Livre, Chap. |
[1, 37] |
ποιησαμένων,
ἀλλ'
ὡς
καὶ
ἡμεῖς
|
τε |
ἀδικοῦμεν
καὶ
αὐτοὶ
οὐκ
εἰκότως |
[1, 18] |
ὕστερον
οὐ
πολλῷ
διεκρίθησαν
πρός
|
τε |
Ἀθηναίους
καὶ
Λακεδαιμονίους
οἵ
τε |
[1, 18] |
ἀτολμοτέρα
εἶναι.
~Ἐπειδὴ
δὲ
οἵ
|
τε |
Ἀθηναίων
τύραννοι
καὶ
οἱ
ἐκ |
[1, 58] |
τιμωρίαν,
ἢν
δέῃ,
ἐπειδὴ
ἔκ
|
τε |
Ἀθηνῶν
ἐκ
πολλοῦ
πράσσοντες
οὐδὲν |
[1, 137] |
(ἦλθε
γὰρ
αὐτῷ
ὕστερον
ἔκ
|
τε |
Ἀθηνῶν
παρὰ
τῶν
φίλων
καὶ |
[1, 105] |
Ἀθηναίους
βοηθεῖν
τοῖς
Μεγαρεῦσιν
ἔν
|
τε |
Αἰγίνῃ
ἀπούσης
στρατιᾶς
πολλῆς
καὶ |
[1, 109] |
ὃς
ἀφικόμενος
κατὰ
γῆν
τούς
|
τε |
Αἰγυπτίους
καὶ
τοὺς
ξυμμάχους
μάχῃ |
[1, 69] |
μακρὰ
στῆσαι
τείχη,
ἐς
τόδε
|
τε |
αἰεὶ
ἀποστεροῦντες
οὐ
μόνον
τοὺς |
[1, 124] |
διανοεῖσθαι,
παραστησώμεθα
ἐπελθόντες,
καὶ
αὐτοί
|
τε |
ἀκινδύνως
τὸ
λοιπὸν
οἰκῶμεν
καὶ |
[1, 132] |
βούλεσθαι
εἶναι
τοῖς
παροῦσι,
τά
|
τε |
ἄλλα
αὐτοῦ
ἀνεσκόπουν,
εἴ
τί |
[1, 129] |
πιστότατα.
ὁ
δὲ
ἀφικόμενος
τά
|
τε |
ἄλλα
ἐποίησεν
ὥσπερ
εἴρητο
καὶ |
[1, 65] |
καὶ
παραμένων
ἐν
Ξαλκιδεῦσι
τά
|
τε |
ἄλλα
ξυνεπολέμει
καὶ
Σερμυλιῶν
λοχήσας |
[1, 118] |
ὅσα
ἔπραξαν
οἱ
Ἕλληνες
πρός
|
τε |
ἀλλήλους
καὶ
τὸν
βάρβαρον
ἐγένετο |
[1, 12] |
Σικελίας
τὸ
πλεῖστον
Πελοποννήσιοι
τῆς
|
τε |
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἔστιν
ἃ
χωρία. |
[1, 2] |
τὰ
πολλὰ
πλὴν
Ἀρκαδίας,
τῆς
|
τε |
ἄλλης
ὅσα
ἦν
κράτιστα.
διὰ |
[1, 16] |
ἑκατέρων
διέστη.
~ἐπεγένετο
δὲ
ἄλλοις
|
τε |
ἄλλοθι
κωλύματα
μὴ
αὐξηθῆναι,
καὶ |
[1, 119] |
ξυμμαχίας
καὶ
ξυνόδου
γενομένης
οἵ
|
τε |
ἄλλοι
εἶπον
ἃ
ἐβούλοντο,
κατηγοροῦντες |
[1, 95] |
δὲ
βιαίου
ὄντος
αὐτοῦ
οἵ
|
τε |
ἄλλοι
Ἕλληνες
ἤχθοντο
καὶ
οὐχ |
[1, 71] |
ἡ
βραδυτής·
νῦν
δὲ
τοῖς
|
τε |
ἄλλοις
καὶ
Ποτειδεάταις,
ὥσπερ
ὑπεδέξασθε, |
[1, 56] |
Περδίκκου
πειθόμενοι
καὶ
Κορινθίων,
τούς
|
τε |
ἄλλους
τοὺς
ἐπὶ
Θρᾴκης
ξυναποστήσωσι |
[1, 141] |
ἐκπέμπειν
δύνανται,
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
|
τε |
ἅμα
ἀπόντες
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[1, 9] |
δοκεῖ
Ἀγαμέμνων
παραλαβὼν
καὶ
ναυτικῷ
|
{τε} |
ἅμα
ἐπὶ
πλέον
τῶν
ἄλλων |
[1, 95] |
στρατηγία.
ξυνέβη
τε
αὐτῷ
καλεῖσθαί
|
τε |
ἅμα
καὶ
τοὺς
ξυμμάχους
τῷ |
[1, 76] |
ὑπὸ
τοῦ
δυνατωτέρου
κατείργεσθαι,
ἄξιοί
|
τε |
ἅμα
νομίζοντες
εἶναι
καὶ
ὑμῖν |
[1, 138] |
κρῖναι
ἱκανῶς
οὐκ
ἀπήλλακτο·
τό
|
τε |
ἄμεινον
ἢ
χεῖρον
ἐν
τῷ |
[1, 76] |
μὴ
πλέον
ἔχειν
ἀπετράπετο.
ἐπαινεῖσθαί
|
τε |
ἄξιοι
οἵτινες
χρησάμενοι
τῇ
ἀνθρωπείᾳ |
[1, 37] |
ἰέναι,
ἵνα
τὴν
ἀφ'
ἡμῶν
|
τε |
ἀξίωσιν
ἀσφαλέστερον
προειδῆτε
καὶ
τὴν |
[1, 139] |
δὲ
φοιτῶντες
παρ'
Ἀθηναίους
Ποτειδαίας
|
τε |
ἀπανίστασθαι
ἐκέλευον
καὶ
Αἴγιναν
αὐτόνομον |
[1, 78] |
τὰ
πολλὰ
περιίστασθαι,
ὧν
ἴσον
|
τε |
ἀπέχομεν
καὶ
ὁποτέρως
ἔσται
ἐν |
[1, 29] |
ἐπισκευάσαντες.
ὡς
δὲ
ὁ
κῆρύξ
|
τε |
ἀπήγγειλεν
οὐδὲν
εἰρηναῖον
παρὰ
τῶν |
[1, 26] |
οἱ
τῶν
Ἐπιδαμνίων
φυγάδες,
τάφους
|
τε |
ἀποδεικνύντες
καὶ
ξυγγένειαν,
ἣν
προϊσχόμενοι |
[1, 26] |
ἥκοντας
ἐς
τὴν
Ἐπίδαμνον
τήν
|
τε |
ἀποικίαν
Κορινθίοις
δεδομένην,
ἐχαλέπαινον·
καὶ |
[1, 18] |
τε
Ἀθηναίους
καὶ
Λακεδαιμονίους
οἵ
|
τε |
ἀποστάντες
βασιλέως
Ἕλληνες
καὶ
οἱ |
[1, 122] |
ὁδοὶ
τοῦ
πολέμου
ἡμῖν,
ξυμμάχων
|
τε |
ἀπόστασις,
μάλιστα
παραίρεσις
οὖσα
τῶν |
[1, 18] |
ναῦς
ἐσβάντες
ναυτικοὶ
ἐγένοντο.
κοινῇ
|
τε |
ἀπωσάμενοι
τὸν
βάρβαρον,
ὕστερον
οὐ |
[1, 118] |
ἐν
οἷς
οἱ
Ἀθηναῖοι
τήν
|
τε |
ἀρχὴν
ἐγκρατεστέραν
κατεστήσαντο
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 17] |
φανερὸν
μηδὲν
κατεργάζεσθαι,
κατὰ
πόλεις
|
τε |
ἀτολμοτέρα
εἶναι.
~Ἐπειδὴ
δὲ
οἵ |
[1, 52] |
~Τῇ
δὲ
ὑστεραίᾳ
ἀναγαγόμεναι
αἵ
|
τε |
Ἀττικαὶ
τριάκοντα
νῆες
καὶ
τῶν |
[1, 98] |
ἐπολέμησαν
καὶ
πολιορκίᾳ
παρεστήσαντο,
πρώτη
|
τε |
αὕτη
πόλις
ξυμμαχὶς
παρὰ
τὸ |
[1, 31] |
τὰ
κράτιστα
νεῶν
στόλον,
ἔκ
|
τε |
αὐτῆς
Πελοποννήσου
ἀγείροντες
καὶ
τῆς |
[1, 35] |
ἀποδείκνυμεν,
καὶ
μέγιστον
ὅτι
οἵ
|
τε |
αὐτοὶ
πολέμιοι
ἡμῖν
ἦσαν,
ὅπερ |
[1, 137] |
ἀποστερῆσαι.
~ὁ
δὲ
ἀκούσας
ἀνίστησί
|
τε |
αὐτὸν
μετὰ
τοῦ
ἑαυτοῦ
υἱέος, |
[1, 130] |
ἐς
ἔπειτα
ἔμελλε
πράξειν.
δυσπρόσοδόν
|
τε |
αὑτὸν
παρεῖχε
καὶ
τῇ
ὀργῇ |
[1, 22] |
ὡς
ἐμοὶ
ἐδόκει,
ἀλλ'
οἷς
|
τε |
αὐτὸς
παρῆν
καὶ
παρὰ
τῶν |
[1, 60] |
Ἀριστεὺς
ὁ
Ἀδειμάντου,
κατὰ
φιλίαν
|
τε |
αὐτοῦ
οὐχ
ἥκιστα
οἱ
πλεῖστοι |
[1, 138] |
~βασιλεὺς
δέ,
ὡς
λέγεται,
ἐθαύμασέ
|
τε |
αὐτοῦ
τὴν
διάνοιαν
καὶ
ἐκέλευε |
[1, 143] |
ἂν
δέξαιτο
τῶν
ξένων
τήν
|
τε |
αὑτοῦ
φεύγειν
καὶ
μετὰ
τῆς |
[1, 53] |
ὅσον
ἐπήκουσεν
ἀνεβόησεν
εὐθὺς
λαβεῖν
|
τε |
αὐτοὺς
καὶ
ἀποκτεῖναι,
οἱ
δὲ |
[1, 90] |
Μηδικὸν
πόλεμον
τόλμαν
γενομένην.
ἠξίουν
|
τε |
αὐτοὺς
μὴ
τειχίζειν,
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 95] |
ἐφαίνετο
μίμησις
ἢ
στρατηγία.
