HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ξυντυχία 1
ξυνῴκισαν 1
ξυνῳκοδομημένοι 1
ὁ 89
Ὁ 1
ὅ 5
ὃ 12

Fréquences [« »]
87 αὐτοῖς
83 εἰ
86 ἐκ
89 ὁ
91 δ
97 ἂν
97 τὰς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

ὁ

Livre, Chap.

[1, 70]   ὑμῶν καὶ ὡς πᾶν διαφέροντας ὁ ἀγὼν ἔσται. οἱ μέν γε

[1, 73]   ὑμῖν πόλιν μὴ εὖ βουλευομένοις ὁ ἀγὼν καταστήσεται. φαμὲν γὰρ Μαραθῶνί

[1, 60]   τετρακοσίους. ἐστρατήγει δὲ αὐτῶν Ἀριστεὺς ὁ Ἀδειμάντου, κατὰ φιλίαν τε αὐτοῦ

[1, 126]   ὁ μὲν οὖν Κύλων καὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐκδιδράσκουσιν· οἱ δ'

[1, 57]   ἤδη διάφοροι ἦσαν, Περδίκκας τε ὁ Ἀλεξάνδρου Μακεδόνων βασιλεὺς ἐπεπολέμωτο ξύμμαχος

[1, 43]   τε ὑπουργῶν φίλος μάλιστα καὶ ὁ ἀντιστὰς ἐχθρός. καὶ Κερκυραίους τούσδε

[1, 63]   τὸ τεῖχος κατέφυγεν. ~Ἐπαναχωρῶν δὲ ὁ Ἀριστεὺς ἀπὸ τῆς διώξεως, ὡς

[1, 61]   αὐτοὺς κατήπειγεν ἡ Ποτείδαια καὶ ὁ Ἀριστεὺς παρεληλυθώς, ἀπανίστανται ἐκ τῆς

[1, 18]   δὲ ἔτει μετ' αὐτὴν αὖθις ὁ βάρβαρος τῷ μεγάλῳ στόλῳ ἐπὶ

[1, 79]   ἐν τάχει· παρελθὼν δὲ Ἀρχίδαμος ὁ βασιλεὺς αὐτῶν, ἀνὴρ καὶ ξυνετὸς

[1, 89]   ἐς Μυκάλην διεφθάρησαν, Λεωτυχίδης μὲν ὁ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων, ὅσπερ ἡγεῖτο

[1, 34]   ἐκ τοῦ εὐθέος μὴ ὑπουργεῖν· ὁ γὰρ ἐλαχίστας τὰς μεταμελείας ἐκ

[1, 25]   τινὰ πειρῷντ' ἀπ' αὐτῶν ποιεῖσθαι. ὁ δ' αὐτοῖς ἀνεῖλε παραδοῦναι καὶ

[1, 138]   διάνοιαν καὶ ἐκέλευε ποιεῖν οὕτως. ὁ δ' ἐν τῷ χρόνῳ ὃν

[1, 122]   μὲν εὐοργήτως αὐτῷ προσομιλήσας βεβαιότερος, ὁ δ' ὀργισθεὶς περὶ αὐτὸν οὐκ

[1, 137]   σωτηρίας ἂν τῆς ψυχῆς ἀποστερῆσαι. ~ὁ δὲ ἀκούσας ἀνίστησί τε αὐτὸν

[1, 118]   θεὸν εἰ πολεμοῦσιν ἄμεινον ἔσται· ὁ δὲ ἀνεῖλεν αὐτοῖς, ὡς λέγεται,

[1, 129]   πράσσειν ὡς ἄριστα καὶ πιστότατα. ὁ δὲ ἀφικόμενος τά τε ἄλλα

[1, 131]   μή, πόλεμον αὐτῷ Σπαρτιάτας προαγορεύειν. ὁ δὲ βουλόμενος ὡς ἥκιστα ὕποπτος

[1, 23]   μὲν κατ' αὐτὸν τὸν πόλεμον, ὁ δὲ διὰ τὸ στασιάζειν. τά

[1, 136]   εἴρητο ἄγειν ὅπου ἂν περιτύχωσιν. ~ὁ δὲ Θεμιστοκλῆς προαισθόμενος φεύγει ἐκ

