Livre, Chap. |
[1, 102] |
ξύμμαχοι
ἐγένοντο,
καὶ
πρὸς
Θεσσαλοὺς
|
ἅμα |
ἀμφοτέροις
οἱ
αὐτοὶ
ὅρκοι
καὶ |
[1, 27] |
ὅτι
πολιορκοῦνται,
παρεσκευάζοντο
στρατείαν,
καὶ
|
ἅμα |
ἀποικίαν
ἐς
τὴν
Ἐπίδαμνον
ἐκήρυσσον |
[1, 141] |
δύνανται,
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
τε
|
ἅμα |
ἀπόντες
καὶ
ἀπὸ
τῶν
αὑτῶν |
[1, 37] |
αἰσχύνεσθαι.
καὶ
ἡ
πόλις
αὐτῶν
|
ἅμα |
αὐτάρκη
θέσιν
κειμένη
παρέχει
αὐτοὺς |
[1, 136] |
ἀπὸ
τοῦ
ἴσου
τιμωρεῖσθαι.
καὶ
|
ἅμα |
αὐτὸς
μὲν
ἐκείνῳ
χρείας
τινὸς |
[1, 73] |
ξυμμάχοις
πειθόμενοι
χεῖρον
βουλεύσησθε,
καὶ
|
ἅμα |
βουλόμενοι
περὶ
τοῦ
παντὸς
λόγου |
[1, 25] |
εἶναι
τὴν
ἀποικίαν
ἢ
Κερκυραίων,
|
ἅμα |
δὲ
καὶ
μίσει
τῶν
Κερκυραίων, |
[1, 92] |
παραινέσει
δῆθεν
τῷ
κοινῷ
ἐπρεσβεύσαντο,
|
ἅμα |
δὲ
καὶ
προσφιλεῖς
ὄντες
ἐν |
[1, 97] |
τοῖς
χρόνοις
οὐκ
ἀκριβῶς
ἐπεμνήσθη.
|
ἅμα |
δὲ
καὶ
τῆς
ἀρχῆς
ἀπόδειξιν |
[1, 61] |
τοῖς
μετὰ
Φιλίππου
καὶ
Παυσανίου·
|
ἅμα |
δὲ
νῆες
παρέπλεον
ἑβδομήκοντα.
κατ' |
[1, 44] |
ναυτικὸν
ἔχουσιν
ἐς
πόλεμον
καθιστῶνται.
|
ἅμα |
δὲ
τῆς
τε
Ἰταλίας
καὶ |
[1, 9] |
Μυκηναίων
φόβῳ
τῶν
Ἡρακλειδῶν
καὶ
|
ἅμα |
δυνατὸν
δοκοῦντα
εἶναι
καὶ
τὸ |
[1, 70] |
κατηγορία
δὲ
ἐχθρῶν
ἀδικησάντων.
~Καὶ
|
ἅμα, |
εἴπερ
τινὲς
καὶ
ἄλλοι,
ἄξιοι |
[1, 82] |
προσλαβόντας
διασωθῆναι)
καὶ
τὰ
αὑτῶν
|
ἅμα |
ἐκποριζώμεθα.
καὶ
ἢν
μὲν
ἐσακούωσί |
[1, 84] |
διὰ
τὸ
ἀπαράσκευοι
ἐγχειρεῖν,
καὶ
|
ἅμα |
ἐλευθέραν
καὶ
εὐδοξοτάτην
πόλιν
διὰ |
[1, 143] |
φεύγειν
καὶ
μετὰ
τῆς
ἥσσονος
|
ἅμα |
ἐλπίδος
ὀλίγων
ἡμερῶν
ἕνεκα
μεγάλου |
[1, 9] |
Ἀγαμέμνων
παραλαβὼν
καὶ
ναυτικῷ
{τε}
|
ἅμα |
ἐπὶ
πλέον
τῶν
ἄλλων
ἰσχύσας, |
[1, 29] |
ἐπὶ
σφᾶς
καὶ
τὰς
ναῦς
|
ἅμα |
ἐπλήρουν,
ζεύξαντές
τε
τὰς
παλαιὰς |
[1, 32] |
ἄλλων
τοῦτο
δεησόμενοι
ἥκομεν,
καὶ
|
ἅμα |
ἐς
τὸν
παρόντα
πόλεμον
Κορινθίων |
[1, 64] |
ἐπολιορκεῖτο
καὶ
ἐκ
θαλάσσης
ναυσὶν
|
ἅμα |
ἐφορμούσαις.