ξυνέβη
|
τε |
αὐτῷ
καλεῖσθαί
τε
ἅμα
καὶ |
[1, 50] |
διεκπλέοντες
μᾶλλον
ἢ
ζωγρεῖν,
τούς
|
τε |
αὑτῶν
φίλους,
οὐκ
ᾐσθημένοι
ὅτι |
[1, 14] |
τούτων
τὰ
πολλὰ
πεντηκοντόρους·
ὀψέ
|
τε |
ἀφ'
οὗ
Ἀθηναίους
Θεμιστοκλῆς
ἔπεισεν |
[1, 144] |
τόλμῃ
μείζονι
ἢ
δυνάμει
τόν
|
τε |
βάρβαρον
ἀπεώσαντο
καὶ
ἐς
τάδε |
[1, 128] |
τοῦ
Ἐρετριῶς,
ᾧπερ
ἐπέτρεψε
τό
|
τε |
Βυζάντιον
καὶ
τοὺς
αἰχμαλώτους.
ἔπεμψε |
[1, 12] |
ὥστε
μὴ
ἡσυχάσασαν
αὐξηθῆναι.
ἥ
|
τε |
γὰρ
ἀναχώρησις
τῶν
Ἑλλήνων
ἐξ |
[1, 140] |
καὶ
οὐκέτι
αἰτιώμενοι
πάρεισιν.
Ποτειδαίας
|
τε |
γὰρ
ἀπανίστασθαι
κελεύουσι
καὶ
Αἴγιναν |
[1, 143] |
πολλῷ
πλέοσι
μὴ
διαμάχεσθαι
(κρατήσαντές
|
τε |
γὰρ
αὖθις
οὐκ
ἐλάσσοσι
μαχούμεθα |
[1, 120] |
τῆς
εἰρήνης
ἡδόμενον
ἀδικεῖσθαι.
ὅ
|
τε |
γὰρ
διὰ
τὴν
ἡδονὴν
ὀκνῶν |
[1, 141] |
γνῶτε
καθ'
ἕκαστον
ἀκούοντες.
αὐτουργοί
|
τε |
γάρ
εἰσι
Πελοποννήσιοι
καὶ
οὔτε |
[1, 107] |
Μέγαρα
καὶ
Πηγὰς
πορεύεσθαι.
δύσοδός
|
τε |
γὰρ
ἡ
Γερανεία
καὶ
ἐφρουρεῖτο |
[1, 41] |
εἰσι
παρὰ
τὸ
νικᾶν·
φίλον
|
τε |
γὰρ
ἡγοῦνται
τὸν
ὑπουργοῦντα,
ἢν |
[1, 36] |
οἰκειοῦταί
τε
καὶ
πολεμοῦται.
τῆς
|
τε |
γὰρ
Ἰταλίας
καὶ
Σικελίας
καλῶς |
[1, 57] |
τὴν
ἐν
Κερκύρᾳ
ναυμαχίαν·
οἵ
|
τε |
γὰρ
Κορίνθιοι
φανερῶς
ἤδη
διάφοροι |
[1, 69] |
λόγος
τοῦ
ἔργου
ἐκράτει.
τόν
|
τε |
γὰρ
Μῆδον
αὐτοὶ
ἴσμεν
ἐκ |
[1, 42] |
εἰ
πολεμήσει,
ἄλλα
εἶναι.
τό
|
τε |
γὰρ
ξυμφέρον
ἐν
ᾧ
ἄν |
[1, 12] |
ἐκπίπτοντες
τὰς
πόλεις
ἔκτιζον.
Βοιωτοί
|
τε |
γὰρ
οἱ
νῦν
ἑξηκοστῷ
ἔτει |
[1, 32] |
ἐν
τῷ
παρόντι
ἀξύμφορον.
ξύμμαχοί
|
τε |
γὰρ
οὐδενός
πω
ἐν
τῷ |
[1, 89] |
παρεσκευάζοντο
καὶ
τὰ
τείχη·
τοῦ
|
τε |
γὰρ
περιβόλου
βραχέα
εἱστήκει
καὶ |
[1, 91] |
ξύμφορα
καὶ
τὰ
κοινά.
τήν
|
τε |
γὰρ
πόλιν
ὅτε
ἐδόκει
ἐκλιπεῖν |
[1, 84] |
μάλιστα
ἡμῶν,
μὴ
αἰσχύνεσθε.
σπεύδοντές
|
τε |
γὰρ
σχολαίτερον
ἂν
παύσαισθε
διὰ |
[1, 132] |
καὶ
ἦν
δὲ
οὕτως·
ἐλευθέρωσίν
|
τε |
γὰρ
ὑπισχνεῖτο
αὐτοῖς
καὶ
πολιτείαν, |
[1, 22] |
φανεῖται·
ὅσοι
δὲ
βουλήσονται
τῶν
|
τε |
γενομένων
τὸ
σαφὲς
σκοπεῖν
καὶ |
[1, 24] |
τοὺς
ἐν
τῇ
πόλει
κατά
|
τε |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλασσαν.
οἱ |
[1, 110] |
γεγονότων
οὐδέν·
καὶ
αὐτοῖς
ἔκ
|
τε |
γῆς
ἐπιπεσόντες
πεζοὶ
καὶ
ἐκ |
[1, 70] |
τε
δυνάμεως
ἐνδεᾶ
πρᾶξαι
τῆς
|
τε |
γνώμης
μηδὲ
τοῖς
βεβαίοις
πιστεῦσαι |
[1, 129] |
θάλασσαν
καὶ
κελεύει
αὐτὸν
τήν
|
τε |
Δασκυλῖτιν
σατραπείαν
παραλαβεῖν
Μεγαβάτην
ἀπαλλάξαντα, |
[1, 70] |
μηδὲ
τοῖς
βεβαίοις
πιστεῦσαι
τῶν
|
τε |
δεινῶν
μηδέποτε
οἴεσθαι
ἀπολυθήσεσθαι.
καὶ |
[1, 140] |
εἰώθαμεν
αἰτιᾶσθαι.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
πρότερόν
|
τε |
δῆλοι
ἦσαν
ἐπιβουλεύοντες
ἡμῖν
καὶ |
[1, 96] |
τετρακόσια
τάλαντα
καὶ
ἑξήκοντα.
ταμιεῖόν
|
τε |
Δῆλος
ἦν
αὐτοῖς,
καὶ
αἱ |
[1, 38] |
εἰσίν,
ἄποικοι
δ'
ὄντες
ἀφεστᾶσί
|
τε |
διὰ
παντὸς
καὶ
νῦν
πολεμοῦσι, |
[1, 84] |
ἔργῳ
ἐπεξιέναι,
νομίζειν
δὲ
τάς
|
τε |
διανοίας
τῶν
πέλας
παραπλησίους
εἶναι |
[1, 84] |
ἡμῶν
αὐτῶν
ἀσφαλῶς
προνοουμένων.
πολύ
|
τε |
διαφέρειν
οὐ
δεῖ
νομίζειν
ἄνθρωπον |
[1, 76] |
τοῦ
ἀνθρωπείου
τρόπου,
εἰ
ἀρχήν
|
τε |
διδομένην
ἐδεξάμεθα
καὶ
ταύτην
μὴ |
[1, 43] |
καὶ
τάδε
ποιοῦντες
τὰ
προσήκοντά
|
τε |
δράσετε
καὶ
τὰ
ἄριστα
βουλεύσεσθε |
[1, 2] |
διὰ
γὰρ
ἀρετὴν
γῆς
αἵ
|
τε |
δυνάμεις
τισὶ
μείζους
ἐγγιγνόμεναι
στάσεις |
[1, 39] |
μηδ'
ἐν
ᾧ
ὑμεῖς
τῆς
|
τε |
δυνάμεως
αὐτῶν
τότε
οὐ
μεταλαβόντες |
[1, 70] |
εὐέλπιδες·
τὸ
δὲ
ὑμέτερον
τῆς
|
τε |
δυνάμεως
ἐνδεᾶ
πρᾶξαι
τῆς
τε |
[1, 13] |
ἐκείνων
παρ'
ἀλλήλους
ἐπιμισγόντων,
χρήμασί
|
τε |
δυνατοὶ
ἦσαν,
ὡς
καὶ
τοῖς |
[1, 8] |
τὴν
τῶν
κρεισσόνων
δουλείαν,
οἵ
|
τε |
δυνατώτεροι
περιουσίας
ἔχοντες
προσεποιοῦντο
ὑπηκόους |
[1, 96] |
τὸ
Παυσανίου
μῖσος,
ἔταξαν
ἅς
|
τε |
ἔδει
παρέχειν
τῶν
πόλεων
χρήματα |
[1, 60] |
τὸν
κίνδυνον
ἡγούμενοι
πέμπουσιν
ἑαυτῶν
|
τε |
ἐθελοντὰς
καὶ
τῶν
ἄλλων
Πελοποννησίων |
[1, 137] |
Ἔφεσον.
καὶ
ὁ
Θεμιστοκλῆς
ἐκεῖνόν
|
τε |
ἐθεράπευσε
χρημάτων
δόσει
(ἦλθε
γὰρ |
[1, 38] |
κατοικίσαι,
ἀλλ'
ἐπὶ
τῷ
ἡγεμόνες
|
τε |
εἶναι
καὶ
τὰ
εἰκότα
θαυμάζεσθαι. |
[1, 67] |
ὀλίγα
διάφορα,
μάλιστα
δὲ
λιμένων
|
τε |
εἴργεσθαι
τῶν
ἐν
τῇ
Ἀθηναίων |
[1, 106] |
δὲ
Ἀθηναῖοι
γνόντες
κατὰ
πρόσωπόν
|
τε |
εἶργον
τοῖς
ὁπλίταις
καὶ
περιστήσαντες |
[1, 137] |
μοι
εὐεργεσία
ὀφείλεται
(γράψας
τήν
|
τε |
ἐκ
Σαλαμῖνος
προάγγελσιν
τῆς
ἀναχωρήσεως |
[1, 113] |
αὐτοῖς
ἐν
Κορωνείᾳ
ἐπιτίθενται
οἵ
|
τε |
ἐκ
τῆς
Ὀρχομενοῦ
φυγάδες
Βοιωτῶν |
[1, 34] |
μὴ
παράγεσθαι
ὑπ'
αὐτῶν
δεομένοις
|
τε |
ἐκ
τοῦ
εὐθέος
μὴ
ὑπουργεῖν· |
[1, 126] |
καὶ
ἀλιτήριοι
τῆς
θεοῦ
ἐκεῖνοί
|
τε |
ἐκαλοῦντο
καὶ
τὸ
γένος
τὸ |
[1, 80] |
πρὸς
δὲ
ἄνδρας
οἲ
γῆν
|
τε |
ἑκὰς
ἔχουσι
καὶ
προσέτι
θαλάσσης |
[1, 121] |
ᾧ
ἰσχύουσιν,
ἀπὸ
τῆς
ὑπαρχούσης
|
τε |
ἑκάστοις
οὐσίας
ἐξαρτυσόμεθα
καὶ
ἀπὸ |
[1, 23] |
ἰσχυρότατοι
οἱ
αὐτοὶ
ἐπέσχον,
ἡλίου
|
τε |
ἐκλείψεις,
αᾔ
πυκνότεραι
παρὰ
τὰ |
[1, 53] |
Ἀθηναίοις
καὶ
πεῖραν
ποιήσασθαι.
