HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὤν 3
ὢν 8
Ὧν 1
ὧν 46
ὠνητὴ 1
ὠνόμασεν 1
ὠνομάσθη 1

Fréquences [« »]
46 ἅμα
46 ναῦς
45 πόλεμον
46 ὧν
49 οὔτε
50 ὕστερον
52 αὐτοὺς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

ὧν

Livre, Chap.

[1, 72]   μὲν ἐγκλημάτων πέρι μηδὲν ἀπολογησομένους ὧν αἱ πόλεις ἐνεκάλουν, δηλῶσαι δὲ

[1, 73]   πάνυ παλαιὰ τί δεῖ λέγειν, ὧν ἀκοαὶ μᾶλλον λόγων μάρτυρες ἢ

[1, 4]   χρώμενοι ξυνεξῆλθον. ~Μίνως γὰρ παλαίτατος ὧν ἀκοῇ ἴσμεν ναυτικὸν ἐκτήσατο καὶ

[1, 70]   τὸ ταχεῖαν τὴν ἐπιχείρησιν ποιεῖσθαι ὧν ἂν γνῶσιν. καὶ ταῦτα μετὰ

[1, 72]   ᾔδεσαν καὶ τοῖς νεωτέροις ἐξήγησιν ὧν ἄπειροι ἦσαν, νομίζοντες μᾶλλον ἂν

[1, 69]   καταλύοντες. καίτοι ἐλέγεσθε ἀσφαλεῖς εἶναι, ὧν ἄρα ὁ λόγος τοῦ ἔργου

[1, 99]   προσάγεσθαι ἦν αὐτοῖς τοὺς ἀφισταμένους. ὧν αὐτοὶ αἴτιοι ἐγένοντο οἱ ξύμμαχοι·

[1, 22]   λεχθέντων διαμνημονεῦσαι ἦν ἐμοί τε ὧν αὐτὸς ἤκουσα καὶ τοῖς ἄλλοθέν

[1, 37]   θέσιν κειμένη παρέχει αὐτοὺς δικαστὰς ὧν βλάπτουσί τινα μᾶλλον ἢ κατὰ

[1, 138]   ἔχοι, καὶ ἐξηγήσασθαι οἷός τε, ὧν δ' ἄπειρος εἴη, κρῖναι ἱκανῶς

[1, 81]   ἧς ἄρχουσι, καὶ ἐκ θαλάσσης ὧν δέονται ἐπάξονται. εἰ δ' αὖ

[1, 125]   εἶναι μέλλησιν. ὅμως δὲ καθισταμένοις ὧν ἔδει ἐνιαυτὸς μὲν οὐ διετρίβη,

[1, 68]   ὑπὸ Ἀθηναίων βλάπτεσθαι, οὐ περὶ ὧν ἐδιδάσκομεν ἑκάστοτε τὴν μάθησιν ἐποιεῖσθε,

[1, 12]   ὡς ἐπὶ πολὺ ἐγίγνοντο, ἀφ' ὧν ἐκπίπτοντες τὰς πόλεις ἔκτιζον. Βοιωτοί

[1, 129]   ἐπισχέτω ὥστε ἀνεῖναι πράσσειν τι ὧν ἐμοὶ ὑπισχνῇ, μηδὲ χρυσοῦ καὶ

[1, 111]   οὐδ' ἄλλο προυχώρει αὐτοῖς οὐδὲν ὧν ἕνεκα ἐστράτευσαν, ἀλλ' ἀπεχώρησαν πάλιν

[1, 46]   ὁρίζων τὴν Θεσπρωτίδα καὶ Κεστρίνην, ὧν ἐντὸς ἡ ἄκρα ἀνέχει τὸ

[1, 96]   ναῦς· πρόσχημα γὰρ ἦν ἀμύνεσθαι ὧν ἔπαθον δῃοῦντας τὴν βασιλέως χώραν.

