Alphabétiquement     [«   »]
ὅτι 60
ὅτου 1
ὅτῳ 5
οὐ 115
Οὐ 1
οὔ 1
οὗ 13
Fréquences     [«    »]
107 οὐκ
113 πρὸς
109 τῷ
115 οὐ
115 τὸν
119 τῇ
137 ὡς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

οὐ


Livre, Chap.
[1, 141]   κινδύνων κἂν περιγενέσθαι, τὸ δὲ  οὐ   βέβαιον μὴ οὐ προαναλώσειν, ἄλλως
[1, 75]   καὶ γὰρ αὐτὴν τήνδε ἐλάβομεν  οὐ   βιασάμενοι, ἀλλ' ὑμῶν μὲν οὐκ
[1, 28]   ἐκείνων βιαζομένων, φίλους ποιεῖσθαι οὓς  οὐ   βούλονται ἑτέρους τῶν νῦν ὄντων
[1, 68]   προπαρεσκευασμένους, εἴ ποτε ἄρα πολεμήσονται;  οὐ   γὰρ ἂν Κέρκυράν τε ὑπολαβόντες
[1, 122]   ἀξυνεσίας μαλακίας ἀμελείας.  οὐ   γὰρ δὴ πεφευγότες αὐτὰ ἐπὶ
[1, 123]   νῦν καὶ ἐξουσίᾳ ὀλίγον προφέρετε  (οὐ   γὰρ δίκαιον τῇ ἀπορίᾳ
[1, 138]   κρύφα Ἀθηναίων ἐν τῇ Ἀττικῇ·  οὐ   γὰρ ἐξῆν θάπτειν ὡς ἐπὶ
[1, 34]   τὴν μητρόπολιν, ἀδικουμένη δὲ ἀλλοτριοῦται·  οὐ   γὰρ ἐπὶ τῷ δοῦλοι, ἀλλ'
[1, 143]   τῶν ξυμμάχων, ὅθεν ἰσχύομεν, προσαπόλλυται·  οὐ   γὰρ ἡσυχάσουσι μὴ ἱκανῶν ἡμῶν
[1, 64]   ἐς τὴν Παλλήνην ἀτείχιστον ἦν·  οὐ   γὰρ ἱκανοὶ ἐνόμιζον εἶναι ἔν
[1, 15]   καταστροφῇ οὐκ ἐξῇσαν οἱ Ἕλληνες.  οὐ   γὰρ ξυνειστήκεσαν πρὸς τὰς μεγίστας
[1, 69]   καὶ τοὺς ὑμετέρους ἤδη ξυμμάχους·  οὐ   γὰρ δουλωσάμενος, ἀλλ'
[1, 91]   τοὺς πάντας ξυμμάχους ὠφελιμώτερον ἔσεσθαι·  οὐ   γὰρ οἷόν τ' εἶναι μὴ
[1, 73]   τοῖς ἐγκλήμασι τῶν πόλεων ἀντεροῦντες  (οὐ   γὰρ παρὰ δικασταῖς ὑμῖν οὔτε
[1, 143]   γῆς ποιεῖσθαι, ἀλλὰ τῶν σωμάτων·  οὐ   γὰρ τάδε τοὺς ἄνδρας, ἀλλ'
[1, 40]   μὴ πειθόμενοι ἡμῖν πάθοιτε ἄν.  οὐ   γὰρ τοῖσδε μόνον ἐπίκουροι ἂν
[1, 86]   λόγους τοὺς πολλοὺς τῶν Ἀθηναίων  οὐ   γιγνώσκω· ἐπαινέσαντες γὰρ πολλὰ ἑαυτοὺς
[1, 84]   ἀσφαλῶς προνοουμένων. πολύ τε διαφέρειν  οὐ   δεῖ νομίζειν ἄνθρωπον ἀνθρώπου, κράτιστον
[1, 102]   ξυμμάχων ἀπέπεμψαν, τὴν μὲν ὑποψίαν  οὐ   δηλοῦντες, εἰπόντες δὲ ὅτι οὐδὲν
[1, 90]   βουλόμενον καὶ ὕποπτον τῆς γνώμης  οὐ   δηλοῦντες ἐς τοὺς Ἀθηναίους, ὡς
[1, 137]   ψευδῶς προσεποιήσατο, τότε δι' αὑτὸν  οὐ   διάλυσιν) καὶ νῦν ἔχων σε
[1, 52]   καὶ παραταξάμενοι μετεώρους ἡσύχαζον, ναυμαχίας  οὐ   διανοούμενοι ἄρχειν ἑκόντες ὁρῶντες προσγεγενημένας
