Livre, Chap. |
[1, 86] |
πολλὰ
ἑαυτοὺς
οὐδαμοῦ
ἀντεῖπον
ὡς
|
οὐκ |
ἀδικοῦσι
τοὺς
ἡμετέρους
ξυμμάχους
καὶ |
[1, 25] |
ἐξηρτύοντο
τὸ
ναυτικὸν
καὶ
ἦσαν
|
οὐκ |
ἀδύνατοι·
τριήρεις
γὰρ
εἴκοσι
καὶ |
[1, 70] |
τῶν
διαφερόντων
καθεστώτων,
περὶ
ὧν
|
οὐκ |
αἰσθάνεσθαι
ἡμῖν
γε
δοκεῖτε,
οὐδ' |
[1, 33] |
οἴεται
ἔσεσθαι,
γνώμης
ἁμαρτάνει
καὶ
|
οὐκ |
αἰσθάνεται
τοὺς
Λακεδαιμονίους
φόβῳ
τῷ |
[1, 10] |
νῦν
μὴ
ἀξιόχρεων
δοκεῖ
εἶναι,
|
οὐκ |
ἀκριβεῖ
ἄν
τις
σημείῳ
χρώμενος |
[1, 97] |
βραχέως
τε
καὶ
τοῖς
χρόνοις
|
οὐκ |
ἀκριβῶς
ἐπεμνήσθη.
ἅμα
δὲ
καὶ |
[1, 122] |
καὶ
δεινόν
τῳ
ἀκοῦσαι,
ἴστω
|
οὐκ |
ἄλλο
τι
φέρουσαν
ἢ
ἄντικρυς |
[1, 122] |
τῇ
χώρᾳ,
ἄλλα
τε
ὅσα
|
οὐκ |
ἄν
τις
νῦν
προΐδοι.
ἥκιστα |
[1, 121] |
ἡμεῖς
ἔχομεν
φύσει
ἀγαθόν,
ἐκείνοις
|
οὐκ |
ἂν
γένοιτο
διδαχῇ·
ὃ
δ' |
[1, 40] |
πλεονέκται
εἰσὶ
δεδήλωται·
ὡς
δὲ
|
οὐκ |
ἂν
δικαίως
αὐτοὺς
δέχοισθε
μαθεῖν |
[1, 80] |
τόνδε
περὶ
οὗ
νῦν
βουλεύεσθε
|
οὐκ |
ἂν
ἐλάχιστον
γενόμενον,
εἰ
σωφρόνως |
[1, 11] |
τὸ
γὰρ
ἔρυμα
τῷ
στρατοπέδῳ
|
οὐκ |
ἂν
ἐτειχίσαντο)
φαίνονται
δ'
οὐδ' |
[1, 120] |
μὲν
Λακεδαιμονίους,
ὦ
ἄνδρες
ξύμμαχοι,
|
οὐκ |
ἂν
ἔτι
αἰτιασαίμεθα
ὡς
οὐ |
[1, 90] |
τοῦ
βαρβάρου,
εἰ
αὖθις
ἐπέλθοι,
|
οὐκ |
ἂν
ἔχοντος
ἀπὸ
ἐχυροῦ
ποθέν, |
[1, 9] |
νήσοισι
καὶ
Ἄργεϊ
παντὶ
ἀνάσσειν·
|
οὐκ |
ἂν
οὖν
νήσων
ἔξω
τῶν |
[1, 9] |
ἔξω
τῶν
περιοικίδων
(αὗται
δὲ
|
οὐκ |
ἂν
πολλαὶ
εἶεν)
ἠπειρώτης
ὢν |
[1, 54] |
καὶ
ἐπειδὴ
ἦλθον
οἱ
Ἀθηναῖοι,
|
οὐκ |
ἀντεπέπλεον
ἐκ
τῶν
Συβότων,
διὰ |
[1, 136] |
δηλοῖ
τε
ὅς
ἐστι
καὶ
|
οὐκ |
ἀξιοῖ,
εἴ
τι
ἄρα
αὐτὸς |
[1, 42] |
ἐν