[1, 1]   ἀδύνατα ἦν, ἐκ δὲ τεκμηρίων ὧν ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντί μοι πιστεῦσαι

[1, 2]   μείζους ἐγγιγνόμεναι στάσεις ἐνεποίουν ἐξ ὧν ἐφθείροντο, καὶ ἅμα ὑπὸ ἀλλοφύλων

[1, 120]   τῶν ὡραίων καὶ πάλιν ἀντίληψιν ὧν ἡ θάλασσα τῇ ἠπείρῳ δίδωσι,

[1, 73]   ὑμετέροις ξυμμάχοις ἐγένετο, ἀλλὰ περὶ ὧν ἡ πόλις ἔπεμψεν· αἰσθανόμενοι δὲ

[1, 72]   ὑπόμνησιν ποιήσασθαι τοῖς τε πρεσβυτέροις ὧν ᾔδεσαν καὶ τοῖς νεωτέροις ἐξήγησιν

[1, 137]   ἐνιαυτὸν ἐπισχὼν αὐτός σοι περὶ ὧν ἥκω δηλῶσαι. ~βασιλεὺς δέ, ὡς

[1, 51]   αἱ ἐκ τῶν Ἀθηνῶν αὗται, ὧν ἦρχε Γλαύκων τε ὁ Λεάγρου

[1, 47]   πληρώσαντες δέκα καὶ ἑκατὸν ναῦς, ὧν ἦρχε Μικιάδης καὶ Αἰσιμίδης καὶ

[1, 48]   τρία τέλη ποιήσαντες τῶν νεῶν, ὧν ἦρχε τῶν> τριῶν στρατηγῶν ἑκάστου

[1, 116]   τῇ νήσῳ Σαμίων ναυσὶν ἑβδομήκοντα, ὧν ἦσαν αἱ εἴκοσι στρατιώτιδες (ἔτυχον

[1, 13]   Σαμίοις ἦλθεν. ναυμαχία τε παλαιτάτη ὧν ἴσμεν γίγνεται Κορινθίων πρὸς Κερκυραίους·

[1, 18]   ἐνοικούντων αὐτὴν Δωριῶν ἐπὶ πλεῖστον ὧν ἴσμεν χρόνον στασιάσασα ὅμως ἐκ

[1, 78]   ἐς τύχας τὰ πολλὰ περιίστασθαι, ὧν ἴσον τε ἀπέχομεν καὶ ὁποτέρως

[1, 12]   ἐν τῇ γῇ ταύτῃ, ἀφ' ὧν καὶ ἐς Ἴλιον ἐστράτευσαν) Δωριῆς

[1, 136]   εἰ ἐκδοίη αὐτόν (εἰπὼν ὑφ' ὧν καὶ ἐφ' ᾧ διώκεται) σωτηρίας

[1, 90]   πέμψουσιν ὡς αὐτοὺς πρέσβεις περὶ ὧν λέγουσιν εὐθὺς ἀπήλλαξαν· ἑαυτὸν δ'

[1, 23]   αἵ δ' ἦσαν ἑκατέρων, ἀφ' ὧν λύσαντες τὰς σπονδὰς ἐς τὸν

[1, 57]   τὸν πόλεμον μετ' αὐτῶν ποιεῖσθαι. ὧν οἱ Ἀθηναῖοι αἰσθόμενοι καὶ βουλόμενοι

[1, 85]   τῆς Ποτειδαίας, πέμπετε δὲ περὶ ὧν οἱ ξύμμαχοί φασιν ἀδικεῖσθαι, ἄλλως

[1, 144]   καὶ ἐς τάδε προήγαγον αὐτά. ὧν οὐ χρὴ λείπεσθαι, ἀλλὰ τούς

[1, 70]   μεγάλων τῶν διαφερόντων καθεστώτων, περὶ ὧν οὐκ αἰσθάνεσθαι ἡμῖν γε δοκεῖτε,

[1, 95]   οἱ Λακεδαιμόνιοι μετεπέμποντο Παυσανίαν ἀνακρινοῦντες ὧν πέρι ἐπυνθάνοντο· καὶ γὰρ ἀδικία

[1, 139]   καὶ λεγόντων ἄλλο μὲν οὐδὲν ὧν πρότερον εἰώθεσαν, αὐτὰ δὲ τάδε

[1, 5]   εἰ λῃσταί εἰσιν, ὡς οὔτε ὧν πυνθάνονται ἀπαξιούντων τὸ ἔργον, οἷς

[1, 68]   ἡμῶν εἶχον καὶ Ποτείδαιαν ἐπολιόρκουν, ὧν τὸ μὲν ἐπικαιρότατον χωρίον πρὸς