[1, 134]   ἔπειτα ἔδοξε πλησίον που κατορύξαι. ὁ δὲ θεὸς ὁ ἐν Δελφοῖς

[1, 87]   ἐς τὴν ἐκκλησίαν τῶν Λακεδαιμονίων. ὁ δέ (κρίνουσι γὰρ βοῇ καὶ

[1, 137]   δ' αὐτῷ χάριν ἀπομνήσεσθαι ἀξίαν. ὁ δὲ ναύκληρος ποιεῖ τε ταῦτα

[1, 126]   ἑορτῇ καταλαβεῖν τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν. ὁ δὲ παρά τε τοῦ Θεαγένους

[1, 114]   καὶ Ἐπιδαυρίους ἀπέστησαν οἱ Μεγαρῆς. ὁ δὲ Περικλῆς πάλιν κατὰ τάχος

[1, 136]   ὁ μὲν οὐκ ἔτυχεν ἐπιδημῶν, ὁ δὲ τῆς γυναικὸς ἱκέτης γενόμενος

[1, 24]   τελευταῖα πρὸ τοῦδε τοῦ πολέμου ὁ δῆμος αὐτῶν ἐξεδίωξε τοὺς δυνατούς,

[1, 69]   ὑμετέρους ἤδη ξυμμάχους· οὐ γὰρ ὁ δουλωσάμενος, ἀλλ' ὁ δυνάμενος μὲν

[1, 69]   οὐ γὰρ ὁ δουλωσάμενος, ἀλλ' ὁ δυνάμενος μὲν παῦσαι περιορῶν δὲ

[1, 134]   που κατορύξαι. ὁ δὲ θεὸς ὁ ἐν Δελφοῖς τόν τε τάφον

[1, 45]   Διότιμος ὁ Στρομβίχου καὶ Πρωτέας ὁ Ἐπικλέους. προεῖπον δὲ αὐτοῖς μὴ

[1, 46]   πόλεις ἑκάστων, Κορινθίων δὲ Ξενοκλείδης ὁ Εὐθυκλέους πέμπτος αὐτός. ἐπειδὴ δὲ

[1, 29]   τοῦ δὲ πεζοῦ Ἀρχέτιμός τε ὁ Εὐρυτίμου καὶ Ἰσαρχίδας ὁ Ἰσάρχου.

[1, 111]   ἐτελεύτησεν. ~Ἐκ δὲ Θεσσαλίας Ὀρέστης ὁ Ἐχεκρατίδου υἱὸς τοῦ Θεσσαλῶν βασιλέως

[1, 128]   αὐτῇ, ὡς ὕστερον ἀνηυρέθη· Παυσανίας ὁ ἡγεμὼν τῆς Σπάρτης τούσδε τέ

[1, 138]   διδοὺς ξυνετὸς φαίνεσθαι. Ἦν γὰρ ὁ Θεμιστοκλῆς βεβαιότατα δὴ φύσεως ἰσχὺν

[1, 137]   ὕστερον ἀφικνεῖται ἐς Ἔφεσον. καὶ ὁ Θεμιστοκλῆς ἐκεῖνόν τε ἐθεράπευσε χρημάτων

[1, 91]   πρέσβεις, ὥσπερ ἐπεστάλη, κατεῖχον, καὶ ὁ Θεμιστοκλῆς ἐπελθὼν τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐνταῦθα

[1, 90]   δ' ἐκέλευεν ἀποστέλλειν ὡς τάχιστα ὁ Θεμιστοκλῆς ἐς τὴν Λακεδαίμονα, ἄλλους

[1, 93]   καὶ τοῦ Πειραιῶς τὰ λοιπὰ ὁ Θεμιστοκλῆς οἰκοδομεῖν (ὑπῆρκτο δ' αὐτοῦ

[1, 91]   ἀποστέλλουσιν οὖν, καὶ περὶ αὐτῶν ὁ Θεμιστοκλῆς τοῖς Ἀθηναίοις κρύφα πέμπει

[1, 126]   τῷ Κύλωνι ἐν Δελφοῖς ἀνεῖλεν ὁ θεὸς ἐν τοῦ Διὸς τῇ

[1, 123]   λύσετε πρότεροι, ἅς γε καὶ ὁ θεὸς κελεύων πολεμεῖν νομίζει παραβεβάσθαι,

