HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
βωμὸν 1
γ 4
γάρ 5
γὰρ 194
γε 25
γεγενημένος 1
γεγενημένους 1

Fréquences [« »]
150 μὴ
166 τὰ
170 τοῦ
194 γὰρ
201 τοὺς
206 τῆς
224 ἐν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

γὰρ

Livre, Chap.

[1, 137]   ὃ ἐπολιόρκει Νάξον. καί (ἦν γὰρ ἀγνὼς τοῖς ἐν τῇ νηί)

[1, 95]   ἀνακρινοῦντες ὧν πέρι ἐπυνθάνοντο· καὶ γὰρ ἀδικία πολλὴ κατηγορεῖτο αὐτοῦ ὑπὸ

[1, 99]   λιποστράτιον εἴ τῳ ἐγένετο· οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι ἀκριβῶς ἔπρασσον καὶ λυπηροὶ

[1, 89]   Ἑλλάδος ὑποχείρια ἤδη ὄντα. ~Οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι τρόπῳ τοιῷδε ἦλθον ἐπὶ

[1, 116]   τῶν νεῶν οὐκ ἐχρήσαντο (ἔτυχον γὰρ αἱ μὲν ἐπὶ Καρίας ἐς

[1, 77]   δοκεῖ εἶναι, εἰκότως· τὸ παρὸν γὰρ αἰεὶ βαρὺ τοῖς ὑπηκόοις. ὑμεῖς

[1, 23]   τοῖς Ἕλλησι κατέστη. τὴν μὲν γὰρ ἀληθεστάτην πρόφασιν, ἀφανεστάτην δὲ λόγῳ,

[1, 7]   καὶ ἐν ταῖς ἠπείροις (ἔφερον γὰρ ἀλλήλους τε καὶ τῶν ἄλλων

[1, 82]   καὶ οὔπω ἐφθαρμένων βουλευόμενοι. μὴ γὰρ ἄλλο τι νομίσητε τὴν γῆν

[1, 93]   ἐστι περὶ τὸν Πειραιᾶ· δύο γὰρ ἅμαξαι ἐναντίαι ἀλλήλαις τοὺς λίθους

[1, 75]   διαφόρων ὄντων, ἀνέντας κινδυνεύειν· καὶ γὰρ ἂν αἱ ἀποστάσεις πρὸς ὑμᾶς

[1, 102]   καθεστηκυίας τούτου ἐνδεᾶ ἐφαίνετο· βίᾳ γὰρ ἂν εἷλον τὸ χωρίον. καὶ

[1, 68]   εἴ ποτε ἄρα πολεμήσονται; οὐ γὰρ ἂν Κέρκυράν τε ὑπολαβόντες βίᾳ

[1, 136]   Ἀθηναίων δεομένῳ, φεύγοντα τιμωρεῖσθαι· καὶ γὰρ ἂν ὑπ' ἐκείνου πολλῷ ἀσθενεστέρου

[1, 12]   μὴ ἡσυχάσασαν αὐξηθῆναι. ἥ τε γὰρ ἀναχώρησις τῶν Ἑλλήνων ἐξ Ἰλίου

[1, 20]   παντὶ ἑξῆς τεκμηρίῳ πιστεῦσαι. οἱ γὰρ ἄνθρωποι τὰς ἀκοὰς τῶν προγεγενημένων,

[1, 140]   οὐκέτι αἰτιώμενοι πάρεισιν. Ποτειδαίας τε γὰρ ἀπανίστασθαι κελεύουσι καὶ Αἴγιναν αὐτόνομον

[1, 82]   καταστήσαντας αὐτοὺς ἀληπτοτέρους ἔχειν. εἰ γὰρ ἀπαράσκευοι τοῖς τῶν ξυμμάχων ἐγκλήμασιν

[1, 74]   ἢ τυχεῖν τούτου. ὑμεῖς μὲν γὰρ ἀπό τε οἰκουμένων τῶν πόλεων

[1, 77]   ὀργίζονται ἢ βιαζόμενοι· τὸ μὲν γὰρ ἀπὸ τοῦ ἴσου δοκεῖ πλεονεκτεῖσθαι,

[1, 2]   ἄλλης ὅσα ἦν κράτιστα. διὰ γὰρ ἀρετὴν γῆς αἵ τε δυνάμεις

[1, 143]   πλέοσι μὴ διαμάχεσθαι (κρατήσαντές τε γὰρ αὖθις οὐκ ἐλάσσοσι μαχούμεθα καὶ

[1, 50]   ὁποῖοι ἐκράτουν ἢ ἐκρατοῦντο· ναυμαχία γὰρ αὕτη Ἕλλησι πρὸς Ἕλληνας νεῶν

[1, 1]   τὸ δὲ καὶ διανοούμενον. κίνησις γὰρ αὕτη μεγίστη δὴ τοῖς Ἕλλησιν

[1, 141]   φόβῳ ἕξοντες ἃ κεκτήμεθα· τὴν γὰρ αὐτὴν δύναται δούλωσιν ἥ τε

[1, 75]   οὕτως ἄγαν ἐπιφθόνως διακεῖσθαι; καὶ γὰρ αὐτὴν τήνδε ἐλάβομεν οὐ βιασάμενοι,

[1, 137]   τε ἐθεράπευσε χρημάτων δόσει (ἦλθε γὰρ αὐτῷ ὕστερον ἔκ τε Ἀθηνῶν

[1, 87]   τῶν Λακεδαιμονίων. ὁ δέ (κρίνουσι γὰρ βοῇ καὶ οὐ ψήφῳ) οὐκ

[1, 140]   ὡς διὰ μικρὸν ἐπολεμήσατε. τὸ γὰρ βραχύ τι τοῦτο πᾶσαν ὑμῶν

[1, 81]   ἄρξαι μᾶλλον τῆς διαφορᾶς. μὴ γὰρ δὴ ἐκείνῃ γε τῇ ἐλπίδι

[1, 93]   ἐς τὸ κτήσασθαι δύναμιν (τῆς γὰρ δὴ θαλάσσης πρῶτος ἐτόλμησεν εἰπεῖν

[1, 122]   ἢ μαλακίας ἢ ἀμελείας. οὐ γὰρ δὴ πεφευγότες αὐτὰ ἐπὶ τὴν

[1, 8]   τε ὄντες καὶ Φοίνικες· οὗτοι γὰρ δὴ τὰς πλείστας τῶν νήσων

[1, 84]   σωφροσύνη ἔμφρων τοῦτ' εἶναι· μόνοι γὰρ δι' αὐτὸ εὐπραγίαις τε οὐκ

[1, 120]   εἰρήνης ἡδόμενον ἀδικεῖσθαι. ὅ τε γὰρ διὰ τὴν ἡδονὴν ὀκνῶν τάχιστ'

[1, 144]   ἄρξομεν, ἀρχομένους δὲ ἀμυνούμεθα. ταῦτα γὰρ δίκαια καὶ πρέποντα ἅμα τῇδε

[1, 123]   καὶ ἐξουσίᾳ ὀλίγον προφέρετε (οὐ γὰρ δίκαιον ἃ τῇ ἀπορίᾳ ἐκτήθη

[1, 140]   καὶ νῦν οὐχ ἥκιστα. εἰρημένον γὰρ δίκας μὲν τῶν διαφορῶν ἀλλήλοις

[1, 69]   ἀλλὰ καθ' ὅτι ἀμυνούμεθα· οἱ γὰρ δρῶντες βεβουλευμένοι πρὸς οὐ διεγνωκότας

[1, 127]   μέρος ἔσται ὁ πόλεμος. ὢν γὰρ δυνατώτατος τῶν καθ' ἑαυτὸν καὶ

[1, 10]   καὶ ὁ λόγος κατέχει. Λακεδαιμονίων γὰρ εἰ ἡ πόλις ἐρημωθείη, λειφθείη

[1, 25]   καὶ ἦσαν οὐκ ἀδύνατοι· τριήρεις γὰρ εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ὑπῆρχον αὐτοῖς

[1, 124]   εἰρήνης ἐπιθυμήσαντες· ἐκ πολέμου μὲν γὰρ εἰρήνη μᾶλλον βεβαιοῦται, ἀφ' ἡσυχίας

[1, 40]   αὐτοὺς δέχοισθε μαθεῖν χρή. εἰ γὰρ εἴρηται ἐν ταῖς σπονδαῖς ἐξεῖναι

[1, 115]   καὶ Τροιζῆνα καὶ Ἀχαΐαν· ταῦτα γὰρ εἶχον Ἀθηναῖοι Πελοποννησίων. Ἕκτῳ δὲ

[1, 8]   πλωιμώτερα ἐγένετο παρ' ἀλλήλους (οἱ γὰρ ἐκ τῶν νήσων κακοῦργοι ἀνέστησαν

[1, 144]   μήτε τῶν ἡμετέρων ξυμμάχων (οὔτε γὰρ ἐκεῖνο κωλύει ἐν ταῖς σπονδαῖς

[1, 34]   τοῦ εὐθέος μὴ ὑπουργεῖν· ὁ γὰρ ἐλαχίστας τὰς μεταμελείας ἐκ τοῦ

[1, 5]   προσόδους μᾶλλον ἰέναι αὐτῷ. ~οἱ γὰρ Ἕλληνες τὸ πάλαι καὶ τῶν

[1, 128]   παντὸς πράγματος ἀρχὴν ἐποιήσατο· Βυζάντιον γὰρ ἑλὼν τῇ προτέρᾳ παρουσίᾳ μετὰ

