Livre, Chap. |
[1, 43] |
δέχεσθε
βίᾳ
ἡμῶν
μήτε
ἀμύνετε
|
αὐτοῖς |
ἀδικοῦσιν.
καὶ
τάδε
ποιοῦντες
τὰ |
[1, 44] |
οἱ
Κερκυραῖοι
ξυμπλεῖν,
ἐλύοντ'
ἂν
|
αὐτοῖς |
αἱ
πρὸς
Πελοποννησίους
σπονδαί)
ἐπιμαχίαν |
[1, 140] |
τὸν
πόλεμον,
μηδὲ
ἐν
ὑμῖν
|
αὐτοῖς |
αἰτίαν
ὑπολίπησθε
ὡς
διὰ
μικρὸν |
[1, 40] |
Πελοποννησίων
δίχα
ἐψηφισμένων
εἰ
χρὴ
|
αὐτοῖς |
ἀμύνειν,
φανερῶς
δὲ
ἀντείπομεν
τοὺς |
[1, 32] |
ὁ
κίνδυνος
εἰ
ἐσόμεθα
ὑπ'
|
αὐτοῖς, |
ἀνάγκη
καὶ
ὑμῶν
καὶ
ἄλλου |
[1, 53] |
ἐῶσι
σφᾶς
ἀποπλεῖν.
~ἔδοξεν
οὖν
|
αὐτοῖς |
ἄνδρας
ἐς
κελήτιον
ἐσβιβάσαντας
ἄνευ |
[1, 25] |
ἀπ'
αὐτῶν
ποιεῖσθαι.
ὁ
δ'
|
αὐτοῖς |
ἀνεῖλε
παραδοῦναι
καὶ
ἡγεμόνας
ποιεῖσθαι. |
[1, 98] |
ᾤκισαν
αὐτοί.
πρὸς
δὲ
Κρυστίους
|
αὐτοῖς |
ἄνευ
τῶν
ἄλλων
Εὐβοέων
πόλεμος |
[1, 45] |
οὐ
πολὺ
ὕστερον
δέκα
ναῦς
|
αὐτοῖς |
ἀπέστειλαν
βοηθούς·
ἐστρατήγει
δὲ
αὐτῶν |
[1, 140] |
ἀπισχυρισάμενοι
δὲ
σαφὲς
ἂν
καταστήσαιτε
|
αὐτοῖς |
ἀπὸ
τοῦ
ἴσου
ὑμῖν
μᾶλλον |
[1, 122] |
ἠλευθέρωσαν,
ἡμεῖς
δὲ
οὐδ'
ἡμῖν
|
αὐτοῖς |
βεβαιοῦμεν
αὐτό,
τύραννον
δὲ
ἐῶμεν |
[1, 72] |
τοῦ
παντὸς
ὡς
οὐ
ταχέως
|
αὐτοῖς |
βουλευτέον
εἴη,
ἀλλ'
ἐν
πλέονι |
[1, 74] |
κοινὸν
προλιπεῖν
μηδὲ
σκεδασθέντες
ἀχρεῖοι
|
αὐτοῖς |
γενέσθαι,
ἀλλ'
ἐσβάντες
ἐς
τὰς |
[1, 116] |
καὶ
ἐνίκων
Ἀθηναῖοι.
ὕστερον
δὲ
|
αὐτοῖς |
ἐβοήθησαν
ἐκ
τῶν
Ἀθηνῶν
νῆες |
[1, 23] |
λύσαντες
τὰς
τριακοντούτεις
σπονδὰς
αᾔ
|
αὐτοῖς |
ἐγένοντο
μετὰ
Εὐβοίας
ἅλωσιν.