[1, 29]   τε ὁ Εὐρυτίμου καὶ Ἰσαρχίδας ὁ Ἰσάρχου. ἐπειδὴ δ' ἐγένοντο ἐν

[1, 29]   Ἀριστεὺς ὁ Πελλίχου καὶ Καλλικράτης ὁ Καλλίου καὶ Τιμάνωρ ὁ Τιμάνθους,

[1, 50]   πρὸς τὰ Σύβοτα, οἷ αὐτοῖς ὁ κατὰ γῆν στρατὸς τῶν βαρβάρων

[1, 29]   τὰς ἄλλας ἐπισκευάσαντες. ὡς δὲ ὁ κῆρύξ τε ἀπήγγειλεν οὐδὲν εἰρηναῖον

[1, 45]   ἐστρατήγει δὲ αὐτῶν Λακεδαιμόνιός τε ὁ Κίμωνος καὶ Διότιμος ὁ Στρομβίχου

[1, 32]   δυνάμει περιγενέσθαι, καὶ ἅμα μέγας ὁ κίνδυνος εἰ ἐσόμεθα ὑπ' αὐτοῖς,

[1, 94]   τὴν Μήδων ἀναχώρησιν. ~Παυσανίας δὲ ὁ Κλεομβρότου ἐκ Λακεδαίμονος στρατηγὸς τῶν

[1, 128]   ἐγένετο δὲ τοιόνδε. ἐπειδὴ Παυσανίας ὁ Λακεδαιμόνιος τὸ πρῶτον μεταπεμφθεὶς ὑπὸ

[1, 126]   τούτους, ἤλασε δὲ καὶ Κλεομένης ὁ Λακεδαιμόνιος ὕστερον μετὰ Ἀθηναίων στασιαζόντων,

[1, 51]   αὗται, ὧν ἦρχε Γλαύκων τε ὁ Λεάγρου καὶ Ἀνδοκίδης ὁ Λεωγόρου

[1, 51]   τε ὁ Λεάγρου καὶ Ἀνδοκίδης ὁ Λεωγόρου διὰ τῶν νεκρῶν καὶ

[1, 110]   Αἰγυπτίων οἱ ἕλειοι. Ἰνάρως δὲ ὁ Λιβύων βασιλεύς, ὃς τὰ πάντα

[1, 10]   οἵ τε ποιηταὶ εἰρήκασι καὶ ὁ λόγος κατέχει. Λακεδαιμονίων γὰρ εἰ

[1, 69]   ἐλέγεσθε ἀσφαλεῖς εἶναι, ὧν ἄρα ὁ λόγος τοῦ ἔργου ἐκράτει. τόν

[1, 91]   αὐτῷ οἱ ξυμπρέσβεις, Ἁβρώνιχός τε ὁ Λυσικλέους καὶ Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου,

[1, 91]   τε ὁ Λυσικλέους καὶ Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου, ἀγγέλλοντες ἔχειν ἱκανῶς τὸ

[1, 132]   γε δὴ αὐτοῖς, ὡς λέγεται, ὁ μέλλων τὰς τελευταίας βασιλεῖ ἐπιστολὰς

[1, 85]   καὶ τοῖς ἐναντίοις φοβερώτατα. καὶ ὁ μὲν Ἀρχίδαμος τοιαῦτα εἶπεν· παρελθὼν

[1, 122]   πρὸς τὸ παρατυγχάνον· ἐν ᾧ ὁ μὲν εὐοργήτως αὐτῷ προσομιλήσας βεβαιότερος,

