Livre, Chap. |
[1, 87] |
δοκοῦσι
λελύσθαι
αἱ
σπονδαὶ
καὶ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
ἀδικεῖν,
ἀναστήτω
ἐς
ἐκεῖνο |
[1, 57] |
πόλεμον
μετ'
αὐτῶν
ποιεῖσθαι.
ὧν
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
αἰσθόμενοι
καὶ
βουλόμενοι
προκαταλαμβάνειν |
[1, 64] |
ἐκ
τοῦ
ἰσθμοῦ
{τεῖχος}
εὐθὺς
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
ἀποτειχίσαντες
ἐφρούρουν·
τὸ
δ' |
[1, 87] |
ὅτι
σφίσι
μὲν
δοκοῖεν
ἀδικεῖν
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι,
βούλεσθαι
δὲ
καὶ
τοὺς |
[1, 139] |
Ἕλληνας
αὐτονόμους
ἀφεῖτε,
ποιήσαντες
ἐκκλησίαν
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
γνώμας
σφίσιν
αὐτοῖς
προυτίθεσαν, |
[1, 50] |
ὕστερον
τῶν
δέκα
βοηθοὺς
ἐξέπεμψαν
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι,
δείσαντες,
ὅπερ
ἐγένετο,
μὴ |
[1, 103] |
παῖδες
καὶ
γυναῖκες,
καὶ
αὐτοὺς
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
δεξάμενοι
κατ'
ἔχθος
ἤδη |
[1, 79] |
ᾗ
ἂν
ὑφηγῆσθε.
~Τοιαῦτα
δὲ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
εἶπον.
ἐπειδὴ
δὲ
τῶν |
[1, 105] |
καὶ
αὐτοὶ
ὡς
νικήσαντες.
καὶ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
ἐκβοηθήσαντες
ἐκ
τῶν
Μεγάρων |
[1, 72] |
ἐκέλευόν
τε
παριέναι,
καὶ
παρελθόντες
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
ἔλεγον
τοιάδε.
~Ἡ
μὲν |
[1, 18] |
Ἑλλήνων
ἡγήσαντο
δυνάμει
προύχοντες,
καὶ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
ἐπιόντων
τῶν
Μήδων
διανοηθέντες |
[1, 112] |
καὶ
Ἑλληνικοῦ
μὲν
πολέμου
ἔσχον
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι,
ἐς
δὲ
Κύπρον
ἐστρατεύοντο |
[1, 111] |
Βοιωτοὺς
καὶ
Φωκέας
ὄντας
ξυμμάχους
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
ἐστράτευσαν
τῆς
Θεσσαλίας
ἐπὶ |
[1, 109] |
γὰρ
πρῶτον
ἐκράτουν
τῆς
Αἰγύπτου
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι,
καὶ
βασιλεὺς
πέμπει
ἐς |
[1, 69] |
ἐπέρχονται.
καὶ
ἐπιστάμεθα
οἵᾳ
ὁδῷ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
καὶ
ὅτι
κατ'
ὀλίγον |
[1, 63] |
δὲ
τὴν
μάχην
τροπαῖον
ἔστησαν
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
καὶ
τοὺς
νεκροὺς
ὑποσπόνδους |
[1, 100] |
ναυσὶ
μὲν
ἐπὶ
Θάσον
πλεύσαντες
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
ναυμαχίᾳ
ἐκράτησαν
καὶ
ἐς |
[1, 52] |
διεσκόπουν
ὅπῃ
κομισθήσονται,
δεδιότες
μὴ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
νομίσαντες
λελύσθαι
τὰς
σπονδάς, |
[1, 57] |
Δέρδᾳ
κοινῇ
πρὸς
αὐτὸν
ἐναντιουμένοις
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
ξυμμαχίαν
ἐποιήσαντο.
δεδιώς
τε |
[1, 54] |
Ἀττικὰς
ναῦς,
καὶ
ἐπειδὴ
ἦλθον
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι,
οὐκ
ἀντεπέπλεον
ἐκ
τῶν |
[1, 99] |
ἦσαν
δέ
πως
καὶ
ἄλλως
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
οὐκέτι
ὁμοίως
ἐν
ἡδονῇ |
[1, 107] |
οἰκοδομούμενα.
ἐβοήθησαν
δὲ
ἐπ'
αὐτοὺς
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
πανδημεὶ
καὶ
Ἀργείων
χίλιοι |
[1, 56] |
αὐτούς,
ὑποτοπήσαντες
τὴν
ἔχθραν
αὐτῶν
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
Ποτειδεάτας,
οᾔ
οἰκοῦσιν
ἐπὶ |
[1, 57] |
~ταῦτα
δὲ
περὶ
τοὺς
Ποτειδεάτας
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
προπαρεσκευάζοντο
εὐθὺς
μετὰ
τὴν |
[1, 96] |
τότε
παρόντι
ἐπιτηδείους.
~Παραλαβόντες
δὲ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
τὴν
ἡγεμονίαν
τούτῳ
τῷ |
[1, 93] |
οἴκου
ἀνεπικλήτως.
~Τούτῳ
τῷ
τρόπῳ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
τὴν
πόλιν
ἐτείχισαν
ἐν |
[1, 118] |
τοῦδε
τοῦ
πολέμου·
ἐν
οἷς
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
τήν
τε
ἀρχὴν
ἐγκρατεστέραν |
[1, 126] |
ἐκείνων.
ἤλασαν
μὲν
οὖν
καὶ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
τοὺς
ἐναγεῖς
τούτους,
ἤλασε |
[1, 45] |
παράπλῳ
κεῖσθαι.
~Τοιαύτῃ
μὲν
γνώμῃ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
τοὺς
Κερκυραίους
προσεδέξαντο,
καὶ |
[1, 128] |
τοὺς
Ἀθηναίους.
~Ἀντεκέλευον
δὲ
καὶ
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
τοὺς
Λακεδαιμονίους
τὸ
ἀπὸ |
[1, 126] |
προσκαθεζόμενοι
ἐπολιόρκουν.
χρόνου
δὲ
ἐγγιγνομένου
|
οἱ |
Ἀθηναῖοι
τρυχόμενοι
τῇ
προσεδρίᾳ
ἀπῆλθον |
[1, 87] |
ἐπ'
οἴκου
διαπραξάμενοι
ταῦτα,
καὶ
|
οἱ |
Ἀθηναίων
πρέσβεις
ὕστερον
ἐφ'
ἅπερ |
[1, 6] |
διαζώματα
ἔχοντες
περὶ
τὰ
αἰδοῖα
|
οἱ |
ἀθληταὶ
ἠγωνίζοντο,
καὶ
οὐ
πολλὰ |
[1, 108] |
μακρὰ
ἀπετέλεσαν.
