Livre, Chap. |
[1, 116] |
νήσῳ
Σαμίων
ναυσὶν
ἑβδομήκοντα,
ὧν
|
ἦσαν |
αἱ
εἴκοσι
στρατιώτιδες
(ἔτυχον
δὲ |
[1, 29] |
ὑπήκουον,
ἀλλ'
ἐπειδὴ
πλήρεις
αὐτοῖς
|
ἦσαν |
αἱ
νῆες
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι |
[1, 49] |
τῶν
νεῶν·
διέκπλοι
δ'
οὐκ
|
ἦσαν, |
ἀλλὰ
θυμῷ
καὶ
ῥώμῃ
τὸ |
[1, 37] |
τι
προσλάβωσιν
ἀναισχυντῶσιν·
καίτοι
εἰ
|
ἦσαν |
ἄνδρες,
ὥσπερ
φασίν,
ἀγαθοί,
ὅσῳ |
[1, 30] |
ἄλλων
πόλεων
ὅσαι
σφίσι
φίλιαι
|
ἦσαν. |
ἀντεστρατοπεδεύοντο
δὲ
καὶ
οἱ
Κερκυραῖοι |
[1, 20] |
Ἵππαρχος
δὲ
καὶ
Θεσσαλὸς
ἀδελφοὶ
|
ἦσαν |
αὐτοῦ,
ὑποτοπήσαντες
δέ
τι
ἐκείνῃ |
[1, 31] |
τὴν
παρασκευὴν
αὐτῶν
ἐφοβοῦντο,
καί
|
(ἦσαν |
γὰρ
οὐδενὸς
Ἑλλήνων
ἔνσπονδοι
οὐδὲ |
[1, 115] |
ἐγκαταλιπόντες
ἀνεχώρησαν.
τῶν
δὲ
Σαμίων
|
ἦσαν |
γάρ
τινες
οἳ
οὐχ
ὑπέμειναν, |
[1, 3] |
Φθιώτιδος,
οἵπερ
καὶ
πρῶτοι
Ἕλληνες
|
ἦσαν, |
Δαναοὺς
δὲ
ἐν
τοῖς
ἔπεσι |
[1, 46] |
Κέρκυραν
ναυσὶ
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατόν.
|
ἦσαν |
δὲ
Ἠλείων
μὲν
δέκα,
Μεγαρέων |
[1, 27] |
πεντήκοντα
δραχμὰς
καταθέντα
Κορινθίας
μένειν.
|
ἦσαν |
δὲ
καὶ
οἱ
πλέοντες
πολλοὶ |
[1, 47] |
καὶ
Ζακυνθίων
χίλιοι
ὁπλῖται
βεβοηθηκότες.
|
ἦσαν |
δὲ
καὶ
τοῖς
Κορινθίοις
ἐν |
[1, 99] |
βουλομένοις
ταλαιπωρεῖν
προσάγοντες
τὰς
ἀνάγκας.
|
ἦσαν |
δέ
πως
καὶ
ἄλλως
οἱ |
[1, 55] |
τῶν
Κερκυραίων
ὀκτακοσίους
μὲν
οᾔ
|
ἦσαν |
δοῦλοι
ἀπέδοντο,
πεντήκοντα
δὲ
καὶ |
[1, 122] |
καὶ
ὅτι
εἰ
μὲν
ἡμῶν
|
ἦσαν |
ἑκάστοις
πρὸς
ἀντιπάλους
περὶ
γῆς |
[1, 23] |
φανερὸν
λεγόμεναι
αἰτίαι
αἵ
δ'
|
ἦσαν |
ἑκατέρων,
ἀφ'
ὧν
λύσαντες
τὰς |
[1, 17] |
τὰς
νήσους.
~τύραννοί
τε
ὅσοι
|
ἦσαν |
ἐν
ταῖς
Ἑλληνικαῖς
πόλεσι,
τὸ |
[1, 52] |
καὶ
τῶν
Κερκυραίων
ὅσαι
πλώιμοι
|
ἦσαν |
ἐπέπλευσαν
ἐπὶ
τὸν
ἐν
τοῖς |
[1, 13] |
προσόδων
μειζόνων
γιγνομένων
(πρότερον
δὲ
|
ἦσαν |
ἐπὶ
ῥητοῖς
γέρασι
πατρικαὶ
βασιλεῖαι) |
[1, 140] |
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
πρότερόν
τε
δῆλοι
|
ἦσαν |
ἐπιβουλεύοντες
ἡμῖν
καὶ
νῦν
οὐχ |
[1, 113] |
καὶ
ὅσοι
τῆς
αὐτῆς
γνώμης
|
ἦσαν, |
καὶ
μάχῃ
κρατήσαντες
τοὺς
μὲν |
[1, 10] |
οὐκ
ἐμνήσθη.
