Alphabétiquement     [«   »]
τοιούτου 2
τοιούτων 1
Τοῖς 1
τοῖς 147
τοῖσδ 1
τοῖσδε 4
τοιῷδε 1
Fréquences     [«    »]
145 ἐπὶ
119 τῇ
137 ὡς
147 τοῖς
150 μὴ
166 τὰ
170 τοῦ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

τοῖς


Livre, Chap.
[1, 86]   ξύμμαχοι ἀγαθοί, οὓς οὐ παραδοτέα  τοῖς   Ἀθηναίοις ἐστίν, οὐδὲ δίκαις καὶ
[1, 61]   Ποτείδαια ἀπέστη. ~Ἦλθε δὲ καὶ  τοῖς   Ἀθηναίοις εὐθὺς ἀγγελία τῶν
[1, 53]   κελήτιον ἐσβιβάσαντας ἄνευ κηρυκείου προσπέμψαι  τοῖς   Ἀθηναίοις καὶ πεῖραν ποιήσασθαι. πέμψαντές
[1, 56]   εὐθὺς καὶ τάδε ξυνέβη γενέσθαι  τοῖς   Ἀθηναίοις καὶ Πελοποννησίοις διάφορα ἐς
[1, 107]   ἦλθον δὲ καὶ Θεσσαλῶν ἱππῆς  τοῖς   Ἀθηναίοις κατὰ τὸ ξυμμαχικόν, οἳ
[1, 91]   καὶ περὶ αὐτῶν Θεμιστοκλῆς  τοῖς   Ἀθηναίοις κρύφα πέμπει κελεύων ὡς
[1, 92]   ὀργὴν μὲν φανερὰν οὐκ ἐποιοῦντο  τοῖς   Ἀθηναίοις (οὐδὲ γὰρ ἐπὶ κωλύμῃ,
[1, 93]   τῆς ἄνω πόλεως, καὶ πολλάκις  τοῖς   Ἀθηναίοις παρῄνει, ἢν ἄρα ποτὲ
[1, 108]   καὶ οἱ Αἰγινῆται μετὰ ταῦτα  τοῖς   Ἀθηναίοις, τείχη τε περιελόντες καὶ
[1, 7]   μᾶλλον ἔχουσαι χρημάτων ἐπ' αὐτοῖς  τοῖς   αἰγιαλοῖς τείχεσιν ἐκτίζοντο καὶ τοὺς
[1, 11]   τὰ δέκα ἔτη ἀντεῖχον βίᾳ,  τοῖς   αἰεὶ ὑπολειπομένοις ἀντίπαλοι ὄντες. περιουσίαν
[1, 22]   τε ὧν αὐτὸς ἤκουσα καὶ  τοῖς   ἄλλοθέν ποθεν ἐμοὶ ἀπαγγέλλουσιν· ὡς
[1, 80]   προσέτι θαλάσσης ἐμπειρότατοί εἰσι καὶ  τοῖς   ἄλλοις ἅπασιν ἄριστα ἐξήρτυνται, πλούτῳ
[1, 65]   μὲν πλὴν πεντακοσίων ἄνεμον τηρήσασι  τοῖς   ἄλλοις ἐκπλεῦσαι, ὅπως ἐπὶ πλέον
[1, 77]   τε καθ' ὑμᾶς αὐτοὺς νόμιμα  τοῖς   ἄλλοις ἔχετε καὶ προσέτι εἷς
[1, 44]   τι δέῃ, Κορινθίοις τε καὶ  τοῖς   ἄλλοις ναυτικὸν ἔχουσιν ἐς πόλεμον
[1, 105]   τὸ τροπαῖον ἱστάντας διαφθείρουσι καὶ  τοῖς   ἄλλοις ξυμβαλόντες ἐκράτησαν. ~οἱ δὲ
[1, 69]   τοὺς Ἀθηναίους πολλὰ ἡμᾶς ἤδη  τοῖς   ἁμαρτήμασιν αὐτῶν μᾶλλον τῇ
[1, 84]   κράτιστον δὲ εἶναι ὅστις ἐν  τοῖς   ἀναγκαιοτάτοις παιδεύεται. ~Ταύτας οὖν ἃς
