Livre, Chap. |
[1, 87] |
διαγιγνώσκειν
τὴν
βοὴν
ὁποτέρα
μείζων,
|
ἀλλὰ |
βουλόμενος
αὐτοὺς
φανερῶς
ἀποδεικνυμένους
τὴν |
[1, 92] |
Ἀθηναίοις
(οὐδὲ
γὰρ
ἐπὶ
κωλύμῃ,
|
ἀλλὰ |
γνώμης
παραινέσει
δῆθεν
τῷ
κοινῷ |
[1, 83] |
πόλεμος
οὐχ
ὅπλων
τὸ
πλέον
|
ἀλλὰ |
δαπάνης,
δι'
ἣν
τὰ
ὅπλα |
[1, 11] |
καὶ
ἀπονώτερον
τὴν
Τροίαν
εἷλον.
|
ἀλλὰ |
δι'
ἀχρηματίαν
τά
τε
πρὸ |
[1, 90] |
οὐ
προσῄει
πρὸς
τὰς
ἀρχάς,
|
ἀλλὰ |
διῆγε
καὶ
προυφασίζετο.
καὶ
ὁπότε |
[1, 20] |
μὴ
μιᾷ
ψήφῳ
προστίθεσθαι
ἑκάτερον,
|
ἀλλὰ |
δυοῖν,
καὶ
τὸν
Πιτανάτην
λόχον |
[1, 123] |
ἀπορίᾳ
ἐκτήθη
τῇ
περιουσίᾳ
ἀπολέσθαι)
|
ἀλλὰ |
θαρσοῦντας
ἰέναι
κατὰ
πολλὰ
ἐς |
[1, 49] |
νεῶν·
διέκπλοι
δ'
οὐκ
ἦσαν,
|
ἀλλὰ |
θυμῷ
καὶ
ῥώμῃ
τὸ
πλέον |
[1, 74] |
μὴ
ἔχοντας
ναῦς
ἱκανὰς
ναυμαχεῖν,
|
ἀλλὰ |
καθ'
ἡσυχίαν
ἂν
αὐτῷ
προυχώρησε |
[1, 85] |
καὶ
πόλεων
καὶ
δόξης
βουλεύσωμεν,
|
ἀλλὰ |
καθ'
ἡσυχίαν.
ἔξεστι
δ'
ἡμῖν |
[1, 69] |
οὐκ
εἰ
ἀδικούμεθα
ἔτι
σκοπεῖν,
|
ἀλλὰ |
καθ'
ὅτι
ἀμυνούμεθα·
οἱ
γὰρ |
[1, 90] |
ὠφελία
ἔσται
ἐς
τὸ
ἔργον,
|
ἀλλὰ |
καθαιροῦντας
πάντα.
καὶ
ὁ
μὲν |
[1, 139] |
ἐμπόδιον
εἶναι
τὸ
ψήφισμα
εἰρήνης,
|
ἀλλὰ |
καθελεῖν,
καὶ
παρελθὼν
Περικλῆς
ὁ |
[1, 35] |
ἐχθρῶν
ὄντων
καὶ
ἐπιόντων
γενήσεσθε,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἀπὸ
τῆς
ὑμετέρας
ἀρχῆς |
[1, 82] |
Ἀθηναίων
ἐπιβουλευόμεθα,
μὴ
Ἕλληνας
μόνον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
βαρβάρους
προσλαβόντας
διασωθῆναι)
καὶ |
[1, 40] |
τοῖσδε
μόνον
ἐπίκουροι
ἂν
γένοισθε,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ἡμῖν
ἀντὶ
ἐνσπόνδων
πολέμιοι· |
[1, 144] |
καὶ
οὐκ
ἀπὸ
τοσῶνδε
ὁρμώμενοι,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὰ
ὑπάρχοντα
ἐκλιπόντες,
γνώμῃ |
[1, 3] |
καὶ
ἀμειξίαν
ἀλλήλων
ἁθρόοι
ἔπραξαν.