πέμψαντές
|
τε |
ἔλεγον
τοιάδε.
ἀδικεῖτε,
ὦ
ἄνδρες |
[1, 120] |
ὅπερ
ὀκνεῖ,
εἰ
ἡσυχάζοι,
ὅ
|
τε |
ἐν
πολέμῳ
εὐτυχίᾳ
πλεονάζων
οὐκ |
[1, 12] |
ξὺν
Ἡρακλείδαις
Πελοπόννησον
ἔσχον.
μόλις
|
τε |
ἐν
πολλῷ
χρόνῳ
ἡσυχάσασα
ἡ |
[1, 7] |
ἀπὸ
θαλάσσης
μᾶλλον
ᾠκίσθησαν,
αἵ
|
τε |
ἐν
ταῖς
νήσοις
καὶ
ἐν |
[1, 5] |
πάλαι
καὶ
τῶν
βαρβάρων
οἵ
|
τε |
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
παραθαλάσσιοι
καὶ |
[1, 7] |
καὶ
τοὺς
ἰσθμοὺς
ἀπελάμβανον
ἐμπορίας
|
τε |
ἕνεκα
καὶ
τῆς
πρὸς
τοὺς |
[1, 36] |
ναυτικὸν
ἐᾶσαι
Πελοποννησίοις
ἐπελθεῖν
τό
|
τε |
ἐνθένδε
πρὸς
τἀκεῖ
παραπέμψαι,
καὶ |
[1, 93] |
τὰς
τῶν
πολεμίων
ἐπιβουλάς,
ἀνθρώπων
|
τε |
ἐνόμιζεν
ὀλίγων
καὶ
τῶν
ἀχρειοτάτων |
[1, 13] |
πλείω
ἢ
κατὰ
θάλασσαν,
τῶν
|
τε |
ἐντὸς
Πελοποννήσου
καὶ
τῶν
ἔξω, |
[1, 134] |
καὶ
ἀπολαβόντες
ἔσω
ἀπῳκοδόμησαν,
προσκαθεζόμενοί
|
τε |
ἐξεπολιόρκησαν
λιμῷ.
καὶ
μέλλοντος
αὐτοῦ |
[1, 13] |
ῥητοῖς
γέρασι
πατρικαὶ
βασιλεῖαι)
ναυτικά
|
τε |
ἐξηρτύετο
ἡ
Ἑλλάς,
καὶ
τῆς |
[1, 102] |
Ἰθώμῃ
ἐμηκύνετο
ὁ
πόλεμος,
ἄλλους
|
τε |
ἐπεκαλέσαντο
ξυμμάχους
καὶ
Ἀθηναίους·
οἱ |
[1, 143] |
τοῦ
ἴσου
μεγάλα
ἔχειν.
ἤν
|
τε |
ἐπὶ
τὴν
χώραν
ἡμῶν
πεζῇ |
[1, 56] |
καθελεῖν
καὶ
ὁμήρους
δοῦναι,
τούς
|
τε |
ἐπιδημιουργοὺς
ἐκπέμπειν
καὶ
τὸ
λοιπὸν |
[1, 5] |
πυνθάνονται
ἀπαξιούντων
τὸ
ἔργον,
οἷς
|
τε |
ἐπιμελὲς
εἴη
εἰδέναι
οὐκ
ὀνειδιζόντων. |
[1, 57] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ξυμμαχίαν
ἐποιήσαντο.
δεδιώς
|
τε |
ἔπρασσεν
ἔς
τε
τὴν
Λακεδαίμονα |
[1, 39] |
ἀλλὰ
τὸν
ἐς
ἴσον
τά
|
τε |
ἔργα
ὁμοίως
καὶ
τοὺς
λόγους |
[1, 22] |
κρίνειν
αὐτὰ
ἀρκούντως
ἕξει.
κτῆμά
|
τε |
ἐς
αἰεὶ
μᾶλλον
ἢ
ἀγώνισμα |
[1, 1] |
εὐθὺς
καθισταμένου
καὶ
ἐλπίσας
μέγαν
|
τε |
ἔσεσθαι
καὶ
ἀξιολογώτατον
τῶν
προγεγενημένων, |
[1, 131] |
Κολωνὰς
τὰς
Τρῳάδας
ἱδρυθεὶς
πράσσων
|
τε |
ἐσηγγέλλετο
αὐτοῖς
ἐς
τοὺς
βαρβάρους |
[1, 23] |
πρὶν
χρόνου
μνημονευόμενα
ξυνέβησαν,
αὐχμοί
|
τε |
ἔστι
παρ'
οἷς
μεγάλοι
καὶ |
[1, 141] |
αἱ
βίαιοι
ἐσφοραὶ
ἀνέχουσιν.
σώμασί
|
τε |
ἑτοιμότεροι
οἱ
αὐτουργοὶ
τῶν
ἀνθρώπων |
[1, 67] |
περὶ
τῷ
χωρίῳ
δεδιότες·
παρεκάλουν
|
τε |
εὐθὺς
ἐς
τὴν
Λακεδαίμονα
τοὺς |
[1, 80] |
ἀλκή,
καὶ
διὰ
ταχέων
οἷόν
|
τε |
ἐφ'
ἕκαστα
ἐλθεῖν·
πρὸς
δὲ |
[1, 133] |
διαφράγματι
καλύβην,
ἐς
ἣν
τῶν
|
{τε} |
ἐφόρων
ἐντός
τινας
ἔκρυψε,
καὶ |
[1, 144] |
οὐ
χρὴ
λείπεσθαι,
ἀλλὰ
τούς
|
τε |
ἐχθροὺς
παντὶ
τρόπῳ
ἀμύνεσθαι
καὶ |
[1, 126] |
ὕστερον
μετὰ
Ἀθηναίων
στασιαζόντων,
τούς
|
τε |
ζῶντας
ἐλαύνοντες
καὶ
τῶν
τεθνεώτων |
[1, 49] |
τρόπῳ
ἀπειρότερον
ἔτι
παρεσκευασμένοι.
ἦν
|
τε |
ἡ
ναυμαχία
καρτερά,
τῇ
μὲν |
[1, 38] |
πλούτου
πολλὰ
ἐς
ἡμᾶς
ἄλλα
|
τε |
ἡμαρτήκασι
καὶ
Ἐπίδαμνον
ἡμετέραν
οὖσαν |
[1, 122] |
ἦν·
νῦν
δὲ
πρὸς
ξύμπαντάς
|
τε |
ἡμᾶς
Ἀθηναῖοι
ἱκανοὶ
καὶ
κατὰ |
[1, 53] |
δ'
ὑμῖν
γνώμη
ἐστὶ
κωλύειν
|
τε |
ἡμᾶς
ἐπὶ
Κέρκυραν
ἢ
ἄλλοσε |
[1, 75] |
καὶ
ἤδη
ἀποστάντων
κατεστραμμένων,
ὑμῶν
|
τε |
ἡμῖν
οὐκέτι
ὁμοίως
φίλων,
ἀλλ' |
[1, 85] |
~Ταύτας
οὖν
ἃς
οἱ
πατέρες
|
τε |
ἡμῖν
παρέδοσαν
μελέτας
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 101] |
καὶ
τὸ
λοιπὸν
φέρειν,
τήν
|
τε |
ἤπειρον
καὶ
τὸ
μέταλλον
ἀφέντες. |
[1, 5] |
δόξης
μᾶλλον·
δηλοῦσι
δὲ
τῶν
|
τε |
ἠπειρωτῶν
τινὲς
ἔτι
καὶ
νῦν, |
[1, 1] |
τῶν
προγεγενημένων,
τεκμαιρόμενος
ὅτι
ἀκμάζοντές
|
τε |
ᾖσαν
ἐς
αὐτὸν
ἀμφότεροι
παρασκευῇ |
[1, 99] |
ἑκάστῃ
ξυνέβη.
~αἰτίαι
δὲ
ἄλλαι
|
τε |
ἦσαν
τῶν
ἀποστάσεων
καὶ
μέγισται |
[1, 8] |
ἐφιέμενοι
γὰρ
τῶν
κερδῶν
οἵ
|
τε |
ἥσσους
ὑπέμενον
τὴν
τῶν
κρεισσόνων |
[1, 123] |
πολλὰ
ἐς
τὸν
πόλεμον,
τοῦ
|
τε |
θεοῦ
χρήσαντος
καὶ
αὐτοῦ
ὑποσχομένου |
[1, 80] |
ἄλλοις
ἅπασιν
ἄριστα
ἐξήρτυνται,
πλούτῳ
|
τε |
ἰδίῳ
καὶ
δημοσίῳ
καὶ
ναυσὶ |
[1, 10] |
πόλις
ἐρημωθείη,
λειφθείη
δὲ
τά
|
τε |
ἱερὰ
καὶ
τῆς
κατασκευῆς
τὰ |
[1, 141] |
παραχρῆμά
τι
ὀξέως
ἐπιτελῶσι
πάντες
|
τε |
ἰσόψηφοι
ὄντες
καὶ
οὐχ
ὁμόφυλοι |
[1, 44] |
πόλεμον
καθιστῶνται.
ἅμα
δὲ
τῆς
|
τε |
Ἰταλίας
καὶ
Σικελίας
καλῶς
ἐφαίνετο |
[1, 13] |
Καμβύσου
τοῦ
υἱέος
αὐτοῦ,
τῆς
|
τε |
καθ'
ἑαυτοὺς
θαλάσσης
Κύρῳ
πολεμοῦντες |
[1, 2] |
ἅμα
ὄντων
ἄλλος
ἀφαιρήσεται,
τῆς
|
τε |
καθ'
ἡμέραν
ἀναγκαίου
τροφῆς
πανταχοῦ |
[1, 77] |
νῦν
γνώσεσθε.
