Livre, Chap. |
[1, 82] |
καταπλαγῆναι
τῷ
πολέμῳ.
~Οὐ
μὴν
|
οὐδὲ |
ἀναισθήτως
αὐτοὺς
κελεύω
τούς
τε |
[1, 3] |
καὶ
Ἀχαιοὺς
ἀνακαλεῖ.
οὐ
μὴν
|
οὐδὲ |
βαρβάρους
εἴρηκε
διὰ
τὸ
μηδὲ |
[1, 99] |
καὶ
λυπηροὶ
ἦσαν
οὐκ
εἰωθόσιν
|
οὐδὲ |
βουλομένοις
ταλαιπωρεῖν
προσάγοντες
τὰς
ἀνάγκας. |
[1, 92] |
φανερὰν
οὐκ
ἐποιοῦντο
τοῖς
Ἀθηναίοις
|
(οὐδὲ |
γὰρ
ἐπὶ
κωλύμῃ,
ἀλλὰ
γνώμης |
[1, 40] |
ὥστε
τοὺς
ἑτέρων
ἀφισταμένους
δέχεσθαι.
|
οὐδὲ |
γὰρ
ἡμεῖς
Σαμίων
ἀποστάντων
ψῆφον |
[1, 142] |
γενέσθαι
οὐ
ῥᾳδίως
αὐτοῖς
προσγενήσεται.
|
οὐδὲ |
γὰρ
ὑμεῖς
μελετῶντες
αὐτὸ
εὐθὺς |
[1, 2] |
καὶ
περιουσίαν
χρημάτων
οὐκ
ἔχοντες
|
οὐδὲ |
γῆν
φυτεύοντες,
ἄδηλον
ὂν
ὁπότε |
[1, 40] |
γε
ἔνσπονδοί
ἐστε,
Κερκυραίοις
δὲ
|
οὐδὲ |
δι'
ἀνοκωχῆς
πώποτ'
ἐγένεσθε)
καὶ |
[1, 86] |
οὐ
παραδοτέα
τοῖς
Ἀθηναίοις
ἐστίν,
|
οὐδὲ |
δίκαις
καὶ
λόγοις
διακριτέα
μὴ |
[1, 3] |
Ἕλληνος
τοῦ
Δευκαλίωνος
καὶ
πάνυ
|
οὐδὲ |
εἶναι
ἡ
ἐπίκλησις
αὕτη,
κατὰ |
[1, 31] |
(ἦσαν
γὰρ
οὐδενὸς
Ἑλλήνων
ἔνσπονδοι
|
οὐδὲ |
ἐσεγράψαντο
ἑαυτοὺς
οὔτε
ἐς
τὰς |
[1, 81] |
βλαψόμεθα
τὰ
πλείω.
κἀν
τούτῳ
|
οὐδὲ |
καταλύεσθαι
ἔτι
καλόν,
ἄλλως
τε |
[1, 37] |
τε
οὐδένα
βουλόμενοι
πρὸς
τἀδικήματα
|
οὐδὲ |
μάρτυρα
ἔχειν
οὔτε
παρακαλοῦντες
αἰσχύνεσθαι. |
[1, 142] |
καὶ
οὐ
θαλάσσιοι,
καὶ
προσέτι
|
οὐδὲ |
μελετῆσαι
ἐασόμενοι
διὰ
τὸ
ὑφ' |
[1, 86] |
ἢν
σωφρονῶμεν,
οὐ
περιοψόμεθα
ἀδικουμένους
|
οὐδὲ |
μελλήσομεν
τιμωρεῖν·
οἱ
δ'
οὐκέτι |
[1, 69] |
δὲ
νῦν
γε
ξυνήλθομεν
καὶ
|
οὐδὲ |
νῦν
ἐπὶ
φανεροῖς.
χρῆν
γὰρ |
[1, 70] |
καὶ
ἐπιγνῶναι
μηδὲν
καὶ
ἔργῳ
|
οὐδὲ |
τἀναγκαῖα
ἐξικέσθαι.
αὖθις
δὲ
οἱ |
[1, 35] |
ἀσφαλέστατος
ἂν
διατελοίη.
~λύσετε
δὲ
|
οὐδὲ |
τὰς
Λακεδαιμονίων
σπονδὰς
δεχόμενοι
ἡμᾶς |
[1, 10] |
ἢ
ἔστιν.
οὔκουν
ἀπιστεῖν
εἰκός,
|
οὐδὲ |
τὰς
ὄψεις
τῶν
πόλεων
μᾶλλον |
[1, 142] |
καὶ
μὴν
οὐδ'
ἡ
ἐπιτείχισις
|
οὐδὲ |
τὸ
ναυτικὸν
αὐτῶν
ἄξιον
φοβηθῆναι. |
[1, 3] |
ἡ
Ἑλλάς·
δοκεῖ
δέ
μοι,
|
οὐδὲ |
τοὔνομα
τοῦτο
ξύμπασά
πω
εἶχεν, |
[1, 132] |
πᾶν
ξυγκατεργάσωνται.
ἀλλ'
οὐδ'
ὣς
|
οὐδὲ |
τῶν
Εἱλώτων
μηνυταῖς
τισὶ
πιστεύσαντες |