Livre, Chap. |
[1, 64] |
προσήγαγε
τῇ
Ποτειδαίᾳ
τὸν
στρατὸν
|
κατὰ |
βραχὺ
προϊὼν
καὶ
κείρων
ἅμα |
[1, 73] |
ὕστερον
ἦλθεν,
οὐχ
ἱκανοὶ
ὄντες
|
κατὰ |
γῆν
ἀμύνεσθαι,
ἐσβάντες
ἐς
τὰς |
[1, 93] |
Ἀθηναίοις
παρῄνει,
ἢν
ἄρα
ποτὲ
|
κατὰ |
γῆν
βιασθῶσι,
καταβάντας
ἐς
αὐτὸν |
[1, 15] |
ὅσοι
μὴ
διαρκῆ
εἶχον
χώραν.
|
κατὰ |
γῆν
δὲ
πόλεμος,
ὅθεν
τις |
[1, 142] |
πλέον
γὰρ
ἡμεῖς
ἔχομεν
τοῦ
|
κατὰ |
γῆν
ἐκ
τοῦ
ναυτικοῦ
ἐμπειρίας |
[1, 18] |
διεφάνη·
ἴσχυον
γὰρ
οἱ
μὲν
|
κατὰ |
γῆν,
οἱ
δὲ
ναυσίν.
καὶ |
[1, 74] |
ἐδείξαμεν,
οἵ
γε,
ἐπειδὴ
ἡμῖν
|
κατὰ |
γῆν
οὐδεὶς
ἐβοήθει,
τῶν
ἄλλων |
[1, 93] |
κατὰ
θάλασσαν
ἔφοδον
εὐπορωτέραν
τῆς
|
κατὰ |
γῆν
οὖσαν·
τόν
τε
Πειραιᾶ |
[1, 2] |
οὐδ'
ἐπιμειγνύντες
ἀδεῶς
ἀλλήλοις
οὔτε
|
κατὰ |
γῆν
οὔτε
διὰ
θαλάσσης,
νεμόμενοί |
[1, 61] |
χωρίου
καὶ
οὐχ
ἑλόντες
ἐπορεύοντο
|
κατὰ |
γῆν
πρὸς
τὴν
Ποτείδαιαν,
τρισχιλίοις |
[1, 50] |
τὰ
Σύβοτα,
οἷ
αὐτοῖς
ὁ
|
κατὰ |
γῆν
στρατὸς
τῶν
βαρβάρων
προσεβεβοηθήκει· |
[1, 13] |
εἶχον,
τῶν
Ἑλλήνων
τὸ
πάλαι
|
κατὰ |
γῆν
τὰ
πλείω
ἢ
κατὰ |
[1, 109] |
μετὰ
στρατιᾶς
πολλῆς·
ὃς
ἀφικόμενος
|
κατὰ |
γῆν
τούς
τε
Αἰγυπτίους
καὶ |
[1, 48] |
νῆες
εἶχον
καὶ
αἱ
Ἀμπρακιώτιδες,
|
κατὰ |
δὲ
τὸ
μέσον
οἱ
ἄλλοι |
[1, 24] |
Κορίνθιος
γένος
τῶν
ἀφ'
Ἡρακλέους,
|
κατὰ |
δὴ
τὸν
παλαιὸν
νόμον
ἐκ |
[1, 45] |
τι
χωρίων·
οὕτω
δὲ
κωλύειν
|
κατὰ |
δύναμιν.
προεῖπον
δὲ
ταῦτα
τοῦ |
[1, 3] |
οὐδὲ
εἶναι
ἡ
ἐπίκλησις
αὕτη,
|
κατὰ |
ἔθνη
δὲ
ἄλλα
τε
καὶ |
[1, 122] |
εἰ
μὴ
καὶ
ἁθρόοι
καὶ
|
κατὰ |
ἔθνη
καὶ
ἕκαστον
ἄστυ
μιᾷ |
[1, 132] |
πιστότατος
ἐκείνῳ,
μηνυτὴς
γίγνεται,
δείσας
|
κατὰ |
ἐνθύμησίν
τινα
ὅτι
οὐδείς
πω |
[1, 56] |
τὸ
λοιπὸν
μὴ
δέχεσθαι
οὓς
|
κατὰ |
ἔτος
ἕκαστον
Κορίνθιοι
ἔπεμπον,
δείσαντες |
[1, 93] |
δοκεῖ,
τῆς
βασιλέως
στρατιᾶς
τὴν
|
κατὰ |
θάλασσαν
ἔφοδον
εὐπορωτέραν
τῆς
κατὰ |
[1, 107] |
τὴν
πόλιν
ἀπεχώρουν
πάλιν.
