HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τῆς 206
Τῆς 2
τί 5
τι 68
τίθενται 1
τίθεσθαι 1
τίθεται 1

Fréquences [« »]
65 μᾶλλον
66 μετὰ
64 περὶ
68 τι
71 ἡ
76 ἀπὸ
78 αὐτῶν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

τι

Livre, Chap.

[1, 38]   ἐπιστρατεύομεν ἐκπρεπῶς μὴ καὶ διαφερόντως τι ἀδικούμενοι. καλὸν δ' ἦν, εἰ

[1, 67]   ξυμμάχων τε καὶ εἴ τίς τι ἄλλο ἔφη ἠδικῆσθαι ὑπὸ Ἀθηναίων,

[1, 132]   Σπαρτιάτου ἄνευ ἀναμφισβητήτων τεκμηρίων βουλεῦσαί τι ἀνήκεστον, πρίν γε δὴ αὐτοῖς,

[1, 28]   μετὸν αὐτοῖς Ἐπιδάμνου. εἰ δέ τι ἀντιποιοῦνται, δίκας ἤθελον δοῦναι ἐν

[1, 65]   οὐδεμίαν ἔχων σωτηρίας, ἢν μή τι ἀπὸ Πελοποννήσου ἢ ἄλλο παρὰ

[1, 136]   πύστιν ᾗ χωροίη, ἀναγκάζεται κατά τι ἄπορον παρὰ Ἄδμητον τὸν Μολοσσῶν

[1, 136]   ἐστι καὶ οὐκ ἀξιοῖ, εἴ τι ἄρα αὐτὸς ἀντεῖπεν αὐτῷ Ἀθηναίων

[1, 132]   καὶ ἐς τοὺς Εἵλωτας πράσσειν τι αὐτόν, καὶ ἦν δὲ οὕτως·

[1, 129]   τὴν σφραγῖδα ἀποδεῖξαι, καὶ ἤν τι αὐτῷ Παυσανίας παραγγέλλῃ περὶ τῶν

[1, 106]   ~οἱ δὲ νικώμενοι ὑπεχώρουν, καί τι αὐτῶν μέρος οὐκ ὀλίγον προσβιασθὲν

[1, 83]   ἕξομεν, οὗτοι καὶ καθ' ἡσυχίαν τι αὐτῶν προΐδωμεν. ~καὶ τὸ βραδὺ

[1, 141]   δὴ διανοήθητε ἢ ὑπακούειν πρίν τι βλαβῆναι, ἢ εἰ πολεμήσομεν, ὥσπερ

[1, 91]   σῴζειν τοὺς ἐνοικοῦντας, εἰ δέ τι βούλονται Λακεδαιμόνιοι ἢ οἱ ξύμμαχοι

[1, 44]   ἀλλήλοις, ἵνα ἀσθενεστέροις οὖσιν, ἤν τι δέῃ, Κορινθίοις τε καὶ τοῖς

[1, 39]   ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς προκαλούμενον λέγειν τι δοκεῖν δεῖ, ἀλλὰ τὸν ἐς

[1, 29]   δήσαντας ἔχειν ἕως ἂν ἄλλο τι δόξῃ. ~μετὰ δὲ τὴν ναυμαχίαν

[1, 142]   ναυσὶν αἰεὶ ἐφορμεῖσθαι, ἄξιον ἄν τι δρῷεν; πρὸς μὲν γὰρ ὀλίγας

[1, 40]   κολάζειν. εἰ γὰρ τοὺς κακόν τι δρῶντας δεχόμενοι τιμωρήσετε, φανεῖται καὶ

[1, 20]   ἀδελφοὶ ἦσαν αὐτοῦ, ὑποτοπήσαντες δέ τι ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ παραχρῆμα

