Livre, Chap. |
[1, 30] |
σφῶν
οἱ
ξύμμαχοι
ἐπόνουν,
ἐστρατοπεδεύοντο
|
ἐπὶ |
Ἀκτίῳ
καὶ
περὶ
τὸ
Ξειμέριον |
[1, 40] |
ἀγράφων
πόλεων
ἐλθεῖν,
οὐ
τοῖς
|
ἐπὶ |
βλάβῃ
ἑτέρων
ἰοῦσιν
ἡ
ξυνθήκη |
[1, 141] |
εἶναι,
καὶ
ἐπὶ
μεγάλῃ
καὶ
|
ἐπὶ |
βραχείᾳ
ὁμοίως
προφάσει
μὴ
εἴξοντες |
[1, 118] |
αἰσθόμενοι
οὔτε
ἐκώλυον
εἰ
μὴ
|
ἐπὶ |
βραχύ,
ἡσύχαζόν
τε
τὸ
πλέον |
[1, 100] |
καὶ
ἐς
τὴν
γῆν
ἀπέβησαν,
|
ἐπὶ |
δὲ
Στρυμόνα
πέμψαντες
μυρίους
οἰκήτορας |
[1, 47] |
καὶ
αἱ
Ἀττικαὶ
δέκα
παρῆσαν.
|
ἐπὶ |
δὲ
τῇ
Λευκίμμῃ
αὐτοῖς
τῷ |
[1, 85] |
ἑτοίμων
ὄντων
αὐτῶν
δίκας
δοῦναι·
|
ἐπὶ |
δὲ
τὸν
διδόντα
οὐ
πρότερον |
[1, 121] |
εἰ
οἱ
μὲν
ἐκείνων
ξύμμαχοι
|
ἐπὶ |
δουλείᾳ
τῇ
αὑτῶν
φέροντες
οὐκ |
[1, 128] |
τούτων
ἀρέσκει,
πέμπε
ἄνδρα
πιστὸν
|
ἐπὶ |
θάλασσαν
δι'
οὗ
τὸ
λοιπὸν |
[1, 129] |
καὶ
ἀποστέλλει
Ἀρτάβαζον
τὸν
Φαρνάκου
|
ἐπὶ |
θάλασσαν
καὶ
κελεύει
αὐτὸν
τήν |
[1, 58] |
καὶ
Περδίκκας
πείθει
Ξαλκιδέας
τὰς
|
ἐπὶ |
θαλάσσῃ
πόλεις
ἐκλιπόντας
καὶ
καταβαλόντας |
[1, 100] |
ἃ
ἐνέμοντο.
καὶ
ναυσὶ
μὲν
|
ἐπὶ |
Θάσον
πλεύσαντες
οἱ
Ἀθηναῖοι
ναυμαχίᾳ |
[1, 87] |
δὲ
μὴ
δοκοῦσιν,
ἐς
τὰ
|
ἐπὶ |
θάτερα.
ἀναστάντες
δὲ
διέστησαν,
καὶ |
[1, 68] |
μὲν
ἐπικαιρότατον
χωρίον
πρὸς
τὰ
|
ἐπὶ |
Θρᾴκης
ἀποχρῆσθαι,
ἡ
δὲ
ναυτικὸν |
[1, 60] |
καὶ
ἀφικνοῦνται
τεσσαρακοστῇ
ἡμέρᾳ
ὕστερον
|
ἐπὶ |
Θρᾴκης
ἢ
Ποτείδαια
ἀπέστη.
~Ἦλθε |
[1, 59] |
τῶν
Ἀθηναίων
ἀφικνοῦνται
ἐς
τὰ
|
ἐπὶ |
Θρᾴκης,
καὶ
καταλαμβάνουσι
τήν
τε |
[1, 57] |
προσέφερε
δὲ
λόγους
καὶ
τοῖς
|
ἐπὶ |
Θρᾴκης
Ξαλκιδεῦσι
καὶ
Βοττιαίοις
ξυναποστῆναι, |
[1, 56] |
Κορινθίων,
τούς
τε
ἄλλους
τοὺς
|
ἐπὶ |
Θρᾴκης
ξυναποστήσωσι
ξυμμάχους.
