Livre, Chap. |
[1, 70] |
ὑμῶν
καὶ
ὡς
πᾶν
διαφέροντας
|
ὁ |
ἀγὼν
ἔσται.
οἱ
μέν
γε |
[1, 73] |
ὑμῖν
πόλιν
μὴ
εὖ
βουλευομένοις
|
ὁ |
ἀγὼν
καταστήσεται.
φαμὲν
γὰρ
Μαραθῶνί |
[1, 60] |
τετρακοσίους.
ἐστρατήγει
δὲ
αὐτῶν
Ἀριστεὺς
|
ὁ |
Ἀδειμάντου,
κατὰ
φιλίαν
τε
αὐτοῦ |
[1, 126] |
ὁ
μὲν
οὖν
Κύλων
καὶ
|
ὁ |
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
ἐκδιδράσκουσιν·
οἱ
δ' |
[1, 57] |
ἤδη
διάφοροι
ἦσαν,
Περδίκκας
τε
|
ὁ |
Ἀλεξάνδρου
Μακεδόνων
βασιλεὺς
ἐπεπολέμωτο
ξύμμαχος |
[1, 43] |
τε
ὑπουργῶν
φίλος
μάλιστα
καὶ
|
ὁ |
ἀντιστὰς
ἐχθρός.
καὶ
Κερκυραίους
τούσδε |
[1, 63] |
τὸ
τεῖχος
κατέφυγεν.
~Ἐπαναχωρῶν
δὲ
|
ὁ |
Ἀριστεὺς
ἀπὸ
τῆς
διώξεως,
ὡς |
[1, 61] |
αὐτοὺς
κατήπειγεν
ἡ
Ποτείδαια
καὶ
|
ὁ |
Ἀριστεὺς
παρεληλυθώς,
ἀπανίστανται
ἐκ
τῆς |
[1, 18] |
δὲ
ἔτει
μετ'
αὐτὴν
αὖθις
|
ὁ |
βάρβαρος
τῷ
μεγάλῳ
στόλῳ
ἐπὶ |
[1, 79] |
ἐν
τάχει·
παρελθὼν
δὲ
Ἀρχίδαμος
|
ὁ |
βασιλεὺς
αὐτῶν,
ἀνὴρ
καὶ
ξυνετὸς |
[1, 89] |
ἐς
Μυκάλην
διεφθάρησαν,
Λεωτυχίδης
μὲν
|
ὁ |
βασιλεὺς
τῶν
Λακεδαιμονίων,
ὅσπερ
ἡγεῖτο |
[1, 34] |
ἐκ
τοῦ
εὐθέος
μὴ
ὑπουργεῖν·
|
ὁ |
γὰρ
ἐλαχίστας
τὰς
μεταμελείας
ἐκ |
[1, 25] |
τινὰ
πειρῷντ'
ἀπ'
αὐτῶν
ποιεῖσθαι.
|
ὁ |
δ'
αὐτοῖς
ἀνεῖλε
παραδοῦναι
καὶ |
[1, 138] |
διάνοιαν
καὶ
ἐκέλευε
ποιεῖν
οὕτως.
|
ὁ |
δ'
ἐν
τῷ
χρόνῳ
ὃν |
[1, 122] |
μὲν
εὐοργήτως
αὐτῷ
προσομιλήσας
βεβαιότερος,
|
ὁ |
δ'
ὀργισθεὶς
περὶ
αὐτὸν
οὐκ |
[1, 137] |
σωτηρίας
ἂν
τῆς
ψυχῆς
ἀποστερῆσαι.
|
~ὁ |
δὲ
ἀκούσας
ἀνίστησί
τε
αὐτὸν |
[1, 118] |
θεὸν
εἰ
πολεμοῦσιν
ἄμεινον
ἔσται·
|
ὁ |
δὲ
ἀνεῖλεν
αὐτοῖς,
ὡς
λέγεται, |
[1, 129] |
πράσσειν
ὡς
ἄριστα
καὶ
πιστότατα.
|
ὁ |
δὲ
ἀφικόμενος
τά
τε
ἄλλα |
[1, 131] |
μή,
πόλεμον
αὐτῷ
Σπαρτιάτας
προαγορεύειν.
|
ὁ |
δὲ
βουλόμενος
ὡς
ἥκιστα
ὕποπτος |
[1, 23] |
μὲν
κατ'
αὐτὸν
τὸν
πόλεμον,
|
ὁ |
δὲ
διὰ
τὸ
στασιάζειν.
