Livre, Chap. |
[1, 109] |
τὸ
μὲν
γὰρ
πρῶτον
ἐκράτουν
|
τῆς |
Αἰγύπτου
οἱ
Ἀθηναῖοι,
καὶ
βασιλεὺς |
[1, 110] |
ὃς
τὰ
πάντα
ἔπραξε
περὶ
|
τῆς |
Αἰγύπτου,
προδοσίᾳ
ληφθεὶς
ἀνεσταυρώθη.
ἐκ |
[1, 32] |
Κερκυραῖοι
δὲ
μετὰ
τῆς
ξυμμαχίας
|
τῆς |
αἰτήσεως
καὶ
ταῦτα
πιστεύοντες
ἐχυρὰ |
[1, 83] |
ἀποβαινόντων
τὸ
πλέον
ἐπ'
ἀμφότερα
|
τῆς |
αἰτίας
ἕξομεν,
οὗτοι
καὶ
καθ' |
[1, 111] |
παραλαβόντες
Ἀχαιοὺς
καὶ
διαπλεύσαντες
πέραν
|
τῆς |
Ἀκαρνανίας
ἐς
Οἰνιάδας
ἐστράτευσαν
καὶ |
[1, 20] |
ἀταλαίπωρος
τοῖς
πολλοῖς
ἡ
ζήτησις
|
τῆς |
ἀληθείας,
καὶ
ἐπὶ
τὰ
ἑτοῖμα |
[1, 123] |
καὶ
αὐτοῦ
ὑποσχομένου
ξυλλήψεσθαι
καὶ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἁπάσης
ξυναγωνιουμένης,
τὰ |
[1, 18] |
Ἀθηναίων
τύραννοι
καὶ
οἱ
ἐκ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐπὶ
πολὺ
καὶ |
[1, 31] |
τε
αὐτῆς
Πελοποννήσου
ἀγείροντες
καὶ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐρέτας,
μισθῷ
πείθοντες. |
[1, 32] |
μείζονι
παρασκευῇ
ἀπὸ
Πελοποννήσου
καὶ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐφ'
ἡμᾶς
ὥρμηνται |
[1, 35] |
ναῦς
καὶ
προσέτι
καὶ
ἐκ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος
καὶ
οὐχ
ἥκιστα |
[1, 2] |
μὴ
ὁμοίως
αὐξηθῆναι·
ἐκ
γὰρ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος
οἱ
πολέμῳ
ἢ |
[1, 110] |
ἐκ
δὲ
τῶν
Ἀθηνῶν
καὶ
|
τῆς |
ἄλλης
ξυμμαχίδος
πεντήκοντα
τριήρεις
διάδοχοι |
[1, 35] |
τε
ξυμμαχίας
εἴρξουσι
καὶ
ἀπὸ
|
τῆς |
ἄλλοθέν
ποθεν
ὠφελίας,
εἶτα
ἐν |
[1, 29] |
ἐπειδὴ
δ'
ἐγένοντο
ἐν
Ἀκτίῳ
|
τῆς |
Ἀνακτορίας
γῆς,
οὗ
τὸ
ἱερὸν |
[1, 133] |
πίστιν
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
διδόντος
|
τῆς |
ἀναστάσεως
καὶ
ἀξιοῦντος
ὡς
τάχιστα |
[1, 137] |
τήν
τε
ἐκ
Σαλαμῖνος
προάγγελσιν
|
τῆς |
ἀναχωρήσεως
καὶ
τὴν
τῶν
γεφυρῶν, |
[1, 93] |
τόν
τε
Πειραιᾶ
ὠφελιμώτερον
ἐνόμιζε
|
τῆς |
ἄνω
πόλεως,
καὶ
πολλάκις
τοῖς |
[1, 139] |
τῆς
γῆς
τῆς
ἱερᾶς
καὶ
|
τῆς |
ἀορίστου
καὶ
ἀνδραπόδων
ὑποδοχὴν
τῶν |
[1, 27] |
ἐθέλει
ξυμπλεῖν,
μετέχειν
δὲ
βούλεται
|
τῆς |
ἀποικίας,
πεντήκοντα
δραχμὰς
καταθέντα
Κορινθίας |
[1, 69] |
δρᾷ,
εἴπερ
καὶ
τὴν
ἀξίωσιν
|
τῆς |
ἀρετῆς
ὡς
ἐλευθερῶν
τὴν
Ἑλλάδα |
[1, 97] |
ἀκριβῶς
ἐπεμνήσθη.
ἅμα
δὲ
καὶ
|
τῆς |
ἀρχῆς
ἀπόδειξιν
ἔχει
τῆς
τῶν |
[1, 128] |
πρῶτον
μεταπεμφθεὶς
ὑπὸ
Σπαρτιατῶν
ἀπὸ
|
τῆς |
ἀρχῆς
τῆς
ἐν
Ἑλλησπόντῳ
καὶ |
[1, 118] |
τῆς
τε
Ξέρξου
ἀναχωρήσεως
καὶ
|
τῆς |
ἀρχῆς
τοῦδε
τοῦ
πολέμου·
ἐν |
[1, 9] |
πλήθει
χρημάτων,
ἃ
ἦλθεν
ἐκ
|
τῆς |
Ἀσίας
ἔχων
ἐς
ἀνθρώπους
ἀπόρους, |
[1, 67] |
ἐν
τῇ
Ἀθηναίων
ἀρχῇ
καὶ
|
τῆς |
Ἀττικῆς
ἀγορᾶς
παρὰ
τὰς
σπονδάς. |
[1, 2] |
ὕστερον
ὡς
οὐχ
ἱκανῆς
οὔσης
|
τῆς |
Ἀττικῆς
ἀποικίας
ἐξέπεμψαν.