καὶ
|
κατὰ |
θάλασσαν
μὲν
αὐτούς,
διὰ
τοῦ |
[1, 24] |
πόλει
κατά
τε
γῆν
καὶ
|
κατὰ |
θάλασσαν.
οἱ
δὲ
ἐν
τῇ |
[1, 26] |
Κερκυραίων
μὴ
κωλύωνται
ὑπ'
αὐτῶν
|
κατὰ |
θάλασσαν
περαιούμενοι.
Κερκυραῖοι
δὲ
ἐπειδὴ |
[1, 13] |
κατὰ
γῆν
τὰ
πλείω
ἢ
|
κατὰ |
θάλασσαν,
τῶν
τε
ἐντὸς
Πελοποννήσου |
[1, 46] |
αὐτός.
ἐπειδὴ
δὲ
προσέμειξαν
τῇ
|
κατὰ |
Κέρκυραν
ἠπείρῳ
ἀπὸ
Λευκάδος
πλέοντες, |
[1, 64] |
Παλλήνης
{τεῖχος}
καὶ
οὕτως
ἤδη
|
κατὰ |
κράτος
ἡ
Ποτείδαια
ἀμφοτέρωθεν
ἐπολιορκεῖτο |
[1, 118] |
δὲ
ἀνεῖλεν
αὐτοῖς,
ὡς
λέγεται,
|
κατὰ |
κράτος
πολεμοῦσι
νίκην
ἔσεσθαι,
καὶ |
[1, 10] |
ἱεροῖς
καὶ
κατασκευαῖς
πολυτελέσι
χρησαμένης,
|
κατὰ |
κώμας
δὲ
τῷ
παλαιῷ
τῆς |
[1, 5] |
καὶ
προσπίπτοντες
πόλεσιν
ἀτειχίστοις
καὶ
|
κατὰ |
κώμας
οἰκουμέναις
ἥρπαζον
καὶ
τὸν |
[1, 37] |
ξυναδικῶσιν
ἑτέροις
προβέβληνται,
ἀλλ'
ὅπως
|
κατὰ |
μόνας
ἀδικῶσι
καὶ
ὅπως
ἐν |
[1, 32] |
μὲν
οὖν
γενομένην
ναυμαχίαν
αὐτοὶ
|
κατὰ |
μόνας
ἀπεωσάμεθα
Κορινθίους·
ἐπειδὴ
δὲ |
[1, 62] |
ὅταν
Ἀθηναῖοι
ἐπὶ
σφᾶς
χωρῶσι,
|
κατὰ |
νώτου
βοηθοῦντας
ἐν
μέσῳ
ποιεῖν |
[1, 37] |
ὧν
βλάπτουσί
τινα
μᾶλλον
ἢ
|
κατὰ |
ξυνθήκας
γίγνεσθαι,
διὰ
τὸ
ἥκιστα |
[1, 138] |
ἐπὶ
προδοσίᾳ
φεύγοντος.
τὰ
μὲν
|
κατὰ |
Παυσανίαν
τὸν
Λακεδαιμόνιον
καὶ
Θεμιστοκλέα |
[1, 89] |
ἀπέπλευσαν
ἐξ
Ἑλλησπόντου
ὡς
ἕκαστοι
|
κατὰ |
πόλεις.
Ἀθηναίων
δὲ
τὸ
κοινόν, |
[1, 73] |
Σαλαμῖνι
ξυνναυμαχῆσαι,
ὅπερ
ἔσχε
μὴ
|
κατὰ |
πόλεις
αὐτὸν
ἐπιπλέοντα
τὴν
Πελοπόννησον |
[1, 46] |
δὲ
τούτων
ἦσαν
μὲν
καὶ
|
κατὰ |
πόλεις
ἑκάστων,
Κορινθίων
δὲ
Ξενοκλείδης |
[1, 119] |
οἱ
Κορίνθιοι
δεηθέντες
μὲν
καὶ
|
κατὰ |
πόλεις
πρότερον
ἑκάστων
ἰδίᾳ
ὥστε |
[1, 17] |
μήτε
κοινῇ
φανερὸν
μηδὲν
κατεργάζεσθαι,
|
κατὰ |
πόλεις
τε
ἀτολμοτέρα
εἶναι.
