Livre, Chap.
[1, 126]	δὲ ἄγος ἦν τοιόνδε. Κύλων	ἦν	Ἀθηναῖος ἀνὴρ Ὀλυμπιονίκης τῶν πάλαι
[1, 93]	δὲ οὔτε χάλιξ οὔτε πηλὸς	ἦν,	ἀλλὰ ξυνῳκοδομημένοι μεγάλοι λίθοι καὶ
[1, 96]	καὶ ἃς ναῦς· πρόσχημα γὰρ	ἦν	ἀμύνεσθαι ὧν ἔπαθον δῃοῦντας τὴν
[1, 96]	καὶ ἑξήκοντα. ταμιεῖόν τε Δῆλος	ἦν	αὐτοῖς, καὶ αἱ ξύνοδοι ἐς
[1, 99]	τοῦ ἴσου ῥᾴδιόν τε προσάγεσθαι	ἦν	αὐτοῖς τοὺς ἀφισταμένους. ὧν αὐτοὶ
[1, 137]	στρατόπεδον, ὃ ἐπολιόρκει Νάξον. καί	(ἦν	γὰρ ἀγνὼς τοῖς ἐν τῇ
[1, 51]	ἢ ὤφθησαν. οἱ δὲ Κερκυραῖοι	(ἦν	γὰρ νύξ) ἐφοβήθησαν μὴ πολέμιαι
[1, 60]	ἐκ Κορίνθου στρατιῶται ἐθελονταὶ ξυνέσποντο·	ἦν	γὰρ τοῖς Ποτειδεάταις αἰεί ποτε
[1, 134]	Ξαλκιοίκου χωρῆσαι δρόμῳ καὶ προκαταφυγεῖν·	ἦν	δ' ἐγγὺς τὸ τέμενος. καὶ
[1, 96]	ὠνομάσθη τῶν χρημάτων ἡ φορά.	ἦν	δ' ὁ πρῶτος φόρος ταχθεὶς
[1, 12]	δὲ Καδμηίδα γῆν καλουμένην ᾤκισαν	(ἦν	δὲ αὐτῶν καὶ ἀποδασμὸς πρότερον
[1, 62]	Ἰόλαον ἀνθ' αὑτοῦ καταστήσας ἄρχοντα.	ἦν	δὲ ἡ γνώμη τοῦ Ἀριστέως
[1, 55]	τοῦ Ἀμπρακικοῦ κόλπου, εἷλον ἀπάτῃ	(ἦν	δὲ κοινὸν Κερκυραίων καὶ ἐκείνων)
[1, 132]	Εἵλωτας πράσσειν τι αὐτόν, καὶ	ἦν	δὲ οὕτως· ἐλευθέρωσίν τε γὰρ
[1, 103]	ἁλίσκηται, τοῦ λαβόντος εἶναι δοῦλον.	ἦν	δέ τι καὶ χρηστήριον τοῖς
[1, 38]	διαφερόντως τι ἀδικούμενοι. καλὸν δ'	ἦν,	εἰ καὶ ἡμαρτάνομεν, τοῖσδε μὲν
[1, 1]	εὑρεῖν διὰ χρόνου πλῆθος ἀδύνατα	ἦν,	ἐκ δὲ τεκμηρίων ὧν ἐπὶ
[1, 22]	ἀκρίβειαν αὐτὴν τῶν λεχθέντων διαμνημονεῦσαι	ἦν	ἐμοί τε ὧν αὐτὸς ἤκουσα
[1, 106]	ὄρυγμα μέγα περιεῖργον καὶ οὐκ	ἦν	ἔξοδος. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι γνόντες
[1, 125]	δὲ αὐτοῖς εὐθὺς μὲν ἀδύνατα	ἦν	ἐπιχειρεῖν ἀπαρασκεύοις οὖσιν, ἐκπορίζεσθαι δὲ
[1, 18]	καὶ ηὐνομήθη καὶ αἰεὶ ἀτυράννευτος	ἦν·	ἔτη γάρ ἐστι μάλιστα τετρακόσια
[1, 10]	~Καὶ ὅτι μὲν Μυκῆναι μικρὸν	ἦν,	ἢ εἴ τι τῶν τότε
[1, 49]	οὖν πολὺς θόρυβος καὶ ταραχώδης	ἦν	ἡ ναυμαχία, ἐν ᾗ αἱ
[1, 66]	πω ξυνερρώγει, ἀλλ' ἔτι ἀνοκωχὴ	ἦν·	ἰδίᾳ γὰρ ταῦτα οἱ Κορίνθιοι
[1, 137]	ἔχων αὐτὸν ἐκαθέζετο, καὶ μέγιστον	ἦν	ἱκέτευμα τοῦτο, καὶ ὕστερον οὐ
[1, 11]	τά τε πρὸ τούτων ἀσθενῆ	ἦν	καὶ αὐτά γε δὴ ταῦτα,
[1, 47]	αὐτοῖς τῷ ἀκρωτηρίῳ ὁ πεζὸς	ἦν	καὶ Ζακυνθίων χίλιοι ὁπλῖται βεβοηθηκότες.
