Alphabétiquement     [«   »]
τῇ 119
Τῇ 1
τῇδε 2
τὴν 239
τήν 12
τήνδε 1
τηρήσαντες 1
Fréquences     [«    »]
224 ἐν
227 ἐς
239 μὲν
239 τὴν
249 τὸ
262 οἱ
367 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

τὴν


Livre, Chap.
[1, 126]   Διὸς τῇ μεγίστῃ ἑορτῇ καταλαβεῖν  τὴν   Ἀθηναίων ἀκρόπολιν. δὲ παρά
[1, 105]   ἀμύνειν βουλόμενοι Αἰγινήταις ἐς μὲν  τὴν   Αἴγιναν τριακοσίους ὁπλίτας πρότερον Κορινθίων
[1, 22]   ἐν αὐτῷ ἤδη ὄντες, χαλεπὸν  τὴν   ἀκρίβειαν αὐτὴν τῶν λεχθέντων διαμνημονεῦσαι
[1, 126]   Ὀλύμπια τὰ ἐν Πελοποννήσῳ, κατέλαβε  τὴν   ἀκρόπολιν ὡς ἐπὶ τυραννίδι, νομίσας
[1, 137]   ἑτέραν θάλασσαν πεζῇ ἐς Πύδναν  τὴν   Ἀλεξάνδρου. ἐν ὁλκάδος τυχὼν
[1, 128]   καί σοι Σπάρτην τε καὶ  τὴν   ἄλλην Ἑλλάδα ὑποχείριον ποιῆσαι. δυνατὸς
[1, 135]   Ἄργει, ἐπιφοιτῶν δὲ καὶ ἐς  τὴν   ἄλλην Πελοπόννησον) πέμπουσι μετὰ τῶν
[1, 143]   κράτιστον, κυβερνήτας ἔχομεν πολίτας καὶ  τὴν   ἄλλην ὑπηρεσίαν πλείους καὶ ἀμείνους
[1, 142]   ὀλίγας ἐφορμούσας κἂν διακινδυνεύσειαν πλήθει  τὴν   ἀμαθίαν θρασύνοντες, πολλαῖς δὲ εἰργόμενοι
[1, 69]   ἀληθέστερον αὐτὸ δρᾷ, εἴπερ καὶ  τὴν   ἀξίωσιν τῆς ἀρετῆς ὡς ἐλευθερῶν
[1, 25]   νομίζοντες οὐχ ἧσσον ἑαυτῶν εἶναι  τὴν   ἀποικίαν Κερκυραίων, ἅμα δὲ
[1, 25]   Κόρινθον κατὰ τὸ μαντεῖον παρέδοσαν  τὴν   ἀποικίαν, τόν τε οἰκιστὴν ἀποδεικνύντες
[1, 28]   ὁποτέρων δ' ἂν δικασθῇ εἶναι  τὴν   ἀποικίαν, τούτους κρατεῖν. ἤθελον δὲ
[1, 99]   ἐγένοντο οἱ ξύμμαχοι· διὰ γὰρ  τὴν   ἀπόκνησιν ταύτην τῶν στρατειῶν οἱ
[1, 65]   γενήσεται. μετὰ δὲ τῆς Ποτειδαίας  τὴν   ἀποτείχισιν Φορμίων μὲν ἔχων τοὺς
[1, 37]   τόσῳ δὲ φανερωτέραν ἐξῆν αὐτοῖς  τὴν   ἀρετὴν διδοῦσι καὶ δεχομένοις τὰ
[1, 93]   εἰπεῖν ὡς ἀνθεκτέα ἐστί) καὶ  τὴν   ἀρχὴν εὐθὺς ξυγκατεσκεύαζεν. καὶ ᾠκοδόμησαν
[1, 77]   γνώμῃ δυνάμει τῇ διὰ  τὴν   ἀρχὴν καὶ ὁπωσοῦν ἐλασσωθῶσιν, οὐ
[1, 9]   ὅτ' ἐστράτευε, Μυκήνας τε καὶ  τὴν   ἀρχὴν κατὰ τὸ οἰκεῖον Ἀτρεῖ
[1, 109]   λοιπὰ τῶν χρημάτων πάλιν ἐς  τὴν   Ἀσίαν ἀνεκομίσθη, Μεγάβυζον δὲ τὸν
[1, 143]   τε μέρος τι τμηθῆναι καὶ  τὴν   Ἀττικὴν ἅπασαν· οἱ μὲν γὰρ
[1, 109]   Πέρσην χρήματα ἔχοντα, ὅπως ἐς  τὴν   Ἀττικὴν ἐσβαλεῖν πεισθέντων τῶν Πελοποννησίων
[1, 58]   ἐπὶ Ποτείδαιαν ἴωσιν Ἀθηναῖοι, ἐς  τὴν   Ἀττικὴν ἐσβαλεῖν, τότε δὴ κατὰ
[1, 71]   βοηθήσατε κατὰ τάχος ἐσβαλόντες ἐς  τὴν   Ἀττικήν, ἵνα μὴ ἄνδρας τε
[1, 114]   καὶ Πελοποννήσιοι μέλλουσιν ἐσβαλεῖν ἐς  τὴν   Ἀττικὴν καὶ οἱ φρουροὶ Ἀθηναίων
[1, 125]   ἔλασσον δέ, πρὶν ἐσβαλεῖν ἐς  τὴν   Ἀττικὴν καὶ τὸν πόλεμον ἄρασθαι
[1, 101]   καὶ ἐπαμύνειν ἐκέλευον ἐσβαλόντας ἐς  τὴν   Ἀττικήν. οἱ δὲ ὑπέσχοντο μὲν
[1, 69]   ἀμυνόμενοι, καὶ μόνοι οὐκ ἀρχομένην  τὴν   αὔξησιν τῶν ἐχθρῶν διπλασιουμένην δὲ
[1, 37]   τὸν ἄλλον λόγον ἰέναι, ἵνα  τὴν   ἀφ' ἡμῶν τε ἀξίωσιν ἀσφαλέστερον
[1, 9]   τε καὶ ὅσων Εὐρυσθεὺς ἦρχε  τὴν   βασιλείαν Ἀτρέα παραλαβεῖν, καὶ τῶν
[1, 96]   ἦν ἀμύνεσθαι ὧν ἔπαθον δῃοῦντας  τὴν   βασιλέως χώραν. καὶ Ἑλληνοταμίαι τότε
[1, 140]   τι τοῦτο πᾶσαν ὑμῶν ἔχει  τὴν   βεβαίωσιν καὶ πεῖραν τῆς γνώμης.
