Livre, Chap.
[1, 87]	δοκοῦσι λελύσθαι αἱ σπονδαὶ καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἀδικεῖν, ἀναστήτω ἐς ἐκεῖνο
[1, 57]	πόλεμον μετ' αὐτῶν ποιεῖσθαι. ὧν	οἱ	Ἀθηναῖοι αἰσθόμενοι καὶ βουλόμενοι προκαταλαμβάνειν
[1, 64]	ἐκ τοῦ ἰσθμοῦ {τεῖχος} εὐθὺς	οἱ	Ἀθηναῖοι ἀποτειχίσαντες ἐφρούρουν· τὸ δ'
[1, 87]	ὅτι σφίσι μὲν δοκοῖεν ἀδικεῖν	οἱ	Ἀθηναῖοι, βούλεσθαι δὲ καὶ τοὺς
[1, 139]	Ἕλληνας αὐτονόμους ἀφεῖτε, ποιήσαντες ἐκκλησίαν	οἱ	Ἀθηναῖοι γνώμας σφίσιν αὐτοῖς προυτίθεσαν,
[1, 50]	ὕστερον τῶν δέκα βοηθοὺς ἐξέπεμψαν	οἱ	Ἀθηναῖοι, δείσαντες, ὅπερ ἐγένετο, μὴ
[1, 103]	παῖδες καὶ γυναῖκες, καὶ αὐτοὺς	οἱ	Ἀθηναῖοι δεξάμενοι κατ' ἔχθος ἤδη
[1, 79]	ᾗ ἂν ὑφηγῆσθε. ~Τοιαῦτα δὲ	οἱ	Ἀθηναῖοι εἶπον. ἐπειδὴ δὲ τῶν
[1, 105]	καὶ αὐτοὶ ὡς νικήσαντες. καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐκβοηθήσαντες ἐκ τῶν Μεγάρων
[1, 72]	ἐκέλευόν τε παριέναι, καὶ παρελθόντες	οἱ	Ἀθηναῖοι ἔλεγον τοιάδε. ~Ἡ μὲν
[1, 18]	Ἑλλήνων ἡγήσαντο δυνάμει προύχοντες, καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐπιόντων τῶν Μήδων διανοηθέντες
[1, 112]	καὶ Ἑλληνικοῦ μὲν πολέμου ἔσχον	οἱ	Ἀθηναῖοι, ἐς δὲ Κύπρον ἐστρατεύοντο
[1, 111]	Βοιωτοὺς καὶ Φωκέας ὄντας ξυμμάχους	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐστράτευσαν τῆς Θεσσαλίας ἐπὶ
[1, 109]	γὰρ πρῶτον ἐκράτουν τῆς Αἰγύπτου	οἱ	Ἀθηναῖοι, καὶ βασιλεὺς πέμπει ἐς
[1, 69]	ἐπέρχονται. καὶ ἐπιστάμεθα οἵᾳ ὁδῷ	οἱ	Ἀθηναῖοι καὶ ὅτι κατ' ὀλίγον
[1, 63]	δὲ τὴν μάχην τροπαῖον ἔστησαν	οἱ	Ἀθηναῖοι καὶ τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους
[1, 100]	ναυσὶ μὲν ἐπὶ Θάσον πλεύσαντες	οἱ	Ἀθηναῖοι ναυμαχίᾳ ἐκράτησαν καὶ ἐς
[1, 52]	διεσκόπουν ὅπῃ κομισθήσονται, δεδιότες μὴ	οἱ	Ἀθηναῖοι νομίσαντες λελύσθαι τὰς σπονδάς,
[1, 57]	Δέρδᾳ κοινῇ πρὸς αὐτὸν ἐναντιουμένοις	οἱ	Ἀθηναῖοι ξυμμαχίαν ἐποιήσαντο. δεδιώς τε
[1, 54]	Ἀττικὰς ναῦς, καὶ ἐπειδὴ ἦλθον	οἱ	Ἀθηναῖοι, οὐκ ἀντεπέπλεον ἐκ τῶν
[1, 99]	ἦσαν δέ πως καὶ ἄλλως	οἱ	Ἀθηναῖοι οὐκέτι ὁμοίως ἐν ἡδονῇ
[1, 107]	οἰκοδομούμενα. ἐβοήθησαν δὲ ἐπ' αὐτοὺς	οἱ	Ἀθηναῖοι πανδημεὶ καὶ Ἀργείων χίλιοι
[1, 56]	αὐτούς, ὑποτοπήσαντες τὴν ἔχθραν αὐτῶν	οἱ	Ἀθηναῖοι Ποτειδεάτας, οᾔ οἰκοῦσιν ἐπὶ
[1, 57]	~ταῦτα δὲ περὶ τοὺς Ποτειδεάτας	οἱ	Ἀθηναῖοι προπαρεσκευάζοντο εὐθὺς μετὰ τὴν
[1, 96]	τότε παρόντι ἐπιτηδείους. ~Παραλαβόντες δὲ	οἱ	Ἀθηναῖοι τὴν ἡγεμονίαν τούτῳ τῷ
[1, 93]	οἴκου ἀνεπικλήτως. ~Τούτῳ τῷ τρόπῳ	οἱ	Ἀθηναῖοι τὴν πόλιν ἐτείχισαν ἐν
[1, 118]	τοῦδε τοῦ πολέμου· ἐν οἷς	οἱ	Ἀθηναῖοι τήν τε ἀρχὴν ἐγκρατεστέραν
[1, 126]	ἐκείνων. ἤλασαν μὲν οὖν καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι τοὺς ἐναγεῖς τούτους, ἤλασε
[1, 45]	παράπλῳ κεῖσθαι. ~Τοιαύτῃ μὲν γνώμῃ	οἱ	Ἀθηναῖοι τοὺς Κερκυραίους προσεδέξαντο, καὶ
[1, 128]	τοὺς Ἀθηναίους. ~Ἀντεκέλευον δὲ καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι τοὺς Λακεδαιμονίους τὸ ἀπὸ
[1, 126]	προσκαθεζόμενοι ἐπολιόρκουν. χρόνου δὲ ἐγγιγνομένου	οἱ	Ἀθηναῖοι τρυχόμενοι τῇ προσεδρίᾳ ἀπῆλθον
[1, 87]	ἐπ' οἴκου διαπραξάμενοι ταῦτα, καὶ	οἱ	Ἀθηναίων πρέσβεις ὕστερον ἐφ' ἅπερ
[1, 6]	διαζώματα ἔχοντες περὶ τὰ αἰδοῖα	οἱ	ἀθληταὶ ἠγωνίζοντο, καὶ οὐ πολλὰ
[1, 108]	μακρὰ ἀπετέλεσαν. ὡμολόγησαν δὲ καὶ	οἱ	Αἰγινῆται μετὰ ταῦτα τοῖς Ἀθηναίοις,
[1, 20]	καὶ οὐ χρόνῳ ἀμνηστούμενα καὶ	οἱ	ἄλλοι Ἕλληνες οὐκ ὀρθῶς οἴονται,
[1, 48]	Ἀμπρακιώτιδες, κατὰ δὲ τὸ μέσον	οἱ	ἄλλοι ξύμμαχοι ὡς ἕκαστοι· εὐώνυμον
[1, 113]	οἱ φεύγοντες Βοιωτῶν κατελθόντες καὶ	οἱ	ἄλλοι πάντες αὐτόνομοι πάλιν ἐγένοντο.