[1, 138]   φύσεως ἰσχὺν δηλώσας καὶ διαφερόντως τι ἐς αὐτὸ μᾶλλον ἑτέρου ἄξιος

[1, 126]   εἴη τοῦ πολεμεῖν, ἢν μή τι ἐσακούωσιν. Καὶ πρῶτον μὲν πρέσβεις

[1, 91]   μὴ ἀπὸ ἀντιπάλου παρασκευῆς ὁμοῖόν τι ἢ ἴσον ἐς τὸ κοινὸν

[1, 70]   κτᾶσθαι καὶ μήτε ἑορτὴν ἄλλο τι ἡγεῖσθαι ἢ τὸ τὰ δέοντα

[1, 102]   καὶ ἀλλοφύλους ἅμα ἡγησάμενοι, μή τι, ἢν παραμείνωσιν, ὑπὸ τῶν ἐν

[1, 107]   τρόπῳ ἀσφαλέστατα διαπορεύσονται. τὸ δέ τι καὶ ἄνδρες τῶν Ἀθηναίων ἐπῆγον

[1, 5]   τούτου τοῦ ἔργου, φέροντος δέ τι καὶ δόξης μᾶλλον· δηλοῦσι δὲ

[1, 20]   βουλόμενοι δὲ πρὶν ξυλληφθῆναι δράσαντές τι καὶ κινδυνεῦσαι, τῷ Ἱππάρχῳ περιτυχόντες

[1, 9]   ἠπειρώτης ὢν ἐκράτει, εἰ μή τι καὶ ναυτικὸν εἶχεν. εἰκάζειν δὲ

[1, 142]   τέχνης ἐστίν, ὥσπερ καὶ ἄλλο τι, καὶ οὐκ ἐνδέχεται, ὅταν τύχῃ,

[1, 118]   ἢν μὴ ἀναγκάζωνται, τὸ δέ τι καὶ πολέμοις οἰκείοις ἐξειργόμενοι, πρὶν

[1, 140]   τοῖς κοινῇ δόξασιν, ἢν ἄρα τι καὶ σφαλλώμεθα, βοηθεῖν, ἢ μηδὲ

[1, 107]   ὅπῃ διέλθωσιν ἐπεστράτευσαν αὐτοῖς, καί τι καὶ τοῦ δήμου καταλύσεως ὑποψίᾳ.

[1, 103]   λαβόντος εἶναι δοῦλον. ἦν δέ τι καὶ χρηστήριον τοῖς Λακεδαιμονίοις Πυθικὸν

[1, 70]   οἱ μὲν τῇ ἀπουσίᾳ ἄν τι κτᾶσθαι, ὑμεῖς δὲ τῷ ἐπελθεῖν

[1, 76]   ὃν οὐδείς πω παρατυχὸν ἰσχύι τι κτήσασθαι προθεὶς τοῦ μὴ πλέον

[1, 133]   βουληθέντες ἔτι γενέσθαι αὐτοῦ Παυσανίου τι λέγοντος, ἀπὸ παρασκευῆς τοῦ ἀνθρώπου

[1, 68]   ἀπιστοτέρους ἐς τοὺς ἄλλους ἤν τι λέγωμεν καθίστησιν· καὶ ἀπ' αὐτοῦ

[1, 140]   οἷς εἰ ξυγχωρήσετε, καὶ ἄλλο τι μεῖζον εὐθὺς ἐπιταχθήσεσθε ὡς φόβῳ

[1, 142]   τῆς μὲν γῆς βλάπτοιεν ἄν τι μέρος καταδρομαῖς καὶ αὐτομολίαις, οὐ

[1, 132]   τῆς δόξης ἢ καὶ ἐκεῖνός τι μεταγράψαι αἰτήσῃ, μὴ ἐπιγνῷ, λύει

[1, 76]   λαβόντας δεῖξαι ἂν μάλιστα εἴ τι μετριάζομεν· ἡμῖν δὲ καὶ ἐκ

[1, 72]   τὸ πλῆθος αὐτῶν εἰπεῖν, εἴ τι μὴ ἀποκωλύοι. οἱ δὲ ἐκέλευόν

[1, 82]   ἐφθαρμένων βουλευόμενοι. μὴ γὰρ ἄλλο τι νομίσητε τὴν γῆν αὐτῶν ἢ

[1, 141]   μήτε βουλευτηρίῳ ἑνὶ χρώμενοι παραχρῆμά τι ὀξέως ἐπιτελῶσι πάντες τε ἰσόψηφοι