ὡμολόγησαν
δὲ
καὶ
|
οἱ |
Αἰγινῆται
μετὰ
ταῦτα
τοῖς
Ἀθηναίοις, |
[1, 20] |
καὶ
οὐ
χρόνῳ
ἀμνηστούμενα
καὶ
|
οἱ |
ἄλλοι
Ἕλληνες
οὐκ
ὀρθῶς
οἴονται, |
[1, 48] |
Ἀμπρακιώτιδες,
κατὰ
δὲ
τὸ
μέσον
|
οἱ |
ἄλλοι
ξύμμαχοι
ὡς
ἕκαστοι·
εὐώνυμον |
[1, 113] |
οἱ
φεύγοντες
Βοιωτῶν
κατελθόντες
καὶ
|
οἱ |
ἄλλοι
πάντες
αὐτόνομοι
πάλιν
ἐγένοντο. |
[1, 123] |
μᾶλλον
βοηθήσετε·
λύουσι
γὰρ
οὐχ
|
οἱ |
ἀμυνόμενοι,
ἀλλ'
οἱ
πρότεροι
ἐπιόντες. |
[1, 143] |
γὰρ
τάδε
τοὺς
ἄνδρας,
ἀλλ'
|
οἱ |
ἄνδρες
ταῦτα
κτῶνται.
καὶ
εἰ |
[1, 78] |
ἐν
ἀδήλῳ
κινδυνεύεται.
ἰόντες
τε
|
οἱ |
ἄνθρωποι
ἐς
τοὺς
πολέμους
τῶν |
[1, 77] |
ὑποχωρεῖν.
ἀδικούμενοί
τε,
ὡς
ἔοικεν,
|
οἱ |
ἄνθρωποι
μᾶλλον
ὀργίζονται
ἢ
βιαζόμενοι· |
[1, 89] |
ξυμμάχους,
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι
καὶ
|
οἱ |
ἀπὸ
Ἰωνίας
καὶ
Ἑλλησπόντου
ξύμμαχοι |
[1, 15] |
ἀλλήλους
δὲ
μᾶλλον
ὡς
ἕκαστοι
|
οἱ |
ἀστυγείτονες
ἐπολέμουν.
μάλιστα
δὲ
ἐς |
[1, 2] |
λεπτόγεων
ἀστασίαστον
οὖσαν
ἄνθρωποι
ᾤκουν
|
οἱ |
αὐτοὶ
αἰεί.
καὶ
παράδειγμα
τόδε |
[1, 23] |
ἅμα
μέρος
γῆς
καὶ
ἰσχυρότατοι
|
οἱ |
αὐτοὶ
ἐπέσχον,
ἡλίου
τε
ἐκλείψεις, |
[1, 102] |
καὶ
πρὸς
Θεσσαλοὺς
ἅμα
ἀμφοτέροις
|
οἱ |
αὐτοὶ
ὅρκοι
καὶ
ξυμμαχία
κατέστη. |
[1, 141] |
ἐσφοραὶ
ἀνέχουσιν.
σώμασί
τε
ἑτοιμότεροι
|
οἱ |
αὐτουργοὶ
τῶν
ἀνθρώπων
ἢ
χρήμασι |
[1, 89] |
δὲ
τὸ
κοινόν,
ἐπειδὴ
αὐτοῖς
|
οἱ |
βάρβαροι
ἐκ
τῆς
χώρας
ἀπῆλθον, |
[1, 6] |
δίαιταν
μεθ'
ὅπλων
ἐποιήσαντο
ὥσπερ
|
οἱ |
βάρβαροι.
σημεῖον
δ'
ἐστὶ
ταῦτα |
[1, 99] |
καὶ
λιποστράτιον
εἴ
τῳ
ἐγένετο·
|
οἱ |
γὰρ
Ἀθηναῖοι
ἀκριβῶς
ἔπρασσον
καὶ |
[1, 20] |
ὄντα
παντὶ
ἑξῆς
τεκμηρίῳ
πιστεῦσαι.
|
οἱ |
γὰρ
ἄνθρωποι
τὰς
ἀκοὰς
τῶν |
[1, 69] |
σκοπεῖν,
ἀλλὰ
καθ'
ὅτι
ἀμυνούμεθα·
|
οἱ |
γὰρ
δρῶντες
βεβουλευμένοι
πρὸς
οὐ |
[1, 8] |
ναυτικοῦ
πλωιμώτερα
ἐγένετο
παρ'
ἀλλήλους
|
(οἱ |
γὰρ
ἐκ
τῶν
νήσων
κακοῦργοι |
[1, 5] |
τὰς
προσόδους
μᾶλλον
ἰέναι
αὐτῷ.
|
~οἱ |
γὰρ
Ἕλληνες
τὸ
πάλαι
καὶ |
[1, 17] |
πρὸς
περιοίκους
τοὺς
αὐτῶν
ἑκάστοις·
|
οἱ |
γὰρ
ἐν
Σικελίᾳ
ἐπὶ
πλεῖστον |
[1, 93] |
ἐστὶν
ὅτι
κατὰ
σπουδὴν
ἐγένετο·
|
οἱ |
γὰρ
θεμέλιοι
παντοίων
λίθων
ὑπόκεινται |
[1, 111] |
προϊόντες
πολὺ
ἐκ
τῶν
ὅπλων
|
(οἱ |
γὰρ
ἱππῆς
τῶν
Θεσσαλῶν
εἶργον) |
[1, 49] |
δεξιὸν
κέρας
τῶν
Κορινθίων
ἐπόνει·
|
οἱ |
γὰρ
Κερκυραῖοι
εἴκοσι
ναυσὶν
αὐτοὺς |
[1, 128] |
τὸ
ἀπὸ
Ταινάρου
ἄγος
ἐλαύνειν·
|
οἱ |
γὰρ
Λακεδαιμόνιοι
ἀναστήσαντές
ποτε
ἐκ |
[1, 102] |
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀθηναίοις
φανερὰ
ἐγένετο.
|
οἱ |
γὰρ
Λακεδαιμόνιοι,
ἐπειδὴ
τὸ
χωρίον |
[1, 47] |
ἠπείρῳ
πολλοὶ
τῶν
βαρβάρων
παραβεβοηθηκότες·
|
οἱ |
γὰρ
ταύτῃ
ἠπειρῶται
αἰεί
ποτε |
[1, 144] |
καὶ
ἰδιώτῃ
μέγισται
τιμαὶ
περιγίγνονται.
|
οἱ |
γοῦν
πατέρες
ἡμῶν
ὑποστάντες
Μήδους |
[1, 102] |
ὅτι
οὐδὲν
προσδέονται
αὐτῶν
ἔτι.
|
οἱ |
δ'
Ἀθηναῖοι
ἔγνωσαν
οὐκ
ἐπὶ |
[1, 90] |
τε
καὶ
ἀφορμὴν
ἱκανὴν
εἶναι.
|
οἱ |
δ'
Ἀθηναῖοι
Θεμιστοκλέους
γνώμῃ
τοὺς |
[1, 126] |
καὶ
ὁ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
ἐκδιδράσκουσιν·
|
οἱ |
δ'
ἄλλοι
ὡς
ἐπιέζοντο
καί |
[1, 63] |
ἀποβαλών,
τοὺς
δὲ
πλείους
σώσας.
