Livre, Chap.
[1, 109]	τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἐκράτουν	τῆς	Αἰγύπτου οἱ Ἀθηναῖοι, καὶ βασιλεὺς
[1, 110]	ὃς τὰ πάντα ἔπραξε περὶ	τῆς	Αἰγύπτου, προδοσίᾳ ληφθεὶς ἀνεσταυρώθη. ἐκ
[1, 32]	Κερκυραῖοι δὲ μετὰ τῆς ξυμμαχίας	τῆς	αἰτήσεως καὶ ταῦτα πιστεύοντες ἐχυρὰ
[1, 83]	ἀποβαινόντων τὸ πλέον ἐπ' ἀμφότερα	τῆς	αἰτίας ἕξομεν, οὗτοι καὶ καθ'
[1, 111]	παραλαβόντες Ἀχαιοὺς καὶ διαπλεύσαντες πέραν	τῆς	Ἀκαρνανίας ἐς Οἰνιάδας ἐστράτευσαν καὶ
[1, 20]	ἀταλαίπωρος τοῖς πολλοῖς ἡ ζήτησις	τῆς	ἀληθείας, καὶ ἐπὶ τὰ ἑτοῖμα
[1, 123]	καὶ αὐτοῦ ὑποσχομένου ξυλλήψεσθαι καὶ	τῆς	ἄλλης Ἑλλάδος ἁπάσης ξυναγωνιουμένης, τὰ
[1, 18]	Ἀθηναίων τύραννοι καὶ οἱ ἐκ	τῆς	ἄλλης Ἑλλάδος ἐπὶ πολὺ καὶ
[1, 31]	τε αὐτῆς Πελοποννήσου ἀγείροντες καὶ	τῆς	ἄλλης Ἑλλάδος ἐρέτας, μισθῷ πείθοντες.
[1, 32]	μείζονι παρασκευῇ ἀπὸ Πελοποννήσου καὶ	τῆς	ἄλλης Ἑλλάδος ἐφ' ἡμᾶς ὥρμηνται
[1, 35]	ναῦς καὶ προσέτι καὶ ἐκ	τῆς	ἄλλης Ἑλλάδος καὶ οὐχ ἥκιστα
[1, 2]	μὴ ὁμοίως αὐξηθῆναι· ἐκ γὰρ	τῆς	ἄλλης Ἑλλάδος οἱ πολέμῳ ἢ
[1, 110]	ἐκ δὲ τῶν Ἀθηνῶν καὶ	τῆς	ἄλλης ξυμμαχίδος πεντήκοντα τριήρεις διάδοχοι
[1, 35]	τε ξυμμαχίας εἴρξουσι καὶ ἀπὸ	τῆς	ἄλλοθέν ποθεν ὠφελίας, εἶτα ἐν
[1, 29]	ἐπειδὴ δ' ἐγένοντο ἐν Ἀκτίῳ	τῆς	Ἀνακτορίας γῆς, οὗ τὸ ἱερὸν
[1, 133]	πίστιν ἐκ τοῦ ἱεροῦ διδόντος	τῆς	ἀναστάσεως καὶ ἀξιοῦντος ὡς τάχιστα
[1, 137]	τήν τε ἐκ Σαλαμῖνος προάγγελσιν	τῆς	ἀναχωρήσεως καὶ τὴν τῶν γεφυρῶν,
[1, 93]	τόν τε Πειραιᾶ ὠφελιμώτερον ἐνόμιζε	τῆς	ἄνω πόλεως, καὶ πολλάκις τοῖς
[1, 139]	τῆς γῆς τῆς ἱερᾶς καὶ	τῆς	ἀορίστου καὶ ἀνδραπόδων ὑποδοχὴν τῶν
[1, 27]	ἐθέλει ξυμπλεῖν, μετέχειν δὲ βούλεται	τῆς	ἀποικίας, πεντήκοντα δραχμὰς καταθέντα Κορινθίας
[1, 69]	δρᾷ, εἴπερ καὶ τὴν ἀξίωσιν	τῆς	ἀρετῆς ὡς ἐλευθερῶν τὴν Ἑλλάδα
[1, 97]	ἀκριβῶς ἐπεμνήσθη. ἅμα δὲ καὶ	τῆς	ἀρχῆς ἀπόδειξιν ἔχει τῆς τῶν
[1, 128]	πρῶτον μεταπεμφθεὶς ὑπὸ Σπαρτιατῶν ἀπὸ	τῆς	ἀρχῆς τῆς ἐν Ἑλλησπόντῳ καὶ
[1, 118]	τῆς τε Ξέρξου ἀναχωρήσεως καὶ	τῆς	ἀρχῆς τοῦδε τοῦ πολέμου· ἐν
[1, 9]	πλήθει χρημάτων, ἃ ἦλθεν ἐκ	τῆς	Ἀσίας ἔχων ἐς ἀνθρώπους ἀπόρους,
[1, 67]	ἐν τῇ Ἀθηναίων ἀρχῇ καὶ	τῆς	Ἀττικῆς ἀγορᾶς παρὰ τὰς σπονδάς.
