Alphabétiquement     [«   »]
ἀδυνάτων 1
ἀδυναωτάτων 1
αᾔ 4
Ἀθηναῖοι 82
Ἀθηναίοις 24
Ἀθηναῖον 1
Ἀθηναῖος 2
Fréquences     [«    »]
76 ἀπὸ
78 αὐτῶν
81 κατὰ
82 Ἀθηναῖοι
83 εἰ
86 ἐκ
87 αὐτοῖς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

Ἀθηναῖοι


Livre, Chap.
[1, 87]   λελύσθαι αἱ σπονδαὶ καὶ οἱ  Ἀθηναῖοι   ἀδικεῖν, ἀναστήτω ἐς ἐκεῖνο τὸ
[1, 140]   τοιάδε. ~Τῆς μὲν γνώμης,  Ἀθηναῖοι,   αἰεὶ τῆς αὐτῆς ἔχομαι, μὴ
[1, 126]   ἐπεχείρησε τῷ ἔργῳ. οἱ δὲ  Ἀθηναῖοι   αἰσθόμενοι ἐβοήθησάν τε πανδημεὶ ἐκ
[1, 57]   μετ' αὐτῶν ποιεῖσθαι. ὧν οἱ  Ἀθηναῖοι   αἰσθόμενοι καὶ βουλόμενοι προκαταλαμβάνειν τῶν
[1, 99]   εἴ τῳ ἐγένετο· οἱ γὰρ  Ἀθηναῖοι   ἀκριβῶς ἔπρασσον καὶ λυπηροὶ ἦσαν
[1, 64]   τοῦ ἰσθμοῦ {τεῖχος} εὐθὺς οἱ  Ἀθηναῖοι   ἀποτειχίσαντες ἐφρούρουν· τὸ δ' ἐς
[1, 112]   παρέδοσαν Δελφοῖς· καὶ αὖθις ὕστερον  Ἀθηναῖοι   ἀποχωρησάντων αὐτῶν στρατεύσαντες καὶ κρατήσαντες
[1, 113]   ~Καὶ χρόνου ἐγγενομένου μετὰ ταῦτα  Ἀθηναῖοι,   Βοιωτῶν τῶν φευγόντων ἐχόντων Ὀρχομενὸν
[1, 87]   σφίσι μὲν δοκοῖεν ἀδικεῖν οἱ  Ἀθηναῖοι,   βούλεσθαι δὲ καὶ τοὺς πάντας
[1, 106]   οὐκ ἦν ἔξοδος. οἱ δὲ  Ἀθηναῖοι   γνόντες κατὰ πρόσωπόν τε εἶργον
[1, 139]   αὐτονόμους ἀφεῖτε, ποιήσαντες ἐκκλησίαν οἱ  Ἀθηναῖοι   γνώμας σφίσιν αὐτοῖς προυτίθεσαν, καὶ
[1, 44]   δὲ καὶ οἱ Κορίνθιοι εἶπον.  Ἀθηναῖοι   δὲ ἀκούσαντες ἀμφοτέρων, γενομένης καὶ
[1, 108]   οἴκου διὰ Γερανείας καὶ Ἰσθμοῦ·  Ἀθηναῖοι   δὲ δευτέρᾳ καὶ ἑξηκοστῇ ἡμέρᾳ
[1, 19]   μόνον ἐπιτηδείως ὅπως πολιτεύσουσι θεραπεύοντες,  Ἀθηναῖοι   δὲ ναῦς τε τῶν πόλεων
[1, 116]   ξυναπέστησαν δ' αὐτοῖς καὶ Βυζάντιοι.  ~Ἀθηναῖοι   δὲ ὡς ᾔσθοντο, πλεύσαντες ναυσὶν
[1, 50]   τῶν δέκα βοηθοὺς ἐξέπεμψαν οἱ  Ἀθηναῖοι,   δείσαντες, ὅπερ ἐγένετο, μὴ νικηθῶσιν
[1, 103]   καὶ γυναῖκες, καὶ αὐτοὺς οἱ  Ἀθηναῖοι   δεξάμενοι κατ' ἔχθος ἤδη τὸ
[1, 102]   προσδέονται αὐτῶν ἔτι. οἱ δ'  Ἀθηναῖοι   ἔγνωσαν οὐκ ἐπὶ τῷ βελτίονι
[1, 95]   ἤν που βιάζηται. οἱ δὲ  Ἀθηναῖοι   ἐδέξαντό τε τοὺς λόγους καὶ
