Livre, Chap. |
[1, 138] |
Παυσανίαν
τὸν
Λακεδαιμόνιον
καὶ
Θεμιστοκλέα
|
τὸν |
Ἀθηναῖον,
λαμπροτάτους
γενομένους
τῶν
καθ' |
[1, 41] |
γὰρ
μακρῶν
σπανίσαντές
ποτε
πρὸς
|
τὸν |
Αἰγινητῶν
ὑπὲρ
τὰ
Μηδικὰ
πόλεμον |
[1, 37] |
περὶ
ἀμφοτέρων
οὕτω
καὶ
ἐπὶ
|
τὸν |
ἄλλον
λόγον
ἰέναι,
ἵνα
τὴν |
[1, 41] |
πρότερον
ἐχθρὸς
ᾖ,
πολέμιόν
τε
|
τὸν |
ἀντιστάντα,
ἢν
καὶ
τύχῃ
φίλος |
[1, 64] |
χιλίους
ὁπλίτας
ἑαυτῶν
καὶ
Φορμίωνα
|
τὸν |
Ἀσωπίου
στρατηγόν·
ὃς
ἀφικόμενος
ἐς |
[1, 97] |
Μηδικοῦ,
ἃ
ἐγένετο
πρός
τε
|
τὸν |
βάρβαρον
αὐτοῖς
καὶ
πρὸς
τοὺς |
[1, 69] |
δυνατωτέρους
ἀγωνιζόμενοι
καταστῆναι,
ἐπιστάμενοι
καὶ
|
τὸν |
βάρβαρον
αὐτὸν
περὶ
αὑτῷ
τὰ |
[1, 118] |
Ἕλληνες
πρός
τε
ἀλλήλους
καὶ
|
τὸν |
βάρβαρον
ἐγένετο
ἐν
ἔτεσι
πεντήκοντα |
[1, 132] |
ὀνομαστὶ
τὰς
πόλεις
ὅσαι
ξυγκαθελοῦσαι
|
τὸν |
βάρβαρον
ἔστησαν
τὸ
ἀνάθημα·
τοῦ |
[1, 96] |
παρέχειν
τῶν
πόλεων
χρήματα
πρὸς
|
τὸν |
βάρβαρον
καὶ
ἃς
ναῦς·
πρόσχημα |
[1, 18] |
ναυτικοὶ
ἐγένοντο.
κοινῇ
τε
ἀπωσάμενοι
|
τὸν |
βάρβαρον,
ὕστερον
οὐ
πολλῷ
διεκρίθησαν |
[1, 131] |
ἐφόρων
(ἔξεστι
δὲ
τοῖς
ἐφόροις
|
τὸν |
βασιλέα
δρᾶσαι
τοῦτο)
ἔπειτα
διαπραξάμενος |
[1, 138] |
δέοντα
ἐγένετο.
νοσήσας
δὲ
τελευτᾷ
|
τὸν |
βίον·
λέγουσι
δέ
τινες
καὶ |
[1, 27] |
ἐπὶ
τῇ
ἴσῃ
καὶ
ὁμοίᾳ
|
τὸν |
βουλόμενον
ἰέναι·
εἰ
δέ
τις |
[1, 26] |
ἄσμενοι
τὴν
ὠφελίαν,
οἰκήτορά
τε
|
τὸν |
βουλόμενον
ἰέναι
κελεύοντες
καὶ
Ἀμπρακιωτῶν |
[1, 26] |
τὴν
πόλιν
προεῖπον
Ἐπιδαμνίων
τε
|
τὸν |
βουλόμενον
καὶ
τοὺς
ξένους
ἀπαθεῖς |
[1, 126] |
ὑπὸ
τοῦ
λιμοῦ,
καθίζουσιν
ἐπὶ
|
τὸν |
βωμὸν
ἱκέται
τὸν
ἐν
τῇ |
[1, 128] |
αἰχμαλώτους.