τά |
[1, 136] |
εἴρητο
ἄγειν
ὅπου
ἂν
περιτύχωσιν.
|
~ὁ |
δὲ
Θεμιστοκλῆς
προαισθόμενος
φεύγει
ἐκ |
[1, 134] |
ἔπειτα
ἔδοξε
πλησίον
που
κατορύξαι.
|
ὁ |
δὲ
θεὸς
ὁ
ἐν
Δελφοῖς |
[1, 87] |
ἐς
τὴν
ἐκκλησίαν
τῶν
Λακεδαιμονίων.
|
ὁ |
δέ
(κρίνουσι
γὰρ
βοῇ
καὶ |
[1, 137] |
δ'
αὐτῷ
χάριν
ἀπομνήσεσθαι
ἀξίαν.
|
ὁ |
δὲ
ναύκληρος
ποιεῖ
τε
ταῦτα |
[1, 126] |
ἑορτῇ
καταλαβεῖν
τὴν
Ἀθηναίων
ἀκρόπολιν.
|
ὁ |
δὲ
παρά
τε
τοῦ
Θεαγένους |
[1, 114] |
καὶ
Ἐπιδαυρίους
ἀπέστησαν
οἱ
Μεγαρῆς.
|
ὁ |
δὲ
Περικλῆς
πάλιν
κατὰ
τάχος |
[1, 136] |
ὁ
μὲν
οὐκ
ἔτυχεν
ἐπιδημῶν,
|
ὁ |
δὲ
τῆς
γυναικὸς
ἱκέτης
γενόμενος |
[1, 24] |
τελευταῖα
πρὸ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
|
ὁ |
δῆμος
αὐτῶν
ἐξεδίωξε
τοὺς
δυνατούς, |
[1, 69] |
ὑμετέρους
ἤδη
ξυμμάχους·
οὐ
γὰρ
|
ὁ |
δουλωσάμενος,
ἀλλ'
ὁ
δυνάμενος
μὲν |
[1, 69] |
οὐ
γὰρ
ὁ
δουλωσάμενος,
ἀλλ'
|
ὁ |
δυνάμενος
μὲν
παῦσαι
περιορῶν
δὲ |
[1, 134] |
που
κατορύξαι.
ὁ
δὲ
θεὸς
|
ὁ |
ἐν
Δελφοῖς
τόν
τε
τάφον |
[1, 45] |
Διότιμος
ὁ
Στρομβίχου
καὶ
Πρωτέας
|
ὁ |
Ἐπικλέους.
προεῖπον
δὲ
αὐτοῖς
μὴ |
[1, 46] |
πόλεις
ἑκάστων,
Κορινθίων
δὲ
Ξενοκλείδης
|
ὁ |
Εὐθυκλέους
πέμπτος
αὐτός.
ἐπειδὴ
δὲ |
[1, 29] |
τοῦ
δὲ
πεζοῦ
Ἀρχέτιμός
τε
|
ὁ |
Εὐρυτίμου
καὶ
Ἰσαρχίδας
ὁ
Ἰσάρχου. |
[1, 111] |
ἐτελεύτησεν.
~Ἐκ
δὲ
Θεσσαλίας
Ὀρέστης
|
ὁ |
Ἐχεκρατίδου
υἱὸς
τοῦ
Θεσσαλῶν
βασιλέως |
[1, 128] |
αὐτῇ,
ὡς
ὕστερον
ἀνηυρέθη·
Παυσανίας
|
ὁ |
ἡγεμὼν
τῆς
Σπάρτης
τούσδε
τέ |
[1, 138] |
διδοὺς
ξυνετὸς
φαίνεσθαι.