[1, 87]   οὐ ψήφῳ) οὐκ ἔφη διαγιγνώσκειν  τὴν   βοὴν ὁποτέρα μείζων, ἀλλὰ βουλόμενος
[1, 113]   τοὺς δὲ ζῶντας ἔλαβον. καὶ  τὴν   Βοιωτίαν ἐξέλιπον Ἀθηναῖοι πᾶσαν, σπονδὰς
[1, 58]   ἑαυτοῦ γῆς τῆς Μυγδονίας περὶ  τὴν   Βόλβην λίμνην ἔδωκε νέμεσθαι, ἕως
[1, 141]   ξὺν φόβῳ ἕξοντες κεκτήμεθα·  τὴν   γὰρ αὐτὴν δύναται δούλωσιν
[1, 102]   παθεῖν, εὐθὺς ἐπειδὴ ἀνεχώρησαν, ἀφέντες  τὴν   γενομένην ἐπὶ τῷ Μήδῳ ξυμμαχίαν
[1, 100]   Ἀθηναῖοι ναυμαχίᾳ ἐκράτησαν καὶ ἐς  τὴν   γῆν ἀπέβησαν, ἐπὶ δὲ Στρυμόνα
[1, 105]   ναῦς ἑβδομήκοντα λαβόντες αὐτῶν ἐς  τὴν   γῆν ἀπέβησαν καὶ ἐπολιόρκουν, Λεωκράτους
[1, 57]   ἀποστέλλοντες καὶ χιλίους ὁπλίτας ἐπὶ  τὴν   γῆν αὐτοῦ, Ἀρχεστράτου τοῦ Λυκομήδους
[1, 82]   μὴ γὰρ ἄλλο τι νομίσητε  τὴν   γῆν αὐτῶν ὅμηρον ἔχειν
[1, 81]   ταχὺ παυσθήσεται πόλεμος, ἢν  τὴν   γῆν αὐτῶν τέμωμεν. δέδοικα δὲ
[1, 81]   καὶ τῷ πλήθει ὑπερφέρομεν, ὥστε  τὴν   γῆν δῃοῦν ἐπιφοιτῶντες. τοῖς δὲ
[1, 114]   κατεστήσαντο, Ἑστιαιᾶς δὲ ἐξοικίσαντες αὐτοὶ  τὴν   γῆν ἔσχον. ~ἀναχωρήσαντες δὲ ἀπ'
[1, 50]   τοὺς Κερκυραίους οἱ Κορίνθιοι ἐς  τὴν   γῆν, πρὸς τὰ ναυάγια καὶ
[1, 50]   αὐτοὶ ἀντεπέπλεον, δείσαντες μὴ ἐς  τὴν   γῆν σφῶν πειρῶσιν ἀποβαίνειν. ἤδη
[1, 64]   βραχὺ προϊὼν καὶ κείρων ἅμα  τὴν   γῆν, ὡς δὲ οὐδεὶς ἐπεξῄει
[1, 87]   ἀλλὰ βουλόμενος αὐτοὺς φανερῶς ἀποδεικνυμένους  τὴν   γνώμην ἐς τὸ πολεμεῖν μᾶλλον
[1, 95]   τε τοὺς λόγους καὶ προσεῖχον  τὴν   γνώμην ὡς οὐ περιοψόμενοι τἆλλά
[1, 2]   ἅμα ὑπὸ ἀλλοφύλων μᾶλλον ἐπεβουλεύοντο.  τὴν   γοῦν Ἀττικὴν ἐκ τοῦ ἐπὶ
[1, 137]   ὅτι χρήμασι πεισθεὶς αὐτὸν ἄγει·  τὴν   δὲ ἀσφάλειαν εἶναι μηδένα ἐκβῆναι
[1, 111]   γὰρ ἱππῆς τῶν Θεσσαλῶν εἶργον)  τὴν   δὲ πόλιν οὐχ εἷλον, οὐδ'
[1, 131]   εἶναι καὶ πιστεύων χρήμασι διαλύσειν  τὴν   διαβολὴν ἀνεχώρει τὸ δεύτερον ἐς
[1, 50]   ἐπειδὴ ξυνέμειξαν ἀλλήλοις, οὐ ῥᾳδίως  τὴν   διάγνωσιν ἐποιοῦντο ὁποῖοι ἐκράτουν
[1, 6]   παρ' ἀλλήλους ἐφόδους, καὶ ξυνήθη  τὴν   δίαιταν μεθ' ὅπλων ἐποιήσαντο ὥσπερ
[1, 51]   ἤδη, καὶ οἱ Κορίνθιοι ἀποτραπόμενοι  τὴν   διάλυσιν ἐποιήσαντο. οὕτω μὲν
[1, 138]   ὡς λέγεται, ἐθαύμασέ τε αὐτοῦ  τὴν   διάνοιαν καὶ ἐκέλευε ποιεῖν οὕτως.