ἔπεμψε
δὲ
καὶ
ἐπιστολὴν
|
τὸν |
Γόγγυλον
φέροντα
αὐτῷ·
ἐνεγέγραπτο
δὲ |
[1, 33] |
ἧσσον
διδόντες
ἢ
ληψόμενοι
παραγίγνονται.
|
τὸν |
δὲ
πόλεμον,
δι'
ὅνπερ
χρήσιμοι |
[1, 85] |
αὐτῶν
δίκας
δοῦναι·
ἐπὶ
δὲ
|
τὸν |
διδόντα
οὐ
πρότερον
νόμιμον
ὡς |
[1, 67] |
Ἀθηναίων,
ξύλλογον
σφῶν
αὐτῶν
ποιήσαντες
|
τὸν |
εἰωθότα
λέγειν
ἐκέλευον.
καὶ
ἄλλοι |
[1, 128] |
Ἑλλήσποντον,
τῷ
μὲν
λόγῳ
ἐπὶ
|
τὸν |
Ἑλληνικὸν
πόλεμον,
τῷ
δὲ
ἔργῳ |
[1, 132] |
ὅτι
ἐπὶ
τὸν
τρίποδά
ποτε
|
τὸν |
ἐν
Δελφοῖς,
ὃν
ἀνέθεσαν
οἱ |
[1, 126] |
καθίζουσιν
ἐπὶ
τὸν
βωμὸν
ἱκέται
|
τὸν |
ἐν
τῇ
ἀκροπόλει.
ἀναστήσαντες
δὲ |
[1, 52] |
ὅσαι
πλώιμοι
ἦσαν
ἐπέπλευσαν
ἐπὶ
|
τὸν |
ἐν
τοῖς
Συβότοις
λιμένα,
ἐν |
[1, 138] |
τῆς
χώρας·
ἀφικόμενος
δὲ
μετὰ
|
τὸν |
ἐνιαυτὸν
γίγνεται
παρ'
αὐτῷ
μέγας |
[1, 54] |
μὲν
Κορίνθιοι
τόν
τε
πλοῦν
|
τὸν |
ἐπ'
οἴκου
παρεσκευάζοντο
καὶ
τροπαῖον |
[1, 108] |
παραδόντες
φόρον
τε
ταξάμενοι
ἐς
|
τὸν |
ἔπειτα
χρόνον.
καὶ
Πελοπόννησον
περιέπλευσαν |
[1, 39] |
λέγειν
τι
δοκεῖν
δεῖ,
ἀλλὰ
|
τὸν |
ἐς
ἴσον
τά
τε
ἔργα |
[1, 109] |
τὴν
Ἀσίαν
ἀνεκομίσθη,
Μεγάβυζον
δὲ
|
τὸν |
Ζωπύρου
πέμπει
ἄνδρα
Πέρσην
μετὰ |
[1, 77] |
αὐτοὶ
ἀντέλεγον
ὡς
οὐ
χρεὼν
|
τὸν |
ἥσσω
τῷ
κρατοῦντι
ὑποχωρεῖν.
ἀδικούμενοί |
[1, 76] |
τοιούτου
ὑπάρξαντες,
ἀλλ'
αἰεὶ
καθεστῶτος
|
τὸν |
ἥσσω
ὑπὸ
τοῦ
δυνατωτέρου
κατείργεσθαι, |
[1, 135] |
παρὰ
τοὺς
Ἀθηναίους
ξυνεπῃτιῶντο
καὶ
|
τὸν |
Θεμιστοκλέα,
ὡς
ηὕρισκον
ἐκ
τῶν |
[1, 118] |
πέμψαντες
δὲ
ἐς
Δελφοὺς
ἐπηρώτων
|
τὸν |
θεὸν
εἰ
πολεμοῦσιν
ἄμεινον
ἔσται· |
[1, 25] |
παρόν,
καὶ
πέμψαντες
ἐς
Δελφοὺς
|
τὸν |
θεὸν
ἐπήροντο
εἰ
παραδοῖεν
Κορινθίοις |
[1, 17] |
τὸ
σῶμα
καὶ
ἐς
τὸ
|
τὸν |
ἴδιον
οἶκον
αὔξειν
δι'
ἀσφαλείας |
[1, 112] |
αὐτῶν.
