Livre, Chap. |
[1, 114] |
οὐ
πολλῷ
ὕστερον
Εὔβοια
ἀπέστη
|
ἀπὸ |
Ἀθηναίων,
καὶ
ἐς
αὐτὴν
διαβεβηκότος |
[1, 91] |
γὰρ
οἷόν
τ'
εἶναι
μὴ
|
ἀπὸ |
ἀντιπάλου
παρασκευῆς
ὁμοῖόν
τι
ἢ |
[1, 104] |
πόλεως
ἀπέστησεν
Αἰγύπτου
τὰ
πλείω
|
ἀπὸ |
βασιλέως
Ἀρταξέρξου,
καὶ
αὐτὸς
ἄρχων |
[1, 95] |
ἥκιστα
οἱ
Ἴωνες
καὶ
ὅσοι
|
ἀπὸ |
βασιλέως
νεωστὶ
ἠλευθέρωντο·
φοιτῶντές
τε |
[1, 89] |
καὶ
Ἑλλησπόντου
ξύμμαχοι
ἤδη
ἀφεστηκότες
|
ἀπὸ |
βασιλέως
ὑπομείναντες
Σηστὸν
ἐπολιόρκουν
Μήδων |
[1, 49] |
τοῖς
Κερκυραίοις
τῶν
εἴκοσι
νεῶν
|
ἀπὸ |
ἐλάσσονος
πλήθους
ἐκ
τῆς
διώξεως |
[1, 28] |
τε
ναῦς
καὶ
τοὺς
βαρβάρους
|
ἀπὸ |
Ἐπιδάμνου
ἀπαγάγωσι,
βουλεύσεσθαι·
πρότερον
δ' |
[1, 90] |
αὖθις
ἐπέλθοι,
οὐκ
ἂν
ἔχοντος
|
ἀπὸ |
ἐχυροῦ
ποθέν,
ὥσπερ
νῦν
ἐκ |
[1, 46] |
καὶ
πόλις
ὑπὲρ
αὐτοῦ
κεῖται
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
ἐν
τῇ
Ἐλαιάτιδι
τῆς |
[1, 104] |
ἀπολιπόντες
τὴν
Κύπρον,
καὶ
ἀναπλεύσαντες
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
ἐς
τὸν
Νεῖλον
τοῦ |
[1, 7] |
τὴν
λῃστείαν
ἐπὶ
πολὺ
ἀντίσχουσαν
|
ἀπὸ |
θαλάσσης
μᾶλλον
ᾠκίσθησαν,
αἵ
τε |
[1, 89] |
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι
καὶ
οἱ
|
ἀπὸ |
Ἰωνίας
καὶ
Ἑλλησπόντου
ξύμμαχοι
ἤδη |
[1, 25] |
δὲ
οἱ
Ἐπιδάμνιοι
οὐδεμίαν
σφίσιν
|
ἀπὸ |
Κερκύρας
τιμωρίαν
οὖσαν
ἐν
ἀπόρῳ |
[1, 112] |
ἀποθανόντος
καὶ
λιμοῦ
γενομένου
ἀπεχώρησαν
|
ἀπὸ |
Κιτίου,
καὶ
πλεύσαντες
ὑπὲρ
Σαλαμῖνος |
[1, 97] |
τὸ
πρῶτον
τῶν
ξυμμάχων
καὶ
|
ἀπὸ |
κοινῶν
ξυνόδων
βουλευόντων
τοσάδε
ἐπῆλθον |
[1, 46] |
προσέμειξαν
τῇ
κατὰ
Κέρκυραν
ἠπείρῳ
|
ἀπὸ |
Λευκάδος
πλέοντες,
ὁρμίζονται
ἐς
Ξειμέριον |
[1, 116] |
στρατιώτιδες
(ἔτυχον
δὲ
αἱ
πᾶσαι
|
ἀπὸ |
Μιλήτου
πλέουσαι)
καὶ
ἐνίκων
Ἀθηναῖοι. |
[1, 2] |
ἀνεχώρουν,
καὶ
πολῖται
γιγνόμενοι
εὐθὺς
|
ἀπὸ |
παλαιοῦ
μείζω
ἔτι
ἐποίησαν