[1, 2]	ὕστερον ὡς οὐχ ἱκανῆς οὔσης	τῆς	Ἀττικῆς ἀποικίας ἐξέπεμψαν. ~Δηλοῖ δέ
[1, 114]	καὶ μετὰ τοῦτο οἱ Πελοποννήσιοι	τῆς	Ἀττικῆς ἐς Ἐλευσῖνα καὶ Θριῶζε
[1, 113]	καὶ Εὐβοέων φυγάδες καὶ ὅσοι	τῆς	αὐτῆς γνώμης ἦσαν, καὶ μάχῃ
[1, 140]	μὲν γνώμης, ὦ Ἀθηναῖοι, αἰεὶ	τῆς	αὐτῆς ἔχομαι, μὴ εἴκειν Πελοποννησίοις,
[1, 41]	οἰκεῖα χεῖρον τίθενται φιλονικίας ἕνεκα	τῆς	αὐτίκα. ~Ὧν ἐνθυμηθέντες καὶ νεώτερός
[1, 39]	μεταδώσετε καὶ τῶν ἁμαρτημάτων ἀπογενόμενοι	τῆς	ἀφ' ἡμῶν αἰτίας τὸ ἴσον
[1, 93]	προσέκειτο, ἰδών, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,	τῆς	βασιλέως στρατιᾶς τὴν κατὰ θάλασσαν
[1, 108]	~γενομένης δὲ μάχης ἐν Τανάγρᾳ	τῆς	Βοιωτίας ἐνίκων Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ
[1, 113]	Ξαιρώνειαν καὶ ἄλλ' ἄττα χωρία	τῆς	Βοιωτίας, ἐστράτευσαν ἑαυτῶν μὲν χιλίοις
[1, 108]	νικήσαντες τῆς τε χώρας ἐκράτησαν	τῆς	Βοιωτίας καὶ Φωκίδος καὶ Ταναγραίων
[1, 93]	προφέρειν ἐς τὸ κτήσασθαι δύναμιν	(τῆς	γὰρ δὴ θαλάσσης πρῶτος ἐτόλμησεν
[1, 2]	βιαζόμενοι ὑπό τινων αἰεὶ πλειόνων.	τῆς	γὰρ ἐμπορίας οὐκ οὔσης, οὐδ'
[1, 11]	ὀλιγανθρωπία τοσοῦτον ὅσον ἡ ἀχρηματία.	τῆς	γὰρ τροφῆς ἀπορίᾳ τόν τε
[1, 105]	ἐπικούρους διεβίβασαν, τὰ δὲ ἄκρα	τῆς	Γερανείας κατέλαβον καὶ ἐς τὴν
[1, 107]	περιπλεύσαντες ἔμελλον κωλύσειν· διὰ δὲ	τῆς	Γερανείας οὐκ ἀσφαλὲς αὐτοῖς ἐφαίνετο
[1, 30]	ἐς Λευκάδα τὴν Κορινθίων ἀποικίαν	τῆς	γῆς ἔτεμον καὶ Κυλλήνην τὸ
[1, 2]	τῇ ἄλλῃ παρασκευῇ. μάλιστα δὲ	τῆς	γῆς ἡ ἀρίστη αἰεὶ τὰς
[1, 52]	τὰς μὲν ναῦς ἄραντες ἀπὸ	τῆς	γῆς καὶ παραταξάμενοι μετεώρους ἡσύχαζον,
[1, 108]	εἷλον καὶ Σικυωνίους ἐν ἀποβάσει	τῆς	γῆς μάχῃ ἐκράτησαν. ~Οἱ δ'
[1, 139]	ψήφισμα καθῄρουν, ἐπικαλοῦντες ἐπεργασίαν Μεγαρεῦσι	τῆς	γῆς τῆς ἱερᾶς καὶ τῆς
[1, 140]	ἔχει τὴν βεβαίωσιν καὶ πεῖραν	τῆς	γνώμης. οἷς εἰ ξυγχωρήσετε, καὶ
[1, 90]	τὸ μὲν βουλόμενον καὶ ὕποπτον	τῆς	γνώμης οὐ δηλοῦντες ἐς τοὺς
[1, 136]	οὐκ ἔτυχεν ἐπιδημῶν, ὁ δὲ	τῆς	γυναικὸς ἱκέτης γενόμενος διδάσκεται ὑπ'
[1, 124]	μὴ φοβηθέντες τὸ αὐτίκα δεινόν,	τῆς	δ' ἀπ' αὐτοῦ διὰ πλείονος