[1, 81]   ἢ τὰς προσόδους ἀφαιρήσομεν ἀφ' ὧν τὸ ναυτικὸν τρέφουσι, βλαψόμεθα τὰ

[1, 68]   νῦν δὲ τί δεῖ μακρηγορεῖν, ὧν τοὺς μὲν δεδουλωμένους ὁρᾶτε, τοῖς

[1, 141]   ἐφ' ἑαυτὸν ἕκαστος σπεύδῃ· ἐξ ὧν φιλεῖ μηδὲν ἐπιτελὲς γίγνεσθαι. καὶ

Livre, Chap.
[1, 72]	μὲν ἐγκλημάτων πέρι μηδὲν ἀπολογησομένους	ὧν	αἱ πόλεις ἐνεκάλουν, δηλῶσαι δὲ
[1, 73]	πάνυ παλαιὰ τί δεῖ λέγειν,	ὧν	ἀκοαὶ μᾶλλον λόγων μάρτυρες ἢ
[1, 4]	χρώμενοι ξυνεξῆλθον. ~Μίνως γὰρ παλαίτατος	ὧν	ἀκοῇ ἴσμεν ναυτικὸν ἐκτήσατο καὶ
[1, 70]	τὸ ταχεῖαν τὴν ἐπιχείρησιν ποιεῖσθαι	ὧν	ἂν γνῶσιν. καὶ ταῦτα μετὰ
[1, 72]	ᾔδεσαν καὶ τοῖς νεωτέροις ἐξήγησιν	ὧν	ἄπειροι ἦσαν, νομίζοντες μᾶλλον ἂν
[1, 69]	καταλύοντες. καίτοι ἐλέγεσθε ἀσφαλεῖς εἶναι,	ὧν	ἄρα ὁ λόγος τοῦ ἔργου
[1, 99]	προσάγεσθαι ἦν αὐτοῖς τοὺς ἀφισταμένους.	ὧν	αὐτοὶ αἴτιοι ἐγένοντο οἱ ξύμμαχοι·
[1, 22]	λεχθέντων διαμνημονεῦσαι ἦν ἐμοί τε	ὧν	αὐτὸς ἤκουσα καὶ τοῖς ἄλλοθέν
[1, 37]	θέσιν κειμένη παρέχει αὐτοὺς δικαστὰς	ὧν	βλάπτουσί τινα μᾶλλον ἢ κατὰ
[1, 138]	ἔχοι, καὶ ἐξηγήσασθαι οἷός τε,	ὧν	δ' ἄπειρος εἴη, κρῖναι ἱκανῶς
[1, 81]	ἧς ἄρχουσι, καὶ ἐκ θαλάσσης	ὧν	δέονται ἐπάξονται. εἰ δ' αὖ
[1, 125]	εἶναι μέλλησιν. ὅμως δὲ καθισταμένοις	ὧν	ἔδει ἐνιαυτὸς μὲν οὐ διετρίβη,
[1, 68]	ὑπὸ Ἀθηναίων βλάπτεσθαι, οὐ περὶ	ὧν	ἐδιδάσκομεν ἑκάστοτε τὴν μάθησιν ἐποιεῖσθε,
[1, 12]	ὡς ἐπὶ πολὺ ἐγίγνοντο, ἀφ'	ὧν	ἐκπίπτοντες τὰς πόλεις ἔκτιζον. Βοιωτοί
[1, 129]	ἐπισχέτω ὥστε ἀνεῖναι πράσσειν τι	ὧν	ἐμοὶ ὑπισχνῇ, μηδὲ χρυσοῦ καὶ
[1, 111]	οὐδ' ἄλλο προυχώρει αὐτοῖς οὐδὲν	ὧν	ἕνεκα ἐστράτευσαν, ἀλλ' ἀπεχώρησαν πάλιν
[1, 46]	ὁρίζων τὴν Θεσπρωτίδα καὶ Κεστρίνην,	ὧν	ἐντὸς ἡ ἄκρα ἀνέχει τὸ
[1, 96]	ναῦς· πρόσχημα γὰρ ἦν ἀμύνεσθαι	ὧν	ἔπαθον δῃοῦντας τὴν βασιλέως χώραν.
[1, 1]	ἀδύνατα ἦν, ἐκ δὲ τεκμηρίων	ὧν	ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντί μοι πιστεῦσαι
[1, 2]	μείζους ἐγγιγνόμεναι στάσεις ἐνεποίουν ἐξ	ὧν	ἐφθείροντο, καὶ ἅμα ὑπὸ ἀλλοφύλων
[1, 120]	τῶν ὡραίων καὶ πάλιν ἀντίληψιν	ὧν	ἡ θάλασσα τῇ ἠπείρῳ δίδωσι,
