Alphabétiquement     [«   »]
ξυντυχία 1
ξυνῴκισαν 1
ξυνῳκοδομημένοι 1
ὁ 89
1
5
12
Fréquences     [«    »]
87 αὐτοῖς
83 εἰ
86 ἐκ
89 ὁ
91 δ
97 ἂν
97 τὰς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I


Livre, Chap.
[1, 70]   ὑμῶν καὶ ὡς πᾶν διαφέροντας     ἀγὼν ἔσται. οἱ μέν γε
[1, 73]   ὑμῖν πόλιν μὴ εὖ βουλευομένοις     ἀγὼν καταστήσεται. φαμὲν γὰρ Μαραθῶνί
[1, 60]   τετρακοσίους. ἐστρατήγει δὲ αὐτῶν Ἀριστεὺς     Ἀδειμάντου, κατὰ φιλίαν τε αὐτοῦ
[1, 126]   μὲν οὖν Κύλων καὶ     ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐκδιδράσκουσιν· οἱ δ'
[1, 57]   ἤδη διάφοροι ἦσαν, Περδίκκας τε     Ἀλεξάνδρου Μακεδόνων βασιλεὺς ἐπεπολέμωτο ξύμμαχος
[1, 43]   τε ὑπουργῶν φίλος μάλιστα καὶ     ἀντιστὰς ἐχθρός. καὶ Κερκυραίους τούσδε
[1, 63]   τὸ τεῖχος κατέφυγεν. ~Ἐπαναχωρῶν δὲ     Ἀριστεὺς ἀπὸ τῆς διώξεως, ὡς
[1, 61]   αὐτοὺς κατήπειγεν Ποτείδαια καὶ     Ἀριστεὺς παρεληλυθώς, ἀπανίστανται ἐκ τῆς
[1, 18]   δὲ ἔτει μετ' αὐτὴν αὖθις     βάρβαρος τῷ μεγάλῳ στόλῳ ἐπὶ
[1, 79]   ἐν τάχει· παρελθὼν δὲ Ἀρχίδαμος     βασιλεὺς αὐτῶν, ἀνὴρ καὶ ξυνετὸς
[1, 89]   ἐς Μυκάλην διεφθάρησαν, Λεωτυχίδης μὲν     βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων, ὅσπερ ἡγεῖτο
[1, 34]   ἐκ τοῦ εὐθέος μὴ ὑπουργεῖν·     γὰρ ἐλαχίστας τὰς μεταμελείας ἐκ
[1, 25]   τινὰ πειρῷντ' ἀπ' αὐτῶν ποιεῖσθαι.     δ' αὐτοῖς ἀνεῖλε παραδοῦναι καὶ
[1, 138]   διάνοιαν καὶ ἐκέλευε ποιεῖν οὕτως.     δ' ἐν τῷ χρόνῳ ὃν
[1, 122]   μὲν εὐοργήτως αὐτῷ προσομιλήσας βεβαιότερος,     δ' ὀργισθεὶς περὶ αὐτὸν οὐκ
[1, 137]   σωτηρίας ἂν τῆς ψυχῆς ἀποστερῆσαι.  ~ὁ   δὲ ἀκούσας ἀνίστησί τε αὐτὸν
[1, 118]   θεὸν εἰ πολεμοῦσιν ἄμεινον ἔσται·     δὲ ἀνεῖλεν αὐτοῖς, ὡς λέγεται,
[1, 129]   πράσσειν ὡς ἄριστα καὶ πιστότατα.     δὲ ἀφικόμενος τά τε ἄλλα
[1, 131]   μή, πόλεμον αὐτῷ Σπαρτιάτας προαγορεύειν.     δὲ βουλόμενος ὡς ἥκιστα ὕποπτος
[1, 23]   μὲν κατ' αὐτὸν τὸν πόλεμον,     δὲ διὰ τὸ στασιάζειν. τά