ἀφανεῖ
ἔτι
κεῖται,
καὶ
|
οὐκ |
ἄξιον
ἐπαρθέντας
αὐτῷ
φανερὰν
ἔχθραν |
[1, 102] |
γενομένου,
καὶ
δεινὸν
ποιησάμενοι
καὶ
|
οὐκ |
ἀξιώσαντες
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
τοῦτο
παθεῖν, |
[1, 121] |
ἐπὶ
δουλείᾳ
τῇ
αὑτῶν
φέροντες
|
οὐκ |
ἀπεροῦσιν,
ἡμεῖς
δ'
ἐπὶ
τῷ |
[1, 138] |
δ'
ἄπειρος
εἴη,
κρῖναι
ἱκανῶς
|
οὐκ |
ἀπήλλακτο·
τό
τε
ἄμεινον
ἢ |
[1, 23] |
λεγόμενα,
ἔργῳ
δὲ
σπανιώτερον
βεβαιούμενα
|
οὐκ |
ἄπιστα
κατέστη,
σεισμῶν
τε
πέρι, |
[1, 144] |
πατέρες
ἡμῶν
ὑποστάντες
Μήδους
καὶ
|
οὐκ |
ἀπὸ
τοσῶνδε
ὁρμώμενοι,
ἀλλὰ
καὶ |
[1, 143] |
ἐκείνοις
ἐμεμψάμην
ἀπηλλάχθαι
καὶ
ἄλλα
|
οὐκ |
ἀπὸ
τοῦ
ἴσου
μεγάλα
ἔχειν. |
[1, 121] |
ἐχθροὺς
καὶ
αὐτοὶ
ἅμα
σῴζεσθαι
|
οὐκ |
ἄρα
δαπανήσομεν
καὶ
ἐπὶ
τῷ |
[1, 37] |
τὸ
δ'
ἐπὶ
κακουργίᾳ
καὶ
|
οὐκ |
ἀρετῇ
ἐπετήδευσαν,
ξύμμαχόν
τε
οὐδένα |
[1, 144] |
κατὰ
τὰς
ξυνθήκας,
πολέμου
δὲ
|
οὐκ |
ἄρξομεν,
ἀρχομένους
δὲ
ἀμυνούμεθα.
ταῦτα |
[1, 69] |
τῇ
μελλήσει
ἀμυνόμενοι,
καὶ
μόνοι
|
οὐκ |
ἀρχομένην
τὴν
αὔξησιν
τῶν
ἐχθρῶν |
[1, 35] |
ὅπερ
σαφεστάτη
πίστις,
καὶ
οὗτοι
|
οὐκ |
ἀσθενεῖς,
ἀλλ'
ἱκανοὶ
τοὺς
μεταστάντας |
[1, 141] |
καὶ
τῶν
ἑκατέροις
ὑπαρχόντων
ὡς
|
οὐκ |
ἀσθενέστερα
ἕξομεν
γνῶτε
καθ'
ἕκαστον |
[1, 6] |
τὰς
ἀφάρκτους
τε
οἰκήσεις
καὶ
|
οὐκ |
ἀσφαλεῖς
παρ'
ἀλλήλους
ἐφόδους,
καὶ |
[1, 107] |
κωλύσειν·
διὰ
δὲ
τῆς
Γερανείας
|
οὐκ |
ἀσφαλὲς
αὐτοῖς
ἐφαίνετο
Ἀθηναίων
ἐχόντων |
[1, 75] |
τιμῆς,
ὕστερον
καὶ
ὠφελίας.
καὶ
|
οὐκ |
ἀσφαλὲς
ἔτι
ἐδόκει
εἶναι
τοῖς |
[1, 24] |
οἱ
δὲ
Κερκυραῖοι
τὴν
ἱκετείαν
|
οὐκ |
ἐδέξαντο,
ἀλλ'
ἀπράκτους
ἀπέπεμψαν.
