Livre, Chap.
[1, 138]	Παυσανίαν τὸν Λακεδαιμόνιον καὶ Θεμιστοκλέα	τὸν	Ἀθηναῖον, λαμπροτάτους γενομένους τῶν καθ'
[1, 41]	γὰρ μακρῶν σπανίσαντές ποτε πρὸς	τὸν	Αἰγινητῶν ὑπὲρ τὰ Μηδικὰ πόλεμον
[1, 37]	περὶ ἀμφοτέρων οὕτω καὶ ἐπὶ	τὸν	ἄλλον λόγον ἰέναι, ἵνα τὴν
[1, 41]	πρότερον ἐχθρὸς ᾖ, πολέμιόν τε	τὸν	ἀντιστάντα, ἢν καὶ τύχῃ φίλος
[1, 64]	χιλίους ὁπλίτας ἑαυτῶν καὶ Φορμίωνα	τὸν	Ἀσωπίου στρατηγόν· ὃς ἀφικόμενος ἐς
[1, 97]	Μηδικοῦ, ἃ ἐγένετο πρός τε	τὸν	βάρβαρον αὐτοῖς καὶ πρὸς τοὺς
[1, 69]	δυνατωτέρους ἀγωνιζόμενοι καταστῆναι, ἐπιστάμενοι καὶ	τὸν	βάρβαρον αὐτὸν περὶ αὑτῷ τὰ
[1, 118]	Ἕλληνες πρός τε ἀλλήλους καὶ	τὸν	βάρβαρον ἐγένετο ἐν ἔτεσι πεντήκοντα
[1, 132]	ὀνομαστὶ τὰς πόλεις ὅσαι ξυγκαθελοῦσαι	τὸν	βάρβαρον ἔστησαν τὸ ἀνάθημα· τοῦ
[1, 96]	παρέχειν τῶν πόλεων χρήματα πρὸς	τὸν	βάρβαρον καὶ ἃς ναῦς· πρόσχημα
[1, 18]	ναυτικοὶ ἐγένοντο. κοινῇ τε ἀπωσάμενοι	τὸν	βάρβαρον, ὕστερον οὐ πολλῷ διεκρίθησαν
[1, 131]	ἐφόρων (ἔξεστι δὲ τοῖς ἐφόροις	τὸν	βασιλέα δρᾶσαι τοῦτο) ἔπειτα διαπραξάμενος
[1, 138]	δέοντα ἐγένετο. νοσήσας δὲ τελευτᾷ	τὸν	βίον· λέγουσι δέ τινες καὶ
[1, 27]	ἐπὶ τῇ ἴσῃ καὶ ὁμοίᾳ	τὸν	βουλόμενον ἰέναι· εἰ δέ τις
[1, 26]	ἄσμενοι τὴν ὠφελίαν, οἰκήτορά τε	τὸν	βουλόμενον ἰέναι κελεύοντες καὶ Ἀμπρακιωτῶν
[1, 26]	τὴν πόλιν προεῖπον Ἐπιδαμνίων τε	τὸν	βουλόμενον καὶ τοὺς ξένους ἀπαθεῖς
[1, 126]	ὑπὸ τοῦ λιμοῦ, καθίζουσιν ἐπὶ	τὸν	βωμὸν ἱκέται τὸν ἐν τῇ
[1, 128]	αἰχμαλώτους. ἔπεμψε δὲ καὶ ἐπιστολὴν	τὸν	Γόγγυλον φέροντα αὐτῷ· ἐνεγέγραπτο δὲ
[1, 33]	ἧσσον διδόντες ἢ ληψόμενοι παραγίγνονται.	τὸν	δὲ πόλεμον, δι' ὅνπερ χρήσιμοι
[1, 85]	αὐτῶν δίκας δοῦναι· ἐπὶ δὲ	τὸν	διδόντα οὐ πρότερον νόμιμον ὡς
[1, 67]	Ἀθηναίων, ξύλλογον σφῶν αὐτῶν ποιήσαντες	τὸν	εἰωθότα λέγειν ἐκέλευον. καὶ ἄλλοι
[1, 128]	Ἑλλήσποντον, τῷ μὲν λόγῳ ἐπὶ	τὸν	Ἑλληνικὸν πόλεμον, τῷ δὲ ἔργῳ
[1, 132]	ὅτι ἐπὶ τὸν τρίποδά ποτε	τὸν	ἐν Δελφοῖς, ὃν ἀνέθεσαν οἱ
[1, 126]	καθίζουσιν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἱκέται	τὸν	ἐν τῇ ἀκροπόλει. ἀναστήσαντες δὲ