[1, 129]   αἰεὶ ἀνάγραπτος, καὶ τοῖς λόγοις  τοῖς   ἀπὸ σοῦ ἀρέσκομαι. καί σε
[1, 57]   μετ' ἄλλων δέκα στρατηγοῦντος) ἐπιστέλλουσι  τοῖς   ἄρχουσι τῶν νεῶν Ποτειδεατῶν τε
[1, 5]   τοῦ σφετέρου αὐτῶν ἕνεκα καὶ  τοῖς   ἀσθενέσι τροφῆς, καὶ προσπίπτοντες πόλεσιν
[1, 6]   ἔστιν οἷς νῦν, καὶ μάλιστα  τοῖς   Ἀσιανοῖς, πυγμῆς καὶ πάλης ἆθλα
[1, 135]   περὶ Παυσανίαν ἐλέγχων, ἠξίουν τε  τοῖς   αὐτοῖς κολάζεσθαι αὐτόν. οἱ δὲ
[1, 6]   πέπαυται. ἔτι δὲ καὶ ἐν  τοῖς   βαρβάροις ἔστιν οἷς νῦν, καὶ
[1, 70]   πρᾶξαι τῆς τε γνώμης μηδὲ  τοῖς   βεβαίοις πιστεῦσαι τῶν τε δεινῶν
[1, 131]   καὶ καθίστησιν ἑαυτὸν ἐς κρίσιν  τοῖς   βουλομένοις περὶ αὐτῶν ἐλέγχειν. ~καὶ
[1, 126]   καὶ ἐπὶ τῶν σεμνῶν θεῶν  τοῖς   βωμοῖς ἐν τῇ παρόδῳ ἀπεχρήσαντο.
[1, 66]   Πελοποννησίων ἐν αὐτῇ ὄντας ἐπολιόρκουν,  τοῖς   δὲ Ἀθηναίοις ἐς τοὺς Πελοποννησίους
[1, 81]   ὥστε τὴν γῆν δῃοῦν ἐπιφοιτῶντες.  τοῖς   δὲ ἄλλη γῆ ἐστὶ πολλὴ
[1, 68]   ὧν τοὺς μὲν δεδουλωμένους ὁρᾶτε,  τοῖς   δὲ ἐπιβουλεύοντας αὐτούς, καὶ οὐχ
[1, 51]   ὅσας ἑώρων ἀλλὰ πλείους ὑπανεχώρουν.  τοῖς   δὲ Κερκυραίοις ἐπέπλεον γὰρ μᾶλλον
[1, 51]   ναυμαχία ἐτελεύτα ἐς νύκτα.  τοῖς   δὲ Κερκυραίοις στρατοπεδευομένοις ἐπὶ τῇ
[1, 102]   ὅτι τειχομαχεῖν ἐδόκουν δυνατοὶ εἶναι,  τοῖς   δὲ πολιορκίας μακρᾶς καθεστηκυίας τούτου
[1, 70]   παρὰ γνώμην κινδυνευταὶ καὶ ἐν  τοῖς   δεινοῖς εὐέλπιδες· τὸ δὲ ὑμέτερον
[1, 40]   ἀσφαλείας δεῖται καὶ ὅστις μὴ  τοῖς   δεξαμένοις, εἰ σωφρονοῦσι, πόλεμον ἀντ'
[1, 115]   ξυνθέμενοι τῶν ἐν τῇ πόλει  τοῖς   δυνατωτάτοις καὶ Πισσούθνῃ τῷ Ὑστάσπου
[1, 107]   νέου ὄντος ἔτι ἡγουμένου ἐβοήθησαν  τοῖς   Δωριεῦσιν ἑαυτῶν τε πεντακοσίοις καὶ
[1, 18]   δὲ πολεμοῦντες ἀλλήλοις  τοῖς   ἑαυτῶν ξυμμάχοις ἀφισταμένοις εὖ παρεσκευάσαντο
[1, 73]   ὀλίγην οὖσαν ἡμῶν παρήλθομεν οὐ  τοῖς   ἐγκλήμασι τῶν πόλεων ἀντεροῦντες (οὐ
[1, 9]   ὄντα ὅμως σχεῖν, καὶ ὕστερον  τοῖς   ἐκγόνοις ἔτι μείζω ξυνενεχθῆναι, Εὐρυσθέως
