Livre, Chap. |
[1, 76] |
κτήσασθαι
προθεὶς
τοῦ
μὴ
πλέον
|
ἔχειν |
ἀπετράπετο.
ἐπαινεῖσθαί
τε
ἄξιοι
οἵτινες |
[1, 136] |
εὐεργέτης.
δεδιέναι
δὲ
φασκόντων
Κερκυραίων
|
ἔχειν |
αὐτὸν
ὥστε
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀθηναίοις |
[1, 140] |
διαφορῶν
ἀλλήλοις
διδόναι
καὶ
δέχεσθαι,
|
ἔχειν |
δὲ
ἑκατέρους
ἃ
ἔχομεν,
οὔτε |
[1, 84] |
οὐκ
ἐξ
ἐκείνων
ὡς
ἁμαρτησομένων
|
ἔχειν |
δεῖ
τὰς
ἐλπίδας,
ἀλλ'
ὡς |
[1, 82] |
ἐς
ἀπόνοιαν
καταστήσαντας
αὐτοὺς
ἀληπτοτέρους
|
ἔχειν. |
εἰ
γὰρ
ἀπαράσκευοι
τοῖς
τῶν |
[1, 105] |
ἐνόμισαν
αὐτοὶ
ἑκάτεροι
οὐκ
ἔλασσον
|
ἔχειν |
ἐν
τῷ
ἔργῳ.
καὶ
οἱ |
[1, 121] |
ἐστὶ
μελέτῃ.
χρήματα
δὲ
ὥστε
|
ἔχειν |
ἐς
αὐτά,
οἴσομεν·
ἢ
δεινὸν |
[1, 29] |
ἐπήλυδας
ἀποδόσθαι,
Κορινθίους
δὲ
δήσαντας
|
ἔχειν |
ἕως
ἂν
ἄλλο
τι
δόξῃ. |
[1, 42] |
ἐπαρθέντας
διὰ
κινδύνων
τὸ
πλέον
|
ἔχειν. |
~ἡμεῖς
δὲ
περιπεπτωκότες
οἷς
ἐν |
[1, 143] |
οὐκ
ἀπὸ
τοῦ
ἴσου
μεγάλα
|
ἔχειν. |
ἤν
τε
ἐπὶ
τὴν
χώραν |
[1, 70] |
πεφυκέναι
ἐπὶ
τῷ
μήτε
αὐτοὺς
|
ἔχειν |
ἡσυχίαν
μήτε
τοὺς
ἄλλους
ἀνθρώπους |
[1, 91] |
καὶ
Ἀριστείδης
ὁ
Λυσιμάχου,
ἀγγέλλοντες
|
ἔχειν |
ἱκανῶς
τὸ
τεῖχος)
ἐφοβεῖτο
γὰρ |
[1, 91] |
εἶναι
τὴν
ἑαυτῶν
πόλιν
τεῖχος
|
ἔχειν, |
καὶ
ἰδίᾳ
τοῖς
πολίταις
καὶ |
[1, 35] |
μή,
ὅστις
ἐχυρώτατος,
τοῦτον
φίλον
|
ἔχειν. |
~Καὶ
ὅτῳ
τάδε
ξυμφέροντα
μὲν |
[1, 82] |
τὴν
γῆν
αὐτῶν
ἢ
ὅμηρον
|
ἔχειν |
καὶ
οὐχ
ἧσσον
ὅσῳ
ἄμεινον |
[1, 143] |
δὲ
θαλάσσης
καὶ
πόλεως
φυλακὴν
|
ἔχειν, |
καὶ
Πελοποννησίοις
ὑπὲρ
αὐτῶν
ὀργισθέντας |
[1, 91] |
ἢ
καὶ
τάδε
νομίζειν
ὀρθῶς
|
ἔχειν. |
~οἱ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι
ἀκούσαντες
ὀργὴν |
[1, 57] |
τῶν
τε
πλησίον
πόλεων
φυλακὴν
|
ἔχειν |
ὅπως
μὴ
ἀποστήσονται.
~Ποτειδεᾶται
δὲ |
[1, 37] |
βουλόμενοι
πρὸς
τἀδικήματα
οὐδὲ
μάρτυρα
|
ἔχειν |
οὔτε
παρακαλοῦντες
αἰσχύνεσθαι.
καὶ
ἡ |
[1, 28] |
βουλεύσεσθαι·
πρότερον
δ'
οὐ
καλῶς
|
ἔχειν |
τοὺς
μὲν
πολιορκεῖσθαι,
αὐτοὺς
δὲ |
[1, 39] |
δύναμιν
κοινὰ
καὶ
τὰ
ἀποβαίνοντα
|
ἔχειν. |
~Ὡς
μὲν
οὖν
αὐτοί
τε |