Livre, Chap. |
[1, 28] |
μᾶλλον
ὠφελίας
ἕνεκα.
οἱ
δὲ
|
Κορίνθιοι |
ἀπεκρίναντο
αὐτοῖς,
ἢν
τάς
τε |
[1, 55] |
ἑκάτεροι
νικᾶν
ἠξίουν·
οἱ
δὲ
|
Κορίνθιοι |
ἀποπλέοντες
ἐπ'
οἴκου
Ἀνακτόριον,
ὅ |
[1, 51] |
ξυνεσκόταζε
γὰρ
ἤδη,
καὶ
οἱ
|
Κορίνθιοι |
ἀποτραπόμενοι
τὴν
διάλυσιν
ἐποιήσαντο.
οὕτω |
[1, 27] |
τὸ
χωρίον)
~ἐπολιόρκουν
τὴν
πόλιν,
|
Κορίνθιοι |
δ'
ὡς
αὐτοῖς
ἐκ
τῆς |
[1, 25] |
σφᾶς
περιορᾶν
φθειρομένους,
ἀλλ'
ἐπαμῦναι.
|
Κορίνθιοι |
δὲ
κατά
τε
τὸ
δίκαιον |
[1, 29] |
ἕως
ἂν
ἡ
δίκη
γένηται.
|
~Κορίνθιοι |
δὲ
οὐδὲν
τούτων
ὑπήκουον,
ἀλλ' |
[1, 119] |
πόλεμον
ἀξιοῦντες
γίγνεσθαι,
καὶ
οἱ
|
Κορίνθιοι |
δεηθέντες
μὲν
καὶ
κατὰ
πόλεις |
[1, 44] |
αὐτοῖς.
~Τοιαῦτα
δὲ
καὶ
οἱ
|
Κορίνθιοι |
εἶπον.
Ἀθηναῖοι
δὲ
ἀκούσαντες
ἀμφοτέρων, |
[1, 124] |
Ἕλληνας
ἐλευθερώσωμεν.
τοιαῦτα
μὲν
οἱ
|
Κορίνθιοι |
εἶπον.
~Οἱ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
ἐπειδὴ |
[1, 72] |
ὑμῖν
παρέδοσαν.
~Τοιαῦτα
μὲν
οἱ
|
Κορίνθιοι |
εἶπον.
τῶν
δὲ
Ἀθηναίων
ἔτυχε |
[1, 50] |
ὡς
ἐς
ἐπίπλουν,
καὶ
οἱ
|
Κορίνθιοι |
ἐξαπίνης
πρύμναν
ἐκρούοντο
κατιδόντες
εἴκοσι |
[1, 46] |
ἐς
τὴν
Κέρκυραν,
οἱ
δὲ
|
Κορίνθιοι, |
ἐπειδὴ
αὐτοῖς
παρεσκεύαστο,
ἔπλεον
ἐπὶ |
[1, 56] |
δέχεσθαι
οὓς
κατὰ
ἔτος
ἕκαστον
|
Κορίνθιοι |
ἔπεμπον,
δείσαντες
μὴ
ἀποστῶσιν
ὑπό |
[1, 26] |
οὖν
τούτων
ἐγκλήματα
ἔχοντες
οἱ
|
Κορίνθιοι |
ἔπεμπον
ἐς
τὴν
Ἐπίδαμνον
ἄσμενοι |
[1, 26] |
κατάγειν)
τούς
τε
φρουροὺς
οὓς
|
Κορίνθιοι |
ἔπεμψαν
καὶ
τοὺς
οἰκήτορας
ἀποπέμπειν. |
[1, 13] |
οἰκοῦντες
γὰρ
τὴν
πόλιν
οἱ
|
Κορίνθιοι |
ἐπὶ
τοῦ
Ἰσθμοῦ
αἰεὶ
δή |
[1, 49] |
ᾗ
δὲ
αὐτοὶ
ἦσαν
οἱ
|
Κορίνθιοι, |
ἐπὶ
τῷ
εὐωνύμῳ,
πολὺ
ἐνίκων, |
[1, 66] |
ἦν·
ἰδίᾳ
γὰρ
ταῦτα
οἱ
|
Κορίνθιοι |
ἔπραξαν.
~πολιορκουμένης
δὲ
τῆς
Ποτειδαίας |
[1, 50] |
δὲ
κατεδίωξαν
τοὺς
Κερκυραίους
οἱ
|
Κορίνθιοι |
ἐς
τὴν
γῆν,
πρὸς
τὰ |
[1, 36] |
δύο
ἐς
ταὐτὸν
ἐλθεῖν
καὶ
|
Κορίνθιοι |
ἡμᾶς
προκαταλήψονται,
Κερκυραίοις
τε
καὶ |
[1, 54] |
προτεραίᾳ
πρύμναν
κρουόμενοι
ὑπεχώρησαν
οἱ
|
Κορίνθιοι |
ἰδόντες
τὰς
Ἀττικὰς
ναῦς,
καὶ |
[1, 30] |
εἶχον.