~Δηλοῖ
δέ |
[1, 114] |
καὶ
μετὰ
τοῦτο
οἱ
Πελοποννήσιοι
|
τῆς |
Ἀττικῆς
ἐς
Ἐλευσῖνα
καὶ
Θριῶζε |
[1, 113] |
καὶ
Εὐβοέων
φυγάδες
καὶ
ὅσοι
|
τῆς |
αὐτῆς
γνώμης
ἦσαν,
καὶ
μάχῃ |
[1, 140] |
μὲν
γνώμης,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
αἰεὶ
|
τῆς |
αὐτῆς
ἔχομαι,
μὴ
εἴκειν
Πελοποννησίοις, |
[1, 41] |
οἰκεῖα
χεῖρον
τίθενται
φιλονικίας
ἕνεκα
|
τῆς |
αὐτίκα.
~Ὧν
ἐνθυμηθέντες
καὶ
νεώτερός |
[1, 39] |
μεταδώσετε
καὶ
τῶν
ἁμαρτημάτων
ἀπογενόμενοι
|
τῆς |
ἀφ'
ἡμῶν
αἰτίας
τὸ
ἴσον |
[1, 93] |
προσέκειτο,
ἰδών,
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ,
|
τῆς |
βασιλέως
στρατιᾶς
τὴν
κατὰ
θάλασσαν |
[1, 108] |
~γενομένης
δὲ
μάχης
ἐν
Τανάγρᾳ
|
τῆς |
Βοιωτίας
ἐνίκων
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
οἱ |
[1, 113] |
Ξαιρώνειαν
καὶ
ἄλλ'
ἄττα
χωρία
|
τῆς |
Βοιωτίας,
ἐστράτευσαν
ἑαυτῶν
μὲν
χιλίοις |
[1, 108] |
νικήσαντες
τῆς
τε
χώρας
ἐκράτησαν
|
τῆς |
Βοιωτίας
καὶ
Φωκίδος
καὶ
Ταναγραίων |
[1, 93] |
προφέρειν
ἐς
τὸ
κτήσασθαι
δύναμιν
|
(τῆς |
γὰρ
δὴ
θαλάσσης
πρῶτος
ἐτόλμησεν |
[1, 2] |
βιαζόμενοι
ὑπό
τινων
αἰεὶ
πλειόνων.
|
τῆς |
γὰρ
ἐμπορίας
οὐκ
οὔσης,
οὐδ' |
[1, 11] |
ὀλιγανθρωπία
τοσοῦτον
ὅσον
ἡ
ἀχρηματία.
|
τῆς |
γὰρ
τροφῆς
ἀπορίᾳ
τόν
τε |
[1, 105] |
ἐπικούρους
διεβίβασαν,
τὰ
δὲ
ἄκρα
|
τῆς |
Γερανείας
κατέλαβον
καὶ
ἐς
τὴν |
[1, 107] |
περιπλεύσαντες
ἔμελλον
κωλύσειν·
διὰ
δὲ
|
τῆς |
Γερανείας
οὐκ
ἀσφαλὲς
αὐτοῖς
ἐφαίνετο |
[1, 30] |
ἐς
Λευκάδα
τὴν
Κορινθίων
ἀποικίαν
|
τῆς |
γῆς
ἔτεμον
καὶ
Κυλλήνην
τὸ |
[1, 2] |
τῇ
ἄλλῃ
παρασκευῇ.
μάλιστα
δὲ
|
τῆς |
γῆς
ἡ
ἀρίστη
αἰεὶ
τὰς |
[1, 52] |
τὰς
μὲν
ναῦς
ἄραντες
ἀπὸ
|
τῆς |
γῆς
καὶ
παραταξάμενοι
μετεώρους
ἡσύχαζον, |
[1, 108] |
εἷλον
καὶ
Σικυωνίους
ἐν
ἀποβάσει
|
τῆς |
γῆς
μάχῃ
ἐκράτησαν.
~Οἱ
δ' |
[1, 139] |
ψήφισμα
καθῄρουν,
ἐπικαλοῦντες
ἐπεργασίαν
Μεγαρεῦσι
|
τῆς |
γῆς
τῆς
ἱερᾶς
καὶ
τῆς |
[1, 140] |
ἔχει
τὴν
βεβαίωσιν
καὶ
πεῖραν
|
τῆς |
γνώμης.
οἷς
εἰ
ξυγχωρήσετε,
καὶ |
[1, 90] |
τὸ
μὲν
βουλόμενον
καὶ
ὕποπτον
|
τῆς |
γνώμης
οὐ
δηλοῦντες
ἐς
τοὺς |
[1, 136] |
οὐκ
ἔτυχεν
ἐπιδημῶν,
ὁ
δὲ
|
τῆς |
γυναικὸς
ἱκέτης
γενόμενος
διδάσκεται
ὑπ' |
[1, 124] |
μὴ
φοβηθέντες
τὸ
αὐτίκα
δεινόν,
|
τῆς |
δ'
ἀπ'
αὐτοῦ
διὰ
πλείονος |
[1, 99] |
Ἀθηναίοις
ηὔξετο
τὸ
ναυτικὸν
ἀπὸ
|
τῆς |
δαπάνης
ἣν
ἐκεῖνοι
ξυμφέροιεν,
αὐτοὶ |
[1, 143] |
μὲν
γῆν
καὶ
οἰκίας
ἀφεῖναι,
|
τῆς |
δὲ
θαλάσσης
καὶ
πόλεως
φυλακὴν |
[1, 62] |
παντὸς
οἱ
ξύμμαχοι
ᾕρηντο
Ἀριστέα,
|
τῆς |
δὲ
ἵππου
Περδίκκαν·
ἀπέστη
γὰρ |
[1, 42] |
οὐ
μέλλουσαν
πρὸς
Κορινθίους
κτήσασθαι,
|
τῆς |
δὲ
ὑπαρχούσης
πρότερον
διὰ
Μεγαρέας |
[1, 81] |
καὶ
εἰ
δόξομεν
ἄρξαι
μᾶλλον
|
τῆς |
διαφορᾶς.
