Livre, Chap.
[1, 134]	ὃ γραφῇ στῆλαι δηλοῦσι) καὶ	ὡς	ἄγος αὐτοῖς ὂν τὸ πεπραγμένον
[1, 84]	παρασκευαζόμεθα· καὶ οὐκ ἐξ ἐκείνων	ὡς	ἁμαρτησομένων ἔχειν δεῖ τὰς ἐλπίδας,
[1, 33]	περὶ τῶν μεγίστων κινδυνεύοντας δεξάμενοι	ὡς	ἂν μάλιστα μετ' αἰειμνήστου μαρτυρίου
[1, 93]	δὴ θαλάσσης πρῶτος ἐτόλμησεν εἰπεῖν	ὡς	ἀνθεκτέα ἐστί) καὶ τὴν ἀρχὴν
[1, 134]	δὲ ποιησάμενοι χαλκοῦς ἀνδριάντας δύο	ὡς	ἀντὶ Παυσανίου ἀνέθεσαν. ~οἱ δὲ
[1, 10]	σκοποῦντι οὐ πολλοὶ φαίνονται ἐλθόντες,	ὡς	ἀπὸ πάσης τῆς Ἑλλάδος κοινῇ
[1, 65]	καὶ ὅπως τὰ ἔξωθεν ἕξει	ὡς	ἄριστα, ἔκπλουν ποιεῖται λαθὼν τὴν
[1, 129]	περὶ τῶν ἑαυτοῦ πραγμάτων, πράσσειν	ὡς	ἄριστα καὶ πιστότατα. ὁ δὲ
[1, 27]	~ἐπολιόρκουν τὴν πόλιν, Κορίνθιοι δ'	ὡς	αὐτοῖς ἐκ τῆς Ἐπιδάμνου ἦλθον
[1, 102]	τὸ μέταλλον ἀφέντες. ~Λακεδαιμόνιοι δέ,	ὡς	αὐτοῖς πρὸς τοὺς ἐν Ἰθώμῃ
[1, 133]	ἐντός τινας ἔκρυψε, καὶ Παυσανίου	ὡς	αὐτὸν ἐλθόντος καὶ ἐρωτῶντος τὴν
[1, 61]	ξυμμαχίαν ἀναγκαίαν πρὸς τὸν Περδίκκαν,	ὡς	αὐτοὺς κατήπειγεν ἡ Ποτείδαια καὶ
[1, 90]	ταῦτ' εἰπόντας ἀποκρινάμενοι ὅτι πέμψουσιν	ὡς	αὐτοὺς πρέσβεις περὶ ὧν λέγουσιν
[1, 137]	οὐκ ἐκδίδωσιν, ἀλλ' ἀποστέλλει βουλόμενον	ὡς	βασιλέα πορευθῆναι ἐπὶ τὴν ἑτέραν
[1, 2]	ἐκπίπτοντες παρ' Ἀθηναίους οἱ δυνατώτατοι	ὡς	βέβαιον ὂν ἀνεχώρουν, καὶ πολῖται
[1, 63]	ἤρθη, βραχὺ μέν τι προῆλθον	ὡς	βοηθήσοντες, καὶ οἱ Μακεδόνες ἱππῆς
[1, 144]	ἐπιτηδείως αὐτονομεῖσθαι, ἀλλ' αὐτοῖς ἑκάστοις	ὡς	βούλονται· δίκας τε ὅτι ἐθέλομεν
[1, 22]	τοῖς ἄλλοθέν ποθεν ἐμοὶ ἀπαγγέλλουσιν·	ὡς	δ' ἂν ἐδόκουν ἐμοὶ ἕκαστοι
[1, 65]	αὐτὸς ἤθελε τῶν μενόντων εἶναι·	ὡς	δ' οὐκ ἔπειθε, βουλόμενος τὰ
[1, 26]	δὲ μή, ὡς πολεμίοις χρήσεσθαι.	ὡς	δ' οὐκ ἐπείθοντο, οἱ μὲν
[1, 109]	Πελοποννησίων ἀπ' Αἰγύπτου ἀπαγάγοι Ἀθηναίους.	ὡς	δὲ αὐτῷ οὐ προυχώρει καὶ
[1, 1]	καὶ μέρει τινὶ τῶν βαρβάρων,	ὡς	δὲ εἰπεῖν καὶ ἐπὶ πλεῖστον
[1, 34]	ὁμοῖοι τοῖς λειπομένοις εἶναι ἐκπέμπονται.	ὡς	δὲ ἠδίκουν σαφές ἐστιν· προκληθέντες
[1, 48]	τε καὶ ἐπὶ σφᾶς πλεούσας.	ὡς	δὲ κατεῖδον ἀλλήλους, ἀντιπαρετάσσοντο, ἐπὶ
