὸν εἶχεν. εἰκάζειν  δὲ   χρὴ καὶ ταύτῃ τῇ στρατείᾳ
[1, 144]   τῇδε τῇ πόλει ἀποκρίνασθαι. εἰδέναι  δὲ   χρὴ ὅτι ἀνάγκη πολεμεῖν, ἢν
[1, 27]   δέκα καὶ Ἀμπρακιῶται ὀκτώ. Θηβαίους  δὲ   χρήματα ᾔτησαν καὶ Φλειασίους, Ἠλείους
[1, 141]   μάλιστα τιμωρήσασθαί τινα βούλονται, οἱ  δὲ   ὡς ἥκιστα τὰ οἰκεῖα φθεῖραι.
[1, 116]   δ' αὐτοῖς καὶ Βυζάντιοι. ~Ἀθηναῖοι  δὲ   ὡς ᾔσθοντο, πλεύσαντες ναυσὶν ἑξήκοντα
[1, 32]   ὅτι γε οὐκ ἐπιζήμια, ἔπειτα  δὲ   ὡς καὶ τὴν χάριν βέβαιον
[1, 84]   τύχας οὐ λόγῳ διαιρετάς. αἰεὶ  δὲ   ὡς πρὸς εὖ βουλευομένους τοὺς
[1, 71]   ἐπιτηδεύματα πρὸς αὐτούς ἐστιν. ἀνάγκη  δὲ   ὥσπερ τέχνης αἰεὶ τὰ ἐπιγιγνόμενα
[1, 121]   καθαιρετὸν ἡμῖν ἐστὶ μελέτῃ. χρήματα  δὲ   ὥστε ἔχειν ἐς αὐτά, οἴσομεν·
[1, 123]   ξυναγωνιουμένης, τὰ μὲν φόβῳ, τὰ  δὲ   ὠφελίᾳ. σπονδάς τε οὐ λύσετε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005