πλήθει |
[1, 133] |
γενέσθαι
αὐτοῦ
Παυσανίου
τι
λέγοντος,
|
ἀπὸ |
παρασκευῆς
τοῦ
ἀνθρώπου
ἐπὶ
Ταίναρον |
[1, 10] |
οὐ
πολλοὶ
φαίνονται
ἐλθόντες,
ὡς
|
ἀπὸ |
πάσης
τῆς
Ἑλλάδος
κοινῇ
πεμπόμενοι. |
[1, 65] |
ἔχων
σωτηρίας,
ἢν
μή
τι
|
ἀπὸ |
Πελοποννήσου
ἢ
ἄλλο
παρὰ
λόγον |
[1, 32] |
Κορινθίους·
ἐπειδὴ
δὲ
μείζονι
παρασκευῇ
|
ἀπὸ |
Πελοποννήσου
καὶ
τῆς
ἄλλης
Ἑλλάδος |
[1, 89] |
ἀπεχώρησεν
ἐπ'
οἴκου
ἔχων
τοὺς
|
ἀπὸ |
Πελοποννήσου
ξυμμάχους,
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι |
[1, 94] |
Ἑλλήνων
ἐξεπέμφθη
μετὰ
εἴκοσι
νεῶν
|
ἀπὸ |
Πελοποννήσου·
ξυνέπλεον
δὲ
καὶ
Ἀθηναῖοι |
[1, 95] |
παρ'
Ἀθηναίους
μετατάξασθαι
πλὴν
τῶν
|
ἀπὸ |
Πελοποννήσου
στρατιωτῶν.
ἐλθὼν
δὲ
ἐς |
[1, 24] |
ἀλλήλοις
ἔτη
πολλά,
ὡς
λέγεται,
|
ἀπὸ |
πολέμου
τινὸς
τῶν
προσοίκων
βαρβάρων |
[1, 110] |
ἓξ
ἔτη
πολεμήσαντα·
καὶ
ὀλίγοι
|
ἀπὸ |
πολλῶν
πορευόμενοι
διὰ
τῆς
Λιβύης |
[1, 77] |
ἐνδεοῦς
χαλεπώτερον
φέρουσιν
ἢ
εἰ
|
ἀπὸ |
πρώτης
ἀποθέμενοι
τὸν
νόμον
φανερῶς |
[1, 93] |
ποτε
προσέφερον,
πολλαί
τε
στῆλαι
|
ἀπὸ |
σημάτων
καὶ
λίθοι
εἰργασμένοι
ἐγκατελέγησαν. |
[1, 129] |
ἀνάγραπτος,
καὶ
τοῖς
λόγοις
τοῖς
|
ἀπὸ |
σοῦ
ἀρέσκομαι.
καί
σε
μήτε |
[1, 128] |
οἱ
Ἀθηναῖοι
τοὺς
Λακεδαιμονίους
τὸ
|
ἀπὸ |
Ταινάρου
ἄγος
ἐλαύνειν·
οἱ
γὰρ |
[1, 128] |
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
τοῦ
Ποσειδῶνος
|
{ἀπὸ |
Ταινάρου}
τῶν
Εἱλώτων
ἱκέτας
ἀπαγαγόντες |
[1, 35] |
προκειμένης
τε
ξυμμαχίας
εἴρξουσι
καὶ
|
ἀπὸ |
τῆς
ἄλλοθέν
ποθεν
ὠφελίας,
εἶτα |
[1, 128] |
τὸ
πρῶτον
μεταπεμφθεὶς
ὑπὸ
Σπαρτιατῶν
|
ἀπὸ |
τῆς
ἀρχῆς
τῆς
ἐν
Ἑλλησπόντῳ |
[1, 52] |
δὲ
τὰς
μὲν
ναῦς
ἄραντες
|
ἀπὸ |
τῆς
γῆς
καὶ
παραταξάμενοι
μετεώρους |
[1, 99] |
μὲν
Ἀθηναίοις
ηὔξετο
τὸ
ναυτικὸν
|
ἀπὸ |
τῆς
δαπάνης
ἣν
ἐκεῖνοι
ξυμφέροιεν, |
[1, 63] |
κατέφυγεν.