[1, 123]	μᾶλλον βοηθήσετε· λύουσι γὰρ οὐχ	οἱ	ἀμυνόμενοι, ἀλλ' οἱ πρότεροι ἐπιόντες.
[1, 143]	γὰρ τάδε τοὺς ἄνδρας, ἀλλ'	οἱ	ἄνδρες ταῦτα κτῶνται. καὶ εἰ
[1, 78]	ἐν ἀδήλῳ κινδυνεύεται. ἰόντες τε	οἱ	ἄνθρωποι ἐς τοὺς πολέμους τῶν
[1, 77]	ὑποχωρεῖν. ἀδικούμενοί τε, ὡς ἔοικεν,	οἱ	ἄνθρωποι μᾶλλον ὀργίζονται ἢ βιαζόμενοι·
[1, 89]	ξυμμάχους, οἱ δὲ Ἀθηναῖοι καὶ	οἱ	ἀπὸ Ἰωνίας καὶ Ἑλλησπόντου ξύμμαχοι
[1, 15]	ἀλλήλους δὲ μᾶλλον ὡς ἕκαστοι	οἱ	ἀστυγείτονες ἐπολέμουν. μάλιστα δὲ ἐς
[1, 2]	λεπτόγεων ἀστασίαστον οὖσαν ἄνθρωποι ᾤκουν	οἱ	αὐτοὶ αἰεί. καὶ παράδειγμα τόδε
[1, 23]	ἅμα μέρος γῆς καὶ ἰσχυρότατοι	οἱ	αὐτοὶ ἐπέσχον, ἡλίου τε ἐκλείψεις,
[1, 102]	καὶ πρὸς Θεσσαλοὺς ἅμα ἀμφοτέροις	οἱ	αὐτοὶ ὅρκοι καὶ ξυμμαχία κατέστη.
[1, 141]	ἐσφοραὶ ἀνέχουσιν. σώμασί τε ἑτοιμότεροι	οἱ	αὐτουργοὶ τῶν ἀνθρώπων ἢ χρήμασι
[1, 89]	δὲ τὸ κοινόν, ἐπειδὴ αὐτοῖς	οἱ	βάρβαροι ἐκ τῆς χώρας ἀπῆλθον,
[1, 6]	δίαιταν μεθ' ὅπλων ἐποιήσαντο ὥσπερ	οἱ	βάρβαροι. σημεῖον δ' ἐστὶ ταῦτα
[1, 99]	καὶ λιποστράτιον εἴ τῳ ἐγένετο·	οἱ	γὰρ Ἀθηναῖοι ἀκριβῶς ἔπρασσον καὶ
[1, 20]	ὄντα παντὶ ἑξῆς τεκμηρίῳ πιστεῦσαι.	οἱ	γὰρ ἄνθρωποι τὰς ἀκοὰς τῶν
[1, 69]	σκοπεῖν, ἀλλὰ καθ' ὅτι ἀμυνούμεθα·	οἱ	γὰρ δρῶντες βεβουλευμένοι πρὸς οὐ
[1, 8]	ναυτικοῦ πλωιμώτερα ἐγένετο παρ' ἀλλήλους	(οἱ	γὰρ ἐκ τῶν νήσων κακοῦργοι
[1, 5]	τὰς προσόδους μᾶλλον ἰέναι αὐτῷ.	~οἱ	γὰρ Ἕλληνες τὸ πάλαι καὶ
[1, 17]	πρὸς περιοίκους τοὺς αὐτῶν ἑκάστοις·	οἱ	γὰρ ἐν Σικελίᾳ ἐπὶ πλεῖστον
[1, 93]	ἐστὶν ὅτι κατὰ σπουδὴν ἐγένετο·	οἱ	γὰρ θεμέλιοι παντοίων λίθων ὑπόκεινται
[1, 111]	προϊόντες πολὺ ἐκ τῶν ὅπλων	(οἱ	γὰρ ἱππῆς τῶν Θεσσαλῶν εἶργον)
[1, 49]	δεξιὸν κέρας τῶν Κορινθίων ἐπόνει·	οἱ	γὰρ Κερκυραῖοι εἴκοσι ναυσὶν αὐτοὺς
[1, 128]	τὸ ἀπὸ Ταινάρου ἄγος ἐλαύνειν·	οἱ	γὰρ Λακεδαιμόνιοι ἀναστήσαντές ποτε ἐκ
[1, 102]	Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀθηναίοις φανερὰ ἐγένετο.	οἱ	γὰρ Λακεδαιμόνιοι, ἐπειδὴ τὸ χωρίον
[1, 47]	ἠπείρῳ πολλοὶ τῶν βαρβάρων παραβεβοηθηκότες·	οἱ	γὰρ ταύτῃ ἠπειρῶται αἰεί ποτε
[1, 144]	καὶ ἰδιώτῃ μέγισται τιμαὶ περιγίγνονται.	οἱ	γοῦν πατέρες ἡμῶν ὑποστάντες Μήδους
[1, 102]	ὅτι οὐδὲν προσδέονται αὐτῶν ἔτι.	οἱ	δ' Ἀθηναῖοι ἔγνωσαν οὐκ ἐπὶ
[1, 90]	τε καὶ ἀφορμὴν ἱκανὴν εἶναι.	οἱ	δ' Ἀθηναῖοι Θεμιστοκλέους γνώμῃ τοὺς
[1, 126]	καὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐκδιδράσκουσιν·	οἱ	δ' ἄλλοι ὡς ἐπιέζοντο καί
[1, 63]	ἀποβαλών, τοὺς δὲ πλείους σώσας.	οἱ	δ' ἀπὸ τῆς Ὀλύνθου τοῖς
[1, 102]	τε ἐπεκαλέσαντο ξυμμάχους καὶ Ἀθηναίους·	οἱ	δ' ἦλθον Κίμωνος στρατηγοῦντος πλήθει
[1, 86]	περιοψόμεθα ἀδικουμένους οὐδὲ μελλήσομεν τιμωρεῖν·	οἱ	δ' οὐκέτι μέλλουσι κακῶς πάσχειν.
