Livre, Chap. |
[1, 11] |
κρατοῦντες
εἷλον,
οἵ
γε
καὶ
|
οὐχ |
ἁθρόοι,
ἀλλὰ
μέρει
τῷ
αἰεὶ |
[1, 21] |
τις
νομίζων
μάλιστα
ἃ
διῆλθον
|
οὐχ |
ἁμαρτάνοι,
καὶ
οὔτε
ὡς
ποιηταὶ |
[1, 50] |
οἱ
Κορίνθιοι
τὰ
σκάφη
μὲν
|
οὐχ |
εἷλκον
ἀναδούμενοι
τῶν
νεῶν
ἃς |
[1, 111] |
Θεσσαλῶν
εἶργον)
τὴν
δὲ
πόλιν
|
οὐχ |
εἷλον,
οὐδ'
ἄλλο
προυχώρει
αὐτοῖς |
[1, 69] |
προαπαντῆσαι,
καὶ
νῦν
τοὺς
Ἀθηναίους
|
οὐχ |
ἑκάς,
ὥσπερ
ἐκεῖνον,
ἀλλ'
ἐγγὺς |
[1, 61] |
πειράσαντες
πρῶτον
τοῦ
χωρίου
καὶ
|
οὐχ |
ἑλόντες
ἐπορεύοντο
κατὰ
γῆν
πρὸς |
[1, 143] |
Ἀττικὴν
ἅπασαν·
οἱ
μὲν
γὰρ
|
οὐχ |
ἕξουσιν
ἄλλην
ἀντιλαβεῖν
ἀμαχεί,
ἡμῖν |
[1, 23] |
ἐν
αὐτῷ
τῇ
Ἑλλάδι
οἷα
|
οὐχ |
ἕτερα
ἐν
ἴσῳ
χρόνῳ.
οὔτε |
[1, 33] |
πρῶτον
μὲν
ὅτι
ἀδικουμένοις
καὶ
|
οὐχ |
ἑτέρους
βλάπτουσι
τὴν
ἐπικουρίαν
ποιήσεσθε, |
[1, 51] |
γὰρ
μᾶλλον
ἐκ
τοῦ
ἀφανοῦς
|
οὐχ |
ἑωρῶντο,
καὶ
ἐθαύμαζον
τοὺς
Κορινθίους |
[1, 11] |
κοινῇ
πεμπόμενοι.
~Αἴτιον
δ'
ἦν
|
οὐχ |
ἡ
ὀλιγανθρωπία
τοσοῦτον
ὅσον
ἡ |
[1, 103] |
ἐφρούρουν
αὐτοί.
καὶ
Κορινθίοις
μὲν
|
οὐχ |
ἥκιστα
ἀπὸ
τοῦδε
τὸ
σφοδρὸν |
[1, 35] |
ἐκ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
καὶ
|
οὐχ |
ἥκιστα
ἀπὸ
τῶν
ὑμετέρων
ὑπηκόων, |
[1, 23] |
αὐτῶν
καὶ
λιμοὶ
καὶ
ἡ
|
οὐχ |
ἥκιστα
βλάψασα
καὶ
μέρος
τι |
[1, 68] |
παρεκαλέσατε,
ἐν
οἷς
προσήκει
ἡμᾶς
|
οὐχ |
ἥκιστα
εἰπεῖν,
ὅσῳ
καὶ
μέγιστα |
[1, 140] |
ἦσαν
ἐπιβουλεύοντες
ἡμῖν
καὶ
νῦν
|
οὐχ |
ἥκιστα.
εἰρημένον
γὰρ
δίκας
μὲν |
[1, 130] |
ὅπερ
καὶ
πρὸς
τοὺς
Ἀθηναίους
|
οὐχ |
ἥκιστα
ἡ
ξυμμαχία
μετέστη.