[1, 69]   οἱ γὰρ δρῶντες βεβουλευμένοι πρὸς  οὐ   διεγνωκότας ἤδη καὶ οὐ μέλλοντες
[1, 125]   καθισταμένοις ὧν ἔδει ἐνιαυτὸς μὲν  οὐ   διετρίβη, ἔλασσον δέ, πρὶν ἐσβαλεῖν
[1, 35]   ἀρχῆς δύναμιν προσλαβεῖν περιόψεσθε· ἣν  οὐ   δίκαιον, ἀλλ' κἀκείνων κωλύειν
[1, 34]   ἀντεπιβουλεύειν. ~Ἢν δὲ λέγωσιν ὡς  οὐ   δίκαιον τοὺς σφετέρους ἀποίκους ὑμᾶς
[1, 142]   πῶς δὴ ἄνδρες γεωργοὶ καὶ  οὐ   θαλάσσιοι, καὶ προσέτι οὐδὲ μελετῆσαι
[1, 7]   καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι ὄντες  οὐ   θαλάσσιοι κάτω ᾤκουν) καὶ μέχρι
[1, 120]   οὐκ ἂν ἔτι αἰτιασαίμεθα ὡς  οὐ   καὶ αὐτοὶ ἐψηφισμένοι τὸν πόλεμόν
[1, 28]   Ἐπιδάμνου ἀπαγάγωσι, βουλεύσεσθαι· πρότερον δ'  οὐ   καλῶς ἔχειν τοὺς μὲν πολιορκεῖσθαι,
[1, 131]   Ἑρμιονίδι νηὶ τὸ δεύτερον ἐκπλεύσας  οὐ   κελευσάντων αὐτῶν τοιαῦτα ἐφαίνετο ποιῶν,
[1, 53]   οὖν ἄλλοσέ ποι βούλεσθε πλεῖν,  οὐ   κωλύομεν· εἰ δὲ ἐπὶ Κέρκυραν
[1, 84]   εἶναι καὶ τὰς προσπιπτούσας τύχας  οὐ   λόγῳ διαιρετάς. αἰεὶ δὲ ὡς
[1, 123]   τὰ δὲ ὠφελίᾳ. σπονδάς τε  οὐ   λύσετε πρότεροι, ἅς γε καὶ
[1, 134]   τὸ τέμενος. καὶ ἐς οἴκημα  οὐ   μέγα ἦν τοῦ ἱεροῦ
[1, 1]   μακρότατον σκοποῦντί μοι πιστεῦσαι ξυμβαίνει  οὐ   μεγάλα νομίζω γενέσθαι οὔτε κατὰ
[1, 69]   πρὸς οὐ διεγνωκότας ἤδη καὶ  οὐ   μέλλοντες ἐπέρχονται. καὶ ἐπιστάμεθα οἵᾳ
[1, 42]   αὐτῷ φανερὰν ἔχθραν ἤδη καὶ  οὐ   μέλλουσαν πρὸς Κορινθίους κτήσασθαι, τῆς
[1, 142]   τοῦ δὲ πολέμου οἱ καιροὶ  οὐ   μενετοί. καὶ μὴν οὐδ'
[1, 111]   ἐς Οἰνιάδας ἐστράτευσαν καὶ ἐπολιόρκουν,  οὐ   μέντοι εἷλόν γε, ἀλλ' ἀπεχώρησαν
[1, 142]   τι μέρος καταδρομαῖς καὶ αὐτομολίαις,  οὐ   μέντοι ἱκανόν γε ἔσται ἐπιτειχίζειν
[1, 66]   τοῦ προφανοῦς ἐμάχοντο μετὰ Ποτειδεατῶν.  οὐ   μέντοι γε πόλεμός πω
[1, 3]   τῇ ὁμιλίᾳ μᾶλλον καλεῖσθαι Ἕλληνας,  οὐ   μέντοι πολλοῦ γε χρόνου {ἐδύνατο}
[1, 127]   προχωρεῖν τὰ ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων.  οὐ   μέντοι τοσοῦτον ἤλπιζον παθεῖν ἂν
[1, 39]   τῆς τε δυνάμεως αὐτῶν τότε  οὐ   μεταλαβόντες τῆς ὠφελίας νῦν μεταδώσετε
