Livre, Chap. |
[1, 23] |
πολέμου
ἅμα
ξυνεπέθετο.
ἤρξαντο
δὲ
|
αὐτοῦ |
Ἀθηναῖοι
καὶ
Πελοποννήσιοι
λύσαντες
τὰς |
[1, 132] |
τοῖς
παροῦσι,
τά
τε
ἄλλα
|
αὐτοῦ |
ἀνεσκόπουν,
εἴ
τί
που
ἐξεδεδιῄτητο |
[1, 134] |
τε
ἐξεπολιόρκησαν
λιμῷ.
καὶ
μέλλοντος
|
αὐτοῦ |
ἀποψύχειν
ὥσπερ
εἶχεν
ἐν
τῷ |
[1, 57] |
χιλίους
ὁπλίτας
ἐπὶ
τὴν
γῆν
|
αὐτοῦ, |
Ἀρχεστράτου
τοῦ
Λυκομήδους
μετ'
ἄλλων |
[1, 133] |
τοῦ
ἀνθρώπου
τά
τε
περὶ
|
αὐτοῦ |
γραφέντα
καὶ
τἆλλ'
ἀποφαίνοντος
καθ' |
[1, 75] |
αὐτῶν
δεηθέντων
ἡγεμόνας
καταστῆναι·
ἐξ
|
αὐτοῦ |
δὲ
τοῦ
ἔργου
κατηναγκάσθημεν
τὸ |
[1, 124] |
αὐτίκα
δεινόν,
τῆς
δ'
ἀπ'
|
αὐτοῦ |
διὰ
πλείονος
εἰρήνης
ἐπιθυμήσαντες·
ἐκ |
[1, 126] |
οὖν
Κύλων
καὶ
ὁ
ἀδελφὸς
|
αὐτοῦ |
ἐκδιδράσκουσιν·
οἱ
δ'
ἄλλοι
ὡς |
[1, 138] |
ἃ
ὑπέσχετο.
μνημεῖον
μὲν
οὖν
|
αὐτοῦ |
ἐν
Μαγνησίᾳ
ἐστὶ
τῇ
Ἀσιανῇ |
[1, 3] |
Ἕλληνος
δὲ
καὶ
τῶν
παίδων
|
αὐτοῦ |
ἐν
τῇ
Φθιώτιδι
ἰσχυσάντων,
καὶ |
[1, 36] |
λύσῃ,
γνώτω
τὸ
μὲν
δεδιὸς
|
αὐτοῦ |
ἰσχὺν
ἔχον
τοὺς
ἐναντίους
μᾶλλον |
[1, 132] |
ἀνὴρ
Ἀργίλιος,
παιδικά
ποτε
ὢν
|
αὐτοῦ |
καὶ
πιστότατος
ἐκείνῳ,
μηνυτὴς
γίγνεται, |
[1, 46] |
δὲ
λιμήν,
καὶ
πόλις
ὑπὲρ
|
αὐτοῦ |
κεῖται
ἀπὸ
θαλάσσης
ἐν
τῇ |
[1, 138] |
τὰ
δὲ
ὀστᾶ
φασὶ
κομισθῆναι
|
αὐτοῦ |
οἱ
προσήκοντες
οἴκαδε
κελεύσαντος
ἐκείνου |
[1, 95] |
ἡγεμονίᾳ.
~ἤδη
δὲ
βιαίου
ὄντος
|
αὐτοῦ |
οἵ
τε
ἄλλοι
Ἕλληνες
ἤχθοντο |
[1, 8] |
τῶν
νήσων
κακοῦργοι
ἀνέστησαν
ὑπ'
|
αὐτοῦ, |
ὅτεπερ
καὶ
τὰς
πολλὰς
αὐτῶν |
[1, 95] |
ἀπολύεται
μὴ
ἀδικεῖν·
κατηγορεῖτο
δὲ
|
αὐτοῦ |
οὐχ
ἥκιστα
μηδισμὸς
καὶ
ἐδόκει |
[1, 60] |
ὁ
Ἀδειμάντου,
κατὰ
φιλίαν
τε
|
αὐτοῦ |
οὐχ
ἥκιστα
οἱ
πλεῖστοι
ἐκ |
[1, 133] |
αὐτήκοοι
δὲ
βουληθέντες
ἔτι
γενέσθαι
|
αὐτοῦ |
Παυσανίου
τι
λέγοντος,
ἀπὸ
παρασκευῆς |
[1, 93] |
ὁ
Θεμιστοκλῆς
οἰκοδομεῖν
(ὑπῆρκτο
δ'
|
αὐτοῦ |
πρότερον
ἐπὶ
τῆς
ἐκείνου
ἀρχῆς |
[1, 127] |
τὴν
μητέρα
καὶ
νομίζοντες
ἐκπεσόντος
|
αὐτοῦ |
ῥᾷον
ἂν>
σφίσι
προχωρεῖν
τὰ |
[1, 116] |
ναυσὶ
καὶ
τέσσαρσι
Περικλέους
δεκάτου
|
αὐτοῦ |
στρατηγοῦντος
ἐναυμάχησαν
πρὸς
Τραγίᾳ
τῇ |
[1, 95] |
δὲ
καὶ
ἄλλους
τινὰς
μετ'
|
αὐτοῦ |
στρατιὰν
ἔχοντας
οὐ
πολλήν·
οἷς |
[1, 68] |
τι
λέγωμεν
καθίστησιν·
καὶ
ἀπ'
|
αὐτοῦ |
σωφροσύνην
μὲν
ἔχετε,
ἀμαθίᾳ
δὲ |
[1, 133] |
~τότε
δὴ
οἱ
ἔφοροι
δείξαντος
|
αὐτοῦ |
τὰ
γράμματα
μᾶλλον
μὲν
ἐπίστευσαν, |
[1, 138] |
δέ,
ὡς
λέγεται,
ἐθαύμασέ
τε
|
αὐτοῦ |
τὴν
διάνοιαν
καὶ
ἐκέλευε
ποιεῖν |
[1, 13] |
βασιλεύοντος
καὶ
Καμβύσου
τοῦ
υἱέος
|
αὐτοῦ, |
τῆς
τε
καθ'
ἑαυτοὺς
θαλάσσης |
[1, 91] |
μὲν
Θεμιστοκλεῖ
ἐπείθοντο
διὰ
φιλίαν
|
αὐτοῦ, |
τῶν
δὲ
ἄλλων
ἀφικνουμένων
καὶ |
[1, 95] |
καὶ
γὰρ
ἀδικία
πολλὴ
κατηγορεῖτο
|
αὐτοῦ |
ὑπὸ
τῶν
Ἑλλήνων
τῶν
ἀφικνουμένων, |
[1, 123] |
τοῦ
τε
θεοῦ
χρήσαντος
καὶ
|
αὐτοῦ |
ὑποσχομένου
ξυλλήψεσθαι
καὶ
τῆς
ἄλλης |
[1, 20] |
δὲ
καὶ
Θεσσαλὸς
ἀδελφοὶ
ἦσαν
|
αὐτοῦ, |
ὑποτοπήσαντες
δέ
τι
ἐκείνῃ
τῇ |
[1, 13] |
καὶ
διακόσιά
ἐστι
μέχρι
τοῦ
|
αὐτοῦ |
χρόνου.
οἰκοῦντες
γὰρ
τὴν
πόλιν |