~ταῦτα
δὲ |
[1, 145] |
εἶναι
διαλύεσθαι
περὶ
τῶν
ἐγκλημάτων
|
ἐπὶ |
ἴσῃ
καὶ
ὁμοίᾳ.
καὶ
οἱ |
[1, 37] |
οὐδενός
πω
δέξασθαι·
τὸ
δ'
|
ἐπὶ |
κακουργίᾳ
καὶ
οὐκ
ἀρετῇ
ἐπετήδευσαν, |
[1, 13] |
χρόνον.
καὶ
Πολυκράτης
Σάμου
τυραννῶν
|
ἐπὶ |
Καμβύσου
ναυτικῷ
ἰσχύων
ἄλλας
τε |
[1, 116] |
ἐχρήσαντο
(ἔτυχον
γὰρ
αἱ
μὲν
|
ἐπὶ |
Καρίας
ἐς
προσκοπὴν
τῶν
Φοινισσῶν |
[1, 116] |
τῶν
ἐφορμουσῶν
ᾤχετο
κατὰ
τάχος
|
ἐπὶ |
Καύνου
καὶ
Καρίας,
ἐσαγγελθέντων
ὅτι |
[1, 105] |
Κορίνθιοι.
καὶ
ὕστερον
Ἀθηναῖοι
ἐναυμάχησαν
|
ἐπὶ |
Κεκρυφαλείᾳ
Πελοποννησίων
ναυσί,
καὶ
ἐνίκων |
[1, 53] |
γνώμη
ἐστὶ
κωλύειν
τε
ἡμᾶς
|
ἐπὶ |
Κέρκυραν
ἢ
ἄλλοσε
εἴ
ποι |
[1, 44] |
τῇ
ἀλλήλων
βοηθεῖν,
ἐάν
τις
|
ἐπὶ |
Κέρκυραν
ἴῃ
ἢ
Ἀθήνας
ἢ |
[1, 53] |
πλεῖν,
οὐ
κωλύομεν·
εἰ
δὲ
|
ἐπὶ |
Κέρκυραν
πλευσεῖσθε
ἢ
ἐς
τῶν |
[1, 45] |
μὴ
ναυμαχεῖν
Κορινθίοις,
ἢν
μὴ
|
ἐπὶ |
Κέρκυραν
πλέωσι
καὶ
μέλλωσιν
ἀποβαίνειν |
[1, 44] |
καὶ
φίλους
νομίζειν
(εἰ
γὰρ
|
ἐπὶ |
Κόρινθον
ἐκέλευον
σφίσιν
οἱ
Κερκυραῖοι |
[1, 13] |
Ἴωσιν
ὕστερον
πολὺ
γίγνεται
ναυτικὸν
|
ἐπὶ |
Κύρου
Περσῶν
πρώτου
βασιλεύοντος
καὶ |
[1, 92] |
ἐποιοῦντο
τοῖς
Ἀθηναίοις
(οὐδὲ
γὰρ
|
ἐπὶ |
κωλύμῃ,
ἀλλὰ
γνώμης
παραινέσει
δῆθεν |
[1, 58] |
ἐπιτήδειον,
ἀλλ'
αἱ
νῆες
αἱ
|
ἐπὶ |
Μακεδονίαν
καὶ
ἐπὶ
σφᾶς
ὁμοίως |
[1, 1] |
ἦν,
ἐκ
δὲ
τεκμηρίων
ὧν
|
ἐπὶ |
μακρότατον
σκοποῦντί
μοι
πιστεῦσαι
ξυμβαίνει |
[1, 118] |
ἀρχὴν
ἐγκρατεστέραν
κατεστήσαντο
καὶ
αὐτοὶ
|
ἐπὶ |
μέγα
ἐχώρησαν
δυνάμεως,
οἱ
δὲ |
[1, 16] |
μὴ
αὐξηθῆναι,
καὶ
Ἴωσι
προχωρησάντων
|
ἐπὶ |
μέγα
τῶν
πραγμάτων
Κῦρος
καὶ |
[1, 141] |
ἔμοιγε
ἄμεινον
δοκεῖ
εἶναι,
καὶ
|
ἐπὶ |
μεγάλῃ
καὶ
ἐπὶ
βραχείᾳ
ὁμοίως |
[1, 88] |
ὅσον
φοβούμενοι
τοὺς
Ἀθηναίους
μὴ
|
ἐπὶ |
μεῖζον
δυνηθῶσιν,
ὁρῶντες
αὐτοῖς
τὰ |
[1, 139] |
Ἑλλήνων,
οὕτως
ἐτελεύτησεν.
