Livre, Chap. |
[1, 52] |
ἐς
χεῖρας
ἦλθον,
οὐκ
ἐῶσι
|
σφᾶς |
ἀποπλεῖν.
~ἔδοξεν
οὖν
αὐτοῖς
ἄνδρας |
[1, 33] |
ἁμάρτωσιν,
ἢ
κακῶσαι
ἡμᾶς
ἢ
|
σφᾶς |
αὐτοὺς
βεβαιώσασθαι.
ἡμέτερον
δέ
γ' |
[1, 132] |
τῷ
τρόπῳ
ᾧπερ
εἰώθασιν
ἐς
|
σφᾶς |
αὐτούς,
μὴ
ταχεῖς
εἶναι
περὶ |
[1, 54] |
Ἀθηναῖοι
ἦλθον,
ἀνελόμενοι
τὰ
κατὰ
|
σφᾶς |
αὐτοὺς
ναυάγια
καὶ
νεκρούς,
καὶ |
[1, 79] |
ἔλεξαν,
μεταστησάμενοι
πάντας
ἐβουλεύοντο
κατὰ
|
σφᾶς |
αὐτοὺς
περὶ
τῶν
παρόντων.
καὶ |
[1, 54] |
καὶ
νεκροὺς
ἀνείλοντο
τὰ
κατὰ
|
σφᾶς |
ἐξενεχθέντα
ὑπό
τε
τοῦ
ῥοῦ |
[1, 29] |
ἀκατίῳ
ἀπεροῦντα
μὴ
πλεῖν
ἐπὶ
|
σφᾶς |
καὶ
τὰς
ναῦς
ἅμα
ἐπλήρουν, |
[1, 26] |
καὶ
ξυγγένειαν,
ἣν
προϊσχόμενοι
ἐδέοντο
|
σφᾶς |
κατάγειν)
τούς
τε
φρουροὺς
οὓς |
[1, 27] |
δὲ
καὶ
τῶν
Μεγαρέων
ναυσὶ
|
σφᾶς |
ξυμπροπέμψαι,
εἰ
ἄρα
κωλύοιντο
ὑπὸ |
[1, 58] |
αἱ
ἐπὶ
Μακεδονίαν
καὶ
ἐπὶ
|
σφᾶς |
ὁμοίως
ἔπλεον,
καὶ
τὰ
τέλη |
[1, 91] |
ἐφοβεῖτο
γὰρ
μὴ
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
|
σφᾶς, |
ὁπότε
σαφῶς
ἀκούσειαν,
οὐκέτι
ἀφῶσιν. |
[1, 39] |
καὶ
διαφόρους
ὄντας
ἡμῖν
δέχεσθαι
|
σφᾶς· |
οὓς
χρῆν,
ὅτε
ἀσφαλέστατοι
ἦσαν, |
[1, 25] |
χρηστήριον
δηλοῦντες,
ἐδέοντό
τε
μὴ
|
σφᾶς |
περιορᾶν
φθειρομένους,
ἀλλ'
ἐπαμῦναι.
Κορίνθιοι |
[1, 24] |
ὡς
μητρόπολιν
οὖσαν,
δεόμενοι
μὴ
|
σφᾶς |
περιορᾶν
φθειρομένους,
ἀλλὰ
τούς
τε |
[1, 48] |
ναῦς
μετεώρους
τε
καὶ
ἐπὶ
|
σφᾶς |
πλεούσας.
ὡς
δὲ
κατεῖδον
ἀλλήλους, |
[1, 37] |
οὐ
μόνον
περὶ
τοῦ
δέξασθαι
|
σφᾶς |
τὸν
λόγον
ποιησαμένων,
ἀλλ'
ὡς |
[1, 62] |
μένειν,
καὶ
ὅταν
Ἀθηναῖοι
ἐπὶ
|
σφᾶς |
χωρῶσι,
κατὰ
νώτου
βοηθοῦντας
ἐν |
[1, 91] |
ἢ
οἱ
ξύμμαχοι
πρεσβεύεσθαι
παρὰ
|
σφᾶς, |
ὡς
πρὸς
διαγιγνώσκοντας
τὸ
λοιπὸν |