[1, 23]   φυγαὶ τοσαίδε ἀνθρώπων καὶ φόνος, ὁ μὲν κατ' αὐτὸν τὸν πόλεμον,

[1, 109]   καὶ τὰ χρήματα ἄλλως ἀνηλοῦτο, ὁ μὲν Μεγάβαζος καὶ τὰ λοιπὰ

[1, 136]   αὐτῷ οὐ φίλον καταλῦσαι. καὶ ὁ μὲν οὐκ ἔτυχεν ἐπιδημῶν, ὁ

[1, 126]   σίτου τε καὶ ὕδατος ἀπορίᾳ. ὁ μὲν οὖν Κύλων καὶ ὁ

[1, 90]   ἔργον, ἀλλὰ καθαιροῦντας πάντα. καὶ ὁ μὲν ταῦτα διδάξας καὶ ὑπειπὼν

[1, 139]   ἀλλὰ καθελεῖν, καὶ παρελθὼν Περικλῆς ὁ Ξανθίππου, ἀνὴρ κατ' ἐκεῖνον τὸν

[1, 130]   ἄριστα ἕξει ἀμφοτέροις. ~ταῦτα λαβὼν ὁ Παυσανίας τὰ γράμματα, ὢν καὶ

[1, 47]   τῇ Λευκίμμῃ αὐτοῖς τῷ ἀκρωτηρίῳ ὁ πεζὸς ἦν καὶ Ζακυνθίων χίλιοι

[1, 29]   δὲ τῶν μὲν νεῶν Ἀριστεὺς ὁ Πελλίχου καὶ Καλλικράτης ὁ Καλλίου

[1, 93]   λίθοι εἰργασμένοι ἐγκατελέγησαν. μείζων γὰρ ὁ περίβολος πανταχῇ ἐξήχθη τῆς πόλεως,

[1, 102]   πρὸς τοὺς ἐν Ἰθώμῃ ἐμηκύνετο ὁ πόλεμος, ἄλλους τε ἐπεκαλέσαντο ξυμμάχους

[1, 141]   κἂν παρὰ δόξαν, ὅπερ εἰκός, ὁ πόλεμος αὐτοῖς μηκύνηται. μάχῃ μὲν

[1, 81]   νησιώταις. τίς οὖν ἔσται ἡμῶν ὁ πόλεμος; εἰ μὴ γὰρ ἢ

[1, 81]   ἐλπίδι ἐπαιρώμεθα ὡς ταχὺ παυσθήσεται ὁ πόλεμος, ἢν τὴν γῆν αὐτῶν

[1, 21]   ὡς παλαιὰ εἶναι ἀποχρώντως. καὶ ὁ πόλεμος οὗτος, καίπερ τῶν ἀνθρώπων

[1, 83]   χρήματα φέροντες ξύμμαχοι, καὶ ἔστιν ὁ πόλεμος οὐχ ὅπλων τὸ πλέον

[1, 127]   ἐκείνου ξυμφορὰν τὸ μέρος ἔσται ὁ πόλεμος. ὢν γὰρ δυνατώτατος τῶν

[1, 58]   λίμνην ἔδωκε νέμεσθαι, ἕως ἂν ὁ πρὸς Ἀθηναίους πόλεμος ᾖ. καὶ

[1, 44]   τοὺς τούτων ξυμμάχους. ἐδόκει γὰρ ὁ πρὸς Πελοποννησίους πόλεμος καὶ ὣς

[1, 96]   χρημάτων ἡ φορά. ἦν δ' ὁ πρῶτος φόρος ταχθεὶς τετρακόσια τάλαντα

[1, 65]   ἄλλοις ἐκπλεῦσαι, ὅπως ἐπὶ πλέον ὁ σῖτος ἀντίσχῃ, καὶ αὐτὸς ἤθελε

[1, 63]   πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν καὶ Καλλίας ὁ στρατηγός. ~τὸ δὲ ἐκ τοῦ

[1, 45]   τε ὁ Κίμωνος καὶ Διότιμος ὁ Στρομβίχου καὶ Πρωτέας ὁ Ἐπικλέους.