μὴ
γὰρ
δὴ
ἐκείνῃ |
[1, 39] |
περιόψεσθαι,
τότε
καὶ
τὸ
εὐπρεπὲς
|
τῆς |
δίκης
παρέσχοντο.
καὶ
δεῦρο
ἥκουσιν |
[1, 49] |
νεῶν
ἀπὸ
ἐλάσσονος
πλήθους
ἐκ
|
τῆς |
διώξεως
οὐ
παρουσῶν.
οἱ
δὲ |
[1, 63] |
~Ἐπαναχωρῶν
δὲ
ὁ
Ἀριστεὺς
ἀπὸ
|
τῆς |
διώξεως,
ὡς
ὁρᾷ
τὸ
ἄλλο |
[1, 132] |
παρασημηνάμενος
σφραγῖδα,
ἵνα,
ἢν
ψευσθῇ
|
τῆς |
δόξης
ἢ
καὶ
ἐκεῖνός
τι |
[1, 73] |
ὡς
οὐκέτι
αὐτῷ
ὁμοίας
οὔσης
|
τῆς |
δυνάμεως
κατὰ
τάχος
τῷ
πλέονι |
[1, 10] |
ἐδάφη,
πολλὴν
ἂν
οἶμαι
ἀπιστίαν
|
τῆς |
δυνάμεως
προελθόντος
πολλοῦ
χρόνου
τοῖς |
[1, 24] |
τῶν
προσοίκων
βαρβάρων
ἐφθάρησαν
καὶ
|
τῆς |
δυνάμεως
τῆς
πολλῆς
ἐστερήθησαν.
τὰ |
[1, 58] |
ποιήσασθαι·
τοῖς
τ'
ἐκλιποῦσι
τούτοις
|
τῆς |
ἑαυτοῦ
γῆς
τῆς
Μυγδονίας
περὶ |
[1, 15] |
καὶ
ἐκδήμους
στρατείας
πολὺ
ἀπὸ
|
τῆς |
ἑαυτῶν
ἐπ'
ἄλλων
καταστροφῇ
οὐκ |
[1, 120] |
εὐτυχίᾳ
ἐπαίρεσθαι
μήτε
τῷ
ἡσύχῳ
|
τῆς |
εἰρήνης
ἡδόμενον
ἀδικεῖσθαι.
ὅ
τε |
[1, 93] |
(ὑπῆρκτο
δ'
αὐτοῦ
πρότερον
ἐπὶ
|
τῆς |
ἐκείνου
ἀρχῆς
ἧς
κατ'
ἐνιαυτὸν |
[1, 13] |
Πελοποννήσου
καὶ
τῶν
ἔξω,
διὰ
|
τῆς |
ἐκείνων
παρ'
ἀλλήλους
ἐπιμισγόντων,
χρήμασί |
[1, 87] |
χρηματίσαντες·
ἡ
δὲ
διαγνώμη
αὕτη
|
τῆς |
ἐκκλησίας,
τοῦ
τὰς
σπονδὰς
λελύσθαι, |
[1, 139] |
καὶ
ἀντεκελεύσθησαν
περὶ
τῶν
ἐναγῶν
|
τῆς |
ἐλάσεως·
ὕστερον
δὲ
φοιτῶντες
παρ' |
[1, 6] |
βάρβαροι.
σημεῖον
δ'
ἐστὶ
ταῦτα
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ἔτι
οὕτω
νεμόμενα
τῶν |
[1, 13] |
Τρωικῶν
ἐκτίσθη.
~Δυνατωτέρας
δὲ
γιγνομένης
|
τῆς |
Ἑλλάδος
καὶ
τῶν
χρημάτων
τὴν |
[1, 10] |
φαίνονται
ἐλθόντες,
ὡς
ἀπὸ
πάσης
|
τῆς |
Ἑλλάδος
κοινῇ
πεμπόμενοι.
~Αἴτιον
δ' |
[1, 13] |
καὶ
τριήρεις
ἐν
Κορίνθῳ
πρῶτον
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ναυπηγηθῆναι.
φαίνεται
δὲ
καὶ |
[1, 18] |
τὴν
τῶν
τυράννων
κατάλυσιν
ἐκ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον |
[1, 10] |
κατὰ
κώμας
δὲ
τῷ
παλαιῷ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
τρόπῳ
οἰκισθείσης,
φαίνοιτ'
ἂν |
[1, 5] |
ἀλλήλους.
καὶ
μέχρι
τοῦδε
πολλὰ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
τῷ
παλαιῷ
τρόπῳ
νέμεται |
[1, 88] |
δυνηθῶσιν,
ὁρῶντες
αὐτοῖς
τὰ
πολλὰ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
ὑποχείρια
ἤδη
ὄντα.
~Οἱ |
[1, 128] |
καὶ
τὸ
πρῶτον
ἐπεχείρησεν,
ἐφιέμενος
|
τῆς |
Ἑλληνικῆς
ἀρχῆς.