[1, 77]   ἀπὸ τοῦ ἴσου ὁμιλεῖν, ἤν τι παρὰ τὸ μὴ οἴεσθαι χρῆναι

[1, 49]   ὄχλου τῶν νεῶν, καὶ μᾶλλόν τι πιστεύοντες τοῖς ἐπὶ τοῦ καταστρώματος

[1, 132]   μηνυταῖς τισὶ πιστεύσαντες ἠξίωσαν νεώτερόν τι ποιεῖν ἐς αὐτόν, χρώμενοι τῷ

[1, 82]   ἐκποριζώμεθα. καὶ ἢν μὲν ἐσακούωσί τι πρεσβευομένων ἡμῶν, ταῦτα ἄριστα· ἢν

[1, 63]   τὰ σημεῖα ἤρθη, βραχὺ μέν τι προῆλθον ὡς βοηθήσοντες, καὶ οἱ

[1, 141]   τινι καὶ ἄλλῳ ὑπὲρ ἑαυτοῦ τι προϊδεῖν, ὥστε τῷ αὐτῷ ὑπὸ

[1, 17]   ἔργον ἀξιόλογον, εἰ μὴ εἴ τι πρὸς περιοίκους τοὺς αὐτῶν ἑκάστοις·

[1, 126]   Διὸς μεγίστην εἶναι καὶ ἑαυτῷ τι προσήκειν Ὀλύμπια νενικηκότι. εἰ δὲ

[1, 37]   πλέον ἔχωσιν, ἢν δέ πού τι προσλάβωσιν ἀναισχυντῶσιν· καίτοι εἰ ἦσαν

[1, 34]   ἐγκλήματα μετελθεῖν. καὶ ὑμῖν ἔστω τι τεκμήριον ἃ πρὸς ἡμᾶς τοὺς

[1, 143]   ὁμοίου ἔσται Πελοποννήσου τε μέρος τι τμηθῆναι καὶ τὴν Ἀττικὴν ἅπασαν·

[1, 132]   τὰς ἐπιστολάς, ἐν αἷς ὑπονοήσας τι τοιοῦτον προσεπεστάλθαι καὶ αὑτὸν ηὗρεν