Ἦν
γὰρ
|
ὁ |
Θεμιστοκλῆς
βεβαιότατα
δὴ
φύσεως
ἰσχὺν |
[1, 137] |
ὕστερον
ἀφικνεῖται
ἐς
Ἔφεσον.
καὶ
|
ὁ |
Θεμιστοκλῆς
ἐκεῖνόν
τε
ἐθεράπευσε
χρημάτων |
[1, 91] |
πρέσβεις,
ὥσπερ
ἐπεστάλη,
κατεῖχον,
καὶ
|
ὁ |
Θεμιστοκλῆς
ἐπελθὼν
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
ἐνταῦθα |
[1, 90] |
δ'
ἐκέλευεν
ἀποστέλλειν
ὡς
τάχιστα
|
ὁ |
Θεμιστοκλῆς
ἐς
τὴν
Λακεδαίμονα,
ἄλλους |
[1, 93] |
καὶ
τοῦ
Πειραιῶς
τὰ
λοιπὰ
|
ὁ |
Θεμιστοκλῆς
οἰκοδομεῖν
(ὑπῆρκτο
δ'
αὐτοῦ |
[1, 91] |
ἀποστέλλουσιν
οὖν,
καὶ
περὶ
αὐτῶν
|
ὁ |
Θεμιστοκλῆς
τοῖς
Ἀθηναίοις
κρύφα
πέμπει |
[1, 126] |
τῷ
Κύλωνι
ἐν
Δελφοῖς
ἀνεῖλεν
|
ὁ |
θεὸς
ἐν
τοῦ
Διὸς
τῇ |
[1, 123] |
λύσετε
πρότεροι,
ἅς
γε
καὶ
|
ὁ |
θεὸς
κελεύων
πολεμεῖν
νομίζει
παραβεβάσθαι, |
[1, 29] |
τε
ὁ
Εὐρυτίμου
καὶ
Ἰσαρχίδας
|
ὁ |
Ἰσάρχου.
ἐπειδὴ
δ'
ἐγένοντο
ἐν |
[1, 29] |
Ἀριστεὺς
ὁ
Πελλίχου
καὶ
Καλλικράτης
|
ὁ |
Καλλίου
καὶ
Τιμάνωρ
ὁ
Τιμάνθους, |
[1, 50] |
πρὸς
τὰ
Σύβοτα,
οἷ
αὐτοῖς
|
ὁ |
κατὰ
γῆν
στρατὸς
τῶν
βαρβάρων |
[1, 29] |
τὰς
ἄλλας
ἐπισκευάσαντες.
ὡς
δὲ
|
ὁ |
κῆρύξ
τε
ἀπήγγειλεν
οὐδὲν
εἰρηναῖον |
[1, 45] |
ἐστρατήγει
δὲ
αὐτῶν
Λακεδαιμόνιός
τε
|
ὁ |
Κίμωνος
καὶ
Διότιμος
ὁ
Στρομβίχου |
[1, 32] |
δυνάμει
περιγενέσθαι,
καὶ
ἅμα
μέγας
|
ὁ |
κίνδυνος
εἰ
ἐσόμεθα
ὑπ'
αὐτοῖς, |
[1, 94] |
τὴν
Μήδων
ἀναχώρησιν.
~Παυσανίας
δὲ
|
ὁ |
Κλεομβρότου
ἐκ
Λακεδαίμονος
στρατηγὸς
τῶν |
[1, 128] |
ἐγένετο
δὲ
τοιόνδε.