[1, 3]	ἀντίπαλον ἐς ἓν ὄνομα ἀποκεκρίσθαι.	οἱ	δ' οὖν ὡς ἕκαστοι Ἕλληνες
[1, 126]	ὀρθῶς γιγνώσκειν ἐπεχείρησε τῷ ἔργῳ.	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι αἰσθόμενοι ἐβοήθησάν τε
[1, 106]	περιεῖργον καὶ οὐκ ἦν ἔξοδος.	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι γνόντες κατὰ πρόσωπόν
[1, 95]	μὴ ἐπιτρέπειν, ἤν που βιάζηται.	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι ἐδέξαντό τε τοὺς
[1, 89]	ἔχων τοὺς ἀπὸ Πελοποννήσου ξυμμάχους,	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι καὶ οἱ ἀπὸ
[1, 145]	~Ὁ μὲν Περικλῆς τοιαῦτα εἶπεν,	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι νομίσαντες ἄριστα σφίσι
[1, 49]	ἐκ τῆς διώξεως οὐ παρουσῶν.	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι ὁρῶντες τοὺς Κερκυραίους
[1, 139]	ἀρχῇ μηδὲ τῇ Ἀττικῇ ἀγορᾷ.	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι οὔτε τἆλλα ὑπήκουον
[1, 105]	βοηθῶσιν, ἀπ' Αἰγίνης ἀναστήσεσθαι αὐτούς.	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι τὸ μὲν πρὸς
[1, 53]	λαβεῖν τε αὐτοὺς καὶ ἀποκτεῖναι,	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι τοιάδε ἀπεκρίναντο. οὔτε
[1, 135]	δύο ὡς ἀντὶ Παυσανίου ἀνέθεσαν.	~οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι, ὡς καὶ τοῦ
[1, 95]	ἐφίεσαν οἱ ξύμμαχοι τὴν ἡγεμονίαν.	οἱ	δὲ αἰσθόμενοι ἀπῆλθον, καὶ ἄλλους
[1, 91]	καὶ θαυμάζειν ὡς οὔπω πάρεισιν.	~οἱ	δὲ ἀκούοντες τῷ μὲν Θεμιστοκλεῖ
[1, 77]	ἂν ἐξῇ, δικάζεσθαι οὐδὲν προσδέονται.	οἱ	δὲ εἰθισμένοι πρὸς ἡμᾶς ἀπὸ
[1, 72]	εἰπεῖν, εἴ τι μὴ ἀποκωλύοι.	οἱ	δὲ ἐκέλευόν τε παριέναι, καὶ
[1, 24]	τε γῆν καὶ κατὰ θάλασσαν.	οἱ	δὲ ἐν τῇ πόλει ὄντες
[1, 24]	δῆμος αὐτῶν ἐξεδίωξε τοὺς δυνατούς,	οἱ	δὲ ἐπελθόντες μετὰ τῶν βαρβάρων
[1, 26]	ἔπεμψαν καὶ τοὺς οἰκήτορας ἀποπέμπειν.	οἱ	δὲ Ἐπιδάμνιοι οὐδὲν αὐτῶν ὑπήκουσαν,
[1, 104]	αὐτὸς ἄρχων γενόμενος Ἀθηναίους ἐπηγάγετο.	οἱ	δέ (ἔτυχον γὰρ ἐς Κύπρον
[1, 51]	οὐ πολλῷ ὕστερον ἢ ὤφθησαν.	οἱ	δὲ Κερκυραῖοι (ἦν γὰρ νύξ)
[1, 54]	τοῖς ἐν τῇ ἠπείρῳ Συβότοις·	οἱ	δὲ Κερκυραῖοι τά τε ναυάγια
[1, 24]	καθεζόμενοι ἐς τὸ Ἥραιον ἐδέοντο.	οἱ	δὲ Κερκυραῖοι τὴν ἱκετείαν οὐκ
[1, 47]	ὁρμίζονταί τε καὶ στρατόπεδον ἐποιήσαντο.	~οἱ	δὲ Κερκυραῖοι ὡς ᾔσθοντο αὐτοὺς
[1, 28]	νῦν ὄντων μᾶλλον ὠφελίας ἕνεκα.	οἱ	δὲ Κορίνθιοι ἀπεκρίναντο αὐτοῖς, ἢν
[1, 55]	~οὕτω μὲν ἑκάτεροι νικᾶν ἠξίουν·	οἱ	δὲ Κορίνθιοι ἀποπλέοντες ἐπ' οἴκου
[1, 46]	νῆες ἀφικνοῦνται ἐς τὴν Κέρκυραν,	οἱ	δὲ Κορίνθιοι, ἐπειδὴ αὐτοῖς παρεσκεύαστο,
[1, 105]	ἀπελθόντων τῶν Κορινθίων τροπαῖον ἔστησαν·	οἱ	δὲ Κορίνθιοι κακιζόμενοι ὑπὸ τῶν
[1, 36]	τοιαῦτα μὲν οἱ Κερκυραῖοι εἶπον·	οἱ	δὲ Κορίνθιοι μετ' αὐτοὺς τοιάδε.