διότι |
[1, 20] |
δυοῖν,
καὶ
τὸν
Πιτανάτην
λόχον
|
αὐτοῖς |
εἶναι,
ὃς
οὐδ'
ἐγένετο
πώποτε. |
[1, 27] |
τὴν
πόλιν,
Κορίνθιοι
δ'
ὡς
|
αὐτοῖς |
ἐκ
τῆς
Ἐπιδάμνου
ἦλθον
ἄγγελοι |
[1, 110] |
εἰδότες
τῶν
γεγονότων
οὐδέν·
καὶ
|
αὐτοῖς |
ἔκ
τε
γῆς
ἐπιπεσόντες
πεζοὶ |
[1, 144] |
{τοῖς
Λακεδαιμονίοις}
ἐπιτηδείως
αὐτονομεῖσθαι,
ἀλλ'
|
αὐτοῖς |
ἑκάστοις
ὡς
βούλονται·
δίκας
τε |
[1, 31] |
οὔτε
ἐς
τὰς
Λακεδαιμονίων)
ἔδοξεν
|
αὐτοῖς |
ἐλθοῦσιν
ὡς
τοὺς
Ἀθηναίους
ξυμμάχους |
[1, 29] |
οἱ
Κερκυραῖοι
κήρυκά
τε
προύπεμψαν
|
αὐτοῖς |
ἐν
ἀκατίῳ
ἀπεροῦντα
μὴ
πλεῖν |
[1, 107] |
καὶ
ταύτῃ
κωλύσειν.
ἔδοξε
δ'
|
αὐτοῖς |
ἐν
Βοιωτοῖς
περιμείνασι
σκέψασθαι
ὅτῳ |
[1, 113] |
ἀπεχώρουν
φυλακὴν
καταστήσαντες.
πορευομένοις
δ'
|
αὐτοῖς |
ἐν
Κορωνείᾳ
ἐπιτίθενται
οἵ
τε |
[1, 77] |
ξυμμάχους
δίκαις
καὶ
παρ'
ἡμῖν
|
αὐτοῖς |
ἐν
τοῖς
ὁμοίοις
νόμοις
ποιήσαντες |
[1, 95] |
τε
καταστησόμενοι
ᾗ
φαίνοιτο
ἄριστα
|
αὐτοῖς. |
ἐν
τούτῳ
δὲ
οἱ
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 141] |
οὔτ'
ἐν
κοινῷ
χρήματά
ἐστιν
|
αὐτοῖς, |
ἔπειτα
χρονίων
πολέμων
καὶ
διαποντίων |
[1, 29] |
τῶν
Κορινθίων
καὶ
αἱ
νῆες
|
αὐτοῖς |
ἐπεπλήρωντο
οὖσαι
ὀγδοήκοντα
(τεσσαράκοντα
γὰρ |
[1, 28] |
οἰκήτορας
ἀπάγειν,
ὡς
οὐ
μετὸν
|
αὐτοῖς |
Ἐπιδάμνου.
εἰ
δέ
τι
ἀντιποιοῦνται, |
[1, 19] |
πᾶσι
τάξαντες
φέρειν.
καὶ
ἐγένετο
|
αὐτοῖς |
ἐς
τόνδε
τὸν
πόλεμον
ἡ |
[1, 131] |
Τρῳάδας
ἱδρυθεὶς
πράσσων
τε
ἐσηγγέλλετο
|
αὐτοῖς |
ἐς
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
οὐκ |
[1, 92] |
τὸν
Μῆδον
προθυμίαν
τὰ
μάλιστ'
|
αὐτοῖς |
ἐτύγχανον)
τῆς
μέντοι
βουλήσεως
ἁμαρτάνοντες |
[1, 125] |
πλῆθος
ἐψηφίσαντο
πολεμεῖν.
δεδογμένον
δὲ
|
αὐτοῖς |
εὐθὺς
μὲν
ἀδύνατα
ἦν
ἐπιχειρεῖν |
[1, 107] |
δὲ
τῆς
Γερανείας
οὐκ
ἀσφαλὲς
|
αὐτοῖς |
ἐφαίνετο
Ἀθηναίων
ἐχόντων
Μέγαρα
καὶ |
[1, 44] |
Ἰταλίας
καὶ
Σικελίας
καλῶς
ἐφαίνετο
|
αὐτοῖς |
ἡ
νῆσος
ἐν
παράπλῳ
κεῖσθαι. |
[1, 58] |
τὰ
τέλη
τῶν
Λακεδαιμονίων
ὑπέσχετο
|
αὐτοῖς, |
ἢν
ἐπὶ
Ποτείδαιαν
ἴωσιν
Ἀθηναῖοι, |
[1, 28] |
ἕνεκα.