[1, 2]   ὑπό τινων αἰεὶ πλειόνων. τῆς γὰρ ἐμπορίας οὐκ οὔσης, οὐδ' ἐπιμειγνύντες

[1, 35]   ἡμᾶς μηδετέρων ὄντας ξυμμάχους· εἴρηται γὰρ ἐν αὐταῖς, τῶν Ἑλληνίδων πόλεων

[1, 25]   αὐτῶν παρημέλουν ὄντες ἄποικοι· οὔτε γὰρ ἐν πανηγύρεσι ταῖς κοιναῖς διδόντες

[1, 17]   περιοίκους τοὺς αὐτῶν ἑκάστοις· οἱ γὰρ ἐν Σικελίᾳ ἐπὶ πλεῖστον ἐχώρησαν

[1, 77]   οὐκ εἰκότως περιέστη. ~Καὶ ἐλασσούμενοι γὰρ ἐν ταῖς ξυμβολαίαις πρὸς τοὺς

[1, 138]   Ἀθηναίων ἐν τῇ Ἀττικῇ· οὐ γὰρ ἐξῆν θάπτειν ὡς ἐπὶ προδοσίᾳ

[1, 44]   ἐχθροὺς καὶ φίλους νομίζειν (εἰ γὰρ ἐπὶ Κόρινθον ἐκέλευον σφίσιν οἱ

[1, 92]   οὐκ ἐποιοῦντο τοῖς Ἀθηναίοις (οὐδὲ γὰρ ἐπὶ κωλύμῃ, ἀλλὰ γνώμης παραινέσει

[1, 34]   μητρόπολιν, ἀδικουμένη δὲ ἀλλοτριοῦται· οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ δοῦλοι, ἀλλ' ἐπὶ

[1, 29]   αὐτοῖς ἐπεπλήρωντο οὖσαι ὀγδοήκοντα (τεσσαράκοντα γὰρ Ἐπίδαμνον ἐπολιόρκουν) ἀνταναγαγόμενοι καὶ παραταξάμενοι

[1, 13]   τοῖς παλαιοῖς ποιηταῖς δεδήλωται· ἀφνειὸν γὰρ ἐπωνόμασαν τὸ χωρίον. ἐπειδή τε

[1, 11]   μάχῃ ἐκράτησαν (δῆλον δέ· τὸ γὰρ ἔρυμα τῷ στρατοπέδῳ οὐκ ἂν

[1, 104]   Ἀθηναίους ἐπηγάγετο. οἱ δέ (ἔτυχον γὰρ ἐς Κύπρον στρατευόμενοι ναυσὶ διακοσίαις

[1, 26]   κατ' ἐπήρειαν δέχεσθαι αὐτούς (ἦλθον γὰρ ἐς τὴν Κέρκυραν οἱ τῶν

[1, 62]   τῆς δὲ ἵππου Περδίκκαν· ἀπέστη γὰρ εὐθὺς πάλιν τῶν Ἀθηναίων καὶ

[1, 70]   ἄλλα ἐπλήρωσαν τὴν χρείαν· μόνοι γὰρ ἔχουσί τε ὁμοίως καὶ ἐλπίζουσιν

[1, 81]   ἡμῶν ὁ πόλεμος; εἰ μὴ γὰρ ἢ ναυσὶ κρατήσομεν ἢ τὰς

[1, 121]   τοὺς ξένους αὐτῶν ναυβάτας. ὠνητὴ γὰρ ἡ Ἀθηναίων δύναμις μᾶλλον ἢ

[1, 107]   καὶ Πηγὰς πορεύεσθαι. δύσοδός τε γὰρ ἡ Γερανεία καὶ ἐφρουρεῖτο αἰεὶ

[1, 6]   τῆς παλαιᾶς λῃστείας ἐμμεμένηκεν· ~πᾶσα γὰρ ἡ Ἑλλὰς ἐσιδηροφόρει διὰ τὰς

[1, 2]   οὔτε ἐς τὰ ἄλλα. ~φαίνεται γὰρ ἡ νῦν Ἑλλὰς καλουμένη οὐ

[1, 41]   παρὰ τὸ νικᾶν· φίλον τε γὰρ ἡγοῦνται τὸν ὑπουργοῦντα, ἢν καὶ

[1, 51]   δὲ καὶ αὐτοὶ ἀνεχώρουν· ξυνεσκόταζε γὰρ ἤδη, καὶ οἱ Κορίνθιοι ἀποτραπόμενοι

[1, 142]   ἰσχύομεν, ταῖς ναυσὶν ἀμύνεσθαι· πλέον γὰρ ἡμεῖς ἔχομεν τοῦ κατὰ γῆν

[1, 121]   γε εὐψυχίᾳ δήπου περιεσόμεθα. ὃ γὰρ ἡμεῖς ἔχομεν φύσει ἀγαθόν, ἐκείνοις

[1, 40]   τοὺς ἑτέρων ἀφισταμένους δέχεσθαι. οὐδὲ γὰρ ἡμεῖς Σαμίων ἀποστάντων ψῆφον προσεθέμεθα

[1, 143]   θαλάσσης κράτος. σκέψασθε δέ· εἰ γὰρ ἦμεν νησιῶται, τίνες ἂν ἀληπτότεροι

[1, 96]   βάρβαρον καὶ ἃς ναῦς· πρόσχημα γὰρ ἦν ἀμύνεσθαι ὧν ἔπαθον δῃοῦντας

[1, 138]   Ἀσιανῇ ἐν τῇ ἀγορᾷ· ταύτης γὰρ ἦρχε τῆς χώρας, δόντος βασιλέως

[1, 143]   ξυμμάχων, ὅθεν ἰσχύομεν, προσαπόλλυται· οὐ γὰρ ἡσυχάσουσι μὴ ἱκανῶν ἡμῶν ὄντων

[1, 93]   ὅτι κατὰ σπουδὴν ἐγένετο· οἱ γὰρ θεμέλιοι παντοίων λίθων ὑπόκεινται καὶ

[1, 64]   τὴν Παλλήνην ἀτείχιστον ἦν· οὐ γὰρ ἱκανοὶ ἐνόμιζον εἶναι ἔν τε

[1, 111]   πολὺ ἐκ τῶν ὅπλων (οἱ γὰρ ἱππῆς τῶν Θεσσαλῶν εἶργον) τὴν

[1, 36]   τε καὶ πολεμοῦται. τῆς τε γὰρ Ἰταλίας καὶ Σικελίας καλῶς παράπλου

[1, 8]   νήσων ᾤκησαν. μαρτύριον δέ· Δήλου γὰρ καθαιρομένης ὑπὸ Ἀθηναίων ἐν τῷδε

[1, 14]   ἐν τῇ Ἑλλάδι κατέστη. Αἰγινῆται γὰρ καὶ Ἀθηναῖοι, καὶ εἴ τινες

[1, 126]   τε μαντεῖον οὐκ ἐδήλου (ἔστι γὰρ καὶ Ἀθηναίοις Διάσια ἃ καλεῖται

[1, 116]   νῆες ἐπ' αὐτοὺς πλέουσιν· ᾤχετο γὰρ καὶ ἐκ τῆς Σάμου πέντε

[1, 83]   ταχὺ ἐπελθεῖν δοκείτω εἶναι. εἰσὶ γὰρ καὶ ἐκείνοις οὐκ ἐλάσσους χρήματα

[1, 91]   ἂν αὐτοὶ πάλιν κομισθῶσιν (ἤδη γὰρ καὶ ἧκον αὐτῷ οἱ ξυμπρέσβεις,

[1, 85]   δὲ τὸν πόλεμον ἅμα. ταῦτα γὰρ καὶ κράτιστα βουλεύσεσθε καὶ τοῖς

[1, 82]   τῇ Πελοποννήσῳ πράξομεν. ἐγκλήματα μὲν γὰρ καὶ πόλεων καὶ ἰδιωτῶν οἷόν

[1, 120]   ἐντεθύμηται θράσει ἀπίστῳ ἐπαιρόμενος. πολλὰ γὰρ κακῶς γνωσθέντα ἀβουλοτέρων τῶν ἐναντίων

[1, 49]   κέρας τῶν Κορινθίων ἐπόνει· οἱ γὰρ Κερκυραῖοι εἴκοσι ναυσὶν αὐτοὺς τρεψάμενοι

[1, 35]   πείσαντες ὑμᾶς ἕξομεν· ἡμᾶς μὲν γὰρ κινδυνεύοντας καὶ οὐκ ἐχθροὺς ὄντας

[1, 57]   ἐν Κερκύρᾳ ναυμαχίαν· οἵ τε γὰρ Κορίνθιοι φανερῶς ἤδη διάφοροι ἦσαν,

[1, 56]   διάφορα ἐς τὸ πολεμεῖν. τῶν γὰρ Κορινθίων πρασσόντων ὅπως τιμωρήσονται αὐτούς,

[1, 128]   ἀπὸ Ταινάρου ἄγος ἐλαύνειν· οἱ γὰρ Λακεδαιμόνιοι ἀναστήσαντές ποτε ἐκ τοῦ