~Ἐπαναχωρῶν
δὲ
ὁ
Ἀριστεὺς
|
ἀπὸ |
τῆς
διώξεως,
ὡς
ὁρᾷ
τὸ |
[1, 15] |
ἑκάστοις,
καὶ
ἐκδήμους
στρατείας
πολὺ
|
ἀπὸ |
τῆς
ἑαυτῶν
ἐπ'
ἄλλων
καταστροφῇ |
[1, 15] |
πόλεις
ὑπήκοοι,
οὐδ'
αὖ
αὐτοὶ
|
ἀπὸ |
τῆς
ἴσης
κοινὰς
στρατείας
ἐποιοῦντο, |
[1, 119] |
πολεμεῖν.
καὶ
ἐλθόντων
τῶν
πρέσβεων
|
ἀπὸ |
τῆς
ξυμμαχίας
καὶ
ξυνόδου
γενομένης |
[1, 63] |
δὲ
πλείους
σώσας.
οἱ
δ'
|
ἀπὸ |
τῆς
Ὀλύνθου
τοῖς
Ποτειδεάταις
βοηθοί |
[1, 5] |
τε
σιδηροφορεῖσθαι
τούτοις
τοῖς
ἠπειρώταις
|
ἀπὸ |
τῆς
παλαιᾶς
λῃστείας
ἐμμεμένηκεν·
~πᾶσα |
[1, 103] |
μακρὰ
τείχη
ᾠκοδόμησαν
Μεγαρεῦσι
τὰ
|
ἀπὸ |
τῆς
πόλεως
ἐς
Νίσαιαν
καὶ |
[1, 71] |
ὅπερ
καὶ
τὰ
τῶν
Ἀθηναίων
|
ἀπὸ |
τῆς
πολυπειρίας
ἐπὶ
πλέον
ὑμῶν |
[1, 35] |
τῶν
ὑμετέρων
ὑπηκόων,
ἡμᾶς
δὲ
|
ἀπὸ |
τῆς
προκειμένης
τε
ξυμμαχίας
εἴρξουσι |
[1, 35] |
καὶ
ἐπιόντων
γενήσεσθε,
ἀλλὰ
καὶ
|
ἀπὸ |
τῆς
ὑμετέρας
ἀρχῆς
δύναμιν
προσλαβεῖν |
[1, 121] |
ἰόντας,
ναυτικόν
τε,
ᾧ
ἰσχύουσιν,
|
ἀπὸ |
τῆς
ὑπαρχούσης
τε
ἑκάστοις
οὐσίας |
[1, 10] |
διπλασίαν
ἂν
τὴν
δύναμιν
εἰκάζεσθαι
|
ἀπὸ |
τῆς
φανερᾶς
ὄψεως
τῆς
πόλεως |
[1, 144] |
ἡμῶν
ὑποστάντες
Μήδους
καὶ
οὐκ
|
ἀπὸ |
τοσῶνδε
ὁρμώμενοι,
ἀλλὰ
καὶ
τὰ |
[1, 76] |
ἡμεῖς
θαυμαστὸν
οὐδὲν
πεποιήκαμεν
οὐδ'
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἀνθρωπείου
τρόπου,
εἰ
ἀρχήν |
[1, 77] |
ἢ
βιαζόμενοι·
τὸ
μὲν
γὰρ
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἴσου
δοκεῖ
πλεονεκτεῖσθαι,
τὸ |
[1, 143] |
ἐμεμψάμην
ἀπηλλάχθαι
καὶ
ἄλλα
οὐκ
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἴσου
μεγάλα
ἔχειν.
ἤν |
[1, 77] |
οἱ
δὲ
εἰθισμένοι
πρὸς
ἡμᾶς
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἴσου
ὁμιλεῖν,
ἤν
τι |
[1, 99] |
ἡδονῇ
ἄρχοντες,
καὶ
οὔτε
ξυνεστράτευον
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἴσου
ῥᾴδιόν
τε
προσάγεσθαι |
[1, 136] |
γενναῖον
δὲ
εἶναι
τοὺς
ὁμοίους
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἴσου
τιμωρεῖσθαι.
καὶ
ἅμα |
[1, 140] |
δὲ
σαφὲς
ἂν
καταστήσαιτε
αὐτοῖς
|
ἀπὸ |
τοῦ
ἴσου
ὑμῖν
μᾶλλον
προσφέρεσθαι. |
[1, 77] |
ἴσου
δοκεῖ
πλεονεκτεῖσθαι,
τὸ
δ'
|
ἀπὸ |
τοῦ
κρείσσονος
καταναγκάζεσθαι.