~Ἀριστεὺς
δὲ
ἀποτειχισθείσης
αὐτῆς |
[1, 48] |
ἀπὸ
τοῦ
Ξειμερίου
νυκτός,
καὶ
|
ἅμα |
ἕῳ
πλέοντες
καθορῶσι
τὰς
τῶν |
[1, 102] |
καὶ
τὴν
νεωτεροποιίαν,
καὶ
ἀλλοφύλους
|
ἅμα |
ἡγησάμενοι,
μή
τι,
ἢν
παραμείνωσιν, |
[1, 112] |
καὶ
Κίλιξιν
ἐναυμάχησαν
καὶ
ἐπεζομάχησαν
|
ἅμα, |
καὶ
νικήσαντες
ἀμφότερα
ἀπεχώρησαν
ἐπ' |
[1, 95] |
ξυνέβη
τε
αὐτῷ
καλεῖσθαί
τε
|
ἅμα |
καὶ
τοὺς
ξυμμάχους
τῷ
ἐκείνου |
[1, 110] |
ἕλους
οὐκ
ἐδύναντο
ἑλεῖν,
καὶ
|
ἅμα |
μαχιμώτατοί
εἰσι
τῶν
Αἰγυπτίων
οἱ |
[1, 32] |
οἰκείᾳ
μόνον
δυνάμει
περιγενέσθαι,
καὶ
|
ἅμα |
μέγας
ὁ
κίνδυνος
εἰ
ἐσόμεθα |
[1, 23] |
τε
πέρι,
οᾔ
ἐπὶ
πλεῖστον
|
ἅμα |
μέρος
γῆς
καὶ
ἰσχυρότατοι
οἱ |
[1, 36] |
προκαταλήψονται,
Κερκυραίοις
τε
καὶ
Πελοποννησίοις
|
ἅμα |
ναυμαχήσετε,
δεξάμενοι
δὲ
ἡμᾶς
ἕξετε |
[1, 76] |
τοῦ
δυνατωτέρου
κατείργεσθαι,
ἄξιοί
τε
|
ἅμα |
νομίζοντες
εἶναι
καὶ
ὑμῖν
δοκοῦντες |
[1, 23] |
πάντα
μετὰ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
|
ἅμα |
ξυνεπέθετο.
ἤρξαντο
δὲ
αὐτοῦ
Ἀθηναῖοι |
[1, 2] |
ὁπότε
τις
ἐπελθὼν
καὶ
ἀτειχίστων
|
ἅμα |
ὄντων
ἄλλος
ἀφαιρήσεται,
τῆς
τε |
[1, 36] |
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀδεέστερον
ἐσόμενον,
καὶ
|
ἅμα |
οὐ
περὶ
τῆς
Κερκύρας
νῦν |
[1, 33] |
τῷ
παντὶ
χρόνῳ
ὀλίγοις
δὴ
|
ἅμα |
πάντα
ξυνέβη,
καὶ
ὀλίγοι
ξυμμαχίας |
[1, 67] |
ἀνδρῶν
τε
σφίσιν
ἐνόντων
καὶ
|
ἅμα |
περὶ
τῷ
χωρίῳ
δεδιότες·
παρεκάλουν |
[1, 116] |
τὴν
πόλιν
καὶ
ἐκ
θαλάσσης
|
ἅμα. |
Περικλῆς
δὲ
λαβὼν
ἑξήκοντα
ναῦς |
[1, 144] |
ἐθέλητε
ἀρχήν
τε
μὴ
ἐπικτᾶσθαι
|
ἅμα |
πολεμοῦντες
καὶ
κινδύνους
αὐθαιρέτους
μὴ |
[1, 121] |
τιμωρούμενοι
τοὺς
ἐχθροὺς
καὶ
αὐτοὶ
|
ἅμα |
σῴζεσθαι
οὐκ
ἄρα
δαπανήσομεν
καὶ |
[1, 124] |
ἀφῖχθαι,
ὦ
ἄνδρες
ξύμμαχοι,
καὶ
|
ἅμα |
τάδε
ἄριστα
λέγεσθαι,
ψηφίσασθε
τὸν |
[1, 85] |
ἰέναι.
παρασκευάζεσθε
δὲ
τὸν
πόλεμον
|
ἅμα. |
ταῦτα
γὰρ
καὶ
κράτιστα
βουλεύσεσθε |
[1, 9] |
τεκμηριῶσαι.
καὶ
ἐν
τοῦ
σκήπτρου
|
ἅμα |
τῇ
παραδόσει
εἴρηκεν
αὐτὸν
πολλῇσι |
[1, 144] |
ταῦτα
γὰρ
δίκαια
καὶ
πρέποντα
|
ἅμα |
τῇδε
τῇ
πόλει
ἀποκρίνασθαι.
εἰδέναι |
[1, 64] |
κατὰ
βραχὺ
προϊὼν
καὶ
κείρων
|
ἅμα |
τὴν
γῆν,
ὡς
δὲ
οὐδεὶς |
[1, 72] |
ἀλλ'
ἐν
πλέονι
σκεπτέον.
καὶ
|
ἅμα |
τὴν
σφετέραν
πόλιν
ἐβούλοντο
σημῆναι |
[1, 144] |
μὲν
καὶ
ἐν
ἄλλῳ
λόγῳ
|
ἅμα |
τοῖς
ἔργοις
δηλωθήσεται·
νῦν
δὲ |
[1, 14] |
Θεμιστοκλῆς
ἔπεισεν
Αἰγινήταις
πολεμοῦντας,
καὶ
|
ἅμα |
τοῦ
βαρβάρου
προσδοκίμου
ὄντος,
τὰς |
[1, 2] |
ἐνεποίουν
ἐξ
ὧν
ἐφθείροντο,
καὶ
|
ἅμα |
ὑπὸ
ἀλλοφύλων
μᾶλλον
ἐπεβουλεύοντο.
τὴν |