Livre, Chap. |
[1, 120] |
οὐκ
ἐντεθύμηται
θράσει
ἀπίστῳ
ἐπαιρόμενος.
|
πολλὰ |
γὰρ
κακῶς
γνωσθέντα
ἀβουλοτέρων
τῶν |
[1, 6] |
τίθεται,
καὶ
διεζωμένοι
τοῦτο
δρῶσιν.
|
πολλὰ |
δ'
ἂν
καὶ
ἄλλα
τις |
[1, 71] |
τὰ
ἀκίνητα
νόμιμα
ἄριστα,
πρὸς
|
πολλὰ |
δὲ
ἀναγκαζομένοις
ἰέναι
πολλῆς
καὶ |
[1, 121] |
καταθησόμεθα
αὐτὸν
ἐν
καιρῷ.
κατὰ
|
πολλὰ |
δὲ
ἡμᾶς
εἰκὸς
ἐπικρατῆσαι,
πρῶτον |
[1, 20] |
τὴν
Παναθηναϊκὴν
πομπὴν
διακοσμοῦντι
ἀπέκτειναν.
|
πολλὰ |
δὲ
καὶ
ἄλλα
ἔτι
καὶ |
[1, 35] |
ἀπὸ
τοῦ
προφανοῦς
δεξαμένους
βοηθεῖν.
|
πολλὰ |
δέ,
ὥσπερ
ἐν
ἀρχῇ
ὑπείπομεν, |
[1, 86] |
Ἀθηναίων
οὐ
γιγνώσκω·
ἐπαινέσαντες
γὰρ
|
πολλὰ |
ἑαυτοὺς
οὐδαμοῦ
ἀντεῖπον
ὡς
οὐκ |
[1, 137] |
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀθηναίοις
ἐλθοῦσι
καὶ
|
πολλὰ |
εἰποῦσιν
οὐκ
ἐκδίδωσιν,
ἀλλ'
ἀποστέλλει |
[1, 12] |
Ἑλλήνων
ἐξ
Ἰλίου
χρονία
γενομένη
|
πολλὰ |
ἐνεόχμωσε,
καὶ
στάσεις
ἐν
ταῖς |
[1, 38] |
ὕβρει
δὲ
καὶ
ἐξουσίᾳ
πλούτου
|
πολλὰ |
ἐς
ἡμᾶς
ἄλλα
τε
ἡμαρτήκασι |
[1, 123] |
ἀπολέσθαι)
ἀλλὰ
θαρσοῦντας
ἰέναι
κατὰ
|
πολλὰ |
ἐς
τὸν
πόλεμον,
τοῦ
τε |
[1, 6] |
οἱ
ἀθληταὶ
ἠγωνίζοντο,
καὶ
οὐ
|
πολλὰ |
ἔτη
ἐπειδὴ
πέπαυται.
ἔτι
δὲ |
[1, 69] |
καὶ
πρὸς
αὐτοὺς
τοὺς
Ἀθηναίους
|
πολλὰ |
ἡμᾶς
ἤδη
τοῖς
ἁμαρτήμασιν
αὐτῶν |
[1, 109] |
ἐποίησε
καὶ
τῆς
νήσου
τὰ
|
πολλὰ |
ἤπειρον,
καὶ
διαβὰς
εἷλε
τὴν |
[1, 86] |
ἄλλοις
μὲν
γὰρ
χρήματά
ἐστι
|
πολλὰ |
καὶ
νῆες
καὶ
ἵπποι,
ἡμῖν |
[1, 94] |
ἐς
Κύπρον
καὶ
αὐτῆς
τὰ
|
πολλὰ |
κατεστρέψαντο,
καὶ
ὕστερον
ἐς
Βυζάντιον |
[1, 126] |
πόλεως,
ἐν
ᾗ
πανδημεὶ
θύουσι
|
πολλὰ |
οὐχ
ἱερεῖα,
ἀλλ'
ἁγνὰ>
θύματα |
[1, 14] |
βραχέα
ἐκέκτηντο,
καὶ
τούτων
τὰ
|
πολλὰ |
πεντηκοντόρους·
ὀψέ
τε
ἀφ'
οὗ |
[1, 78] |
γὰρ
φιλεῖ
ἐς
τύχας
τὰ
|
πολλὰ |
περιίστασθαι,
ὧν
ἴσον
τε
ἀπέχομεν |
[1, 2] |
καὶ
Βοιωτία
Πελοποννήσου
τε
τὰ
|
πολλὰ |
πλὴν
Ἀρκαδίας,
τῆς
τε
ἄλλης |
[1, 52] |
τῶν
Ἀθηνῶν
ἀκραιφνεῖς
καὶ
σφίσι
|
πολλὰ |
τὰ
ἄπορα
ξυμβεβηκότα,
αἰχμαλώτων
τε |
[1, 122] |
αὐτὸς
δὲ
ἀφ'
αὑτοῦ
τὰ
|
πολλὰ |
τεχνᾶται
πρὸς
τὸ
παρατυγχάνον·
ἐν |
[1, 5] |
ἤπειρον
ἀλλήλους.
καὶ
μέχρι
τοῦδε
|
πολλὰ |
τῆς
Ἑλλάδος
τῷ
παλαιῷ
τρόπῳ |
[1, 88] |
μεῖζον
δυνηθῶσιν,
ὁρῶντες
αὐτοῖς
τὰ
|
πολλὰ |
τῆς
Ἑλλάδος
ὑποχείρια
ἤδη
ὄντα. |
[1, 33] |
πειθομένοις
καλὴ
ἡ
ξυντυχία
κατὰ
|
πολλὰ |
τῆς
ἡμετέρας
χρείας,
πρῶτον
μὲν |
[1, 13] |
μᾶλλον
ἢ
πρότερον
ποιουμένης
τὰ
|
πολλὰ |
τυραννίδες
ἐν
ταῖς
πόλεσι
καθίσταντο, |
[1, 126] |
ἄριστα
διαγιγνώσκωσιν·
τότε
δὲ
τὰ
|
πολλὰ |
τῶν
πολιτικῶν
οἱ
ἐννέα
ἄρχοντες |
[1, 21] |
ἀληθέστερον,
ὄντα
ἀνεξέλεγκτα
καὶ
τὰ
|
πολλὰ |
ὑπὸ
χρόνου
αὐτῶν
ἀπίστως
ἐπὶ |