|
οἱ |
δ'
ἀπὸ
τῆς
Ὀλύνθου
τοῖς |
[1, 102] |
τε
ἐπεκαλέσαντο
ξυμμάχους
καὶ
Ἀθηναίους·
|
οἱ |
δ'
ἦλθον
Κίμωνος
στρατηγοῦντος
πλήθει |
[1, 86] |
περιοψόμεθα
ἀδικουμένους
οὐδὲ
μελλήσομεν
τιμωρεῖν·
|
οἱ |
δ'
οὐκέτι
μέλλουσι
κακῶς
πάσχειν. |
[1, 3] |
ἀντίπαλον
ἐς
ἓν
ὄνομα
ἀποκεκρίσθαι.
|
οἱ |
δ'
οὖν
ὡς
ἕκαστοι
Ἕλληνες |
[1, 126] |
ὀρθῶς
γιγνώσκειν
ἐπεχείρησε
τῷ
ἔργῳ.
|
οἱ |
δὲ
Ἀθηναῖοι
αἰσθόμενοι
ἐβοήθησάν
τε |
[1, 106] |
περιεῖργον
καὶ
οὐκ
ἦν
ἔξοδος.
|
οἱ |
δὲ
Ἀθηναῖοι
γνόντες
κατὰ
πρόσωπόν |
[1, 95] |
μὴ
ἐπιτρέπειν,
ἤν
που
βιάζηται.
|
οἱ |
δὲ
Ἀθηναῖοι
ἐδέξαντό
τε
τοὺς |
[1, 89] |
ἔχων
τοὺς
ἀπὸ
Πελοποννήσου
ξυμμάχους,
|
οἱ |
δὲ
Ἀθηναῖοι
καὶ
οἱ
ἀπὸ |
[1, 145] |
~Ὁ
μὲν
Περικλῆς
τοιαῦτα
εἶπεν,
|
οἱ |
δὲ
Ἀθηναῖοι
νομίσαντες
ἄριστα
σφίσι |
[1, 49] |
ἐκ
τῆς
διώξεως
οὐ
παρουσῶν.
|
οἱ |
δὲ
Ἀθηναῖοι
ὁρῶντες
τοὺς
Κερκυραίους |
[1, 139] |
ἀρχῇ
μηδὲ
τῇ
Ἀττικῇ
ἀγορᾷ.
|
οἱ |
δὲ
Ἀθηναῖοι
οὔτε
τἆλλα
ὑπήκουον |
[1, 105] |
βοηθῶσιν,
ἀπ'
Αἰγίνης
ἀναστήσεσθαι
αὐτούς.
|
οἱ |
δὲ
Ἀθηναῖοι
τὸ
μὲν
πρὸς |
[1, 53] |
λαβεῖν
τε
αὐτοὺς
καὶ
ἀποκτεῖναι,
|
οἱ |
δὲ
Ἀθηναῖοι
τοιάδε
ἀπεκρίναντο.
οὔτε |
[1, 135] |
δύο
ὡς
ἀντὶ
Παυσανίου
ἀνέθεσαν.
|
~οἱ |
δὲ
Ἀθηναῖοι,
ὡς
καὶ
τοῦ |
[1, 95] |
ἐφίεσαν
οἱ
ξύμμαχοι
τὴν
ἡγεμονίαν.
|
οἱ |
δὲ
αἰσθόμενοι
ἀπῆλθον,
καὶ
ἄλλους |
[1, 91] |
καὶ
θαυμάζειν
ὡς
οὔπω
πάρεισιν.
|
~οἱ |
δὲ
ἀκούοντες
τῷ
μὲν
Θεμιστοκλεῖ |
[1, 77] |
ἂν
ἐξῇ,
δικάζεσθαι
οὐδὲν
προσδέονται.
|
οἱ |
δὲ
εἰθισμένοι
πρὸς
ἡμᾶς
ἀπὸ |
[1, 72] |
εἰπεῖν,
εἴ
τι
μὴ
ἀποκωλύοι.
|
οἱ |
δὲ
ἐκέλευόν
τε
παριέναι,
καὶ |
[1, 24] |
τε
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλασσαν.
|
οἱ |
δὲ
ἐν
τῇ
πόλει
ὄντες |
[1, 24] |
δῆμος
αὐτῶν
ἐξεδίωξε
τοὺς
δυνατούς,
|
οἱ |
δὲ
ἐπελθόντες
μετὰ
τῶν
βαρβάρων |
[1, 26] |
ἔπεμψαν
καὶ
τοὺς
οἰκήτορας
ἀποπέμπειν.
|
οἱ |
δὲ
Ἐπιδάμνιοι
οὐδὲν
αὐτῶν
ὑπήκουσαν, |
[1, 104] |
αὐτὸς
ἄρχων
γενόμενος
Ἀθηναίους
ἐπηγάγετο.
|
οἱ |
δέ
(ἔτυχον
γὰρ
ἐς
Κύπρον |
[1, 51] |
οὐ
πολλῷ
ὕστερον
ἢ
ὤφθησαν.
|
οἱ |
δὲ
Κερκυραῖοι
(ἦν
γὰρ
νύξ) |
[1, 54] |
τοῖς
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
Συβότοις·
|
οἱ |
δὲ
Κερκυραῖοι
τά
τε
ναυάγια |
[1, 24] |
καθεζόμενοι
ἐς
τὸ
Ἥραιον
ἐδέοντο.
|
οἱ |
δὲ
Κερκυραῖοι
τὴν
ἱκετείαν
οὐκ |
[1, 47] |
ὁρμίζονταί
τε
καὶ
στρατόπεδον
ἐποιήσαντο.
|
~οἱ |
δὲ
Κερκυραῖοι
ὡς
ᾔσθοντο
αὐτοὺς |
[1, 28] |
νῦν
ὄντων
μᾶλλον
ὠφελίας
ἕνεκα.
|
οἱ |
δὲ
Κορίνθιοι
ἀπεκρίναντο
αὐτοῖς,
ἢν |
[1, 55] |
~οὕτω
μὲν
ἑκάτεροι
νικᾶν
ἠξίουν·
|
οἱ |
δὲ
Κορίνθιοι
ἀποπλέοντες
ἐπ'
οἴκου |
[1, 46] |
νῆες
ἀφικνοῦνται
ἐς
τὴν
Κέρκυραν,
|
οἱ |
δὲ
Κορίνθιοι,
ἐπειδὴ
αὐτοῖς
παρεσκεύαστο, |
[1, 105] |
ἀπελθόντων
τῶν
Κορινθίων
τροπαῖον
ἔστησαν·
|
οἱ |
δὲ
Κορίνθιοι
κακιζόμενοι
ὑπὸ
τῶν |
[1, 36] |
τοιαῦτα
μὲν
οἱ
Κερκυραῖοι
εἶπον·
|
οἱ |
δὲ
Κορίνθιοι
μετ'
αὐτοὺς
τοιάδε. |
[1, 31] |
τινὰ
πειρᾶσθαι
ἀπ'
αὐτῶν
εὑρίσκεσθαι.
|
οἱ |
δὲ
Κορίνθιοι
πυθόμενοι
ταῦτα
ἦλθον |
[1, 118] |
αὐτοὶ
ἐπὶ
μέγα
ἐχώρησαν
δυνάμεως,
|
οἱ |
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
αἰσθόμενοι
οὔτε
ἐκώλυον |
[1, 92] |
καὶ
τάδε
νομίζειν
ὀρθῶς
ἔχειν.
|
~οἱ |
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
ἀκούσαντες
ὀργὴν
μὲν |
[1, 67] |
εἶναι
αὐτόνομοι
κατὰ
τὰς
σπονδάς.
|
οἱ |
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
προσπαρακαλέσαντες
τῶν
ξυμμάχων |
[1, 126] |
πολιτικῶν
οἱ
ἐννέα
ἄρχοντες
ἔπρασσον.
|
οἱ |
δὲ
μετὰ
τοῦ
Κύλωνος
πολιορκούμενοι |
[1, 18] |
γὰρ
οἱ
μὲν
κατὰ
γῆν,
|
οἱ |
δὲ
ναυσίν.
