Alphabétiquement     [«   »]
τολμῶντες 1
Τὸν 1
τόν 8
τὸν 115
τόνδε 4
τοξότας 2
τοσάδε 1
Fréquences     [«    »]
115 οὐ
113 πρὸς
109 τῷ
115 τὸν
119 τῇ
137 ὡς
145 ἐπὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Thucydide, Histoire de la Guerre du Péloponnèse, livre I

τὸν


Livre, Chap.
[1, 138]   Παυσανίαν τὸν Λακεδαιμόνιον καὶ Θεμιστοκλέα  τὸν   Ἀθηναῖον, λαμπροτάτους γενομένους τῶν καθ'
[1, 41]   γὰρ μακρῶν σπανίσαντές ποτε πρὸς  τὸν   Αἰγινητῶν ὑπὲρ τὰ Μηδικὰ πόλεμον
[1, 37]   περὶ ἀμφοτέρων οὕτω καὶ ἐπὶ  τὸν   ἄλλον λόγον ἰέναι, ἵνα τὴν
[1, 41]   πρότερον ἐχθρὸς ᾖ, πολέμιόν τε  τὸν   ἀντιστάντα, ἢν καὶ τύχῃ φίλος
[1, 64]   χιλίους ὁπλίτας ἑαυτῶν καὶ Φορμίωνα  τὸν   Ἀσωπίου στρατηγόν· ὃς ἀφικόμενος ἐς
[1, 97]   Μηδικοῦ, ἐγένετο πρός τε  τὸν   βάρβαρον αὐτοῖς καὶ πρὸς τοὺς
[1, 69]   δυνατωτέρους ἀγωνιζόμενοι καταστῆναι, ἐπιστάμενοι καὶ  τὸν   βάρβαρον αὐτὸν περὶ αὑτῷ τὰ
[1, 118]   Ἕλληνες πρός τε ἀλλήλους καὶ  τὸν   βάρβαρον ἐγένετο ἐν ἔτεσι πεντήκοντα
[1, 132]   ὀνομαστὶ τὰς πόλεις ὅσαι ξυγκαθελοῦσαι  τὸν   βάρβαρον ἔστησαν τὸ ἀνάθημα· τοῦ
[1, 96]   παρέχειν τῶν πόλεων χρήματα πρὸς  τὸν   βάρβαρον καὶ ἃς ναῦς· πρόσχημα
[1, 18]   ναυτικοὶ ἐγένοντο. κοινῇ τε ἀπωσάμενοι  τὸν   βάρβαρον, ὕστερον οὐ πολλῷ διεκρίθησαν
[1, 131]   ἐφόρων (ἔξεστι δὲ τοῖς ἐφόροις  τὸν   βασιλέα δρᾶσαι τοῦτο) ἔπειτα διαπραξάμενος
[1, 138]   δέοντα ἐγένετο. νοσήσας δὲ τελευτᾷ  τὸν   βίον· λέγουσι δέ τινες καὶ
[1, 27]   ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ  τὸν   βουλόμενον ἰέναι· εἰ δέ τις
[1, 26]   ἄσμενοι τὴν ὠφελίαν, οἰκήτορά τε  τὸν   βουλόμενον ἰέναι κελεύοντες καὶ Ἀμπρακιωτῶν
[1, 26]   τὴν πόλιν προεῖπον Ἐπιδαμνίων τε  τὸν   βουλόμενον καὶ τοὺς ξένους ἀπαθεῖς
[1, 126]   ὑπὸ τοῦ λιμοῦ, καθίζουσιν ἐπὶ  τὸν   βωμὸν ἱκέται τὸν ἐν τῇ
[1, 128]   αἰχμαλώτους. ἔπεμψε δὲ καὶ ἐπιστολὴν  τὸν   Γόγγυλον φέροντα αὐτῷ· ἐνεγέγραπτο δὲ
[1, 33]   ἧσσον διδόντες ληψόμενοι παραγίγνονται.  τὸν   δὲ πόλεμον, δι' ὅνπερ χρήσιμοι
[1, 85]   αὐτῶν δίκας δοῦναι· ἐπὶ δὲ  τὸν   διδόντα οὐ πρότερον νόμιμον ὡς
[1, 67]   Ἀθηναίων, ξύλλογον σφῶν αὐτῶν ποιήσαντες  τὸν   εἰωθότα λέγειν ἐκέλευον. καὶ ἄλλοι
[1, 128]   Ἑλλήσποντον, τῷ μὲν λόγῳ ἐπὶ  τὸν   Ἑλληνικὸν πόλεμον, τῷ δὲ ἔργῳ