[1, 136]   εἴρητο ἄγειν ὅπου ἂν περιτύχωσιν.  ~ὁ   δὲ Θεμιστοκλῆς προαισθόμενος φεύγει ἐκ
[1, 134]   ἔπειτα ἔδοξε πλησίον που κατορύξαι.     δὲ θεὸς ἐν Δελφοῖς
[1, 87]   ἐς τὴν ἐκκλησίαν τῶν Λακεδαιμονίων.     δέ (κρίνουσι γὰρ βοῇ καὶ
[1, 137]   δ' αὐτῷ χάριν ἀπομνήσεσθαι ἀξίαν.     δὲ ναύκληρος ποιεῖ τε ταῦτα
[1, 126]   ἑορτῇ καταλαβεῖν τὴν Ἀθηναίων ἀκρόπολιν.     δὲ παρά τε τοῦ Θεαγένους
[1, 114]   καὶ Ἐπιδαυρίους ἀπέστησαν οἱ Μεγαρῆς.     δὲ Περικλῆς πάλιν κατὰ τάχος
[1, 136]   μὲν οὐκ ἔτυχεν ἐπιδημῶν,     δὲ τῆς γυναικὸς ἱκέτης γενόμενος
[1, 24]   τελευταῖα πρὸ τοῦδε τοῦ πολέμου     δῆμος αὐτῶν ἐξεδίωξε τοὺς δυνατούς,
[1, 69]   ὑμετέρους ἤδη ξυμμάχους· οὐ γὰρ     δουλωσάμενος, ἀλλ' δυνάμενος μὲν
[1, 69]   οὐ γὰρ δουλωσάμενος, ἀλλ'     δυνάμενος μὲν παῦσαι περιορῶν δὲ
[1, 134]   που κατορύξαι. δὲ θεὸς     ἐν Δελφοῖς τόν τε τάφον
[1, 45]   Διότιμος Στρομβίχου καὶ Πρωτέας     Ἐπικλέους. προεῖπον δὲ αὐτοῖς μὴ
[1, 46]   πόλεις ἑκάστων, Κορινθίων δὲ Ξενοκλείδης     Εὐθυκλέους πέμπτος αὐτός. ἐπειδὴ δὲ
[1, 29]   τοῦ δὲ πεζοῦ Ἀρχέτιμός τε     Εὐρυτίμου καὶ Ἰσαρχίδας Ἰσάρχου.
[1, 111]   ἐτελεύτησεν. ~Ἐκ δὲ Θεσσαλίας Ὀρέστης     Ἐχεκρατίδου υἱὸς τοῦ Θεσσαλῶν βασιλέως
[1, 128]   αὐτῇ, ὡς ὕστερον ἀνηυρέθη· Παυσανίας     ἡγεμὼν τῆς Σπάρτης τούσδε τέ
[1, 138]   διδοὺς ξυνετὸς φαίνεσθαι. Ἦν γὰρ     Θεμιστοκλῆς βεβαιότατα δὴ φύσεως ἰσχὺν
[1, 137]   ὕστερον ἀφικνεῖται ἐς Ἔφεσον. καὶ     Θεμιστοκλῆς ἐκεῖνόν τε ἐθεράπευσε χρημάτων
[1, 91]   πρέσβεις, ὥσπερ ἐπεστάλη, κατεῖχον, καὶ     Θεμιστοκλῆς ἐπελθὼν τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐνταῦθα
[1, 90]   δ' ἐκέλευεν ἀποστέλλειν ὡς τάχιστα     Θεμιστοκλῆς ἐς τὴν Λακεδαίμονα, ἄλλους
[1, 93]   καὶ τοῦ Πειραιῶς τὰ λοιπὰ     Θεμιστοκλῆς οἰκοδομεῖν (ὑπῆρκτο δ' αὐτοῦ
[1, 91]   ἀποστέλλουσιν οὖν, καὶ περὶ αὐτῶν     Θεμιστοκλῆς τοῖς Ἀθηναίοις κρύφα πέμπει
[1, 126]   τῷ Κύλωνι ἐν Δελφοῖς ἀνεῖλεν     θεὸς ἐν τοῦ Διὸς τῇ