οἱ
δὲ
Κορίνθιοι
ἀπεκρίναντο
|
αὐτοῖς, |
ἢν
τάς
τε
ναῦς
καὶ |
[1, 29] |
τούτων
ὑπήκουον,
ἀλλ'
ἐπειδὴ
πλήρεις
|
αὐτοῖς |
ἦσαν
αἱ
νῆες
καὶ
οἱ |
[1, 33] |
δὲ
ἐπαμυνεῖτε
χάριν,
ὑμῖν
δ'
|
αὐτοῖς |
ἰσχύν·
ἃ
ἐν
τῷ
παντὶ |
[1, 96] |
ἑξήκοντα.
ταμιεῖόν
τε
Δῆλος
ἦν
|
αὐτοῖς, |
καὶ
αἱ
ξύνοδοι
ἐς
τὸ |
[1, 115] |
εὐθὺς
παρεσκευάζοντο
στρατεύειν.
ξυναπέστησαν
δ'
|
αὐτοῖς |
καὶ
Βυζάντιοι.
~Ἀθηναῖοι
δὲ
ὡς |
[1, 132] |
οὕτως·
ἐλευθέρωσίν
τε
γὰρ
ὑπισχνεῖτο
|
αὐτοῖς |
καὶ
πολιτείαν,
ἢν
ξυνεπαναστῶσι
καὶ |
[1, 97] |
ἐγένετο
πρός
τε
τὸν
βάρβαρον
|
αὐτοῖς |
καὶ
πρὸς
τοὺς
σφετέρους
ξυμμάχους |
[1, 44] |
Πελοποννησίους
πόλεμος
καὶ
ὣς
ἔσεσθαι
|
αὐτοῖς, |
καὶ
τὴν
Κέρκυραν
ἐβούλοντο
μὴ |
[1, 107] |
δὲ
ἀπορεῖν
ὅπῃ
διέλθωσιν
ἐπεστράτευσαν
|
αὐτοῖς, |
καί
τι
καὶ
τοῦ
δήμου |
[1, 101] |
ἐν
ᾧ
καὶ
οἱ
Εἵλωτες
|
αὐτοῖς |
καὶ
τῶν
περιοίκων
Θουριᾶταί
τε |
[1, 33] |
καὶ
τοὺς
Κορινθίους
δυναμένους
παρ'
|
αὐτοῖς |
καὶ
ὑμῖν
ἐχθροὺς
ὄντας
καὶ |
[1, 135] |
Παυσανίαν
ἐλέγχων,
ἠξίουν
τε
τοῖς
|
αὐτοῖς |
κολάζεσθαι
αὐτόν.
οἱ
δὲ
πεισθέντες |
[1, 33] |
δεξαμένων
τὴν
ξυμμαχίαν,
καὶ
προεπιβουλεύειν
|
αὐτοῖς |
μᾶλλον
ἢ
ἀντεπιβουλεύειν.
~Ἢν
δὲ |
[1, 40] |
καὶ
τὸν
νόμον
ἐφ'
ὑμῖν
|
αὐτοῖς |
μᾶλλον
ἢ
ἐφ'
ἡμῖν
θήσετε. |
[1, 118] |
δύνωνται,
ἀραμένοις
τόνδε
τὸν
πόλεμον.
|
αὐτοῖς |
μὲν
οὖν
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
διέγνωστο |
[1, 41] |
Σαμίους,
τὸ
δι'
ἡμᾶς
Πελοποννησίους
|
αὐτοῖς |
μὴ
βοηθῆσαι,
παρέσχεν
ὑμῖν
Αἰγινητῶν |
[1, 45] |
Πρωτέας
ὁ
Ἐπικλέους.