[1, 132]   ὅτι ἐπὶ τὸν τρίποδά ποτε  τὸν   ἐν Δελφοῖς, ὃν ἀνέθεσαν οἱ
[1, 126]   καθίζουσιν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἱκέται  τὸν   ἐν τῇ ἀκροπόλει. ἀναστήσαντες δὲ
[1, 52]   ὅσαι πλώιμοι ἦσαν ἐπέπλευσαν ἐπὶ  τὸν   ἐν τοῖς Συβότοις λιμένα, ἐν
[1, 138]   τῆς χώρας· ἀφικόμενος δὲ μετὰ  τὸν   ἐνιαυτὸν γίγνεται παρ' αὐτῷ μέγας
[1, 54]   μὲν Κορίνθιοι τόν τε πλοῦν  τὸν   ἐπ' οἴκου παρεσκευάζοντο καὶ τροπαῖον
[1, 108]   παραδόντες φόρον τε ταξάμενοι ἐς  τὸν   ἔπειτα χρόνον. καὶ Πελοπόννησον περιέπλευσαν
[1, 39]   λέγειν τι δοκεῖν δεῖ, ἀλλὰ  τὸν   ἐς ἴσον τά τε ἔργα
[1, 109]   τὴν Ἀσίαν ἀνεκομίσθη, Μεγάβυζον δὲ  τὸν   Ζωπύρου πέμπει ἄνδρα Πέρσην μετὰ
[1, 77]   αὐτοὶ ἀντέλεγον ὡς οὐ χρεὼν  τὸν   ἥσσω τῷ κρατοῦντι ὑποχωρεῖν. ἀδικούμενοί
[1, 76]   τοιούτου ὑπάρξαντες, ἀλλ' αἰεὶ καθεστῶτος  τὸν   ἥσσω ὑπὸ τοῦ δυνατωτέρου κατείργεσθαι,
[1, 135]   παρὰ τοὺς Ἀθηναίους ξυνεπῃτιῶντο καὶ  τὸν   Θεμιστοκλέα, ὡς ηὕρισκον ἐκ τῶν
[1, 118]   πέμψαντες δὲ ἐς Δελφοὺς ἐπηρώτων  τὸν   θεὸν εἰ πολεμοῦσιν ἄμεινον ἔσται·
[1, 25]   παρόν, καὶ πέμψαντες ἐς Δελφοὺς  τὸν   θεὸν ἐπήροντο εἰ παραδοῖεν Κορινθίοις
[1, 17]   τὸ σῶμα καὶ ἐς τὸ  τὸν   ἴδιον οἶκον αὔξειν δι' ἀσφαλείας
[1, 112]   αὐτῶν. Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ ταῦτα  τὸν   ἱερὸν καλούμενον πόλεμον ἐστράτευσαν, καὶ
[1, 103]   τοῖς Λακεδαιμονίοις Πυθικὸν πρὸ τοῦ,  τὸν   ἱκέτην τοῦ Διὸς τοῦ Ἰθωμήτα
[1, 24]   πόλις ἐν δεξιᾷ ἐσπλέοντι ἐς  τὸν   Ἰόνιον κόλπον· προσοικοῦσι δ' αὐτὴν
[1, 134]   καὶ αὐτὸν ἐμέλλησαν μὲν ἐς  τὸν   Καιάδαν {οὗπερ τοὺς κακούργους} ἐσβάλλειν·
[1, 43]   ἀνταπόδοτε, γνόντες τοῦτον ἐκεῖνον εἶναι  τὸν   καιρὸν ἐν τε
[1, 58]   Ἀττικὴν ἐσβαλεῖν, τότε δὴ κατὰ  τὸν   καιρὸν τοῦτον ἀφίστανται μετὰ Ξαλκιδέων
[1, 61]   πρὸς τὰ ἀφεστῶτα, καὶ Καλλίαν  τὸν   Καλλιάδου πέμπτον αὐτὸν στρατηγόν, οἲ
[1, 60]   περὶ τῷ χωρίῳ καὶ οἰκεῖον  τὸν   κίνδυνον ἡγούμενοι πέμπουσιν ἑαυτῶν τε
[1, 138]   φεύγοντος. τὰ μὲν κατὰ Παυσανίαν  τὸν   Λακεδαιμόνιον καὶ Θεμιστοκλέα τὸν Ἀθηναῖον,
[1, 132]   παρόντι τιμὴν ἔχοντα (Πλείσταρχον γὰρ  τὸν   Λεωνίδου ὄντα βασιλέα καὶ νέον
[1, 37]   μόνον περὶ τοῦ δέξασθαι σφᾶς  τὸν   λόγον ποιησαμένων, ἀλλ' ὡς καὶ
[1, 128]   δὴ καὶ σφίσιν αὐτοῖς νομίζουσι  τὸν   μέγαν σεισμὸν γενέσθαι ἐν Σπάρτῃ.