[1, 31]	τινὰ πειρᾶσθαι ἀπ' αὐτῶν εὑρίσκεσθαι.	οἱ	δὲ Κορίνθιοι πυθόμενοι ταῦτα ἦλθον
[1, 118]	αὐτοὶ ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν δυνάμεως,	οἱ	δὲ Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι οὔτε ἐκώλυον
[1, 92]	καὶ τάδε νομίζειν ὀρθῶς ἔχειν.	~οἱ	δὲ Λακεδαιμόνιοι ἀκούσαντες ὀργὴν μὲν
[1, 67]	εἶναι αὐτόνομοι κατὰ τὰς σπονδάς.	οἱ	δὲ Λακεδαιμόνιοι προσπαρακαλέσαντες τῶν ξυμμάχων
[1, 126]	πολιτικῶν οἱ ἐννέα ἄρχοντες ἔπρασσον.	οἱ	δὲ μετὰ τοῦ Κύλωνος πολιορκούμενοι
[1, 18]	γὰρ οἱ μὲν κατὰ γῆν,	οἱ	δὲ ναυσίν. καὶ ὀλίγον μὲν
[1, 106]	καὶ τοῖς ἄλλοις ξυμβαλόντες ἐκράτησαν.	~οἱ	δὲ νικώμενοι ὑπεχώρουν, καί τι
[1, 27]	ἄρα κωλύοιντο ὑπὸ Κερκυραίων πλεῖν·	οἱ	δὲ παρεσκευάζοντο αὐτοῖς ὀκτὼ ναυσὶ
[1, 135]	τε τοῖς αὐτοῖς κολάζεσθαι αὐτόν.	οἱ	δὲ πεισθέντες (ἔτυχε γὰρ ὠστρακισμένος
[1, 110]	τῆς Λιβύης ἐς Κυρήνην ἐσώθησαν,	οἱ	δὲ πλεῖστοι ἀπώλοντο. Αἴγυπτος δὲ
[1, 134]	ἀνθ' ἑνὸς τῇ Ξαλκιοίκῳ ἀποδοῦναι.	οἱ	δὲ ποιησάμενοι χαλκοῦς ἀνδριάντας δύο
[1, 50]	αὖθις ἁθροισθέντες ἐπέπλεον τοῖς Κερκυραίοις.	οἱ	δὲ ταῖς πλωίμοις καὶ ὅσαι
[1, 52]	ὥρμουν, βουλόμενοι εἰδέναι εἰ ναυμαχήσουσιν.	οἱ	δὲ τὰς μὲν ναῦς ἄραντες
[1, 140]	καὶ τὸ Μεγαρέων ψήφισμα καθαιρεῖν·	οἱ	δὲ τελευταῖοι οἵδε ἥκοντες καὶ
[1, 134]	ἵνα μὴ ὑπαίθριος ταλαιπωροίη, ἡσύχαζεν.	οἱ	δὲ τὸ παραυτίκα μὲν ὑστέρησαν
[1, 101]	ἐκέλευον ἐσβαλόντας ἐς τὴν Ἀττικήν.	οἱ	δὲ ὑπέσχοντο μὲν κρύφα τῶν
[1, 141]	ὡς μάλιστα τιμωρήσασθαί τινα βούλονται,	οἱ	δὲ ὡς ἥκιστα τὰ οἰκεῖα
[1, 71]	αἰσθανομένων· λύουσι γὰρ σπονδὰς οὐχ	οἱ	δι' ἐρημίαν ἄλλοις προσιόντες, ἀλλ'
[1, 89]	περιῆσαν, ἐν αἷς αὐτοὶ ἐσκήνωσαν	οἱ	δυνατοὶ τῶν Περσῶν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ
[1, 2]	ἢ στάσει ἐκπίπτοντες παρ' Ἀθηναίους	οἱ	δυνατώτατοι ὡς βέβαιον ὂν ἀνεχώρουν,
[1, 101]	γενομένου σεισμοῦ, ἐν ᾧ καὶ	οἱ	Εἵλωτες αὐτοῖς καὶ τῶν περιοίκων
[1, 18]	οἵ τε Ἀθηναίων τύραννοι καὶ	οἱ	ἐκ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος ἐπὶ
[1, 110]	ἅμα μαχιμώτατοί εἰσι τῶν Αἰγυπτίων	οἱ	ἕλειοι. Ἰνάρως δὲ ὁ Λιβύων
[1, 132]	τὸν ἐν Δελφοῖς, ὃν ἀνέθεσαν	οἱ	Ἕλληνες ἀπὸ τῶν Μήδων ἀκροθίνιον,
[1, 13]	ἐπωνόμασαν τὸ χωρίον. ἐπειδή τε	οἱ	Ἕλληνες μᾶλλον ἔπλῳζον, τὰς ναῦς
[1, 15]	ἐπ' ἄλλων καταστροφῇ οὐκ ἐξῇσαν	οἱ	Ἕλληνες. οὐ γὰρ ξυνειστήκεσαν πρὸς
[1, 118]	ταῦτα δὲ ξύμπαντα ὅσα ἔπραξαν	οἱ	Ἕλληνες πρός τε ἀλλήλους καὶ
[1, 64]	γενομένοις δίχα ἐπίθωνται. καὶ πυνθανόμενοι	οἱ	ἐν τῇ πόλει Ἀθηναῖοι τὴν
[1, 126]	δὲ τὰ πολλὰ τῶν πολιτικῶν	οἱ	ἐννέα ἄρχοντες ἔπρασσον. οἱ δὲ
[1, 95]	οἱ Λακεδαιμόνιοι, φοβούμενοι μὴ σφίσιν	οἱ	ἐξιόντες χείρους γίγνωνται, ὅπερ καὶ
[1, 50]	φίλους, οὐκ ᾐσθημένοι ὅτι ἥσσηντο	οἱ	ἐπὶ τῷ δεξιῷ κέρᾳ, ἀγνοοῦντες
[1, 25]	καὶ ἡγεμόνας ποιεῖσθαι. ἐλθόντες δὲ	οἱ	Ἐπιδάμνιοι ἐς τὴν Κόρινθον κατὰ
[1, 25]	ἀλλ' ἀπράκτους ἀπέπεμψαν. ~Γνόντες δὲ	οἱ	Ἐπιδάμνιοι οὐδεμίαν σφίσιν ἀπὸ Κερκύρας
[1, 134]	δὲ ἀκριβῶς τότε μὲν ἀπῆλθον	οἱ	ἔφοροι, βεβαίως δὲ ἤδη εἰδότες
[1, 133]	ηὗρεν ἐγγεγραμμένον κτείνειν. ~τότε δὴ	οἱ	ἔφοροι δείξαντος αὐτοῦ τὰ γράμματα
[1, 131]	οὐκέτι ἐπέσχον, ἀλλὰ πέμψαντες κήρυκα	οἱ	ἔφοροι καὶ σκυτάλην εἶπον τοῦ