~Λακεδαιμόνιοι
δὲ
|
ἐπὶ |
μὲν
τῆς
πρώτης
πρεσβείας
τοιαῦτα |
[1, 48] |
ὡς
δὲ
κατεῖδον
ἀλλήλους,
ἀντιπαρετάσσοντο,
|
ἐπὶ |
μὲν
τὸ
δεξιὸν
κέρας
Κερκυραίων |
[1, 48] |
τριῶν
ἡμερῶν
σιτία
ἀνήγοντο
ὡς
|
ἐπὶ |
ναυμαχίαν
ἀπὸ
τοῦ
Ξειμερίου
νυκτός, |
[1, 116] |
Φοινισσῶν
νεῶν
οἰχόμεναι,
αἱ
δὲ
|
ἐπὶ |
Ξίου
καὶ
Λέσβου
περιαγγέλλουσαι
βοηθεῖν) |
[1, 62] |
ἱππέας
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
ὀλίγους
|
ἐπὶ |
Ὀλύνθου
ἀποπέμπουσιν,
ὅπως
εἴργωσι
τοὺς |
[1, 124] |
τῇ
Ἑλλάδι
πόλιν
τύραννον
ἡγησάμενοι
|
ἐπὶ |
πᾶσιν
ὁμοίως
καθεστάναι,
ὥστε
τῶν |
[1, 23] |
κατέστη,
σεισμῶν
τε
πέρι,
οᾔ
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
ἅμα
μέρος
γῆς
καὶ |
[1, 1] |
βαρβάρων,
ὡς
δὲ
εἰπεῖν
καὶ
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
ἀνθρώπων.
τὰ
γὰρ
πρὸ |
[1, 71] |
ἡσυχίαν
οὐ
τούτοις
τῶν
ἀνθρώπων
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
ἀρκεῖν
οἲ
ἂν
τῇ |
[1, 3] |
ἄλλα
τε
καὶ
τὸ
Πελασγικὸν
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
ἀφ'
ἑαυτῶν
τὴν
ἐπωνυμίαν |
[1, 2] |
τὴν
γοῦν
Ἀττικὴν
ἐκ
τοῦ
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
διὰ
τὸ
λεπτόγεων
ἀστασίαστον |
[1, 4] |
καὶ
τῆς
νῦν
Ἑλληνικῆς
θαλάσσης
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
ἐκράτησε
καὶ
τῶν
Κυκλάδων |
[1, 70] |
βλάψαι.
κρατοῦντές
τε
τῶν
ἐχθρῶν
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
ἐξέρχονται
καὶ
νικώμενοι
ἐπ' |
[1, 17] |
ἑκάστοις·
οἱ
γὰρ
ἐν
Σικελίᾳ
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
ἐχώρησαν
δυνάμεως.
οὕτω
πανταχόθεν |
[1, 82] |
ἐξείργασται·
ἧς
φείδεσθαι
χρὴ
ὡς
|
ἐπὶ |
πλεῖστον,
καὶ
μὴ
ἐς
ἀπόνοιαν |
[1, 138] |
κράτιστος
γνώμων
καὶ
τῶν
μελλόντων
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
τοῦ
γενησομένου
ἄριστος
εἰκαστής· |
[1, 18] |
τῶν
νῦν
ἐνοικούντων
αὐτὴν
Δωριῶν
|
ἐπὶ |
πλεῖστον
ὧν
ἴσμεν
χρόνον
στασιάσασα |
[1, 65] |
τηρήσασι
τοῖς
ἄλλοις
ἐκπλεῦσαι,
ὅπως
|
ἐπὶ |
πλέον
ὁ
σῖτος
ἀντίσχῃ,
καὶ |
[1, 9] |
παραλαβὼν
καὶ
ναυτικῷ
{τε}
ἅμα
|
ἐπὶ |
πλέον
τῶν
ἄλλων
ἰσχύσας,
τὴν |
[1, 71] |
τῶν
Ἀθηναίων
ἀπὸ
τῆς
πολυπειρίας
|
ἐπὶ |
πλέον
ὑμῶν
κεκαίνωται.