[1, 28]   τε καὶ οἰκήτορας ἀπάγειν, ὡς  οὐ   μετὸν αὐτοῖς Ἐπιδάμνου. εἰ δέ
[1, 3]   καὶ Ἀργείους καὶ Ἀχαιοὺς ἀνακαλεῖ.  οὐ   μὴν οὐδὲ βαρβάρους εἴρηκε διὰ
[1, 37]   αὐτοὺς τοιάδε. ~Ἀναγκαῖον Κερκυραίων τῶνδε  οὐ   μόνον περὶ τοῦ δέξασθαι σφᾶς
[1, 69]   ἐς τόδε τε αἰεὶ ἀποστεροῦντες  οὐ   μόνον τοὺς ὑπ' ἐκείνων δεδουλωμένους
[1, 39]   ἀλλὰ καὶ ὑμᾶς νῦν ἀξιοῦντες  οὐ   ξυμμαχεῖν, ἀλλὰ ξυναδικεῖν καὶ διαφόρους
[1, 93]   θεμέλιοι παντοίων λίθων ὑπόκεινται καὶ  οὐ   ξυνειργασμένων ἔστιν ᾗ, ἀλλ' ὡς
[1, 2]   γὰρ νῦν Ἑλλὰς καλουμένη  οὐ   πάλαι βεβαίως οἰκουμένη, ἀλλὰ μεταναστάσεις
[1, 141]   τὰ οἰκεῖα πράσσουσι, καὶ ἕκαστος  οὐ   παρὰ τὴν ἑαυτοῦ ἀμέλειαν οἴεται
[1, 86]   ἡμῖν δὲ ξύμμαχοι ἀγαθοί, οὓς  οὐ   παραδοτέα τοῖς Ἀθηναίοις ἐστίν, οὐδὲ
[1, 73]   τι ὠφελεῖ, στερισκώμεθα. ῥηθήσεται δὲ  οὐ   παραιτήσεως μᾶλλον ἕνεκα μαρτυρίου
[1, 74]   (ὅτε γοῦν ἦμεν ἔτι σῶοι,  οὐ   παρεγένεσθε) ἡμεῖς δὲ ἀπό τε
[1, 36]   ἐς τὸν μέλλοντα καὶ ὅσον  οὐ   παρόντα πόλεμον τὸ αὐτίκα περισκοπῶν
[1, 49]   ἐλάσσονος πλήθους ἐκ τῆς διώξεως  οὐ   παρουσῶν. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ὁρῶντες
[1, 78]   νομίζει. ~Βουλεύεσθε οὖν βραδέως ὡς  οὐ   περὶ βραχέων, καὶ μὴ ἀλλοτρίαις
[1, 36]   ἐχθροὺς ἀδεέστερον ἐσόμενον, καὶ ἅμα  οὐ   περὶ τῆς Κερκύρας νῦν τὸ
[1, 68]   ἐμέλλομεν ὑπὸ Ἀθηναίων βλάπτεσθαι,  οὐ   περὶ ὧν ἐδιδάσκομεν ἑκάστοτε τὴν
[1, 39]   χωρίον, ἀλλ' ἐπειδὴ ἡγήσαντο ἡμᾶς  οὐ   περιόψεσθαι, τότε καὶ τὸ εὐπρεπὲς
[1, 86]   καὶ τοὺς ξυμμάχους, ἢν σωφρονῶμεν,  οὐ   περιοψόμεθα ἀδικουμένους οὐδὲ μελλήσομεν τιμωρεῖν·
[1, 53]   ἐς τῶν ἐκείνων τι χωρίων,  οὐ   περιοψόμεθα κατὰ τὸ δυνατόν. ~Τοιαῦτα
[1, 95]   καὶ προσεῖχον τὴν γνώμην ὡς  οὐ   περιοψόμενοι τἆλλά τε καταστησόμενοι
[1, 6]   αἰδοῖα οἱ ἀθληταὶ ἠγωνίζοντο, καὶ  οὐ   πολλὰ ἔτη ἐπειδὴ πέπαυται. ἔτι
[1, 95]   τινὰς μετ' αὐτοῦ στρατιὰν ἔχοντας  οὐ   πολλήν· οἷς οὐκέτι ἐφίεσαν οἱ
[1, 10]   ἐλαχίστας ναῦς τὸ μέσον σκοποῦντι  οὐ   πολλοὶ φαίνονται ἐλθόντες, ὡς ἀπὸ
[1, 18]   τυράννων κατάλυσιν ἐκ τῆς Ἑλλάδος  οὐ   πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον καὶ