[1, 29]   Καλλικράτης ὁ Καλλίου καὶ Τιμάνωρ ὁ Τιμάνθους, τοῦ δὲ πεζοῦ Ἀρχέτιμός

[1, 62]   τοὺς πολεμίους. Καλλίας δ' αὖ ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς καὶ οἱ

[1, 104]   ἐς Ἀθηναίους γενέσθαι. ~Ἰνάρως δὲ ὁ Ψαμμητίχου, Λίβυς, βασιλεὺς Λιβύων τῶν

Livre, Chap.
[1, 70]	ὑμῶν καὶ ὡς πᾶν διαφέροντας	ὁ	ἀγὼν ἔσται. οἱ μέν γε
[1, 73]	ὑμῖν πόλιν μὴ εὖ βουλευομένοις	ὁ	ἀγὼν καταστήσεται. φαμὲν γὰρ Μαραθῶνί
[1, 60]	τετρακοσίους. ἐστρατήγει δὲ αὐτῶν Ἀριστεὺς	ὁ	Ἀδειμάντου, κατὰ φιλίαν τε αὐτοῦ
[1, 126]	ὁ μὲν οὖν Κύλων καὶ	ὁ	ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐκδιδράσκουσιν· οἱ δ'
[1, 57]	ἤδη διάφοροι ἦσαν, Περδίκκας τε	ὁ	Ἀλεξάνδρου Μακεδόνων βασιλεὺς ἐπεπολέμωτο ξύμμαχος
[1, 43]	τε ὑπουργῶν φίλος μάλιστα καὶ	ὁ	ἀντιστὰς ἐχθρός. καὶ Κερκυραίους τούσδε
[1, 63]	τὸ τεῖχος κατέφυγεν. ~Ἐπαναχωρῶν δὲ	ὁ	Ἀριστεὺς ἀπὸ τῆς διώξεως, ὡς
[1, 61]	αὐτοὺς κατήπειγεν ἡ Ποτείδαια καὶ	ὁ	Ἀριστεὺς παρεληλυθώς, ἀπανίστανται ἐκ τῆς
[1, 18]	δὲ ἔτει μετ' αὐτὴν αὖθις	ὁ	βάρβαρος τῷ μεγάλῳ στόλῳ ἐπὶ
[1, 79]	ἐν τάχει· παρελθὼν δὲ Ἀρχίδαμος	ὁ	βασιλεὺς αὐτῶν, ἀνὴρ καὶ ξυνετὸς
[1, 89]	ἐς Μυκάλην διεφθάρησαν, Λεωτυχίδης μὲν	ὁ	βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων, ὅσπερ ἡγεῖτο
[1, 34]	ἐκ τοῦ εὐθέος μὴ ὑπουργεῖν·	ὁ	γὰρ ἐλαχίστας τὰς μεταμελείας ἐκ
[1, 25]	τινὰ πειρῷντ' ἀπ' αὐτῶν ποιεῖσθαι.	ὁ	δ' αὐτοῖς ἀνεῖλε παραδοῦναι καὶ
[1, 138]	διάνοιαν καὶ ἐκέλευε ποιεῖν οὕτως.	ὁ	δ' ἐν τῷ χρόνῳ ὃν
[1, 122]	μὲν εὐοργήτως αὐτῷ προσομιλήσας βεβαιότερος,	ὁ	δ' ὀργισθεὶς περὶ αὐτὸν οὐκ
[1, 137]	σωτηρίας ἂν τῆς ψυχῆς ἀποστερῆσαι.	~ὁ	δὲ ἀκούσας ἀνίστησί τε αὐτὸν
[1, 118]	θεὸν εἰ πολεμοῦσιν ἄμεινον ἔσται·	ὁ	δὲ ἀνεῖλεν αὐτοῖς, ὡς λέγεται,
[1, 129]	πράσσειν ὡς ἄριστα καὶ πιστότατα.	ὁ	δὲ ἀφικόμενος τά τε ἄλλα
[1, 131]	μή, πόλεμον αὐτῷ Σπαρτιάτας προαγορεύειν.	ὁ	δὲ βουλόμενος ὡς ἥκιστα ὕποπτος
