Livre, Chap. |
[1, 49] |
οὐδὲν
ἔτι,
ἀλλὰ
ξυνέπεσεν
ἐς
|
τοῦτο |
ἀνάγκης
ὥστε
ἐπιχειρῆσαι
ἀλλήλοις
τοὺς |
[1, 30] |
οὐδέτεροι
ἀλλήλοις,
ἀλλὰ
τὸ
θέρος
|
τοῦτο |
ἀντικαθεζόμενοι
χειμῶνος
ἤδη
ἀνεχώρησαν
ἐπ' |
[1, 89] |
ἐκλιπόντων
τῶν
βαρβάρων,
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
ἀπέπλευσαν
ἐξ
Ἑλλησπόντου
ὡς
ἕκαστοι |
[1, 50] |
Σύβοτα
τῆς
Θεσπρωτίδος
λιμὴν
ἐρῆμος.
|
τοῦτο |
δὲ
ποιήσαντες
αὖθις
ἁθροισθέντες
ἐπέπλεον |
[1, 9] |
καὶ
Ἀρκάσι
προσπαρασχών,
ὡς
Ὅμηρος
|
τοῦτο |
δεδήλωκεν,
εἴ
τῳ
ἱκανὸς
τεκμηριῶσαι. |
[1, 32] |
χρόνῳ
ἑκούσιοι
γενόμενοι
νῦν
ἄλλων
|
τοῦτο |
δεησόμενοι
ἥκομεν,
καὶ
ἅμα
ἐς |
[1, 127] |
ἔστιν
ἔτι
ἐν
τῇ
πόλει.
|
~τοῦτο |
δὴ
τὸ
ἄγος
οἱ
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 5] |
καὶ
νῦν,
οἷς
κόσμος
καλῶς
|
τοῦτο |
δρᾶν,
καὶ
οἱ
παλαιοὶ
τῶν |
[1, 6] |
πάλης
ἆθλα
τίθεται,
καὶ
διεζωμένοι
|
τοῦτο |
δρῶσιν.
πολλὰ
δ'
ἂν
καὶ |
[1, 131] |
τοῖς
ἐφόροις
τὸν
βασιλέα
δρᾶσαι
|
τοῦτο) |
ἔπειτα
διαπραξάμενος
ὕστερον
ἐξῆλθε
καὶ |
[1, 97] |
τοῖς
πρὸ
ἐμοῦ
ἅπασιν
ἐκλιπὲς
|
τοῦτο |
ἦν
τὸ
χωρίον
καὶ
ἢ |
[1, 132] |
εὐθὺς
τότε
ἀπὸ
τοῦ
τρίποδος
|
τοῦτο |
καὶ
ἐπέγραψαν
ὀνομαστὶ
τὰς
πόλεις |
[1, 137] |
ἐκαθέζετο,
καὶ
μέγιστον
ἦν
ἱκέτευμα
|
τοῦτο, |
καὶ
ὕστερον
οὐ
πολλῷ
τοῖς |
[1, 106] |
τοὺς
ἐσελθόντας,
καὶ
πάθος
μέγα
|
τοῦτο |
Κορινθίοις
ἐγένετο.
τὸ
δὲ
πλῆθος |
[1, 120] |
πόλεμόν
εἰσι
καὶ
ἡμᾶς
ἐς
|
τοῦτο |
νῦν
ξυνήγαγον.
χρὴ
γὰρ
τοὺς |
[1, 3] |
δοκεῖ
δέ
μοι,
οὐδὲ
τοὔνομα
|
τοῦτο |
ξύμπασά
πω
εἶχεν,
ἀλλὰ
τὰ |
[1, 114] |
ἐκ
τῆς
Εὐβοίας.
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
οἱ
Πελοποννήσιοι
τῆς
Ἀττικῆς
ἐς |
[1, 23] |
μέγιστον
ἐπράχθη
τὸ
Μηδικόν,
καὶ
|
τοῦτο |
ὅμως
δυοῖν
ναυμαχίαιν
καὶ
πεζομαχίαιν |
[1, 127] |
τοσοῦτον
ἤλπιζον
παθεῖν
ἂν
αὐτὸν
|
τοῦτο |
ὅσον
διαβολὴν
οἴσειν
αὐτῷ
πρὸς |
[1, 77] |
τοὺς
ὑπηκόους
μετρίοις
οὖσι
διότι
|
τοῦτο |
οὐκ
ὀνειδίζεται·
βιάζεσθαι
γὰρ
οἷς |
[1, 102] |
καὶ
οὐκ
ἀξιώσαντες
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
|
τοῦτο |
παθεῖν,
εὐθὺς
ἐπειδὴ
ἀνεχώρησαν,
ἀφέντες |
[1, 121] |
ἡ
δὲ
ἡμετέρα
ἧσσον
ἂν
|
τοῦτο |
πάθοι,
τοῖς
σώμασι
τὸ
πλέον |
[1, 10] |
ὑποδεεστέρα)
Ἀθηναίων
δὲ
τὸ
αὐτὸ
|
τοῦτο |
παθόντων
διπλασίαν
ἂν
τὴν
δύναμιν |
[1, 93] |
ἐξήχθη
τῆς
πόλεως,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
πάντα
ὁμοίως
κινοῦντες
ἠπείγοντο.
ἔπεισε |
[1, 140] |
ἐπολεμήσατε.
τὸ
γὰρ
βραχύ
τι
|
τοῦτο |
πᾶσαν
ὑμῶν
ἔχει
τὴν
βεβαίωσιν |
[1, 37] |
ἄλλους
ἀνάγκῃ
καταίροντας
δέχεσθαι.
καὶ
|
τοῦτο |
τὸ
εὐπρεπὲς
ἄσπονδον
οὐχ
ἵνα |
[1, 134] |
ὑστέρησαν
τῇ
διώξει,
μετὰ
δὲ
|
τοῦτο |
τοῦ
τε
οἰκήματος
τὸν
ὄροφον |
[1, 74] |
τὰ
πράγματα,
καὶ
αὐτὸν
διὰ
|
τοῦτο |
ὑμεῖς
ἐτιμήσατε
μάλιστα
δὴ
ἄνδρα |
[1, 140] |
εὐθὺς
ἐπιταχθήσεσθε
ὡς
φόβῳ
καὶ
|
τοῦτο |
ὑπακούσαντες·
ἀπισχυρισάμενοι
δὲ
σαφὲς
ἂν |