[1, 29]	εἶναι καὶ τὰς ἄλλας ἐπισκευάσαντες.	ὡς	δὲ ὁ κῆρύξ τε ἀπήγγειλεν
[1, 64]	καὶ κείρων ἅμα τὴν γῆν,	ὡς	δὲ οὐδεὶς ἐπεξῄει ἐς μάχην,
[1, 40]	βίαιοι καὶ πλεονέκται εἰσὶ δεδήλωται·	ὡς	δὲ οὐκ ἂν δικαίως αὐτοὺς
[1, 90]	οὐ δηλοῦντες ἐς τοὺς Ἀθηναίους,	ὡς	δὲ τοῦ βαρβάρου, εἰ αὖθις
[1, 140]	ἐν ὑμῖν αὐτοῖς αἰτίαν ὑπολίπησθε	ὡς	διὰ μικρὸν ἐπολεμήσατε. τὸ γὰρ
[1, 74]	ὕστερον ἐσβῆναι ἐς τὰς ναῦς	ὡς	διεφθαρμένοι, οὐδὲν ἂν ἔδει ἔτι
[1, 134]	τῶν ἐφόρων τὸ πρόσωπον προσιόντος	ὡς	εἶδε, γνῶναι ἐφ' ᾧ ἐχώρει,
[1, 4]	ἡγεμόνας ἐγκαταστήσας· τό τε λῃστικόν,	ὡς	εἰκός, καθῄρει ἐκ τῆς θαλάσσης
[1, 98]	ἔπειτα δὲ καὶ τῶν ἄλλων	ὡς	ἑκάστῃ ξυνέβη. ~αἰτίαι δὲ ἄλλαι
[1, 3]	ὄνομα ἀποκεκρίσθαι. οἱ δ' οὖν	ὡς	ἕκαστοι Ἕλληνες κατὰ πόλεις τε
[1, 48]	τὸ μέσον οἱ ἄλλοι ξύμμαχοι	ὡς	ἕκαστοι· εὐώνυμον δὲ κέρας αὐτοὶ
[1, 67]	ἄλλοι τε παριόντες ἐγκλήματα ἐποιοῦντο	ὡς	ἕκαστοι καὶ Μεγαρῆς, δηλοῦντες μὲν
[1, 89]	μετὰ τοῦτο ἀπέπλευσαν ἐξ Ἑλλησπόντου	ὡς	ἕκαστοι κατὰ πόλεις. Ἀθηναίων δὲ
[1, 107]	χίλιοι καὶ τῶν ἄλλων ξυμμάχων	ὡς	ἕκαστοι· ξύμπαντες δὲ ἐγένοντο τετρακισχίλιοι
[1, 15]	ἐποιοῦντο, κατ' ἀλλήλους δὲ μᾶλλον	ὡς	ἕκαστοι οἱ ἀστυγείτονες ἐπολέμουν. μάλιστα
[1, 113]	χιλίοις ὁπλίταις, τῶν δὲ ξυμμάχων	ὡς	ἑκάστοις ἐπὶ τὰ χωρία ταῦτα
[1, 93]	οὐ ξυνειργασμένων ἔστιν ᾗ, ἀλλ'	ὡς	ἕκαστόν ποτε προσέφερον, πολλαί τε
[1, 22]	περὶ τῶν αὐτῶν ἔλεγον, ἀλλ'	ὡς	ἑκατέρων τις εὐνοίας ἢ μνήμης
[1, 69]	καὶ τὴν ἀξίωσιν τῆς ἀρετῆς	ὡς	ἐλευθερῶν τὴν Ἑλλάδα φέρεται. μόλις
[1, 3]	διὰ τὸ μηδὲ Ἕλληνάς πω,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ, ἀντίπαλον ἐς ἓν
[1, 10]	τὰς δὲ Φιλοκτήτου πεντήκοντα, δηλῶν,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ, τὰς μεγίστας καὶ
[1, 93]	γὰρ ναυσὶ μάλιστα προσέκειτο, ἰδών,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ, τῆς βασιλέως στρατιᾶς
[1, 22]	παρατυχόντος πυνθανόμενος ἠξίωσα γράφειν, οὐδ'	ὡς	ἐμοὶ ἐδόκει, ἀλλ' οἷς τε
[1, 68]	ἀλλὰ τῶν λεγόντων μᾶλλον ὑπενοεῖτε	ὡς	ἕνεκα τῶν αὑτοῖς ἰδίᾳ διαφόρων