εὐεργεσίαν
δὲ
ἀπὸ |
[1, 74] |
οὔσης
ἔτι
ὁρμώμενοι
καὶ
ὑπὲρ
|
τῆς |
ἐν
βραχείᾳ
ἐλπίδι
οὔσης
κινδυνεύοντες |
[1, 128] |
ὑπὸ
Σπαρτιατῶν
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
|
τῆς |
ἐν
Ἑλλησπόντῳ
καὶ
κριθεὶς
ὑπ' |
[1, 112] |
Κιτίου,
καὶ
πλεύσαντες
ὑπὲρ
Σαλαμῖνος
|
τῆς |
ἐν
Κύπρῳ
Φοίνιξι
καὶ
Κυπρίοις |
[1, 27] |
Κορίνθιοι
δ'
ὡς
αὐτοῖς
ἐκ
|
τῆς |
Ἐπιδάμνου
ἦλθον
ἄγγελοι
ὅτι
πολιορκοῦνται, |
[1, 71] |
δὲ
ἀναγκαζομένοις
ἰέναι
πολλῆς
καὶ
|
τῆς |
ἐπιτεχνήσεως
δεῖ.
δι'
ὅπερ
καὶ |
[1, 114] |
τάχος
ἐκόμιζε
τὴν
στρατιὰν
ἐκ
|
τῆς |
Εὐβοίας.
καὶ
μετὰ
τοῦτο
οἱ |
[1, 89] |
ηὐξήθησαν.
ἐπειδὴ
Μῆδοι
ἀνεχώρησαν
ἐκ
|
τῆς |
Εὐρώπης
νικηθέντες
καὶ
ναυσὶ
καὶ |
[1, 33] |
καλὴ
ἡ
ξυντυχία
κατὰ
πολλὰ
|
τῆς |
ἡμετέρας
χρείας,
πρῶτον
μὲν
ὅτι |
[1, 46] |
Ξειμέριον.
οἱ
μὲν
οὖν
Κορίνθιοι
|
τῆς |
ἠπείρου
ἐνταῦθα
ὁρμίζονταί
τε
καὶ |
[1, 143] |
τε
αὑτοῦ
φεύγειν
καὶ
μετὰ
|
τῆς |
ἥσσονος
ἅμα
ἐλπίδος
ὀλίγων
ἡμερῶν |
[1, 30] |
ταῖς
ναυσὶν
ἀνεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου,
|
τῆς |
θαλάσσης
ἁπάσης
ἐκράτουν
τῆς
κατ' |
[1, 63] |
παρῆλθε
παρὰ
τὴν
χηλὴν
διὰ
|
τῆς |
θαλάσσης
βαλλόμενός
τε
καὶ
χαλεπῶς, |
[1, 50] |
οὐσῶν
ἀμφοτέρων
καὶ
ἐπὶ
πολὺ
|
τῆς |
θαλάσσης
ἐπεχουσῶν,
ἐπειδὴ
ξυνέμειξαν
ἀλλήλοις, |
[1, 142] |
ἐς
τὰ
ναυτικά.
τὸ
δὲ
|
τῆς |
θαλάσσης
ἐπιστήμονας
γενέσθαι
οὐ
ῥᾳδίως |
[1, 4] |
λῃστικόν,
ὡς
εἰκός,
καθῄρει
ἐκ
|
τῆς |
θαλάσσης
ἐφ'
ὅσον
ἐδύνατο,
τοῦ |
[1, 30] |
πλεῖστον
μετὰ
τὴν
ναυμαχίαν
ἐπεκράτουν
|
τῆς |
θαλάσσης
καὶ
τοὺς
τῶν
Κορινθίων |
[1, 143] |
κατ'
ἤπειρον·
μέγα
γὰρ
τὸ
|
τῆς |
θαλάσσης
κράτος.
σκέψασθε
δέ·
εἰ |
[1, 13] |
τε
ἐξηρτύετο
ἡ
Ἑλλάς,
καὶ
|
τῆς |
θαλάσσης
μᾶλλον
ἀντείχοντο.
πρῶτοι
δὲ |
[1, 117] |
ναυμαχοῦντες
τὰς
ἀνταναγομένας
ἐνίκησαν,
καὶ
|
τῆς |
θαλάσσης
τῆς
καθ'
ἑαυτοὺς
ἐκράτησαν |
[1, 126] |
ἀπὸ
τούτου
ἐναγεῖς
καὶ
ἀλιτήριοι
|
τῆς |
θεοῦ
ἐκεῖνοί
τε
ἐκαλοῦντο
καὶ |
[1, 126] |
τοὺς
Ἀθηναίους
τὸ
ἄγος
ἐλαύνειν
|
τῆς |
θεοῦ·
τὸ
δὲ
ἄγος
ἦν |
[1, 46] |
λίμνη
ἐς
θάλασσαν·
διὰ
δὲ
|
τῆς |
Θεσπρωτίδος
Ἀχέρων
ποταμὸς
ῥέων
ἐσβάλλει |
[1, 46] |
Λευκάδος
πλέοντες,
ὁρμίζονται
ἐς
Ξειμέριον
|
τῆς |
Θεσπρωτίδος
γῆς.
ἔστι
δὲ
λιμήν, |
[1, 46] |
ἀπὸ
θαλάσσης
ἐν
τῇ
Ἐλαιάτιδι
|
τῆς |
Θεσπρωτίδος
Ἐφύρη.
ἐξίησι
δὲ
παρ' |
[1, 50] |
προσεβεβοηθήκει·
ἔστι
δὲ
τὰ
Σύβοτα
|
τῆς |
Θεσπρωτίδος
λιμὴν
ἐρῆμος.
τοῦτο
δὲ |
[1, 30] |
Ἀκτίῳ
καὶ
περὶ
τὸ
Ξειμέριον
|
τῆς |
Θεσπρωτίδος
φυλακῆς
ἕνεκα
τῆς
τε |
[1, 111] |
ὄντας
ξυμμάχους
οἱ
Ἀθηναῖοι
ἐστράτευσαν
|
τῆς |
Θεσσαλίας
ἐπὶ
Φάρσαλον.