~Γνόντες |
[1, 126] |
ἔτι
κατενόησε
τό
τε
μαντεῖον
|
οὐκ |
ἐδήλου
(ἔστι
γὰρ
καὶ
Ἀθηναίοις |
[1, 110] |
διὰ
μέγεθός
τε
τοῦ
ἕλους
|
οὐκ |
ἐδύναντο
ἑλεῖν,
καὶ
ἅμα
μαχιμώτατοί |
[1, 130] |
παρετίθετο
καὶ
κατέχειν
τὴν
διάνοιαν
|
οὐκ |
ἐδύνατο,
ἀλλ'
ἔργοις
βραχέσι
προυδήλου |
[1, 75] |
οὐ
βιασάμενοι,
ἀλλ'
ὑμῶν
μὲν
|
οὐκ |
ἐθελησάντων
παραμεῖναι
πρὸς
τὰ
ὑπόλοιπα |
[1, 69] |
νῦν
ἐπὶ
φανεροῖς.
χρῆν
γὰρ
|
οὐκ |
εἰ
ἀδικούμεθα
ἔτι
σκοπεῖν,
ἀλλὰ |
[1, 127] |
ἠναντιοῦτο
πάντα
τοῖς
Λακεδαιμονίοις,
καὶ
|
οὐκ |
εἴα
ὑπείκειν,
ἀλλ'
ἐς
τὸν |
[1, 68] |
τὴν
Ἑλλάδα,
διδασκαλίας
ἂν
ὡς
|
οὐκ |
εἰδόσι
προσέδει·
νῦν
δὲ
τί |
[1, 110] |
ἔσχον
κατὰ
τὸ
Μενδήσιον
κέρας,
|
οὐκ |
εἰδότες
τῶν
γεγονότων
οὐδέν·
καὶ |
[1, 10] |
πεποίηκε
τοὺς
προσκώπους.
περίνεως
δὲ
|
οὐκ |
εἰκὸς
πολλοὺς
ξυμπλεῖν
ἔξω
τῶν |
[1, 76] |
ἀδοξία
τὸ
πλέον
ἢ
ἔπαινος
|
οὐκ |
εἰκότως
περιέστη.
~Καὶ
ἐλασσούμενοι
γὰρ |
[1, 37] |
ἡμεῖς
τε
ἀδικοῦμεν
καὶ
αὐτοὶ
|
οὐκ |
εἰκότως
πολεμοῦνται,
μνησθέντας
πρῶτον
καὶ |
[1, 67] |
αὐτῶν
ἐνῆγον
τὸν
πόλεμον,
λέγοντες
|
οὐκ |
εἶναι
αὐτόνομοι
κατὰ
τὰς
σπονδάς. |
[1, 91] |
τε
καὶ
ἤδη
ὕψος
λαμβάνει,
|
οὐκ |
εἶχον
ὅπως
χρὴ
ἀπιστῆσαι.
γνοὺς |
[1, 99] |
ἀκριβῶς
ἔπρασσον
καὶ
λυπηροὶ
ἦσαν
|
οὐκ |
εἰωθόσιν
οὐδὲ
βουλομένοις
ταλαιπωρεῖν
προσάγοντες |
[1, 28] |
Δελφοῖς
μαντείῳ
ἐπιτρέψαι.
πόλεμον
δὲ
|
οὐκ |
εἴων
ποιεῖν·
εἰ
δὲ
μή, |
[1, 22] |
τῶν
πραχθέντων
ἐν
τῷ
πολέμῳ
|
οὐκ |
ἐκ
τοῦ
παρατυχόντος
πυνθανόμενος
ἠξίωσα |
[1, 137] |
Ἀθηναίοις
ἐλθοῦσι
καὶ
πολλὰ
εἰποῦσιν
|
οὐκ |
ἐκδίδωσιν,
ἀλλ'
ἀποστέλλει
βουλόμενον
ὡς |
[1, 105] |
τὸ
μὲν
πρὸς
Αἰγίνῃ
στράτευμα
|
οὐκ |
ἐκίνησαν,
τῶν
δ'
ἐκ
τῆς |
[1, 105] |
ἀλλήλων,
καὶ
ἐνόμισαν
αὐτοὶ
ἑκάτεροι
|
οὐκ |
ἔλασσον
ἔχειν
ἐν
τῷ
ἔργῳ. |
[1, 143] |
διαμάχεσθαι
(κρατήσαντές
τε
γὰρ
αὖθις
|
οὐκ |
ἐλάσσοσι
μαχούμεθα
καὶ
ἢν
σφαλῶμεν, |
[1, 54] |
προσκομίσασθαι,
καὶ
ἄνδρας
ἔχοντες
αἰχμαλώτους
|
οὐκ |
ἐλάσσους
χιλίων
ναῦς
τε
καταδύσαντες |
[1, 83] |
εἶναι.