[1, 140]   μικρὸν ἐπολεμήσατε. τὸ γὰρ βραχύ τι τοῦτο πᾶσαν ὑμῶν ἔχει τὴν

[1, 141]   ἐν βραχεῖ μὲν μορίῳ σκοποῦσί τι τῶν κοινῶν, τῷ δὲ πλέονι

[1, 10]   Μυκῆναι μικρὸν ἦν, ἢ εἴ τι τῶν τότε πόλισμα νῦν μὴ

[1, 70]   γνώμῃ οἰκειοτάτῃ ἐς τὸ πράσσειν τι ὑπὲρ αὐτῆς. καὶ ἃ μὲν

[1, 122]   τῳ ἀκοῦσαι, ἴστω οὐκ ἄλλο τι φέρουσαν ἢ ἄντικρυς δουλείαν· ὃ

[1, 23]   οὐχ ἥκιστα βλάψασα καὶ μέρος τι φθείρασα ἡ λοιμώδης νόσος· ταῦτα

[1, 10]   τῇ Ὁμήρου αὖ ποιήσει εἴ τι χρὴ κἀνταῦθα πιστεύειν, ἣν εἰκὸς

[1, 87]   ἐς ἐκεῖνο τὸ χωρίον, δείξας τι χωρίον αὐτοῖς, ὅτῳ δὲ μὴ

[1, 53]   πλευσεῖσθε ἢ ἐς τῶν ἐκείνων τι χωρίων, οὐ περιοψόμεθα κατὰ τὸ

[1, 45]   ἀποβαίνειν ἢ ἐς τῶν ἐκείνων τι χωρίων· οὕτω δὲ κωλύειν κατὰ

[1, 129]   ἡμέρα ἐπισχέτω ὥστε ἀνεῖναι πράσσειν τι ὧν ἐμοὶ ὑπισχνῇ, μηδὲ χρυσοῦ

[1, 73]   δὲ λόγου μὴ παντός, εἴ τι ὠφελεῖ, στερισκώμεθα. ῥηθήσεται δὲ οὐ

Livre, Chap.
[1, 38]	ἐπιστρατεύομεν ἐκπρεπῶς μὴ καὶ διαφερόντως	τι	ἀδικούμενοι. καλὸν δ' ἦν, εἰ
[1, 67]	ξυμμάχων τε καὶ εἴ τίς	τι	ἄλλο ἔφη ἠδικῆσθαι ὑπὸ Ἀθηναίων,
[1, 132]	Σπαρτιάτου ἄνευ ἀναμφισβητήτων τεκμηρίων βουλεῦσαί	τι	ἀνήκεστον, πρίν γε δὴ αὐτοῖς,
[1, 28]	μετὸν αὐτοῖς Ἐπιδάμνου. εἰ δέ	τι	ἀντιποιοῦνται, δίκας ἤθελον δοῦναι ἐν
[1, 65]	οὐδεμίαν ἔχων σωτηρίας, ἢν μή	τι	ἀπὸ Πελοποννήσου ἢ ἄλλο παρὰ
[1, 136]	πύστιν ᾗ χωροίη, ἀναγκάζεται κατά	τι	ἄπορον παρὰ Ἄδμητον τὸν Μολοσσῶν
[1, 136]	ἐστι καὶ οὐκ ἀξιοῖ, εἴ	τι	ἄρα αὐτὸς ἀντεῖπεν αὐτῷ Ἀθηναίων
[1, 132]	καὶ ἐς τοὺς Εἵλωτας πράσσειν	τι	αὐτόν, καὶ ἦν δὲ οὕτως·
[1, 129]	τὴν σφραγῖδα ἀποδεῖξαι, καὶ ἤν	τι	αὐτῷ Παυσανίας παραγγέλλῃ περὶ τῶν
[1, 106]	~οἱ δὲ νικώμενοι ὑπεχώρουν, καί	τι	αὐτῶν μέρος οὐκ ὀλίγον προσβιασθὲν
[1, 83]	ἕξομεν, οὗτοι καὶ καθ' ἡσυχίαν	τι	αὐτῶν προΐδωμεν. ~καὶ τὸ βραδὺ
[1, 141]	δὴ διανοήθητε ἢ ὑπακούειν πρίν	τι	βλαβῆναι, ἢ εἰ πολεμήσομεν, ὥσπερ
[1, 91]	σῴζειν τοὺς ἐνοικοῦντας, εἰ δέ	τι	βούλονται Λακεδαιμόνιοι ἢ οἱ ξύμμαχοι
[1, 44]	ἀλλήλοις, ἵνα ἀσθενεστέροις οὖσιν, ἤν	τι	δέῃ, Κορινθίοις τε καὶ τοῖς
[1, 39]	ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς προκαλούμενον λέγειν	τι	δοκεῖν δεῖ, ἀλλὰ τὸν ἐς