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
μετὰ
ταῦτα
|
τὸν |
ἱερὸν
καλούμενον
πόλεμον
ἐστράτευσαν,
καὶ |
[1, 103] |
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
Πυθικὸν
πρὸ
τοῦ,
|
τὸν |
ἱκέτην
τοῦ
Διὸς
τοῦ
Ἰθωμήτα |
[1, 24] |
πόλις
ἐν
δεξιᾷ
ἐσπλέοντι
ἐς
|
τὸν |
Ἰόνιον
κόλπον·
προσοικοῦσι
δ'
αὐτὴν |
[1, 134] |
καὶ
αὐτὸν
ἐμέλλησαν
μὲν
ἐς
|
τὸν |
Καιάδαν
{οὗπερ
τοὺς
κακούργους}
ἐσβάλλειν· |
[1, 43] |
ἀνταπόδοτε,
γνόντες
τοῦτον
ἐκεῖνον
εἶναι
|
τὸν |
καιρὸν
ἐν
ᾧ
ὅ
τε |
[1, 58] |
Ἀττικὴν
ἐσβαλεῖν,
τότε
δὴ
κατὰ
|
τὸν |
καιρὸν
τοῦτον
ἀφίστανται
μετὰ
Ξαλκιδέων |
[1, 61] |
πρὸς
τὰ
ἀφεστῶτα,
καὶ
Καλλίαν
|
τὸν |
Καλλιάδου
πέμπτον
αὐτὸν
στρατηγόν,
οἲ |
[1, 60] |
περὶ
τῷ
χωρίῳ
καὶ
οἰκεῖον
|
τὸν |
κίνδυνον
ἡγούμενοι
πέμπουσιν
ἑαυτῶν
τε |
[1, 138] |
φεύγοντος.
τὰ
μὲν
κατὰ
Παυσανίαν
|
τὸν |
Λακεδαιμόνιον
καὶ
Θεμιστοκλέα
τὸν
Ἀθηναῖον, |
[1, 132] |
παρόντι
τιμὴν
ἔχοντα
(Πλείσταρχον
γὰρ
|
τὸν |
Λεωνίδου
ὄντα
βασιλέα
καὶ
νέον |
[1, 37] |
μόνον
περὶ
τοῦ
δέξασθαι
σφᾶς
|
τὸν |
λόγον
ποιησαμένων,
ἀλλ'
ὡς
καὶ |
[1, 128] |
δὴ
καὶ
σφίσιν
αὐτοῖς
νομίζουσι
|
τὸν |
μέγαν
σεισμὸν
γενέσθαι
ἐν
Σπάρτῃ. |
[1, 36] |
κράτιστα
αὐταῖς
προνοῶν,
ὅταν
ἐς
|
τὸν |
μέλλοντα
καὶ
ὅσον
οὐ
παρόντα |
[1, 31] |
ἑκάτεροι.
~Τὸν
δ'
ἐνιαυτὸν
πάντα
|
τὸν |
μετὰ
τὴν
ναυμαχίαν
καὶ
τὸν |
[1, 90] |
οὐχ
ὑπῆρχε,
καὶ
τὴν
ἐς
|
τὸν |
Μηδικὸν
πόλεμον
τόλμαν
γενομένην.
ἠξίουν |
[1, 77] |
εἴπερ
οἷα
καὶ
τότε
πρὸς
|
τὸν |
Μῆδον
δι'
ὀλίγου
ἡγησάμενοι
ὑπεδείξατε, |
[1, 92] |
τῷ
τότε
διὰ
τὴν
ἐς
|
τὸν |
Μῆδον
προθυμίαν
τὰ
μάλιστ'
αὐτοῖς |
[1, 136] |
κατά
τι
ἄπορον
παρὰ
Ἄδμητον
|
τὸν |
Μολοσσῶν
βασιλέα
ὄντα
αὐτῷ
οὐ |
[1, 104] |
καὶ
ἀναπλεύσαντες
ἀπὸ
θαλάσσης
ἐς
|
τὸν |
Νεῖλον
τοῦ
τε
ποταμοῦ
κρατοῦντες |
[1, 40] |
οὐκ
ἐλάσσω
ἡμῖν
πρόσεισι,
καὶ
|
τὸν |
νόμον
ἐφ'
ὑμῖν
αὐτοῖς
μᾶλλον |
[1, 40] |
δι'
ἀνοκωχῆς
πώποτ'
ἐγένεσθε)
καὶ
|
τὸν |
νόμον
μὴ
καθιστάναι
ὥστε
τοὺς |
[1, 77] |
ἢ
εἰ
ἀπὸ
πρώτης
ἀποθέμενοι
|
τὸν |
νόμον
φανερῶς
ἐπλεονεκτοῦμεν.