καὶ
ὀλίγον
μὲν |
[1, 106] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ξυμβαλόντες
ἐκράτησαν.
|
~οἱ |
δὲ
νικώμενοι
ὑπεχώρουν,
καί
τι |
[1, 27] |
ἄρα
κωλύοιντο
ὑπὸ
Κερκυραίων
πλεῖν·
|
οἱ |
δὲ
παρεσκευάζοντο
αὐτοῖς
ὀκτὼ
ναυσὶ |
[1, 135] |
τε
τοῖς
αὐτοῖς
κολάζεσθαι
αὐτόν.
|
οἱ |
δὲ
πεισθέντες
(ἔτυχε
γὰρ
ὠστρακισμένος |
[1, 110] |
τῆς
Λιβύης
ἐς
Κυρήνην
ἐσώθησαν,
|
οἱ |
δὲ
πλεῖστοι
ἀπώλοντο.
Αἴγυπτος
δὲ |
[1, 134] |
ἀνθ'
ἑνὸς
τῇ
Ξαλκιοίκῳ
ἀποδοῦναι.
|
οἱ |
δὲ
ποιησάμενοι
χαλκοῦς
ἀνδριάντας
δύο |
[1, 50] |
αὖθις
ἁθροισθέντες
ἐπέπλεον
τοῖς
Κερκυραίοις.
|
οἱ |
δὲ
ταῖς
πλωίμοις
καὶ
ὅσαι |
[1, 52] |
ὥρμουν,
βουλόμενοι
εἰδέναι
εἰ
ναυμαχήσουσιν.
|
οἱ |
δὲ
τὰς
μὲν
ναῦς
ἄραντες |
[1, 140] |
καὶ
τὸ
Μεγαρέων
ψήφισμα
καθαιρεῖν·
|
οἱ |
δὲ
τελευταῖοι
οἵδε
ἥκοντες
καὶ |
[1, 134] |
ἵνα
μὴ
ὑπαίθριος
ταλαιπωροίη,
ἡσύχαζεν.
|
οἱ |
δὲ
τὸ
παραυτίκα
μὲν
ὑστέρησαν |
[1, 101] |
ἐκέλευον
ἐσβαλόντας
ἐς
τὴν
Ἀττικήν.
|
οἱ |
δὲ
ὑπέσχοντο
μὲν
κρύφα
τῶν |
[1, 141] |
ὡς
μάλιστα
τιμωρήσασθαί
τινα
βούλονται,
|
οἱ |
δὲ
ὡς
ἥκιστα
τὰ
οἰκεῖα |
[1, 71] |
αἰσθανομένων·
λύουσι
γὰρ
σπονδὰς
οὐχ
|
οἱ |
δι'
ἐρημίαν
ἄλλοις
προσιόντες,
ἀλλ' |
[1, 89] |
περιῆσαν,
ἐν
αἷς
αὐτοὶ
ἐσκήνωσαν
|
οἱ |
δυνατοὶ
τῶν
Περσῶν.
~Λακεδαιμόνιοι
δὲ |
[1, 2] |
ἢ
στάσει
ἐκπίπτοντες
παρ'
Ἀθηναίους
|
οἱ |
δυνατώτατοι
ὡς
βέβαιον
ὂν
ἀνεχώρουν, |
[1, 101] |
γενομένου
σεισμοῦ,
ἐν
ᾧ
καὶ
|
οἱ |
Εἵλωτες
αὐτοῖς
καὶ
τῶν
περιοίκων |
[1, 18] |
οἵ
τε
Ἀθηναίων
τύραννοι
καὶ
|
οἱ |
ἐκ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
ἐπὶ |
[1, 110] |
ἅμα
μαχιμώτατοί
εἰσι
τῶν
Αἰγυπτίων
|
οἱ |
ἕλειοι.
Ἰνάρως
δὲ
ὁ
Λιβύων |
[1, 132] |
τὸν
ἐν
Δελφοῖς,
ὃν
ἀνέθεσαν
|
οἱ |
Ἕλληνες
ἀπὸ
τῶν
Μήδων
ἀκροθίνιον, |
[1, 13] |
ἐπωνόμασαν
τὸ
χωρίον.
ἐπειδή
τε
|
οἱ |
Ἕλληνες
μᾶλλον
ἔπλῳζον,
τὰς
ναῦς |
[1, 15] |
ἐπ'
ἄλλων
καταστροφῇ
οὐκ
ἐξῇσαν
|
οἱ |
Ἕλληνες.
οὐ
γὰρ
ξυνειστήκεσαν
πρὸς |
[1, 118] |
ταῦτα
δὲ
ξύμπαντα
ὅσα
ἔπραξαν
|
οἱ |
Ἕλληνες
πρός
τε
ἀλλήλους
καὶ |
[1, 64] |
γενομένοις
δίχα
ἐπίθωνται.
καὶ
πυνθανόμενοι
|
οἱ |
ἐν
τῇ
πόλει
Ἀθηναῖοι
τὴν |
[1, 126] |
δὲ
τὰ
πολλὰ
τῶν
πολιτικῶν
|
οἱ |
ἐννέα
ἄρχοντες
ἔπρασσον.
οἱ
δὲ |
[1, 95] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι,
φοβούμενοι
μὴ
σφίσιν
|
οἱ |
ἐξιόντες
χείρους
γίγνωνται,
ὅπερ
καὶ |
[1, 50] |
φίλους,
οὐκ
ᾐσθημένοι
ὅτι
ἥσσηντο
|
οἱ |
ἐπὶ
τῷ
δεξιῷ
κέρᾳ,
ἀγνοοῦντες |
[1, 25] |
καὶ
ἡγεμόνας
ποιεῖσθαι.
ἐλθόντες
δὲ
|
οἱ |
Ἐπιδάμνιοι
ἐς
τὴν
Κόρινθον
κατὰ |
[1, 25] |
ἀλλ'
ἀπράκτους
ἀπέπεμψαν.
~Γνόντες
δὲ
|
οἱ |
Ἐπιδάμνιοι
οὐδεμίαν
σφίσιν
ἀπὸ
Κερκύρας |
[1, 134] |
δὲ
ἀκριβῶς
τότε
μὲν
ἀπῆλθον
|
οἱ |
ἔφοροι,
βεβαίως
δὲ
ἤδη
εἰδότες |
[1, 133] |
ηὗρεν
ἐγγεγραμμένον
κτείνειν.