[1, 132]	οὐδὲν οἱ Σπαρτιᾶται σημεῖον, οὔτε	οἱ	ἐχθροὶ οὔτε ἡ πᾶσα πόλις,
[1, 95]	Ἕλληνες ἤχθοντο καὶ οὐχ ἥκιστα	οἱ	Ἴωνες καὶ ὅσοι ἀπὸ βασιλέως
[1, 142]	ποριζόμενοι διαμέλλωσιν· τοῦ δὲ πολέμου	οἱ	καιροὶ οὐ μενετοί. καὶ μὴν
[1, 89]	καὶ πεζῷ ὑπὸ Ἑλλήνων καὶ	οἱ	καταφυγόντες αὐτῶν ταῖς ναυσὶν ἐς
[1, 104]	δὲ αὐτόθι Περσῶν καὶ Μήδων	οἱ	καταφυγόντες καὶ Αἰγυπτίων οἱ μὴ
[1, 36]	ταῖς ἡμετέραις ἀγωνίζεσθαι. τοιαῦτα μὲν	οἱ	Κερκυραῖοι εἶπον· οἱ δὲ Κορίνθιοι
[1, 49]	οἱ ξύμμαχοι ἡσσῶντό {τε} καὶ	οἱ	Κερκυραῖοι ἐπεκράτουν· ᾗ δὲ αὐτοὶ
[1, 30]	φίλιαι ἦσαν. ἀντεστρατοπεδεύοντο δὲ καὶ	οἱ	Κερκυραῖοι ἐπὶ τῇ Λευκίμμῃ ναυσί
[1, 50]	δείσαντες, ὅπερ ἐγένετο, μὴ νικηθῶσιν	οἱ	Κερκυραῖοι καὶ αἱ σφέτεραι δέκα
[1, 30]	τῆς κατ' ἐκεῖνα τὰ χωρία	οἱ	Κερκυραῖοι, καὶ πλεύσαντες ἐς Λευκάδα
[1, 29]	τῷ στόματι τοῦ Ἀμπρακικοῦ κόλπου,	οἱ	Κερκυραῖοι κήρυκά τε προύπεμψαν αὐτοῖς
[1, 44]	γὰρ ἐπὶ Κόρινθον ἐκέλευον σφίσιν	οἱ	Κερκυραῖοι ξυμπλεῖν, ἐλύοντ' ἂν αὐτοῖς
[1, 29]	καὶ παραταξάμενοι ἐναυμάχησαν· καὶ ἐνίκησαν	οἱ	Κερκυραῖοι παρὰ πολὺ καὶ ναῦς
[1, 26]	ὑπήκουσαν, ἀλλὰ στρατεύουσιν ἐπ' αὐτοὺς	οἱ	Κερκυραῖοι τεσσαράκοντα ναυσὶ μετὰ τῶν
[1, 31]	ἐρέτας, μισθῷ πείθοντες. πυνθανόμενοι δὲ	οἱ	Κερκυραῖοι τὴν παρασκευὴν αὐτῶν ἐφοβοῦντο,
[1, 28]	τρισχίλιοι ὁπλῖται. ~Ἐπειδὴ δὲ ἐπύθοντο	οἱ	Κερκυραῖοι τὴν παρασκευήν, ἐλθόντες ἐς
[1, 30]	δόξῃ. ~μετὰ δὲ τὴν ναυμαχίαν	οἱ	Κερκυραῖοι τροπαῖον στήσαντες ἐπὶ τῇ
[1, 51]	ἀνεχώρουν· ξυνεσκόταζε γὰρ ἤδη, καὶ	οἱ	Κορίνθιοι ἀποτραπόμενοι τὴν διάλυσιν ἐποιήσαντο.
[1, 119]	τὸν πόλεμον ἀξιοῦντες γίγνεσθαι, καὶ	οἱ	Κορίνθιοι δεηθέντες μὲν καὶ κατὰ
[1, 44]	ὑμῖν αὐτοῖς. ~Τοιαῦτα δὲ καὶ	οἱ	Κορίνθιοι εἶπον. Ἀθηναῖοι δὲ ἀκούσαντες
[1, 124]	δεδουλωμένους Ἕλληνας ἐλευθερώσωμεν. τοιαῦτα μὲν	οἱ	Κορίνθιοι εἶπον. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[1, 72]	πατέρες ὑμῖν παρέδοσαν. ~Τοιαῦτα μὲν	οἱ	Κορίνθιοι εἶπον. τῶν δὲ Ἀθηναίων
[1, 50]	αὐτοῖς ὡς ἐς ἐπίπλουν, καὶ	οἱ	Κορίνθιοι ἐξαπίνης πρύμναν ἐκρούοντο κατιδόντες
[1, 26]	~πάντων οὖν τούτων ἐγκλήματα ἔχοντες	οἱ	Κορίνθιοι ἔπεμπον ἐς τὴν Ἐπίδαμνον
[1, 13]	χρόνου. οἰκοῦντες γὰρ τὴν πόλιν	οἱ	Κορίνθιοι ἐπὶ τοῦ Ἰσθμοῦ αἰεὶ
[1, 49]	ἐπεκράτουν· ᾗ δὲ αὐτοὶ ἦσαν	οἱ	Κορίνθιοι, ἐπὶ τῷ εὐωνύμῳ, πολὺ
[1, 66]	ἀνοκωχὴ ἦν· ἰδίᾳ γὰρ ταῦτα	οἱ	Κορίνθιοι ἔπραξαν. ~πολιορκουμένης δὲ τῆς
[1, 50]	ἐπειδὴ δὲ κατεδίωξαν τοὺς Κερκυραίους	οἱ	Κορίνθιοι ἐς τὴν γῆν, πρὸς
[1, 54]	τε προτεραίᾳ πρύμναν κρουόμενοι ὑπεχώρησαν	οἱ	Κορίνθιοι ἰδόντες τὰς Ἀττικὰς ναῦς,
[1, 30]	δήσαντες εἶχον. ὕστερον δέ, ἐπειδὴ	οἱ	Κορίνθιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἡσσημένοι
[1, 49]	χρήματα διήρπασαν. ταύτῃ μὲν οὖν	οἱ	Κορίνθιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἡσσῶντό
[1, 51]	ἀμύνειν ὦσιν. ~ταύτας οὖν προϊδόντες	οἱ	Κορίνθιοι καὶ ὑποτοπήσαντες ἀπ' Ἀθηνῶν
[1, 31]	τὴν ναυμαχίαν καὶ τὸν ὕστερον	οἱ	Κορίνθιοι ὀργῇ φέροντες τὸν πρὸς
[1, 50]	Ἀθηναίους. ~Τῆς δὲ τροπῆς γενομένης	οἱ	Κορίνθιοι τὰ σκάφη μὲν οὐχ
[1, 48]	ἕκαστοι· εὐώνυμον δὲ κέρας αὐτοὶ	οἱ	Κορίνθιοι ταῖς ἄριστα τῶν νεῶν