καὶ
τῆς |
[1, 100] |
ἃς
εἶχον
Ἠδωνοί,
προελθόντες
δὲ
|
τῆς |
Θρᾴκης
ἐς
μεσόγειαν
διεφθάρησαν
ἐν |
[1, 130] |
τοῦ
Βυζαντίου
ἐξῄει
καὶ
διὰ
|
τῆς |
Θρᾴκης
πορευόμενον
αὐτὸν
Μῆδοι
καὶ |
[1, 139] |
ἐπικαλοῦντες
ἐπεργασίαν
Μεγαρεῦσι
τῆς
γῆς
|
τῆς |
ἱερᾶς
καὶ
τῆς
ἀορίστου
καὶ |
[1, 133] |
ἐλθόντος
καὶ
ἐρωτῶντος
τὴν
πρόφασιν
|
τῆς |
ἱκετείας
ᾔσθοντο
πάντα
σαφῶς,
αἰτιωμένου |
[1, 15] |
ὑπήκοοι,
οὐδ'
αὖ
αὐτοὶ
ἀπὸ
|
τῆς |
ἴσης
κοινὰς
στρατείας
ἐποιοῦντο,
κατ' |
[1, 117] |
ἀνταναγομένας
ἐνίκησαν,
καὶ
τῆς
θαλάσσης
|
τῆς |
καθ'
ἑαυτοὺς
ἐκράτησαν
ἡμέρας
περὶ |
[1, 68] |
~Τὸ
πιστὸν
ὑμᾶς,
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
|
τῆς |
καθ'
ὑμᾶς
αὐτοὺς
πολιτείας
καὶ |
[1, 30] |
οἴκου,
τῆς
θαλάσσης
ἁπάσης
ἐκράτουν
|
τῆς |
κατ'
ἐκεῖνα
τὰ
χωρία
οἱ |
[1, 93] |
τὴν
κατὰ
θάλασσαν
ἔφοδον
εὐπορωτέραν
|
τῆς |
κατὰ
γῆν
οὖσαν·
τόν
τε |
[1, 10] |
δὲ
τά
τε
ἱερὰ
καὶ
|
τῆς |
κατασκευῆς
τὰ
ἐδάφη,
πολλὴν
ἂν |
[1, 30] |
τροπαῖον
στήσαντες
ἐπὶ
τῇ
Λευκίμμῃ
|
τῆς |
Κερκυραίας
ἀκρωτηρίῳ
τοὺς
μὲν
ἄλλους |
[1, 25] |
καὶ
κατὰ
τὴν
Φαιάκων
προενοίκησιν
|
τῆς |
Κερκύρας
κλέος
ἐχόντων
τὰ
περὶ |
[1, 36] |
ἐσόμενον,
καὶ
ἅμα
οὐ
περὶ
|
τῆς |
Κερκύρας
νῦν
τὸ
πλέον
ἢ |
[1, 110] |
ὀλίγοι
ἀπὸ
πολλῶν
πορευόμενοι
διὰ
|
τῆς |
Λιβύης
ἐς
Κυρήνην
ἐσώθησαν,
οἱ |
[1, 61] |
ὁ
Ἀριστεὺς
παρεληλυθώς,
ἀπανίστανται
ἐκ
|
τῆς |
Μακεδονίας,
καὶ
ἀφικόμενοι
ἐς
Βέροιαν |
[1, 109] |
ξυμμάχους
μάχῃ
ἐκράτησε
καὶ
ἐκ
|
τῆς |
Μέμφιδος
ἐξήλασε
τοὺς
Ἕλληνας
καὶ |
[1, 104] |
τοῦ
τε
ποταμοῦ
κρατοῦντες
καὶ
|
τῆς |
Μέμφιδος
τῶν
δύο
μερῶν
πρὸς |
[1, 142] |
ἀντεπιτετειχισμένων·
φρούριον
δ'
εἰ
ποιήσονται,
|
τῆς |
μὲν
γῆς
βλάπτοιεν
ἄν
τι |
[1, 111] |
τῆς
Θεσσαλίας
ἐπὶ
Φάρσαλον.
καὶ
|
τῆς |
μὲν
γῆς
ἐκράτουν
ὅσα
μὴ |
[1, 92] |
προθυμίαν
τὰ
μάλιστ'
αὐτοῖς
ἐτύγχανον)
|
τῆς |
μέντοι
βουλήσεως
ἁμαρτάνοντες
ἀδήλως
ἤχθοντο. |
[1, 24] |
δὴ
τὸν
παλαιὸν
νόμον
ἐκ
|
τῆς |
μητροπόλεως
κατακληθείς.
ξυνῴκισαν
δὲ
καὶ |
[1, 58] |
ἐκλιποῦσι
τούτοις
τῆς
ἑαυτοῦ
γῆς
|
τῆς |
Μυγδονίας
περὶ
τὴν
Βόλβην
λίμνην |
[1, 137] |
ἀσφάλειαν
εἶναι
μηδένα
ἐκβῆναι
ἐκ
|
τῆς |
νεὼς
μέχρι
πλοῦς
γένηται·
πειθομένῳ |
[1, 109] |
ἐπὶ
τοῦ
ξηροῦ
ἐποίησε
καὶ
|
τῆς |
νήσου
τὰ
πολλὰ
ἤπειρον,
καὶ |
[1, 54] |
ῥοῦ
καὶ
ἀνέμου,
ὃς
γενόμενος
|
τῆς |
νυκτὸς
διεσκέδασεν
αὐτὰ
πανταχῇ,
καὶ |
[1, 4] |
ἀκοῇ
ἴσμεν
ναυτικὸν
ἐκτήσατο
καὶ
|
τῆς |
νῦν
Ἑλληνικῆς
θαλάσσης
ἐπὶ
πλεῖστον |
[1, 128] |
Σπάρτῃ.