μέχρι
μὲν |
[1, 7] |
δὲ
παλαιαὶ
διὰ
τὴν
λῃστείαν
|
ἐπὶ |
πολὺ
ἀντίσχουσαν
ἀπὸ
θαλάσσης
μᾶλλον |
[1, 6] |
τοὺς
πρεσβυτέρους
κατὰ
τὸ
ξυγγενὲς
|
ἐπὶ |
πολὺ
αὕτη
ἡ
σκευὴ
κατέσχεν. |
[1, 12] |
στάσεις
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
ὡς
|
ἐπὶ |
πολὺ
ἐγίγνοντο,
ἀφ'
ὧν
ἐκπίπτοντες |
[1, 18] |
οἱ
ἐκ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
|
ἐπὶ |
πολὺ
καὶ
πρὶν
τυραννευθείσης
οἱ |
[1, 50] |
γὰρ
νεῶν
οὐσῶν
ἀμφοτέρων
καὶ
|
ἐπὶ |
πολὺ
τῆς
θαλάσσης
ἐπεχουσῶν,
ἐπειδὴ |
[1, 62] |
καθ'
ἑαυτοὺς
καὶ
ἐπεξῆλθον
διώκοντες
|
ἐπὶ |
πολύ·
τὸ
δὲ
ἄλλο
στρατόπεδον |
[1, 17] |
δυνάμεως.
οὕτω
πανταχόθεν
ἡ
Ἑλλὰς
|
ἐπὶ |
πολὺν
χρόνον
κατείχετο
μήτε
κοινῇ |
[1, 58] |
τῶν
Λακεδαιμονίων
ὑπέσχετο
αὐτοῖς,
ἢν
|
ἐπὶ |
Ποτείδαιαν
ἴωσιν
Ἀθηναῖοι,
ἐς
τὴν |
[1, 138] |
οὐ
γὰρ
ἐξῆν
θάπτειν
ὡς
|
ἐπὶ |
προδοσίᾳ
φεύγοντος.
τὰ
μὲν
κατὰ |
[1, 13] |
μειζόνων
γιγνομένων
(πρότερον
δὲ
ἦσαν
|
ἐπὶ |
ῥητοῖς
γέρασι
πατρικαὶ
βασιλεῖαι)
ναυτικά |
[1, 122] |
νῦν
προΐδοι.
ἥκιστα
γὰρ
πόλεμος
|
ἐπὶ |
ῥητοῖς
χωρεῖ,
αὐτὸς
δὲ
ἀφ' |
[1, 116] |
ὡς
ᾔσθοντο,
πλεύσαντες
ναυσὶν
ἑξήκοντα
|
ἐπὶ |
Σάμου
ταῖς
μὲν
ἑκκαίδεκα
τῶν |
[1, 61] |
καὶ
ἀφικόμενοι
ἐς
Βέροιαν
κἀκεῖθεν
|
ἐπὶ |
Στρέψαν
καὶ
πειράσαντες
πρῶτον
τοῦ |
[1, 98] |
κατέστη.
~Πρῶτον
μὲν
Ἠιόνα
τὴν
|
ἐπὶ |
Στρυμόνι
Μήδων
ἐχόντων
πολιορκίᾳ
εἷλον |
[1, 29] |
ἐν
ἀκατίῳ
ἀπεροῦντα
μὴ
πλεῖν
|
ἐπὶ |
σφᾶς
καὶ
τὰς
ναῦς
ἅμα |
[1, 58] |
νῆες
αἱ
ἐπὶ
Μακεδονίαν
καὶ
|
ἐπὶ |
σφᾶς
ὁμοίως
ἔπλεον,
καὶ
τὰ |
[1, 48] |
Κερκυραίων
ναῦς
μετεώρους
τε
καὶ
|
ἐπὶ |
σφᾶς
πλεούσας.