[1, 102]   καὶ Ἀθηναίοις φανερὰ ἐγένετο. οἱ γὰρ Λακεδαιμόνιοι, ἐπειδὴ τὸ χωρίον βίᾳ

[1, 18]   Σικελίᾳ ὑπὸ Λακεδαιμονίων κατελύθησαν (ἡ γὰρ Λακεδαίμων μετὰ τὴν κτίσιν τῶν

[1, 41]   τῷ παρόντι φαμὲν χρῆναι. νεῶν γὰρ μακρῶν σπανίσαντές ποτε πρὸς τὸν

[1, 51]   ὑπανεχώρουν. τοῖς δὲ Κερκυραίοις ἐπέπλεον γὰρ μᾶλλον ἐκ τοῦ ἀφανοῦς οὐχ

[1, 73]   βουλευομένοις ὁ ἀγὼν καταστήσεται. φαμὲν γὰρ Μαραθῶνί τε μόνοι προκινδυνεῦσαι τῷ

[1, 42]   μεγάλην διδόασι, τούτῳ ἐφέλκεσθαι· τὸ γὰρ μὴ ἀδικεῖν τοὺς ὁμοίους ἐχυρωτέρα

[1, 91]   ἔχειν ἱκανῶς τὸ τεῖχος) ἐφοβεῖτο γὰρ μὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι σφᾶς, ὁπότε

[1, 69]   τοῦ ἔργου ἐκράτει. τόν τε γὰρ Μῆδον αὐτοὶ ἴσμεν ἐκ περάτων

[1, 141]   πόλεμος αὐτοῖς μηκύνηται. μάχῃ μὲν γὰρ μιᾷ πρὸς ἅπαντας Ἕλληνας δυνατοὶ

[1, 93]   ἐς τὰς ναῦς ἐσβήσεσθαι. ταῖς γὰρ ναυσὶ μάλιστα προσέκειτο, ἰδών, ὡς

[1, 9]   ἢ φόβῳ ξυναγαγὼν ποιήσασθαι. φαίνεται γὰρ ναυσί τε πλείσταις αὐτὸς ἀφικόμενος

[1, 50]   δεξιῷ κέρᾳ, ἀγνοοῦντες ἔκτεινον. πολλῶν γὰρ νεῶν οὐσῶν ἀμφοτέρων καὶ ἐπὶ

[1, 51]   ὤφθησαν. οἱ δὲ Κερκυραῖοι (ἦν γὰρ νύξ) ἐφοβήθησαν μὴ πολέμιαι ὦσιν,

[1, 146]   μέν, ἀνυπόπτως δὲ οὔ· σπονδῶν γὰρ ξύγχυσις τὰ γιγνόμενα ἦν καὶ

[1, 42]   πολεμήσει, ἄλλα εἶναι. τό τε γὰρ ξυμφέρον ἐν ᾧ ἄν τις

[1, 15]   οὐκ ἐξῇσαν οἱ Ἕλληνες. οὐ γὰρ ξυνειστήκεσαν πρὸς τὰς μεγίστας πόλεις

[1, 138]   μᾶλλον ἑτέρου ἄξιος θαυμάσαι· οἰκείᾳ γὰρ ξυνέσει καὶ οὔτε προμαθὼν ἐς

[1, 69]   τοὺς ὑμετέρους ἤδη ξυμμάχους· οὐ γὰρ ὁ δουλωσάμενος, ἀλλ' ὁ δυνάμενος

[1, 138]   πεῖραν διδοὺς ξυνετὸς φαίνεσθαι. Ἦν γὰρ ὁ Θεμιστοκλῆς βεβαιότατα δὴ φύσεως

[1, 93]   καὶ λίθοι εἰργασμένοι ἐγκατελέγησαν. μείζων γὰρ ὁ περίβολος πανταχῇ ἐξήχθη τῆς

[1, 44]   ἢ τοὺς τούτων ξυμμάχους. ἐδόκει γὰρ ὁ πρὸς Πελοποννησίους πόλεμος καὶ

[1, 18]   γὰρ ταῦτα μέγιστα διεφάνη· ἴσχυον γὰρ οἱ μὲν κατὰ γῆν, οἱ

[1, 70]   καὶ ἀποδημηταὶ πρὸς ἐνδημοτάτους· οἴονται γὰρ οἱ μὲν τῇ ἀπουσίᾳ ἄν

[1, 141]   φιλεῖ μηδὲν ἐπιτελὲς γίγνεσθαι. καὶ γὰρ οἱ μὲν ὡς μάλιστα τιμωρήσασθαί

[1, 12]   τὰς πόλεις ἔκτιζον. Βοιωτοί τε γὰρ οἱ νῦν ἑξηκοστῷ ἔτει μετὰ

[1, 91]   πάντας ξυμμάχους ὠφελιμώτερον ἔσεσθαι· οὐ γὰρ οἷόν τ' εἶναι μὴ ἀπὸ

[1, 77]   διότι τοῦτο οὐκ ὀνειδίζεται· βιάζεσθαι γὰρ οἷς ἂν ἐξῇ, δικάζεσθαι οὐδὲν

[1, 142]   ἄν τι δρῷεν; πρὸς μὲν γὰρ ὀλίγας ἐφορμούσας κἂν διακινδυνεύσειαν πλήθει

[1, 105]   καὶ οἱ μὲν Ἀθηναῖοι (ἐκράτησαν γὰρ ὅμως μᾶλλον) ἀπελθόντων τῶν Κορινθίων

[1, 71]   ὑμῶν προθύμων εἶναι μενοῦμεν· οὔτε γὰρ ὅσια ἂν ποιοῖμεν μεταβαλλόμενοι οὔτε

[1, 73]   αἰεὶ προβαλλομένοις, ἀνάγκη λέγειν· καὶ γὰρ ὅτε ἐδρῶμεν, ἐπ' ὠφελίᾳ ἐκινδυνεύετο,

[1, 120]   ἐς τοὐναντίον αἰσχρῶς περιέστη· ἐνθυμεῖται γὰρ οὐδεὶς ὁμοῖα τῇ πίστει καὶ

[1, 31]   παρασκευὴν αὐτῶν ἐφοβοῦντο, καί (ἦσαν γὰρ οὐδενὸς Ἑλλήνων ἔνσπονδοι οὐδὲ ἐσεγράψαντο

[1, 32]   τῷ παρόντι ἀξύμφορον. ξύμμαχοί τε γὰρ οὐδενός πω ἐν τῷ πρὸ

[1, 69]   οὐδὲ νῦν ἐπὶ φανεροῖς. χρῆν γὰρ οὐκ εἰ ἀδικούμεθα ἔτι σκοπεῖν,

[1, 143]   τὴν Ἀττικὴν ἅπασαν· οἱ μὲν γὰρ οὐχ ἕξουσιν ἄλλην ἀντιλαβεῖν ἀμαχεί,

[1, 123]   ἠδικημέναις δὲ μᾶλλον βοηθήσετε· λύουσι γὰρ οὐχ οἱ ἀμυνόμενοι, ἀλλ' οἱ

[1, 4]   ἤδη πλείω χρώμενοι ξυνεξῆλθον. ~Μίνως γὰρ παλαίτατος ὧν ἀκοῇ ἴσμεν ναυτικὸν

[1, 23]   φθείρασα ἡ λοιμώδης νόσος· ταῦτα γὰρ πάντα μετὰ τοῦδε τοῦ πολέμου

[1, 10]   ταῖς Φιλοκτήτου ναυσὶ δεδήλωκεν· τοξότας γὰρ πάντας πεποίηκε τοὺς προσκώπους. περίνεως

[1, 73]   ἐγκλήμασι τῶν πόλεων ἀντεροῦντες (οὐ γὰρ παρὰ δικασταῖς ὑμῖν οὔτε ἡμῶν

[1, 80]   τις αὐτὸν ἐκλογίζοιτο. πρὸς μὲν γὰρ Πελοποννησίους καὶ τοὺς ἀστυγείτονας παρόμοιος

[1, 34]   δὲ ἠδίκουν σαφές ἐστιν· προκληθέντες γὰρ περὶ Ἐπιδάμνου ἐς κρίσιν πολέμῳ

[1, 89]   καὶ τὰ τείχη· τοῦ τε γὰρ περιβόλου βραχέα εἱστήκει καὶ οἰκίαι

[1, 144]   κινδύνους αὐθαιρέτους μὴ προστίθεσθαι· μᾶλλον γὰρ πεφόβημαι τὰς οἰκείας ἡμῶν ἁμαρτίας

[1, 121]   Δελφοῖς καὶ Ὀλυμπίᾳ χρημάτων· δάνεισμα γὰρ ποιησάμενοι ὑπολαβεῖν οἷοί τ' ἐσμὲν

[1, 23]   ἕτερα ἐν ἴσῳ χρόνῳ. οὔτε γὰρ πόλεις τοσαίδε ληφθεῖσαι ἠρημώθησαν, αἱ

[1, 53]   ἄρχοντες καὶ σπονδὰς λύοντες· ἡμῖν γὰρ πολεμίους τοὺς ἡμετέρους τιμωρουμένοις ἐμποδὼν