[1, 60]	στρατιᾷ ἐσβεβληκότων. ~καὶ ἐν τούτῳ	οἱ	Κορίνθιοι, τῆς Ποτειδαίας ἀφεστηκυίας καὶ
[1, 49]	τροπὴ ἐγίγνετο λαμπρῶς καὶ ἐνέκειντο	οἱ	Κορίνθιοι, τότε δὴ ἔργου πᾶς
[1, 52]	τοῖς Συβότοις λιμένα, ἐν ᾧ	οἱ	Κορίνθιοι ὥρμουν, βουλόμενοι εἰδέναι εἰ
[1, 127]	πόλει. ~τοῦτο δὴ τὸ ἄγος	οἱ	Λακεδαιμόνιοι ἐκέλευον ἐλαύνειν δῆθεν τοῖς
[1, 126]	Καὶ πρῶτον μὲν πρέσβεις πέμψαντες	οἱ	Λακεδαιμόνιοι ἐκέλευον τοὺς Ἀθηναίους τὸ
[1, 132]	τόδε. τὸ μὲν οὖν ἐλεγεῖον	οἱ	Λακεδαιμόνιοι ἐξεκόλαψαν εὐθὺς τότε ἀπὸ
[1, 18]	ξυνέμεινεν ἡ ὁμαιχμία, ἔπειτα διενεχθέντες	οἱ	Λακεδαιμόνιοι καὶ Ἀθηναῖοι ἐπολέμησαν μετὰ
[1, 95]	ἄριστα αὐτοῖς. ἐν τούτῳ δὲ	οἱ	Λακεδαιμόνιοι μετεπέμποντο Παυσανίαν ἀνακρινοῦντες ὧν
[1, 107]	ἑλόντων ἓν τῶν πολισμάτων τούτων,	οἱ	Λακεδαιμόνιοι Νικομήδους τοῦ Κλεομβρότου ὑπὲρ
[1, 135]	Τοῦ δὲ μηδισμοῦ τοῦ Παυσανίου	οἱ	Λακεδαιμόνιοι πρέσβεις πέμψαντες παρὰ τοὺς
[1, 91]	τὸ τεῖχος) ἐφοβεῖτο γὰρ μὴ	οἱ	Λακεδαιμόνιοι σφᾶς, ὁπότε σαφῶς ἀκούσειαν,
[1, 79]	δὲ τῶν τε ξυμμάχων ἤκουσαν	οἱ	Λακεδαιμόνιοι τὰ ἐγκλήματα τὰ ἐς
[1, 88]	μετὰ τὰ Εὐβοϊκά. ~ἐψηφίσαντο δὲ	οἱ	Λακεδαιμόνιοι τὰς σπονδὰς λελύσθαι καὶ
[1, 95]	καὶ ἄλλους οὐκέτι ὕστερον ἐξέπεμψαν	οἱ	Λακεδαιμόνιοι, φοβούμενοι μὴ σφίσιν οἱ
[1, 73]	ὑμῖν οὔτε ἡμῶν οὔτε τούτων	οἱ	λόγοι ἂν γίγνοιντο) ἀλλ' ὅπως
[1, 63]	τι προῆλθον ὡς βοηθήσοντες, καὶ	οἱ	Μακεδόνες ἱππῆς ἀντιπαρετάξαντο ὡς κωλύσοντες·
[1, 63]	ἐπανεχώρουν ἐς τὸ τεῖχος καὶ	οἱ	Μακεδόνες παρὰ τοὺς Ἀθηναίους· ἱππῆς
[1, 114]	καὶ Σικυωνίους καὶ Ἐπιδαυρίους ἀπέστησαν	οἱ	Μεγαρῆς. ὁ δὲ Περικλῆς πάλιν
[1, 105]	ἔχειν ἐν τῷ ἔργῳ. καὶ	οἱ	μὲν Ἀθηναῖοι (ἐκράτησαν γὰρ ὅμως
[1, 58]	πρὸς Ἀθηναίους πόλεμος ᾖ. καὶ	οἱ	μὲν ἀνῳκίζοντό τε καθαιροῦντες τὰς
[1, 87]	πόλεμον ποιῶνται, ἢν δοκῇ. καὶ	οἱ	μὲν ἀπεχώρησαν ἐπ' οἴκου διαπραξάμενοι
[1, 145]	ἐπὶ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ. καὶ	οἱ	μὲν ἀπεχώρησαν ἐπ' οἴκου καὶ
[1, 143]	τμηθῆναι καὶ τὴν Ἀττικὴν ἅπασαν·	οἱ	μὲν γὰρ οὐχ ἕξουσιν ἄλλην
[1, 70]	πᾶν διαφέροντας ὁ ἀγὼν ἔσται.	οἱ	μέν γε νεωτεροποιοὶ καὶ ἐπινοῆσαι
[1, 53]	πρώτους λαβόντες χρήσασθε ὡς πολεμίοις.	οἱ	μὲν δὴ τοιαῦτα εἶπον· τῶν
[1, 121]	ἢ δεινὸν ἂν εἴη εἰ	οἱ	μὲν ἐκείνων ξύμμαχοι ἐπὶ δουλείᾳ
[1, 70]	οὐδὲ τἀναγκαῖα ἐξικέσθαι. αὖθις δὲ	οἱ	μὲν καὶ παρὰ δύναμιν τολμηταὶ
[1, 18]	ταῦτα μέγιστα διεφάνη· ἴσχυον γὰρ	οἱ	μὲν κατὰ γῆν, οἱ δὲ
[1, 31]	ἐκκλησίας ἐς ἀντιλογίαν ἦλθον, καὶ	οἱ	μὲν Κερκυραῖοι ἔλεξαν τοιάδε. ~Δίκαιον,
[1, 26]	χρήσεσθαι. ὡς δ' οὐκ ἐπείθοντο,	οἱ	μὲν Κερκυραῖοι (ἔστι δ' ἰσθμὸς
[1, 54]	δυνατόν. ~Τοιαῦτα τῶν Ἀθηναίων ἀποκριναμένων	οἱ	μὲν Κορίνθιοι τόν τε πλοῦν
[1, 19]	κινδύνων τὰς μελέτας ποιούμενοι. ~καὶ	οἱ	μὲν Λακεδαιμόνιοι οὐχ ὑποτελεῖς ἔχοντες
[1, 46]	ἡ ἄκρα ἀνέχει τὸ Ξειμέριον.	οἱ	μὲν οὖν Κορίνθιοι τῆς ἠπείρου
[1, 70]	ἀποδημηταὶ πρὸς ἐνδημοτάτους· οἴονται γὰρ	οἱ	μὲν τῇ ἀπουσίᾳ ἄν τι
[1, 141]	μηδὲν ἐπιτελὲς γίγνεσθαι. καὶ γὰρ	οἱ	μὲν ὡς μάλιστα τιμωρήσασθαί τινα
[1, 62]	καὶ ἐστρατοπεδεύσαντο. ~Ποτειδεᾶται δὲ καὶ	οἱ	μετὰ Ἀριστέως Πελοποννήσιοι προσδεχόμενοι τοὺς
[1, 71]	δι' ἐρημίαν ἄλλοις προσιόντες, ἀλλ'	οἱ	μὴ βοηθοῦντες οἷς ἂν ξυνομόσωσιν.