[1, 118]   ~Μετὰ ταῦτα δὲ ἤδη γίγνεται  οὐ   πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον τὰ προειρημένα,
[1, 18]   τε ἀπωσάμενοι τὸν βάρβαρον, ὕστερον  οὐ   πολλῷ διεκρίθησαν πρός τε Ἀθηναίους
[1, 137]   ἦν ἱκέτευμα τοῦτο, καὶ ὕστερον  οὐ   πολλῷ τοῖς τε Λακεδαιμονίοις καὶ
[1, 114]   πάλιν ἐγένοντο. ~Μετὰ δὲ ταῦτα  οὐ   πολλῷ ὕστερον Εὔβοια ἀπέστη ἀπὸ
[1, 51]   προσκομισθεῖσαι κατέπλεον ἐς τὸ στρατόπεδον  οὐ   πολλῷ ὕστερον ὤφθησαν. οἱ
[1, 115]   ἔσχον. ~ἀναχωρήσαντες δὲ ἀπ' Εὐβοίας  οὐ   πολλῷ ὕστερον σπονδὰς ἐποιήσαντο πρὸς
[1, 111]   ἔχοντες ἄπρακτοι. μετὰ δὲ ταῦτα  οὐ   πολλῷ ὕστερον χίλιοι Ἀθηναίων ἐπὶ
[1, 45]   προσεδέξαντο, καὶ τῶν Κορινθίων ἀπελθόντων  οὐ   πολὺ ὕστερον δέκα ναῦς αὐτοῖς
[1, 62]   μάχην, ἀντικαθίσταντο καὶ αὐτοί, καὶ  οὐ   πολὺ ὕστερον ξυνέμισγον. καὶ αὐτὸ
[1, 136]   ἐπὶ τὴν ἑστίαν. καὶ ἐλθόντος  οὐ   πολὺ ὕστερον τοῦ Ἀδμήτου δηλοῖ
[1, 6]   τῶν εὐδαιμόνων διὰ τὸ ἁβροδίαιτον  οὐ   πολὺς χρόνος ἐπειδὴ χιτῶνάς τε
[1, 67]   Πελοπόννησον. Αἰγινῆταί τε φανερῶς μὲν  οὐ   πρεσβευόμενοι, δεδιότες τοὺς Ἀθηναίους, κρύφα
[1, 68]   διαφόρων λέγουσιν· καὶ δι' αὐτὸ  οὐ   πρὶν πάσχειν, ἀλλ' ἐπειδὴ ἐν
[1, 39]   πρὶν διαγωνίζεσθαι καθιστάντα. οὗτοι δὲ  οὐ   πρὶν πολιορκεῖν τὸ χωρίον, ἀλλ'
[1, 141]   τὸ δὲ οὐ βέβαιον μὴ  οὐ   προαναλώσειν, ἄλλως τε κἂν παρὰ
[1, 38]   Ἐπίδαμνον ἡμετέραν οὖσαν κακουμένην μὲν  οὐ   προσεποιοῦντο, ἐλθόντων δὲ ἡμῶν ἐπὶ
[1, 90]   καὶ ἐς τὴν Λακεδαίμονα ἐλθὼν  οὐ   προσῄει πρὸς τὰς ἀρχάς, ἀλλὰ
[1, 85]   δοῦναι· ἐπὶ δὲ τὸν διδόντα  οὐ   πρότερον νόμιμον ὡς ἐπ' ἀδικοῦντα
[1, 74]   καὶ μὴ ὀργισθῆναι ὅτι ἡμῖν  οὐ   προυτιμωρήσατε. ὥστε φαμὲν οὐχ ἧσσον
[1, 109]   ἀπαγάγοι Ἀθηναίους. ὡς δὲ αὐτῷ  οὐ   προυχώρει καὶ τὰ χρήματα ἄλλως
[1, 82]   ὑπάρχει εἰδέναι καθ' ὅτι χωρήσει,  οὐ   ῥᾴδιον εὐπρεπῶς θέσθαι. ~Καὶ ἀνανδρία
[1, 49]   οὖσα. ἐπειδὴ γὰρ προσβάλοιεν ἀλλήλοις,  οὐ   ῥᾳδίως ἀπελύοντο ὑπό τε τοῦ
[1, 142]   δὲ τῆς θαλάσσης ἐπιστήμονας γενέσθαι  οὐ   ῥᾳδίως αὐτοῖς προσγενήσεται. οὐδὲ γὰρ