ὡς
δὲ
κατεῖδον |
[1, 62] |
Ὀλύνθῳ
μένειν,
καὶ
ὅταν
Ἀθηναῖοι
|
ἐπὶ |
σφᾶς
χωρῶσι,
κατὰ
νώτου
βοηθοῦντας |
[1, 84] |
τε
ξὺν
ἐπαίνῳ
ἐξοτρυνόντων
ἡμᾶς
|
ἐπὶ |
τὰ
δεινὰ
παρὰ
τὸ
δοκοῦν |
[1, 20] |
ἡ
ζήτησις
τῆς
ἀληθείας,
καὶ
|
ἐπὶ |
τὰ
ἑτοῖμα
μᾶλλον
τρέπονται.
~ἐκ |
[1, 89] |
γὰρ
Ἀθηναῖοι
τρόπῳ
τοιῷδε
ἦλθον
|
ἐπὶ |
τὰ
πράγματα
ἐν
οἷς
ηὐξήθησαν. |
[1, 113] |
τῶν
δὲ
ξυμμάχων
ὡς
ἑκάστοις
|
ἐπὶ |
τὰ
χωρία
ταῦτα
πολέμια
ὄντα, |
[1, 133] |
λέγοντος,
ἀπὸ
παρασκευῆς
τοῦ
ἀνθρώπου
|
ἐπὶ |
Ταίναρον
ἱκέτου
οἰχομένου
καὶ
σκηνησαμένου |
[1, 111] |
οὐ
πολλῷ
ὕστερον
χίλιοι
Ἀθηναίων
|
ἐπὶ |
τὰς
ναῦς
τὰς
ἐν
Πηγαῖς |
[1, 116] |
πέντε
ναυσὶ
Στησαγόρας
καὶ
ἄλλοι
|
ἐπὶ |
τὰς
Φοινίσσας.
~ἐν
τούτῳ
δὲ |
[1, 27] |
ἀποικίαν
ἐς
τὴν
Ἐπίδαμνον
ἐκήρυσσον
|
ἐπὶ |
τῇ
ἴσῃ
καὶ
ὁμοίᾳ
τὸν |
[1, 51] |
νύκτα.
τοῖς
δὲ
Κερκυραίοις
στρατοπεδευομένοις
|
ἐπὶ |
τῇ
Λευκίμμῃ
αἱ
εἴκοσι
νῆες |
[1, 30] |
ἀντεστρατοπεδεύοντο
δὲ
καὶ
οἱ
Κερκυραῖοι
|
ἐπὶ |
τῇ
Λευκίμμῃ
ναυσί
τε
καὶ |
[1, 30] |
ναυμαχίαν
οἱ
Κερκυραῖοι
τροπαῖον
στήσαντες
|
ἐπὶ |
τῇ
Λευκίμμῃ
τῆς
Κερκυραίας
ἀκρωτηρίῳ |
[1, 57] |
ναῦς
ἀποστέλλοντες
καὶ
χιλίους
ὁπλίτας
|
ἐπὶ |
τὴν
γῆν
αὐτοῦ,
Ἀρχεστράτου
τοῦ |
[1, 143] |
χώραν
ἡμῶν
πεζῇ
ἴωσιν,
ἡμεῖς
|
ἐπὶ |
τὴν
ἐκείνων
πλευσούμεθα,
καὶ
οὐκέτι |
[1, 18] |
ὁ
βάρβαρος
τῷ
μεγάλῳ
στόλῳ
|
ἐπὶ |
τὴν
Ἑλλάδα
δουλωσόμενος
ἦλθεν.
καὶ |
[1, 29] |
πέντε
δισχιλίοις
τε
ὁπλίταις
ἔπλεον
|
ἐπὶ |
τὴν
Ἐπίδαμνον
Κερκυραίοις
ἐναντία
πολεμήσοντες· |
[1, 136] |
τὸν
παῖδα
σφῶν
λαβὼν
καθέζεσθαι
|
ἐπὶ |
τὴν
ἑστίαν.