[1, 102]   Μήδῳ ξυμμαχίαν πρὸς αὐτοὺς Ἀργείοις  τοῖς   ἐκείνων πολεμίοις ξύμμαχοι ἐγένοντο, καὶ
[1, 112]   ἔπλευσαν, Ἀμυρταίου μεταπέμποντος τοῦ ἐν  τοῖς   ἕλεσι βασιλέως, αἱ δὲ ἄλλαι
[1, 110]   ἐγένετο πλὴν Ἀμυρταίου τοῦ ἐν  τοῖς   ἕλεσι βασιλέως· τοῦτον δὲ διὰ
[1, 25]   κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ὁμοῖα  τοῖς   Ἑλλήνων πλουσιωτάτοις καὶ τῇ ἐς
[1, 23]   ποτε ἐξ ὅτου τοσοῦτος πόλεμος  τοῖς   Ἕλλησι κατέστη. τὴν μὲν γὰρ
[1, 75]   ξυνέσεως ἀρχῆς γε ἧς ἔχομεν  τοῖς   Ἕλλησι μὴ οὕτως ἄγαν ἐπιφθόνως
[1, 36]   τρία μὲν ὄντα λόγου ἄξια  τοῖς   Ἕλλησι ναυτικά, τὸ παρ' ὑμῖν
[1, 1]   κίνησις γὰρ αὕτη μεγίστη δὴ  τοῖς   Ἕλλησιν ἐγένετο καὶ μέρει τινὶ
[1, 139]   αὐτοὺς μὴ χρῆσθαι τοῖς λιμέσι  τοῖς   ἐν τῇ Ἀθηναίων ἀρχῇ μηδὲ
[1, 54]   παρεσκευάζοντο καὶ τροπαῖον ἔστησαν ἐν  τοῖς   ἐν τῇ ἠπείρῳ Συβότοις· οἱ
[1, 137]   Νάξον. καί (ἦν γὰρ ἀγνὼς  τοῖς   ἐν τῇ νηί) δείσας φράζει
[1, 54]   πανταχῇ, καὶ τροπαῖον ἀντέστησαν ἐν  τοῖς   ἐν τῇ νήσῳ Συβότοις ὡς
[1, 34]   τὰς μεταμελείας ἐκ τοῦ χαρίζεσθαι  τοῖς   ἐναντίοις λαμβάνων ἀσφαλέστατος ἂν διατελοίη.
[1, 49]   πῃ πιέζοιντο, φόβον μὲν παρεῖχον  τοῖς   ἐναντίοις, μάχης δὲ οὐκ ἦρχον
[1, 85]   γὰρ καὶ κράτιστα βουλεύσεσθε καὶ  τοῖς   ἐναντίοις φοβερώτατα. καὶ μὲν
[1, 126]   προσεδρίᾳ ἀπῆλθον οἱ πολλοί, ἐπιτρέψαντες  τοῖς   ἐννέα ἄρχουσι τήν τε φυλακὴν
[1, 10]   τῆς δυνάμεως προελθόντος πολλοῦ χρόνου  τοῖς   ἔπειτα πρὸς τὸ κλέος αὐτῶν
[1, 3]   Ἕλληνες ἦσαν, Δαναοὺς δὲ ἐν  τοῖς   ἔπεσι καὶ Ἀργείους καὶ Ἀχαιοὺς
[1, 40]   τῶν ἀγράφων πόλεων ἐλθεῖν, οὐ  τοῖς   ἐπὶ βλάβῃ ἑτέρων ἰοῦσιν
[1, 57]   ἀποστάσεως· προσέφερε δὲ λόγους καὶ  τοῖς   ἐπὶ Θρᾴκης Ξαλκιδεῦσι καὶ Βοττιαίοις
[1, 49]   νεῶν, καὶ μᾶλλόν τι πιστεύοντες  τοῖς   ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ὁπλίταις ἐς
[1, 144]   ἐχθροὺς παντὶ τρόπῳ ἀμύνεσθαι καὶ  τοῖς   ἐπιγιγνομένοις πειρᾶσθαι αὐτὰ μὴ ἐλάσσω