[1, 50]   θαλάσσης ἐπεχουσῶν, ἐπειδὴ ξυνέμειξαν ἀλλήλοις,  οὐ   ῥᾳδίως τὴν διάγνωσιν ἐποιοῦντο ὁποῖοι
[1, 36]   καὶ τῶν Ἀθηνῶν βουλευόμενος, καὶ  οὐ   τὰ κράτιστα αὐταῖς προνοῶν, ὅταν
[1, 39]   δίκης παρέσχοντο. καὶ δεῦρο ἥκουσιν  οὐ   τἀκεῖ μόνον αὐτοὶ ἁμαρτόντες, ἀλλὰ
[1, 22]   οἱ παρόντες τοῖς ἔργοις ἑκάστοις  οὐ   ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν ἔλεγον,
[1, 72]   δὲ περὶ τοῦ παντὸς ὡς  οὐ   ταχέως αὐτοῖς βουλευτέον εἴη, ἀλλ'
[1, 140]   Πελοποννησίοις, καίπερ εἰδὼς τοὺς ἀνθρώπους  οὐ   τῇ αὐτῇ ὀργῇ ἀναπειθομένους τε
[1, 69]   γάρ, μόνοι Ἑλλήνων, Λακεδαιμόνιοι,  οὐ   τῇ δυνάμει τινά, ἀλλὰ τῇ
[1, 73]   οὐκ ὀλίγην οὖσαν ἡμῶν παρήλθομεν  οὐ   τοῖς ἐγκλήμασι τῶν πόλεων ἀντεροῦντες
[1, 40]   βούλεται τῶν ἀγράφων πόλεων ἐλθεῖν,  οὐ   τοῖς ἐπὶ βλάβῃ ἑτέρων ἰοῦσιν
[1, 124]   γνωσθησόμεθα ξυνελθόντες μέν, ἀμύνεσθαι δὲ  οὐ   τολμῶντες, μὴ πολὺ ὕστερον τὸ
[1, 39]   πρότερον ἐθελῆσαι κρίνεσθαι, ἥν γε  οὐ   τὸν προύχοντα καὶ ἐκ τοῦ
[1, 9]   τῶν τότε δυνάμει προύχων καὶ  οὐ   τοσοῦτον τοῖς Τυνδάρεω ὅρκοις κατειλημμένους
[1, 88]   σπονδὰς λελύσθαι καὶ πολεμητέα εἶναι  οὐ   τοσοῦτον τῶν ξυμμάχων πεισθέντες τοῖς
[1, 77]   τὴν ἀρχὴν καὶ ὁπωσοῦν ἐλασσωθῶσιν,  οὐ   τοῦ πλέονος μὴ στερισκόμενοι χάριν
[1, 71]   διαμέλλετε καὶ οἴεσθε τὴν ἡσυχίαν  οὐ   τούτοις τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ πλεῖστον
[1, 5]   ἐτράποντο πρὸς λῃστείαν, ἡγουμένων ἀνδρῶν  οὐ   τῶν ἀδυναωτάτων κέρδους τοῦ σφετέρου
[1, 136]   τὸν Μολοσσῶν βασιλέα ὄντα αὐτῷ  οὐ   φίλον καταλῦσαι. καὶ μὲν
[1, 2]   τροφῆς πανταχοῦ ἂν ἡγούμενοι ἐπικρατεῖν,  οὐ   χαλεπῶς ἀπανίσταντο, καὶ δι' αὐτὸ
[1, 9]   τῶν ἄλλων ἰσχύσας, τὴν στρατείαν  οὐ   χάριτι τὸ πλέον φόβῳ
[1, 77]   οὐδ' ἂν αὐτοὶ ἀντέλεγον ὡς  οὐ   χρεὼν τὸν ἥσσω τῷ κρατοῦντι
[1, 144]   ἐς τάδε προήγαγον αὐτά. ὧν  οὐ   χρὴ λείπεσθαι, ἀλλὰ τούς τε
[1, 20]   ἔτι καὶ νῦν ὄντα καὶ  οὐ   χρόνῳ ἀμνηστούμενα καὶ οἱ ἄλλοι
[1, 87]   δέ (κρίνουσι γὰρ βοῇ καὶ  οὐ   ψήφῳ) οὐκ ἔφη διαγιγνώσκειν τὴν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005