[1, 130]   τε Περσικὴν παρετίθετο καὶ κατέχειν  τὴν   διάνοιαν οὐκ ἐδύνατο, ἀλλ' ἔργοις
[1, 109]   ἓξ μῆνας, μέχρι οὗ ξηράνας  τὴν   διώρυχα καὶ παρατρέψας ἄλλῃ τὸ
[1, 10]   αὐτὸ τοῦτο παθόντων διπλασίαν ἂν  τὴν   δύναμιν εἰκάζεσθαι ἀπὸ τῆς φανερᾶς
[1, 39]   ἴσον ἕξετε, πάλαι δὲ κοινώσαντας  τὴν   δύναμιν κοινὰ καὶ τὰ ἀποβαίνοντα
[1, 141]   πράσσουσι, καὶ ἕκαστος οὐ παρὰ  τὴν   ἑαυτοῦ ἀμέλειαν οἴεται βλάψειν, μέλειν
[1, 2]   τὰ πρότερα καὶ ῥᾳδίως ἕκαστοι  τὴν   ἑαυτῶν ἀπολείποντες βιαζόμενοι ὑπό τινων
[1, 91]   σφίσι καὶ νῦν ἄμεινον εἶναι  τὴν   ἑαυτῶν πόλιν τεῖχος ἔχειν, καὶ
[1, 139]   δὲ τάδε ὅτι Λακεδαιμόνιοι βούλονται  τὴν   εἰρήνην εἶναι, εἴη δ' ἂν
[1, 131]   ἐς Σπάρτην. καὶ ἐς μὲν  τὴν   εἱρκτὴν ἐσπίπτει τὸ πρῶτον ὑπὸ
[1, 128]   ἑλὼν τῇ προτέρᾳ παρουσίᾳ μετὰ  τὴν   ἐκ Κύπρου ἀναχώρησιν (εἶχον δὲ
[1, 97]   ἑκάστῳ. ἔγραψα δὲ αὐτὰ καὶ  τὴν   ἐκβολὴν τοῦ λόγου ἐποιησάμην διὰ
[1, 127]   τὴν πόλιν ὡς καὶ διὰ  τὴν   ἐκείνου ξυμφορὰν τὸ μέρος ἔσται
[1, 142]   τε κωλύειν ἡμᾶς πλεύσαντας ἐς  τὴν   ἐκείνων καί, ᾗπερ ἰσχύομεν, ταῖς
[1, 143]   ἡμῶν πεζῇ ἴωσιν, ἡμεῖς ἐπὶ  τὴν   ἐκείνων πλευσούμεθα, καὶ οὐκέτι ἐκ
[1, 87]   ἐπεψήφιζεν αὐτὸς ἔφορος ὢν ἐς  τὴν   ἐκκλησίαν τῶν Λακεδαιμονίων. δέ
[1, 124]   τοὐναντίον, καὶ τῶν ἄλλων μετελθεῖν  τὴν   ἐλευθερίαν, ὡς οὐκέτι ἐνδέχεται περιμένοντας
[1, 68]   μὲν ἀφανεῖς που ὄντες ἠδίκουν  τὴν   Ἑλλάδα, διδασκαλίας ἂν ὡς οὐκ
[1, 18]   βάρβαρος τῷ μεγάλῳ στόλῳ ἐπὶ  τὴν   Ἑλλάδα δουλωσόμενος ἦλθεν. καὶ μεγάλου
[1, 122]   τῶν πατέρων χείρους φαίνεσθαι, οἳ  τὴν   Ἑλλάδα ἠλευθέρωσαν, ἡμεῖς δὲ οὐδ'
[1, 69]   ἀξίωσιν τῆς ἀρετῆς ὡς ἐλευθερῶν  τὴν   Ἑλλάδα φέρεται. μόλις δὲ νῦν
[1, 57]   οἱ Ἀθηναῖοι προπαρεσκευάζοντο εὐθὺς μετὰ  τὴν   ἐν Κερκύρᾳ ναυμαχίαν· οἵ τε
[1, 98]   τοῦ Μιλτιάδου στρατηγοῦντος. ἔπειτα Σκῦρον  τὴν   ἐν τῷ Αἰγαίῳ νῆσον, ἣν
[1, 98]   τρόπῳ κατέστη. ~Πρῶτον μὲν Ἠιόνα  τὴν   ἐπὶ Στρυμόνι Μήδων ἐχόντων πολιορκίᾳ
[1, 26]   ἔχοντες οἱ Κορίνθιοι ἔπεμπον ἐς  τὴν   Ἐπίδαμνον ἄσμενοι τὴν ὠφελίαν, οἰκήτορά
[1, 27]   στρατείαν, καὶ ἅμα ἀποικίαν ἐς  τὴν   Ἐπίδαμνον ἐκήρυσσον ἐπὶ τῇ ἴσῃ
[1, 29]   δισχιλίοις τε ὁπλίταις ἔπλεον ἐπὶ  τὴν   Ἐπίδαμνον Κερκυραίοις ἐναντία πολεμήσοντες· ἐστρατήγει
[1, 29]   ἡμέρᾳ αὐτοῖς ξυνέβη καὶ τοὺς  τὴν   Ἐπίδαμνον πολιορκοῦντας παραστήσασθαι ὁμολογίᾳ ὥστε
[1, 26]   οἰκήτορας καὶ φρουροὺς ἥκοντας ἐς  τὴν   Ἐπίδαμνον τήν τε ἀποικίαν Κορινθίοις
[1, 33]   ἀδικουμένοις καὶ οὐχ ἑτέρους βλάπτουσι  τὴν   ἐπικουρίαν ποιήσεσθε, ἔπειτα περὶ τῶν
[1, 121]   χρόνῳ τὰ ναυτικά, καὶ ὅταν  τὴν   ἐπιστήμην ἐς τὸ ἴσον καταστήσωμεν,
[1, 129]   ἄλλα ἐποίησεν ὥσπερ εἴρητο καὶ  τὴν   ἐπιστολὴν διέπεμψεν· ἀντενεγέγραπτο δὲ τάδε·
[1, 70]   ἂν ἐπινοήσωσι διὰ τὸ ταχεῖαν  τὴν   ἐπιχείρησιν ποιεῖσθαι ὧν ἂν γνῶσιν.