ἄμεικτα
γὰρ
τά
|
τε |
καθ'
ὑμᾶς
αὐτοὺς
νόμιμα
τοῖς |
[1, 58] |
ᾖ.
καὶ
οἱ
μὲν
ἀνῳκίζοντό
|
τε |
καθαιροῦντες
τὰς
πόλεις
καὶ
ἐς |
[1, 101] |
ἔτει
πολιορκούμενοι
ὡμολόγησαν
Ἀθηναίοις
τεῖχός
|
τε |
καθελόντες
καὶ
ναῦς
παραδόντες,
χρήματά |
[1, 117] |
μηνὶ
καὶ
προσεχώρησαν
ὁμολογίᾳ,
τεῖχός
|
τε |
καθελόντες
καὶ
ὁμήρους
δόντες
καὶ |
[1, 101] |
αὐτοῖς
καὶ
τῶν
περιοίκων
Θουριᾶταί
|
τε |
καὶ
Αἰθαιῆς
ἐς
Ἰθώμην
ἀπέστησαν. |
[1, 49] |
τῶν
καταστρωμάτων,
πολλοὺς
δὲ
τοξότας
|
τε |
καὶ
ἀκοντιστάς,
τῷ
παλαιῷ
τρόπῳ |
[1, 139] |
τῆς
πρώτης
πρεσβείας
τοιαῦτα
ἐπέταξάν
|
τε |
καὶ
ἀντεκελεύσθησαν
περὶ
τῶν
ἐναγῶν |
[1, 90] |
τε
Πελοπόννησον
πᾶσιν
ἔφασαν
ἀναχώρησίν
|
τε |
καὶ
ἀφορμὴν
ἱκανὴν
εἶναι.
οἱ |
[1, 97] |
ξυνόδων
βουλευόντων
τοσάδε
ἐπῆλθον
πολέμῳ
|
τε |
καὶ
διαχειρίσει
πραγμάτων
μεταξὺ
τοῦδε |
[1, 126] |
ἀνὴρ
Ὀλυμπιονίκης
τῶν
πάλαι
εὐγενής
|
τε |
καὶ
δυνατός,
ἐγεγαμήκει
δὲ
θυγατέρα |
[1, 81] |
οὐδὲ
καταλύεσθαι
ἔτι
καλόν,
ἄλλως
|
τε |
καὶ
εἰ
δόξομεν
ἄρξαι
μᾶλλον |
[1, 67] |
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
προσπαρακαλέσαντες
τῶν
ξυμμάχων
|
τε |
καὶ
εἴ
τίς
τι
ἄλλο |
[1, 48] |
τὰς
τῶν
Κερκυραίων
ναῦς
μετεώρους
|
τε |
καὶ
ἐπὶ
σφᾶς
πλεούσας.
ὡς |
[1, 85] |
οἱ
ξύμμαχοί
φασιν
ἀδικεῖσθαι,
ἄλλως
|
τε |
καὶ
ἑτοίμων
ὄντων
αὐτῶν
δίκας |
[1, 84] |
δὴ
μᾶλλον
ἀχθεσθέντες
ἀνεπείσθημεν.
πολεμικοί
|
τε |
καὶ
εὔβουλοι
διὰ
τὸ
εὔκοσμον |
[1, 41] |
ἐλάβετε·
καὶ
ἡ
εὐεργεσία
αὕτη
|
τε |
καὶ
ἡ
ἐς
Σαμίους,
τὸ |
[1, 91] |
καὶ
σαφῶς
κατηγορούντων
ὅτι
τειχίζεταί
|
τε |
καὶ
ἤδη
ὕψος
λαμβάνει,
οὐκ |
[1, 83] |
ἣν
τὰ
ὅπλα
ὠφελεῖ,
ἄλλως
|
τε |
καὶ
ἠπειρώταις
πρὸς
θαλασσίους.
πορισώμεθα |
[1, 12] |
Τρωικὰ
ἡ
Ἑλλὰς
ἔτι
μετανίστατό
|
τε |
καὶ
κατῳκίζετο,
ὥστε
μὴ
ἡσυχάσασαν |
[1, 143] |
ἐκείνῳ
πάρεργον
ἄλλο
γίγνεσθαι.
~Εἴ
|
τε |
καὶ
κινήσαντες
τῶν
Ὀλυμπίασιν
ἢ |
[1, 70] |
τοῖς
πέλας
ψόγον
ἐπενεγκεῖν,
ἄλλως
|
τε |
καὶ
μεγάλων
τῶν
διαφερόντων
καθεστώτων, |
[1, 139] |
τελευταίων
πρέσβεων
ἐκ
Λακεδαίμονος,
Ῥαμφίου
|
τε |
καὶ
Μελησίππου
καὶ
Ἀγησάνδρου,
καὶ |
[1, 10] |
τῶν
μάλιστα
ἐν
τέλει,
ἄλλως
|
τε |
καὶ
μέλλοντας
πέλαγος
περαιώσεσθαι
μετὰ |
[1, 49] |
Κορίνθιοι
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἡσσῶντό
|
{τε} |
καὶ
οἱ
Κερκυραῖοι
ἐπεκράτουν·
ᾗ |
[1, 28] |
Κορινθίους
τοὺς
ἐν
Ἐπιδάμνῳ
φρουρούς
|
τε |
καὶ
οἰκήτορας
ἀπάγειν,
ὡς
οὐ |
[1, 4] |
καὶ
τῶν
Κυκλάδων
νήσων
ἦρξέ
|
τε |
καὶ
οἰκιστὴς
πρῶτος
τῶν
πλείστων |
[1, 9] |
τὸ
πλῆθος
τεθεραπευκότα
τῶν
Μυκηναίων
|
τε |
καὶ
ὅσων
Εὐρυσθεὺς
ἦρχε
τὴν |
[1, 142] |
ἦ
που
δὴ
ἐν
πολεμίᾳ
|
τε |
καὶ
οὐχ
ἧσσον
ἐκείνοις
ἡμῶν |
[1, 30] |
Κερκυραῖοι
ἐπὶ
τῇ
Λευκίμμῃ
ναυσί
|
τε |
καὶ
πεζῷ.
ἐπέπλεον
δὲ
οὐδέτεροι |
[1, 36] |
καὶ
Κορίνθιοι
ἡμᾶς
προκαταλήψονται,
Κερκυραίοις
|
τε |
καὶ
Πελοποννησίοις
ἅμα
ναυμαχήσετε,
δεξάμενοι |
[1, 66] |
οὖσαν
ἀποικίαν
καὶ
ἄνδρας
Κορινθίων
|
τε |
καὶ
Πελοποννησίων
ἐν
αὐτῇ
ὄντας |
[1, 36] |
ὃ
μετὰ
μεγίστων
καιρῶν
οἰκειοῦταί
|
τε |
καὶ
πολεμοῦται.
τῆς
τε
γὰρ |
[1, 139] |
τὸν
χρόνον
πρῶτος
Ἀθηναίων,
λέγειν
|
τε |
καὶ
πράσσειν
δυνατώτατος,
παρῄνει
τοιάδε. |
[1, 46] |
Κορίνθιοι
τῆς
ἠπείρου
ἐνταῦθα
ὁρμίζονταί
|
τε |
καὶ
στρατόπεδον
ἐποιήσαντο.
~οἱ
δὲ |
[1, 128] |
σὴν
γῆμαι
καί
σοι
Σπάρτην
|
τε |
καὶ
τὴν
ἄλλην
Ἑλλάδα
ὑποχείριον |
[1, 9] |
ἐπιτρέψαντος
Εὐρυσθέως,
ὅτ'
ἐστράτευε,
Μυκήνας
|
τε |
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
κατὰ
τὸ |
[1, 3] |
αὕτη,
κατὰ
ἔθνη
δὲ
ἄλλα
|
τε |
καὶ
τὸ
Πελασγικὸν
ἐπὶ
πλεῖστον |
[1, 44] |
οὖσιν,
ἤν
τι
δέῃ,
Κορινθίοις
|
τε |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ναυτικὸν
ἔχουσιν |
[1, 97] |
τῇ
Ἀττικῇ
ξυγγραφῇ
Ἑλλάνικος,
βραχέως
|
τε |
καὶ
τοῖς
χρόνοις
οὐκ
ἀκριβῶς |
[1, 62] |
ὅσοι
περὶ
ἐκεῖνον
ἦσαν
Κορινθίων
|
τε |
καὶ
τῶν
ἄλλων
λογάδες
ἔτρεψαν |
[1, 7] |
ταῖς
ἠπείροις
(ἔφερον
γὰρ
ἀλλήλους
|
τε |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ὅσοι
ὄντες |
[1, 143] |
μὲν
ἡμῶν
ἀντιπάλων
ἐσβάντων
αὐτῶν
|
τε |
καὶ
τῶν
μετοίκων
δεινὸν
ἂν |
[1, 104] |
Κύπρον
στρατευόμενοι
ναυσὶ
διακοσίαις
αὑτῶν
|
τε |
καὶ
τῶν
ξυμμάχων)
ἦλθον
ἀπολιπόντες |
[1, 112] |
Κύπρον
ἐστρατεύοντο
ναυσὶ
διακοσίαις
αὑτῶν
|
τε |
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
Κίμωνος
στρατηγοῦντος. |
[1, 126] |
Κύλωνος
πολιορκούμενοι
φλαύρως
εἶχον
σίτου
|
τε |
καὶ
ὕδατος
ἀπορίᾳ.
ὁ
μὲν |
[1, 63] |
χηλὴν
διὰ
τῆς
θαλάσσης
βαλλόμενός
|
τε |
καὶ
χαλεπῶς,
ὀλίγους
μέν
τινας |
[1, 141] |
βέβαιον
μὴ
οὐ
προαναλώσειν,
ἄλλως
|
τε |
κἂν
παρὰ
δόξαν,
ὅπερ
εἰκός, |
[1, 54] |
αἰχμαλώτους
οὐκ
ἐλάσσους
χιλίων
ναῦς
|
τε |
καταδύσαντες
περὶ
ἑβδομήκοντα
ἔστησαν
τροπαῖον· |
[1, 82] |
καὶ
πόλεων
καὶ
ἰδιωτῶν
οἷόν
|
τε |
καταλῦσαι·
πόλεμον
δὲ
ξύμπαντας
ἀραμένους |
[1, 107] |
ἐπῆγον
αὐτοὺς
κρύφα,
ἐλπίσαντες
δῆμόν
|
τε |
καταπαύσειν
καὶ
τὰ
μακρὰ
τείχη |
[1, 95] |
γνώμην
ὡς
οὐ
περιοψόμενοι
τἆλλά
|
τε |
καταστησόμενοι
ᾗ
φαίνοιτο
ἄριστα
αὐτοῖς. |
[1, 33] |
μαρτυρίου
τὴν
χάριν
καταθήσεσθε·
ναυτικόν
|
τε |
κεκτήμεθα
πλὴν
τοῦ
παρ'
ὑμῖν |
[1, 27] |
καὶ
Φλειασίους,
Ἠλείους
δὲ
ναῦς
|
τε |
κενὰς
καὶ
χρήματα.