[1, 122]   ἄν τις νῦν προΐδοι. ἥκιστα γὰρ πόλεμος ἐπὶ ῥητοῖς χωρεῖ, αὐτὸς

[1, 91]   καὶ τὰ κοινά. τήν τε γὰρ πόλιν ὅτε ἐδόκει ἐκλιπεῖν ἄμεινον

[1, 86]   τῶν Ἀθηναίων οὐ γιγνώσκω· ἐπαινέσαντες γὰρ πολλὰ ἑαυτοὺς οὐδαμοῦ ἀντεῖπον ὡς

[1, 138]   ἐνιαυτοῦ, Λάμψακον δὲ οἶνον (ἐδόκει γὰρ πολυοινότατον τῶν τότε εἶναι) Μυοῦντα

[1, 72]   εἶπον. τῶν δὲ Ἀθηναίων ἔτυχε γὰρ πρεσβεία πρότερον ἐν τῇ Λακεδαίμονι

[1, 1]   καὶ ἐπὶ πλεῖστον ἀνθρώπων. τὰ γὰρ πρὸ αὐτῶν καὶ τὰ ἔτι

[1, 68]   τὰ ἔξω πράγματα χρῆσθε. πολλάκις γὰρ προαγορευόντων ἡμῶν ἃ ἐμέλλομεν ὑπὸ

[1, 49]   τὸ πλέον προσφερὴς οὖσα. ἐπειδὴ γὰρ προσβάλοιεν ἀλλήλοις, οὐ ῥᾳδίως ἀπελύοντο

[1, 109]   ἰδέαι πολέμων κατέστησαν. τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἐκράτουν τῆς Αἰγύπτου οἱ

[1, 71]   πρὸς ἀνθρώπων τῶν αἰσθανομένων· λύουσι γὰρ σπονδὰς οὐχ οἱ δι' ἐρημίαν

[1, 84]   ἡμῶν, μὴ αἰσχύνεσθε. σπεύδοντές τε γὰρ σχολαίτερον ἂν παύσαισθε διὰ τὸ

[1, 120]   πόλεμον ἀντ' εἰρήνης μεταλαμβάνειν. ἀνδρῶν γὰρ σωφρόνων μέν ἐστιν, εἰ μὴ

[1, 77]   ὁμοῖα καὶ νῦν γνώσεσθε. ἄμεικτα γὰρ τά τε καθ' ὑμᾶς αὐτοὺς

[1, 143]   ποιεῖσθαι, ἀλλὰ τῶν σωμάτων· οὐ γὰρ τάδε τοὺς ἄνδρας, ἀλλ' οἱ

[1, 73]   δὲ μέγιστον αὐτὸς ἐποίησεν· νικηθεὶς γὰρ ταῖς ναυσὶν ὡς οὐκέτι αὐτῷ

[1, 15]   προσόδῳ καὶ ἄλλων ἀρχῇ· ἐπιπλέοντες γὰρ τὰς νήσους κατεστρέφοντο, καὶ μάλιστα

[1, 140]   κατορθοῦντας τῆς ξυνέσεως μεταποιεῖσθαι. ἐνδέχεται γὰρ τὰς ξυμφορὰς τῶν πραγμάτων οὐχ

[1, 18]   Ἕλληνες καὶ οἱ ξυμπολεμήσαντες. δυνάμει γὰρ ταῦτα μέγιστα διεφάνη· ἴσχυον γὰρ

[1, 66]   ἀλλ' ἔτι ἀνοκωχὴ ἦν· ἰδίᾳ γὰρ ταῦτα οἱ Κορίνθιοι ἔπραξαν. ~πολιορκουμένης

[1, 14]   οἰκίζοντες Καρχηδονίους ἐνίκων ναυμαχοῦντες· ~δυνατώτατα γὰρ ταῦτα τῶν ναυτικῶν ἦν. φαίνεται

[1, 47]   πολλοὶ τῶν βαρβάρων παραβεβοηθηκότες· οἱ γὰρ ταύτῃ ἠπειρῶται αἰεί ποτε αὐτοῖς

[1, 14]   πλῆθος ἐγένοντο καὶ Κερκυραίοις· ταῦτα γὰρ τελευταῖα πρὸ τῆς Ξέρξου στρατείας

[1, 42]   ὑποψίας σῶφρον ὑφελεῖν μᾶλλον (ἡ γὰρ τελευταία χάρις καιρὸν ἔχουσα, κἂν

[1, 99]   αἴτιοι ἐγένοντο οἱ ξύμμαχοι· διὰ γὰρ τὴν ἀπόκνησιν ταύτην τῶν στρατειῶν

[1, 13]   μέχρι τοῦ αὐτοῦ χρόνου. οἰκοῦντες γὰρ τὴν πόλιν οἱ Κορίνθιοι ἐπὶ

[1, 2]   ἄλλα μὴ ὁμοίως αὐξηθῆναι· ἐκ γὰρ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος οἱ πολέμῳ

[1, 143]   νήσοις καὶ κατ' ἤπειρον· μέγα γὰρ τὸ τῆς θαλάσσης κράτος. σκέψασθε

[1, 60]   Κορίνθου στρατιῶται ἐθελονταὶ ξυνέσποντο· ἦν γὰρ τοῖς Ποτειδεάταις αἰεί ποτε ἐπιτήδειος.

[1, 40]   πειθόμενοι ἡμῖν πάθοιτε ἄν. οὐ γὰρ τοῖσδε μόνον ἐπίκουροι ἂν γένοισθε,

[1, 132]   τῷ παρόντι τιμὴν ἔχοντα (Πλείσταρχον γὰρ τὸν Λεωνίδου ὄντα βασιλέα καὶ

[1, 120]   ἐς τοῦτο νῦν ξυνήγαγον. χρὴ γὰρ τοὺς ἡγεμόνας τὰ ἴδια ἐξ

[1, 40]   ξυμμάχους αὐτόν τινα κολάζειν. εἰ γὰρ τοὺς κακόν τι δρῶντας δεχόμενοι

[1, 57]   τῶν πόλεων τὰς ἀποστάσεις (ἔτυχον γὰρ τριάκοντα ναῦς ἀποστέλλοντες καὶ χιλίους

[1, 11]   τοσοῦτον ὅσον ἡ ἀχρηματία. τῆς γὰρ τροφῆς ἀπορίᾳ τόν τε στρατὸν

[1, 93]   μάλιστα ἐτελέσθη οὗ διενοεῖτο. ἐβούλετο γὰρ τῷ μεγέθει καὶ τῷ πάχει

[1, 8]   ὡς πλουσιώτεροι ἑαυτῶν γιγνόμενοι· ἐφιέμενοι γὰρ τῶν κερδῶν οἵ τε ἥσσους

[1, 3]   παλαιῶν ἀσθένειαν οὐχ ἥκιστα· πρὸ γὰρ τῶν Τρωικῶν οὐδὲν φαίνεται πρότερον

[1, 142]   οὐ ῥᾳδίως αὐτοῖς προσγενήσεται. οὐδὲ γὰρ ὑμεῖς μελετῶντες αὐτὸ εὐθὺς ἀπὸ

[1, 123]   παροῦσι βοηθοῦντας χρὴ ἐπιταλαιπωρεῖν (πάτριον γὰρ ὑμῖν ἐκ τῶν πόνων τὰς

[1, 132]   ἦν δὲ οὕτως· ἐλευθέρωσίν τε γὰρ ὑπισχνεῖτο αὐτοῖς καὶ πολιτείαν, ἢν

[1, 3]   τεκμηριοῖ δὲ μάλιστα Ὅμηρος· πολλῷ γὰρ ὕστερον ἔτι καὶ τῶν Τρωικῶν

[1, 78]   ἐν αὐτῷ γενέσθαι προδιάγνωτε· μηκυνόμενος γὰρ φιλεῖ ἐς τύχας τὰ πολλὰ

[1, 69]   νομίσῃ τάδε λέγεσθαι· αἰτία μὲν γὰρ φίλων ἀνδρῶν ἐστὶν ἁμαρτανόντων, κατηγορία

[1, 142]   αὐτῶν ἄξιον φοβηθῆναι. τὴν μὲν γὰρ χαλεπὸν καὶ ἐν εἰρήνῃ πόλιν

[1, 10]   φαίνεται καὶ οὕτως ἐνδεεστέρα. πεποίηκε γὰρ χιλίων καὶ διακοσίων νεῶν τὰς

[1, 86]   μέλλουσι κακῶς πάσχειν. ἄλλοις μὲν γὰρ χρήματά ἐστι πολλὰ καὶ νῆες

[1, 96]   οἳ ἐδέχοντο τὸν φόρον· οὕτω γὰρ ὠνομάσθη τῶν χρημάτων ἡ φορά.