[1, 46]   ἐς αὐτήν, ἀφ' οὗ καὶ  τὴν   ἐπωνυμίαν ἔχει. ῥεῖ δὲ καὶ
[1, 3]   Πελασγικὸν ἐπὶ πλεῖστον ἀφ' ἑαυτῶν  τὴν   ἐπωνυμίαν παρέχεσθαι, Ἕλληνος δὲ καὶ
[1, 9]   ἐς ἀνθρώπους ἀπόρους, δύναμιν περιποιησάμενον  τὴν   ἐπωνυμίαν τῆς χώρας ἔπηλυν ὄντα
[1, 90]   πρὶν οὐχ ὑπῆρχε, καὶ  τὴν   ἐς τὸν Μηδικὸν πόλεμον τόλμαν
[1, 92]   ὄντες ἐν τῷ τότε διὰ  τὴν   ἐς τὸν Μῆδον προθυμίαν τὰ
[1, 136]   παῖδα σφῶν λαβὼν καθέζεσθαι ἐπὶ  τὴν   ἑστίαν. καὶ ἐλθόντος οὐ πολὺ
[1, 137]   βουλόμενον ὡς βασιλέα πορευθῆναι ἐπὶ  τὴν   ἑτέραν θάλασσαν πεζῇ ἐς Πύδναν
[1, 77]   καθελόντες ἡμᾶς ἄρξαιτε, τάχα ἂν  τὴν   εὔνοιαν ἣν διὰ τὸ ἡμέτερον
[1, 56]   πρασσόντων ὅπως τιμωρήσονται αὐτούς, ὑποτοπήσαντες  τὴν   ἔχθραν αὐτῶν οἱ Ἀθηναῖοι Ποτειδεάτας,
[1, 95]   οἷς οὐκέτι ἐφίεσαν οἱ ξύμμαχοι  τὴν   ἡγεμονίαν. οἱ δὲ αἰσθόμενοι ἀπῆλθον,
[1, 96]   ἐπιτηδείους. ~Παραλαβόντες δὲ οἱ Ἀθηναῖοι  τὴν   ἡγεμονίαν τούτῳ τῷ τρόπῳ ἑκόντων
[1, 120]   ἀδικεῖσθαι. τε γὰρ διὰ  τὴν   ἡδονὴν ὀκνῶν τάχιστ' ἂν ἀφαιρεθείη
[1, 49]   τρεψάμενοι καὶ καταδιώξαντες σποράδας ἐς  τὴν   ἤπειρον καὶ μέχρι τοῦ στρατοπέδου
[1, 115]   οὐχ ὑπέμειναν, ἀλλ' ἔφυγον ἐς  τὴν   ἤπειρον, ξυνθέμενοι τῶν ἐν τῇ
[1, 136]   ἀπεχθέσθαι, διακομίζεται ὑπ' αὐτῶν ἐς  τὴν   ἤπειρον τὴν καταντικρύ. καὶ διωκόμενος
[1, 122]   ὄντας ἡμᾶς ἀπόνως χειρώσονται. καὶ  τὴν   ἧσσαν, εἰ καὶ δεινόν τῳ
[1, 71]   Λακεδαιμόνιοι, διαμέλλετε καὶ οἴεσθε  τὴν   ἡσυχίαν οὐ τούτοις τῶν ἀνθρώπων
[1, 46]   δὲ καὶ Θύαμις ποταμός, ὁρίζων  τὴν   Θεσπρωτίδα καὶ Κεστρίνην, ὧν ἐντὸς
[1, 24]   Ἥραιον ἐδέοντο. οἱ δὲ Κερκυραῖοι  τὴν   ἱκετείαν οὐκ ἐδέξαντο, ἀλλ' ἀπράκτους
[1, 124]   πολεμῆσαι οὐχ ὁμοίως ἀκίνδυνον. καὶ  τὴν   καθεστηκυῖαν ἐν τῇ Ἑλλάδι πόλιν
[1, 93]   ἐμοὶ δοκεῖ, τῆς βασιλέως στρατιᾶς  τὴν   κατὰ θάλασσαν ἔφοδον εὐπορωτέραν τῆς
[1, 120]   ἢν μὴ ἀμύνωσι, χαλεπωτέραν ἕξουσι  τὴν   κατακομιδὴν τῶν ὡραίων καὶ πάλιν
[1, 136]   ὑπ' αὐτῶν ἐς τὴν ἤπειρον  τὴν   καταντικρύ. καὶ διωκόμενος ὑπὸ τῶν
[1, 55]   θεραπείᾳ εἶχον πολλῇ, ὅπως αὐτοῖς  τὴν   Κέρκυραν ἀναχωρήσαντες προσποιήσειαν· ἐτύγχανον δὲ
[1, 44]   καὶ ὣς ἔσεσθαι αὐτοῖς, καὶ  τὴν   Κέρκυραν ἐβούλοντο μὴ προέσθαι τοῖς
[1, 46]   ἐπειδὴ αὐτοῖς παρεσκεύαστο, ἔπλεον ἐπὶ  τὴν   Κέρκυραν ναυσὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν.