αὐτῶν
δὲ |
[1, 118] |
ἔτεσιν
ὕστερον
τὰ
προειρημένα,
τά
|
τε |
Κερκυραϊκὰ
καὶ
τὰ
Ποτειδεατικὰ
καὶ |
[1, 142] |
μέντοι
ἱκανόν
γε
ἔσται
ἐπιτειχίζειν
|
τε |
κωλύειν
ἡμᾶς
πλεύσαντας
ἐς
τὴν |
[1, 18] |
καὶ
μεγάλου
κινδύνου
ἐπικρεμασθέντος
οἵ
|
τε |
Λακεδαιμόνιοι
τῶν
ξυμπολεμησάντων
Ἑλλήνων
ἡγήσαντο |
[1, 137] |
καὶ
ὕστερον
οὐ
πολλῷ
τοῖς
|
τε |
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀθηναίοις
ἐλθοῦσι
καὶ |
[1, 20] |
οὐκ
ὀρθῶς
οἴονται,
ὥσπερ
τούς
|
τε |
Λακεδαιμονίων
βασιλέας
μὴ
μιᾷ
ψήφῳ |
[1, 67] |
ἐλθόντες
τῶν
Ἀθηναίων
ὅτι
σπονδάς
|
τε |
λελυκότες
εἶεν
καὶ
ἀδικοῖεν
τὴν |
[1, 30] |
τῆς
Θεσπρωτίδος
φυλακῆς
ἕνεκα
τῆς
|
τε |
Λευκάδος
καὶ
τῶν
ἄλλων
πόλεων |
[1, 4] |
ἑαυτοῦ
παῖδας
ἡγεμόνας
ἐγκαταστήσας·
τό
|
τε |
λῃστικόν,
ὡς
εἰκός,
καθῄρει
ἐκ |
[1, 6] |
οὐ
πολὺς
χρόνος
ἐπειδὴ
χιτῶνάς
|
τε |
λινοῦς
ἐπαύσαντο
φοροῦντες
καὶ
χρυσῶν |
[1, 5] |
τῷ
παλαιῷ
τρόπῳ
νέμεται
περί
|
τε |
Λοκροὺς
τοὺς
Ὀζόλας
καὶ
Αἰτωλοὺς |
[1, 126] |
οὔτε
ἐκεῖνος
ἔτι
κατενόησε
τό
|
τε |
μαντεῖον
οὐκ
ἐδήλου
(ἔστι
γὰρ |
[1, 13] |
τῷ
Ἀπόλλωνι
τῷ
Δηλίῳ.
Φωκαῆς
|
τε |
Μασσαλίαν
οἰκίζοντες
Καρχηδονίους
ἐνίκων
ναυμαχοῦντες· |
[1, 23] |
τούτου
δὲ
τοῦ
πολέμου
μῆκός
|
τε |
μέγα
προύβη,
παθήματά
τε
ξυνηνέχθη |
[1, 141] |
γὰρ
αὐτὴν
δύναται
δούλωσιν
ἥ
|
τε |
μεγίστη
καὶ
ἐλαχίστη
δικαίωσις
ἀπὸ |
[1, 143] |
ἐκ
τοῦ
ὁμοίου
ἔσται
Πελοποννήσου
|
τε |
μέρος
τι
τμηθῆναι
καὶ
τὴν |
[1, 40] |
ἔχειν.
~Ὡς
μὲν
οὖν
αὐτοί
|
τε |
μετὰ
προσηκόντων
ἐγκλημάτων
ἐρχόμεθα
καὶ |
[1, 144] |
τοῦ
περιέσεσθαι,
ἢν
ἐθέλητε
ἀρχήν
|
τε |
μὴ
ἐπικτᾶσθαι
ἅμα
πολεμοῦντες
καὶ |
[1, 34] |
τοὺς
ξυγγενεῖς
δρῶσιν,
ὥστε
ἀπάτῃ
|
τε |
μὴ
παράγεσθαι
ὑπ'
αὐτῶν
δεομένοις |
[1, 25] |
καὶ
τὸ
χρηστήριον
δηλοῦντες,
ἐδέοντό
|
τε |
μὴ
σφᾶς
περιορᾶν
φθειρομένους,
ἀλλ' |
[1, 130] |
καθεστῶτι
τρόπῳ
βιοτεύειν,
ἀλλὰ
σκευάς
|
τε |
Μηδικὰς
ἐνδυόμενος
ἐκ
τοῦ
Βυζαντίου |
[1, 115] |
παρὰ
σφίσιν
ἐξέδοσαν
Πισσούθνῃ,
ἐπί
|
τε |
Μίλητον
εὐθὺς
παρεσκευάζοντο
στρατεύειν.
ξυναπέστησαν |
[1, 73] |
ἀγὼν
καταστήσεται.
φαμὲν
γὰρ
Μαραθῶνί
|
τε |
μόνοι
προκινδυνεῦσαι
τῷ
βαρβάρῳ
καὶ |
[1, 54] |
Συβότοις·
οἱ
δὲ
Κερκυραῖοι
τά
|
τε |
ναυάγια
καὶ
νεκροὺς
ἀνείλοντο
τὰ |
[1, 52] |
διανοούμενοι
ἄρχειν
ἑκόντες
ὁρῶντες
προσγεγενημένας
|
τε |
ναῦς
ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
ἀκραιφνεῖς |
[1, 109] |
παρατρέψας
ἄλλῃ
τὸ
ὕδωρ
τάς
|
τε |
ναῦς
ἐπὶ
τοῦ
ξηροῦ
ἐποίησε |
[1, 28] |
Κορίνθιοι
ἀπεκρίναντο
αὐτοῖς,
ἢν
τάς
|
τε |
ναῦς
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
ἀπὸ |
[1, 90] |
ξυμμάχων
ἐξοτρυνόντων
καὶ
φοβουμένων
τοῦ
|
τε |
ναυτικοῦ
αὐτῶν
τὸ
πλῆθος,
ὃ |
[1, 74] |
ὠφελιμώτατα
ἐς
αὐτὸ
παρεσχόμεθα,
ἀριθμόν
|
τε |
νεῶν
πλεῖστον
καὶ
ἄνδρα
στρατηγὸν |
[1, 121] |
ἰσχύουσα
ἢ
τοῖς
χρήμασιν.
μιᾷ
|
τε |
νίκῃ
ναυμαχίας
κατὰ
τὸ
εἰκὸς |
[1, 2] |
μεταβολὰς
τῶν
οἰκητόρων
εἶχεν,
ἥ
|
τε |
νῦν
Θεσσαλία
καλουμένη
καὶ
Βοιωτία |
[1, 123] |
τὸ
ἔθος,
εἰ
ἄρα
πλούτῳ
|
τε |
νῦν
καὶ
ἐξουσίᾳ
ὀλίγον
προφέρετε |
[1, 118] |
ἔτεσι
πεντήκοντα
μάλιστα
μεταξὺ
τῆς
|
τε |
Ξέρξου
ἀναχωρήσεως
καὶ
τῆς
ἀρχῆς |
[1, 115] |
ὃς
εἶχε
Σάρδεις
τότε,
ἐπικούρους
|
τε |
ξυλλέξαντες
ἐς
ἑπτακοσίους
διέβησαν
ὑπὸ |
[1, 35] |
ἡμᾶς
δὲ
ἀπὸ
τῆς
προκειμένης
|
τε |
ξυμμαχίας
εἴρξουσι
καὶ
ἀπὸ
τῆς |
[1, 82] |
οὐδὲ
ἀναισθήτως
αὐτοὺς
κελεύω
τούς
|
τε |
ξυμμάχους
ἡμῶν
ἐᾶν
βλάπτειν
καὶ |
[1, 79] |
Ἀθηναῖοι
εἶπον.
ἐπειδὴ
δὲ
τῶν
|
τε |
ξυμμάχων
ἤκουσαν
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
τὰ |
[1, 10] |
τὰς
δύο
μοίρας
νέμονται,
τῆς
|
τε |
ξυμπάσης
ἡγοῦνται
καὶ
τῶν
ἔξω |
[1, 36] |
βραχυτάτῳ
δ'
ἂν
κεφαλαίῳ,
τοῖς
|
τε |
ξύμπασι
καὶ
καθ'
ἕκαστον,
τῷδ' |
[1, 84] |
ξυμφοραῖς
ἧσσον
ἑτέρων
εἴκομεν·
τῶν
|
τε |
ξὺν
ἐπαίνῳ
ἐξοτρυνόντων
ἡμᾶς
ἐπὶ |
[1, 23] |
μῆκός
τε
μέγα
προύβη,
παθήματά
|
τε |
ξυνηνέχθη
γενέσθαι
ἐν
αὐτῷ
τῇ |
[1, 141] |
ἥκιστα
τὰ
οἰκεῖα
φθεῖραι.
χρόνιοί
|
τε |
ξυνιόντες
ἐν
βραχεῖ
μὲν
μορίῳ |
[1, 57] |
φανερῶς
ἤδη
διάφοροι
ἦσαν,
Περδίκκας
|
τε |
ὁ
Ἀλεξάνδρου
Μακεδόνων
βασιλεὺς
ἐπεπολέμωτο |
[1, 29] |
Τιμάνθους,
τοῦ
δὲ
πεζοῦ
Ἀρχέτιμός
|
τε |
ὁ
Εὐρυτίμου
καὶ
Ἰσαρχίδας
ὁ |
[1, 45] |
βοηθούς·
ἐστρατήγει
δὲ
αὐτῶν
Λακεδαιμόνιός
|
τε |
ὁ
Κίμωνος
καὶ
Διότιμος
ὁ |
[1, 51] |
Ἀθηνῶν
αὗται,
ὧν
ἦρχε
Γλαύκων
|
τε |
ὁ
Λεάγρου
καὶ
Ἀνδοκίδης
ὁ |
[1, 91] |
ἧκον
αὐτῷ
οἱ
ξυμπρέσβεις,
Ἁβρώνιχός
|
τε |
ὁ
Λυσικλέους
καὶ
Ἀριστείδης
ὁ |
[1, 12] |
καὶ
ἐς
Ἴλιον
ἐστράτευσαν)
Δωριῆς
|
τε |
ὀγδοηκοστῷ
ἔτει
ξὺν
Ἡρακλείδαις
Πελοπόννησον |
[1, 78] |
ἔσται
ἐν
ἀδήλῳ
κινδυνεύεται.