~τότε
δὴ
|
οἱ |
ἔφοροι
δείξαντος
αὐτοῦ
τὰ
γράμματα |
[1, 131] |
οὐκέτι
ἐπέσχον,
ἀλλὰ
πέμψαντες
κήρυκα
|
οἱ |
ἔφοροι
καὶ
σκυτάλην
εἶπον
τοῦ |
[1, 132] |
οὐδὲν
οἱ
Σπαρτιᾶται
σημεῖον,
οὔτε
|
οἱ |
ἐχθροὶ
οὔτε
ἡ
πᾶσα
πόλις, |
[1, 95] |
Ἕλληνες
ἤχθοντο
καὶ
οὐχ
ἥκιστα
|
οἱ |
Ἴωνες
καὶ
ὅσοι
ἀπὸ
βασιλέως |
[1, 142] |
ποριζόμενοι
διαμέλλωσιν·
τοῦ
δὲ
πολέμου
|
οἱ |
καιροὶ
οὐ
μενετοί.
καὶ
μὴν |
[1, 89] |
καὶ
πεζῷ
ὑπὸ
Ἑλλήνων
καὶ
|
οἱ |
καταφυγόντες
αὐτῶν
ταῖς
ναυσὶν
ἐς |
[1, 104] |
δὲ
αὐτόθι
Περσῶν
καὶ
Μήδων
|
οἱ |
καταφυγόντες
καὶ
Αἰγυπτίων
οἱ
μὴ |
[1, 36] |
ταῖς
ἡμετέραις
ἀγωνίζεσθαι.
τοιαῦτα
μὲν
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
εἶπον·
οἱ
δὲ
Κορίνθιοι |
[1, 49] |
οἱ
ξύμμαχοι
ἡσσῶντό
{τε}
καὶ
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
ἐπεκράτουν·
ᾗ
δὲ
αὐτοὶ |
[1, 30] |
φίλιαι
ἦσαν.
ἀντεστρατοπεδεύοντο
δὲ
καὶ
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
ἐπὶ
τῇ
Λευκίμμῃ
ναυσί |
[1, 50] |
δείσαντες,
ὅπερ
ἐγένετο,
μὴ
νικηθῶσιν
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
καὶ
αἱ
σφέτεραι
δέκα |
[1, 30] |
τῆς
κατ'
ἐκεῖνα
τὰ
χωρία
|
οἱ |
Κερκυραῖοι,
καὶ
πλεύσαντες
ἐς
Λευκάδα |
[1, 29] |
τῷ
στόματι
τοῦ
Ἀμπρακικοῦ
κόλπου,
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
κήρυκά
τε
προύπεμψαν
αὐτοῖς |
[1, 44] |
γὰρ
ἐπὶ
Κόρινθον
ἐκέλευον
σφίσιν
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
ξυμπλεῖν,
ἐλύοντ'
ἂν
αὐτοῖς |
[1, 29] |
καὶ
παραταξάμενοι
ἐναυμάχησαν·
καὶ
ἐνίκησαν
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
παρὰ
πολὺ
καὶ
ναῦς |
[1, 26] |
ὑπήκουσαν,
ἀλλὰ
στρατεύουσιν
ἐπ'
αὐτοὺς
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
τεσσαράκοντα
ναυσὶ
μετὰ
τῶν |
[1, 31] |
ἐρέτας,
μισθῷ
πείθοντες.
πυνθανόμενοι
δὲ
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
τὴν
παρασκευὴν
αὐτῶν
ἐφοβοῦντο, |
[1, 28] |
τρισχίλιοι
ὁπλῖται.
~Ἐπειδὴ
δὲ
ἐπύθοντο
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
τὴν
παρασκευήν,
ἐλθόντες
ἐς |
[1, 30] |
δόξῃ.
~μετὰ
δὲ
τὴν
ναυμαχίαν
|
οἱ |
Κερκυραῖοι
τροπαῖον
στήσαντες
ἐπὶ
τῇ |
[1, 51] |
ἀνεχώρουν·
ξυνεσκόταζε
γὰρ
ἤδη,
καὶ
|
οἱ |
Κορίνθιοι
ἀποτραπόμενοι
τὴν
διάλυσιν
ἐποιήσαντο. |
[1, 119] |
τὸν
πόλεμον
ἀξιοῦντες
γίγνεσθαι,
καὶ
|
οἱ |
Κορίνθιοι
δεηθέντες
μὲν
καὶ
κατὰ |
[1, 44] |
ὑμῖν
αὐτοῖς.
~Τοιαῦτα
δὲ
καὶ
|
οἱ |
Κορίνθιοι
εἶπον.
Ἀθηναῖοι
δὲ
ἀκούσαντες |
[1, 124] |
δεδουλωμένους
Ἕλληνας
ἐλευθερώσωμεν.
τοιαῦτα
μὲν
|
οἱ |
Κορίνθιοι
εἶπον.
~Οἱ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 72] |
πατέρες
ὑμῖν
παρέδοσαν.
~Τοιαῦτα
μὲν
|
οἱ |
Κορίνθιοι
εἶπον.
τῶν
δὲ
Ἀθηναίων |
[1, 50] |
αὐτοῖς
ὡς
ἐς
ἐπίπλουν,
καὶ
|
οἱ |
Κορίνθιοι
ἐξαπίνης
πρύμναν
ἐκρούοντο
κατιδόντες |
[1, 26] |
~πάντων
οὖν
τούτων
ἐγκλήματα
ἔχοντες
|
οἱ |
Κορίνθιοι
ἔπεμπον
ἐς
τὴν
Ἐπίδαμνον |
[1, 13] |
χρόνου.
οἰκοῦντες
γὰρ
τὴν
πόλιν
|
οἱ |
Κορίνθιοι
ἐπὶ
τοῦ
Ἰσθμοῦ
αἰεὶ |
[1, 49] |
ἐπεκράτουν·
ᾗ
δὲ
αὐτοὶ
ἦσαν
|
οἱ |
Κορίνθιοι,
ἐπὶ
τῷ
εὐωνύμῳ,
πολὺ |
[1, 66] |
ἀνοκωχὴ
ἦν·
ἰδίᾳ
γὰρ
ταῦτα
|
οἱ |
Κορίνθιοι
ἔπραξαν.
~πολιορκουμένης
δὲ
τῆς |
[1, 50] |
ἐπειδὴ
δὲ
κατεδίωξαν
τοὺς
Κερκυραίους
|
οἱ |
Κορίνθιοι
ἐς
τὴν
γῆν,
πρὸς |
[1, 54] |
τε
προτεραίᾳ
πρύμναν
κρουόμενοι
ὑπεχώρησαν
|
οἱ |
Κορίνθιοι
ἰδόντες
τὰς
Ἀττικὰς
ναῦς, |
[1, 30] |
δήσαντες
εἶχον.
ὕστερον
δέ,
ἐπειδὴ
|
οἱ |
Κορίνθιοι
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἡσσημένοι |
[1, 49] |
χρήματα
διήρπασαν.
ταύτῃ
μὲν
οὖν
|
οἱ |
Κορίνθιοι
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἡσσῶντό |
[1, 51] |
ἀμύνειν
ὦσιν.