αὐτερέται
δὲ
ὅτι
|
ἦσαν |
καὶ
μάχιμοι
πάντες,
ἐν
ταῖς |
[1, 143] |
ἦμεν
νησιῶται,
τίνες
ἂν
ἀληπτότεροι
|
ἦσαν; |
καὶ
νῦν
χρὴ
ὅτι
ἐγγύτατα |
[1, 62] |
κέρας
καὶ
ὅσοι
περὶ
ἐκεῖνον
|
ἦσαν |
Κορινθίων
τε
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[1, 50] |
δὲ
ταῖς
πλωίμοις
καὶ
ὅσαι
|
ἦσαν |
λοιπαὶ
μετὰ
τῶν
Ἀττικῶν
νεῶν |
[1, 46] |
Κορινθίων
ἐνενήκοντα·
στρατηγοὶ
δὲ
τούτων
|
ἦσαν |
μὲν
καὶ
κατὰ
πόλεις
ἑκάστων, |
[1, 72] |
τοῖς
νεωτέροις
ἐξήγησιν
ὧν
ἄπειροι
|
ἦσαν, |
νομίζοντες
μᾶλλον
ἂν
αὐτοὺς
ἐκ |
[1, 49] |
Κερκυραῖοι
ἐπεκράτουν·
ᾗ
δὲ
αὐτοὶ
|
ἦσαν |
οἱ
Κορίνθιοι,
ἐπὶ
τῷ
εὐωνύμῳ, |
[1, 8] |
εἰσίν.
~καὶ
οὐχ
ἧσσον
λῃσταὶ
|
ἦσαν |
οἱ
νησιῶται,
Κᾶρές
τε
ὄντες |
[1, 35] |
οἵ
τε
αὐτοὶ
πολέμιοι
ἡμῖν
|
ἦσαν, |
ὅπερ
σαφεστάτη
πίστις,
καὶ
οὗτοι |
[1, 15] |
παρεγένετο,
οὐδεὶς
ξυνέστη·
πάντες
δὲ
|
ἦσαν, |
ὅσοι
καὶ
ἐγένοντο,
πρὸς
ὁμόρους |
[1, 25] |
μᾶλλον
ἐξηρτύοντο
τὸ
ναυτικὸν
καὶ
|
ἦσαν |
οὐκ
ἀδύνατοι·
τριήρεις
γὰρ
εἴκοσι |
[1, 99] |
Ἀθηναῖοι
ἀκριβῶς
ἔπρασσον
καὶ
λυπηροὶ
|
ἦσαν |
οὐκ
εἰωθόσιν
οὐδὲ
βουλομένοις
ταλαιπωρεῖν |
[1, 115] |
Ἀθηναίων
καὶ
τοὺς
ἄρχοντας
οἳ
|
ἦσαν |
παρὰ
σφίσιν
ἐξέδοσαν
Πισσούθνῃ,
ἐπί |
[1, 57] |
γὰρ
Κορίνθιοι
φανερῶς
ἤδη
διάφοροι
|
ἦσαν, |
Περδίκκας
τε
ὁ
Ἀλεξάνδρου
Μακεδόνων |
[1, 37] |
ὥσπερ
φασίν,
ἀγαθοί,
ὅσῳ
ἀληπτότεροι
|
ἦσαν |
τοῖς
πέλας,
τόσῳ
δὲ
φανερωτέραν |
[1, 39] |
σφᾶς·
οὓς
χρῆν,
ὅτε
ἀσφαλέστατοι
|
ἦσαν, |
τότε
προσιέναι,
καὶ
μὴ
ἐν |
[1, 99] |
ξυνέβη.
~αἰτίαι
δὲ
ἄλλαι
τε
|
ἦσαν |
τῶν
ἀποστάσεων
καὶ
μέγισται
αἱ |
[1, 8] |
καὶ
τῶν
θηκῶν
ἀναιρεθεισῶν
ὅσαι
|
ἦσαν |
τῶν
τεθνεώτων
ἐν
τῇ
νήσῳ, |
[1, 13] |
ἀλλήλους
ἐπιμισγόντων,
χρήμασί
τε
δυνατοὶ
|
ἦσαν, |
ὡς
καὶ
τοῖς
παλαιοῖς
ποιηταῖς |