[1, 29]	δήσαντας ἔχειν ἕως ἂν ἄλλο	τι	δόξῃ. ~μετὰ δὲ τὴν ναυμαχίαν
[1, 142]	ναυσὶν αἰεὶ ἐφορμεῖσθαι, ἄξιον ἄν	τι	δρῷεν; πρὸς μὲν γὰρ ὀλίγας
[1, 40]	κολάζειν. εἰ γὰρ τοὺς κακόν	τι	δρῶντας δεχόμενοι τιμωρήσετε, φανεῖται καὶ
[1, 20]	ἀδελφοὶ ἦσαν αὐτοῦ, ὑποτοπήσαντες δέ	τι	ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ παραχρῆμα
[1, 138]	φύσεως ἰσχὺν δηλώσας καὶ διαφερόντως	τι	ἐς αὐτὸ μᾶλλον ἑτέρου ἄξιος
[1, 126]	εἴη τοῦ πολεμεῖν, ἢν μή	τι	ἐσακούωσιν. Καὶ πρῶτον μὲν πρέσβεις
[1, 91]	μὴ ἀπὸ ἀντιπάλου παρασκευῆς ὁμοῖόν	τι	ἢ ἴσον ἐς τὸ κοινὸν
[1, 70]	κτᾶσθαι καὶ μήτε ἑορτὴν ἄλλο	τι	ἡγεῖσθαι ἢ τὸ τὰ δέοντα
[1, 102]	καὶ ἀλλοφύλους ἅμα ἡγησάμενοι, μή	τι,	ἢν παραμείνωσιν, ὑπὸ τῶν ἐν
[1, 107]	τρόπῳ ἀσφαλέστατα διαπορεύσονται. τὸ δέ	τι	καὶ ἄνδρες τῶν Ἀθηναίων ἐπῆγον
[1, 5]	τούτου τοῦ ἔργου, φέροντος δέ	τι	καὶ δόξης μᾶλλον· δηλοῦσι δὲ
[1, 20]	βουλόμενοι δὲ πρὶν ξυλληφθῆναι δράσαντές	τι	καὶ κινδυνεῦσαι, τῷ Ἱππάρχῳ περιτυχόντες
[1, 9]	ἠπειρώτης ὢν ἐκράτει, εἰ μή	τι	καὶ ναυτικὸν εἶχεν. εἰκάζειν δὲ
[1, 142]	τέχνης ἐστίν, ὥσπερ καὶ ἄλλο	τι,	καὶ οὐκ ἐνδέχεται, ὅταν τύχῃ,
[1, 118]	ἢν μὴ ἀναγκάζωνται, τὸ δέ	τι	καὶ πολέμοις οἰκείοις ἐξειργόμενοι, πρὶν
[1, 140]	τοῖς κοινῇ δόξασιν, ἢν ἄρα	τι	καὶ σφαλλώμεθα, βοηθεῖν, ἢ μηδὲ
[1, 107]	ὅπῃ διέλθωσιν ἐπεστράτευσαν αὐτοῖς, καί	τι	καὶ τοῦ δήμου καταλύσεως ὑποψίᾳ.
[1, 103]	λαβόντος εἶναι δοῦλον. ἦν δέ	τι	καὶ χρηστήριον τοῖς Λακεδαιμονίοις Πυθικὸν
[1, 70]	οἱ μὲν τῇ ἀπουσίᾳ ἄν	τι	κτᾶσθαι, ὑμεῖς δὲ τῷ ἐπελθεῖν
[1, 76]	ὃν οὐδείς πω παρατυχὸν ἰσχύι	τι	κτήσασθαι προθεὶς τοῦ μὴ πλέον
[1, 133]	βουληθέντες ἔτι γενέσθαι αὐτοῦ Παυσανίου	τι	λέγοντος, ἀπὸ παρασκευῆς τοῦ ἀνθρώπου
[1, 68]	ἀπιστοτέρους ἐς τοὺς ἄλλους ἤν	τι	λέγωμεν καθίστησιν· καὶ ἀπ' αὐτοῦ
[1, 140]	οἷς εἰ ξυγχωρήσετε, καὶ ἄλλο	τι	μεῖζον εὐθὺς ἐπιταχθήσεσθε ὡς φόβῳ
[1, 142]	τῆς μὲν γῆς βλάπτοιεν ἄν	τι	μέρος καταδρομαῖς καὶ αὐτομολίαις, οὐ
[1, 132]	τῆς δόξης ἢ καὶ ἐκεῖνός	τι	μεταγράψαι αἰτήσῃ, μὴ ἐπιγνῷ, λύει
[1, 76]	λαβόντας δεῖξαι ἂν μάλιστα εἴ	τι	μετριάζομεν· ἡμῖν δὲ καὶ ἐκ