~ταύτας
οὖν
προϊδόντες
|
οἱ |
Κορίνθιοι
καὶ
ὑποτοπήσαντες
ἀπ'
Ἀθηνῶν |
[1, 31] |
τὴν
ναυμαχίαν
καὶ
τὸν
ὕστερον
|
οἱ |
Κορίνθιοι
ὀργῇ
φέροντες
τὸν
πρὸς |
[1, 50] |
Ἀθηναίους.
~Τῆς
δὲ
τροπῆς
γενομένης
|
οἱ |
Κορίνθιοι
τὰ
σκάφη
μὲν
οὐχ |
[1, 48] |
ἕκαστοι·
εὐώνυμον
δὲ
κέρας
αὐτοὶ
|
οἱ |
Κορίνθιοι
ταῖς
ἄριστα
τῶν
νεῶν |
[1, 60] |
στρατιᾷ
ἐσβεβληκότων.
~καὶ
ἐν
τούτῳ
|
οἱ |
Κορίνθιοι,
τῆς
Ποτειδαίας
ἀφεστηκυίας
καὶ |
[1, 49] |
τροπὴ
ἐγίγνετο
λαμπρῶς
καὶ
ἐνέκειντο
|
οἱ |
Κορίνθιοι,
τότε
δὴ
ἔργου
πᾶς |
[1, 52] |
τοῖς
Συβότοις
λιμένα,
ἐν
ᾧ
|
οἱ |
Κορίνθιοι
ὥρμουν,
βουλόμενοι
εἰδέναι
εἰ |
[1, 127] |
πόλει.
~τοῦτο
δὴ
τὸ
ἄγος
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
ἐκέλευον
ἐλαύνειν
δῆθεν
τοῖς |
[1, 126] |
Καὶ
πρῶτον
μὲν
πρέσβεις
πέμψαντες
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
ἐκέλευον
τοὺς
Ἀθηναίους
τὸ |
[1, 132] |
τόδε.
τὸ
μὲν
οὖν
ἐλεγεῖον
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
ἐξεκόλαψαν
εὐθὺς
τότε
ἀπὸ |
[1, 18] |
ξυνέμεινεν
ἡ
ὁμαιχμία,
ἔπειτα
διενεχθέντες
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
Ἀθηναῖοι
ἐπολέμησαν
μετὰ |
[1, 95] |
ἄριστα
αὐτοῖς.
ἐν
τούτῳ
δὲ
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
μετεπέμποντο
Παυσανίαν
ἀνακρινοῦντες
ὧν |
[1, 107] |
ἑλόντων
ἓν
τῶν
πολισμάτων
τούτων,
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
Νικομήδους
τοῦ
Κλεομβρότου
ὑπὲρ |
[1, 135] |
Τοῦ
δὲ
μηδισμοῦ
τοῦ
Παυσανίου
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
πρέσβεις
πέμψαντες
παρὰ
τοὺς |
[1, 91] |
τὸ
τεῖχος)
ἐφοβεῖτο
γὰρ
μὴ
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
σφᾶς,
ὁπότε
σαφῶς
ἀκούσειαν, |
[1, 79] |
δὲ
τῶν
τε
ξυμμάχων
ἤκουσαν
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
τὰ
ἐγκλήματα
τὰ
ἐς |
[1, 88] |
μετὰ
τὰ
Εὐβοϊκά.
~ἐψηφίσαντο
δὲ
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι
τὰς
σπονδὰς
λελύσθαι
καὶ |
[1, 95] |
καὶ
ἄλλους
οὐκέτι
ὕστερον
ἐξέπεμψαν
|
οἱ |
Λακεδαιμόνιοι,
φοβούμενοι
μὴ
σφίσιν
οἱ |
[1, 73] |
ὑμῖν
οὔτε
ἡμῶν
οὔτε
τούτων
|
οἱ |
λόγοι
ἂν
γίγνοιντο)
ἀλλ'
ὅπως |
[1, 63] |
τι
προῆλθον
ὡς
βοηθήσοντες,
καὶ
|
οἱ |
Μακεδόνες
ἱππῆς
ἀντιπαρετάξαντο
ὡς
κωλύσοντες· |
[1, 63] |
ἐπανεχώρουν
ἐς
τὸ
τεῖχος
καὶ
|
οἱ |
Μακεδόνες
παρὰ
τοὺς
Ἀθηναίους·
ἱππῆς |
[1, 114] |
καὶ
Σικυωνίους
καὶ
Ἐπιδαυρίους
ἀπέστησαν
|
οἱ |
Μεγαρῆς.
ὁ
δὲ
Περικλῆς
πάλιν |
[1, 105] |
ἔχειν
ἐν
τῷ
ἔργῳ.
καὶ
|
οἱ |
μὲν
Ἀθηναῖοι
(ἐκράτησαν
γὰρ
ὅμως |
[1, 58] |
πρὸς
Ἀθηναίους
πόλεμος
ᾖ.
καὶ
|
οἱ |
μὲν
ἀνῳκίζοντό
τε
καθαιροῦντες
τὰς |
[1, 87] |
πόλεμον
ποιῶνται,
ἢν
δοκῇ.
καὶ
|
οἱ |
μὲν
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου
διαπραξάμενοι |
[1, 145] |
ἐπὶ
ἴσῃ
καὶ
ὁμοίᾳ.
καὶ
|
οἱ |
μὲν
ἀπεχώρησαν
ἐπ'
οἴκου
καὶ |
[1, 143] |
τμηθῆναι
καὶ
τὴν
Ἀττικὴν
ἅπασαν·
|
οἱ |
μὲν
γὰρ
οὐχ
ἕξουσιν
ἄλλην |
[1, 70] |
πᾶν
διαφέροντας
ὁ
ἀγὼν
ἔσται.
|
οἱ |
μέν
γε
νεωτεροποιοὶ
καὶ
ἐπινοῆσαι |
[1, 53] |
πρώτους
λαβόντες
χρήσασθε
ὡς
πολεμίοις.
|
οἱ |
μὲν
δὴ
τοιαῦτα
εἶπον·
τῶν |
[1, 121] |
ἢ
δεινὸν
ἂν
εἴη
εἰ
|
οἱ |
μὲν
ἐκείνων
ξύμμαχοι
ἐπὶ
δουλείᾳ |
[1, 70] |
οὐδὲ
τἀναγκαῖα
ἐξικέσθαι.
αὖθις
δὲ
|
οἱ |
μὲν
καὶ
παρὰ
δύναμιν
τολμηταὶ |
[1, 18] |
ταῦτα
μέγιστα
διεφάνη·
ἴσχυον
γὰρ
|
οἱ |
μὲν
κατὰ
γῆν,
οἱ
δὲ |
[1, 31] |
ἐκκλησίας
ἐς
ἀντιλογίαν
ἦλθον,
καὶ
|
οἱ |
μὲν
Κερκυραῖοι
ἔλεξαν
τοιάδε.
~Δίκαιον, |
[1, 26] |
χρήσεσθαι.
ὡς
δ'
οὐκ
ἐπείθοντο,
|
οἱ |
μὲν
Κερκυραῖοι
(ἔστι
δ'
ἰσθμὸς |
[1, 54] |
δυνατόν.
~Τοιαῦτα
τῶν
Ἀθηναίων
ἀποκριναμένων
|
οἱ |
μὲν
Κορίνθιοι
τόν
τε
πλοῦν |
[1, 19] |
κινδύνων
τὰς
μελέτας
ποιούμενοι.