[1, 73]	ὑμετέροις ξυμμάχοις ἐγένετο, ἀλλὰ περὶ	ὧν	ἡ πόλις ἔπεμψεν· αἰσθανόμενοι δὲ
[1, 72]	ὑπόμνησιν ποιήσασθαι τοῖς τε πρεσβυτέροις	ὧν	ᾔδεσαν καὶ τοῖς νεωτέροις ἐξήγησιν
[1, 137]	ἐνιαυτὸν ἐπισχὼν αὐτός σοι περὶ	ὧν	ἥκω δηλῶσαι. ~βασιλεὺς δέ, ὡς
[1, 51]	αἱ ἐκ τῶν Ἀθηνῶν αὗται,	ὧν	ἦρχε Γλαύκων τε ὁ Λεάγρου
[1, 47]	πληρώσαντες δέκα καὶ ἑκατὸν ναῦς,	ὧν	ἦρχε Μικιάδης καὶ Αἰσιμίδης καὶ
[1, 48]	τρία τέλη ποιήσαντες τῶν νεῶν,	ὧν	ἦρχε τῶν> τριῶν στρατηγῶν ἑκάστου
[1, 116]	τῇ νήσῳ Σαμίων ναυσὶν ἑβδομήκοντα,	ὧν	ἦσαν αἱ εἴκοσι στρατιώτιδες (ἔτυχον
[1, 13]	Σαμίοις ἦλθεν. ναυμαχία τε παλαιτάτη	ὧν	ἴσμεν γίγνεται Κορινθίων πρὸς Κερκυραίους·
[1, 18]	ἐνοικούντων αὐτὴν Δωριῶν ἐπὶ πλεῖστον	ὧν	ἴσμεν χρόνον στασιάσασα ὅμως ἐκ
[1, 78]	ἐς τύχας τὰ πολλὰ περιίστασθαι,	ὧν	ἴσον τε ἀπέχομεν καὶ ὁποτέρως
[1, 12]	ἐν τῇ γῇ ταύτῃ, ἀφ'	ὧν	καὶ ἐς Ἴλιον ἐστράτευσαν) Δωριῆς
[1, 136]	εἰ ἐκδοίη αὐτόν (εἰπὼν ὑφ'	ὧν	καὶ ἐφ' ᾧ διώκεται) σωτηρίας
[1, 90]	πέμψουσιν ὡς αὐτοὺς πρέσβεις περὶ	ὧν	λέγουσιν εὐθὺς ἀπήλλαξαν· ἑαυτὸν δ'
[1, 23]	αἵ δ' ἦσαν ἑκατέρων, ἀφ'	ὧν	λύσαντες τὰς σπονδὰς ἐς τὸν
[1, 57]	τὸν πόλεμον μετ' αὐτῶν ποιεῖσθαι.	ὧν	οἱ Ἀθηναῖοι αἰσθόμενοι καὶ βουλόμενοι
[1, 85]	τῆς Ποτειδαίας, πέμπετε δὲ περὶ	ὧν	οἱ ξύμμαχοί φασιν ἀδικεῖσθαι, ἄλλως
[1, 144]	καὶ ἐς τάδε προήγαγον αὐτά.	ὧν	οὐ χρὴ λείπεσθαι, ἀλλὰ τούς
[1, 70]	μεγάλων τῶν διαφερόντων καθεστώτων, περὶ	ὧν	οὐκ αἰσθάνεσθαι ἡμῖν γε δοκεῖτε,
[1, 95]	οἱ Λακεδαιμόνιοι μετεπέμποντο Παυσανίαν ἀνακρινοῦντες	ὧν	πέρι ἐπυνθάνοντο· καὶ γὰρ ἀδικία
[1, 139]	καὶ λεγόντων ἄλλο μὲν οὐδὲν	ὧν	πρότερον εἰώθεσαν, αὐτὰ δὲ τάδε
[1, 5]	εἰ λῃσταί εἰσιν, ὡς οὔτε	ὧν	πυνθάνονται ἀπαξιούντων τὸ ἔργον, οἷς
[1, 68]	ἡμῶν εἶχον καὶ Ποτείδαιαν ἐπολιόρκουν,	ὧν	τὸ μὲν ἐπικαιρότατον χωρίον πρὸς
[1, 81]	ἢ τὰς προσόδους ἀφαιρήσομεν ἀφ'	ὧν	τὸ ναυτικὸν τρέφουσι, βλαψόμεθα τὰ
[1, 68]	νῦν δὲ τί δεῖ μακρηγορεῖν,	ὧν	τοὺς μὲν δεδουλωμένους ὁρᾶτε, τοῖς
[1, 141]	ἐφ' ἑαυτὸν ἕκαστος σπεύδῃ· ἐξ	ὧν	φιλεῖ μηδὲν ἐπιτελὲς γίγνεσθαι. καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/09/2005