[1, 123]   λύσετε πρότεροι, ἅς γε καὶ     θεὸς κελεύων πολεμεῖν νομίζει παραβεβάσθαι,
[1, 29]   τε Εὐρυτίμου καὶ Ἰσαρχίδας     Ἰσάρχου. ἐπειδὴ δ' ἐγένοντο ἐν
[1, 29]   Ἀριστεὺς Πελλίχου καὶ Καλλικράτης     Καλλίου καὶ Τιμάνωρ Τιμάνθους,
[1, 50]   πρὸς τὰ Σύβοτα, οἷ αὐτοῖς     κατὰ γῆν στρατὸς τῶν βαρβάρων
[1, 29]   τὰς ἄλλας ἐπισκευάσαντες. ὡς δὲ     κῆρύξ τε ἀπήγγειλεν οὐδὲν εἰρηναῖον
[1, 45]   ἐστρατήγει δὲ αὐτῶν Λακεδαιμόνιός τε     Κίμωνος καὶ Διότιμος Στρομβίχου
[1, 32]   δυνάμει περιγενέσθαι, καὶ ἅμα μέγας     κίνδυνος εἰ ἐσόμεθα ὑπ' αὐτοῖς,
[1, 94]   τὴν Μήδων ἀναχώρησιν. ~Παυσανίας δὲ     Κλεομβρότου ἐκ Λακεδαίμονος στρατηγὸς τῶν
[1, 128]   ἐγένετο δὲ τοιόνδε. ἐπειδὴ Παυσανίας     Λακεδαιμόνιος τὸ πρῶτον μεταπεμφθεὶς ὑπὸ
[1, 126]   τούτους, ἤλασε δὲ καὶ Κλεομένης     Λακεδαιμόνιος ὕστερον μετὰ Ἀθηναίων στασιαζόντων,
[1, 51]   αὗται, ὧν ἦρχε Γλαύκων τε     Λεάγρου καὶ Ἀνδοκίδης Λεωγόρου
[1, 51]   τε Λεάγρου καὶ Ἀνδοκίδης     Λεωγόρου διὰ τῶν νεκρῶν καὶ
[1, 110]   Αἰγυπτίων οἱ ἕλειοι. Ἰνάρως δὲ     Λιβύων βασιλεύς, ὃς τὰ πάντα
[1, 10]   οἵ τε ποιηταὶ εἰρήκασι καὶ     λόγος κατέχει. Λακεδαιμονίων γὰρ εἰ
[1, 69]   ἐλέγεσθε ἀσφαλεῖς εἶναι, ὧν ἄρα     λόγος τοῦ ἔργου ἐκράτει. τόν
[1, 91]   αὐτῷ οἱ ξυμπρέσβεις, Ἁβρώνιχός τε     Λυσικλέους καὶ Ἀριστείδης Λυσιμάχου,
[1, 91]   τε Λυσικλέους καὶ Ἀριστείδης     Λυσιμάχου, ἀγγέλλοντες ἔχειν ἱκανῶς τὸ
[1, 132]   γε δὴ αὐτοῖς, ὡς λέγεται,     μέλλων τὰς τελευταίας βασιλεῖ ἐπιστολὰς
[1, 85]   καὶ τοῖς ἐναντίοις φοβερώτατα. καὶ     μὲν Ἀρχίδαμος τοιαῦτα εἶπεν· παρελθὼν
[1, 122]   πρὸς τὸ παρατυγχάνον· ἐν     μὲν εὐοργήτως αὐτῷ προσομιλήσας βεβαιότερος,
[1, 23]   φυγαὶ τοσαίδε ἀνθρώπων καὶ φόνος,     μὲν κατ' αὐτὸν τὸν πόλεμον,
[1, 109]   καὶ τὰ χρήματα ἄλλως ἀνηλοῦτο,     μὲν Μεγάβαζος καὶ τὰ λοιπὰ
[1, 136]   αὐτῷ οὐ φίλον καταλῦσαι. καὶ     μὲν οὐκ ἔτυχεν ἐπιδημῶν,