[1, 79]   ἂν ὑφηγῆσθε. ~Τοιαῦτα δὲ οἱ  Ἀθηναῖοι   εἶπον. ἐπειδὴ δὲ τῶν τε
[1, 105]   αὐτοὶ ὡς νικήσαντες. καὶ οἱ  Ἀθηναῖοι   ἐκβοηθήσαντες ἐκ τῶν Μεγάρων τούς
[1, 105]   τῷ ἔργῳ. καὶ οἱ μὲν  Ἀθηναῖοι   (ἐκράτησαν γὰρ ὅμως μᾶλλον) ἀπελθόντων
[1, 72]   τε παριέναι, καὶ παρελθόντες οἱ  Ἀθηναῖοι   ἔλεγον τοιάδε. ~Ἡ μὲν πρέσβευσις
[1, 105]   καὶ ἐνίκων Κορίνθιοι. καὶ ὕστερον  Ἀθηναῖοι   ἐναυμάχησαν ἐπὶ Κεκρυφαλείᾳ Πελοποννησίων ναυσί,
[1, 62]   ἐν Ὀλύνθῳ μένειν, καὶ ὅταν  Ἀθηναῖοι   ἐπὶ σφᾶς χωρῶσι, κατὰ νώτου
[1, 18]   ἡγήσαντο δυνάμει προύχοντες, καὶ οἱ  Ἀθηναῖοι   ἐπιόντων τῶν Μήδων διανοηθέντες ἐκλιπεῖν
[1, 18]   ἔπειτα διενεχθέντες οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ  Ἀθηναῖοι   ἐπολέμησαν μετὰ τῶν ξυμμάχων πρὸς
[1, 112]   Ἑλληνικοῦ μὲν πολέμου ἔσχον οἱ  Ἀθηναῖοι,   ἐς δὲ Κύπρον ἐστρατεύοντο ναυσὶ
[1, 107]   τούτους καὶ τὰ μακρὰ τείχη  Ἀθηναῖοι   ἐς θάλασσαν οἰκοδομεῖν, τό τε
[1, 115]   βουλόμενοι τὴν πολιτείαν. πλεύσαντες οὖν  Ἀθηναῖοι   ἐς Σάμον ναυσὶ τεσσαράκοντα δημοκρατίαν
[1, 58]   αὐτοῖς, ἢν ἐπὶ Ποτείδαιαν ἴωσιν  Ἀθηναῖοι,   ἐς τὴν Ἀττικὴν ἐσβαλεῖν, τότε
[1, 111]   καὶ Φωκέας ὄντας ξυμμάχους οἱ  Ἀθηναῖοι   ἐστράτευσαν τῆς Θεσσαλίας ἐπὶ Φάρσαλον.
[1, 54]   ναῦς μάλιστα διαφθείραντες, καὶ ἐπειδὴ  Ἀθηναῖοι   ἦλθον, ἀνελόμενοι τὰ κατὰ σφᾶς
[1, 90]   ἀφορμὴν ἱκανὴν εἶναι. οἱ δ'  Ἀθηναῖοι   Θεμιστοκλέους γνώμῃ τοὺς μὲν Λακεδαιμονίους
[1, 122]   δὲ πρὸς ξύμπαντάς τε ἡμᾶς  Ἀθηναῖοι   ἱκανοὶ καὶ κατὰ πόλιν ἔτι
[1, 109]   πρῶτον ἐκράτουν τῆς Αἰγύπτου οἱ  Ἀθηναῖοι,   καὶ βασιλεὺς πέμπει ἐς Λακεδαίμονα
[1, 14]   Ἑλλάδι κατέστη. Αἰγινῆται γὰρ καὶ  Ἀθηναῖοι,   καὶ εἴ τινες ἄλλοι, βραχέα
[1, 105]   ξύμμαχοι ἑκατέροις παρῆσαν, καὶ ἐνίκων  Ἀθηναῖοι   καὶ ναῦς ἑβδομήκοντα λαβόντες αὐτῶν
[1, 12]   ἀποικίας ἐξέπεμψε, καὶ Ἴωνας μὲν  Ἀθηναῖοι   καὶ νησιωτῶν τοὺς πολλοὺς ᾤκισαν,
[1, 89]   ἀπὸ Πελοποννήσου ξυμμάχους, οἱ δὲ  Ἀθηναῖοι   καὶ οἱ ἀπὸ Ἰωνίας καὶ