ἐκείνως
δὲ |
[1, 6] |
δ'
αὖ
ἐσθῆτι
καὶ
ἐς
|
τὸν |
νῦν
τρόπον
πρῶτοι
Λακεδαιμόνιοι
ἐχρήσαντο |
[1, 127] |
πρῶτον
τιμωροῦντες,
εἰδότες
δὲ
Περικλέα
|
τὸν |
Ξανθίππου
προσεχόμενον
αὐτῷ
κατὰ
τὴν |
[1, 137] |
ἐσπέμπει
γράμματα
πρὸς
βασιλέα
Ἀρταξέρξην
|
τὸν |
Ξέρξου
νεωστὶ
βασιλεύοντα.
ἐδήλου
δὲ |
[1, 9] |
αὐτὸν
φεύγοντα
τὸν
πατέρα
διὰ
|
τὸν |
Ξρυσίππου
θάνατον)
καὶ
ὡς
οὐκέτι |
[1, 134] |
δὲ
τοῦτο
τοῦ
τε
οἰκήματος
|
τὸν |
ὄροφον
ἀφεῖλον
καὶ
τὰς
θύρας |
[1, 136] |
ἱκέτης
γενόμενος
διδάσκεται
ὑπ'
αὐτῆς
|
τὸν |
παῖδα
σφῶν
λαβὼν
καθέζεσθαι
ἐπὶ |
[1, 15] |
ἀστυγείτονες
ἐπολέμουν.
μάλιστα
δὲ
ἐς
|
τὸν |
πάλαι
ποτὲ
γενόμενον
πόλεμον
Ξαλκιδέων |
[1, 24] |
τῶν
ἀφ'
Ἡρακλέους,
κατὰ
δὴ
|
τὸν |
παλαιὸν
νόμον
ἐκ
τῆς
μητροπόλεως |
[1, 78] |
πόνον
πρόσθησθε.
τοῦ
δὲ
πολέμου
|
τὸν |
παράλογον,
ὅσος
ἐστί,
πρὶν
ἐν |
[1, 21] |
ἐν
ᾧ
μὲν
ἂν
πολεμῶσι
|
τὸν |
παρόντα
αἰεὶ
μέγιστον
κρινόντων,
παυσαμένων |
[1, 32] |
δεησόμενοι
ἥκομεν,
καὶ
ἅμα
ἐς
|
τὸν |
παρόντα
πόλεμον
Κορινθίων
ἐρῆμοι
δι' |
[1, 9] |
Ἀτρεῖ
(τυγχάνειν
δὲ
αὐτὸν
φεύγοντα
|
τὸν |
πατέρα
διὰ
τὸν
Ξρυσίππου
θάνατον) |
[1, 93] |
νῦν
ἔτι
δῆλόν
ἐστι
περὶ
|
τὸν |
Πειραιᾶ·
δύο
γὰρ
ἅμαξαι
ἐναντίαι |
[1, 61] |
ποιησάμενοι
καὶ
ξυμμαχίαν
ἀναγκαίαν
πρὸς
|
τὸν |
Περδίκκαν,
ὡς
αὐτοὺς
κατήπειγεν
ἡ |
[1, 20] |
προστίθεσθαι
ἑκάτερον,
ἀλλὰ
δυοῖν,
καὶ
|
τὸν |
Πιτανάτην
λόχον
αὐτοῖς
εἶναι,
ὃς |
[1, 30] |
παρέσχον
Κορινθίοις.
τοῦ
τε
χρόνου
|
τὸν |
πλεῖστον
μετὰ
τὴν
ναυμαχίαν
ἐπεκράτουν |
[1, 5] |
κατὰ
κώμας
οἰκουμέναις
ἥρπαζον
καὶ
|
τὸν |
πλεῖστον
τοῦ
βίου
ἐντεῦθεν
ἐποιοῦντο, |
[1, 85] |
ἐπ'
ἀδικοῦντα
ἰέναι.
παρασκευάζεσθε
δὲ
|
τὸν |
πόλεμον
ἅμα.
ταῦτα
γὰρ
καὶ |
[1, 120] |
καὶ
μὴ
ὀκνεῖν
δεῖ
αὐτοὺς
|
τὸν |
πόλεμον
ἀντ'
εἰρήνης
μεταλαμβάνειν.