[1, 36]   κράτιστα αὐταῖς προνοῶν, ὅταν ἐς  τὸν   μέλλοντα καὶ ὅσον οὐ παρόντα
[1, 31]   ἑκάτεροι. ~Τὸν δ' ἐνιαυτὸν πάντα  τὸν   μετὰ τὴν ναυμαχίαν καὶ τὸν
[1, 90]   οὐχ ὑπῆρχε, καὶ τὴν ἐς  τὸν   Μηδικὸν πόλεμον τόλμαν γενομένην. ἠξίουν
[1, 77]   εἴπερ οἷα καὶ τότε πρὸς  τὸν   Μῆδον δι' ὀλίγου ἡγησάμενοι ὑπεδείξατε,
[1, 92]   τῷ τότε διὰ τὴν ἐς  τὸν   Μῆδον προθυμίαν τὰ μάλιστ' αὐτοῖς
[1, 136]   κατά τι ἄπορον παρὰ Ἄδμητον  τὸν   Μολοσσῶν βασιλέα ὄντα αὐτῷ οὐ
[1, 104]   καὶ ἀναπλεύσαντες ἀπὸ θαλάσσης ἐς  τὸν   Νεῖλον τοῦ τε ποταμοῦ κρατοῦντες
[1, 40]   οὐκ ἐλάσσω ἡμῖν πρόσεισι, καὶ  τὸν   νόμον ἐφ' ὑμῖν αὐτοῖς μᾶλλον
[1, 40]   δι' ἀνοκωχῆς πώποτ' ἐγένεσθε) καὶ  τὸν   νόμον μὴ καθιστάναι ὥστε τοὺς
[1, 77]   εἰ ἀπὸ πρώτης ἀποθέμενοι  τὸν   νόμον φανερῶς ἐπλεονεκτοῦμεν. ἐκείνως δὲ
[1, 6]   δ' αὖ ἐσθῆτι καὶ ἐς  τὸν   νῦν τρόπον πρῶτοι Λακεδαιμόνιοι ἐχρήσαντο
[1, 127]   πρῶτον τιμωροῦντες, εἰδότες δὲ Περικλέα  τὸν   Ξανθίππου προσεχόμενον αὐτῷ κατὰ τὴν
[1, 137]   ἐσπέμπει γράμματα πρὸς βασιλέα Ἀρταξέρξην  τὸν   Ξέρξου νεωστὶ βασιλεύοντα. ἐδήλου δὲ
[1, 9]   αὐτὸν φεύγοντα τὸν πατέρα διὰ  τὸν   Ξρυσίππου θάνατον) καὶ ὡς οὐκέτι
[1, 134]   δὲ τοῦτο τοῦ τε οἰκήματος  τὸν   ὄροφον ἀφεῖλον καὶ τὰς θύρας
[1, 136]   ἱκέτης γενόμενος διδάσκεται ὑπ' αὐτῆς  τὸν   παῖδα σφῶν λαβὼν καθέζεσθαι ἐπὶ
[1, 15]   ἀστυγείτονες ἐπολέμουν. μάλιστα δὲ ἐς  τὸν   πάλαι ποτὲ γενόμενον πόλεμον Ξαλκιδέων
[1, 24]   τῶν ἀφ' Ἡρακλέους, κατὰ δὴ  τὸν   παλαιὸν νόμον ἐκ τῆς μητροπόλεως
[1, 78]   πόνον πρόσθησθε. τοῦ δὲ πολέμου  τὸν   παράλογον, ὅσος ἐστί, πρὶν ἐν
[1, 21]   ἐν μὲν ἂν πολεμῶσι  τὸν   παρόντα αἰεὶ μέγιστον κρινόντων, παυσαμένων
[1, 32]   δεησόμενοι ἥκομεν, καὶ ἅμα ἐς  τὸν   παρόντα πόλεμον Κορινθίων ἐρῆμοι δι'
[1, 9]   Ἀτρεῖ (τυγχάνειν δὲ αὐτὸν φεύγοντα  τὸν   πατέρα διὰ τὸν Ξρυσίππου θάνατον)
[1, 93]   νῦν ἔτι δῆλόν ἐστι περὶ  τὸν   Πειραιᾶ· δύο γὰρ ἅμαξαι ἐναντίαι