[1, 99]	Ἀθηναίοις ηὔξετο τὸ ναυτικὸν ἀπὸ	τῆς	δαπάνης ἣν ἐκεῖνοι ξυμφέροιεν, αὐτοὶ
[1, 143]	μὲν γῆν καὶ οἰκίας ἀφεῖναι,	τῆς	δὲ θαλάσσης καὶ πόλεως φυλακὴν
[1, 62]	παντὸς οἱ ξύμμαχοι ᾕρηντο Ἀριστέα,	τῆς	δὲ ἵππου Περδίκκαν· ἀπέστη γὰρ
[1, 42]	οὐ μέλλουσαν πρὸς Κορινθίους κτήσασθαι,	τῆς	δὲ ὑπαρχούσης πρότερον διὰ Μεγαρέας
[1, 81]	καὶ εἰ δόξομεν ἄρξαι μᾶλλον	τῆς	διαφορᾶς. μὴ γὰρ δὴ ἐκείνῃ
[1, 39]	περιόψεσθαι, τότε καὶ τὸ εὐπρεπὲς	τῆς	δίκης παρέσχοντο. καὶ δεῦρο ἥκουσιν
[1, 49]	νεῶν ἀπὸ ἐλάσσονος πλήθους ἐκ	τῆς	διώξεως οὐ παρουσῶν. οἱ δὲ
[1, 63]	~Ἐπαναχωρῶν δὲ ὁ Ἀριστεὺς ἀπὸ	τῆς	διώξεως, ὡς ὁρᾷ τὸ ἄλλο
[1, 132]	παρασημηνάμενος σφραγῖδα, ἵνα, ἢν ψευσθῇ	τῆς	δόξης ἢ καὶ ἐκεῖνός τι
[1, 73]	ὡς οὐκέτι αὐτῷ ὁμοίας οὔσης	τῆς	δυνάμεως κατὰ τάχος τῷ πλέονι
[1, 10]	ἐδάφη, πολλὴν ἂν οἶμαι ἀπιστίαν	τῆς	δυνάμεως προελθόντος πολλοῦ χρόνου τοῖς
[1, 24]	τῶν προσοίκων βαρβάρων ἐφθάρησαν καὶ	τῆς	δυνάμεως τῆς πολλῆς ἐστερήθησαν. τὰ
[1, 58]	ποιήσασθαι· τοῖς τ' ἐκλιποῦσι τούτοις	τῆς	ἑαυτοῦ γῆς τῆς Μυγδονίας περὶ
[1, 15]	καὶ ἐκδήμους στρατείας πολὺ ἀπὸ	τῆς	ἑαυτῶν ἐπ' ἄλλων καταστροφῇ οὐκ
[1, 120]	εὐτυχίᾳ ἐπαίρεσθαι μήτε τῷ ἡσύχῳ	τῆς	εἰρήνης ἡδόμενον ἀδικεῖσθαι. ὅ τε
[1, 93]	(ὑπῆρκτο δ' αὐτοῦ πρότερον ἐπὶ	τῆς	ἐκείνου ἀρχῆς ἧς κατ' ἐνιαυτὸν
[1, 13]	Πελοποννήσου καὶ τῶν ἔξω, διὰ	τῆς	ἐκείνων παρ' ἀλλήλους ἐπιμισγόντων, χρήμασί
[1, 87]	χρηματίσαντες· ἡ δὲ διαγνώμη αὕτη	τῆς	ἐκκλησίας, τοῦ τὰς σπονδὰς λελύσθαι,
[1, 139]	καὶ ἀντεκελεύσθησαν περὶ τῶν ἐναγῶν	τῆς	ἐλάσεως· ὕστερον δὲ φοιτῶντες παρ'
[1, 6]	βάρβαροι. σημεῖον δ' ἐστὶ ταῦτα	τῆς	Ἑλλάδος ἔτι οὕτω νεμόμενα τῶν
[1, 13]	Τρωικῶν ἐκτίσθη. ~Δυνατωτέρας δὲ γιγνομένης	τῆς	Ἑλλάδος καὶ τῶν χρημάτων τὴν
[1, 10]	φαίνονται ἐλθόντες, ὡς ἀπὸ πάσης	τῆς	Ἑλλάδος κοινῇ πεμπόμενοι. ~Αἴτιον δ'
[1, 13]	καὶ τριήρεις ἐν Κορίνθῳ πρῶτον	τῆς	Ἑλλάδος ναυπηγηθῆναι. φαίνεται δὲ καὶ
[1, 18]	τὴν τῶν τυράννων κατάλυσιν ἐκ	τῆς	Ἑλλάδος οὐ πολλοῖς ἔτεσιν ὕστερον
[1, 10]	κατὰ κώμας δὲ τῷ παλαιῷ	τῆς	Ἑλλάδος τρόπῳ οἰκισθείσης, φαίνοιτ' ἂν