[1, 23]	μὲν κατ' αὐτὸν τὸν πόλεμον,	ὁ	δὲ διὰ τὸ στασιάζειν. τά
[1, 136]	εἴρητο ἄγειν ὅπου ἂν περιτύχωσιν.	~ὁ	δὲ Θεμιστοκλῆς προαισθόμενος φεύγει ἐκ
[1, 134]	ἔπειτα ἔδοξε πλησίον που κατορύξαι.	ὁ	δὲ θεὸς ὁ ἐν Δελφοῖς
[1, 87]	ἐς τὴν ἐκκλησίαν τῶν Λακεδαιμονίων.	ὁ	δέ (κρίνουσι γὰρ βοῇ καὶ
[1, 137]	δ' αὐτῷ χάριν ἀπομνήσεσθαι ἀξίαν.	ὁ	δὲ ναύκληρος ποιεῖ τε ταῦτα
[1, 126]	ἑορτῇ καταλαβεῖν τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν.	ὁ	δὲ παρά τε τοῦ Θεαγένους
[1, 114]	καὶ Ἐπιδαυρίους ἀπέστησαν οἱ Μεγαρῆς.	ὁ	δὲ Περικλῆς πάλιν κατὰ τάχος
[1, 136]	ὁ μὲν οὐκ ἔτυχεν ἐπιδημῶν,	ὁ	δὲ τῆς γυναικὸς ἱκέτης γενόμενος
[1, 24]	τελευταῖα πρὸ τοῦδε τοῦ πολέμου	ὁ	δῆμος αὐτῶν ἐξεδίωξε τοὺς δυνατούς,
[1, 69]	ὑμετέρους ἤδη ξυμμάχους· οὐ γὰρ	ὁ	δουλωσάμενος, ἀλλ' ὁ δυνάμενος μὲν
[1, 69]	οὐ γὰρ ὁ δουλωσάμενος, ἀλλ'	ὁ	δυνάμενος μὲν παῦσαι περιορῶν δὲ
[1, 134]	που κατορύξαι. ὁ δὲ θεὸς	ὁ	ἐν Δελφοῖς τόν τε τάφον
[1, 45]	Διότιμος ὁ Στρομβίχου καὶ Πρωτέας	ὁ	Ἐπικλέους. προεῖπον δὲ αὐτοῖς μὴ
[1, 46]	πόλεις ἑκάστων, Κορινθίων δὲ Ξενοκλείδης	ὁ	Εὐθυκλέους πέμπτος αὐτός. ἐπειδὴ δὲ
[1, 29]	τοῦ δὲ πεζοῦ Ἀρχέτιμός τε	ὁ	Εὐρυτίμου καὶ Ἰσαρχίδας ὁ Ἰσάρχου.
[1, 111]	ἐτελεύτησεν. ~Ἐκ δὲ Θεσσαλίας Ὀρέστης	ὁ	Ἐχεκρατίδου υἱὸς τοῦ Θεσσαλῶν βασιλέως
[1, 128]	αὐτῇ, ὡς ὕστερον ἀνηυρέθη· Παυσανίας	ὁ	ἡγεμὼν τῆς Σπάρτης τούσδε τέ
[1, 138]	διδοὺς ξυνετὸς φαίνεσθαι. Ἦν γὰρ	ὁ	Θεμιστοκλῆς βεβαιότατα δὴ φύσεως ἰσχὺν
[1, 137]	ὕστερον ἀφικνεῖται ἐς Ἔφεσον. καὶ	ὁ	Θεμιστοκλῆς ἐκεῖνόν τε ἐθεράπευσε χρημάτων
[1, 91]	πρέσβεις, ὥσπερ ἐπεστάλη, κατεῖχον, καὶ	ὁ	Θεμιστοκλῆς ἐπελθὼν τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐνταῦθα
[1, 90]	δ' ἐκέλευεν ἀποστέλλειν ὡς τάχιστα	ὁ	Θεμιστοκλῆς ἐς τὴν Λακεδαίμονα, ἄλλους
[1, 93]	καὶ τοῦ Πειραιῶς τὰ λοιπὰ	ὁ	Θεμιστοκλῆς οἰκοδομεῖν (ὑπῆρκτο δ' αὐτοῦ
[1, 91]	ἀποστέλλουσιν οὖν, καὶ περὶ αὐτῶν	ὁ	Θεμιστοκλῆς τοῖς Ἀθηναίοις κρύφα πέμπει