[1, 61]   ποιησάμενοι καὶ ξυμμαχίαν ἀναγκαίαν πρὸς  τὸν   Περδίκκαν, ὡς αὐτοὺς κατήπειγεν
[1, 20]   προστίθεσθαι ἑκάτερον, ἀλλὰ δυοῖν, καὶ  τὸν   Πιτανάτην λόχον αὐτοῖς εἶναι, ὃς
[1, 30]   παρέσχον Κορινθίοις. τοῦ τε χρόνου  τὸν   πλεῖστον μετὰ τὴν ναυμαχίαν ἐπεκράτουν
[1, 5]   κατὰ κώμας οἰκουμέναις ἥρπαζον καὶ  τὸν   πλεῖστον τοῦ βίου ἐντεῦθεν ἐποιοῦντο,
[1, 85]   ἐπ' ἀδικοῦντα ἰέναι. παρασκευάζεσθε δὲ  τὸν   πόλεμον ἅμα. ταῦτα γὰρ καὶ
[1, 120]   καὶ μὴ ὀκνεῖν δεῖ αὐτοὺς  τὸν   πόλεμον ἀντ' εἰρήνης μεταλαμβάνειν. ἀνδρῶν
[1, 119]   οἱ πλείους τῶν Ἀθηναίων καὶ  τὸν   πόλεμον ἀξιοῦντες γίγνεσθαι, καὶ οἱ
[1, 125]   ἐσβαλεῖν ἐς τὴν Ἀττικὴν καὶ  τὸν   πόλεμον ἄρασθαι φανερῶς. ~ἐν τούτῳ
[1, 118]   ἰσχύς, ἢν δύνωνται, ἀραμένοις τόνδε  τὸν   πόλεμον. αὐτοῖς μὲν οὖν τοῖς
[1, 119]   πρότερον ἑκάστων ἰδίᾳ ὥστε ψηφίσασθαι  τὸν   πόλεμον, δεδιότες περὶ τῇ Ποτειδαίᾳ
[1, 11]   ἄνευ λῃστείας καὶ γεωργίας ξυνεχῶς  τὸν   πόλεμον διέφερον, ῥᾳδίως ἂν μάχῃ
[1, 121]   ~Ἡμεῖς δὲ νῦν καὶ ἀδικούμενοι  τὸν   πόλεμον ἐγείρομεν καὶ ἱκανὰ ἔχοντες
[1, 120]   ὡς οὐ καὶ αὐτοὶ ἐψηφισμένοι  τὸν   πόλεμόν εἰσι καὶ ἡμᾶς ἐς
[1, 19]   καὶ ἐγένετο αὐτοῖς ἐς τόνδε  τὸν   πόλεμον ἰδία παρασκευὴ μείζων
[1, 31]   αὐτῶν προσγενόμενον ἐμπόδιον γένηται θέσθαι  τὸν   πόλεμον βούλονται. καταστάσης δὲ
[1, 99]   ἀποσταῖεν, ἀπαράσκευοι καὶ ἄπειροι ἐς  τὸν   πόλεμον καθίσταντο. ~Ἐγένετο δὲ μετὰ
[1, 86]   Λακεδαιμόνιοι, ἀξίως τῆς Σπάρτης  τὸν   πόλεμον, καὶ μήτε τοὺς Ἀθηναίους
[1, 23]   ὧν λύσαντες τὰς σπονδὰς ἐς  τὸν   πόλεμον κατέστησαν. ~Ἐπίδαμνός ἐστι πόλις
[1, 67]   οὐχ ἥκιστα μετ' αὐτῶν ἐνῆγον  τὸν   πόλεμον, λέγοντες οὐκ εἶναι αὐτόνομοι
[1, 57]   ὄντα τὰ χωρία, ῥᾷον ἂν  τὸν   πόλεμον μετ' αὐτῶν ποιεῖσθαι. ὧν
[1, 124]   ἅμα τάδε ἄριστα λέγεσθαι, ψηφίσασθε  τὸν   πόλεμον μὴ φοβηθέντες τὸ αὐτίκα
[1, 140]   εἰ καθαιρεθείη, μὴ ἂν γίγνεσθαι  τὸν   πόλεμον, μηδὲ ἐν ὑμῖν αὐτοῖς
[1, 23]   φόνος, μὲν κατ' αὐτὸν  τὸν   πόλεμον, δὲ διὰ τὸ
