Livre, Chap. |
[1, 80] |
ὅπερ
ἂν
οἱ
πολλοὶ
πάθοιεν,
|
μήτε |
ἀγαθὸν
καὶ
ἀσφαλὲς
νομίσαντα.
εὕροιτε |
[1, 43] |
μήτε
ξυμμάχους
δέχεσθε
βίᾳ
ἡμῶν
|
μήτε |
ἀμύνετε
αὐτοῖς
ἀδικοῦσιν.
καὶ
τάδε |
[1, 80] |
τῇ
αὐτῇ
ἡλικίᾳ
ὁρῶ,
ὥστε
|
μήτε |
ἀπειρίᾳ
ἐπιθυμῆσαί
τινα
τοῦ
ἔργου, |
[1, 70] |
ξυνελὼν
φαίη
πεφυκέναι
ἐπὶ
τῷ
|
μήτε |
αὐτοὺς
ἔχειν
ἡσυχίαν
μήτε
τοὺς |
[1, 141] |
πρὸς
ὁμοίαν
ἀντιπαρασκευὴν
ἀδύνατοι,
ὅταν
|
μήτε |
βουλευτηρίῳ
ἑνὶ
χρώμενοι
παραχρῆμά
τι |
[1, 90] |
καὶ
παῖδας}
φειδομένους
μήτε
ἰδίου
|
μήτε |
δημοσίου
οἰκοδομήματος
ὅθεν
τις
ὠφελία |
[1, 36] |
Σικελίας
καλῶς
παράπλου
κεῖται,
ὥστε
|
μήτε |
ἐκεῖθεν
ναυτικὸν
ἐᾶσαι
Πελοποννησίοις
ἐπελθεῖν |
[1, 70] |
διὰ
τὸ
αἰεὶ
κτᾶσθαι
καὶ
|
μήτε |
ἑορτὴν
ἄλλο
τι
ἡγεῖσθαι
ἢ |
[1, 32] |
τοιάδε.
~Δίκαιον,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
τοὺς
|
μήτε |
εὐεργεσίας
μεγάλης
μήτε
ξυμμαχίας
προυφειλομένης |
[1, 144] |
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
ξενηλασίας
μὴ
ποιῶσι
|
μήτε |
ἡμῶν
μήτε
τῶν
ἡμετέρων
ξυμμάχων |
[1, 90] |
καὶ
γυναῖκας
καὶ
παῖδας}
φειδομένους
|
μήτε |
ἰδίου
μήτε
δημοσίου
οἰκοδομήματος
ὅθεν |
[1, 17] |
Ἑλλὰς
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον
κατείχετο
|
μήτε |
κοινῇ
φανερὸν
μηδὲν
κατεργάζεσθαι,
κατὰ |
[1, 129] |
ἀπὸ
σοῦ
ἀρέσκομαι.
καί
σε
|
μήτε |
νὺξ
μήθ'
ἡμέρα
ἐπισχέτω
ὥστε |
[1, 32] |
Ἀθηναῖοι,
τοὺς
μήτε
εὐεργεσίας
μεγάλης
|
μήτε |
ξυμμαχίας
προυφειλομένης
ἥκοντας
παρὰ
τοὺς |
[1, 43] |
ἀντιστὰς
ἐχθρός.
καὶ
Κερκυραίους
τούσδε
|
μήτε |
ξυμμάχους
δέχεσθε
βίᾳ
ἡμῶν
μήτε |
[1, 82] |
κινεῖν,
πέμπειν
δὲ
καὶ
αἰτιᾶσθαι
|
μήτε |
πόλεμον
ἄγαν
δηλοῦντας
μήθ'
ὡς |
[1, 81] |
ὑπολίπωμεν·
οὕτως
εἰκὸς
Ἀθηναίους
φρονήματι
|
μήτε |
τῇ
γῇ
δουλεῦσαι
μήτε
ὥσπερ |
[1, 120] |
ἐκ
πολέμου
πάλιν
ξυμβῆναι,
καὶ
|
μήτε |
τῇ
κατὰ
πόλεμον
εὐτυχίᾳ
ἐπαίρεσθαι |
[1, 86] |
τῆς
Σπάρτης
τὸν
πόλεμον,
καὶ
|
μήτε |
τοὺς
Ἀθηναίους
ἐᾶτε
μείζους
γίγνεσθαι |
[1, 70] |
τῷ
μήτε
αὐτοὺς
ἔχειν
ἡσυχίαν
|
μήτε |
τοὺς
ἄλλους
ἀνθρώπους
ἐᾶν,
ὀρθῶς |
[1, 86] |
τοὺς
Ἀθηναίους
ἐᾶτε
μείζους
γίγνεσθαι
|
μήτε |
τοὺς
ξυμμάχους
καταπροδιδῶμεν,
ἀλλὰ
ξὺν |
[1, 120] |
τῇ
κατὰ
πόλεμον
εὐτυχίᾳ
ἐπαίρεσθαι
|
μήτε |
τῷ
ἡσύχῳ
τῆς
εἰρήνης
ἡδόμενον |
[1, 144] |
ξενηλασίας
μὴ
ποιῶσι
μήτε
ἡμῶν
|
μήτε |
τῶν
ἡμετέρων
ξυμμάχων
(οὔτε
γὰρ |
[1, 81] |
φρονήματι
μήτε
τῇ
γῇ
δουλεῦσαι
|
μήτε |
ὥσπερ
ἀπείρους
καταπλαγῆναι
τῷ
πολέμῳ. |