[1, 77]	τῷ κρατοῦντι ὑποχωρεῖν. ἀδικούμενοί τε,	ὡς	ἔοικεν, οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον ὀργίζονται
[1, 85]	τὸν διδόντα οὐ πρότερον νόμιμον	ὡς	ἐπ' ἀδικοῦντα ἰέναι. παρασκευάζεσθε δὲ
[1, 48]	λαβόντες τριῶν ἡμερῶν σιτία ἀνήγοντο	ὡς	ἐπὶ ναυμαχίαν ἀπὸ τοῦ Ξειμερίου
[1, 82]	ἄμεινον ἐξείργασται· ἧς φείδεσθαι χρὴ	ὡς	ἐπὶ πλεῖστον, καὶ μὴ ἐς
[1, 12]	καὶ στάσεις ἐν ταῖς πόλεσιν	ὡς	ἐπὶ πολὺ ἐγίγνοντο, ἀφ' ὧν
[1, 138]	Ἀττικῇ· οὐ γὰρ ἐξῆν θάπτειν	ὡς	ἐπὶ προδοσίᾳ φεύγοντος. τὰ μὲν
[1, 126]	ἐν Πελοποννήσῳ, κατέλαβε τὴν ἀκρόπολιν	ὡς	ἐπὶ τυραννίδι, νομίσας ἑορτήν τε
[1, 126]	αὐτοῦ ἐκδιδράσκουσιν· οἱ δ' ἄλλοι	ὡς	ἐπιέζοντο καί τινες καὶ ἀπέθνῃσκον
[1, 82]	μήτε πόλεμον ἄγαν δηλοῦντας μήθ'	ὡς	ἐπιτρέψομεν, κἀν τούτῳ καὶ τὰ
[1, 1]	πόλεμον τῶν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων,	ὡς	ἐπολέμησαν πρὸς ἀλλήλους, ἀρξάμενος εὐθὺς
[1, 63]	οὖν ξυναγαγόντι τοὺς μεθ' αὑτοῦ	ὡς	ἐς ἐλάχιστον χωρίον δρόμῳ βιάσασθαι
[1, 50]	ἦν ὀψὲ καὶ ἐπεπαιάνιστο αὐτοῖς	ὡς	ἐς ἐπίπλουν, καὶ οἱ Κορίνθιοι
[1, 62]	καὶ εἶδον τοὺς ἐναντίους παρασκευαζομένους	ὡς	ἐς μάχην, ἀντικαθίσταντο καὶ αὐτοί,
[1, 145]	ἐκείνου γνώμῃ, καθ' ἕκαστά τε	ὡς	ἔφρασε καὶ τὸ ξύμπαν, οὐδὲν
[1, 126]	τῶν Ἀθηναίων ἐπιτετραμμένοι τὴν φυλακήν,	ὡς	ἑώρων ἀποθνῄσκοντας ἐν τῷ ἱερῷ,
[1, 63]	μάλιστα σταδίους καὶ ἔστι καταφανέσ)	ὡς	ἡ μάχη ἐγίγνετο καὶ τὰ
[1, 91]	τοῖς Ἀθηναίοις κρύφα πέμπει κελεύων	ὡς	ἥκιστα ἐπιφανῶς κατασχεῖν καὶ μὴ
[1, 141]	τιμωρήσασθαί τινα βούλονται, οἱ δὲ	ὡς	ἥκιστα τὰ οἰκεῖα φθεῖραι. χρόνιοί
[1, 131]	Σπαρτιάτας προαγορεύειν. ὁ δὲ βουλόμενος	ὡς	ἥκιστα ὕποπτος εἶναι καὶ πιστεύων
[1, 86]	τάχει καὶ παντὶ σθένει. καὶ	ὡς	ἡμᾶς πρέπει βουλεύεσθαι ἀδικουμένους μηδεὶς
[1, 84]	ἔχειν δεῖ τὰς ἐλπίδας, ἀλλ'	ὡς	ἡμῶν αὐτῶν ἀσφαλῶς προνοουμένων. πολύ
[1, 47]	στρατόπεδον ἐποιήσαντο. ~οἱ δὲ Κερκυραῖοι	ὡς	ᾔσθοντο αὐτοὺς προσπλέοντας, πληρώσαντες δέκα
[1, 61]	πόλεων ὅτι ἀφεστᾶσι, καὶ πέμπουσιν,	ὡς	ᾔσθοντο καὶ τοὺς μετ' Ἀριστέως