[1, 135]   αὐτόν. οἱ δὲ πεισθέντες (ἔτυχε γὰρ ὠστρακισμένος καὶ ἔχων δίαιταν μὲν

Livre, Chap.
[1, 137]	ὃ ἐπολιόρκει Νάξον. καί (ἦν	γὰρ	ἀγνὼς τοῖς ἐν τῇ νηί)
[1, 95]	ἀνακρινοῦντες ὧν πέρι ἐπυνθάνοντο· καὶ	γὰρ	ἀδικία πολλὴ κατηγορεῖτο αὐτοῦ ὑπὸ
[1, 99]	λιποστράτιον εἴ τῳ ἐγένετο· οἱ	γὰρ	Ἀθηναῖοι ἀκριβῶς ἔπρασσον καὶ λυπηροὶ
[1, 89]	Ἑλλάδος ὑποχείρια ἤδη ὄντα. ~Οἱ	γὰρ	Ἀθηναῖοι τρόπῳ τοιῷδε ἦλθον ἐπὶ
[1, 116]	τῶν νεῶν οὐκ ἐχρήσαντο (ἔτυχον	γὰρ	αἱ μὲν ἐπὶ Καρίας ἐς
[1, 77]	δοκεῖ εἶναι, εἰκότως· τὸ παρὸν	γὰρ	αἰεὶ βαρὺ τοῖς ὑπηκόοις. ὑμεῖς
[1, 23]	τοῖς Ἕλλησι κατέστη. τὴν μὲν	γὰρ	ἀληθεστάτην πρόφασιν, ἀφανεστάτην δὲ λόγῳ,
[1, 7]	καὶ ἐν ταῖς ἠπείροις (ἔφερον	γὰρ	ἀλλήλους τε καὶ τῶν ἄλλων
[1, 82]	καὶ οὔπω ἐφθαρμένων βουλευόμενοι. μὴ	γὰρ	ἄλλο τι νομίσητε τὴν γῆν
[1, 93]	ἐστι περὶ τὸν Πειραιᾶ· δύο	γὰρ	ἅμαξαι ἐναντίαι ἀλλήλαις τοὺς λίθους
[1, 75]	διαφόρων ὄντων, ἀνέντας κινδυνεύειν· καὶ	γὰρ	ἂν αἱ ἀποστάσεις πρὸς ὑμᾶς
[1, 102]	καθεστηκυίας τούτου ἐνδεᾶ ἐφαίνετο· βίᾳ	γὰρ	ἂν εἷλον τὸ χωρίον. καὶ
[1, 68]	εἴ ποτε ἄρα πολεμήσονται; οὐ	γὰρ	ἂν Κέρκυράν τε ὑπολαβόντες βίᾳ
[1, 136]	Ἀθηναίων δεομένῳ, φεύγοντα τιμωρεῖσθαι· καὶ	γὰρ	ἂν ὑπ' ἐκείνου πολλῷ ἀσθενεστέρου
[1, 12]	μὴ ἡσυχάσασαν αὐξηθῆναι. ἥ τε	γὰρ	ἀναχώρησις τῶν Ἑλλήνων ἐξ Ἰλίου
[1, 20]	παντὶ ἑξῆς τεκμηρίῳ πιστεῦσαι. οἱ	γὰρ	ἄνθρωποι τὰς ἀκοὰς τῶν προγεγενημένων,
[1, 140]	οὐκέτι αἰτιώμενοι πάρεισιν. Ποτειδαίας τε	γὰρ	ἀπανίστασθαι κελεύουσι καὶ Αἴγιναν αὐτόνομον
[1, 82]	καταστήσαντας αὐτοὺς ἀληπτοτέρους ἔχειν. εἰ	γὰρ	ἀπαράσκευοι τοῖς τῶν ξυμμάχων ἐγκλήμασιν
[1, 74]	ἢ τυχεῖν τούτου. ὑμεῖς μὲν	γὰρ	ἀπό τε οἰκουμένων τῶν πόλεων
[1, 77]	ὀργίζονται ἢ βιαζόμενοι· τὸ μὲν	γὰρ	ἀπὸ τοῦ ἴσου δοκεῖ πλεονεκτεῖσθαι,
[1, 2]	ἄλλης ὅσα ἦν κράτιστα. διὰ	γὰρ	ἀρετὴν γῆς αἵ τε δυνάμεις
[1, 143]	πλέοσι μὴ διαμάχεσθαι (κρατήσαντές τε	γὰρ	αὖθις οὐκ ἐλάσσοσι μαχούμεθα καὶ
[1, 50]	ὁποῖοι ἐκράτουν ἢ ἐκρατοῦντο· ναυμαχία	γὰρ	αὕτη Ἕλλησι πρὸς Ἕλληνας νεῶν
[1, 1]	τὸ δὲ καὶ διανοούμενον. κίνησις	γὰρ	αὕτη μεγίστη δὴ τοῖς Ἕλλησιν
[1, 141]	φόβῳ ἕξοντες ἃ κεκτήμεθα· τὴν	γὰρ	αὐτὴν δύναται δούλωσιν ἥ τε
[1, 75]	οὕτως ἄγαν ἐπιφθόνως διακεῖσθαι; καὶ	γὰρ	αὐτὴν τήνδε ἐλάβομεν οὐ βιασάμενοι,
[1, 137]	τε ἐθεράπευσε χρημάτων δόσει (ἦλθε	γὰρ	αὐτῷ ὕστερον ἔκ τε Ἀθηνῶν
[1, 87]	τῶν Λακεδαιμονίων. ὁ δέ (κρίνουσι	γὰρ	βοῇ καὶ οὐ ψήφῳ) οὐκ
[1, 140]	ὡς διὰ μικρὸν ἐπολεμήσατε. τὸ	γὰρ	βραχύ τι τοῦτο πᾶσαν ὑμῶν
[1, 81]	ἄρξαι μᾶλλον τῆς διαφορᾶς. μὴ	γὰρ	δὴ ἐκείνῃ γε τῇ ἐλπίδι
[1, 93]	ἐς τὸ κτήσασθαι δύναμιν (τῆς	γὰρ	δὴ θαλάσσης πρῶτος ἐτόλμησεν εἰπεῖν
[1, 122]	ἢ μαλακίας ἢ ἀμελείας. οὐ	γὰρ	δὴ πεφευγότες αὐτὰ ἐπὶ τὴν
[1, 8]	τε ὄντες καὶ Φοίνικες· οὗτοι	γὰρ	δὴ τὰς πλείστας τῶν νήσων
[1, 84]	σωφροσύνη ἔμφρων τοῦτ' εἶναι· μόνοι	γὰρ	δι' αὐτὸ εὐπραγίαις τε οὐκ
[1, 120]	εἰρήνης ἡδόμενον ἀδικεῖσθαι. ὅ τε	γὰρ	διὰ τὴν ἡδονὴν ὀκνῶν τάχιστ'
[1, 144]	ἄρξομεν, ἀρχομένους δὲ ἀμυνούμεθα. ταῦτα	γὰρ	δίκαια καὶ πρέποντα ἅμα τῇδε
[1, 123]	καὶ ἐξουσίᾳ ὀλίγον προφέρετε (οὐ	γὰρ	δίκαιον ἃ τῇ ἀπορίᾳ ἐκτήθη
[1, 140]	καὶ νῦν οὐχ ἥκιστα. εἰρημένον	γὰρ	δίκας μὲν τῶν διαφορῶν ἀλλήλοις
[1, 69]	ἀλλὰ καθ' ὅτι ἀμυνούμεθα· οἱ	γὰρ	δρῶντες βεβουλευμένοι πρὸς οὐ διεγνωκότας
[1, 127]	μέρος ἔσται ὁ πόλεμος. ὢν	γὰρ	δυνατώτατος τῶν καθ' ἑαυτὸν καὶ
[1, 10]	καὶ ὁ λόγος κατέχει. Λακεδαιμονίων	γὰρ	εἰ ἡ πόλις ἐρημωθείη, λειφθείη
[1, 25]	καὶ ἦσαν οὐκ ἀδύνατοι· τριήρεις	γὰρ	εἴκοσι καὶ ἑκατὸν ὑπῆρχον αὐτοῖς
[1, 124]	εἰρήνης ἐπιθυμήσαντες· ἐκ πολέμου μὲν	γὰρ	εἰρήνη μᾶλλον βεβαιοῦται, ἀφ' ἡσυχίας
[1, 40]	αὐτοὺς δέχοισθε μαθεῖν χρή. εἰ	γὰρ	εἴρηται ἐν ταῖς σπονδαῖς ἐξεῖναι
[1, 115]	καὶ Τροιζῆνα καὶ Ἀχαΐαν· ταῦτα	γὰρ	εἶχον Ἀθηναῖοι Πελοποννησίων. Ἕκτῳ δὲ
[1, 8]	πλωιμώτερα ἐγένετο παρ' ἀλλήλους (οἱ	γὰρ	ἐκ τῶν νήσων κακοῦργοι ἀνέστησαν
[1, 144]	μήτε τῶν ἡμετέρων ξυμμάχων (οὔτε	γὰρ	ἐκεῖνο κωλύει ἐν ταῖς σπονδαῖς
[1, 34]	τοῦ εὐθέος μὴ ὑπουργεῖν· ὁ	γὰρ	ἐλαχίστας τὰς μεταμελείας ἐκ τοῦ
[1, 5]	προσόδους μᾶλλον ἰέναι αὐτῷ. ~οἱ	γὰρ	Ἕλληνες τὸ πάλαι καὶ τῶν