ἐκέλευον
δὲ
καὶ
τὸ
|
τῆς |
Ξαλκιοίκου
ἄγος
ἐλαύνειν
αὐτούς·
ἐγένετο |
[1, 134] |
δηλώσαντος
εὐνοίᾳ
πρὸς
τὸ
ἱερὸν
|
τῆς |
Ξαλκιοίκου
χωρῆσαι
δρόμῳ
καὶ
προκαταφυγεῖν· |
[1, 14] |
Κερκυραίοις·
ταῦτα
γὰρ
τελευταῖα
πρὸ
|
τῆς |
Ξέρξου
στρατείας
ναυτικὰ
ἀξιόλογα
ἐν |
[1, 11] |
δυνάμει
χρησάμενοι,
ἀλλὰ
πρὸς
γεωργίαν
|
τῆς |
Ξερσονήσου
τραπόμενοι
καὶ
λῃστείαν
τῆς |
[1, 118] |
τῶν
Ἀθηναίων
σαφῶς
ᾔρετο
καὶ
|
τῆς |
ξυμμαχίας
αὐτῶν
ἥπτοντο.
τότε
δὲ |
[1, 35] |
καὶ
ναυτικῆς
καὶ
οὐκ
ἠπειρώτιδος
|
τῆς |
ξυμμαχίας
διδομένης
οὐχ
ὁμοία
ἡ |
[1, 19] |
τὰ
κράτιστά
ποτε
μετὰ
ἀκραιφνοῦς
|
τῆς |
ξυμμαχίας
ἤνθησαν.
~Τὰ
μὲν
οὖν |
[1, 119] |
καὶ
ἐλθόντων
τῶν
πρέσβεων
ἀπὸ
|
τῆς |
ξυμμαχίας
καὶ
ξυνόδου
γενομένης
οἵ |
[1, 32] |
ἢν
ἀτυχῶσιν.
Κερκυραῖοι
δὲ
μετὰ
|
τῆς |
ξυμμαχίας
τῆς
αἰτήσεως
καὶ
ταῦτα |
[1, 22] |
μάλιστ'
εἰπεῖν,
ἐχομένῳ
ὅτι
ἐγγύτατα
|
τῆς |
ξυμπάσης
γνώμης
τῶν
ἀληθῶς
λεχθέντων, |
[1, 140] |
σφαλλώμεθα,
βοηθεῖν,
ἢ
μηδὲ
κατορθοῦντας
|
τῆς |
ξυνέσεως
μεταποιεῖσθαι.
ἐνδέχεται
γὰρ
τὰς |
[1, 106] |
οὐκ
ὀλίγον
προσβιασθὲν
καὶ
διαμαρτὸν
|
τῆς |
ὁδοῦ
ἐσέπεσεν
ἔς
του
χωρίον |
[1, 63] |
ὁποτέρωσε
διακινδυνεύσῃ
χωρήσας,
ἢ
ἐπὶ
|
τῆς |
Ὀλύνθου
ἢ
ἐς
τὴν
Ποτείδαιαν· |
[1, 63] |
πλείους
σώσας.
οἱ
δ'
ἀπὸ
|
τῆς |
Ὀλύνθου
τοῖς
Ποτειδεάταις
βοηθοί
(ἀπέχει |
[1, 113] |
Κορωνείᾳ
ἐπιτίθενται
οἵ
τε
ἐκ
|
τῆς |
Ὀρχομενοῦ
φυγάδες
Βοιωτῶν
καὶ
Λοκροὶ |
[1, 74] |
παρεγένεσθε)
ἡμεῖς
δὲ
ἀπό
τε
|
τῆς |
οὐκ
οὔσης
ἔτι
ὁρμώμενοι
καὶ |
[1, 5] |
σιδηροφορεῖσθαι
τούτοις
τοῖς
ἠπειρώταις
ἀπὸ
|
τῆς |
παλαιᾶς
λῃστείας
ἐμμεμένηκεν·
~πᾶσα
γὰρ |
[1, 56] |
οᾔ
οἰκοῦσιν
ἐπὶ
τῷ
ἰσθμῷ
|
τῆς |
Παλλήνης,
Κορινθίων
ἀποίκους,
ἑαυτῶν
δὲ |
[1, 64] |
ἐς
μάχην,
ἀπετείχισε
τὸ
ἐκ
|
τῆς |
Παλλήνης
{τεῖχος}
καὶ
οὕτως
ἤδη |
[1, 126] |
Διὸς
ἑορτὴ
Μειλιχίου
μεγίστη
ἔξω
|
τῆς |
πόλεως,
ἐν
ᾗ
πανδημεὶ
θύουσι |
[1, 62] |
τῷ
ἰσθμῷ,
καὶ
ἀγορὰν
ἔξω
|
τῆς |
πόλεως
ἐπεποίηντο.
στρατηγὸν
μὲν
οὖν |
[1, 103] |
τείχη
ᾠκοδόμησαν
Μεγαρεῦσι
τὰ
ἀπὸ
|
τῆς |
πόλεως
ἐς
Νίσαιαν
καὶ
ἐφρούρουν |
[1, 10] |
εἰκάζεσθαι
ἀπὸ
τῆς
φανερᾶς
ὄψεως
|
τῆς |
πόλεως
ἢ
ἔστιν.