[1, 116]	αὐτοῖς καὶ Βυζάντιοι. ~Ἀθηναῖοι δὲ	ὡς	ᾔσθοντο, πλεύσαντες ναυσὶν ἑξήκοντα ἐπὶ
[1, 72]	Λακεδαίμονι περὶ ἄλλων παροῦσα, καὶ	ὡς	ᾔσθοντο τῶν λόγων, ἔδοξεν αὐτοῖς
[1, 135]	Ἀθηναίους ξυνεπῃτιῶντο καὶ τὸν Θεμιστοκλέα,	ὡς	ηὕρισκον ἐκ τῶν περὶ Παυσανίαν
[1, 127]	οἴσειν αὐτῷ πρὸς τὴν πόλιν	ὡς	καὶ διὰ τὴν ἐκείνου ξυμφορὰν
[1, 37]	σφᾶς τὸν λόγον ποιησαμένων, ἀλλ'	ὡς	καὶ ἡμεῖς τε ἀδικοῦμεν καὶ
[1, 32]	δεησομένους ἀναδιδάξαι πρῶτον, μάλιστα μὲν	ὡς	καὶ ξύμφορα δέονται, εἰ δὲ
[1, 32]	γε οὐκ ἐπιζήμια, ἔπειτα δὲ	ὡς	καὶ τὴν χάριν βέβαιον ἕξουσιν·
[1, 13]	ἐπιμισγόντων, χρήμασί τε δυνατοὶ ἦσαν,	ὡς	καὶ τοῖς παλαιοῖς ποιηταῖς δεδήλωται·
[1, 135]	Παυσανίου ἀνέθεσαν. ~οἱ δὲ Ἀθηναῖοι,	ὡς	καὶ τοῦ θεοῦ ἄγος κρίναντος,
[1, 26]	τεσσαράκοντα ναυσὶ μετὰ τῶν φυγάδων	ὡς	κατάξοντες, καὶ τοὺς Ἰλλυριοὺς προσλαβόντες.
[1, 63]	καὶ οἱ Μακεδόνες ἱππῆς ἀντιπαρετάξαντο	ὡς	κωλύσοντες· ἐπειδὴ δὲ διὰ τάχους
[1, 24]	δὲ ἐν ἀλλήλοις ἔτη πολλά,	ὡς	λέγεται, ἀπὸ πολέμου τινὸς τῶν
[1, 138]	ὧν ἥκω δηλῶσαι. ~βασιλεὺς δέ,	ὡς	λέγεται, ἐθαύμασέ τε αὐτοῦ τὴν
[1, 118]	ἔσται· ὁ δὲ ἀνεῖλεν αὐτοῖς,	ὡς	λέγεται, κατὰ κράτος πολεμοῦσι νίκην
[1, 132]	ἀνήκεστον, πρίν γε δὴ αὐτοῖς,	ὡς	λέγεται, ὁ μέλλων τὰς τελευταίας
[1, 21]	μεῖζον κοσμοῦντες μᾶλλον πιστεύων, οὔτε	ὡς	λογογράφοι ξυνέθεσαν ἐπὶ τὸ προσαγωγότερον
[1, 141]	γίγνεσθαι. καὶ γὰρ οἱ μὲν	ὡς	μάλιστα τιμωρήσασθαί τινα βούλονται, οἱ
[1, 139]	καὶ ὡς χρὴ πολεμεῖν καὶ	ὡς	μὴ ἐμπόδιον εἶναι τὸ ψήφισμα
[1, 120]	νῦν λεγομένων μὴ κακοὺς κριτὰς	ὡς	μὴ προσηκόντων εἶναι, προσδέχεσθαι δέ
[1, 24]	πέμπουσιν ἐς τὴν Κέρκυραν πρέσβεις	ὡς	μητρόπολιν οὖσαν, δεόμενοι μὴ σφᾶς
[1, 54]	τοῖς ἐν τῇ νήσῳ Συβότοις	ὡς	νενικηκότες. γνώμῃ δὲ τοιᾷδε ἑκάτεροι
[1, 105]	ἐλθόντες ἀνθίστασαν τροπαῖον καὶ αὐτοὶ	ὡς	νικήσαντες. καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκβοηθήσαντες
[1, 100]	ξυμμάχων ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς χρόνους	ὡς	οἰκιοῦντες τὰς τότε καλουμένας Ἐννέα