[1, 128]	παντὸς πράγματος ἀρχὴν ἐποιήσατο· Βυζάντιον	γὰρ	ἑλὼν τῇ προτέρᾳ παρουσίᾳ μετὰ
[1, 2]	ὑπό τινων αἰεὶ πλειόνων. τῆς	γὰρ	ἐμπορίας οὐκ οὔσης, οὐδ' ἐπιμειγνύντες
[1, 35]	ἡμᾶς μηδετέρων ὄντας ξυμμάχους· εἴρηται	γὰρ	ἐν αὐταῖς, τῶν Ἑλληνίδων πόλεων
[1, 25]	αὐτῶν παρημέλουν ὄντες ἄποικοι· οὔτε	γὰρ	ἐν πανηγύρεσι ταῖς κοιναῖς διδόντες
[1, 17]	περιοίκους τοὺς αὐτῶν ἑκάστοις· οἱ	γὰρ	ἐν Σικελίᾳ ἐπὶ πλεῖστον ἐχώρησαν
[1, 77]	οὐκ εἰκότως περιέστη. ~Καὶ ἐλασσούμενοι	γὰρ	ἐν ταῖς ξυμβολαίαις πρὸς τοὺς
[1, 138]	Ἀθηναίων ἐν τῇ Ἀττικῇ· οὐ	γὰρ	ἐξῆν θάπτειν ὡς ἐπὶ προδοσίᾳ
[1, 44]	ἐχθροὺς καὶ φίλους νομίζειν (εἰ	γὰρ	ἐπὶ Κόρινθον ἐκέλευον σφίσιν οἱ
[1, 92]	οὐκ ἐποιοῦντο τοῖς Ἀθηναίοις (οὐδὲ	γὰρ	ἐπὶ κωλύμῃ, ἀλλὰ γνώμης παραινέσει
[1, 34]	μητρόπολιν, ἀδικουμένη δὲ ἀλλοτριοῦται· οὐ	γὰρ	ἐπὶ τῷ δοῦλοι, ἀλλ' ἐπὶ
[1, 29]	αὐτοῖς ἐπεπλήρωντο οὖσαι ὀγδοήκοντα (τεσσαράκοντα	γὰρ	Ἐπίδαμνον ἐπολιόρκουν) ἀνταναγαγόμενοι καὶ παραταξάμενοι
[1, 13]	τοῖς παλαιοῖς ποιηταῖς δεδήλωται· ἀφνειὸν	γὰρ	ἐπωνόμασαν τὸ χωρίον. ἐπειδή τε
[1, 11]	μάχῃ ἐκράτησαν (δῆλον δέ· τὸ	γὰρ	ἔρυμα τῷ στρατοπέδῳ οὐκ ἂν
[1, 104]	Ἀθηναίους ἐπηγάγετο. οἱ δέ (ἔτυχον	γὰρ	ἐς Κύπρον στρατευόμενοι ναυσὶ διακοσίαις
[1, 26]	κατ' ἐπήρειαν δέχεσθαι αὐτούς (ἦλθον	γὰρ	ἐς τὴν Κέρκυραν οἱ τῶν
[1, 62]	τῆς δὲ ἵππου Περδίκκαν· ἀπέστη	γὰρ	εὐθὺς πάλιν τῶν Ἀθηναίων καὶ
[1, 70]	ἄλλα ἐπλήρωσαν τὴν χρείαν· μόνοι	γὰρ	ἔχουσί τε ὁμοίως καὶ ἐλπίζουσιν
[1, 81]	ἡμῶν ὁ πόλεμος; εἰ μὴ	γὰρ	ἢ ναυσὶ κρατήσομεν ἢ τὰς
[1, 121]	τοὺς ξένους αὐτῶν ναυβάτας. ὠνητὴ	γὰρ	ἡ Ἀθηναίων δύναμις μᾶλλον ἢ
[1, 107]	καὶ Πηγὰς πορεύεσθαι. δύσοδός τε	γὰρ	ἡ Γερανεία καὶ ἐφρουρεῖτο αἰεὶ
[1, 6]	τῆς παλαιᾶς λῃστείας ἐμμεμένηκεν· ~πᾶσα	γὰρ	ἡ Ἑλλὰς ἐσιδηροφόρει διὰ τὰς
[1, 2]	οὔτε ἐς τὰ ἄλλα. ~φαίνεται	γὰρ	ἡ νῦν Ἑλλὰς καλουμένη οὐ
[1, 41]	παρὰ τὸ νικᾶν· φίλον τε	γὰρ	ἡγοῦνται τὸν ὑπουργοῦντα, ἢν καὶ
[1, 51]	δὲ καὶ αὐτοὶ ἀνεχώρουν· ξυνεσκόταζε	γὰρ	ἤδη, καὶ οἱ Κορίνθιοι ἀποτραπόμενοι
[1, 142]	ἰσχύομεν, ταῖς ναυσὶν ἀμύνεσθαι· πλέον	γὰρ	ἡμεῖς ἔχομεν τοῦ κατὰ γῆν
[1, 121]	γε εὐψυχίᾳ δήπου περιεσόμεθα. ὃ	γὰρ	ἡμεῖς ἔχομεν φύσει ἀγαθόν, ἐκείνοις
[1, 40]	τοὺς ἑτέρων ἀφισταμένους δέχεσθαι. οὐδὲ	γὰρ	ἡμεῖς Σαμίων ἀποστάντων ψῆφον προσεθέμεθα
[1, 143]	θαλάσσης κράτος. σκέψασθε δέ· εἰ	γὰρ	ἦμεν νησιῶται, τίνες ἂν ἀληπτότεροι
[1, 96]	βάρβαρον καὶ ἃς ναῦς· πρόσχημα	γὰρ	ἦν ἀμύνεσθαι ὧν ἔπαθον δῃοῦντας
[1, 138]	Ἀσιανῇ ἐν τῇ ἀγορᾷ· ταύτης	γὰρ	ἦρχε τῆς χώρας, δόντος βασιλέως
[1, 143]	ξυμμάχων, ὅθεν ἰσχύομεν, προσαπόλλυται· οὐ	γὰρ	ἡσυχάσουσι μὴ ἱκανῶν ἡμῶν ὄντων
[1, 93]	ὅτι κατὰ σπουδὴν ἐγένετο· οἱ	γὰρ	θεμέλιοι παντοίων λίθων ὑπόκεινται καὶ
[1, 64]	τὴν Παλλήνην ἀτείχιστον ἦν· οὐ	γὰρ	ἱκανοὶ ἐνόμιζον εἶναι ἔν τε
[1, 111]	πολὺ ἐκ τῶν ὅπλων (οἱ	γὰρ	ἱππῆς τῶν Θεσσαλῶν εἶργον) τὴν
[1, 36]	τε καὶ πολεμοῦται. τῆς τε	γὰρ	Ἰταλίας καὶ Σικελίας καλῶς παράπλου
[1, 8]	νήσων ᾤκησαν. μαρτύριον δέ· Δήλου	γὰρ	καθαιρομένης ὑπὸ Ἀθηναίων ἐν τῷδε
[1, 14]	ἐν τῇ Ἑλλάδι κατέστη. Αἰγινῆται	γὰρ	καὶ Ἀθηναῖοι, καὶ εἴ τινες
[1, 126]	τε μαντεῖον οὐκ ἐδήλου (ἔστι	γὰρ	καὶ Ἀθηναίοις Διάσια ἃ καλεῖται
[1, 116]	νῆες ἐπ' αὐτοὺς πλέουσιν· ᾤχετο	γὰρ	καὶ ἐκ τῆς Σάμου πέντε
[1, 83]	ταχὺ ἐπελθεῖν δοκείτω εἶναι. εἰσὶ	γὰρ	καὶ ἐκείνοις οὐκ ἐλάσσους χρήματα
[1, 91]	ἂν αὐτοὶ πάλιν κομισθῶσιν (ἤδη	γὰρ	καὶ ἧκον αὐτῷ οἱ ξυμπρέσβεις,
[1, 85]	δὲ τὸν πόλεμον ἅμα. ταῦτα	γὰρ	καὶ κράτιστα βουλεύσεσθε καὶ τοῖς
[1, 82]	τῇ Πελοποννήσῳ πράξομεν. ἐγκλήματα μὲν	γὰρ	καὶ πόλεων καὶ ἰδιωτῶν οἷόν
[1, 120]	ἐντεθύμηται θράσει ἀπίστῳ ἐπαιρόμενος. πολλὰ	γὰρ	κακῶς γνωσθέντα ἀβουλοτέρων τῶν ἐναντίων
[1, 49]	κέρας τῶν Κορινθίων ἐπόνει· οἱ	γὰρ	Κερκυραῖοι εἴκοσι ναυσὶν αὐτοὺς τρεψάμενοι
[1, 35]	πείσαντες ὑμᾶς ἕξομεν· ἡμᾶς μὲν	γὰρ	κινδυνεύοντας καὶ οὐκ ἐχθροὺς ὄντας
[1, 57]	ἐν Κερκύρᾳ ναυμαχίαν· οἵ τε	γὰρ	Κορίνθιοι φανερῶς ἤδη διάφοροι ἦσαν,
[1, 56]	διάφορα ἐς τὸ πολεμεῖν. τῶν	γὰρ	Κορινθίων πρασσόντων ὅπως τιμωρήσονται αὐτούς,
[1, 128]	ἀπὸ Ταινάρου ἄγος ἐλαύνειν· οἱ	γὰρ	Λακεδαιμόνιοι ἀναστήσαντές ποτε ἐκ τοῦ