[1, 144]   καὶ ἐν ἄλλῳ λόγῳ ἅμα  τοῖς   ἔργοις δηλωθήσεται· νῦν δὲ τούτοις
[1, 22]   δὲ ηὑρίσκετο, διότι οἱ παρόντες  τοῖς   ἔργοις ἑκάστοις οὐ ταὐτὰ περὶ
[1, 11]   ὀνομαστότατα τῶν πρὶν γενόμενα, δηλοῦται  τοῖς   ἔργοις ὑποδεέστερα ὄντα τῆς φήμης
[1, 131]   ὑπὸ τῶν ἐφόρων (ἔξεστι δὲ  τοῖς   ἐφόροις τὸν βασιλέα δρᾶσαι τοῦτο)
[1, 71]   ἄνδρας τε φίλους καὶ ξυγγενεῖς  τοῖς   ἐχθίστοις προῆσθε καὶ ἡμᾶς τοὺς
[1, 68]   ἐπιβουλεύοντας αὐτούς, καὶ οὐχ ἥκιστα  τοῖς   ἡμετέροις ξυμμάχοις, καὶ ἐκ πολλοῦ
[1, 5]   ἤπειρον. τό τε σιδηροφορεῖσθαι τούτοις  τοῖς   ἠπειρώταις ἀπὸ τῆς παλαιᾶς λῃστείας
[1, 86]   τοὺς ξυμμάχους καταπροδιδῶμεν, ἀλλὰ ξὺν  τοῖς   θεοῖς ἐπίωμεν ἐπὶ τοὺς ἀδικοῦντας.
[1, 127]   οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐκέλευον ἐλαύνειν δῆθεν  τοῖς   θεοῖς πρῶτον τιμωροῦντες, εἰδότες δὲ
[1, 77]   δοκοῦμεν. καὶ οὐδεὶς σκοπεῖ αὐτῶν  τοῖς   καὶ ἄλλοθί που ἀρχὴν ἔχουσι
[1, 120]   πόρῳ κατῳκημένους εἰδέναι χρὴ ὅτι,  τοῖς   κάτω ἢν μὴ ἀμύνωσι, χαλεπωτέραν
[1, 49]   αἱ Ἀττικαὶ νῆες παραγιγνόμεναι  τοῖς   Κερκυραίοις, εἴ πῃ πιέζοιντο, φόβον
[1, 50]   δὲ ποιήσαντες αὖθις ἁθροισθέντες ἐπέπλεον  τοῖς   Κερκυραίοις. οἱ δὲ ταῖς πλωίμοις
[1, 49]   ἐπὶ τῷ εὐωνύμῳ, πολὺ ἐνίκων,  τοῖς   Κερκυραίοις τῶν εἴκοσι νεῶν ἀπὸ
[1, 140]   καὶ τοὺς ἀναπειθομένους ὑμῶν δικαιῶ  τοῖς   κοινῇ δόξασιν, ἢν ἄρα τι
[1, 47]   ὁπλῖται βεβοηθηκότες. ἦσαν δὲ καὶ  τοῖς   Κορινθίοις ἐν τῇ ἠπείρῳ πολλοὶ
[1, 55]   αὕτη πρώτη ἐγένετο τοῦ πολέμου  τοῖς   Κορινθίοις ἐς τοὺς Ἀθηναίους, ὅτι
[1, 48]   φίλοι εἰσίν. ~Ἐπειδὴ δὲ παρεσκεύαστο  τοῖς   Κορινθίοις, λαβόντες τριῶν ἡμερῶν σιτία
[1, 44]   τὴν Κέρκυραν ἐβούλοντο μὴ προέσθαι  τοῖς   Κορινθίοις ναυτικὸν ἔχουσαν τοσοῦτον, ξυγκρούειν
[1, 23]   μεγάλους γιγνομένους καὶ φόβον παρέχοντας  τοῖς   Λακεδαιμονίοις ἀναγκάσαι ἐς τὸ πολεμεῖν·
