Alphabétiquement     [«   »]
νύκτα 3
νυκτός 2
νυκτὸς 1
νῦν 59
νὺξ 1
νύξ 1
νώτου 1
Fréquences     [«    »]
57 Ἀθηναίων
59 διὰ
54 οὐχ
59 νῦν
60 ὅτι
63 εἶναι
64 περὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

νῦν


Livre, Chap.
[1, 32]   τῇ τοῦ πέλας γνώμῃ ξυγκινδυνεύειν,  νῦν   ἀβουλία καὶ ἀσθένεια φαινομένη. τὴν
[1, 32]   πρὸ τοῦ χρόνῳ ἑκούσιοι γενόμενοι  νῦν   ἄλλων τοῦτο δεησόμενοι ἥκομεν, καὶ
[1, 91]   φανῆναι. δοκεῖν οὖν σφίσι καὶ  νῦν   ἄμεινον εἶναι τὴν ἑαυτῶν πόλιν
[1, 39]   αὐτοὶ ἁμαρτόντες, ἀλλὰ καὶ ὑμᾶς  νῦν   ἀξιοῦντες οὐ ξυμμαχεῖν, ἀλλὰ ξυναδικεῖν
[1, 6]   τὸ παλαιὸν Ἑλληνικὸν ὁμοιότροπα τῷ  νῦν   βαρβαρικῷ διαιτώμενον. ~Τῶν δὲ πόλεων
[1, 120]   καὶ περὶ αὑτῶν οὐχ ἧσσον  νῦν   βουλεύεσθαι. δι' ὅπερ καὶ μὴ
[1, 80]   δ' ἂν τόνδε περὶ οὗ  νῦν   βουλεύεσθε οὐκ ἂν ἐλάχιστον γενόμενον,
[1, 69]   τὴν Ἑλλάδα φέρεται. μόλις δὲ  νῦν   γε ξυνήλθομεν καὶ οὐδὲ νῦν
[1, 77]   ὀλίγου ἡγησάμενοι ὑπεδείξατε, ὁμοῖα καὶ  νῦν   γνώσεσθε. ἄμεικτα γὰρ τά τε
[1, 71]   πόλει ὁμοίᾳ παροικοῦντες ἐτυγχάνετε τούτου·  νῦν   δ' ὅπερ καὶ ἄρτι ἐδηλώσαμεν,
[1, 100]   τὰς τότε καλουμένας Ἐννέα ὁδούς,  νῦν   δὲ Ἀμφίπολιν, τῶν μὲν Ἐννέα
[1, 122]   αἱ διαφοραί, οἰστὸν ἂν ἦν·  νῦν   δὲ πρὸς ξύμπαντάς τε ἡμᾶς
[1, 68]   ἂν ὡς οὐκ εἰδόσι προσέδει·  νῦν   δὲ τί δεῖ μακρηγορεῖν, ὧν
[1, 143]   τῶν μετοίκων δεινὸν ἂν ἦν·  νῦν   δὲ τόδε τε ὑπάρχει, καί,
[1, 71]   τοῦδε ὡρίσθω ὑμῶν βραδυτής·  νῦν   δὲ τοῖς τε ἄλλοις καὶ
[1, 144]   λόγῳ ἅμα τοῖς ἔργοις δηλωθήσεται·  νῦν   δὲ τούτοις ἀποκρινάμενοι ἀποπέμψωμεν, Μεγαρέας
[1, 124]   τὸ λοιπὸν οἰκῶμεν καὶ τοὺς  νῦν   δεδουλωμένους Ἕλληνας ἐλευθερώσωμεν. τοιαῦτα μὲν
[1, 32]   πέλας ἐπικουρίας, ὥσπερ καὶ ἡμεῖς  νῦν,   δεησομένους ἀναδιδάξαι πρῶτον, μάλιστα μὲν
[1, 86]   τότε, πρὸς δ' ἡμᾶς κακοὶ  νῦν,   διπλασίας ζημίας ἄξιοί εἰσιν, ὅτι
[1, 90]   ἔχοντος ἀπὸ ἐχυροῦ ποθέν, ὥσπερ  νῦν   ἐκ τῶν Θηβῶν, ὁρμᾶσθαι· τήν
[1, 2]   τὰ ἄλλα. ~φαίνεται γὰρ  νῦν   Ἑλλὰς καλουμένη οὐ πάλαι βεβαίως
[1, 4]   ἴσμεν ναυτικὸν ἐκτήσατο καὶ τῆς  νῦν   Ἑλληνικῆς θαλάσσης ἐπὶ πλεῖστον ἐκράτησε
[1, 18]   Λακεδαίμων μετὰ τὴν κτίσιν τῶν  νῦν   ἐνοικούντων αὐτὴν Δωριῶν ἐπὶ πλεῖστον
[1, 12]   ἔκτιζον. Βοιωτοί τε γὰρ οἱ  νῦν   ἑξηκοστῷ ἔτει μετὰ Ἰλίου ἅλωσιν
[1, 69]   νῦν γε ξυνήλθομεν καὶ οὐδὲ  νῦν   ἐπὶ φανεροῖς. χρῆν γὰρ οὐκ
[1, 33]   ἐχθροὺς ὄντας καὶ προκαταλαμβάνοντας ἡμᾶς  νῦν   ἐς τὴν ὑμετέραν ἐπιχείρησιν, ἵνα
[1, 86]   δὲ ὁμοῖοι καὶ τότε καὶ  νῦν   ἐσμέν, καὶ τοὺς ξυμμάχους, ἢν
[1, 93]   δήλη οἰκοδομία ἔτι καὶ  νῦν   ἐστὶν ὅτι κατὰ σπουδὴν ἐγένετο·