ἀνδρῶν |
[1, 119] |
οἱ
πλείους
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ
|
τὸν |
πόλεμον
ἀξιοῦντες
γίγνεσθαι,
καὶ
οἱ |
[1, 125] |
ἐσβαλεῖν
ἐς
τὴν
Ἀττικὴν
καὶ
|
τὸν |
πόλεμον
ἄρασθαι
φανερῶς.
~ἐν
τούτῳ |
[1, 118] |
ἰσχύς,
ἢν
δύνωνται,
ἀραμένοις
τόνδε
|
τὸν |
πόλεμον.
αὐτοῖς
μὲν
οὖν
τοῖς |
[1, 119] |
πρότερον
ἑκάστων
ἰδίᾳ
ὥστε
ψηφίσασθαι
|
τὸν |
πόλεμον,
δεδιότες
περὶ
τῇ
Ποτειδαίᾳ |
[1, 11] |
ἄνευ
λῃστείας
καὶ
γεωργίας
ξυνεχῶς
|
τὸν |
πόλεμον
διέφερον,
ῥᾳδίως
ἂν
μάχῃ |
[1, 121] |
~Ἡμεῖς
δὲ
νῦν
καὶ
ἀδικούμενοι
|
τὸν |
πόλεμον
ἐγείρομεν
καὶ
ἱκανὰ
ἔχοντες |
[1, 120] |
ὡς
οὐ
καὶ
αὐτοὶ
ἐψηφισμένοι
|
τὸν |
πόλεμόν
εἰσι
καὶ
ἡμᾶς
ἐς |
[1, 19] |
καὶ
ἐγένετο
αὐτοῖς
ἐς
τόνδε
|
τὸν |
πόλεμον
ἡ
ἰδία
παρασκευὴ
μείζων |
[1, 31] |
αὐτῶν
προσγενόμενον
ἐμπόδιον
γένηται
θέσθαι
|
τὸν |
πόλεμον
ᾗ
βούλονται.
καταστάσης
δὲ |
[1, 99] |
ἀποσταῖεν,
ἀπαράσκευοι
καὶ
ἄπειροι
ἐς
|
τὸν |
πόλεμον
καθίσταντο.
~Ἐγένετο
δὲ
μετὰ |
[1, 86] |
ὦ
Λακεδαιμόνιοι,
ἀξίως
τῆς
Σπάρτης
|
τὸν |
πόλεμον,
καὶ
μήτε
τοὺς
Ἀθηναίους |
[1, 23] |
ὧν
λύσαντες
τὰς
σπονδὰς
ἐς
|
τὸν |
πόλεμον
κατέστησαν.
~Ἐπίδαμνός
ἐστι
πόλις |
[1, 67] |
οὐχ
ἥκιστα
μετ'
αὐτῶν
ἐνῆγον
|
τὸν |
πόλεμον,
λέγοντες
οὐκ
εἶναι
αὐτόνομοι |
[1, 57] |
ὄντα
τὰ
χωρία,
ῥᾷον
ἂν
|
τὸν |
πόλεμον
μετ'
αὐτῶν
ποιεῖσθαι.
ὧν |
[1, 124] |
ἅμα
τάδε
ἄριστα
λέγεσθαι,
ψηφίσασθε
|
τὸν |
πόλεμον
μὴ
φοβηθέντες
τὸ
αὐτίκα |
[1, 140] |
εἰ
καθαιρεθείη,
μὴ
ἂν
γίγνεσθαι
|
τὸν |
πόλεμον,
μηδὲ
ἐν
ὑμῖν
αὐτοῖς |
[1, 23] |
φόνος,
ὁ
μὲν
κατ'
αὐτὸν
|
τὸν |
πόλεμον,
ὁ
δὲ
διὰ
τὸ |
[1, 87] |
ψῆφον
ἐπαγαγεῖν,
ὅπως
κοινῇ
βουλευσάμενοι
|
τὸν |
πόλεμον
ποιῶνται,
ἢν
δοκῇ.
καὶ |
[1, 18] |
τῶν
Μηδικῶν
ἐς
τόνδε
αἰεὶ
|
τὸν |
πόλεμον
τὰ
μὲν
σπενδόμενοι,
τὰ |
[1, 123] |
θαρσοῦντας
ἰέναι
κατὰ
πολλὰ
ἐς
|
τὸν |
πόλεμον,
τοῦ
τε
θεοῦ
χρήσαντος |
[1, 1] |
~ΙΣΤΟΡΙΩΝ
Α.