καὶ
ἐλθόντος
οὐ |
[1, 137] |
ἀποστέλλει
βουλόμενον
ὡς
βασιλέα
πορευθῆναι
|
ἐπὶ |
τὴν
ἑτέραν
θάλασσαν
πεζῇ
ἐς |
[1, 46] |
Κορίνθιοι,
ἐπειδὴ
αὐτοῖς
παρεσκεύαστο,
ἔπλεον
|
ἐπὶ |
τὴν
Κέρκυραν
ναυσὶ
πεντήκοντα
καὶ |
[1, 59] |
καὶ
τὰ
ξυναφεστῶτα
χωρία
τρέπονται
|
ἐπὶ |
τὴν
Μακεδονίαν,
ἐφ'
ὅπερ
καὶ |
[1, 69] |
ἴσμεν
ἐκ
περάτων
γῆς
πρότερον
|
ἐπὶ |
τὴν
Πελοπόννησον
ἐλθόντα
ἢ
τὰ |
[1, 122] |
οὐ
γὰρ
δὴ
πεφευγότες
αὐτὰ
|
ἐπὶ |
τὴν
πλείστους
δὴ
βλάψασαν
καταφρόνησιν |
[1, 62] |
δὲ
ἀναστήσαντες
τὸ
στρατόπεδον
ἐχώρουν
|
ἐπὶ |
τὴν
Ποτείδαιαν.
καὶ
ἐπειδὴ
πρὸς |
[1, 143] |
ἴσου
μεγάλα
ἔχειν.
ἤν
τε
|
ἐπὶ |
τὴν
χώραν
ἡμῶν
πεζῇ
ἴωσιν, |
[1, 93] |
οἰκοδομεῖν
(ὑπῆρκτο
δ'
αὐτοῦ
πρότερον
|
ἐπὶ |
τῆς
ἐκείνου
ἀρχῆς
ἧς
κατ' |
[1, 63] |
μὲν
ὁποτέρωσε
διακινδυνεύσῃ
χωρήσας,
ἢ
|
ἐπὶ |
τῆς
Ὀλύνθου
ἢ
ἐς
τὴν |
[1, 38] |
οὐ
προσεποιοῦντο,
ἐλθόντων
δὲ
ἡμῶν
|
ἐπὶ |
τιμωρίᾳ
ἑλόντες
βίᾳ
ἔχουσιν.
~Καὶ |
[1, 79] |
παρόντων.
καὶ
τῶν
μὲν
πλεόνων
|
ἐπὶ |
τὸ
αὐτὸ
αἱ
γνῶμαι
ἔφερον, |
[1, 90] |
τέλει
ὄντων
ὅτι
οὐκ
ἐπέρχεται
|
ἐπὶ |
τὸ
κοινόν,
ἔφη
τοὺς
ξυμπρέσβεις |
[1, 21] |
ὡς
ποιηταὶ
ὑμνήκασι
περὶ
αὐτῶν
|
ἐπὶ |
τὸ
μεῖζον
κοσμοῦντες
μᾶλλον
πιστεύων, |
[1, 10] |
χρὴ
κἀνταῦθα
πιστεύειν,
ἣν
εἰκὸς
|
ἐπὶ |
τὸ
μεῖζον
μὲν
ποιητὴν
ὄντα |
[1, 21] |
πολλὰ
ὑπὸ
χρόνου
αὐτῶν
ἀπίστως
|
ἐπὶ |
τὸ
μυθῶδες
ἐκνενικηκότα,
ηὑρῆσθαι
δὲ |
[1, 21] |
πιστεύων,
οὔτε
ὡς
λογογράφοι
ξυνέθεσαν
|
ἐπὶ |
τὸ
προσαγωγότερον
τῇ
ἀκροάσει
ἢ |
[1, 76] |
τὰς
ἐν
τῇ
Πελοποννήσῳ
πόλεις
|
ἐπὶ |
τὸ
ὑμῖν
ὠφέλιμον
καταστησάμενοι
ἐξηγεῖσθε· |
[1, 37] |
ἡμᾶς
περὶ
ἀμφοτέρων
οὕτω
καὶ
|
ἐπὶ |
τὸν
ἄλλον
λόγον
ἰέναι,
ἵνα |
[1, 126] |
ἀπέθνῃσκον
ὑπὸ
τοῦ
λιμοῦ,
καθίζουσιν
|
ἐπὶ |
τὸν
βωμὸν
ἱκέται
τὸν
ἐν |
[1, 128] |
ἐς
Ἑλλήσποντον,
τῷ
μὲν
λόγῳ
|
ἐπὶ |
τὸν