[1, 25]	εἰ παραδοῖεν Κορινθίοις τὴν πόλιν	ὡς	οἰκισταῖς καὶ τιμωρίαν τινὰ πειρῷντ'
[1, 9]	αὐτὸς ἀφικόμενος καὶ Ἀρκάσι προσπαρασχών,	ὡς	Ὅμηρος τοῦτο δεδήλωκεν, εἴ τῳ
[1, 63]	ὁ Ἀριστεὺς ἀπὸ τῆς διώξεως,	ὡς	ὁρᾷ τὸ ἄλλο στράτευμα ἡσσημένον,
[1, 34]	ἢ ἀντεπιβουλεύειν. ~Ἢν δὲ λέγωσιν	ὡς	οὐ δίκαιον τοὺς σφετέρους ἀποίκους
[1, 120]	ξύμμαχοι, οὐκ ἂν ἔτι αἰτιασαίμεθα	ὡς	οὐ καὶ αὐτοὶ ἐψηφισμένοι τὸν
[1, 28]	φρουρούς τε καὶ οἰκήτορας ἀπάγειν,	ὡς	οὐ μετὸν αὐτοῖς Ἐπιδάμνου. εἰ
[1, 78]	Ἑλλὰς νομίζει. ~Βουλεύεσθε οὖν βραδέως	ὡς	οὐ περὶ βραχέων, καὶ μὴ
[1, 95]	λόγους καὶ προσεῖχον τὴν γνώμην	ὡς	οὐ περιοψόμενοι τἆλλά τε καταστησόμενοι
[1, 72]	δηλῶσαι δὲ περὶ τοῦ παντὸς	ὡς	οὐ ταχέως αὐτοῖς βουλευτέον εἴη,
[1, 77]	δὲ οὐδ' ἂν αὐτοὶ ἀντέλεγον	ὡς	οὐ χρεὼν τὸν ἥσσω τῷ
[1, 133]	καὶ τἆλλ' ἀποφαίνοντος καθ' ἕκαστον,	ὡς	οὐδὲν πώποτε αὐτὸν ἐν ταῖς
[1, 86]	γὰρ πολλὰ ἑαυτοὺς οὐδαμοῦ ἀντεῖπον	ὡς	οὐκ ἀδικοῦσι τοὺς ἡμετέρους ξυμμάχους
[1, 141]	πολέμου καὶ τῶν ἑκατέροις ὑπαρχόντων	ὡς	οὐκ ἀσθενέστερα ἕξομεν γνῶτε καθ'
[1, 68]	ἠδίκουν τὴν Ἑλλάδα, διδασκαλίας ἂν	ὡς	οὐκ εἰδόσι προσέδει· νῦν δὲ
[1, 38]	παντὸς καὶ νῦν πολεμοῦσι, λέγοντες	ὡς	οὐκ ἐπὶ τῷ κακῶς πάσχειν
[1, 9]	διὰ τὸν Ξρυσίππου θάνατον) καὶ	ὡς	οὐκέτι ἀνεχώρησεν Εὐρυσθεύς, βουλομένων καὶ
[1, 73]	ἐποίησεν· νικηθεὶς γὰρ ταῖς ναυσὶν	ὡς	οὐκέτι αὐτῷ ὁμοίας οὔσης τῆς
[1, 103]	δ' ἐν Ἰθώμῃ δεκάτῳ ἔτει,	ὡς	οὐκέτι ἐδύναντο ἀντέχειν, ξυνέβησαν πρὸς
[1, 124]	τῶν ἄλλων μετελθεῖν τὴν ἐλευθερίαν,	ὡς	οὐκέτι ἐνδέχεται περιμένοντας τοὺς μὲν
[1, 90]	ἐν τάχει ἥξειν καὶ θαυμάζειν	ὡς	οὔπω πάρεισιν. ~οἱ δὲ ἀκούοντες
[1, 73]	τοῦ ἐς ἡμᾶς καθεστῶτος δηλῶσαι	ὡς	οὔτε ἀπεικότως ἔχομεν ἃ κεκτήμεθα,
[1, 5]	ὁμοίως ἐρωτῶντες εἰ λῃσταί εἰσιν,	ὡς	οὔτε ὧν πυνθάνονται ἀπαξιούντων τὸ
[1, 2]	ὥστε καὶ ἐς Ἰωνίαν ὕστερον	ὡς	οὐχ ἱκανῆς οὔσης τῆς Ἀττικῆς
[1, 21]	ἡγησάμενος ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων σημείων	ὡς	παλαιὰ εἶναι ἀποχρώντως. καὶ ὁ
[1, 70]	ὄντας καὶ ὅσον ὑμῶν καὶ	ὡς	πᾶν διαφέροντας ὁ ἀγὼν ἔσται.