[1, 46]   μὲν δὴ νῆες ἀφικνοῦνται ἐς  τὴν   Κέρκυραν, οἱ δὲ Κορίνθιοι, ἐπειδὴ
[1, 26]   δέχεσθαι αὐτούς (ἦλθον γὰρ ἐς  τὴν   Κέρκυραν οἱ τῶν Ἐπιδαμνίων φυγάδες,
[1, 24]   Ἐπιδάμνιοι ἐπειδὴ ἐπιέζοντο, πέμπουσιν ἐς  τὴν   Κέρκυραν πρέσβεις ὡς μητρόπολιν οὖσαν,
[1, 30]   Κερκυραῖοι, καὶ πλεύσαντες ἐς Λευκάδα  τὴν   Κορινθίων ἀποικίαν τῆς γῆς ἔτεμον
[1, 25]   ἐλθόντες δὲ οἱ Ἐπιδάμνιοι ἐς  τὴν   Κόρινθον κατὰ τὸ μαντεῖον παρέδοσαν
[1, 23]   δυοῖν ναυμαχίαιν καὶ πεζομαχίαιν ταχεῖαν  τὴν   κρίσιν ἔσχεν. τούτου δὲ τοῦ
[1, 13]   τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν χρημάτων  τὴν   κτῆσιν ἔτι μᾶλλον πρότερον
[1, 8]   παρὰ θάλασσαν ἄνθρωποι μᾶλλον ἤδη  τὴν   κτῆσιν τῶν χρημάτων ποιούμενοι βεβαιότερον
[1, 18]   κατελύθησαν (ἡ γὰρ Λακεδαίμων μετὰ  τὴν   κτίσιν τῶν νῦν ἐνοικούντων αὐτὴν
[1, 104]   καὶ τῶν ξυμμάχων) ἦλθον ἀπολιπόντες  τὴν   Κύπρον, καὶ ἀναπλεύσαντες ἀπὸ θαλάσσης
[1, 90]   ὡς τάχιστα Θεμιστοκλῆς ἐς  τὴν   Λακεδαίμονα, ἄλλους δὲ πρὸς ἑαυτῷ
[1, 90]   τἀκεῖ πράξοι ᾤχετο. καὶ ἐς  τὴν   Λακεδαίμονα ἐλθὼν οὐ προσῄει πρὸς
[1, 58]   μηδέν, ἐλθόντες δὲ καὶ ἐς  τὴν   Λακεδαίμονα μετὰ Κορινθίων, {ἔπρασσον} ὅπως
[1, 57]   δεδιώς τε ἔπρασσεν ἔς τε  τὴν   Λακεδαίμονα πέμπων ὅπως πόλεμος γένηται
[1, 67]   δεδιότες· παρεκάλουν τε εὐθὺς ἐς  τὴν   Λακεδαίμονα τοὺς ξυμμάχους καὶ κατεβόων
[1, 107]   καὶ Φωκέων στρατευσάντων ἐς Δωριᾶς  τὴν   Λακεδαιμονίων μητρόπολιν, Βοιὸν καὶ Κυτίνιον
[1, 7]   ἰσχύος· αἱ δὲ παλαιαὶ διὰ  τὴν   λῃστείαν ἐπὶ πολὺ ἀντίσχουσαν ἀπὸ
[1, 68]   οὐ περὶ ὧν ἐδιδάσκομεν ἑκάστοτε  τὴν   μάθησιν ἐποιεῖσθε, ἀλλὰ τῶν λεγόντων
[1, 59]   τὰ ξυναφεστῶτα χωρία τρέπονται ἐπὶ  τὴν   Μακεδονίαν, ἐφ' ὅπερ καὶ τὸ
[1, 108]   δευτέρᾳ καὶ ἑξηκοστῇ ἡμέρᾳ μετὰ  τὴν   μάχην ἐστράτευσαν ἐς Βοιωτοὺς Μυρωνίδου
[1, 63]   δ' οὐδετέροις παρεγένοντο. μετὰ δὲ  τὴν   μάχην τροπαῖον ἔστησαν οἱ Ἀθηναῖοι
[1, 110]   διέφυγον πάλιν. τὰ μὲν κατὰ  τὴν   μεγάλην στρατείαν Ἀθηναίων καὶ τῶν
[1, 108]   πολύς. καὶ Λακεδαιμόνιοι μὲν ἐς  τὴν   Μεγαρίδα ἐλθόντες καὶ δενδροτομήσαντες πάλιν
[1, 105]   τῆς Γερανείας κατέλαβον καὶ ἐς  τὴν   Μεγαρίδα κατέβησαν Κορίνθιοι μετὰ τῶν
[1, 114]   Περικλέους στρατηγοῦντος κατεστρέψαντο πᾶσαν, καὶ  τὴν   μὲν ἄλλην ὁμολογίᾳ κατεστήσαντο, Ἑστιαιᾶς
[1, 23]   τοσοῦτος πόλεμος τοῖς Ἕλλησι κατέστη.  τὴν   μὲν γὰρ ἀληθεστάτην πρόφασιν, ἀφανεστάτην
[1, 142]   τὸ ναυτικὸν αὐτῶν ἄξιον φοβηθῆναι.  τὴν   μὲν γὰρ χαλεπὸν καὶ ἐν
[1, 143]   χρὴ ὅτι ἐγγύτατα τούτου διανοηθέντας  τὴν   μὲν γῆν καὶ οἰκίας ἀφεῖναι,
[1, 32]   νῦν ἀβουλία καὶ ἀσθένεια φαινομένη.  τὴν   μὲν οὖν γενομένην ναυμαχίαν αὐτοὶ
[1, 102]   νεωτερίσωσι, μόνους τῶν ξυμμάχων ἀπέπεμψαν,  τὴν   μὲν ὑποψίαν οὐ δηλοῦντες, εἰπόντες
[1, 120]   ὥστε φυλάξασθαι αὐτούς· τοὺς δὲ  τὴν   μεσόγειαν μᾶλλον καὶ μὴ ἐν
[1, 93]   καὶ τἆλλα κατεσκευάζοντο εὐθὺς μετὰ  τὴν   Μήδων ἀναχώρησιν. ~Παυσανίας δὲ
[1, 127]   τὸν Ξανθίππου προσεχόμενον αὐτῷ κατὰ  τὴν   μητέρα καὶ νομίζοντες ἐκπεσόντος αὐτοῦ
[1, 34]   ἀποικία εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ  τὴν   μητρόπολιν, ἀδικουμένη δὲ ἀλλοτριοῦται· οὐ