ἰόντες
|
τε |
οἱ
ἄνθρωποι
ἐς
τοὺς
πολέμους |
[1, 13] |
γὰρ
ἐπωνόμασαν
τὸ
χωρίον.
ἐπειδή
|
τε |
οἱ
Ἕλληνες
μᾶλλον
ἔπλῳζον,
τὰς |
[1, 134] |
διώξει,
μετὰ
δὲ
τοῦτο
τοῦ
|
τε |
οἰκήματος
τὸν
ὄροφον
ἀφεῖλον
καὶ |
[1, 6] |
Ἑλλὰς
ἐσιδηροφόρει
διὰ
τὰς
ἀφάρκτους
|
τε |
οἰκήσεις
καὶ
οὐκ
ἀσφαλεῖς
παρ' |
[1, 26] |
Κερκυραῖοι
δὲ
ἐπειδὴ
ᾔσθοντο
τούς
|
τε |
οἰκήτορας
καὶ
φρουροὺς
ἥκοντας
ἐς |
[1, 25] |
μαντεῖον
παρέδοσαν
τὴν
ἀποικίαν,
τόν
|
τε |
οἰκιστὴν
ἀποδεικνύντες
σφῶν
ἐκ
Κορίνθου |
[1, 74] |
τούτου.
ὑμεῖς
μὲν
γὰρ
ἀπό
|
τε |
οἰκουμένων
τῶν
πόλεων
καὶ
ἐπὶ |
[1, 143] |
ὄντων
ἐπ'
αὐτοὺς
στρατεύειν)
τήν
|
τε |
ὀλόφυρσιν
μὴ
οἰκιῶν
καὶ
γῆς |
[1, 57] |
τοῖς
ἄρχουσι
τῶν
νεῶν
Ποτειδεατῶν
|
τε |
ὁμήρους
λαβεῖν
καὶ
τὸ
τεῖχος |
[1, 70] |
τὴν
χρείαν·
μόνοι
γὰρ
ἔχουσί
|
τε |
ὁμοίως
καὶ
ἐλπίζουσιν
ἃ
ἂν |
[1, 8] |
λῃσταὶ
ἦσαν
οἱ
νησιῶται,
Κᾶρές
|
τε |
ὄντες
καὶ
Φοίνικες·
οὗτοι
γὰρ |
[1, 29] |
ἑβδομήκοντα
ναυσὶ
καὶ
πέντε
δισχιλίοις
|
τε |
ὁπλίταις
ἔπλεον
ἐπὶ
τὴν
Ἐπίδαμνον |
[1, 136] |
πολὺ
ὕστερον
τοῦ
Ἀδμήτου
δηλοῖ
|
τε |
ὅς
ἐστι
καὶ
οὐκ
ἀξιοῖ, |
[1, 101] |
καθελόντες
καὶ
ναῦς
παραδόντες,
χρήματά
|
τε |
ὅσα
ἔδει
ἀποδοῦναι
αὐτίκα
ταξάμενοι |
[1, 122] |
καὶ
ἐπιτειχισμὸς
τῇ
χώρᾳ,
ἄλλα
|
τε |
ὅσα
οὐκ
ἄν
τις
νῦν |
[1, 3] |
ὡς
ἕκαστοι
Ἕλληνες
κατὰ
πόλεις
|
τε |
ὅσοι
ἀλλήλων
ξυνίεσαν
καὶ
ξύμπαντες |
[1, 17] |
κρατῶν
καὶ
τὰς
νήσους.
~τύραννοί
|
τε |
ὅσοι
ἦσαν
ἐν
ταῖς
Ἑλληνικαῖς |
[1, 144] |
αὐτοῖς
ἑκάστοις
ὡς
βούλονται·
δίκας
|
τε |
ὅτι
ἐθέλομεν
δοῦναι
κατὰ
τὰς |
[1, 123] |
φόβῳ,
τὰ
δὲ
ὠφελίᾳ.
σπονδάς
|
τε |
οὐ
λύσετε
πρότεροι,
ἅς
γε |
[1, 37] |
καὶ
οὐκ
ἀρετῇ
ἐπετήδευσαν,
ξύμμαχόν
|
τε |
οὐδένα
βουλόμενοι
πρὸς
τἀδικήματα
οὐδὲ |
[1, 84] |
μόνοι
γὰρ
δι'
αὐτὸ
εὐπραγίαις
|
τε |
οὐκ
ἐξυβρίζομεν
καὶ
ξυμφοραῖς
ἧσσον |
[1, 91] |
σαφῶς
ἀκούσειαν,
οὐκέτι
ἀφῶσιν.
οἵ
|
τε |
οὖν
Ἀθηναῖοι
τοὺς
πρέσβεις,
ὥσπερ |
[1, 2] |
πάλαι
βεβαίως
οἰκουμένη,
ἀλλὰ
μεταναστάσεις
|
τε |
οὖσαι
τὰ
πρότερα
καὶ
ῥᾳδίως |
[1, 70] |
τὸ
τὰ
δέοντα
πρᾶξαι
ξυμφοράν
|
τε |
οὐχ
ἧσσον
ἡσυχίαν
ἀπράγμονα
ἢ |
[1, 15] |
τῶν
Ἑλλήνων
τοιαῦτα
ἦν,
τά
|
τε |
παλαιὰ
καὶ
τὰ
ὕστερον
γενόμενα. |
[1, 13] |
ὅτε
Ἀμεινοκλῆς
Σαμίοις
ἦλθεν.
ναυμαχία
|
τε |
παλαιτάτη
ὧν
ἴσμεν
γίγνεται
Κορινθίων |
[1, 126] |
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι
αἰσθόμενοι
ἐβοήθησάν
|
τε |
πανδημεὶ
ἐκ
τῶν
ἀγρῶν
ἐπ' |
[1, 132] |
ὑποψίας
δὲ
πολλὰς
παρεῖχε
τῇ
|
τε |
παρανομίᾳ
καὶ
ζηλώσει
τῶν
βαρβάρων |
[1, 82] |
ἴσως
ὁρῶντες
ἡμῶν
ἤδη
τήν
|
τε |
παρασκευὴν
καὶ
τοὺς
λόγους
αὐτῇ |
[1, 138] |
αὐτὴν
οὐδὲν
οὔτ'
ἐπιμαθών,
τῶν
|
τε |
παραχρῆμα
δι'
ἐλαχίστης
βουλῆς
κράτιστος |
[1, 72] |
μὴ
ἀποκωλύοι.
οἱ
δὲ
ἐκέλευόν
|
τε |
παριέναι,
καὶ
παρελθόντες
οἱ
Ἀθηναῖοι |
[1, 67] |
εἰωθότα
λέγειν
ἐκέλευον.
καὶ
ἄλλοι
|
τε |
παριόντες
ἐγκλήματα
ἐποιοῦντο
ὡς
ἕκαστοι |
[1, 93] |
τῆς
κατὰ
γῆν
οὖσαν·
τόν
|
τε |
Πειραιᾶ
ὠφελιμώτερον
ἐνόμιζε
τῆς
ἄνω |
[1, 90] |
ἐκ
τῶν
Θηβῶν,
ὁρμᾶσθαι·
τήν
|
τε |
Πελοπόννησον
πᾶσιν
ἔφασαν
ἀναχώρησίν
τε |
[1, 107] |
ἡγουμένου
ἐβοήθησαν
τοῖς
Δωριεῦσιν
ἑαυτῶν
|
τε |
πεντακοσίοις
καὶ
χιλίοις
ὁπλίταις
καὶ |
[1, 59] |
οἱ
στρατηγοὶ
ἀδύνατα
εἶναι
πρός
|
τε |
Περδίκκαν
πολεμεῖν
τῇ
παρούσῃ
δυνάμει |
[1, 56] |
ἔπεμπον,
δείσαντες
μὴ
ἀποστῶσιν
ὑπό
|
τε |
Περδίκκου
πειθόμενοι
καὶ
Κορινθίων,
τούς |
[1, 133] |
σαφῶς,
αἰτιωμένου
τοῦ
ἀνθρώπου
τά
|
τε |
περὶ
αὐτοῦ
γραφέντα
καὶ
τἆλλ' |
[1, 23] |
βεβαιούμενα
οὐκ
ἄπιστα
κατέστη,
σεισμῶν
|
τε |
πέρι,
οᾔ
ἐπὶ
πλεῖστον
ἅμα |
[1, 52] |
πολλὰ
τὰ
ἄπορα
ξυμβεβηκότα,
αἰχμαλώτων
|
τε |
περὶ
φυλακῆς
οὓς
ἐν
ταῖς |
[1, 108] |
μετὰ
ταῦτα
τοῖς
Ἀθηναίοις,
τείχη
|
τε |
περιελόντες
καὶ
ναῦς
παραδόντες
φόρον |
[1, 138] |
τῷ
χρόνῳ
ὃν
ἐπέσχε
τῆς
|
τε |
Περσίδος
γλώσσης
ὅσα
ἐδύνατο
κατενόησε |
[1, 130] |
Μῆδοι
καὶ
Αἰγύπτιοι
ἐδορυφόρουν,
τράπεζάν
|
τε |
Περσικὴν
παρετίθετο
καὶ
κατέχειν
τὴν |
[1, 9] |
ξυναγαγὼν
ποιήσασθαι.