[1, 52]	ὅσαι πλώιμοι ἦσαν ἐπέπλευσαν ἐπὶ	τὸν	ἐν τοῖς Συβότοις λιμένα, ἐν
[1, 138]	τῆς χώρας· ἀφικόμενος δὲ μετὰ	τὸν	ἐνιαυτὸν γίγνεται παρ' αὐτῷ μέγας
[1, 54]	μὲν Κορίνθιοι τόν τε πλοῦν	τὸν	ἐπ' οἴκου παρεσκευάζοντο καὶ τροπαῖον
[1, 108]	παραδόντες φόρον τε ταξάμενοι ἐς	τὸν	ἔπειτα χρόνον. καὶ Πελοπόννησον περιέπλευσαν
[1, 39]	λέγειν τι δοκεῖν δεῖ, ἀλλὰ	τὸν	ἐς ἴσον τά τε ἔργα
[1, 109]	τὴν Ἀσίαν ἀνεκομίσθη, Μεγάβυζον δὲ	τὸν	Ζωπύρου πέμπει ἄνδρα Πέρσην μετὰ
[1, 77]	αὐτοὶ ἀντέλεγον ὡς οὐ χρεὼν	τὸν	ἥσσω τῷ κρατοῦντι ὑποχωρεῖν. ἀδικούμενοί
[1, 76]	τοιούτου ὑπάρξαντες, ἀλλ' αἰεὶ καθεστῶτος	τὸν	ἥσσω ὑπὸ τοῦ δυνατωτέρου κατείργεσθαι,
[1, 135]	παρὰ τοὺς Ἀθηναίους ξυνεπῃτιῶντο καὶ	τὸν	Θεμιστοκλέα, ὡς ηὕρισκον ἐκ τῶν
[1, 118]	πέμψαντες δὲ ἐς Δελφοὺς ἐπηρώτων	τὸν	θεὸν εἰ πολεμοῦσιν ἄμεινον ἔσται·
[1, 25]	παρόν, καὶ πέμψαντες ἐς Δελφοὺς	τὸν	θεὸν ἐπήροντο εἰ παραδοῖεν Κορινθίοις
[1, 17]	τὸ σῶμα καὶ ἐς τὸ	τὸν	ἴδιον οἶκον αὔξειν δι' ἀσφαλείας
[1, 112]	αὐτῶν. Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ ταῦτα	τὸν	ἱερὸν καλούμενον πόλεμον ἐστράτευσαν, καὶ
[1, 103]	τοῖς Λακεδαιμονίοις Πυθικὸν πρὸ τοῦ,	τὸν	ἱκέτην τοῦ Διὸς τοῦ Ἰθωμήτα
[1, 24]	πόλις ἐν δεξιᾷ ἐσπλέοντι ἐς	τὸν	Ἰόνιον κόλπον· προσοικοῦσι δ' αὐτὴν
[1, 134]	καὶ αὐτὸν ἐμέλλησαν μὲν ἐς	τὸν	Καιάδαν {οὗπερ τοὺς κακούργους} ἐσβάλλειν·
[1, 43]	ἀνταπόδοτε, γνόντες τοῦτον ἐκεῖνον εἶναι	τὸν	καιρὸν ἐν ᾧ ὅ τε
[1, 58]	Ἀττικὴν ἐσβαλεῖν, τότε δὴ κατὰ	τὸν	καιρὸν τοῦτον ἀφίστανται μετὰ Ξαλκιδέων
[1, 61]	πρὸς τὰ ἀφεστῶτα, καὶ Καλλίαν	τὸν	Καλλιάδου πέμπτον αὐτὸν στρατηγόν, οἲ
[1, 60]	περὶ τῷ χωρίῳ καὶ οἰκεῖον	τὸν	κίνδυνον ἡγούμενοι πέμπουσιν ἑαυτῶν τε
[1, 138]	φεύγοντος. τὰ μὲν κατὰ Παυσανίαν	τὸν	Λακεδαιμόνιον καὶ Θεμιστοκλέα τὸν Ἀθηναῖον,
[1, 132]	παρόντι τιμὴν ἔχοντα (Πλείσταρχον γὰρ	τὸν	Λεωνίδου ὄντα βασιλέα καὶ νέον
[1, 37]	μόνον περὶ τοῦ δέξασθαι σφᾶς	τὸν	λόγον ποιησαμένων, ἀλλ' ὡς καὶ
[1, 128]	δὴ καὶ σφίσιν αὐτοῖς νομίζουσι	τὸν	μέγαν σεισμὸν γενέσθαι ἐν Σπάρτῃ.