[1, 125]	δὲ ἐδόκει ἑκάστοις ἃ πρόσφορα	ἦν	καὶ μὴ εἶναι μέλλησιν. ὅμως
[1, 146]	σπονδῶν γὰρ ξύγχυσις τὰ γιγνόμενα	ἦν	καὶ πρόφασις τοῦ πολεμεῖν.
[1, 2]	Ἀρκαδίας, τῆς τε ἄλλης ὅσα	ἦν	κράτιστα. διὰ γὰρ ἀρετὴν γῆς
[1, 122]	ὅρων αἱ διαφοραί, οἰστὸν ἂν	ἦν·	νῦν δὲ πρὸς ξύμπαντάς τε
[1, 143]	καὶ τῶν μετοίκων δεινὸν ἂν	ἦν·	νῦν δὲ τόδε τε ὑπάρχει,
[1, 64]	δ' ἐς τὴν Παλλήνην ἀτείχιστον	ἦν·	οὐ γὰρ ἱκανοὶ ἐνόμιζον εἶναι
[1, 11]	Ἑλλάδος κοινῇ πεμπόμενοι. ~Αἴτιον δ'	ἦν	οὐχ ἡ ὀλιγανθρωπία τοσοῦτον ὅσον
[1, 50]	σφῶν πειρῶσιν ἀποβαίνειν. ἤδη δὲ	ἦν	ὀψὲ καὶ ἐπεπαιάνιστο αὐτοῖς ὡς
[1, 9]	καὶ ταύτῃ τῇ στρατείᾳ οἷα	ἦν	τὰ πρὸ αὐτῆς. ~Καὶ ὅτι
[1, 15]	οὖν ναυτικὰ τῶν Ἑλλήνων τοιαῦτα	ἦν,	τά τε παλαιὰ καὶ τὰ
[1, 49]	παλαιῷ τρόπῳ ἀπειρότερον ἔτι παρεσκευασμένοι.	ἦν	τε ἡ ναυμαχία καρτερά, τῇ
[1, 100]	τῶν Θρᾳκῶν ξυμπάντων, οἷς πολέμιον	ἦν	τὸ χωρίον {αἱ Ἐννέα ὁδοὶ}
[1, 97]	πρὸ ἐμοῦ ἅπασιν ἐκλιπὲς τοῦτο	ἦν	τὸ χωρίον καὶ ἢ τὰ
[1, 126]	τῆς θεοῦ· τὸ δὲ ἄγος	ἦν	τοιόνδε. Κύλων ἦν Ἀθηναῖος ἀνὴρ
[1, 134]	ἐς οἴκημα οὐ μέγα ὃ	ἦν	τοῦ ἱεροῦ ἐσελθών, ἵνα μὴ
[1, 124]	ὑπὸ Ἰώνων πολιορκουμένοις, οὗ πρότερον	ἦν	τοὐναντίον, καὶ τῶν ἄλλων μετελθεῖν
[1, 14]	~δυνατώτατα γὰρ ταῦτα τῶν ναυτικῶν	ἦν.	φαίνεται δὲ καὶ ταῦτα πολλαῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2005