εἰσὶ
γὰρ
καὶ
ἐκείνοις
|
οὐκ |
ἐλάσσους
χρήματα
φέροντες
ξύμμαχοι,
καὶ |
[1, 40] |
φανεῖται
καὶ
ἃ
τῶν
ὑμετέρων
|
οὐκ |
ἐλάσσω
ἡμῖν
πρόσεισι,
καὶ
τὸν |
[1, 122] |
ὁ
δ'
ὀργισθεὶς
περὶ
αὐτὸν
|
οὐκ |
ἐλάσσω
πταίει.
Ἐνθυμώμεθα
δὲ
καὶ |
[1, 15] |
γενόμενα.
ἰσχὺν
δὲ
περιεποιήσαντο
ὅμως
|
οὐκ |
ἐλαχίστην
οἱ
προσσχόντες
αὐτοῖς
χρημάτων |
[1, 2] |
καὶ
παράδειγμα
τόδε
τοῦ
λόγου
|
οὐκ |
ἐλάχιστόν
ἐστι
διὰ
τὰς
μετοικίας |
[1, 10] |
μεγέθους
πέρι
ἐν
νεῶν
καταλόγῳ
|
οὐκ |
ἐμνήσθη.
αὐτερέται
δὲ
ὅτι
ἦσαν |
[1, 80] |
καὶ
ὅπλοις
καὶ
ὄχλῳ
ὅσος
|
οὐκ |
ἐν
ἄλλῳ
ἑνί
γε
χωρίῳ |
[1, 142] |
ὥσπερ
καὶ
ἄλλο
τι,
καὶ
|
οὐκ |
ἐνδέχεται,
ὅταν
τύχῃ,
ἐκ
παρέργου |
[1, 120] |
τε
ἐν
πολέμῳ
εὐτυχίᾳ
πλεονάζων
|
οὐκ |
ἐντεθύμηται
θράσει
ἀπίστῳ
ἐπαιρόμενος.
πολλὰ |
[1, 84] |
τοὺς
ἐναντίους
ἔργῳ
παρασκευαζόμεθα·
καὶ
|
οὐκ |
ἐξ
ἐκείνων
ὡς
ἁμαρτησομένων
ἔχειν |
[1, 15] |
τῆς
ἑαυτῶν
ἐπ'
ἄλλων
καταστροφῇ
|
οὐκ |
ἐξῇσαν
οἱ
Ἕλληνες.
οὐ
γὰρ |
[1, 84] |
γὰρ
δι'
αὐτὸ
εὐπραγίαις
τε
|
οὐκ |
ἐξυβρίζομεν
καὶ
ξυμφοραῖς
ἧσσον
ἑτέρων |
[1, 131] |
αὐτοῖς
ἐς
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
|
οὐκ |
ἐπ'
ἀγαθῷ
τὴν
μονὴν
ποιούμενος, |
[1, 84] |
δεινὰ
παρὰ
τὸ
δοκοῦν
ἡμῖν
|
οὐκ |
ἐπαιρόμεθα
ἡδονῇ,
καὶ
ἤν
τις |
[1, 131] |
ἐκπολιορκηθεὶς
ἐς
μὲν
τὴν
Σπάρτην
|
οὐκ |
ἐπανεχώρει,
ἐς
δὲ
Κολωνὰς
τὰς |
[1, 65] |
τῶν
μενόντων
εἶναι·
ὡς
δ'
|
οὐκ |
ἔπειθε,
βουλόμενος
τὰ
ἐπὶ
τούτοις |
[1, 26] |
ὡς
πολεμίοις
χρήσεσθαι.
