Livre, Chap. |
[1, 103] |
μηδέποτε
ἐπιβήσονται
αὐτῆς·
ἢν
δέ
|
τις |
ἁλίσκηται,
τοῦ
λαβόντος
εἶναι
δοῦλον. |
[1, 6] |
πολλὰ
δ'
ἂν
καὶ
ἄλλα
|
τις |
ἀποδείξειε
τὸ
παλαιὸν
Ἑλληνικὸν
ὁμοιότροπα |
[1, 84] |
οὐκ
ἐπαιρόμεθα
ἡδονῇ,
καὶ
ἤν
|
τις |
ἄρα
ξὺν
κατηγορίᾳ
παροξύνῃ,
οὐδὲν |
[1, 80] |
ἂν
ἐλάχιστον
γενόμενον,
εἰ
σωφρόνως
|
τις |
αὐτὸν
ἐκλογίζοιτο.
πρὸς
μὲν
γὰρ |
[1, 90] |
διῆγε
καὶ
προυφασίζετο.
καὶ
ὁπότε
|
τις |
αὐτὸν
ἔροιτο
τῶν
ἐν
τέλει |
[1, 70] |
ἢ
ἀσχολίαν
ἐπίπονον·
ὥστε
εἴ
|
τις |
αὐτοὺς
ξυνελὼν
φαίη
πεφυκέναι
ἐπὶ |
[1, 40] |
ταῖς
σπονδαῖς
ἐξεῖναι
παρ'
ὁποτέρους
|
τις |
βούλεται
τῶν
ἀγράφων
πόλεων
ἐλθεῖν, |
[1, 65] |
τὴν
Πελοπόννησον
ἔπρασσεν
ὅπῃ
ὠφελία
|
τις |
γενήσεται.
μετὰ
δὲ
τῆς
Ποτειδαίας |
[1, 42] |
γὰρ
ξυμφέρον
ἐν
ᾧ
ἄν
|
τις |
ἐλάχιστα
ἁμαρτάνῃ
μάλιστα
ἕπεται,
καὶ |
[1, 2] |
γῆν
φυτεύοντες,
ἄδηλον
ὂν
ὁπότε
|
τις |
ἐπελθὼν
καὶ
ἀτειχίστων
ἅμα
ὄντων |
[1, 44] |
ἐποιήσαντο
τῇ
ἀλλήλων
βοηθεῖν,
ἐάν
|
τις |
ἐπὶ
Κέρκυραν
ἴῃ
ἢ
Ἀθήνας |
[1, 22] |
αὐτῶν
ἔλεγον,
ἀλλ'
ὡς
ἑκατέρων
|
τις |
εὐνοίας
ἢ
μνήμης
ἔχοι.
καὶ |
[1, 81] |
τῶν
ἰδίων
φέρομεν.
~τάχ'
ἄν
|
τις |
θαρσοίη
ὅτι
τοῖς
ὅπλοις
αὐτῶν |
[1, 15] |
κατὰ
γῆν
δὲ
πόλεμος,
ὅθεν
|
τις |
καὶ
δύναμις
παρεγένετο,
οὐδεὶς
ξυνέστη· |
[1, 21] |
εἰρημένων
τεκμηρίων
ὅμως
τοιαῦτα
ἄν
|
τις |
νομίζων
μάλιστα
ἃ
διῆλθον
οὐχ |
[1, 122] |
ἄλλα
τε
ὅσα
οὐκ
ἄν
|
τις |
νῦν
προΐδοι.
ἥκιστα
γὰρ
πόλεμος |
[1, 42] |
αὐτίκα.
~Ὧν
ἐνθυμηθέντες
καὶ
νεώτερός
|
τις |
παρὰ
πρεσβυτέρου
αὐτὰ
μαθὼν
ἀξιούτω |
[1, 10] |
δοκεῖ
εἶναι,
οὐκ
ἀκριβεῖ
ἄν
|
τις |
σημείῳ
χρώμενος
ἀπιστοίη
μὴ
γενέσθαι |
[1, 27] |
τὸν
βουλόμενον
ἰέναι·
εἰ
δέ
|
τις |
τὸ
παραυτίκα
μὲν
μὴ
ἐθέλει |
[1, 33] |
ὅνπερ
χρήσιμοι
ἂν
εἶμεν,
εἴ
|
τις |
ὑμῶν
μὴ
οἴεται
ἔσεσθαι,
γνώμης |
[1, 90] |
ἰδίου
μήτε
δημοσίου
οἰκοδομήματος
ὅθεν
|
τις |
ὠφελία
ἔσται
ἐς
τὸ
ἔργον, |