[1, 102]	καὶ Ἀθηναίοις φανερὰ ἐγένετο. οἱ	γὰρ	Λακεδαιμόνιοι, ἐπειδὴ τὸ χωρίον βίᾳ
[1, 18]	Σικελίᾳ ὑπὸ Λακεδαιμονίων κατελύθησαν (ἡ	γὰρ	Λακεδαίμων μετὰ τὴν κτίσιν τῶν
[1, 41]	τῷ παρόντι φαμὲν χρῆναι. νεῶν	γὰρ	μακρῶν σπανίσαντές ποτε πρὸς τὸν
[1, 51]	ὑπανεχώρουν. τοῖς δὲ Κερκυραίοις ἐπέπλεον	γὰρ	μᾶλλον ἐκ τοῦ ἀφανοῦς οὐχ
[1, 73]	βουλευομένοις ὁ ἀγὼν καταστήσεται. φαμὲν	γὰρ	Μαραθῶνί τε μόνοι προκινδυνεῦσαι τῷ
[1, 42]	μεγάλην διδόασι, τούτῳ ἐφέλκεσθαι· τὸ	γὰρ	μὴ ἀδικεῖν τοὺς ὁμοίους ἐχυρωτέρα
[1, 91]	ἔχειν ἱκανῶς τὸ τεῖχος) ἐφοβεῖτο	γὰρ	μὴ οἱ Λακεδαιμόνιοι σφᾶς, ὁπότε
[1, 69]	τοῦ ἔργου ἐκράτει. τόν τε	γὰρ	Μῆδον αὐτοὶ ἴσμεν ἐκ περάτων
[1, 141]	πόλεμος αὐτοῖς μηκύνηται. μάχῃ μὲν	γὰρ	μιᾷ πρὸς ἅπαντας Ἕλληνας δυνατοὶ
[1, 93]	ἐς τὰς ναῦς ἐσβήσεσθαι. ταῖς	γὰρ	ναυσὶ μάλιστα προσέκειτο, ἰδών, ὡς
[1, 9]	ἢ φόβῳ ξυναγαγὼν ποιήσασθαι. φαίνεται	γὰρ	ναυσί τε πλείσταις αὐτὸς ἀφικόμενος
[1, 50]	δεξιῷ κέρᾳ, ἀγνοοῦντες ἔκτεινον. πολλῶν	γὰρ	νεῶν οὐσῶν ἀμφοτέρων καὶ ἐπὶ
[1, 51]	ὤφθησαν. οἱ δὲ Κερκυραῖοι (ἦν	γὰρ	νύξ) ἐφοβήθησαν μὴ πολέμιαι ὦσιν,
[1, 146]	μέν, ἀνυπόπτως δὲ οὔ· σπονδῶν	γὰρ	ξύγχυσις τὰ γιγνόμενα ἦν καὶ
[1, 42]	πολεμήσει, ἄλλα εἶναι. τό τε	γὰρ	ξυμφέρον ἐν ᾧ ἄν τις
[1, 15]	οὐκ ἐξῇσαν οἱ Ἕλληνες. οὐ	γὰρ	ξυνειστήκεσαν πρὸς τὰς μεγίστας πόλεις
[1, 138]	μᾶλλον ἑτέρου ἄξιος θαυμάσαι· οἰκείᾳ	γὰρ	ξυνέσει καὶ οὔτε προμαθὼν ἐς
[1, 69]	τοὺς ὑμετέρους ἤδη ξυμμάχους· οὐ	γὰρ	ὁ δουλωσάμενος, ἀλλ' ὁ δυνάμενος
[1, 138]	πεῖραν διδοὺς ξυνετὸς φαίνεσθαι. Ἦν	γὰρ	ὁ Θεμιστοκλῆς βεβαιότατα δὴ φύσεως
[1, 93]	καὶ λίθοι εἰργασμένοι ἐγκατελέγησαν. μείζων	γὰρ	ὁ περίβολος πανταχῇ ἐξήχθη τῆς
[1, 44]	ἢ τοὺς τούτων ξυμμάχους. ἐδόκει	γὰρ	ὁ πρὸς Πελοποννησίους πόλεμος καὶ
[1, 18]	γὰρ ταῦτα μέγιστα διεφάνη· ἴσχυον	γὰρ	οἱ μὲν κατὰ γῆν, οἱ
[1, 70]	καὶ ἀποδημηταὶ πρὸς ἐνδημοτάτους· οἴονται	γὰρ	οἱ μὲν τῇ ἀπουσίᾳ ἄν
[1, 141]	φιλεῖ μηδὲν ἐπιτελὲς γίγνεσθαι. καὶ	γὰρ	οἱ μὲν ὡς μάλιστα τιμωρήσασθαί
[1, 12]	τὰς πόλεις ἔκτιζον. Βοιωτοί τε	γὰρ	οἱ νῦν ἑξηκοστῷ ἔτει μετὰ
[1, 91]	πάντας ξυμμάχους ὠφελιμώτερον ἔσεσθαι· οὐ	γὰρ	οἷόν τ' εἶναι μὴ ἀπὸ
[1, 77]	διότι τοῦτο οὐκ ὀνειδίζεται· βιάζεσθαι	γὰρ	οἷς ἂν ἐξῇ, δικάζεσθαι οὐδὲν
[1, 142]	ἄν τι δρῷεν; πρὸς μὲν	γὰρ	ὀλίγας ἐφορμούσας κἂν διακινδυνεύσειαν πλήθει
[1, 105]	καὶ οἱ μὲν Ἀθηναῖοι (ἐκράτησαν	γὰρ	ὅμως μᾶλλον) ἀπελθόντων τῶν Κορινθίων
[1, 71]	ὑμῶν προθύμων εἶναι μενοῦμεν· οὔτε	γὰρ	ὅσια ἂν ποιοῖμεν μεταβαλλόμενοι οὔτε
[1, 73]	αἰεὶ προβαλλομένοις, ἀνάγκη λέγειν· καὶ	γὰρ	ὅτε ἐδρῶμεν, ἐπ' ὠφελίᾳ ἐκινδυνεύετο,
[1, 120]	ἐς τοὐναντίον αἰσχρῶς περιέστη· ἐνθυμεῖται	γὰρ	οὐδεὶς ὁμοῖα τῇ πίστει καὶ
[1, 31]	παρασκευὴν αὐτῶν ἐφοβοῦντο, καί (ἦσαν	γὰρ	οὐδενὸς Ἑλλήνων ἔνσπονδοι οὐδὲ ἐσεγράψαντο
[1, 32]	τῷ παρόντι ἀξύμφορον. ξύμμαχοί τε	γὰρ	οὐδενός πω ἐν τῷ πρὸ
[1, 69]	οὐδὲ νῦν ἐπὶ φανεροῖς. χρῆν	γὰρ	οὐκ εἰ ἀδικούμεθα ἔτι σκοπεῖν,
[1, 143]	τὴν Ἀττικὴν ἅπασαν· οἱ μὲν	γὰρ	οὐχ ἕξουσιν ἄλλην ἀντιλαβεῖν ἀμαχεί,
[1, 123]	ἠδικημέναις δὲ μᾶλλον βοηθήσετε· λύουσι	γὰρ	οὐχ οἱ ἀμυνόμενοι, ἀλλ' οἱ
[1, 4]	ἤδη πλείω χρώμενοι ξυνεξῆλθον. ~Μίνως	γὰρ	παλαίτατος ὧν ἀκοῇ ἴσμεν ναυτικὸν
[1, 23]	φθείρασα ἡ λοιμώδης νόσος· ταῦτα	γὰρ	πάντα μετὰ τοῦδε τοῦ πολέμου
[1, 10]	ταῖς Φιλοκτήτου ναυσὶ δεδήλωκεν· τοξότας	γὰρ	πάντας πεποίηκε τοὺς προσκώπους. περίνεως
[1, 73]	ἐγκλήμασι τῶν πόλεων ἀντεροῦντες (οὐ	γὰρ	παρὰ δικασταῖς ὑμῖν οὔτε ἡμῶν
[1, 80]	τις αὐτὸν ἐκλογίζοιτο. πρὸς μὲν	γὰρ	Πελοποννησίους καὶ τοὺς ἀστυγείτονας παρόμοιος
[1, 34]	δὲ ἠδίκουν σαφές ἐστιν· προκληθέντες	γὰρ	περὶ Ἐπιδάμνου ἐς κρίσιν πολέμῳ
[1, 89]	καὶ τὰ τείχη· τοῦ τε	γὰρ	περιβόλου βραχέα εἱστήκει καὶ οἰκίαι
[1, 144]	κινδύνους αὐθαιρέτους μὴ προστίθεσθαι· μᾶλλον	γὰρ	πεφόβημαι τὰς οἰκείας ἡμῶν ἁμαρτίας
[1, 121]	Δελφοῖς καὶ Ὀλυμπίᾳ χρημάτων· δάνεισμα	γὰρ	ποιησάμενοι ὑπολαβεῖν οἷοί τ' ἐσμὲν
[1, 23]	ἕτερα ἐν ἴσῳ χρόνῳ. οὔτε	γὰρ	πόλεις τοσαίδε ληφθεῖσαι ἠρημώθησαν, αἱ
[1, 53]	ἄρχοντες καὶ σπονδὰς λύοντες· ἡμῖν	γὰρ	πολεμίους τοὺς ἡμετέρους τιμωρουμένοις ἐμποδὼν