[1, 126]   σίτου τε καὶ ὕδατος ἀπορίᾳ.     μὲν οὖν Κύλων καὶ
[1, 90]   ἔργον, ἀλλὰ καθαιροῦντας πάντα. καὶ     μὲν ταῦτα διδάξας καὶ ὑπειπὼν
[1, 139]   ἀλλὰ καθελεῖν, καὶ παρελθὼν Περικλῆς     Ξανθίππου, ἀνὴρ κατ' ἐκεῖνον τὸν
[1, 130]   ἄριστα ἕξει ἀμφοτέροις. ~ταῦτα λαβὼν     Παυσανίας τὰ γράμματα, ὢν καὶ
[1, 47]   τῇ Λευκίμμῃ αὐτοῖς τῷ ἀκρωτηρίῳ     πεζὸς ἦν καὶ Ζακυνθίων χίλιοι
[1, 29]   δὲ τῶν μὲν νεῶν Ἀριστεὺς     Πελλίχου καὶ Καλλικράτης Καλλίου
[1, 93]   λίθοι εἰργασμένοι ἐγκατελέγησαν. μείζων γὰρ     περίβολος πανταχῇ ἐξήχθη τῆς πόλεως,
[1, 102]   πρὸς τοὺς ἐν Ἰθώμῃ ἐμηκύνετο     πόλεμος, ἄλλους τε ἐπεκαλέσαντο ξυμμάχους
[1, 141]   κἂν παρὰ δόξαν, ὅπερ εἰκός,     πόλεμος αὐτοῖς μηκύνηται. μάχῃ μὲν
[1, 81]   νησιώταις. τίς οὖν ἔσται ἡμῶν     πόλεμος; εἰ μὴ γὰρ
[1, 81]   ἐλπίδι ἐπαιρώμεθα ὡς ταχὺ παυσθήσεται     πόλεμος, ἢν τὴν γῆν αὐτῶν
[1, 21]   ὡς παλαιὰ εἶναι ἀποχρώντως. καὶ     πόλεμος οὗτος, καίπερ τῶν ἀνθρώπων
[1, 83]   χρήματα φέροντες ξύμμαχοι, καὶ ἔστιν     πόλεμος οὐχ ὅπλων τὸ πλέον
[1, 127]   ἐκείνου ξυμφορὰν τὸ μέρος ἔσται     πόλεμος. ὢν γὰρ δυνατώτατος τῶν
[1, 58]   λίμνην ἔδωκε νέμεσθαι, ἕως ἂν     πρὸς Ἀθηναίους πόλεμος ᾖ. καὶ
[1, 44]   τοὺς τούτων ξυμμάχους. ἐδόκει γὰρ     πρὸς Πελοποννησίους πόλεμος καὶ ὣς
[1, 96]   χρημάτων φορά. ἦν δ'     πρῶτος φόρος ταχθεὶς τετρακόσια τάλαντα
[1, 65]   ἄλλοις ἐκπλεῦσαι, ὅπως ἐπὶ πλέον     σῖτος ἀντίσχῃ, καὶ αὐτὸς ἤθελε
[1, 63]   πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν καὶ Καλλίας     στρατηγός. ~τὸ δὲ ἐκ τοῦ
[1, 45]   τε Κίμωνος καὶ Διότιμος     Στρομβίχου καὶ Πρωτέας Ἐπικλέους.
[1, 29]   Καλλικράτης Καλλίου καὶ Τιμάνωρ     Τιμάνθους, τοῦ δὲ πεζοῦ Ἀρχέτιμός
[1, 62]   τοὺς πολεμίους. Καλλίας δ' αὖ     τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς καὶ οἱ
[1, 104]   ἐς Ἀθηναίους γενέσθαι. ~Ἰνάρως δὲ     Ψαμμητίχου, Λίβυς, βασιλεὺς Λιβύων τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005