~Ἐπειδὴ |
[1, 3] |
δ'
οὖν
ὡς
ἕκαστοι
Ἕλληνες
|
κατὰ |
πόλεις
τε
ὅσοι
ἀλλήλων
ξυνίεσαν |
[1, 120] |
πάλιν
ξυμβῆναι,
καὶ
μήτε
τῇ
|
κατὰ |
πόλεμον
εὐτυχίᾳ
ἐπαίρεσθαι
μήτε
τῷ |
[1, 122] |
τε
ἡμᾶς
Ἀθηναῖοι
ἱκανοὶ
καὶ
|
κατὰ |
πόλιν
ἔτι
δυνατώτεροι,
ὥστε
εἰ |
[1, 121] |
Ἀθηναίους,
καταθησόμεθα
αὐτὸν
ἐν
καιρῷ.
|
κατὰ |
πολλὰ
δὲ
ἡμᾶς
εἰκὸς
ἐπικρατῆσαι, |
[1, 123] |
περιουσίᾳ
ἀπολέσθαι)
ἀλλὰ
θαρσοῦντας
ἰέναι
|
κατὰ |
πολλὰ
ἐς
τὸν
πόλεμον,
τοῦ |
[1, 33] |
ὑμῖν
πειθομένοις
καλὴ
ἡ
ξυντυχία
|
κατὰ |
πολλὰ
τῆς
ἡμετέρας
χρείας,
πρῶτον |
[1, 106] |
ἔξοδος.
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι
γνόντες
|
κατὰ |
πρόσωπόν
τε
εἶργον
τοῖς
ὁπλίταις |
[1, 136] |
καὶ
διωκόμενος
ὑπὸ
τῶν
προστεταγμένων
|
κατὰ |
πύστιν
ᾗ
χωροίη,
ἀναγκάζεται
κατά |
[1, 93] |
ἔτι
καὶ
νῦν
ἐστὶν
ὅτι
|
κατὰ |
σπουδὴν
ἐγένετο·
οἱ
γὰρ
θεμέλιοι |
[1, 54] |
ἐπειδὴ
Ἀθηναῖοι
ἦλθον,
ἀνελόμενοι
τὰ
|
κατὰ |
σφᾶς
αὐτοὺς
ναυάγια
καὶ
νεκρούς, |
[1, 79] |
ἃ
ἔλεξαν,
μεταστησάμενοι
πάντας
ἐβουλεύοντο
|
κατὰ |
σφᾶς
αὐτοὺς
περὶ
τῶν
παρόντων. |
[1, 54] |
ναυάγια
καὶ
νεκροὺς
ἀνείλοντο
τὰ
|
κατὰ |
σφᾶς
ἐξενεχθέντα
ὑπό
τε
τοῦ |
[1, 145] |
οὐδὲν
κελευόμενοι
ποιήσειν,
δίκῃ
δὲ
|
κατὰ |
τὰς
ξυνθήκας
ἑτοῖμοι
εἶναι
διαλύεσθαι |
[1, 144] |
δίκας
τε
ὅτι
ἐθέλομεν
δοῦναι
|
κατὰ |
τὰς
ξυνθήκας,
πολέμου
δὲ
οὐκ |
[1, 67] |
πόλεμον,
λέγοντες
οὐκ
εἶναι
αὐτόνομοι
|
κατὰ |
τὰς
σπονδάς.
οἱ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι |
[1, 114] |
Μεγαρῆς.
ὁ
δὲ
Περικλῆς
πάλιν
|
κατὰ |
τάχος
ἐκόμιζε
τὴν
στρατιὰν
ἐκ |
[1, 116] |
ναῦς
ἀπὸ
τῶν
ἐφορμουσῶν
ᾤχετο
|
κατὰ |
τάχος
ἐπὶ
Καύνου
καὶ
Καρίας, |
[1, 71] |
καὶ
Ποτειδεάταις,
ὥσπερ
ὑπεδέξασθε,
βοηθήσατε
|
κατὰ |
τάχος
ἐσβαλόντες
ἐς
τὴν
Ἀττικήν, |
[1, 73] |
αὐτῷ
ὁμοίας
οὔσης
τῆς
δυνάμεως
|
κατὰ |
τάχος
τῷ
πλέονι
τοῦ
στρατοῦ |
[1, 110] |
ἐλάσσους
διέφυγον
πάλιν.