ὡς
δ'
|
οὐκ |
ἐπείθοντο,
οἱ
μὲν
Κερκυραῖοι
(ἔστι |
[1, 90] |
τῶν
ἐν
τέλει
ὄντων
ὅτι
|
οὐκ |
ἐπέρχεται
ἐπὶ
τὸ
κοινόν,
ἔφη |
[1, 102] |
ἔτι.
οἱ
δ'
Ἀθηναῖοι
ἔγνωσαν
|
οὐκ |
ἐπὶ
τῷ
βελτίονι
λόγῳ
ἀποπεμπόμενοι, |
[1, 38] |
καὶ
νῦν
πολεμοῦσι,
λέγοντες
ὡς
|
οὐκ |
ἐπὶ
τῷ
κακῶς
πάσχειν
ἐκπεμφθεῖεν. |
[1, 32] |
εἰ
δὲ
μή,
ὅτι
γε
|
οὐκ |
ἐπιζήμια,
ἔπειτα
δὲ
ὡς
καὶ |
[1, 92] |
Λακεδαιμόνιοι
ἀκούσαντες
ὀργὴν
μὲν
φανερὰν
|
οὐκ |
ἐποιοῦντο
τοῖς
Ἀθηναίοις
(οὐδὲ
γὰρ |
[1, 73] |
τοιάδε.
~Ἡ
μὲν
πρέσβευσις
ἡμῶν
|
οὐκ |
ἐς
ἀντιλογίαν
τοῖς
ὑμετέροις
ξυμμάχοις |
[1, 136] |
μὲν
ἐκείνῳ
χρείας
τινὸς
καὶ
|
οὐκ |
ἐς
τὸ
σῶμα
σῴζεσθαι
ἐναντιωθῆναι, |
[1, 136] |
φίλον
καταλῦσαι.
καὶ
ὁ
μὲν
|
οὐκ |
ἔτυχεν
ἐπιδημῶν,
ὁ
δὲ
τῆς |
[1, 87] |
γὰρ
βοῇ
καὶ
οὐ
ψήφῳ)
|
οὐκ |
ἔφη
διαγιγνώσκειν
τὴν
βοὴν
ὁποτέρα |
[1, 41] |
καὶ
ἀξίωσιν
χάριτος
τοιάνδε,
ἣν
|
οὐκ |
ἐχθροὶ
ὄντες
ὥστε
βλάπτειν
οὐδ' |
[1, 35] |
ἡμᾶς
μὲν
γὰρ
κινδυνεύοντας
καὶ
|
οὐκ |
ἐχθροὺς
ὄντας
ἀπώσεσθε,
τῶνδε
δὲ |
[1, 2] |
ὅσον
ἀποζῆν
καὶ
περιουσίαν
χρημάτων
|
οὐκ |
ἔχοντες
οὐδὲ
γῆν
φυτεύοντες,
ἄδηλον |
[1, 5] |
πλεῖστον
τοῦ
βίου
ἐντεῦθεν
ἐποιοῦντο,
|
οὐκ |
ἔχοντός
πω
αἰσχύνην
τούτου
τοῦ |
[1, 116] |
ταῖς
μὲν
ἑκκαίδεκα
τῶν
νεῶν
|
οὐκ |
ἐχρήσαντο
(ἔτυχον
γὰρ
αἱ
μὲν |
[1, 133] |
ξυνομολογοῦντος
καὶ
περὶ
τοῦ
παρόντος
|
οὐκ |
ἐῶντος
ὀργίζεσθαι,
ἀλλὰ
πίστιν
ἐκ |
[1, 52] |
σπονδάς,
διότι
ἐς
χεῖρας
ἦλθον,
|
οὐκ |
ἐῶσι
σφᾶς
ἀποπλεῖν.
~ἔδοξεν
οὖν |
[1, 106] |
ἔτυχεν
ὄρυγμα
μέγα
περιεῖργον
καὶ
|
οὐκ |
ἦν
ἔξοδος.