[1, 109]   ~Οἱ δ' ἐν τῇ Αἰγύπτῳ  Ἀθηναῖοι   καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπέμενον, καὶ
[1, 69]   καὶ ἐπιστάμεθα οἵᾳ ὁδῷ οἱ  Ἀθηναῖοι   καὶ ὅτι κατ' ὀλίγον χωροῦσιν
[1, 23]   ἅμα ξυνεπέθετο. ἤρξαντο δὲ αὐτοῦ  Ἀθηναῖοι   καὶ Πελοποννήσιοι λύσαντες τὰς τριακοντούτεις
[1, 63]   τὴν μάχην τροπαῖον ἔστησαν οἱ  Ἀθηναῖοι   καὶ τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν
[1, 100]   ἐνίκων τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἀμφότερα  Ἀθηναῖοι   Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδου στρατηγοῦντος, καὶ
[1, 103]   ὅρων πολέμῳ κατεῖχον· καὶ ἔσχον  Ἀθηναῖοι   Μέγαρα καὶ Πηγάς, καὶ τὰ
[1, 93]   ταῖς ναυσὶ πρὸς ἅπαντας ἀνθίστασθαι.  Ἀθηναῖοι   μὲν οὖν οὕτως ἐτειχίσθησαν καὶ
[1, 100]   μὲν ἐπὶ Θάσον πλεύσαντες οἱ  Ἀθηναῖοι   ναυμαχίᾳ ἐκράτησαν καὶ ἐς τὴν
[1, 107]   Κρισαίου κόλπου εἰ βούλοιντο περαιοῦσθαι,  Ἀθηναῖοι   ναυσὶ περιπλεύσαντες ἔμελλον κωλύσειν· διὰ
[1, 145]   Περικλῆς τοιαῦτα εἶπεν, οἱ δὲ  Ἀθηναῖοι   νομίσαντες ἄριστα σφίσι παραινεῖν αὐτὸν
[1, 52]   ὅπῃ κομισθήσονται, δεδιότες μὴ οἱ  Ἀθηναῖοι   νομίσαντες λελύσθαι τὰς σπονδάς, διότι
[1, 57]   κοινῇ πρὸς αὐτὸν ἐναντιουμένοις οἱ  Ἀθηναῖοι   ξυμμαχίαν ἐποιήσαντο. δεδιώς τε ἔπρασσεν
[1, 49]   διώξεως οὐ παρουσῶν. οἱ δὲ  Ἀθηναῖοι   ὁρῶντες τοὺς Κερκυραίους πιεζομένους μᾶλλον
[1, 54]   ναῦς, καὶ ἐπειδὴ ἦλθον οἱ  Ἀθηναῖοι,   οὐκ ἀντεπέπλεον ἐκ τῶν Συβότων,
[1, 99]   δέ πως καὶ ἄλλως οἱ  Ἀθηναῖοι   οὐκέτι ὁμοίως ἐν ἡδονῇ ἄρχοντες,
[1, 139]   τῇ Ἀττικῇ ἀγορᾷ. οἱ δὲ  Ἀθηναῖοι   οὔτε τἆλλα ὑπήκουον οὔτε τὸ
[1, 114]   προελθόντες ἀπεχώρησαν ἐπ' οἴκου. καὶ  Ἀθηναῖοι   πάλιν ἐς Εὔβοιαν διαβάντες Περικλέους
[1, 107]   ἐβοήθησαν δὲ ἐπ' αὐτοὺς οἱ  Ἀθηναῖοι   πανδημεὶ καὶ Ἀργείων χίλιοι καὶ
[1, 113]   ἔλαβον. καὶ τὴν Βοιωτίαν ἐξέλιπον  Ἀθηναῖοι   πᾶσαν, σπονδὰς ποιησάμενοι ἐφ'
[1, 115]   καὶ Ἀχαΐαν· ταῦτα γὰρ εἶχον  Ἀθηναῖοι   Πελοποννησίων. Ἕκτῳ δὲ ἔτει Σαμίοις
[1, 53]   ἔλεγον τοιάδε. ἀδικεῖτε, ἄνδρες  Ἀθηναῖοι,   πολέμου ἄρχοντες καὶ σπονδὰς λύοντες·