ὕστερον
δέ,
ἐπειδὴ
οἱ
|
Κορίνθιοι |
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἡσσημένοι
ταῖς |
[1, 49] |
διήρπασαν.
ταύτῃ
μὲν
οὖν
οἱ
|
Κορίνθιοι |
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἡσσῶντό
{τε} |
[1, 67] |
τὰς
σπονδάς.
παρελθόντες
δὲ
τελευταῖοι
|
Κορίνθιοι |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἐάσαντες
πρῶτον |
[1, 51] |
ὦσιν.
~ταύτας
οὖν
προϊδόντες
οἱ
|
Κορίνθιοι |
καὶ
ὑποτοπήσαντες
ἀπ'
Ἀθηνῶν
εἶναι |
[1, 105] |
Ἐπιδαυρίους
μάχη
ἐγένετο,
καὶ
ἐνίκων
|
Κορίνθιοι. |
καὶ
ὕστερον
Ἀθηναῖοι
ἐναυμάχησαν
ἐπὶ |
[1, 105] |
Κορινθίων
τροπαῖον
ἔστησαν·
οἱ
δὲ
|
Κορίνθιοι |
κακιζόμενοι
ὑπὸ
τῶν
ἐν
τῇ |
[1, 13] |
θαλάσσης
μᾶλλον
ἀντείχοντο.
πρῶτοι
δὲ
|
Κορίνθιοι |
λέγονται
ἐγγύτατα
τοῦ
νῦν
τρόπου |
[1, 54] |
τοιᾷδε
ἑκάτεροι
τὴν
νίκην
προσεποιήσαντο·
|
Κορίνθιοι |
μὲν
κρατήσαντες
τῇ
ναυμαχίᾳ
μέχρι |
[1, 36] |
οἱ
Κερκυραῖοι
εἶπον·
οἱ
δὲ
|
Κορίνθιοι |
μετ'
αὐτοὺς
τοιάδε.
~Ἀναγκαῖον
Κερκυραίων |
[1, 105] |
καὶ
ἐς
τὴν
Μεγαρίδα
κατέβησαν
|
Κορίνθιοι |
μετὰ
τῶν
ξυμμάχων,
νομίζοντες
ἀδυνάτους |
[1, 31] |
ναυμαχίαν
καὶ
τὸν
ὕστερον
οἱ
|
Κορίνθιοι |
ὀργῇ
φέροντες
τὸν
πρὸς
Κερκυραίους |
[1, 103] |
ξυμμαχίαν
Λακεδαιμονίων
ἀποστάντες,
ὅτι
αὐτοὺς
|
Κορίνθιοι |
περὶ
γῆς
ὅρων
πολέμῳ
κατεῖχον· |
[1, 30] |
ξυμμάχους
ἐπιπλέοντες
ἔφθειρον,
μέχρι
οὗ
|
Κορίνθιοι |
περιιόντι
τῷ
θέρει
πέμψαντες
ναῦς |
[1, 31] |
ἀπ'
αὐτῶν
εὑρίσκεσθαι.
οἱ
δὲ
|
Κορίνθιοι |
πυθόμενοι
ταῦτα
ἦλθον
καὶ
αὐτοὶ |
[1, 50] |
~Τῆς
δὲ
τροπῆς
γενομένης
οἱ
|
Κορίνθιοι |
τὰ
σκάφη
μὲν
οὐχ
εἷλκον |
[1, 48] |
εὐώνυμον
δὲ
κέρας
αὐτοὶ
οἱ
|
Κορίνθιοι |
ταῖς
ἄριστα
τῶν
νεῶν
πλεούσαις |
[1, 46] |
τὸ
Ξειμέριον.
οἱ
μὲν
οὖν
|
Κορίνθιοι |
τῆς
ἠπείρου
ἐνταῦθα
ὁρμίζονταί
τε |
[1, 60] |
ἐσβεβληκότων.
~καὶ
ἐν
τούτῳ
οἱ
|
Κορίνθιοι, |
τῆς
Ποτειδαίας
ἀφεστηκυίας
καὶ
τῶν |
[1, 54] |
τῶν
Ἀθηναίων
ἀποκριναμένων
οἱ
μὲν
|
Κορίνθιοι |
τόν
τε
πλοῦν
τὸν
ἐπ' |
[1, 49] |
ἐγίγνετο
λαμπρῶς
καὶ
ἐνέκειντο
οἱ
|
Κορίνθιοι, |
τότε
δὴ
ἔργου
πᾶς
εἴχετο |
[1, 57] |
Κερκύρᾳ
ναυμαχίαν·
οἵ
τε
γὰρ
|
Κορίνθιοι |
φανερῶς
ἤδη
διάφοροι
ἦσαν,
Περδίκκας |
[1, 52] |
Συβότοις
λιμένα,
ἐν
ᾧ
οἱ
|
Κορίνθιοι |
ὥρμουν,
βουλόμενοι
εἰδέναι
εἰ
ναυμαχήσουσιν. |