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι |
[1, 35] |
μεταστάντας
βλάψαι·
καὶ
ναυτικῆς
καὶ
|
οὐκ |
ἠπειρώτιδος
τῆς
ξυμμαχίας
διδομένης
οὐχ |
[1, 49] |
παρεῖχον
τοῖς
ἐναντίοις,
μάχης
δὲ
|
οὐκ |
ἦρχον
δεδιότες
οἱ
στρατηγοὶ
τὴν |
[1, 49] |
ἡσυχαζουσῶν
τῶν
νεῶν·
διέκπλοι
δ'
|
οὐκ |
ἦσαν,
ἀλλὰ
θυμῷ
καὶ
ῥώμῃ |
[1, 50] |
ζωγρεῖν,
τούς
τε
αὑτῶν
φίλους,
|
οὐκ |
ᾐσθημένοι
ὅτι
ἥσσηντο
οἱ
ἐπὶ |
[1, 20] |
Ἀριστογείτονος
τύραννον
ὄντα
ἀποθανεῖν,
καὶ
|
οὐκ |
ἴσασιν
ὅτι
Ἱππίας
μὲν
πρεσβύτατος |
[1, 122] |
μιᾷ
μονάρχους
ἀξιοῦμεν
καταλύειν.
καὶ
|
οὐκ |
ἴσμεν
ὅπως
τάδε
τριῶν
τῶν |
[1, 67] |
Μεγαρῆς,
δηλοῦντες
μὲν
καὶ
ἕτερα
|
οὐκ |
ὀλίγα
διάφορα,
μάλιστα
δὲ
λιμένων |
[1, 73] |
πόλις
ἔπεμψεν·
αἰσθανόμενοι
δὲ
καταβοὴν
|
οὐκ |
ὀλίγην
οὖσαν
ἡμῶν
παρήλθομεν
οὐ |
[1, 106] |
ὑπεχώρουν,
καί
τι
αὐτῶν
μέρος
|
οὐκ |
ὀλίγον
προσβιασθὲν
καὶ
διαμαρτὸν
τῆς |
[1, 102] |
δ'
ἦλθον
Κίμωνος
στρατηγοῦντος
πλήθει
|
οὐκ |
ὀλίγῳ.
μάλιστα
δ'
αὐτοὺς
ἐπεκαλέσαντο |
[1, 77] |
ὑπηκόους
μετρίοις
οὖσι
διότι
τοῦτο
|
οὐκ |
ὀνειδίζεται·
βιάζεσθαι
γὰρ
οἷς
ἂν |
[1, 5] |
οἷς
τε
ἐπιμελὲς
εἴη
εἰδέναι
|
οὐκ |
ὀνειδιζόντων.
ἐλῄζοντο
δὲ
καὶ
κατ' |
[1, 38] |
ἀρέσκοντές
ἐσμεν,
τοῖσδ'
ἂν
μόνοις
|
οὐκ |
ὀρθῶς
ἀπαρέσκοιμεν,
οὐδ'
ἐπιστρατεύομεν
ἐκπρεπῶς |
[1, 20] |
ἀμνηστούμενα
καὶ
οἱ
ἄλλοι
Ἕλληνες
|
οὐκ |
ὀρθῶς
οἴονται,
ὥσπερ
τούς
τε |
[1, 52] |
ταῖς
ναυσὶν
εἶχον,
καὶ
ἐπισκευὴν
|
οὐκ |
οὖσαν
τῶν
νεῶν
ἐν
χωρίῳ |
[1, 74] |
ἡμεῖς
δὲ
ἀπό
τε
τῆς
|
οὐκ |
οὔσης
ἔτι
ὁρμώμενοι
καὶ
ὑπὲρ |
[1, 2] |
αἰεὶ
πλειόνων.
τῆς
γὰρ
ἐμπορίας
|
οὐκ |
οὔσης,
οὐδ'
ἐπιμειγνύντες
ἀδεῶς
ἀλλήλοις |