|
ἀλλὰ |
καὶ
ταύτην
τὴν
στρατείαν
θαλάσσῃ |
[1, 69] |
τοὺς
ὑπ'
ἐκείνων
δεδουλωμένους
ἐλευθερίας,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοὺς
ὑμετέρους
ἤδη
ξυμμάχους· |
[1, 90] |
ἠξίουν
τε
αὐτοὺς
μὴ
τειχίζειν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
ἔξω
Πελοποννήσου
μᾶλλον |
[1, 39] |
οὐ
τἀκεῖ
μόνον
αὐτοὶ
ἁμαρτόντες,
|
ἀλλὰ |
καὶ
ὑμᾶς
νῦν
ἀξιοῦντες
οὐ |
[1, 35] |
διδομένης
οὐχ
ὁμοία
ἡ
ἀλλοτρίωσις,
|
ἀλλὰ |
μάλιστα
μέν,
εἰ
δύνασθε,
μηδένα |
[1, 142] |
ὅταν
τύχῃ,
ἐκ
παρέργου
μελετᾶσθαι,
|
ἀλλὰ |
μᾶλλον
μηδὲν
ἐκείνῳ
πάρεργον
ἄλλο |
[1, 11] |
οἵ
γε
καὶ
οὐχ
ἁθρόοι,
|
ἀλλὰ |
μέρει
τῷ
αἰεὶ
παρόντι
ἀντεῖχον, |
[1, 129] |
πλήθει,
εἴ
ποι
δεῖ
παραγίγνεσθαι,
|
ἀλλὰ |
μετ'
Ἀρταβάζου
ἀνδρὸς
ἀγαθοῦ,
ὅν |
[1, 120] |
τῇ
πίστει
καὶ
ἔργῳ
ἐπεξέρχεται,
|
ἀλλὰ |
μετ'
ἀσφαλείας
μὲν
δοξάζομεν,
μετὰ |
[1, 2] |
καλουμένη
οὐ
πάλαι
βεβαίως
οἰκουμένη,
|
ἀλλὰ |
μεταναστάσεις
τε
οὖσαι
τὰ
πρότερα |
[1, 124] |
πολὺ
ὕστερον
τὸ
αὐτὸ
πάσχειν·
|
ἀλλὰ |
νομίσαντες
ἐς
ἀνάγκην
ἀφῖχθαι,
ὦ |
[1, 86] |
γίγνεσθαι
μήτε
τοὺς
ξυμμάχους
καταπροδιδῶμεν,
|
ἀλλὰ |
ξὺν
τοῖς
θεοῖς
ἐπίωμεν
ἐπὶ |
[1, 39] |
ὑμᾶς
νῦν
ἀξιοῦντες
οὐ
ξυμμαχεῖν,
|
ἀλλὰ |
ξυναδικεῖν
καὶ
διαφόρους
ὄντας
ἡμῖν |
[1, 49] |
ἤδη
καὶ
διεκέκριτο
οὐδὲν
ἔτι,
|
ἀλλὰ |
ξυνέπεσεν
ἐς
τοῦτο
ἀνάγκης
ὥστε |
[1, 93] |
οὔτε
χάλιξ
οὔτε
πηλὸς
ἦν,
|
ἀλλὰ |
ξυνῳκοδομημένοι
μεγάλοι
λίθοι
καὶ
ἐντομῇ |
[1, 82] |
βλάπτειν
καὶ
ἐπιβουλεύοντας
μὴ
καταφωρᾶν,
|
ἀλλὰ |
ὅπλα
μὲν
μήπω
κινεῖν,
πέμπειν |
[1, 131] |
ποιούμενος,
οὕτω
δὴ
οὐκέτι
ἐπέσχον,
|
ἀλλὰ |
πέμψαντες
κήρυκα
οἱ
ἔφοροι
καὶ |
[1, 73] |
ἀντιλογίαν
τοῖς
ὑμετέροις
ξυμμάχοις
ἐγένετο,
|
ἀλλὰ |
περὶ
ὧν
ἡ
πόλις
ἔπεμψεν· |
[1, 133] |
τοῦ
παρόντος
οὐκ
ἐῶντος
ὀργίζεσθαι,
|
ἀλλὰ |
πίστιν
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
διδόντος |
[1, 51] |
Ἀθηνῶν
εἶναι
οὐχ
ὅσας
ἑώρων
|
ἀλλὰ |
πλείους
ὑπανεχώρουν.