[1, 36]	κράτιστα αὐταῖς προνοῶν, ὅταν ἐς	τὸν	μέλλοντα καὶ ὅσον οὐ παρόντα
[1, 31]	ἑκάτεροι. ~Τὸν δ' ἐνιαυτὸν πάντα	τὸν	μετὰ τὴν ναυμαχίαν καὶ τὸν
[1, 90]	οὐχ ὑπῆρχε, καὶ τὴν ἐς	τὸν	Μηδικὸν πόλεμον τόλμαν γενομένην. ἠξίουν
[1, 77]	εἴπερ οἷα καὶ τότε πρὸς	τὸν	Μῆδον δι' ὀλίγου ἡγησάμενοι ὑπεδείξατε,
[1, 92]	τῷ τότε διὰ τὴν ἐς	τὸν	Μῆδον προθυμίαν τὰ μάλιστ' αὐτοῖς
[1, 136]	κατά τι ἄπορον παρὰ Ἄδμητον	τὸν	Μολοσσῶν βασιλέα ὄντα αὐτῷ οὐ
[1, 104]	καὶ ἀναπλεύσαντες ἀπὸ θαλάσσης ἐς	τὸν	Νεῖλον τοῦ τε ποταμοῦ κρατοῦντες
[1, 40]	οὐκ ἐλάσσω ἡμῖν πρόσεισι, καὶ	τὸν	νόμον ἐφ' ὑμῖν αὐτοῖς μᾶλλον
[1, 40]	δι' ἀνοκωχῆς πώποτ' ἐγένεσθε) καὶ	τὸν	νόμον μὴ καθιστάναι ὥστε τοὺς
[1, 77]	ἢ εἰ ἀπὸ πρώτης ἀποθέμενοι	τὸν	νόμον φανερῶς ἐπλεονεκτοῦμεν. ἐκείνως δὲ
[1, 6]	δ' αὖ ἐσθῆτι καὶ ἐς	τὸν	νῦν τρόπον πρῶτοι Λακεδαιμόνιοι ἐχρήσαντο
[1, 127]	πρῶτον τιμωροῦντες, εἰδότες δὲ Περικλέα	τὸν	Ξανθίππου προσεχόμενον αὐτῷ κατὰ τὴν
[1, 137]	ἐσπέμπει γράμματα πρὸς βασιλέα Ἀρταξέρξην	τὸν	Ξέρξου νεωστὶ βασιλεύοντα. ἐδήλου δὲ
[1, 9]	αὐτὸν φεύγοντα τὸν πατέρα διὰ	τὸν	Ξρυσίππου θάνατον) καὶ ὡς οὐκέτι
[1, 134]	δὲ τοῦτο τοῦ τε οἰκήματος	τὸν	ὄροφον ἀφεῖλον καὶ τὰς θύρας
[1, 136]	ἱκέτης γενόμενος διδάσκεται ὑπ' αὐτῆς	τὸν	παῖδα σφῶν λαβὼν καθέζεσθαι ἐπὶ
[1, 15]	ἀστυγείτονες ἐπολέμουν. μάλιστα δὲ ἐς	τὸν	πάλαι ποτὲ γενόμενον πόλεμον Ξαλκιδέων
[1, 24]	τῶν ἀφ' Ἡρακλέους, κατὰ δὴ	τὸν	παλαιὸν νόμον ἐκ τῆς μητροπόλεως
[1, 78]	πόνον πρόσθησθε. τοῦ δὲ πολέμου	τὸν	παράλογον, ὅσος ἐστί, πρὶν ἐν
[1, 21]	ἐν ᾧ μὲν ἂν πολεμῶσι	τὸν	παρόντα αἰεὶ μέγιστον κρινόντων, παυσαμένων
[1, 32]	δεησόμενοι ἥκομεν, καὶ ἅμα ἐς	τὸν	παρόντα πόλεμον Κορινθίων ἐρῆμοι δι'
[1, 9]	Ἀτρεῖ (τυγχάνειν δὲ αὐτὸν φεύγοντα	τὸν	πατέρα διὰ τὸν Ξρυσίππου θάνατον)
[1, 93]	νῦν ἔτι δῆλόν ἐστι περὶ	τὸν	Πειραιᾶ· δύο γὰρ ἅμαξαι ἐναντίαι