[1, 131]   βαρβάρους καὶ οὐκ ἐπ' ἀγαθῷ  τὴν   μονὴν ποιούμενος, οὕτω δὴ οὐκέτι
[1, 30]   τε χρόνου τὸν πλεῖστον μετὰ  τὴν   ναυμαχίαν ἐπεκράτουν τῆς θαλάσσης καὶ
[1, 31]   δ' ἐνιαυτὸν πάντα τὸν μετὰ  τὴν   ναυμαχίαν καὶ τὸν ὕστερον οἱ
[1, 30]   ἄλλο τι δόξῃ. ~μετὰ δὲ  τὴν   ναυμαχίαν οἱ Κερκυραῖοι τροπαῖον στήσαντες
[1, 102]   τῶν Ἀθηναίων τὸ τολμηρὸν καὶ  τὴν   νεωτεροποιίαν, καὶ ἀλλοφύλους ἅμα ἡγησάμενοι,
[1, 109]   Ἕλληνας καὶ τέλος ἐς Προσωπίτιδα  τὴν   νῆσον κατέκλῃσε καὶ ἐπολιόρκει ἐν
[1, 109]   πολλὰ ἤπειρον, καὶ διαβὰς εἷλε  τὴν   νῆσον πεζῇ. ~οὕτω μὲν τὰ
[1, 49]   ἐπὶ τοῦ καταστρώματος ὁπλίταις ἐς  τὴν   νίκην, οἳ καταστάντες ἐμάχοντο ἡσυχαζουσῶν
[1, 54]   νενικηκότες. γνώμῃ δὲ τοιᾷδε ἑκάτεροι  τὴν   νίκην προσεποιήσαντο· Κορίνθιοι μὲν κρατήσαντες
[1, 12]   ἐξ Ἄρνης ἀναστάντες ὑπὸ Θεσσαλῶν  τὴν   νῦν μὲν Βοιωτίαν, πρότερον δὲ
[1, 65]   ἔχων τοὺς ἑξακοσίους καὶ χιλίους  τὴν   Ξαλκιδικὴν καὶ Βοττικὴν ἐδῄου καὶ
[1, 134]   ἤδη εἰδότες ἐν τῇ πόλει  τὴν   ξύλληψιν ἐποιοῦντο. λέγεται δ' αὐτὸν
[1, 33]   μὲν διδόντων, ὑμῶν δὲ δεξαμένων  τὴν   ξυμμαχίαν, καὶ προεπιβουλεύειν αὐτοῖς μᾶλλον
[1, 78]   δὲ διάφορα δίκῃ λύεσθαι κατὰ  τὴν   ξυνθήκην. εἰ δὲ μή, θεοὺς
[1, 64]   ἀποτειχίσαντες ἐφρούρουν· τὸ δ' ἐς  τὴν   Παλλήνην ἀτείχιστον ἦν· οὐ γὰρ
[1, 64]   οἱ ἐν τῇ πόλει Ἀθηναῖοι  τὴν   Παλλήνην ἀτείχιστον οὖσαν, χρόνῳ ὕστερον
[1, 64]   τῷ ἰσθμῷ φρουρεῖν καὶ ἐς  τὴν   Παλλήνην διαβάντες τειχίζειν, δεδιότες μὴ
[1, 64]   Ἀσωπίου στρατηγόν· ὃς ἀφικόμενος ἐς  τὴν   Παλλήνην καὶ ἐξ Ἀφύτιος ὁρμώμενος
[1, 20]   περιτυχόντες περὶ τὸ Λεωκόρειον καλούμενον  τὴν   Παναθηναϊκὴν πομπὴν διακοσμοῦντι ἀπέκτειναν. πολλὰ
[1, 62]   τοὺς ἔξω ἰσθμοῦ ξυμμάχους καὶ  τὴν   παρὰ Περδίκκου διακοσίαν ἵππον ἐν
[1, 31]   πείθοντες. πυνθανόμενοι δὲ οἱ Κερκυραῖοι  τὴν   παρασκευὴν αὐτῶν ἐφοβοῦντο, καί (ἦσαν
[1, 28]   ~Ἐπειδὴ δὲ ἐπύθοντο οἱ Κερκυραῖοι  τὴν   παρασκευήν, ἐλθόντες ἐς Κόρινθον μετὰ
[1, 67]   τε λελυκότες εἶεν καὶ ἀδικοῖεν  τὴν   Πελοπόννησον. Αἰγινῆταί τε φανερῶς μὲν
[1, 69]   ἐκ περάτων γῆς πρότερον ἐπὶ  τὴν   Πελοπόννησον ἐλθόντα τὰ παρ'
[1, 65]   πόλει πολλοὺς διέφθειρεν, ἔς τε  τὴν   Πελοπόννησον ἔπρασσεν ὅπῃ ὠφελία τις
[1, 86]   ἀδικοῦσι τοὺς ἡμετέρους ξυμμάχους καὶ  τὴν   Πελοπόννησον· καίτοι εἰ πρὸς τοὺς
[1, 71]   πρὸς τάδε βουλεύεσθε εὖ καὶ  τὴν   Πελοπόννησον πειρᾶσθε μὴ ἐλάσσω ἐξηγεῖσθαι
[1, 73]   μὴ κατὰ πόλεις αὐτὸν ἐπιπλέοντα  τὴν   Πελοπόννησον πορθεῖν, ἀδυνάτων ἂν ὄντων
[1, 89]   ὑπεξέθεντο παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ  τὴν   περιοῦσαν κατασκευήν, καὶ τὴν πόλιν
[1, 130]   ἀξιώματι ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων διὰ  τὴν   Πλαταιᾶσιν ἡγεμονίαν, πολλῷ τότε μᾶλλον
[1, 122]   γὰρ δὴ πεφευγότες αὐτὰ ἐπὶ  τὴν   πλείστους δὴ βλάψασαν καταφρόνησιν κεχωρήκατε,
[1, 89]   καὶ τὴν περιοῦσαν κατασκευήν, καὶ  τὴν   πόλιν ἀνοικοδομεῖν παρεσκευάζοντο καὶ τὰ
[1, 107]   τοὺς Φωκέας ὁμολογίᾳ ἀναγκάσαντες ἀποδοῦναι  τὴν   πόλιν ἀπεχώρουν πάλιν. καὶ κατὰ
[1, 93]   ~Τούτῳ τῷ τρόπῳ οἱ Ἀθηναῖοι  τὴν   πόλιν ἐτείχισαν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ.