[1, 104]	Μήδων οἱ καταφυγόντες καὶ Αἰγυπτίων	οἱ	μὴ ξυναποστάντες. ~Ἀθηναίοις δὲ ναυσὶν
[1, 115]	πόλεμος ἐγένετο περὶ Πριήνης, καὶ	οἱ	Μιλήσιοι ἐλασσούμενοι τῷ πολέμῳ παρ'
[1, 105]	ὑπολοίπων οἵ τε πρεσβύτατοι καὶ	οἱ	νεώτατοι ἀφικνοῦνται ἐς τὰ Μέγαρα
[1, 8]	~καὶ οὐχ ἧσσον λῃσταὶ ἦσαν	οἱ	νησιῶται, Κᾶρές τε ὄντες καὶ
[1, 12]	πόλεις ἔκτιζον. Βοιωτοί τε γὰρ	οἱ	νῦν ἑξηκοστῷ ἔτει μετὰ Ἰλίου
[1, 141]	ἅπαντας Ἕλληνας δυνατοὶ Πελοποννήσιοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι ἀντισχεῖν, πολεμεῖν δὲ μὴ
[1, 64]	μὴ σφίσιν οἱ Ποτειδεᾶται καὶ	οἱ	ξύμμαχοι γενομένοις δίχα ἐπίθωνται. καὶ
[1, 99]	ἀφισταμένους. ὧν αὐτοὶ αἴτιοι ἐγένοντο	οἱ	ξύμμαχοι· διὰ γὰρ τὴν ἀπόκνησιν
[1, 105]	μεγάλη Ἀθηναίων καὶ Αἰγινητῶν, καὶ	οἱ	ξύμμαχοι ἑκατέροις παρῆσαν, καὶ ἐνίκων
[1, 109]	ἐν τῇ Αἰγύπτῳ Ἀθηναῖοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι ἐπέμενον, καὶ αὐτοῖς πολλαὶ
[1, 30]	ναῦς καὶ στρατιάν, ἐπεὶ σφῶν	οἱ	ξύμμαχοι ἐπόνουν, ἐστρατοπεδεύοντο ἐπὶ Ἀκτίῳ
[1, 62]	μὲν οὖν τοῦ πεζοῦ παντὸς	οἱ	ξύμμαχοι ᾕρηντο Ἀριστέα, τῆς δὲ
[1, 30]	δέ, ἐπειδὴ οἱ Κορίνθιοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι ἡσσημένοι ταῖς ναυσὶν ἀνεχώρησαν
[1, 49]	μὲν οὖν οἱ Κορίνθιοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι ἡσσῶντό {τε} καὶ οἱ
[1, 108]	τῆς Βοιωτίας ἐνίκων Λακεδαιμόνιοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι, καὶ φόνος ἐγένετο ἀμφοτέρων
[1, 29]	αὐτοῖς ἦσαν αἱ νῆες καὶ	οἱ	ξύμμαχοι παρῆσαν, προπέμψαντες κήρυκα πρότερον
[1, 91]	δέ τι βούλονται Λακεδαιμόνιοι ἢ	οἱ	ξύμμαχοι πρεσβεύεσθαι παρὰ σφᾶς, ὡς
[1, 95]	οὐ πολλήν· οἷς οὐκέτι ἐφίεσαν	οἱ	ξύμμαχοι τὴν ἡγεμονίαν. οἱ δὲ
[1, 85]	Ποτειδαίας, πέμπετε δὲ περὶ ὧν	οἱ	ξύμμαχοί φασιν ἀδικεῖσθαι, ἄλλως τε
[1, 18]	τε ἀποστάντες βασιλέως Ἕλληνες καὶ	οἱ	ξυμπολεμήσαντες. δυνάμει γὰρ ταῦτα μέγιστα
[1, 91]	(ἤδη γὰρ καὶ ἧκον αὐτῷ	οἱ	ξυμπρέσβεις, Ἁβρώνιχός τε ὁ Λυσικλέους
[1, 62]	ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς καὶ	οἱ	ξυνάρχοντες τοὺς μὲν Μακεδόνας ἱππέας
[1, 5]	κόσμος καλῶς τοῦτο δρᾶν, καὶ	οἱ	παλαιοὶ τῶν ποιητῶν τὰς πύστεις
[1, 101]	ἀπόγονοι· ᾗ καὶ Μεσσήνιοι ἐκλήθησαν	οἱ	πάντες. πρὸς μὲν οὖν τοὺς
[1, 8]	τὰς πολλὰς αὐτῶν κατῴκιζε) καὶ	οἱ	παρὰ θάλασσαν ἄνθρωποι μᾶλλον ἤδη
[1, 22]	ἐπεξελθών. ἐπιπόνως δὲ ηὑρίσκετο, διότι	οἱ	παρόντες τοῖς ἔργοις ἑκάστοις οὐ
[1, 85]	ἀναγκαιοτάτοις παιδεύεται. ~Ταύτας οὖν ἃς	οἱ	πατέρες τε ἡμῖν παρέδοσαν μελέτας
[1, 71]	πειρᾶσθε μὴ ἐλάσσω ἐξηγεῖσθαι ἢ	οἱ	πατέρες ὑμῖν παρέδοσαν. ~Τοιαῦτα μὲν
[1, 114]	τῆς Εὐβοίας. καὶ μετὰ τοῦτο	οἱ	Πελοποννήσιοι τῆς Ἀττικῆς ἐς Ἐλευσῖνα
[1, 99]	τὴν ἀπόκνησιν ταύτην τῶν στρατειῶν	οἱ	πλείους αὐτῶν, ἵνα μὴ ἀπ'
[1, 55]	ἐτύγχανον δὲ καὶ δυνάμει αὐτῶν	οἱ	πλείους πρῶτοι ὄντες τῆς πόλεως.