φαίνεται
γὰρ
ναυσί
|
τε |
πλείσταις
αὐτὸς
ἀφικόμενος
καὶ
Ἀρκάσι |
[1, 144] |
καὶ
τὰ
ὑπάρχοντα
ἐκλιπόντες,
γνώμῃ
|
τε |
πλέονι
ἢ
τύχῃ
καὶ
τόλμῃ |
[1, 57] |
καὶ
τὸ
τεῖχος
καθελεῖν,
τῶν
|
τε |
πλησίον
πόλεων
φυλακὴν
ἔχειν
ὅπως |
[1, 54] |
ἀποκριναμένων
οἱ
μὲν
Κορίνθιοι
τόν
|
τε |
πλοῦν
τὸν
ἐπ'
οἴκου
παρεσκευάζοντο |
[1, 124] |
ἰδιώταις
εἶναι,
μὴ
μέλλετε
Ποτειδεάταις
|
τε |
ποιεῖσθαι
τιμωρίαν
οὖσι
Δωριεῦσι
καὶ |
[1, 10] |
τὸν
στόλον
τοσοῦτον
ὅσον
οἵ
|
τε |
ποιηταὶ
εἰρήκασι
καὶ
ὁ
λόγος |
[1, 140] |
οὐ
τῇ
αὐτῇ
ὀργῇ
ἀναπειθομένους
|
τε |
πολεμεῖν
καὶ
ἐν
τῷ
ἔργῳ |
[1, 66] |
ἐς
τοὺς
Πελοποννησίους
ὅτι
ἑαυτῶν
|
τε |
πόλιν
ξυμμαχίδα
καὶ
φόρου
ὑποτελῆ |
[1, 58] |
καταβαλόντας
ἀνοικίσασθαι
ἐς
Ὄλυνθον
μίαν
|
τε |
πόλιν
ταύτην
ἰσχυρὰν
ποιήσασθαι·
τοῖς |
[1, 73] |
ἀπεικότως
ἔχομεν
ἃ
κεκτήμεθα,
ἥ
|
τε |
πόλις
ἡμῶν
ἀξία
λόγου
ἐστίν. |
[1, 139] |
βουλευσαμένους
ἀποκρίνασθαι.
καὶ
παριόντες
ἄλλοι
|
τε |
πολλοὶ
ἔλεγον
ἐπ'
ἀμφότερα
γιγνόμενοι |
[1, 104] |
θαλάσσης
ἐς
τὸν
Νεῖλον
τοῦ
|
τε |
ποταμοῦ
κρατοῦντες
καὶ
τῆς
Μέμφιδος |
[1, 59] |
ἐπὶ
Θρᾴκης,
καὶ
καταλαμβάνουσι
τήν
|
τε |
Ποτείδαιαν
καὶ
τἆλλα
ἀφεστηκότα.
νομίσαντες |
[1, 92] |
βουλήσεως
ἁμαρτάνοντες
ἀδήλως
ἤχθοντο.
οἵ
|
τε |
πρέσβεις
ἑκατέρων
ἀπῆλθον
ἐπ'
οἴκου |
[1, 105] |
ἐκ
τῆς
πόλεως
ὑπολοίπων
οἵ
|
τε |
πρεσβύτατοι
καὶ
οἱ
νεώτατοι
ἀφικνοῦνται |
[1, 72] |
δύναμιν,
καὶ
ὑπόμνησιν
ποιήσασθαι
τοῖς
|
τε |
πρεσβυτέροις
ὧν
ᾔδεσαν
καὶ
τοῖς |
[1, 11] |
εἷλον.
ἀλλὰ
δι'
ἀχρηματίαν
τά
|
τε |
πρὸ
τούτων
ἀσθενῆ
ἦν
καὶ |
[1, 14] |
μακροῖς
ἐξηρτυμένα
ὥσπερ
ἐκεῖνα.
ὀλίγον
|
τε |
πρὸ
τῶν
Μηδικῶν
καὶ
τοῦ |
[1, 95] |
ἀπὸ
βασιλέως
νεωστὶ
ἠλευθέρωντο·
φοιτῶντές
|
τε |
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους
ἠξίουν
αὐτοὺς |
[1, 99] |
ξυνεστράτευον
ἀπὸ
τοῦ
ἴσου
ῥᾴδιόν
|
τε |
προσάγεσθαι
ἦν
αὐτοῖς
τοὺς
ἀφισταμένους. |
[1, 82] |
τὰ
ἡμέτερ'
αὐτῶν
ἐξαρτύεσθαι
ξυμμάχων
|
τε |
προσαγωγῇ
καὶ
Ἑλλήνων
καὶ
βαρβάρων, |
[1, 15] |
ἐλαχίστην
οἱ
προσσχόντες
αὐτοῖς
χρημάτων
|
τε |
προσόδῳ
καὶ
ἄλλων
ἀρχῇ·
ἐπιπλέοντες |
[1, 54] |
νεκρούς,
καὶ
ὅτι
αὐτοῖς
τῇ
|
τε |
προτεραίᾳ
πρύμναν
κρουόμενοι
ὑπεχώρησαν
οἱ |
[1, 23] |
δὲ
διὰ
τὸ
στασιάζειν.
τά
|
τε |
πρότερον
ἀκοῇ
μὲν
λεγόμενα,
ἔργῳ |
[1, 29] |
Ἀμπρακικοῦ
κόλπου,
οἱ
Κερκυραῖοι
κήρυκά
|
τε |
προύπεμψαν
αὐτοῖς
ἐν
ἀκατίῳ
ἀπεροῦντα |
[1, 117] |
ἀφάρκτῳ
τῷ
στρατοπέδῳ
ἐπιπεσόντες
τάς
|
τε |
προφυλακίδας
ναῦς
διέφθειραν
καὶ
ναυμαχοῦντες |
[1, 6] |
κεκτημένοι
ἰσοδίαιτοι
μάλιστα
κατέστησαν.
ἐγυμνώθησάν
|
τε |
πρῶτοι
καὶ
ἐς
τὸ
φανερὸν |
[1, 131] |
~Οἱ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
αἰσθόμενοι
τό
|
τε |
πρῶτον
δι'
αὐτὰ
ταῦτα
ἀνεκάλεσαν |
[1, 69] |
~καὶ
τῶνδε
ὑμεῖς
αἴτιοι,
τό
|
τε |
πρῶτον
ἐάσαντες
αὐτοὺς
τὴν
πόλιν |
[1, 9] |
παρὰ
τῶν
πρότερον
δεδεγμένοι
Πέλοπά
|
τε |
πρῶτον
πλήθει
χρημάτων,
ἃ
ἦλθεν |
[1, 6] |
τοῖς
πρῶτοι
δὲ
Ἀθηναῖοι
τόν
|
τε |
σίδηρον
κατέθεντο
καὶ
ἀνειμένῃ
τῇ |
[1, 5] |
καὶ
τὴν
ταύτῃ
ἤπειρον.
τό
|
τε |
σιδηροφορεῖσθαι
τούτοις
τοῖς
ἠπειρώταις
ἀπὸ |
[1, 14] |
Καμβύσην
Περσῶν
ἐβασίλευσε,
τριήρεις
περί
|
τε |
Σικελίαν
τοῖς
τυράννοις
ἐς
πλῆθος |
[1, 8] |
ἥμισυ
Κᾶρες
ἐφάνησαν,
γνωσθέντες
τῇ
|
τε |
σκευῇ
τῶν
ὅπλων
ξυντεθαμμένῃ
καὶ |
[1, 93] |
ὡς
ἕκαστόν
ποτε
προσέφερον,
πολλαί
|
τε |
στῆλαι
ἀπὸ
σημάτων
καὶ
λίθοι |
[1, 11] |
τῆς
γὰρ
τροφῆς
ἀπορίᾳ
τόν
|
τε |
στρατὸν
ἐλάσσω
ἤγαγον
καὶ
ὅσον |
[1, 91] |
διαγιγνώσκοντας
τὸ
λοιπὸν
ἰέναι
τά
|
τε |
σφίσιν
αὐτοῖς
ξύμφορα
καὶ
τὰ |
[1, 67] |
τῆς
Ποτειδαίας
οὐχ
ἡσύχαζον,
ἀνδρῶν
|
τε |
σφίσιν
ἐνόντων
καὶ
ἅμα
περὶ |
[1, 70] |
γνῶσιν·
ὑμεῖς
δὲ
τὰ
ὑπάρχοντά
|
τε |
σῴζειν
καὶ
ἐπιγνῶναι
μηδὲν
καὶ |
[1, 2] |
γῆν
οὔτε
διὰ
θαλάσσης,
νεμόμενοί
|
τε |
τὰ
αὑτῶν
ἕκαστοι
ὅσον
ἀποζῆν |
[1, 2] |
Θεσσαλία
καλουμένη
καὶ
Βοιωτία
Πελοποννήσου
|
τε |
τὰ
πολλὰ
πλὴν
Ἀρκαδίας,
τῆς |
[1, 108] |
περιελόντες
καὶ
ναῦς
παραδόντες
φόρον
|
τε |
ταξάμενοι
ἐς
τὸν
ἔπειτα
χρόνον. |
[1, 29] |
τὰς
ναῦς
ἅμα
ἐπλήρουν,
ζεύξαντές
|
τε |
τὰς
παλαιὰς
ὥστε
πλωίμους
εἶναι |
[1, 49] |
πλεύσαντες
αὐτῶν
καὶ
ἐπεκβάντες
ἐνέπρησάν
|
τε |
τὰς
σκηνὰς
ἐρήμους
καὶ
τὰ |
[1, 118] |
οὖν
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
διέγνωστο
λελύσθαι
|
τε |
τὰς
σπονδὰς
καὶ
τοὺς
Ἀθηναίους |
[1, 137] |
ἀξίαν.
ὁ
δὲ
ναύκληρος
ποιεῖ
|
τε |
ταῦτα
καὶ
ἀποσαλεύσας
ἡμέραν
καὶ |
[1, 133] |
τῶν
διακόνων
ἀποθανεῖν,
κἀκείνου
αὐτά
|
τε |
ταῦτα
ξυνομολογοῦντος
καὶ
περὶ
τοῦ |
[1, 134] |
θεὸς
ὁ
ἐν
Δελφοῖς
τόν
|
τε |
τάφον
ὕστερον
ἔχρησε
τοῖς
Λακεδαιμονίοις |
[1, 108] |
ὁμήρους
τοὺς
πλουσιωτάτους
ἔλαβον,
τά
|
τε |
τείχη
ἑαυτῶν
τὰ
μακρὰ
ἀπετέλεσαν. |
[1, 129] |
γραφὴ
ἐδήλου,
Ξέρξης
δὲ
ἥσθη
|
τε |
τῇ
ἐπιστολῇ
καὶ
ἀποστέλλει
Ἀρτάβαζον |
[1, 57] |
ἐποιήσαντο.
δεδιώς
τε
ἔπρασσεν
ἔς
|
τε |
τὴν
Λακεδαίμονα
πέμπων
ὅπως
πόλεμος |
[1, 65] |
τῇ
πόλει
πολλοὺς
διέφθειρεν,
ἔς
|
τε |
τὴν
Πελοπόννησον
ἔπρασσεν
ὅπῃ
ὠφελία |
[1, 138] |
ὅσος
οὐδείς
πω
Ἑλλήνων
διά
|
τε |
τὴν
προϋπάρχουσαν
ἀξίωσιν
καὶ
τοῦ |
[1, 128] |
εἰ
καὶ
σοὶ
δοκεῖ,
θυγατέρα
|
τε |
τὴν
σὴν
γῆμαι
καί
σοι |
[1, 74] |
οὐ
παρεγένεσθε)
ἡμεῖς
δὲ
ἀπό
|
τε |
τῆς
οὐκ
οὔσης
ἔτι
ὁρμώμενοι |
[1, 25] |
ἀλλ'
ἐπαμῦναι.