~Θουκυδίδης
Ἀθηναῖος
ξυνέγραψε
|
τὸν |
πόλεμον
τῶν
Πελοποννησίων
καὶ
Ἀθηναίων, |
[1, 127] |
οὐκ
εἴα
ὑπείκειν,
ἀλλ'
ἐς
|
τὸν |
πόλεμον
ὥρμα
τοὺς
Ἀθηναίους.
~Ἀντεκέλευον |
[1, 31] |
ὕστερον
οἱ
Κορίνθιοι
ὀργῇ
φέροντες
|
τὸν |
πρὸς
Κερκυραίους
πόλεμον
ἐναυπηγοῦντο
καὶ |
[1, 39] |
ἐθελῆσαι
κρίνεσθαι,
ἥν
γε
οὐ
|
τὸν |
προύχοντα
καὶ
ἐκ
τοῦ
ἀσφαλοῦς |
[1, 137] |
τὸν
ὑμέτερον
οἶκον,
ὅσον
χρόνον
|
τὸν |
σὸν
πατέρα
ἐπιόντα
ἐμοὶ
ἀνάγκῃ |
[1, 9] |
κατειλημμένους
τοὺς
Ἑλένης
μνηστῆρας
ἄγων
|
τὸν |
στόλον
ἀγεῖραι.
λέγουσι
δὲ
καὶ |
[1, 10] |
σημείῳ
χρώμενος
ἀπιστοίη
μὴ
γενέσθαι
|
τὸν |
στόλον
τοσοῦτον
ὅσον
οἵ
τε |
[1, 64] |
Ἀφύτιος
ὁρμώμενος
προσήγαγε
τῇ
Ποτειδαίᾳ
|
τὸν |
στρατὸν
κατὰ
βραχὺ
προϊὼν
καὶ |
[1, 132] |
καθεστώτων
νομίμων,
καὶ
ὅτι
ἐπὶ
|
τὸν |
τρίποδά
ποτε
τὸν
ἐν
Δελφοῖς, |
[1, 24] |
τε
φεύγοντας
ξυναλλάξαι
σφίσι
καὶ
|
τὸν |
τῶν
βαρβάρων
πόλεμον
καταλῦσαι.
ταῦτα |
[1, 137] |
κακὰ
μὲν
πλεῖστα
Ἑλλήνων
εἴργασμαι
|
τὸν |
ὑμέτερον
οἶκον,
ὅσον
χρόνον
τὸν |
[1, 41] |
νικᾶν·
φίλον
τε
γὰρ
ἡγοῦνται
|
τὸν |
ὑπουργοῦντα,
ἢν
καὶ
πρότερον
ἐχθρὸς |
[1, 31] |
τὸν
μετὰ
τὴν
ναυμαχίαν
καὶ
|
τὸν |
ὕστερον
οἱ
Κορίνθιοι
ὀργῇ
φέροντες |
[1, 129] |
τῇ
ἐπιστολῇ
καὶ
ἀποστέλλει
Ἀρτάβαζον
|
τὸν |
Φαρνάκου
ἐπὶ
θάλασσαν
καὶ
κελεύει |
[1, 96] |
Ἀθηναίοις
κατέστη
ἀρχή,
οἳ
ἐδέχοντο
|
τὸν |
φόρον·
οὕτω
γὰρ
ὠνομάσθη
τῶν |
[1, 126] |
Μεγαρέως
ἀνδρός,
ὃς
κατ'
ἐκεῖνον
|
τὸν |
χρόνον
ἐτυράννει
Μεγάρων.
χρωμένῳ
δὲ |
[1, 25] |
χρημάτων
δυνάμει
ὄντες
κατ'
ἐκεῖνον
|
τὸν |
χρόνον
ὁμοῖα
τοῖς
Ἑλλήνων
πλουσιωτάτοις |
[1, 139] |
ὁ
Ξανθίππου,
ἀνὴρ
κατ'
ἐκεῖνον
|
τὸν |
χρόνον
πρῶτος
Ἀθηναίων,
λέγειν
τε |