[1, 5]	ἀλλήλους. καὶ μέχρι τοῦδε πολλὰ	τῆς	Ἑλλάδος τῷ παλαιῷ τρόπῳ νέμεται
[1, 88]	δυνηθῶσιν, ὁρῶντες αὐτοῖς τὰ πολλὰ	τῆς	Ἑλλάδος ὑποχείρια ἤδη ὄντα. ~Οἱ
[1, 128]	καὶ τὸ πρῶτον ἐπεχείρησεν, ἐφιέμενος	τῆς	Ἑλληνικῆς ἀρχῆς. εὐεργεσίαν δὲ ἀπὸ
[1, 74]	οὔσης ἔτι ὁρμώμενοι καὶ ὑπὲρ	τῆς	ἐν βραχείᾳ ἐλπίδι οὔσης κινδυνεύοντες
[1, 128]	ὑπὸ Σπαρτιατῶν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς	τῆς	ἐν Ἑλλησπόντῳ καὶ κριθεὶς ὑπ'
[1, 112]	Κιτίου, καὶ πλεύσαντες ὑπὲρ Σαλαμῖνος	τῆς	ἐν Κύπρῳ Φοίνιξι καὶ Κυπρίοις
[1, 27]	Κορίνθιοι δ' ὡς αὐτοῖς ἐκ	τῆς	Ἐπιδάμνου ἦλθον ἄγγελοι ὅτι πολιορκοῦνται,
[1, 71]	δὲ ἀναγκαζομένοις ἰέναι πολλῆς καὶ	τῆς	ἐπιτεχνήσεως δεῖ. δι' ὅπερ καὶ
[1, 114]	τάχος ἐκόμιζε τὴν στρατιὰν ἐκ	τῆς	Εὐβοίας. καὶ μετὰ τοῦτο οἱ
[1, 89]	ηὐξήθησαν. ἐπειδὴ Μῆδοι ἀνεχώρησαν ἐκ	τῆς	Εὐρώπης νικηθέντες καὶ ναυσὶ καὶ
[1, 33]	καλὴ ἡ ξυντυχία κατὰ πολλὰ	τῆς	ἡμετέρας χρείας, πρῶτον μὲν ὅτι
[1, 46]	Ξειμέριον. οἱ μὲν οὖν Κορίνθιοι	τῆς	ἠπείρου ἐνταῦθα ὁρμίζονταί τε καὶ
[1, 143]	τε αὑτοῦ φεύγειν καὶ μετὰ	τῆς	ἥσσονος ἅμα ἐλπίδος ὀλίγων ἡμερῶν
[1, 30]	ταῖς ναυσὶν ἀνεχώρησαν ἐπ' οἴκου,	τῆς	θαλάσσης ἁπάσης ἐκράτουν τῆς κατ'
[1, 63]	παρῆλθε παρὰ τὴν χηλὴν διὰ	τῆς	θαλάσσης βαλλόμενός τε καὶ χαλεπῶς,
[1, 50]	οὐσῶν ἀμφοτέρων καὶ ἐπὶ πολὺ	τῆς	θαλάσσης ἐπεχουσῶν, ἐπειδὴ ξυνέμειξαν ἀλλήλοις,
[1, 142]	ἐς τὰ ναυτικά. τὸ δὲ	τῆς	θαλάσσης ἐπιστήμονας γενέσθαι οὐ ῥᾳδίως
[1, 4]	λῃστικόν, ὡς εἰκός, καθῄρει ἐκ	τῆς	θαλάσσης ἐφ' ὅσον ἐδύνατο, τοῦ
[1, 30]	πλεῖστον μετὰ τὴν ναυμαχίαν ἐπεκράτουν	τῆς	θαλάσσης καὶ τοὺς τῶν Κορινθίων
[1, 143]	κατ' ἤπειρον· μέγα γὰρ τὸ	τῆς	θαλάσσης κράτος. σκέψασθε δέ· εἰ
[1, 13]	τε ἐξηρτύετο ἡ Ἑλλάς, καὶ	τῆς	θαλάσσης μᾶλλον ἀντείχοντο. πρῶτοι δὲ
[1, 117]	ναυμαχοῦντες τὰς ἀνταναγομένας ἐνίκησαν, καὶ	τῆς	θαλάσσης τῆς καθ' ἑαυτοὺς ἐκράτησαν
[1, 126]	ἀπὸ τούτου ἐναγεῖς καὶ ἀλιτήριοι	τῆς	θεοῦ ἐκεῖνοί τε ἐκαλοῦντο καὶ
[1, 126]	τοὺς Ἀθηναίους τὸ ἄγος ἐλαύνειν	τῆς	θεοῦ· τὸ δὲ ἄγος ἦν
[1, 46]	λίμνη ἐς θάλασσαν· διὰ δὲ	τῆς	Θεσπρωτίδος Ἀχέρων ποταμὸς ῥέων ἐσβάλλει
