Livre, Chap. |
[1, 129] |
ἐν
τῷ
ἡμετέρῳ
οἴκῳ
ἐς
|
αἰεὶ |
ἀνάγραπτος,
καὶ
τοῖς
λόγοις
τοῖς |
[1, 69] |
στῆσαι
τείχη,
ἐς
τόδε
τε
|
αἰεὶ |
ἀποστεροῦντες
οὐ
μόνον
τοὺς
ὑπ' |
[1, 18] |
ἐκ
παλαιτάτου
καὶ
ηὐνομήθη
καὶ
|
αἰεὶ |
ἀτυράννευτος
ἦν·
ἔτη
γάρ
ἐστι |
[1, 77] |
εἶναι,
εἰκότως·
τὸ
παρὸν
γὰρ
|
αἰεὶ |
βαρὺ
τοῖς
ὑπηκόοις.
ὑμεῖς
γ' |
[1, 84] |
προσπιπτούσας
τύχας
οὐ
λόγῳ
διαιρετάς.
|
αἰεὶ |
δὲ
ὡς
πρὸς
εὖ
βουλευομένους |
[1, 13] |
οἱ
Κορίνθιοι
ἐπὶ
τοῦ
Ἰσθμοῦ
|
αἰεὶ |
δή
ποτε
ἐμπόριον
εἶχον,
τῶν |
[1, 142] |
τὸ
ὑφ'
ἡμῶν
πολλαῖς
ναυσὶν
|
αἰεὶ |
ἐφορμεῖσθαι,
ἄξιον
ἄν
τι
δρῷεν; |
[1, 76] |
πρῶτοι
τοῦ
τοιούτου
ὑπάρξαντες,
ἀλλ'
|
αἰεὶ |
καθεστῶτος
τὸν
ἥσσω
ὑπὸ
τοῦ |
[1, 70] |
ἐλάχιστα
τῶν
ὑπαρχόντων
διὰ
τὸ
|
αἰεὶ |
κτᾶσθαι
καὶ
μήτε
ἑορτὴν
ἄλλο |
[1, 22] |
ἀρκούντως
ἕξει.
κτῆμά
τε
ἐς
|
αἰεὶ |
μᾶλλον
ἢ
ἀγώνισμα
ἐς
τὸ |
[1, 21] |
μὲν
ἂν
πολεμῶσι
τὸν
παρόντα
|
αἰεὶ |
μέγιστον
κρινόντων,
παυσαμένων
δὲ
τὰ |
[1, 11] |
οὐχ
ἁθρόοι,
ἀλλὰ
μέρει
τῷ
|
αἰεὶ |
παρόντι
ἀντεῖχον,
πολιορκίᾳ
δ'
ἂν |
[1, 22] |
ἐδόκουν
ἐμοὶ
ἕκαστοι
περὶ
τῶν
|
αἰεὶ |
παρόντων
τὰ
δέοντα
μάλιστ'
εἰπεῖν, |
[1, 2] |
ἑαυτῶν
ἀπολείποντες
βιαζόμενοι
ὑπό
τινων
|
αἰεὶ |
πλειόνων.
τῆς
γὰρ
ἐμπορίας
οὐκ |
[1, 73] |
καὶ
δι'
ὄχλου
μᾶλλον
ἔσται
|
αἰεὶ |
προβαλλομένοις,
ἀνάγκη
λέγειν·
καὶ
γὰρ |
[1, 97] |
ξυμμάχους
νεωτερίζοντας
καὶ
Πελοποννησίων
τοὺς
|
αἰεὶ |
προστυγχάνοντας
ἐν
ἑκάστῳ.
ἔγραψα
δὲ |
[1, 71] |
ἐστιν.
ἀνάγκη
δὲ
ὥσπερ
τέχνης
|
αἰεὶ |
τὰ
ἐπιγιγνόμενα
κρατεῖν·
καὶ
ἡσυχαζούσῃ |
[1, 2] |
δὲ
τῆς
γῆς
ἡ
ἀρίστη
|
αἰεὶ |
τὰς
μεταβολὰς
τῶν
οἰκητόρων
εἶχεν, |
[1, 140] |
~Τῆς
μὲν
γνώμης,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
|
αἰεὶ |
τῆς
αὐτῆς
ἔχομαι,
μὴ
εἴκειν |
[1, 18] |
ἀπὸ
τῶν
Μηδικῶν
ἐς
τόνδε
|
αἰεὶ |
τὸν
πόλεμον
τὰ
μὲν
σπενδόμενοι, |
[1, 107] |
γὰρ
ἡ
Γερανεία
καὶ
ἐφρουρεῖτο
|
αἰεὶ |
ὑπὸ
Ἀθηναίων,
καὶ
τότε
ᾐσθάνοντο |
[1, 11] |
δέκα
ἔτη
ἀντεῖχον
βίᾳ,
τοῖς
|
αἰεὶ |
ὑπολειπομένοις
ἀντίπαλοι
ὄντες.
περιουσίαν
δὲ |