[1, 145]   αὐτὸν ἐψηφίσαντο ἐκέλευε, καὶ  τοῖς   Λακεδαιμονίοις ἀπεκρίναντο τῇ ἐκείνου γνώμῃ,
[1, 118]   τὸν πόλεμον. αὐτοῖς μὲν οὖν  τοῖς   Λακεδαιμονίοις διέγνωστο λελύσθαι τε τὰς
[1, 135]   τοῦ θεοῦ ἄγος κρίναντος, ἀντεπέταξαν  τοῖς   Λακεδαιμονίοις ἐλαύνειν αὐτό. Τοῦ δὲ
[1, 91]   κατεῖχον, καὶ Θεμιστοκλῆς ἐπελθὼν  τοῖς   Λακεδαιμονίοις ἐνταῦθα δὴ φανερῶς εἶπεν
[1, 144]   ἑαυτῶν ἀποδῶσι πόλεσι μὴ σφίσι  {τοῖς   Λακεδαιμονίοις} ἐπιτηδείως αὐτονομεῖσθαι, ἀλλ' αὐτοῖς
[1, 72]   πρὸς τὸ πολεμεῖν. προσελθόντες οὖν  τοῖς   Λακεδαιμονίοις ἔφασαν βούλεσθαι καὶ αὐτοὶ
[1, 127]   ἄγων τὴν πολιτείαν ἠναντιοῦτο πάντα  τοῖς   Λακεδαιμονίοις, καὶ οὐκ εἴα ὑπείκειν,
[1, 134]   τόν τε τάφον ὕστερον ἔχρησε  τοῖς   Λακεδαιμονίοις μετενεγκεῖν οὗπερ ἀπέθανε (καὶ
[1, 103]   ἦν δέ τι καὶ χρηστήριον  τοῖς   Λακεδαιμονίοις Πυθικὸν πρὸ τοῦ, τὸν
[1, 85]   τῶν ἐφόρων τότε ὤν, ἔλεξεν  {τοῖς   Λακεδαιμονίοις} ὧδε. ~Τοὺς μὲν λόγους
[1, 34]   δοῦλοι, ἀλλ' ἐπὶ τῷ ὁμοῖοι  τοῖς   λειπομένοις εἶναι ἐκπέμπονται. ὡς δὲ
[1, 139]   εἴρητο αὐτοὺς μὴ χρῆσθαι  τοῖς   λιμέσι τοῖς ἐν τῇ Ἀθηναίων
[1, 88]   οὐ τοσοῦτον τῶν ξυμμάχων πεισθέντες  τοῖς   λόγοις ὅσον φοβούμενοι τοὺς Ἀθηναίους
[1, 129]   οἴκῳ ἐς αἰεὶ ἀνάγραπτος, καὶ  τοῖς   λόγοις τοῖς ἀπὸ σοῦ ἀρέσκομαι.
[1, 105]   νομίζοντες ἀδυνάτους ἔσεσθαι Ἀθηναίους βοηθεῖν  τοῖς   Μεγαρεῦσιν ἔν τε Αἰγίνῃ ἀπούσης
[1, 99]   τὸ ἱκνούμενον ἀνάλωμα φέρειν, καὶ  τοῖς   μὲν Ἀθηναίοις ηὔξετο τὸ ναυτικὸν
[1, 66]   μὲν αὗται προυγεγένηντο ἐς ἀλλήλους,  τοῖς   μὲν Κορινθίοις ὅτι τὴν Ποτείδαιαν
[1, 70]   ἐπ' ἐλάχιστον ἀναπίπτουσιν. ἔτι δὲ  τοῖς   μὲν σώμασιν ἀλλοτριωτάτοις ὑπὲρ τῆς
[1, 61]   πολλοῖς, ἱππεῦσι δὲ ἑξακοσίοις Μακεδόνων  τοῖς   μετὰ Φιλίππου καὶ Παυσανίου· ἅμα
[1, 72]   τε πρεσβυτέροις ὧν ᾔδεσαν καὶ  τοῖς   νεωτέροις ἐξήγησιν ὧν ἄπειροι ἦσαν,
[1, 123]   δεῖ μακρότερον ἐς ὅσον  τοῖς   νῦν ξυμφέρει αἰτιᾶσθαι; περὶ δὲ