[1, 46]	Λευκάδος πλέοντες, ὁρμίζονται ἐς Ξειμέριον	τῆς	Θεσπρωτίδος γῆς. ἔστι δὲ λιμήν,
[1, 46]	ἀπὸ θαλάσσης ἐν τῇ Ἐλαιάτιδι	τῆς	Θεσπρωτίδος Ἐφύρη. ἐξίησι δὲ παρ'
[1, 50]	προσεβεβοηθήκει· ἔστι δὲ τὰ Σύβοτα	τῆς	Θεσπρωτίδος λιμὴν ἐρῆμος. τοῦτο δὲ
[1, 30]	Ἀκτίῳ καὶ περὶ τὸ Ξειμέριον	τῆς	Θεσπρωτίδος φυλακῆς ἕνεκα τῆς τε
[1, 111]	ὄντας ξυμμάχους οἱ Ἀθηναῖοι ἐστράτευσαν	τῆς	Θεσσαλίας ἐπὶ Φάρσαλον. καὶ τῆς
[1, 100]	ἃς εἶχον Ἠδωνοί, προελθόντες δὲ	τῆς	Θρᾴκης ἐς μεσόγειαν διεφθάρησαν ἐν
[1, 130]	τοῦ Βυζαντίου ἐξῄει καὶ διὰ	τῆς	Θρᾴκης πορευόμενον αὐτὸν Μῆδοι καὶ
[1, 139]	ἐπικαλοῦντες ἐπεργασίαν Μεγαρεῦσι τῆς γῆς	τῆς	ἱερᾶς καὶ τῆς ἀορίστου καὶ
[1, 133]	ἐλθόντος καὶ ἐρωτῶντος τὴν πρόφασιν	τῆς	ἱκετείας ᾔσθοντο πάντα σαφῶς, αἰτιωμένου
[1, 15]	ὑπήκοοι, οὐδ' αὖ αὐτοὶ ἀπὸ	τῆς	ἴσης κοινὰς στρατείας ἐποιοῦντο, κατ'
[1, 117]	ἀνταναγομένας ἐνίκησαν, καὶ τῆς θαλάσσης	τῆς	καθ' ἑαυτοὺς ἐκράτησαν ἡμέρας περὶ
[1, 68]	~Τὸ πιστὸν ὑμᾶς, ὦ Λακεδαιμόνιοι,	τῆς	καθ' ὑμᾶς αὐτοὺς πολιτείας καὶ
[1, 30]	οἴκου, τῆς θαλάσσης ἁπάσης ἐκράτουν	τῆς	κατ' ἐκεῖνα τὰ χωρία οἱ
[1, 93]	τὴν κατὰ θάλασσαν ἔφοδον εὐπορωτέραν	τῆς	κατὰ γῆν οὖσαν· τόν τε
[1, 10]	δὲ τά τε ἱερὰ καὶ	τῆς	κατασκευῆς τὰ ἐδάφη, πολλὴν ἂν
[1, 30]	τροπαῖον στήσαντες ἐπὶ τῇ Λευκίμμῃ	τῆς	Κερκυραίας ἀκρωτηρίῳ τοὺς μὲν ἄλλους
[1, 25]	καὶ κατὰ τὴν Φαιάκων προενοίκησιν	τῆς	Κερκύρας κλέος ἐχόντων τὰ περὶ
[1, 36]	ἐσόμενον, καὶ ἅμα οὐ περὶ	τῆς	Κερκύρας νῦν τὸ πλέον ἢ
[1, 110]	ὀλίγοι ἀπὸ πολλῶν πορευόμενοι διὰ	τῆς	Λιβύης ἐς Κυρήνην ἐσώθησαν, οἱ
[1, 61]	ὁ Ἀριστεὺς παρεληλυθώς, ἀπανίστανται ἐκ	τῆς	Μακεδονίας, καὶ ἀφικόμενοι ἐς Βέροιαν
[1, 109]	ξυμμάχους μάχῃ ἐκράτησε καὶ ἐκ	τῆς	Μέμφιδος ἐξήλασε τοὺς Ἕλληνας καὶ
[1, 104]	τοῦ τε ποταμοῦ κρατοῦντες καὶ	τῆς	Μέμφιδος τῶν δύο μερῶν πρὸς
[1, 142]	ἀντεπιτετειχισμένων· φρούριον δ' εἰ ποιήσονται,	τῆς	μὲν γῆς βλάπτοιεν ἄν τι
[1, 111]	τῆς Θεσσαλίας ἐπὶ Φάρσαλον. καὶ	τῆς	μὲν γῆς ἐκράτουν ὅσα μὴ
[1, 92]	προθυμίαν τὰ μάλιστ' αὐτοῖς ἐτύγχανον)	τῆς	μέντοι βουλήσεως ἁμαρτάνοντες ἀδήλως ἤχθοντο.