[1, 93]   τὸ πάχος τοῦ τείχους ὅπερ  νῦν   ἔτι δῆλόν ἐστι περὶ τὸν
[1, 8]   ξυντεθαμμένῃ καὶ τῷ τρόπῳ  νῦν   ἔτι θάπτουσιν. καταστάντος δὲ τοῦ
[1, 137]   δι' αὑτὸν οὐ διάλυσιν) καὶ  νῦν   ἔχων σε μεγάλα ἀγαθὰ δρᾶσαι
[1, 2]   τῶν οἰκητόρων εἶχεν, τε  νῦν   Θεσσαλία καλουμένη καὶ Βοιωτία Πελοποννήσου
[1, 121]   τῷ ἔργῳ ἐλλείπομεν. ~Ἡμεῖς δὲ  νῦν   καὶ ἀδικούμενοι τὸν πόλεμον ἐγείρομεν
[1, 123]   ἔθος, εἰ ἄρα πλούτῳ τε  νῦν   καὶ ἐξουσίᾳ ὀλίγον προφέρετε (οὐ
[1, 6]   ἐν τοῖς βαρβάροις ἔστιν οἷς  νῦν,   καὶ μάλιστα τοῖς Ἀσιανοῖς, πυγμῆς
[1, 134]   Λακεδαιμονίοις μετενεγκεῖν οὗπερ ἀπέθανε (καὶ  νῦν   κεῖται ἐν τῷ προτεμενίσματι,
[1, 120]   τῇ ἠπείρῳ δίδωσι, καὶ τῶν  νῦν   λεγομένων μὴ κακοὺς κριτὰς ὡς
[1, 12]   Ἄρνης ἀναστάντες ὑπὸ Θεσσαλῶν τὴν  νῦν   μὲν Βοιωτίαν, πρότερον δὲ Καδμηίδα
[1, 39]   τότε οὐ μεταλαβόντες τῆς ὠφελίας  νῦν   μεταδώσετε καὶ τῶν ἁμαρτημάτων ἀπογενόμενοι
[1, 10]   εἴ τι τῶν τότε πόλισμα  νῦν   μὴ ἀξιόχρεων δοκεῖ εἶναι, οὐκ
[1, 123]   μακρότερον ἐς ὅσον τοῖς  νῦν   ξυμφέρει αἰτιᾶσθαι; περὶ δὲ τῶν
[1, 120]   εἰσι καὶ ἡμᾶς ἐς τοῦτο  νῦν   ξυνήγαγον. χρὴ γὰρ τοὺς ἡγεμόνας
[1, 5]   τε ἠπειρωτῶν τινὲς ἔτι καὶ  νῦν,   οἷς κόσμος καλῶς τοῦτο δρᾶν,
[1, 140]   γνώμας τρεπομένους. ὁρῶ δὲ καὶ  νῦν   ὁμοῖα καὶ παραπλήσια ξυμβουλευτέα μοι
[1, 20]   δὲ καὶ ἄλλα ἔτι καὶ  νῦν   ὄντα καὶ οὐ χρόνῳ ἀμνηστούμενα
[1, 28]   οὓς οὐ βούλονται ἑτέρους τῶν  νῦν   ὄντων μᾶλλον ὠφελίας ἕνεκα. οἱ
[1, 140]   δῆλοι ἦσαν ἐπιβουλεύοντες ἡμῖν καὶ  νῦν   οὐχ ἥκιστα. εἰρημένον γὰρ δίκας
[1, 43]   σφετέρους ξυμμάχους αὐτόν τινα κολάζειν,  νῦν   παρ' ὑμῶν τὸ αὐτὸ ἀξιοῦμεν
[1, 11]   ὄντα τῆς φήμης καὶ τοῦ  νῦν   περὶ αὐτῶν διὰ τοὺς ποιητὰς
[1, 38]   ἀφεστᾶσί τε διὰ παντὸς καὶ  νῦν   πολεμοῦσι, λέγοντες ὡς οὐκ ἐπὶ
[1, 122]   τε ὅσα οὐκ ἄν τις  νῦν   προΐδοι. ἥκιστα γὰρ πόλεμος ἐπὶ
[1, 10]   πρὸ αὑτῆς, λειπομένην δὲ τῶν  νῦν,   τῇ Ὁμήρου αὖ ποιήσει εἴ
[1, 36]   ἅμα οὐ περὶ τῆς Κερκύρας  νῦν   τὸ πλέον καὶ τῶν
[1, 69]   παρ' ὑμῶν ἀξίως προαπαντῆσαι, καὶ  νῦν   τοὺς Ἀθηναίους οὐχ ἑκάς, ὥσπερ
[1, 6]   αὖ ἐσθῆτι καὶ ἐς τὸν  νῦν   τρόπον πρῶτοι Λακεδαιμόνιοι ἐχρήσαντο καὶ
[1, 13]   δὲ Κορίνθιοι λέγονται ἐγγύτατα τοῦ  νῦν   τρόπου μεταχειρίσαι τὰ περὶ τὰς
[1, 40]   πόλεμον ἀντ' εἰρήνης ποιήσει·  νῦν   ὑμεῖς μὴ πειθόμενοι ἡμῖν πάθοιτε
[1, 143]   τίνες ἂν ἀληπτότεροι ἦσαν; καὶ  νῦν   χρὴ ὅτι ἐγγύτατα τούτου διανοηθέντας
[1, 76]   ξυμφέροντα λογιζόμενοι τῷ δικαίῳ λόγῳ  νῦν   χρῆσθε, ὃν οὐδείς πω παρατυχὸν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005