[1, 119]	ἄλλοι εἶπον ἃ ἐβούλοντο, κατηγοροῦντες	οἱ	πλείους τῶν Ἀθηναίων καὶ τὸν
[1, 60]	φιλίαν τε αὐτοῦ οὐχ ἥκιστα	οἱ	πλεῖστοι ἐκ Κορίνθου στρατιῶται ἐθελονταὶ
[1, 18]	ἐπὶ πολὺ καὶ πρὶν τυραννευθείσης	οἱ	πλεῖστοι καὶ τελευταῖοι πλὴν τῶν
[1, 27]	Κορινθίας μένειν. ἦσαν δὲ καὶ	οἱ	πλέοντες πολλοὶ καὶ οἱ τἀργύριον
[1, 2]	ἐκ γὰρ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος	οἱ	πολέμῳ ἢ στάσει ἐκπίπτοντες παρ'
[1, 126]	Ἀθηναῖοι τρυχόμενοι τῇ προσεδρίᾳ ἀπῆλθον	οἱ	πολλοί, ἐπιτρέψαντες τοῖς ἐννέα ἄρχουσι
[1, 80]	τινα τοῦ ἔργου, ὅπερ ἂν	οἱ	πολλοὶ πάθοιεν, μήτε ἀγαθὸν καὶ
[1, 64]	διαβάντες τειχίζειν, δεδιότες μὴ σφίσιν	οἱ	Ποτειδεᾶται καὶ οἱ ξύμμαχοι γενομένοις
[1, 6]	ἐς τὸ τρυφερώτερον μετέστησαν. καὶ	οἱ	πρεσβύτεροι αὐτοῖς τῶν εὐδαιμόνων διὰ
[1, 138]	δὲ ὀστᾶ φασὶ κομισθῆναι αὐτοῦ	οἱ	προσήκοντες οἴκαδε κελεύσαντος ἐκείνου καὶ
[1, 15]	δὲ περιεποιήσαντο ὅμως οὐκ ἐλαχίστην	οἱ	προσσχόντες αὐτοῖς χρημάτων τε προσόδῳ
[1, 123]	γὰρ οὐχ οἱ ἀμυνόμενοι, ἀλλ'	οἱ	πρότεροι ἐπιόντες. ~Ὥστε πανταχόθεν καλῶς
[1, 117]	ναυμαχίαν μέν τινα βραχεῖαν ἐποιήσαντο	οἱ	Σάμιοι, ἀδύνατοι δὲ ὄντες ἀντίσχειν
[1, 117]	τὰς Φοινίσσας. ~ἐν τούτῳ δὲ	οἱ	Σάμιοι ἐξαπιναίως ἔκπλουν ποιησάμενοι ἀφάρκτῳ
[1, 132]	~καὶ φανερὸν μὲν εἶχον οὐδὲν	οἱ	Σπαρτιᾶται σημεῖον, οὔτε οἱ ἐχθροὶ
[1, 59]	καὶ τἆλλα ἀφεστηκότα. νομίσαντες δὲ	οἱ	στρατηγοὶ ἀδύνατα εἶναι πρός τε
[1, 49]	μάχης δὲ οὐκ ἦρχον δεδιότες	οἱ	στρατηγοὶ τὴν πρόρρησιν τῶν Ἀθηναίων.
[1, 6]	τὰ ἄλλα πρὸς τοὺς πολλοὺς	οἱ	τὰ μείζω κεκτημένοι ἰσοδίαιτοι μάλιστα
[1, 9]	στόλον ἀγεῖραι. λέγουσι δὲ καὶ	οἱ	τὰ σαφέστατα Πελοποννησίων μνήμῃ παρὰ
[1, 27]	καὶ οἱ πλέοντες πολλοὶ καὶ	οἱ	τἀργύριον καταβάλλοντες. ἐδεήθησαν δὲ καὶ
[1, 141]	ἀλλήλους ὑπὸ πενίας ἐπιφέρειν. καὶ	οἱ	τοιοῦτοι οὔτε ναῦς πληροῦντες οὔτε
[1, 11]	τροφῆς ἀπορίᾳ. ᾗ καὶ μᾶλλον	οἱ	Τρῶες αὐτῶν διεσπαρμένων τὰ δέκα
[1, 126]	τῇ ἀκροπόλει. ἀναστήσαντες δὲ αὐτοὺς	οἱ	τῶν Ἀθηναίων ἐπιτετραμμένοι τὴν φυλακήν,
[1, 26]	(ἦλθον γὰρ ἐς τὴν Κέρκυραν	οἱ	τῶν Ἐπιδαμνίων φυγάδες, τάφους τε
[1, 101]	πλεῖστοι δὲ τῶν Εἱλώτων ἐγένοντο	οἱ	τῶν παλαιῶν Μεσσηνίων τότε δουλωθέντων
[1, 113]	ᾧ τοὺς ἄνδρας κομιοῦνται. καὶ	οἱ	φεύγοντες Βοιωτῶν κατελθόντες καὶ οἱ
[1, 114]	ἐσβαλεῖν ἐς τὴν Ἀττικὴν καὶ	οἱ	φρουροὶ Ἀθηναίων διεφθαρμένοι εἰσὶν ὑπὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2005