[1, 24]	δὴ τὸν παλαιὸν νόμον ἐκ	τῆς	μητροπόλεως κατακληθείς. ξυνῴκισαν δὲ καὶ
[1, 58]	ἐκλιποῦσι τούτοις τῆς ἑαυτοῦ γῆς	τῆς	Μυγδονίας περὶ τὴν Βόλβην λίμνην
[1, 137]	ἀσφάλειαν εἶναι μηδένα ἐκβῆναι ἐκ	τῆς	νεὼς μέχρι πλοῦς γένηται· πειθομένῳ
[1, 109]	ἐπὶ τοῦ ξηροῦ ἐποίησε καὶ	τῆς	νήσου τὰ πολλὰ ἤπειρον, καὶ
[1, 54]	ῥοῦ καὶ ἀνέμου, ὃς γενόμενος	τῆς	νυκτὸς διεσκέδασεν αὐτὰ πανταχῇ, καὶ
[1, 4]	ἀκοῇ ἴσμεν ναυτικὸν ἐκτήσατο καὶ	τῆς	νῦν Ἑλληνικῆς θαλάσσης ἐπὶ πλεῖστον
[1, 128]	Σπάρτῃ. ἐκέλευον δὲ καὶ τὸ	τῆς	Ξαλκιοίκου ἄγος ἐλαύνειν αὐτούς· ἐγένετο
[1, 134]	δηλώσαντος εὐνοίᾳ πρὸς τὸ ἱερὸν	τῆς	Ξαλκιοίκου χωρῆσαι δρόμῳ καὶ προκαταφυγεῖν·
[1, 14]	Κερκυραίοις· ταῦτα γὰρ τελευταῖα πρὸ	τῆς	Ξέρξου στρατείας ναυτικὰ ἀξιόλογα ἐν
[1, 11]	δυνάμει χρησάμενοι, ἀλλὰ πρὸς γεωργίαν	τῆς	Ξερσονήσου τραπόμενοι καὶ λῃστείαν τῆς
[1, 118]	τῶν Ἀθηναίων σαφῶς ᾔρετο καὶ	τῆς	ξυμμαχίας αὐτῶν ἥπτοντο. τότε δὲ
[1, 35]	καὶ ναυτικῆς καὶ οὐκ ἠπειρώτιδος	τῆς	ξυμμαχίας διδομένης οὐχ ὁμοία ἡ
[1, 19]	τὰ κράτιστά ποτε μετὰ ἀκραιφνοῦς	τῆς	ξυμμαχίας ἤνθησαν. ~Τὰ μὲν οὖν
[1, 119]	καὶ ἐλθόντων τῶν πρέσβεων ἀπὸ	τῆς	ξυμμαχίας καὶ ξυνόδου γενομένης οἵ
[1, 32]	ἢν ἀτυχῶσιν. Κερκυραῖοι δὲ μετὰ	τῆς	ξυμμαχίας τῆς αἰτήσεως καὶ ταῦτα
[1, 22]	μάλιστ' εἰπεῖν, ἐχομένῳ ὅτι ἐγγύτατα	τῆς	ξυμπάσης γνώμης τῶν ἀληθῶς λεχθέντων,
[1, 140]	σφαλλώμεθα, βοηθεῖν, ἢ μηδὲ κατορθοῦντας	τῆς	ξυνέσεως μεταποιεῖσθαι. ἐνδέχεται γὰρ τὰς
[1, 106]	οὐκ ὀλίγον προσβιασθὲν καὶ διαμαρτὸν	τῆς	ὁδοῦ ἐσέπεσεν ἔς του χωρίον
[1, 63]	ὁποτέρωσε διακινδυνεύσῃ χωρήσας, ἢ ἐπὶ	τῆς	Ὀλύνθου ἢ ἐς τὴν Ποτείδαιαν·
[1, 63]	πλείους σώσας. οἱ δ' ἀπὸ	τῆς	Ὀλύνθου τοῖς Ποτειδεάταις βοηθοί (ἀπέχει
[1, 113]	Κορωνείᾳ ἐπιτίθενται οἵ τε ἐκ	τῆς	Ὀρχομενοῦ φυγάδες Βοιωτῶν καὶ Λοκροὶ
[1, 74]	παρεγένεσθε) ἡμεῖς δὲ ἀπό τε	τῆς	οὐκ οὔσης ἔτι ὁρμώμενοι καὶ
[1, 5]	σιδηροφορεῖσθαι τούτοις τοῖς ἠπειρώταις ἀπὸ	τῆς	παλαιᾶς λῃστείας ἐμμεμένηκεν· ~πᾶσα γὰρ
[1, 56]	οᾔ οἰκοῦσιν ἐπὶ τῷ ἰσθμῷ	τῆς	Παλλήνης, Κορινθίων ἀποίκους, ἑαυτῶν δὲ
[1, 64]	ἐς μάχην, ἀπετείχισε τὸ ἐκ	τῆς	Παλλήνης {τεῖχος} καὶ οὕτως ἤδη
[1, 126]	Διὸς ἑορτὴ Μειλιχίου μεγίστη ἔξω	τῆς	πόλεως, ἐν ᾗ πανδημεὶ θύουσι
[1, 62]	τῷ ἰσθμῷ, καὶ ἀγορὰν ἔξω	τῆς	πόλεως ἐπεποίηντο. στρατηγὸν μὲν οὖν
[1, 103]	τείχη ᾠκοδόμησαν Μεγαρεῦσι τὰ ἀπὸ	τῆς	πόλεως ἐς Νίσαιαν καὶ ἐφρούρουν
[1, 10]	εἰκάζεσθαι ἀπὸ τῆς φανερᾶς ὄψεως	τῆς	πόλεως ἢ ἔστιν. οὔκουν ἀπιστεῖν
[1, 55]	αὐτῶν οἱ πλείους πρῶτοι ὄντες	τῆς	πόλεως. ἡ μὲν οὖν Κέρκυρα
[1, 93]	γὰρ ὁ περίβολος πανταχῇ ἐξήχθη	τῆς	πόλεως, καὶ διὰ τοῦτο πάντα
[1, 105]	οὐκ ἐκίνησαν, τῶν δ' ἐκ	τῆς	πόλεως ὑπολοίπων οἵ τε πρεσβύτατοι
[1, 70]	τοῖς μὲν σώμασιν ἀλλοτριωτάτοις ὑπὲρ	τῆς	πόλεως χρῶνται, τῇ δὲ γνώμῃ
[1, 24]	βαρβάρων ἐφθάρησαν καὶ τῆς δυνάμεως	τῆς	πολλῆς ἐστερήθησαν. τὰ δὲ τελευταῖα
[1, 71]	καὶ τὰ τῶν Ἀθηναίων ἀπὸ	τῆς	πολυπειρίας ἐπὶ πλέον ὑμῶν κεκαίνωται.