~καὶ
|
οἱ |
μὲν
Λακεδαιμόνιοι
οὐχ
ὑποτελεῖς
ἔχοντες |
[1, 46] |
ἡ
ἄκρα
ἀνέχει
τὸ
Ξειμέριον.
|
οἱ |
μὲν
οὖν
Κορίνθιοι
τῆς
ἠπείρου |
[1, 70] |
ἀποδημηταὶ
πρὸς
ἐνδημοτάτους·
οἴονται
γὰρ
|
οἱ |
μὲν
τῇ
ἀπουσίᾳ
ἄν
τι |
[1, 141] |
μηδὲν
ἐπιτελὲς
γίγνεσθαι.
καὶ
γὰρ
|
οἱ |
μὲν
ὡς
μάλιστα
τιμωρήσασθαί
τινα |
[1, 62] |
καὶ
ἐστρατοπεδεύσαντο.
~Ποτειδεᾶται
δὲ
καὶ
|
οἱ |
μετὰ
Ἀριστέως
Πελοποννήσιοι
προσδεχόμενοι
τοὺς |
[1, 71] |
δι'
ἐρημίαν
ἄλλοις
προσιόντες,
ἀλλ'
|
οἱ |
μὴ
βοηθοῦντες
οἷς
ἂν
ξυνομόσωσιν. |
[1, 104] |
Μήδων
οἱ
καταφυγόντες
καὶ
Αἰγυπτίων
|
οἱ |
μὴ
ξυναποστάντες.
~Ἀθηναίοις
δὲ
ναυσὶν |
[1, 115] |
πόλεμος
ἐγένετο
περὶ
Πριήνης,
καὶ
|
οἱ |
Μιλήσιοι
ἐλασσούμενοι
τῷ
πολέμῳ
παρ' |
[1, 105] |
ὑπολοίπων
οἵ
τε
πρεσβύτατοι
καὶ
|
οἱ |
νεώτατοι
ἀφικνοῦνται
ἐς
τὰ
Μέγαρα |
[1, 8] |
~καὶ
οὐχ
ἧσσον
λῃσταὶ
ἦσαν
|
οἱ |
νησιῶται,
Κᾶρές
τε
ὄντες
καὶ |
[1, 12] |
πόλεις
ἔκτιζον.
Βοιωτοί
τε
γὰρ
|
οἱ |
νῦν
ἑξηκοστῷ
ἔτει
μετὰ
Ἰλίου |
[1, 141] |
ἅπαντας
Ἕλληνας
δυνατοὶ
Πελοποννήσιοι
καὶ
|
οἱ |
ξύμμαχοι
ἀντισχεῖν,
πολεμεῖν
δὲ
μὴ |
[1, 64] |
μὴ
σφίσιν
οἱ
Ποτειδεᾶται
καὶ
|
οἱ |
ξύμμαχοι
γενομένοις
δίχα
ἐπίθωνται.
καὶ |
[1, 99] |
ἀφισταμένους.
ὧν
αὐτοὶ
αἴτιοι
ἐγένοντο
|
οἱ |
ξύμμαχοι·
διὰ
γὰρ
τὴν
ἀπόκνησιν |
[1, 105] |
μεγάλη
Ἀθηναίων
καὶ
Αἰγινητῶν,
καὶ
|
οἱ |
ξύμμαχοι
ἑκατέροις
παρῆσαν,
καὶ
ἐνίκων |
[1, 109] |
ἐν
τῇ
Αἰγύπτῳ
Ἀθηναῖοι
καὶ
|
οἱ |
ξύμμαχοι
ἐπέμενον,
καὶ
αὐτοῖς
πολλαὶ |
[1, 30] |
ναῦς
καὶ
στρατιάν,
ἐπεὶ
σφῶν
|
οἱ |
ξύμμαχοι
ἐπόνουν,
ἐστρατοπεδεύοντο
ἐπὶ
Ἀκτίῳ |
[1, 62] |
μὲν
οὖν
τοῦ
πεζοῦ
παντὸς
|
οἱ |
ξύμμαχοι
ᾕρηντο
Ἀριστέα,
τῆς
δὲ |
[1, 30] |
δέ,
ἐπειδὴ
οἱ
Κορίνθιοι
καὶ
|
οἱ |
ξύμμαχοι
ἡσσημένοι
ταῖς
ναυσὶν
ἀνεχώρησαν |
[1, 49] |
μὲν
οὖν
οἱ
Κορίνθιοι
καὶ
|
οἱ |
ξύμμαχοι
ἡσσῶντό
{τε}
καὶ
οἱ |
[1, 108] |
τῆς
Βοιωτίας
ἐνίκων
Λακεδαιμόνιοι
καὶ
|
οἱ |
ξύμμαχοι,
καὶ
φόνος
ἐγένετο
ἀμφοτέρων |
[1, 29] |
αὐτοῖς
ἦσαν
αἱ
νῆες
καὶ
|
οἱ |
ξύμμαχοι
παρῆσαν,
προπέμψαντες
κήρυκα
πρότερον |
[1, 91] |
δέ
τι
βούλονται
Λακεδαιμόνιοι
ἢ
|
οἱ |
ξύμμαχοι
πρεσβεύεσθαι
παρὰ
σφᾶς,
ὡς |
[1, 95] |
οὐ
πολλήν·
οἷς
οὐκέτι
ἐφίεσαν
|
οἱ |
ξύμμαχοι
τὴν
ἡγεμονίαν.
οἱ
δὲ |
[1, 85] |
Ποτειδαίας,
πέμπετε
δὲ
περὶ
ὧν
|
οἱ |
ξύμμαχοί
φασιν
ἀδικεῖσθαι,
ἄλλως
τε |
[1, 18] |
τε
ἀποστάντες
βασιλέως
Ἕλληνες
καὶ
|
οἱ |
ξυμπολεμήσαντες.
δυνάμει
γὰρ
ταῦτα
μέγιστα |
[1, 91] |
(ἤδη
γὰρ
καὶ
ἧκον
αὐτῷ
|
οἱ |
ξυμπρέσβεις,
Ἁβρώνιχός
τε
ὁ
Λυσικλέους |
[1, 62] |
ὁ
τῶν
Ἀθηναίων
στρατηγὸς
καὶ
|
οἱ |
ξυνάρχοντες
τοὺς
μὲν
Μακεδόνας
ἱππέας |
[1, 5] |
κόσμος
καλῶς
τοῦτο
δρᾶν,
καὶ
|
οἱ |
παλαιοὶ
τῶν
ποιητῶν
τὰς
πύστεις |
[1, 101] |
ἀπόγονοι·
ᾗ
καὶ
Μεσσήνιοι
ἐκλήθησαν
|
οἱ |
πάντες.
πρὸς
μὲν
οὖν
τοὺς |
[1, 8] |
τὰς
πολλὰς
αὐτῶν
κατῴκιζε)
καὶ
|
οἱ |
παρὰ
θάλασσαν
ἄνθρωποι
μᾶλλον
ἤδη |
[1, 22] |
ἐπεξελθών.