[1, 126]	τῷ Κύλωνι ἐν Δελφοῖς ἀνεῖλεν	ὁ	θεὸς ἐν τοῦ Διὸς τῇ
[1, 123]	λύσετε πρότεροι, ἅς γε καὶ	ὁ	θεὸς κελεύων πολεμεῖν νομίζει παραβεβάσθαι,
[1, 29]	τε ὁ Εὐρυτίμου καὶ Ἰσαρχίδας	ὁ	Ἰσάρχου. ἐπειδὴ δ' ἐγένοντο ἐν
[1, 29]	Ἀριστεὺς ὁ Πελλίχου καὶ Καλλικράτης	ὁ	Καλλίου καὶ Τιμάνωρ ὁ Τιμάνθους,
[1, 50]	πρὸς τὰ Σύβοτα, οἷ αὐτοῖς	ὁ	κατὰ γῆν στρατὸς τῶν βαρβάρων
[1, 29]	τὰς ἄλλας ἐπισκευάσαντες. ὡς δὲ	ὁ	κῆρύξ τε ἀπήγγειλεν οὐδὲν εἰρηναῖον
[1, 45]	ἐστρατήγει δὲ αὐτῶν Λακεδαιμόνιός τε	ὁ	Κίμωνος καὶ Διότιμος ὁ Στρομβίχου
[1, 32]	δυνάμει περιγενέσθαι, καὶ ἅμα μέγας	ὁ	κίνδυνος εἰ ἐσόμεθα ὑπ' αὐτοῖς,
[1, 94]	τὴν Μήδων ἀναχώρησιν. ~Παυσανίας δὲ	ὁ	Κλεομβρότου ἐκ Λακεδαίμονος στρατηγὸς τῶν
[1, 128]	ἐγένετο δὲ τοιόνδε. ἐπειδὴ Παυσανίας	ὁ	Λακεδαιμόνιος τὸ πρῶτον μεταπεμφθεὶς ὑπὸ
[1, 126]	τούτους, ἤλασε δὲ καὶ Κλεομένης	ὁ	Λακεδαιμόνιος ὕστερον μετὰ Ἀθηναίων στασιαζόντων,
[1, 51]	αὗται, ὧν ἦρχε Γλαύκων τε	ὁ	Λεάγρου καὶ Ἀνδοκίδης ὁ Λεωγόρου
[1, 51]	τε ὁ Λεάγρου καὶ Ἀνδοκίδης	ὁ	Λεωγόρου διὰ τῶν νεκρῶν καὶ
[1, 110]	Αἰγυπτίων οἱ ἕλειοι. Ἰνάρως δὲ	ὁ	Λιβύων βασιλεύς, ὃς τὰ πάντα
[1, 10]	οἵ τε ποιηταὶ εἰρήκασι καὶ	ὁ	λόγος κατέχει. Λακεδαιμονίων γὰρ εἰ
[1, 69]	ἐλέγεσθε ἀσφαλεῖς εἶναι, ὧν ἄρα	ὁ	λόγος τοῦ ἔργου ἐκράτει. τόν
[1, 91]	αὐτῷ οἱ ξυμπρέσβεις, Ἁβρώνιχός τε	ὁ	Λυσικλέους καὶ Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου,
[1, 91]	τε ὁ Λυσικλέους καὶ Ἀριστείδης	ὁ	Λυσιμάχου, ἀγγέλλοντες ἔχειν ἱκανῶς τὸ
[1, 132]	γε δὴ αὐτοῖς, ὡς λέγεται,	ὁ	μέλλων τὰς τελευταίας βασιλεῖ ἐπιστολὰς
[1, 85]	καὶ τοῖς ἐναντίοις φοβερώτατα. καὶ	ὁ	μὲν Ἀρχίδαμος τοιαῦτα εἶπεν· παρελθὼν
[1, 122]	πρὸς τὸ παρατυγχάνον· ἐν ᾧ	ὁ	μὲν εὐοργήτως αὐτῷ προσομιλήσας βεβαιότερος,
[1, 23]	φυγαὶ τοσαίδε ἀνθρώπων καὶ φόνος,	ὁ	μὲν κατ' αὐτὸν τὸν πόλεμον,
[1, 109]	καὶ τὰ χρήματα ἄλλως ἀνηλοῦτο,	ὁ	μὲν Μεγάβαζος καὶ τὰ λοιπὰ
[1, 136]	αὐτῷ οὐ φίλον καταλῦσαι. καὶ	ὁ	μὲν οὐκ ἔτυχεν ἐπιδημῶν, ὁ