οὔκουν
ἀπιστεῖν |
[1, 55] |
αὐτῶν
οἱ
πλείους
πρῶτοι
ὄντες
|
τῆς |
πόλεως.
ἡ
μὲν
οὖν
Κέρκυρα |
[1, 93] |
γὰρ
ὁ
περίβολος
πανταχῇ
ἐξήχθη
|
τῆς |
πόλεως,
καὶ
διὰ
τοῦτο
πάντα |
[1, 105] |
οὐκ
ἐκίνησαν,
τῶν
δ'
ἐκ
|
τῆς |
πόλεως
ὑπολοίπων
οἵ
τε
πρεσβύτατοι |
[1, 70] |
τοῖς
μὲν
σώμασιν
ἀλλοτριωτάτοις
ὑπὲρ
|
τῆς |
πόλεως
χρῶνται,
τῇ
δὲ
γνώμῃ |
[1, 24] |
βαρβάρων
ἐφθάρησαν
καὶ
τῆς
δυνάμεως
|
τῆς |
πολλῆς
ἐστερήθησαν.
τὰ
δὲ
τελευταῖα |
[1, 71] |
καὶ
τὰ
τῶν
Ἀθηναίων
ἀπὸ
|
τῆς |
πολυπειρίας
ἐπὶ
πλέον
ὑμῶν
κεκαίνωται. |
[1, 60] |
~καὶ
ἐν
τούτῳ
οἱ
Κορίνθιοι,
|
τῆς |
Ποτειδαίας
ἀφεστηκυίας
καὶ
τῶν
Ἀττικῶν |
[1, 57] |
Πελοποννησίους,
καὶ
τοὺς
Κορινθίους
προσεποιεῖτο
|
τῆς |
Ποτειδαίας
ἕνεκα
ἀποστάσεως·
προσέφερε
δὲ |
[1, 67] |
οἱ
Κορίνθιοι
ἔπραξαν.
~πολιορκουμένης
δὲ
|
τῆς |
Ποτειδαίας
οὐχ
ἡσύχαζον,
ἀνδρῶν
τε |
[1, 85] |
τοὺς
Ἀθηναίους
πέμπετε
μὲν
περὶ
|
τῆς |
Ποτειδαίας,
πέμπετε
δὲ
περὶ
ὧν |
[1, 65] |
ὠφελία
τις
γενήσεται.
μετὰ
δὲ
|
τῆς |
Ποτειδαίας
τὴν
ἀποτείχισιν
Φορμίων
μὲν |
[1, 35] |
ὑμετέρων
ὑπηκόων,
ἡμᾶς
δὲ
ἀπὸ
|
τῆς |
προκειμένης
τε
ξυμμαχίας
εἴρξουσι
καὶ |
[1, 7] |
ἀπελάμβανον
ἐμπορίας
τε
ἕνεκα
καὶ
|
τῆς |
πρὸς
τοὺς
προσοίκους
ἕκαστοι
ἰσχύος· |
[1, 139] |
ἐτελεύτησεν.
~Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἐπὶ
μὲν
|
τῆς |
πρώτης
πρεσβείας
τοιαῦτα
ἐπέταξάν
τε |
[1, 120] |
ἡδονὴν
ὀκνῶν
τάχιστ'
ἂν
ἀφαιρεθείη
|
τῆς |
ῥᾳστώνης
τὸ
τερπνὸν
δι'
ὅπερ |
[1, 115] |
ξυνεπελάβοντο
δὲ
καὶ
ἐξ
αὐτῆς
|
τῆς |
Σάμου
ἄνδρες
ἰδιῶται
νεωτερίσαι
βουλόμενοι |
[1, 116] |
πλέουσιν·
ᾤχετο
γὰρ
καὶ
ἐκ
|
τῆς |
Σάμου
πέντε
ναυσὶ
Στησαγόρας
καὶ |
[1, 86] |
ψηφίζεσθε
οὖν,
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
ἀξίως
|
τῆς |
Σπάρτης
τὸν
πόλεμον,
καὶ
μήτε |
[1, 128] |
ὕστερον
ἀνηυρέθη·
Παυσανίας
ὁ
ἡγεμὼν
|
τῆς |
Σπάρτης
τούσδε
τέ
σοι
χαρίζεσθαι |
[1, 102] |
χωρίον.
καὶ
διαφορὰ
ἐκ
ταύτης
|
τῆς |
στρατείας
πρῶτον
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀθηναίοις |
[1, 106] |
τὸ
δὲ
πλῆθος
ἀπεχώρησεν
αὐτοῖς
|
τῆς |
στρατιᾶς
ἐπ'
οἴκου.
~Ἤρξαντο
δὲ |
[1, 12] |
καὶ
Σικελίας
τὸ
πλεῖστον
Πελοποννήσιοι
|
τῆς |
τε
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἔστιν
ἃ |
[1, 2] |
τε
τὰ
πολλὰ
πλὴν
Ἀρκαδίας,
|
τῆς |
τε
ἄλλης
ὅσα
ἦν
κράτιστα. |
[1, 36] |
καιρῶν
οἰκειοῦταί
τε
καὶ
πολεμοῦται.
|
τῆς |
τε
γὰρ
Ἰταλίας
καὶ
Σικελίας |
[1, 70] |
τῆς
τε
δυνάμεως
ἐνδεᾶ
πρᾶξαι
|
τῆς |
τε
γνώμης
μηδὲ
τοῖς
βεβαίοις |
[1, 39] |
κινδυνεύουσι,
μηδ'
ἐν
ᾧ
ὑμεῖς
|
τῆς |
τε
δυνάμεως
αὐτῶν
τότε
οὐ |
[1, 70] |
δεινοῖς
εὐέλπιδες·
τὸ
δὲ
ὑμέτερον
|
τῆς |
τε
δυνάμεως
ἐνδεᾶ
πρᾶξαι
τῆς |
[1, 44] |
ἐς
πόλεμον
καθιστῶνται.