ὑπὸ
γοῦν |
[1, 48] |
σιτία
ἀνήγοντο
ὡς
ἐπὶ
ναυμαχίαν
|
ἀπὸ |
τοῦ
Ξειμερίου
νυκτός,
καὶ
ἅμα |
[1, 138] |
ὑπετίθει
αὐτῷ
δουλώσειν,
μάλιστα
δὲ
|
ἀπὸ |
τοῦ
πεῖραν
διδοὺς
ξυνετὸς
φαίνεσθαι. |
[1, 35] |
ἂν
πεισθῆτε
ὠφελίαν,
μάλιστα
δὲ
|
ἀπὸ |
τοῦ
προφανοῦς
δεξαμένους
βοηθεῖν.
πολλὰ |
[1, 66] |
ὑποτελῆ
ἀπέστησαν,
καὶ
ἐλθόντες
σφίσιν
|
ἀπὸ |
τοῦ
προφανοῦς
ἐμάχοντο
μετὰ
Ποτειδεατῶν. |
[1, 132] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
ἐξεκόλαψαν
εὐθὺς
τότε
|
ἀπὸ |
τοῦ
τρίποδος
τοῦτο
καὶ
ἐπέγραψαν |
[1, 128] |
τῆς
Ἑλληνικῆς
ἀρχῆς.
εὐεργεσίαν
δὲ
|
ἀπὸ |
τοῦδε
πρῶτον
ἐς
βασιλέα
κατέθετο |
[1, 103] |
καὶ
Κορινθίοις
μὲν
οὐχ
ἥκιστα
|
ἀπὸ |
τοῦδε
τὸ
σφοδρὸν
μῖσος
ἤρξατο |
[1, 126] |
ἐν
τῇ
παρόδῳ
ἀπεχρήσαντο.
καὶ
|
ἀπὸ |
τούτου
ἐναγεῖς
καὶ
ἀλιτήριοι
τῆς |
[1, 127] |
ῥᾷον
ἂν>
σφίσι
προχωρεῖν
τὰ
|
ἀπὸ |
τῶν
Ἀθηναίων.
οὐ
μέντοι
τοσοῦτον |
[1, 141] |
ἰδίων
τε
ἅμα
ἀπόντες
καὶ
|
ἀπὸ |
τῶν
αὑτῶν
δαπανῶντες
καὶ
προσέτι |
[1, 121] |
τε
ἑκάστοις
οὐσίας
ἐξαρτυσόμεθα
καὶ
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐν
Δελφοῖς
καὶ
Ὀλυμπίᾳ |
[1, 146] |
πρὸ
τοῦ
πολέμου,
ἀρξάμεναι
εὐθὺς
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐν
Ἐπιδάμνῳ
καὶ
Κερκύρᾳ· |
[1, 116] |
Περικλῆς
δὲ
λαβὼν
ἑξήκοντα
ναῦς
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐφορμουσῶν
ᾤχετο
κατὰ
τάχος |
[1, 141] |
πεζὰς
στρατιὰς
πολλάκις
ἐκπέμπειν
δύνανται,
|
ἀπὸ |
τῶν
ἰδίων
τε
ἅμα
ἀπόντες |
[1, 142] |
γὰρ
ὑμεῖς
μελετῶντες
αὐτὸ
εὐθὺς
|
ἀπὸ |
τῶν
Μηδικῶν
ἐξείργασθέ
πω·
πῶς |
[1, 18] |
πρὸς
τούτους
ἤδη
ἐχώρουν.
ὥστε
|
ἀπὸ |
τῶν
Μηδικῶν
ἐς
τόνδε
αἰεὶ |
[1, 132] |
Δελφοῖς,
ὃν
ἀνέθεσαν
οἱ
Ἕλληνες
|
ἀπὸ |
τῶν
Μήδων
ἀκροθίνιον,
ἠξίωσεν
ἐπιγράψασθαι |
[1, 141] |
τε
μεγίστη
καὶ
ἐλαχίστη
δικαίωσις
|
ἀπὸ |
τῶν
ὁμοίων
πρὸ
δίκης
τοῖς |
[1, 35] |
ἄλλης
Ἑλλάδος
καὶ
οὐχ
ἥκιστα
|
ἀπὸ |
τῶν
ὑμετέρων
ὑπηκόων,
ἡμᾶς
δὲ |