[1, 126]	σίτου τε καὶ ὕδατος ἀπορίᾳ.	ὁ	μὲν οὖν Κύλων καὶ ὁ
[1, 90]	ἔργον, ἀλλὰ καθαιροῦντας πάντα. καὶ	ὁ	μὲν ταῦτα διδάξας καὶ ὑπειπὼν
[1, 139]	ἀλλὰ καθελεῖν, καὶ παρελθὼν Περικλῆς	ὁ	Ξανθίππου, ἀνὴρ κατ' ἐκεῖνον τὸν
[1, 130]	ἄριστα ἕξει ἀμφοτέροις. ~ταῦτα λαβὼν	ὁ	Παυσανίας τὰ γράμματα, ὢν καὶ
[1, 47]	τῇ Λευκίμμῃ αὐτοῖς τῷ ἀκρωτηρίῳ	ὁ	πεζὸς ἦν καὶ Ζακυνθίων χίλιοι
[1, 29]	δὲ τῶν μὲν νεῶν Ἀριστεὺς	ὁ	Πελλίχου καὶ Καλλικράτης ὁ Καλλίου
[1, 93]	λίθοι εἰργασμένοι ἐγκατελέγησαν. μείζων γὰρ	ὁ	περίβολος πανταχῇ ἐξήχθη τῆς πόλεως,
[1, 102]	πρὸς τοὺς ἐν Ἰθώμῃ ἐμηκύνετο	ὁ	πόλεμος, ἄλλους τε ἐπεκαλέσαντο ξυμμάχους
[1, 141]	κἂν παρὰ δόξαν, ὅπερ εἰκός,	ὁ	πόλεμος αὐτοῖς μηκύνηται. μάχῃ μὲν
[1, 81]	νησιώταις. τίς οὖν ἔσται ἡμῶν	ὁ	πόλεμος; εἰ μὴ γὰρ ἢ
[1, 81]	ἐλπίδι ἐπαιρώμεθα ὡς ταχὺ παυσθήσεται	ὁ	πόλεμος, ἢν τὴν γῆν αὐτῶν
[1, 21]	ὡς παλαιὰ εἶναι ἀποχρώντως. καὶ	ὁ	πόλεμος οὗτος, καίπερ τῶν ἀνθρώπων
[1, 83]	χρήματα φέροντες ξύμμαχοι, καὶ ἔστιν	ὁ	πόλεμος οὐχ ὅπλων τὸ πλέον
[1, 127]	ἐκείνου ξυμφορὰν τὸ μέρος ἔσται	ὁ	πόλεμος. ὢν γὰρ δυνατώτατος τῶν
[1, 58]	λίμνην ἔδωκε νέμεσθαι, ἕως ἂν	ὁ	πρὸς Ἀθηναίους πόλεμος ᾖ. καὶ
[1, 44]	τοὺς τούτων ξυμμάχους. ἐδόκει γὰρ	ὁ	πρὸς Πελοποννησίους πόλεμος καὶ ὣς
[1, 96]	χρημάτων ἡ φορά. ἦν δ'	ὁ	πρῶτος φόρος ταχθεὶς τετρακόσια τάλαντα
[1, 65]	ἄλλοις ἐκπλεῦσαι, ὅπως ἐπὶ πλέον	ὁ	σῖτος ἀντίσχῃ, καὶ αὐτὸς ἤθελε
[1, 63]	πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν καὶ Καλλίας	ὁ	στρατηγός. ~τὸ δὲ ἐκ τοῦ
[1, 45]	τε ὁ Κίμωνος καὶ Διότιμος	ὁ	Στρομβίχου καὶ Πρωτέας ὁ Ἐπικλέους.
[1, 29]	Καλλικράτης ὁ Καλλίου καὶ Τιμάνωρ	ὁ	Τιμάνθους, τοῦ δὲ πεζοῦ Ἀρχέτιμός
[1, 62]	τοὺς πολεμίους. Καλλίας δ' αὖ	ὁ	τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς καὶ οἱ
[1, 104]	ἐς Ἀθηναίους γενέσθαι. ~Ἰνάρως δὲ	ὁ	Ψαμμητίχου, Λίβυς, βασιλεὺς Λιβύων τῶν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/09/2005