[1, 18]   ἐπιόντων τῶν Μήδων διανοηθέντες ἐκλιπεῖν  τὴν   πόλιν καὶ ἀνασκευασάμενοι ἐς τὰς
[1, 116]   τῷ πεζῷ ἐπολιόρκουν τρισὶ τείχεσι  τὴν   πόλιν καὶ ἐκ θαλάσσης ἅμα.
[1, 13]   ἀμφότερα δυνατὴν ἔσχον χρημάτων προσόδῳ  τὴν   πόλιν. καὶ Ἴωσιν ὕστερον πολὺ
[1, 74]   μέχρι ἡμῶν δουλευόντων ἠξιώσαμεν ἐκλιπόντες  τὴν   πόλιν καὶ τὰ οἰκεῖα διαφθείραντες
[1, 27]   δ' ἰσθμὸς τὸ χωρίον) ~ἐπολιόρκουν  τὴν   πόλιν, Κορίνθιοι δ' ὡς αὐτοῖς
[1, 69]   τό τε πρῶτον ἐάσαντες αὐτοὺς  τὴν   πόλιν μετὰ τὰ Μηδικὰ κρατῦναι
[1, 13]   τοῦ αὐτοῦ χρόνου. οἰκοῦντες γὰρ  τὴν   πόλιν οἱ Κορίνθιοι ἐπὶ τοῦ
[1, 26]   τοὺς Ἰλλυριοὺς προσλαβόντες. προσκαθεζόμενοι δὲ  τὴν   πόλιν προεῖπον Ἐπιδαμνίων τε τὸν
[1, 127]   ὅσον διαβολὴν οἴσειν αὐτῷ πρὸς  τὴν   πόλιν ὡς καὶ διὰ τὴν
[1, 25]   θεὸν ἐπήροντο εἰ παραδοῖεν Κορινθίοις  τὴν   πόλιν ὡς οἰκισταῖς καὶ τιμωρίαν
[1, 2]   μείζω ἔτι ἐποίησαν πλήθει ἀνθρώπων  τὴν   πόλιν, ὥστε καὶ ἐς Ἰωνίαν
[1, 127]   τῶν καθ' ἑαυτὸν καὶ ἄγων  τὴν   πολιτείαν ἠναντιοῦτο πάντα τοῖς Λακεδαιμονίοις,
[1, 115]   Σάμου ἄνδρες ἰδιῶται νεωτερίσαι βουλόμενοι  τὴν   πολιτείαν. πλεύσαντες οὖν Ἀθηναῖοι ἐς
[1, 66]   ἀλλήλους, τοῖς μὲν Κορινθίοις ὅτι  τὴν   Ποτείδαιαν ἑαυτῶν οὖσαν ἀποικίαν καὶ
[1, 63]   ἐπὶ τῆς Ὀλύνθου ἐς  τὴν   Ποτείδαιαν· ἔδοξε δ' οὖν ξυναγαγόντι
[1, 62]   ἀναστήσαντες τὸ στρατόπεδον ἐχώρουν ἐπὶ  τὴν   Ποτείδαιαν. καὶ ἐπειδὴ πρὸς τῷ
[1, 63]   ἐλάχιστον χωρίον δρόμῳ βιάσασθαι ἐς  τὴν   Ποτείδαιαν, καὶ παρῆλθε παρὰ τὴν
[1, 61]   ἑλόντες ἐπορεύοντο κατὰ γῆν πρὸς  τὴν   Ποτείδαιαν, τρισχιλίοις μὲν ὁπλίταις ἑαυτῶν,
[1, 49]   οὐκ ἦρχον δεδιότες οἱ στρατηγοὶ  τὴν   πρόρρησιν τῶν Ἀθηναίων. μάλιστα δὲ
[1, 138]   οὐδείς πω Ἑλλήνων διά τε  τὴν   προϋπάρχουσαν ἀξίωσιν καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ
[1, 133]   ὡς αὐτὸν ἐλθόντος καὶ ἐρωτῶντος  τὴν   πρόφασιν τῆς ἱκετείας ᾔσθοντο πάντα
[1, 61]   πολιορκοῦντας. προσκαθεζόμενοι δὲ καὶ αὐτοὶ  τὴν   Πύδναν ἐπολιόρκησαν μέν, ἔπειτα δὲ
[1, 115]   ἑπτακοσίους διέβησαν ὑπὸ νύκτα ἐς  τὴν   Σάμον, καὶ πρῶτον μὲν τῷ
[1, 128]   καὶ σοὶ δοκεῖ, θυγατέρα τε  τὴν   σὴν γῆμαι καί σοι Σπάρτην
[1, 137]   διωκόμενος ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων διὰ  τὴν   σὴν φιλίαν. βούλομαι δ' ἐνιαυτὸν
[1, 131]   ὑπ' Ἀθηναίων ἐκπολιορκηθεὶς ἐς μὲν  τὴν   Σπάρτην οὐκ ἐπανεχώρει, ἐς δὲ
[1, 10]   τὰς δυνάμεις, νομίζειν δὲ  τὴν   στρατείαν ἐκείνην μεγίστην μὲν γενέσθαι
[1, 3]   ἁθρόοι ἔπραξαν. ἀλλὰ καὶ ταύτην  τὴν   στρατείαν θαλάσσῃ ἤδη πλείω χρώμενοι