ἐπιπόνως
δὲ
ηὑρίσκετο,
διότι
|
οἱ |
παρόντες
τοῖς
ἔργοις
ἑκάστοις
οὐ |
[1, 85] |
ἀναγκαιοτάτοις
παιδεύεται.
~Ταύτας
οὖν
ἃς
|
οἱ |
πατέρες
τε
ἡμῖν
παρέδοσαν
μελέτας |
[1, 71] |
πειρᾶσθε
μὴ
ἐλάσσω
ἐξηγεῖσθαι
ἢ
|
οἱ |
πατέρες
ὑμῖν
παρέδοσαν.
~Τοιαῦτα
μὲν |
[1, 114] |
τῆς
Εὐβοίας.
καὶ
μετὰ
τοῦτο
|
οἱ |
Πελοποννήσιοι
τῆς
Ἀττικῆς
ἐς
Ἐλευσῖνα |
[1, 99] |
τὴν
ἀπόκνησιν
ταύτην
τῶν
στρατειῶν
|
οἱ |
πλείους
αὐτῶν,
ἵνα
μὴ
ἀπ' |
[1, 55] |
ἐτύγχανον
δὲ
καὶ
δυνάμει
αὐτῶν
|
οἱ |
πλείους
πρῶτοι
ὄντες
τῆς
πόλεως. |
[1, 119] |
ἄλλοι
εἶπον
ἃ
ἐβούλοντο,
κατηγοροῦντες
|
οἱ |
πλείους
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ
τὸν |
[1, 60] |
φιλίαν
τε
αὐτοῦ
οὐχ
ἥκιστα
|
οἱ |
πλεῖστοι
ἐκ
Κορίνθου
στρατιῶται
ἐθελονταὶ |
[1, 18] |
ἐπὶ
πολὺ
καὶ
πρὶν
τυραννευθείσης
|
οἱ |
πλεῖστοι
καὶ
τελευταῖοι
πλὴν
τῶν |
[1, 27] |
Κορινθίας
μένειν.
ἦσαν
δὲ
καὶ
|
οἱ |
πλέοντες
πολλοὶ
καὶ
οἱ
τἀργύριον |
[1, 2] |
ἐκ
γὰρ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος
|
οἱ |
πολέμῳ
ἢ
στάσει
ἐκπίπτοντες
παρ' |
[1, 126] |
Ἀθηναῖοι
τρυχόμενοι
τῇ
προσεδρίᾳ
ἀπῆλθον
|
οἱ |
πολλοί,
ἐπιτρέψαντες
τοῖς
ἐννέα
ἄρχουσι |
[1, 80] |
τινα
τοῦ
ἔργου,
ὅπερ
ἂν
|
οἱ |
πολλοὶ
πάθοιεν,
μήτε
ἀγαθὸν
καὶ |
[1, 64] |
διαβάντες
τειχίζειν,
δεδιότες
μὴ
σφίσιν
|
οἱ |
Ποτειδεᾶται
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
γενομένοις |
[1, 6] |
ἐς
τὸ
τρυφερώτερον
μετέστησαν.
καὶ
|
οἱ |
πρεσβύτεροι
αὐτοῖς
τῶν
εὐδαιμόνων
διὰ |
[1, 138] |
δὲ
ὀστᾶ
φασὶ
κομισθῆναι
αὐτοῦ
|
οἱ |
προσήκοντες
οἴκαδε
κελεύσαντος
ἐκείνου
καὶ |
[1, 15] |
δὲ
περιεποιήσαντο
ὅμως
οὐκ
ἐλαχίστην
|
οἱ |
προσσχόντες
αὐτοῖς
χρημάτων
τε
προσόδῳ |
[1, 123] |
γὰρ
οὐχ
οἱ
ἀμυνόμενοι,
ἀλλ'
|
οἱ |
πρότεροι
ἐπιόντες.
~Ὥστε
πανταχόθεν
καλῶς |
[1, 117] |
ναυμαχίαν
μέν
τινα
βραχεῖαν
ἐποιήσαντο
|
οἱ |
Σάμιοι,
ἀδύνατοι
δὲ
ὄντες
ἀντίσχειν |
[1, 117] |
τὰς
Φοινίσσας.
~ἐν
τούτῳ
δὲ
|
οἱ |
Σάμιοι
ἐξαπιναίως
ἔκπλουν
ποιησάμενοι
ἀφάρκτῳ |
[1, 132] |
~καὶ
φανερὸν
μὲν
εἶχον
οὐδὲν
|
οἱ |
Σπαρτιᾶται
σημεῖον,
οὔτε
οἱ
ἐχθροὶ |
[1, 59] |
καὶ
τἆλλα
ἀφεστηκότα.
νομίσαντες
δὲ
|
οἱ |
στρατηγοὶ
ἀδύνατα
εἶναι
πρός
τε |
[1, 49] |
μάχης
δὲ
οὐκ
ἦρχον
δεδιότες
|
οἱ |
στρατηγοὶ
τὴν
πρόρρησιν
τῶν
Ἀθηναίων. |
[1, 6] |
τὰ
ἄλλα
πρὸς
τοὺς
πολλοὺς
|
οἱ |
τὰ
μείζω
κεκτημένοι
ἰσοδίαιτοι
μάλιστα |
[1, 9] |
στόλον
ἀγεῖραι.
λέγουσι
δὲ
καὶ
|
οἱ |
τὰ
σαφέστατα
Πελοποννησίων
μνήμῃ
παρὰ |
[1, 27] |
καὶ
οἱ
πλέοντες
πολλοὶ
καὶ
|
οἱ |
τἀργύριον
καταβάλλοντες.
ἐδεήθησαν
δὲ
καὶ |
[1, 141] |
ἀλλήλους
ὑπὸ
πενίας
ἐπιφέρειν.
καὶ
|
οἱ |
τοιοῦτοι
οὔτε
ναῦς
πληροῦντες
οὔτε |
[1, 11] |
τροφῆς
ἀπορίᾳ.
ᾗ
καὶ
μᾶλλον
|
οἱ |
Τρῶες
αὐτῶν
διεσπαρμένων
τὰ
δέκα |
[1, 126] |
τῇ
ἀκροπόλει.
ἀναστήσαντες
δὲ
αὐτοὺς
|
οἱ |
τῶν
Ἀθηναίων
ἐπιτετραμμένοι
τὴν
φυλακήν, |
[1, 26] |
(ἦλθον
γὰρ
ἐς
τὴν
Κέρκυραν
|
οἱ |
τῶν
Ἐπιδαμνίων
φυγάδες,
τάφους
τε |
[1, 101] |
πλεῖστοι
δὲ
τῶν
Εἱλώτων
ἐγένοντο
|
οἱ |
τῶν
παλαιῶν
Μεσσηνίων
τότε
δουλωθέντων |
[1, 113] |
ᾧ
τοὺς
ἄνδρας
κομιοῦνται.
καὶ
|
οἱ |
φεύγοντες
Βοιωτῶν
κατελθόντες
καὶ
οἱ |
[1, 114] |
ἐσβαλεῖν
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
καὶ
|
οἱ |
φρουροὶ
Ἀθηναίων
διεφθαρμένοι
εἰσὶν
ὑπὸ |