[1, 87]   ψῆφον ἐπαγαγεῖν, ὅπως κοινῇ βουλευσάμενοι  τὸν   πόλεμον ποιῶνται, ἢν δοκῇ. καὶ
[1, 18]   τῶν Μηδικῶν ἐς τόνδε αἰεὶ  τὸν   πόλεμον τὰ μὲν σπενδόμενοι, τὰ
[1, 123]   θαρσοῦντας ἰέναι κατὰ πολλὰ ἐς  τὸν   πόλεμον, τοῦ τε θεοῦ χρήσαντος
[1, 1]   ~ΙΣΤΟΡΙΩΝ Α. ~Θουκυδίδης Ἀθηναῖος ξυνέγραψε  τὸν   πόλεμον τῶν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων,
[1, 127]   οὐκ εἴα ὑπείκειν, ἀλλ' ἐς  τὸν   πόλεμον ὥρμα τοὺς Ἀθηναίους. ~Ἀντεκέλευον
[1, 31]   ὕστερον οἱ Κορίνθιοι ὀργῇ φέροντες  τὸν   πρὸς Κερκυραίους πόλεμον ἐναυπηγοῦντο καὶ
[1, 39]   ἐθελῆσαι κρίνεσθαι, ἥν γε οὐ  τὸν   προύχοντα καὶ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς
[1, 137]   τὸν ὑμέτερον οἶκον, ὅσον χρόνον  τὸν   σὸν πατέρα ἐπιόντα ἐμοὶ ἀνάγκῃ
[1, 9]   κατειλημμένους τοὺς Ἑλένης μνηστῆρας ἄγων  τὸν   στόλον ἀγεῖραι. λέγουσι δὲ καὶ
[1, 10]   σημείῳ χρώμενος ἀπιστοίη μὴ γενέσθαι  τὸν   στόλον τοσοῦτον ὅσον οἵ τε
[1, 64]   Ἀφύτιος ὁρμώμενος προσήγαγε τῇ Ποτειδαίᾳ  τὸν   στρατὸν κατὰ βραχὺ προϊὼν καὶ
[1, 132]   καθεστώτων νομίμων, καὶ ὅτι ἐπὶ  τὸν   τρίποδά ποτε τὸν ἐν Δελφοῖς,
[1, 24]   τε φεύγοντας ξυναλλάξαι σφίσι καὶ  τὸν   τῶν βαρβάρων πόλεμον καταλῦσαι. ταῦτα
[1, 137]   κακὰ μὲν πλεῖστα Ἑλλήνων εἴργασμαι  τὸν   ὑμέτερον οἶκον, ὅσον χρόνον τὸν
[1, 41]   νικᾶν· φίλον τε γὰρ ἡγοῦνται  τὸν   ὑπουργοῦντα, ἢν καὶ πρότερον ἐχθρὸς
[1, 31]   τὸν μετὰ τὴν ναυμαχίαν καὶ  τὸν   ὕστερον οἱ Κορίνθιοι ὀργῇ φέροντες
[1, 129]   τῇ ἐπιστολῇ καὶ ἀποστέλλει Ἀρτάβαζον  τὸν   Φαρνάκου ἐπὶ θάλασσαν καὶ κελεύει
[1, 96]   Ἀθηναίοις κατέστη ἀρχή, οἳ ἐδέχοντο  τὸν   φόρον· οὕτω γὰρ ὠνομάσθη τῶν
[1, 126]   Μεγαρέως ἀνδρός, ὃς κατ' ἐκεῖνον  τὸν   χρόνον ἐτυράννει Μεγάρων. χρωμένῳ δὲ
[1, 25]   χρημάτων δυνάμει ὄντες κατ' ἐκεῖνον  τὸν   χρόνον ὁμοῖα τοῖς Ἑλλήνων πλουσιωτάτοις
[1, 139]   Ξανθίππου, ἀνὴρ κατ' ἐκεῖνον  τὸν   χρόνον πρῶτος Ἀθηναίων, λέγειν τε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005