[1, 60]	~καὶ ἐν τούτῳ οἱ Κορίνθιοι,	τῆς	Ποτειδαίας ἀφεστηκυίας καὶ τῶν Ἀττικῶν
[1, 57]	Πελοποννησίους, καὶ τοὺς Κορινθίους προσεποιεῖτο	τῆς	Ποτειδαίας ἕνεκα ἀποστάσεως· προσέφερε δὲ
[1, 67]	οἱ Κορίνθιοι ἔπραξαν. ~πολιορκουμένης δὲ	τῆς	Ποτειδαίας οὐχ ἡσύχαζον, ἀνδρῶν τε
[1, 85]	τοὺς Ἀθηναίους πέμπετε μὲν περὶ	τῆς	Ποτειδαίας, πέμπετε δὲ περὶ ὧν
[1, 65]	ὠφελία τις γενήσεται. μετὰ δὲ	τῆς	Ποτειδαίας τὴν ἀποτείχισιν Φορμίων μὲν
[1, 35]	ὑμετέρων ὑπηκόων, ἡμᾶς δὲ ἀπὸ	τῆς	προκειμένης τε ξυμμαχίας εἴρξουσι καὶ
[1, 7]	ἀπελάμβανον ἐμπορίας τε ἕνεκα καὶ	τῆς	πρὸς τοὺς προσοίκους ἕκαστοι ἰσχύος·
[1, 139]	ἐτελεύτησεν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ ἐπὶ μὲν	τῆς	πρώτης πρεσβείας τοιαῦτα ἐπέταξάν τε
[1, 120]	ἡδονὴν ὀκνῶν τάχιστ' ἂν ἀφαιρεθείη	τῆς	ῥᾳστώνης τὸ τερπνὸν δι' ὅπερ
[1, 115]	ξυνεπελάβοντο δὲ καὶ ἐξ αὐτῆς	τῆς	Σάμου ἄνδρες ἰδιῶται νεωτερίσαι βουλόμενοι
[1, 116]	πλέουσιν· ᾤχετο γὰρ καὶ ἐκ	τῆς	Σάμου πέντε ναυσὶ Στησαγόρας καὶ
[1, 86]	ψηφίζεσθε οὖν, ὦ Λακεδαιμόνιοι, ἀξίως	τῆς	Σπάρτης τὸν πόλεμον, καὶ μήτε
[1, 128]	ὕστερον ἀνηυρέθη· Παυσανίας ὁ ἡγεμὼν	τῆς	Σπάρτης τούσδε τέ σοι χαρίζεσθαι
[1, 102]	χωρίον. καὶ διαφορὰ ἐκ ταύτης	τῆς	στρατείας πρῶτον Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀθηναίοις
[1, 106]	τὸ δὲ πλῆθος ἀπεχώρησεν αὐτοῖς	τῆς	στρατιᾶς ἐπ' οἴκου. ~Ἤρξαντο δὲ
[1, 12]	καὶ Σικελίας τὸ πλεῖστον Πελοποννήσιοι	τῆς	τε ἄλλης Ἑλλάδος ἔστιν ἃ
[1, 2]	τε τὰ πολλὰ πλὴν Ἀρκαδίας,	τῆς	τε ἄλλης ὅσα ἦν κράτιστα.