[1, 105]   Κεκρυφαλείᾳ Πελοποννησίων ναυσί, καὶ ἐνίκων  Ἀθηναῖοι.   πολέμου δὲ καταστάντος πρὸς Αἰγινήτας
[1, 56]   ὑποτοπήσαντες τὴν ἔχθραν αὐτῶν οἱ  Ἀθηναῖοι   Ποτειδεάτας, οᾔ οἰκοῦσιν ἐπὶ τῷ
[1, 57]   δὲ περὶ τοὺς Ποτειδεάτας οἱ  Ἀθηναῖοι   προπαρεσκευάζοντο εὐθὺς μετὰ τὴν ἐν
[1, 96]   παρόντι ἐπιτηδείους. ~Παραλαβόντες δὲ οἱ  Ἀθηναῖοι   τὴν ἡγεμονίαν τούτῳ τῷ τρόπῳ
[1, 64]   πυνθανόμενοι οἱ ἐν τῇ πόλει  Ἀθηναῖοι   τὴν Παλλήνην ἀτείχιστον οὖσαν, χρόνῳ
[1, 93]   ἀνεπικλήτως. ~Τούτῳ τῷ τρόπῳ οἱ  Ἀθηναῖοι   τὴν πόλιν ἐτείχισαν ἐν ὀλίγῳ
[1, 118]   τοῦ πολέμου· ἐν οἷς οἱ  Ἀθηναῖοι   τήν τε ἀρχὴν ἐγκρατεστέραν κατεστήσαντο
[1, 105]   Αἰγίνης ἀναστήσεσθαι αὐτούς. οἱ δὲ  Ἀθηναῖοι   τὸ μὲν πρὸς Αἰγίνῃ στράτευμα
[1, 53]   αὐτοὺς καὶ ἀποκτεῖναι, οἱ δὲ  Ἀθηναῖοι   τοιάδε ἀπεκρίναντο. οὔτε ἄρχομεν πολέμου,
[1, 108]   ἔπειτα χρόνον. καὶ Πελοπόννησον περιέπλευσαν  Ἀθηναῖοι   Τολμίδου τοῦ Τολμαίου στρατηγοῦντος, καὶ
[1, 6]   διαιτημάτων. Ἐν τοῖς πρῶτοι δὲ  Ἀθηναῖοι   τόν τε σίδηρον κατέθεντο καὶ
[1, 126]   ἤλασαν μὲν οὖν καὶ οἱ  Ἀθηναῖοι   τοὺς ἐναγεῖς τούτους, ἤλασε δὲ
[1, 45]   κεῖσθαι. ~Τοιαύτῃ μὲν γνώμῃ οἱ  Ἀθηναῖοι   τοὺς Κερκυραίους προσεδέξαντο, καὶ τῶν
[1, 128]   Ἀθηναίους. ~Ἀντεκέλευον δὲ καὶ οἱ  Ἀθηναῖοι   τοὺς Λακεδαιμονίους τὸ ἀπὸ Ταινάρου
[1, 32]   Κερκυραῖοι ἔλεξαν τοιάδε. ~Δίκαιον,  Ἀθηναῖοι,   τοὺς μήτε εὐεργεσίας μεγάλης μήτε
[1, 91]   οὐκέτι ἀφῶσιν. οἵ τε οὖν  Ἀθηναῖοι   τοὺς πρέσβεις, ὥσπερ ἐπεστάλη, κατεῖχον,
[1, 94]   ἀπὸ Πελοποννήσου· ξυνέπλεον δὲ καὶ  Ἀθηναῖοι   τριάκοντα ναυσὶ καὶ τῶν ἄλλων
[1, 89]   ὑποχείρια ἤδη ὄντα. ~Οἱ γὰρ  Ἀθηναῖοι   τρόπῳ τοιῷδε ἦλθον ἐπὶ τὰ
[1, 126]   ἐπολιόρκουν. χρόνου δὲ ἐγγιγνομένου οἱ  Ἀθηναῖοι   τρυχόμενοι τῇ προσεδρίᾳ ἀπῆλθον οἱ
[1, 116]   ἀπὸ Μιλήτου πλέουσαι) καὶ ἐνίκων  Ἀθηναῖοι.   ὕστερον δὲ αὐτοῖς ἐβοήθησαν ἐκ
[1, 135]   ἀντὶ Παυσανίου ἀνέθεσαν. ~οἱ δὲ  Ἀθηναῖοι,   ὡς καὶ τοῦ θεοῦ ἄγος




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005