[1, 72]	τὸ πλῆθος αὐτῶν εἰπεῖν, εἴ	τι	μὴ ἀποκωλύοι. οἱ δὲ ἐκέλευόν
[1, 82]	ἐφθαρμένων βουλευόμενοι. μὴ γὰρ ἄλλο	τι	νομίσητε τὴν γῆν αὐτῶν ἢ
[1, 141]	μήτε βουλευτηρίῳ ἑνὶ χρώμενοι παραχρῆμά	τι	ὀξέως ἐπιτελῶσι πάντες τε ἰσόψηφοι
[1, 77]	ἀπὸ τοῦ ἴσου ὁμιλεῖν, ἤν	τι	παρὰ τὸ μὴ οἴεσθαι χρῆναι
[1, 49]	ὄχλου τῶν νεῶν, καὶ μᾶλλόν	τι	πιστεύοντες τοῖς ἐπὶ τοῦ καταστρώματος
[1, 132]	μηνυταῖς τισὶ πιστεύσαντες ἠξίωσαν νεώτερόν	τι	ποιεῖν ἐς αὐτόν, χρώμενοι τῷ
[1, 82]	ἐκποριζώμεθα. καὶ ἢν μὲν ἐσακούωσί	τι	πρεσβευομένων ἡμῶν, ταῦτα ἄριστα· ἢν
[1, 63]	τὰ σημεῖα ἤρθη, βραχὺ μέν	τι	προῆλθον ὡς βοηθήσοντες, καὶ οἱ
[1, 141]	τινι καὶ ἄλλῳ ὑπὲρ ἑαυτοῦ	τι	προϊδεῖν, ὥστε τῷ αὐτῷ ὑπὸ
[1, 17]	ἔργον ἀξιόλογον, εἰ μὴ εἴ	τι	πρὸς περιοίκους τοὺς αὐτῶν ἑκάστοις·
[1, 126]	Διὸς μεγίστην εἶναι καὶ ἑαυτῷ	τι	προσήκειν Ὀλύμπια νενικηκότι. εἰ δὲ
[1, 37]	πλέον ἔχωσιν, ἢν δέ πού	τι	προσλάβωσιν ἀναισχυντῶσιν· καίτοι εἰ ἦσαν
[1, 34]	ἐγκλήματα μετελθεῖν. καὶ ὑμῖν ἔστω	τι	τεκμήριον ἃ πρὸς ἡμᾶς τοὺς
[1, 143]	ὁμοίου ἔσται Πελοποννήσου τε μέρος	τι	τμηθῆναι καὶ τὴν Ἀττικὴν ἅπασαν·
[1, 132]	τὰς ἐπιστολάς, ἐν αἷς ὑπονοήσας	τι	τοιοῦτον προσεπεστάλθαι καὶ αὑτὸν ηὗρεν
[1, 140]	μικρὸν ἐπολεμήσατε. τὸ γὰρ βραχύ	τι	τοῦτο πᾶσαν ὑμῶν ἔχει τὴν
[1, 141]	ἐν βραχεῖ μὲν μορίῳ σκοποῦσί	τι	τῶν κοινῶν, τῷ δὲ πλέονι
[1, 10]	Μυκῆναι μικρὸν ἦν, ἢ εἴ	τι	τῶν τότε πόλισμα νῦν μὴ
[1, 70]	γνώμῃ οἰκειοτάτῃ ἐς τὸ πράσσειν	τι	ὑπὲρ αὐτῆς. καὶ ἃ μὲν
[1, 122]	τῳ ἀκοῦσαι, ἴστω οὐκ ἄλλο	τι	φέρουσαν ἢ ἄντικρυς δουλείαν· ὃ
[1, 23]	οὐχ ἥκιστα βλάψασα καὶ μέρος	τι	φθείρασα ἡ λοιμώδης νόσος· ταῦτα
[1, 10]	τῇ Ὁμήρου αὖ ποιήσει εἴ	τι	χρὴ κἀνταῦθα πιστεύειν, ἣν εἰκὸς
[1, 87]	ἐς ἐκεῖνο τὸ χωρίον, δείξας	τι	χωρίον αὐτοῖς, ὅτῳ δὲ μὴ
[1, 53]	πλευσεῖσθε ἢ ἐς τῶν ἐκείνων	τι	χωρίων, οὐ περιοψόμεθα κατὰ τὸ
[1, 45]	ἀποβαίνειν ἢ ἐς τῶν ἐκείνων	τι	χωρίων· οὕτω δὲ κωλύειν κατὰ
[1, 129]	ἡμέρα ἐπισχέτω ὥστε ἀνεῖναι πράσσειν	τι	ὧν ἐμοὶ ὑπισχνῇ, μηδὲ χρυσοῦ
[1, 73]	δὲ λόγου μὴ παντός, εἴ	τι	ὠφελεῖ, στερισκώμεθα. ῥηθήσεται δὲ οὐ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/09/2005