ἐπειδὴ
Παυσανίας
|
ὁ |
Λακεδαιμόνιος
τὸ
πρῶτον
μεταπεμφθεὶς
ὑπὸ |
[1, 126] |
τούτους,
ἤλασε
δὲ
καὶ
Κλεομένης
|
ὁ |
Λακεδαιμόνιος
ὕστερον
μετὰ
Ἀθηναίων
στασιαζόντων, |
[1, 51] |
αὗται,
ὧν
ἦρχε
Γλαύκων
τε
|
ὁ |
Λεάγρου
καὶ
Ἀνδοκίδης
ὁ
Λεωγόρου |
[1, 51] |
τε
ὁ
Λεάγρου
καὶ
Ἀνδοκίδης
|
ὁ |
Λεωγόρου
διὰ
τῶν
νεκρῶν
καὶ |
[1, 110] |
Αἰγυπτίων
οἱ
ἕλειοι.
Ἰνάρως
δὲ
|
ὁ |
Λιβύων
βασιλεύς,
ὃς
τὰ
πάντα |
[1, 10] |
οἵ
τε
ποιηταὶ
εἰρήκασι
καὶ
|
ὁ |
λόγος
κατέχει.
Λακεδαιμονίων
γὰρ
εἰ |
[1, 69] |
ἐλέγεσθε
ἀσφαλεῖς
εἶναι,
ὧν
ἄρα
|
ὁ |
λόγος
τοῦ
ἔργου
ἐκράτει.
τόν |
[1, 91] |
αὐτῷ
οἱ
ξυμπρέσβεις,
Ἁβρώνιχός
τε
|
ὁ |
Λυσικλέους
καὶ
Ἀριστείδης
ὁ
Λυσιμάχου, |
[1, 91] |
τε
ὁ
Λυσικλέους
καὶ
Ἀριστείδης
|
ὁ |
Λυσιμάχου,
ἀγγέλλοντες
ἔχειν
ἱκανῶς
τὸ |
[1, 132] |
γε
δὴ
αὐτοῖς,
ὡς
λέγεται,
|
ὁ |
μέλλων
τὰς
τελευταίας
βασιλεῖ
ἐπιστολὰς |
[1, 85] |
καὶ
τοῖς
ἐναντίοις
φοβερώτατα.
καὶ
|
ὁ |
μὲν
Ἀρχίδαμος
τοιαῦτα
εἶπεν·
παρελθὼν |
[1, 122] |
πρὸς
τὸ
παρατυγχάνον·
ἐν
ᾧ
|
ὁ |
μὲν
εὐοργήτως
αὐτῷ
προσομιλήσας
βεβαιότερος, |
[1, 23] |
φυγαὶ
τοσαίδε
ἀνθρώπων
καὶ
φόνος,
|
ὁ |
μὲν
κατ'
αὐτὸν
τὸν
πόλεμον, |
[1, 109] |
καὶ
τὰ
χρήματα
ἄλλως
ἀνηλοῦτο,
|
ὁ |
μὲν
Μεγάβαζος
καὶ
τὰ
λοιπὰ |
[1, 136] |
αὐτῷ
οὐ
φίλον
καταλῦσαι.
καὶ
|
ὁ |
μὲν
οὐκ
ἔτυχεν
ἐπιδημῶν,
ὁ |
[1, 126] |
σίτου
τε
καὶ
ὕδατος
ἀπορίᾳ.
|
ὁ |
μὲν
οὖν
Κύλων
καὶ
ὁ |
[1, 90] |
ἔργον,
ἀλλὰ
καθαιροῦντας
πάντα.
καὶ
|
ὁ |
μὲν
ταῦτα
διδάξας
καὶ
ὑπειπὼν |
[1, 139] |
ἀλλὰ
καθελεῖν,
καὶ
παρελθὼν
Περικλῆς
|
ὁ |
Ξανθίππου,
ἀνὴρ
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν |
[1, 130] |
ἄριστα
ἕξει
ἀμφοτέροις.