Ἑλληνικὸν
πόλεμον,
τῷ
δὲ |
[1, 52] |
Κερκυραίων
ὅσαι
πλώιμοι
ἦσαν
ἐπέπλευσαν
|
ἐπὶ |
τὸν
ἐν
τοῖς
Συβότοις
λιμένα, |
[1, 132] |
τῶν
καθεστώτων
νομίμων,
καὶ
ὅτι
|
ἐπὶ |
τὸν
τρίποδά
ποτε
τὸν
ἐν |
[1, 13] |
γὰρ
τὴν
πόλιν
οἱ
Κορίνθιοι
|
ἐπὶ |
τοῦ
Ἰσθμοῦ
αἰεὶ
δή
ποτε |
[1, 49] |
καὶ
μᾶλλόν
τι
πιστεύοντες
τοῖς
|
ἐπὶ |
τοῦ
καταστρώματος
ὁπλίταις
ἐς
τὴν |
[1, 109] |
τὸ
ὕδωρ
τάς
τε
ναῦς
|
ἐπὶ |
τοῦ
ξηροῦ
ἐποίησε
καὶ
τῆς |
[1, 86] |
ἀλλὰ
ξὺν
τοῖς
θεοῖς
ἐπίωμεν
|
ἐπὶ |
τοὺς
ἀδικοῦντας.
~Τοιαῦτα
λέξας
ἐπεψήφιζεν |
[1, 37] |
ξυνθήκας
γίγνεσθαι,
διὰ
τὸ
ἥκιστα
|
ἐπὶ |
τοὺς
πέλας
ἐκπλέοντας
μάλιστα
τοὺς |
[1, 69] |
καὶ
ὅτι
κατ'
ὀλίγον
χωροῦσιν
|
ἐπὶ |
τοὺς
πέλας.
καὶ
λανθάνειν
μὲν |
[1, 65] |
δ'
οὐκ
ἔπειθε,
βουλόμενος
τὰ
|
ἐπὶ |
τούτοις
παρασκευάζειν
καὶ
ὅπως
τὰ |
[1, 40] |
ἀμφοτέροις,
εἰ
δὲ
μή,
τοὐναντίον
|
ἐπὶ |
τούτους
μεθ'
ἡμῶν
ἰέναι
(Κορινθίοις |
[1, 8] |
μᾶλλον
ἤδη
ὄντες
ὕστερον
χρόνῳ
|
ἐπὶ |
Τροίαν
ἐστράτευσαν.
~Ἀγαμέμνων
τέ
μοι |
[1, 126] |
Πελοποννήσῳ,
κατέλαβε
τὴν
ἀκρόπολιν
ὡς
|
ἐπὶ |
τυραννίδι,
νομίσας
ἑορτήν
τε
τοῦ |
[1, 102] |
οἱ
δ'
Ἀθηναῖοι
ἔγνωσαν
οὐκ
|
ἐπὶ |
τῷ
βελτίονι
λόγῳ
ἀποπεμπόμενοι,
ἀλλά |
[1, 50] |
οὐκ
ᾐσθημένοι
ὅτι
ἥσσηντο
οἱ
|
ἐπὶ |
τῷ
δεξιῷ
κέρᾳ,
ἀγνοοῦντες
ἔκτεινον. |
[1, 34] |
ἀδικουμένη
δὲ
ἀλλοτριοῦται·
οὐ
γὰρ
|
ἐπὶ |
τῷ
δοῦλοι,
ἀλλ'
ἐπὶ
τῷ |
[1, 49] |
δὲ
αὐτοὶ
ἦσαν
οἱ
Κορίνθιοι,
|
ἐπὶ |
τῷ
εὐωνύμῳ,
πολὺ
ἐνίκων,
τοῖς |
[1, 38] |
ὑπὸ
τούτων
ὑβρίζεσθαι
κατοικίσαι,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
τῷ
ἡγεμόνες
τε
εἶναι
καὶ |
[1, 56] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
Ποτειδεάτας,
οᾔ
οἰκοῦσιν
|
ἐπὶ |
τῷ
ἰσθμῷ
τῆς
Παλλήνης,
Κορινθίων |
[1, 38] |
νῦν
πολεμοῦσι,
λέγοντες
ὡς
οὐκ
|
ἐπὶ |
τῷ
κακῶς
πάσχειν
ἐκπεμφθεῖεν.
