Livre, Chap. |
[1, 113] |
Φωκεῦσιν.
~Καὶ
χρόνου
ἐγγενομένου
μετὰ
|
ταῦτα |
Ἀθηναῖοι,
Βοιωτῶν
τῶν
φευγόντων
ἐχόντων |
[1, 131] |
τό
τε
πρῶτον
δι'
αὐτὰ
|
ταῦτα |
ἀνεκάλεσαν
αὐτόν,
καὶ
ἐπειδὴ
τῇ |
[1, 82] |
μὲν
ἐσακούωσί
τι
πρεσβευομένων
ἡμῶν,
|
ταῦτα |
ἄριστα·
ἢν
δὲ
μή,
διελθόντων |
[1, 144] |
οὐκ
ἄρξομεν,
ἀρχομένους
δὲ
ἀμυνούμεθα.
|
ταῦτα |
γὰρ
δίκαια
καὶ
πρέποντα
ἅμα |
[1, 115] |
Πηγὰς
καὶ
Τροιζῆνα
καὶ
Ἀχαΐαν·
|
ταῦτα |
γὰρ
εἶχον
Ἀθηναῖοι
Πελοποννησίων.
Ἕκτῳ |
[1, 85] |
παρασκευάζεσθε
δὲ
τὸν
πόλεμον
ἅμα.
|
ταῦτα |
γὰρ
καὶ
κράτιστα
βουλεύσεσθε
καὶ |
[1, 23] |
τι
φθείρασα
ἡ
λοιμώδης
νόσος·
|
ταῦτα |
γὰρ
πάντα
μετὰ
τοῦδε
τοῦ |
[1, 14] |
ἐς
πλῆθος
ἐγένοντο
καὶ
Κερκυραίοις·
|
ταῦτα |
γὰρ
τελευταῖα
πρὸ
τῆς
Ξέρξου |
[1, 56] |
σπονδαῖς
μετὰ
Κερκυραίων
ἐναυμάχουν.
~Μετὰ
|
ταῦτα |
δ'
εὐθὺς
καὶ
τάδε
ξυνέβη |
[1, 118] |
καὶ
πρότερον
ὑπήκοοι
εἶναι.
~Μετὰ
|
ταῦτα |
δὲ
ἤδη
γίγνεται
οὐ
πολλοῖς |
[1, 24] |
τὸν
τῶν
βαρβάρων
πόλεμον
καταλῦσαι.
|
ταῦτα |
δὲ
ἱκέται
καθεζόμενοι
ἐς
τὸ |
[1, 118] |
πρόφασις
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
κατέστη.
|
ταῦτα |
δὲ
ξύμπαντα
ὅσα
ἔπραξαν
οἱ |
[1, 57] |
τοὺς
ἐπὶ
Θρᾴκης
ξυναποστήσωσι
ξυμμάχους.
|
~ταῦτα |
δὲ
περὶ
τοὺς
Ποτειδεάτας
οἱ |
[1, 90] |
καθαιροῦντας
πάντα.
καὶ
ὁ
μὲν
|
ταῦτα |
διδάξας
καὶ
ὑπειπὼν
τἆλλα
ὅτι |
[1, 98] |
ὁμολογίαν.
Ναξίοις
δὲ
ἀποστᾶσι
μετὰ
|
ταῦτα |
ἐπολέμησαν
καὶ
πολιορκίᾳ
παρεστήσαντο,
πρώτη |
[1, 28] |
τοὺς
ἐν
Ἐπιδάμνῳ
ἀπαγάγωσι,
ποιήσειν
|
ταῦτα· |
ἑτοῖμοι
δὲ
εἶναι
καὶ
ὥστε |
[1, 57] |
Βοττιαίοις
ξυναποστῆναι,
νομίζων,
εἰ
ξύμμαχα
|
ταῦτα |
ἔχοι
ὅμορα
ὄντα
τὰ
χωρία, |
[1, 31] |
εὑρίσκεσθαι.
οἱ
δὲ
Κορίνθιοι
πυθόμενοι
|
ταῦτα |
ἦλθον
καὶ
αὐτοὶ
ἐς
τὰς |
[1, 137] |
ὁ
δὲ
ναύκληρος
ποιεῖ
τε
|
ταῦτα |
καὶ
ἀποσαλεύσας
ἡμέραν
καὶ
νύκτα |
[1, 100] |
πόλεμον
καθίσταντο.
~Ἐγένετο
δὲ
μετὰ
|
ταῦτα |
καὶ
ἡ
ἐπ'
Εὐρυμέδοντι
ποταμῷ |
[1, 87] |
μὲν
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου
διαπραξάμενοι
|
ταῦτα, |
καὶ
οἱ
Ἀθηναίων
πρέσβεις
ὕστερον |
[1, 143] |
τοὺς
ἄνδρας,
ἀλλ'
οἱ
ἄνδρες
|
ταῦτα |
κτῶνται.