τὰ
μὲν
|
κατὰ |
τὴν
μεγάλην
στρατείαν
Ἀθηναίων
καὶ |
[1, 127] |
Περικλέα
τὸν
Ξανθίππου
προσεχόμενον
αὐτῷ
|
κατὰ |
τὴν
μητέρα
καὶ
νομίζοντες
ἐκπεσόντος |
[1, 78] |
τὰ
δὲ
διάφορα
δίκῃ
λύεσθαι
|
κατὰ |
τὴν
ξυνθήκην.
εἰ
δὲ
μή, |
[1, 76] |
ὥστε
ἑτέρων
ἄρχειν
δικαιότεροι
ἢ
|
κατὰ |
τὴν
ὑπάρχουσαν
δύναμιν
γένωνται.
ἄλλους |
[1, 25] |
προύχειν
ἔστιν
ὅτε
ἐπαιρόμενοι
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
Φαιάκων
προενοίκησιν
τῆς
Κερκύρας |
[1, 22] |
καὶ
τῶν
μελλόντων
ποτὲ
αὖθις
|
κατὰ |
τὸ
ἀνθρώπινον
τοιούτων
καὶ
παραπλησίων |
[1, 53] |
ἐκείνων
τι
χωρίων,
οὐ
περιοψόμεθα
|
κατὰ |
τὸ
δυνατόν.
~Τοιαῦτα
τῶν
Ἀθηναίων |
[1, 121] |
χρήμασιν.
μιᾷ
τε
νίκῃ
ναυμαχίας
|
κατὰ |
τὸ
εἰκὸς
ἁλίσκονται·
εἰ
δ' |
[1, 25] |
οἱ
Ἐπιδάμνιοι
ἐς
τὴν
Κόρινθον
|
κατὰ |
τὸ
μαντεῖον
παρέδοσαν
τὴν
ἀποικίαν, |
[1, 110] |
διάδοχοι
πλέουσαι
ἐς
Αἴγυπτον
ἔσχον
|
κατὰ |
τὸ
Μενδήσιον
κέρας,
οὐκ
εἰδότες |
[1, 6] |
οὗ
καὶ
Ἰώνων
τοὺς
πρεσβυτέρους
|
κατὰ |
τὸ
ξυγγενὲς
ἐπὶ
πολὺ
αὕτη |
[1, 95] |
ἠξίουν
αὐτοὺς
ἡγεμόνας
σφῶν
γίγνεσθαι
|
κατὰ |
τὸ
ξυγγενὲς
καὶ
Παυσανίᾳ
μὴ |
[1, 107] |
καὶ
Θεσσαλῶν
ἱππῆς
τοῖς
Ἀθηναίοις
|
κατὰ |
τὸ
ξυμμαχικόν,
οἳ
μετέστησαν
ἐν |
[1, 9] |
Μυκήνας
τε
καὶ
τὴν
ἀρχὴν
|
κατὰ |
τὸ
οἰκεῖον
Ἀτρεῖ
(τυγχάνειν
δὲ |
[1, 58] |
τὴν
Ἀττικὴν
ἐσβαλεῖν,
τότε
δὴ
|
κατὰ |
τὸν
καιρὸν
τοῦτον
ἀφίστανται
μετὰ |
[1, 48] |
ταῖς
ἄριστα
τῶν
νεῶν
πλεούσαις
|
κατὰ |
τοὺς
Ἀθηναίους
καὶ
τὸ
δεξιὸν |
[1, 41] |
τάδε
πρὸς
ὑμᾶς
ἔχομεν
ἱκανὰ
|
κατὰ |
τοὺς
Ἑλλήνων
νόμους,
παραίνεσιν
δὲ |
[1, 1] |
οὐ
μεγάλα
νομίζω
γενέσθαι
οὔτε
|
κατὰ |
τοὺς
πολέμους
οὔτε
ἐς
τὰ |
[1, 107] |
στρατιᾶς
ἐπ'
οἴκου.
~Ἤρξαντο
δὲ
|
κατὰ |
τοὺς
χρόνους
τούτους
καὶ
τὰ |
[1, 60] |
δὲ
αὐτῶν
Ἀριστεὺς
ὁ
Ἀδειμάντου,
|
κατὰ |
φιλίαν
τε
αὐτοῦ
οὐχ
ἥκιστα |
[1, 117] |
καὶ
χρήματα
τὰ
ἀναλωθέντα
ταξάμενοι
|
κατὰ |
χρόνους
ἀποδοῦναι.
ξυνέβησαν
δὲ
καὶ |
[1, 28] |
εἶναι
καὶ
ὥστε
ἀμφοτέρους
μένειν
|
κατὰ |
χώραν,
σπονδὰς
δὲ
ποιήσασθαι
ἕως |