[1, 122]	ἄν τις νῦν προΐδοι. ἥκιστα	γὰρ	πόλεμος ἐπὶ ῥητοῖς χωρεῖ, αὐτὸς
[1, 91]	καὶ τὰ κοινά. τήν τε	γὰρ	πόλιν ὅτε ἐδόκει ἐκλιπεῖν ἄμεινον
[1, 86]	τῶν Ἀθηναίων οὐ γιγνώσκω· ἐπαινέσαντες	γὰρ	πολλὰ ἑαυτοὺς οὐδαμοῦ ἀντεῖπον ὡς
[1, 138]	ἐνιαυτοῦ, Λάμψακον δὲ οἶνον (ἐδόκει	γὰρ	πολυοινότατον τῶν τότε εἶναι) Μυοῦντα
[1, 72]	εἶπον. τῶν δὲ Ἀθηναίων ἔτυχε	γὰρ	πρεσβεία πρότερον ἐν τῇ Λακεδαίμονι
[1, 1]	καὶ ἐπὶ πλεῖστον ἀνθρώπων. τὰ	γὰρ	πρὸ αὐτῶν καὶ τὰ ἔτι
[1, 68]	τὰ ἔξω πράγματα χρῆσθε. πολλάκις	γὰρ	προαγορευόντων ἡμῶν ἃ ἐμέλλομεν ὑπὸ
[1, 49]	τὸ πλέον προσφερὴς οὖσα. ἐπειδὴ	γὰρ	προσβάλοιεν ἀλλήλοις, οὐ ῥᾳδίως ἀπελύοντο
[1, 109]	ἰδέαι πολέμων κατέστησαν. τὸ μὲν	γὰρ	πρῶτον ἐκράτουν τῆς Αἰγύπτου οἱ
[1, 71]	πρὸς ἀνθρώπων τῶν αἰσθανομένων· λύουσι	γὰρ	σπονδὰς οὐχ οἱ δι' ἐρημίαν
[1, 84]	ἡμῶν, μὴ αἰσχύνεσθε. σπεύδοντές τε	γὰρ	σχολαίτερον ἂν παύσαισθε διὰ τὸ
[1, 120]	πόλεμον ἀντ' εἰρήνης μεταλαμβάνειν. ἀνδρῶν	γὰρ	σωφρόνων μέν ἐστιν, εἰ μὴ
[1, 77]	ὁμοῖα καὶ νῦν γνώσεσθε. ἄμεικτα	γὰρ	τά τε καθ' ὑμᾶς αὐτοὺς
[1, 143]	ποιεῖσθαι, ἀλλὰ τῶν σωμάτων· οὐ	γὰρ	τάδε τοὺς ἄνδρας, ἀλλ' οἱ
[1, 73]	δὲ μέγιστον αὐτὸς ἐποίησεν· νικηθεὶς	γὰρ	ταῖς ναυσὶν ὡς οὐκέτι αὐτῷ
[1, 15]	προσόδῳ καὶ ἄλλων ἀρχῇ· ἐπιπλέοντες	γὰρ	τὰς νήσους κατεστρέφοντο, καὶ μάλιστα
[1, 140]	κατορθοῦντας τῆς ξυνέσεως μεταποιεῖσθαι. ἐνδέχεται	γὰρ	τὰς ξυμφορὰς τῶν πραγμάτων οὐχ
[1, 18]	Ἕλληνες καὶ οἱ ξυμπολεμήσαντες. δυνάμει	γὰρ	ταῦτα μέγιστα διεφάνη· ἴσχυον γὰρ
[1, 66]	ἀλλ' ἔτι ἀνοκωχὴ ἦν· ἰδίᾳ	γὰρ	ταῦτα οἱ Κορίνθιοι ἔπραξαν. ~πολιορκουμένης
[1, 14]	οἰκίζοντες Καρχηδονίους ἐνίκων ναυμαχοῦντες· ~δυνατώτατα	γὰρ	ταῦτα τῶν ναυτικῶν ἦν. φαίνεται
[1, 47]	πολλοὶ τῶν βαρβάρων παραβεβοηθηκότες· οἱ	γὰρ	ταύτῃ ἠπειρῶται αἰεί ποτε αὐτοῖς
[1, 14]	πλῆθος ἐγένοντο καὶ Κερκυραίοις· ταῦτα	γὰρ	τελευταῖα πρὸ τῆς Ξέρξου στρατείας
[1, 42]	ὑποψίας σῶφρον ὑφελεῖν μᾶλλον (ἡ	γὰρ	τελευταία χάρις καιρὸν ἔχουσα, κἂν
[1, 99]	αἴτιοι ἐγένοντο οἱ ξύμμαχοι· διὰ	γὰρ	τὴν ἀπόκνησιν ταύτην τῶν στρατειῶν
[1, 13]	μέχρι τοῦ αὐτοῦ χρόνου. οἰκοῦντες	γὰρ	τὴν πόλιν οἱ Κορίνθιοι ἐπὶ
[1, 2]	ἄλλα μὴ ὁμοίως αὐξηθῆναι· ἐκ	γὰρ	τῆς ἄλλης Ἑλλάδος οἱ πολέμῳ
[1, 143]	νήσοις καὶ κατ' ἤπειρον· μέγα	γὰρ	τὸ τῆς θαλάσσης κράτος. σκέψασθε
[1, 60]	Κορίνθου στρατιῶται ἐθελονταὶ ξυνέσποντο· ἦν	γὰρ	τοῖς Ποτειδεάταις αἰεί ποτε ἐπιτήδειος.
[1, 40]	πειθόμενοι ἡμῖν πάθοιτε ἄν. οὐ	γὰρ	τοῖσδε μόνον ἐπίκουροι ἂν γένοισθε,
[1, 132]	τῷ παρόντι τιμὴν ἔχοντα (Πλείσταρχον	γὰρ	τὸν Λεωνίδου ὄντα βασιλέα καὶ
[1, 120]	ἐς τοῦτο νῦν ξυνήγαγον. χρὴ	γὰρ	τοὺς ἡγεμόνας τὰ ἴδια ἐξ
[1, 40]	ξυμμάχους αὐτόν τινα κολάζειν. εἰ	γὰρ	τοὺς κακόν τι δρῶντας δεχόμενοι
[1, 57]	τῶν πόλεων τὰς ἀποστάσεις (ἔτυχον	γὰρ	τριάκοντα ναῦς ἀποστέλλοντες καὶ χιλίους
[1, 11]	τοσοῦτον ὅσον ἡ ἀχρηματία. τῆς	γὰρ	τροφῆς ἀπορίᾳ τόν τε στρατὸν
[1, 93]	μάλιστα ἐτελέσθη οὗ διενοεῖτο. ἐβούλετο	γὰρ	τῷ μεγέθει καὶ τῷ πάχει
[1, 8]	ὡς πλουσιώτεροι ἑαυτῶν γιγνόμενοι· ἐφιέμενοι	γὰρ	τῶν κερδῶν οἵ τε ἥσσους
[1, 3]	παλαιῶν ἀσθένειαν οὐχ ἥκιστα· πρὸ	γὰρ	τῶν Τρωικῶν οὐδὲν φαίνεται πρότερον
[1, 142]	οὐ ῥᾳδίως αὐτοῖς προσγενήσεται. οὐδὲ	γὰρ	ὑμεῖς μελετῶντες αὐτὸ εὐθὺς ἀπὸ
[1, 123]	παροῦσι βοηθοῦντας χρὴ ἐπιταλαιπωρεῖν (πάτριον	γὰρ	ὑμῖν ἐκ τῶν πόνων τὰς
[1, 132]	ἦν δὲ οὕτως· ἐλευθέρωσίν τε	γὰρ	ὑπισχνεῖτο αὐτοῖς καὶ πολιτείαν, ἢν
[1, 3]	τεκμηριοῖ δὲ μάλιστα Ὅμηρος· πολλῷ	γὰρ	ὕστερον ἔτι καὶ τῶν Τρωικῶν
[1, 78]	ἐν αὐτῷ γενέσθαι προδιάγνωτε· μηκυνόμενος	γὰρ	φιλεῖ ἐς τύχας τὰ πολλὰ
[1, 69]	νομίσῃ τάδε λέγεσθαι· αἰτία μὲν	γὰρ	φίλων ἀνδρῶν ἐστὶν ἁμαρτανόντων, κατηγορία
[1, 142]	αὐτῶν ἄξιον φοβηθῆναι. τὴν μὲν	γὰρ	χαλεπὸν καὶ ἐν εἰρήνῃ πόλιν
[1, 10]	φαίνεται καὶ οὕτως ἐνδεεστέρα. πεποίηκε	γὰρ	χιλίων καὶ διακοσίων νεῶν τὰς
[1, 86]	μέλλουσι κακῶς πάσχειν. ἄλλοις μὲν	γὰρ	χρήματά ἐστι πολλὰ καὶ νῆες
[1, 96]	οἳ ἐδέχοντο τὸν φόρον· οὕτω	γὰρ	ὠνομάσθη τῶν χρημάτων ἡ φορά.
[1, 135]	αὐτόν. οἱ δὲ πεισθέντες (ἔτυχε	γὰρ	ὠστρακισμένος καὶ ἔχων δίαιταν μὲν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/09/2005