~Οἱ |
[1, 67] |
δεδιότες
τοὺς
Ἀθηναίους,
κρύφα
δὲ
|
οὐχ |
ἥκιστα
μετ'
αὐτῶν
ἐνῆγον
τὸν |
[1, 95] |
μὴ
ἀδικεῖν·
κατηγορεῖτο
δὲ
αὐτοῦ
|
οὐχ |
ἥκιστα
μηδισμὸς
καὶ
ἐδόκει
σαφέστατον |
[1, 95] |
τε
ἄλλοι
Ἕλληνες
ἤχθοντο
καὶ
|
οὐχ |
ἥκιστα
οἱ
Ἴωνες
καὶ
ὅσοι |
[1, 60] |
Ἀδειμάντου,
κατὰ
φιλίαν
τε
αὐτοῦ
|
οὐχ |
ἥκιστα
οἱ
πλεῖστοι
ἐκ
Κορίνθου |
[1, 3] |
καὶ
τόδε
τῶν
παλαιῶν
ἀσθένειαν
|
οὐχ |
ἥκιστα·
πρὸ
γὰρ
τῶν
Τρωικῶν |
[1, 68] |
τοῖς
δὲ
ἐπιβουλεύοντας
αὐτούς,
καὶ
|
οὐχ |
ἥκιστα
τοῖς
ἡμετέροις
ξυμμάχοις,
καὶ |
[1, 102] |
Λακεδαιμόνιοι,
ἐπειδὴ
τὸ
χωρίον
βίᾳ
|
οὐχ |
ἡλίσκετο,
δείσαντες
τῶν
Ἀθηναίων
τὸ |
[1, 74] |
ἐπειδὴ
ἐδείσατε
ὑπὲρ
ὑμῶν
καὶ
|
οὐχ |
ἡμῶν
τὸ
πλέον,
ἐβοηθήσατε
(ὅτε |
[1, 140] |
γὰρ
τὰς
ξυμφορὰς
τῶν
πραγμάτων
|
οὐχ |
ἧσσον
ἀμαθῶς
χωρῆσαι
ἢ
καὶ |
[1, 74] |
ἡμῖν
οὐ
προυτιμωρήσατε.
ὥστε
φαμὲν
|
οὐχ |
ἧσσον
αὐτοὶ
ὠφελῆσαι
ὑμᾶς
ἢ |
[1, 33] |
οἷς
ἐπικαλοῦνται
ἀσφάλειαν
καὶ
κόσμον
|
οὐχ |
ἧσσον
διδόντες
ἢ
ληψόμενοι
παραγίγνονται. |
[1, 25] |
δίκαιον
ὑπεδέξαντο
τὴν
τιμωρίαν,
νομίζοντες
|
οὐχ |
ἧσσον
ἑαυτῶν
εἶναι
τὴν
ἀποικίαν |
[1, 142] |
δὴ
ἐν
πολεμίᾳ
τε
καὶ
|
οὐχ |
ἧσσον
ἐκείνοις
ἡμῶν
ἀντεπιτετειχισμένων·
φρούριον |
[1, 70] |
τὰ
δέοντα
πρᾶξαι
ξυμφοράν
τε
|
οὐχ |
ἧσσον
ἡσυχίαν
ἀπράγμονα
ἢ
ἀσχολίαν |
[1, 8] |
τοῦδε
ἔτι
ἀνῳκισμένοι
εἰσίν.
~καὶ
|
οὐχ |
ἧσσον
λῃσταὶ
ἦσαν
οἱ
νησιῶται, |
[1, 120] |
δεινὸν
προελθεῖν,
καὶ
περὶ
αὑτῶν
|
οὐχ |
ἧσσον
νῦν
βουλεύεσθαι.
δι'
ὅπερ |
[1, 82] |
αὐτῶν
ἢ
ὅμηρον
ἔχειν
καὶ
|
οὐχ |
ἧσσον
ὅσῳ
ἄμεινον
ἐξείργασται·
ἧς |
[1, 44] |
δὶς
ἐκκλησίας,
τῇ
μὲν
προτέρᾳ
|
οὐχ |
ἧσσον
τῶν
Κορινθίων
ἀπεδέξαντο
τοὺς |
[1, 67] |
ἔπραξαν.
