Livre, Chap. |
[1, 124] |
ὦ
ἄνδρες
ξύμμαχοι,
καὶ
ἅμα
|
τάδε |
ἄριστα
λέγεσθαι,
ψηφίσασθε
τὸν
πόλεμον |
[1, 71] |
ξυνηθεστέρους
ἂν
ἄλλους
εὕροιμεν.
πρὸς
|
τάδε |
βουλεύεσθε
εὖ
καὶ
τὴν
Πελοπόννησον |
[1, 128] |
Γόγγυλον
φέροντα
αὐτῷ·
ἐνεγέγραπτο
δὲ
|
τάδε |
ἐν
αὐτῇ,
ὡς
ὕστερον
ἀνηυρέθη· |
[1, 69] |
τὸ
πλέον
ἢ
αἰτίᾳ
νομίσῃ
|
τάδε |
λέγεσθαι·
αἰτία
μὲν
γὰρ
φίλων |
[1, 42] |
καὶ
μὴ
νομίσῃ
δίκαια
μὲν
|
τάδε |
λέγεσθαι,
ξύμφορα
δέ,
εἰ
πολεμήσει, |
[1, 91] |
ἔφη
χρῆναι
ξυμμαχεῖν
ἢ
καὶ
|
τάδε |
νομίζειν
ὀρθῶς
ἔχειν.
~οἱ
δὲ |
[1, 36] |
τοῦτον
φίλον
ἔχειν.
~Καὶ
ὅτῳ
|
τάδε |
ξυμφέροντα
μὲν
δοκεῖ
λέγεσθαι,
φοβεῖται |
[1, 56] |
~Μετὰ
ταῦτα
δ'
εὐθὺς
καὶ
|
τάδε |
ξυνέβη
γενέσθαι
τοῖς
Ἀθηναίοις
καὶ |
[1, 139] |
ὧν
πρότερον
εἰώθεσαν,
αὐτὰ
δὲ
|
τάδε |
ὅτι
Λακεδαιμόνιοι
βούλονται
τὴν
εἰρήνην |
[1, 124] |
ὑμῖν
πολεμεῖν
καὶ
ἡμῶν
κοινῇ
|
τάδε |
παραινούντων,
εἴπερ
βεβαιότατον
τὸ
ταὐτὰ |
[1, 43] |
μήτε
ἀμύνετε
αὐτοῖς
ἀδικοῦσιν.
καὶ
|
τάδε |
ποιοῦντες
τὰ
προσήκοντά
τε
δράσετε |
[1, 144] |
τε
βάρβαρον
ἀπεώσαντο
καὶ
ἐς
|
τάδε |
προήγαγον
αὐτά.
ὧν
οὐ
χρὴ |
[1, 41] |
ἡμῖν
θήσετε.
~Δικαιώματα
μὲν
οὖν
|
τάδε |
πρὸς
ὑμᾶς
ἔχομεν
ἱκανὰ
κατὰ |
[1, 143] |
ἀλλὰ
τῶν
σωμάτων·
οὐ
γὰρ
|
τάδε |
τοὺς
ἄνδρας,
ἀλλ'
οἱ
ἄνδρες |
[1, 122] |
καταλύειν.
καὶ
οὐκ
ἴσμεν
ὅπως
|
τάδε |
τριῶν
τῶν
μεγίστων
ξυμφορῶν
ἀπήλλακται, |
[1, 129] |
τὴν
ἐπιστολὴν
διέπεμψεν·
ἀντενεγέγραπτο
δὲ
|
τάδε· |
ὧδε
λέγει
βασιλεὺς
Ξέρξης
Παυσανίᾳ. |