ἡμεῖς |
[1, 143] |
ἅπασα
ἡ
ἄλλη
Ἑλλάς.
καὶ
|
ἐπὶ |
τῷ
κινδύνῳ
οὐδεὶς
ἂν
δέξαιτο |
[1, 71] |
δῆλοι
ὦσι
μὴ
ἐπιτρέψοντες,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
τῷ
μὴ
λυπεῖν
τε
τοὺς |
[1, 121] |
σῴζεσθαι
οὐκ
ἄρα
δαπανήσομεν
καὶ
|
ἐπὶ |
τῷ
μὴ
ὑπ'
ἐκείνων
αὐτὰ |
[1, 102] |
ἐπειδὴ
ἀνεχώρησαν,
ἀφέντες
τὴν
γενομένην
|
ἐπὶ |
τῷ
Μήδῳ
ξυμμαχίαν
πρὸς
αὐτοὺς |
[1, 70] |
τις
αὐτοὺς
ξυνελὼν
φαίη
πεφυκέναι
|
ἐπὶ |
τῷ
μήτε
αὐτοὺς
ἔχειν
ἡσυχίαν |
[1, 34] |
γὰρ
ἐπὶ
τῷ
δοῦλοι,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
τῷ
ὁμοῖοι
τοῖς
λειπομένοις
εἶναι |
[1, 55] |
ἐπ'
οἴκου
Ἀνακτόριον,
ὅ
ἐστιν
|
ἐπὶ |
τῷ
στόματι
τοῦ
Ἀμπρακικοῦ
κόλπου, |
[1, 29] |
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Ἀπόλλωνός
ἐστιν,
|
ἐπὶ |
τῷ
στόματι
τοῦ
Ἀμπρακικοῦ
κόλπου, |
[1, 121] |
φέροντες
οὐκ
ἀπεροῦσιν,
ἡμεῖς
δ'
|
ἐπὶ |
τῷ
τιμωρούμενοι
τοὺς
ἐχθροὺς
καὶ |
[1, 74] |
τε
οἰκουμένων
τῶν
πόλεων
καὶ
|
ἐπὶ |
τῷ
τὸ
λοιπὸν
νέμεσθαι,
ἐπειδὴ |
[1, 38] |
ἡμεῖς
δὲ
οὐδ'
αὐτοί
φαμεν
|
ἐπὶ |
τῷ
ὑπὸ
τούτων
ὑβρίζεσθαι
κατοικίσαι, |
[1, 49] |
πολλοὺς
μὲν
ὁπλίτας
ἔχοντες
ἀμφότεροι
|
ἐπὶ |
τῶν
καταστρωμάτων,
πολλοὺς
δὲ
τοξότας |
[1, 126] |
ἀπέκτειναν·
καθεζομένους
δέ
τινας
καὶ
|
ἐπὶ |
τῶν
σεμνῶν
θεῶν
τοῖς
βωμοῖς |
[1, 69] |
γε
ξυνήλθομεν
καὶ
οὐδὲ
νῦν
|
ἐπὶ |
φανεροῖς.
χρῆν
γὰρ
οὐκ
εἰ |
[1, 111] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐστράτευσαν
τῆς
Θεσσαλίας
|
ἐπὶ |
Φάρσαλον.
καὶ
τῆς
μὲν
γῆς |