Livre, Chap. |
[1, 25] |
Κορινθίῳ
ἀνδρὶ
προκαταρχόμενοι
τῶν
ἱερῶν
|
ὥσπερ |
αἱ
ἄλλαι
ἀποικίαι,
περιφρονοῦντες
δὲ |
[1, 81] |
μήτε
τῇ
γῇ
δουλεῦσαι
μήτε
|
ὥσπερ |
ἀπείρους
καταπλαγῆναι
τῷ
πολέμῳ.
~Οὐ |
[1, 129] |
ἀφικόμενος
τά
τε
ἄλλα
ἐποίησεν
|
ὥσπερ |
εἴρητο
καὶ
τὴν
ἐπιστολὴν
διέπεμψεν· |
[1, 134] |
λιμῷ.
καὶ
μέλλοντος
αὐτοῦ
ἀποψύχειν
|
ὥσπερ |
εἶχεν
ἐν
τῷ
οἰκήματι,
αἰσθόμενοι |
[1, 14] |
ἔτι
καὶ
πλοίοις
μακροῖς
ἐξηρτυμένα
|
ὥσπερ |
ἐκεῖνα.
ὀλίγον
τε
πρὸ
τῶν |
[1, 69] |
νῦν
τοὺς
Ἀθηναίους
οὐχ
ἑκάς,
|
ὥσπερ |
ἐκεῖνον,
ἀλλ'
ἐγγὺς
ὄντας
περιορᾶτε, |
[1, 141] |
τι
βλαβῆναι,
ἢ
εἰ
πολεμήσομεν,
|
ὥσπερ |
ἔμοιγε
ἄμεινον
δοκεῖ
εἶναι,
καὶ |
[1, 35] |
προφανοῦς
δεξαμένους
βοηθεῖν.
πολλὰ
δέ,
|
ὥσπερ |
ἐν
ἀρχῇ
ὑπείπομεν,
τὰ
ξυμφέροντα |
[1, 91] |
τε
οὖν
Ἀθηναῖοι
τοὺς
πρέσβεις,
|
ὥσπερ |
ἐπεστάλη,
κατεῖχον,
καὶ
ὁ
Θεμιστοκλῆς |
[1, 76] |
παντὸς
ἀπήχθεσθε
ἐν
τῇ
ἡγεμονίᾳ,
|
ὥσπερ |
ἡμεῖς,
εὖ
ἴσμεν
μὴ
ἂν |
[1, 142] |
τὸ
δὲ
ναυτικὸν
τέχνης
ἐστίν,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἄλλο
τι,
καὶ
οὐκ |
[1, 74] |
προσεχωρήσαμεν
πρότερον
τῷ
Μήδῳ
δείσαντες,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἄλλοι,
περὶ
τῇ
χώρᾳ, |
[1, 120] |
ἴσου
νέμοντας
τὰ
κοινὰ
προσκοπεῖν,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἐν
ἄλλοις
ἐκ
πάντων |
[1, 137] |
αὐτὸν
μετὰ
τοῦ
ἑαυτοῦ
υἱέος,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἔχων
αὐτὸν
ἐκαθέζετο,
καὶ |
[1, 32] |
ἥκοντας
παρὰ
τοὺς
πέλας
ἐπικουρίας,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἡμεῖς
νῦν,
δεησομένους
ἀναδιδάξαι |
[1, 82] |
δύναμιν
προσληψόμεθα
(ἀνεπίφθονον
δέ,
ὅσοι
|
ὥσπερ |
καὶ
ἡμεῖς
ὑπ'
Ἀθηναίων
ἐπιβουλευόμεθα, |
[1, 117] |
ἀποδοῦναι.
ξυνέβησαν
δὲ
καὶ
Βυζάντιοι
|
ὥσπερ |
καὶ
πρότερον
ὑπήκοοι
εἶναι.
~Μετὰ |
[1, 128] |
τὰ
πρὸς
βασιλέα
πράγματα
πράσσειν,
|
ὥσπερ |
καὶ
τὸ
πρῶτον
ἐπεχείρησεν,
ἐφιέμενος |
[1, 90] |
ἂν
ἔχοντος
ἀπὸ
ἐχυροῦ
ποθέν,
|
ὥσπερ |
νῦν
ἐκ
τῶν
Θηβῶν,
ὁρμᾶσθαι· |
[1, 6] |
τὴν
δίαιταν
μεθ'
ὅπλων
ἐποιήσαντο
|
ὥσπερ |
οἱ
βάρβαροι.
σημεῖον
δ'
ἐστὶ |
[1, 71] |
πρὸς
αὐτούς
ἐστιν.
ἀνάγκη
δὲ
|
ὥσπερ |
τέχνης
αἰεὶ
τὰ
ἐπιγιγνόμενα
κρατεῖν· |
[1, 20] |
ἄλλοι
Ἕλληνες
οὐκ
ὀρθῶς
οἴονται,
|
ὥσπερ |
τούς
τε
Λακεδαιμονίων
βασιλέας
μὴ |
[1, 71] |
τοῖς
τε
ἄλλοις
καὶ
Ποτειδεάταις,
|
ὥσπερ |
ὑπεδέξασθε,
βοηθήσατε
κατὰ
τάχος
ἐσβαλόντες |
[1, 37] |
ἀναισχυντῶσιν·
καίτοι
εἰ
ἦσαν
ἄνδρες,
|
ὥσπερ |
φασίν,
ἀγαθοί,
ὅσῳ
ἀληπτότεροι
ἦσαν |