ἅμα
δὲ
|
τῆς |
τε
Ἰταλίας
καὶ
Σικελίας
καλῶς |
[1, 13] |
καὶ
Καμβύσου
τοῦ
υἱέος
αὐτοῦ,
|
τῆς |
τε
καθ'
ἑαυτοὺς
θαλάσσης
Κύρῳ |
[1, 2] |
ἀτειχίστων
ἅμα
ὄντων
ἄλλος
ἀφαιρήσεται,
|
τῆς |
τε
καθ'
ἡμέραν
ἀναγκαίου
τροφῆς |
[1, 30] |
Ξειμέριον
τῆς
Θεσπρωτίδος
φυλακῆς
ἕνεκα
|
τῆς |
τε
Λευκάδος
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[1, 118] |
ἐν
ἔτεσι
πεντήκοντα
μάλιστα
μεταξὺ
|
τῆς |
τε
Ξέρξου
ἀναχωρήσεως
καὶ
τῆς |
[1, 10] |
πέντε
τὰς
δύο
μοίρας
νέμονται,
|
τῆς |
τε
ξυμπάσης
ἡγοῦνται
καὶ
τῶν |
[1, 138] |
ἐν
τῷ
χρόνῳ
ὃν
ἐπέσχε
|
τῆς |
τε
Περσίδος
γλώσσης
ὅσα
ἐδύνατο |
[1, 108] |
ἐν
Οἰνοφύτοις
τοὺς
Βοιωτοὺς
νικήσαντες
|
τῆς |
τε
χώρας
ἐκράτησαν
τῆς
Βοιωτίας |
[1, 75] |
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
καὶ
προθυμίας
ἕνεκα
|
τῆς |
τότε
καὶ
γνώμης
ξυνέσεως
ἀρχῆς |
[1, 11] |
τῆς
Ξερσονήσου
τραπόμενοι
καὶ
λῃστείαν
|
τῆς |
τροφῆς
ἀπορίᾳ.
ᾗ
καὶ
μᾶλλον |
[1, 97] |
καὶ
τῆς
ἀρχῆς
ἀπόδειξιν
ἔχει
|
τῆς |
τῶν
Ἀθηναίων
ἐν
οἵῳ
τρόπῳ |
[1, 35] |
ἐπιόντων
γενήσεσθε,
ἀλλὰ
καὶ
ἀπὸ
|
τῆς |
ὑμετέρας
ἀρχῆς
δύναμιν
προσλαβεῖν
περιόψεσθε· |
[1, 35] |
ἢ
κἀκείνων
κωλύειν
τοὺς
ἐκ
|
τῆς |
ὑμετέρας
μισθοφόρους
ἢ
καὶ
ἡμῖν |
[1, 121] |
ναυτικόν
τε,
ᾧ
ἰσχύουσιν,
ἀπὸ
|
τῆς |
ὑπαρχούσης
τε
ἑκάστοις
οὐσίας
ἐξαρτυσόμεθα |
[1, 104] |
πρὸς
Αἰγύπτῳ,
ὁρμώμενος
ἐκ
Μαρείας
|
τῆς |
ὑπὲρ
Φάρου
πόλεως
ἀπέστησεν
Αἰγύπτου |
[1, 84] |
εὔβουλοι
δὲ
ἀμαθέστερον
τῶν
νόμων
|
τῆς |
ὑπεροψίας
παιδευόμενοι
καὶ
ξὺν
χαλεπότητι |
[1, 10] |
ἂν
τὴν
δύναμιν
εἰκάζεσθαι
ἀπὸ
|
τῆς |
φανερᾶς
ὄψεως
τῆς
πόλεως
ἢ |
[1, 11] |
δηλοῦται
τοῖς
ἔργοις
ὑποδεέστερα
ὄντα
|
τῆς |
φήμης
καὶ
τοῦ
νῦν
περὶ |
[1, 3] |
ἢ
τοὺς
μετ'
Ἀχιλλέως
ἐκ
|
τῆς |
Φθιώτιδος,
οἵπερ
καὶ
πρῶτοι
Ἕλληνες |
[1, 89] |
ἐπειδὴ
αὐτοῖς
οἱ
βάρβαροι
ἐκ
|
τῆς |
χώρας
ἀπῆλθον,
διεκομίζοντο
εὐθὺς
ὅθεν |
[1, 138] |
ἐδύνατο
κατενόησε
καὶ
τῶν
ἐπιτηδευμάτων
|
τῆς |
χώρας·
ἀφικόμενος
δὲ
μετὰ
τὸν |
[1, 138] |
τῇ
ἀγορᾷ·
ταύτης
γὰρ
ἦρχε
|
τῆς |
χώρας,
δόντος
βασιλέως
αὐτῷ
Μαγνησίαν |
[1, 9] |
ἀπόρους,
δύναμιν
περιποιησάμενον
τὴν
ἐπωνυμίαν
|
τῆς |
χώρας
ἔπηλυν
ὄντα
ὅμως
σχεῖν, |
[1, 136] |
ἐφ'
ᾧ
διώκεται)
σωτηρίας
ἂν
|
τῆς |
ψυχῆς
ἀποστερῆσαι.
~ὁ
δὲ
ἀκούσας |
[1, 39] |
δυνάμεως
αὐτῶν
τότε
οὐ
μεταλαβόντες
|
τῆς |
ὠφελίας
νῦν
μεταδώσετε
καὶ
τῶν |