~ταῦτα
λαβὼν
|
ὁ |
Παυσανίας
τὰ
γράμματα,
ὢν
καὶ |
[1, 47] |
τῇ
Λευκίμμῃ
αὐτοῖς
τῷ
ἀκρωτηρίῳ
|
ὁ |
πεζὸς
ἦν
καὶ
Ζακυνθίων
χίλιοι |
[1, 29] |
δὲ
τῶν
μὲν
νεῶν
Ἀριστεὺς
|
ὁ |
Πελλίχου
καὶ
Καλλικράτης
ὁ
Καλλίου |
[1, 93] |
λίθοι
εἰργασμένοι
ἐγκατελέγησαν.
μείζων
γὰρ
|
ὁ |
περίβολος
πανταχῇ
ἐξήχθη
τῆς
πόλεως, |
[1, 102] |
πρὸς
τοὺς
ἐν
Ἰθώμῃ
ἐμηκύνετο
|
ὁ |
πόλεμος,
ἄλλους
τε
ἐπεκαλέσαντο
ξυμμάχους |
[1, 141] |
κἂν
παρὰ
δόξαν,
ὅπερ
εἰκός,
|
ὁ |
πόλεμος
αὐτοῖς
μηκύνηται.
μάχῃ
μὲν |
[1, 81] |
νησιώταις.
τίς
οὖν
ἔσται
ἡμῶν
|
ὁ |
πόλεμος;
εἰ
μὴ
γὰρ
ἢ |
[1, 81] |
ἐλπίδι
ἐπαιρώμεθα
ὡς
ταχὺ
παυσθήσεται
|
ὁ |
πόλεμος,
ἢν
τὴν
γῆν
αὐτῶν |
[1, 21] |
ὡς
παλαιὰ
εἶναι
ἀποχρώντως.
καὶ
|
ὁ |
πόλεμος
οὗτος,
καίπερ
τῶν
ἀνθρώπων |
[1, 83] |
χρήματα
φέροντες
ξύμμαχοι,
καὶ
ἔστιν
|
ὁ |
πόλεμος
οὐχ
ὅπλων
τὸ
πλέον |
[1, 127] |
ἐκείνου
ξυμφορὰν
τὸ
μέρος
ἔσται
|
ὁ |
πόλεμος.
ὢν
γὰρ
δυνατώτατος
τῶν |
[1, 58] |
λίμνην
ἔδωκε
νέμεσθαι,
ἕως
ἂν
|
ὁ |
πρὸς
Ἀθηναίους
πόλεμος
ᾖ.
καὶ |
[1, 44] |
τοὺς
τούτων
ξυμμάχους.
ἐδόκει
γὰρ
|
ὁ |
πρὸς
Πελοποννησίους
πόλεμος
καὶ
ὣς |
[1, 96] |
χρημάτων
ἡ
φορά.
ἦν
δ'
|
ὁ |
πρῶτος
φόρος
ταχθεὶς
τετρακόσια
τάλαντα |
[1, 65] |
ἄλλοις
ἐκπλεῦσαι,
ὅπως
ἐπὶ
πλέον
|
ὁ |
σῖτος
ἀντίσχῃ,
καὶ
αὐτὸς
ἤθελε |
[1, 63] |
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
καὶ
Καλλίας
|
ὁ |
στρατηγός.
~τὸ
δὲ
ἐκ
τοῦ |
[1, 45] |
τε
ὁ
Κίμωνος
καὶ
Διότιμος
|
ὁ |
Στρομβίχου
καὶ
Πρωτέας
ὁ
Ἐπικλέους. |
[1, 29] |
Καλλικράτης
ὁ
Καλλίου
καὶ
Τιμάνωρ
|
ὁ |
Τιμάνθους,
τοῦ
δὲ
πεζοῦ
Ἀρχέτιμός |
[1, 62] |
τοὺς
πολεμίους.
Καλλίας
δ'
αὖ
|
ὁ |
τῶν
Ἀθηναίων
στρατηγὸς
καὶ
οἱ |
[1, 104] |
ἐς
Ἀθηναίους
γενέσθαι.
~Ἰνάρως
δὲ
|
ὁ |
Ψαμμητίχου,
Λίβυς,
βασιλεὺς
Λιβύων
τῶν |