[1, 34]	σφετέρους ἀποίκους ὑμᾶς δέχεσθαι, μαθόντων	ὡς	πᾶσα ἀποικία εὖ μὲν πάσχουσα
[1, 8]	καί τινες καὶ τείχη περιεβάλλοντο	ὡς	πλουσιώτεροι ἑαυτῶν γιγνόμενοι· ἐφιέμενοι γὰρ
[1, 21]	διῆλθον οὐχ ἁμαρτάνοι, καὶ οὔτε	ὡς	ποιηταὶ ὑμνήκασι περὶ αὐτῶν ἐπὶ
[1, 53]	ἡμᾶς τούσδε πρώτους λαβόντες χρήσασθε	ὡς	πολεμίοις. οἱ μὲν δὴ τοιαῦτα
[1, 26]	ἀπαθεῖς ἀπιέναι· εἰ δὲ μή,	ὡς	πολεμίοις χρήσεσθαι. ὡς δ' οὐκ
[1, 20]	Ἱππίᾳ μεμηνῦσθαι τοῦ μὲν ἀπέσχοντο	ὡς	προειδότος, βουλόμενοι δὲ πρὶν ξυλληφθῆναι
[1, 91]	οἱ ξύμμαχοι πρεσβεύεσθαι παρὰ σφᾶς,	ὡς	πρὸς διαγιγνώσκοντας τὸ λοιπὸν ἰέναι
[1, 84]	οὐ λόγῳ διαιρετάς. αἰεὶ δὲ	ὡς	πρὸς εὖ βουλευομένους τοὺς ἐναντίους
[1, 19]	ἡ ἰδία παρασκευὴ μείζων ἢ	ὡς	τὰ κράτιστά ποτε μετὰ ἀκραιφνοῦς
[1, 129]	ἐς Βυζάντιον ἐπιστολὴν ἀντεπετίθει αὐτῷ	ὡς	τάχιστα διαπέμψαι καὶ τὴν σφραγῖδα
[1, 90]	ἀπήλλαξαν· ἑαυτὸν δ' ἐκέλευεν ἀποστέλλειν	ὡς	τάχιστα ὁ Θεμιστοκλῆς ἐς τὴν
[1, 133]	διδόντος τῆς ἀναστάσεως καὶ ἀξιοῦντος	ὡς	τάχιστα πορεύεσθαι καὶ μὴ τὰ
[1, 81]	ἐκείνῃ γε τῇ ἐλπίδι ἐπαιρώμεθα	ὡς	ταχὺ παυσθήσεται ὁ πόλεμος, ἢν
[1, 31]	τὰς Λακεδαιμονίων) ἔδοξεν αὐτοῖς ἐλθοῦσιν	ὡς	τοὺς Ἀθηναίους ξυμμάχους γενέσθαι καὶ
[1, 74]	μάλιστα δὴ ἄνδρα ξένον τῶν	ὡς	ὑμᾶς ἐλθόντων· προθυμίαν δὲ καὶ
[1, 128]	ἐνεγέγραπτο δὲ τάδε ἐν αὐτῇ,	ὡς	ὕστερον ἀνηυρέθη· Παυσανίας ὁ ἡγεμὼν
[1, 140]	ἄλλο τι μεῖζον εὐθὺς ἐπιταχθήσεσθε	ὡς	φόβῳ καὶ τοῦτο ὑπακούσαντες· ἀπισχυρισάμενοι
[1, 139]	ἀμφότερα γιγνόμενοι ταῖς γνώμαις καὶ	ὡς	χρὴ πολεμεῖν καὶ ὡς μὴ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2005