Livre, Chap. |
[1, 143] |
κτῶνται.
καὶ
εἰ
ᾤμην
πείσειν
|
ὑμᾶς, |
αὐτοὺς
ἂν
ἐξελθόντας
ἐκέλευον
αὐτὰ |
[1, 77] |
ἄμεικτα
γὰρ
τά
τε
καθ'
|
ὑμᾶς |
αὐτοὺς
νόμιμα
τοῖς
ἄλλοις
ἔχετε |
[1, 68] |
ὑμᾶς,
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
τῆς
καθ'
|
ὑμᾶς |
αὐτοὺς
πολιτείας
καὶ
ὁμιλίας
ἀπιστοτέρους |
[1, 34] |
οὐ
δίκαιον
τοὺς
σφετέρους
ἀποίκους
|
ὑμᾶς |
δέχεσθαι,
μαθόντων
ὡς
πᾶσα
ἀποικία |
[1, 75] |
γὰρ
ἂν
αἱ
ἀποστάσεις
πρὸς
|
ὑμᾶς |
ἐγίγνοντο.
πᾶσι
δὲ
ἀνεπίφθονον
τὰ |
[1, 74] |
δὴ
ἄνδρα
ξένον
τῶν
ὡς
|
ὑμᾶς |
ἐλθόντων·
προθυμίαν
δὲ
καὶ
πολὺ |
[1, 35] |
πλέονι
αἰτίᾳ
ἡμεῖς
μὴ
πείσαντες
|
ὑμᾶς |
ἕξομεν·
ἡμᾶς
μὲν
γὰρ
κινδυνεύοντας |
[1, 32] |
τὸ
αὐτὸ
ἐπιτήδευμα
πρός
τε
|
ὑμᾶς |
ἐς
τὴν
χρείαν
ἡμῖν
ἄλογον |
[1, 41] |
~Δικαιώματα
μὲν
οὖν
τάδε
πρὸς
|
ὑμᾶς |
ἔχομεν
ἱκανὰ
κατὰ
τοὺς
Ἑλλήνων |
[1, 74] |
φαμὲν
οὐχ
ἧσσον
αὐτοὶ
ὠφελῆσαι
|
ὑμᾶς |
ἢ
τυχεῖν
τούτου.
ὑμεῖς
μὲν |
[1, 42] |
μέλλον
τοῦ
πολέμου
ᾧ
φοβοῦντες
|
ὑμᾶς |
Κερκυραῖοι
κελεύουσιν
ἀδικεῖν
ἐν
ἀφανεῖ |
[1, 76] |
εὖ
ἴσμεν
μὴ
ἂν
ἧσσον
|
ὑμᾶς |
λυπηροὺς
γενομένους
τοῖς
ξυμμάχοις
καὶ |
[1, 70] |
καὶ
μὴν
καὶ
ἄοκνοι
πρὸς
|
ὑμᾶς |
μελλητὰς
καὶ
ἀποδημηταὶ
πρὸς
ἐνδημοτάτους· |
[1, 74] |
διεφθαρμένοι,
οὐδὲν
ἂν
ἔδει
ἔτι
|
ὑμᾶς |
μὴ
ἔχοντας
ναῦς
ἱκανὰς
ναυμαχεῖν, |
[1, 39] |
μόνον
αὐτοὶ
ἁμαρτόντες,
ἀλλὰ
καὶ
|
ὑμᾶς |
νῦν
ἀξιοῦντες
οὐ
ξυμμαχεῖν,
ἀλλὰ |
[1, 78] |
ἁμαρτίᾳ
ὄντες
οὔτ'
αὐτοὶ
οὔθ'
|
ὑμᾶς |
ὁρῶντες
λέγομεν
ὑμῖν,
ἕως
ἔτι |
[1, 74] |
βραχείᾳ
ἐλπίδι
οὔσης
κινδυνεύοντες
ξυνεσώσαμεν
|
ὑμᾶς |
τε
τὸ
μέρος
καὶ
ἡμᾶς |
[1, 68] |
Λακεδαιμονίους
ἐπεῖπον
τοιάδε.
~Τὸ
πιστὸν
|
ὑμᾶς, |
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
τῆς
καθ'
ὑμᾶς |