[1, 36]	καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται.	τῆς	τε γὰρ Ἰταλίας καὶ Σικελίας
[1, 70]	τῆς τε δυνάμεως ἐνδεᾶ πρᾶξαι	τῆς	τε γνώμης μηδὲ τοῖς βεβαίοις
[1, 39]	κινδυνεύουσι, μηδ' ἐν ᾧ ὑμεῖς	τῆς	τε δυνάμεως αὐτῶν τότε οὐ
[1, 70]	δεινοῖς εὐέλπιδες· τὸ δὲ ὑμέτερον	τῆς	τε δυνάμεως ἐνδεᾶ πρᾶξαι τῆς
[1, 44]	ἐς πόλεμον καθιστῶνται. ἅμα δὲ	τῆς	τε Ἰταλίας καὶ Σικελίας καλῶς
[1, 13]	καὶ Καμβύσου τοῦ υἱέος αὐτοῦ,	τῆς	τε καθ' ἑαυτοὺς θαλάσσης Κύρῳ
[1, 2]	ἀτειχίστων ἅμα ὄντων ἄλλος ἀφαιρήσεται,	τῆς	τε καθ' ἡμέραν ἀναγκαίου τροφῆς
[1, 30]	Ξειμέριον τῆς Θεσπρωτίδος φυλακῆς ἕνεκα	τῆς	τε Λευκάδος καὶ τῶν ἄλλων
[1, 118]	ἐν ἔτεσι πεντήκοντα μάλιστα μεταξὺ	τῆς	τε Ξέρξου ἀναχωρήσεως καὶ τῆς
[1, 10]	πέντε τὰς δύο μοίρας νέμονται,	τῆς	τε ξυμπάσης ἡγοῦνται καὶ τῶν
[1, 138]	ἐν τῷ χρόνῳ ὃν ἐπέσχε	τῆς	τε Περσίδος γλώσσης ὅσα ἐδύνατο
[1, 108]	ἐν Οἰνοφύτοις τοὺς Βοιωτοὺς νικήσαντες	τῆς	τε χώρας ἐκράτησαν τῆς Βοιωτίας
[1, 75]	ὦ Λακεδαιμόνιοι, καὶ προθυμίας ἕνεκα	τῆς	τότε καὶ γνώμης ξυνέσεως ἀρχῆς
[1, 11]	τῆς Ξερσονήσου τραπόμενοι καὶ λῃστείαν	τῆς	τροφῆς ἀπορίᾳ. ᾗ καὶ μᾶλλον
[1, 97]	καὶ τῆς ἀρχῆς ἀπόδειξιν ἔχει	τῆς	τῶν Ἀθηναίων ἐν οἵῳ τρόπῳ
[1, 35]	ἐπιόντων γενήσεσθε, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ	τῆς	ὑμετέρας ἀρχῆς δύναμιν προσλαβεῖν περιόψεσθε·
[1, 35]	ἢ κἀκείνων κωλύειν τοὺς ἐκ	τῆς	ὑμετέρας μισθοφόρους ἢ καὶ ἡμῖν
[1, 121]	ναυτικόν τε, ᾧ ἰσχύουσιν, ἀπὸ	τῆς	ὑπαρχούσης τε ἑκάστοις οὐσίας ἐξαρτυσόμεθα
[1, 104]	πρὸς Αἰγύπτῳ, ὁρμώμενος ἐκ Μαρείας	τῆς	ὑπὲρ Φάρου πόλεως ἀπέστησεν Αἰγύπτου
[1, 84]	εὔβουλοι δὲ ἀμαθέστερον τῶν νόμων	τῆς	ὑπεροψίας παιδευόμενοι καὶ ξὺν χαλεπότητι
[1, 10]	ἂν τὴν δύναμιν εἰκάζεσθαι ἀπὸ	τῆς	φανερᾶς ὄψεως τῆς πόλεως ἢ
[1, 11]	δηλοῦται τοῖς ἔργοις ὑποδεέστερα ὄντα	τῆς	φήμης καὶ τοῦ νῦν περὶ
[1, 3]	ἢ τοὺς μετ' Ἀχιλλέως ἐκ	τῆς	Φθιώτιδος, οἵπερ καὶ πρῶτοι Ἕλληνες
[1, 89]	ἐπειδὴ αὐτοῖς οἱ βάρβαροι ἐκ	τῆς	χώρας ἀπῆλθον, διεκομίζοντο εὐθὺς ὅθεν
[1, 138]	ἐδύνατο κατενόησε καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων	τῆς	χώρας· ἀφικόμενος δὲ μετὰ τὸν
[1, 138]	τῇ ἀγορᾷ· ταύτης γὰρ ἦρχε	τῆς	χώρας, δόντος βασιλέως αὐτῷ Μαγνησίαν
[1, 9]	ἀπόρους, δύναμιν περιποιησάμενον τὴν ἐπωνυμίαν	τῆς	χώρας ἔπηλυν ὄντα ὅμως σχεῖν,
[1, 136]	ἐφ' ᾧ διώκεται) σωτηρίας ἂν	τῆς	ψυχῆς ἀποστερῆσαι. ~ὁ δὲ ἀκούσας
[1, 39]	δυνάμεως αὐτῶν τότε οὐ μεταλαβόντες	τῆς	ὠφελίας νῦν μεταδώσετε καὶ τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2005