τοῖς
δὲ
Κερκυραίοις |
[1, 80] |
χρόνος
ἐνέσται.
ἀλλὰ
τοῖς
χρήμασιν;
|
ἀλλὰ |
πολλῷ
πλέον
ἔτι
τούτου
ἐλλείπομεν |
[1, 11] |
ἐνταῦθα
πάσῃ
τῇ
δυνάμει
χρησάμενοι,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
γεωργίαν
τῆς
Ξερσονήσου
τραπόμενοι |
[1, 130] |
ἐν
τῷ
καθεστῶτι
τρόπῳ
βιοτεύειν,
|
ἀλλὰ |
σκευάς
τε
Μηδικὰς
ἐνδυόμενος
ἐκ |
[1, 26] |
δὲ
Ἐπιδάμνιοι
οὐδὲν
αὐτῶν
ὑπήκουσαν,
|
ἀλλὰ |
στρατεύουσιν
ἐπ'
αὐτοὺς
οἱ
Κερκυραῖοι |
[1, 3] |
τοὔνομα
τοῦτο
ξύμπασά
πω
εἶχεν,
|
ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
πρὸ
Ἕλληνος
τοῦ |
[1, 69] |
Λακεδαιμόνιοι,
οὐ
τῇ
δυνάμει
τινά,
|
ἀλλὰ |
τῇ
μελλήσει
ἀμυνόμενοι,
καὶ
μόνοι |
[1, 86] |
μὴ
λόγῳ
καὶ
αὐτοὺς
βλαπτομένους,
|
ἀλλὰ |
τιμωρητέα
ἐν
τάχει
καὶ
παντὶ |
[1, 30] |
πεζῷ.
ἐπέπλεον
δὲ
οὐδέτεροι
ἀλλήλοις,
|
ἀλλὰ |
τὸ
θέρος
τοῦτο
ἀντικαθεζόμενοι
χειμῶνος |
[1, 80] |
μελετήσομεν
καὶ
ἀντιπαρασκευασόμεθα,
χρόνος
ἐνέσται.
|
ἀλλὰ |
τοῖς
χρήμασιν;
ἀλλὰ
πολλῷ
πλέον |
[1, 39] |
προκαλούμενον
λέγειν
τι
δοκεῖν
δεῖ,
|
ἀλλὰ |
τὸν
ἐς
ἴσον
τά
τε |
[1, 77] |
πλέονος
μὴ
στερισκόμενοι
χάριν
ἔχουσιν,
|
ἀλλὰ |
τοῦ
ἐνδεοῦς
χαλεπώτερον
φέρουσιν
ἢ |
[1, 86] |
πρέπει
βουλεύεσθαι
ἀδικουμένους
μηδεὶς
διδασκέτω,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
μέλλοντας
ἀδικεῖν
μᾶλλον
πρέπει |
[1, 144] |
αὐτά.
ὧν
οὐ
χρὴ
λείπεσθαι,
|
ἀλλὰ |
τούς
τε
ἐχθροὺς
παντὶ
τρόπῳ |
[1, 24] |
δεόμενοι
μὴ
σφᾶς
περιορᾶν
φθειρομένους,
|
ἀλλὰ |
τούς
τε
φεύγοντας
ξυναλλάξαι
σφίσι |
[1, 10] |
αὖ
τὰ
πλοῖα
κατάφαρκτα
ἔχοντας,
|
ἀλλὰ |
τῷ
παλαιῷ
τρόπῳ
λῃστικώτερον
παρεσκευασμένα. |
[1, 68] |
ἐδιδάσκομεν
ἑκάστοτε
τὴν
μάθησιν
ἐποιεῖσθε,
|
ἀλλὰ |
τῶν
λεγόντων
μᾶλλον
ὑπενοεῖτε
ὡς |
[1, 143] |
μὴ
οἰκιῶν
καὶ
γῆς
ποιεῖσθαι,
|
ἀλλὰ |
τῶν
σωμάτων·
οὐ
γὰρ
τάδε |