[1, 125]   ἁπάντων ἤκουσαν γνώμην, ψῆφον ἐπήγαγον  τοῖς   ξυμμάχοις ἅπασιν ὅσοι παρῆσαν ἑξῆς,
[1, 76]   ἂν ἧσσον ὑμᾶς λυπηροὺς γενομένους  τοῖς   ξυμμάχοις καὶ ἀναγκασθέντας ἂν
[1, 73]   μὴ ῥᾳδίως περὶ μεγάλων πραγμάτων  τοῖς   ξυμμάχοις πειθόμενοι χεῖρον βουλεύσησθε, καὶ
[1, 42]   παρὰ πρεσβυτέρου αὐτὰ μαθὼν ἀξιούτω  τοῖς   ὁμοίοις ἡμᾶς ἀμύνεσθαι, καὶ μὴ
[1, 77]   καὶ παρ' ἡμῖν αὐτοῖς ἐν  τοῖς   ὁμοίοις νόμοις ποιήσαντες τὰς κρίσεις
[1, 106]   γνόντες κατὰ πρόσωπόν τε εἶργον  τοῖς   ὁπλίταις καὶ περιστήσαντες κύκλῳ τοὺς
[1, 81]   ~τάχ' ἄν τις θαρσοίη ὅτι  τοῖς   ὅπλοις αὐτῶν καὶ τῷ πλήθει
[1, 81]   δέδοικα δὲ μᾶλλον μὴ καὶ  τοῖς   παισὶν αὐτὸν ὑπολίπωμεν· οὕτως εἰκὸς
[1, 13]   τε δυνατοὶ ἦσαν, ὡς καὶ  τοῖς   παλαιοῖς ποιηταῖς δεδήλωται· ἀφνειὸν γὰρ
[1, 123]   περὶ δὲ τῶν ἔπειτα μελλόντων  τοῖς   παροῦσι βοηθοῦντας χρὴ ἐπιταλαιπωρεῖν (πάτριον
[1, 132]   βαρβάρων μὴ ἴσος βούλεσθαι εἶναι  τοῖς   παροῦσι, τά τε ἄλλα αὐτοῦ
[1, 19]   Ξίων καὶ Λεσβίων, καὶ χρήματα  τοῖς   πᾶσι τάξαντες φέρειν. καὶ ἐγένετο
[1, 141]   ἀπὸ τῶν ὁμοίων πρὸ δίκης  τοῖς   πέλας ἐπιτασσομένη. Τὰ δὲ τοῦ
[1, 37]   φασίν, ἀγαθοί, ὅσῳ ἀληπτότεροι ἦσαν  τοῖς   πέλας, τόσῳ δὲ φανερωτέραν ἐξῆν
[1, 70]   καὶ ἄλλοι, ἄξιοι νομίζομεν εἶναι  τοῖς   πέλας ψόγον ἐπενεγκεῖν, ἄλλως τε
[1, 38]   στεργόμεθα· καὶ δῆλον ὅτι, εἰ  τοῖς   πλέοσιν ἀρέσκοντές ἐσμεν, τοῖσδ' ἂν
[1, 33]   τίς εὐπραξία σπανιωτέρα τίς  τοῖς   πολεμίοις λυπηροτέρα, εἰ ἣν ὑμεῖς
[1, 91]   πόλιν τεῖχος ἔχειν, καὶ ἰδίᾳ  τοῖς   πολίταις καὶ ἐς τοὺς πάντας
[1, 75]   οὐκ ἀσφαλὲς ἔτι ἐδόκει εἶναι  τοῖς   πολλοῖς ἀπηχθημένους, καί τινων καὶ
[1, 20]   οὐδ' ἐγένετο πώποτε. οὕτως ἀταλαίπωρος  τοῖς   πολλοῖς ζήτησις τῆς ἀληθείας,
[1, 133]   παραβάλοιτο, προτιμηθείη δ' ἐν ἴσῳ  τοῖς   πολλοῖς τῶν διακόνων ἀποθανεῖν, κἀκείνου
[1, 60]   στρατιῶται ἐθελονταὶ ξυνέσποντο· ἦν γὰρ  τοῖς   Ποτειδεάταις αἰεί ποτε ἐπιτήδειος. καὶ