προεῖπον
δὲ
|
αὐτοῖς |
μὴ
ναυμαχεῖν
Κορινθίοις,
ἢν
μὴ |
[1, 141] |
δόξαν,
ὅπερ
εἰκός,
ὁ
πόλεμος
|
αὐτοῖς |
μηκύνηται.
μάχῃ
μὲν
γὰρ
μιᾷ |
[1, 19] |
ἡγοῦντο,
κατ'
ὀλιγαρχίαν
δὲ
σφίσιν
|
αὐτοῖς |
μόνον
ἐπιτηδείως
ὅπως
πολιτεύσουσι
θεραπεύοντες, |
[1, 128] |
δι'
ὃ
δὴ
καὶ
σφίσιν
|
αὐτοῖς |
νομίζουσι
τὸν
μέγαν
σεισμὸν
γενέσθαι |
[1, 91] |
λοιπὸν
ἰέναι
τά
τε
σφίσιν
|
αὐτοῖς |
ξύμφορα
καὶ
τὰ
κοινά.
τήν |
[1, 29] |
Κορινθίων.
τῇ
δὲ
αὐτῇ
ἡμέρᾳ
|
αὐτοῖς |
ξυνέβη
καὶ
τοὺς
τὴν
Ἐπίδαμνον |
[1, 50] |
προσκομίσαι
πρὸς
τὰ
Σύβοτα,
οἷ
|
αὐτοῖς |
ὁ
κατὰ
γῆν
στρατὸς
τῶν |
[1, 89] |
Ἀθηναίων
δὲ
τὸ
κοινόν,
ἐπειδὴ
|
αὐτοῖς |
οἱ
βάρβαροι
ἐκ
τῆς
χώρας |
[1, 27] |
Κερκυραίων
πλεῖν·
οἱ
δὲ
παρεσκευάζοντο
|
αὐτοῖς |
ὀκτὼ
ναυσὶ
ξυμπλεῖν,
καὶ
Παλῆς |
[1, 134] |
στῆλαι
δηλοῦσι)
καὶ
ὡς
ἄγος
|
αὐτοῖς |
ὂν
τὸ
πεπραγμένον
δύο
σώματα |
[1, 25] |
γὰρ
εἴκοσι
καὶ
ἑκατὸν
ὑπῆρχον
|
αὐτοῖς |
ὅτε
ἤρχοντο
πολεμεῖν)
~πάντων
οὖν |
[1, 87] |
τὸ
χωρίον,
δείξας
τι
χωρίον
|
αὐτοῖς, |
ὅτῳ
δὲ
μὴ
δοκοῦσιν,
ἐς |
[1, 111] |
οὐχ
εἷλον,
οὐδ'
ἄλλο
προυχώρει
|
αὐτοῖς |
οὐδὲν
ὧν
ἕνεκα
ἐστράτευσαν,
ἀλλ' |
[1, 46] |
Κέρκυραν,
οἱ
δὲ
Κορίνθιοι,
ἐπειδὴ
|
αὐτοῖς |
παρεσκεύαστο,
ἔπλεον
ἐπὶ
τὴν
Κέρκυραν |
[1, 72] |
ὡς
ᾔσθοντο
τῶν
λόγων,
ἔδοξεν
|
αὐτοῖς |
παριτητέα
ἐς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
εἶναι, |
[1, 109] |
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἐπέμενον,
καὶ
|
αὐτοῖς |
πολλαὶ
ἰδέαι
πολέμων
κατέστησαν.
τὸ |
[1, 57] |
Λακεδαίμονα
πέμπων
ὅπως
πόλεμος
γένηται
|
αὐτοῖς |
πρὸς
Πελοποννησίους,
καὶ
τοὺς
Κορινθίους |
[1, 102] |
μέταλλον
ἀφέντες.
~Λακεδαιμόνιοι
δέ,
ὡς
|
αὐτοῖς |
πρὸς
τοὺς
ἐν
Ἰθώμῃ
ἐμηκύνετο |
[1, 142] |
θαλάσσης
ἐπιστήμονας
γενέσθαι
οὐ
ῥᾳδίως
|
αὐτοῖς |
προσγενήσεται.