καὶ
εἰ
ᾤμην
πείσειν |
[1, 130] |
κάλλιστα
καὶ
ἄριστα
ἕξει
ἀμφοτέροις.
|
~ταῦτα |
λαβὼν
ὁ
Παυσανίας
τὰ
γράμματα, |
[1, 18] |
καὶ
οἱ
ξυμπολεμήσαντες.
δυνάμει
γὰρ
|
ταῦτα |
μέγιστα
διεφάνη·
ἴσχυον
γὰρ
οἱ |
[1, 128] |
λόγῳ
ἀπέδρασαν
αὐτόν.
ἔπρασσε
δὲ
|
ταῦτα |
μετὰ
Γογγύλου
τοῦ
Ἐρετριῶς,
ᾧπερ |
[1, 70] |
ποιεῖσθαι
ὧν
ἂν
γνῶσιν.
καὶ
|
ταῦτα |
μετὰ
πόνων
πάντα
καὶ
κινδύνων |
[1, 105] |
καταστάντος
πρὸς
Αἰγινήτας
Ἀθηναίοις
μετὰ
|
ταῦτα |
ναυμαχία
γίγνεται
ἐπ'
Αἰγίνῃ
μεγάλη |
[1, 133] |
διακόνων
ἀποθανεῖν,
κἀκείνου
αὐτά
τε
|
ταῦτα |
ξυνομολογοῦντος
καὶ
περὶ
τοῦ
παρόντος |
[1, 66] |
ἔτι
ἀνοκωχὴ
ἦν·
ἰδίᾳ
γὰρ
|
ταῦτα |
οἱ
Κορίνθιοι
ἔπραξαν.
~πολιορκουμένης
δὲ |
[1, 11] |
ἦν
καὶ
αὐτά
γε
δὴ
|
ταῦτα, |
ὀνομαστότατα
τῶν
πρὶν
γενόμενα,
δηλοῦται |
[1, 114] |
αὐτόνομοι
πάλιν
ἐγένοντο.
~Μετὰ
δὲ
|
ταῦτα |
οὐ
πολλῷ
ὕστερον
Εὔβοια
ἀπέστη |
[1, 111] |
Ὀρέστην
ἔχοντες
ἄπρακτοι.
μετὰ
δὲ
|
ταῦτα |
οὐ
πολλῷ
ὕστερον
χίλιοι
Ἀθηναίων |
[1, 32] |
τῆς
ξυμμαχίας
τῆς
αἰτήσεως
καὶ
|
ταῦτα |
πιστεύοντες
ἐχυρὰ
ὑμῖν
παρέξεσθαι
ἀπέστειλαν |
[1, 113] |
ὡς
ἑκάστοις
ἐπὶ
τὰ
χωρία
|
ταῦτα |
πολέμια
ὄντα,
Τολμίδου
τοῦ
Τολμαίου |
[1, 14] |
ναυτικῶν
ἦν.
φαίνεται
δὲ
καὶ
|
ταῦτα |
πολλαῖς
γενεαῖς
ὕστερα
γενόμενα
τῶν |
[1, 128] |
ποιῆσαι.
δυνατὸς
δὲ
δοκῶ
εἶναι
|
ταῦτα |
πρᾶξαι
μετὰ
σοῦ
βουλευόμενος.
εἰ |
[1, 6] |
οἱ
βάρβαροι.
σημεῖον
δ'
ἐστὶ
|
ταῦτα |
τῆς
Ἑλλάδος
ἔτι
οὕτω
νεμόμενα |
[1, 108] |
δὲ
καὶ
οἱ
Αἰγινῆται
μετὰ
|
ταῦτα |
τοῖς
Ἀθηναίοις,
τείχη
τε
περιελόντες |
[1, 112] |
μετ'
αὐτῶν.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
μετὰ
|
ταῦτα |
τὸν
ἱερὸν
καλούμενον
πόλεμον
ἐστράτευσαν, |
[1, 45] |
κωλύειν
κατὰ
δύναμιν.
προεῖπον
δὲ
|
ταῦτα |
τοῦ
μὴ
λύειν
ἕνεκα
τὰς |
[1, 54] |
ἀντεπέπλεον
ἐκ
τῶν
Συβότων,
διὰ
|
ταῦτα |
τροπαῖον
ἔστησαν.
~οὕτω
μὲν
ἑκάτεροι |
[1, 14] |
Καρχηδονίους
ἐνίκων
ναυμαχοῦντες·
~δυνατώτατα
γὰρ
|
ταῦτα |
τῶν
ναυτικῶν
ἦν.
φαίνεται
δὲ |
[1, 12] |
ἔστιν
ἃ
χωρία.
πάντα
δὲ
|
ταῦτα |
ὕστερον
τῶν
Τρωικῶν
ἐκτίσθη.
~Δυνατωτέρας |