[1, 61]	ποιησάμενοι καὶ ξυμμαχίαν ἀναγκαίαν πρὸς	τὸν	Περδίκκαν, ὡς αὐτοὺς κατήπειγεν ἡ
[1, 20]	προστίθεσθαι ἑκάτερον, ἀλλὰ δυοῖν, καὶ	τὸν	Πιτανάτην λόχον αὐτοῖς εἶναι, ὃς
[1, 30]	παρέσχον Κορινθίοις. τοῦ τε χρόνου	τὸν	πλεῖστον μετὰ τὴν ναυμαχίαν ἐπεκράτουν
[1, 5]	κατὰ κώμας οἰκουμέναις ἥρπαζον καὶ	τὸν	πλεῖστον τοῦ βίου ἐντεῦθεν ἐποιοῦντο,
[1, 85]	ἐπ' ἀδικοῦντα ἰέναι. παρασκευάζεσθε δὲ	τὸν	πόλεμον ἅμα. ταῦτα γὰρ καὶ
[1, 120]	καὶ μὴ ὀκνεῖν δεῖ αὐτοὺς	τὸν	πόλεμον ἀντ' εἰρήνης μεταλαμβάνειν. ἀνδρῶν
[1, 119]	οἱ πλείους τῶν Ἀθηναίων καὶ	τὸν	πόλεμον ἀξιοῦντες γίγνεσθαι, καὶ οἱ
[1, 125]	ἐσβαλεῖν ἐς τὴν Ἀττικὴν καὶ	τὸν	πόλεμον ἄρασθαι φανερῶς. ~ἐν τούτῳ
[1, 118]	ἰσχύς, ἢν δύνωνται, ἀραμένοις τόνδε	τὸν	πόλεμον. αὐτοῖς μὲν οὖν τοῖς
[1, 119]	πρότερον ἑκάστων ἰδίᾳ ὥστε ψηφίσασθαι	τὸν	πόλεμον, δεδιότες περὶ τῇ Ποτειδαίᾳ
[1, 11]	ἄνευ λῃστείας καὶ γεωργίας ξυνεχῶς	τὸν	πόλεμον διέφερον, ῥᾳδίως ἂν μάχῃ
[1, 121]	~Ἡμεῖς δὲ νῦν καὶ ἀδικούμενοι	τὸν	πόλεμον ἐγείρομεν καὶ ἱκανὰ ἔχοντες
[1, 120]	ὡς οὐ καὶ αὐτοὶ ἐψηφισμένοι	τὸν	πόλεμόν εἰσι καὶ ἡμᾶς ἐς
[1, 19]	καὶ ἐγένετο αὐτοῖς ἐς τόνδε	τὸν	πόλεμον ἡ ἰδία παρασκευὴ μείζων
[1, 31]	αὐτῶν προσγενόμενον ἐμπόδιον γένηται θέσθαι	τὸν	πόλεμον ᾗ βούλονται. καταστάσης δὲ
[1, 99]	ἀποσταῖεν, ἀπαράσκευοι καὶ ἄπειροι ἐς	τὸν	πόλεμον καθίσταντο. ~Ἐγένετο δὲ μετὰ
[1, 86]	ὦ Λακεδαιμόνιοι, ἀξίως τῆς Σπάρτης	τὸν	πόλεμον, καὶ μήτε τοὺς Ἀθηναίους
[1, 23]	ὧν λύσαντες τὰς σπονδὰς ἐς	τὸν	πόλεμον κατέστησαν. ~Ἐπίδαμνός ἐστι πόλις
[1, 67]	οὐχ ἥκιστα μετ' αὐτῶν ἐνῆγον	τὸν	πόλεμον, λέγοντες οὐκ εἶναι αὐτόνομοι
[1, 57]	ὄντα τὰ χωρία, ῥᾷον ἂν	τὸν	πόλεμον μετ' αὐτῶν ποιεῖσθαι. ὧν
[1, 124]	ἅμα τάδε ἄριστα λέγεσθαι, ψηφίσασθε	τὸν	πόλεμον μὴ φοβηθέντες τὸ αὐτίκα
[1, 140]	εἰ καθαιρεθείη, μὴ ἂν γίγνεσθαι	τὸν	πόλεμον, μηδὲ ἐν ὑμῖν αὐτοῖς
[1, 23]	φόνος, ὁ μὲν κατ' αὐτὸν	τὸν	πόλεμον, ὁ δὲ διὰ τὸ