οὐδὲ
γὰρ
ὑμεῖς
μελετῶντες |
[1, 139] |
ἐκκλησίαν
οἱ
Ἀθηναῖοι
γνώμας
σφίσιν
|
αὐτοῖς |
προυτίθεσαν,
καὶ
ἐδόκει
ἅπαξ
περὶ |
[1, 88] |
μὴ
ἐπὶ
μεῖζον
δυνηθῶσιν,
ὁρῶντες
|
αὐτοῖς |
τὰ
πολλὰ
τῆς
Ἑλλάδος
ὑποχείρια |
[1, 54] |
ναυάγια
καὶ
νεκρούς,
καὶ
ὅτι
|
αὐτοῖς |
τῇ
τε
προτεραίᾳ
πρύμναν
κρουόμενοι |
[1, 37] |
πέλας,
τόσῳ
δὲ
φανερωτέραν
ἐξῆν
|
αὐτοῖς |
τὴν
ἀρετὴν
διδοῦσι
καὶ
δεχομένοις |
[1, 55] |
ἐν
θεραπείᾳ
εἶχον
πολλῇ,
ὅπως
|
αὐτοῖς |
τὴν
Κέρκυραν
ἀναχωρήσαντες
προσποιήσειαν·
ἐτύγχανον |
[1, 106] |
ἐγένετο.
τὸ
δὲ
πλῆθος
ἀπεχώρησεν
|
αὐτοῖς |
τῆς
στρατιᾶς
ἐπ'
οἴκου.
~Ἤρξαντο |
[1, 43] |
καὶ
τὰ
ἄριστα
βουλεύσεσθε
ὑμῖν
|
αὐτοῖς. |
~Τοιαῦτα
δὲ
καὶ
οἱ
Κορίνθιοι |
[1, 7] |
περιουσίας
μᾶλλον
ἔχουσαι
χρημάτων
ἐπ'
|
αὐτοῖς |
τοῖς
αἰγιαλοῖς
τείχεσιν
ἐκτίζοντο
καὶ |
[1, 99] |
ἴσου
ῥᾴδιόν
τε
προσάγεσθαι
ἦν
|
αὐτοῖς |
τοὺς
ἀφισταμένους.
ὧν
αὐτοὶ
αἴτιοι |
[1, 121] |
μὴ
ὑπ'
ἐκείνων
αὐτὰ
ἀφαιρεθέντες
|
αὐτοῖς |
τούτοις
κακῶς
πάσχειν.
~ὑπάρχουσι
δὲ |
[1, 47] |
παρῆσαν.
ἐπὶ
δὲ
τῇ
Λευκίμμῃ
|
αὐτοῖς |
τῷ
ἀκρωτηρίῳ
ὁ
πεζὸς
ἦν |
[1, 6] |
τρυφερώτερον
μετέστησαν.
καὶ
οἱ
πρεσβύτεροι
|
αὐτοῖς |
τῶν
εὐδαιμόνων
διὰ
τὸ
ἁβροδίαιτον |
[1, 47] |
γὰρ
ταύτῃ
ἠπειρῶται
αἰεί
ποτε
|
αὐτοῖς |
φίλοι
εἰσίν.
~Ἐπειδὴ
δὲ
παρεσκεύαστο |
[1, 15] |
ὅμως
οὐκ
ἐλαχίστην
οἱ
προσσχόντες
|
αὐτοῖς |
χρημάτων
τε
προσόδῳ
καὶ
ἄλλων |
[1, 50] |
δὲ
ἦν
ὀψὲ
καὶ
ἐπεπαιάνιστο
|
αὐτοῖς |
ὡς
ἐς
ἐπίπλουν,
καὶ
οἱ |
[1, 118] |
ἄμεινον
ἔσται·
ὁ
δὲ
ἀνεῖλεν
|
αὐτοῖς, |
ὡς
λέγεται,
κατὰ
κράτος
πολεμοῦσι |
[1, 132] |
τι
ἀνήκεστον,
πρίν
γε
δὴ
|
αὐτοῖς, |
ὡς
λέγεται,
ὁ
μέλλων
τὰς |