[1, 63]   καὶ τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν  τοῖς   Ποτειδεάταις· ἀπέθανον δὲ Ποτειδεατῶν μὲν
[1, 63]   οἱ δ' ἀπὸ τῆς Ὀλύνθου  τοῖς   Ποτειδεάταις βοηθοί (ἀπέχει δὲ ἑξήκοντα
[1, 62]   πάλιν τῶν Ἀθηναίων καὶ ξυνεμάχει  τοῖς   Ποτειδεάταις, Ἰόλαον ἀνθ' αὑτοῦ καταστήσας
[1, 97]   λόγου ἐποιησάμην διὰ τόδε, ὅτι  τοῖς   πρὸ ἐμοῦ ἅπασιν ἐκλιπὲς τοῦτο
[1, 6]   ἐς πάντας ὁμοίων διαιτημάτων. Ἐν  τοῖς   πρῶτοι δὲ Ἀθηναῖοι τόν τε
[1, 52]   ἦσαν ἐπέπλευσαν ἐπὶ τὸν ἐν  τοῖς   Συβότοις λιμένα, ἐν οἱ
[1, 121]   ἡμετέρα ἧσσον ἂν τοῦτο πάθοι,  τοῖς   σώμασι τὸ πλέον ἰσχύουσα
[1, 58]   τε πόλιν ταύτην ἰσχυρὰν ποιήσασθαι·  τοῖς   τ' ἐκλιποῦσι τούτοις τῆς ἑαυτοῦ
[1, 71]   ὑμῶν βραδυτής· νῦν δὲ  τοῖς   τε ἄλλοις καὶ Ποτειδεάταις, ὥσπερ
[1, 137]   τοῦτο, καὶ ὕστερον οὐ πολλῷ  τοῖς   τε Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀθηναίοις ἐλθοῦσι
[1, 36]   ἐστιν. βραχυτάτῳ δ' ἂν κεφαλαίῳ,  τοῖς   τε ξύμπασι καὶ καθ' ἕκαστον,
[1, 72]   εἴη δύναμιν, καὶ ὑπόμνησιν ποιήσασθαι  τοῖς   τε πρεσβυτέροις ὧν ᾔδεσαν καὶ
[1, 9]   δυνάμει προύχων καὶ οὐ τοσοῦτον  τοῖς   Τυνδάρεω ὅρκοις κατειλημμένους τοὺς Ἑλένης
[1, 14]   ἐβασίλευσε, τριήρεις περί τε Σικελίαν  τοῖς   τυράννοις ἐς πλῆθος ἐγένοντο καὶ
[1, 82]   ἀληπτοτέρους ἔχειν. εἰ γὰρ ἀπαράσκευοι  τοῖς   τῶν ξυμμάχων ἐγκλήμασιν ἐπειχθέντες τεμοῦμεν
[1, 83]   οὖν πρῶτον αὐτήν, καὶ μὴ  τοῖς   τῶν ξυμμάχων λόγοις πρότερον ἐπαιρώμεθα,
[1, 73]   πρέσβευσις ἡμῶν οὐκ ἐς ἀντιλογίαν  τοῖς   ὑμετέροις ξυμμάχοις ἐγένετο, ἀλλὰ περὶ
[1, 77]   τὸ παρὸν γὰρ αἰεὶ βαρὺ  τοῖς   ὑπηκόοις. ὑμεῖς γ' ἂν οὖν
[1, 80]   καὶ ἀντιπαρασκευασόμεθα, χρόνος ἐνέσται. ἀλλὰ  τοῖς   χρήμασιν; ἀλλὰ πολλῷ πλέον ἔτι
[1, 121]   σώμασι τὸ πλέον ἰσχύουσα  τοῖς   χρήμασιν. μιᾷ τε νίκῃ ναυμαχίας
[1, 97]   ξυγγραφῇ Ἑλλάνικος, βραχέως τε καὶ  τοῖς   χρόνοις οὐκ ἀκριβῶς ἐπεμνήσθη. ἅμα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005