~πολιορκουμένης
δὲ
τῆς
Ποτειδαίας
|
οὐχ |
ἡσύχαζον,
ἀνδρῶν
τε
σφίσιν
ἐνόντων |
[1, 126] |
ἐν
ᾗ
πανδημεὶ
θύουσι
πολλὰ
|
οὐχ |
ἱερεῖα,
ἀλλ'
ἁγνὰ>
θύματα
ἐπιχώρια) |
[1, 2] |
καὶ
ἐς
Ἰωνίαν
ὕστερον
ὡς
|
οὐχ |
ἱκανῆς
οὔσης
τῆς
Ἀττικῆς
ἀποικίας |
[1, 73] |
καὶ
ὅτε
τὸ
ὕστερον
ἦλθεν,
|
οὐχ |
ἱκανοὶ
ὄντες
κατὰ
γῆν
ἀμύνεσθαι, |
[1, 37] |
καὶ
τοῦτο
τὸ
εὐπρεπὲς
ἄσπονδον
|
οὐχ |
ἵνα
μὴ
ξυναδικῶσιν
ἑτέροις
προβέβληνται, |
[1, 123] |
δὲ
μᾶλλον
βοηθήσετε·
λύουσι
γὰρ
|
οὐχ |
οἱ
ἀμυνόμενοι,
ἀλλ'
οἱ
πρότεροι |
[1, 71] |
τῶν
αἰσθανομένων·
λύουσι
γὰρ
σπονδὰς
|
οὐχ |
οἱ
δι'
ἐρημίαν
ἄλλοις
προσιόντες, |
[1, 35] |
οὐκ
ἠπειρώτιδος
τῆς
ξυμμαχίας
διδομένης
|
οὐχ |
ὁμοία
ἡ
ἀλλοτρίωσις,
ἀλλὰ
μάλιστα |
[1, 124] |
ἀφ'
ἡσυχίας
δὲ
μὴ
πολεμῆσαι
|
οὐχ |
ὁμοίως
ἀκίνδυνον.
καὶ
τὴν
καθεστηκυῖαν |
[1, 49] |
ναυμαχία
καρτερά,
τῇ
μὲν
τέχνῃ
|
οὐχ |
ὁμοίως,
πεζομαχίᾳ
δὲ
τὸ
πλέον |
[1, 141] |
πάντες
τε
ἰσόψηφοι
ὄντες
καὶ
|
οὐχ |
ὁμόφυλοι
τὸ
ἐφ'
ἑαυτὸν
ἕκαστος |
[1, 83] |
ξύμμαχοι,
καὶ
ἔστιν
ὁ
πόλεμος
|
οὐχ |
ὅπλων
τὸ
πλέον
ἀλλὰ
δαπάνης, |
[1, 35] |
ἐχθροὺς
ὄντας
ἀπώσεσθε,
τῶνδε
δὲ
|
οὐχ |
ὅπως
κωλυταὶ
ἐχθρῶν
ὄντων
καὶ |
[1, 51] |
καὶ
ὑποτοπήσαντες
ἀπ'
Ἀθηνῶν
εἶναι
|
οὐχ |
ὅσας
ἑώρων
ἀλλὰ
πλείους
ὑπανεχώρουν. |
[1, 143] |
Πελοποννησίοις
ὅτι
τούτων
γε
ἕνεκα
|
οὐχ |
ὑπακούσεσθε.
~Πολλὰ
δὲ
καὶ
ἄλλα |
[1, 82] |
ἀραμένους
ἕνεκα
τῶν
ἰδίων,
ὃν
|
οὐχ |
ὑπάρχει
εἰδέναι
καθ'
ὅτι
χωρήσει, |
[1, 115] |
Σαμίων
ἦσαν
γάρ
τινες
οἳ
|
οὐχ |
ὑπέμειναν,
ἀλλ'
ἔφυγον
ἐς
τὴν |
[1, 90] |
αὐτῶν
τὸ
πλῆθος,
ὃ
πρὶν
|
οὐχ |
ὑπῆρχε,
καὶ
τὴν
ἐς
τὸν |
[1, 19] |
ποιούμενοι.
~καὶ
οἱ
μὲν
Λακεδαιμόνιοι
|
οὐχ |
ὑποτελεῖς
ἔχοντες
φόρου
τοὺς
ξυμμάχους |