[1, 87]	ψῆφον ἐπαγαγεῖν, ὅπως κοινῇ βουλευσάμενοι	τὸν	πόλεμον ποιῶνται, ἢν δοκῇ. καὶ
[1, 18]	τῶν Μηδικῶν ἐς τόνδε αἰεὶ	τὸν	πόλεμον τὰ μὲν σπενδόμενοι, τὰ
[1, 123]	θαρσοῦντας ἰέναι κατὰ πολλὰ ἐς	τὸν	πόλεμον, τοῦ τε θεοῦ χρήσαντος
[1, 1]	~ΙΣΤΟΡΙΩΝ Α. ~Θουκυδίδης Ἀθηναῖος ξυνέγραψε	τὸν	πόλεμον τῶν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων,
[1, 127]	οὐκ εἴα ὑπείκειν, ἀλλ' ἐς	τὸν	πόλεμον ὥρμα τοὺς Ἀθηναίους. ~Ἀντεκέλευον
[1, 31]	ὕστερον οἱ Κορίνθιοι ὀργῇ φέροντες	τὸν	πρὸς Κερκυραίους πόλεμον ἐναυπηγοῦντο καὶ
[1, 39]	ἐθελῆσαι κρίνεσθαι, ἥν γε οὐ	τὸν	προύχοντα καὶ ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς
[1, 137]	τὸν ὑμέτερον οἶκον, ὅσον χρόνον	τὸν	σὸν πατέρα ἐπιόντα ἐμοὶ ἀνάγκῃ
[1, 9]	κατειλημμένους τοὺς Ἑλένης μνηστῆρας ἄγων	τὸν	στόλον ἀγεῖραι. λέγουσι δὲ καὶ
[1, 10]	σημείῳ χρώμενος ἀπιστοίη μὴ γενέσθαι	τὸν	στόλον τοσοῦτον ὅσον οἵ τε
[1, 64]	Ἀφύτιος ὁρμώμενος προσήγαγε τῇ Ποτειδαίᾳ	τὸν	στρατὸν κατὰ βραχὺ προϊὼν καὶ
[1, 132]	καθεστώτων νομίμων, καὶ ὅτι ἐπὶ	τὸν	τρίποδά ποτε τὸν ἐν Δελφοῖς,
[1, 24]	τε φεύγοντας ξυναλλάξαι σφίσι καὶ	τὸν	τῶν βαρβάρων πόλεμον καταλῦσαι. ταῦτα
[1, 137]	κακὰ μὲν πλεῖστα Ἑλλήνων εἴργασμαι	τὸν	ὑμέτερον οἶκον, ὅσον χρόνον τὸν
[1, 41]	νικᾶν· φίλον τε γὰρ ἡγοῦνται	τὸν	ὑπουργοῦντα, ἢν καὶ πρότερον ἐχθρὸς
[1, 31]	τὸν μετὰ τὴν ναυμαχίαν καὶ	τὸν	ὕστερον οἱ Κορίνθιοι ὀργῇ φέροντες
[1, 129]	τῇ ἐπιστολῇ καὶ ἀποστέλλει Ἀρτάβαζον	τὸν	Φαρνάκου ἐπὶ θάλασσαν καὶ κελεύει
[1, 96]	Ἀθηναίοις κατέστη ἀρχή, οἳ ἐδέχοντο	τὸν	φόρον· οὕτω γὰρ ὠνομάσθη τῶν
[1, 126]	Μεγαρέως ἀνδρός, ὃς κατ' ἐκεῖνον	τὸν	χρόνον ἐτυράννει Μεγάρων. χρωμένῳ δὲ
[1, 25]	χρημάτων δυνάμει ὄντες κατ' ἐκεῖνον	τὸν	χρόνον ὁμοῖα τοῖς Ἑλλήνων πλουσιωτάτοις
[1, 139]	ὁ Ξανθίππου, ἀνὴρ κατ' ἐκεῖνον	τὸν	χρόνον πρῶτος Ἀθηναίων, λέγειν τε

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2005