[1, 9]   ἐπὶ πλέον τῶν ἄλλων ἰσχύσας,  τὴν   στρατείαν οὐ χάριτι τὸ πλέον
[1, 114]   Περικλῆς πάλιν κατὰ τάχος ἐκόμιζε  τὴν   στρατιὰν ἐκ τῆς Εὐβοίας. καὶ
[1, 72]   ἐν πλέονι σκεπτέον. καὶ ἅμα  τὴν   σφετέραν πόλιν ἐβούλοντο σημῆναι ὅση
[1, 129]   αὐτῷ ὡς τάχιστα διαπέμψαι καὶ  τὴν   σφραγῖδα ἀποδεῖξαι, καὶ ἤν τι
[1, 5]   καὶ Αἰτωλοὺς καὶ Ἀκαρνᾶνας καὶ  τὴν   ταύτῃ ἤπειρον. τό τε σιδηροφορεῖσθαι
[1, 18]   τετρακόσια καὶ ὀλίγῳ πλείω ἐς  τὴν   τελευτὴν τοῦδε τοῦ πολέμου ἀφ'
[1, 13]   δ' ἐστὶ μάλιστα τριακόσια ἐς  τὴν   τελευτὴν τοῦδε τοῦ πολέμου ὅτε
[1, 25]   κατά τε τὸ δίκαιον ὑπεδέξαντο  τὴν   τιμωρίαν, νομίζοντες οὐχ ἧσσον ἑαυτῶν
[1, 38]   ὀργῇ, ἡμῖν δὲ αἰσχρὸν βιάσασθαι  τὴν   τούτων μετριότητα· ὕβρει δὲ καὶ
[1, 11]   ἐλάσσονί τε χρόνῳ καὶ ἀπονώτερον  τὴν   Τροίαν εἷλον. ἀλλὰ δι' ἀχρηματίαν
[1, 140]   τοῦ ἀνθρώπου· δι' ὅπερ καὶ  τὴν   τύχην, ὅσα ἂν παρὰ λόγον
[1, 137]   Σαλαμῖνος προάγγελσιν τῆς ἀναχωρήσεως καὶ  τὴν   τῶν γεφυρῶν, ἣν ψευδῶς προσεποιήσατο,
[1, 8]   κερδῶν οἵ τε ἥσσους ὑπέμενον  τὴν   τῶν κρεισσόνων δουλείαν, οἵ τε
[1, 18]   ἄλλαις πόλεσι καθίστασαν) μετὰ δὲ  τὴν   τῶν τυράννων κατάλυσιν ἐκ τῆς
[1, 37]   τε ἀξίωσιν ἀσφαλέστερον προειδῆτε καὶ  τὴν   τῶνδε χρείαν μὴ ἀλογίστως ἀπώσησθε.
[1, 33]   καὶ προκαταλαμβάνοντας ἡμᾶς νῦν ἐς  τὴν   ὑμετέραν ἐπιχείρησιν, ἵνα μὴ τῷ
[1, 76]   ἑτέρων ἄρχειν δικαιότεροι κατὰ  τὴν   ὑπάρχουσαν δύναμιν γένωνται. ἄλλους γ'
[1, 25]   ἔστιν ὅτε ἐπαιρόμενοι καὶ κατὰ  τὴν   Φαιάκων προενοίκησιν τῆς Κερκύρας κλέος
[1, 93]   ὀλίγων καὶ τῶν ἀχρειοτάτων ἀρκέσειν  τὴν   φυλακήν, τοὺς δ' ἄλλους ἐς
[1, 65]   ὡς ἄριστα, ἔκπλουν ποιεῖται λαθὼν  τὴν   φυλακὴν τῶν Ἀθηναίων. καὶ παραμένων
[1, 126]   αὐτοὺς οἱ τῶν Ἀθηναίων ἐπιτετραμμένοι  τὴν   φυλακήν, ὡς ἑώρων ἀποθνῄσκοντας ἐν
[1, 32]   ἐπιζήμια, ἔπειτα δὲ ὡς καὶ  τὴν   χάριν βέβαιον ἕξουσιν· εἰ δὲ
[1, 33]   ἂν μάλιστα μετ' αἰειμνήστου μαρτυρίου  τὴν   χάριν καταθήσεσθε· ναυτικόν τε κεκτήμεθα
[1, 63]   τὴν Ποτείδαιαν, καὶ παρῆλθε παρὰ  τὴν   χηλὴν διὰ τῆς θαλάσσης βαλλόμενός
[1, 32]   ἐπιτήδευμα πρός τε ὑμᾶς ἐς  τὴν   χρείαν ἡμῖν ἄλογον καὶ ἐς
[1, 70]   πείρᾳ σφαλῶσιν, ἀντελπίσαντες ἄλλα ἐπλήρωσαν  τὴν   χρείαν· μόνοι γὰρ ἔχουσί τε
[1, 143]   μεγάλα ἔχειν. ἤν τε ἐπὶ  τὴν   χώραν ἡμῶν πεζῇ ἴωσιν, ἡμεῖς
[1, 26]   ἔπεμπον ἐς τὴν Ἐπίδαμνον ἄσμενοι  τὴν   ὠφελίαν, οἰκήτορά τε τὸν βουλόμενον




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005