Κορίνθιοι
δὲ
κατά
|
τε |
τὸ
δίκαιον
ὑπεδέξαντο
τὴν
τιμωρίαν, |
[1, 74] |
ἐλπίδι
οὔσης
κινδυνεύοντες
ξυνεσώσαμεν
ὑμᾶς
|
τε |
τὸ
μέρος
καὶ
ἡμᾶς
αὐτούς. |
[1, 118] |
εἰ
μὴ
ἐπὶ
βραχύ,
ἡσύχαζόν
|
τε |
τὸ
πλέον
τοῦ
χρόνου,
ὄντες |
[1, 17] |
ἐφ'
ἑαυτῶν
μόνον
προορώμενοι
ἔς
|
τε |
τὸ
σῶμα
καὶ
ἐς
τὸ |
[1, 105] |
ἐκβοηθήσαντες
ἐκ
τῶν
Μεγάρων
τούς
|
τε |
τὸ
τροπαῖον
ἱστάντας
διαφθείρουσι
καὶ |
[1, 135] |
τῶν
περὶ
Παυσανίαν
ἐλέγχων,
ἠξίουν
|
τε |
τοῖς
αὐτοῖς
κολάζεσθαι
αὐτόν.
οἱ |
[1, 41] |
καὶ
πρότερον
ἐχθρὸς
ᾖ,
πολέμιόν
|
τε |
τὸν
ἀντιστάντα,
ἢν
καὶ
τύχῃ |
[1, 97] |
τοῦ
Μηδικοῦ,
ἃ
ἐγένετο
πρός
|
τε |
τὸν
βάρβαρον
αὐτοῖς
καὶ
πρὸς |
[1, 26] |
Ἐπίδαμνον
ἄσμενοι
τὴν
ὠφελίαν,
οἰκήτορά
|
τε |
τὸν
βουλόμενον
ἰέναι
κελεύοντες
καὶ |
[1, 26] |
δὲ
τὴν
πόλιν
προεῖπον
Ἐπιδαμνίων
|
τε |
τὸν
βουλόμενον
καὶ
τοὺς
ξένους |
[1, 132] |
πιστεύσαντες
βεβαίως
ἐτιμωροῦντο
ἄνδρα
γένους
|
τε |
τοῦ
βασιλείου
ὄντα
καὶ
ἐν |
[1, 126] |
ὡς
ἐπὶ
τυραννίδι,
νομίσας
ἑορτήν
|
τε |
τοῦ
Διὸς
μεγίστην
εἶναι
καὶ |
[1, 110] |
βασιλέως·
τοῦτον
δὲ
διὰ
μέγεθός
|
τε |
τοῦ
ἕλους
οὐκ
ἐδύναντο
ἑλεῖν, |
[1, 126] |
Ἀθηναίων
ἀκρόπολιν.
ὁ
δὲ
παρά
|
τε |
τοῦ
Θεαγένους
δύναμιν
λαβὼν
καὶ |
[1, 49] |
ἀλλήλοις,
οὐ
ῥᾳδίως
ἀπελύοντο
ὑπό
|
τε |
τοῦ
πλήθους
καὶ
ὄχλου
τῶν |
[1, 54] |
τὰ
κατὰ
σφᾶς
ἐξενεχθέντα
ὑπό
|
τε |
τοῦ
ῥοῦ
καὶ
ἀνέμου,
ὃς |
[1, 79] |
αὐτὸ
αἱ
γνῶμαι
ἔφερον,
ἀδικεῖν
|
τε |
τοὺς
Ἀθηναίους
ἤδη
καὶ
πολεμητέα |
[1, 71] |
ἀλλ'
ἐπὶ
τῷ
μὴ
λυπεῖν
|
τε |
τοὺς
ἄλλους
καὶ
αὐτοὶ
ἀμυνόμενοι |
[1, 95] |
βιάζηται.
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι
ἐδέξαντό
|
τε |
τοὺς
λόγους
καὶ
προσεῖχον
τὴν |
[1, 87] |
ἐδόκουν
αἱ
σπονδαὶ
λελύσθαι.
προσκαλέσαντές
|
τε |
τοὺς
ξυμμάχους
εἶπον
ὅτι
σφίσι |
[1, 64] |
γὰρ
ἱκανοὶ
ἐνόμιζον
εἶναι
ἔν
|
τε |
τῷ
ἰσθμῷ
φρουρεῖν
καὶ
ἐς |
[1, 35] |
δεινὸν
εἰ
τοῖσδε
μὲν
ἀπό
|
τε |
τῶν
ἐνσπόνδων
ἔσται
πληροῦν
τὰς |
[1, 70] |
τὰ
ἑτοῖμα
ἂν
βλάψαι.
κρατοῦντές
|
τε |
τῶν
ἐχθρῶν
ἐπὶ
πλεῖστον
ἐξέρχονται |
[1, 144] |
ἐγκεισομένους
τοὺς
ἐναντίους
ἕξομεν,
ἔκ
|
τε |
τῶν
μεγίστων
κινδύνων
ὅτι
καὶ |
[1, 13] |
ἐπὶ
Καμβύσου
ναυτικῷ
ἰσχύων
ἄλλας
|
τε |
τῶν
νήσων
ὑπηκόους
ἐποιήσατο
καὶ |
[1, 19] |
πολιτεύσουσι
θεραπεύοντες,
Ἀθηναῖοι
δὲ
ναῦς
|
τε |
τῶν
πόλεων
τῷ
χρόνῳ
παραλαβόντες |
[1, 32] |
δὲ
τὸ
αὐτὸ
ἐπιτήδευμα
πρός
|
τε |
ὑμᾶς
ἐς
τὴν
χρείαν
ἡμῖν |
[1, 143] |
ἂν
ἦν·
νῦν
δὲ
τόδε
|
τε |
ὑπάρχει,
καί,
ὅπερ
κράτιστον,
κυβερνήτας |
[1, 68] |
πολεμήσονται;
οὐ
γὰρ
ἂν
Κέρκυράν
|
τε |
ὑπολαβόντες
βίᾳ
ἡμῶν
εἶχον
καὶ |
[1, 43] |
τὸν
καιρὸν
ἐν
ᾧ
ὅ
|
τε |
ὑπουργῶν
φίλος
μάλιστα
καὶ
ὁ |
[1, 16] |
τῇ
ἠπείρῳ
πόλεις
ἐδούλωσε,
Δαρεῖός
|
τε |
ὕστερον
τῷ
Φοινίκων
ναυτικῷ
κρατῶν |
[1, 107] |
Ἀθηναῖοι
ἐς
θάλασσαν
οἰκοδομεῖν,
τό
|
τε |
Φαληρόνδε
καὶ
τὸ
ἐς
Πειραιᾶ. |
[1, 67] |
καὶ
ἀδικοῖεν
τὴν
Πελοπόννησον.
Αἰγινῆταί
|
τε |
φανερῶς
μὲν
οὐ
πρεσβευόμενοι,
δεδιότες |
[1, 26] |
καὶ
ὕστερον
ἑτέρῳ
στόλῳ
τούς
|
τε |
φεύγοντας
ἐκέλευον
κατ'
ἐπήρειαν
δέχεσθαι |
[1, 24] |
σφᾶς
περιορᾶν
φθειρομένους,
ἀλλὰ
τούς
|
τε |
φεύγοντας
ξυναλλάξαι
σφίσι
καὶ
τὸν |
[1, 71] |
τὴν
Ἀττικήν,
ἵνα
μὴ
ἄνδρας
|
τε |
φίλους
καὶ
ξυγγενεῖς
τοῖς
ἐχθίστοις |
[1, 26] |
προϊσχόμενοι
ἐδέοντο
σφᾶς
κατάγειν)
τούς
|
τε |
φρουροὺς
οὓς
Κορίνθιοι
ἔπεμψαν
καὶ |
[1, 126] |
ἐπιτρέψαντες
τοῖς
ἐννέα
ἄρχουσι
τήν
|
τε |
φυλακὴν
καὶ
τὸ
πᾶν
αὐτοκράτορσι |
[1, 30] |
καὶ
χρήματα
παρέσχον
Κορινθίοις.
τοῦ
|
τε |
χρόνου
τὸν
πλεῖστον
μετὰ
τὴν |
[1, 11] |
δ'
ἂν
προσκαθεζόμενοι
ἐν
ἐλάσσονί
|
τε |
χρόνῳ
καὶ
ἀπονώτερον
τὴν
Τροίαν |
[1, 108] |
Οἰνοφύτοις
τοὺς
Βοιωτοὺς
νικήσαντες
τῆς
|
τε |
χώρας
ἐκράτησαν
τῆς
Βοιωτίας
καὶ |
[1, 93] |
ἐνιαυτὸν
Ἀθηναίοις
ἦρξε)
νομίζων
τό
|
τε |
χωρίον
καλὸν
εἶναι,
λιμένας
ἔχον |
[1, 121] |
ἐς
τὰ
παραγγελλόμενα
ἰόντας,
ναυτικόν
|
τε, |
ᾧ
ἰσχύουσιν,
ἀπὸ
τῆς
ὑπαρχούσης |
[1, 22] |
τῶν
λεχθέντων
διαμνημονεῦσαι
ἦν
ἐμοί
|
τε |
ὧν
αὐτὸς
ἤκουσα
καὶ
τοῖς |
[1, 138] |
χεῖρας
ἔχοι,
καὶ
ἐξηγήσασθαι
οἷός
|
τε, |
ὧν
δ'
ἄπειρος
εἴη,
κρῖναι |
[1, 143] |
εἶναι,
τὰ
δὲ
ἡμέτερα
τούτων
|
τε |
ὧνπερ
ἐκείνοις
ἐμεμψάμην
ἀπηλλάχθαι
καὶ |
[1, 77] |
ἥσσω
τῷ
κρατοῦντι
ὑποχωρεῖν.
ἀδικούμενοί
|
τε, |
ὡς
ἔοικεν,
οἱ
ἄνθρωποι
μᾶλλον |
[1, 145] |
τῇ
ἐκείνου
γνώμῃ,
καθ'
ἕκαστά
|
τε |
ὡς
ἔφρασε
καὶ
τὸ
ξύμπαν, |